Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medycyny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 299
Tytuł:
Zawód przez zawodem – czy wypalenie może objawiać się już na studiach? Badanie populacji polskich studentów medycyny
Can burnout manifest itself in college? A study of Polish medical students’ population
Autorzy:
Pieniawska, Karolina
Śmiech, Karol
Bar, Kamil
Pawlas, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035388.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"sen"
"studenci medycyny"
"wypalenie"
Opis:
Wstęp. Zapoczątkowane przez Herberta J. Freudenbergera pojęcie „wypalenie zawodowe” służy do określenia stanu wyczerpania jednostki, spowodowanego przez negatywne czynniki związane z pracą. Do grup zawodowych szczególnie na nie narażonych należą osoby wykonujące zawody związane z zaspokajaniem potrzeb ludzkich. Do tej grupy niewątpliwie należą lekarze, u których wypalenie stanowi poważny problem. Celem naszej pracy była odpowiedź na pytanie, czy objawy towarzyszące temu zjawisku można zaobserwować już u studentów kierunku lekarskiego, podczas ich studiów medycznych. Materiały i metody. Za pomocą autorskiej ankiety internetowej uzyskaliśmy odpowiedź zwrotną od 2388 studentów wydziałów lekarskich z całej Polski, z największym odsetkiem studentów Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Wyniki. Objawy towarzyszące wypaleniu były zgłaszane przez niepokojąco wysoki odsetek studentów, przy czym wzrost częstości ich występowania osiągał w większości przypadków kumulację na VI roku studiów lekarskich. Opinia o studiach lekarskich uległa u większości pogorszeniu po ich rozpoczęciu. Studenci są niezadowoleni ze sposobu prowadzenia zajęć na swoich uczelniach oraz wyrażają obawy o przyszłą pracę w zawodzie. Spory odsetek osób myśli również o wyjeździe za granicę po ukończeniu kierunku. Na pytanie o możliwość ponownego wyboru studiów, prawie 1/3 ankietowanych odpowiedziała, iż nie wybrałaby medycyny po raz kolejny. Wnioski. Niepokojące objawy występujące u studentów wymagają dokładniejszej analizy oraz wprowadzeniu prewencji wypalenia wśród tej populacji.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2017, 20, 2; 22-31
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie Karola Gilewskiego (1832–1871) dla polskiej laryngologii
Autorzy:
Kierze, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398871.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
historia otorynolaryngologii
Opis:
The professional and scientific activities of Karol Gilewski (1832-1871), one of the famous Cracovian physicians, the professor of the Jagellonian University are described first of all. His treatise on laryngofissure and laryngeal polyps in 1865 is presented widely. This is a second scientific work in Polish medical literature on this subject. The cases of laryngeal scleroma and laryngeal and cutaneous syphilis are also described.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 3; 353-357
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekcja Wileńska Polskiego Towarzystwa Otorinolaryngologicznego w latach 1924–1939
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Krupowies, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398983.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
otorynolaryngologia
Wilno
Opis:
Towarzystwo lekarskie zrzeszające lekarzy zajmujących się chorobami uszu, nosa, krtani i gardła na terytorium Rzeczypospolitej została zarejestrowane w 1921 jako Polskie Towarzystwo Otorinolaryngologiczne. Sekcja Wileńska Towarzystwa powstała w 1924 roku. O Sekcji Wileńskiej Polskiego Towarzystwa Otorinolaryngologicznego wiemy najwięcej, ponieważ zachowały się protokoły posiedzeń sekcji. Jak wynika z protokołów w ciągu 16 lat istnienia Sekcji Wileńskiej odbyło się 58 posiedzeń. Przez cały okres działalności Sekcji zademonstrowano ponad 250 różnych przypadków klinicznych, wygłoszono ponad 30 prac i referatów, omawiano i prezentowano wynalazki, nowe metody lecznicze i operacyjne. Koledzy dzieli się doświadczeniem zdobytym za granicą, omawiano staże odbyte w ośrodkach za granicą, udział w zjazdach w Polsce i zagranicą. Sekcja Wileńska w ramach XIII Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Wilnie 26-29.09.1929 roku zorganizowała VIII krajowy Zjazd Towarzystwa oraz posiedzenie sekcji.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor Aleksander Władysław Radzimiński (1910‑1972) w świetle dokumentów
Professor Aleksander Władysław Radzimiński (1910-1972) in the light of documents
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Szlenk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033416.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
historia medycyny łódzkiej
historia otorynolaryngologii
Opis:
A shortened biography of prof. Aleksander Władysław Radzimiński (1910-1972) – head of the Otolaryngology Clinic of the Medical Academy in Lodz is presented at the beginning. Thirteen unique unpublished documents have been analyzed. They concern professional and scientific activity of Professor Radzimiński in the last decades of the Second Republic of Poland, during the Nazi occupation and post-war period.
Na wstępie umieszczono skrócony życiorys prof. Aleksandra Władysława Radzimińskiego (1910-1972) – kierownika Kliniki Otolaryngologii Akademii Medycznej w Łodzi. Zanalizowano trzynaście unikatowych niepublikowanych dotychczas dokumentów. Dotyczą one działalności zawodowej i naukowej Profesora Radzimińskiego w ostatnich dekadach Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej, okresie okupacji hitlerowskiej oraz okresie powojennym.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 1; 41-47
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
40-lecie (1980–2020) powstania Sekcji Onkologicznej Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399306.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
otorynolaryngologia
Sekcja Onkologiczna
Opis:
Sekcja Onkologiczna Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi jest jedną z najstarszych sekcji PTOL-u. Została ona powołana uchwałą Walnego Zebrania PTOL-u w Poznaniu 22 września 1980 r. na wniosek prof. Stanisława Iwankiewicza, który został jej Przewodniczącym. 12 grudnia 1981 r. we Wrocławiu odbyła się I Konferencja Sekcji; jej tematem był rak krtani. W ciągu 40-lecia istnienia Sekcja Onkologiczna zorganizowała 3 konferencje i 17 sympozjów, przynosząc tym chlubę całemu Towarzystwu, propagowała najnowsze trendy naukowe w podejściu do nowotworów głowy i szyi. Wraz z rozwojem nauk podstawowych, badań genetycznych, molekularnych oraz nowych metod diagnostycznych i leczniczych, tematyka spotkań stopniowo rozszerzała się, obejmując nowe działy i zagadnienia w onkologii laryngologicznej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 17-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i kariera Orybazjusza w świetle relacji źródłowych
Autorzy:
Kokoszko, Maciej
Jagusiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689780.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Orybazjusz
historia medycyny
Bizancjum IV w.
Opis:
The article makes an attempt at summarizing the present research in the life and career of Oribasius. The authors are in favour of the view that Oribasius was a native of Pergamum in Asia Minor. He was born in a well-off, most probably pagan, family and appears to have been first educated in the city of his birth. The cultural tradition of Pergamum and especially its renown as a centre of medicine must have had a considerable influence upon his future profession. Having completed the first stage of education, the young men left Asia Minor for Alexandria, which at that time still was the most important centre of medical science. There he studied under Zeno of Cyprus, a famous iatrosophist of that time. In the year 355 he had been already a good acquaintance of the future em-peror Julian and after the latter’s elevation to the position of caesar, Oribasius accompanied Julian to Gaul, where he was one of the closest friends of that member of the imperial family. We know that he was in charge of Julian’s library and presumably took care of the caesar’s health. The doctor’s political influence is hard to precise but Oribasius is alleged to have played an undefined but im-portant role in Julian’s usurpation. Later on he accompanied the rebel on his campaign against the legitimate ruler. When Julian took over the rule over the empire, Oribasius was also at his side. Some sources claim that he was even made quaestor at Constantinople. Subsequently, he left the capital, moved with the young emperor to Antioch and followed the ruler on his campaign against Persia. When Julian was fatally wounded, first he tried to save his life and then was present at the young ruler’s death-bed. Some time after Julian’s demise, he was exiled from the empire. He stayed for an unspecified time among the barbarians, managing to win their favour due to his competence in the area of medicine. He was called back by emperor Valens or Theodosius and allowed to settle down in Constantinople. Later on his proper-ty was also restored to him. Eunapius of Sardes, his biographer, informs us that he married a rich Constantinopolitan lady and fathered four children. He passed away at the very end of the IV th or at the beginning of the next century. Though little can be said about new theories or methods introduced by Ori-basius in the area of medical science, the doctor earned his name as one of the most appreciated medical writers of Antiquity and Byzantium. He was prolific enough to write a voluminous work in seventy books, another one in nine books dedicated to his son Eustathius, a medical encyclopaedia in four books for his biographer Eunapius and a shorter treatise which is no longer extant. Additionally, he authored memoires describing important political developments he participated in. The extant medical works prove Oribasius’ considerable learning, display very clear organization and practicality, i.e. the features which contributed to the popularity of the doctor’s writings in late Antiquity, Byzantium as well as later on.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2011, 10, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lekarze i studenci medycyny wobec sytuacji etycznie trudnych. Komunikat z badań
Autorzy:
Stempień, Jakub Ryszard
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954310.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
lekarze
studenci medycyny
sytuacje medycznie trudne
Opis:
W tekście zaprezentowane są wybrane wyniki badań przeprowadzonych przez autorów w roku akademickim 2013/2014 z udziałem lekarzy rezydentów, lekarzy specjalistów oraz studentów medycyny z województwa łódzkiego. Pomiar wykonano z zastosowaniem techniki ankietowej; wielkość próby badawczej wyniosła N=379. Celem pracy było poznanie i skonfrontowanie opinii przedstawicieli dwóch grup: lekarzy i studentów medycyny na temat sytuacji etycznie trudnych w zawodzie lekarza. W całej badanej grupie zaobserwowano wysoki poziom przekonania (95%) o tym, że medycy w swojej pracy mają do czynienia z sytuacjami i przypadkami, które są etycznie trudne i niejednoznaczne. Studenci medycyny najczęściej (59%) wskazywali tu na konflikty światopoglądowe między lekarzem i pacjentem, zaś lekarze wspominali przede wszystkim (34%) o problemach związanych z podejmowaniem terapii uporczywej i odstępowaniem od niej. W zgodnej opinii praktykujących lekarzy i studentów medycyny, w sytuacjach etycznie trudnych lekarze powinni się kierować przede wszystkim dobrem pacjenta, na dalszym miejscu stawiając własne sumienie, przepisy prawa, kodeks etyczny oraz procedury i opinię rodziny chorego. Co ważne medycy wyraźnie częściej (10 pkt. proc.) formułowali opinię, iż powyższe czynniki okazują się, w praktyce działania lekarza, niesprzeczne.
In the paper some results of an own survey (sample N=379) conducted in academic year 2013/2014 among the group of medicine students, resident physicians and medical specialists from łódzkie voivodeship are presented and discussed. The aim of the study was to identify the opinion of members of two groups: physicians and medicine students in the field of moral problems in the medical’s work. Almost every respondent (95%) was convinced that physicians had to deal with some situations that were ethically problematic. When asked about some examples, medicine students most often (59%) mentioned ideological or religious controversies between medical and his patient, while physicians (34%) tended to recall the case of futile treatment. Medicine students and physicians agreed that while dealing with ethically problematic situation, the patient welfare should be treated as the most important guideline, more vital than medical’s conscience, law and procedures, ethical code and patient’s family opinion. Moreover, physicians more often than medicine students (10pp) stated that all those factors were consistent.
Źródło:
Władza sądzenia; 2017, 12
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Needs analysis for a specialized learner population: A case study of learners from medical college
Analiza potrzeb językowych studentów medycyny uczęszczających na lektorat z języka angielskiego specjalistycznego
Autorzy:
Niemiec, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527924.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
analiza potrzeb
język angielski specjalistyczny
studenci medycyny
Opis:
Analiza potrzeb językowych osób uczących się odgrywa istotną rolę w przygotowywaniu i opracowywaniu kursów językowych oraz lektoratów z języka specjalistycznego. Jest ona także ważnym źródłem informacji umożliwiającej interpretację problemów i oczekiwań uczestników zajęć. Wyniki analizy pozwalają na lepsze poznanie biegłości językowej docelowych odbiorców oraz dalsze rozwijanie ich umiejętności w komunikowaniu się. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki ankiety przeprowadzonej wśród studentów Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego – Collegium Medicum. Celem było określenie potrzeb studentów uczących się języka angielskiego specjalistycznego. Badanie uwzględnia czas nauki języka, opinie o tym, jak ważna jest nauka języka angielskiego specjalistycznego w przyszłej karierze zawodowej, samoocenę trudności w uczeniu się (obszary oraz braki językowe wymagające dalszej pracy, trudności w opanowaniu konkretnej umiejętności językowej, sposób oraz zakres poprawy umiejętności), sugestie tematów, jakie powinny się w opinii studentów znaleźć w sylabusie, ocenę stylów uczenia się oraz stylów nauczania przez lektorów i wykładowców. Wyniki badania pokazują, że nauka języka angielskiego specjalistycznego jest istotna dla studentów, i pozwolą na opracowanie sylabusa, który będzie uwzględniać konkretne potrzeby językowe w kontekście dyscyplin medycznych oraz przyszłej pracy zawodowej.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2016, 3; 71-84
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Setna rocznica śmierci Edmunda Biernackiego (1866-1911) — filozofa medycyny i wynalazcy metody pomiaru szybkości sedymentacji erytrocytów
The Hundredth Anniversary of Edmund Biernacki s Death (1866-1911) — a Philosopher of Medicine and an Inventor of the Erythrocyte Sedimentation Rate
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530537.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Edmund Biernacki
odczyn Biernackiego
historia medycyny
filozofia medycyny
Biernacki Reaction (ESR)
history of medicine
philosophy of medicine
Opis:
Edmund Faustyn Biernacki (1866-1911) był lekarzem i jednym z przedstawicieli polskiej szkoły filozofii medycyny, a także pierwszym naukowcem, który w 1897 roku wykorzystał w diagnostyce klinicznej odkryte przez siebie zjawisko sedymentacji erytrocytów. Niestety historyczne fakty dotyczące dokonania tego odkrycia przez Biernackiego przez długi czas były nieznane w piśmiennictwie anglojęzycznym. W setną rocznicę śmierci Biernackiego warto przypomnieć jego osiągnięcia zarówno jako internisty, naukowca-eksperymentatora, filozofa medycyny, jak i wynalazcy metody oznaczania sedymentacji krwinek czerwonych.
Edmund Faustyn Biernacki (1866-1911) was a physician and one of the representatives of the Polish school of philosophy of medicine as well as the first scientist who used the erythrocyte sedimentation rate in medical diagnostics in 1897. Unfortunately, this historical fact about discovery of ESR by Biernacki was unknown in the English language literature. On the hundredth anniversary of Biernacki s death, it is worth to remind his achievements as an internist, scientist-experimenter, philosopher of medicine and inventor of the erythrocyte sedimentation rate.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2011, 74; 29-36
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Political and scientific support for the establishment of the Veterinary School in Lwów
Autorzy:
Dzikowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194891.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
education
Szkoła Weterynarii
Akademia Medycyny Weterynaryjnej
Lviv
Opis:
Establishment of the veterinary university in Lwów would not be possible without the political support of Galician authorities, i.a. A. Potocki and S. Zamoyski, Galician and Viennese MPs, and professors A. Biesiadecki, P. Seifmann, H. Kadyi, and J. Szpilman, who performed repeated and uninterrupted activities of both official and unofficial character. Their contribution, postulates, commitment, and work undertaken, had overcame the resistance of central governmental powers. Creation of the Lwów veterinary academic school enabled training not only Polish veterinarians in their mother tongue, but was also an opportunity for students from other Slavic states. The aim of the work is to show the role of political and administrative supporters of the illustrious idea of the Veterinary School, and then lead to its elevation to the Academy.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2020, 17, 1; 117-126
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego polscy studenci medycyny rezygnują z podejmowania specjalizacji zabiegowych? Badanie ankietowe
Autorzy:
Skorus, Urszula
Karpińska, Izabela
Kominko, Anna
Romaniszyn, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391797.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia
motywacja
studenci medycyny
szkolenie
wybór kariery zawodowej
Opis:
Wstęp: Zainteresowanie podejmowaniem specjalizacji zabiegowych przez polskich studentów spadło w ostatnich latach. W obliczu wzrastającego zapotrzebowania na zabiegi chirurgiczne, istotne jest poszukiwanie czynników odpowiedzialnych za tę sytuację. Cel: Celem badania było przeprowadzenie oceny poziomu zainteresowania podejmowaniem specjalizacji zabiegowych przez polskich studentów medycyny oraz identyfikacja czynników wpływających na ich decyzje. Materiał i metody: Anonimowe kwestionariusze ankiety zostały rozesłane drogą elektroniczną do studentów kierunku lekarskiego z 11 polskich uczelni medycznych. Wyniki: Do badania włączono 595 uczestników (190 mężczyzn i 405 kobiet). 48% z nich zadeklarowało chęć wyboru specjalizacji zabiegowej po ukończeniu studiów. Procent studentów, którzy rozważali taką karierę w przeszłości, był jednak większy i wyniósł 65%. Niewielkie zainteresowanie chirurgią jako dziedziną nauki (OR = 20.6), własna ocena predyspozycji chirurgicznych jako niesatysfakcjonujących (OR = 14.3), przekonanie, że nie jest się w stanie dostać i ukończyć szkolenia specjalizacyjnego z chirurgii (OR = 5.2), odradzanie kariery chirurga przez partnera (OR = 3.4), negatywne wcześniejsze doświadczenia ze środowiskiem chirurgicznym (OR = 2.6), brak dorobku naukowego (współautorstwa artykułów lub prezentacji na konferencjach naukowych) (OR = 1.9), pierwszy kontakt z blokiem operacyjnym po drugim roku studiów (OR = 1.9) zostały zidentyfikowane jako niezależne czynniki ryzyka rezygnacji z podejmowania kariery w specjalizacjach zabiegowych. Wnioski: Na przestrzeni lat studiów większość studentów medycyny rozważa podjęcie specjalizacji zabiegowej. Zniechęcani przez czynniki dotyczące stylu życia, niski poziom szkolenia chirurgicznego lub doświadczając dyskryminacji ze względu na płeć, często rezygnują z tej ścieżki kariery.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 12-21
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prof. dr hab. n. med. Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — wybitny polski anatom. Setna rocznica śmierci
Prof. dr Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — Eminent Polish Anatomist — 100th Anniversary of His Death
Autorzy:
Musiał, Agata
Kempa, Maria
Bogacz, Mateusz
Mateja, katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530810.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bochenek
anatomia
historia medycyny
anatomy
history of medicine
Opis:
Nazwisko Adama Bochenka znane jest wszystkim polskim lekarzom i studentom medycyny od ponad 100 lat. Dzieło, które stworzył, pomaga budować fundamenty wiedzy kolejnych pokoleń medyków aż do dnia dzisiejszego. Anatomia człowieka Bochenka jest książką niezwykłą. Liczne ilustracje oraz charakterystyczny dla autora lekki styl pisania sprawiają, że wiedza z pozoru tak nieprzystępna i rozległa staje się przejrzysta i łatwiejsza do zrozumienia. Pozycja ta jest przykładem klasycznego, obszernego podręcznika anatomii, na jakiego napisanie niewielu tylko autorów na świecie potrafiło się zdobyć. Przez ostatnie 100 lat publikacja ta wprowadzała kolejne pokolenia lekarzy nie tylko w tajniki anatomii, ale i całej medycyny. Mimo upływu czasu, dzieło Bochenka wciąż jest uważane za podręcznik wiodący na wszystkich uczelniach medycznych w Polsce, czego niezbitym dowodem są ukazujące się regularnie nowe jego wydania. Z okazji setnej rocznicy śmierci wybitnego polskiego anatoma pragniemy przypomnieć pokrótce jego życiorys, a także przybliżyć historię powstawania największego z jego dzieł.
The name of Adam Bochenek have been familiar to every physican and medical student in Poland for a hundred years. For all those years, the book he have written, has been introducing new generations of future doctors not only to anatomy but to the medicine in general. Bochenek’s The Human Anatomy is an extraordinary book. Typical for the author, descriptive way of writing as well as numerous drawings make all this vast and inaccessible knowledge more clear, lucid and sometimes even addictive. It is an example of a classical, extensive handbook of anatomy. Despite the passage of time, The Human Anatomy is still the leading textbook for all medical universities in Poland, and its new editions coming out every few years are the best way to prove it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 81-85
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nurt krytyczny w klasycznej, polskiej socjologii medycyny. Zarys problematyki.
Autorzy:
Piątkowski, Włodzimierz
Nowakowska, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651735.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia zdrowia
socjologia medycyny
socjologia choroby
nurt krytyczny
Opis:
Intencją autorów tego tekstu, pisanego z perspektywy „socjologii socjologii” i „sociology of medicine” (a więc „medycyny w socjologii”), jest próba wprowadzenia do polskiej debaty wewnątrzsocjologicznej „perspektywy krytycznej”, a więc wątków obecnych „od zawsze” np. w klasycznej socjologii amerykańskiej i zachodnioeuropejskiej wersji socjologii medycyny oraz postawienia pytania: dlaczego to podejście teoretyczne, a także dyrektywa metodologiczna oraz imperatyw praktycznego działania nie są na stałe obecne w polskim dyskursie socjomedycznym. Mamy zatem zamiar naszkicować historyczne korzenie i ewolucję nurtu krytycznego korzystając z wybranych przykładów zaczerpniętych z socjologii ogólnej, po czym ukazać próby aplikacji tego podejścia w klasycznej, polskiej socjologii medycyny. Wydaje się, że prezentacja „podejścia krytycznego”, jego genezy, charakteru, walorów i ograniczeń jest szczególnie ważna i pożądana w warunkach postępującego kryzysu ekonomicznego i jego mikro-, mezo- i makrospołecznych konsekwencji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2013, 45
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie kompetencji komunikacyjnych w naukach medycznych w środowisku mono- i wielokulturowym
Autorzy:
Pawlak, Agnieszka
Wieczorkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792503.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
kompetencje komunikacyjne
wielokulturowość
medycyna
socjologia medycyny
studenci
nauczanie
Opis:
Efektywna komunikacja między pacjentem a personelem medycznym warunkuje powodzenie procesu diagnozowania i leczenia chorego. Doniesienia naukowe potwierdzają pozytywny wpływ dobrej komunikacji na zdrowie pacjentów. We współczesnej medycynie istotnym składnikiem procesu komunikacji z pacjentem jest również komunikacja z jego rodziną. Nabycie kompetencji miękkich w zakresie komunikacji jest zatem równie ważnym elementem edukacji medycznej, co gruntowna wiedza o strukturze i funkcjonowaniu organizmu ludzkiego. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie roli umiejętności komunikacyjnych oraz ukazanie trudności w nauczaniu kompetencji komunikacyjnych w środowisku mono – i wielokulturowym na przykładzie kierunku lekarskiego dla studentów polskich oraz anglojęzycznych na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Jak wykazała analiza, część problemów w nauczaniu ma charakter ogólny i uniwersalny, istnieją jednak różnice silnie uwarunkowane kulturowo mające wpływ na trudności w nauczaniu kompetencji miękkich, w tym umiejętności komunikacyjnych w środowisku wielokulturowym.
Źródło:
Władza sądzenia; 2019, 16; 29-49
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzna refleksja nad zdrowiem i chorobą w XX wieku
The philosophical reflection on health and disease in the 20th century
Autorzy:
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972544.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
zdrowie
choroba
filozofia medycyny
health
disease
philosophy of medicine
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcje zdrowia i choroby powstałe w nurcie dwudziestowiecznej filozofii medycyny. Autor zwraca uwagę na prekursorski charakter dokonań w tym zakresie przedstawicieli późnego okresu polskiej szkoły filozofii medycyny: Edmunda Biernackiego, Władysława Biegańskiego oraz Ludwika Flecka. Omówione zostały również koncepcje filozoficzne racjonalizujące kategorie zdrowia i choroby z anglojęzycznego obszaru naukowego.
The paper presents the concepts of health and disease formulated in the twentieth-century philosophy of medicine. The author draws attention to the pioneering character of achievements of the representatives of the late stage of Polish School of philosophy of medicine: Edmund Biernacki, Władysław Biegański and Ludwik Fleck. The paper also presents philosophical, Englishlanguage concepts of health and disease.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 55-62
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edward Licht (1912–1965) – szkic do portretu pediatry
Autorzy:
Żukowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963243.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Edward Licht
historia medycyny
biografistyka
history of medicine
biography
Opis:
The article is a biographical outline of Edward Licht - an outstanding pediatrician who created medicine in Szczecin from the very beginning after the Second World War. He was involved in the scientific and didactic work of the Medical Academy (later the Pomeranian Medical Academy, currently the Pomeranian Medical University). Among the many prominent figures of Polish post-war medicine there are many people who, despite their significant contribution to the development of this field of science, have remained forgotten by the history of medicine. Among them is Edward Licht, whose research focused on the issue of children’s rheumatic diseases and tuberculosis. An important background of this article are his Jewish origins, his special fate during the war and the fate of his family.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2018, 6; 185-195
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genesis and stages of formation of the Polish Society for Rehabilitation of the Disabled
Geneza i etapy powstania Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem
Autorzy:
Jandziś, Sławomir
Puszczałowska-Lizis, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437861.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
history of medicine
disability
rehabilitation
historia medycyny niepełnosprawność
rehabilitacja
Opis:
The authors based on the analysis of archival materials and articles in medical journals presented the activities of individuals and organizations for the establishment of a national association for rehabilitation of the disabled. In the mid-war period, the biggest role in promoting the idea of rehabilitation of the disabled persons falls on the orthopedic environment. The founder of Polish orthopedics, professor I. Wierzejewski, in 1928, was elected to the Senate in order to enter the „Law on the care of the maimed and crippled”. At the IV Congress of the Polish Orthopaedic Association in Lviv, in 1933, one of the sessions was devoted to the care for the crippled. The resolutions of the Congress addressed to the Polish authorities argued for opening the facilities and providing education for young cripples, keeping the statistics of crippled people and the creation of associations cooperating with the International Association of Crippled Child Care. In 1937, the Ministry of Social Welfare made a draft statute of the Society for Combating Disability and Care for the Crippled. Despite many efforts, the society was not founded before the war. At the first post-World War II conference of the members of the Polish Society of Orthopaedics and Traumatology, held in Warsaw in 1946, prof. W. Dega presented a plan for organization of orthopedic treatment and care for the infirm. It assumed, among others, creating a nationwide association to combat disability and care for the infirm. In 1956, he founded the Committee for Cooperation with the International Society for Rehabilitation of the Disabled, which in 1957 was transformed into the Polish Committee for the Rehabilitation of the Disabled. Members of the Committee (W. Dega, Gruca A., A. Hulek, S. Rudnicki, M. Weiss, H. Dworakowska and others) sought to create a socioscientific organization for fighting disability. On March 9, 1960 they organized the meeting claiming to life one of the largest NGOs in the People’s Republic of Poland, the Polish Association for Rehabilitation of the Disabled. The establishment of the Society crowned many years of efforts of individuals and organizations working for the good of people with disabilities in Poland.
Autorzy na podstawie analizy materiałów archiwalnych oraz artykułów zamieszczonych w czasopismach medycznych przedstawili działalność poszczególnych osób i organizacji na rzecz powołania ogólnopolskiego stowarzyszenia mającego na celu zwalczanie kalectwa. W okresie międzywojennym największa rola w promowaniu idei walki z kalectwem przypada środowisku ortopedów. Twórca polskiej ortopedii prof. I. Wierzejewski w roku 1928 został wybrany do Senatu, aby wprowadzić „Ustawę o opiece nad kalekami i ułomnymi”. Na IV Zjeździe Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego we Lwowie w 1933 r. jedna z sesji programowych poświęcona była opiece nad kalekami. Uchwały Zjazdu kierowane do władz RP postulowały otwarcie zakładów leczniczo-wychowawczych dla młodocianych kalek, prowadzenie statystyki osób kalekich oraz utworzenie stowarzyszenia współpracującego z Międzynarodowym Towarzystwem Opieki nad Dzieckiem Kalekim. W roku 1937 w Ministerstwie Opieki Społecznej powstał nawet projekt statutu Towarzystwa Walki z Kalectwem i Opieki nad Kalekami. Mimo wielu starań przed wybuchem wojny nie udało się utworzyć towarzystwa. Na pierwszej po II wojnie światowej konferencji członków Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, która odbyła się w Warszawie w 1946 r. prof. W. Dega przedstawił projekt organizacji lecznictwa ortopedycznego i opieki nad kalekami. Zakładał on m.in. powołanie ogólnopolskiego towarzystwa do zwalczania kalectwa i opieki nad kalekami. W 1956 r. powstał Komitet do Spraw Współpracy z Międzynarodowym Towarzystwem Rehabilitacji Inwalidów, który przekształcił się w 1957 r. w Polski Komitet Rehabilitacji Inwalidów. Członkowie Komitetu (W. Dega, A. Gruca, A. Hulek, S. Rudnicki, M. Weiss, H. Dworakowska i inni) dążyli do utworzenia organizacji społeczno- naukowej prowadzącej różne formy walki z kalectwem. 9 marca 1960 r. zorganizowali zebranie powołujące do życia jedną z największych organizacji pozarządowych w PRL, Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem. Powstanie Towarzystwa uwieńczyło wieloletnie starania osób i organizacji działających na rzecz dobra osoby niepełnosprawnej w Polsce.
Źródło:
Medical Review; 2016, 3; 331-339
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dr n. med. Tadeusz Zgorzalewicz (1922-2018) – lekarz, współtwórca zielonogórskiej „Solidarności” i Okręgowej Izby Lekarskiej w Zielonej Górze
Tadeusz Zgorzalewicz, MD (1922-2018) – Doctor, Co-creator of “Solidarity” and Medical Chamber in Zielona Góra
Autorzy:
Kotuła, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Tadeusz Zgorzalewicz
biografia
historia medycyny
biography
history of medicine
Opis:
Artykuł ukazuje sylwetkę dr. n. med. Tadeusza Zgorzalewicza (1922-2018), jednego z pionierów zielonogórskiej opieki zdrowotnej, specjalisty ginekologii i położnictwa, wieloletniego ordynatora oddziału ginekologicznopołożniczego Szpitala Wojewódzkiego im. Karola Marcinkowskiego w Zielonej Górze. Przedstawia przebieg kariery zawodowej i społecznej honorowego obywatela Zielonej Góry, jego zaangażowanie w tworzenie podwalin Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Szpitala Wojewódzkiego oraz tworzenia struktur samorządu lekarskiego w Zielonej Górze. Na szczególną uwagę zasługuje umiłowanie sztuki medycznej przez dr. Zgorzalewicza oraz jego głęboka postawa moralna i etyczna w stosunku do swoich pacjentów, kolegów lekarzy i korporacji lekarskiej jako całości.
The article presents the profile of Tadeusz Zgorzalewicz MD, (1922-2018), one of the pioneers of healthcare in Zielona Góra, specialist in gynecology and obstetrics, a long – term head of the of gynecology and obstetrics department of the Karol Marcinkowski Provincial Hospital in Zielona Góra. It presents the course of a profesional and social career the Zielona Góra honorary citizen, his commitment to creating an Independent Trade Union “Solidarność” in Provincial Hospital and co creating Medical Chamber in Zielona Góra. Particularly noteworthy is the love of medical art by Zgorzalewicz MD, and his deep moral and ethical attitude towards his patients, his doctors’ colleagues and the medical corporation as a whole.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 47-53
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medycyna poza granicami powinności i ograniczenia poznania socjologicznego Wnioski z ponownej lektury Społecznych i kulturowych powinności medycyny
Autorzy:
Mielczarek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450760.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
socjologia medycyny
tożsamość zawodowa
atrofia moralna
moralność
socjologia moralności
Źródło:
Władza sądzenia; 2017, 12
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model systemowo-partnerski w relacji personel medyczny – pacjent obcokrajowiec. Możliwości versus bariery
Autorzy:
Pawlak-Sobczak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792498.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
relacja personel medyczny-pacjent
model partnerski
obcokrajowiec
socjologia medycyny
Opis:
Coraz częściej podkreśla się odejście od tradycyjnych, paternalistycznych modeli opartych o dominującą, autorytarną pozycję specjalisty na rzecz partnerstwa i współpracy. Nowoczesne modele zwracają uwagę na współuczestnictwo pacjenta w procesie diagnostyki i leczenia oraz jego współodpowiedzialność za skutki terapii. Komunikacja powinna mieć charakter dwukierunkowy i opierać się na zasadzie porozumienia. Personel medyczny staje w roli doradcy i przewodnika, a nie autorytarnego kierownika. Pacjent ma wolność decydowania, podkreśla się jego prawa, autonomię i godność. Zwraca się również uwagę na duże znaczenie rodziny chorego w procesie diagnostyki i leczenia. W praktyce nie zawsze zalecenia te są respektowane. Tym trudniejsze wydaje się realizowanie tzw. modelu systemowo-partnerskiego, gdy owym partnerem ma być cudzoziemiec. Choć europejskie i krajowe akty prawe opisujące prawa obcokrajowca w Polsce do korzystania z opieki zdrowotnej podkreślają, iż posiadanie ważnego na terenie naszego kraju ubezpieczenia stanowi gwarancję równości w dostępie do usług zdrowotnych i ich jakości, to praktyka wskazuje na liczne bariery w tym zakresie począwszy od problemów językowych, a skończywszy na osobistych uprzedzeniach personelu medycznego. Celem artykułu jest charakteryzowanie owych barier, a także próba odpowiedzenia na pytanie czy i pod jakimi warunkami możliwa jest relacja partnerska w komunikacji personel medyczny – pacjent obcokrajowiec.
Źródło:
Władza sądzenia; 2019, 16; 69-95
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie chirurgii na Uniwersytecie Ottona von Guericke w Magdeburgu - podstawowy opis koncepcyjny
Autorzy:
Udelnow, Andrej
Meyer, Frank
Kraus, Armin
Infanger, Manfred
Chiapponi, Costanza
Piatek, Stefan
Zardo, Patrick
Haß, Hans-Jürgen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392708.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Nauczanie chirurgii
wykład
seminarium
nauczanie kliniczne przy łóżku pacjenta (IV rok studiów medycyny)
chirurgia ogólna/ specjalistyczna
staż chirurgiczny studenta medycyny szóstego roku
Opis:
Nauczanie chirurgii jako jednej z klasycznych, rozległych dyscyplin klinicznych oraz głównych dziedzin obok medycyny chorób wewnętrznych powinno otrzymywać należytą uwagę w kontekście możliwości uzyskania wysokiego wyniku końcowego na zakończenie studiów medycznych. Chirurgia jest nie tylko przedmiotem wielu wykładów, lecz także stanowi również jedną trzecią (cztery miesiące) obowiązkowego stażu (rok praktyczny – w języku niemieckim Praktisches Jahr) na koniec studiów medycznych. Dlatego też nauczanie medyczne studentów powinno zawsze stanowić część rzetelnych i stałych prób optymalizacji programu nauczania i treści jako elementu przewodnich działań, które koncentrują się na znacznej poprawie studiów medycznych. Co więcej, klasyczny i tradycyjnie ustanowiony format nauczania, tj. wykład (ustny), wymaga dalszego rozwoju i racjonalnego uzupełnienia poprzez liczne formy nauczania interakcyjnego, zorientowanego na praktykę, metody przekazywania wiedzy i egzaminowania (obligatoryjne lub fakultatywne seminaria/kursy, szkolenia w małych grupach uczniów, nauczanie przy łóżku pacjenta, indywidualne ćwiczenia praktyczne w ramach SkillsLab, grupy młodych badaczy, projekty badawcze w toku nauczania, publikacje naukowe na wszelkie tematy i cenne doświadczenia związane z nauczaniem, w których mogą uczestniczyć studenci, metoda „Nauczaj nauczyciela”, projekty itp.). Chociaż zainicjowanych zostało wiele nowatorskich koncepcji i dokonano znacznych postępów, istnieje ciągła potrzeba dalszej poprawy. W prezentowanym ogólnym zarysie specyficznym dla indywidualnych uczelni, mającym charakter reprezentacyjny, obecna złożona koncepcja nauczania chirurgicznego, która w ostatnich latach podlegała nieustannej optymalizacji na Uniwersytecie Ottona von Guerickego w Magdeburgu ze Szpitalem Uniwersyteckim (Niemcy), opisana jest jako dokument naukowy i systematyzujący, a także jako manuskrypt związany z ciągłym przygotowywaniem instytucjonalnego „Podręcznika nauczania” na temat rozwijania wiedzy o chirurgii i szkolenia studentów medycyny. Na koniec temat powinien stanowić podstawę do publicznej dyskusji, która, miejmy nadzieję, może doprowadzić do dalszych reform strukturalnych nauczania (chirurgii) w najbliższej przyszłości.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 37-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heterotopian Hospital: Architecture, Existence, Malady
Heterotopijny szpital. Architektura, egzystencja, choroba
Autorzy:
Mackiewicz, Wojciech Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376019.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Heterotopie
Foucault
Heidegger
Medizinphilosophie
heterotopy
existence
hospital
heterotopia
filozofia medycyny
Opis:
The paper reviews Michel Foucault’s concept of heterotopology and its application to   hospital space. Hospital space is not ‘neutral’ as it is the site of a multitude of interpretations and metaphors. These relate in particular to the patients’ physical condition and their recuperation prospects. Hospital space (buildings and architecture) also exerts a strong impact on patients’ emotions and mode of thinking. For thinking has a spatial nature.  
Der Artikel stellt das Konzept der Heterotopie von Michel Foucault in seiner Anwendung an den Krankenhausraum dar (Medizinphilosophie). Dieser Raum ist mit Bedeutungen, Metaphern und Machtverhältnissen getränkt. Sie alle haben einen Einfluss auf die Genesung der sich dort befindenden Menschen. Der Raum übt folglich einen starken Einfluss auf unsere Denkweise an sich aus, der Raum "produziert" das Denken, deshalb hat das Denken, auch wenn es ein theoretischer Akt ist, einen Raumcharakter.
Artykuł przedstawia koncepcję heterotopii autorstwa Michela Foucaulta w jej zastosowaniu do przestrzeni szpitalnej (filozofia medycyny). Przestrzeń ta jest przesycona znaczeniami, metaforami i relacjami władzy. Wszystkie one mają wpływ na powrót do zdrowia przebywających w niej ludzi. Przestrzeń wywiera więc silny wpływ na nasz sposób myślenia w ogóle, przestrzeń "produkuje" myślenie, zatem myślenie, nawet jeśli jest aktem teoretycznym, ma charakter przestrzenny.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 30; 133-150
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy i dylematy etyczne badań biomedycznych w kontekście realizacji projektu "BIONET"
Autorzy:
Łaska-Formejster, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652251.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
BIONET
socjologia medycyny
bioetyka
biopolityka
regulacje badań biomedycznych
współczesna medycyna
Opis:
Modern medicine is becoming more and more successful in the field of biomedical research, including clinical trials, and that is why a discussion concerning ethical, legal and social issues is necessary. The international perspective in this discussion plays an important role in this process, because dilemmas and expectations towards it are becoming more and more important and decisions which are taken have international range. The discussion which is going to fulfill these expectations was started by partners of 6th Framework Programme BIONET on Ethical Covernance of Biological and Biomedical Research: Chinese – European Co-operation. A wider perspective on this issue and specific standpoints of representatives from scientific circles from China and Europe presented in this article are just a part of a multinational debate on problems and dilemmas present in planning, managing and implementing biomedical and biological research. However opinions and statements presented here can prove the importance of these problems and their inevitability. While debating on challenges which the scientific circle has to face, both European and Chinese partners were trying to formulate standards in realization of projects and biomedical scientific research. It was widely discussed which conditions of planning, managing, implementing and conducting research should be fulfilled, in order that these scientific processes, which are realized within national and international range, would be conducted more effectively, safely and with respect for good standards of science and ethics.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2012, 40
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na wybór specjalizacji z medycyny rodzinnej przez studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Autorzy:
Brzozowski, Andrzej
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553072.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
specjalizacja z medycyny rodzinnej motywy wyboru specjalizacji podstawowa opieka zdrowotna
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 206-207
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hospitalizacja umierania i śmierci w Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza
Autorzy:
Aleksandra, Smusz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897534.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
opowiadania Brunona Schulza
tanatologia
hospitalizacja umierania i śmierci
socjologia medycyny
Opis:
The article brings a new proposal to read Bruno Schulz’s story Sanatorium under the Sign of the Hourglass, which focuses on taking into account social and cultural background of the writer’s era. Jacob is presented here as an elderly and sick man. Despite the flow of time and the information that he passed away, he does not die, but again and again appears in new forms and lives together with his family, however he can not count on their support. Finally, he gets to the hostile medical center. The proposed style of reading presents Schulz’s work in the light of the problem of prolonging life due to the achievements of medicine and the resulting phenomenon of hospitalization of death, which is characteristic of contemporary civilization.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(1 (448)); 115-125
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mosty zamiast murów – socjologia medycyny przykładem udanej (?) interdyscyplinarnej współpracy
Bridges instead of walls – medical sociology as an example of successful (?) interdisciplinary cooperation
Autorzy:
Doroszewska, Antonina
Sadowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194378.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
medical sociology
interdisciplinarity
socjologia zdrowia
socjologia choroby
socjologia medycyny
interdyscyplinarność
Opis:
Socjologia medycyny (szerzej ujmowana jako socjologia zdrowia, choroby i medycyny) jest jedną z najbardziej dynamicznych, prężnie rozwijających się i obiecujących subdyscyplin socjologii ogólnej. Celem artykułu jest zaprezentowanie interdyscyplinarnego charakteru dziedziny funkcjonującej w po-dwójnym układzie odniesienia: socjologia ogólna - medycyna. Odwołując się do klasycznej koncepcji R. Straussa (1957): sociology in/of medicine, autorki rozpatrują kwestię potencjalnej, pomyślnej współpracy przedstawicieli środowisk medycznego i socjologicznego (sociology with medicine). Dla zobrazowania powyższych rozważań w pracy przedstawiono kilka zagadnień znajdujących się w obszarze badawczym socjologii medycyny.
Medical sociology has now become one of the most dynamic, resilient and promising subdisciplines of sociology. The purpose of the article is to present it as an interdisciplinary science, with a double frame of reference (sociology, medicine).While relating to the classical concept of R. Strauss (1957): sociology of/in medicine, authors raise the question of potential and successful cooperation between medical and sociological circles (sociology with medicine). In addition, a few sociomedical issues are discussed in order to illustrate the general problem.
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2013, 1, 41; 57-68
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy współczesnej medycyny
Autorzy:
Pawlikowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187967.pdf
Data publikacji:
2021-11-03
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
medycyna
dehumanizacja
sztuka lekarska
nauki przyrodnicze
postęp medycyny
efekt uboczny
Opis:
Esej ten składa się z trzech części, z których pierwsza, zatytułowana „Medycyna - tylko nauka czy także sztuka?” przedstawia cztery główne rodzaje badań naukowych w medycynie: badania podstawowe, badania przedkliniczne (medycynę translacyjną), badania kliniczne i praktykę medyczna - medycynę opartą na dowodach, evidence based medicine, EBM). Następnie omówiono pojęcie „sztuki lekarskiej”. Autor definiuje sztukę lekarską” jako interpersonalną relacje lekarza i jego pacjenta, wymagającą nie tylko profesjonalizmu lekarza, lecz także głębokiego przekonania pacjenta o pełnym zaangażowania lekarza w jego problemy zdrowotne. W drugiej części, zatytułowanej „Dehumanizacja medycyny współczesnej - przyczyny i środki zaradcze” omówiono przyczyny dehumanizacji współczesnej medycyny i możliwe przeciwdziałania temu zjawisku. Przyczyny można podzielić na zewnętrzne, związane z oddziaływaniem otoczenia cywilizacyjnego oraz wewnętrzne, które stanowią rodzaj „niepożądanych skutków ubocznych” jej szybkiego postępu. Do tych ostatnich należą: charakterystyczne dla nauk przyrodniczych myślenie redukcjonistyczne i neutralność aksjologiczna, wzrost znaczenia techniki, nadmierna specjalizacja w połączeniu ze słabą koordynacją procesu diagnostyki i leczenia lub jej brakiem. Jako możliwe przeciwdziałania należy wymienić zmianie modelu studiów medycznych, polegającą m.in. na większym uwzględnieniu treści humanistycznych i bardziej holistycznego spojrzenia na pacjenta, jak również zmiany modelu opieki zdrowotnej, w którym głównym koordynatorem procesu diagnostycznego i terapeutycznego byłby lekarz podstawowej opieki zdrowotnej. Trzecia część tego artykułu omawia niekorzystne strony szybkiego postępu medycyny. Aczkolwiek szybki postęp medycyny jest zjawiskiem w sposób oczywisty korzystnym, szereg niekorzystnych „efektów ubocznych” nie udaje się uniknąć. Są nimi wzrost kosztów leczenia, stosowanie procedur medycznych u zdrowych ludzi bez rzeczywistych wskazań medycznych oraz niedostatek refleksji etycznej w odniesieniu do procedur medycznych.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2021, XII(3 (36)); 9-21
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność doc. dr hab. n. med. Janiny Sikorskiej-Tomaszewskiej na rzecz rozwoju rehabilitacji w Polsce w latach 1948-1978
The Work of Janina Sikorska-Tomaszewska, Associate Professor of Medical Sciences, Towards the Development of Rehabilitation in Poland in the Years 1948-1978
Autorzy:
Jandziś, Sławomir
Migała, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409187.pdf
Data publikacji:
2022-07-07
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
historia medycyny
rehabilitacja
ortopedia
Polska
history of medicine
rehabilitation
orthopaedics
Polska
Opis:
Autorzy na podstawie analizy materiałów archiwalnych pochodzących z prywatnych zbiorów Rodziny Janiny Sikorskiej-Tomaszewskiej, Składnicy Akt Szpitala Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego im. Wiktora Degi w Poznaniu, artykułów z pracy codziennej oraz nielicznych publikacji przedstawili działalność doc. dr hab. n. med. Janiny Sikorskiej-Tomaszewskiej (1911–1998) na rzecz rozwoju rehabilitacji w Polsce w latach 1948–1978. Jej praca organizacyjna, edukacyjna i naukowa w początkowych, prekursorskich latach rozwoju rehabilitacji w naszym kraju wniosła znaczący wkład w powstanie polskiej szkoły rehabilitacji. 30-letnia działalność pozwala zaliczyć Janinę Sikorską-Tomaszewską do panteonu twórców rehabilitacji w Polsce.
Based on an analysis of archival materials from the private collections of Janina Sikorska-Tomaszewska’s family, the Document Repository of Wiktor Dega Memorial Orthopedics and Rehabilitation Hospital in Poznań, articles from daily press and some publications, the authors present the work of Janina Sikorska-Tomaszewska (1911–1998), Associate Professor of Medical Sciences, towards the development of rehabilitation in Poland in the years 1948–1978. Her organizational, educational and scientific activity in the early years of the development of rehabilitation medicine in our country contributed significantly to the establishment of the Polish school of rehabilitation. The 30 years of her activity allow Janina Sikorska-Tomaszewska to be counted among the pantheon of founders of rehabilitation in Poland.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(3); 209-217
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andreas Vesalius i jego wielkie dzieło: De humani corporis fabrica
Andreas Vesalius and his great work: De humani corporis fabrica
Autorzy:
Jędrzejewski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032624.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
andrzej wesaliusz
historia medycyny
anatomia
andreas vesalius
history of medicine
anatomy
Opis:
Andreas Vesalius was born on 31 December 1514 in Brussels, Habsburg Netherlands, in what is today Belgium. His family was established in medicine for several generations, and young Andreas showed an early interest in anatomy. He attended the University of Louvain and then studied medicine at the University of Paris. Vesalius enrolled at the University of Padua, Europe's prominent medical school, receiving his doctor of medicine degree in 1537. On the day of his graduation he was immediately offered the chair of Surgery and Anatomy in Padua. He also guest lectured in Bologna and Pisa. Previously anatomy had been taught primarily by reading classical texts, mainly Galen’s, followed by an animal dissection by a barber-surgeon whose work was directed by the lecturer. Contrary to the prevailing practice Vesalius performed dissections himself and illustrated the lesson with large, detailed anatomical charts. The lectures were enormously popular. While still a young physician, Andreas Vesalius overturned the fourteen-century-old Galenic canon of medicine and founded modern, scientific anatomy. To attract established physicians to the study of anatomy Vesalius devoted himself for five years to the production of his magnum opus, one of the most important books in medical history and the world's first textbook of anatomy: De humani corporis fabrica, published in 1543. Fabrica contained detailed anatomical descriptions of all parts of the human body, including directions for carrying out dissections. Soon after the publication, Vesalius was invited as Imperial physician to the court of Emperor Charles V and, later, to Philip II of Spain. Over the next eleven years Vesalius travelled with the Spanish court. Like in anatomy, Vesalius gained recognition as a medical practitioner. In 1564 he left Spain for a trip to the Holy Land. On the way back from Palestine his ship was wrecked, and Vesalius died 15 October 1564 on the island of Zakynthos (modern-day Greece), at the age of fifty. He was buried somewhere on the island of Zakynthos.
Andrzej Wesaliusz (Andreas Vesalius) urodził się 31 grudnia 1514 roku w Brukseli, znajdującej się w podległych Habsburgom Niderlandach, zaś obecnie w Belgii. Rodzina Wesaliuszów od wielu pokoleń była związana z zawodami medycznymi, być może z tego powodu Andrzej od dziecka zdradzał zainteresowanie anatomią. Młody Wesaliusz studiował początkowo na uniwersytecie w pobliskim Louvain (w polskiej transkrypcji – Lowanium), a następnie na wydziale medycznym Uniwersytetu w Paryżu. Z Paryża Wesaliusz udaje się do Padwy, gdzie na tamtejszym, sławnym w całej ówczesnej Europie, uniwersytecie uzyskuje w roku 1537 stopień naukowy doktora medycyny. W dniu uzyskania tak pożądanego dyplomu Wesaliuszowi zaoferowane zostaje stanowisko kierownika Katedry Chirurgii i Anatomii Uniwersytetu Padewskiego. Gościnnie wykłada anatomię również w Bolonii i Pizie. Nauczanie anatomii w tamtych czasach opierało się głównie na czytaniu klasycznych tekstów, głównie autorstwa Galena. Lekturze wspomnianych dzieł towarzyszyło obserwowanie przez studentów sekcji zwierząt, wykonywanych z zasady przez balwierzy i cyrulików. Wesaliusz podjął się osobiście wykonywania sekcji i dla lepszego zilustrowania danych morfologicznych, posługiwał się wielkimi, osobiście sporządzonymi, szczegółowymi rycinami anatomicznymi. Jego wykłady były niezmiernie popularne i budziły ogromne zainteresowanie słuchaczy. Ciągle bardzo młody wiekiem profesor Wesaliusz ośmielił się podważyć obowiązujące przez niemal czternaście wieków, klasyczne poglądy Galena dotyczące morfologii człowieka. Dzięki takim staraniom stworzył podwaliny pod współczesną, naukowo udokumentowaną wiedzę o budowie ciała ludzkiego. Ażeby uatrakcyjnić naukę anatomii, szczególnie przyszłym lekarzom praktykom, Andrzej Wesaliusz poświęcił pięć lat swego życia na przygotowanie wiekopomnego dzieła, stanowiącego w historii światowej medycyny pierwszy, kompletny podręcznik oraz atlas anatomii człowieka. W roku 1543 ukazało się pierwsze wydanie De humani corporis fabrica. Dzieło Wesaliusza nie tylko zawierało opis i ryciny ilustrujące szczegółowo wszystkie części ciała ludzkiego, ale także opatrzone było dokładnymi wskazówkami dotyczącymi techniki sekcyjnej. W niedługim czasie po ukazaniu się Fabrica Wesaliusz został mianowany nadwornym lekarzem cesarza Hiszpanii Karola V, a następnie jego syna Filipa II. Przez następnych 11 lat Wesaliusz towarzyszy nieustannie dworowi cesarskiemu. Podobnie jak w zakresie anatomii, Andrzej Wesaliusz również jako lekarz praktyk zdobywa powszechne uznanie i sławę. W roku 1564 Wesaliusz opuszcza Hiszpanię udając się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W drodze powrotnej z Palestyny jego statek rozbija się w pobliżu greckiej wyspy Zakythos. Wesaliuszowi udaje się wydostać na ląd, jednakże zapada na ciężką chorobę i 15 października 1564 roku w wieku 50 lat, umiera. Grób Andrzeja Wesaliusza znajduje się na wyspie Zakynthos, prawdopodobnie w kościele pod wezwaniem Santa Maria Della Salute.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2013, 40, 2; 155-206
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alleged cases of syphilis immortalized in the Krakow Altarpiece by Veit Stoss in the light of new research on the origins of the disease in Europe
Domniemane przypadki kiły uwiecznione w krakowskim ołtarzu Wita Stwosza w świetle nowych badań nad początkami tej choroby w Europie mogące sugerować kiłę u przedstawionych postaci. Możliwe symptomy kiły widoczne w średniowiecznych dziełach sztuki należy różnicować z innymi chorobami, zwłaszcza trądem. Współczesne badania oparte o nowoczesne metody eksperymentalne (paleopatologiczne, archeologiczne, filogenetyczne) nie dały jak dotąd definitywnego rozstrzygnięcia sporu między zwolennikami obu głównych teorii pochodzenia kiły w Europie.
Autorzy:
Grzegorczyk, Wiesław
Grzegorczyk, Joanna
Grzegorczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437623.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
history of medicine
Franciszek Walter
art
syphilis
historia medycyny
sztuka
kiła
Opis:
Syphilis is believed to occur in Europe as early as at the end of the fifteenth century when it was carried to Europe from America by Columbus’ sailors in 1493 (“Columbian” theory). In the nineteenth century this theory was questioned; reference was made to historical sources, pointing to the presence of syphilis in the Old World before Columbus (“pre- Columbian” theory). In 1933 a book was published by a Polish venereologist, professor Franciszek Walter on “dermatological details” of St. Mary’s Altar in Krakow by Veit Stoss. The author drew attention to the characters carved in the altar, which can show symptoms of late congenital syphilis (including saddle nose). Stoss’s work was completed in 1489, that is four years before the first Columbus expedition returned to Europe. If Walter’s hypothesis was true, syphilis would have existed in Europe before the discovery of America. In Krakow even older historical sights, mostly sculptures, can be found Prawwhich may suggest syphilis in the presented figures. Possible symptoms of syphilis seen in medieval works of art should be differentiated from other diseases, especially leprosy. Modern studies based on modern experimental methods (paleopathological, archaeological, phylogenetic) have not given yet definitive settlement of the dispute between supporters of two main theories of the origin of syphilis in Europe.
Już w końcu XV wieku uważano, że kiła przywleczona została do Europy z Ameryki przez marynarzy Kolumba w roku 1493 (teoria „kolumbijska”). W XIX wieku zaczęto kwestionować tę teorię; powoływano się na źródła historyczne, mające świadczyć o obecności kiły w Starym Świecie już przed Kolumbem (teoria „prekolumbijska”). W roku 1933 wydana została książka polskiego wenerologa, profesora Franciszka Waltera o „dermatologicznych szczegółach” ołtarza Wita Stwosza w krakowskim kościele Mariackim. Autor zwrócił w niej uwagę na uwiecznione w ołtarzu postacie, które wykazywać mogą objawy późnej kiły wrodzonej (m.in. nos siodełkowaty). Tymczasem dzieło Stwosza ukończone zostało w roku 1489 – cztery lata przed powrotem do Europy pierwszej wyprawy Kolumba. Jeśli hipoteza Waltera byłaby prawdziwa, kiła musiałaby istnieć w Europie przed odkryciem Ameryki. W Krakowie można wskazać zabytki jeszcze starsze, głównie rzeźbiarskie,
Źródło:
Medical Review; 2016, 3; 340-357
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótki rys historii psychiatrii wojennej
Autorzy:
Gryglewski, Ryszard W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640491.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
historia wojskowości, historia medycyny, medycyna wojskowa, psychiatria wojenna, stres pola walki
Opis:
A brief historical outline of wartime psychiatryFear and panic were with soldiers on the battlefield from most ancient times. Alarming symptoms, leading to a collapse of morale, discipline and frequent desertions were often observed after battles. Even though already in the sixteenth century, there was a separate term which defined the state of fatigue and apathy among soldiers – namely Heimweh, which later gave way to Schweizer Heimweh, it is only the 19th century which will bring the first change in the treatment of soldiers suffering from stress. Nevertheless it took subsequent decades and the nightmare of World War I to subject the problem to proper medical research. The concept of shell shock or battle fatigue later became more and more precisely defined as psycho-somatic disorders. Slowly, specialized programs were created both at the level of diagnosis and therapy respectively – for example the works of the Yerkes Committee, those of William HR Rivers, Charles S. Myers or Frederick W. Mott. In our contemporary times, we are more and more precise in talking about the factors causing distressing symptoms among soldiers and veterans. We are seeking for the best ways to prevent and neutralize the effects of stress attaining as a result an increasingly evaluated interdisciplinary research studies which involve specialized teams of psychiatrists and psychologists.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 4
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INTERNET A MEDYCYNA. PRZEMIANY RELACJI ZACHODZĄCYCH MIĘDZY PACJENTAMI A LEKARZAMI NA PRZYKŁADZIE PORTALI OCENIAJĄCYCH LEKARZY
Autorzy:
Maksymowicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646696.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
socjologia medycyny, relacje lekarz–pacjent, portale internetowe, choroby przewlekłe, doświadczenie choroby
Opis:
W społeczeństwie późnej nowoczesności zachodzą przemiany w medycynie, głównie w dominującym paradyg-macie biomedycznym oraz w relacjach pomiędzy lekarzami i pacjentami. Kierunek tych zmian dotyczących stosunków społecznych prowadzi od przedmiotowego do podmiotowego traktowania pacjenta, który aktywniej uczestniczy w procesie terapeutycznym, głównie w przypadku chorób przewlekłych. Internet utrwala te ten-dencje. Portale oceniające lekarzy dają możliwość wyboru, poczucie podmiotowości i świadomość kontroli środowiska medycznego. Możliwość ta nie jest pełna, czasem bywa złudna, jednak istnieje.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2014, 13, 1
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sir James Paget jako współtwórca nowoczesnej medycyny
Sir James Paget as the Co-creator of Contemporary Medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530670.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
James Paget
historia medycyny
chirurgia
dermatologia
history of medicine
surgery
dermatology
Opis:
James Paget był jednym z najwybitniejszych lekarzy XIX stulecia, które ukształtowało współczesne fundamenty wiedzy i praktyki medycznej. Przyczynił się zarówno do rozwoju chirurgii, jak i do postępów w dziedzinie dermatologii. Jego osiągnięcia były wynikiem oparcia praktyki lekarskiej na racjonalnej, zgodnej z zasadami logiki wiedzy naukowej w stopniu znacznie większym aniżeli czynili to inni ówcześni lekarze i chirurdzy.
Paget James was one of the most outstanding doctors of the XIX century which molded contemporary bases of the knowledge and the medical practice. He contributed both to the development of the surgery and to progress in the field of dermatology. His achievements were a result of basing his medical practice on the rational scientific knowledge, in accordance with principles of logic in the degree much greater than other doctors and surgeons made it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 113-117
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krakowskie XVI-wieczne edycje Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium Franciszka Mymera
Editions of 16th Century Treatise Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium by Franciscus Mymerus in Kraków
Autorzy:
Rzepiela, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530838.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny
regimina sanitatis
edycje
wydawcy
history of medicine
editions
editors
Opis:
Artykuł omawia jeden z traktatów medycznych, zatytułowany Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium pro tuenda sanitate…, należący do gatunku popularnych w średniowieczu kompendiów medyczno-farmakologicznych, zawierających również porady na temat higieny, zwanych regimina sanitatis. Utwory te nawiązują do tradycji medycyny Hipokratesa i Galena, będąc jednocześnie przykładem medycznej literatury dydaktycznej, pozostającej pod wpływem arabsko-scholastycznej teorii medycyny. Jednym z najbardziej znanych był XII-wieczny Regimen Sanitatis Salernitanum, na którym wzorowali się autorzy innych tego rodzaju dzieł, w tym omawianego tu Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium. Traktat trzykrotnie został wydany w Krakowie w XVI wieku w znanej oficynie Scharffenbergów, wszystkie edycje przygotował znany tłumacz, poeta i wydawca, Franciszek Mymerus. W artykule porównano wydania z 1543 i 1575 roku.
The paper discusses one of medical treatises, entitled Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium pro tuenda sanitate…, representing a kind of popular medieval medico-pharmaceutical compendiums, containing some hygienic advices as well, called regimina sanitatis. The tradition of these treatises was connected with Hippocrates and Galen medicine, having a form of medical didactic literature under the influence of Arabic and scholastic theory of medicine. One of most well-known treatises was Regimen Sanitatis Salernitanum (12th century), an example for latter authors, among others for an author Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium. Three editions of the treatise have been prepared in Kraków during 16th century by famous translator, poet and editor Franciscus Mymerus. In the article two of them have been compared: from 1543 and 1575.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 24-27
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermann Boerhaave (1668–1738) – ojciec medycyny klinicznej w czasach nowożytnych
Hermann Boerhaave (1668–1738) – the father of clinical medicine in modern times
Autorzy:
Pilarz, Łukasz B.
Bajor, Grzegorz
Bulska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034971.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
hermann boerhaave
medycyna kliniczna
historia medycyny
clinical medicine
history of medicine
Opis:
The aim of the study is to present the life and work of the Dutch physician. This study presents his contribution to the development of medicine and anatomy in Europe in the 18th century. Hermann Boerhaave (1668–1738) was a Dutch physician and humanist of worldwide fame. He is considered to be the founder of clinical science. He introduced tutoring at a patient’s bed and applied measuring temperature with a thermometer in diagnosis . He examined digestion processes and was the first author to describe perspiratory glands. He founded the first clinical hospital in Leida. The eponym, Boerhaave syndrome is connected with his person. It is a spontaneous rupture of the esophagus wall. The rupture occurs most often as a result of chronic massive vomiting.
Praca dotyczy życia i działalności naukowej holenderskiego lekarza i uczonego, przedstawiając jego wkład w rozwój medycyny i anatomii w Europie w XVIII wieku. Hermann Boerhaave (1668–1738) był lekarzem i i humanistą światowej sławy, uważa się go za ojca medycyny klinicznej. Jest założycielem pierwszego szpitala klinicznego w Lejdzie. Wprowadził nauczanie przy łóżku chorego, zastosował w diagnostyce mierzenie temperatury za pomocą termometru. Badał procesy trawienia oraz jako pierwszy opisał gruczoły potowe. Z jego nazwiskiem związany jest jeden eponim, mianowicie zespół Boerhaave’a, określający samoistne pęknięcie ściany przełyku na całej jego grubości. Do pęknięcia dochodzi najczęściej na skutek przewlekłych, masywnych wymiotów.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 4; 276-282
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 299

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies