Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kultury in vitro" wg kryterium: Temat


Tytuł:
New effective method of obtaining chlorate-resistant cell lines of monohaploid potato
Nowa, wydajna metoda uzyskiwania chlorano-opornych linii komorkowych monohaploidalnego ziemniaka
Autorzy:
Chwilkowska, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/68156.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Genetyki Roślin PAN
Tematy:
linie komorkowe chlorano-oporne
genetyka roslin
kultury zawiesinowe
monohaploidy
ziemniak
hodowla in vitro
linie komorkowe
Solanum tuberosum
Źródło:
Genetica Polonica; 1994, 35, 4; 303-314
0016-6715
Pojawia się w:
Genetica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci przeciwutleniajace zwiazkow fenolowych uwalnianych w procesie trawienia in vitro brokulow
Autorzy:
Gawlik-Dziki, U
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827996.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wlasciwosci przeciwutleniajace
warzywa swieze
zywnosc
przeciwutleniacze
warzywa
surowce roslinne
technologia zywnosci
warzywa mrozone
kultury in vitro
zwiazki fenolowe
brokuly
zywienie czlowieka
warzywa gotowane
trawienie
antioxidant property
fresh vegetable
food
antioxidant
vegetable
plant raw material
food technology
frozen vegetable
in vitro culture
phenolic compound
broccoli
human nutrition
boiled vegetable
cooked vegetable
digestion
Opis:
Gotowane brokuły świeże i mrożone oraz brokuły świeże surowe poddano procesowi hydrolizy symulowanym płynem gastrycznym w warunkach in vitro. W otrzymanych ekstraktach oznaczono zawartość związków fenolowych i fenolokwasów oraz oznaczono ich właściwości przeciwutleniające czterema metodami analitycznymi. Najwyższe stężenie kwasów fenolowych (0,063 jig/ml) stwierdzono w płynie po trawieniu in vitro gotowanych brokułów mrożonych. Fenolokwasy zawarte w badanych próbach wykazywały znaczną aktywność antyrodnikową (24-34%) i skutecznie hamowały autooksydację kwasu linolowego. Zdolność hamowania degradacji emulsji ß - karotenowej nie była skorelowana z zawartością związków fenolowych i stężeniem kwasów fenolowych w badanych próbach (r = 0,89). Stwierdzono natomiast istotne korelacje pomiędzy zawartością związków fenolowych i stężeniem fenolokwasów a zdolnością do hamowania autooksydacji kwasu linolowego. Zdolność do neutralizacji wolnych rodników była skorelowana z zawartością kwasów fenolowych (r = 0,85).
Boiled fresh and frozen broccoli and raw fresh broccoli was hydrolyzed in vitro by simulated gastric fluid. The total phenolics and phenolic acids content of the extracts was determined. Four analytical methods were used for evaluation of the antioxidant activity. The highest content of phenolic acids (0,063 |ig/ml) was obtained in fluid after in vitro digestion of boiled frozen broccoli. The phenolic acids of analyzed samples showed significant antiradical activity (24-34%) and effectively inhibited autooxidation of linoleic acid. Inhibition of ß-carotene bleaching was not correlated with total phenolics and phenolic acids content in analyzed samples. Significant correlations (r = 0,89) between total phenolics and phenolic acids content and ability of inhibiting linoleic acid autooxidation was found. The neutralization ability of free radical DPPH was correlated with total phenolic acids content (r = 0,85).
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 4; 48-60
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ drożdży Saccharomyces cerevisiae na wzrost i fermentację in vitro Selenomonas ruminantium i Megasphaera elsdenii
The effect of Saccharomyces cerevisiae on in vitro growth and fermentation of Selenomonas ruminantium and Megasphaera elsdenii
Autorzy:
Grochowska, S.
Nowak, W.
Lasik-Kurdys, M.
Mikula, R.
Nowak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/843388.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:
drozdze
Saccharomyces cerevisiae
zywe kultury mikroorganizmow
Selenomonas ruminantium
Megasphaera elsdenii
wzrost bakterii
badania in vitro
Opis:
Poprawa wykorzystania mleczanów przez Selenomonas ruminantium i Megasphaera elsdenii może być pomocna w zmniejszaniu problemów związanych z kwasicą żwacza. Celem badań było określenie wpływu żywych kultur drożdży (SC) i produktów ich fermentacji (SCFP) na wzrost i przebieg fermentacji w warunkach in vitro bakterii laktolitycznych S. ruminantium (ATCC 19205) i M. elsdenii (ATCC 25940). Hodowle były prowadzone przez 6, 12, 24 i 48 godzin w warunkach beztlenowych na podłożu referencyjnym wzrostowym z żywymi kulturami drożdży (SC) lub produktami fermentacji drożdży (SCFP) oraz na podłożu bez dodatku (CON). Nie wykazano wpływu obu rodzajów drożdży (SC i SCFP) na wzrost S. ruminantium po 6, 12 i 24 godzinach inkubacji, jednak żywe kultury drożdży (SC) zwiększyły wzrost tej bakterii po 48 godzinach inkubacji (P≤0,05). Produkty fermentacji drożdży zmniejszyły pH i zwiększyły syntezę mleczanów przez S. ruminantium. Żywe kultury drożdży zwiększyły liczbę bakterii M. elsdenii po 12 i 24 godzinach, a produkty fermentacji po 48 godzinach inkubacji (P≤0,05). Żywe kultury Saccharomyces cerevisiae zredukowały koncentrację lotnych kwasów tłuszczowych po 24 i 48 godzinach inkubacji, a kapronian był dominującym produktem fermentacji M. elsdenii. Dodatek żywych kultur Saccharomyces cerevisiae może poprawiać mikrobiologiczny rozkład włókna w żwaczu poprzez utrzymywanie optymalnego pH.
Stimulation of lactate utilization by Selenomonas ruminantium and Megasphaera elsdenii may help in reducing problems associated with rumen acidosis. The objective of this study was to determine the effect of a Saccharomyces cerevisiae live culture and Saccharomyces cerevisiae fermentation products on in vitro growth and fermentation of lactate-utilizing ruminal bacteria, S. ruminantium (ATCC 19205) and M. elsdenii (ATCC 25940). The cultures were run for 0, 6, 12, 24 and 48 h under anaerobic conditions on a growth medium supplemented with a yeast live culture (SC) or with yeast fermentation products (SCFP) and, as reference, on the same medium without supplementation (CON). Neither SC nor SCFP had a significant effect on the growth of S. ruminantium after 6, 12 and 24 h of incubation, but the live yeast culture significantly (P≤0.05) improved the growth of these bacteria after 48 h of incubation. The yeast fermentation products significantly (P≤0.05) decreased pH and increased lactate synthesis by S. ruminantium. The Saccharomyces cerevisiae live culture significantly improved the growth of M. elsdenii after 12 and 24 h of incubation, and the S. cerevisiae fermentation products increased its growth after 48 h. The After 24 and 48 h of incubation the Saccharomyces cerevisiae live culture reduced the concentration of total volatile fatty acids (VFA), while caproate was the main product of in vitro fermentation of M. elsdenii (P≤0.05). Saccharomyces cerevisiae live cultures may improve microbial fibre fermentation in the rumen by maintaining optimal pH conditions.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2017, 13, 3
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potential applications of plant in vitro cultures in phytoremediation studies
Autorzy:
Jaskulak, M.
Grobelak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115706.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja na Rzecz Młodych Naukowców
Tematy:
phytoremediation
heavy metals
in vitro culture
soil contamination
fitoremediacja
metale ciężkie
kultury in vitro
zanieczyszczenie gleby
Opis:
The main aim of this review is to assess the advantages and disadvantages of use of in vitro plant cell and organ cultures as useful research tools in process of phytoremediation. Plant tissue cultures including cell suspensions, callus and hairy roots are frequently used in the phytoremediation research, mostly as a model plant systems. One of the most important advantages of using in vitro cultures is the ability to examine the metabolic capabilities of plant cells as well as their capacity for toxicity tolerance in controlled conditions without any interference from microorganisms and processes occurring naturally in soils. The results obtained from plant cell or tissue cultures can be used to predict the responses of plants to environmental stressors and also to mass produce stress induced proteins and other metabolites. The aim of this review is to present possible applications for in vitro cultures in phytoremediation studies.
Źródło:
Challenges of Modern Technology; 2017, 8, 2; 11-17
2082-2863
2353-4419
Pojawia się w:
Challenges of Modern Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porownanie metod odkazania nasion eukaliptusa klujacego [Eucalyptus gunnii Hook.] wysiewanych w kulturach in vitro
Autorzy:
Koziara, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803325.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
eukaliptus klujacy
kultury in vitro
nasiona
odkazanie
Eucalyptus gunnii
rosliny ozdobne
Opis:
Przetestowano 4 techniki sterylizacji nasion eukaliptusa kłującego. Dwie z nich powszechnie stosowane, oparte na chloraminie i podchlorynie wapnia, a dwie na podchlorynie sodu zawartym w Domestosie Metody oparte na Domestosie o 35% skracały średni czas kiełkowania nasiona do 0,8 dnia. Przy podchlorynie wapnia oraz chloraminie średni czas kiełkowania nasiona był dłuższy i wynosił odpowiednio 1,2 oraz 1,3 dnia. Obydwa sposoby odkażania z użyciem Domestosu skutecznie ograniczały zakażenia, a przy tym nie hamowały procesu kiełkowania nasion. Pozostałe z użytych środków obniżały siłę kiełkowania do 74% w przypadku chloraminy i aż do 55% w przypadku podchlorynu wapnia.
Application of Domestos (house bleach) solved at 1 : 5 ratio for 30 minutes was found to be most efficient in disinfecting seeds of Eucalyptus gunnii HOOK, planted in in vitro culture. Moreover, it improved the germination, supplying the initial seedlings of very good quality. The methods based on Domestos shortened the average germination time by 35% i.e. to 0.8 day while with calcium hypochlorite and chloraminę the average period of seed germination was 1.2 and 1.3 days, respectively. Two methods of disinfection with the use of Domestos efficiently limited infections without inhibiting the process of seed germination. The remaining treatments decreased the germination capacity by chloraminę to 74% and by calcium hypochlorite to 55%.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 483; 119-124
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikroorganizmy zasiedlające kultury in vitro gloriozy (Gloriosa rothschildiana O’Brien) i czosnków ozdobnych (Allium L.)
Microorganisms colonizing in vitro culture of Gloriosa rothschildiana OBrienand Allium L.
Autorzy:
Król, E.
Kozak, D.
Parzymies, M.
Marcinek, B.
Świstowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7402638.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
rosliny ozdobne
glorioza
Gloriosa rothschildiana
czosnek ozdobny
Allium
kultury in vitro
zanieczyszczenia mikrobiologiczne
mikroorganizmy
grzyby
bakterie
identyfikacja
wystepowanie
Źródło:
Annales Horticulturae; 2017, 27, 3; 21-29
2544-4484
Pojawia się w:
Annales Horticulturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza czynników warunkujących organogenezę agrestu (Ribes grossularia L.) w kulturach in vitro i in vivo oraz ocena genetyczna i fenotypowa otrzymanego materiału
The analysis of factors determining in vitro and in vivo organogenesis of gooseberry (Ribes grossularia L.), genetic and phenotypic assessment of obtained material
Autorzy:
Kucharska, Danuta
Wójcik, Danuta
Pluta, Stanisław
Seliga, Łukasz
Ogórek, Lucyna
Wiosna, Barbara
Bodek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199556.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
agrest
DNA
kultury in vitro
organogeneza
polimorfizm
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2019, 286; 407-410
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wzrostu i stabilności genetycznej agrestu (Ribes grossularia L.) rozmnażanego in vitro oraz ex vitro
Assessment of growth and genetic stability of gooseberry (Ribes grossularia L.)propagated in vitro and ex vitro
Autorzy:
Kucharska, Danuta
Wójcik, Danuta
Trzewik, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199898.pdf
Data publikacji:
2020-12-09
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
AFLP
agrest
DNA
ISSR
kultury in vitro
polimorfizm
gooseberry
in vitro cultures
polymorphism
Opis:
Celem badań była ocena fenotypowa i genetyczna roślin 15 genotypów agrestu, rozmnożonych in vitro oraz ex vitro przez sadzonki zielne, uprawianych drugi rok warunkach polowych. Silniej rosły krzewy rozmnożone in vitro. Ich wysokość i liczba pędów były istotnie większe dla 11 genotypów, a szerokość dla 12 genotypów agrestu. Krzewów, na których pojawiły się owoce było znacznie więcej u roślin mnożonych tradycyjnie. Przeprowadzono analizę stabilności genetycznej klonów pochodzących z kultur in vitro pięciu odmian agrestu. Analizowano 13‒15 roślin z in vitro oraz rośliny mateczne. Liczba produktów generowanych przez pary starterów AFLP wahała się od 33 do 108. Najwyższą całkowitą liczbę produktów amplifikacji uzyskano w wyniku reakcji AFLP dla roślin ‘Hinnonmaki Rot’ (300), a najmniejszą dla odmiany ‘Hinsel’ i ‘Resika’ (262). Zmienność genetyczna w roślinach agrestu in vitro wahała się od 1,03% dla ‘Captivator’ do 10,3% w przypadku ‘Hinsel’. Stabilność genetyczną oceniano także przy użyciu markerów ISSR. Wykorzystano rośliny 5 genotypów pochodzące z rozmnażania tradycyjnego oraz in vitro. Uzyskano łącznie 2294 produktów amplifikacji, z czego 2,8% było polimorficznych. Wielkość otrzymanych produktów wynosiła od 250 do 2900 pz, w zależności od startera i odmiany. Analiza ISSR-PCR wskazała na różny stopień polimorfizmu – od 0 dla ‘Hinnonmaki Rot’ i ‘Resica’ do 11,6% dla odmiany ‘Hinsel’.
The aim of the study was to evaluate phenotypically and genetically, 15 gooseberry genotypes plants propagated in vitro and ex vitro by cuttings grown in the second year in field conditions. The outcome of this was that in vitro propagated shrubs were shown to grew more strongly. Their height and the number of shoots were significantly higher for the 11 genotypes and a width of 12 genotypes for gooseberry. However, fruit abundance was greater in much more traditionally multiplied plants. Beyond the aforementioned, Genetic stability analysis of clones derived from in vitro cultures of five gooseberry varieties was performed. Herein, 13-15 plants with in vitro and mother plants were analyzed. The number of products generated by the AFLP primer pairs ranged from 33 to 108. The highest total number of amplification products was obtained as a result of the AFLP reaction for the plants ‚Hinnonmaki Rot’ (300), and the lowest for the varieties ‚Hinsel’ and ‚Resika’ (262). Genetic variability in gooseberry in vitro plants ranged from 1.03% for ‚Captivator’, to 10.3% for ‚Hinsel’. Genetic stability was also assessed using ISSR markers. Plants of five genotypes derived from conventional and in vitro reproduction were used. Accordingly, a total of 2294 amplification products were obtained, of which 2.8% were polymorphic. The size of the obtained products was from 250 to 2900 bp, depending on the starter and variety. ISSR-PCR analysis showed different degrees of polymorphism - from 0 for the ‘Hinnonmaki Rot’ and ‘Resica’ to 11.6% for the ‚Hinsel’ variety.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2020, 291; 33-39
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Namnażanie cennego genotypu Aesculus hippocastanum L. metodą mikropropagacji
Propagation of valuable genotype of Aesculus hippocastanum L. by micropropagation
Autorzy:
Luwańska, Aleksandra
Jarzyniak, Karolina
Makowiecka, Joanna
Wielgus, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198134.pdf
Data publikacji:
2023-05-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Aesculus hippocastanum
Cameraria ohridella
kultury in vitro
mikropropagacja
in vitro culture
micropropagation
Opis:
Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum L.) jest drzewem liściastym, wywodzącym się z Półwyspu Bałkańskiego. Odkąd został sprowadzony do Polski stanowi popularne drzewo wykorzystywane do nasadzeń w parkach oraz alejach. Z uwagi na zawartość escyny o działaniu przeciwobrzękowym, przeciwzapalnym oraz uszczelniającym naczynia krwionośne znalazł również zastosowanie w medycynie i kosmetyce. W ostatnich latach największym zagrożeniem dla drzewa jest motyl — szrotówek kasztanowcowiaczek (Cameraria ohridella). Owad żerując na liściach prowadzi do defoliacji drzewa, a w konsekwencji do powtórnego listnienia i kwitnienia na jesień, przez co drzewo staje się mniej odporne na mrozy. Najczęściej stosowane metody zwalczania szkodnika, pomimo iż prowadzą do zmniejszenia jego liczebności, nie chronią drzewa w sposób całkowity. Przyszłością w ochronie tego gatunku może być wykorzystanie nowoczesnych narzędzi biotechnologii przez zastosowanie mikropropagacji cennych genotypów. Celem badań było opracowanie skutecznej i wydajnej metody namnażania wyselekcjonowanego genotypu A. hippocastanum, odpornego na szrotówka kasztanowcowiaczka, metodą mikropropagacji. Kultury zainicjowano poprzez pobranie z rośliny matecznej eksplantatów, które poddano sterylizacji w 15% roztworze podchlorynu sodu i umieszczono na pożywce do namnażania — MS ½ NO3 zawierającą fitohormon BAP (1 mg/l). Pasaż na świeżą pożywkę odbywał się co 4 tygodnie. Zastosowana do namnażania pożywka przyniosła satysfakcjonujące wyniki propagacji roślin. Współczynnik namnażania w pięciu kolejnych cyklach namnożeniowych oscylował w granicach 3–5. W celu indukcji ukorzeniania rozmnożonych pędów zastosowano kilka rodzajów pożywek z różną kombinacją hormonów i ich stężeń. Jednak wszystkie użyte na etapie ukorzeniania podłoża nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, stąd prace nad ukorzenianiem i aklimatyzacją sadzonek A. hippocastanum wymagają kontynuacji.
Horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.) is a deciduous tree, native to Balkan Peninsula. It is one of the most popular ornamental trees in Poland and all over the Europe. Thanks to the aescin, A. hippocastanum is widely used for medicinal and cosmetic preparations. The horse chestnut leaf miner moth (Cameraria ohridella) is the most dangerous parasite for European horse chestnut. The insect induces tree defoliation. Second leafing and flowering occur, which result in decrease of the frost hardiness. The most frequently used control measures, although have impact on the leaf miner populations, do not protect the tree completely. The use of modern biotechnology to micropropagate unique genotypes could save this woody plant. The aim of this study was to establish method of efficient propagation protocol for the A. hippocastanum genotype resistant to the horse chestnut life miner using micropropagation. Explants from crown branches were used for culture initiation. Explants were sterilized by rinsing in 15% NaClO and then placed on propagation medium — MS ½ NO3 supplemented with (1 mg/l) BAP. Plant material was transferred to a fresh medium every 4 weeks. The propagation gave satisfying results. The mean number of newly formed shoots was 3–5 during five multiplication cycles. For root induction different treatments were compared. However, all media which were used, did not bring expected result. Therefore, research with rooting and acclimatization of A. hippocastanum needs to be continued.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 260/261; 385-394
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inicjacja sterylnych kultur in vitro oraz mikropropagacji ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita R.)
Initiation of in vitro cultures and micropropagation of sida (Sida hermaphrodita R.)
Autorzy:
Mańkowska, Grażyna
Luwańska, Aleksandra
Grygorowicz, Karolina
Wielgus, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198401.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
kultury in vitro
mikropropagacja
Sida hermaphrodita
współczynnik rozmanżania
in vitro culture
micropropagation
multiplication factor
Opis:
Ślazowiec pensylwański (Sida hermaphrodita R.) może być rozmnażany generatywnie, jak również wegetatywnie przez sadzonki z odcinków korzeni, sadzonki zielne otrzymywane z pędów nadziemnych oraz przez podział podziemnej części na mniejsze fragmenty. Problem jednak stanowi niska zdolność kiełkowania nasion spowodowana twardością okrywy. Z tego powodu zdolność wschodów nawet w sprzyjających warunkach nie przekracza 30–40%. Niedoskonałość tradycyjnych metod rozmnażania ślazowca, wysoka cena dobrych jakościowo nasion, a także wzrost zainteresowania uprawą ślazowca na cele bioenergetyczne i przemysłowe były przyczyną podjęcia badań nad mikropropagacją tej rośliny w kulturach in vitro. Badania wykazały, że współczynnik rozmnażania dla eksplantatów bocznych jak i wierzchołkowych ma wyższą wartość, przy wykorzystaniu pożywki Murashige i Skoog (MS) zawierającą 30 g/l sacharozy oraz 0,01 mg/l BAP (regulator wzrostu) w porównaniu z tą samą pożywką o stężeniu 0,02 mg/l BAP i wynosił odpowiednio: 5,25 oraz 6,05. Zastosowanie powyższej pożywki zapewniło wysoki odsetek (97%) ukorzenionych, gotowych do aklimatyzacji eksplantatów.
Sida (Sida hermaphrodita R.) can be propagated by both generative and vegetative methods by seedlings obtained from root sections, from above ground shoots and from underground part of the plant fragmented into smaller pieces. The problem in generative propagation is low germination rate of seeds caused by hard shell. This causes germination rate in favourable condition to reach only 30– 40%. Imperfection of traditional propagation methods of sida, high price of good quality seeds and growing interest in cultivation of the crop for energy and industrial raw materials caused numerous attempts to propagate the plant by in vitro regeneration cultures. The studies on initiation of micro propagation showed that multiplication factor on MS medium, containing 30 g/l sucrose and 0.01 mg/l BAP was 6.05 for apical explants and for lateral explants 5.25 on the same medium. The MS medium provided a high ratio (97%) of rooted explants ready for acclimatization.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 268; 183-191
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw kwasu abscysynowego [ABA] na regeneracje roslin Camelina sativa L. w warunkach kultur in vitro
Autorzy:
Mielcarek, A
Zandecka-Dziubak, J.
Luczkiewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/833519.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Camelina sativa
kwas abscysynowy
kultury in vitro
regeneracja roslin
pozywki
lnicznik siewny
abscisic acid
in vitro culture
plant regeneration
medium
false flax
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2000, 21, 1; 309-314
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości wykorzystania kultur dualnych w praktyce leśnej
Possible use of dual cultures in the forestry practice
Autorzy:
Nawrot-Chorabik, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/993983.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
lesnictwo
drzewa lesne
kultury in vitro
kultury dualne
rosliny zywicielskie
kalus
grzyby endofityczne
grzyby ektomikoryzowe
dual cultures
callus
fungi
in vitro
pathogenicity tests
Opis:
The paper provides the review of research on interaction in dual cultures in vitro (fungus and plant tissue culture of its host plant) with marking test results in this area in order to show usefulness of this method in testing pathogenicity and the possibility of its use in forest practice.
Źródło:
Sylwan; 2013, 157, 01; 54-62
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody biotechnologiczne w utrzymaniu i ocenie zasobow genowych
Autorzy:
Niemirowicz-Szczytt, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796044.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
hodowla roslin
zasoby genowe
kultury tkankowe
techniki biologii molekularnej
hodowla in vitro
rosliny uzytkowe
metody oceny
Opis:
Biotechnologia roślin wykorzystuje dla swoich celów techniki kultur tkankowych i biologii molekularnej. Techniki te są użyteczne w ochronie i ocenie zasobów genowych. Techniki kultur tkankowych zastosowano do mnożenia i utrzymywania materiałów kolekcyjnych, szczególnie dla gatunków rozmnażających się wegetatywnie, takich jak: Solanum, Ipomea lub Coffea. O ile to jest możliwe, rozmnożone in vitro rośliny, przechowywane są w warunkach spowolniających wzrost (obniżona temperatura i intensywność światła), co pozwala na przechowywanie pojemników z roślinami do 2 lat bez potrzeby pasażowania. W miarę rozwoju technik związanych z izolacją, oczyszczaniem, klonowaniem, manipulowaniem i charakterystyką DNA coraz częściej przechowuje się wybrane fragmenty, a nawet całe biblioteki DNA (cDNA). W takiej formie mogą podlegać wymianie między instytucjami na całym świecie. Do charakterystyki różnorodności biologicznej w kolekcjach można wykorzystywać markery molekularne. Polimorfizm DNA pozwala na charakterystykę struktury populacji, na ujawnianie duplikatów, na sprawdzanie czystości próby czy też na szukanie prób z odpowiednimi genami. Jednak nie każda metoda molekularna jest jednakowo przydatna do charakterystyki roślin. Podejmując decyzję o zastosowaniu metody (RFLP, RAPD, AFLP, SSR) trzeba odpowiedzieć na pytania: a) czy uzyskamy odpowiedni polimorfizm? b) czy metoda jest powtarzalna? c) jak można przechowywać uzyskane w trakcie analiz dane? d) jakie są koszty? W pracy przedstawiono próbę oceny aktualnie stosowanych metod pod kątem postawionych pytań.
Plant biotechnology employs tissue culture and molecular biology techniques which prove to be useful for maintaining and estimating genetic resources. The tissue culture technique has been applied in plant collection propagation and maintenance, particularly for vegetatively propagated crops, such as Solanum, Ipomea or Coffea. If it is possible, plant material is stored in the conditions slowing down its growth (lower temperature and diffuse light) so that the storage time can be prolonged up to 2 years and there is no need to refresh the medium. Another type of storage which is becoming more and more popular consists of isolation, purification, cloning, manipulation and identification of DNA. Selected fragments or even whole DNA libraries (cDNA) can easily be stored and then used for exchange between different genetic resource institutions all over the world. In order to characterise germplasm diversity, it is possible to use molecular markers. Molecular techniques implementing DNA polymorphism allow to characterise the population structure, reveal duplicates, check sample homogeneity and identify the sample with required gene. However, not every molecular method is equally suitable for germplasm characterisation. In order to make the proper choice among the recently applied methods: RFLP, RAPD, AFLP or SSR, it is necessary to answer the following questions: - will the polymorphism level be adequate? - is the method reproducible? - how can we store and use the data obtained? - what are the costs? The paper makes an attempt to evaluate the most common methods with respect to these qualities.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 509-517
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metody Taguchiego do poprawy efektywności androgenezy w zbożowych kulturach in vitro
Application of the Taguchi method in the androgenesis efficiency enhancment in cereal tissue cultures
Autorzy:
Orłowska, Renata
Pachota, Katarzyna
Machczyńska, Joanna
Niedziela, Agnieszka
Zimny, Janusz
Bednarek, Piotr T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199425.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Metoda Taguchiego
optymalizacja
zbożowe kultury in vitro
androgeneza
CuSO4
AgNO3
czas indukcji
Taguchi method
optimization
cereal tissue cultures
induction length
Opis:
W zbożowych kulturach in vitro jednym z najtrudniejszych problemów do przezwyciężenia w trakcie produkcji podwojonych haploidów (DH) jest albinizm. Wydaje się, że dość skutecznym sposobem redukowania albinizmu jest dobór odpowiedniego czynnika stresowego w połączeniu ze zbalansowanym składem pożywek. W prezentowanej pracy zastosowano suplementację pożywek jonami miedzi i srebra (CuSO4, AgNO3) oraz modulowano czas kultur na pożywkach indukujących dla trzech gatunków zbóż: jęczmienia (Hordeum vulgare L.), pszenicy (Triticum aestivum L.) oraz pszenżyta (x Triticosecale spp. Wittmack ex A. Camus 1927). Zastosowanie metody Taguchiego pozwoliło na ograniczenie liczby eksperymentów oraz umożliwiło zoptymalizowanie warunków prowadzenia kultur in vitro, co ostatecznie wpłynęło na poprawę ilości zielonych regenerantów u wszystkich zastosowanych gatunków.
In cereal tissue cultures, one of the most difficult problems to overcome during the production of doubled haploids (DH) is the albinism. It seems that a quite effective way to reduce albinism is to choose the right stress factor in combination with a balanced composition of medium. In the presented work supplementation of nutrients with copper and silver ions (CuSO4, AgNO3) and modulation of cultures time on induction medium for three cereal species: barley (Hordeum vulgare L.), wheat (Triticum aestivum L.) and triticale (x Triticosecale spp. Wittmack ex A. Camus 1927) were used. Application of the Taguchi method enabled to limit the number of experiments and to optimize the conditions for tissue cultures, which enhanced of the amount of green regenerants in all analyzed species.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2019, 287; 29-30
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Utilization of meristem cultures in propagation of oak [Quercus sp.]
Wykorzystanie kultur merystemow do rozmnazania niektorych gatunkow debu [Quercus sp.]
Autorzy:
Ostrolucka, M G
Bezo, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/68921.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Genetyki Roślin PAN
Tematy:
hodowla roslin
kultury merystemow
genetyka roslin
rozmnazanie roslin
Quercus
dab
hodowla in vitro
Źródło:
Genetica Polonica; 1994, 35, 3; 161-169
0016-6715
Pojawia się w:
Genetica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies