Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "life-writing" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-42 z 42
Tytuł:
Uchwycić stratę, albo „kamyki cmentarne” z Melbourne
To grasp what’s lost: ‘Small tomb stones’ from Melbourne
Autorzy:
Kwapisz Williams, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510723.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Australia
life writing
migration
poetry
Opis:
Migration always involves loss, which inspires potential writers and is itself often the focus of migrants’ narratives. Seen through this monodimensional attachment to things left behind and hence not particularly valued, written and unwri tten stories of migrants’ experiences are themselves prone to disappear, together with the memory of their authors. This paper exam-ines the work of a biographer and poet, Bogumiła Żongołłowicz, commited to recovering and preserving achievements of Polish post-war migrants in Australia, reclaiming forgotten or unappreciated literary works for future readers, and celebrating life and memory of those who would otherwise perish as well.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2016, 1(17); 81-96
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spacing of Memory in The Book of My Lives by Aleksandar Hemon*
Spacing of Memory in The Book of My Lives by Aleksandar Hemon
Autorzy:
Durić, Dejan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635694.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
life-writing
exile
memory
space
place
Opis:
The paper examines the memoir The Book of My Lives by Bosnian-American writer Aleksandar Hemon. This non-fiction work explores the author’s childhood in the capital of Bosnia and Herzegovina before the collapse of Yugoslavia, and then his exile experience in Canada and the United States after the outbreak of the war. Through the prism of memory, the book deals with the subject of exiles, uprootedness and efforts to start a new life in a new environment. Being an autobiographical record, The Book of My Lives lends itself to the examination of the issue of exile and memory issues, which is one of the two themes of this paper. The second concerns the understanding of the relationship between memory and space. The paper seeks to show how the spatial dimension is also important for the creation of memory because memories represent an essential factor for the transformation of abstract space into a particular place.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 16; 101-122
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joe Brainard’s "I Remember", Fragmentary Life Writing and the Resistance to Narrative and Identity
Autorzy:
Drąg, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641437.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
fragmentation
life writing
experimental literature
narrative identity
Opis:
Paul Ricoeur declares that “being-entangled in stories” is an inherent property of the human condition. He introduces the notion of narrative identity-a form of identity constructed on the basis of a self-constructed life-narrative, which becomes a source of meaning and self-understanding. This article wishes to present chosen instances of life writing whose subjects resist yielding a life-story and reject the notions of narrative and identity. In line with Adam Phillips’s remarks regarding Roland Barthes by Roland Barthes (1975), such works-which I refer to as fragmentary life writing-emerge out of a profound scepticism about any form of “fixing” oneself and confining the variety and randomness of experience to one of the available autobiographical plots. The primary example of the genre is Joe Brainard’s I Remember (1975)-an inventory of approximately 1,500 memories conveyed in the form of radically short passages beginning with the words “I remember.” Despite the qualified degree of unity provided by the fact that all the recollections come from the consciousness of a single person, the book does not arrange its content in any discernible order-chronological or thematic; instead, the reader is confronted with a life-in-fragments. Although individual passages could be part of a coming-of-age, a coming-out or a portrait-of-the-artist-as-a-young-man narrative, Brainard is careful not to let any of them consolidate. An attempt at defining the characteristics of the proposed genre will be followed by an indication of more recent examples of fragmentary life writing and a reflection on its prospects for development
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2019, 9; 223-236
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Five Propositions on Self-Narratives, *Francophonie and Minorities
Autorzy:
Ippolito, Christophe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606065.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
self-narratives
culture
society
minorities
life narratives
life-writing
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
This introduction presents the LSMLL volume that follows (volume entitled “Self-Narratives and Society”), and discusses five propositions: I. Self-narratives may be analyzed as rediscoveries of what the self is not, i.e. society in particular; II. Beyond questionable distinctions between autobiography, autofiction and testimonies, selfnarratives may be defined interculturally (with help from the Englishspeaking world) as (predominantly reflexive) forms of life narratives and examples of life-writing; III. Autobiography and autofiction can’t file for divorce; IV. We should joyfully call for the end of [La] *Francophonie, substitute what could be abbreviated as LEF (littérature d’expression française) to the unfortunate expression littérature *francophone, and/or play on semantic neutrality and signal the *Francophone imposture with a (typographical) countersign: *francophone, *Francophonie; V. The “culturality” inherent to self-narratives opens itself up to the question of minorities.
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Том не содержит аннотаций на английском языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2016, 40, 2
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonaturografie. Biopoetyki immersyjnego piśmiennictwa przyrodniczego (Zajączkowska, Brach-Czaina, Tsing, Macdonald)
Life-nature-writing (Zajączkowska, Brach-Czaina, Tsing, Macdonald)
Autorzy:
Adamczewska-Baranowska, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097185.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
życiopisanie
piśmiennictwo przyrodnicze
memuar
ekokrytyka
biopoetyka
cthulucen
asamblaż
life-writing, nature writing, memoir, ecocriticism, biopetics, cthulucene, assemblage
life-writing
nature writing
memoir
ecocriticism
biopoetics
cthulucene
assemblage
Opis:
Celem artykułu jest wyodrębnienie nowej, nieantropocentrycznej formy pisania o przyrodzie. Analizując teksty antropolożki Anny Lowenhaupt Tsing, biolożki Urszuli Zajączkowskiej, historyczki nauki Helen Macdoland i filozofki Jolanty Brach-Czainy – wskazuję na chwyty charakteryzujące ich biopoetykę: immersyjność, rizomatyczność, asamblażowość i tentakularność. Nawiązując do formuły gatunkowej “pasażu tekstowego” (rozumianego szeroko, niekoniecznie jako pisanie i czytanie miasta) i wspierając się rozważaniami Rebeki Solnit, pokazuję, jakim ponadgatunkowym doświadczeniem jest dla flanerek wędrówka i włóczęga, które mogą zarazem być ucieczką z laboratorium. Zastanawiam się też, jak bardzo nieantropocentryczny może być tekst literacki.
he aim of this paper is to describe new, non-anthropocentric forms of non-fictional nature writing that can also be interpreted as life-nature (autoBIOgraphical) writing. The author discusses the works of Anna Lowenhaupt Tsing (anthropologist), Urszula Zajączkowska (biologist), Helen Macdonald (historian of science) and Jolanta Brach-Czaina (philosopher) in order to show their biopoetical writing strategies: immersion, rhizomatic, assemblage, and tentacularity. In her analysis, the author defines the strategies by using the concepts of Passage – understood in broader terms rather than as a trope of urban writing and reading – and flaneurie, which can be a non-urban experience, that represents the opposite of laboratory. This paper will also discuss the possibilities and the limits of non-anthropocentrism in literature.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 229-249
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sienkiewicz w lustrze biografii
Sienkiewicz’s Reflection in the Biographical Mirror
Autorzy:
Chomiuk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951550.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Henryk Sienkiewicz
post-war biographies
life writing
representation
Opis:
Relying on post-war biographies of Henryk Sienkiewicz, the article provides an insight into how his life as a writer was modelled through recurring similarities and differences of representation. Both factual and methodological portrayals seem uniform. In 1954 the biographical calendar presented by Julian Krzyżanowski became a point of reference for all following profiles of Sienkiewicz. Moreover, the biographers seem to utilize personal documents in a similar manner – they are to validate their stories. The resulting life writing appears to hold peculiar control over the protagonist’s life, suggesting that special-temporal distance allows us to see more than Sienkiewicz did himself.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2016, 8
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Psalter over the water – a multidisciplinary account of originality
Autorzy:
Charzyńska-Wójcik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051101.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Psalter
translation
Jacobite court
life-writing studies
linguistics
Opis:
The paper deals with a little-known translation of the Vulgate Psalter which was published anonymously in 1700 in Saint-Germain-en-Laye by the printer of the exiled court of King James VII of Scotland and II of England. The paper argues in favour of the originality of the translation in the face of the claim expressed in the literature that it represents a revision of an earlier English rendition made from the Vulgate published in 1610 as part of the Douay-Rheims Bible. The adduced data draw from history, life writing studies and linguistics, thereby offering multidisciplinary evidence in favour of the originality of the rendition.
Źródło:
Linguistica Silesiana; 2019, 40; 7-22
0208-4228
Pojawia się w:
Linguistica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muszla, biografia słowa, blizna
Shell, biography of the word, scar
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1382184.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
biography
portrait
life-writing
biografia
autobiografia
portret
życiopisanie
Opis:
Autor przedstawia zasadnicze dylematy współczesnej biografistyki literackiej. Przypominając słowa Czesława Miłosza z Abecadła, przybliża idee biografistyki XX wieku. Odnosząc się zaś do prac najnowszych, m.in. ekokrytycznych, pokazuje przemiany w dziedzinie żywotopisarstwa.
The author exposes the fundamental dilemmas of the contemporary literary biography. By reminding the words by Czesław Miłosz from his Abecadło presents the essence of the 20th century biography. He also points to the essential transformations within life-writing practices in reference to the newest texts among which one can find ecocritical writing as well as other forms.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2016, 7, 2; 7-13
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"A galaxy of signifiers”: David Clark’s "88 Constellations" for Wittgenstein as a Paradigm of the Barthesian Writerly/Plural Text
Autorzy:
Drąg, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366513.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
electronic literature
digital biography
writerly text
hybridity
experimental life-writing
Opis:
This article argues that David Clark’s digital biography 88 Constellations for Wittgenstein (to be played with the Left Hand) (2008) meets all the criteria of a writerly/plural text as defined by Roland Barthes in S/Z (1970). The discussion focuses on the interactive and reversible structure of Clark’s work, as well as on the plurality and hybridity of its components. The experimental form of Wittgenstein’s biography is examined as an attempt to capture the elusiveness and the contradictions of its subject.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2020, 44, 2; 113-122
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The many lives of Henry James – biographers, critics and novelists on the Mastere
Autorzy:
Kusek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638759.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Henry James, identity, life-writing, biographical studies, Zeitgeist, American literature
Opis:
The return of life-writing genres, biographical writing in particular, to the heart of present-day literary practices remains one of the most interesting phenomena in contemporary literature written in English. The article discusses a number of narratives (written by biographers, literary critics and novelists) which have emerged in the last decades and which attempt to present and critically analyse the life of Henry James, the master of American fiction at the turn of the 19th and 20th centuries. The author recapitulates on the major trends in contemporary biographical practices which address the life of Henry James – especially the conclusions reached by biographers and critics associated with Marxism, Deconstruction, Feminism and Queer Theory. Moreover, the article investigates the phenomenon of the nearly simultaneous arrival of several biographical novels about Henry James.
Źródło:
Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2011, 6, 1
2084-3933
Pojawia się w:
Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspectives on Authorship and Authority
Autorzy:
Lorek-Jezińska, Edyta
Strehlau, Nelly
Więckowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394586.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
authorship
authority
death of the author
responsibility
testimony
life-writing
Opis:
This article outlines selected shifts in thinking about authorship and authority that have occurred in literary and cultural studies in the aftermath of Roland Barthes’s proclamation of the death of the author, followed by the author’s many revivals. Reconsidering Barthes’s seminal essay and confronting it with Michel Foucault’s query about the author-function, the article comments on Seán Burke’s polemical stance concerning situated authorship. Against these general considerations, several areas in which authorship and authority have been reconceptualized are briefly discussed, referring to the themes addressed in this volume. These areas embrace the problems of representing and using somebody else’s story in visual arts and testimonial theatre, the challenges of individual and cultural situatedness of writing within one’s own output and in reference to more general cultural hauntings as well as the processes of self-formation in the interactions between a variety of texts forming life-writing.
Źródło:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2020, 6, 1; 1-6
2353-6098
Pojawia się w:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiografikcja. Eksperymenty z życiopisaniem od przełomu wieków po modernizm
Autobiografiction. Experimental Life-Writing from the Turn of the Century to Modernism
Autorzy:
Saunders, Max
Sobolewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431045.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Stephen Reynolds
autobiografiction
fact
fiction
life-writing
autobiografikcja
fakt
fikcja
życiopisanie
Opis:
Artykuł porusza rozległy, a przy tym zaskakująco niedoinwestowany temat związków autobiografii i fikcji w okresie między rokiem 1880 a 1930. Jego istotą jest przeformułowanie poglądów na temat relacji między modernizmem i praktykami życiopisania. W tym celu Saunders przywołuje opublikowany w roku 1906 esej Stephena Reynoldsa, autora autobiograficznej książki A Poor Man’s House, w którym pojawia się pojęcie autobiografikcji, zaskakująco podobne do pojęć ze słownika ponowoczesnego. Saunders przygląda się rozumieniu tego terminu w czasach Reynoldsa i dowodzi jego przydatności, niedającej się sprowadzić jedynie do historycznego kontekstu jego powstania.
This essay approaches the large but surprisingly under-theorized topic of the relation between autobiography and fiction, concentrating on the period between 1880 and 1930, arguing for a new account of the relation between Modernism and life-writing. It introduces and analyses a key essay from 1906 by Stephen Reynolds, author of A Poor Man’s House, which, strikingly, coins the post-modern-sounding term ‘autobiografiction’. It argues that Reynolds’ central concept sheds light on the vexed theoretical question of the relation between autobiography and fiction, and in ways that reach further than either Reynolds or the essay’s few commentators have appreciated.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 41-65
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy słowniki autobiograficzne. Kilka refleksji o przemianach spojrzenia na autobiograficzne praktyki piśmienne
Three autobiographical dictionaries. Some reflections on transformations of the view on autobiographical writing practices
Autorzy:
Rodak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431252.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiographical dictionary
autobiographical practice
life writing
słownik autobiograficzny
praktyka autobiograficzna
życiopisanie
Opis:
Autor omawia trzy słowniki autobiograficzne (dwa zostały pomyślane jako takie, w trzecim udział haseł związanych z tym obszarem badań jest wyraźny) pochodzące z różnych kręgów językowych i opierające się na odmiennych metodologiach i perspektywach badawczych. Mimo różnic wszystkie trzy, jak przekonuje, dowodzą, z jednej strony, nieustannie rosnącego wpływu perspektywy autobiograficznej zarówno w badaniach nad literaturą, jak i w codziennym doświadczeniu, z drugiej zaś pilnej potrzeby poszerzenia granic pojmowania autobiografizmu, którego dziś już nie sposób zamknąć w kategoriach literackich i literaturoznawczych.
The Author discusses three autobiographical dictionaries (two of them are autobiographical in a strict sense of the term, the third one bares a visibly autobiographical approach), each representing a different language as well as founded on various methodological approaches. According to him despite the differences they all prove the ever growing influence of autobiography on both literature and on our everyday experience. The former – the Author concludes – evidences additionally that viewing autobiography as a uniquely a literary term is far too narrow a category.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 21-32
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Outside the Magic Circle of White Male Supremacy in the Jim Crow South: Virginia Foster Durr’s Memoirs
Autorzy:
Jiménez-Placer, Susana María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641526.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Virginia Foster Durr
white male supremacy
mammy
Jim Crow South
life-writing
Opis:
Virginia Foster Durr was born in 1903 in Birmingham, Alabama in a former planter class family, and in spite of the gradual decline in the family fortune, she was brought up as a traditional southern belle, utterly subjected to the demands of the ideology of white male supremacy that ruled the Jim Crow South. Thus, she soon learnt that in the South a black woman could not be a lady, and that as a young southern woman she was desperately in need of a husband. It was not until she had fulfilled this duty that she began to open her eyes to the reality of poverty, injustice, discrimination, sexism and racism ensuing from the set of rules she had so easily embraced until then. In Outside the Magic Circle, Durr describes the process that made her aware of the gender discrimination implicit in the patriarchal southern ideology, and how this realization eventually led her to abhor racial segregation and the ideology of white male supremacy. As a consequence, in her memoirs she presents herself as a rebel facing the social ostracism resulting from her determination to fight against gender and racial discrimination in the Jim Crow South. This article delves into Durr’s composed textual self as a rebel, and suggests the existence of a crack in it, rooted in her inability to discern the real effects of white male supremacy on the domestic realm and in her subsequent blindness to the reality behind the mammy stereotype.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2018, 8; 296-319
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freud’s disciples between biography and autobiography. Towards a collective history of the psychoanalytic movement
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399655.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
psychoanalysis
life-writing
Fritz Wittels
Isidor Sadger
Helene Deutsch
psychoanaliza
literatura dokumentu osobistego
Opis:
W artykule podjęto namysł nad biografiami Freuda autorstwa pierwszych freudystów. Autorka dowodzi, że w pierwszych dekadach XX wieku gatunki z zakresu literatury dokumentu osobistego, takie jak autobiografia czy biografia, były chętnie wykorzystywane przez uczniów i uczennice Sigmunda Freuda, którzy wykorzystali je do ukazania subiektywnej wizji narodzin i rozwoju ruchu psychoanalitycznego. Wybrane biografie Freuda zostały odczytane w świetle napięcia między obiektywizującym językiem biografa a dyskursem autobiograficznym. Autorka pokazuje, że wczesne (auto)biografie Freuda napisane przez jego uczniów ujawniają nieznaną historię rozwoju teorii psychoanalitycznej, w której podkreślono wartość kolektywnych strategii teoretyzowania oraz dynamiki afektywnej wpływającej na funkcjonowanie ruchu psychoanalitycznego.
The article explores the auto/biographical narratives devoted to Freud written by his disciples. The author argues that both biography and autobiography were important life-writing genres used by psychoanalysts in the first half of the twentieth century to express their subjective views on the history of the psychoanalytic movement. The chosen biographies of Freud shed light on the close relationship between “subjective” autobiographical discourse (based on self-observation and auto-analysis) and the “objective” role of a biographer. The author argues that the early auto/biographies of Freud’s disciples presented a different history of psychoanalytic knowledge, where the collective thinking and affective relationships are shown to be crucial in the development of the psychoanalytic movement.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2019, 13, 2; 19-31
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Nie zdołam wejść w jej buty ani los”. O biografii jako auto/biografii w twórczości drugiego pokolenia
“I can’t […] try her shoes or fate on”: Auto/Biography in Second-generation Holocaust Literature
Autorzy:
Kusek, Robert
Szczepan, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097184.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
auto/biografia
życiopisanie
literatura drugiego pokolenia
Agata Tuszyńska
Wiera Gran
auto/biography, life-writing, second-generation literature, Agata Tuszyńska, Vera Gran
auto/biography
life-writing
second-generation literature
Vera Gran
Opis:
Artykuł proponuje nową perspektywę w badaniu auto/biograficznej twórczości potomków ocalałych z Zagłady, tj. potraktowanie biografii jako modusu drugopokoleniowej autobiografii. Na podstawie analizy książki Agaty Tuszyńskiej Oskarżona: Wiera Gran (2010) o ocalałej z Zagłady żydowsko-polskiej śpiewaczce autorzy argumentują, że w tym przypadku biografia ocalałej staje się laboratorium rozumienia własnego doświadczenia dla przedstawicielki pokolenia postpamięci. Artykuł ponadto pokazuje, jak w heterogenicznej formie gatunkowej auto/biografii niczym w soczewce skupiają się podstawowe problemy zarówno refleksji o Zagładzie, jak i badań nad życiopisaniem: kwestie identyfikacji, stosowności, wiktymizacji, autentyczności, prawdziwości czy konstruktów kulturowych dotyczących płci.
This paper offers a new perspective on the life narratives produced by second-generation Holocaust survivors – specifically, it proposes to consider the genre of biography to be a distinctive mode of second-generation autobiography. In its detailed analysis of Vera Gran. The Accused (2010; English translation 2013), a story of the Jewish-Polish star chanteuse and Holocaust survivor Vera Gran, the essay argues that the survivor’s biography becomes Tuszyńska’s laboratory of the self: an opportunity for the member of the postmemory generation to understand her very own experience. The paper also demonstrates how auto/biography – this essentially heterogenic life narrative – may successfully address some of the key issues for both Holocaust and life-writing studies: self-/other-identification, appropriateness, victimisation, authenticity, truthfulness, and gender-related constructs.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 207-227
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auto/biografie (z) listów. Schulz – Ficowski – Kandziora
The art of making auto/biographies from letters. The case of Bruno Schulz, Jerzy Ficowski and Jerzy Kandziora
Autorzy:
Marzec, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431841.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
correspondence (letter)
archive
life writing
auto/biography
biography
korespondencja (epistolografia)
list
archiwum
autobiografia
biografia
Opis:
W artykule omówiono praktyczne sposoby wykorzystania listów w warsztacie biografa i w opowieści biograficznej na przykładzie pracy Jerzego Ficowskiego nad biografią Brunona Schulza oraz pracy Jerzego Kandziory nad biografią Jerzego Ficowskiego. Korespondencja rozumiana jest jako forma relacyjnej auto/biografii i kluczowy czynnik sprawczy biografii. Szczególnie podkreślona zostaje rola korespondentów jako informatorów oraz współtwórców biografii, specyficzne usytuowanie listu w archiwach (często prywatnych) oraz znaczenie historii samych listów – zaginionych, odnalezionych, poszukiwanych – w procesie pracy i w narracji biograficznej. List ujęty jest jako niezbędny materiał źródłowy (tworzenia kalendariów życia i twórczości), przyczynek do analizy psychologicznej i socjologicznej bohatera („autoportret wielokrotny”), źródło wiedzy o procesie twórczym i aktywności organizacyjnej bohatera.
This article discusses the practical ways of using letters in the biographer’s workshop and in a biographical story on the example of Jerzy Ficowski’s work on the biography of Bruno Schulz and Jerzy Kandziora’s work on the biography of Jerzy Ficowski. Correspondence is understood as a form of relational auto/biography and the key causal factor of the biography. The role of the correspondents as informers and co-authors of the biography is particularly emphasized, similarly to the peculiar location of the letter in archives (often private) and the importance of the history of the letters themselves – lost, found, missing – in the work process and in the biographical narrative. The letter is framed as an indispensable source material (creating a timeline of life and work), a contribution to the psychological and sociological analysis of the protagonist (a “multiple self-portrait”), a source of knowledge about the creative process, and the protagnist’s organizational activity.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 169-186
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Życiopisanie” w operach Aleksandra Nowaka – Sudden Rain, Space Opera
“Life-writing” in Aleksander Nowaks operas: Sudden Rain and Space Opera
Autorzy:
Zgliniecka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513860.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
“life-writing”
opera
Aleksander Nowak
“Space Opera”
“Sudden Rain”
relation between text and music
Opis:
“Life-writing”, manifesting itself in the extremely personal character of the composition, is one of the most important features of Aleksander Nowak's work, which clearly distinguish him from other composers. “Life-writing” conceals such creative inspirations as the methods and means of composing. Nowak very often draws topics or sound material of the composition from his own life experiences. At the same time, he hopes to achieve a certain type of energy or emotions, which will then to evoke the feelings that are similar to those accompanying the writing of the piece. The issue of conveying in the work any or more specific, though significant, emotions is therefore a first-rate issue. For this reason, in his works the musical tradition is often combined with the popular and well-known music. A specific representation of the idea of “life-writing” are Nowak's operas: Sudden Rain for soprano, baritone, mixed choir and chamber orchestra and two-act Space Opera for soprano, mezzo-soprano, countertenor, baritone, bass, mixed choir and symphonic orchestra.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 3(38); 81-102
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Life-writing” in Aleksander Nowak’s Operas: Sudden Rain and Space Opera
Autorzy:
Zgliniecka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513964.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
“life-writing”
opera
Aleksander Nowak
“Space Opera”
“Sudden Rain”
relation between text and music
Opis:
“Life-writing”, manifesting itself in the extremely personal character of the composition, is one of the most important features of Aleksander Nowak’s work, which clearly distinguish him from other composers. “Life-writing” conceals such creative inspirations as the methods and means of composing. Nowak very often draws topics or sound material of the composition from his own life experiences. At the same time, he hopes to achieve a certain type of energy or emotions, which will then to evoke the feelings that are similar to those accompanying the writing of the piece. The issue of conveying in the work any or more specific, though significant, emotions is therefore the first-rate issue. For this reason, in his works, the musical tradition is often combined with the popular and well-known music. A specific representation of the idea of “life-writing” are Nowak’s operas: Sudden Rain for soprano, baritone, mixed choir and chamber orchestra and two-act Space Opera for soprano, mezzo-soprano, countertenor, baritone, bass, mixed choir and symphonic orchestra.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 3(38) Eng; 79-103
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-garde in earnest! Stern’s biographical experiments with Apollinaire
Awangarda naprawdę! Biograficzne eksperymenty Sterna z Apollinaire’em
Autorzy:
Baron-Milian, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312473.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Avant-garde
life writing
biography
archive
Anatol Stern
Guillaume Apollinaire
awangarda
biografia
archiwum
Guillaume Apollinair
Opis:
Artykuł poświęcony jest genealogicznemu śledztwu, jakie podejmuje Anatol Stern, próbując zrekonstruować pochodzenie Guillaume’a Apollinaire’a. Efektem badawczego postępowania staje się książka zatytułowana Dom Apollinaire’a. Rzecz o polskości i rodzinie poety, opublikowana w 1973 roku, będąca zbiorem szkiców, które ukazywały się wcześniej w krajowych i europejskich czasopismach, przygotowana do druku już po śmierci pisarza przez jego żonę, Alicję Stern. Przedmiot zawartych w artykule analiz stanowią nie tylko teksty opublikowane, ale przede wszystkim obszerny archiwalny zbiór materiałów poświęconych Apollinaire’owi, gromadzonych przez Sterna, a także różne formy literackich praktyk, w ramach których Stern dokonywał artystycznych przetworzeń biograficznych rozpoznań dotyczących autora Alkoholi. Perspektywę teoretyczną dla ujęcia szerokiego spektrum tekstów auto/biograficznych wyznacza pojęcie life writing. W toku analiz na plan pierwszy wysuwa się wartość komentarza Alicji Stern, zawartego w jej niepublikowanym pamiętniku, sugerującego możliwość „kryptoautobiograficznej” lektury niektórych poświęconych Apollinaire’owi tekstów Sterna. Taka linia interpretacji – eksponująca sytuację „obcego” – otwiera możliwość poszukiwania „marańskiego podmiotu” i miejsc, w których ujawnia się przemilczana przez Sterna własna sytuacja „obcego” wraz z różnymi formami maskowania własnej „zakłóconej”, „niestabilnej” tożsamości.
The article is devoted to a genealogical investigation, undertaken by Anatol Stern, in his attempt to reconstruct the origin story of Guillaume Apollinaire. The effect of his research is a book entitled Dom Apollinaire’a. Rzecz o polskości i rodzinie poety, published in 1973, which is a collection of essays, previously published in Polish and European journals, prepared for publication after the author’s death by his wife, Alicja Stern. The subject of analyses in the paper are not only the published texts but first and foremost an extensive archival collection of materials devoted to Apollinaire, collected by Stern, as well as different forms of literary practices, within which Stern carried out artistic biographical modifications of his findings concerning the author of Alcools. The theoretical perspective adopted for the analysis a wide range of auto/biographical texts here is the concept of life writing. In the course of the study the value of Alicja Stern’s commentary, found in her unpublished memoir, comes centre stage, as it indicates the possibility of a “pseudo-auto-biographical” reading of some of Stern’s texts devoted to Apollinaire. This line of interpretation – exposing the situation of “the other” – opens up the possibility of looking for a ”Maroon-like subject” and places in which Stern’s own situation of “the other” along with various forms of masking his own “interrupted”, “unstable” identity.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 26-41 (eng); 26-41 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Służba i milczenie
On Service and Silences
Autorzy:
Steedman, Carolyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012948.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social history
women history
domestic servant
life writing
historia społeczna
historia kobiet
służba domowa
dokument osobisty
Opis:
Tekst jest wstępnym rozdziałem z książki Carolyn Steedman „Służąca i jej pan. Miłość i praca w Anglii wieku industrialnego” (Master and Servant. Love and Labour in the English Industrial Age). Tytułowa służąca to Phoebe Beatson, której losy Steedman rekonstruuje na podstawie dziennika jej pracodawcy – pastora Johna Murgatroyda. Zestawiając to świadectwo z innymi dokumentami życia społecznego epoki, Steedman pisze historię klasy pominiętą w tradycyjnych marksistowskich historiografiach – historię kobiecej służby domowej.
A translated chapter of Carolyn Steedman’s book Master and Servant. Love and Labour in the English Industrial Age. This text reconstructs the experience of a 18th-century servant, Phoebe Beatson, on the basis of a diary of John Murgatroyd, her employer. Confronting this testimony with other documents of social life, Steedman constructs a history of a class overlooked by traditional Marxist historiography – female domestic servants.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 23, 1; 64-83
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Od)czytywanie losów żydowskich
(Re)reading Jewish Lives
Autorzy:
Aleksiun, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1430326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
diary
marginalia
survivors
Holocaust
life-writing
methodology
documents
autobiografia
dziennik
ocalali
Zagłada
życiopisanie
metodologia
dokumenty
Opis:
Tekst stanowi wprowadzenie do zbioru artykułów, których autorzy podejmują próbę interpretacji żydowskich dokumentów osobistych oraz szeroko rozumianych świadectw. Czytanie tych dokumentów jest zarazem procesem odkrywania intymnych wątków i problematyzowania żydowskich biografii.
This text introduces a collection of articles which seek to interpret Jewish ego documents and testimonies, broadly defined. Reading these documents facilitates a process of uncovering intimate threads and problematizing Jewish biographies.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 14, 1; 7-14
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Great Boredom of Contemplation: Franciszka Themerson’s Experimental Records of Illness
Wielka nuda kontemplacji. Eksperymentalne zapisy chorobowe Franciszki Themerson
Autorzy:
Sroka, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312353.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Franciszka Themerson
correspondence
the avant-garde
archive
life-writing
experiment
korespondencja
awangarda
archiwum
zapisy życia
eksperyment
Opis:
W artykule omówione zostało pojęcie eksperymentalnych i chorobowych zapisów życia na podstawie korespondencji Franciszki Themerson, a także jej rysunków korespondencyjnych oraz dzieł sztuki. Zauważyłam, że awangardystka stosowała spójne metody kompozycyjne w podejmowaniu tematu swojej choroby tak w zapisach życia, jak i w sztuce awangardowej. Taktyka „przekształcenia” przybierała w przypadku korespondencji, rysunków oraz obrazów formy autoironii, żartu, dystansowania się wobec własnej cielesności w stanie chorobowym. Przeanalizowana korespondencja jest jednym z nielicznych przykładów znanych nam zapisów autobiograficznych malarki, które w większości zdeponowane zostały w Muzeum Sztuki w Łodzi, częściowo również w Bibliotece Narodowej w Warszawie (Archiwum Themersonów).
The article discusses the concept of experimental and illness-related life-writing records on the basis of Franciszka Themerson’s correspondence, and her correspondence-related drawings and works of art. I have established that the avant-garde artist was using coherent compositional methods in taking up the topic of her illness both in her life-writing records and in her avant-garde art. The tactics of “transformation” in her correspondence, drawings and paintings assumed the form of self-irony, joke, distancing herself from her own body in the state of illness. The analysed correspondence is one of few cases of the painter’s autobiographical records we know of; they were stored in the Museum of Art in Łódź, as well as in the National Library of Poland in Warsaw (The Themerson Archive).
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 90-107 (eng); 92-109 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perpetuum Mobile. Non-places in Blixa Bargeld’s journals
Perpetuum Mobile. Dzienniki przemieszczania się po nie-miejscach Blixy Bargelda
Autorzy:
Burzyńska, Anna R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312411.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Blixa Bargeld
Geniale Dilletanten
life writing
travelogue
non-places
moving poem
Genialni Dyletanci
dziennik podróży
nie-miejsca
Opis:
Tematem artykułu są strategie life writing niemieckiego kompozytora, muzyka i performera Blixy Bargelda, który od lat 90. dokumentuje swoje życie jako artysty uczestniczącego w kolejnych tournées. Doświadczenie przemieszczania się pomiędzy kolejnymi identycznymi, bezosobowymi nie-miejscami (wg terminologii Marca Augé), takimi jak hotele i lotniska, okazuje się przeciwieństwem idei podróżowania. W konsekwencji dziennik podróży Bargelda przyjmuje nietypowe formy: od serii fotografii ukazujących hotelowe łazienki (serialbathroomdummyrun), przez eksperymentalną prozę (Europa kreuzweise. Eine Litanei), po osadzone w tradycji muzyki konkretnej kompozycje (album Perpetuum Mobile).
The article analyzes life writing strategies of the German composer, musician and performer Blixa Bargeld, who has been documenting his life on tour since the 1990s. The experience of moving between successive identical, impersonal, as Marc Augé puts it, non-places, such as hotels and airports, turns out to be the opposite of traveling. As a result, Bargeld’s travelogue takes unusual forms: from a series of photographs showing hotel bathrooms (serialbathroomdummyrun), through experimental prose (Europa kreuzweise. Eine Litanei), to concrete music (the album Perpetuum Mobile).
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 58-75 (eng); 58-75 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enmeshing Selves, Words and Media, or Two Life Writers in One Family Talk about Art and Disability
Przeploty jaźni, słów i mediów, czyli dwóch biografów z jednej rodziny rozmawia o sztuce i niepełnosprawności
Autorzy:
Savarese, David James
Savarese, Ralph James
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097169.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
(auto)biografia
niepełnosprawność
neurokosmopolityzm
ekologia narracji
współpraca
dokument filmowy
tekstocentryzm
life writing
disability
neurocosmopolitanism
narrative ecology
collaboration
documentary
textocentrism
Opis:
Two life writers in the same family--one neurotypical, one autistic—converse about the mountain of material they’ve produced: poems, memoir, essays, scholarship, and documentary film. Preferring to conceive of their work as interdependent and enmeshed, not bound by the strictures of identity politics and thus separate or conflicting, they advance a neurocosmopolitan and rhizomatous understanding of the self in words.  David James “DJ” Savarese is an artful activist, writer, teacher, and Co-Chair of The Alliance for Citizen-Directed Supports. An OSF Human Rights Initiative Youth Fellow (2017-19) and co-producer, narrator, and star of the Peabody award-winning documentary Deej: Inclusion Shouldn’t Be a Lottery, he publishes poems, creative nonfiction, and scholarly essays. Ralph James Savarese has authored five books and co-edited three collections, including the first on neurodiversity. He has received awards from the Herman Melville Society, the National Endowment for the Humanities, and the Mellon Foundation, which funded a neurohumanities fellowship at Duke University’s Institute for Brain Sciences. He teaches at Grinnell College.  
Dwóch (auto)biografów z tej samej rodziny – jeden neurotypowy, drugi autystyczny – rozmawia o wierszach, pamiętnikach, esejach, artykułach naukowych i filmach dokumentalnych, które razem stworzyli. Woląc postrzegać swoją pracę jako współzależną i splecioną, niezależną od ograniczeń polityki tożsamości, która ludzi dzieli i konfliktuje ich ze sobą nawzajem, rozmówcy kultywują neurokosmopolityczne i kłączowe porozumienie jaźni poprzez słowa. David James (“D.J.”) Savarese to artysta-aktywista, pisarz, nauczyciel i współprzewodniczący The Alliance for Citizen-Directed Supports, stypendysta OSF Human Rights Initiative (2017–2019) oraz współproducent, narrator i bohater wyróżnionego nagrodą Peabody filmu dokumentalnego Deej: Inclusion Shouldn’t Be a Lottery. D.J. publikuje wiersze, literaturę faktu i eseje naukowe. Ralph James Savarese jest autorem pięciu książek i współredaktorem trzech zbiorów, w tym pierwszej monografii dotyczącej neuroróżnorodności. Jest laureatem nagród The Melville Society, National Endowment for the Humanities oraz Mellon Foundation, która sfinansowała stypendium neurohumanistyczne w Instytucie Nauk o Mózgu na Duke University.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 111-129
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Going Easily Under”: Waguih Ghali’s Diary of Depression
„Going Easily Under.“ Waguih Ghalis Tagebücher der Depression
„Going Easily Under”: Pamiętniki depresji Waguih Ghaliego
Autorzy:
Magdy, Zainab
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395264.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Tagebücher
autobiographisches Schreiben
Waguih Ghali
Depression
Exil
Ägypten
pamiętniki
pisanie autobiograficzne
depresja
wygnanie
Egipt
diaries
life-writing
depression
exile
Egypt
Opis:
Egyptian Anglophone writer Waguih Ghali (192? – 1969) has been mostly known for his novel Beer in the Snooker Club (London: Serpent's Tale, 1987) up until his diaries appeared in an online archive dedicated solely to his unpublished papers. A few years ago, the American University in Cairo published Ghali’s diaries into two volumes under the title The Diaries of Waguih Ghali: An Egyptian Writer in the Swinging Sixties (Cairo: The American University in Cairo Press, 2016, 2017). They were released to readers and fans, playing the role of a long awaited second work and also satisfying the general curiosity around his life before his suicide in the late sixties. In May 1964, Ghali started keeping his diary as an attempt to deal with his depression which culminated in his final entry being his suicide note: the trajectory Ghali’s diary takes is that of ‘feeling bad’. Ghali struggles with bouts of depression and although is unable to write more fiction, continues to write about his almost daily battle with mental illness in the practice of keeping the diary. His diaries reveal various emotions that stem out of his depression: sadness, disgust, anger, loneliness, and heartbreak. This paper will trace the affective outpourings of Ghali’s depression within the genre structure of the diary taking into consideration that his diary is not only a diary of depression but also of exile. The paper will attempt to understand how exile as a state of being affects Ghali’s emotional state. Moreover, by connecting how Ghali writes about ‘feeling bad’ in the form of a diary, the paper questions the relationship between his practice as a diarist to his display of such feelings.
Dzienniki egipskiego anglojęzycznego pisarza Waguiha Ghali (192? – 1969), najbardziej znanego z powieści Beer in the Snooker Club (London: Serpent’s Tale, 1987), po raz pierwszy ukazały się w internetowym archiwum jego niepublikowanych prac i zostały zreda-gowane w dwóch tomach pod tytułem The Diaries of Waguih Ghali: An Egyptian Writer in the Swinging Sixties (Cairo: The American University in Cairo Press, 2016, 2017). W maju 1964 roku Ghali zaczął prowadzić swój dziennik, próbując poradzić sobie z depresją, która zakoń-czyła się jego ostatnim wpisem w formie listu samobójczego. Wpisy Ghaliego ujawniają jego walkę z napadami depresji i niezdolnością do pisania literatury, dokumentując jego ostatnie lata wygnania w Niemczech, a następnie w Londynie. We wpisach dziennika można odczytać różne emocje i uczucia: smutek, wstręt, złość, samotność i zawód miłosny. Artykuł ten bada afektywne przejawy uczuć Ghaliego w strukturze gatunkowej dziennika w świetle lektur Sianne Ngaia i Ann Cvetkovich oraz pracy nad dziennikami Philippe’a Lejeune’a. Co więcej, celem artykułu jest odczytanie emocji zapisanych we wpisach Ghaliego, aby dowieść, że nie jest to tylko dziennik depresji, ale także dziennik wygnania. Artykuł łączy wygnanie jako stan bycia z depresją Ghaliego, badając związek między prowadzeniem pamiętnika a wyrażaniem takich uczuć w tekście, próbując zrozumieć, w jaki sposób depresja i stany emocjonalne, które z niej wynikają, są kulminacyjnym produktem ubocznym jego długotrwałego wygnania.
Die Tagebücher des ägyptischen englischsprachigen Schriftstellers Waguih Ghali (192? – 1969), bekannt für den Roman Beer in the Snooker Club (London: Serpent’s Tale, 1987), erschienen zum ersten Mal im Internet-Archiv seiner unveröffentlichten Werke in zwei Bänden: The Diaries of Waguih Ghali: An Egyptian Writer in the Swinging Sixties (Cairo: The American University in Cairo Press, 2016, 2017). Im Mai 1964 begann Ghali sein Tage-buch zu führen, indem er gegen seine Depression schrieb, die mit seinem Freitod endete, was der letzte Eintrag bezeugt. Ghalis Tagebucheinträge bringen seinen Kampf gegen die Depres-sionsschübe und gegen das Unvermögen Literatur zu schaffen zum Vorschein und dokumen-tieren gleichzeitig seine letzten Exiljahre in Deutschland und dann in England (London). In den Texten lassen sich verschiedene Emotionen und Gefühle nachweisen: Trauer, Abscheu, Ärger, Ekel, Einsamkeit und Liebeskummer. Der Aufsatz untersucht die affektiven Manifesta-tionen der Gefühle Ghalis bezogen auf die Gattungsstruktur des Tagebuchs unter Einbezie-hung der Lektüre von Sianne Ngai und Ann Cvetkovich und der Arbeiten von Philippe Lejeune. Ziel des Aufsatzes ist darüber hinaus das Aufzeigen der Emotionen in Ghalis Eintragungen, um zu beweisen, dass es sich nicht nur um ein Tagebuch der Depression, sondern auch um ein Tagebuch des Exils handelt. Der Aufsatz verbindet Ghalis Exilerfahrung mit seiner Depres-sion, indem die Beziehung zwischen dem Tagebuchschreiben und Ausdrücken von Gefühlen im Text nachgewiesen wird. Die Verfasserin belegt, dass die Depression und die von ihr ver-ursachten emotionalen Zustände eine wesentliche Nebenwirkung seines langjährigen Exils waren.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2020, 5; 159-179
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba i strata jako regulator tożsamości: Rok magicznego myślenia
Disease and loss as an identity regulator: 'A year of magical thinking' by Joan Didion
Autorzy:
Kosman, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459989.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
life writing
psychologia zdrowia i choroby style radzenia sobie
tanatografia tożsamość
identity
psychology of health and disease styles of coping
tanatography
Opis:
Cel badań. Celem artykułu było omówienie wpływu ekspresywnego pisania na sposób przeżywania żałoby i żalu po stracie. Analiza stanowi przyczynek do dyskusji o terapeutycznej mocy ekspresywnego pisania. Metoda. Analizie poddano książkę Rok magicznego myślenia Joan Didion (2016), w której autorka opisuje swoje zmagania z codziennością po nagłej śmierci jej męża. Pamiętnik został przeanalizowany zgodnie z koncepcją autobiografistyki Georges’a Gusdorfa (2009). W kontekście książki omówiono również koncepcje odnoszące się do psychologii zdrowia i choroby: teorię pięciu etapów przeżywania żałoby według Elisabeth Kübler-Ross (2007) oraz sposoby radzenia sobie ze stresem Normana S. Endlera i Jamesa D. A. Parkera (1990). Wyniki. Analiza wykazała, że myślenie magiczne, którym posługuje się autorka pamiętnika, służy jej za normatywny mechanizm obronny. Styl pisarski J. Didion, zakorzeniony w tzw. nowym dziennikarstwie, przeplata się z refleksjami na temat śmierci, co czyni go jeszcze bardziej ekspresywnym i szczerym. Można zauważyć, że J. Didion sukcesywnie przechodzi przez kolejne etapy przeżywania żałoby, a sposobem radzenia sobie, z którego pisarka korzysta najczęściej jest działanie. Odejście od myślenia magicznego pod koniec książki oraz ostateczne pogodzenie się ze śmiercią męża sugeruje, że ekspresywne pisanie było jednym z czynników, który pomógł autorce w zmaganiach z żalem po stracie. Wnioski. Rok magicznego myślenia stanowi przykład tanatografii oraz jest logicznym i spójnym odbiciem przeżyć osoby zmagającej się z traumą po śmierci bliskiej osoby. W celu pełniejszego zbadania wpływu ekspresywnego pisania na samopoczucie i dobrostan wskazana byłaby podobna analiza książki Blue Nights (2011), w której J. Didion zmaga się ze śmiercią córki.
Aim. The aim of the paper was to investigate whether expressive writing influences the way in which people mourn and grieve. The analysis may be treated as a basis for a discussion as regards expressive writing as a form of therapy. Method. The book called A Year of Magical Thinking, written by Joan Didion (2016) was analyzed. In the book the author describes her struggle with everyday life after her husband’s sudden death. The memoir was analyzed in accordance with Georges Gusdorf’s (2009) theory of autobiography. Various theories pertaining to the sphere of psychology of health and disease were also discussed: five stages of grief by Elisabeth Kübler-Ross (2007) and styles of coping by Norman S. Endler and James D. A. Parker (1990). Results. The analysis showed that the ‘magical thinking’ implemented by the author is a normative defensive mechanism. Joan Didion’s writing style, deeply rooted in New Journalism, is mixed with reflections regarding death which only adds more sincerity to it. One can observe that Didion progressively goes through successive stages of grief. Moreover, it is clear that Didion’s preferred coping style is a task-oriented one. The fact that she ultimately turns away from ‘magical thinking’ and comes to terms with her husband’s death suggests that expressive writing was one of the factors which helped her with her struggle against grief. Conclusions. A Year of Magical Thinking represents tanatography and is a logical and coherent reflection of experience of a person struggling with trauma caused by a partner’s death. In order to investigate the impact of expressive writing on wellbeing and health in general, it may be beneficial to analyze the book Blue Nights (2011) in which Didion writes about her daughter’s death.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 491-498
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eseje i biografie
Essays and Biographies
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
essay
metapoetic essay
etnographic essay
philosophical essay
autobiography
biography
life writing
reportage
esej
esej metapoetycki
esej etnograficzny
esej filozoficzny
autobiografia
biografia
życiopisanie
reportaż
Opis:
Autor zwraca uwagę na debatę, jaka odbyła się w Polsce z okazji wydania antologii w opracowaniu Jana Tomkowskiego, Polski esej literacki (Wrocław 2017). Przy okazji zgłasza propozycje ewentualnych uzupełnień kolejnej edycji antologii o ważne odmiany eseju: metapoetycki, etnograficzny, filozoficzny. Teksty zgromadzone w dwu kolejnych numerach „Autobiografii” z 2018 roku redaktorzy traktują jako wkład pisma w myślenie o polskim eseju.
The author draws attention to a debate which happened in Poland on an occasion of releasing an anthology Polski esej literacki (Wroclaw 2017) by Jan Tomkowski. Along the way, he also proposes supplement of a next edition by some important subgenres of essay: metapoetic, etnographic, philosophical. The texts gathered in two next issues of “Autobiography” from 2018 are treated by the authors as the journal’s input into thinking about Polish essay.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 11, 2; 7-12
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autentyczność
Authenticity
Autorzy:
Hellich, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431426.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
authenticity
sincerity
autobiography
subjectivity
identity
modernity
self-made man
life writing
New Sincerity
selfie
autentyczność
szczerość
autobiografia
podmiotowość
tożsamość
nowoczesność
pisanie sobą
Nowa Szczerość
Opis:
Tekst jest autorską propozycją hasła słownikowego „autentyczność” (definiowanego w kategoriach autobiograficznych). Wyznaczywszy trzy zasadnicze zakresy znaczeniowe tego pojęcia, autor śledzi historyczny rozwój każdego z nich, a następnie zarysowuje jego dzisiejszy status. W tym celu sięga zarówno do tekstowych praktyk autobiograficznych, jak i tych, które granice tekstu przekraczają (na przykład performance).
The article presents a proposal for a dictionary entry “Authenticity”. The Author defines the term in the context of autobiographical practices by indicating three principal semantical areas it belongs to, including their evolution as well as the present status. He concludes by showing the multifaceted position of the notion on the examples taken from both literature and non-textual practices such as performance art.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 79-91
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unstructured, unprocessed, unused. Witold Wirpsza’s journals
Nieuporządkowane, nieprzerobione, niespożytkowane. Dzienniki Witolda Wirpszy
Autorzy:
Bogalecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312474.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witold Wirpsza
Zapiski datowane
bez porządku
Witold Wirpsza’s archive
journals
autobiography
life writing
experiment
neo-avante-garde
archiwum Witolda Wirpszy
dzienniki
autobiografia
eksperyment
neoawangarda
Opis:
Artykuł zadaje pytanie o autobiografizm neoawangardowej twórczości literackiej Witolda Wirpszy, próbując określić znaczenie, jakie zajmuje w niej gatunek dziennika. Wychodząc od analizy jego wypowiedzi metaliterackich, autor kreśli portret Wirpszy jako twórcy odrzucającego biografizm na rzecz eksperymentu, pokazując jednocześnie, że część jego wierszy (zwłaszcza z tomów Granica wytrzymałości i Przypomnienie Hioba) oraz powieści (Pomarańcze na drutach, Sama niewinność) czytać można jako efekt podjęcia eksperymentalnej gry z gatunkami life writing. Z kolei analiza niepublikowanych dzienników Wirpszy zachowanych w jego archiwum, zwłaszcza zeszytu zatytułowanego Zapiski datowane, bez porządku, potwierdza niechęć poety do intymistyki i utrwalania stanów psychicznych.
The paper explores the question of autobiographism of the neo-avant-garde literary works by Witold Wirpsza, trying to determine the significance of journal as a genre to it. Wirpsza’s meta-literary comments present him as an author who rejected biographism in favor of experimenting. It is simultaneously shown that some of his poems (especially from Granica wytrzymałości and Przypomnienie Hioba) and novels (Pomarańcze na drutach, Sama niewinność) can be read as results of experimenting with life writing. The analysis of Wirpsza’s unpublished journals, especially the notebook entitled Zapiski datowane, bez porządku confirms the poet’s disdain for intimate writing and consolidating psychological states.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 42-57 (eng); 42-57 (pol);
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Gift of Biography
Dar biografii
Autorzy:
Stoessinger, Caroline
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097165.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
(auto)biografia
przyjaźń
relacja emocjonalna
pamięć
muzyka
Zagłada
obóz koncentracyjny Theresienstadt
nadzieja
Ethel Person
Alice Herz-Sommer
life-writing
friendship
emotional rapport
memory
music
the Shoah
Theresienstadt Concentration Camp
hope
Opis:
In her multifaceted, polyphonic essay “The Gift of Biography,” Caroline Stoessinger offers her reader an intimate insight into the emotional substratum of the ineffable bond between the biographer and her subject. The rapport, whose complex texture involves compassion, respect, and attentiveness, unwittingly manifests itself to the reader as the sine qua non condition of an authentic dialogue soon after he or she accepts Stoessinger’s invitation to join her in retracing the history of her friendship with Alice Herz-Sommer, the heroine of her internationally acclaimed book A Century of Wisdom. In the process of the shared recollection, the emotional horizons of the autobiographer and the reader fuse, allowing the latter to sense that the (auto)biography to which she or he has been made privy, has been gifted to them by the author, who has, imperceptibly, become a dear friend. Two selves sharing their inner lives – Herz-Sommer and Stoessinger, Stoessinger and the reader – share the space of authenticity, in which the hope that reverberates through the genius of Beethoven pierces the darkest of nights.
W swym wieloaspektowym, polifonicznym, ale jednoznacznie autobiograficznym eseju “Dar biografii” Caroline Stoessinger oferuje czytelnikowi osobisty wgląd w subtelności emocjonalnego podłoża niewyrażalnej słowami więzi między biografką a jej bohaterką. Ta symfoniczna więć, której złożona struktura obejmuje współczucie, szacunek i uważność, bezwiednie objawia się czytelnikowi jako warunek sine qua non autentycznego dialogu kiedy tylko przyjmie zaproszenie Stoessinger, towarzyszyć jej w podróży przez historię jej przyjaźni z Alice Herz-Sommer, bohaterką tłumaczonej na wiele języków książki autorki pod tytułem Wiek mądrości. W procesie wspólnego wspominania horyzonty emocjonalne (auto)biografki i czytelnika stapiają się, pozwalając mu wyczuć, że (auto)biografia, w jaką został wtajemniczony, została mu ofiarowana w darze przez autorkę, która – niepostrzeżenie – stała się mu bliską przyjaciółką. Dwie jaźni dzielące swoje wewnętrzne życie – Herz-Sommer i Stoessinger, Stoessinger i czytelnik – dzielą przestrzeń autentyczności, w której nadzieja rozbrzmiewa w sonatach Beethovena, przeszywając nawet najciemniejszy mrok.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 99-110
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FINDING THE GALAXY OF DISABILITY. MARIA REIMANN’S LIFE WRITING
O poszukiwaniu galaktyki niepełnosprawności. Narracje autobiograficzne Marii Reiman
Autorzy:
Ojrzyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036006.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
maria reimann
disability studies
disability life writing
disability identity
coming out
as disabled
disability communit
studia o niepełnosprawności
niepełnosprawność i życiopisanie
niepełnosprawność jako tożsamość
niepełnosprawność i coming out
społeczność osób
z niepełnosprawnościami
Opis:
The article examines how Maria Reimann’s autoethnographic book Nie przywitam się z państwem na ulicy: szkic o doświadczeniu niepełnosprawności (I Won’t Greet You in the Street: A Sketch about the Experience of Disability, 2019) addresses and problematizes such essential concepts for contemporary disability studies as: disability identity, coming out as disabled and, most importantly, disability community. It focuses on the way in which the book seeks to reconcile the seemingly contradictory and conflicting ideas about disability. It also argues that by deconstructing the disabled/non-disabled dichotomy, Reimann reinvents the idea of disability community, imagining it as a galaxy of individuals who can only find a sense of connection by recognizing the uniqueness and distinctiveness of another’s bodily and social experiences.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2020, 75; 211-228
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autopatografia jako przestrzeń „spotkania troski”. O realizacji postulatów medycyny narracyjnej w Mięchu Anety Żukowskiej
Clinical Encounters as “Encounters of Care”. Bringing Ideals of Narrative Medicine into Life in Aneta Żukowska’s Mięcho
Autorzy:
Świątkowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148860.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
narrative medicine
medical humanities
medical discourse
illness narratives
life writing
autopathography
Aneta Żukowska
Anatole Broyard
Arthur Frank
Rita Charon
S.L. Jain
medycyna narracyjna
humanistyka medyczna
dyskurs medyczny
dyskurs maladyczny
autobiografia
autopatografia
Sarah L. Jain
Opis:
Niniejszy tekst dotyczy autopatografii jako upodmiatawiającej praktyki, która – zgodnie z rozpoznaniami Arthura Franka o przejściu od nowoczesnego do ponowoczesnego doświadczenia choroby – pozwala pacjentom przejąć kontrolę nad narracją o własnym doświadczeniu. Opowieści chorych jawią się nie tylko jako artykulacja negatywnego doświadczenia maladycznego, lecz również jako przestrzeń nawiązywania dialogu między pacjentem a lekarzem. W artykule zostają przywołane autopatografie Anatole’a Broyarda oraz Anety Żukowskiej jako teksty, w których potrzeba takiego dialogu zostaje zasygnalizowana oraz spełniona. Książka Żukowskiej jest analizowana jako przykład realizacji sformułowanych przez Ritę Charon postulatów medycyny narracyjnej oraz zaproponowanej przez Sarah L. Jain polityki elegijnej, które to koncepcje niosą potencjał zreformowania systemu opieki medycznej oraz detabuizacji doświadczenia maladycznego.
This article presents autopathography as a genre in which patients can reclaim their voices to articulate their experiences of the medical system, drawing on Arthur Frank’s theory in The Wounded Storyteller. Illness narratives can be understood not only as means of expressing a largely negative experience by way of monologue, but also as platforms for dialogue between patients and their caregivers. Such encounters, albeit seemingly impossible under the conditions of contemporary medical system, have been postulated, among others, by Rita Charon, the founder of narrative medicine. In the text, autobiographical works of Anatole Broyard and Aneta Żukowska are given as examples of patients expressing the need for a sustained, mutual relationship between doctors and their patients. As such, autopathographies can play their part in bringing to life the ideals of narrative medicine, as well as of what S. L. Jain called “elegiaic politics”.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 161-172
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Литературный дискурс Виктора Астафьева (на эпистолярном материале)
Viktor Astafyev’s Literary Discourse (Based on His Correspondence)
Autorzy:
Borkowska, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968734.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
epistolary writing
letter-writing
Viktor Astafyev
contemporary Russian literature
criticism
literary life
Opis:
The aim of the article is to survey the correspondence of Viktor Astafyev, published in three different books, for statements about the work of contemporary writers, his own creativeness and comments on literary life in the Soviet Union and Russia. It is worth noting that the Siberian prose writer exchanged letters with critics and writers for many years. In the text much attention is paid to his critical opinions and evolving views on the Russian literature.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2014, 07; 163-174
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne metody filologiczne w interpretacji żydowskich dokumentów osobistych
The modern philological methods in interpreting Jewish life writing
Autorzy:
Geller, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1384869.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
life writing
biographical method
philological method
Karl Bühler’s Organon model
autobiographical contract
text linguistics
speech acts
Yiddish as a heritage language
dokumenty osobiste
metoda biograficzna
metoda filologiczna
funkcje języka według Karla Bühlera
pakt autobiograficzny
lingwistyka tekstu
tekst
nadawca
odbiorca
akty mowy
jidysz jako język dziedziczony
Opis:
W badaniach naukowych wykorzystujących tradycyjne dokumenty osobiste zasadniczo stosuje się dwa podejścia: tzw. metodę biograficzną oraz metodę filologiczną. Badacz dziejów Żydów polskich odwołujący się do źródeł osobistych, napotykając na wiele trudności związanych z materialnym pozyskaniem i odczytaniem takich dokumentów, musi dodatkowo obrać jedną z metod i konsekwentnie oraz świadomie ją stosować, aby wykazać zasadność wyprowadzania na podstawie jednostkowych historii osobistych wniosków i generalizacji dotyczących epok, zjawisk, trendów kulturowych czy postaw całych grup społecznych. W artykule przypomniano zasady i zakres stosowania metody filologicznej w oparciu o kanoniczny model funkcji języka Karla Bühlera (das Organonmodell ) oraz przedstawiono kilka nowoczesnych narzędzi tekstologicznych i (pragma)lingwistycznych, które poszerzają granice tradycyjnie pojmowanej metody filologicznej, pozwalając na bardziej zobiektywizowaną interpretację dokumentu osobistego.
When using traditional life writing as source for scholarly research, one usually applies either the biographical or the philological method of analysis. For a researcher of the history of Polish Jews obtaining and deciphering such documents is already a challenging task; he or she should however choose and consciously apply just one of the above-mentioned methods in order to support any conclusions drawn from single life stories and any generalizations regarding the times, places, cultural phenomena and choices of the social groups in question. This paper describes the philological method’s principles and scope in relation to Karl Bühler’s classic Organon Model. It also presents several modern tools used in text linguistics and discourse analysis, all of which broaden the traditional understanding of the philological method thereby allowing a more objective interpretation of life writing practices.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 8, 1; 23-38
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La vanité ou le miroir des faux-semblants dans Chaque heure blesse de Raoul Danaho
Vanity or mirror of the pretences in Every Hour Hurts by Raoul Danaho
Autorzy:
Danglades, Mylène
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483496.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
vanity
life
death
mirror
identity
writing
vanité
vie
mort
miroir
identité
écriture
Opis:
Vanity, in its most general representation, invites us to stop for a moment our race ahead, to set aside our various actions and to ask ourselves about our destiny. Literature, painting often focuses on the fragility of life. It is compared to a breath, a vapor that appears for a short time. Earthly goods, worldly pleasures seem vain and ephemeral and the incessant quest of man equally illusory. Raoul Danaho, in his nov-el Every Hour Hurts, published in 1968 evokes the story of a young man who seeks his own identity and his own place in the world. Albert, this man from Cayenne, ended up in Paris, but he did not find the desired tranquility. There is no attraction to life in his eyes. He must “strive to live”. It feels empty, unable to merge with the surrounding world and the writing of Danaho becomes by the same fragmentary as to “reflect” the vanity of existence. Will Albert seek “vainly” to “continue his journey,” “This groping in the dark, this blind march in the night,” or is the rhetoric of vanity so distended to allow him to find a salutary way? The Rochefoucauld stated with some acuity the following words, referring the man to himself, to his fellows and to the reflecting prism: “What makes us the vanity of others unbearable is that it hurts ours” (1664, 390). We are entitled to ask ourselves whether the light will be able to reach and radiate the human heart.
La vanité, dans sa représentation la plus générale, nous invite à arrêter quelques instants notre course en avant, à mettre de côté nos divers agissements et à nous interroger sur notre destinée. La littérature, la peinture se focalisent souvent sur la fragilité de la vie. Elle est comparée à un souffle, à une vapeur qui paraît pour peu de temps. Les biens terrestres, les plaisirs mondains paraissent vains et éphé-mères et la quête incessante de l ’homme toute aussi illusoire. Raoul Danaho, dans son roman Chaque heure blesse, publié en 1968, évoque l ’histoire d ’un jeune homme qui cherche sa propre identité et sa propre place dans le monde. Albert, cet homme origi-naire de Cayenne, s ’est retrouvé à Paris, mais il n ’y trouve pas la tranquillité souhaitée. La vie ne présente aucun attrait à ses yeux. Il doit « s ’efforcer de vivre ». Il se sent vide, incapable de fusionner avec le monde environnant et l ’écriture de Danaho devient par là même fragmentaire comme pour « réfléchir » la vanité de l ’existence. Albert cherchera-t-il « vainement » à « poursuivre sa route », « ce tâtonnement dans le noir, cette marche aveugle dans la nuit » ou la rhétorique de la vanité se distendra-t-elle donc pour lui permettre de trouver une voie salutaire ? La Rochefoucauld énonçait avec une certaine acuité les propos suivants, renvoyant l ’homme à lui-même, à ses semblables et au prisme réfléchissant : « Ce qui nous rend la vanité des autres insup-portable, c ’est qu ’elle blesse la nôtre » (1664, 390). Nous sommes en droit de nous de-mander si la lumière parviendra à atteindre et à irradier le cœur humain.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2018, 8; 166-179
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salony literackie dziewiętnastowiecznej Europy w świetle podróżopisarstwa; Weimar i Mediolan Antoniego Edwarda Odyńca
The literary salons of the 19th century Europe in the prospective of travel writing: Antoni Edward Odyniec’s Weimar and Milan
Autorzy:
Płaszczewska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969127.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
literary salons
cultured life
travel writing
Antoni Edward Odyniec
19th century Europe
Opis:
The literary salons of the 19th century Europe in the prospective of travel writing: Antoni Edward Odyniec’s Weimar and Milan A.E. Odyniec’s Listy z podróży (Letters from Travels), set within the context of multinational testimonies from the epoch, become a pretext for a meditation on the phenomenon of the Romantic „salon” as a form of cultured life which is being enacted in the author’s private home, where an audience-instigated meeting between the writer and his admirers is taking place. The observations concerning the writers’ international contacts are also accompanied by remarks on the self-creative measures used by Odyniec as well as on the possibility of interpreting his controversial Listy… (Letters from Travels) in the context of research on the literary image of the period. The main subject of reflection is the ritual of visits to the homes of eminent artists which constituted one of the significant elements of educational trips in Europe; this is illustrated by examples of such institutions as Goethe’s Weimar and Manzoni’s Milan homes. The literary salons of this period, which grew out of the Enlightenment tradition, turn out to be an important element of a supra-national republique des lettres, whereas the experience of a direct contact with an outstanding individual (documented among others by J.P. Eckermann, Stendhal, F.L. von Raumer and many others) have been shown in the above-mentioned account from a journey, through the angle of „I” and portrayed in the categories of personal experience
Źródło:
Wielogłos; 2010, 1, 7-8; 134-146
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leśmian przed Prawem. Wartość życia i wzniosłość prawa
Leśmian before the Law. The value of life and the grandeur of law
Autorzy:
Czabanowska-Wróbel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682648.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bolesław Leśmian’s poetry
Bolesław Leśmian’s essay writing
law versus literature
vitalism
value of life
poezja Bolesława Leśmiana
eseistyka Bolesława Leśmiana
prawo a literatura
witalizm
wartość życia
Opis:
Essay writing by Bolesław Leśmian, a graduate of law, draws attention not only to the presence of the philosophical or sociological context but also the legal one while his poetry seems to be completely detached from legal practice. The issue of legal protection of values represented by life is depicted in the interpretation of two dissimilar poetic works, namely the ballad Asoka from the volume Łąka (The Meadow) and the poem starting with the words “Przez śnieżycę, co wyjąc powiększa przestworza” from Dziejba leśna (Forest Happenings). Aśoka, a monarch and lawmaker in ancient India, guaranteed it in his addresses. It paths the way to the spiritual for the hero of many legends. In the 20th century the value of human life is guarded by “a representative of law”, uniformed police officer whose very presence in the street prevents robbery. In both cases life is treated by Leśmian as the highest value motivated metaphysically, which opens the way for further reflections concerning the grandeur of law as understood by the poet as well as to the question whether the issue of connections between literature and law, already known from the research into the literary output of Franz Kafka, may help understand Bolesław Leśmian’s outlook on life.
W eseistyce Bolesława Leśmiana, absolwenta studiów prawniczych, zwraca uwagę nie tylko obecność kontekstu filozoficznego czy socjologicznego, ale także prawnego, podczas gdy jego poezja wydaje się całkowicie odległa od zagadnień prawa. W zaproponowanej w artykule interpretacji dwóch niepodobnych utworów poetyckich, ballady Asoka z tomu Łąka i wiersza o incipicie „Przez śnieżycę, co wyjąc powiększa przestworza” z tomu Dziejba leśna, ukazana zostaje kwestia prawnej ochrony wartości, jaką stanowi życie. Władca i prawodawca starożytnych Indii, Aśoka, zagwarantował ją w swoich orędziach. Bohaterowi licznych legend otwiera to drogę do tego, co duchowe. W XX wieku wartości ludzkiego życia strzeże „przedstawiciel prawa”, umundurowany policjant, którego sama obecność na ulicy udaremnia rozbój. W obu przypadkach życie traktowane jest przez Leśmiana jako najwyższa wartość, motywowana metafizycznie, co otwiera drogę do dalszych rozważań dotyczących wzniosłości prawa w rozumieniu poety, a także do pytania, czy zagadnienie związków literatury i prawa, znane z badań nad twórczością Franza Kafki, może pomóc w zrozumieniu światopoglądu Bolesława Leśmiana.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 11-29
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I live a lot in many places”: Images of everyday life in Krystyna Miłobędzka’s poetry
„bardzo żyję w wielu miejscach” – obrazy codzienności w twórczości Krystyny Miłobędzkiej
Autorzy:
Jarnuszkiewicz, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087494.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish contemporary poetry
everyday life
practice of writing
metaphors of confinement and indwelling
multiple homes
the Other
Krystyna Miłobędzka (b. 1932)
codzienność
poezja polska
ruch
zadomowienie
relacja z innym
wielodomowość
Opis:
This article offers a reading of the poetry of Krystyna Miłobędzka (who since her debut in 1960 won high acclaim for her innovative, terse verse) from the perspective of everyday life, a sociocultural concept which brings into focus the intersection of the ordinary (the texture of people's daily lives) and activities or ideas that impinge on it. This study examines four such practices in turn. They are writing, movement, sense of place (multiple homes), and relating to the Other. Writing affects the sphere of everyday life presented in the poems in two different ways that can be subsumed under the metaphors of ‘a cage’ and indwelling. The study of movement reveals that it is interconnected with the sacred and the realm of multiple homes. Finally, the sphere of relations with the Other is controlled by metaphors related to hunger, home, sewing and speech. The main aim of the article is to explore the interconnections between these four domains and to demonstrate that the concept of everyday life holds the key to the appreciation of Krystyna Miłobędzka’s poetry.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 3; 345-365
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między autobiografią a przypowieścią. Glosa o paru tajemnicach "Domu, snu i gier dziecięcych" Juliana Kornhausera
Between Autobiography and Parable. On a Few Secretas of Julian Kornhauser’s "A Home, a Dream, and Child’s Plays"
Autorzy:
Gleń, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1385079.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Julian Kornhauser’s life and writings
autobiography
autobiographical writing
autobiographical practices
self-portrait
autobiographical notes
auto-creation
egzystencja i pisarstwo Juliana Kornhausera
autobiografia
autobiografizm
praktyki autobiograficzne
autoportret
zapiski autobiograficzne
autokreacja
Opis:
W artykule podjęto próbę rozpoznania strategii autobiograficznych prezentacji obecnych w twórczości Juliana Kornhausera. Autor stara się opisać fragmenty biografii autora Origami, skupiając się na charakterystycznych dla poety sposobach dyskretnego mówienia o sobie (dystans narracyjny, rozdźwięk pomiędzy narratorem a bohaterem, ukrywanie zarówno postaci bohatera, jak i rzeczywistych osób pod zasłoną inicjału). Punktem wyjścia dla rozważań i głównym przedmiotem opisu jest proza autobiograficzna Dom, sen i gry dziecięce Juliana Kornhausera, której lektura konfrontowana jest z zapiskami autobiograficznymi opublikowanymi przez syna poety, Jakuba, na łamach czasopism literackich. Ważny element całej rekonstrukcji stanowi również badanie krytycznoliterackiej recepcji i rekonstrukcji prawdy o egzystencji autora Kamyka i cienia.
The article attempts to investigate Julian Kornhauser’s autobiographical strategies in his writings. The author endeavors to interpret the fragments of the poet’s biography, focusing on his typical manner of intimate addressing himself (narrative distance, discrepancy between the narrator and the persona, concealing characters under the veil of the cipher). The starting point for these considerations, as well as the main object of this paper, is Kornhauser’s autobiographical prose entitled A Home, a Dream, and Child’s Plays [Dom, sen i gry dziecięce]. Its reading is juxtaposed with the autobiographical notes published in literary periodicals by Jakub Kornhauser, the poet’s son. The whole project is also possible due to the examination of the critical reception and the reconstruction of the truth about Kornhauser’s life.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 8, 1; 221-241
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opowieść o „życiopisaniu”. Portret Emily Dickinson w filmie Cicha namiętność Terence’a Daviesa
Autorzy:
Bobowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031042.pdf
Data publikacji:
2019-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Emily Dickinson
poetry
writing
life
suffering
happiness
love
Sapphic love
motherhood
fatherhood
religion
faith
mystery of God
film structure
film composition
editing
narration
poezja
pisarstwo
cierpienie
szczęście
miłość
miłość saficka
macierzyństwo
ojcostwo
religia
wiara
tajemnica Boga
struktura filmu
kompozycja
montaż
narracja
Opis:
Emily Dickinson was not married nor had children, she did not establish a family, but she had a life filled to the brim with love, friendship, suffering, death, searching for God and, of course, writing poems about all these fundamental phenomena of human existence. Her poetry reveals a picture of a woman who is unusually spiritually rich, beautiful and…unhappy, living for the bigger part of her mature existence like a hermit, oftentimes being a witness of deaths of those to whom she was closest. Additionally, perhaps because of her Sapphic inclination, she could experience suffering being forced to suppress it and feeling social isolation or exclusion. On the other hand, any reader of poems by “the nun of Amherst” can sense a great blast of happiness and some ecstatic delight over the existence itself and… the possibility of expressing this delight in poems. Just life itself and poetry were the greatest passions of Dickinson among many others which profusely filled her psyche. Indeed, it is difficult to assess which of these two infatuations was stronger. That is why I used in the title of my essay a neologism: “life-writing” (“życiopisanie”), which was some time ago first employed by the Polish poet Edward Stachura in reference to his own life and poetry. Terence Davies’s movie about Emily Dickinson and her life is a real masterpiece in which the weave of the two main  passions Dickinson had, their interpenetration, their ardent intimacy or simply  indissolubility and unity have been shown in a deliciously suggestive way. The essay is a modest attempt at using such a way of describing things.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 610-635
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo w służbie humanizacji życia
Law in The Service of Humanization of Life
Autorzy:
Stasiak, Ks. Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046655.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
proces humanizacji
godność człowieka
jednakowa i niezbywalna godność osoby
wyzwalająca funkcja prawa
demokratyczny system
zasady wolności i równości
regulator życia społecznego
wypisywanie recept
świat bardziej sprawiedliwy
humanization process
human dignity
equal and inalienable dignity of the person
liberating function of law
democratic system
principles of freedom and equality
social life regulator
writing prescriptions
a more just world
Opis:
Artykuł zamierza wykazać wpływ prawa na procesy humanizacji życia w wymiarze osobowym i społecznym. Prawo to powszechne doświadczenie wszystkich ludzi, jest tworzone przez człowieka i dla człowieka: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. Fundament prawa opiera się na jednakowej i niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Człowiek posługuje się prawem w wysiłku realizacji swego człowieczeństwa i lepszej przyszłości. Prawo to także kluczowy regulator życia społecznego, prawo konsoliduje więzi społeczne, wzmacnia struktury państwa, tworzy wspólnotę narodów. Humanizację prawa objawia jego wyzwalająca funkcja. Prawo stanowi oparcie dla słabszych, człowiek swojej pozycji nie musi bronić siłą, jego miejsce w społeczeństwie gwarantuje mu prawo. Dzięki prawu w sytuacjach konfliktowych został wygaszony dźwięk broni. Człowiekowi w poszukiwaniu procedur organizacji życia przyświeca idea zawarta w twierdzeniu Anaksymandera z Miletu, iż człowiek pragnie być sobą, człowiek zabiega o kształt swego losu. Prawo dąży do realizacji sprawiedliwości, chce oddać każdemu to, co mu się należy. Prawo nie utożsamia się z moralnością – to jednak nie może uznać za słuszne tego, co jest złem z punktu widzenia moralnego. Prawo odwołuje się do prawdy, choć prawdy nie dekretuje, to jednak prawo oparte na kłamstwie byłoby destrukcją samego prawa. W demokratycznym państwie o tym, co jest prawem, stanowi większość obywateli. Większość głosów nie orzeka o prawdzie, nie stanowi o tym, co dobre, a co złe etycznie. Decyzja większości stanowi o tym, co jest legalne. System demokracji opiera się na zasadach wolności i równości wszystkich obywateli. Dzięki tym zasadom respektuje się zarazem zdania tych, którzy są w mniejszości. Tworzenie prawa jest sztuką „ars legesferendi”. Prawo nie jest fotografią społeczeństwa, prawo nie mówi, jak jest, lecz jak być powinno; stąd „lex respicit futura”. Prawo liczy na szansę przemiany człowieka, na budowę świata o bardziej ludzkim wizerunku. Prawnika można porównać z powołaniem lekarza. Lekarz staje nad chorym, aby go leczyć, a nie zajmować się wypisywaniem recept, choć proces leczenia następuje poprzez wypisywanie recept. Podobnie prawnik nie może ograniczać swojej uwagi do świata norm, lecz poprzez normy i ich aplikację czynić świat bardziej sprawiedliwym i godnym człowieka.
The article intends to demonstrate the impact of law on humanization processes of life in the personal and social dimension. The law, this universal experience of all people, is created by man and for man: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. The foundation of law is based on the equal and inalienable dignity of the human person. Man uses the law in the effort to realize his humanity and a better future. The law is also a key regulator of social life, the law consolidates social bonds, strengthens the structures of the state, creates a community of nations. Humanization of the law is revealed by its liberating function. The law can be the support for the weak, a man does not have to defend his position, his place in society guarantees him the law. Thanks to the law, the weapon’s sound was muted in conflict situations. Man in search of procedures for organizing life is guided by the idea contained in the theorem of Anaximander of Miletus that man desires to be himself, man strives to shape his fate. The law strives for justice and wants to give everyone its due. The law does not identify with morality – but this cannot be considered as right what is evil from a moral point of view. The law refers to the truth, although it does not decree the truth, but the law based on lies would be the destruction of the law itself. In a democratic state, what is the law is up for the decision the majority of citizens. Most voices do not rule in accordance with the truth, they do not determine what is good and what is ethically wrong. The majority’s decision is what is legal. The democracy system is based on the principles of freedom and equality of all citizens. Thanks to these principles, the opinions of those who are in the minority are respected. Creating the law is the art of “ars legesferendi”. The law is not a reflection of society, the law does not say how it is, but how it should be; hence the “lex respicit futura”. The law counts on the chance of human transformation and building a world with a more human image. A lawyer’s mission can be compared to vocation of a doctor. The doctor stands over the patient to treat him and not deal with writing prescriptions, although the treatment process is done by writing prescriptions. The comparison with the role of the doctor emphasizes this idea: the doctor writes a prescription, but it is not the prescription that heals, but the drug. Similarly, in a legal norm, it is not about the letter, the spirit of the law. The Scriptures say that the letter kills and the spirit gives life. Hence we are talking about the spirit of the law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 333-357
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-42 z 42

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies