Ocena wzrostu i stabilności genetycznej agrestu (Ribes grossularia L.) rozmnażanego in vitro oraz ex vitro

Celem badań była ocena fenotypowa i genetyczna roślin 15 genotypów agrestu, rozmnożonych in vitro oraz ex vitro przez sadzonki zielne, uprawianych drugi rok warunkach polowych. Silniej rosły krzewy rozmnożone in vitro. Ich wysokość i liczba pędów były istotnie większe dla 11 genotypów, a szerokość dla 12 genotypów agrestu. Krzewów, na których pojawiły się owoce było znacznie więcej u roślin mnożonych tradycyjnie. Przeprowadzono analizę stabilności genetycznej klonów pochodzących z kultur in vitro pięciu odmian agrestu. Analizowano 13‒15 roślin z in vitro oraz rośliny mateczne. Liczba produktów generowanych przez pary starterów AFLP wahała się od 33 do 108. Najwyższą całkowitą liczbę produktów amplifikacji uzyskano w wyniku reakcji AFLP dla roślin ‘Hinnonmaki Rot’ (300), a najmniejszą dla odmiany ‘Hinsel’ i ‘Resika’ (262). Zmienność genetyczna w roślinach agrestu in vitro wahała się od 1,03% dla ‘Captivator’ do 10,3% w przypadku ‘Hinsel’. Stabilność genetyczną oceniano także przy użyciu markerów ISSR. Wykorzystano rośliny 5 genotypów pochodzące z rozmnażania tradycyjnego oraz in vitro. Uzyskano łącznie 2294 produktów amplifikacji, z czego 2,8% było polimorficznych. Wielkość otrzymanych produktów wynosiła od 250 do 2900 pz, w zależności od startera i odmiany. Analiza ISSR-PCR wskazała na różny stopień polimorfizmu – od 0 dla ‘Hinnonmaki Rot’ i ‘Resica’ do 11,6% dla odmiany ‘Hinsel’.

The aim of the study was to evaluate phenotypically and genetically, 15 gooseberry genotypes plants propagated in vitro and ex vitro by cuttings grown in the second year in field conditions. The outcome of this was that in vitro propagated shrubs were shown to grew more strongly. Their height and the number of shoots were significantly higher for the 11 genotypes and a width of 12 genotypes for gooseberry. However, fruit abundance was greater in much more traditionally multiplied plants. Beyond the aforementioned, Genetic stability analysis of clones derived from in vitro cultures of five gooseberry varieties was performed. Herein, 13-15 plants with in vitro and mother plants were analyzed. The number of products generated by the AFLP primer pairs ranged from 33 to 108. The highest total number of amplification products was obtained as a result of the AFLP reaction for the plants ‚Hinnonmaki Rot’ (300), and the lowest for the varieties ‚Hinsel’ and ‚Resika’ (262). Genetic variability in gooseberry in vitro plants ranged from 1.03% for ‚Captivator’, to 10.3% for ‚Hinsel’. Genetic stability was also assessed using ISSR markers. Plants of five genotypes derived from conventional and in vitro reproduction were used. Accordingly, a total of 2294 amplification products were obtained, of which 2.8% were polymorphic. The size of the obtained products was from 250 to 2900 bp, depending on the starter and variety. ISSR-PCR analysis showed different degrees of polymorphism - from 0 for the ‘Hinnonmaki Rot’ and ‘Resica’ to 11.6% for the ‚Hinsel’ variety.