Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Funkcjonowanie prawnej instytucji łaski w systemie kanonicznym
The functioning of a legal institution of grace in canonical legal system

Autorzy:

Gierżon, Ginter

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1372625.pdf

Data publikacji:

2014-11-08

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

łaska
system kanoniczny
reskrypt

Opis:

The author of the presented article reflected on the issue of a legal institution of grace in canonical legal order. The analyses carried out by the author showed that the approach of the ecclesial legislator evolved. He moved from the reistic understanding of this institution putting the emphasis on its theological-personal dimension. The author proved that according to the conventional assumptions, the acts of grace favour an individual who finds himself in circumstances unexpected in the law. For this reason, ecclesiastical power while taking any action in a particular case should take into account the specificity of the situation the faithful is in but should also consider if the decision made would lead to his salvation (can. 1752 CIC).

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2014, 57, 4; 3-12
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Geokompleksy zagłębień wytopiskowych okolic Zduńskiej Woli
The geocomplex of closed depressions near Zduńska Wola

Autorzy:

Bezkowska, Grażyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945149.pdf

Data publikacji:

1997

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

geokompleksy
zagłębienia bezodpływowe
Wysoczyzna Łaska

Opis:

Basic surface features of the Łask Interfluve near Zduńska Wola originated during the Wartanian ice-sheet areal deglaciation. The ice-sheet waning resulted in formation of groups of crevasse landforms such as kame plateaux, kame hillocks, kame terraces and melt-out depressions. The post-Wartanian morphogenesis increased diversity of the relief by rejuvenation of most of buried valleys, by cutting new valleys and raising the interfluve surface with aeolian sheets and dunes. Sand and silt were deposited in melt-out depressions. The depressions had initially functioned as closed depressions and had formed a local base level. They were incorporated into a valley network presumably at the end of the Vistulian glaciation. Blocks of dead ice melted gradually and it has led to the formation of flattenings in the melt-out depressions bottoms. The flattenings are 2-3 m high and have short gentle slopes. These slopes and the slopes of the melt-out depressions are cut with dells and basin-like valleys. Few of the cuttings continue their direction as barely perceptible, shallow flat-floored valleys drained by perennial or intermittent watercourses. In the Holocene eight types of geocomplexes with stable matter and energy structure were formed, as a result od natural processes. Man's influence has led to diversification of the environment which can be represented by 19 types of present-day geocomplexes. The 19 types are characteristic of all the melt-out depressions in the environs of Zduńska Wola, but they display a unique mosaic in each depression. It is noteworthy that the depressions function as groups of homolithic geocomplexes. Man-made changes in the depressions result from agricultural land use
Artykuł przedstawia typologię i funkcjonowanie geokompleksów zagłębień wytopiskowych na tle rozwoju paleogeograficznego zachodniego fragmentu Wysoczyzny Laskiej w okolicach Zduńskiej Woli. Uwzględniono w nim naturalne procesy przyrodnicze i antropizację środowiska związaną z użytkowaniem rolniczym.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica; 1997, 1
1427-9711
2353-6063

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Powołanie i jego rola w formacji religijnej ludu Bożego Starego Testamentu

Autorzy:

Homerski, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177827.pdf

Data publikacji:

1986

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

powołanie
łaska
charyzmat
vocation
grace
charism

Opis:

Der Autor bespricht die Beschreibungen der Berufung von Mose, Gideon, Samuel, Amos, Jesaja, Jeremia und Ezechiel. Im ersten Teil interessiert er sich für die Struktur der Berufungsbeschreibungen. Im zweten Teil bespricht er dis Bedeutung des Charisma der Berufung fur die berufene Person. Im dritten Teil unterstreicht er ihre soziale Dimension.

Źródło:

The Biblical Annals; 1986, 33, 1; 37-46
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Miłość Boga Ojca w sakramentach
The Love of God the Father in the Sacraments

Autorzy:

Kozłowska, Ewelina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/551380.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Bernardinum

Tematy:

Bóg Ojciec
miłość
sakramenty Kościoła
łaska

Opis:

Artykuł omawia sakramenty Kościoła w pryzmacie miłości Boga Ojca, który z troskliwością pochyla się nad każdym swoim dzieckiem. On przez chrzest zradza je do nowego życia, w bierzmowaniu umacnia darem swego Ducha, a przez każdą Eucharystię upodabnia coraz bardziej do swego Syna. W sakramentach pokuty i namaszczenia podnosi z grzechu i umacnia w cierpieniu, zaś w sakramencie święceń i małżeństwa uposaża w potrzebne łaski na drodze konkretnego powołania.

Źródło:

Studia Pelplińskie; 2014, 47; 183-194
0239-4456

Pojawia się w:

Studia Pelplińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Uczuciowość odzwierciedlona w Biblii. Kilka przykładów
Emotionality reflected in the Bible. Some examples

Autorzy:

Hałas, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502012.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

miłosierdzie
łaska
ελεος
ḥesed
mercy
grace

Opis:

The paper demonstrates an emotional aspect of biblical communication on some examples. Firstly, it is rich emotional vocabulary depicting goodness of God as well as Christian attitude. It contains terms describing love, mercy and grace. It also includes comparisons to married, bridal and parental love, especially paternal love. It is seen in frequent calling God Father. The author suggests that this aspect should be more visible in Bible trans lations into modern languages.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 3; 33-43
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Szukać pokoju i dążyć do niego (1 P 3,11). Pojęcie pokoju w Listach św. Piotra
“Seek Peace and Pursue It” (1 Pe 3:11). The Concept of Peace in the Letters of St. Peter

Autorzy:

Hałas, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1621453.pdf

Data publikacji:

2016-12-01

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eirēnē
diōkō
epignōsis
pokój
łaska
peace
grace

Opis:

W Listach św. Piotra, a zwłaszcza w Pierwszym jego Liście, znajdujemy dość oryginalne rozumienie pokoju jako Bożej życzliwości dla tych, którzy są w stanie zrezygnować z zemsty za złe traktowanie ze strony otoczenia. Autor Listu przekonuje o tym swoich adresatów przy pomocy długiego cytatu zaczerpniętego z Psalmu 33 LXX w 1 P 3,10-12. Natomiast Drugi List św. Piotra widzi pokój nieco inaczej. W koncepcji tego Listu pokój określa już bardziej postawę chrześcijan polegającą na najwyższej doskonałości moralnej. Można ją osiągnąć przez głębsze poznanie Chrystusa. 
In the Letters of St. Peter, and especially in his First Letter, we find an original understanding of peace as God’s goodness for those who resist taking revenge for the bad treatment they have received from a malevolent environment. The Author of the Letter convinces his addressees with a long citation from Psalm 33 LXX in 1 Pe 3:10-12. The Second Letter of Peter sees peace in yet another light, as an attitude of Christians that is revealed in the highest moral perfection, attainable through a profound knowledge of Christ.

Źródło:

Verbum Vitae; 2016, 30; 179-194
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Bóg łaskawy. W stronę bardziej personalistycznej charytologii

Autorzy:

Smentek, Izabella

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/512112.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

łaska
Trójca Święta
wzorzec
Maryja
Paweł
Korneliusz

Opis:

The theology of grace focuses on God’s self-giving. In this mystery God gives not a thing but Himself. He invites human being to participate in His trinitarian life and makes this possible. The teaching of contemporary Popes - St. John Paul II and Benedict XVI involves the personalistic issues while dealing with the mystery of grace. In this personalistic language is spoken rather about choice of person than (pre-)destination. The response for God’s gift comes from reason and will, but it’s pointed that it goes through paths of truth and freedom. Biblical examples show the rules of God’s grace. These are: Mary - full of grace, Paul and Cornelius. These cases present the intrinsic way of God’s self-giving. It’s to realize that the mystery of grace reveals the truth about the condition of person who is to accept the gift of salvation. In the light of the Holy Spirit one learns clearly about the God’s intentions and is invited to follow them. The grace acts in the light of the truth and gives an impulse to freedom. It can be accepted only voluntarily, is fulfilled within the Church and brings ecclesial fruits.

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 2; 75-104
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Orzech i laska Aarona czyli zgłębianie i głoszenie Słowa Bożego w ujęciu Ojców Kościoła

Autorzy:

Naumowicz, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1627309.pdf

Data publikacji:

2002-12-14

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Ewangelia
egwangelizacja
głoszenie Słowa
Słowo Boże
laska Aarona

Opis:

Artykuł prezentuje niektóre, chociaż najbardziej charakterystyczne wyjaśnienia wersetu z Księgi Liczb: .Zakwitła laska Aarona z pokolenia Lewiego, wypuściła pączki, wydała kwiat i dojrzały na niej orzechy. Filon Aleksandryjski nadawał temu zdaniu sens moralny. Orzech traktował jako symbol cnoty, twardości życia ascetycznego oraz zdobywania wartości duchowych. Cudowne zakwitnięcie laski Aarona uważa też za znak, że sam Bóg wybiera kapłanów.Dla Orygenesa orzech staje sią symbolem trzech sensów Pisma: literalnego, moralnego i duchowego. Sens duchowy jest ukryty pod wyrażeniem literalnym, które go zakrywa czy przyobleka, niby skorupa osłaniająca owoc orzecha. Nie można jednak zatrzymać się na warstwie zewnętrznej. Należy szukać wewnętrznego znaczenia słowa: ono za jest tak bogate, że nigdy nie można go wyczerpać.Podobnie św. Ambroży domagał się, by głębszego sensu poszukiwać w perykopach, które są trudne w pierwszym odbiorze i których sens dosłowny może szokować: trzeba szukać ukrytego w nich znaczenia duchowego, które okaże się bardzo pożyteczne. Zgłębianie Pisma świętego jest niezbędne do tego, by móc głosić je innym. Wielu autorów: Klemens Rzymski, Orygenes i Ambroży powtarzał też myśl, spotykaną już u Filona, że zakwitnięcie laski Aarona było znakiem, iż tylko Bóg może udzielić łaski kapłaństwa. Dla Orygenesa wskazuje na to nie tylko różdżka Aarona, ale też laska proroka Jeremiasza, jak również bogaty w owoce orzechowy ogród, o którym mówi Pieśń nad Pieśniami. Sam orzech, zawierający owoc okryty dwoma osłonami: gorzką i twardą, staje się obrazem trudów i pokus związanych z życiem kapłańskim, które ostatecznie kryje w sobie radość i łaskę.Ojcowie Kościoła mówią jednak nie tylko o kapłaństwie urzędowym, udzielanym nielicznym. Ambroży wskazywał, że każdy chrześcijanin przez chrzest staje się kapłanem w sensie duchowym, by mógł zgłębiać słowo Boże oraz o nim świadczyć.Istotnym zadaniem kapłana jest głoszenie Słowa. Nie opiera się ono jedynie na naturalnych ludzkich zdolnościach. Różdżka Aarona symbolizuje łaskę, jaka działa w powołanych do służby Bogu i zdolna jest sprawić przez nich cuda, nawet jeśli mają oni poczucie, że swym zadaniom nie mogą w pełni sprostać. Ich nauczanie winno zaś niekiedy przypominać gorzką i twardą osłonę orzecha. Nie mogą więc pomijać trudnych kwestii, jeśli jest to pożyteczne dla dobra tych, którzy są im powierzeni. Najważniejsze jednak jest przekazywanie Dobrej Nowiny i bogactwa życia duchowego. Nie można też ludzką miarą mierzyć skuteczności głoszenia. Słowo, które długo wydaje się bezowocne, niekiedy przynosi skutki późne i nieoczekiwane. Jest jak laska Aarona, która od dawna była zeschnięta, jednak cudownie zakwitła i wydała obfite owoce. Najważniejsze jest zawsze działanie Boga. 

Źródło:

Verbum Vitae; 2002, 2; 253-266
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Łaska w ikonach

Autorzy:

Wąchocka, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571684.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

grace
icon
canon
iconoclasm
łaska
ikona
kanon
ikonoklazm

Opis:

The article brings the reality of the grace of icons in two respects: the first relating to the recipient and the second relating to the icon writer. Grace is the transforming reality “in the image and likeness of God”. It is received through a recipient’s personal prayer and life experience. The gift of writing icons, their reading and reception in a cultural context is also a grace. Knowledge and application of adequate painting techniques is included in the canon. Its aim is creating an appropriate image which is a true “window to another world’, to a reality already divinized. Icons must therefore meet certain conditions in order to be adequately helpful in prayer. They must also bring truly its recipient closer to Divine Persons, biblical events or scenes from the lives of the saints. Over the centuries, from the very beginning of Christian sacred art, through the turbulent period of iconoclasm, up to the present day, icons have retained a fundamental importance in the eastern Church, becoming almost a sacrament. In the western Church they suffered profound transformation, taking the form of holy pictures. They are liberated from the canons and techniques, depending only on the artist’s skills and fashions of the time. They play an assistant role in the liturgy and a decorative one in the architecture of temples.

Źródło:

Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Antropologiczne wątki rytu hiszpańsko-mozarabskiego z perspektywy euchologii In initio anni
Anthropology of Hispanic-Mozarabic Rite in Perspective of In initio anni Eucology

Autorzy:

Roszak, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571164.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

pryscylianizm
arianizm
natura
łaska
Priscilianism
Arianism
nature
grace

Opis:

Eucological texts of the Spanish-Mozarabic Rite contain many interesting anthropological insights which are the result of historical circumstances in which liturgy took shape on the Iberian Peninsula (discussions with Arianism, Adaptionism or Priscilianism). The article consists of two parts: the first one examines the texts from the Mass for the beginning of the year (in initio anni) in the Spanish rite, which brings out the cronosophical framework of reflection on man in his dynamics of becoming and his greatest aspirations. The second part is devoted to the Mozarabic understanding of human nature and its relation to God’s grace, corporality and spirituality in order to focus on some anthropological categories, such as affectio, devotio or vota, around which individual and communal anthropology of the Spanish rite is grounded.
Teksty euchologiczne rytu hiszpańsko-mozarabskiego kryją w sobie wiele wątków antropologicznych, które są rezultatem okoliczności historycznych, w jakich kształtowała się liturgia na Półwyspie Iberyjskim (dyskusje z arianizmem, adapcjanizmem czy pryscylianizmem). Artykuł składa się z dwóch części: w pierwszej zostaje przeanalizowany formularz mszy na rozpoczęcie roku w rycie hiszpańskim, który wydobywa ramy chronozoficzne refleksji nad człowiekiem w dynamizmie stawania się i jego największych aspiracji. Następnie w drugiej części przywołuje się mozarabskie rozumienie natury ludzkiej i jej relacji do łaski Bożej, cielesności i duchowości, aby skupić się na wybranych kategoriach antropologicznych, takich jak affectio, devotio czy vota, wokół których konfiguruje się antropologia (indywidualna i wspólnotowa) rytu hiszpańskiego.

Źródło:

Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 69-85
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Bycie-w-miłości-z-Bogiem jako działanie Łaski Bożej w teologii Bernarda Lonergana
Being-In-Love-with-God as an Influence of a Divine Grace in the Theology of Bernard Lonergan

Autorzy:

Szwarc, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/503065.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

łaska
bycie-w-miłości-z-Bogiem
Bernard Lonergan

Opis:

The article takes up an issue of a Divine grace in a contemporary theology of the Canadian theologian, Bernard Lonergan. It is a phenomenologically-transcendental attempt of formulating the reality, where instead of the traditional theological ideas the new concepts appear, that refer to a human experience of love. In this way, Lonergan wants above all to point out, that the grace is a relation of persons, wherein the love as a gift originated from a free initiative of God becomes through a response of the man, a link creating a relationship and going beyond the man himself towards the others. That is why, Lonergan accepts the love between the people as a pattern for the grace, since he wants to explain how the man, living in the grace, acts, behaves and affects the others. As a definition of the reality of grace, Lonergan uses an expression: being-in-love-with-God, and in the first place he indicates what the man accepts from the outside thanks to the grace, to exhibit afterwards what he passes on further, being himself in the state of grace.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2012, 21; 233-246
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Wiara w teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

Autorzy:

Panaro, Antonio

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/512135.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

wiara
mysterium
łaska
chrześcijaństwo
teologia
rozumienie
sens
miłość

Opis:

Wiarę należy określić przede wszystkim w kategoriach charytologicznych – jest ona łaską, darmo danym darem. Koncepcja wiary Josepha Ratzingera/Benedykta XVI burzy przekonania tych, którzy za bardzo humanizują wiarę, koncentrując się przesadnie na akcie ludzkim, nadprzyrodzoność wiary pozostawiając na drugim planie. Ratzinger daje pierwszeństwo inicjatywie Boga. Wiara jest przestrzenią nadprzyrodzoną, w której spotykają się mysterium człowieka i Mysterium Boga – to, co Boskie w człowieku. Wiara jest tym misterium, które człowieka obejmuje i przenika tak, że Bóg przez łaskę nadprzyrodzoną może się dostać do jego wnętrza. Jest ona tym, co udoskonala człowieka, stanowiącego już dla siebie samego pewnego rodzaju tajemnicy. W doktrynie chrześcijańskiej bowiem przedmiot wiary to nie abstrakcyjna i teoretyczna formuła. Przedmiotem wiary jest osoba – Jezus Chrystus. Wiara dla chrześcijanina jest ostatecznie osobistym spotkaniem z Jezusem z Nazaretu. „U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, ale jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie” (Deus Caritas est,1). 

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2019, 57, 1; 33-51
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Przebaczenie w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa według św. Pawła

Autorzy:

Stasiak, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1623041.pdf

Data publikacji:

2015-08-29

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

zbawienie
przebaczenie
wiara
łaska
chrzest
św. Paweł
cnoty
zmartwychwstanie

Opis:

W różnych okolicznościach człowiek doświadcza konieczności przebaczania drugiemu. Łatwiej jest przeprowadzić precyzyjny wykład na temat przebaczenia w listach św. Pawła, a nawet dać konkretne wskazówki co do praktykowania tej cnoty, niż ją rzeczywiście realizować. Apostoł Narodów nie tylko przedstawił przebaczenie od strony teoretycznej, teologicznej, lecz również ukazał, jak dalece przebaczenie wiąże się ze zbawczym planem Boga. Mało tego, na własnym przykładzie pokazał, jak należy podjąć dzieło przebaczenia nawet wobec tak dotkliwych zniewag jak te, które spotkały go w Koryncie (2 Kor 2,7.10). Z naszej analizy wynika, że fundamentem przebaczenia jest udział w zbawczym dziele Chrystusa. Jest to łaskawy dar Boga. Tak została dana obietnica Abrahamowi (Ga 3,18), tak również sam Chrystus otrzymał imię, które dotąd było domeną Boga (Flp 2,9), takim też ostatecznym dopełnieniem Bożego planu zbawienia była śmierć Jezusa Chrystusa, w której zostało nam darowane wszystko (Rz 8,32). Chrześcijanin ma udział w dziele Chrystusa przez chrzest, ale również przez szczególne dary, którymi ma służyć wspólnocie Kościoła – charyzmaty (1Kor 2,12). Wśród najważniejszych darów apostoł wylicza wiarę i cierpienie (Flp 1,29), które ma przynosić korzyść rozprzestrzenianiu się Ewangelii i rozwojowi Kościoła. Łaska darowana wszystkim wierzącym w Chrystusa przez chrzest, który daje im udział w Jego śmierci i zmartwychwstaniu (Kol 2,13-14), owocuje udzieleniem im szczególnej łaski przebaczenia ze strony Chrystusa (Kol 3,13), choć jest to dzieło Osób Trójcy Świętej (Ef 4,30.32). Fakt ten niesie ze sobą zobowiązania dla wierzących – unikanie wad (Ef 4,31), a wypełnianie cnót (Kol 3,12; Ef 4,32). Wszystko zaś konkretyzuje się w bardzo jasnym działaniu, do którego wzywa apostoł: „Wybaczajcie sobie” (charidzomenoi heautois). Prawdziwe przebaczenie realizowane w życiu codziennym polega przede wszystkim na tym, żeby być jego podmiotem, a więc po prostu przebaczać. Brak tej czynności może pozostawiać przestrzeń do działania dla szatana (2 Kor 2,7.10). Należy jednak także prosić o przebaczenie, a więc stawać się przedmiotem przebaczenia. Jesteśmy nim obdarowywani przez innych chrześcijan (2 Kor 12,13).

Źródło:

Verbum Vitae; 2010, 18; 123-140
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Contributo della linguistica alla teologia

Autorzy:

Sambor, Pawel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2158269.pdf

Data publikacji:

2022-11-28

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

language
meditation
symbol
sacrament
grace
język
mediacja
sakrament
łaska

Opis:

Artykuł omawia wkład lingwistyki w teologię, biorąc pod uwagę konkretny przykład myśli L.-M. Chauvet. Najpierw analizowana jest krytyka języka jako narzędzia. Według L.-M. Chauvet język nie może już być traktowany jako narzędzie, ale jako mediacja, rozumiana jako „matryca” lub środowisko (milieu). Mediacja językowa jest więc wyjaśniana z perspektywy koncepcji symbolu i porządku symbolicznego: podmiotowość człowieka jest nierozerwalnie związana z językiem, a ten posiada strukturę symboliczną. Refleksja teologiczna podąża za koncepcją mediacji i symbolu jako ważnym faktem antropologicznym. Wiara polega zatem na odrzuceniu iluzji bezpośredniego kontaktu z Bogiem i przyjęciu pośrednictwa Kościoła i sakramentów jako procesu "przyjmowania siebie" jako dzieci Bożych i przyjmowania siebie nawzajem w Chrystusie jako braci.
This paper discusses the contribution of linguistics to theology, taking the specific example of L.-M. Chauvet’s thought. First, the critique of language as a tool is analyzed. According to Chauvet, language can no longer be considered as a tool, but as a mediation, understood as a “matrix” or environment (milieu). Linguistic mediation is thus explained from the conceptual perspective of symbol and symbolic order: human subjectivity is inseparable from language, and language has a symbolic structure. Theological reflection follows the concept of mediation and symbol as an important anthropological fact. Faith, then, involves rejecting the illusion of direct contact with God and accepting the mediation of the Church and the sacraments as a process of “accepting ourselves” as children of God and accepting one another in Christ as brothers.

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2022, 17; 77-92
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Katolicka etyka dla niewierzących
Catholic ethics for unbelievers

Autorzy:

Mazurek, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/956349.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

kerygmat
duszpasterstwo
moralność
łaska
kerygma
pastoral work
morality
grace

Opis:

The article describes the phenomenon of emphasizing (above all) moral issues and at the same time ignoring the kerygma in pastoral work. In the introduction the article analyzes various possible reasons for this attitude. The article also presents the most important implications of this phenomenon. In the author’s opinion two of them are most important: treating Christianity as the religion in which man redeems himself, which is always associated with pharisaic religiosity, and ceaseless attempts to create Catholic ethics for atheists – the reduction of Christian morality to tiny bits measured according to the abilities of man who is not supported by God’s grace. Ipso facto we deprive Christianity of its most valuable part.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 4; 197-209
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

The Economy of Salvation According to 2 Tm 1 : 9–10
Ekonomia zbawienia według 2 Tm 1, 9–10

Autorzy:

Wilk, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/671845.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

Jezus Chrystus
Tymoteusz
zbawienie
łaska
Jesus Christ
Timothy
salvation
grace

Opis:

Artykuł podejmuje analizę hymniczno-liturgicznego dwuwiersza, który porusza trzy aspekty tematyczne: odkupienie człowieka przez Boga (w. 9a); odwieczne postanowienie zbawienia człowieka przez Jezusa Chrystusa (w. 9b) oraz skutki odkupienia – nowe, nieprzemijające życie (w. 10). 2 Tm 1, 9–10 eksponuje zbawienie jako łaskę Boga wobec człowieka, który w żaden sposób nie mógł sam zainicjować lub zrealizować tego dzieła. Człowiek jednakże mógł i wciąż może przyjąć lub odrzucić jego skutki. Studium 2 Tm 1, 9–10 wskazuje również na semantyczną i tematyczną integralność tego dwuwiersza z całą perykopą 2 Tm 1, 6–14. Nie tylko nie przerywa on głównej myśli całej wypowiedzi (wierność i wytrwałość w służbie Ewangelii), ale stanowi jej szczegółowe wyjaśnienie, wskazując, czym jest Ewangelia, dla której warto przyjąć cierpienie wiążące się z niedalekim męczeństwem lub też z codzienną, systematyczną i uciążliwą pracą związaną z przepowiadaniem Dobrej Nowiny o zbawieniu człowieka dokonanym przez Boga w osobie Jezusa Chrystusa.
The article on The Economy of Salvation According to 2 Tm 1, 9–10 is the analysis of the hymnic – liturgical couplet that touches on three thematic aspects concerning salvation: the redemption of man made by God (v. 9a); perennial decision of Jesus Christ to redeem man (v. 9b) and the consequences of redemption – new, lasting life (v. 10). 2 Tm 1 : 9–10 describes salvation as God’s grace for man, who would not have been able to initiate or fulfil this act in any other way. However, man had and still has the opportunity to decide whether he wants to accept or reject its consequences. The study of 2 Tm 1 : 9–10 also points out the semantic and thematic integrity of this couplet with the whole pericope of 2 Tm 1 : 6–14. It does not disturb the main thought of the pericope (faithfulness and perseverance in the ministry of the gospel) and serves as its full explanation, showing the Gospel for which it is worth to accept suffering, martyrdom or the daily, systematic and hard work connected with proclaiming the Good News of salvation of man made by Jesus Christ.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Z kręgu wyobrażeń motywu wstydu w sztuce. Wybrane zagadnienia w sztuce średniowiecznej europejskiej i polskiej

Autorzy:

Mazurczak, Urszula

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/511864.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

wstyd
nieśmiałość
cnota
nagość
łaska
shame
bashfulness
virtue
nudity
grace

Opis:

Shame is a feeling, it is definable in the areas of psychology, history of culture, and customs in the analyses of the history of religion and ethics. Shame defines the relationship between the object of shame and the subject of this feeling and, ultimately, the subject may not feel ashamed because of an act or a fact, which is not, for him or a certain moral and religious community, understood as a reason for shame. A slightly different, but also related to the concept of ‘shame ‘, is the notion of ‘bashfulness’ understood as a human capability to feel shame to the same extent as the pursuit of other virtues: love, being sensible, faith, chastity, hope, but also humility, modesty and silence. ‘Bashfulness ‘ is an integral part of the condition of a decent, fair and noble life, which in the Roman social education was defined by one common virtue – ‘virtus ‘, known in Greece as ‘arete’. The Christian understanding of virtues and vices, described by Prudentius and later on studied in detail in various texts and works of art by E. Saxl, and A. Katzenellenbogen, specified in detail both virtues and vices at the same time following ancient models. The author undertakes the analysis of the phenomenon of ‘shame’ in the visualisation of Christian, especially medieval, art starting from the accounts of important biblical citations on the ‘shame’ theme. Then she attempts to point out stage images illustrating the religious or moral problem of shame commonly referred to nudity, which, however, is not a proper understanding of shame and bashfulness. The study focuses on selected issues: personification of shame and on the events (described in the Old Testament) which imply shame. The selected images are illustrations of Genesis cycle where the First Parents’ feeling of embarrassment was depicted. The author indicates the sources of ancient compositions of the Aphrodite statue- -Venus Pudica, which developed the topos of ‘shame’ and ‘bashfulness’ imagery. This type of nudity constitutes a distinctive programme of gestures, movement, counterpose and the composition of the head. They are a clear visualisation of the female ideal – of virtues, including the virtue of an ideal love that was associated with bashfulness. The validity of this theme in Italian medieval art, especially in Nicola and Giovanni Pisanos’ works, was pointed out. The personifications of virtues: Venus Pudica or Hercules shown on reliefs in pulpits in Pisa, confirm the validity of the theme of ‘bashfulness’ in medieval art. In the cathedral sculpture, on the outer facades, the sets of virtues and vices used to be depicted, and they were supposed to be addressed to the wide audience of urban publikum. The author of the study pointed out the reliefs of cathedral facades in Paris, Amiens, Magdeburg in which the virtues, including the virtue of shame, had been presented. The columns in the Church of the Norbertine monastery in Strzelno are of great significance for European art. The author also suggested a new iconographic interpretation for the naked figure of Venus pucica. The second field of research is the issue of narrative scenes, the visualisations of nudity based on the Bible, that constitute a positive sense of understanding naked figures in Christian art: Bathsheba in bath, the dancing King David, the suffering Job and the naked, drunken Noah. The author focuses on the analysis of the complex and non-uniformly presented Adam and Eve’s narrative of the feeling of shame. The moments when they experience the feeling of shame and their nudity for the first time are diversified. The author of the Book of Genesis does not mention first parents’ other feelings in paradise, the only statement is the lack of being ashamed of their body at the moment of creation and then the experience of shame after the original sin. The author included more extensive research on the visualisation of the Genesis narrative in her book Human Corporeality in the medieval Italian painting, Vol.I, Lublin 2012. The experience of the first parents’ embarrassment when recognising their nudity was, at the same time, the experience of a permanent virtue of bashfulness. In the Italian series of Genesis imaging the parents experience grace due to the shame they suffered. Additional scenes, which were introduced into cyclical narratives of Genesis and which confirm the meaning of Divine Mercy in the cycle ending the creation of man, are pointed out in the study

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 1; 133-158
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Božia spravodlivosť a milosrdenstvo z charitologickej perspektívy
God’s justice and mercy from a charismatic perspective

Autorzy:

Adam, Anton

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32934058.pdf

Data publikacji:

2022-12

Wydawca:

Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius

Tematy:

spravodlivosť
milosrdenstvo
zmierenie
milosť
láska
justice
mercy
reconciliation
grace
love

Opis:

Spravodlivosť a milosrdenstvo sa v teologických súvislostiach často predstavujú ako Božie vlastnosti. V praxi sa neraz stretávame s (nekorektným) tvrdením, že Boh je viac milosrdný ako spravodlivý. V príspevku sa chceme zamerať na predmetné Božie vlastnosti v ich vzájomnej korelácii, pričom východiskom je striktná náuka Cirkvi, podľa ktorej Boh je absolútne dokonalý a z toho dôvodu nie je možné preferovať jednu vlastnosť pred druhou. Milosrdenstvo môže byť prejavené iba v plnosti spravodlivosti; milosrdný Boh miluje láskou, ktorá vychádza z plnosti spravodlivosti. Človek sa tak môže stať prijímateľom milosti – to je už konkretizované vyjadrenie Božích vlastností v kontexte náuky o milosti tak, ako ju učí Magistérium Katolíckej cirkvi. Pre dosiahnutie cieľa sa zameriame na teologickú náuku v predmetných témach v úzkom vzťahu k biblickým textom tak Starého, ako aj Nového zákona.
Pope Francis points out the importance of mercy and the correct interpretation of justice in correlation with mercy. In the bull Misericordiae vultus points to the great gift of Jesus’ mercy, which seeks sinners, to offer them forgiveness and salvation. Mercy interpreted in this way comes to the fore before the understanding of justice, which stands for the observance of the law, according to which people are divided into righteous and sinners. Jesus’ attitude is expressed in the statement: „For I have not come to call the righteous, but sinners“ (Mattew 9:13). The merciful Jesus shows love to man, which is a gift of God’s grace. God loves us in the fullness of His righteous love, which accepts anyone who does not hinder the reception of that love.

Źródło:

ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2022, 2; 16-27
1335-8081
2644-6928

Pojawia się w:

ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

MAŁŻEŃSTWO JAKO DROGA UŚWIĘCENIA
Marriage as a path to sanctification

Autorzy:

MATWIEJUK, Kazimierz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/483415.pdf

Data publikacji:

2020-01-02

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

grace
marriage
prayer
sacrament
sanctification
łaska
małżeństwo
modlitwa
sakrament
uświęcenie

Opis:

Marriage as a path to sanctification Sacramental matrimonies and their families who are the Home Churches have a lot of help to sanctify their members. Liturgy is the crucial place and the way to experience the presence of Jesus Christ. Personal and communal prayer as well as religious services are the preparation to celebrating it. These religious practices are meant to prepare worshippers to listen to the word of God during the liturgy and become an acceptable offering to God together with Jesus Christ. The religious seryices worship God. The liturgical seryices have the power of the sacrifice. They are signs of the presence of Jesus Christ.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 97-115
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Prośba o osobowy udział w łaskach zbawienia w celebracji sakramentów świętych

Autorzy:

Szczych, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950543.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

Sakrament
łaska
prośba
obrzędy liturgiczne
Sacrament
grace
request
liturgical celebrations

Opis:

It is through the participation of the faithful in the sacramental liturgies of the Church that salvation is accomplished. The faithful, desirous of a supernatural relationship with God, through their own life experience endeavor to actively translate into practice the mystery of Christ’s salvific grace. For this reason, the words pronounced by the person when first requesting the grace of any sacrament, either for themselves or on someone else’s behalf, find their full justification when repeated during the actual ceremony. Intentional request for the concession of any sacrament, which enables a personal participation of Christ’s grace, is a result of Christian faith, and activates a conscious and fruitful participation in the redeeming sacrifice of Christ.
Dla ludzi wierzących udział w liturgii sakramentów Kościoła posiada swoją wyraźną celowość zbawczą. Wierni, pragnąc nadprzyrodzonej relacji z Bogiem, swoją postawą starają się zabiegać o czynne uskutecznienie w ich życiu Chrystusowego misterium zbawienia. Wobec tego uzasadnionymi pozostają słowa prośby, jakie podczas celebracji poszczególnych sakramentów wypowiada ubiegający się lub proszący o sakramentalną łaskę. Zamierzona prośba o udzielenie sakramentu, który umożliwia osobowe partycypowanie w Chrystusowej łasce, wynika z doświadczenia wiary chrześcijanina i warunkuje jego świadomy i owocny udział w Chrystusowym dziele zbawienia.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 2
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Christ and the Perfection of Creation in Schleiermachers Dogmatic Theology
Chrystus i doskonałość stworzenia w teologii dogmatycznej Schleiermachera

Autorzy:

Vander Schel, Kevin M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037791.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Schleiermacher
chrystologia
łaska
historia
racjonalizm
Christology
supernatural
grace
history
rationalism

Opis:

Artykuł stanowi próbę nowego odczytania roli odkupienia realizowanego przez Chrystusa w historii i świecie natury. Koncepcja teologiczna Friedricha Schleiermachera jest źródłem licznych kontrowersji i dyskusji, z uwagi na jego rozumienie nadprzyrodzonego i objawionego charakteru Jezusa Chrystusa poprzez silne akcentowanie roli uczucia (Gefühl) oraz religijnej podmiotowości w refleksji teologicznej. W kontraście do powyższej opinii, artykuł stanowi próbę odzyskania unikalnego spojrzenia Schleiermachera na chrystologię poprzez skoncentrowanie się na powracającym temacie „supernatural-becoming-natural”. Objawienie się i rola zbawcza Chrystusa nie oznacza dla niego ani absolutnej nadprzyrodzoności, ani absolutnej przyrodzoności. Schleiermacher opisuje Jezusa Chrystusa jako inaugurującego decydujący i nieprzekraczalny wpływ na historię, a jednocześnie taki, który pośredniczy w świecie przyrody, nie naruszając jej autonomii, aby doprowadzić´ ją do transformacji ludzkiej historii od wewnątrz. Jest to zasadniczy ruch w kierunku doskonalenia i dopełnienia świata i historii.
To many of his critics, Schleiermacher’s Christology signals an explicit weakness in his theological system, as his emphasis on religious feeling and subjectivity seems to undermine any claims of the distinctive revelatory or supernatural character of Jesus Christ. This essay by contrast underscores both the originality Schleiermacher’s understanding of Christ in history and its centrality to his overall thought by attending to the subtle theme of the “supernatural-becoming-natural” in his Glaubenslehre and Christliche Sittenlehre. Here the appearance of Christ yields a transformative influence that operates within natural and historical processes, inaugurating the reign of God that does not abolish the natural world but draws creation to its completed perfection.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 47-67
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

„Być człowiekiem sumienia” – sumienie widziane od strony procesu rozwoju

Autorzy:

Filipczuk, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/512127.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

sumienie
proces rozwoju duchowego
dojrzałość osobowości
moralność
dojrzałość chrześcijańska
łaska Boża

Opis:

Dojrzałość sumienia osiąga się przez wytrwałe kształtowanie w sobie umiłowania prawdy i dobra, przez urabianie woli, przez pilną dbałość o swój rozwój duchowy, o zdobywanie głębokiej mądrości w bliskiej więzi ze wszystkim, co może te wartości zagwarantować. Formować sumienie znaczy nie dopuszczać do jego niszczenia, a więc nie zagłuszać sumienia ani go nie zniekształcać; nazywać dobro i zło po imieniu. Proces ten może postępować dzięki zastosowaniu metody praktycznej, która polega na wychowaniu człowieka skłaniającym go do odpowiedniego zachowywania się i równoległej do niej metody teoretycznej, polegającej na oparciu całego życia religijno-moralnego na autorytecie Bożym, otwarciu się na Boże słowo i na działanie Ducha Świętego. Sumienie nie tworzy wrodzonej od początku gotowej struktury, lecz kształtuje się w normalnym rozwoju osobowości osoby ludzkiej w oparciu o genetycznie uwarunkowane zadatki (predyspozycje) do tegoż rozwoju, analogicznie jak do rozwoju intelektu, mowy, osobowości itp. Proces ten obejmuje głęboki obszar współczynników psychologicznych, warunkujących właściwą postawę moralną a także stosowanie środków pedagogicznych i sakramentalnych, mających na celu uwrażliwienie sumienia. Do tego dodać należy wpływy wychowawcze rodziny, organizacji społecznych, grup społecznych formalnych i nieformalnych.

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 2; 173-194
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Dorota Muszytowska, Etos chrześcijańskiej wspólnoty. Socjoretoryka Listu Jakuba (Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016)

Autorzy:

Kubiś, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1621451.pdf

Data publikacji:

2016-12-01

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

List Jakuba
socjoretoryka
etos
retoryka
patron
klient
honor
wstyd
łaska
przyjaźń

Opis:

Recenzja książki:Dorota Muszytowska, Etos chrześcijańskiej wspólnoty. Socjoretoryka Listu Jakuba (Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016). Ss. 357. PLN 25,50. ISBN 978-83-8090-098-1.
Book review: Dorota Muszytowska, Etos chrześcijańskiej wspólnoty. Socjoretoryka Listu Jakuba (Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016). Ss. 357. PLN 25,50. ISBN 978-83-8090-098-1.

Źródło:

Verbum Vitae; 2016, 30; 337-346
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Projekt inteligentnej laski dla osób starszych
Design of a smart stick for elderly people

Autorzy:

Chuchnowska, Iwona
Iskra, Agata
Purgoł, Patrycja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2201499.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki

Tematy:

inteligentna laska
osoby starsze
aplikacja mobilna
smart stick
elderly people
mobile application

Opis:

Celem zaprezentowanego w artykule projektu było opracowanie modelu inteligentnej laski przeznaczonej dla osób starszych, która ułatwi im codzienne życie. Urządzenie zostało zaprojektowane w oparciu o wyniki internetowej ankiety przeprowadzonej na grupie 101 osób, w celu rozeznania oczekiwań potencjalnych użytkowników. Zaprojektowane urządzenie jest ergonomiczne i posiada szereg funkcji, zapewniających osobom starszym samodzielność. Dodatkowo wykonano projekt aplikacji mobilnej, która ułatwia użytkowanie laski oraz zapewnia opiekunom monitorowanie stanu pacjenta.
The aim of the project was to develop a smart walking stick model for the elderly, which will facilitate their daily lives. The device was designed based on the results of an internet survey conducted on a group of 101 people so that the cane meets the expectations of future users. The designed device is fully ergonomic and has a number of functions that ensure independence for the elderly. In addition, a mobile application design was made that facilitates the use of the cane and provides caregivers to monitor the patient's condition.

Źródło:

Aktualne Problemy Biomechaniki; 2020, 20; 21--28
1898-763X

Pojawia się w:

Aktualne Problemy Biomechaniki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Wiara jako zakorzeniony w wolnej woli wybór egzystencjalny - Edyta Stein
Faith as a Choice Rooted in Existential Free Will

Autorzy:

Baranowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1048538.pdf

Data publikacji:

2013-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

wiara
wolność
wolna wola
wybór
łaska
faith
freedom
free will
choice
grace

Opis:

In her philosophical and theological thought Edith Stein tackles the question of faith. Trying to find most of its constitutive elements, she considers it within a frame of human freedom. She states that faith, internal human willingness to take an act of faith and the freedom of choice are the essential foundation for the grace on the basis of which the existential relationship between God and man can be established. Edith Stein confirms that human free will, which is supported only by human effort, is not able to bring a person to make an act of faith. It can only arouse willingness to do it, but does not build a relationship. However, the same grace of God, without human freedom of choice is also not enough and does not guarantee him the reality of faith. Therefore, Edith Stein shows faith as a special kind of choice, made with the participation of free will. It is an existential choice which moves and changes the inner man, and which will always last within a living relationship with God.

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2013, 10; 75-81
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Charisms in the Service of the Universal Church
Charyzmaty w służbie Kościoła powszechnego

Autorzy:

Adam, Anton

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035245.pdf

Data publikacji:

2019-12-10

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół
charyzmaty
Duch Święty
łaska
autentyczność
Church
Charisms
Holy Spirit
Grace
Authenticity

Opis:

Z eklezjologicznego punktu widzenia Kościół należy rozumieć jako dar Ojca i Ciało Mistyczne Chrystusa. Ciało Chrystusowe ożywiane jest Duchem Świętym, który obdarza Kościół posługiwaniami, urzędami i charyzmatami. Duch Święty prowadzi Kościół, mający udział w życiu Trójcy Przenajświętszej, do jego pełni. Równocześnie obdarza go szczególnymi impulsami i darami zwanymi charyzmatami. Dokument Kongregacji Nauki Wiary Iuvenescit Ecclesia wskazuje na wzajemne relacje między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi. Charyzmaty powinny służyć dobru Kościoła uniwersalnego. Każdy poszczególny chrześcijanin przyczynia się do budowania Kościoła poprzez swoje charyzmaty oraz swoją służbę. Żaden charyzmat nie udziala dyspensy od obowiązku akceptacji urzędu pasterskiego w Kościele oraz od konieczności podporządkowania się decyzjom pasterzy Kościoła. Jasnym znakiem autentyczności charyzmatu jest jego eklezjalność, jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie świętego Ludu Bożego dla dobra wszystkich.
The Church, as a community, is accompanied by the constant presence of the Holy Spirit, whose Son of God has not only promised, but has sent in the day of Pentecost. It is not the purpose of the Holy Spirit; The Church is to be revived by the Holy Spirit, which sanctifies it in individual believers. Jesus' requirement of holiness is the expression of the attitude of a just man who gives him the gift of grace − charisms, he uses for the benefit of the development of his own personal perfection, and also every person use charisms to serve the Church Community. As an individual is not the saint of egoism but a community servant. If he is to persevere in this truth, he must constantly nourish the consciousness of God's presence and work for the benefit of the community.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 53-69
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Nieograniczone odkupienie i odparta łaska. Klasyczny arminianizm we współczesnej teologii ewangelikalnej
Unlimited Atonement and Resistible Grace. A Classical Arminianism in the Contemporary Evangelical Theology

Autorzy:

Dorocki, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494341.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Arminianizm
Ewangelikalizm
Kalwinizm
Łaska
Predestynacja
Zbawienie
Arminianism
Evangelicalism
Calvinism
Grace
Predestination
salvation

Opis:

Teologia ewangelikalna w pewnych obszarach nie pozostała monolitem. Jednym z dowodów takiego stanowiska jest istnienie dwóch wielkich tradycji w łonie ewangelikalizmu, a mianowicie: kalwinizmu i arminianizmu. Artykuł ten prezentuje ewangeliczny arminianizm by ukazać go jako alternatywną stronę ewangelikalnego protestantyzmu. Autor wychodzi od historyczno-teologicznej perspektywy, przedstawiając soteriologię Jakuba Arminiusza i jego naśladowców (tzw. remonstrantów) jako główne źródło współczesnej ewangelikalnej arminiańskiej myśli. Dalsza część zawiera ekspozycję poglądów arminiańskich teologów (F. Leroy Forlines, Robert E. Picirilli, Jack Cottrell, I. Howard Marschall, Roger E. Olson). Poczyniona analiza wskazuje, że reprezentanci tego nurtu wierzą w totalną deprawację ludzkiej natury; uniwersalne odkupienie Chrystusa oraz partykularną jego aplikację; konieczność Bożej łaski, która nie jest nieodparta w swej naturze, jak i w warunkową predestynację, realizującą się w zbawczej unii z Chrystusem. Autor ponadto włączył arminiańską egzegezę trzech biblijnych perykop, odnoszących się do działania łaski (J 6,37.39.44); odwiecznej predestynacji (Ef 1,3-14); i zasięgu powszechnej zbawczej woli Boga oraz odkupienia (1Tm 2,1-6).
The evangelical theology is not monolith in some areas. One of the evidence for such statement is the existence of two great traditions in evangelical bosom, namely Calvinism and Arminianism. The article presents the evangelical Arminianism in order to show that it is an alternative side of the evangelical Protestantism. The author starts from historical-theological perspective, exposing the soteriology of Jacob Arminius and his followers (so-called Remonstrants) as the main source of modern evangelical Arminian thought. The next part contains the presentation of views of Arminian theologians (F. Leroy Forlines, Robert E. Picirilli, Jack Cottrell, I. Howard Marschall, Roger E. Olson). The analysis, which has been made, indicates that the representatives of this theological stream believe in total depravity of human nature, Christ’s universal atonement and the particular application of redemption, the necessity of God’s grace, which is not irresistible in its nature, and in conditional predestination, which is realized in the saving union with Christ. Moreover, the author includes the Arminian exegesis of three biblical passages that relate to the operation of grace (John 6: 37.39.44); eternal predestination (Eph 1: 3-14); and the extent of the universal salvific will of God and the atonement (1Tim 2: 1-6).

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 1; 37-58
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Wiara jako postawa człowieka myślącego w refleksji Benedykta XVI
Faith as a Disposition of Man in Benedict Xvi’s Reflection

Autorzy:

Proniewski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950472.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

wiara
Benedykt XVI
łaska
Kościół
faith
benedict xvi
god’s grace
church

Opis:

Man, as a thinking being, and is a believer by nature. The faith in God in Three Persons has got both an individual and social dimension. It is conveyed to an individual within the community of the Church. Those who believe meet God, and the initiative comes from Him. Owing to the grace received through the baptism, man is initiated into the life in faith. To believe means to follow the way that makes of human life meaningful. The aim of the article is to present, from a panoramic perspective, Benedict XVI’s deep reflection on faith.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Wolność a łaska. Interpretacje problemu w tradycji chrześcijańskiej
Freedom and Grace. Interpretations of the Problem in the Christian Tradition

Autorzy:

Barth, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601465.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

łaska
wolność
energizm
Augustyn
Pelagiusz
synergizm
grace
freedom
energism
Augustine
Pelagius
synergism

Opis:

Zbawienie (gr. σωτηρία, łac. salus), jako rzeczywistość będąca w centrum wiary chrześcijańskiej, ale i wypowiadającej jej sens teologii, oznacza spełnienie ludzkiej egzystencji, otwartej na Boga (capax Dei). Realizuje się ono w dialogu między Bogiem i człowiekiem, między bezwarunkowym darem miłości Boskiej i przyjmującej oraz odpowiadającej na ów dar wolnej natury człowieka. Relacja ta nigdy w tradycji chrześcijańskiej nie była oczywista, o czym świadczą długie spory o rozumienie statusu łaski i wolności, roli Boga i miejsca człowieka w tym procesie. Poczynając od sporu między Augustynem a Pelagiuszem, a kończąc na współczesnych interpretacjach problemu, widzimy w dużym uproszczeniu, jak jedne ujęcia przeceniały wolność kosztem roli łaski, inne zaś chciały pomniejszyć znaczenie wolności, aby ukazać bezwzględność działania Bożego. W artykule została nakreślona panorama tradycyjnych ujęć łaski, a także trzy najbardziej reprezentatywne dla nakreślenia wspomnianej relacji stanowiska: monergizm, synergizm oraz energizm. Ostatnia z propozycji – energizm (jako ujęcie inkluzywne) – mówi o specyficznie rozumianej współpracy między Bogiem i człowiekiem w dziele zbawienia, a mianowicie równoczesności Bożego i ludzkiego działania, w której łaska staje się wyzwalającą siłą ludzkiej wolności. W świetle zasady energizmu, najbardziej dowiedzionej w osobie Jezusa Chrystusa, zbawienie posiada charakter osobowy i historyczny, który za każdym razem domaga się wolnej decyzji każdej ze stron, zgody umotywowanej miłością, realizowanej w geście perychoretycznej gościnności.
Salvation as a reality that is the centre of both the Christian faith, and a theology that speaks its sense, signifies the fulfillment of human existence capable of receiving God (capax Dei). It is realized in a dialogue between God and man, between an unconditional gift of Divine love and man’s free nature that responds to this gift. This relation has never been obvious in the Christian tradition, which is visible in the long-lasting disputes over the understanding of grace and freedom, God’s role and the place of man in the process. Since the times of the dispute between Augustine and Pelagius till the ongoing changes in the interpretations of the problem we have seen simplifications which, on the one hand, overestimate freedom and, on the other, wish to undermine the meaning of freedom to show the truthlessness of God’s actions. In the article a panorama of traditional views on grace has been outlined, as well as the three most representative approaches for the determination of the aforementioned relations: monergism, synergism and energism. The last one, energism (as an inclusive approach), speaks of a specifically understood cooperation between God and man in salvation, namely the simultaneousness of God’s and man’s actions, in which grace becomes a releasing force of human freedom. In light of the principle of energism, best proved in the person of Jesus Christ, salvation has a personal and historical character, which every time demands a free decision of both sides, an agreement motivated by love realised in the gesture of perichoretic hospitality.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 39-55
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Wolność i łaska w nauce Marka Eremity
Freedom and grace in the writings of Mark the Ascetic

Autorzy:

Czyżewski, Bogdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2033642.pdf

Data publikacji:

2019-06-24

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Marek Eremita
wolność
łaska
Chrystus
chrzest
Mark the Ascetic
freedom
grace
Christ
baptism

Opis:

Mark the Ascetic is considered as one of the most prominent theoreticiansof ascetic life in the ancient Church. In his ascetic writings, he undertooka variety of topics, including freedom and grace. Mark’s teaching is nota systematic doctrine. His tuitions are more a collection of short statementsscattered in many places in his works. The author uses the Greek wordἐλευθερία for freedom and χάρις for grace. Christ brings freedom to man.In the sacrament of baptism, man is freed from the original sin. In turn, thegrace is always depicted as a gift, which man can only receive from God.Therefore, the Kingdom of God is always a gift, and neither a prize, nora reward for work. The entire salvation is the greatest grace, which has beengiven to us by Christ. The attitude of gratitude to God should overfilledthe entire human life.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2019, 89, 1; 75-88
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Stanisława ze Skarbimierza rozważania o chwale i łasce Bożej w świetle wybranych kazań Super Gloria in Excelsis

Autorzy:

Wojciechowska, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1195754.pdf

Data publikacji:

2020-09-30

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

chwała Boża
łaska
Stanisław ze Skarbimierza
God’s glory
grace
Stanisław of Skarbimierz

Opis:

Kazania z cyklu Super Gloria in excelsis, autorstwa Stanisława ze Skarbimierza (ok.1360-1431), wybitnego teologa, doktora praw, rektora odnowionego w 1400 r. Uniwersytetu Krakowskiego, poruszają niezwykle ważne kwestie teologiczne. W swoich rozważaniach Stanisław ze Skarbimierza ukazał łaskę jako dar, dla którego warto wszystko utracić, który wymaga nie tylko zachowywania przykazań Bożych, ale przede wszystkim stanowi punkt wyjścia do wielbienia Stwórcy, oddawania Mu czci i chwały. Te fundamentalne kwestie wybitny kaznodzieja zaprezentował z jednej strony w optyce refleksji teologicznej, a z drugiej przedstawił je wspólnocie wiernych tak, by stały się one ważnym i zrozumiałym elementem ich życia religijnego.
Sermons from the series Super Gloria in excelsis, by Stanisław of Skarbimierz (c.1360-1431), an outstanding theologian, Doctor of Law, and rector of the University of Krakow (renovated in 1400) raise extremely important theological issues. In his reflections, Stanisław of Skarbimierz showed grace as a gift for which it is worth losing everything, which not only requires the observance of God's commandments, but, above all, it is a starting point for worshiping the Creator, worshiping and glorifying Him. On the one hand, the outstanding preacher presented these fundamental issues in optics of theological reflection, and on the other hand, he showed them to the community of the faithful so that this would become an important and understandable element of their religious life.

Źródło:

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 73-82
1232-1575

Pojawia się w:

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

The Action of God in Human Life Towards Experiential Dimension of Effects of Grace

Autorzy:

Perzyński, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502446.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

łaska
egzystencja
doświadczenie
natura
skutki łaski
przebaczenie
uzdrowienie
wyniesienie
uwolnienie
wyzwolenie od grzechu

Opis:

Podobnie jak w tekstach Pisma świętego, tak samo w pierwszych, już niekanonicznych tekstach pierwotnego chrześcijaństwa, u Ojców Kościoła, znajdujemy bardzo zróżnicowane sposoby rozumienia łaski samej w sobie, jej działania w człowieku, jej roli w całości dzieła zbawienia. Jest to oczywiście skutkiem odmiennych uwarunkowań kulturowych poszczególnych Kościołów, odmiennej sytuacji społecznej, a także odmiennych osobowości, odmiennej duchowej i intelektualnej formacji poszczególnych teologów. Zachodnia tradycja mówienia o łasce dotyczy przede wszystkim jej relacji do grzechu. W starożytnym Kościele zachodnim nauczanie o łasce znajduje się zdecydowanie pod wpływem św. Augustyna. To właśnie od niego poczynając, można mówić o teologii łaski w sensie ścisłym. Zasadniczymi pytaniami teologii stają się pytania o istotę i rodzaje łaski, o relację między łaską i naturą, o granice łaski, a więc również o granice predestynacji. Inaczej jest w tradycji wschodniej. Pojęcie łaski ukazuje się zwykle w wieńcu takich pojęć, jak: usprawiedliwienie, zbawienie, oczyszczenie, przebaczenie, grzech. Centralną ideą wschodniej teologii jest przebóstwienie człowieka jako ostatecznego celu procesu wychowawczego. Artykuł prezentuje skrótowo myśl niemieckiego jezuity Karla Rahnera (1904–1984), który twierdził, iż działanie Boga w życiu człowieka może stać się przedmiotem doświadczenia. Rahner mocno podkreśla, iż łaska pozostaje trwałą tajemnicą, gdyż jest to wprowadzenie człowieka w tajemnicę najbardziej pierwotną, tajemnicę życia Trójcy i dlatego – obok Wcielenia – stanowi jedną z trzech największych tajemnic chrześcijaństwa i całej rzeczywistości. Łaska jest czymś jak najbardziej boskim, a zarazem czymś jak najbardziej określającym człowieka, czymś jak najbardziej obiektywnym, realnym, a zarazem czymś jak najbardziej osobowym, relacyjnym (jak istnienie Boskich Osób jest istnieniem w relacji).

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2012, 21; 209-222
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Communio w eklezjalnej duchowości sakramentalnej

Autorzy:

Tatar, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147018.pdf

Data publikacji:

2022-07-22

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

duchowość
sakramenty
communio
komunikacja
łaska
jedność
zjednoczenie
spirituality
sacraments
communication
grace
unity
unification

Opis:

Nieustanne odkrywanie pogłębianie tajemnicy życia sakramentalnegonależy do istoty nauczania i posłannictwo Kościoła. Toposłannictwo wynika z bezpośredniego nakazu Jezusa Chrystusa(por. Mt 26, 26-29; 28, 19). Sakramenty są zatem drogą komunijno--komunikatywnego działania Boga wobec człowieka a także wydarzeniami,w których On sam udziela się człowiekowi. Właśnie w tensposób urzeczywistnia się droga do zjednoczenia człowieka z Bogiem będąca istotą duchowości chrześcijańskiej. We współczesnym świecieprzenikniętym pragmatycznym empiryzmem oraz technicyzmemnależy na nowo wrócić do pojęcia ale także rzeczywistości misteriumoznaczającego niezwykle subtelną a także intymną więź człowiekaz Bogiem. Jednocześnie komunijna jedność z Bogiem prowadzi dojedności z drugim człowiekiem a także rodzi nowy porządek świataprzeniknięty duchem Ewangelii.

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 2; 184-227
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Changes in the frontal sinuses of the weasel [Mustela nivalis] in Poland possibly caused by Nematodes or Trematodes.
Zmiany w zatokach czołowych u łasicy łaski [Mustela nivalis] z Polski spowodowane prawdopodobnie przez nicienie lub przywry

Autorzy:

Schmidt, K.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2152112.pdf

Data publikacji:

1993

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Parazytologiczne

Tematy:

przywry
Mustelidae
czynniki chorobotworcze
parazytologia
nicienie
lasicowate
Mustela nivalis
zatoki czolowe
lasica laska

Opis:

The presence of parasitic Nematodes was determined by visual assessment of damage to the 271 weasel skulls (154 males and 117 females). The damages were attributed to Skrjabingylus nasicola (LEUCKART, 1842) or Troglotrema acutum (LEUCKART, 1842) (on the basis of it's appearance and relevant papers). The frequency of infestation by both parasites was 38%. It was higher in females and also increased along with age. A significant dependence between skull length of adult specimens and infestation rate was found.

Źródło:

Wiadomości Parazytologiczne; 1993, 39, 3; 241-245
0043-5163

Pojawia się w:

Wiadomości Parazytologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Między naturą a łaską. Kategoria przebóstwienia w dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Teologia, chrystologia, antropologia z 1981 roku
Between nature and grace. The category of deification in the document of the International Theological Commission «Theology, Christology, Anthropology» of 1981

Autorzy:

Koc, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/483389.pdf

Data publikacji:

2020-01-02

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

przebóstwienie
antropologia
łaska Boża
wcielenie
sakramenty
deific ation
anthropology
divine grace
incarnation
sacraments

Opis:

Between nature and grace. The category of deification in the document of the International Theological Commission Theology, Christology, An- thropology of 1981. In the 1981 International Theological Commission published a document, which is titled Theology, Christology, anthropology. This document discusses some basic Christolog- ical issues and the ones that needed to be more explained. One of them is the deification category. The purpose of this article was to indicate the main interpretation lines of this category in this International Theological Commissions document. First of all, the article indicates a significant relationship between deification and the mystery of Christ, espe- cially with His incarnation. Secondly, it is shown how deification is connected with divine grace. Afterwards, the article discusses connection between deification and exaltation hu- man nature. Finally, it is mentioned about the main road, which is leading to this target - the use of the sacraments of the Church.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 63-72
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Changes in the frontal sinuses of the weasel [Mustela nivalis] in Poland possibly caused by Nematodes or Trematodes.
Zmiany w zatokach czolowych u lasicy laski [Mustela nivalis] z Polski spowodowane prawdopodobnie przez nicienie lub przywry

Autorzy:

Schmidt, K

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/839542.pdf

Data publikacji:

1993

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Parazytologiczne

Tematy:

przywry
Mustelidae
czynniki chorobotworcze
parazytologia
nicienie
lasicowate
Mustela nivalis
zatoki czolowe
lasica laska

Opis:

The presence of parasitic Nematodes was determined by visual assessment of damage to the 271 weasel skulls (154 males and 117 females). The damages were attributed to Skrjabingylus nasicola (LEUCKART, 1842) or Troglotrema acutum (LEUCKART, 1842) (on the basis of it's appearance and relevant papers). The frequency of infestation by both parasites was 38%. It was higher in females and also increased along with age. A significant dependence between skull length of adult specimens and infestation rate was found.

Źródło:

Annals of Parasitology; 1993, 39, 3; 241-245
0043-5163

Pojawia się w:

Annals of Parasitology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Znaczenie i wartość sakramentalnego małżeństwa
The Meaning and Value of Sacramental Marriage

Autorzy:

Pryba, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047979.pdf

Data publikacji:

2012-06-02

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

marriage
sacrament of marriage
family
love
grace
małżeństwo
sakrament małżeństwa
rodzina
miłość
łaska

Opis:

Małżeństwo to wspólnota mężczyzny i kobiety, związanych ze sobą specyficzną, charakterystyczną dla nich więzią, polegającą na wolnym i nieodwołalnym darze z siebie. Wspólnota ta jest trwała, zobiektywizowana oraz otwarta na przekazywanie życia. Jest ona dziełem i darem Boga. To dzięki Jego zamysłowi małżeństwo i rodzina ma transcendentną z Nim relację. Dokonuje się to w czasie zawierania sakramentalnego przymierza małżeńskiego. To wówczas małżonkowie zapraszają Boga do swojego życia, co skutkuje działaniem Ducha Świętego w duszach nowożeńców oraz jest szczególnym zaproszeniem ze strony Jezusa do Jego naśladowania, tak by życie małżeńskie dojrzewało do świętości w codzienności. Małżeństwo sakramentalne ma głęboki sens i znaczenie dla jakości życia małżonków, dla wspólnoty Kościoła, jak również dla społeczeństwa. Stąd też wydaje się niezwykle istotne odkrywanie na nowo bogactwa sakramentu małżeństwa i proklamowanie go.
Marriage is the communion of a man and a woman who are united by a specific bond that is unique to them and consists in a free and irrevocable gift of oneself. This communion is constant, objective and open to the transmission of life. This communion is the work and gift of God. Thanks to His intention marriage and the family are in a transcendent relation to Him established when the sacramental marriage covenant is made. It is then that the spouses invite God into their lives and the Holy Spirit acts in the souls of the newlyweds. It is also an invitation from Jesus to follow him so that the married couple can mature to holiness in everyday life. Sacramental marriage has a deep sense and meaning for the quality of life of the spouses, for the community of the Church and for the society. That is why it seems extremely important to discover in a new way the richness of the sacrament of marriage and proclaim it.

Źródło:

Teologia i moralność; 2012, 7, 2(12); 49-61
1898-2964
2450-4602

Pojawia się w:

Teologia i moralność

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Duchowa metamorfoza we francuskich średniowiecznych powiastkach pobożnych: “Robert le Diable” i “Chevalier au barisel”
Spiritual metamorphosis in medieval French pious stories: “Robert the Devil” and „Chevalier au barisel”

Autorzy:

Gęsicka, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012462.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

metamorfoza
łaska Boża
pokuta
spowiedź
diabeł
metamorphosis
God’s grace
penance
confession
devil

Opis:

The subject matter of the present article is a comparative analysis of two pieces dating back to the turn of the 13th century: a short novel Robert the Devil and a short story Chevalier au barisel. They both belong to the category of the so called “pious stories,” which provided believers with a certain model to follow.What is more, they were a lesson that even the worst sinner may obtain God’s mercy and the grace of salvation. The theme of repentance is an essential narrative and ideological element. The protagonists of the stories in question are: Robert − a knight and Devil’s son; and a knight possessed with the Devil. They both undergo a complete metamorphosis reaching sanctity which results from genuine repentance. Nevertheless, their paths are completely different, as unalike are their initial attitudes towards the possibility of penitence. The theme of metamorphosis in both texts consists of the same elements, which are however put in different narrative order. Two models of Christian metamorphosis emerge from these stories: from devilment to sanctity and from bad life to good death.

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 275-295
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Chrystus jako nowy Adam w listach Pawła apostoła

Autorzy:

Szlaga, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1164555.pdf

Data publikacji:

1975

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

listy Pawłowe
Adam
grzech
łaska
śmierć
życie
Paul's epistles
sin
grace
death
life

Opis:

Die beiden neutestamentlichen Texte, in denen die Idee des neuen (oder des zweiten) Adams vorkommt, zeigen eine Gegenüberstellung der zwei Etappen der Heilsgeschichte: der vor und nach Christus. Im 1 Kor akzentiert der Apostel Paulus, dass mit Jesus das neue Leben begonnen ist, und im Röm — den Anfang des neuen Gnadenäons. Die Adam –Christus-Parallele betont den Universalismus der Heilsgeschichte, die Grösse der Erlösung und ihre eschatologische Erfüllung in der gemeinsam en Auferstehung.

Źródło:

The Biblical Annals; 1975, 22, 1; 85-96
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Teologia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w ujęciu Jacka Bolewskiego SJ
Theology of the Immaculate Conception according to Jacek Bolewski SJ

Autorzy:

Kubacki, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596353.pdf

Data publikacji:

2021-09-01

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

Niepokalane poczęcie
łaska pierworodna
grzech pierworodny
Duch Święty
św. Tomasz z Akwinu
Jacek Bolewski

Opis:

Ojciec Jacek Bolewski (1946-2012) – to z pewnością jeden z najwybitniejszych polskich mariologów przełomu XX i XXI w. Jego dorobek na tym obszarze jest imponujący. Ujmując od strony metodologicznej mariologiczną twórczość Bolewskiego, należy wskazać na jej cztery zasadnicze źródła. Pierwszym źródłem, zwłaszcza u początków twórczości, była teologia Karla Rahnera. Drugim źródłem mariologicznej twórczości Bolewskiego, które z czasem stało się pierwszoplanowe, była Biblia. Trzecie istotne źródło mariologii polskiego jezuity stanowiła pobożność maryjna, szczególne intuicje maryjne św. Maksymiliana Marii Kolbego, następnie dogmaty maryjne oraz wizje maryjne: Guadalupe, Rue du Bac, Lourdes, Fatima. Ostatnim, czwartym i w sumie najnowszym źródłem inspiracji twórczości Jacka Bolewskiego, była myśl sofiologiczna Sergieja Bułgakowa. Najważniejszym tematem mariologicznym w twórczości Jacka Bolewskiego był dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny. W dogmacie tym szukał pogłębienia treści odnoszącej się nie tylko do Maryi, ale również światła skierowanego na każdego człowieka, zwłaszcza na ludzki początek i na ludzkie dopełnienie, światła odnoszącego się do człowieka jako jednostki, jak i do całej ludzkości jako Eklezja. W tym kontekście pojawia się pojęcie „łaski pierworodnej”, która jest obecną w każdym człowieku łaską stworzenia wszystkiego w Jezusie Chrystusie. W dogmacie o Niepokalanym Poczęciu NMP Bolewski szukał światła rzuconego na misterium samego Boga. W teologicznej refleksji nad misterium Boga w świetle Niepokalanego Poczęcia NMP Bolewski wychodzi od intuicji św. Maksymiliana Marii Kolbego, który, medytując nad słowami objawienia w Lourdes: „Jestem Niepokalane Poczęcie”, doszedł do przekonania, że „Niepokalane Poczęcie jest imieniem Ducha Świętego”. Takie też jest stanowisko Bolewskiego.
Father Jacek Bolewski (1946-2012) is certainly one of the most outstanding contemporary Polish Mariologists. His achievements in the area are impressive. Basing on the methodological aspect of Father Bolewski’s artistic output, one should mention four basic sources. The first source, especially at the beginning of his research, was Karl Rahner’s theology. The second source of Father Bolewski’s Marriological work, which eventually became the foreground, was the Bible. The third significant source of his Mariology was Marian devotion, Marian special intuitions of Maximilian Maria Kolbe, then Marian dogmas, and Marian visions: Guadalupe, Rue du Bac, Lourdes, Fatima. The last, fourth and the latest source of inspiration for the work of Jacek Bolewski was the Sofiological thought of Sergey Bulgakov. The most important Marian theme in the work of Jacek Bolewski was the dogma of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary. In this dogma, he sought to deepen the content referring not only to Mary, but also to the light directed at every human being, especially the human beginning and human complement, the light referring to man as an individual and to all humanity as to Ecclesia. In this context, the concept of “original grace” appears that is, present in every person, grace of creating everything in Jesus Christ. Finally, in the dogma of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin, Jacek Bolewski sought for the light cast on the mystery of God Himself. In the theological reflection on the mystery of God in the light of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin, Father Bolewski comes from the intuition of Saint Maximilian Maria Kolbe who, meditating on the words of the revelation in Lourdes: “I am the Immaculate Conception”, came to the conclusion that “the Immaculate Conception is the name of the Holy Spirit”. This is also the position of Jacek Bolewski.

Źródło:

Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 71-89
1642-5650
2720-1686

Pojawia się w:

Studia Bobolanum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Opatrzność i przeznaczenie. Teologiczna refleksja nad rzeczywistością przeznaczenia
Providence and destiny. A theological reflection on the reality of destiny

Autorzy:

Kijas, Zdzisław Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147973.pdf

Data publikacji:

2019-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Jezus Chrystus
Opatrzność
przeznaczenie
łaska
wolność
zbawienie
Jesus Christ
Destiny
Providence
grace
liberty
salvation

Opis:

Miłość Boga towarzyszy człowiekowi od początku, od chwili narodzenia i prowadzi go wiernie na spotkanie z Sobą. Bóg nie pozostawił człowiek bez celu, nie kazał mu błądzić po pustyni świata, lecz wskazał mu jasny cel (i to jest przeznaczenie), czyli zbawienie, wspólnotę z Sobą. Wcielenie Jezusa Chrystusa jest, z jednej strony najwyższym wyrazem Bożej Opatrzności, z drugiej zaś najlepszym „komentarzem” do zrozumienia, czym jest przeznaczenie, do czego Bóg powołuje człowieka. Przez swoje życie, słowa i czyny, a nade wszystko poprzez swoje cierpienie, śmierć i zmartwychwstanie, Jezus uczy bowiem, że przeznaczeniem każdego człowieka jest wieczne szczęście we wspólnocie z Bogiem. Powołanie to nie jest tajemnicą znaną wyłącznie Bogu, ale przez dzieło Jezusa Chrystusa dał ją poznać wszystkim i wszystkich wzywa do Siebie. Lecz Bóg nie tylko powołuje człowieka do wspólnoty z Sobą, ale posłał do niego swojego Syna, aby szedł razem z nim, pomagał mu przezwyciężać trudności, zwyciężyć ciemności cierpienia i śmierci, i doprowadził do zbawienia. A zatem przeznaczenie nie jest już dłużej tajemnicą Boga, ile raczej „tajemnicą” człowieka; zależy bowiem od człowieka, od jego wolności, czy otworzy się na Boga i przyjmie Jego łaskę i otrzyma zbawienie, czy przeciwnie – odrzuci ją i oddali się dobrowolnie od Boga.
God accompanies man from the beginning, from the moment of birth, and leads him faithfully to the meeting with Himself. God did not leave man without a purpose, he did not make him wander in the desert of the world, but He showed him a clear goal (and this is Destiny), that is, salvation, fellowship with Himself. On the one hand, the incarnation of Jesus Christ is the highest expression of God’s Providence, and on the other, the best ‘commentary’ to understand what Destiny is and to what God calls us. Through His life, words and deeds, and above all through His suffering, death and resurrection, Jesus teaches that everyone’s destiny is eternal happiness in communion with God. This vocation is not a secret known only to God, but through the work of Jesus Christ He made it clear to everyone and calls everyone to Himself. But God not only calls (from above) to fellowship with Himself,but He sent his Son to men to go with them, help them overcome difficulties and the darkness of suffering and death, and finally lead them to salvation. Therefore Destiny is no longer thesecret of God, but rather the ‘secret’ of man; for it depends on man, on his freedom, whether he will open himself to God and accept His grace and receive salvation, or – on the contrary– he will reject the grace and remove himself freely from God’s presence.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2019, 20; 201-214
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Diastaza i Duch Święty w myśli młodego Karla Bartha
Diastase and the Holy Spirit in the Thought of Early K. Barth

Autorzy:

Jaskóła, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1051048.pdf

Data publikacji:

2020-03-24

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

diastaza
Duch Święty
łaska
Pojednawca
Stwórca
Wybawca
diastase
Holy Spirit
grace
Reconciler
Creator
Redeemer

Opis:

Artykuł jest komentarzem do wykładu K.Bartha Der Heilige Geist und daschristliche Leben. Centralną myśl stanowi teza, że nie istnieje żadna forma„kontynuacji” (Kontinuität) między duchem człowieka a Duchem Boga. Ten brak ciągłości widoczny jest w tajemnicy stworzenia – istnieje ontologiczna „nieciągłość” (Diskontinuität) między stworzeniem a Stwórcą. Podobną „nie-ciągłość” zauważa Barth w tajemnicy pojednania – grzech oddziela człowieka od Tego, który jest Święty. Także w tajemnicy odkupienia różnica międzyczasem a wiecznością tworzy diastazę między żyjącym w czasie człowiekiem a wiecznym Bogiem. Relacja między nimi może zaistnieć jedynie w wyniku cudu Bożej łaski.
The article is a commentary on K. Barth’s lecture Der Heilige Geist und das christliche Leben (The Holy Spirit and the Christian Life). Its central thought is the thesis that there is no form of ‘continuation’ (Kontinuität) between man’s spirit and the Spirit of God. This lack of continuity can be seen in the mystery of creation – there is an ontological ‘discontinuity’ (Diskontinuität) between the creation and the Creator. Barth observes the similar ‘discontinuity’ in the mystery of reconciliation – the sin separates man from That, who is Holy. Also in the mystery of redemption the difference between time and eternity creates the diastase between the man living in time and the eternal God. The relation between them can appear only as a result of the miracle of God’s grace.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 5-14
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Łaska Boża i jej nieodzowna pomoc w utrzymaniu nadziei w codziennym życiu człowieka na przykładzie pism Paulina z Noli
The indispensable role of God’s grace in upholding the virtue of hope in daily life – the case of Paulinus of Nola

Autorzy:

Pałucki, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/612887.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Paulin z Noli
nadzieja
łaska
przyjaźń
śmierć
Paulinus of Nola
hope
grace
friendship
death

Opis:

Letters and songs of Paulinus of Nola († 431) require a reader to be keen, careful and critical to the content its carries, specifically from the dogmatic point of view. Paulinus differentiates God’s the Father Grace, Christ’ Grace, Grace given by the Holy Spirit and finally grace received by people through the intercessions of saints. He never questions the dogma of the Trinity, but he is nonetheless criticised by Hieronymus as being too general in his writings, especially in poems. It is important to note that grace (gratia) as perceived by Paulinus of Nola does not only mean sacramental grace, but also the gift that allows one to uphold the virtue of hope and to grow spiritually and intellectually. In addition, the friendship and help given to a friend is a gift from God and manifestation of His grace.

Źródło:

Vox Patrum; 2017, 67; 499-508
0860-9411
2719-3586

Pojawia się w:

Vox Patrum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Wiara jako łaska Ducha Świętego. Analiza na podstawie przepowiadania kardynała Mariana Jaworskiego
Faith as the Grace of the Holy Spirit. Analysis Based on Cardinal Marian Jaworski Preaching

Autorzy:

Bezkorowajny, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1686481.pdf

Data publikacji:

2021-01-29

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kardynał Marian Jaworski
wiara
łaska
Duch Święty
Cardinal Marian Jaworski
faith
grace
Holy Spirit

Opis:

Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 737 zawiera informację o kluczowej roli Ducha Świętego, który nie tylko „przygotowuje ludzi”, ale ponadto „uprzedza ich swoją łaską, aby pociągnąć ich do Chrystusa”. Trzecia Osoba Trójcy Świętej pełni zatem istotną rolę dla zaistnienia oraz rozwoju wiary człowieka. Wymienione zagadnienie w swoim przepowiadaniu rozwijał podczas blisko 18-letniej posługi w Archidiecezji Lwowskiej Kardynał Marian Jaworski. Niniejszy artykuł prezentuje najważniejsze zagadnienia dotyczące roli Ducha Świętego w kształtowaniu i rozwoju wiary. Analiza materiału empirycznego pozwoliła na podział odnalezionych odniesień w dwóch grupach. Pierwsza dotyczy Ducha Świętego, który jest „Duszą Kościoła”. Druga koncentruje się wokół pojęcia Trzeciej Osoby Trójcy, która warunkuje i jest źródłem poznania Boga.
The Catechism of the Catholic Church in point 737 mentions the essential role of the Holy Spirit, who not only “prepares men” but also “goes out to them with his grace, in order to draw them to Christ.” Therefore, the Third Person of the Holy Trinity plays an essential role for development of human faith. The above-mentioned issue was developed by Cardinal Marian Jaworski during his almost 18 years pastoral service in the Archdiocese of Lviv – Ukraine. This article presents the most important issues regarding the role of the Holy Spirit in developing human faith. The analysis of material made it possible to divide the references into two groups. The first concerns the Holy Spirit, who is “the Soul of the Church”. The second focuses on the concept of the Third Person of the Trinity, who is the source of knowing God.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 5-15
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Maryja „typus Ecclesiae” i ewangelizacja
Mary „typus Ecclesiae” and the evangelisation

Autorzy:

Królikowski, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/553823.pdf

Data publikacji:

2019-12-15

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

Maryja
Kościół
typus Ecclesiae
ewangelizacja
wiara
łaska
pokora
Mary
Church
evangelisation
faith
grace
humility

Opis:

W nauczaniu II Soboru Watykańskiego zostało wyraźnie podkreślone, że teologia i życie Kościoła potrzebują stałego odniesienia do Maryi. W szczególny sposób wyraża tę potrzebę zastosowane do Maryi miano typus Ecclesiae, którym określali Ją już ojcowie Kościoła. Niniejszy artykuł stanowi próbę odniesienia tego określenia do ewangelizacji w Kościele, aby nadać jej także maryjny charakter. Wydaje się, że można do Maryi zastosować miano „typ ewangelizacji”, ponieważ w Jej wierze i w wynikających z niej kluczowych postawach znajdujemy takie elementy, które pozwalają nadać ewangelizacji bardzo określoną strukturę. Można więc także zasadnie postulować, aby ewangelizacja w Kościele była prowadzona w oparciu o maryjną strukturę.
The teaching of Second Vatican Council clearly emphasised that theology and the life of the Church are in need of constant reference to Mary. This need is especially manifested in the name typus Ecclesiae applied to Mary, which was already used by the Church Fathers. This article attempts to apply this name to the evangelisation in the Church, in order to make it Marian in character as well. It seems that the notion of „the type of evangelisation” can be applied to Mary, since in Her faith and in the key attitudes resulting from it we can find such elements which allow us to shape evangelisation according to a strictly defined structure. Therefore, it is justified to say that the evangelisation in the Church should be conducted according to Marian structure.

Źródło:

Sympozjum; 2019, 2(37); 117-140
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Wolność człowieka w perspektywie teologicznej oraz w teologii filozoficznej (Georg W. F. Hegel, Friedrich W. J. Schelling)

Autorzy:

Łagosz, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1918986.pdf

Data publikacji:

2021-08-11

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

wolność
determinizm
Bóg
łaska
autonomia
ateizm
dobro
freedeom
determinism
God
grace
atheism
autonomy
good

Opis:

Wolność człowieka w materialnym świecie stanowi jedną z największych zagadek filozoficznych (ontologicznych): czy można ją pogodzić z deterministycznym charakterem natury ? Ponieważ zakładam (co staram się w tym artykule także uzasadnić), że odpowiedź na powyższe pytanie jest negatywna, uwagę swą kieruję ku teologicznemu uzasadnieniu wolności – włączając w tę perspektywę nie tylko teologię klasyczną, lecz także teologię filozoficzną Friedricha W. J. Schellinga oraz Georga W. F. Hegla. Dochodzę do wniosku, że teologiczny punkt widzenia nie tylko pozwala wytłumaczyć obecność wolności w deterministycznym świecie, lecz także – określić, na  czym polega najwyższy jej stopień.
Because it is very hard to find the fundations of the human freedom in a materialistic world, in this paper I am consider the human freedom from theological perspective. I base not only on classical theology but also on philosophical theology of G. W. F. Hegel and F. W. J. Schelling. I think that the theological point of view allowed me to justify the existance of freedom in deterministic world and to define its highest level.

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2020, 58, 2; 46-105
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Sakrament pokuty i pojednania. Kryzys współczesny i kryzys doktrynalny
The Sacrament of Penance. Contemporary Crisis and Doctrinal Response

Autorzy:

Królikowski, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601533.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

pokuta
pojednanie
nawrócenie
spowiedź
łaska sakramentalna
Kościół
penance
reconciliation
conversion
confession
sacramental grace
Church

Opis:

Sakrament pokuty i pojednania – spowiedź – stał się w ostatnich dziesięcioleciach przedmiotem rozmaitych interpretacji teologicznych, które wpłynęły na jego praktykowanie. Niejednokrotnie proponowane interpretacje przyczyniły się do wywołania rozmaitych sytuacji kryzysowych w jego praktykowaniu albo przynajmniej wzbudzają podejrzliwość w stosunku do niego. Sytuacja domaga się ponownego przemyślenia niektórych aspektów teologii sakramentu pokuty i pojednania. Wydaje się, że utrwalona doktryna kościelna w tej materii sugeruje potrzebę przemyślenia zwłaszcza trzech kwestii: jaka jest specyficzna łaska sakramentu spowiedzi, na czym polega upodobnienie do Chrystusa, którego ten sakrament dokonuje, oraz w czym wyraża się jego właściwa eklezjalność. Na te trzy kwestie zostaje zwrócona uwaga w niniejszym artykule, przy bezpośrednim odniesieniu się do wspomnianych przejawów kryzysu w dziedzinie pokuty sakramentalnej.
The sacrament of Penance and Reconciliation – a confession – in the recent decades has become a subject of manifold theological interpretations which have influenced its practicing. Recursively suggested interpretations have resulted in various critical moments in its practicing, or at least they contribute to the rise of suspicions directed at it. The situation calls for reconsideration of certain aspects of the theology of the sacrament of Penance and Reconciliation. It appears that the Church doctrine preserved in this matter implies the need for consideration of the three most vital questions, namely: what is the specific grace of the sacrament of Penance, what does the likeness of Christ, resulting from this sacrament, consist in, and how is the actual ecclesiality of the sacrament manifested. This article focuses on these three questions, positioning itself in a direct reference to the mentioned symptoms of the crisis in the sphere of sacramental penance. In the case of the first question the reader’s attention is brought to the relation between the sacrament of Penance and Baptism, which makes it possible to grasp the specificity of sacramental penance. The second question emphasises the truth that the likeness of Christ the Redeemer, who through his death judges men’s sins, may be achieved only by penance. As far as the third question is concerned, it is reminded that through conversion and penance a Christian renews his bond with the Church that in turn supports the sinner in the act of conversion and penance.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 53-74
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

„Obcy” oszczędzeni w triumfach rzymskich. Dalsze losy prominentnych jeńców w Rzymie w okresie schyłku republiki i w epoce pryncypatu
‘Outlanders’ Saved in the Roman Triumphs: The Fate of Prominent Captives in Rome at the Close of the Republic and in the Principate

Autorzy:

BALBUZA, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046733.pdf

Data publikacji:

2020-01-12

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

jeńcy, triumf rzymski, łaska cesarska (clementia)
captives, Roman triumph, Roman emperor’s clemency (clementia caesaris)

Opis:

Jednym ze środków wyrazu rzymskiej ideologii zwycięstwa epoki pryncypatu był triumf (łac. triumphus curulis), w trakcie którego eksponowani byli jeńcy barbarzyńscy, nierzadko o wysokim statusie politycznym. Według tradycji powinni oni ponieść śmierć podczas triumfu, co miało znaczenie rytualne i symboliczne. Przeanalizowane przykłady najznamienitszych jeńców obcego pochodzenia z końca republiki i okresu pryncypatu dowodzą, że częściej aniżeli za republiki rezygnowano w epoce pryncypatu ze skazywania ich na śmierć. Dzięki łasce (łac. clementia) okazywanej przez cesarzy jeńcy często zachowywali życie. Nie tylko nie odrzucali oferowanej im szansy na dalsze życie w państwie rzymskim, ale nierzadko sami o nią prosili. Taka postawa nie musiała oznaczać rezygnacji z godności osobistej. Rzymianie umożliwiali im normalne funkcjonowanie w państwie rzymskim, edukację, zdobycie obywatelstwa rzymskiego, dalszy rozwój zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami, awans społeczny i polityczny.
One of the forms of expression of the Roman ideology of victory in the Principate was a triumph (triumphus curulis), during which barbaric captives, often of a high political status, were exposed. According to the tradition, they should have been put to death during the triumph, which was of ritual and symbolic significance. The analyzed examples of the most prominent foreign captives from the late Republic and Principate show that sentencing the captives to death was much less frequent in the Principate. Thanks to mercy (clementia) shown by the emperors, captives frequently saved their lives. They did not reject an offered chance for further life in the Roman Empire, and they often asked for it. Such an attitude did not have to mean giving up personal dignity. Romans allowed them to function normally in the Roman Empire, to educate, obtain Roman citizenship, further develop according to individual characteristics, and be promoted socially and politically.

Źródło:

Ethos; 2017, 30, 1 (117); 233-245
0860-8024

Pojawia się w:

Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Św. Tomasz – doctor gratiae? Prymat łaski Bożej u św. Tomasza z Akwinu w świetle szesnastowiecznej polemiki wyznaniowej
Saint Thomas – doctor gratiae? The Primacy of Divine Grace in Aquinas’ Thought in the Light of Sixteenth-century Confessional Polemics

Autorzy:

Składanowski, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036843.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Tomasz z Akwinu
Marcin Luter
łaska Boża
usprawiedliwienie
Thomas Aquinas
Martin Luther
divine grace
justification

Opis:

Artykuł ma na celu wydobycie tych elementów nauki św. Tomasza o konieczności łaski Bożej, które dotyczą kwestii fundamentalnych dla późniejszego odrzucenia nauki katolickiej przez Marcina Lutra. Analiza opinii Lutra na temat teologii scholastycznej oraz tez św. Tomasza odnoszących się do konieczności łaski wskazuje, że Luter prawdopodobnie nie znał oryginalnej myśli Tomaszowej. Artykuł składa się z dwóch części. Pierwsza jest poświęcona temu, czy Luter, odrzucając scholastykę, zanegował także myśl Tomaszową. Z kolei w części drugiej omawiane są te tezy św. Tomasza na temat konieczności łaski Bożej, które – pozbawione polemicznego wydźwięku – zbiegają się z pewnymi teologicznymi intuicjami Lutra.
The author seeks to underline these elements of Saint Thomas Aquinas’ teaching on the necessity of divine grace which concern the fundamental theological issues of the Reformation. A brief analysis of Luther’s idea about Scholastic theology and his reasons for rejection of the Catholic doctrine on grace, in the light of Aquinas’ teaching, indicates that Luther probably did not know the original thought of Doctor Angelicus. The article consists of two parts. The first is devoted to Luther’s rejection of Scholastic theology and the problem of Luther’s knowledge of Aquinas’ works. The second part presents Aquinas’ theses on the necessity of divine grace which coincide with some Luther’s theological intuitions.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 2; 119-131
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Tischnera z Kołakowskim spór o łaskę i wolność

Autorzy:

Hołda, Miłosz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2195222.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Józef Tischner
Leszek Kołakowski
grace
freedom
Augustinianism
Pelagianism
semi-Pelagianism
łaska
wolność
augustynizm
pelagianizm
semipelagianizm

Opis:

Niniejszy tekst traktuje o jednej z odsłon zapoczątkowanego przez Pelagiusza i św. Augustyna sporu o łaskę i wolność. Bohaterami tej odsłony sporu są Leszek Kołakowski i Józef Tischner. Kołakowski, rekonstruując XVII-wieczne dyskusje między jansenistami i molinistami, stawiał pytanie o znaczenie tego sporu dla współczesności. Tischner, krytykując poglądy Kołakowskiego, proponował własne, idące śladem myśli św. Augustyna, rozwiązanie problemu łaski i wolności. W niniejszym tekście umieszczam spór Tischnera z Kołakowskim na tle starszych odsłon sporu i omawiam poglądy obu myślicieli. Podejmuję także próbę rozstrzygnięcia tego sporu oraz wskazuję jego znaczenie dla filozofii wychowania i filozofii polityki.
The present text addresses one of the stages of the controversy over grace and freedom originated by Pelagius and Saint Augustine. The protagonists of this stage are Leszek Kołakowski and Józef Tischner. As he was reconstructing the 17th-century debates between Jansenists and Molinists, Kołakowski posed a question about the relevance in: of this controversy for the contemporary times. Tischner, as he was critical of Kołakowski’s views, put forward his own solution to the problem of grace and freedom, which was in line with the thought of Saint Augustine. In the present text I place Tischner’s dispute with Kołakowski against the backdrop of earlier stages of the controversy, and I discuss the views held by both the thinkers. I also attempt to resolve this dispute and point to its significance for the philosophy of education and the philosophy of politics.

Źródło:

Logos i Ethos; 2021, 57; 107-137
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce