Contributo della linguistica alla teologia

Artykuł omawia wkład lingwistyki w teologię, biorąc pod uwagę konkretny przykład myśli L.-M. Chauvet. Najpierw analizowana jest krytyka języka jako narzędzia. Według L.-M. Chauvet język nie może już być traktowany jako narzędzie, ale jako mediacja, rozumiana jako „matryca” lub środowisko (milieu). Mediacja językowa jest więc wyjaśniana z perspektywy koncepcji symbolu i porządku symbolicznego: podmiotowość człowieka jest nierozerwalnie związana z językiem, a ten posiada strukturę symboliczną. Refleksja teologiczna podąża za koncepcją mediacji i symbolu jako ważnym faktem antropologicznym. Wiara polega zatem na odrzuceniu iluzji bezpośredniego kontaktu z Bogiem i przyjęciu pośrednictwa Kościoła i sakramentów jako procesu "przyjmowania siebie" jako dzieci Bożych i przyjmowania siebie nawzajem w Chrystusie jako braci.

This paper discusses the contribution of linguistics to theology, taking the specific example of L.-M. Chauvet’s thought. First, the critique of language as a tool is analyzed. According to Chauvet, language can no longer be considered as a tool, but as a mediation, understood as a “matrix” or environment (milieu). Linguistic mediation is thus explained from the conceptual perspective of symbol and symbolic order: human subjectivity is inseparable from language, and language has a symbolic structure. Theological reflection follows the concept of mediation and symbol as an important anthropological fact. Faith, then, involves rejecting the illusion of direct contact with God and accepting the mediation of the Church and the sacraments as a process of “accepting ourselves” as children of God and accepting one another in Christ as brothers.