Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "myśl pedagogiczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Profesor Bogdan Suchodolski. Jego filozofia, myśl pedagogiczna i działalność, Warszawa 1996, ss. 168
Autorzy:
Szulakiewicz, Władysława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956135.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Professor Bogdan Suchodolski
pedagogical thought
Profesor Bogdan Suchodolski
myśl pedagogiczna
Opis:
Profesor Bogdan Suchodolski. Jego filozofia, myśl pedagogiczna i działalność, Warszawa 1996, ss. 168
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 1999, 9/10; 52-55
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika egzystencjalizmu: jej założenia, cele i rola w rozwoju nauk pedagogicznych
Pedagogy of Existentialism: Its Assumptions Goals, and Its Role in the Development of Pedagogic Sciences
Autorzy:
Nowak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857082.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pedagogika egzystencjalizmu
myśl pedagogiczna
teoria wychowania
aksjologia pedagogiki egzystencjalizmu
rola nauczyciela/pedagoga i wychowanka/ucznia w procesie wychowania
metodyka wychowania i nauczania
existential pedagogy
pedagogical thinking
axiology of existential pedagogy
the role of teacher/educator and pupil/student in the educational process
the methodology of education and instruction
Opis:
The paper seeks to bring home to theorists and practitioners of education one of the branches of pedagogical thought, namely existential pedagogy. The main line of thinking in pedagogy can be defined in the following way: the point is to help people to overcome their banal existence and help them to choose a way towards authentic existence. Thus formulated watchword of this trend opens a new perspective on pedagogical thinking of great importance both theoretical and practical. It is true that in the end of the 1960s the peculiar vogue for existentialism was in the wane. Nevertheless it brought about a vivid interest in philosophy, introduced a new approach in many domains of science, including pedagogy. Consequently, the reality of education and its planning could better be recognized. By opening to what is non-verifiable, existentialism made it possible to seek after the sense of existence and education (interest in the noetic dimension), and to quest after a climate in which one could adopt an attitude of openness and overcome abstract categories (V. Frankl). The very categories of existentialism are significant, starting with the category of „existence” (Lat. existere - take place, exist, appear, be outside, go towards). Owing to existentialism such categories as „freedom,” experience etc. have clearly received a dynamic dimension in pedagogy. The author points to existentialism as a branch of contemporary philosophical thought with which is connected its appearance in pedagogical thought. The author devotes much attention, within the framework of basic problems of existential pedagogy, to the tasks and objectives of education. He does this by turning our attention to the axiology of existential pedagogy, understanding of the educational relationship, the role of educator/teacher and pupil/student in the overall dynamism of the educational process. Then he goes on to outline an existential approach to the methodology of education and instruction. By showing the main aspects of the existentialist trend in pedagogical thought, the paper may become a help in understanding not only how to approach the reality of education in the future, but also how to understand many ideas that have been imported to pedagogical thought by existentialism. Undoubtedly, existentialism has contributed to the recognition of the role of human experiences and emotions in the formation of personality. This can also be seen as an important element in the formation of a society that is more capable of empathy, dialogue, reconciliation, and sensitivity. It is especially valuable of existentialism that it has directed pedagogical thinking towards planning (in relation with the be-project idea) and the carrying out of plans in the future. They call for the climate of empathy, agreement, dialogue, and collaboration with others. Existentialism has faced criticism, but has also won great popularity and recognition. At least some of these attitudes are illustrated in the paper. Generally, one can say that undoubtedly existentialism has had its role in stressing a living concrete anew in pedagogical thought. Among other things, it has contributed a lot to the issue of coming to terms between individualism and socialization, subjectivism and objectivism, solving these problems by way of compromise between the two kinds of opposition.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2004, 32, 2; 5-29
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Wnęk, Polska myśl pedagogiczna 1795-1863, Kraków 2007, ss. 295 Wyd. MCDM
Autorzy:
Markiewiczowa, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956580.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
polska myśl pedagogiczna 1795-1863
recenzja
Opis:
Jan Wnęk, Polska myśl pedagogiczna 1795-1863, Kraków 2007, ss. 295 Wyd. MCDM
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2008, 24; 184-185
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiesława Korzeniowska, Myśl pedagogiczna na przestrzeni wieków. Chronologiczny słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2011, ss. 254
Autorzy:
Głowacka-Sobiech, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957054.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
myśl pedagogiczna
słownik biograficzny
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2014, 31; 239-241
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie edukacji kobiet. Działalność Felicji Boberskiej z Wasilewskich (1825–1889)
In the Service of Education of Women. Activity of Felicja Boberska née Wasilewska (1825–1889)
Autorzy:
Falkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448636.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
nauczycielka
edukacja kobiet
piśmiennictwo pedagogiczne
myśl pedagogiczna
teacher
education of women
pedagogical writing
pedagogical thought
Opis:
Głównym celem artykułu jest ukazanie treści dotyczących wychowania i kształcenia kobiet, jakie proponowała w swym pisarstwie Felicja Boberska, wychowawczyni kobiet oraz literatka, lwowianka z urodzenia. Zajmuje ona zaszczytne miejsce wśród kobiet zasłużonych dla życia naukowego, oświatowego i kulturalnego drugiej połowy XIX wieku. Odnotowano wówczas wzmożoną aktywność kobiet w kwestii starań o równouprawnienie w dostępie do edukacji. Boberska była nie tylko publicystką i pedagogiem, ale także prowadziła we Lwowie nowoczesną pensję, aktywnie uczestniczyła we lwowskim życiu społecznym i literackim jako działaczka Towarzystwa Pedagogicznego, starsza nauczycielka w żeńskim seminarium nauczycielskim, współpracowniczka Stowarzyszenia Nauczycielek i lwowskiego Stowarzyszenia pracy kobiet. Była też autorką prac o charakterze pedagogicznym, historycznym, literackim. Całemu jej życiu przyświecała idea poświęcenia i pożytecznej pracy dla innych. Analizując życie i działalność pedagogiczną Boberskiej, trzeba szczególnie wyróżnić dwa aspekty jej aktywności na rzecz edukacji kobiet, a więc pracę zawodową i wysiłek włożony w wychowanie i wykształcenie pokolenia polskich kobiet oraz piśmiennictwo, ze szczególnym uwzględnieniem ukazywania przez nią roli kobiet w życiu naukowym, oświatowym, politycznym. Ponadto w tekście zwrócono uwagę na pewien wzorzec wizerunku kobiety końca XIX wieku, który propagowała ta nauczycielka i publicystka pedagogiczna.
The main goal of this work is to show the content concerning upbringing and education of women proposed in her writing by a columnist and a teacher Felicja Boberska, educator of women and writer, born in Lviv. She takes up a distinguished position among women meritorious for the scientific, educational and cultural life of the second half of the 19th century. Increased activity of women in the scope of efforts for equality in access to education was noted. Boberska was not only a writer and pedagogue but also ran a modern school for girls, actively participated in social and literary life of Lviv as a member of Pedagogical Society, senior teacher in the women’s teacher’s college, cooperator of Women Teachers Association and Lviv Women’s Work Association. She was also an author of pedagogical, historical and literary works. Throughout her life she was guided by the idea of sacrifice and work for others. While analysing the life and pedagogical work of Boberska two aspects of her activity for education of women should be especially noted, these are professional work and effort put into the education of a generation of Polish women and her writing with special focus on presentation of the role of women in scientific, educational and political life. Moreover the work points to a certain pattern in the image of a woman of the end of the 19th century that was propagated by this pedagogic writer.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 123-142
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartości pedagogiczne w nauczaniu Dōgena
Pedagogical values in the teaching of Dōgen
Autorzy:
Zieliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428173.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
humanistic pedagogics
education in the Far East
the ideal of education
Buddhist education
the pedagogical thought of Dōgen
pedagogika humanistyczna
wychowanie na Dalekim Wschodzie
ideał wychowania
wychowanie buddyjskie
myśl pedagogiczna Dōgena
Opis:
This paper constitutes an introduction to the pedagogical thought of Dōgen Kigen, who is considered to be one of the most outstanding representatives of Japanese culture. The author makes the reader acquainted with the historic, cultural and social determinants existing in Japan and in China in the years in which the Japanese Buddhist in question was living, and he also presents the vicissitudes of life, and the writing, of this teacher of Buddhism. In turn, he presents the philosophical views of Dōgen, in particular, those connected with metaphysics and ethics. He also places emphasis upon the significance of the religious aspect of the activity and writing of this Japanese Zenji, connected with religious anthropology, and also with eschatology and soteriology. In more detail, he focuses his attention upon the ideal of education in the pedagogics of Dōgen in his principal treatise Shōbōgenzō, referred to as the Great Human Being. He presents as well the essential pedagogical values in the writing activity of the master being discussed, such as dialogicality, authentism, commitment and responsibility, akin to the output of Western existential pedagogics, and also other values of social character.
Artykuł stanowi wprowadzenie w myśl pedagogiczną Kigena Dōgena, uważanego za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli kultury japońskiej. Autor zaznajamia czytelnika z uwarunkowaniami historycznymi, kulturowymi i społecznymi występującymi w Japonii i Chinach, w latach życia japońskiego buddysty, a także prezentuje koleje życia i twórczość pisarską tego nauczyciela buddyzmu. W kolejności przedstawia poglądy filozoficzne Dōgena, zwłaszcza powiązane z metafizyką i etyką. Podkreśla też znaczenie aspektu religijnego działalności i twórczości japońskiego zenjiego, powiązanego z antropologią religijną oraz eschatologią i soteriologią. Dokładniej skupia się na ideale wychowania w pedagogice Dōgena, w jego głównym dziele Shōbōgenzō, określonym jako Wielka Ludzka Istota. Przedstawia również zasadnicze wartości pedagogiczne w twórczości omawianego mistrza, jak dialogiczność, autentyzm, zaangażowanie, odpowiedzialność, pokrewne z dorobkiem zachodniej pedagogiki egzystencjalnej oraz inne wartości o charakterze społecznym.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2016, 3 (16); 51-76
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dojrzałość w kontekście etapów rozwoju człowieka w dziejach nowożytnej europejskiej i polskiej myśli pedagogicznej
Maturity in the context of the stages of human development in the history of modern European and Polish pedagogical thought
Autorzy:
Jakubiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544230.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
historia wychowania
dojrzałość
myśl pedagogiczna
okresy rozwoju człowieka
Opis:
Myślenie o całożyciowym wychowaniu człowieka i etapach jego rozwoju ma swoje ugruntowane tradycje w nowożytnej europejskiej myśli pedagogicznej, sięgające co najmniej XVII i XVIII wieku – twórczości Jana Amosa Komeńskiego, Jana Jakuba Rousseau i Jana Henryka Pestalozziego. Jednak siedmioletnie okresy w rozwoju człowieka były znane w medycynie, prawie i filozofii od czasów starożytnych i średniowiecza. Wśród kolejnych faz rozwojowych zawsze wyróżniana była dojrzałość, najczęściej wiązana z uzyskaniem dojrzałości płciowej. Jednak zgodnie ze współczesną wiedzą psychopedagogiczną, z kategorią dojrzałości mamy do czynienia na wielu etapach rozwoju człowieka i w różnych obszarach jego funkcjonowania. Tak też jako pierwszy stwierdzał J.J. Rousseau w II księdze Emila z 1762 roku, pisząc, że każdy wiek ma właściwą sobie doskonałość, rodzaj właściwej sobie dojrzałości. W XX wieku to twierdzenie funkcjonowało już coraz powszechniej dzięki badaniom z dziedziny pedologii i psychologii empirycznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 1; 19-24
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej
Boudaries of worldview discursivity in the contemporary pedagogical thought
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550316.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
pedagogical theory
general pedagogy
pedagogical thought
phenomenological analysis
epistemological and methodological polysemy
Opis:
The point of reference for the problem outlined in the title are the three inseparable ideas defining the condition of the present and its praxis. They can be described, in general terms, as the ethe of polysemy and cultural pluralism, of democracy and social transparency, and finally of human rights and the empowerment of the individual. These ethe are taken, for the purpose of this work, as defining the boundaries of pedagogical thought as far as it aspires to be considered truly contemporary. Describing some school of thought as contemporary from the point of view of boundaries of its worldview discursivity requires distinguishing two basic ways of understanding what contemporary means. The specific nature of pedagogical thought as one of the cognitive perspectives of general pedagogy is considered in this context, and formal criteria for assessing scientific value of contemporary pedagogical thought are formulated with the above assumptions in mind.
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokracji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, aby być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta została swoistość myśli pedagogicznej, traktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostały formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 119-134
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu
Boundaries of worldview discursivity in contemporary pedagogical thought. A conceptual approach to the idea and explanation of the problem
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
Opis:
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokratyzacji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, by być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta zostaje swoistość myśli pedagogicznej, taktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostają formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 2; 120-147
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie duchowej osobowości dzieci przedszkolnych przez pryzmat pedagogiki ukraińskiej
Autorzy:
Karpenko, Oresta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607059.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
spirituality
spiritual values
preschool children
content of spiritual education
Ukrainian pedagogical thought
duchowość, walory duchowe, dzieci w wieku przedszkolnym, treść duchowego wychowania, ukraińska myśl pedagogiczna
Opis:
In the history of Ukrainian pedagogical thought, the problem of formation of a preschool child’s spiritual personality is given special attention. There are different approaches to the study of concepts, content and principles of spirituality, the spiritual world of an individual, spiritual and moral values. Spiritual values and priorities of society arise from cultural and historical traditions, the experience of the nation. The content of such dissimilar categories as “spirituality” and “cordiality” has been studied. Spirituality expresses orientation of a human being toward the transcendent, whereas cordiality is defined by kindness in respect of people. Spiritual values are monitored and supported by public opinion and human conscience which helps normalize relations, brings order to and maintains harmony in society. The main task of educators is to instill moral self-awareness in every child and teach it spiritual values. Program requirements include promotion of spiritual ideas about the spiritual ideal, enrichment of emotional experience and formation of a certain self-attitude. Formation of spiritual basics must begin in the first years of life. In preschools, components of spiritual education are implemented through various forms of educational work.
W historii ukraińskiej myśli pedagogicznej szczególną uwagę poświęca się problematyce kształtowania duchowej osobowości dziecka w okresie przedszkolnym. Ustalono, że istnieją różne podejścia do uzasadniania pojęć, treści, zasad duchowości, duchowego świata osobowości, duchowo-moralnych walorów. Duchowe walory i priorytety społeczeństwa wyrastają z kulturalno-historycznych tradycji, doświadczenia narodu. W artykule zaprezentowano treść kategorii „duchowość” i „duszewność”, ponieważ posiadają one odmienne skierowanie. Duchowość wyraża skierowanie ludzkiego bycia do transcedentności, a duszewność cechuje dobre traktowanie ludzi. Walory duchowe są kontrolowane i wspierane przez opinię społeczną i sumienie człowieka, co umożliwia normalizację relacji, gwarantuje porządek, pozwala zachować porozumienie w społeczeństwie. Podstawowym zadaniem wychowawców jest moralne uświadomienie dziecku siebie jako osobowości oraz umożliwienie mu przyswojenia duchowych walorów. Wśród wymagań programowych znajdują się: wspieranie rozwoju wyobraźni o duchowym ideale człowieka, wzbogacanie własnego doświadczenia emocjonalnego oraz kształtowanie pewnej „postawy do siebie”. Kształtowanie podstaw duchowości powinno odbywać się już od pierwszych lat życia. Jest to okres poznania człowieka i społeczeństwa, odkrycia Boga przez dziecko, zapoznania się z życiem na Ziemi z całą jego barwnością. To początkowy okres tworzenia własnej tożsamości, podstawowych cech charakteru, stosunku do otaczającego świata, ludzi i siebie, a także przyswajania moralnych norm zachowania ważnych dla rozwoju osobowości, w tym jakości psychicznych. Jest to ciągły proces, trwający przez całe życie, skierowany na przyswajanie przez ludzi reguł i norm zachowania. W przedszkolach idea duchowego wychowania jest realizowana przy pomocy różnych form pracy wychowawczej.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika ogólna w ponowoczesnym świecie
„General” pedagogy in the post-modern world
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550308.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika
metapedagogika
metanauka
teoria
naukoznawstwo
myśl pedagogiczna
metanarracja
pedagogy
metapedagogy
meta-science
theory
science
pedagogical thought
metanarrative
Opis:
The author presents the problem of theoretical „general” pedagogy in the post-modern world. It is expressed in the absence of "one" theory, one meta-language which is used to describe and explain basic concepts and processes. Moreover, it creates theoretical foundations for the development of detailed pedagogical sciences. Each attempt to set up a universal project or meta-narration becomes an unreasonable interpretation of phenomena or theories and the will to gain power. None of the individual interpretations can be superior to any others. There are no ‘better’ and ‘worse’ theories. I present new approaches to pedagogy as: - a science of pedagogical sciences (metapedagogy); - as comparative pedagogical thoughts;- as a meta-science, or the science of all sciences about upbringing and education.
Autor podejmuje problem teoretyczności pedagogiki ogólnej w ponowoczesnym świecie, która wyraża się w braku „jednej” teorii, jednego metajęzyka do opisu i wyjaśniania podstawowych pojęć i procesów oraz do stworzenia teoretycznych fundamentów pod rozwój szczegółowych nauk pedagogicznych. Każda próba wyniesienia uniwersalnego projektu czy metanarracji staje się nieuprawomocnioną interpretacją zjawisk czy teorii oraz wolą zdobycia władzy. Żadna z pojedynczych ich interpretacji nie może być nadrzędna nad inną, nie ma też „lepszych” i „gorszych” teorii. Przedstawiam nowe podejścia do pedagogiki ogólnej jako: - nauki nauk pedagogicznych (metapedagogiki); - jako komparatystyki myśli pedagogicznej;- jako metanauki, czyli nauki wszystkich nauk o wychowaniu i kształceniu.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 21-41
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińska rodzina jako główny ośrodek wychowania dzieci (aspekt historyczno-pedagogiczny)
Autorzy:
Czepil, Marija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606485.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian family
values of education
children
Ukrainian pedagogical thought
parental pedagogy
family pedagogy
ukraińska rodzina, walory wychowania, dzieci, ukraińska myśl pedagogiczna, opieka rodzicielska, pedagogika rodzinna
Opis:
The values of family education in Ukrainian families were the focus of attention among Ukrainian educators. Ukrainian family cherished the system of values, which have formed the cult of mother and father, grandmother and grandfather, the cult of family and nation since the ancient times. The great attention is paid to the content of an individual formation in the family. The parents tried to form a need in their children’s minds to know their ancestry on both paternal and maternal sides, to educate children in dignity, honor and pride in their ancestors, desire and willingness to preserve and multiply the achievements of the family. To achieve this goal, children were drawn to the practical continuation of family customs, the realization of family plans, dreams, hopes, traditions, eternal desires of the Ukrainian people. A child feels the needs of the whole family and other people with its heart, soul and mind, he/she begins to worry about the interests of the family, people, nation. Pedagogues urged to preserve and honor, magnify and glorify human love, to form moral values from the perspective of kindness, justice, dignity, truth, honor, humanity; to cultivate thrift, to form the skills of home keeping, draw to folk art and so on. Today, the assumptions of the parental pedagogy of Vasyl Sukhomlynskyi and the family pedagogy of Myroslav Stelmakhovych are still valid.
Walory rodzinnego wychowania w ukraińskiej rodzinie niezmiennie znajdują się w centrum uwagi ukraińskich pedagogów. Rodzina ukraińska ukształtowała cały system wartości, które od dawnych czasów kultywują matkę i ojca, babcię i dziadka, ród i naród. Rodzice starają się rozbudzić u dziecka potrzebę poszukiwań swoich „korzeni” zarówno ze strony ojca, jak i matki, jednocześnie wpaja się dzieciom wartości odnoszące się do godności, honoru i dumy ze swoich przodków w celu upamiętnienia osiągnięć swojego rodu. W tym celu dzieci są angażowane do kontynuowania rodzinnych obyczajów, realizowania rodzinnych planów, marzeń, nadziei, odwiecznych pragnień ukraińskiego ludu. Dziecko swoim sercem, duszą i umysłem odczuwa potrzeby krewnych, zaczyna troszczyć się o dobro całego rodu, narodu, nacji. Pedagodzy zachęcają, by pielęgnować i doskonalić ludzką miłość, kierować się moralnością z pozycji życzliwości, sprawiedliwości, godności, prawdy i honoru, rozwijać pracowitość, kształtować nawyki gospodarcze, doceniać twórczość ludową itp. Obecnie wciąż aktualna jest pedagogika Wasyla Suchomłyńskiego oraz rodzinna pedagogika Mirosława Stelmachowicza. Pilną potrzebą jest odrodzenie tradycyjnego statusu ukraińskiej rodziny z jej nienaruszalnym autorytetem, małżeńską wiernością, szacunkiem do rodziców, miłością do dzieci jako podstawowego mechanizmu stabilizacji międzypokoleniowych relacji, gdyż rodzina potrzebuje obrony przed niekorzystnym antyhumanistycznym trendem, który jest narzucany dzieciom przez kino, telewizję, Internet itp. Dlatego zadaniem współczesnej nauki pedagogicznej jest wpajanie dzieciom „życiodajnych korzeni” rodzinnego doświadczenia wychowawczego oraz jego harmonijne splecenie na kanwie procesu pedagogicznego.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197641.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Pedagogika teoretyczna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
analiza egzystencjalna
zmiana w edukacji
wartość edukacji
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem publikacji jest problematyzacja zagadnienia zmiany w edukacji oraz systematyczna analiza kryteriów jej rozpatrywania z punktu widzenia wartości samej edukacji.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowym problemem publikacji jest ujęcie in abstracto wieloaspektowości i wielowymiarowości zagadnienia zmiany w edukacji. Autor odwołuje się w tym względzie do metody analizy fenomenologicznej i analizy egzystencjalnej jako sposobów artykułowania myśli pedagogicznej.PROCES WYWODU: Odróżnienie od siebie problemu wartości zmiany w edukacji oraz problemu wartości samej edukacji jest podstawą ujęcia kryteriów rozpatrywania zmiany w edukacji. W ten sposób określone zostają pożądane własności zmiany, które decydują o tym, że jest to zmiana na rzecz edukacji.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Uporządkowanie kryteriów rozpatrywania zmiany pozwala wskazać dymensje, które mają zasadnicze znaczenie zarówno dla określania konstruktywnych skutków zmian w edukacji, jak i potwierdzania autotelicznej wartości edukacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna powinna gwarantować realizację intersubiektywnie oczywistego dobra wspólnego w obszarze edukacyjnej praxis. Sformułowane kryteria stanowią refleksyjne instrumentarium dla wieloaspektowego i wielowymiarowego rozpatrywania projektowanych i wdrażanych zmian w edukacji.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 41; 75-96
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo oraz bilans praktyki i myśli pedagogicznej w Drugiej Rzeczypospolitej
Heritage and Balance of Pedagogical eory and Practice in the Second Polish Republic
Autorzy:
Jakubiak, Krzysztof
Jamrożek, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549689.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Druga Rzeczypospolita
Polska międzywojenna
praktyka pedagogiczna
myśl pedagogiczna
dziedzictwo pedagogiczne
bilans edukacyjny
Opis:
Artykuł stanowi próbę oceny i prezentacji – w formie syntetycznej – osiągnięć i dokonań praktyki i myśli (teorii) pedagogicznej Polski międzywojennej. Przedstawione są w nim określone działania i fakty związane z budową podstaw systemu edukacji narodowej w odrodzonej Polsce – po 1918 roku i kształtowaniem się w niej pedagogiki jako dyscypliny o statusie naukowym (teoretycznym) i autonomicznym.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 1; 17-31
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl pedagogiczna Antonia Rosminiego i Jana Bosko – wzajemne inspiracje
The Pedagogical thought of Antonio Rosmini and John Bosco – mutual inspirations
Autorzy:
Chrobak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944131.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
osoba
wychowanie
Jan Bosko
Antonio Rosmini
myśl pedagogiczna
person
upbringing
John Bosco
pedagogical thought
Opis:
John Bosco was open to the contemporaneous pedagogical thought, cultural currents, and people of his time. He lived in a century of pedagogy, abounding in recognized names: Herbart, Pestalozzi, Froebel, Girard, and still remaining under the influence of the ideas formulated by Jean-Jacques Rousseau. The contemporary Italy provided ground for such personalities as Aporti, Lambruschini, Rayneri, Rosmini, Tommaseo and Allievo. John Bosco combined the lasting values of tradition with new solutions to allow young people rise to the fullness of humanity. It is in this perspective that all the pedagogical theses outlined by A. Rosmini must be read: all that a man undertakes is to serve the good of the individual. The person is the goal of all human communities, initiatives, interests and organisations.
Jan Bosko otwarty był na współczesną mu myśl pedagogiczną, prądy kulturalne i osoby jego czasów. Żył w stuleciu pedagogii, obfitującym w wielkie nazwiska: Herbarta, Pestalozziego, Froebla, Girarda, i nadal będącym pod wpływem idei Jana Jakuba Rousseau. We Włoszech działają wówczas: Aporti, Lambruschini, Rayneri, Rosmini, Tommaseo i Allievo. Jan Bosko łączy trwałe wartości tradycji z nowymi rozwiązaniami, by doprowadzić młodego człowieka do pełni człowieczeństwa. W tej perspektywie trzeba odczytywać wszystkie tezy pedagogiczne głoszone przez A. Rosminiego: w centrum pedagogiki jest osoba. Wszystko, czego człowiek się podejmuje, ma służyć dobru poszczególnej osoby. Osoba jest celem wszelkich ludzkich zbiorowości, inicjatyw, interesów i organizacji.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 73-85
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies