Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "narration theory" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Nauczyciele potrafią rozmiłować w swoim przedmiocie…” – pedagogiczne refleksje we wspomnieniach Mistrza
“Teachers can arouse passion in their subject...” – pedagogical reflections in the memories of the Master
Autorzy:
Góralska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417727.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
nauczyciel
uczeń
literatura
biografia
dydaktyka
edukacja dorosłych
narracja
educationalist
student
literature
biography
theory of teaching
adult education
narration
Opis:
Artykuł przedstawia wspomnienia Profesora Józefa Półturzyckiego – pedagoga i nauczyciela akademickiego, wieloletniego profesora Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku. Profesor w swojej narracji wraca do dzieciństwa spędzonego na Kresach, opowiada o latach szkolnych spędzonych w Poznaniu i czasac h studenckich w Warszawie. Przedstawia, jak doszło do tego, że w swojej pracy zawodowej zajął się dydaktyką, edukacją dorosłych, komparatystyką i biografistyką. Z narracji dowiadujemy się o wielu ciekawych i ważnych momentach zarówno z życia naukowego, jak i osobistego Profesora.
The article presents the memories of Professor Józef Półturzycki – educationalist and academic teacher, long-term Professor at the University of Warsaw, the Nicolaus Copernicus University in Toruń and Pawel Wlodkowic University College in Płock. In his narration, Professor returns to the times of his childhood spent in Kresy (“Borderlands”), talks about his school years in Poznan and student days in Warsaw. He explains reasons of his interest in the theory of teaching, adult education, comparative literature and biography. From the narration, it is possible to learn about interesting and important moments referring both to Professor’s scientific and private life.
Źródło:
Rocznik Andragogiczny; 2014, Tom 21; 33-48
1429-186X
2391-7571
Pojawia się w:
Rocznik Andragogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scenariusz filmowy jako inspiracja
The film script as an inspiration
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/917830.pdf
Data publikacji:
2014-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
theory of practice
novel
treatment
scenario
screenwriter
script
inspiration
project
literary version
narrative
narration
poetics
standard
rhetoric of film
art of film
author
authorship
collectif work
rewriting
storyboard
shooting script
producer
cereative producer
director
remodeling
re-vision
preproduction
transition
metamorphosis
synergy
shooting
film production
crash-test
due diligence
virtual viewer
audience
spectatorship
film reception
Opis:
Screenplay is a multifunctional project written by screenwriter or screenwriters for preparing next phases of film production. Changing and many times transformed forms of screenplay belong to the nature of screenwriting. Literary vision of film changes several times being result of synergy and typical work in progress: from general idea and high concept, through story, treatment, scalette, first draft and certain number of drafts, to final draft, director’s draft and shooting script. Marek Hendrykowski’s study describes and explains these terms as forms of literary film creation in three complementary aspects: creative re-vision, rewriting and remodeling. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 211-218
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The narrative as a strategy for the development of emotional competences of adults
Narracja jako strategia rozwijania kompetencji emocjonalnych dorosłych
Narration als Strategie zur Entwicklung emotionaler Kompetenz von Erwachsenen
Autorzy:
Renata, Góralska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926034.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
human emotionality
emotional competence
cultural theory of emotion
narrative
emocjonalność człowieka kompetencje emocjonalne
kulturowa teoria emocji
narracja
Emotionalität
emotionale Kompetenz
kulturelle Emotionstheorie
Narration
Opis:
W artykule podjęto problem rozwoju emocjonalnego osób doro-słych. W celu opisu zdolności i umiejętności związanych z emocjonalnością czło-wieka posłużono się pojęciem „kompetencji emocjonalnej”. Pojęcie kompetencji emocjonalnej ma swoje źródło w kulturowych teoriach emocji, które podkreślają, że emocje są społecznie tworzone czy konstruowane w tym sensie, że to, co ludzie czują, jest uwarunkowane ich socjalizacją w kulturze i uczestnictwem w strukturach społecznych. Kulturowe ideologie, wierzenia i normy rzutujące na struktury społeczne definiują to, jakich emocji należy doświadczać i jak wyrażać. Kompetencja emocjonalna jest zatem wynikiem procesów szeroko rozumianego uczenia się i uczestnictwa w praktykach społecznych. Oznacza to, że każdy człowiek może wykształcić umiejętności związane ze sferą emocjonalną na takim poziomie, że zapewnią mu poczucie własnej skuteczności w sytuacjach aktywizujących emocje. Usytuowanie rozważań o emocjonalności człowieka w podejściu społeczno-kulturowym zwraca uwagę na jeszcze jedną ważną kwestię, mianowicie na narra-cyjny format kompetencji emocjonalnej. Zdaniem wielu badaczy (przedstawicieli nurtu społeczno-kulturowego) można mówić o skryptach emocjonalnych, traktowanych jako struktury narracyjne, które nadają postać i znaczenie odczuciom afektywnym. Zestawienie emocji jako skryptu z najbardziej podstawowym i naturalnym sposobem ludzkiego „bycia w świecie”, jakim jest opowiadanie (prowadzenie narracji) o własnych odczuciach emocjonalnych uświadamia nowe możliwości ich łączenia w ramach pedagogicznej teorii i praktyki. Procedura konstruowania narracji może służyć do rozumienia i interpretowania własnych emocji i emocji innych osób. Psychologowie przedstawiają wyniki badań, które przekonują, że wiele uczuć takich jak duma, obawa, wstyd – to produkty procesów interpretacji stanu własnej osoby w kontekście określonych historii (opowiadań). Autonarracyjne schematy emocjonalne tworzą się zazwyczaj we wczesnym okresie życia, a następnie są rozbudowywane i wplatane w wiele obszarów funkcjonowania. I chociaż proces uczenia się skryptów emocjonalnych przebiega zwykle bez udziału świadomej kontroli, dorosłe osoby – jak potwierdzają badacze – mogą te schematy rozumieć i zmieniać ich strukturę. Narracja stanowi w tym ujęciu narzędzie służące zmianie struktury kompetencji emocjonalnej. Stanowi tym samym zasługującą na uwagę propozycję oddziaływań pedagogicznych.
Im Artikel wurde die Frage der emotionalen Entwicklung der Erwachsenen thematisiert. Zur Beschreibung der mit der menschlichen Emotionalität verbundenen Begabungen und Fähigkeiten wurde der Begriff „emotionale Kompetenz“ verwendet. Der Begriff „emotionale Kompetenz“ leitet sich von kulturellen Emotionstheorien her, welche betonen, dass die Emotionen gesellschaftlich in dem Sinne entstehen bzw. gebildet werden, dass das, was die Menschen empfinden, durch ihre Sozialisierung in der Kultur und ihre Beteiligung an gesellschaftlichen Strukturen bedingt ist. Kulturelle Ideologien, Glauben und Normen, die sich auf gesellschaftliche Strukturen auswirken, bestimmen, welche Emotionen zu empfinden sind und wie sie zum Ausdruck gebracht werden sollen. Die emotionale Kompetenz ist also ein Ergebnis eines breit verstandenen Lernens und der Beteiligung an gesellschaftlichen Praktiken. Gemäß diesem Konzept kann jeder Mensch die mit der emotionalen Sphäre verbundenen Fähigkeiten so entwickeln, dass sie ihm das Gefühl der eigenen Wirksamkeit in den die Emotionen aktivierenden Situationen sichern. Die Einbeziehung der Überlegungen zur Emotionalität des Menschen in die gesellschaftlich-kulturelle Betrachtungsweise veranschaulicht noch eine sehr wichtige Frage und zwar den narrativen Charakter der emotionalen Kompetenz. Nach Auffassung von vielen Forschern (Vertretern der gesellschaftlich-kulturellen Strömung) kann man von emotionalen Skripten sprechen, die als narrative Strukturen behandelt werden und den affektiven Empfindungen Gestalt und Bedeutung verleihen. Die Zusammenstellung von Emotionen als Skript und der grundlegendsten und natürlichsten menschlichen Art des In-der-Welt-seins, d.h. der Erzählung (Narration) von eigenen, emotionalen Empfindungen, verdeutlicht neue Möglichkeiten ihrer Verbindung im Rahmen der pädagogischen Theorie und Praxis. Das Verfahren zur Bildung der Narration kann eigene Emotionen und Emotionen der anderen Personen verstehen und interpretieren lassen. Psychologen stellen Forschungsergebnisse dar, die davon überzeugen, dass viele solche Gefühle wie Stolz, Furcht, Scham infolge der Interpretation des eigenen Zustands im Zusammenhang mit bestimmen Geschichten (Erzählungen) erscheinen. Autonarrative, emotionale Schemata entstehen gewöhnlich im frühen Lebensabschnitt und werden dann ausgebaut und in viele Lebensbereiche eingeflochten. Obwohl der Lernprozess der emotionalen Skripten in der Regel unbewusst verläuft, können die Erwachsenen, was die Forscher bestätigen, diese Schemata verstehen und ihre Struktur verändern. Die Narration stellt hier ein Werkzeug dar, das dazu dient, die Struktur der emotionalen Kompetenz zu verändern. Damit ist sie ein bemerkenswerter Vorschlag der pädagogischen Einwirkungen.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2014, 1(70); 122-135
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pragnienie opowieści
Desire for stories
Autorzy:
Śniedziewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391818.pdf
Data publikacji:
2015-11-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literature
theory
narration
literatura
teoria
narracja
Opis:
The aim of this article is to discuss Mirosław Loba’s book titled Wokół narracyjnego zwrotu. Szkice krytyczne [Around the Narrative Turn: Critical Essays]. The book is a reconstruction of the main trends in contemporary French thought on narrative (the psychoanalytic approach and Paul Ricoeur’s concept are particularly emphasized). Loba’s theoretical perspective is complemented by analytical attempts – the researcher interprets Andrea Camilleri’s and Donna Leon’s criminal novels and he also proposes one of the most interesting Polish interpretations of Jonathan Little’s The Kindly Ones.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 23; 274-283
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeźba jako kod – chwyty retoryczne stosowane przez rzeźbiarza
Sculpture as a Code – Rhetorical Devices Used by the Sculptor
Autorzy:
Władyka-Łuczak, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967729.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
visual communication
composition
formal image structure
formal narration
theory of vision and rhetoric
verbal communication
visual message
Opis:
The aim of the paper is to compare the formal organization of a visual message with the rhetorical devices used in verbal expression. This analysis is carried out based on the example of the sculpture Dual by Zbigniew Władyka. Creativity found in the rhetorical devices used in the sculpture Dual to trigger and amplify feelings proves that they can be used even in this form of artistic expression. Creativity in the analysed sculpture is represented by the unification of Germany, reflected in the form of the transformation of two characters into one. The sculpture is meant to inspire, to be an object (res) directing the viewer toward personal reflection, and invoking projections of fear and doubt, but also of confidence and courage. Confidence and courage are represented by a strong figure with a head, firmly standing on her feet. Fear and doubt are represented by a weak figure, carried by the first one. The centripetal composition used in the sculpture suggests merger rather than destruction. The sensory perception of the viewer is controlled by directional tensions, which lead the viewer’s sight along designated linear directions. As described earlier by S. Witkiewicz, directional tensions and motionless substance correspond to a rhetorical enlarging and diminishing. By interacting with the sculpture, you can experience these devices. Not only visualization is at work here, as in verbal communication, but also physical experience. The presented analysis shows that a sculptural work of art can be analysed in a similar way to verbal communication. Of course, not all verbal devices have their counterparts in visual communication, but the basic content and emotions can be expressed regardless of the code.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 28, 2
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Awangarda – od dynamiki ruchu do nowej narracji przestrzeni miejskiej
Avant-garde – from the dynamic of movement to a new narration in urban space
Autorzy:
Kwiatkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/146064.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
teoria przestrzeni
architektura XX w.
urbanistyka współczesna
narracja przestrzeni
kubofuturyzm
awangarda lat 20. XX wieku
theory of space
20th century architecture
contemporary urban planning
urban narration
cubo-futurism
avant-garde of 1920s.
Opis:
Czasy awangardy lat 20. XX wieku przyniosły radykalne przewartościowania w dziedzinie sztuk wizualnych. Odrzucono dotychczasowe doświadczenia akademików, zerwano z perspektywą liniową. Wkrótce również odrzucono apoteozę dynamiki wielkiego miasta, stawiając w jej miejsce kult nowego człowieka, a konkretnie człowieka jako zbiorowości, czyli społeczeństwa zmiany. Miejsce dawnej grawitacji wypływającej z hierarchii przestrzeni miejskiej dającej spójność sceny, czyli kontekst zajął samodzielny przedmiot. Na jego bazie rozpoczęły się nowe poszukiwania postkubistycznej syntezy. Nie przekroczono jednak – jak się okazało aż do dnia dzisiejszego – granicy bezprzedmiotowości.
The avant-garde ideas of the 1920s brought about a radical re-evaluation in visual arts. The scholarly approach to art was rejected, together with linear perspective. The idea of grand cities, no longer glorified, was soon replaced by an apotheosis of new man, yet understood as a community – a society of change. The gravity of spatial hierarchy which had hitherto given context and coherence to a scene was transferred to a single object. On its basis people started to look for a post-cubist synthesis. But the limit of abstraction, as it turns out, was to this day never crossed.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2016, 61, 3; 5-22
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sculpture as a Code – Rhetorical Devices Used by the Sculptor
Autorzy:
Władyka-Łuczak, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649621.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
visual communication
composition
formal image structure
formal narration
theory of vision and rhetoric
verbal communication
visual
Opis:
The aim of the paper is to compare the formal organization of a visual message with the rhetorical devices used in a verbal message. This analysis is carried out based on the example of the sculpture Dual by Zbigniew Władyka. The creativity found in the rhetorical devices used in the sculpture Dual to trigger and amplify feelings proves that they can be employed even in this form of artistic expression. Creativity in the analysed sculpture is represented by German reunification, reflected in the form of the transformation of two characters into one. The sculpture is meant to inspire, to be an object (res) directing the viewer toward personal reflection, and invoking projections of fear and doubt, but also of confidence and courage. Confidence and courage are represented by a strong figure with a head, firmly standing on its feet. Fear and doubt are represented by a weak figure, carried by the first one. The centripetal composition used in the sculpture suggests merger rather than destruction. The sensory perception of the viewer is controlled by directional tensions, which lead the viewer’s sight along designated linear directions. As described earlier by Witkiewicz, directional tensions and motionless substance correspond to a rhetorical enlarging and diminishing. By interacting with the sculpture, you can experience these devices. Not only visualization is at work here, as in verbal communication, but also physical experience. The presented analysis shows that a sculptural work of art can be analysed in a similar way to verbal communication. Of course, not all verbal devices have their counterparts in visual communication, but the basic content and emotions can be expressed regardless of the code.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 35, 5
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tanguy Viel et la pragmatique romanesque du genre. Le cas de "Paris-Brest"
Autorzy:
Maziarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083198.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Viel Tanguy
genre
genre theory
novelistic conventions
narration
Tanguy Viel
gatunek
teoria gatunków
konwencje powieściowe
narracja
Opis:
Tanguy Viel’s novels are peculiar variations on well-known novelistic genres: they creatively re-work familiar plot configurations, narrative strategies and thematic concerns. It would appear that this subversive re-activation of the genre can be related to this contemporary literary aesthetics which foregrounds blurring of generic boundaries and mixing of traditional forms. In this context the ambiguous generic status of Viel’s fiction deserves close scrutiny, which is precisely the aim of the present paper: it analyses his last novel Paris-Brest (2009) within the framework of selected contemporary theories of genre.
Twórczość literacka Tanguy Viela jest swoistą wariacją wokół dobrze znanych gatunków powieściowych: twórczo wykorzystuje i przekształca stereotypowe modele intrygi, strategie narracyjne czy motywy i tematy. Wydaje się, że tę przewrotną reaktywację gatunku można interpretować jako nawiązanie do tej z aktualnie dających się wyróżnić estetyk literackich, która stawia na pierwszym planie zacieranie granic między gatunkami i mieszanie tradycyjnych form. W tym kontekście warto się zastanowić nad rolą nietypowej gatunkowości tekstów Viela, co stawia sobie za cel niniejszy artykuł, podejmując analizę ostatniej jego powieści Paris-Brest (2009) w oparciu o wybrane, współczesne teorie gatunków.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 3; 393-403
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artistic Inspiration: Initiation of an Artistic Communication
Inicjacja przekazu artystycznego
Autorzy:
Władyka-Łuczak, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649435.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
twórczość
komunikacja wizualna
kompozycja
struktura formalna obrazu
narracja formalna
teoria widzenia
komunikat werbalny
komunikat wizualny
output
visual communication
composition
painting’s formal structure
formal narration
theory of vision
verbal communication
visual message
Opis:
Przedstawiony artykuł to próba odpowiedzi na pytanie: Kiedy i z jakiego powodu pojawia się inicjacja przekazu artystycznego?Analiza kierująca do końcowego wniosku została przeprowadzona na podstawie autoetnograficznej analizy z procesu tworzenia Pomnika Początków Miasta Łodzi. Głównym jej wątkiem było poszukiwanie granicy pomiędzy stanem przedtwórczym a twórczym w trakcie pracy artysty nad dziełem.Z przeprowadzonej analizy wynika, że: „Niezależnie od tego, czy pracuję nad rzeźbą, która została zlecona, czy rzeźbię tylko dla siebie, proces inicjacji stanów przedtwórczych i twórczych wygląda podobnie. Zawsze rozpoczynam pracę od zgromadzenia materiałów. Postępuję tak, jak chcą tego konstruktywiści, przeprowadzam rozpoznanie elementów odnoszących się do różnorakich systemów dyferencyjnych. […] Mam świadomość, że oczekiwany stan przejścia ze stanu przedtwórczego do twórczego może nastąpić w każdej chwili. Dzisiaj, po wielu latach, już wiem, że nie warto oceniać wartości zebranych materiałów, inicjacja stanu twórczego i tak przyjdzie sama”. Istotą zainicjowania postawy twórczej jest wykształcenie umiejętności obserwacji otaczającej artystę rzeczywistości, a co istotniejsze – wykształcenie umiejętności wydobywania z niej tego, co już w całym tym skomplikowanym procesie jest tym, co zwykliśmy nazywać inspiracją. Granica stanu przedtwórczego a twórczego powstaje w chwili, w której artysta podejmuje decyzję o przeniesieniu zauważonego fragmentu rzeczywistości do tworzonego właśnie dzieła. Ocena wartości dzieła sztuki to osobne zagadnienie, które w artykule zostało pominięte.
The article is an attempt to answer the question: When and why is artistic communication initiated?The analysis which leads to the final conclusion was conducted on the basis of an autoethnographic analysis of the process of creating Pomnik Początków Miasta Łodzi (Monument to the Beginnings of Łódź). Its main element was the search for the border between the pre-creative and the creative states during an artist’s work. The analysis indicated that: “Regardless of whether I am working on a sculpture which was commissioned or a sculpture for myself, the processes of triggering precreative and creative states are similar. I always begin work by collecting the material. I work as constructivists would like me to: I study the elements which refer to various differentiation systems. [...] I am aware of the fact that the expected transition from the pre-creative to the creative state can happen at any moment. Today, after many years, I already know that it is not worth evaluating the gathered material – the triggering of the creative state is going to happen either way.” The core of triggering the creative attitude is the development of the skills for observing the reality which surrounds an artist, and even more importantly: the development of the skills of extracting from it that which we are used to calling inspiration in the whole complex process. The line between the pre-creative and creative states emerges in the moment when an artist decides to transfer a fragment of the reality they noticed to the work of art they are creating. The evaluation of a work of art is a completely different issue, which was omitted in this article.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 54, 3; 223-236
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Дома», или учебник для родителей Антона Чехова
“At Home” – Anton Chekhov’s Textbook for Parents
„W domu”, czyli Antoniego Czechowa podręcznik dla rodziców
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848194.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Chekhov
children’s raising
Theory of Mind
narration
Czechow
wychowanie
teoria umysłu
narracja
Чехов
воспитание
теория разума
повествование
Opis:
Предметом анализа в настоящей статье является один из детских рассказов Чехова – Дома (1887). Сюжет рассказа сводится к разговору отца, прокурора Быковского, с сыном, Сережкой, который начал курить сигареты. Благодаря главному герою произведение занимает исключительное место в творчестве писателя – Быковский правильно понимает действительность и принимаемый им способ решения проблемы приводит к успеху (т.е. отказу сына от курения). Его размышления обнаруживают глубокое понимание процессов воспитания детей. Герой, во первых, понимает, что у ребенка отдельный мир чувств и мыслей. Таким образом своими словами называет феномен, исследованием которого занимается сегодня теория разума (или, по-другому, модель психики человека – Theory of Mind). Во-вторых, Быковский добивается успеха, когда рассказывает ребенку сказку о вреде табака. Тем самым в тексте выявляется большая роль повествования в процессах обучения, что также является аксиомой в современной науке. Поэтому можно констатировать, что рассказ Дома – это художественный «учебник для родителей».
In the paper one of Anton Chekhov’s works devoted to childhood, an 1887 short story At Home, falls under the scrutiny. Its action appears to be limited to a conversation between Bykovsky, the father who works as prosecutor for the circuit court, and Seryozha, the son who has been found smoking. Were it not for the main hero – the father – this short story would not have been placed as one of the exceptional pieces in Chekhov’s writings. Bykovsky comprehends the reality properly and his course of action is crowned with success, meaning the son stops smoking. His way of thinking reveals a deep understanding of children’s raising rules. Firstly, he is aware that a child has its own, separate world of thoughts and feelings. In this way, the father using his own words describes the phenomenon, which is now being investigated by the so-called Theory of Mind. Secondly, Bykovsky achieves success when he tells his son a fairy tale about the harmful effects of smoking. It apparently shows that he is conscious of the role of narration in the process of education, which is also an axiom in contemporary science. Therefore, it can be concluded that the short story At Home is a kind of an artistic “guide for parents”.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest jedno z opowiadań o tematyce dziecięcej Czechowa – W domu (1887). Akcja opowiadania sprowadza się do rozmowy ojca, prokuratora Bykowskiego, z synem Sieriożką, który zaczął palić papierosy. Dzięki głównemu bohaterowi utwór zajmuje wyjątkowe miejsce w twórczości pisarza – Bykowski prawidłowo pojmuje rzeczywistość i przyjęty przez niego sposób rozwiązania problemu kończy się sukcesem (czyli rezygnacją syna z papierosów). Jego sposób myślenia ujawnia głębokie rozumienie procesów wychowania dzieci. Bohater, po pierwsze, rozumie, że dziecko posiada własny, odrębny świat myśli i uczuć. W ten sposób swoimi słowami określa fenomen, którego zgłębianiem zajmuje się współcześnie tzw. teoria umysłu (Theory od Mind). Po drugie, Bykowski osiąga sukces, kiedy opowiada synowi bajkę o szkodliwości tytoniu. Tym samym zdaje on sobie sprawę z wielkiej roli narracji w procesach edukacji, co również okazuje się aksjomatem we współczesnej nauce. Dlatego można skonstatować, że opowiadanie W domu jest swego rodzaju artystycznym „podręcznikiem dla rodziców”.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 299-311
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracyjność teorii jako implikacja specyfiki przedmiotu ba dań politologicznych
The narrative nature of the theory as animplication of the specificity of the subject of political science research
Autorzy:
Laska, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030293.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
narracja
dyskurs
narracja polityczna
teoria polityki
badania politologiczne
narration
discourse
political narrative
theory of politics
political science research
Opis:
Celem artykułu jest weryfikacja założenia, że zrozumienie przez człowieka otaczającej go rzeczywistości, w tym także polityki, opiera się na naturalnym dla niego konstruowaniu narracji teoretycznych. Autor wskazuje, że dotyczy to także poznania naukowego, które można potraktować za specyficzną formę twórczości opowiadającego umysłu. Reprezentując podejście dedukcyjno-nomologiczne, powiązane z interpretacją humanistyczną, udowadnia, że specyfika przedmiotu badań politologicznych dodatkowo wzmacnia znaczenie narracji, jako narzędzia poznania. Przedstawioną w artykule argumentację opiera na prezentacji założeń epistemologicznych, operacjonalizacji narracji jako kategorii poznawczej i analitycznej, charakterystyce narracyjnej specyfiki polityki oraz wynikających stąd implikacji badawczych.
The aim of the article is to verify the assumption that human understanding of the surrounding reality, including politics, is based on the natural construction of theoretical narratives. The author points out that this also applies to scientific cognition, which can be treated as a specific form of creativity of the telling mind. Representing the deductive-nomological approach, related to the humanistic interpretation, he proves that the specificity of the subject of political science research additionally strengthens the importance of narration as a tool of cognition. The arguments presented in the article are based on the presentation of epistemological assumptions, the operationalization of narration as a cognitive and analytical category, the narrative characteristics of the specificity of politics and the resulting research implications.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 4(65); 29-49
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narration as the production of sense using the example of a music video of the song All by Myself by Celine Dion
Narracja jako produkcja sensu na przykładzie teledysku All by myself Celine Dion
Autorzy:
Ostrowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042229.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
teledysk
narracja
teoria systemów
produkcja sensu
Celine Dion
music video
narration
theory of systems
production of sense
Opis:
The narration in the music video to Celine Dion’s song All By Myself is a linearly organised construct or composition equipped with features of logicality, which organises specific linguistic or image-based material. It constructs a fiction based on the principles of dramatism. If one assumes that a music video can be analysed as a system which produces meaning, then the production occurs mainly within two dimensions. Firstly, as fiction, and secondly, as narration. The sequential editing adds significance to the entire film. The specific connection points of individual scenes influence the interpretation of the images by viewers – they extract the significance of a portion of the music video. Surely this phenomenon could be defined as a production of sense.
Narracja w teledysku Celine Dion All by myself jest linearnie ułożoną, wyposażoną w cechy logiczności konstrukcją, kompozycją, porządkującą określony materiał językowy czy obrazowy. Buduje ona fabularną fikcję opartą o zasady dramatyzowania. Jeżeli przyjmiemy, iż teledysk może być analizowany jako system produkujący sens, to produkcja ta zachodzi głównie w dwóch wymiarach. Po pierwsze jako fikcja, a po drugie jako narracja. Montaż sekwencyjny nadaje znaczenie całości filmu. Określone miejsce połączenia scen wpływa na interpretację obrazu przez widza – jest wyłonieniem znaczenia części teledysku. Z pewnością można to zjawisko określić jako produkcję sensu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 95-111
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narration True and False: Dialogical Self Theory in Psychotherapy
Autorzy:
Kałowski, Piotr
Bednarek, Stefan
Rabiej, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1030879.pdf
Data publikacji:
2020-04-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
dialogical self theory
narration
psychotherapy
Postmodernism
Opis:
Postmodernism denies universal values and emphasizes the role of political power in constructing truth. This creates a challenge for psychotherapy, where the client’s perspective must simultaneously be respected and filtered through a given modality’s theory. The paper discusses the notions of truth and falsity in psychotherapy, presenting dialogical self theory as an approach responding to the aforementioned challenges. Comparing it to the dominant cognitive-behavioral approach, examples of its practical use, especially problems related to identity and its continuity, are described, and the benefits and limitations of the metaphor of therapeutic work as a dialogue or narration are outlined.
Źródło:
Truth and Falsehood in Science and the Arts; 189-204
9788323542209
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O szczególnych powinowactwach literatury i kina w refleksji Stefanii Zahorskiej
Particular Affinities between Literature and Film in Stefania Zahorska’s Reflections
Autorzy:
Hendrykowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038958.pdf
Data publikacji:
2020-04-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stefania Zahorska
aesthetics
cinema
film
literature
novel
narration
theory of creative practice
comparatistics
adaptation
art
modern culture
Opis:
Hendrykowska Małgorzata, O szczególnych powinowactwach literatury i kina w refleksji Stefanii Zahorskiej [Particular Affinities between Literature and Film in Stefania Zahorska’s Reflections]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 167–178. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.8. The author provides an in-depth analysis of and original essay written by the Polish film critic Stefania Zahorska in the middle of the 1930s. The essay deals with socio-cultural and aesthetic theory regarding the mutual connections between cinema and literature.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 167-178
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postkolonialny świat w kamieniu. O „polityczności” architektury na przykładzie narracji podróżniczych Wojciecha Góreckiego
The Postcolonial World in Stone. About the “Political” Architecture on the Basis of Wojciech Górecki’s Travel Narratives
Autorzy:
Rogalski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358004.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
narracja podróżnicza
teoria postkolonialna
ideologia
władza
architektura
travel narration
postcolonial theory
ideology
authority
architecture
Opis:
W artykule podjęto próbę przyjrzenia się relacjom między architekturą a strukturami władzy opisanymi przez Wojciecha Góreckiego w książce podróżniczej Buran. Kirgiz wchodzi na koń. Analizując wybrane obiekty architektoniczne znajdujące się na terenach byłych państw ZSRR, autor artykułu dowodzi, że w tzw. poradzieckim świecie postkolonialnym dominujący podmiot władzy jest na tyle niestabilny i niepewny, że czuje się zmuszony do budowania swojego wizerunku na podstawie sztuki wizualnej. Zwraca uwagę na propagandowy charakter projektów architektonicznych, które najczęściej służą konstruowaniu zewnętrznych atrybutów władzy. Przybliżając znaczenie architektury w kontekście ideologicznym i teorii postkolonialnej, autora artykułu wskazuje na jej rolę w kreowaniu i wzmacnianiu tożsamości narodowej, porządkowaniu relacji między władzą a społeczeństwem. W swoich rozważaniach odwołuje się również do osobistych doświadczeń wyniesionych z podróży do Rosji, na Kaukaz i do Kazachstanu.
The article examines the relationship between architecture and power structures described in Wojciech Górecki’s Buran: Kirgiz wraca na koń. By analyzing the selected architectural structures in the former USSR, the author shows that in the so-called post-communist colonial world, the power structures are unstable and resort to promoting their image through visual arts. He points out the proselytizing character of architectural projects, which are used to signify the attributes of power. By referring to ideology and postcolonial theory, the author demonstrates how both shape the national identity and order the relationship between power structures and society. He also recounts his own experience from his journeys to Russia, the Caucasus and Kazakhstan.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 17; 55-71
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies