Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nadwrazliwosc" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Reakcja krzyżowa między minocykliną i doksycykliną – opis przypadku
Cross-reactivity between minocycline and doxycycline – a case report
Autorzy:
Branicka, Olga
Gawlik, Radosław
Rogala, Barbara
Glück, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
borelioza
doksycyklina
minocyklina
nadwrażliwość na leki
reakcja krzyżowa
tetracykliny
Opis:
Lyme disease is the most common tick-borne disease caused by bacteria belonging to the group of spirochetes. Depending on the form of the disease, the occurrence of relapses and the therapy regimen used, the treatment may be long-term. During the therapy, antibiotics from various groups are used. In some cases, treatment with the same antibiotic or a given group of antibiotics is used. The descriptions of tetracycline group hypersensitivity reaction are very limited. In this article, we report the case of the patient allergic to minocycline in whom cross-reactive hypersensitivity to doxycycline was found. The occurrence of hypersensitivity reactions to tetracyclines and the occurrence of cross-reactivity was discussed. Moreover, the possibility of inducing tolerance to antibiotics that cause hypersensitivity reactions was considered.
Choroba z Lyme jest najczęstszą chorobą przenoszoną przez kleszcze, wywołaną przez bakterie należące do grupy krętków. W zależności od postaci choroby, występowania nawrotów i stosowanego schematu leczenia, leczenie może być długotrwałe. Podczas terapii stosowane są antybiotyki z różnych grup. W niektórych przypadkach stosuje się leczenie tym samym antybiotykiem lub daną grupą antybiotyków. Reakcja nadwrażliwości w grupie tetracyklinowej jest bardzo mało znana i opisana. W tym artykule opisujemy przypadek pacjenta uczulonego na minocyklinę, u którego stwierdzono nadwrażliwość krzyżową na doksycyclinę. Omówiono występowanie reakcji nadwrażliwości na tetracykliny i występowanie reakcji krzyżowej. Ponadto rozważono możliwość indukcji tolerancji na antybiotyki, które powodują reakcje nadwrażliwości.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 4; 211-213
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadwrażliwość słuchowa – definicja, etiologia, etiopatogeneza, możliwości diagnostyczne i terapeutyczne
Autorzy:
Czarnecka, Emilia
Lachowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399109.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fonofobia
hyperacusis
mizofonia
nadwrażliwość słuchowa
próg dyskomfortowego słyszenia
Opis:
Wstęp: Nadwrażliwość słuchowa jest zjawiskiem trudnym do zdefiniowania z kilku powodów. Najważniejsze przeszkody w sformułowaniu jednoznacznej jej definicji to: złożoność terminologiczna, różnorodność zgłaszanych objawów, ich subiektywizm i okoliczności występowania. Wiadome jest, że u podnóża nadwrażliwości słuchowej leżą nieprawidłowości w procesach słuchowych, fizjologicznych i psychologicznych. Mimo szerokiego przekroju badań diagnostycznych, postępowanie z pacjentem z tym zaburzeniem nie stanowi łatwego zadania. Cel: W prezentowanej pracy: wyjaśniono przyczyny niezgodności dotyczących terminologii związanej z tym zjawiskiem, wymieniono rodzaje nadwrażliwości słuchowej uwzględniane w najnowszej literaturze, przedstawiono dostępne dane epidemiologiczne oraz scharakteryzowano najważniejsze jednostki chorobowe, którym towarzyszy nadwrażliwość słuchowa. Ponadto opisano trudności w ustalaniu etiologii i zaproponowane dotychczas potencjalne mechanizmy odpowiedzialne za powstawanie nadwrażliwości słuchowej u osób bez stwierdzonego niedosłuchu, a także zaprezentowano metody diagnozowania oraz proponowane w literaturze sposoby leczenia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 27-34
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadwrażliwość na leki – istotny problem w codziennej praktyce lekarskiej
Hypersensitivity to medication – a vital problem in everyday medical practice
Autorzy:
Dudzińska, Marta
Zwolak, Agnieszka
Kurowska, Marta
Malicka, Joanna
Kiszczak-Bochyńska, Ewa
Smoleń, Agata
Tarach, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552459.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
nadwrażliwość na leki
penicylina, amoksycylina
salicylany.
Opis:
Wstęp. Objawy uboczne mogą wystąpić po zastosowaniu niemal wszystkich znanych leków. Cel pracy. Ocena częstości reakcji nadwrażliwości na środki farmaceutyczne w wywiadzie w grupie pacjentów leczonych ambulatoryjnie oraz identyfikacja substancji najczęściej je powodujących. Materiał i metody. Przeanalizowano dokumentację leczenia ambulatoryjnego pacjentów pod względem reakcji nadwrażliwości na leki. Badaniem objęto 1058 pacjentów (623 K, 435 M, średnia wieku 37,8 lat ± 10,7). Wyniki. Dodatni wywiad nadwrażliwości na leki stwierdzono u 11,1% badanej populacji (n = 117), co w 29% dotyczyło penicyliny, w 17,1% – amoksycyliny/ampicyliny, 12% – metamizolu, 10,3% – kotrimoksazolu, 9,4% – tramadolu, 9,4% – doksycykliny,6,8% – salicylanów oraz w 6% – innych NL PZ. Wnioski. Osoby z dodatnim wywiadem w tym kierunku najczęściej zgłaszały nadwrażliwość na penicylinę, aminopenicyliny oraz NL PZ. Dodatni wywiad w kierunku działań niepożądanych leków stwierdzano częściej u kobiet.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 96-98
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diet of the 21st-century person — food intolerances and elimination diets
Dieta człowieka XXI wieku — nietolerancje pokarmowe oraz diety eliminacyjne
Autorzy:
Gacoń, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729162.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Tarnowska
Tematy:
nadwrażliwość pokarmowa
dieta
laktoza
gluten
histamina
food hypersensitivity
diet
lactose
histamine
Opis:
In a dynamically changing world and environment, the human diet is subject to numerous changes, as well as the quality of selected products. More and more often, patients who report gastrointestinal complaints after eating certain foods come to doctors. This situation often ends with the introduction of an elimination diet, which conducted without the supervision of a specialist, can have various negative effects. The work aims to present the latest results of research on the diet of modern man, published in international journals, available in the PubMed database and the Google Schoolar. The review discusses the most common food intolerances, their mechanisms and treatment options with particular emphasis on therapy with elimination diets and their potential health consequences. The discussed health problems are related to environmental changes and at the same time, significantly reduce the quality of life of people struggling with them.
W dynamicznie zmieniającym się świecie i środowisku dieta człowieka podlega licznym zmianom, podobnie jak jakość wybieranych produktów. Coraz częściej do lekarzy trafiają pacjenci zgłaszający dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego po spożyciu określonych pokarmów. W tej sytuacji często zaleca się wprowadzenie diety eliminacyjnej, która prowadzona bez nadzoru specjalisty, może mieć różne, negatywne skutki. Rynek spożywczy wychodzi naprzeciw zapotrzebowaniom osób chorych, zwiększając dostępność produktów bezglutenowych czy bezlaktozowych. Niejednokrotnie stwarza to jednak ryzyko pojawiania się „mody” na tego typu produkty, co może mieć negatywne skutki zarówno zdrowotne, społeczne, jak i finansowe dla osób, u których nie ma wskazań do stosowania tego typu diety. Celem pracy jest prezentacja najnowszych rezultatów prac badawczych dotyczących diety współczesnego człowieka, opublikowanych w czasopismach międzynarodowych, dostępnych w bazie PubMed oraz wyszukiwarce Google Schoolar. W przeglądzie omówiono najczęstsze nietolerancje pokarmowe, ich mechanizmy oraz możliwości leczenia, ze szczególnym uwzględnieniem terapii z zastosowaniem diet eliminacyjnych oraz ich potencjalnych konsekwencji zdrowotnych. Omawiane problemy zdrowotne są związane ze zmianami środowiskowymi i jednocześnie znacząco obniżają jakość życia zmagającymi się z nimi osób.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2023, 23, 2; 21-28
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne
Hypersensitivity to nonsteroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:
Glück, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437714.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
astma oskrzelowa
cyklooksygenaza
niesteroidowe leki przeciwzapalne
nadwrażliwość
pokrzywka/obrzęk naczynioruchowy
bronchial asthma
cyclooxygenase
nonsteroid anti-inflammatory drugs hypersensitivity
urticaria/ angioedema
Opis:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) należą do najczęściej stosowanych środków medycznych. Charakteryzują się licznymi groźnymi działaniami niepożądanymi i mogą wywoływać nadwrażliwość. W pracy przedstawiono zarys historyczny nadwrażliwości na NLZP, aktualny podział reakcji nadwrażliwości, ich patomechanizm, obraz kliniczny i ogólne zasady rozpoznawania nadwrażliwości na NLPZ. Podano również zalecenia dotyczące postępowania u chorych nadwrażliwych na NLPZ.
Nonsteroid anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are one of the most frequently prescribed group of medicines. Their safety profile is poor as they can induce several dangerous side effects and hypersensitivity. In this paper historical aspects, an up-to-date classification of hypersensitivity reactions, patomechanism, clinical presentation and diagnostic procedures have been described. Management of patients sensitive to NSAIDs has been discussed, as well.
Źródło:
Medical Review; 2012, 2; 157-166
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadwrażliwość na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne
Sensitivity to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Zagdańska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031271.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
airway inflammation
inhaled corticosteroids
mild asthma
remodeling
nadwrażliwość na aspirynę
astma aspirynowa
pokrzywka aspirynowa
polipy nosa
Opis:
Clinically, two types of the sensitivity to aspirin (ASA) are distinguished: bronchospastic and urticaria/ angioedema. Bronchospastic type of ASA sensitivity occurs in patients with asthma and it is called ASA- asthma. In these patients the symptoms of ASA- sensitivity are: dyspnoea and extrabronchial symptoms i.e. watery rhinorrhoea, conjunctivitis and lacrimation, flushing of the face, neck and chest. Dramatic oedema of the larynx, fall in blood pressure and even death have been described as well. ASA- induced urticaria/ angioedema is called ASA- urticaria and this type sensitivity concerns mainly patients with chronic or recurrent urticaria and angioedema. ASA- asthma and ASA- urticaria occur in patients of any age, but it especially concerns women between 30 and 50 years of age (70% of examined patients). In some patients with ASA- sensitivity atopy is stated. The typical feature of ASA- asthma are nasal and paranasal polyps, which are recurrent and persistent. They are presented in 80% asthmatics sensitive to ASA. Nasal mucosa of ASA- asthmatics is inflamed with T- lymphocytes, eosinophils, mast cells and macrophages. The majority of proinflammatory cells elicit expression mRNA for IL- 5. Bronchial mucosa is also inflamed with eosinophils, which are the rich source of leukotriene C4, which probably takes part in the pathomechanism of sensitivity to ASA. The clinical course of ASAasthma is usually severe, but using inhaled corticosteroids and long- acting β2-agonist control asthma may be achieved. It was reported, that majority of nonsteroidal anti- inflammatory drugs (NSAID’s) elicited dyspnoea in patients with ASA- asthma and skin eruption in ASA- urticaria patients. The above mentioned symptoms are produced by indomethacin, mefenamic acid, flufenamic acid, ibuprofen, phenylbutazone, naproxen, diflunisal and zomepirac. On the other hand, paracetamol, chloroquine, benzydamine, salicylic acid and dextropropoxyphene are well- tolerated by patients with ASA- asthma. Detection of sensitivity to ASA and other NSAID’s is based mainly on the anamnesis and oral challenge with administration of increasing ASA doses at 24 hours intervals. Sometimes, nasal and inhaling tests with ASA lysine are performed. These test are more safely, but less sensitive. In provocative test only ASA is recommended. In patients with ASA- asthma and ASA- urticaria, ASA desensitization may be induced by administering increasing doses of ASA every 24 hours until a good tolerance of 600 mg is obtained. There is hypothesis, that pathomechanism of the ASA- asthma and ASA- urticaria is related cyclooxygenase inhibition – an enzyme, which is involved in prostaglandins, prostacycline and thromboxane synthesis.
Wyróżnia się dwa rodzaje nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (ASA): oskrzelowy i pokrzywkowy. Rodzaj pierwszy dotyczy chorych na astmę, u których ASA wywołuje napady duszności i objawy pozaoskrzelowe, takie jak wodnisty katar nosa, zaczerwienienie twarzy, szyi i klatki piersiowej, łzawienie. Opisano także obrzęk krtani, spadek ciśnienia tętniczego krwi, a nawet zgony. Pokrzywkowa postać nadwrażliwości na ASA dotyczy głównie chorych na przewlekłą pokrzywkę. ASA- astma i ASA- pokrzywka występują w każdym wieku, ale głównie dotyczą kobiet (70% badanych) w wieku 30-50 lat. U części tych chorych występują cechy atopii. Charakterys‑ tyczną cechą ASA- astmy są polipy nosa, często powiązane w przewlekłym zapaleniem zatok. Stwierdza się je u około 80% chorych na ASA- astmę. Polipy nosa mają charakter nawrotowy. Błona śluzowa nosa chorych na ASA- astmę jest nacieczona T- limfocytami, eozynofilami, komórkami tucznymi i makrofagami, większość komórek wykazuje ekspresję mRNA dla IL- 5. Błona śluzowa oskrzeli również jest nacieczona eozynofilami będącymi bogatym źródłem leukotrienu C4, który prawdopodobnie bierze udział w patomechanizmie nadreaktywności na ASA. Przebieg kliniczny ASA- astmy u większości chorych jest ciężki, ale kontrolę astmy można uzyskać dzięki stosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów i długo działających β2-agonistów. Objawy nadwrażliwości wywołuje większość niesteroidowych leków przeciwzapalnych. U chorych na astmę jest to duszność, a u chorych na pokrzywkę – wysiewy skórne. Objawy te są wywoływane przez indometacynę, kwas mefenamowy i flufenamowy, ibuprofen, fenylbutazon, naproksen, diflunisal i zomepirak. Natomiast dobrze tolerowane przez chorych na ASA- astmę są paracetamol, chlorochina, benzydamina, kwas salicylowy i dekstropropoksyfen. Nadwrażliwość na ASA ujawnia się na podstawie wywiadu i doustnych testów prowokacyjnych ze wzrastającymi dawkami ASA podawanymi w odstępach 24-godzinnych. Ponadto stosuje się też testy prowokacyjne z lizynową pochodną ASA stosowną donosowo lub wziewnie. Testy te są bezpieczniejsze niż test doustny, ale mniej czułe. Testy prowokacyjne powinny być wykonywane tylko z ASA. U chorych na ASA- astmę i ASA- pokrzywkę, podając co 24 godziny wzrastające dawki ASA, można wytworzyć stan tolerancji na 600 mg ASA. Patomechanizm ASA- astmy i ASA- pokrzywki wiązany jest z hamowaniem cyklooksygenazy – enzymu zaangażowanego w syntezę prostaglandyn, prostacykliny i tromboksanu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 186-193
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazy kliniczne fenotypów nietolerancji na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Część I
Clinical pictures of phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Part I
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Górski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033330.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aspirin-intolerant angioedema
aspirin-intolerant asthma
aspirin-intolerant urticaria
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
sensitivity to aspirin
nadwrażliwość na aspirynę
astma aspirynowa
pokrzywka
obrzęk naczynioworuchowy indukowany
przez aspirynę
niesteroidowe leki przeciwzapalne
tolerancja na aspirynę
Opis:
Clinically, three phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs are distinguished: bronchospastic phenotype, urticaria/oedema and chronic hyperplastic eosinophilic sinusitis. Recently, the term aspirinexacerbated respiratory disease has been proposed for an aspirin-intolerant respiratory disease. The bronchospastic phenotype of aspirin sensitivity, called aspirin-intolerant asthma, occurs only in patients with asthma. In these individuals, the symptoms of aspirin sensitivity include dyspnoea and extrabronchial symptoms, such as: watery rhinorrhoea, conjunctivitis and lacrimation, flushing of the face and neck, oedema of the larynx, fall in blood pressure and even death. Aspirin-intolerant urticaria/angioedema occurs mainly in patients with chronic or recurrent urticaria and angioedema. The typical features of aspirin-intolerant asthma are nasal and paranasal polyps. They occur almost in 80% of patients with aspirin-intolerant asthma, and in only 3% of those with aspirin-intolerant urticaria. Bronchial and nasal mucosae are inflamed mainly with eosinophils. Aspirin-intolerant asthma and urticaria/angioedema can occur at any age, but they especially affect women between 30 and 50 years of age. In about 50% of aspirin-intolerant asthmatics, atopic features were found. The clinical course of aspirin-intolerant asthma is usually severe, but total or partial control can be achieved with the use of inhaled corticosteroids and long-acting β2-agonists. The authors assume that anamnesis plays the major role in the detection of intolerance to aspirin. Oral challenge tests should be applied only with the use of acetylsalicylic acid, administered at low, increasing doses at intervals not shorter than 24 hours. The majority of nonsteroidal anti-inflammatory drugs elicit dyspnoea in patients with aspirin-intolerant asthma and skin eruptions in those with aspirin-intolerant urticaria. Sometimes nasal and inhalation tests with lysine aspirin are performed. These tests are safer, but less sensitive and for that reason, oral challenge with acetylsalicylic acid is treated as “the gold standard.” In patients with aspirin-intolerant asthma and aspirin-intolerant urticaria, tolerance to acetylsalicylic acid is achieved by using increasing doses of aspirin.
Klinicznie wyróżnia się trzy rodzaje nadwrażliwości: bronchospastyczną, pokrzywkowo-obrzękową i hiperplastyczne zapalenie błony śluzowej zatok z eozynofilią. Ostatnio nadwrażliwość dróg oddechowych określono jako chorobę dróg oddechowych zaostrzającą się po aspirynie. Bronchospastyczny typ nadwrażliwości na aspirynę, zwany astmą aspirynową (ASA-astma), występuje tylko u pacjentów chorych na astmę. U tych chorych objawy nadwrażliwości na aspirynę to duszność oraz pozaoskrzelowe objawy nadwrażliwości, takie jak wodnisty wyciek z nosa, zmiany spojówkowe i łzawienie, zaczerwienienie twarzy i szyi, obrzęk krtani, spadek ciśnienia tętniczego krwi, a nawet zgon. Pokrzywka wywołana przez aspirynę występuje przede wszystkim u osób z przewlekłą lub nawracającą pokrzywką. Typowym obrazem ASA-astmy są polipy nosa i zatok. Dotyczą one 80% chorych na astmę aspirynową, a tylko 3% z pokrzywką aspirynową. Błona śluzowa oskrzeli i nosa nacieczone są głównie eozynofilami. ASA-astma i ASA-pokrzywka pojawiają się w każdym wieku, ale szczególnie dotyczą kobiet między 30. a 50. rokiem życia. U około 50% chorych na ASA-astmę stwierdzono cechy atopii. Kliniczny przebieg ASA-astmy jest zazwyczaj ciężki, lecz stosując wziewne glikokortykosteroidy i długo działających β2-agonistów, można osiągnąć całkowitą lub częściową kontrolę choroby. Wywiad stanowi ważną część diagnozowania nadwrażliwości. Doustny test ekspozycyjny powinien być stosowany tylko z kwasem acetylosalicylowym, we wzrastających dawkach, podawanych w przynajmniej 24-godzinnych odstępach. W wielu badaniach prowokacyjnych udowodniono, że większość niesteroidowych leków przeciwzapalnych wywołuje duszność u chorych na ASA-astmę oraz zmiany skórne u pacjentów z ASA-pokrzywką. Czasami mogą być wykonywane donosowe i wziewne testy z lizynową aspiryną – są one bezpieczniejsze, ale mniej czułe, dlatego doustny test z kwasem acetylosalicylowym traktowany jest jako „złoty standard”. U chorych na astmę aspirynową i pokrzywkę aspirynową stan tolerancji na kwas acetyloaspirynowy osiąga się poprzez zastosowanie wzrastających dawek aspiryny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 346-359
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten (NCNG) – choroba ponownie odkryta
Autorzy:
Hozyasz, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551613.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
nadwrażliwość na gluten
celiakia
alergia na gluten
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 1; 79-83
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fototoksyczne furanokumaryny niebezpieczne dla człowieka
Autorzy:
Hudemowicz, Piotr
Pawłowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223241.pdf
Data publikacji:
2023-05-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
furanokumaryny
fotodermatozy
uczulenie
rośliny toksyczne
barszcz Sosnowskiego
oparzenia
srebro TIAB
nadwrażliwość na światło
furanocoumarin
photodermatoses
photoallergy
allergy
toxic plants
Sosnowsky’s hogweed
silver TIAB
sensitivity to light
Opis:
Dermatozy skórne powstałe w wyniku kontaktu z niektórymi roślinami, m.in. barszczem Sosnowskiego czy krzewem Mojżesza (dyptam jesionolistny, Dictamnus albus L.), wywołują ciężkie reakcje toksyczne w skórze, często prowadząc do hospitalizacji. Niniejszy przypadek kliniczny opisuje pacjenta poparzonego przez krzew Mojżesza oraz zastosowanie terapii opartej na jonach srebra i aloesie w postaci kremu okluzyjnego na rany. Odpowiednia diagnostyka i postępowanie ograniczyło ryzyko blizn i przebarwień skórnych. Barszcze kaukaskie ze względu na swoje toksyczne właściwości cieszą się wśród roślin złą sławą. W soku roślin takich jak barszcz Sosnowskiego czy krzew Mojżesza w okresie kwitnienia dochodzi do wzmożonej produkcji związków – furanokumaryn. Związki te występują w wielu roślinach i w obecności światła słonecznego UVA i UVB wiążą się z DNA komórek skóry, co prowadzi do poważnych dermatoz i oparzeń II i III stopnia. Stężenie furanokumaryn jest największe w soku liści i w pędach. W upalne dni, szczególnie podczas kwitnienia roślin, furanokumaryny są wydzielane w postaci wodnistego soku i związków lotnych, które mogą osadzać się na skórze osób przebywających w pobliżu. Czasem wystarczy 1–3-minutowy kontakt z rośliną w nasłoneczniony dzień, by pojawiły się na skórze dotkliwe dermatozy. Pacjent – mężczyzna w wieku 44 lat, normalnej budowy ciała, o wadze ok. 80 kg i wzroście 178 cm zgłosił się do apteki z licznymi oparzeniami skóry w obrębie lewego tułowia (bok, plecy, górna część klatki piersiowej). Uszkodzona skóra miała intensywny czerwony kolor, były widoczne wybroczyny, bąble, wskazujące na stan zapalny skóry. Pacjent uskarżał się na tkliwość i silny ból w miejscach poparzenia.
Cutaneous dermatoses resulting from contact with certain plants, including Sosnowsky’s hogweed and Moses bush (Ash-leaf diptam; Dictamnus albus L.) cause severe toxic reactions on the skin, often leading to hospitalization. This clinical case describes a patient burned by Moses bush and the application of silver ions and aloe vera-based therapy in the form of a wound occlusive cream. Appropriate diagnosis and management reduced the risk of scarring and skin discoloration.
Źródło:
Lek w Polsce; 2023, 384, 5; 15-18
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sensitivity as aSubject of PedagogicalReflection
Wrażliwość jako przedmiot refleksji pedagogicznej
Autorzy:
Jazukiewicz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195502.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wrażliwość
wrażliwość poznawcza
wrażliwość emocjonalna
nadwrażliwość
niewrażliwość
cnota
wychowanie
Opis:
Celem artykułu jest namysł nad wrażliwością człowieka i jej rozumieniem, jak również nad znaczeniem kształtowania wrażliwości dla jakości codziennego funkcjonowania. Problemem badawczym jest pytanie: Jakie jest oblicze wrażliwości człowieka? Struktura artykułu składa się z trzech części: teoretycznej i empirycznej charakterystyki wrażliwości oraz praktycznego wymiaru jej kształtowania w procesie wychowania.Teoria wrażliwości ma charakter interdyscyplinarny. W rozumieniu wrażliwości wyróżniono cztery komponenty: poznawczy, emocjonalny, działaniowy i moralny. Funkcję zintegrowania poszczególnych aspektów rozumienia wrażliwości przypisano teorii pedagogicznej. Badania empiryczne dotyczące wrażliwości ukierunkowane są na jej zdiagnozowanie oraz szukanie związków z innymi zjawiskami. Konstruowane są skale do pomiaru wrażliwości dzieci, młodzieży i człowieka dorosłego. Wskazano przykłady prac badawczych polskich i zagranicznych uczonych. Empiryczna charakterystyka wrażliwości wskazuje ją jako fenomen, który może być traktowany jako zasób służący sprawnemu funkcjonowaniu człowieka w życiu codziennym. Wnioski z teoretycznej i empirycznej charakterystyki wrażliwości potraktowano jako istotną przesłankę kształtowania wrażliwości w procesie edukacji i wychowania. Stanowią one część trzecią artykułu i mogą być wykorzystane do kreowania i korygowania praktyki wychowania.W tekście potraktowano wrażliwość jako silną stronę człowieka (cnotę), którą można i należy kształtować w procesie wychowania. Jest ona niezbędna do kształtowania pozytywnych relacji intrapersonalnych i interpersonalnych. Dewaluowanie wrażliwości można uznać za wskaźnik swoistego regresu człowieczeństwa.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 159-187
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrażliwość jako przedmiot refleksji pedagogicznej
Autorzy:
Jazukiewicz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2004667.pdf
Data publikacji:
2020-12-09
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wrażliwość
wrażliwość poznawcza
wrażliwość emocjonalna
nadwrażliwość
niewrażliwość
cnota
wychowanie
Opis:
Celem artykułu jest namysł nad wrażliwością człowieka i jej rozumieniem, jak również nad znaczeniem kształtowania wrażliwości dla jakości codziennego funkcjonowania. Problemem badawczym jest pytanie: Jakie jest oblicze wrażliwości człowieka? Struktura artykułu składa się z trzech części: teoretycznej i empirycznej charakterystyki wrażliwości oraz praktycznego wymiaru jej kształtowania w procesie wychowania. Teoria wrażliwości ma charakter interdyscyplinarny. W rozumieniu wrażliwości wyróżniono cztery komponenty: poznawczy, emocjonalny, działaniowy i moralny. Funkcję zintegrowania poszczególnych aspektów rozumienia wrażliwości przypisano teorii pedagogicznej. Badania empiryczne dotyczące wrażliwości ukierunkowane są na jej zdiagnozowanie oraz szukanie związków z innymi zjawiskami. Konstruowane są skale do pomiaru wrażliwości dzieci, młodzieży i człowieka dorosłego. Wskazano przykłady prac badawczych polskich i zagranicznych uczonych. Empiryczna charakterystyka wrażliwości wskazuje ją jako fenomen, który może być traktowany jako zasób służący sprawnemu funkcjonowaniu człowieka w życiu codziennym. Wnioski z teoretycznej i empirycznej charakterystyki wrażliwości potraktowano jako istotną przesłankę kształtowania wrażliwości w procesie edukacji i wychowania. Stanowią one część trzecią artykułu i mogą być wykorzystane do kreowania i korygowania praktyki wychowania. W tekście potraktowano wrażliwość jako silną stronę człowieka (cnotę), którą można i należy kształtować w procesie wychowania. Jest ona niezbędna do kształtowania pozytywnych relacji intrapersonalnych i interpersonalnych. Dewaluowanie wrażliwości można uznać za wskaźnik swoistego regresu człowieczeństwa.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 159-187
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nienawidzę tej szkoły!” O odrzuceniu, niezrozumieniu i o tym, jak wiele zależy od człowieka
„I Hate That School!” On Rejection, Lack of Understanding and How Much Depends on One Person
Autorzy:
Kabzińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686659.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
odrzucenie
szkoła
upokorzenie
inność/odmienność
nadwrażliwość
rejection
school
humiliation
dissimilarity
supersensitivity
Opis:
The story of Krzyś (Chris), which the author reconstructed based on talks with a friend, shows the situation of the “class clown”, the boy suspected of having ADHD whom the doctors were unable to diagnose explicitly for some years. Like many such “Others”, Chris experienced rejection by some of his teachers, peers and their parents and by some members of his own family. Early in life he knew the bitterness of loneliness, lack of understanding, aggression, fear of school, humiliation and helplessness. The story of Chris and his school problems shows how the attitudes of various persons in a school who deal with a child perceived as “different” can vary. How much depends on the particular person, on his or her receptiveness, ability to notice the problems and eagerness to help. The story is also a starting point for reflection on the model of the pupil – teacher relationship in a large school system as well as its alternatives; and more generally – on the functioning of schools in a socjety dominated by a culture of humiliation, hostility and rejection.
Historia Krzysia, odtworzona przez Autorkę na podstawie rozmów z jej koleżanką, pokazuje sytuację „klasowego głupka”. Chłopca z podejrzeniem ADHD, u którego przez kilka lat lekarze nie potrafili postawić jednoznacznej diagnozy. Jak wielu „Innych”, Krzyś doświadczył odrzucenia przez część nauczycieli, rówieśników i ich rodziców oraz niektórych członków rodziny. Wcześnie poznał smak samotności, niezrozumienia, agresji, lęku przed szkołą, upokorzenia, bezradności. Opowieść o Krzysiu i jego szkolnych problemach pokazuje, jak różne mogą być postawy osób związanych ze szkołą wobec dziecka postrzeganego jako „Inny”. Jak wiele zależy od człowieka i jego wrażliwości, umiejętności dostrzegania problemów i chęci spieszenia z pomocą. Opowieść ta jest też punktem wyjścia do refleksji nad modelem relacji uczeń – nauczyciel w szkole masowej i alternatywami dla niego, a także nad funkcjonowaniem szkół w społeczeństwie hołdującym kulturze upokarzania, wrogości i odrzucenia.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2017, 4, 1; 135-157
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizmy patogenetyczne IgE-zależne i IgE-niezależne w nadwrażliwości pokarmowej u dzieci i młodzieży
Pathogenic mechanisms of IgE-dependent and IgE-independent in food hypersensitivity in children and youth
Autorzy:
Kaczmarski, Maciej
Plewa, Katarzyna
Mikusek, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031547.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
alergia
dzieci
młodzież
nadwrażliwość pokarmowa
patogeneza alergii
Opis:
According to the current terminology of the European Academy of Allergy and Clinical Immunology, incorrect, repeated reaction to ingested or eaten food that is well tolerated by healthy individuals is called the body’s sensitivity. We share it, because of the pathogenetic mechanisms, to immune or non-immune. The first group includes patients with food allergy, in which symptoms are the result of the participation of IgE antibodies. The group responded with an adverse food allergy affects about 8% of young children and most can be attributed to their body’s reaction to cow milk. The most important allergens responsible for the process of sensitization and/or development of food hypersensitivity are considered: cow milk, egg, fish, crustaceans, shellfish, nuts, soy, wheat. Immunological mechanisms responsible for most clinical manifestations of food hypersensitivity, correspond to the classification determined by the Gell and Coombs and are or may be: IgE-dependent, IgE-independent or mixed. Clinical signs of food allergy are very rich. The diagnosis of food hypersensitivity is a difficult and iterative process, because we do not have an easy, cheap, sensitive and specific test to facilitate this task. The diagnosis of allergy is to prove the causal dependencies between the consumption of harmful food, and the onset of symptoms. From immunological methods we have the ability to recognize food allergy IgE-dependent and determination of serum total IgE and allergen specific IgE. This pathogenetic mechanism is detected by performing skin tests such as “prick” with food or air allergens. With respect to clinical response induced by IgE-independent mechanisms, we have the possibility of making atopy patch tests with food allergens. In food hypersensitivity there is no single universal diagnostic test. To bring the proper diagnosis the most important is the oral provocation and elimination test. The basis for the treatment of this disease is elimination diet.
Według aktualnie obowiązującej terminologii Europejskiej Akademii Alergologii i Immunologii Klinicznej nadwrażliwość organizmu to nieprawidłowa, opaczna i powtarzająca się reakcja na spożyty lub spożywany pokarm, który jest dobrze tolerowany przez osoby zdrowe. Ze względu na mechanizm patogenetyczny dzielimy ją na immunologiczną lub nieimmunologiczną. Do pierwszej grupy należą chorzy z alergią pokarmową, u których objawy chorobowe są wynikiem udziału przeciwciał IgE. Alergicznie na szkodliwy pokarm reaguje około 8% małych dzieci, w większości nadwrażliwość pokarmowa jest u nich wywołana reakcją organizmu na białka mleka krowiego. Za najważniejsze alergeny odpowiedzialne za proces uczulenia i/lub rozwoju nadwrażliwości pokarmowej uważane są: białka mleka krowiego, białka jaja, ryby, skorupiaki, mięczaki, orzechy, soja, pszenica. Klinika alergii pokarmowej jest bardzo bogata. Rozpoznanie nadwrażliwości pokarmowej to trudny i wieloetapowy proces, gdyż nie dysponujemy łatwym, tanim, czułym i swoistym testem ułatwiającym to zadanie. Podstawą rozpoznania alergii jest udowodnienie zależności przyczynowo-skutkowej między spożyciem szkodliwego pokarmu a wystąpieniem objawów. Z metod alergologiczno-immunologicznych dysponujemy możliwością rozpoznawania alergii pokarmowej IgE-zależnej i oznaczenia w surowicy IgE całkowitej oraz alergenowoswoistych IgE. Ten mechanizm patogenetyczny reakcji wykrywa się poprzez wykonanie testów skórnych typu prick z alergenami pokarmowymi i/lub powietrznopochodnymi. W odniesieniu do reakcji klinicznych wywołanych mechanizmami IgE-niezależnymi dysponujemy możliwością wykonania płatkowych testów skórnych z alergenami pokarmowymi. W nadwrażliwości pokarmowej nie ma jednego, uniwersalnego testu diagnostycznego. Dla postawienia właściwej diagnozy decydujące znaczenie ma doustna próba prowokacji i eliminacji. Podstawą w leczeniu przyczynowym tej patologii jest dieta eliminacyjna.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 260-267
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fatal outcome of anaphylaxis – triggers, cofactors, management, prevention and forensic aspects
Śmiertelny skutek anafilaksji – czynniki wyzwalające, kofaktory, postępowanie, zapobieganie i aspekty medyczno-sądowe
Autorzy:
Kycler, Maciej
Rzepczyk, Szymon
Świderski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43862884.pdf
Data publikacji:
2024-08-27
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
allergy
anaphylaxis
hypersensitivity
forensics
alergia
anafilaksja
nadwrażliwość
medycyna sądowa
Opis:
Anaphylaxis is a life-threatening condition characterized by a rapid onset, requiring immediate intervention. It occurs through immunologic or non-immunologic mechanisms and can be triggered by various factors such as foods, medications or insect venoms. The spectrum of symptoms is broad, with skin, respiratory, and gastrointestinal symptoms being most commonly observed. Diagnosis relies on clinical criteria, with the primary treatment involving the intramuscular administration of adrenaline. Prevention involves avoiding triggers and if avoidance is not possible, desensitization should be considered. Deaths from anaphylactic shock are rare and often result from delayed or improper medical assistance and the absence of witnesses to summon help. It is estimated that around 1% of anaphylactic shock cases result in death. Deaths from intentional attempts to induce anaphylactic reactions through suicide are rare. Postmortem diagnosis presents a challenge due to the lack of specific changes, therefore it is essential to thoroughly assess the circumstances of death, medical history and exclude other potential causes. Identifying factors that may trigger an anaphylactic reaction, such as ingested foods or contact with allergens is crucial. A rapid and accurate diagnosis is key to avoid errors resulting from post-mortem processes. Histopathological examinations and the measurement of biochemical markers, such as tryptase and IgE levels, may be helpful in determining the cause of death.
Anafilaksja to stan zagrażający życiu, charakteryzujący się szybkim przebiegiem i wymagający natychmiastowej interwencji. Zachodzi zarówno w mechanizmie immunologicznym, jak i nieimmunologicznym. Wywoływana jest przez różnorodne czynniki, takie jak pokarmy, leki czy jady owadów. Spektrum objawów jest bardzo szerokie; najczęściej obserwuje się objawy skórne, ze strony układu oddechowego oraz pokarmowego. Diagnostyka opiera się na kryteriach klinicznych, a głównym elementem leczenia jest domięśniowe podanie adrenaliny. Prewencja polega na unikaniu wyzwalaczy, a gdy nie jest to możliwe, należy rozważyć przeprowadzenie desensytyzacji. Zgony spowodowane wstrząsem anafilaktycznym są rzadkie i często wynikają z opóźnionej lub niewłaściwej pomocy medycznej oraz braku świadków, którzy mogliby wezwać pomoc. Szacuje się, że około 1% przypadków wstrząsu anafilaktycznego kończy się zgonem. Rzadko dochodzi do zgonu w wyniku samobójczych prób poprzez celowe wywołanie reakcji anafilaktycznej. Diagnostyka pośmiertna stanowi wyzwanie ze względu na brak specyficznych zmian, dlatego należy dokładnie ocenić okoliczności zgonu, historię medyczną oraz wykluczyć inne potencjalne przyczyny. Istotne jest zidentyfikowanie czynników mogących wywołać reakcję anafilaktyczną, takich jak spożyte pokarmy czy kontakt z alergenami. Kluczowa jest szybka i dokładna diagnostyka w celu uniknięcia błędów wynikających z procesów rozkładu ciała po śmierci. Badania histopatologiczne oraz oznaczenie markerów biochemicznych, takich jak poziomy tryptazy i IgE, mogą być pomocne w ustaleniu przyczyny zgonu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 187-196
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania niepożądane związane z układem immunologicznym w przebiegu terapii inhibitorami punktu kontrolnego
Immune-related adverse reactions as a result of therapy with check-point inhibitors
Autorzy:
Makowska, Joanna
Lewandowska-Polak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034440.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
inhibitory punktu kontrolnego
nadwrażliwość na leki
niepożądane reakcje polekowe
polimialgia
reumatoidalne zapalenie stawów
zespół Sjögrena
Opis:
Check-point inhibitors are becoming a chance for patients with neoplasmatic disorders. The inhibitors of PD-1/PD1L and CTLA4 pathway are used in treatment of such neoplasmatic disorders as melanoma or lung cancer. Unfortunately interference with signaling between antigen presenting cells and T-Lymphocytes can lead to deregulation of immune system, loss of autotolerance and results in occurence of autoimmune diseases symptoms. Immune-related adverse drug reactions affects even 25% of treated patients and in 6% the observed reactions are severe. The most common clinical manifestation of these reactions include cutaneous symptoms, endocrine disturbances, complaints from gastrointestinal and respiratory systems and renal involvement as well. In the recent years it is reported that also “rheumatologic symptoms” like arthritis, polymyalgia or sicca symptoms are often observed in patients treated with check-point inhibitors. The aim of the article is to present the current knowledge on pathogenesis, clinical pattern, prevalence and treatment of immune-related adverse drug reactions evoked by check-point inhibitors.
Inhibitory punktów kontrolnych układu immunologicznego (check-point inhibitors) stanowią dużą szansę dla pacjentów z chorobami nowotworowymi. Leki hamujące szlak PD1-PD1L oraz szlak CTLA4 znalazły zastosowanie w terapii licznych nowotworów złośliwych np. czerniaka czy raka płuc. Niestety ingerencja w przekazywanie sygnałów między komórkami prezentującymi antygen a limfocytami T może prowadzić do deregulacji układu immunologicznego, utraty tolerancji własnych antygenów i tkanek oraz pojawienia się objawów klinicznych chorób autoimmunologicznych. Działania niepożądane związane z układem immunologicznym (immune related adverse drug reaction, irAEs) dotyczą nawet 25% pacjentów leczonych, a u 6% pacjentów rozwijają się ciężkie reakcje. Najczęstsze reakcje niepożądane to objawy skórne, endokrynologiczne, objawy ze strony przewodu pokarmowego i oddechowego oraz ze strony nerek. W ostatnich latach pojawia się coraz więcej doniesień o pojawianiu się objawów reumatycznych takich jak zapalenie stawów, zespoły suchości, objawy polimialgii, wywołanych przez terapię. Celem poniższego artykułu jest przedstawienie obecnej wiedzy na temat patogenezy, diagnostyki i postępowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych związanych z układem immunologicznym w przebiegu terapii inhibitorami punktu kontrolnego ze szczególnym uwzględnieniem objawów reumatycznych.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 1; 2-6
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies