Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "lista światowego dziedzictwa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-29 z 29
    Tytuł:
    Światowe dziedzictwo UNESCO z perspektywy 40 lat
    Autorzy:
    Szmygin, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538592.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Lista światowego dziedzictwa UNESCO
    ochrona dziedzictwa materialnego
    Opis:
    Konwencja o ochronie światowego dziedzictwa kultury i natury została uchwalona przez Konferencję Generalną UNESCO podczas 17. sesji w Paryżu w październiku 1972 r. Obchodzona w 2012 r. 40. rocznica uchwalenia Konwencji była podstawą do podsumowania jej dorobku, dokonania analizy sytuacji oraz dyskusji o przyszłości ruchu światowego dziedzictwa. Polska od początku aktywnie uczestniczy w tym ruchu, będąc w grupie krajów, które jako pierwsze ratyfikowały Konwencję i które jako pierwsze nominowały obiekty na Listę UNESCO. Wyrazem uznania dla tej aktywności było wybranie w listopadzie 2013 r. Polski do grona 21 krajów, które tworzą Komitet Światowego Dziedzictwa. Znaczenie światowego dziedzictwa jako najbardziej udanego międzynarodowego przedsięwzięcia w zakresie ochrony dziedzictwa oraz nowa pozycja naszego kraju w tym ruchu są ważnym powodem, by dokonać całościowej oceny sytuacji. W artykule przedstawiono dwa zagadnienia, które charakteryzują obecną sytuację Listy światowego dziedzictwa. W części pierwszej zawarte zostało generalne podsumowanie dorobku Listy. Został on przedstawiony w postaci ośmiu aspektów, które składają się na dokonania Listy postrzegane z perspektywy minionych 40 lat. W części drugiej podjęto próbę charakterystyki głównych problemów i wyzwań stojących przed światowym dziedzictwem. Problemy te zostały ujęte w postaci czterech głównych zagadnień. Polski udział i problemy związane z funkcjonowaniem Listy UNESCO zostaną przedstawione w odrębnym artykule, który ukaże się w „Ochronie Zabytków” w 2014 r.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2013, 1-4; 167-177
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    33. SESJA KOMITETU ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO Sewilla, 22 - 30 czerwca 2009 r.
    33rd SESSION OF THE UNESCO WORLD HERITAGE COMMITTEE Seville, 22- 30 June 2009
    Autorzy:
    Piotrowska-Nosek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538641.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    33 sesja Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Sewilla
    Lista Światowego Dziedzictwa
    Opis:
    The 33rd Session of the UNESCO World Heritage Committee held on 22-30 June 2009 in Seville added 13 new entries to the World Heritage List. The main event, which dominated the session, was the deletion from the List of the Dresden Elbe valley, included in 2004 as a cultural landscape. The decision was motivated by the construction of a four-lane bridge in the very heart of the valley. At present, after this year’s session, the World Heritage List contains 890 entries.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2008, 3; 7-8
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZABYTKOWE ŚWIĄTYNIE DREWNIANE – MODEL ZARZĄDZANIA NA PRZYKŁADZIE KOŚCIOŁA ŚW. LEONARDA W LIPNICY MUROWANEJ
    Autorzy:
    Gaweł, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/640122.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    zabytki architektury drewnianej, Małopolska, Lista Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO
    Opis:
    Małopolska jest regionem szczególnie bogatym w zabytki architektury drewnianej. Wśród nich najcenniejsza jest grupa katolickich kościołów zrębowych wzniesionych pomiędzy XV a XVIII wiekiem. Te unikatowe obiekty są dla wielu historyków architektury naszego kraju kwintesencją narodowego budownictwa. „Obszar ich występowania był i jest historycznie uwarunkowany i ograniczony: od wschodu barierą zasięgu obrządku wschodniego, od zachodu wyraźną granicą przewagi budownictwa o konstrukcji szachulcowej. Również na południu, za karpacką granicą państwa, są one już tylko zjawiskiem sporadycznym. Najwybitniejsze z nich, najlepiej zachowane, otoczone troskliwą opieką konserwatorską, zostały wybrane – jako jednorodne i niemające analogii w skali światowej – na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO”. Jak wielkie jest to wyróżnienie, widać dopiero po przejrzeniu owej listy. Na całym globie znalazło się bowiem zaledwie kilkaset miejsc, które uznano za szczególnej wagi dla rozwoju światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego. W Polsce wybrano takich miejsc kilkanaście, a w roku 2003 dopisano do nich wspomnianą wyżej grupę małopolskich kościołów drewnianych (Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica Murowana, Sękowa).
    Źródło:
    Zarządzanie w Kulturze; 2006, 7
    2084-3976
    Pojawia się w:
    Zarządzanie w Kulturze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poland for World Heritage/La Pologne pour le patrimoine mondial, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa 2013
    Autorzy:
    Olbryś, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536409.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    konserwacja zabytków
    Lista światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego UNESCO
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2015, 2; 245-250
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZGROMADZENIE OGÓLNE PAŃSTW STRON KONWENCJI ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO Paryż, 23-28 października 2009 r.
    GENERAL ASSEMBLY OF STATES PARTIES TO THE UNESCO CONVENTION CONCERNING THE PROTECTION OF THE WORLD CULTURAL AND NATURAL HERITAGE Paris, 23-28 October 2009
    Autorzy:
    Piotrowska-Nosek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536676.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    UNESCO
    Paryż
    Konferencja Generalna UNESCO
    Fundusz Światowego Dziedzictwa
    Komitet Światowego Dziedzictwa
    Zgromadzenie Ogólne
    Lista Światowego Dziedzictwa
    monitoring
    Opis:
    A General Assembly of the States Parties to the Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage took place at the UNESCO headquarters in Paris on 23-28 October. Its participants meet every two years at a UNESCO General Assembly to make decisions concerning the dues for the World Heritage Fund and to elect new members of the World Heritage Committee. The General Assembly passed a resolution introducing changes into the Committee voting system. This year’ s election was held in accordance with the newly accepted principles. The Committee is now composed of 12 new countries: the United Arab Emirates, the Russian Federation, Switzerland, France, Cambodia, the Republic of South Africa, Thailand, Estonia, Ethiopia, Iraq, Mali and Mexico. For the duration of a mandate, which lasts for a maximum of six years, the Committee members, cooperating with advisory organisations and the World Heritage Centre, monitor the state of sites on the World Heritage List and decide about new entries. The General Assembly also discussed the future of the UNESCO World Heritage Convention in connection with its coming 40th anniversary and the challenges stemming from its global character. It is worth stressing that for the first time in the history of the Convention the debate about its future involved all the states which had signed it and which wish to have impact upon its progress.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2008, 4; 14
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy, Autorzy i Recenzenci „Ochrony Zabytków”!
    Dear Sirs and Madams, dear Readers, Authors and Reviewers of the “Ochrona Zabytków”!
    Autorzy:
    Serafinowicz, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535221.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Ochrona Zabytków
    konwencja UNESCO
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    dziedzictwo niematerialne
    Lista światowego dziedzictwa UNESCO
    Opis:
    We present to you another fascicle of jointly created periodical (in the current six-monthly form) – a collective work, which can be, without exaggeration, described as: joint effort. If I were to title it separately, the title would be: Between tangible and intangible heritage – the idea of comprehensive protection of the world’s cultural and natural heritage. It sounds elevated, maybe even pompous, however – as we know well – in the global perspective, there are diverse situations, a current example might be the devastated Aleppo, which is, after all, not the only site of crime against cultural heritage. The threads of intangible heritage, in this volume, both from the perspective of up-to-date UNESCO documents and conventions, and from the perspective of “archaeology of notions” and research on intangible heritage of the Polish rural areas, as well as the narratives of collective memory, constitute the first part of the volume. The second part, on the other hand, for a kind of a counterweight, is devoted only to tangible heritage, focusing on the issues of wooden architecture, and strictly speaking, on wooden sacral construction, on both sides of the Polish-Ukrainian border in which we see a tremendous potential for further common research and academic cooperation. The second part of the volume is concluded by an interesting article devoted to framework architecture of Uhlans’ barracks in Toruń. In the third, final part, we present articles of diverse subject matter, a considerable substantive significance, discussing, among others, Polish successes related to entries on the UNESCO’s World Heritage List to which the National Heritage Board of Poland contributed greatly, but also presenting hazards concerning possible further entries, which should not be forgotten, just like we should not forget about people of exceptional merits, whose profiles we recall. Let us return, however, to our reality and our questions about intangible heritage. What is it for an ordinary inhabitant of the country between the Odra River and the Bug River, how does our ordinary compatriot understand them and does he or she have keys to it, or has someone hidden it, to use a euphemism..? It seems there is a long march ahead of us. If today someone asked me about what I believe to be the most important throughout our entire spectrum of the intangible heritage, I would certainly reply: my homeland and my faith. And if I was asked what I would most gladly enter to the intangible heritage list, I would say: all Polish “żurawiejka” poems, even though they might be obscene, including my favourite, which I would not dare to quote. Not so long ago, on the occasion of a full, six-hundredth anniversary of concluding the Horodło Union, Kazimierz Wóycicki from the Eastern Europe Study Centre of the Warsaw University wrote: „We live in the 21st century, and we still think in categories of the 19th century. This happens because great narrations determining the sense of modern nations were created exactly in the 19th century, when the most important thing was defending identity against external impacts. Historiography of remembrance, dealing with social representations of the past, enables gaining a distance to those tales shaped in the 19th century, through a dialogue of narratives” and, at the same time, enables expansion of the methodological scope of research on phenomena related to intangible heritage. Dear Sirs and Madams, to conclude, I would like to give my regards to the entire editorial team, who for a few recent years, working with devotion, perfection and energy, have done truly a lot in the Kraków office – it can be said without a shade of exaggeration that they re-formatted and modernized the way of thinking about our periodical. I would like to thank wholeheartedly, not only on my own behalf, the editor Ms. Olga Dyba, the editorial secretary – Mr. Andrzej Siwek and the editor Mr. Tomasz Woźniak. Dear friends – you are real professionals, and a hard act to follow... Yours respectfully Jacek Serafinowicz Editor-in-Chief
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2014, 1; 3-5
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziesięć lat Drewnianych Kościołów Południowej Małopolski na Liście światowego dziedzictwa UNESCO
    Ten years of the Wooden Churches of Southern Małopolska on the UNESCO World Heritage List
    Autorzy:
    Fortuna-Marek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538075.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    kościół
    architektura drewniana
    architektura sakralna
    Lista światowego dziedzictwa UNESCO
    kościoły drewniane
    Małopolska
    Opis:
    Ten years, which passed since the Wooden Churches of Southern Małopolska have been inscribed into the UNESCO World Heritage List, pose a great opportunity to present the activities and successes in the area of preservation and widely understood protection of these unique sites. The main purpose behind the UNESCO List is ensuring relevant protection to the most valuable cultural goods to preserve them in possibly unchanged form for the future generations. Therefore, the issue, whether current guardianship and protection of the Małopolska churches are sufficient for maintaining their unique and universal value, authenticity and integrity, is worth discussing. The Wooden Churches of Southern Małopolska are a serial inscription covering six Gothic churches built using the horizontal log technique and located in the following localities: Blizne, Binarowa, Dębno Podhalańskie, Haczów, Lipnica Murowana and Sękowa. The churches have been subject to numerous important conservation and renovation works throughout the last ten years. Their scope varied depending on the church, its needs and requirements. Apart from the conservation and renovation works necessary to preserve the sites of world heritage in due manner, the actions aiming at delivery of the tasks under the UNESCO World Heritage Convention have been taken. To ensure possibly highest protection standards of the UNESCO List sites in Poland, including wooden churches of Małopolska, the actions targeted on their monitoring and assessment of preservation, scientific research and works aiming at proper site management have been performed. These works were carried out for the most under the statutory tasks of the National Heritage Board of Poland. Two separate Polish and Norwegian projects aiming at improving the system of world heritage protection in Poland and Norway and working-out better and more effective methods for managing the sites inscribed into the UNESCO List were delivered within the scientific works. Research performed under both these projects covered also the wooden churches of southern Małopolska.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2014, 2; 139-153
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KONFERENCJA „PERIODIC REPORTING FOLLOW-UP MEETING FOR EASTERN AND CENTRAL EUROPE” Wrocław, 14-15 września 2007 r.
    THE ”PERIODIC REPORTING FOLLOW-UP MEETING FOR EASTERN AND CENTRAL EUROPE” CONFERENCE Wrocław, 14-15 September 2007
    Autorzy:
    Marconi-Betka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539012.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    światowe dziedzictwo UNESCO
    konwencja UNESCO
    Raport Okresowy dla Europy
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Opis:
    Ameeting of experts dealing with the UNESCO World Heritage, attended by 37 participants from 13 countries, was held in Wroclaw on 14-15 September 2007. The session was organised by the National Heritage Board of Poland in the name of the UNESCO World Heritage Centre and the Minister of Culture and National Heritage. The states-signatories of the UNESCO convention on the protection of the world cultural and natural heritage are obligated to present reports on the realisation of the convention’s resolutions. The first series of the European Regular Report was conducted in 2003-2006. The Wroclaw conference was the first meeting of the representatives of Central and East European countries, dedicated to continuing undertakings stemming from the Regular Report. Subsequently, it became a forum for an exchange of experiences and joint conclusions. In view of the fact that the Report encompasses the earliest entries on the UNESCO World Heritage List, the participants of the meeting asserted the necessity of supplements which, in the first stage, are to explain the limits of the included site and its protective sphere and then discuss the criteria according to which it had been originally placed on the List. Subsequent tasks entail defining the exceptional merits of a given site. The meeting also considered plans for a system of administering the world heritage sites. The participants stressed unanimously that a suitable pronouncement of the significance of a site and its exceptional value forms a basis for effective administration. The conference included a tour of the Centennial Hall in Wrocław, together with the adjoining exposition area – the most recent Polsh site to be included onto the UNESCO World Heritage List.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2007, 1; 13-15
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    32. SESJA KOMITETU ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO Quebec, 2 - 10 lipca 2008 r.
    32nd SESSION OF THE UNESCO WORLD HERITAGE COMMITTEE Quebec, 2- 10 July 2008
    Autorzy:
    Piotrowska-Nosek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537613.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Komitet Światowego Dziedzictwa
    Konwencja UNESCO
    miejsca wpisane na Listę UNESCO
    Lista Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu
    realizacja Konwencji UNESCO
    Opis:
    The UNESCO World Heritage Committee, representing 185 signatories of the UNESCO Convention Concerning the Protection of World Cultural and Natural Heritage, took place on 2-10 July 2008 in Quebec City (Canada). The Committee session made several decisions concerning sites from the UNESCO World Heritage List located in Poland. One of the sites that the Committee has been discussing for several years is the Auschwitz-Birkenau Nazi concentration and death camp (1940-1945) and the state of its vicinity. This time was no such debate was held, but the government of the Republic of Poland was requested to provide information about the preparation and realisation of an administration plan relating to the site and its immediate surrounding. Other issues included the delineation of the boundaries of historical city centres in Warsaw and Cracow, the medieval town of Toruń, the Old Town in Zamość and the Castle of the Teutonic Order in Malbork. In the case of the Białowieska Forest the Committee obligated the Polish and Belarusian sides to organise a mission of experts for the purpose of explaining the boundaries and principles of the protection of this particular site. Information about World Heritage as well as the sessions and decisions of the UNESCO World Heritage Committee is available on: http://whc.unesco.org and the website of the National Heritage Board of Poland: http://www.kobidz.pl
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2008, 1; 5-6
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wśród cudów świata
    Autorzy:
    Marcinek, R.
    Myczkowski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218633.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    UNESCO
    Lista Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego
    List of World Cultural and Natural Heritage
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2003, 13; 5-8
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy i tendencje ochrony zabytków sakralnych na Ukrainie
    Issues and tendencies of protecting historic religious buildings in Ukraine
    Autorzy:
    Gerycz, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539106.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Żółkiew
    zabytki sakralne
    architektura sakralna
    Ukraina
    architektura drewniana
    cerkiew
    ikonostas
    ikony
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Opis:
    Since time immemorial Ukraine has been the center of Eastern Christianity. Many temples were built in Kiev and towns nearby. The ones which survived until this day are treated as the most valuable national historic objects. In the whole country, despite the fact that religious life was being ruined in various periods, especially in the east during Soviet times, many religious historic objects exist. After Ukraine regained independence, the number of voices favoring the protection of cultural heritage began increasing. An appropriate legislation system was created, the state and individual regions readily started joining in to protect and restore historic objects, believers commenced helping with the work related with religious objects. Many good examples of church, orthodox church, monastery and wooden religious architecture restoration can be given. However, the consciousness of congregations and the representatives of the clergy is not always at theappropriate standard. Frequently, the urge to make a profit, the use of wrong technology, or the dishonesty of contractors lead historic objects – the witnesses of our history – to destruction. To improve the level of protection of historic religious objects, the dialogue between society and the clergy has to be broadened, specialists’ activity in the field must be supported, and legalregulations need to be refined.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2010, 1-4; 7-15
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krajobraz kulturowy Røros - wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Cultural landscape of Røros – inscribed in the UNESCO World Heritage List
    Autorzy:
    Kuśnierz-Krupa, D.
    Kuśnierz, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/131901.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    krajobraz kulturowy
    Røros
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    zabytkowa architektura
    cultural landscape
    UNESCO World Heritage List
    historic architecture
    Opis:
    Przedmiotowy artykuł dotyczy zabytkowego miasta Røros, które od 1980 roku jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Røros położone jest nad rzeką Glommą, w środkowo-wschodniej Norwegii, w regionie Sør-Trøndelag. Osadnictwo na tym terenie rozwinęło się około połowy XVII wieku w związku z odkryciem bogatych złóż miedzi. Z tego okresu do naszych czasów przetrwała nie tylko tradycja górnicza miejscowości, ale także drewniane domy, system transportu wodnego oraz relikty dawnej huty i maszyn niezbędnych do wydobycia miedzi. Wskazane elementy dziedzictwa kulturowego miasta świadczą o jego wyjątkowości w skali europejskiej, zaś współpraca społeczności lokalnej z władzami na polu ochrony i rewaloryzacji tego zespołu jest godna naśladowania. Zdaniem Autorów taka współpraca jest niezbędna aby proces ochrony i rewaloryzacji dziedzictwa kulturowego przebiegał właściwie, czego dowodem jest właśnie Røros.
    This article presents the historic town of Røros, which has been inscribed into the UNESCO World Heritage List since 1980. Røros is located on the river Glomma, in central and eastern Norway, in the Sør-Trøndelag region. Settlement in this area developed around the mid-17th century when rich copper deposits were discovered. Not only the mining tradition of the town from that period, but also timber houses, a water transport system and relics of a former foundry as well as machines used for copper mining have survived until the present. The indicated elements of the cultural heritage of the town confirm its unique character on the European scale, while the cooperation between the local community and authorities in order to protect and revalorise the complex is exemplary. According to the Authors, such cooperation is indispensable for the process of protection and revalorisation of cultural heritage to run smoothly, of which Røros is proof.
    Źródło:
    Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2018, 46; 649-660
    0079-3450
    2450-0038
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samaipata project – aim of the research, methodology, and methods of documentation
    Projekt Samaipata – cel badań, metodologia i metody dokumentacji
    Autorzy:
    Kościuk, Jacek
    Ziółkowski, Mariusz
    Ćmielewski, Bartłomiej
    Ulloa Vidaurre, Delfor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293942.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Bolivia
    Samaipata
    rock art
    UNESCO World Heritage List
    remote sensing
    Boliwia
    sztuka naskalna
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    teledetekcja
    Opis:
    The Samaipata project concerns one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper describes the origin of the project, the reasons behind starting it, and its main goals. In addition, the documentation, surveying and analytical methods used in the project are briefly described.
    Przedstawiany projekt Samaipata dotyczył jednego z najważniejszych zabytków Boliwii – El Fuerte de Samaipata, prekolumbijskiego stanowiska archeologicznego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule opisano genezę projektu, powody podjęcia tematu oraz jego główne cele. Ponadto w skrócie opisano zastosowane w projekcie metody dokumentacyjno-pomiarowe i analityczne.
    Źródło:
    Architectus; 2020, 2 (62); 19-25
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konsekwencje wpisu dóbr na listę UNESCO – prestiż i co dalej? Postulaty de lege ferenda w zakresie prawnych konsekwencji wpisania obiektu na listę UNESCO
    Consequences of entering assets into the UNESCO List – prestige and what next?
    Autorzy:
    Kowalska, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113895.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    ochrona zabytków
    zabytek
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    park kulturowy
    historic preservation
    historic monument
    UNESCO World Heritage list
    cultural park
    Opis:
    In Poland there are 70 facilities recognised as monuments of history, 14 of which are listed on the UNESCO World Heritage list. From the point of view of the effects in terms of national recognition for the historical monument, it has a prestigious meaning. Given the distinction of cultural monuments as a separately governed issue by article. 7 of the Polish Act on Antiques’ Protection and Care, a question is raised debating the ratio legis of this institution. The possibility to apply for entry onto the UNESCO list is the only result of this legal regulation. However, what is the most problematic – the entry of such historic monument onto this exclusive List also does not constitute a change in terms of the legal status of such an object. The aim of this paper is to analyse the issue of the real and effective judicial protection of, both historic monuments as well as the facilities included in the list of World Heritage.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 73-81
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdańsk na liście światowego dziedzictwa UNESCO – 20 lat starań i niewykorzystanych szans
    Gdańsk on the UNESCO World Heritage List - 20 years of attempts and missed opportunities
    Autorzy:
    Gawlicki, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113963.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    Gdańsk
    ochrona zabytków
    światowa konwencja ochrony zabytków
    lista światowego dziedzictwa
    preservation of monuments
    world heritage convention
    world heritage list
    Opis:
    The abstract of this article presents efforts undertaken during the last two decades, to put Gdańsk – one of the oldest cities of the Republic of Poland – on UNESCO World Heritage List and, based on archival materials and the author’s own experience, analyses the reasons for the ineffectiveness of those attempts. The criteria to achieve this goal have been subject to a number of changes and modifications. The development of conservation concepts of the last decades, especially seeing the intangible heritage values, has created an opportunity for a broad appreciation of places, typically attributable to the reflexive points of modern history. It is the Solidarity Shipyard, perpetuated in the public consciousness, which still remains such a place. Whether it will prove worthy of the World Heritage List, should be decided by the persons responsible for its contemporary protection.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 63-72
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    El Fuerte de Samaipata in the light of current research
    El Fuerte de Samaipata w świetle aktualnego stanu badań
    Autorzy:
    Ziółkowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293815.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Samaipata
    Bolivia
    rock art
    Andean archaeology
    UNESCO World Heritage List
    Boliwia
    sztuka naskalna
    archeologia andyjska
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Opis:
    Samaipata, or more precisely El Fuerte de Samaipata, is a pre-Hispanic archaeological site of approximately 40 ha located in Bolivia, on the eastern slopes of the Andes. Due to its artistic and historical importance, the site was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 1998. The importance of El Fuerte de Samaipata and the history of the investigations of this emblematic place have been the subject of numerous works. This text summarises the main stages of the studies of the site, particularly of the rock, from the first information in Colonial sources of the 16th century to the most current research carried out by Bolivian and foreign scholars. Special emphasis is given to the documentation and preservation programs of the petroglyphs, which are deteriorating due to environmental and anthropic factors.
    Samaipata, a ściślej El Fuerte de Samaipata, to przedhiszpańskie stanowisko archeologiczne o powierzchni około 40 ha, położone w Boliwii na wschodnich zboczach Andów. W 1998 r. miejsce to ze względu na swoje znaczenie artystyczne i historyczne zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znaczenie El Fuerte de Samaipata i historia badań tego wyjątkowego zespołu były już przedmiotem licznych studiów. Ten tekst podsumowuje wyniki głównych etapów prac na tym stanowisku, zwłaszcza te dotyczące samej skały, od pierwszych informacji w źródłach kolonialnych z XVI w. poczynając, po najbardziej aktualne opracowania boliwijskich i zagranicznych badaczy. Szczególny nacisk kładzie się na dokumentację i programy ochrony petroglifów, których stan zachowania pogarsza się z powodu czynników środowiskowych i antropogenicznych.
    Źródło:
    Architectus; 2020, 2 (62); 11-18
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Description and analysis of El Fuerte de Samaipata in the light of new research, and a proposal of the relative chronology of its main elements
    Opis i analiza El Fuerte de Samaipata w świetle nowych badań oraz propozycja względnej chronologii jego głównych elementów
    Autorzy:
    Kościuk, Jacek
    Orefici, Giuseppe
    Ziółkowski, Mariusz
    Kubicka, Anna
    Muñóz Risolazo, Rosario
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/904851.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Samaipata
    Bolivia
    rock art
    Andean archaeology
    UNESCO World Heritage List
    Boliwia
    sztuka naskalna
    archeologia andyjska
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Opis:
    The study describes the results of the documentation of El Fuerte de Samaipata, a pre-Hispanic archaeological site in Bolivia on the UNESCO World Heritage List. It summarizes the most recent observations of the carvings on the rock of Samaipata, which, due to progressing erosion, are slowly vanishing. Thanks to modern documentation technologies, laser scanning, structural light scanning, digital photogrammetry, and advanced digital analysis of images and 3D models of the site, all still visible traces of petroglyphs as well as “architectural” elements like terraces, platform, niches and seats have been documented and described.
    W pracy opisano wyniki projektu dokumentującego El Fuerte de Samaipata, prehiszpańskie stanowisko archeologiczne w Boliwii wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Artykuł podsumowuje najnowsze obserwacje dotyczące rytów naskalnych w Samaipata, które powoli zanikają z powodu postępującej erozji. Dzięki nowoczesnym technologiom dokumentacji, skanowaniu laserowemu, skanowaniu światłem strukturalnym, cyfrowej fotogrametrii oraz zaawansowanej cyfrowej analizie obrazów i modeli 3D terenu wszystkie nadal widoczne ślady petroglifów, a także elementów „architektury” takich jak tarasy, platformy, nisze i siedziska zostały udokumentowane i opisane.
    Źródło:
    Architectus; 2020, 2 (62); 79-124
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Documentation of the most important petroglyphs by structured light scanning and analysis of the most damaged petroglyphs by vPTM and vRTI methods
    Dokumentacja najważniejszych petroglifów za pomocą skanowania światłem strukturalnym oraz analiza najbardziej zniszczonych petroglifów metodami vPTM i vRTI
    Autorzy:
    Kościuk, Jacek
    Telesińska, Małgorzata
    Nisztuk, Maciej
    Pakowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/904849.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Samaipata
    rock art
    UNESCO World Heritage
    PTM
    RTI
    3D scanning
    sztuka naskalna
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    skanowanie 3D
    Opis:
    The case being studied is one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper proposes a new workflow for the two most important aspects of studies on cultural heritage – detailed documentation and analysis. The former includes the well-known techniques of digital photogrammetry and structured light scanning. The latter comprises polynomial texture mapping (PTM) and reflectance transformation imaging (RTI), both of which have been used since the beginning of this century. The novelty proposed by the authors is the transfer of part of the data collection process from the physical environment to the virtual space. Despite some technical problems, by eliminating the tedious and time-consuming process of shooting photos in the field using specific lighting angles, this new workflow proved to be very efficient, particularly in documenting and interpreting badly preserved examples of bas-relief rock art.
    El Fuerte de Samaipata to jeden z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule przedstawiono dwa sposoby dokumentacji, szczególnie istotne zarówno dla badań, jak i ochrony dziedzictwa kulturowego. Pierwszy obejmuje dobrze znane techniki cyfrowej fotogrametrii i skanowania światłem strukturalnym. Drugi dotyczy zastosowania technik polynomial texture mapping (PTM) oraz reflectance transformation imaging (RTI). Obie techniki są wprawdzie stosowane już od początku tego wieku, ale nowością zaproponowaną przez autorów jest przeniesienie części procesu zbierania danych ze środowiska fizycznego do przestrzeni wirtualnej. Mimo pewnych problemów technicznych, dzięki wyeliminowaniu żmudnego i czasochłonnego etapu fotografowania w terenie przy użyciu dokładnie zdefiniowanych kątów oświetlenia, zaproponowana metoda okazała się bardzo wydajna, szczególnie w dokumentowaniu i interpretacji silnie zniszczonych przykładów rytów naskalnych.
    Źródło:
    Architectus; 2020, 2 (62); 43-58
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pamukkale - 'Bawelniany Zamek' z historia starozytna w tle
    Autorzy:
    Jaskula, R
    Jozwiak, P.
    Rewicz, T.
    Stepien, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/848326.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    Turcja
    osobliwosci
    obszary cenne przyrodniczo
    Pamukkale-Hierapolis
    walory turystyczne
    walory przyrodnicze
    fauna
    flora
    zrodla Pamukkale
    miasta
    Hierapolis
    Lista Swiatowego Dziedzictwa UNESCO
    Źródło:
    Wszechświat; 2010, 111, 04-06; 150-153
    0043-9592
    Pojawia się w:
    Wszechświat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    3D terrestrial laser scanning of El Fuerte de Samaipata
    Naziemne laserowe skanowanie 3D El Fuerte de Samaipata
    Autorzy:
    Kościuk, Jacek
    Ćmielewski, Bartłomiej
    Telesińska, Małgorzata
    Kubicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/904850.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Bolivia
    Samaipata
    UNESCO World Heritage List
    rock art
    3D scanning
    Boliwia
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    sztuka naskalna
    skanowanie laserowe 3D
    Opis:
    This paper concerns El Fuerte de Samaipata – one of Bolivia’s most important monuments inscribed on the UNESCO World Heritage List. The study describes the hardware and software used in the project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (Fuerte de Samaipata/Bolivia) site from the World Heritage List”, as well as the workflow adopted for the terrestrial laser scanning (TLS) of the site. It also explains the important role that TLS played in the entire project.
    Artykuł dotyczy El Fuerte de Samaipata – jednego z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Opisano aparaturę i oprogramowanie zastosowane w projekcie „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”, a także metodologię przyjętą dla naziemnego skanowania laserowego (TLS). Wyjaśniono również ważną rolę, jaką w całym projekcie odgrywa TLS.
    Źródło:
    Architectus; 2020, 2 (62); 27-34
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako proponowana forma ochrony w polskim systemie ochrony zabytków
    Inclusion on the UNESCO World Heritage List as a Proposed Form of Protection in the Polish Monument Protection System
    Autorzy:
    Szmygin, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24200988.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Lista Światowego Dziedzictwa
    UNESCO
    polski system ochrony zabytków
    formy ochrony zabytków
    UNESCO World Heritage List
    Polish monument protection system
    monument protection
    forms
    Opis:
    50. rocznica uchwalenia Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego (1972) sprzyja podsumowaniu jej dokonań i ocenie wpływu na ochronę dziedzictwa. Ruch Światowego Dziedzictwa osiągnął znaczący sukces ilościowy, merytoryczny, wizerunkowy. Wypracowano unikatową, uniwersalną metodologię oceny dóbr dziedzictwa i standardy ich ochrony – są one oparte na współczesnym podejściu do ochrony i zarządzania dóbr kultury. Ochrona dóbr kultury Światowego Dziedzictwa odbywa się w ramach krajowych systemów ochrony zabytków. Standardy, metodologie i procedury krajowych systemów ochrony nie są spójne z systemem UNESCO. Dlatego ochrona i zarządzanie dóbr UNESCO nie mogą być realizowane w pełni. Dorobek, jakość i trwałość systemu Światowego Dziedzictwa uzasadnia włączenie go do krajowych systemów ochrony. W Polsce możliwe i zasadne jest uznanie „wpisania dobra na Listę Światowego Dziedzictwa” jako jednej z ustawowych form ochrony zabytków (art. 7).
    The fiftieth anniversary of the Convention concerning the protection of the world cultural and natural heritage (1972) is conducive to taking stock of its achievements and assessing its impact on heritage protection. The World Heritage movement has achieved significant quantitative, substantive, and image-related success. A unique, universal methodology for assessing heritage sites and standards for their protection have been developed—they are based on contemporary approaches to the protection and management of cultural sites. The protection of the World Heritage cultural sites is carried out within the framework of national systems of monument protection. The standards, methodologies and procedures of national protection systems are not consistent with the UNESCO system. Therefore, the protection and management of the UNESCO sites cannot be realized in full. The achievements, quality and sustainability of the World Heritage system justify its inclusion in national systems of protection. In Poland, it is possible and reasonable to recognize the inclusion of a site on the World Heritage List as one of the statutory forms of monument protection (Art. 7).
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 7--19
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jasina – cerkiew Strukowska z Listy UNESCO na tle innych świątyń huculskich
    Yasinia – the Strukivska tserkva from the UNESCO World Heritage List compared to other Hutsul temples
    Autorzy:
    Witkowski, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535679.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    cerkiew huculska
    cerkiew drewniana
    architektura drewniana
    Jasina
    Huculszczyzna
    Zakarpacie
    Lista światowego dziedzictwa
    UNESCO
    Hutsul tserkva
    wooden tserkva
    wooden architecture
    Yasinia
    the Hutsul Land
    Transcarpathia
    UNESCO World Heritage List
    Opis:
    In 2013, the tserkva dedicated to the Ascension, and traditionally called the Strukivska tserkva, in Yasinia, in the district of Rakhiv, in the Transcarpathian area, in the Hutsul Lands, was inscribed on the UNESCO World Heritage List, together with fifteen other wooden tserkvas in Polish and Ukrainian Carpathian region. Due to his long-lasting supervision over inventory measurements of the Hutsul folk architecture and wooden sacred architecture in the Hutsul Lands and in the Pokuttya region, the author makes a detailed presentation of this temple, which is known in Poland mainly in tourist and sightseeing circles, and compares it with other Hutsul tserkvas with similar plan characteristics. The article contains presentation of the history of this tserkva, which was built in 1824. Its traditional name is supposed to originate from the surname of a Hutsul shepherd, Ivan Struk, who probably founded it as a votive offering for a miraculous rescue of a flock of sheep in winter, which is a theme of a legend that is popular in this part of the Hutsul Lands. On the basis of the field studies that – among others – resulted in making measurement documentation by architecture students from the Lodz University of Technology, under the supervision of the author, there are discussed characteristics of the log construction, with consideration given to the use of squared timber, corners with dovetail joints and cut endings of logs, which is common among others in wooden sacred architecture in the Transcarpathian area, but more seldom in the Galician Hutsul Lands. The temple has no choir gallery over the vestibule for women, which is atypical in Hutsul tserkvas, yet here it is a result of very small sizes of the object. In the tserkva there has been preserved a valuable baroque iconostasis, unfortunately with icons that have been painted on the former paintings recently. A high artistic value is represented by a few other elements of the decor: single icons, processional crosses and banners. Another interesting element is a severe decoration of wooden construction arches at the junction of nave square and side arms, with the characteristic wooden volutes, which is unique for the Hutsul Lands but known for example in the Podhale region. It is one of the two tserkvas of the Hutsul type situated on the South of the Carpathian arch. Other wooden tserkvas in this area belong to totally different types of spatial forms, which are not related to the Hutsul Lands. Due to its plan and shape the one-dome Strukivska tserkva may be classified to the group of a dozen or so recognised wooden temples mainly from the Galician Hutsul Lands and the Pokuttya region that are based on a spatial pattern of a central building on the Greek cross plan, which is composed of five squares, with the middle one being bigger than the remaining ones. This group may comprise both elder (the end of the 18th c. – the beginning of the 19th c.) traditional one-dome Hutsul tserkvas, such as: Deliatyn (1785, extended in 1894, 1902, 1911- -1912), Velyka Kam’yanka (1794), Zelena, the district of Nadvirna (1796, later extended), Zhabye Slupeyka (about 1800, extended in 1850, does not exist), Dora (1823, extended in 1844), Lojeva (1835), Bili Oslavy (called the lower one, 1835), and fivedome objects from the 2nd half of the 19th c.: Tlumachyk (1852, does not exist), Knyazhdvir (1864, does not exist), and Havrylivka (1862, not examined by the author yet), and also the threedome tserkva in Hvizdets (1855), in which the side arms are narrower (rectangular, not square). Whereas, three temples from the parish of Mykulychyn, designed by professionals: Mykulychyn (1868, designed by the architect J. Czajkowski), Tatariv (1912, designed by the architect Franciszek Mączyński from Cracow, polychromes made by the painter Karol Maszkowski, also from Cracow) and Polyanytsya Popovichivska (1912, does not exist), the so called new tserkva in Vorokhta (the 30s of the 20th c.), the tserkva in Zarichchya (1943, designed by the architect Lev Levyns’kyi), are creative interpretations of the original pattern. The two latter ones may be classified simultaneously to a large group of tserkvas in the national Ukrainian style. Similar characteristics are probably to be found in the tserkva in Tysmyenichany (1865), not examined by the author yet. A few tserkvas were extended from the classic three-part plan to the ‘cross’ plan with an enlarged nave square by means of adding side arms; for example: Krasne, the district of Rozhniativ, earlier the county of Kalush (about 1840, extended, 1899 rebuilt) and Chornyi Potik, (the 19th c?). The Strukivska tserkva is decidedly the smallest one in the discussed group (side of the nave log construction is about 5 metres long), which may be explained by the fact that it was a private, peasant foundation. Tserkvas that belong to the pattern described above are situated in a quite compact group in a relatively small geographical area, which may be basically associated mainly with the upper Pruth valley from Vorokhta to Zabolotiv. Some of them are located by roadsides that lead to major tracts or to the Pruth valley. The river and trade routes at its banks contributed to spreading of the pattern, yet it did not spread beyond these tracts. Maybe, in the course of some further studies in the areas of Pokuttya, at the North of the Pruth river, which have been less explored yet, it will happen to find some other examples of objects with the same original plan. The pattern of the tserkva at the Greek cross plan with enlarged nave square was present (though very rare) not only in other regions of former Galicia, but also in Northern, middle, and Eastern lands of Ukraine. However, tserkvas of this type did not exist in a compact group in such a small area as in the discussed region of the Hutsul Lands and Pokuttya. Due to its morphology the group described as the cruciform tserkvas with enlarged nave square presents a set that may be distinguished from the remaining types of wooden temples in the Hutsul Lands and Pokuttya, and may be referred to as Western or – to be more precise – North-Western type the Hutsul wooden tserkva with two variants and older and younger variations. It is not only the fact of identical scheme of groundfloor plan and similar sizes that is significant here, but also the time when the temples were built (the end of the 18th c. – the beginning of the 2nd half of the 19th c.). An additional fact that in this area there were built a few other tserkvas the forms of which present an interpretation of the original pattern indicates that the pattern was so marked in the described area that it was also observed by professionals, who as early as in the 2nd half of the 19th c. and the beginning of the 20th c. wanted to respect consciously the local building traditions, which presented an inspiration for them. The Strukivska tserkva in Yasinia constitutes a very important element in this interesting group of temples. It is an ‘import’ of the pattern of ‘cruciform’ tserkva from the Galician Hutsul Lands to the Transcarpathians. It was built at the same time when the model of ‘cruciform’ tserkvas with enlarged nave square was spreading to the North from the main Carpathian arch. It represents a high level of building technique, with some distinct features that were characteristic of the area. It has been preserved in a relatively pure form, not ‘spoiled’ (as some other Hutsul tserkvas) with extending, rebuilding, or changing materials for covering walls and roofs. At present, it does not demand any important conservatory works. The inscription of this tserkva on the UNESCO World Heritage List seems thoroughly justified. In the group of eight Ukrainian wooden tserkvas that are inscribed on the List, as many as two come from the Hutsul Lands and Pokuttya, which is a clear evidence for the role of this region for the Ukrainian culture. Translated by Joanna Witkowska
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2015, 2; 7-39
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    31. SESJA KOMITETU ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO
    31ST SESSION OF THE UNESCO WORLD HERITAGE COMMITTEE
    Autorzy:
    Piotrowska-Nosek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536490.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Auschwitz Birkenau - niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945)
    deklaracja budapeszteńska
    Raport Okresowy UNESCO
    Auschwitz Birkenau - German Nazi concentration and death camp (1940-1945)
    Opis:
    Already 851 sites representing exceptional universal merits have found themselves on the UNESCO World Heritage List, created upon the basis of the 1972 UNESCO convention on the protection of the world cultural and natural heritage. The decision-making body within the convention is the Committee. The 31st session of the UNESCO World Heritage Committee was held on 23 June-2 July 2007 in Christchurch (New Zealand). More than 800 representatives of 184 convention member states, state institutions and NGOs attended the meeting. The Committee decided to add to the UNESCO World Heritage List 22 new sites. It also made an unprecedented decision to strike from the list the Arabian Oryx Sanctuary in Oman, due to a reduction of the terrain and the falling number of the antelopes. The most important decision concerning world heritage sites in Poland pertained to the changed name of the Auschwitz Concentration Camp. According to the proposal made by the Committee the new name is now composed of two parts, the main component being: “Auschwitz Birkenau”, followed by a description: ”German Nazi concentration and death camp (1940-1945)”. The Committee also accepted a pronouncement of the site’s significance – a document describing the site and justifying its inclusion on the List within the context of selected criteria. All the sites are obligated to prepare a pronouncement defining their exceptional and universal merits. The purpose of this duty and the explanation of the limits of the entry are to introduce order into the UNESCO World Heritage List and to draw attention to the state of the preservation of particular sites. Those activities were inaugurated within the framework of the Regular Report in 2003-2006. The 32nd session of the UNESCO World Heritage Committee will take place in Quebec (Canada) on 2-10 July 2008.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2007, 1; 19-21
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomniki Historii, a doświadczenia Światowego Dziedzictwa - rozważania na przykładzie drewnianej architektury sakralnej
    Monuments of History and the experience of World Heritage - reflections on the example of wooden sacral architecture
    Autorzy:
    Siwek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1204843.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    pomnik historii
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    zarządzanie dziedzictwem
    ochrona dóbr kultury
    sakralna architektura drewniana
    monument of history
    UNESCO World Heritage List
    heritage management
    protection of cultural heritage
    sacred wooden architecture
    Opis:
    Sukces i dynamiczny rozwój Listy Światowego Dziedzictwa ukazuje nośność koncepcji wskazania elitarnej grupy dóbr istotnych dla globalnej społeczności ze względu na wartość. Jednocześnie ewolucja listy ujawnia zagrożenia rozmywania się przekazu i dewaluacji wartości wpisów, po przekroczeniu ilościowej masy krytycznej. Na gruncie polskim można dostrzec analogiczne procesy i zagrożenia w stosunku do grupy dóbr najcenniejszych – Pomników Historii. Skłania to do pytań o analogie i różnice obu zbiorów dóbr szczególnych oraz o możliwość polskiej recepcji światowych koncepcji ochrony. Doskonałą grupą referencyjną ukazującą niespójności systemowe są polskie zabytki drewnianej architektury sakralnej. Na tym przykładzie omawiana jest koncepcja „Seryjnych pomników historii”. Związanie owej koncepcji z obowiązkiem opracowywania planów zarządzania, jako wyrazu aktywnej postawy ochronnej, może przyczynić się do optymalizacji systemu ochrony dóbr o najwyższej wartości. Jednocześnie zawarte w metodyce planów zarządzania analizy porównawcze mogą stać się narzędziem racjonalizowania nowych uznań za pomnik historii, określenia granic reprezentacji zjawiska. Odwoływanie się do grupy zabytków, a nie do pojedynczego, autorytatywnie wskazanego reprezentanta ma znaczenie zarówno dla stanowienia ochrony, jak i edukacji o dziedzictwie oraz prezentacji dziedzictwa kulturowego kraju. Nie ulega wątpliwości, że zbiór pomników historii i podzbiór dóbr światowego dziedzictwa powinny w polskim systemie ochrony zabytków wyróżniać się, jako dobra najcenniejsze, zarówno pod względem prestiżowym, jak i ze względu na skuteczność oraz standardy ochrony precyzowane w planach zarządzania.
    The success and dynamic development of the World Heritage List shows the carrying capacity of the concept of identifying an elite group of goods important to the global community in terms of value. At the same time, the evolution of the list reveals threats of blurring of the message and compromising the value of entries after exceeding the critical quantitative mass. In the Polish context, one can see analogous processes and threats in relation to the group of the most valuable property - the Monuments of History. This raises questions about analogies and differences between the two sets of special assets and about the possibility of the Polish reception of the world's concepts of protection. An excellent reference group showing system inconsistencies are Polish monuments of wooden sacral architecture. It is on this example that the concept of "Serial monuments of history" is being discussed. The connection of this concept with the obligation to develop management plans as an expression of an active protective attitude may contribute to the optimization of the system of protection of the property of the highest value. At the same time, comparative analyses included in the management plan methodology may become a tool for rationalizing new recognitions of monument of history, determining the limits of the phenomenon's representation. Referring to a group of monuments, and not to a single, authoritatively appointed representative, is important both for the establishment of protection and education about heritage, as well as for the presentation of the cultural heritage of the country. There is no doubt that the collection of historical monuments and the subset of world heritage in the Polish system of monument protection should stand out as the most valuable assets, both in terms of prestige and due to the effectiveness and standards of protection specified in the management plans.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 167-179
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Działu Analiz Konserwatorskich w realizacji zadań statutowych Narodowego Instytutu Dziedzictwa
    The role of the Conservation Analyses Department in the performance of statutory tasks of the National Heritage Board of Poland
    Autorzy:
    Jagielska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538298.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Dział Analiz Konserwatorskich
    KOBiDZ
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    NID
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    ekspertyzy konserwatorskie
    skreślenie z rejestru zabytków
    adaptacja zabytku
    rejestr zabytków
    CARARE
    standard dokumentacji
    pomnik historii
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Akademia Nieświeska
    Opis:
    The Conservation Analyses Department was established by the order of the Director of the National Centre for Research and Documentation of Monuments dated 6 June 2010. The Department comprised the Team of Experts and the Conservation Policy Formation Workshop. The Department co-ordinates and supervises work connected with the preparation of opinions and expertises regarding the protection of non-movable and movable monuments for public administration authorities – the Ministry of Culture and National Heritage, Voivodeship Offices for Monument Protection and their branches and local government conservators. It carries out its tasks with the help of local divisions representing the National Heritage Board of Poland. The definite majority of issued opinions concerns the evaluation of the level of preservation of the value of historic objects or areas during administrative procedures being conducted by the Ministry of Culture and National Heritage with regard to deletions from the register of monuments. The Conservation Analyses Department co-ordinates the implementation of the procedure for acknowledgement of a historic object as a history monument and participates in work regarding the creation and dissemination of standards of documentation, research and conservation of historic objects. The activity of the Department in the field of protection of historic parks and gardens is particularly worth mentioning. It includes, among others, study and design works carried out in Branicki’s Garden in Białystok from 2006 till 2009 and the preparation of conservation requests and the resulting projects of regeneration of the palace park in Białowieża and the park in Trzebiny. The palace & park layout in Trzebiny is currently administered by the National Heritage Board of Poland – the Local Workshop in Trzebiny. An important task ordered by the Minister of Culture and National Heritage is the management of the regeneration of Muskau Park. Over 20 years’ period of regeneration works is a significant yet still fragmentary process of restoration of the full historical value of the park. The Institute is also responsible for the creation and putting into common use of standards of documentation, elaborations and manuals regarding the protection of cultural heritage that are addressed to a wide group of recipients, an example of which is the Methodological guide to the elaboration of communal monument care programmes. The international co-operation with Eastern states has been carried out by NHBP and its predecessors for many years, including the „Nieśwież Academy” Postgraduate Summer School and cooperation with the Trakai Historical National Park in Lithuania. All activities being handled by the Conservation Analyses Department of the National Heritage Board of Poland are subject and may become subject to modifications, depending on the orders of the Ministry of Culture and National Heritage, the needs of voivodeship monument conservators and other institutions and the emerging topics that must be solved urgently. Currently the Conservation Analyses Department employs 14 persons. They build an interdisciplinary team consisting of a group of historians of art, monument experts – conservators, landscape architects, an architect and a lawyer – persons with a large professional experience and significant achievements.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2012, 1-2; 101-110
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historyczne parki i ogrody na Liście światowego dziedzictwa UNESCO
    Historical parks and gardens on the UNESCO World Heritage List
    Autorzy:
    Furmanik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539033.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    park
    ogród
    dobro
    dziedzictwo
    historyczne parki i ogrody
    światowe dziedzictwo
    Lista światowego dziedzictwa UNESCO
    Konwencja światowego dziedzictwa
    kryteria wpisu
    autentyzm
    integralność
    wyjątkowa uniwersalna wartość
    garden
    property
    heritage
    historic parks and gardens
    world heritage
    UNESCO World Heritage List
    World Heritage Convention
    criteria for the inscription
    authenticity
    integrity
    Outstanding Universal Value
    Opis:
    Na Liście światowego dziedzictwa UNESCO znajduje się obecnie 77 historycznych parków i ogrodów, które społeczność międzynarodowa uznała za dziedzictwo kulturowe o znaczeniu światowym. Ich analiza wykazała, że reprezentują kilka głównych cech, które kwalifikują je jako światowe dziedzictwo: są wybitnymi przykładami różnych stylów sztuki ogrodowej, a ich kompozycja i elementy wskazują cechy charakterystyczne dla danego stylu; ich właścicielami i twórcami są często znane osobistości, które zasłużyły się w historii świata, wybitni artyści, planiści, projektanci ogrodów, architekci; często cechuje je pionierskie podejście do sztuki ogrodowej, a także planowania przestrzennego, dzięki czemu były inspiracją dla kolejnych miejsc, projektantów i właścicieli ogrodów na całym świecie; niektóre niosą ze sobą wartości niematerialne: religijne, duchowe, są inspiracją dla poezji czy innego wymiaru sztuki (np. malarstwa, muzyki, architektury, produkcji tkanin i dywanów).
    The UNESCO World Heritage List consists of 77 historic parks and gardens, which the international community recognized as the cultural heritage of world importance. Analysis of these properties showed that they present some of the characteristic attributes that qualify them as a world heritage: they are outstanding examples of different styles of garden art, and their composition and elements indicate the characteristics of the style; the owners and creators are often famous in the history of the world, or were outstanding artists, planners, designers of gardens, architects; they were often places of pioneering approach to the art of gardening, as well as spatial planning, which were the inspiration for other properties, designers and garden owners worldwide; some of them carry intangible values: religious, spiritual, inspire poetry, or another forms of art (e.g. painting, music, architecture, production of fabrics and carpets).
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2016, 1; 259-301
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zamek Królewski w Warszawie
    Autorzy:
    Majewski, Piotr (1971- ).
    Powiązania:
    Biuletyn IPN 2020, nr 10, s. 3-11
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Bogusławski, Jan (1910-1982)
    Zamek Królewski (Warszawa ; instytucja kultury)
    II wojna światowa (1939-1945)
    Straty wojenne
    Zamek Królewski (Warszawa ; budynek)
    Polityka historyczna
    Odbudowa (urbanistyka)
    Dziedzictwo kulturowe
    Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Muzealnictwo
    Artykuł z czasopisma historycznego
    Opis:
    Zamek Królewski w Warszawie, siedziba najwyższych władz państwowych, miejsce istotnych wydarzeń w historii Polski, a także obiekt zabytkowy stał się celem niemieckiej tzw. Kulturpolitik – został zniszczony przez okupantów w czasie II wojny światowej. Po 1945 roku ścierały się w kraju koncepcje rekonstrukcji Zamku i jego przeznaczenia. Decyzja o odbudowie według koncepcji autorstwa Jana Bogusławskiego zapadła na początku 1971 roku. Postanowiono, że odbudowany Zamek będzie nosił miano „Pomnik Historii i Kultury Narodowej”. Dzięki wieloletnim staraniom konserwatorów, historyków, historyków sztuki i muzealników, a także finansowemu wsparciu Polaków w kraju i za granicą, udało się dokonać wiernej rekonstrukcji obiektu, który wraz ze Starym Miastem został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO (2 września 1980 r.).
    Fotografie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokumentacja miasta Torunia na listę światowego dziedzictwa UNESCO – uwarunkowania, proces tworzenia, treść i forma
    Dokumentation der Stadt Toruń für Liste des UNESCO-Welterbes, Bedingungsgefüge, Entstehungsprozess, Inhalt und Form
    Documentation of the city of Toruń for UNESCO World Heritage List – conditions, process of creation, content and form
    Autorzy:
    Zimna-Kawecka, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52494369.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    dziedzictwo Torunia
    Zespół Staromiejski Torunia
    lista światowego dziedzictwa UNESCO
    ochrona miast historycznych
    heritage of Toruń
    Old Town of Toruń
    UNESCO World Heritage List
    protection of historic cities
    Das Erbe von Toruń
    Altstadtanlage von Toruń
    Liste des UNESCO-Weltkulturerbes
    Schutz historischer Städte
    Opis:
    W artykule przedstawiono okoliczności procesu powstawania i cechy przygotowanej dokumentacji do wniosku o wpis obszaru staromiejskiego Torunia na listę światowego dziedzictwa UNESCO, autorstwa dr. hab. Mariana Arszyńskiego wraz z zespołem. W ubiegłym roku obchodzony był jubileusz 25-lecia uznania wyjątkowych, powszechnych wartości miasta. Choć niektóre osoby związane z tym procesem publikowały już swoje wspomnienia, to sama dokumentacja nie była dotąd przedmiotem analizy, a stanowiła jedno z pierwszych opracowań przygotowywanych na potrzeby wniosku w nowej formie. Przede wszystkim jednak prezentuje ona interesujący przykład metodologii, gdyż przed wpisem Torunia jako średniowiecznego miasta – nie było takiego odpowiednika, którego analiza wartościująca, a w konsekwencji dokumentacja mogłaby posłużyć za wzór dla toruńskiego opracowania. Na potrzeby niniejszego artykułu sięgnięto do szeregu dokumentów związanych z początkiem procesu zgłoszenia kandydatury Torunia, a także materiałów roboczych – w tym roboczego egzemplarza dokumentacji przechowywanych w Katedrze Konserwatorstwa UMK. Treść dokumentów skonfrontowano z informacjami uzyskanymi podczas wywiadów: z pomysłodawcą i autorem – prof. M. Arszyńskim, ale też z dwoma byłymi pracownikami Katedry bezpośrednio zaangażowanymi w powstanie samego dokumentu: Wiesławem Kanią i Henrykiem Ratajczakiem.  
    This article presents the circumstances of the process and features of the prepared documentation for the application for the inscription of the Old Town area of Toruń on the UNESCO World Heritage List, authored by Marian Arszynski, PhD, and his team. Last year marked the 25th anniversary of the recognition of the city’s outstanding universal values. Although some of the people involved in this process have already published their recollections, the documentation itself hasnot been analysed so far while it was one of the first studies prepared for the application in a new form. Above all, however, it presents an interesting example of methodology, as prior to the inscription of Toruń as a medieval city – there was no such equivalent, the analysis of which and consequently the documentation could serve as a model for the Toruń study. For the purposes of this article, a number of documents related to the commencement of the process of submitting Toruń’s candi[1]dature were consulted, as well as working materials – including a working copy of the documentation kept at the Department of Conservation at the Nicolaus Copernicus University. The content of the documents was confronted with information obtained during interviews: with the originator and author, Professor M. Arszynski, but also with two former employees of the Department directly involved in the creation of the document itself: Wiesław Kania and Henryk Ratajczak.  
    Der Beitrag stellt die Umstände des Entstehungsprozesses und die Merkmale der Dokumentation vor, die für den Antrag auf Aufnahme der Altstadtanlage von Toruń in die Liste des UNESCO-Weltkulturerbes von Dr. habil. Marian Arszyński und seinem Team erstellt wurde. Letztes Jahr feierten wir den 25. Jahrestag der Anerkennung der einzigartigen, universellen Werte der Stadt. Obwohl einige von an diesem Prozess Beteiligten ihre Erinnerungen bereits veröffentlich haben, war die Dokumentation selbst bisher nicht Gegenstand einer Analyse, gehörte sie ja zu den ersten Vorbereitungsunterlagen, die für den Bedarf des Antrags in neuer Form aufbereitet wurden. Zunächst einmal stellt sie jedoch ein interessantes Beispiel einer Methodologie dar, denn vor der Eintragung Toruńs als einer mittelalterlichen Stadt gab es keine Vorlage, deren bewertende Analyse und damit Dokumentation als Vorbild für die Toruner Ausarbeitung dienen könnte. Für die Zwecke dieses Beitrags wurde eine Reihe von Dokumenten ausgewertet, die mit dem Beginn des Prozesses zur Einreichung der Kandidatur von Toruń sowie Arbeitsmaterialien verbunden sind – darunter eine Arbeitskopie der Dokumentation, die im Lehrstuhl für Denkmalpflege der Nikolaus-Kopernikus-Universität aufbewahrt wird. Der Inhalt der Dokumente wurde mit den aus Interviews mit dem Ideengeber und Autor – Prof. M. Arszyński, aber auch mit zwei ehemaligen Lehrstuhlmitarbeitern, die direkt an der Erstellung des Dokuments selbst beteiligt waren: Wiesław Kania und Henryk Ratajczak gewonnenen Informationen verglichen.  
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2023, 50; 269-313
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niematerialne dziedzictwo kulturowe w świetle ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego
    Intangible cultural heritage in the light of protection and promotion of the diversity of cultural expressions
    Autorzy:
    Ratajski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538459.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    UNESCO
    niematerialne dziedzictwo kulturowe
    Konwencja w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego z 2003 roku
    Konwencja w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego z 2005 roku
    Konwencja w sprawie ochrony dziedzictwa kulturalnego i naturalnego z 1972 roku
    Program UNESCO Pamięć Świata
    społeczność lokalna
    tożsamość
    dziedzictwo materialne
    zrównoważony rozwój
    kultura
    dialog pokoju
    dialog kultur
    różnorodność wyrazu kulturowego
    lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości
    lista światowego dziedzictwa
    polityka kulturalna
    polityka rozwojowa
    kultura narodowa
    kultura lokalna
    dobra kultury
    przemysły kultury
    Milenijne Cele Rozwoju ONZ
    prawa człowieka
    Opis:
    The article refers to two UNESCO conventions adopted by Poland in recent years: The Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage of 2003 and the Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions of 2005. On one hand, comparing the content of these documents allows better understanding of the keynote of the concept of safeguarding intangible national heritage applied by UNESCO, and, on the other hand, this guiding principle shows the long distance covered while shaping the vision of cultural heritage over forty years from the establishment of the Convention on Safeguarding the Cultural and Natural Heritage in 1972. To complete the picture, UNESCO’s “Memory of the World” Programme of 1992, concerning safeguarding the documentary heritage, including the digital heritage, must be mentioned. These documents capture the diverse landscape of human cultural heritage, being complementary to each other. They are permeated by the principles of the protection and promotion of the heritage to varying degrees: equality, diversity, equivalency, share in the sustainable development, importance of an individual creator, and also an important role of the local community in this process. They indicate the evolution of the development conditions based on the cultural awareness, sense of identity, formed in the process of gradual identification of one’s own tangible and intangible heritage. They emphasize the possibility of a significant participation of culture in development. The Preamble to the Convention from 2005 contains provisions which formulate principles in a clear way, and also shed light on understanding other UNESCO conventions and programmes, especially on the particularly important Convention from 2003. The principle of non-evaluation, which applies to making new entries on the Representative List of Intangible Cultural Heritage of Humanity, so difficult to understand in the light of the experience related to the application of the criteria for making new entries on the World Heritage List, in accordance with the Convention on Protection of the Cultural and Natural Heritage from 1972, gains importance in the perspective of “cultural diversity forming a common heritage of humanity” and being “a mainspring for sustainable development for communities, peoples and nations”. The Convention emphasizes the importance of culture for social cohesion; developmental role of exchanges and interactions between cultures based on freedom of thought, expression and information, as well as diversity of media; the importance of linguistic diversity; the importance of vitality of cultures, including for persons who belong to minorities and indigenous people, as “manifested in their freedom to create, disseminate and distribute their traditional, cultural expressions and to have access thereto, so as to benefit them for their own development”. These statements give special meaning to the main thoughts of the Convention of 2003, which indicates the fundamental importance of the local community and individual carriers in ensuring vitality of the intangible heritage as a basic condition for its protection. Hence the differences in determination of goods added to the lists established on the basis of the Convention of 1972 and of 2003. In the first case, the dominating principle is the principle of selection of the most outstanding works in a given field, based on the methodology determined by specialists using the criteria of European historical and aesthetic tradition. In the case of the Convention of 2003, there was a clear evolution towards the recognition of the values of cultural phenomena rooted in the local context, proving, first of all, the diversity and authenticity of these phenomena, with their significance in creating the culture for the local community and as a manifestation of their identity, and, with the use of tools for the protection of these phenomena/ elements, may participate in the dialogue of cultures on the national and global scale. The process of the implementation of the Convention gives a huge chance to prepare a methodology consistent with the assumptions of the Convention of 2003, by means of activities that aim at creating the national register of the intangible heritage, and thus recognize, disseminate and maintain the richness of intangible culture in Poland which, as a result of a well conducted cultural policy consistent with the principles of the Convention of 2005, should be present in the developmental processes of our country in a creative manner.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2014, 1; 5-18
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-29 z 29

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies