Orzech i laska Aarona czyli zgłębianie i głoszenie Słowa Bożego w ujęciu Ojców Kościoła

Artykuł prezentuje niektóre, chociaż najbardziej charakterystyczne wyjaśnienia wersetu z Księgi Liczb: .Zakwitła laska Aarona z pokolenia Lewiego, wypuściła pączki, wydała kwiat i dojrzały na niej orzechy. Filon Aleksandryjski nadawał temu zdaniu sens moralny. Orzech traktował jako symbol cnoty, twardości życia ascetycznego oraz zdobywania wartości duchowych. Cudowne zakwitnięcie laski Aarona uważa też za znak, że sam Bóg wybiera kapłanów.Dla Orygenesa orzech staje sią symbolem trzech sensów Pisma: literalnego, moralnego i duchowego. Sens duchowy jest ukryty pod wyrażeniem literalnym, które go zakrywa czy przyobleka, niby skorupa osłaniająca owoc orzecha. Nie można jednak zatrzymać się na warstwie zewnętrznej. Należy szukać wewnętrznego znaczenia słowa: ono za jest tak bogate, że nigdy nie można go wyczerpać.Podobnie św. Ambroży domagał się, by głębszego sensu poszukiwać w perykopach, które są trudne w pierwszym odbiorze i których sens dosłowny może szokować: trzeba szukać ukrytego w nich znaczenia duchowego, które okaże się bardzo pożyteczne. Zgłębianie Pisma świętego jest niezbędne do tego, by móc głosić je innym. Wielu autorów: Klemens Rzymski, Orygenes i Ambroży powtarzał też myśl, spotykaną już u Filona, że zakwitnięcie laski Aarona było znakiem, iż tylko Bóg może udzielić łaski kapłaństwa. Dla Orygenesa wskazuje na to nie tylko różdżka Aarona, ale też laska proroka Jeremiasza, jak również bogaty w owoce orzechowy ogród, o którym mówi Pieśń nad Pieśniami. Sam orzech, zawierający owoc okryty dwoma osłonami: gorzką i twardą, staje się obrazem trudów i pokus związanych z życiem kapłańskim, które ostatecznie kryje w sobie radość i łaskę.Ojcowie Kościoła mówią jednak nie tylko o kapłaństwie urzędowym, udzielanym nielicznym. Ambroży wskazywał, że każdy chrześcijanin przez chrzest staje się kapłanem w sensie duchowym, by mógł zgłębiać słowo Boże oraz o nim świadczyć.Istotnym zadaniem kapłana jest głoszenie Słowa. Nie opiera się ono jedynie na naturalnych ludzkich zdolnościach. Różdżka Aarona symbolizuje łaskę, jaka działa w powołanych do służby Bogu i zdolna jest sprawić przez nich cuda, nawet jeśli mają oni poczucie, że swym zadaniom nie mogą w pełni sprostać. Ich nauczanie winno zaś niekiedy przypominać gorzką i twardą osłonę orzecha. Nie mogą więc pomijać trudnych kwestii, jeśli jest to pożyteczne dla dobra tych, którzy są im powierzeni. Najważniejsze jednak jest przekazywanie Dobrej Nowiny i bogactwa życia duchowego. Nie można też ludzką miarą mierzyć skuteczności głoszenia. Słowo, które długo wydaje się bezowocne, niekiedy przynosi skutki późne i nieoczekiwane. Jest jak laska Aarona, która od dawna była zeschnięta, jednak cudownie zakwitła i wydała obfite owoce. Najważniejsze jest zawsze działanie Boga.