The values of family education in Ukrainian families were the focus of attention among Ukrainian educators. Ukrainian family cherished the system of values, which have formed the cult of mother and father, grandmother and grandfather, the cult of family and nation since the ancient times. The great attention is paid to the content of an individual formation in the family. The parents tried to form a need in their children’s minds to know their ancestry on both paternal and maternal sides, to educate children in dignity, honor and pride in their ancestors, desire and willingness to preserve and multiply the achievements of the family. To achieve this goal, children were drawn to the practical continuation of family customs, the realization of family plans, dreams, hopes, traditions, eternal desires of the Ukrainian people. A child feels the needs of the whole family and other people with its heart, soul and mind, he/she begins to worry about the interests of the family, people, nation. Pedagogues urged to preserve and honor, magnify and glorify human love, to form moral values from the perspective of kindness, justice, dignity, truth, honor, humanity; to cultivate thrift, to form the skills of home keeping, draw to folk art and so on. Today, the assumptions of the parental pedagogy of Vasyl Sukhomlynskyi and the family pedagogy of Myroslav Stelmakhovych are still valid.
Walory rodzinnego wychowania w ukraińskiej rodzinie niezmiennie znajdują się w centrum uwagi ukraińskich pedagogów. Rodzina ukraińska ukształtowała cały system wartości, które od dawnych czasów kultywują matkę i ojca, babcię i dziadka, ród i naród. Rodzice starają się rozbudzić u dziecka potrzebę poszukiwań swoich „korzeni” zarówno ze strony ojca, jak i matki, jednocześnie wpaja się dzieciom wartości odnoszące się do godności, honoru i dumy ze swoich przodków w celu upamiętnienia osiągnięć swojego rodu. W tym celu dzieci są angażowane do kontynuowania rodzinnych obyczajów, realizowania rodzinnych planów, marzeń, nadziei, odwiecznych pragnień ukraińskiego ludu. Dziecko swoim sercem, duszą i umysłem odczuwa potrzeby krewnych, zaczyna troszczyć się o dobro całego rodu, narodu, nacji. Pedagodzy zachęcają, by pielęgnować i doskonalić ludzką miłość, kierować się moralnością z pozycji życzliwości, sprawiedliwości, godności, prawdy i honoru, rozwijać pracowitość, kształtować nawyki gospodarcze, doceniać twórczość ludową itp. Obecnie wciąż aktualna jest pedagogika Wasyla Suchomłyńskiego oraz rodzinna pedagogika Mirosława Stelmachowicza. Pilną potrzebą jest odrodzenie tradycyjnego statusu ukraińskiej rodziny z jej nienaruszalnym autorytetem, małżeńską wiernością, szacunkiem do rodziców, miłością do dzieci jako podstawowego mechanizmu stabilizacji międzypokoleniowych relacji, gdyż rodzina potrzebuje obrony przed niekorzystnym antyhumanistycznym trendem, który jest narzucany dzieciom przez kino, telewizję, Internet itp. Dlatego zadaniem współczesnej nauki pedagogicznej jest wpajanie dzieciom „życiodajnych korzeni” rodzinnego doświadczenia wychowawczego oraz jego harmonijne splecenie na kanwie procesu pedagogicznego.
