Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nieświadomość" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Żywy trup jako alegoria polityczna
Autorzy:
Krzysztof, Świrek,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897003.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Alegoria polityczna
nieświadomość społeczna
Fredric Jameson
Slavoj Žižek
Opis:
In this article I will interpret the figure of living dead in terms of political allegory by relating three levels: the level of narration, theory, by which the narration can be decoded, and political situation, a symptom of which this narration is. In this way, I can trace the potential of two realizations of zombie figure in contemporary cinema: firstly, as a consumer, performing automated acts; secondly, as a revolutionary subject – excluded rebel. I treat both of those images as symptoms of radical political desire, its main motives and impasses.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(3 (450)); 67-76
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychologiczne podejście do rozumienia postaw konsumenckich
Psychological approach to consumers’ attitudes
Autorzy:
Maison, Dominika
Stasiuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525516.pdf
Data publikacji:
2014-01-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
postawy
konsument
emocje
nieświadomość
attitudes
consumer
emotions
unconsciousness
Opis:
Postawy to jeden z najważniejszych obszarów badań w psychologii. Wiedza na temat ich powstawania, konstrukcji oraz możliwości zmiany jest ogromnie ważna również dla praktyki marketingowej, ponieważ wpływają one na decyzje konsumenckie. Przez wiele lat badań nad postawami ich rozumienie bardzo się zmieniło. Klasyczne koncepcje traktowały je jako konstrukty stabilne, jednowymiarowe (pozytywne lub negatywne), dostępne świadomości podmiotu, a na ich podstawie można dokładnie przewidzieć zachowanie. We współczesnym rozumieniu przyjmuje się, że postawy mogą być ambiwalentne (zawierać jednocześnie elementy pozytywne i negatywne), człowiek nie zawsze jest świadomy źródła ich powstawania, a nawet istnienia (postawy utajone), a ich związek z zachowaniem jest skomplikowany.
The psychology of attitudes is the one of the most important area in psychology. The attitudes influence the consumers’ decisions, so the knowledge about the origins, structure and the possibilities of attitudes’ change is very significant for marketing. As a consequence of many years of studies on attitudes the understanding of attitude concept has changed a lot. In the classic approaches attitude was stable, onedimensional (positive or negative) and conscious. Moreover, attitude was also treated as good predictor of the behavior. The contemporary approaches assume that attitudes can be ambivalent (positive and negative at the same time), and the person is not always conscious of attitude’s origins and even the attitude as such (implicit attitude). It is also known that the connection between the attitude and the behavior is more complicated that it was assumed before.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2014, 1/2014 (45); 18 - 29
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czynić widzialnym”. Film jako poszerzone, wirtualne pole dzieła sztuki
“Making Visible”: Films as Expanded, Virtual Field of Work of Art
Autorzy:
Lipiński, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341437.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
sztuka
nieświadomość
kino polskie
art
unconsciousness
Polish cinema
Opis:
Artykuł stanowi propozycję odczytania wybranych polskich filmów o sztuce (m.in. Wielość rzeczywistości Leona Chwistka, reż. R. Waśko; Ślad, reż. H. Włodarczyk; Sen i Obraz, reż. B. Dziworski; Bykowi chwała, reż. A. Papuziński) jako specyficznie pojmowanego laboratorium dzieła sztuki. W środowisku filmowym dochodzi do interpretacyjnej wizualizacji jego poszerzonego, wirtualnego pola, czyli czynienia widzialnym i „sprawdzania” tego, co dotychczas pozostawało w sferze intuicyjnego responsu, dyskursywnie eksplikowanej interpretacyjnej projekcji ze strony widza/historyka sztuki czy też domniemanego horyzontu wyobrażeniowego twórcy. W pierwszej części artykułu autor zakreśla teoretyczne przesłanki takiego myślenia o typie „dokumentu kreacyjnego” w obszarze tego gatunku oraz wyjaśnia swoje rozumienie tytułowych pojęć „poszerzonego pola” oraz „wirtualności”. Kolejne dwie części tekstu stanowią analizę wybranych filmów ze szczególnym uwzględnieniem dwóch problemów: wizualizacji „życia” oraz „nieświadomości” dzieła sztuki.
The article provides an opportunity to reconsider selected Polish films about art (e.g. Multiple Realities of Leon Chwistek, dir. R. Waśko; A Trace, dir. H. Włodarczyk; Dream and Image, dir. B. Dziworski; Praise the Bull, dir. A. Papuziński) as a specifically conceived laboratory of the work of art. In the film environment an interpretative visualisation takes place of its expanded, virtual field - that is making visible and “testing” that, which up till now remained in the intuitive responsive sphere, the discursively explicated interpretative projection of the viewer/historian of art, or the imaginary horizon of the artist. In the first part of the article, the author outlines the theoretical basis for thinking about the type of “creative document” in the area of this genre and explains his understanding of the terms “expanded field” and “virtuality”. The next two parts of the text are analyses of selected films with particular focus on two issues: visualisation of “life” and “unconsciousness” of a work of art.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 250-262
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Critique of Pure Unconsciousness: Some Remarks on the Impact of Kant’s Philosophy on Gilles Deleuze’s and Félix Guattari’s Anti-Oedipus
Krytyka czystej nieświadomości: Kilka uwag o wpływie filozofii Kanta na Anty-Edypa Deleuze’a i Guattariego
Autorzy:
Tercz, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009457.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transcendentalism
psychoanalysis
desire
unconsciousness
machines
synthesis
transcendentalizm
psychoanaliza
pragnienie
nieświadomość
maszyny
syntezy
Opis:
In spite of popular interpretation of Gilles Deleuze’s philosophy as a kind of postmodernism, poststructuralism or Nietzscheanism, this paper reveals its deep rooting in the transcendental idealism of Immanuel Kant. According to the main thesis, it was Kant who delivered the primary source of philosophical schemes that inspired both the early (expressed mainly in Difference and Repetition, 1986), and late period of Deleuze’s work, starting with the first volume of Capitalism and Schizophrenia called Anti-Oedipus, written in collaboration with Félix Guattari (1972). The main part of the essay contains contextual analysis of the latter. In Anti-Oedipus Deleuze and Guattari propose the concept of desire (unconscious) as a power capable of constituting nomadic subjectivity, characterized by the openness to difference, creativity, and drawing strength from social diversity. However, they note that a desire is characterized by a tendency to undergo internal illusions and, as a result, to block its own revolutionary and creative possibilities. That is why, say Deleuze and Guattari, it is necessary to carry on the critique of pure unconsciousness, whose aim is to reveal these illusions and perhaps to free us from them
Wbrew popularnym interpretacjom filozofii Deleuze’a jako odmiany postmodernizmu, poststrukturalizmu bądź nietzscheanizmu w artykule przedstawione zostaną jej głębokie korzenie pochodzące z idealizmu transcendentalnego Immanuela Kanta. Postawiona zostaje teza, iż to właśnie Kant stanowił podstawowe źródło filozoficznych schematów inspirujących Deleuze’a zarówno we wczesnym okresie jego twórczości (wyrażonym przede wszystkim w Różnicy i powtórzeniu, 1968), jak i późnym, zapoczątkowanym wraz z Félixem Guattarim przez pierwszy tom Kapitalizmu i schizofrenii, czyli Anty-Edypa (1972). Kontekstowa analiza tego ostatniego stanowi główną część artykułu. W Anty-Edypie Deleuze i Guattari proponują koncepcję pragnienia (nieświadomości) jako siły konstytuującej podmiotowość nomadyczną, otwartą na inność, kreatywną i czerpiącą siłę z różnorodności społecznej. Zauważają jednak, że pragnienie cechuje skłonność do poddawania się wewnętrznym iluzjom i w efekcie blokowania własnych, rewolucyjnych i twórczych możliwości. Właśnie dlatego, twierdzą Deleuze i Guattari, konieczne jest przeprowadzenie krytyki czystej nieświadomości, mającej ujawnić te złudzenia i być może uwolnić nas od nich.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 28, 2; 235-257
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogańscy bogowie nieświadomości. Przed-filozoficzna myśl grecka a koncepcja polimorficznego umysłu w psychologii głębi
The Pagan Gods of the Unconscious. Pre-philosophical Greek Thought and the Concept of the Polymorphous Mind in Depth Psychology
Autorzy:
Sawicki, Michał
Kowalski, Arian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22711683.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wewnętrzni bogowie
archetypy
nieświadomość
Carl Gustav Jung
Jean Shinoda Bolen
gods
archetypes
unconscious
Opis:
Niniejszy tekst podejmuje kwestię bogów i bohaterów mitów greckich, odnosząc ją do obecnej w psychologii głębi koncepcji archetypów i nieświadomości zbiorowej. Główny cel badań sprowadza się tym samym do bacznego przyjrzenia się potencjalnej korelacji pomiędzy zewnętrznymi (względem „ja”) w rozumieniu starożytnego Greka postaciami bogów i bogiń (wpływających na niego podobnie jak na bohaterów homeryckich), a wewnętrznymi przejawami nieświadomości zbiorowej, które mogą stanowić – według Carla Gustava Junga – istotę antycznych bóstw. Ponadto został poddany namysłowi problem wpływu „wewnętrznych bogów” na sposób myślenia, odczuwania i działania jednostki, wpływu zarówno pozytywnego, jak i negatywnego. Wynikająca z przeprowadzonych badań konkluzja zwraca uwagę na wartość sfery irracjonalnej – źródła pochodzenia zapomnianych, politeistycznych bogów, zamieszkujących psychikę współczesnego człowieka.
This article investigates the gods and heroes of Greek myths by means of depth psychology’s notions of archetypes and collective unconscious. Its main goal is to take a closer look at the potential correlation between the external (in relation to the ego) figures of gods and goddesses as understood by the ancient Greeks (influencing them in a way similar to the Homeric heroes) and the internal manifestations of the collective unconscious, which may constitute – according to Jung – the essence of the ancient deities. The article also examines the influence (both positive and negative) of the “inner gods” on the individual way of thinking, feeling and acting. Lastly, the conclusion draws attention to the value of the irrational sphere – the source of the origin of the forgotten, polytheistic gods that inhabit the psyche of modern man.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 1; 141-157
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tam i wtedy jest raj. Trauma narodzin Ottona Ranka w świetle errotyzmu
There and Then is Paradise. Otto Rank`s Birth Trauma in the Light of Erroticism
Autorzy:
Wójs, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517959.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
Erros
narodziny
nieświadomość
opęd
raj
śmierć
trauma
życie
birth
death
drive
life
paradise
unconsciousness
Opis:
W artykule podjęto problem traumy narodzin – zdarzenia, według Ottona Ranka, konstytutywnego dla losu każdego człowieka. Nawiązanie do teorii Errosa,zaproponowanej przez Agatę Bielik-Robson, pozwala ponownie włączyć tę koncepcję w obszar dyskusji na temat kondycji człowieka, dialektyki popędów, życia, śmierci oraz erotyki. Nawiązanie do badań empirycznych z psychologii prenatalnej i perinatalnej ukazuje słabsze strony propozycji Ottona Ranka.
The article discusses the problem of birth trauma, which according to Otto Rank is a constitutive event for the lot of every human being. Reference to the Erros theory, proposed by Agata Bielik-Robson, enables re-including this concept in the area of discussion on the human condition, the dialectic of drives, life, death and eroticism. The reference to empirical research in perinatal psychology shows weaknesses of Otto Rank’s proposal.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 1(15)/2015; 42-53
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anthony Storr i jego wizja „twórczej choroby”
Anthony Storr and his vision of creative illness
Autorzy:
Olchanowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142699.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
guru
creative illness
depht psychology
unconsciousness
the process of individuation
twórcza choroba
psychologia głębi
nieświadomość
proces indywiduacji
Opis:
Author of the article presents the phenomenon of "creative illness" through the prism of the views of the British psychiatrist Anthony Storr. The central issue of this article is the close relationship between genius and mental illness. The experience of "creative illness" (deep mental crisis, "dark night of the soul") was characteristic of many mystics, religious sect leaders and visionaries who created original philosophical and psychological concepts and made discoveries in the field of exact sciences. The author pays special attention to the crises of Freud and Jung, thanks to which visionaries created ideas that changed our perception of man and his culture. Anthony Storr treats them not so much as scientists, but as inspirational gurus
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2019, 31; 70-83
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Internet Unconscious Sandy’ego Baldwina a teorie nieświadomości pisania elektronicznego
Sandy Baldwin’s The Internet Unconscious and Theories of the Unconscious in Electronic Writing
Autorzy:
Mizerkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1360103.pdf
Data publikacji:
2016-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slavoj Žižek
The Unconcious of the online subject
electronic literature
Sandy Baldwin
nieświadomość podmiotu w sieci
literatura elektroniczna
Opis:
Artykuł jest omówieniem książki Sandy’ego Baldwina The Internet Unconscious. On the Subject of Electronic Literature. Autor zauważa liczne wątki dekonstrukcjonistyczne w refleksji Baldwina na temat podmiotu literatury elektronicznej, a zarazem wskazuje na brak skrupulatnego przedyskutowania wcześniej wypracowanych koncepcji nieświadomości podmiotu piszącego w sieci. Przykładem takiej koncepcji jest Przekleństwo fantazji Slavoja Žižka, za pomocą którego autor artykułu pokazuje kilka przeoczeń teoretycznych Baldwina i stawia tezę o pewnej anachroniczności pojęciowej książki The Internet Unconscious.
The article discusses Sandy Baldwin’s book The Internet Unconscious. On the Subject of Electronic Literature. The author takes note of the numerous deconstructionist threads in Baldwin’s work on the subject of electronic literature, and at the same time points to the absence of scrupulous discussion of previously developed concepts of the unconscious of the subject of online writing. One example of such a work is Slavoj Žižek’s The Plague of Fantasies, which the author uses to show some of Baldwin’s theoretical oversights and finally present the thesis that The Internet Unconscious is hindered by an anachronistic conceptual framework.
Źródło:
Forum Poetyki; 2016, 4-5; 138-143
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy męskie kobiety i zniewieściali mężczyźni to wytwór kultury współczesnej? Ślady przenikania się ról płciowych w dramacie Barbara jeszcze Gasztołdowa żona Dominika Magnuszewskiego
Are masculine women and effeminate men a product of contemporary culture? Traces of gender role interpenetration in Dominik Magnuszewski’s play Barbara jeszcze Gasztołdowa żona
Autorzy:
Lemański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068630.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Dominik Magnuszewski
romantyzm
kobieta w historii i literaturze
androcentryczna nieświadomość
Romanticism
women in history and literature
androcentric ignorance
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie procesów społecznych i kulturowych, które utrwalają patriarchalny model społeczeństwa na podstawie dramatu Dominika Magnuszewskiego Barbara jeszcze Gasztołdowa żona. Wykorzystując badania z zakresu antropologii kulturowej, rozpatruję utwór w kontekście przedstawienia ról płciowych w sposób niezgodny z archetypowymi wzorami. Król Zygmunt reprezentuje typ zniewieściałej męskości, natomiast królową Bonę zestawiam z typem kobiecości zwanym virago, łączącym cechy uznawane za męskie z kobiecymi. Artykuł rozwija stan badań nad problemem dominacji patriarchatu w XIX wieku w Polsce, wykorzystując w tym celu terminologię zaczerpniętą z antropologii kulturowej (androcentryczna nieświadomość).
The aim of the paper is to show the social and cultural processes that perpetuate the patriarchal model of society using the example of Dominik Magnuszewski’s play Barbara jeszcze Gasztołdowa żona. Using research in the field of cultural anthropology, I consider the work in the context of the representation of gender roles in a manner inconsistent with the archetypal patterns. King Sigismund represents the type of effeminate masculinity, while Queen Bona is referred here to the virago femininity type, combining traits considered as masculine and feminine. The paper develops research into the problem of the domination of patriarchy in 19th century Poland, using terminology taken from cultural anthropology (androcentric ignorance).
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2020, 26, 2; 157-170
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idee pedagogiczne Anny Freud jako przykład zastosowania elementów psychoanalizy w edukacji
The pedagogical ideas of Anna Freud as an example of application of the elements of psychoanalysis in education
Autorzy:
Gołaska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459795.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Anna Freud
psychoanaliza
nieświadomość
proces uczenia się - nauczania
pedagogika psychoanalityczna
psychoanalysis
the unconscious
the process of learning – teaching
psychoanalytical pedagogy
Opis:
Autorka podejmuje próbę wskazania charakterystycznych dla teorii psychoanalitycznej mechanizmów w procesie uczenia się – nauczania, ujętych po raz pierwszy w tym kontekście przez Annę Freud. Elementem integralnym pracy jest biografia pionierki psychoanalizy dziecięcej, a przede wszystkim innowacyjne metody kształcenia stosowane przez nią w utworzonej samodzielnie szkole (the Matchbox School). Głównym punktem prezentowanych treści staje się założenie, iż na postawy, jakie przyjmuje pedagog wobec swoich uczniów mają wpływ jego własne doświadczenia edukacyjne z dzieciństwa – zarówno te osadzone w rzeczywistości materialnej, jak również psychicznej. Zakończenie stanowi skrócona wersja studium przypadku obrazującego proces identyfikacji oraz jego konsekwencje dla relacji nauczyciel – uczeń.
The author attempts to point out the mechanisms in the process of learning – teaching characteristic for the theory of psychoanalysis, which have been expressed in this context by Anna Freud. The integral element of the paper is the biography of the pioneer of the children’s psychoanalysis, especially the innovative methods of education applied by her in the independently created school (the Matchbox School). The main part of the presented content is the assumption that the attitudes of the pedagogue towards the students are affected by one’s own educational experiences from the childhood – both those rooted in the material reality, as well as in the psychological. The conclusion consists of an abridged version of a case study illustrating the process of identification and its consequences for the teacher – student relationship.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniany język. Symbolizm archaiczny i współczesny w świetle filozofii symbolu i psychoanalizy
Forgotten Language. Archaic and Contemporary Symbolism in the Perspective of Philosophy of Symbol and Psychoanalysis
Autorzy:
Kalinowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27802646.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
mit
język symboliczny
nieświadomość
świadomość
sacrum i profanum
psychonanaliza
fenomenologia
hermeneutyka
myth
symbolic language
unconsciousness
consciousness
sacred and profane
psychoanalysis
phenomenology
hermeneutics
Opis:
Praca niniejsza ma przede wszystkim charakter syntetyczny i filozoficzny. Jej zadaniem jest zogniskowanie rozproszonego w wielu dyscyplinach humanistycznych stanowiska, wybrzmiałego szczególnie w pierwszej i drugiej połowie XX wieku, dotyczącego rewaloryzacji mitu i symbolu, na jego znaczeniu dla trwającego kryzysu kultury Zachodniej w kwestii samorozumienia człowieka. Syntezą zostają objęte badania poczynione przez filozofię symbolu Paula Ricoeura, filozofię form symbolicznych Ernsta Cassirera, religioznawstwo Mircei Eliadego oraz psychoanalizę i filozofię kultury Ericha Fromma (a częściowo też Carla G. Junga). Z uwagi na poruszane kwestie filozoficzne, wymagające wysiłku ponawianych kolejnych odczytań i reinterpretacji (o czym świadczą najnowsze wydania i przekłady wspomnianych tu dzieł, pochodzących nawet z 2020 r.), a także na długotrwały i – co do tendencji – niezmienny kryzys kultury Zachodniej, ograniczam się zasadniczo do tekstów źródłowych, gdzieniegdzie sięgając tylko do literatury XXI w. i opracowań. W pracy tej podejmuję „zapomniany język”, będący językiem symbolicznym, który wyraża istotne i – wg autora – współcześnie mało rozumiane aspekty egzystencji ludzkiej, związane z samopoznaniem i samoświadomością. Zostaje tu objaśnione pojęcie „symbolu uniwersalnego” Fromma i Ricoeura, obecnego i poświadczonego przez religioznawstwo już na pierwotnych etapach kultury. W związku z tym zostaje podjęte pytanie: czy taki znak jest strukturą semantyczną zdolną do wyrażania doświadczeń współczesnego człowieka? Zostaje udzielona pozytywna odpowiedź, bowiem u podłoża zachowań i myślenia współczesnego człowieka leżą podstawowe treści emocjonalne i złożone znaczenia egzystencjalne, które – przez wzgląd na ich inherentną ambiwalencję, a także szczególne momenty rozwoju osobowego jednostki – wymagają szczególnych form ekspresji o charakterze metaforycznym i symbolotwórczym. Dokonuję także krytyki interpretacji „mitu”, odłączonego od oryginalnego kontekstu symboliczno-religijnego i jego instrumentalnego wykorzystywania, będącego groźnym zjawiskiem społecznym, zagrażającym współczesnej kulturze.
This article has primarily synthetic and philosophical character. It aims to focus the standpoint concerned with the revalorisation of symbol and myth, which is dispersed  among numerous humane disciplines, that echoed in the first and second half of 20th century, on the crisis of Western culture and the issue of self-understanding. This synthesis includes philosophy of symbol of Paul Ricoeur, philosophy of symbolic forms of Ernst Cassirer, religious studies of Mircea Eliade and psychoanalysis and philosophy of culture of Erich Fromm (and to some extent Carl G. Jung). Due to the philosophical subject-matter, which requires continuous effort of re-reading and successive reinterpretations (evidence of which are publishing dates of latest editions and translations reaching year 2020), and due to long-lasting and – in its tendency – unchanged character of the crisis of Western culture, I limit this research mainly to source literature and in some exceptions to literature of 21st century. In this work I describe the symbolic language, which is presented as the so called “forgotten language” (Fromm), that expresses significant and – in author's mind – not well understood Today aspects of human existence related to self-understanding and self-consciousness. I explain the notion of a “universal symbol” of Fromm and Ricoeur and place the question on the capability of such sign to express and explain experiences of modern man. The positive answer is proposed, due to the emotional and existential values underlying modern behaviours and thinking, which requires specific signs of metaphorical and synthetic character, that are able to express emotional ambivalence as well as critical yet dynamic moments of life of the individual. Also the criticism is put forward to the naive interpretation of „myth” that is derived from its original symbolic and religious context and its instrumental use, which becomes dangerous social phenomenon, that is threatening the existence of modern culture today.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2022, 7, 2; 140-156
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699396.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:
“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the  times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699402.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:
“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the  times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рэканструкцыя архетыпа як сродак спасцiжэння аўтарскага несвядомага (на прыкладзе твораў Максiма Гарэцкага вяцкага перыяду)
Rekonstrukcja archetypu jako środka pojmowania autorskiej nieświadomości (na przykładzie dzieł M. Goreckiego z okresu wiackiego)
Reconstruction of the archetype as a means of comprehending the author’s unconsciousness (on the example of M. Goretsky’s works of the Vyatka period)
Autorzy:
Gubskaja, Wolga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118630.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
архетып
наратар
рэлiгiозны дыскурс
мiф
несвядомае
archetyp
narrator
dyskurs religijny
mit
nieświadomość
archetype
narator
religious discourse
myth
unconscious
Opis:
У артыкуле рэканструiруюцца архетыпы «раскаянага грэшнiка» i «трыкстэра» у выбраных творах Максiма Гарэцкага Вяцкага перыяду. Падкрэслiваецца, што ў рамках унутрылiтаратурнай прасторы аналiз вобразаў з канатацыямi архетыпаў у творах М. Гарэцкага дазваляе выявiць псiхалагiчны стан пiсьменнiка, яго затоенае ego, што з’яўляецца каштоўным матэрыяалам для разумення лiтаратурнай спадчыны як беларускага класiка, так i мастацкай лiтаратуры ў целым. Даказваецца, што пiсьменнiк не мадэлiраваў учынкi лiтаратурных персанажаў твора свядома, падстройваючыся пад стэрэатып паводзiн згодна архетыпу. Увага акцэнтуецца i на адсутнасцi архетыпiчных сюжэтаў. Актуалiзацыя архетыпаў у згаданых творах носiць несвядомы характер.
Artykuł rekonstruuje archetypy „pokutującego grzesznika” i „trickstera” w wybranych dziełach M. Goreckiego z okresu wiackiego. Autor artykułu podkreśla, że w ramach przestrzeni wewnątrzliterackiej analiza obrazów z konotacjami archetypów w twórczości M. Goreckiego ujawnia stan psychiczny pisarza, jego ukryte ego, które jest cennym materiałem do zrozumienia dziedzictwa literackiego zarówno białoruskiego klasyka, jak i fikcji w ogóle. Autor dowodzi, że pisarz nie modelował świadomie działań literackich bohaterów utworu, dostosowując się do stereotypu zachowania zgodnie z archetypem. Uwagę zwraca również brak wątków archetypowych. Aktualność archetypów w tych dziełach jest nieświadoma.
The article reconstructs the archetypes of the “penitent sinner” and “trickster” in the selected works of M. Goretsky of the Vyatka period. It is emphasized that within the framework of the intra-literary space, the analysis of images with connotations of archetypes in the works of M. Goretsky reveals the psychological state of the writer, his hidden ego, which is a valuable material for understanding the literary heritage of both the Belarusian classic and fiction in general. It is proved that the writer did not model the actions of the literary characters of the work consciously, adjusting to the stereotype of behavior according to the archetype. The attention is also focused on the absence of archetypal plots. The actualization of archetypes is unconscious.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 123-135
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia tu i teraz. Ontologia procesu jako podstawa filozoficznego coachingu
Philosophy here and now. Process ontology as the foundation of philosophical coaching
Autorzy:
Leśniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431086.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
process ontology
metaphysics of experience
embodiment
logos
universal Reason
unconscious
philosophical coaching
coaching tools
ontologia procesu
metafizyka doświadczenia
ucieleśnienie
Rozum powszechny
nieświadomość
coaching filozoficzny
narzędzia coachingowe
Opis:
This article sketches a conception of philosophical coaching – a new practical discipline offered at the University of Opole since 2016. In the first part of the essay, Plato’s ontology is considered through the lenses of process philosophy. Following this interpretation, Plato’s ontology becomes a kind of metaphysics of experience. The so-called „true Being” is not the realm of abstract realities. Rather, it refers to a kind of experience that discloses to us the real meaning of particular life situations, i.e.. their meaning viewed from the perspective of the Good. Plato’s philosophy turns out to be a logotherapy or spiritual practice, which consists in liberating the mind by diverting it from pathological pseudo- -meanings and directing it towards the Meaning. Finally, the last part of the article details the skills which students graduating in Philosophical Coaching should possess.
Artykuł zawiera szkic ontologicznych podstaw coachingu filozoficznego – nowej dyscypliny praktycznej, która od roku 2016 stanowi składnik oferty edukacyjnej Uniwersytetu Opolskiego. Jest rozwinięciem idei zawartych w moim tekście „Filozofia jako ćwiczenie duchowe – coachingowy model uprawiania filozofii”. W drugim paragrafie przedstawiono ontologię Platona z perspektywy filozofii procesu. Widziana z tej perspektywy ontologia Platona jest rodzajem metafizyki doświadczenia – byt nazywany przez Platona „prawdziwym” nie jest rzeczywistością abstraktów, lecz tym, czego doświadczamy w chwilach, gdy rozpoznajemy znaczenie konkretnych sytuacji życiowych w perspektywie Dobra. Filozofia Platona okazuje się rodzajem filozoficznej logoterapii – praktyki duchowej polegającej na uwalnianiu umysłu przez odwracanie go od pato-logicznych pseudoznaczeń w stronę Sensu. Przyjęcie tej perspektywy oznacza uznanie doświadczenia medytacyjnego za punkt odniesienia refleksji filozoficznej. Oznacza też skierowanie uwagi w stronę doświadczenia wewnętrznego, również w stronę odczuć płynących z ciała jako istotnego składnika tego doświadczenia. Jako konkretny przykład starożytnego coachingu filozoficznego opisano w tekście stoicką praktykę „wytyczania teraźniejszości”. Dla zilustrowania idei współczesnego coachingu filozoficznego opisano ćwiczenie „Moje tu i teraz” – jedno z narzędzi opracowanych na potrzeby indywidualnej praktyki coachingowej. Opiera się ono na założeniach zarysowanej wcześniej ontologii doświadczenia. Tekst kończy opis kompetencji uzyskiwanych przez absolwenta kierunku Coaching filozoficzny.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 111-147
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies