Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "niepełnosprawność ruchowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 39
Tytuł:
Wybrane aspekty organizacji czasu wolnego osób z niepełnosprawnością – doniesienie wstępne
Autorzy:
Wysokińska, Dominika
Rutkowska, Elżbieta
Tomczyszyn, Dorota
Rafałko, Mateusz
Szepeluk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/29520583.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
czas wolny
niepełnosprawność
rekreacja fizyczna
aktywność ruchowa
Opis:
Racjonalne dysponowanie czasem wolnym pozwala nie tylko odpocząć czy zrelaksować się, ale również rozwijać swoje zainteresowania, uczyć się relacji interpersonalnych i nabywać umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach. Jako istotne zjawisko społeczne czas wolny powinien być również wyrazem szukania nowych dróg dbałości o zdrowie człowieka. Materiał i metody: Badania przeprowadzono na terenie województwa lubelskiego. Wzięły w nim udział dwie grupy osób w wieku od 30 do 50 lat: A – z niepełnosprawnością oraz B – kontrolna (łącznie 100 respondentów obu płci). W badaniu sondażowym wykorzystano kwestionariusz ankiety autorstwa (J. Bergier, D. Tomczyszyn) zmodyfikowany za zgodą autorki. Wyniki: Wśród motywacji determinujących wybór zachowań wolnoczasowych w grupie osób z niepełnosprawnościami istotnie przeważają przyczyny zdrowotne (dla lepszej kondycji i sprawności - 60%; dla lepszego stanu zdrowia – 48% badanych). Mimo to, w organizacji czasu wolnego większość respondentów obu grup wskazuje przede wszystkim bierne formy wypoczynku. Najwięcej czasu wolnego ankietowani przeznaczają na oglądanie telewizji (grupa A – 101,4 min.; B – 56,1 min) i korzystanie z komputera/ internetu (grupa A – 82,8%; B – 87,0 min). Badania wykazały istotnie niższy udział osób niepełnosprawnych w rekreacji fizycznej. Średnia ilość czasu wolnego w grupie A przeznaczona na aktywne formy wolnoczasowe w trakcie weekendu wyniosła 32 min – spacery i jedynie 18 min na formy sportowo-rekreacyjne. Wnioski: Pomimo rosnącej świadomości społecznej osoby z niepełnosprawnością wciąż preferują bierne formy spędzania czasu wolnego. Ankietowani w niewystarczającym stopniu wykorzystują wartości zdrowotne i społeczne wynikające dla nich z różnych form aktywności ruchowej. Badani nie skorzystali szansy kompleksowej samorealizacji w czasie wolnym – co wskazuje na potrzebę edukacji w tym zakresie – to zadanie także dla fizjoterapeutów.
Źródło:
Dyscypliny komplementarne fizjoterapii; 73-82
9788364881985
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty religijności u osób z niepełnosprawnością ruchową
Selected Aspects of Religiosity in People with Physical Disabilities
Autorzy:
Jaglarz, Ewa
Popiel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40570897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
osoby z niepełnosprawnością
niepełnosprawność ruchowa
religijność
poczucie sensu życia
psychologia religii
the people with disabilities
physical disabilities
religiosity
sense of life
psychology of religion
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem prezentowanych badań było ukazanie wybranych aspektów religijności w kontekście niepełnosprawności lub jej braku – jej statusu w życiu osób z niepełnosprawnością oraz osobowy lub nieosobowy charakter relacji z Bogiem. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zasadniczym zagadnieniem badawczym było określenie, jakie wyniki ogólne uzyskały osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu w Skali Centralności Religijności oraz w Skali Personalnej Relacji do Boga w porównaniu do osób pełnosprawnych oraz jakie wyniki uzyskały w takich wymiarach religijności jak: przekonania, modlitwa, relacja zaktualizowana, relacja wzajemna i relacja dialogiczna oraz w wymiarach kult i zainteresowanie w porównaniu do osób pełnosprawnych. Weryfikacji przyjętych założeń badawczych służyły dedykowane skale oraz samodzielnie skonstruowany kwestionariusz ankiety. PROCES WYWODU: W artykule omówiono problematykę religii i religijności na gruncie psychologicznym, a w szczególności jej roli i funkcji, jaką może pełnić w życiu osób z niepełnosprawnością. Zbadano, z wykorzystaniem analizy statystycznej, czy wybrane aspekty religijności osób z niepełnosprawnością ruchową istotnie różnią się od religijności osób sprawnych oraz czy religia odgrywa ważną rolę w życiu osób z niepełnosprawnością ruchową. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku dokonanej analizy statystycznej ustalono, że badane wymiary religijności nie pozostają w związku z niepełnosprawnością. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Istnieje trudność z uogólnieniem uzyskanych wyników ze względu na kilka czynników: populacja osób z niepełnosprawnościami jest najbardziej heterogeniczną zbiorowością, zastosowano określoną baterię skal, niewyczerpującą zagadnienia religijności i w końcu liczebność badanej populacji nie uprawomocnia do daleko posuniętych uogólnień. Problematyka religijności wśród osób z niepełnosprawnością powinna być nadal eksplorowana, a niniejszy artykuł może stanowić inspirację dla dalszych badań.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of the study was to show selected aspects of religiosity in the context of disability or lack of it – its status in the lives of people with disabilities and the personal or nonpersonal nature of the relationship with God. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem was to determine what overall scores people with physical disabilities obtained on the Centrality of Religiosity Scale and the Personal Relationship to God Scale in comparison with people without disabilities, and what scores they obtained in such dimensions of religiosity as beliefs, prayer, updated relationship, mutual relationship and dialogical relationship, and in the dimension of cult and interest dimensions compared to people without disabilities.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article discusses the issue of religion and religiosity on psychological grounds, in particular, its role and function that it can play in the lives of people with illnesses and disabilities. It was examined with the use of data statistical analysis, whether selected aspects of religiosity of people with physical disabilities significantly differ from the religiosity of people without disabilities, and whether religion plays an important role in the lives of people with physical disabilities. RESEARCH RESULTS: As a result of the statistical analysis, it was determined that the studied dimensions of religiosity are not related to disability. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: It is difficult to generalize the results obtained because of several factors: the population of people with disabilities is the most heterogeneous community, a specific set of scales was used, which does not exhaust the issue of religiosity, and, finally, the size of the surveyed population does not entitle to far-reaching generalizations.The issue of religiosity among people with disabilities should be further explored, and this article may inspire further research.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2023, 22, 61; 137-148
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja podstawowa a radzenie sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową – moderacyjna rola rodzaju posiadanej niepełnosprawności
Autorzy:
Gabryś, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36439047.pdf
Data publikacji:
2022-11-25
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
nadzieja podstawowa
radzenie sobie
rodzaj posiadanej niepełnosprawności
kobiety z niepełnosprawnością
niepełnosprawność ruchowa
analiza moderacji
Opis:
Celem badania jest analiza związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową przy uwzględnieniu moderacyjnej roli rodzaju posiadanej niepełnosprawności. W badaniu wzięło udział 165 kobiet z niepełnosprawnością ruchową (wrodzoną i nabytą), które wypełniły: Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12) autorstwa Trzebińskiego i Zięby, oraz Kwestionariusz COPE (Coping Orientations to Problem Experienced) Carvera, Scheiera i Weintrauba w polskiej adaptacji Piątek i Wrześniewskiego. Do zbadania powiązań między zmiennymi wykorzystano analizę korelacji i moderacji. Uzyskane rezultaty z badań wskazują na moderacyjną rolę rodzaju posiadanej niepełnosprawności w związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową. Ustalono dwa modele moderacyjne, które okazały się istotne statystycznie.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(3 (40)); 161-179
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane czynniki personalne ICF w doświadczaniu autonomii i uczestnictwa u osób z niepełnosprawnością ruchową w obszarze pracy socjalnej
Autorzy:
Duda, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28410597.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
niepełnosprawność ruchowa
czynniki kontekstualne
czynniki personalne
autonomia
uczestnictwo
Opis:
Obecna w badaniach nad niepełnosprawnością zmiana paradygmatyczna niesie ze sobą również zmiany w strategii działań pomocy społecznej. Sprzyja to przekształcaniu działań pomocowych w kierunku wzmacniania samodzielności, autonomii oraz wspierania aktywności klientów pracowników socjalnych. Celem artykułu jest określenie roli czynników personalnych w kształtowaniu autonomii i uczestnictwa w życiu społecznym osób z niepełnosprawnością ruchową. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem IPA (The Impact on Participation and Autonomy Questionnaire) oraz kwestionariusza własnej konstrukcji. Wyniki wskazują, że poczucie autonomii i uczestnictwa można wyjaśnić przy udziale trzech czynników personalnych związanych z niepełnosprawnością, takich jak poziom samodzielności w codziennym funkcjonowaniu, sposób poruszania się i wiek nabycia niepełnosprawności, oraz dwóch czynników socjodemograficznych, takich jak wiek i miejsce zamieszkania. W praktyce pracy socjalnej uwzględnianie czynników związanych z niepełnosprawnością indywidualizuje i zwiększa efektywność wsparcia.
Źródło:
Praca Socjalna; 2022, 37(1); 95-108
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie obiektywnych metod oceny poziomu sprawności i koordynacji ruchowej dla rozwoju osób z niepełnosprawnością intelektualną
The importance of objective methods of assessing the level of fitness and motor coordination for the development of people with intellectual disabilities
Autorzy:
Starosta, W.
Szmalec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2558074.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński
Tematy:
sprawnosc ruchowa
koordynacja ruchow
czlowiek
niepelnosprawnosc intelektualna
ocena
poziom sprawnosci fizycznej
Źródło:
Aktywność Ruchowa Ludzi w Różnym Wieku; 2022, 1[53]; 21-34
2299-744X
Pojawia się w:
Aktywność Ruchowa Ludzi w Różnym Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can behavioral interventions increase physical activity in youth with cerebral palsy? A scoping review
Czy interwencje behawioralne mogą zwiększyć aktywność fizyczną młodych osób z mózgowym porażeniem dziecięcym? Przegląd zakresu działań
Autorzy:
Petrosyan, T.
Mkrtchyan, H.
Martirosyan, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047889.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
motor disability
behavioral change
special education
physical activity
motivation
niepełnosprawność ruchowa
zmiana behawioralna
edukacja specjalna
aktywność fizyczna
motywacja
Opis:
The primary goal of adaptive physical and special education is to increase the participation of individuals with special motor needs in educational and social activities. Current behavior modification and motivation techniques are based on descriptive explanations of physical activity behaviors and exercises provided by special educators to patients and parents; however, the efficacy of such techniques is largely unknown. The main purpose of this review was to determine how effective different special education techniques and behavior change interventions are for different domains of physical activity for patients with cerebral palsy spastic motor type. A scoping review of scientific/medical databases was conducted to identify relevant studies matched the pre-defined inclusion and exclusion criteria. Four studies were selected (n=173) implementing behavioral interventions across internet-based and in-person settings. Three of these studies were randomized controlled trials with pre-post differences in physical activity observed in youth with cerebral palsy following behavioral intervention, although improvements were not statistically different from controls. This scoping review collectively demonstrates that design and implementation of behavioral change interventions lead to improvements of specific motor skills and highlights the need for ongoing research in children and adults with special motor needs.
Podstawowym celem adaptacyjnej edukacji fizycznej i specjalnej jest zwiększenie udziału osób ze specjalnymi potrzebami ruchowymi w działaniach edukacyjnych i społecznych. Obecnie techniki modyfikujące zachowania i motywację opierają się na wyjaśnieniach, jakich pedagodzy specjalni udzielają pacjentom i rodzicom, opisując ćwiczenia i zachowania związane z aktywnością fizyczną, niemniej jednak skuteczność tych technik jest nieznana. Podstawowym celem pracy jest określenie skuteczności różnych technik edukacji specjalnej i interwencji w zakresie zmiany zachowań w różnych domenach aktywności fizycznej pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym typu spastycznego. Przeprowadzono przegląd naukowych/medycznych baz danych w poszukiwaniu stosownych badań, które odpowiadały wcześniej zdefiniowanym kryteriom włączenia i wyłączenia. W czterech wybranych badaniach (n=173) zastosowano interwencje behawioralne przeprowadzone za pomocą Internetu oraz osobiście. Trzy z badań były randomizowanymi kontrolowanymi badaniami, w których zaobserwowano różnice w aktywności fizycznej młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym przed i po przeprowadzeniu interwencji behawioralnej, niemniej jednak stopień poprawy nie różnił się statystycznie od grupy kontrolnej. Przegląd wykazał, że projektowanie i wdrażanie zmian behawioralnych prowadzi do poprawy określonych umiejętności motorycznych, a także, że istnieje zapotrzebowanie na nowe badania dotyczące dzieci i dorosłych ze specjalnymi potrzebami ruchowymi.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2021, 15, 4; 315-322
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formation Aspects of an Accessible Environment in Modern Landscape Architecture in Azerbijan
Aspekty formacyjne dostępnego środowiska we współczesnej architekturze krajobrazu w Azerbejdżanie
Autorzy:
Karimov, Farid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840934.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
landscape architecture
inclusiveness
mobility impairments
barrier-free environment
universal design
architektura krajobrazu
inkluzywność
niepełnosprawność ruchowa
środowisko bez barier
uniwersalny projekt
Opis:
Despite the recent complex reconstruction in Azerbaijan, public spaces, parks and boulevards still do not fully respond to inclusivity. A long-term comprehensive action plan should be developed, and targeted actions should be undertaken to address these short comings. Thus, in order to achieve full accessibility, equipment and construction should be carried out not only in parks, but also in public spaces, taking into account the needs and interests of people with different categories of disability. It is also necessary to improve the regulatory framework, to promote public awareness, to develop a positive attitude towards physically challenged people, and to train new generations of professionals to take action to ensure a high level of working on this field in the future.
Pomimo przeprowadzanej skomplikowanej przebudowy Azerbejdżanu przestrzenie publiczne, parki i bulwary nadal nie w pełni spełniają kryteria inkluzywności. Należy więc opracować długoterminowy kompleksowy plan działania, aby zaradzić tym niedociągnięciom. Stąd, aby osiągnąć pełną dostępność, urządzenia i konstrukcje należy instalować nie tylko w parkach, ale także w przestrzeni publicznej, uwzględniając potrzeby i interesy osób z różnymi kategoriami niepełnosprawności. Konieczne jest również ulepszenie ram regulacyjnych, promowanie świadomości społecznej, kształtowanie pozytywnego nastawienia do osób niepełnosprawnych fizycznie oraz szkolenie nowych pokoleń specjalistów do podejmowania działań w celu zapewnienia wysokiego poziomu pracy w tej dziedzinie w przyszłości.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 2; 226-233
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resilence a poczucie stresu i samoskuteczności u małżonków/partnerów osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową
Resilience versus perceived stress and self-efficacy in spouses/partners of people with acquired motor disabilities
Autorzy:
Boczkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932480.pdf
Data publikacji:
2021-01-01
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
resilience
prężność zaradcza
poczucie stresu
poczucie własnej skuteczności
samoskuteczność
niepełnosprawność ruchowa
małżonkowie/partnerzy osób z niepełnosprawnością ruchową
resilience coping
perceived stress
perceived self-efficacy
self-efficacy
motor disability
spouses/partners of people with motor disabilities
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza relacji między resilience ujmowanym w kategorii względnie stałej cechy osobowościowej a samoskutecznością i stresem u małżonków i partnerów osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. W badaniach wzięły udział 93 osoby. Materiał zebrano za pomocą następujących narzędzi badawczych: Kwestionariusz Poczucia Stresu (KPS) (Plopa, Makarowski), Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) (Schwarzer, Jerusalem, adaptacja – Juczyński) oraz Skala Pomiaru Prężności SPP-25 (Ogińska-Bulik, Juczyński). Ustalono statystycznie istotne związki między resilience postrzeganym jako prężność psychiczna a ogólnym poczuciem stresu i jego dwoma wymiarami – napięciem emocjonalnym i stresem intrapsychicznym. Potwierdzono również związek między resilience a samoskutecznością, przy czym największy wkład w wyjaśnienie zmiennej zależnej, jaką jest poczucie własnej skuteczności, zanotowano w przypadku wymiaru prężności Kompetencje osobiste do radzenia sobie i tolerancja negatywnych emocji. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że resilience pełni funkcję predykcyjną w stosunku do zmiennych objaśnianych przyjętych w modelu teoretycznym: poczucia stresu i własnej skuteczności w radzeniu sobie w sytuacjach trudnych.
The paper focuses on the analysis of the relationship between resilience understood as a relatively permanent personality trait and self-efficacy and stress among spouses and partners of people with acquired motor disabilities. The study covered 93 people. The following research tools were used to collect data: Perceived Stress Questionnaire (KPS) (Plopa & Makarowski), Generalized Self-Efficacy Scale (GSES) (Schwarzer & Jerusalem, adapted by Juczyński), and Resilience Assessment Scale (SPP-25) (Ogińska-Bulik & Juczyński). Statistically significant relationships were found between resilience and overall perceived stress and its two dimensions – emotional tension and intrapsychic stress. Also, the relationship between resilience and self-efficacy was confirmed, and the dimension of resilience of personal competencies to cope and tolerance of negative affect was crucially important in explaining the dependent variable, i.e., perceived self-efficacy. The analyses performed lead to the conclusion that resilience plays a predictive function for the response variables included in the theoretical model, i.e., for perceived stress and self-efficacy in coping with challenging situations.
Źródło:
Szkoła Specjalna; 2020, LXXXI(5); 325-338
0137-818X
Pojawia się w:
Szkoła Specjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoocena i jej związek z satysfakcją z życia młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym
Self-esteem and its Relationship with Satisfaction with Life in Young Adults withCerebral Palsy
Autorzy:
Aondo-Akaa, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191526.pdf
Data publikacji:
2021-01-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samoocena
satysfakcja z życia
niepełnosprawność ruchowa
wczesna dorosłość
porażenie mózgowe
self-esteem
satisfaction with life
cerebral palsy
motor disability
early adulthood
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem naukowym niniejszej publikacji jest określenie relacji pomiędzy samooceną a satysfakcją z życia wśród młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podczas badań postawiono problem badawczy w następującym brzmieniu: jaki jest związek pomiędzy samooceną a satysfakcją z życia młodych dorosłych osób z niepełnosprawnością ruchową? Posłużono się strategią ilościową. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, w ramach której wykorzystano dwa narzędzia badawcze: skalę SES Rosenberga w polskiej adaptacji Łaguny, Lachowicz-Tabaczek i Dzwonkowskiej oraz Skalę Satysfakcji z Życia autorstwa Dienera, Emmonsa, Larsena i Griffin w polskiej adaptacji Juczyńskiego. PROCES WYWODU: Przeprowadzono analizę statystyczną z wykorzystaniem metod statystyki opisowej oraz testów parametrycznych: analizy korelacji za pomocą współczynnika r-Pearsona oraz analizy różnic międzygrupowych za pomocą testu t-Studenta. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Poziom samooceny oraz satysfakcji z życia młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym jest zbliżony do poziomu tych zmiennych w polskiej populacji. Płeć nie różnicuje istotnie poziomu samooceny oraz satysfakcji z życia młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym. Związek samooceny z satysfakcją z życia wśród kobiet z porażeniem mózgowym jest istotny, zaś wśród mężczyzn – nieistotny. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Płeć modyfikuje charakter relacji pomiędzy samooceną a satysfakcją z życia. Należy poszerzać tę wiedzę oraz uwzględniać powyższe różnice w procesie edukacji oraz rehabilitacji psychologicznej.
RESEARCH OBJECTIVE: The main objective of this publication is to define the relationship of self-esteem and satisfaction with life in young adults with cerebral palsyTHE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem is a question: What is the relationship of self-esteem and satisfaction with life among young adults with cerebral palsy?The research was designed using quantitative strategy and diagnostic survey method. The following tools were used to carry out the research: The Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) in polishadaptation of Łaguna, Lachowicz-Tabaczek and Dzwonkowska and Satisfaction With Life Scale in the authorship of Diener, Emmons, Larsen and Griffin, in polish adaptation of Juczyński. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The statistical analysis was carried out, using descriptive statistics method and following parametric tests: correlation analysis using r-Pearsons’s coefficient and analysis of differences using t-Student test.RESEARCH RESULTS: The level of self-esteem and satisfaction with life in young adults with cerebral palsy is congruent with level of these variables in polish population. Gender does not modify significantly the level of self-esteem and satisfaction with life in young adults with cerebral palsy. The relationship of self-esteem and satisfaction with life is significant only in women with cerebral palsy.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Gender modifies relationship of self-esteem and satisfaction with life. This knowledge should be broadened and included in education and psychological rehabilitation.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 52; 23-33
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zasoby osobowości oraz ich wzajemne relacje u młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową
Autorzy:
Aondo-Akaa, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992728.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
locus of control
motor disability
self-esteem
sense of coherence
niepełnosprawność ruchowa
poczucie koherencji
poczucie kontroli
samoocena
Opis:
Wrodzona niepełnosprawność ruchowa jest dla człowieka wyzwaniem, które może znacząco modyfikować przeżywanie własnej dorosłości. Niezbędne jest nieustanne pogłębianie wiedzy o zasobach, które mogą wspomagać psychospołeczną adaptację osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową. Takimi zasobami mogą być samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji.Cel badań: Celem przeprowadzonych badań było określenie relacji pomiędzy samooceną, umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji wśród młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową.Metoda badań: Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a w jej ramach następujące narzędzia badawcze: skalę SES Rosenberga w polskiej adaptacji Łaguny, Lachowicz – Tabaczek i Dzwonkowskiej, kwestionariusz Delta autorstwa Drwala, oraz zmodyfikowaną wersję kwestionariusza SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego.Wyniki: Wykazano istotne związki pomiędzy samooceną a umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji oraz umiejscowieniem poczucia kontroli a poczuciem koherencji.Wnioski: Samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji są ze sobą istotnie związane. Mogą się wzajemnie warunkować i przyczyniać do wzajemnego wzrostu.
Congenital motor disability is for man a challenge, which can significantly modify experiencing one’s adulthood. It is necessary to deepen the knowledge about resources, which can support psychosocial adaptation of people with congenital motor disability. Self-esteem, internal locus of control and sense of coherence can be such resources.  Aim of the research: The aim of the research was to determine the relationship between self-esteem, locus of control and sense of coherence in young adults with congenital motor disability.Methods of the research: The research was carried out using the method of diagnostic survey. The following research tools were used: The Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) in Polish adaptation of Łaguna, Lachowicz-Tabaczek and Dzwonkowska, Delta Questionnaire by Drwal and Antonovsky's modified Sense Of Coherence - 29 Questionnaire.Results: Significant correlations between self-esteem and internal locus of control and sense of coherenee were shown, as well as between internal locus of control and sense of coherence.Conclusions: Self-esteem, internal locus of control and sense of coherence are significantly related to each other. These resources can condition each other and contribute to reciprocal growth.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2021, 40, 1; 143-156
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolontariusz niepełnosprawny – z potrzeby własnej czy myślenia o innych
Disabled volunteer – of their own needs or of thinking of others
Autorzy:
Król, Katarzyna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034912.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
niepełnosprawność ruchowa
aktywność społeczna
aktywizacja
wolontariusze niepełnosprawni
działania wolontariackie
activation
social activity
physical disability
disabled volunteers
volunteer activities
Opis:
„Najbardziej niezmiennym i ważnym pytaniem życia jest: Co robisz dla innych?” ( Martin Luther King Jr). To właśnie jest istota wolontariatu, która polega na świadomej oraz bezinteresownej pracy na rzecz społeczności, to okazywanie pomocy, ale też lekcja proszenia o nią. Odpowiedź na tak postawione pytanie nie jest łatwa, zwłaszcza dla osoby niepełnosprawnej. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy osoba niepełnosprawna może być również dawcą działań wolontariackich, a nie tylko ich biorcą. Uczestnictwo społeczne, związane z nim mechanizmy integracji lub wykluczenia są zjawiskami o charakterze procesualnym. Prowadzone przeze mnie badania niepełnosprawnych wolontariuszy są próbą odpowiedzi na pytania: jakie czynniki, procedury czy mechanizmy stoją za podjęciem aktywności społecznej lub jej brakiem, czy działalność wolontariacka osób niepełnosprawnych jest pożądaną drogą wyjścia z kręgu osób wykluczonych.
"The most immutable and significant question of life is: What do you do for others?" (Martin Luther King Jr). This is the essence of volunteering, which involves conscious and selfless work for the community, it is showing help, but also a lesson in asking for it. The answer to this question is not easy, especially for a disabled person. The purpose of the article is to try to answer the question whether a disabled person can also be a donor of voluntary activities, and not just their recipient. Social participation, related volunteers is an attempt to answer the questions: what factors, procedures or mechanisms are behind undertaking social activity or lack of it, whether volunteering activity of disabled people is a desirable way out of the circle of excluded people.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2020, 19, 3; 33-50
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złagodzić ból niepełnosprawności. O sytuacji zawodowej osób niepełnosprawnych ruchowo w Polsce latach 1944-1970
Alleviating the Pain of Disability: On the Vocational Situation of Physically Disabled Persons in Poland between 1944 and 1970
Autorzy:
BARTNIK, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046980.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rehabilitacja zawodowa, spółdzielnia inwalidów, polski model rehabilitacji, niepełnosprawność ruchowa, orzecznictwo inwalidzkie
vocational rehabilitation, Cooperative of the Disabled, Polish Model of Rehabilitation, physical disability, the process of stating disabilities
Opis:
W artykule omówiona została sytuacja prawna i zawodowa osób niepełnosprawnych ruchowo w powojennej Polsce do roku 1970. Wzrost liczby inwalidów – w tym również inwalidów cywilnych – sprawił, że władza państwowa stanęła w tamtym okresie przed problemem zapewnienia tak dużej liczbie obywateli odpowiednich warunków rehabilitacji. Konieczne okazało się wprowadzanie bądź nowelizowanie (na przestrzeni lat) ustawodawstwa dotyczącego osób niepełnosprawnych, a w konsekwencji zapewnienie im odpowiedniego miejsca w społeczeństwie. Jak wskazują dostępne źródła, władza państwowa dążyła do tego, by przez tak zwaną produktywizację umożliwić inwalidom podjęcie pracy. Pojęcie produktywizacji odnoszące się do osób niepełnosprawnych ruchowo zostało bardzo szybko zastąpione terminem rehabilitacji zawodowej. Rehabilitacja ta obejmowała proces przebiegający od udzielenia porady zawodowej, aż po zatrudnienie i ochronę zdrowia w czasie wykonywanej pracy. Wszystkie te elementy były nadzorowane przez władzę komunistyczną i na przestrzeni opisywanego okresu ewoluowały. Obok zakładów pracy w opisywanym czasie istniały także spółdzielnie inwalidów. Powstawały one z inicjatywy społecznej i były zrzeszone w ogólnopolskiej organizacji, której nazwa ulegała zmianie na przestrzeni lat. Spółdzielnie inwalidów organizowano w taki sposób, by zapewniać ich pracownikom odpowiednią formę i warunki pracy oraz specjalne zaplecze socjalno-bytowe. Umożliwiały im one również korzystanie z poradni lekarskich oraz rehabilitacji. W artykule wspomniano także o utworzeniu w roku 1960 Towarzystwa ds. Walki z Kalectwem. Wszystkie te elementy przyczyniły się do powstania tak zwanego polskiego modelu rehabilitacji, który w roku 1970 został uznany przez Światową Organizację Zdrowia za godny polecenia innym krajom.
The article discusses the legal and occupational issues of physically disabled people in the post-war period in Poland, up till 1970. The increase in the number of disabled people—including civilians—caused the state authority to provide the citizens with appropriate rehabilitation conditions. It was necessary to either introduce or amend the legislation concerning people with disabilities and, as a result, to provide them with an appropriate place in the society. The available sources show that the state government was trying to employ the concept of productivization to make it possible for disabled people to work. The term ‘productivization,’ referring to physically disabled people, was quickly replaced by the phrase ‘vocational rehabilitation.’ It referred to the entire process of offering vocational advice to the disabled and providing them with employment, as well as with health care during the work. All those elements were controlled by the communist authorities and they evolved over the described period. Apart from special workplaces for the disabled there were also their cooperatives functioning at that time. They were affiliated with a nationwide organization whose name changed over the years. Cooperatives of the disabled were organized so as to provide their employees with the appropriate form and conditions of labor, as well as with special social and living facilities. Cooperatives also enabled easy access of the disabled to medical centers and provided rehabilitation opportunities. The article also mentions the establishment of the Association for Fighting against Disability (Towarzystwo do Spraw Walki z Kalectwem) in 1960. All those elements contributed to the creation of the Polish Model of Rehabilitation, which, in 1970, was recognized by the World Health Organization as worthy of recommendation.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 4 (120); 193-210
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotna i wtórna ocena niepełnosprawności – predykcyjna rola zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością
Primary and secondary disability appraisal – Predictive role of sociodemographic and disability-related variables
Autorzy:
Byra, Stanisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903588.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
disability appraisal
acquired motor disability
spinal cord injury
lower limb amputation
ocena niepełnosprawności
nabyta niepełnosprawność ruchowa
uraz rdzenia kręgowego
amputacja kończyny dolnej
Opis:
Disability appraisal is a cognitive category examined mainly in the context of adjustment to living with disability. Its significance is usually determined as part of stress and coping theory applied in disability studies. The article presents the findings of a study on primary and secondary disability appraisal expressed by people with acquired motor impairments. Participants were people with spinal cord injuries and with lower limb amputation. Primary and secondary disability appraisal was analyzed with consideration of sociodemographic and disability-related variables. The findings suggest that these categories of variables make it possible to explain primary disability appraisal better than secondary disability appraisal. Also, it was found that disability-related variables had greater predictive significance than sociodemographic variables in explaining the intensity of both primary and secondary appraisal. The type of disability, its duration, and a sense of control over the consequences of one's motor impairment play a significant role in determining the intensity of both forms of disability appraisal.
Ocena niepełnosprawności to kategoria poznawcza, rozpatrywana głównie w kontekście przystosowania do życia z niepełnosprawnością. Jej znaczenie określane jest najczęściej w ramach teorii stresu i radzenia sobie z nim, aplikowanej na grunt studiów nad niepełnosprawnością. W artykule zaprezentowano wyniki badań nad pierwotną i wtórną oceną niepełnosprawności, formułowaną przez osoby z nabytymi uszkodzeniami ruchowymi. Grupa badanych obejmuje osoby z urazem rdzenia kręgowego oraz po amputacji kończyny dolnej. Pierwotną i wtórną ocenę niepełnosprawności przeanalizowano z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością. Uzyskane rezultaty wskazują, że te kategorie zmiennych pozwalają lepiej wyjaśnić pierwotną niż wtórną ocenę niepełnosprawności. Ponadto ustalono większe znaczenie predykcyjne zmiennych związanych z niepełnosprawnością niż socjodemograficznych w tłumaczeniu natężenia zarówno oceny pierwotnej, jak i wtórnej. Rodzaj niepełnosprawności, czas jej trwania, a także poczucie kontroli nad konsekwencjami posiadanego uszkodzenia narządu ruchu mają istotne znaczenie w określaniu natężenia obu przyjętych form oceny niepełnosprawności.
Źródło:
Szkoła Specjalna; 2019, LXXX(1); 5-18
0137-818X
Pojawia się w:
Szkoła Specjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy wobec osób z niepełnosprawnością a postawy osób z niepełnosprawnością ruchową wobec ludzi z innym rodzajem niepełnosprawności – próba porównania
Autorzy:
Monika, Skura,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903667.pdf
Data publikacji:
2018-02-05
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
niepełnosprawność
niepełnosprawność ruchowa
postawy społeczne wobec osób z niepełnosprawnością
stosunek społeczeństwa wobec niepełnosprawności
Opis:
The topic of society's attitudes toward people with disabilities is very frequently explored by researchers, who want to show the transformation and stability of society's beliefs. Analyzing the results that demonstrate communities’ perceptions and attitudes in interactions with people whose appearance and functioning are different, authors attempt to show reasons, changes in attitudes and the level of integration that is taking place. The article attempts to compare the findings of Polish research on the attitudes of nondisabled people toward people with disabilities, and the attitudes of people with motor disabilities to people with disabilities different than their own. The paper includes the results of research conducted by the researchers of the Polish Academy of Sciences (PAN) and the Public Opinion Research Center (CBOS) as well as the results of the author’s own research in which 90 people with motor disabilities expressed their position on people with different disabilities. The article aims to show the attitudes of the study participants and attempts to evaluate if their attitudes differ from the position of the general public. A diagnostic survey was used in the study. The findings indicate that people with motor disabilities, similarly to their environment, copy the social patterns of perception and judgment regarding different groups of people with disabilities. The participants agreed with popular beliefs not only on the question of support for integration and assistance, but also on preferences and judgments concerning different groups of people with disabilities. The study conducted suggests that it is difficult for people with motor disabilities, as it is for nondisabled people, to open up to relationships with people with various disabilities.
Źródło:
Szkoła Specjalna; 2017, LXXVIII(5); 342-352
0137-818X
Pojawia się w:
Szkoła Specjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcje przystosowawcze a wsparcie społeczne osób z niepełnosprawnością ruchową o różnych typach temporalnej satysfakcji
Autorzy:
Kirenko, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197631.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
niepełnosprawność ruchowa
wsparcie społeczne
reakcje przystosowawcze
temporalna satysfakcja
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem badań jest ocena związków między wsparciem społecznym a reakcjami przystosowawczymi osób z niepełnosprawnością ruchową, w kontekście moderującej roli temporalnej satysfakcji.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowy problem badawczy zawiera się w pytaniu o związki między wsparciem społecznym a reakcjami przystosowawczymi osób z niepełnosprawnością ruchową o różnym typie temporalnej satysfakcji. Rozwiązano go za pomocą metody sondażu diagnostycznego, składającego się następujących narzędzi badawczych: Kwestionariusz Wsparcia Społecznego (KWS) J.S. Norbeck, Kwestionariusz Reakcji Przystosowawczych (KRP) H. Livneha i R.F. Antonaka oraz Skala Temporalnej Satysfakcji z Życia (TSŻ) W. Pavota, E. Dienera i E. Suha. PROCES WYWODU: Teoretyczny model podjętych badań implikuje ich założenia i procedurę. Trzecim elementem wywodu są analizy i interpretacje zgodnie z przyjętym modelem teoretycznym.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: O ile w literaturze przedmiotu dostępne są wyniki badań z zakresu wsparcia społecznego i reakcji przystosowawczych osób z różnymi niepełnosprawnościami, o tyle brakuje takowych wskazujących na istnienie związków pomiędzy tymi zmiennymi w obrębie moderującej roli temporalnej satysfakcji.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Coraz liczniejsze badania nad psychospołecznym funkcjonowaniem osób z niepełnosprawnością ruchową, w tym nad występowaniem związków między wparciem społecznym a przystosowaniem psychospołecznym w tej grupie badanych, sprawiają, iż włączane są w nie kolejne zmienne pośredniczące o charakterze moderującym. Wiedza z tego zakresu jest ważnym warunkiem projektowania działań mających na celu rehabilitację tej grupy osób.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 41; 41-58
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 39

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies