Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "new evangelisation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-20 z 20
    Tytuł:
    Papież mass mediów
    The Pope of the Mass Media: Possibilities, Limitations and the use of Mass Media in New Evangelization by Holy Father Francis
    Autorzy:
    Kardyka, Alan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018307.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Pope Francis
    mass media
    evangelisation
    new evangelisation
    papież Franciszek
    massmedia
    ewangelizacja
    nowa ewangelizacja
    Opis:
    Wkrótce po wyborach papież Franciszek został wybrany przez tygodnik Time „Człowiekiem Roku 2013”. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, Benedykta XVI, Franciszek aktywnie uczestniczy w dialogu z mediami. W głoszeniu Ewangelii wykorzystuje nowoczesne środki komunikacji, takie jak np. Twitter. W artykule podjęto próbę opisania w jaki sposób papież Franciszek stosuje nowoczesne media w procesie ewangelizacji. 
    Shortly after the election as Pope Francis has been named by weekly magazine Time for Per-son of the Year 2013. In contrast to his predecessor, Benedict XVI Francis takes on the cooperation with the media actively participate. In dialogue with the world and with faithful it uses modern means of communication, such as Twitter. This article describes how to use the social media in Church by the track of Pope comparing various online portals: the online world is interactive, the most recent and the most popular, so therefore is an interesting source of views about Francis. It perfectly demonstrates how Francis uses the digital development for evangelization.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2015, 16; 123-130
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mission And Ministry In A Globalising World: An African Focus
    Autorzy:
    Bate, Stuart
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398536.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    African Mission today
    globalisation
    information technology
    post colonialism
    New Evangelisation
    Opis:
    Africa is currently undergoing rapid globalisation in many areas. This growth is particularly strong through mobile internet connectivity, which is having a considerable impact on economic growth. There were six African countries among the world’s top ten fastest growing economies between 2001 and 2010 – Angola, Nigeria, Ethiopia, Chad, Mozambique and Rwanda (Economist). This article examines the current concerns related to globalisation in Africa. It then moves on to identify specific areas and issues for mission and ministry linked to the phenomenon of globalisation in Africa and elsewhere. It proposes solutions for effective strategies for mission and ministry in this context.  
    Źródło:
    Annales Missiologici Posnanienses; 2016, 21; 53-66
    1731-6170
    Pojawia się w:
    Annales Missiologici Posnanienses
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowowość nowej ewangelizacji w świetle nauczania papieża Franciszka
    Spirituality of the New Evangelisation According to the Teaching of Pope Francis
    Autorzy:
    Sobczyk, Adam Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047613.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    spirituality
    new evangelisation
    Pope Francis
    duchowość
    nowa ewangelizacja
    papież Franciszek
    Opis:
    Propozycja duchowości nowej ewangelizacji papieża Franciszka polega na podniesieniu poziomu życia duchowego i ogólnoludzkiego przy jednoczesnym niezaniedbywaniu codziennych obowiązków. Ewangelizacja wskazuje chrześcijanom prawdziwy dynamizm osobistej realizacji – realizuję się jako chrześcijanin poprzez to, że głoszę Chrystusa. Odnowione przepowiadanie skierowane jest także do wierzących, ale oziębłych w wierze i niepraktykujących. Chrystus głoszony przynosi słuchaczom radość i nowość (por. Iz 40,31).
    The proposal of the spirituality of the new evangelisation of  Pope Francis is to strengthen the spiritual and life and life in general, together with taking care of daily responsibilities. Evangelisation shows to Christians a real dynamism of personal fulfillment. I fulfill myself as a Christian by the fact that I proclaim Christ. A renewed proclamation is also addressed to believers, but lukewarm in their faith and non-practicing. Christ proclaimed brings happines and novelty to the  listeners (Iz 40,31).
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 85-99
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Media społecznościowe w praktyce eklezjalnej w Polsce. Badanie empiryczne wśród diakonów
    Social media in the Ecclesial Practice in Poland. Empirical Research Among Deacons
    Autorzy:
    Brzezińska-Waleszczyk, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018388.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    social media
    communication
    new evangelisation
    church
    media społecznościowe
    komunikacja
    nowa ewangelizacja
    Kościół
    Opis:
    Autorka podejmuje próbę oceny działań Kościoła katolickiego w mediach społecznościowych. W tym celu przeprowadza ankietę w grupie diakonów, jako wyświęconych dla zadań posługi w Kościele. Autorka bada rodzaje aktywności oraz częstotliwość korzystania z social media, a także popularność wybranych kanałów. Zadaje istotne pytanie, jak sami ankietowani oceniają rolę nowoczesnych mediów w swojej posłudze, a także bada znajomość innych kościelnych inicjatyw. Na podstawie przeprowadzonej ankiety nakreśla wnioski nt. wykorzystania mediów społecznościowych w posłudze ewangelizacyjnej oraz formułuje postulaty (np. zwiększenie kompetencji).
    The Author attempts to evaluate the actions of the Catholic Church in social media. For this purpose, a survey was made in a group of deacons, as a people ordained for tasks of service in the Church. The Author examines the types of activities and the frequency of use of social media, as well as the popularity of the selected channels. Asks an important question, as they surveyed assess the role of modern media in their ministry, and explores the knowledge of otherecclesial initiatives. Based on the survey outlines conclusions of using social media in the service of evangelization are drawn. The Author formulates demands as well (eg. increasing the competences).
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2016, 17; 233-248
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le Concile Vatican II - lidee de la nouvelle evagelisation en gestation
    The Second Vatican Council – the Idea of the New Evangelization in Making
    Autorzy:
    Syldatk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828688.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Second Vatican Council
    ecclesiology
    communio
    new evangelisation
    Sobór Watykański II
    eklezjologia
    nowa ewangelizacja
    Opis:
    Sobór Watykański II jest niewątpliwie jednym z ważniejszych, a nawet przełomowych punktów historii Kościoła. W konsekwencji wydaje się więc, że także w odniesieniu do pojęcia tak kluczowego dla współczesnej teologii, jakim jest nowa ewangelizacja, ostatni sobór odegrał istotną rolę. W niniejszej publikacji autor analizuje soborowe teksty rozważając je wokół pojęcia communio, które przez wielu teologów określane jest najważniejszym i kluczowym dla rozumienia terminem Soboru. Ze szczegółowej analizy poszczególnych wymiarów communio (trynitarne, pneumatologiczne, wiernych, eschatologiczne, ekumeniczne, ewangelizacyjne, misyjne) wyłania się nowa wizja eklezjologii ściśle związana z innym soborowym pojęciem aggiornamento. Odnowiona wizja eklezjologiczna naznacza nową epokę w życiu Kościoła, którą Jan Paweł II nazwał „nową wiosną życia chrześcijańskiego”. Autor wskazuje, że soborowa idea eklezjologii komunii stoi u podstaw późniejszego pojęcia nowej ewangelizacji. 
    The Second Vatican Council is undoubtedly one of the most important and even crucial points in the history of Catholic Church. Consequently, it seems that also in relation to the concept so vital for the contemporary Theology, namely «the new evangelization», the recent council played an important role. This paper analyses the conciliar texts from the perspective of the concept of «communio», which is defined by many theologians as the most essential and pivotal term for understanding the Council. From a detailed analysis of the particular dimensions of «com- munio» (Trinitarian, Pneumatological, laical, eschatological, ecumenical, evan- gelisation, missionary) emerges a new vision of ecclesiology, closely related to another conciliar notion of «aggiornamento». This renewed ecclesiological understanding marks a new era in the life of the Church, which John Paul II called the «new spring of Christian life». The article points out that the Vatican II notion of the ecclesiology of communion underlies the later concept of new evangelisation.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2019, 53; 447-472
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelizacja cyberświata jako wyzwanie dla współczesnego Kościoła
    Cyber Evangelism as a Challenge for the Contemporary Church
    Autorzy:
    Olczyk, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559252.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Kościół
    nowa ewangelizacja
    Internet
    środki masowego przekazu
    cyberprzestrzeń
    Church
    new evangelisation
    mass media
    cyberspace
    Opis:
    Internet stał się współcześnie nieodłącznym towarzyszem ludzkiej egzystencji, niejako „wirtualnym domem” człowieka XXI wieku. W Polsce korzysta z niego już co trzecia osoba, zwłaszcza dzieci i młodzież. Dlatego Kościół, odczytując uważnie „znaki czasu”, nie może zaprzepaścić w swej misji ewangelizacyjnej tej szansy, jaką – z racji zakresu swego oddziaływania – daje Internet. Nowa ewangelizacja wymaga nowych sposobów i metod głoszenia Dobrej Nowiny; wymaga „nowych” mediów. Posoborowe nauczanie Kościoła, szczególnie orędzia papieskie na kolejne Światowe Dni Środków Społecznego Przekazu, zachęcają do roztropnego wykorzystania Internetu w głoszeniu Ewangelii na areopagach współczesności. Taką wizję nowej ewangelizacji miał już Paweł VI, potem realizował ją zwłaszcza Jan Paweł II, a za nim Benedykt XVI i papież Franciszek. Pomimo swojej ambiwalentności, Internet – mądrze wykorzystany - może skutecznie wypełniać kościelną misję duszpasterską i ewangelizacyjną.
    The Internet has become an inseparable companion of contemporary human existence, as if „virtual home” for a twenty-first century man. In Poland, every third person has already been using it, especially children and youths. Therefore, the Church, reading carefully the „sings of the times”, cannot in her mission of evangelisation squander the opportunity which – due to the sphere of its influence – gives the Internet. The new evangelisation calls for the new ways and methods of proclaiming the Good News and requires a „new” media. Post-conciliar teachings of the Church, especially the Pope’s Messages for the next World Communications Days, encourage the wise use of the Internet in proclaiming the Gospel to the people of today. Pope Paul VI had such a vision of a new evangelisation, then in particular John Paul II undertook it, followed by Pope Benedict XVI and Francis. Despite its ambivalence, the Internet - used wisely - can effectively fulfill the pastoral and evangelising mission of the Church.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2014, 34; 101-114
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O Ewangelii i ewangelizacji we współczesnym dyskursie religijnym
    Good News and Evangelisation in the Contemporary Religious Discourse
    Autorzy:
    Sobczykowa, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480372.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Ewangelia
    nowa ewangelizacja
    dyskurs religijny
    inkulturacja
    komunikacja
    Good News
    new evangelisation
    religious discourse
    inculturation
    communication
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest poświęcony rozumieniu pojęcia „ewangelizacja” przez ludzi Kościoła, którzy na różne sposoby angażują się w głoszenie Dobrej Nowiny. Autorka analizuje występowanie tego terminu w różnych kontekstach i aspektach, m.in. omawiając jego językową, teologiczną i potoczną semantykę, rozpatrując ewangelizację jako strategię komunikacji, prezentując werbalne i niewerbalne metody głoszenia Ewangelii. W tekście przedstawiono także wybrane źródła spośród publikacji zamieszczanych na łamach Agendy Liturgicznej Maryi Niepokalanej w latach 2013-2015, będące oficjalnymi wypowiedziami teoretyków i praktyków ewangelizacji. Wnikliwie omówiono ewangelizację jako akt komunikacji, używane przez ewangelizatorów środki językowe i pozajęzykowe oddziaływania na odbiorcę, a także rozpatrzono wyzwania stojące przed ewangelizatorami we współczesnym świecie, takie jak obecność innych kultur i systemów wartości (często rozbieżnych z aksjologią chrześcijańską), konieczność przemawiania w sposób otwarty i zrozumiały, znaczenie autentycznego dialogu między ludźmi. Tekst łączy konkretne wskazania i zalecenia dla chrześcijan, z których każdy jest powołany do ewangelizacji i dawania świadectwa swojej wiary.
    The author of this article examines the ways in which some representatives of the Church, engaged in evangelisation, understand and employ this term. She enquires into its linguistic, theological and popular meanings and analyses the contexts and aspects of its usage as verbal and non-verbal communication strategy in spreading the Good News. She enriches her inquiry by probing into writings of theoreticians and practitioners of evangelisation, published in Agenda Liturgiczna Maryi Niepokalanej in the years 2013-2015 [Liturgical Guide of the Immaculate Mary]. The author investigates in great depth the communicative aspect of evangelisation, verbal and non-verbal means of influencing listeners, modern challenges, multitude of cultures and value systems (often at odds with Christian axiology), need for open and comprehensible language and authentic dialogue. She includes concrete suggestions and recommendations for Christians, as they all are called to evangelise and give witness to their faith.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 67-84
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Church in the service of Uniting Europe
    Autorzy:
    Kulisz, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369119.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-10
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Europa
    tradycja
    kultura
    człowiek
    sens
    nowa ewangelizacja
    Europe
    tradition
    culture
    human being
    sense
    new evangelisation
    Opis:
    Wiek XIX był czasem wielkich odkryć i wynalazków technicznych, które zmieniły oblicze Europy i wzbogaciły codzienność ludzkiego życia. W głównym nurcie tych przemian odnajdujemy scjentyzm racjonalistyczny odrzucający wartości tradycji, a uznający ludzki rozum za normę wszelkiej prawdy. W XX w. usiłowano wykazać, że w kulturze, w której człowiek usiłuje zrozumieć siebie, wystarczy tylko nauka zapewniająca w miarę wygodne życie. Brak twórczego dialogu chrześcijaństwa z nową kulturą sprawił, że stało się ono zamkniętą twierdzą, co w rzeczywistości oznaczało rozejście się wiary i kultury, a co Paweł VI nazwał dramatem naszych czasów. Czas Ojców Założycieli – twórców „jednoczącej się Europy”, czas II Soboru Watykańskiego, jak też wielkie pontyfikaty papieży – Jana XXIII, Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka – to czas nowego twórczego dialogu Kościoła ze współczesnością, dialogu, w którym Kościół pragnie pomóc Europie odkryć w swej historii żywotne i nierozerwalne powiązanie między niebem i ziemią, aby stała się ona znowu cennym punktem odniesienia dla całej ludzkości.
    The 19th century was a time of great discoveries and technical inventions that changed the face of Europe and enriched the everyday life of humans. In the mainstream of these changes we find rationalist scientism rejecting the values of tradition but recognizing human reason as the norm of all truth. In the 20th century, attempts were made to show that in a culture in which human beings try to understand themselves, all that is needed is a science that provides a reasonably comfortable life. The lack of a creative dialogue between Christianity and the new culture meant that the former became a kind of ”locked fortress”, which in fact meant the growing apart of faith and culture. Paul VI called it the drama of our time. The time of the Founding Fathers – creators of the ”uniting Europe”, the time of the Second Vatican Council, as well as the great pontificate of popes – John XXIII, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis – is a time of a new creative dialogue of the Church with the present, a dialogue in which the Church wants to help Europe discover in its history a vital and inseparable connection between heaven and earth and that it becomes again a valuable reference point for all humanity
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2020, 31, 1; 5-28
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apologia krzyża w wybranych homiliach Jana Pawła II
    The Apologia of the Cross in Selected Homilies of John Paul II
    Autorzy:
    Bryła, Władysława
    Bryła-Cruz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1753158.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homilia
    Jan Paweł II
    krzyż
    obrona
    nowa ewangelizacja
    homily
    John Paul II
    Cross
    defence
    new evangelisation
    Opis:
    W niniejszym artykule przeanalizowano sposoby obrony Krzyża w trzech homiliach Jana Pawła II wygłoszonych w Polsce: w Nowej Hucie, w Katedrze na Wawelu i w Zakopanem. Zaobserwowano, że Papież stosuje argumentację ewangeliczną i historyczną. Podkreśla znaczenie Krzyża jako boskiego znaku odkupienia, obdarowania i miłości Jezusa Chrystusa do człowieka. Wymienia także osoby, które dochowały wierności Krzyżowi i swoim heroizmem zapisały się w historii Polski: królowa Jadwiga, brat Albert Chmielowski, Bernardyna Jabłońska, Maria Karłowska. W homilii wygłoszonej w Nowej Hucie Papież nakreślił program nowej ewangelizacji, polegającej na wytrwałej i odważnej obronie Krzyża w każdym miejscu i czasie, będącej powinnością wszystkich wierzących. W tekście zwrócono również uwagę na aspekty retoryczne przemówień papieskich: zróżnicowane akty mowy (wykład, medytacja, apel) i środki stylistyczne (m.in. powtórzenia, paralelizmy, pytania retoryczne).
    This paper presents an analysis of the various ways the Cross was defended in John Paul II’s homilies delievered in Poland on the following occasions: in Nowa Huta, in the Wawel Royal Cathedral and Zakopane. The speaker used arguments anchored in the Gospel and history. He emphasised the meaning of the Cross as a sign of God’s redemption, gift and love towards humans. The speaker evoked people from Polish history who remained faithful to the Cross and are remembered for their heroic attitude: Queen Jadwiga, brother Albert Chmielowski, Bernardyna Jabłońska and Maria Karłowska. In his homily given in Nowa Huta, the Pope signalled the idea of new evangelisation, which requires all believers to undertake persistent and courageous defence of the Cross, irrespective of time and place. The paper also discusses rhethorical aspects of the sermons, such as various types of speech deployed therein (lectures, meditations, appeals) and stylistic devices (e.g. similes, parallelisms, rhetorical questions).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 279-290
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kairos der Barmherzigkeit. Barmherzigkeit als Prinzip einer missionarischen Seelsorge
    Autorzy:
    Polak, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607403.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    mercy
    pastoral care
    new evangelisation
    missionary conversion
    signs of the times
    miłosierdzie
    duszpasterstwo
    nowa ewangelizacja
    misyjne nawrócenie
    znaki czasu
    Opis:
    The pastoral care of the church needs a paradigm, on which it can build its practice. This paradigm must take signs of the contemporary times into account. The message of mercy was crucial for the pontificates of John XXIII, John Paul II and Benedict XVI. Mercy is also an essential theme of teaching for Pope Francis. The primary sign of the contemporary times is mercy. At times we are called to gaze even more attentively on mercy so that we may become a more effective sign of the Father’s action in our lives (Pope Francis). The main issue of the present article is mercy as  a paradigm of the missionary and pastoral care of the church. Three statements create the issues for this study: pastoral ministry in a missionary key, contemporary times as the times of mercy and principles and areas of the pastoral of the  mercy.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 91-104
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The "explosion" of St John Paul IIs Theology of the Body in the Catholic Church in America and its global implications for the New Evangelisation
    “Eksplozja” Teologii Ciała wg. Św. Jana Pawła II, w Kościele Katolickim Ameryki, i jej światowe implikacje do celów Nowej Ewangelizacji
    Autorzy:
    Szczecina, Ludmila Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070417.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    Theology of the Body
    Anthropology
    Christianity
    New Evangelisation
    Sexual Revolution
    Teologia ciała
    Antropologia
    Chrześcijaństwo
    Nowa Ewangelizacja
    Rewolucja Seksualna
    Opis:
    W 1999 r. George Weigel przepowiedział w słynnej biografii św. Jana Pawła II - Świadek nadziei - który był niesamowicie proroczy. Komentując teologię ciała Jana Pawła - która jest najbardziej płodnym chrześcijańskim nauczaniem antropologicznym papieża o seksualności i moralności oraz „biblijnym badaniu tego, co to znaczy być mężczyzną i kobietą”, wygłoszonym przez 130 słuchaczy w środę przez papieża - George Weigel stwierdził, że: „Te katechetyczne adresy stanowią rodzaj teologicznej bomby zegarowej, która wybuchnie, z dramatycznymi konsekwencjami być może w XXI wieku”. (Weigel, 2005, p. 343) Moj artykuł ogniskuje się na konkretnej grupie mówców katolickich w Ameryce (Christopher West, Jason i Crystalina Evert, Brian Butler itp.), którzy potraktowali to nauczanie bardzo poważnie i którzy pomagają nauczaniu „rozpalić się” i rozprzestrzeniać jak pożar. Tworzy się nauczanie, które jest nazywane przez lidera tego ruchu Christophera Westa „kontrrewolucją seksualną”, która zmienia życie na całym świecie”. (West, 2016, np.) Moim celem jest przeanalizowanie tego zjawiska, aby osoby zaangażowane w Nową Ewangelizację w innych częściach świata mogły nauczyć się, jak wdrażać Teologię Ciała, a także mogły odnieść korzyści ze zmieniających życie pomysłów JP II.
    Źródło:
    Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 195-210
    2450-3576
    2719-3217
    Pojawia się w:
    Language. Culture. Politics. International Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne aspekty duszpasterskiego wsparcia rodziny na przykładzie wakacyjnych wczasorekolekcji dla rodzin
    Contemporary aspects of pastoral support for families based on holiday retreats
    Autorzy:
    Wilczyński, Krystian
    Szałachowski, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1963565.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pastoral
    new evangelisation
    family formation
    recreation
    holiday retreat for families
    duszpasterstwo
    nowa ewangelizacja
    formacja rodzin
    rekreacja
    rekolekcje dla rodzin
    wczasorekolekcje
    Opis:
    Zmieniające się czasy są zawsze nowym wyzwaniem dla duszpasterzy i rodzin, aby adekwatnie odpowiadać na potrzeby poszczególnych członków i całych rodzin, dzieci i rodziców. Wczasorekolekcje są jedną z nowych i owocnych odpowiedzi, wpasowujących się w potrzeby współczesnej rodziny. Zawierają w sobie trzy aspekty: (1) relacja, (2) rekreacja i (3) formacja. Odpowiednie, elastyczne wyważenie tych elementów stanowi atrakcyjną i skuteczną formułę dla całych rodzin, co zostało już wykazane w doświadczeniu wielu grup w Polsce.
    The changing times are always a new challenge for pastors and families to adequately respond to the need of individual member of family and indeed whole families, children and parents. Holiday retreat is one of a new and effective ways to respond to the needs of a modern family. They embody three elements: 1. Relation, 2. Recreation and 3. Formation. There is already some evidence derived from an experience of many groups in Poland supporting a statement that suitably balancing all three aforementioned elements is an attractive and effective formula for whole families.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 2; 223-238
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa ewangelizacja „ludów pochrześcijańskich”
    Evangelisation of the “Post-Christian Societies”
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480268.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    kryzys kultury
    kryzys wiary
    „ludy pochrześcijańskie”
    nowa ewangelizacja
    crisis of culture
    crisis of faith
    post-Christian societies
    new evangelisation
    Opis:
    Ewangelizacja jest pierwszym i podstawowym zadaniem wspólnoty chrześcijan. Rodzi się ona z wiary w Jezusa Chrystusa – Zbawiciela świata. Chrystus założył Kościół, który w sakramentalny sposób kontynuuje Jego soteryczną misję. Wspólnota eklezjalna nieustannie musi rozpoznawać znaki czasu i dostosowywać formy przekazu wiary do mentalności współczesnego człowieka. Przyglądając się uważnie krajom i społeczeństwom z dawien dawna chrześcijańskim, można zauważyć, że wiele z nich utraciło żywy zmysł wiary i w codziennej praktyce życia oddaliło się od Ewangelii, stając się ludami „pochrześcijańskimi”. Wobec obojętności religijnej, sekularyzacji oraz praktycznego ateizmu konieczne jest podjęcie nowej ewangelizacji – nowego sposobu proklamacji Dobrej Nowiny. Papieże: Paweł VI, Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmowali problematykę nowej ewangelizacji w swym zwyczajnym nauczaniu. Podkreślali, że Kościół jest wspólnotą „ewangelizującą” i zarazem „ewangelizowaną”. Aby osoby ochrzczone doprowadzić do ponownego spotkania z Jezusem Chrystusem i przez to ożywić ich wiarę, konieczne są nowe formy oraz metody, nowy język, a także „pastoralne nawrócenia”. Nowa ewangelizacja nie może pozostać hasłem duszpasterskim. Musi stać się misją wobec człowieka i świata, nowym rodzajem głoszenia orędzia o zbawieniu wewnątrz Kościoła, a więc w pewnym sensie „samoewangelizacją” wierzących w Jezusa Chrystusa.
    Evangelisation is the first and most important task of the Christian community. It is rooted in the faith in Jesus Christ, the Saviour of the world. Christ founded the Church that it may carry on his soteriological mission. Therefore, it must continually read the sings of times and adjust means of spreading her faith to the mentality of her contemporaries. Close observation of some of the societies traditionally described as Christian reveals their loss of the living faith and departure from the Gospel, rending them no longer Christian, but rather post-Christian ones. Religious indifference, secularisation and atheism must be challenged by a new evangelisation, new ways of proclaiming the Good News. The topic of the new evangelisation was addressed by the recent popes, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis. In their ordinary teaching they stressed the fact the Church is the community of believers who both evangelise others, and are themselves evangelised. In order to bring the baptised back to Christ and rekindle their faith, new methods, language and “pastoral conversions” must be employed. New evangelisation cannot remain just another pastoral slogan. It must become a mission to man and to the world. It must be forged into a new type of the proclamation of salvation within the Church. In this sense, it must turn itself into the “self-evangelisation” of those who believe in Jesus Christ.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2; 263-280
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa charyzmatyczna jako implikacja nowej ewangelizacji na przykładzie Kościoła w Polsce
    Autorzy:
    Brożyna, Paweł Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040936.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    new evangelisation
    charism
    charismatic ministry
    evangelization
    secularization
    desecularization
    new spirituality
    charismatic communities
    nowa ewangelizacja
    charyzmaty
    posługa charyzmatyczna
    ewangelizacja
    sekularyzacja
    desekularyzacja
    nowa duchowość
    wspólnoty charyzmatyczne
    Opis:
    Podstawową misja Kościoła jest doprowadzenie człowieka do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Służyć ma temu szeroko pojęta ewangelizacja. Wielu wskazuje, że obecnie Kościół przeżywa kryzys. Wydaje się, że zjawisko sekularyzacji zbiera największe dotychczas żniwo. Równolegle obserwuje się coś odwrotnego. Tysiące ludzi w Polsce i na całym świecie odnajduje się na nowo w Kościele. Bez wątpienia dzieje się tak za sprawą nowej ewangelizacja, która jest owocem Soboru Watykańskiego II. Szczególna rolę w tym dziele odgrywają dary duchowe zwane charyzmatami, które są dane przez Ducha Świętego. Wraz z nimi zauważalne jest posługa charyzmatyczna, która gromadzi liczne rzesze ludzi potrzebujących i szukających Bożej Obecności i Bożego działania. Dzięki tej posłudze i wielkiej roli nowych wspólnot przeżywamy obecnie wiosnę Kościoła.  
    The Church's basic mission is to lead man to accept Jesus Christ as his Lord and Savior. Broadly understood evangelization is to serve this purpose. Many point out that the church is currently in crisis. It seems that the phenomenon of secularization is taking the largest harvest so far. At the same time, the opposite is observed. Thousands of people in Poland and all over the world find themselves again in the Church. This is undoubtedly due to the new evangelization which is the fruit of the Second Vatican Council.  A special role in this work is played by spiritual gifts called charisms, which are given by the Holy Spirit. Along with them there is a noticeable charismatic service that gathers large numbers of people in need and seeking God's Presence and God's action. We are now experiencing the spring of the Church thanks to this service and the great role of new communities.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 267-286
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Merciful Like the Father—the Vision of Pastoral Care in the Parish
    Autorzy:
    Śmigiel, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037357.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mercy
    parish
    pastoral vision
    parables
    merciful Father
    lost sheep
    lost drachma
    pa¬storal conversion
    missionary transformation
    new evangelisation
    gradualness of pastoral care
    Opis:
    Sacred Scripture provides indications of how to channel pastoral care in the parish so that pastors and lay evangelizers will be merciful like the Father. The Merciful God is presented in the Parable of the Lost Sheep, the Parable of the Lost Drachma and the Parable of the Prodigal Son. Pope Francis in Misericordiae Vultus observes that in these parables we discover “the core of the Gospel and of our faith, because mercy is presented as a force that overcomes everything, filling the heart with love and bringing consolation through pardon” (MV, 9). God is portrayed as the Merciful Father searching for those who have left the community of the faithful or got lost in the Church. This image is a foundation for creating a pastoral vision for the parish. From this perspective mercy does not apply only to the charity practices but becomes evangelisation which opens for a personal meeting with Jesus Christ in the Gospel, liturgy, sacraments and the community. From these parables the “imagination of mercy” is born, the imagination which should permeate the parish and indicate the style of pastoral care. The realisation of mercy consists in going to the peripheries of the parish in order to search for those who have left or got lost (cf. NMI, 50). The new “imagination of mercy” encourages us to use the law of gradualness in pastoral care (cf. EG, 34-39; AL, 293-295) and the strategy of facilitation (cf. EG, 44).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 53-65
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Nie) wprowadzanie zaleceń Drugiego Soboru Watykańskiego na Słowacji (historia i działanie świeckich ruchów i stowarzyszeń)
    Autorzy:
    Saraka, Damina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560527.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Second Vatican Council
    Greek Catholic Church
    Church Movements and Communities
    new evangelisation
    layman associations
    Drugi Sobór Watykański
    Kościół greckokatolicki
    ruchy i wspólnoty kościelne
    nowa ewangelizacja
    organizacje świeckie
    Opis:
    Church movements and lay associations are one of the admirable fruits of the Second Vatican Council. However, it was not simple to inject the recommendations and regulations of the council into the life of the Catholic Church. In Eastern Europe and especially in former Czechoslovakia the Catholic Church had to confront a massive external conflict against totalitarian communist regimes which openly restrained implementing the fruits of the council into practical life. The Greek Catholic Church, which was prohibited by the totalitarian regime in Czechoslovakia for 18 years, became caught in the centre of that conflict. Despite the period of darkness and many conflicts, there came a period of freedom and blossoming of new movements and communities, which involve new forms of communication with modern people and answer their need for strong and personal experiences with God. However, also in the middle of the free society and continuous activity and blossoming of movements there are internal conflicts, which are the consequence of adolescence, development of structures and applying of charismas of particular movements and communities in the Catholic Church environment. It is the period of adolescing to ‘Church maturity’ which cannot be without conflicts. Despite the conflicts, church movements and lay associations are the answer to dramatic calls of the present-day period induced by The Holy Spirit.
    Jednym z owoców Drugiego Soboru Watykańskiego są ruchy kościelne i organizacje świeckie. Jednak wprowadzenie zaleceń i przepisów soboru w życie Kościoła katolickiego nie było łatwe. W Europie Wschodniej, a szczególnie w byłej Czechosłowacji, Kościół katolicki musiał zmierzyć się z niezwykle poważnym konfliktem zewnętrznym z reżimami komunistycznymi, które otwarcie utrudniały wprowadzanie decyzji soboru w życie codzienne. Kościół grekokatolicki, przynależność do którego przez osiemnaście lat była zakazywana przez czechosłowacki reżim totalitarny, znalazł się w centrum tego zatargu. Pomimo tego mrocznego okresu i licznych konfliktów, ostatecznie nadszedł czas wolności i rozkwitu nowych ruchów i wspólnot, które zasadzają się na współczesnych formach komunikacji z człowiekiem i odpowiadają na jego potrzebę silnego i osobistego doświadczania Boga. Jednak nawet w wolnym społeczeństwie, pomimo ciągłej działalności i rozkwitu tych ruchów, istnieją konflikty wewnętrzne, które są konsekwencją dojrzewania, rozwijania struktur i odwoływania się do charyzmy poszczególnych ruchów i społeczności w środowisku Kościoła katolickiego. Mamy obecnie okres dorastania do „kościelnej dojrzałości”, które nie może odbyć się bezproblemowo. Pomimo tego jednak, ruchy kościelne i organizacje świeckie stanowią odpowiedź na dramatyczne wołanie, powodowane przez Ducha Świętego, jakie słyszymy ze strony współczesnego świata.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 1
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa ewangelizacja drogą do odnowy współczesnego świata
    New evangelisation as the way to a renewal of the modern World
    Autorzy:
    Parzyszek, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469758.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    nowa ewangelizacja
    współczesny świat
    kryzys prawdy
    kryzys sumienia
    Sacrum
    postmodernizm
    desakralizacja
    sekularyzm
    odnowa
    rodzina
    świat
    new evangelisation
    the modern World
    crisis of the truth
    crisis of conscience
    postmodernism
    desacralisation
    secularism
    revivalism
    family
    the World
    Opis:
    Człowiek doświadcza dziś wielu zagrożeń dla swego rozwoju, zwłaszcza duchowego. Proces dechrystianizacji, ujawniający swoje oblicze pod różnymi postaciami, wskazuje na aktywność tych podmiotów społecznych, które w sposób zamierzony podejmują działania, aby wykluczyć sacrum, szczególnie z życia publicznego: politycznego, gospodarczego oraz kulturalnego. Celem takiego zaplanowanego procesu jest wypłukiwanie wartości chrześcijańskich i promocja jawnie głoszonej ideologii laicyzacji i budowa zeświecczonego społeczeństwa. Autor niniejszego artykułu uznał za rzecz niezmiernie pożądaną, aby dokonać szerszej refleksji nad obrazem współczesnego świata, odsłonić jego prawdziwe oblicze tak bardzo zsekularyzowane. Istnieje też pilna potrzeba dotrzeć do najgłębszych treści, które kryje nowa ewangelizacja – mocno akcentowana przez papieży: bł. Jana Pawła II a szczególnie Benedykta XVI – i zapytać o możliwości jej realizacji, aby dokonać odnowy współczesnego świata, w którym przyszło nam żyć, pracować i rozwijać się jako uczniowie Chrystusa.
    A man is confronted today with many threats to his development, especially the spiritual one. The process of dechristianization, manifesting itself in varied forms, points at the activity of the social agents who work purposefully for the excluding of sacrum from the public life: political, economical and cultural. The objective of such planned process is to dilute the Christian values, propagate the ideology of laicization and build up the secularized society. The author of this article thought it greatly desirable to reflect broadly on the picture of the contemporary world and to unmask its true face which is very secularized. There is also an urgent need to reach the deepest contents of the new evangelization – strongly accentuated by the popes: blessed John Paul II and especially Benedict XVI – and to ask about the possibilities of its realization to renew the contemporary world in which we happen to live, work and develop as Christ’s disciples.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 203-218
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diabeł w kazaniach Peregryna z Opola
    The devil in the sermons of Peregrinus Opoliensis
    Autorzy:
    Kiełbus, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460228.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Peregryna z Opola
    egzempla
    George Minois
    Jean Delumeau
    kazania
    średniowiecze
    nowa ewangelizacja
    duszpasterstwo strachu
    wizja zaświatów
    piekło
    szatan
    diabeł
    Peregrinus Opoliensis
    exempla
    sermons
    Middle Ages
    new evangelisation
    the preaching of fear
    vision of the beyond
    hell
    Satan
    devil
    Opis:
    Powstałe u schyłku XIII w. kazania Peregryna z Opola należą nie tylko do narzędzi „nowej ewangelizacji”, której dokonywały w tym stuleciu zakony żebracze, ale są również jednymi z najpopularniejszych w całej Europie, aż do wieku XVI. Z tego względu można je uznać za dość reprezentatywne dla nauczania z końca Średniowiecza. W ich świetle ciekawie przedstawiają się poruszające problem demonologii prace dwóch sławnych historyków kultury: Georgesa Minoisa i Jeana Delumeau’a. Pierwszy z tych uczonych jest zdania, że około 1250 r. nastąpiło teoretyczne usystematyzowanie zjawiska zwanego duszpasterstwem strachu, które polegało na poprawy moralności wiernych metodą przerażania wizjami zaświatów. Tymczasem Jean Delumeau jest zupełnie innego zdania. Uważa on, że nastąpiło to zdecydowanie później, a symbolicznym słupem granicznym początku nadpływającej fali satanizmu jest Boska komedia (której autor zmarł w 1321 r.). Delumeau uważa, że to dopiero od XIV wieku, a więc u progu Renesansu, następuje powolna, ale sukcesywna „demoniczna inwazja”, która minie z wolna dopiero w XVII stuleciu. Celem referatu jest skonfrontowanie tych sprzecznych opinii z kazaniami Peregryna z Opola przy jednoczesnym wydobyciu demonologii tego kaznodziei. Szczególnie bowiem na uwagę zasługują tu jego egzempla, w których stosunkowo często zostaje przywołana wizja zaświatów, w tym również piekła. Równie często w kazaniach pojawia się postać demoniczna. Analiza tych rozproszonych wzmianek uwidacznia, że diabeł, szatan, czy zły duch, jeśli znajduje się u siebie w piekle, jest okrutnym siepaczem, ale zarazem jest ograniczony pilnowaniem adekwatności kary do czynu. Z kolei zaś, gdy znajduje się pośród ludzi, stara się do nich upodobnić i czyha jedynia na ich błąd, sam będąc ograniczonym w działaniach. Taka postać złego jest więc tylko karzącym ramieniem sprawiedliwości w czym uwidacznia się uporządkowana wizja świata, inna od tej, którą opisywał Georges Minois.
    Created at the end of the 13th century the sermons of Peregrinus Opoliensis are not only tools of the “new evangelisation”, which had been conducted in that century by the mendicant orders, but are also some of the most popular in the whole Europe, until the 16th century. And because of this, they can be considered as representative for the teachings of the late Middle Ages. In this context the works of two famous historians of culture: George Minois and Jean Delumeau, discussing the problem of demonology, are especially interesting. The former of the academics claims that about the year of 1250 took place the theoretic systematisation of the phenomenon called “preaching of fear”, which was the improvement of the morality of the faithful with the method of terrifying them with the vision of the beyond. Yet Jean Delumeau’s claims are completely different. He states that it is not before the 14th century that everything changes and that it is then that the repression of the diabolic matters, which was succeeded by the classical age of cathedrals, makes way for the progressive demonic invasion. The Divine Comedy (which’s author died in 1321) marks the symbolic transformation from one age to another and the moment when the religious awareness of the western elite begins to cease to resist the wave of Satanism. It would recover not before the 17th century. The aim of the paper is the confrontation of those contradictory opinions with the sermons of Peregrinus Opoliensis along with simultaneous extraction of the preacher’s demonology. His exempla demand special attention, as in them often the vision of the beyond, including hell, is relatively often summoned. Equally often the demonic figure appears in the sermons. The analysis of those scattered mentions reveals that the devil, Satan, or evil spirit, if present in his hell, is a cruel executioner, however he is also limited by the guarding of the adequacy of the punishment to the deed. But when he is among the people, he attempts to become similar to them and lurks for their mistakes, being himself limited in his actions. Such a figure of the evil one is thus only a punishing arm of justice, through which an organised vision of the world is revealed, distinct from the one, which has been describes by George Minois.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La nouvelle évangélisation en Pologne
    Nowa ewangelizacja w Polsce
    New evangalization in Poland
    La nuova evangelizzazione in Polonia
    Autorzy:
    Czekalski, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912616.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    la évangélisation
    la nouvelle évangélisation
    la catéchese
    la religion dans les écoles
    ewangelizacja
    nowa ewangelizacja
    katecheza
    religia w szkołach
    evangelization
    new evangelization
    catechesis
    religion teaching
    l’evangelizzazione
    la nuova evangelizzazione
    la catechesi
    la religione in scuole
    Opis:
    W Polsce wraz z nową sytuacją społeczno-polityczną zaistniała konieczność poszukiwania nowych form ewangelizacji w docieraniu do współczesnego człowieka oraz konieczność otwierania się na nowe obszary ewangelizacyjne. Należało zmienić dotychczasową pracę duszpasterską. Przez wiele dziesięcioleci dominowało duszpasterstwo masowe. Obecnie, nie rezygnuje się z niego całkowicie, dostrzega się jednak coraz bardziej potrzebę duszpasterstwa indywidualnego, specjalistycznego, otwartego na laikat i na społeczeństwo. Przejawem takich zmian strukturalnych w Polsce jest dowartościowanie i obecność ludzi świeckich w życiu i działalności Kościoła katolickiego. Wyrazem takiego zaangażowania jest m.in. publiczne manifestowanie swojej wiary, odważne przyznawanie się do niej, dawanie świadectwa wiary. Chodzi o manifestowanie swojej wiary w przestrzeni publicznej, w massmediach, a także w strukturach społeczno-politycznych państwa. I są odważni profesorowie, uczeni, intelektualiści, politycy, którzy nie mają problemu z przyznaniem się do świata wartości chrześcijańskich, wbrew poprawności politycznej i oczekiwaniom niektórych “pseudoponowoczesnych” ludzi. W Polsce wskazuje się na różne obszary ewangelizacji. Niektórzy teologowie nazywają je podstawowymi „areopagami” nowej ewangelizacji. Są nimi: rodzina (była i jest ostoją wszelkiej ewangelizacji i działalności eklezjalnej w Polsce), młodzież, edukacja, praca zawodowa, kultura, media, Internet, życie społeczno-polityczne, zjawisko migracji, ekumenizm, nowe ruchy i wspólnoty religijne, szkoły nowej ewangelizacji, parafia. Nie ma “nowej ewangelizacji” bez “starej ewangelizacji”. Każda ewangelizacja – “stara i nowa” ma sens i jest konieczna, o ile zbliża ludzi do nieba. To powinien być podstawowy paradygmat ewangelizacji. Zarówno w Polsce, jak i na świecie, podejmowana praca ewangelizacyjna w takim kierunku powinna przebiegać. Inaczej nie ma sensu i nie prowadzi ludzi do Ostatecznego Sensu, Sensu Najwyższego, czyli do Logosu. Logosu, KTÓRYM JEST BÓG.
    In Poland, along with a new social and political situation, it became necessary to seek new forms of evangelization in reaching out to modern people. It was necessary to change the current pastoral work. For many decades it dominated mass kind of working. Currently, the Church does not resign from it completely, but it recognizes the need for pastoral care more and more individual, specialized, open to the laity and nation. A manifestation of such structural changes in Poland is the appreciation and the presence of the laity in the life and activity of the Catholic Church. An expression of such involvement include public manifestations of their faith, courageous confessing to being witness of faith. There is a need to be presence at public space, mass media and socio-political structure of the state. Polish community needs brave professors, scholars, intellectuals, politicians who have no problem with admitting to the world of Christian values against political correctness in a modern world. We can say about new different areas of evangelization in Poland. Some theologians call them “basic areopags” of new evangelization. They are: first of all family, youth, education, professional work, culture, media, internet, social and political life, migration, ecumenism, new religious movements and communities, schools, the new evangelization parish . There is no "new evangelization" without the "old evangelization” .
    Nella Polonia, insieme a una nuova situazione politico-sociale si è reso necessario a cercare nuove forme di evangelizzazione di un uomo moderno e la necessità di aprire nuovi spazi di evangelizzazione. Era necessario cambiare la pastorale corrente. Per molti decenni ha dominato la pastorale di massa. Attualmente, non se ne dimette completamente, ma riconosce la necessità di una pastorale sempre più individuale, specializzata, aperta ai laici e alla società. Una manifestazione di tali cambiamenti strutturali nella Polonia è l’apprezzamento e la presenza dei laici nella vita e l’attività della Chiesa. Allo stesso tempo, non vi è alcuna “nuova evangelizzazione” senza la “vecchia evangelizzazione”. Ogni evangelizzazione – “vecchia e nuova” ha senso ed è necessaria a meno che avvicini le persone al cielo. Questo dovrebbe essere un paradigma fondamentale dell’evangelizzazione. Sia nella Polonia che nel mondo, sforzo d’evangelizzazione dovrebbe procedere in questa direzione.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2013, 9; 243-248
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nécessité d'une conversion philosophique et trois points de blocages à dépasser dans la conviction pastorale d'apostolat d'aujourdh'hui du pont de vue de la théologie
    The Need for a Philosophical Conversion and Three Points of Blockages to be Surpassed in the Pastoral Conviction of Todays Apostolate From the Point of View of Theology
    Autorzy:
    Kasprzak, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601968.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apostolat
    évangélisation
    nouveau paradigme
    déconstruction
    l’homme en crise
    l’homme post-moderne
    signes des temps
    herméneutique
    Apostolate
    Evangelization
    New paradigm
    Deconstruction
    The man in crisis
    The post-modern man
    the signs of the times
    hermeneutic
    Opis:
    Pour proclamer la foi une simple conviction religieuse n’est pas suffisante. La pastorale d’aujourd’hui doit prendre en compte l’enjeu fondamental du changement de paradigme de la vision de l’homme et du monde dans la société (post)-moderne. Cette étude propose une réflexion sur la nécessité d’une conversion philosophique de celui qui s’engage dans l’apostolat de l’Église, en montrant trois points de blocage à dépasser dans la formulation du message évangélique. Cette conversion signifie une acceptation de la fin d’une époque de la transmission de la foi par l’intermédiaire de l’Église, en tant qu’un corps « politico-théologique ». Le premier point de blocage à dépasser est une absence de recherche visant une compréhension de la pensée post-moderne qui préconise la libération de l’homme. Le deuxième point de blocage consiste à ne lire l’agir du Christ dans le monde que par l’action de l’Église. Pour dépasser toute ambiguïté autour des signes des temps, la théologie doit proposer une lecture plus pneumatologique de l’agir de Dieu dans le monde. Le troisième point à dépasser est une approche «dogmatique» de l’apostolat, c’est-à-dire la tentation de transmettre l’Evangile comme un dogme figé en dehors de la situation concrète de l’histoire humaine.
    A simple religious conviction to proclaim faith is not enough. Today’s pastoral care must take into account the fundamental challenge of changing the paradigm of the vision of man and the world in postmodern society. This study proposes a reflection on the necessity of a philosophical conversion of the one who engages in the apostolate of the Church by demonstrating three points of blocking to be surpassed in the formulation of the evangelical message. Conversion means acceptance of an end of the epoch of the transmission of faith through the Church as a “politico-theological” body. The first point of overcoming is an absence of research aimed at an understanding of postmodern thinking which advocates the liberation of man. The second blocking point is a reading of the action of Christ in the world solely through the action of the Church. To overcome ambiguity around the signs of the times, theology must offer a more pneumatological reading of God’s action in the world. The third point to be surpassed is a “dogmatic” approach to the apostolate, that is to say, the temptation to transmit the Gospel as a fixed dogma outside the concrete situation of human history.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 95-110
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-20 z 20

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies