Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kościół św. Jakuba" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-23 z 23
    Tytuł:
    Archeologiczno-architektoniczne badania nowożytnego łącznika pomiędzy kościołem św. Jakuba w Toruniu a klasztorem benedyktynek w 2013 roku
    Archeological-architectural research on the early modern passage between the Church of St. James in Toruń and the monastery of the Benedictine Sisters in 201
    Archäologisch-architektonische Untersuchungen des frühneuzeitlichen Verbindungsgangs zwischen der St.-Jakobs-Kirche
    Autorzy:
    Rychlik, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/529563.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    Toruń
    kościół św. Jakuba
    archeologia
    St. James in Toruń
    archeological
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2016, 43; 187-204
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medalik świętego Benedykta znaleziony przy kościele świętego Jakuba w Toruniu
    St. Benedict’s locket found in the church of St. James in Toruń
    Der Fund eines Medaillons des hl. Benedikt bei der St.-Jakobs-Kirche in Thorn
    Autorzy:
    Stawarz, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/529483.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    kościół św. Jakuba
    Toruń
    św. Benedykt
    church St. James
    St. Benedict
    St-Jakobs-Kirsche
    Thorn
    hl. Benedikt
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2014, 41; 207-224
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Średniowieczne malowidło na wschodniej ścianie prezbiterium kościoła św. Jakuba w Toruniu. Transmedialna struktura obrazowa?
    Medieval wall painting on the eastern wall of the presbytery of St James Church in Toruń. A transmedia image culture?
    Autorzy:
    Błażejewska, Anna
    Pilecka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783799.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    kościół św. Jakuba
    Weraikon
    Święte Oblicze
    Toruń
    średniowiecze
    Church of St James
    Veraicon
    Holy Face
    Middle Ages
    Opis:
    Recent conservation works in the presbytery of St James’s Church in Toruń revealed several details of a previously poorly readable painting from the third quarter of the 14th century. These details shed interesting light on its iconography and on the complex media character. Upon close observation of a freshly cleaned representation of angels adoring (and supporting) the hitherto diffi cult to defi ne quadrilateral shape crowned with a small gable, high on the eastern wall of the presbytery, identifi ed by default as Veraicon, it turned out that there was most probably a small panel painting inserted into the quadrilateral fi eld. This is evidenced by: a few centimetres long ‘gooseneck’ made with plaster – located in the lower part of the canopy-shaped architectural framing, finished with a black contour, no traces of plaster (only an unusual, thin layer of red polychrome staining within the framing). Due to the fact that this alleged painting has not survived, the assumption that it depicted Veraicon, captured by an architectural ciborium, perhaps imitating the Roman way of presenting the cloth relic, is based on the popularity of representations of this iconographic type, located in the context of the altar and on the base of the existing painting context (the immediate vicinity on the vaulting also includes images of adoring angels with the tersanctus inscription). Considering the great popularity of this type of representation in the late Middle Ages, not only in monumental painting, the Toruń example seems exceptional because of its transmediality: the whole is heterogeneous; a copy of the painting-relic appears in a new context and role, also changing the character of the painting. The source of such a concept was probably the extraordinary diversity (including media diversity) of the created copies of the Roman image. A similarity to this type of complex pictorial structure, in terms of media, can be found in illuminated manuscripts to which the images of the Holy Face made on leather, sometimes brought from Rome, were pasted. The Toruń image could also have been of Roman origin; 14th century was a period of signifi cant intensification of the cult of the Holy Face in Rome itself and beyond, if only thanks to numerous pilgrimages. It should be noted that the functioning of the Veraicon, here painted on wood, is only a hypothesis, although we consider it highly probable. There is also another, less probable possibility that the mentioned gooseneck/shelf was created without any connection with the painting. In that case, it would be possible that the object of adoration was the Ark of the Covenant placed under the canopy or only a place ‘waiting for’ the Ark to appear in the ‘temple of God’ on the day of Judgement (Revelation 11:19).
    Niedawne prace konserwatorskie w prezbiterium kościoła św. Jakuba w Toruniu ujawniły kilka szczegółów wcześniej słabo czytelnego malowidła z trzeciej ćwierci XIV wieku. Owe szczegóły rzuciły ciekawe światło na jego ikonografii ę i na złożony charakter medialny. Po obejrzeniu z bliska świeżo oczyszczonego, wysoko na ścianie wschodniej prezbiterium umieszczonego przedstawienia aniołów adorujących (i podtrzymujących) dotąd trudny do określenia czworoboczny kształt zwieńczony szczycikiem, określany domyślnie jako Weraikon, okazało się, że najprawdopodobniej znajdował się tu wstawiony niegdyś w czworoboczne pole niewielki obraz tablicowy. Świadczą o tym: kilkucentymetrowa „odsadzka” wykonana w tynku – umiejscowiona w dolnej części namalowanego czarnym konturem architektonicznego, baldachimowego obramienia, brak śladów tynku (jedynie nietypowa, cienka warstwa czerwonej polichromii wewnątrz obramienia). Ze względu na to, że ów domniemany obraz się nie zachował, przypuszczenie, że przedstawiał Weraikon, ujęty architektonicznym cyborium, być może naśladującym rzymski sposób prezentacji chusty-relikwii, opieramy na popularności przedstawień tego typu ikonograficznego, umiejscawianych w kontekście ołtarza i na podstawie istniejącego kontekstu malarskiego (na sklepieniu w bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się także wizerunki adorujących aniołów z inskrypcją tersanctus). Przy ogromnej popularności tego typu przedstawienia w późnym średniowieczu, nie tylko w malarstwie monumentalnym, toruński przykład wydaje się wyjątkowy z racji swojej transmedialności: całość jest heterogeniczna; kopia obrazu-relikwii występuje w nowym kontekście i roli, zmieniając także charakter malowidła. Źródłem takiej koncepcji była zapewne niezwykła różnorodność (w tym także medialna) tworzonych kopii wizerunku rzymskiego. Podobieństwo do tego typu złożonej medialnie struktury obrazowej możemy odnaleźć w księgach iluminowanych, do których bywały wklejane wizerunki Świętego Oblicza wykonane na skórze, niekiedy przywiezione z Rzymu. Toruński wizerunek mógł mieć także rzymskie pochodzenie; wiek XIV był okresem znacznego wzmożenia kultu Świętego Oblicza w samym Rzymie, jak i poza nim, choćby dzięki licznym pielgrzymkom. Należy przy tym zastrzec, że funkcjonowanie tu wstawionego, malowanego na desce Weraikonu jest jedynie hipotezą, choć uznajemy ją za wielce prawdopodobną. Istnieje też i inna, mniej prawdopodobna możliwość, że wspomniana odsadzka/półka powstała bez związku z malowidłem. Wówczas możliwe byłoby, iż przedmiotem adoracji jest umieszczona pod baldachimem Arka Przymierza lub jedynie miejsce „oczekujące” na Arkę, która ukaże się w „świątyni Boga” w dniu Sądu (Ap 11,19).
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 5-26
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieistniejące organy firmy Braci Rieger z Karniowa w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Tuchowie. Analiza instrumentoznawcza
    Inexistent Organs of the Rieger Brothers from Krnov in the Church of St. Jacob in Tuchow. Instrumentological Analysis
    Autorzy:
    Gładysz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036957.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    organy
    Bracia Rieger
    kościół św. Jakuba w Tuchowie
    organs
    Gebrüder Rieger
    parish church of St. Jacob in Tuchow
    Opis:
    W artykule przeprowadzono analizę instrumentoznawczą zdemontowanych w sierpniu 2015 roku organów Braci Rieger z Karniowa. Instrument, wybudowany w tuchowskim kościele parafialnym przed 100 laty, wpisuje się w liczne instrumentarium organowe firmy na terenie diecezji tarnowskiej i w ogóle Polski. W pierwszej części artykułu zarysowano okoliczności montażu i remonty organów, aż do chwili ich demontażu. Drugi fragment koncentruje się na opisie instrumentu: chóru, szafy-prospektu, miecha, stołu gry, traktury i wiatrownic oraz dyspozycji instrumentu, wraz ze schematycznym ukazaniem układu piszczałek wewnątrz szafy. Trzecia część stanowi analizę struktury brzmieniowej zawierającą omówienie skali pionowej i poziomej oraz przynależności do poszczególnych rodzin głosowych.
    In the article is carried out an instrumentological analysis of the Rieger Brothers of Jägerndorf (Krnov) organ dismantled in August 2015. The instrument, built in the Tuchów parish church 100 years ago, is part of the company’s numerous organs in the Tarnow diocese and in Poland in general. The first part of the article outlines the circumstances of assembly and repairs of the organs until they are dismantled. The second part focuses on the description of the instrument: chorus, case, bellow, console, tracker action, windchest, and instrumentation, along with a schematic display of the pipe system inside the cabinet. The third part is an analysis of the sound structure including the discussion of vertical and horizontal scale and the membership of individual voice families.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 5-21
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i pierwsza faza budowy kościoła św. Jakuba w Toruniu w pierwszej I połowie XIV wieku.
    The origin and the first stage of the construction of St. James’ Church in Toruń in the first half of the 14th century
    Die Entstehungsgeschichte und die erste Phase des Baus der Kirche des St. Jakobs in Thorn in der ersten Hälfte des vierzehnten Jahrhunderts
    Autorzy:
    Wierzbicka, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/529446.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    XIV wiek
    Toruń
    kościół św. Jakuba
    XIVth Century
    St. James’ Church
    vierzehnten Jahrhundert
    Thorn
    Kirche des St. Jakobs
    Opis:
    The origin and the first stage of the construction of St. James’ Church in Toruń in the first half of the 14th century St. James’ Church situated in Toruń’s New Market (Rynek Nowomiejski) is a pearl of Gothic architecture. According to the inscription in the presby-tery, its cornerstone was laid by the bishop Herman in 1309. It is likely that the presbytery has not changed significantly over the centuries. On the basis of photographs and drawings one may notice slight differences in the layout of some buttresses found in the presbytery, the construction of which was com-pleted in approximately 1320. It is hard to state whether there was a chapel prior to the erection of the brick church. Many researchers are astonished by the fact that the city established in 1264 did not have its own temple for almost half a century. Unfortunately, no source evidence to confirm the thesis has been found so far. The issue of the original church constructed before the erection of St. James’ Church is not the only issue which is hard to prove. Other questions involve the foundation and the dedication of the church. The question of the foundation splits researchers down the middle: those who sup-port the thesis that the church was founded by burghers and those who main-tain that it was founded by the Teutonic Order. The dedication of the church becomes a controversial issue if we juxtapose two inscriptions from the inside and from the outside of the presbytery, as they probably bear different patron names. Almost every question concerning the church is problematic. Some of 35 them might be explained by archeological research conducted beneath the whole church, which may be undertaken in the future.
    Die Entstehungsgeschichte und die erste Phase des Baus der Kir-che des St. Jakobs in Thorn in der ersten Hälfte des vierzehnten Jahrhunderts Die Kirche des St. Jakobs, die sich auf dem Neuen Stadtmarkt befindet, ist ein Juwel der gotischen Architektur. Der Grundstein des Gebäudes, wurde gemäß einer Inschrift, die um den Altarraum herum platziert ist, vom Bischoff Hermann im Jahr 1309 gelegt. Angeblich hat sich das Erscheinungsbild dieses Teils der Kirche nicht viel im Laufe der Jahrhunderte verändert. Basierend auf den Fotografien und Zeichnungen findet man nur sehr geringe Unterschiede im Verlauf einiger Dienstbündel, die sich in der Kirche befinden. Der Bau des Altarraums wurde ca. 1320 zu Ende geführt. Schwer nachweisbar ist, ob vor dem Bau einer Backsteinkirche an dieser Stelle wenigstens eine Kapelle exis-tierte. Viele Forscher sind überrascht, dass die Stadt, die seit dem Jahr 1264 existierte, keine eigene Kirche über fast ein halbes Jahrhundert besaß. So entstand das Konzept einer früheren Holzkirche, die an der Stelle der heutigen Kirche stehen sollte. Leider gibt es keine Beweise für diese These. Die Frage nach der früheren Kirche ist nicht die einzige, die schwer beweisbar ist. Die nächsten Fragen betreffen die Finanzierung und den Schutzheiligen der Kir-che. Das Problem der Finanzierung der Kirche teilt die Forscher in zwei Gruppen auf: die einen sprechen von der Finanzierung durch das Bürgertum, die anderen von der Finanzierung durch den Deutschen Orden. Der Schutzhei-lige, bleibt aber der Streitfall, wenn wir zwei Inschriften, die bis heute erhalten sind, vergleichen: die aus dem Inneren des Altersraums und die, die außerhalb des Altarraums platziert ist, weil wahrscheinlich auf diesen zwei Inschriften zwei verschiedene Schutzheilige der Kirche genannten wurden. Fast jeder Streitfall im Falle der Kirche ist sehr problematisch. Einige von ihnen könn-ten durch archäologische Forschungen im Rahmen des gesamten Tempels gelöst werden, aber das ist etwas, was erst in der Zukunft geschehen wird.
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2013, 40; 7-35
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedmioty znalezione na cmentarzu przy kościele św. Jakuba w Toruniu Wyniki badań archeologicznych
    The Artifacts found at St. Jacob’s Graveyard. The Results of Archeological Excavations
    Die an dem St-Jakob-Friedhof gefundene Artefakte. Die Ergebnisse archäologischer Untersuchung
    Autorzy:
    Grzyb, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/529386.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    Toruń
    kościół św. Jakuba
    badania archeologiczne
    Torun
    St. Jacob’s Graveyard
    Archeological Excavations
    Thorn
    St-Jakob-Friedhof
    archäologische Untersuchung
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2011, 38; 157-168
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania architektoniczne dzwonnicy kościoła pw. św. Jakuba Apostoła w Sandomierzu
    The architectural research of the belfry of the church of St James the Apostle in Sandomierz
    Autorzy:
    Doroz-Turek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/294085.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    dominikanie
    średniowiecze
    architektura
    dzwonnica
    kościół św. Jakuba Apostoła
    Sandomierz
    Dominicans
    Middle Ages
    architecture
    belfry
    church of St James the Apostle
    Opis:
    W artykule zaprezentowano wyniki badań architektonicznych przeprowadzonych w dzwonnicy kościoła pw. św. Jakuba Apostoła klasztoru dominikanów w Sandomierzu. Celem badań było ukazanie autentycznej formy dzwonnicy na tle późniejszych przeobrażeń i prac remontowo-konserwatorskich. Przedstawiony został krótki zarys historii powstania zakonu dominikanów, erekcji klasztoru w Sandomierzu oraz początki średniowiecznej architektury dominikańskiego kościoła. Kwerenda archiwalna i stan badań pozwoliły na przeprowadzenie analizy i interpretacji źródeł ikonograficznych na tle historycznych dokumentów. Dzięki temu i na podstawie własnych badań architektonicznych, opartych na dokładnej inwentaryzacji tej części kościoła, autorka podjęła się próby określenia faz budowy dzwonnicy.
    The article presents the results of an architectural research carried out in the belfry of the church of St James the Apostle of the Dominican Monastery in Sandomierz. The aim of the research was to show the authentic form of the belfry in the light of the subsequent transformations as well as renovation and conservation works. A short outline of the history of founding the monastery in Sandomierz along with the beginnings of the medieval architecture of the Dominican church were presented. The archival searchquery and the state of research permitted an analysis and interpretation of iconographic sources in the light of historical documents. In view of the above-mentioned research and by virtue of her own architectural study based on a thorough architectural inventory of this part of the church, the author undertook an attempt to determine the phases of the construction of the belfry.
    Źródło:
    Architectus; 2018, 4 (56); 13-30
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy konserwacji średniowiecznej faktury i polichromii architektonicznej we Wrocławiu
    PROBLÈMES DE LA CONSERVATION DE LA STRUCTURE ET DE LA POLYCHROMIE ARCHITECTONIQUE DATÉE MOYEN ÂGE, À WROCŁAW
    Autorzy:
    Małachowicz, Edmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539166.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    polichromia architektoniczna
    Wrocław
    mur średniowieczny
    wątek ceglany
    wendyjski układ cegieł
    polski układ cegieł
    nacięcia cegieł
    przykłady spoin
    technika tynków średniowiecznych
    sklepienia
    żebra sklepienne
    kościół św. Jakuba (obecnie św. Wincentego)
    polichromia ceglano-tynkowa
    kościół św. Wojciecha
    Opis:
    Les valeurs stru ctu ra les e't colorisitiques du m a té riel en brique, consolidées e t développées p a r des traitements supplémentaires fu ren t utilisées au Moyen Age à la décoration des monuments construits de ce matériel. Vu la relation stric te de ce tte technique avec le matérie l de construction et sa subordination aux formes anchitectoniques, on lui a donné le nom de „polychromie architectonique”. Il s ’agit ici des moyens d ’a rtis an a t perm e ttan t de fa ire apprécier la s tru c tu re e t la polychromie rustique des éléments en question, à savoir: l’ap p a re illage des murs en brique, joints, crépis, voûtes avec nervures e't détails en pie rre ainsi que façades. L’appareillage du miur en brique, nommé vendéen, le plus ancien, provenant du X III-m e siècle, révélé dans les premières constructions u n p aremen t décora tif d e la face de 'brique en forme d’un réseau d’entailles, effectué en général av an t la cuite des briques. Successivement, la trame des murs en b rique, nommée polonaise, présente dans une période ultérieure, une décoration bicolore, composée de b riques rouges régulières e t de boutisses foncées fo rte ment cuites. En outre, à Wrocław, vers la fin du XV-me siècle, on se se rva it de la tram e en 'brique séparée p a r des pierres de taille. Tous les murs d u Moyen Age ont en principe des joints d’un finissage soigné, effectués en deux formes principales, joints p la ts et saillante dont chacune appa raît en plusieurs versions. Dans les ’intérieurs du X III-me siècle, l’application des crépis é tait limitée aux voussures, parfois aux soUs-arcs e t aux niches. CJe n ’est que vers la fin /diu XIV-me siècle, à Wirocłaiw, q u ’on commença à appliquer à une plus large échelle, des crépis aux intérieurs, qu ’on assortissait avec des éléments v e rticaux, arcs et profile rouges en brique. Vers la fin du XV-me siècle ,1e crépli s e rt également à couvrir les profils des nervures. Les crépis gothiques étaient fins, d ’épaisseur de 3 à 7 mm., e t le mortier calcaire — couleur gris n ature l on gris-jaunâtre. À Wrocław, on ne ju g e ait pas utile d’enduire le mortie r de peinture. Les voussures étaient toujours recouvertes de crépi et blanchies de lait calcaire. Les nervures de 'brique conservaient pour la p lu p a rt leur parement naturel, elles é taien t seulement recouvertes généralement de couleur rouge avec des joints blancs enduits de la it calcaire. Les nervures de pierre, à p a rt des exceptions relativement peu nombreuses, conservaient leur parement et couleurs naturels. Seuls, les voussoirs, supports, chapitaux, eltc., é taien t souvent polychromes. Vers la fin du XV-me siècle, les nervures étaient pour la p lu p a rt enduites de crépi e t 'couvertes de blanc de chaux épais, puis peintes en couleurs: rouge ou jaune. De même, la 'trame du mur e t p a rticu liè re ment les parties profilées étaient peintes de méthodes différentes,. Cela pouvait ê tre une tram e de brique p u re avec des jointe recouverts de couleur blanche ou des éléments de murs e t des arcs d e b riq u e ainsi que des murs entiers recouverts de peinture rouge avec des raie s blanches des joints, souvent rectifiés, ou bien des joints recouverts de couleur rouge-brique po u r égaliser la nuance de la couleur d e la brique. En ce qui concerne la tram e bicolore polonaise qui à l’intrados é ta it le plus souvent contrefaite, soit dit recouverte de peintures, on enduisait les boutisses de couleur gris-clair, les bords des briques de couleur rouge e t les jointe de couleur blanche. En p rép a ra n t le décor polychromique de briquecrépi, à côté des crépis blanchis des murs, toutes les verticales profilées, arcs e t arêtes de brique étaient recouverte die couleur rouge avec les raies blanches des jointe. Vers lia fin du XV-me siècle e t au début du XVI-ime siècle, les crépis couvrant également les parties profilées contenaient des verticales et profilés similaires recouverts de peinture rouge. Des trac es de la polychromie su r la façade, semblables aux précitées, se sont conservées dans des monuments peu nombreux, notamment: dans la p a rtie de la cathédrale datée du XIII-me siècle, dans l’église St. Barbe e t dans l’église des Bernardins. Les données rassemblées au cours de recherches effectuées su r les monuments endommagés pendant la guerre e t d u ra n t les travaux de conservation, perme ttent d ’é tab lir des méthodes de conservation justes e t appropriées dans ce domaine. Outre l’enlèvement de crépis et de blancs de chaux du monument, il est souvent nécessaire de compléter ce ty p e de polychromie, et, même, ce qui arrive le plus souvent, il e s t indispensable de re s ta u re r la p e in tu re entière. Comme les recherches réalisées o n t démontré, le parement de 'brique p u re avec des joints au finissage soigné é ta it sans aucun doute recouvert de crépi au préalable, s ’il é ta it dépourvu de toute polychromie. Un au tre problème se pose s'il s ’agit des supports de parements et de polychromies, appa rus au cours de reconstructions successives, p a r exemple: l‘église St. Adalbert à Wrocław, oû deux parements différents de la nef du X III-m e siècle et du choeur fu re n t recouverts en 1492 d’un troisième décor polychromique en brique-crépi. Ce tte dernière polychromie fu t repe inte après les dévastations de la guerre en vue de son origine historique qui donne à l’in té rieu r un aspect uniforme.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1965, 4; 17-34
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół pw. św. Jakuba i klasztor Bonifratrów w Łucku w opisie wizytacyjnym z 1832 roku
    Catholic Church of St James and the Monastery of the Brothers Hospitallers in Lutsk in 1832 in a visitation account
    Autorzy:
    Romański-Cebula, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784038.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Łuck
    kościół pw. św. Jakuba
    bonifratrzy
    wizytacja kanoniczna
    Lutsk
    St James’s Church
    the Brothers Hospitallers
    canonical visitation
    Opis:
    The Brothers Hospitallers were brought to Lutsk in 1638 on the initiative of the canon priest of the chapter, Rev. Baltazar Tyszka with the support of Bishop Andrzej Gembicki. However, the church of St Mary Magdalene and the monastery built at that time did not survive the fire that struck Luck in September 1781. It was then decided that the Church of St James, erected in the 16th century, was to be handed to them in exchange for the square where the convent had been located. The document of the foundation of the donated St James’s Church is unknown. It is, however, known that it had been a parish church until it was given to the Brothers. The presented description of the church and monastery of the Brothers Hospitallers in Lutsk was drawn up in 1832 as part of a visitation by order of the Bishop of Lutsk and Zhytomyr, Michał Jan Piwnicki, and was written down by the canon of the Cathedral of Lutsk, Michał Sylwestrowicz. The source manuscript is currently stored in the State Archive of Zhytomyr Oblast in Zhytomyr under the reference number: fond. 90, op. 1, sp. 1011. The text is written in Polish. The writing is legible, regular and careful, without deletions or corrections. The act of visitation consists of 16 pages. The edition of the text was carried out according to the rules of the publishing instruction for historical sources from the 16th to mid-19th century by Kazimierz Lepszy, published in 1953 in Warsaw.
    Bonifratrzy zostali sprowadzeni do Łucka w 1638 roku z inicjatywy kanonika kapituły łuckiej ks. Baltazara Tyszki przy poparciu biskupa łuckiego Andrzeja Gembickiego. Wybudowany wówczas kościół pw. św. Marii Magdaleny i klasztor nie przetrwały jednak pożaru, który ogarnął Łuck we wrześniu 1781 roku. Postanowiono wówczas przekazać bonifratrom inny, XVI-wieczny kościół św. Jakuba w zamian za plac, na którym stał dotychczasowy konwent. Dokument fundacji przekazanego kościoła pw. św. Jakuba nie jest znany. Wiadome jest natomiast, że był on kościołem parafialnym do czasu oddania go bonifratrom. Przedstawiony opis kościoła i klasztoru bonifratrów w Łucku powstał w 1832 roku w ramach wizytacji z polecenia biskupa łuckiego i żytomierskiego Michała Jana Piwnickiego i został spisany przez kanonika katedralnego łuckiego, Michała Sylwestrowicza. Rękopis źródłowy jest obecnie przechowywany w Państwowym Archiwum Obwodu Żytomierskiego w Żytomierzu pod sygnaturą: fond. 90, op. 1, sp. 1011. Tekst zapisany jest w języku polskim. Pismo jest czytelne, regularne i staranne, bez skreśleń i poprawek. Akt wizytacji składa się z 16 stron. Edycja tekstu została przeprowadzona wedle zasad instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych od XVI do połowy XIX wieku autorstwa Kazimierza Lepszego, wydanej w 1953 roku w Warszawie.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 351-381
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KRONIKA. Województwo szczecińskie
    Autorzy:
    Krzymuska, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539530.pdf
    Data publikacji:
    1952
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Pyrzyce - zespół urbanistyczny
    zespół urbanistyczny Stargardu
    założenia urbanistyczne Szczecina
    architektura obronna Pomorza Zachodniego
    zamek w Szczecinie
    kamienica Loitzów w Szczecinie
    gotyckie kamieniczki Szczecina
    kościół św. Jakuba w Szczecinie
    romański kościół w Kołbaczu
    szczeciński Ratusz Staromiejski
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1952, 3; 195-201
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół pw. św. Jakuba we Wrocławiu w świetle wybranych badań architektoniczno-archeologicznych z lat 1947–1991
    Selected architectural and archaeological studies in the years 1947–1991 of St James’ Church in Wrocław
    Autorzy:
    Wojciechowska, Gabriela
    Zgraja, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206467.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    franciszkanie
    późnoromańska krypta
    kościół św. Wincentego i Jakuba
    Wrocław
    Franciscans
    late Romanesque crypt
    St Vincent and St James church
    Opis:
    W artykule omówiono wybrane badania architektoniczno-archeologiczne pierwotnego kościoła św. Jakuba we Wrocławiu z 1. połowy XIII w. Opracowanie stanowi zbiór studiów architektoniczno-archeologicznych przeprowadzonych przez badaczy: Tadeusza Kozaczewskiego, Czesława Lasotę, Jerzego Rozpędowskiego oraz Edmunda Małachowicza. Istnieje wiele wzmianek na temat kościoła pw. św. Jakuba (obecnie św. Wincentego i św. Jakuba) zwłaszcza z okresu nadania Wrocławiowi praw miejskich. Niewiele natomiast pisano o początkach jego budowy. Powstało kilka hipotez na temat wyglądu pierwszej świątyni i jej późniejszych przeobrażeń. Zmieniały się one wraz z odkryciami kolejnych reliktów budowli przez badaczy. Drobnym uzupełnieniem stanu wiedzy na temat wyglądu pierwszego kościoła jest próba rekonstrukcji późnoromańskiej krypty. Zachowane relikty tej części obiektu, ustalenia badaczy oraz wybrane obiekty analogiczne pozwoliły na podjęcie próby przedstawienia wiarygodnej historycznie trójwymiarowej wizualizacji wnętrza. Wciąż jednak pozostaje wiele niewyjaśnionych kwestii i punktów spornych uniemożliwiających autentyczne zrekonstruowanie wyglądu całej bryły pierwszego kościoła.
    In the article there is discussed the current state of architectural and archeological research on the church of St James in Wrocław from the 1st half of the 13th century. The paper is a set of architectural and archaeological studies conducted by researchers: Tadeusz Kozaczewski, Czesław Lasota, Jerzy Rozpędowski and Edmund Małachowicz. There are many references to St James’s church (now St Vincent and St James), especially from the period of time when Wrocław received the borough charter. There is not much information about the beginnings of this church. There are some hypotheses about the appearance of the first temple and its transformations. These hypotheses changed with the subsequent discoveries of relicts of the building. The attempt to reconstruct the late Romanesque crypt, based on the studies, is a complement to the state of knowledge about the appearance of the first church. The preserved remains of this part of the temple, findings of researchers and analogous buildings were the basis for the reconstruction (three-dimensional visualization of the interior). Actually, many unexplained issues make impossible the reconstruction of the authentic look of the entire body of the first church.
    Źródło:
    Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 98-109
    9788374939805
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostatnie lata funkcjonowania kościoła i parafii pw. Św. Jakuba Starszego na krakowskim Kazimierzu (1758-1787)
    Autorzy:
    Magiera, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088418.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Józef Chwalibóg of Janowice
    Kazimierz near Kraków
    church of St. James the Greater
    Michał Jerzy Poniatowski
    Piotr Józef Rydulski
    Strzemień family
    Józef z Janowic Chwalibóg
    Kazimierz pod Krakowem
    kościół św. Jakuba Apostoła Starszego
    Strzemieńczycy
    Opis:
    W artykule przedstawiono ostatnie lata istnienia kościoła i parafii pw. św. Jakuba Starszego na krakowskim Kazimierzu. Nieistniejący obecnie kościół św. Jakuba był jedną z trzech najstarszych świątyń na Kazimierzu, obok kościołów św. Michała Archanioła na Skałce i św. Wawrzyńca we wsi Bawół. Znajdował się w centrum osady nieznanego obecnie z imienia protoplasty rodu Strzemieni. Pierwsza wzmianka o parafii pw. św. Jakuba pochodzi z 1313 r. Od początku swojego istnienia była obsługiwana przez dwóch plebanów. W 1462 r. wystawiono dokument reorganizujący strukturę kleru posługującego w świątyni św. Jakuba na Kazimierzu, znoszący drugą plebanię, a w jej miejsce ustanawiający kolegium mansjonarzy. Pozostałe probostwo, zgodnie z powszechną praktyką widoczną w XV wieku, podniesiono do godności prepozytury. Cezura czasowa artykułu została wyznaczona przez dwie daty w XVIII wieku. W 1758 r. przedstawiciele rodu Strzemieni zrzekli się prawa patronatu wobec parafii pw. św. Jakuba na rzecz biskupów krakowskich. W tym samym roku biskup krakowski Andrzej Stanisław Kostka Załuski inkorporował probostwo do prefektury krakowskiego Seminarium Akademickiego. W 1783 r., w ramach tzw. „spustoszeń” kościelnych, przeprowadzonych na polecenie prymasa Michała Jerzego Poniatowskiego, kazimierska parafia pw. św. Jakuba Apostoła została ostatecznie zniesiona. Tereny pokościelne: mury świątyni, ogród, domy proboszcza, mansjonarzy, prebendarza i kapelana oraz cmentarz parafialny ze wszystkimi materiałami zostały sprzedane przez ks. Piotra Józefa Rydulskiego w 1787 r. Józefowi z Janowic Chwalibogowi, który w tym samym roku zburzył świątynię. Tekst kontraktu sprzedaży między ks. P.J. Rydulskim a J. Chwalibogiem został zamieszczony w formie aneksu do artykułu.
    The article presents the last years of the existence of St. James the Greater church and parish in Cracovian Kazimierz (a district of the city of Kraków). The currently non-existent St. James church was one of the three oldest churches in Kazimierz, next to the churches of St. Michael the Archangel on Skałka and St. Laurence in the village of Bawół. It was located in the centre of a settlement belonging to the forbear of the Strzemień family, whose name is presently unknown. The first mention of the parish of St. James comes from 1313. Right from the outset of its existence, it was served by two parish priests. In 1462, a document was issued reorganizing the structure of the clergy performing ministry in the temple of St. James in Kazimierz, abolishing the second parsonage, and establishing a college of missionaries in its place. The remaining parson position, in line with the common practice observed in the 15th century, was elevated to the dignity of a provostry. The time frame for the article is delineated by two 18th century dates. In 1758, representatives of the Strzemień family relinquished the right of patronage over the parish of St. James in favour of the bishops of Kraków. In the same year, the Bishop of Kraków, Andrzej Stanisław Kostka Załuski, incorporated the parish into the prefecture of the Kraków Academic Seminary. In 1783, as part of the so-called ecclesiastical „clearing”, carried out on the orders of Primate Michał Jerzy Poniatowski, the parish of St. James the Apostle in Kazimierz was finally dissolved. The post-church grounds: the walls of the temple, the garden, the houses of the parson, vicars, prebendary and chaplain as well as the parish cemetery with all the materials were sold in 1787 by Rev. Piotr Józef Rydulski to Józef Chwalibóg of Janowice, who demolished the temple the same year. The text of the sales contract between Rev. P.J. Rydulski and J. Chwalibóg has been included as an appendix to the article.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 269-293
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół pw. św. Jakuba we Wrocławiu
    The St Jacob Church in Wrocław
    Autorzy:
    Zgraja, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2193804.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    franciszkanie
    późnoromańska krypta
    kościół św. Wincentego i św. Jakuba
    Wrocław
    Franciscans
    late Romanesque crypt
    St Vincent and St James church
    Opis:
    W artykule omówiono nowe materiały dotyczące badań architektoniczno-archeologicznych pierwotnego kościoła św. Jakuba we Wrocławiu z 1. połowy XIII w. Opracowanie stanowi zbiór studiów architektoniczno-archeologicznych przeprowadzonych przez Jerzego Rozpędowskiego i Czesława Lasotę ukazanych na tle prac innych badaczy zajmujących się tematyką pierwszego założenia kościoła św. Jakuba. Istnieje wiele wzmianek na temat kościoła pw. św. Jakuba (obecnie św. Wincentego i św. Jakuba), zwłaszcza z okresu nadania Wrocławiowi praw miejskich. Niewiele natomiast pisano o początkach jego budowy. Powstało kilka hipotez na temat wyglądu pierwszej świątyni i jej późniejszych przeobrażeń. Zmieniały się one wraz z odkryciami kolejnych reliktów budowli. Drobnym uzupełnieniem stanu wiedzy na temat wyglądu pierwszego kościoła jest próba rekonstrukcji rzutu fundamentów kościoła towarzyszącego późnoromańskiej krypcie. Zachowane relikty tej części obiektu, ustalenia badaczy oraz wybrane obiekty analogiczne pozwoliły na podjęcie próby przygotowania trójwymiarowej wizualizacji. Ponadto przedstawiono rekonstrukcję 3D detalu krypty. Wciąż jednak pozostaje wiele niewyjaśnionych kwestii i punktów spornych uniemożliwiających autentyczne zrekonstruowanie wyglądu całej bryły pierwszego kościoła.
    In the article the new state of the architectural and archeological research on St James’s church in Wrocław from the 1st half of the 13th century has been discussed. The paper is a collection of architectural and archaeological studies conducted by researchers: Jerzy Rozpędowski and Czesław Lasota shown on the background of previous studies of the first church of St James in Wrocław. There are many references about the St James church (now St Vincent and St James), especially from the period of the time when Wrocław received the borough charter. There is not much information about the beginnings of this church. There are some hypotheses about the appearance of the first temple and its transformations. These hypotheses changed with the subsequent discoveries of relicts of the building. A little addition to the current state of knowledge about the design and appearance of the first church was an attempt to reconstruct the plan of the temple with the existing late Romanesque crypt. The preserved remains of this part of the temple, findings of researchers and chosen analogous buildings were the basis for an attempt at the reconstruction of the three-dimensional visualization. Also a reconstruction of a 3D crypt detail has been presented. But still many unexplained issues and controversial points make impossible the reconstruction of an authentic look of the entire body of the first church.
    Źródło:
    Dziedzictwo architektoniczne. Badania podstawowe i ich dokumentowanie; 17-26
    9788374930437
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odkrycie budowli romańskiej w Sobótce
    UNE CONSTRUCTION ROMANE A SOBÓTKA
    Autorzy:
    Hawrot, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538325.pdf
    Data publikacji:
    1949
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    prace wykopaliskowe w Sobótce
    kościół parafialny pw. Panny Marii i św. Jakuba
    kościół w Sobótce
    kościół romański
    kościół gotycki
    Opis:
    L’église paroissiale de Sobótka, de style baroque, cachait à l’intérieur des bases premières romanes et gothiques. La d é couverte des parties romanes est d ’un intérêt tout spécial. L’auteur de l’article, qui opérait des fouilles à cet endroit, a fait la recons truction d u dessin horizontal de l ’église romane. C’était une basilique à trois nefs, à pilieris, à recouvrement plat, au choeur presque carré terminé p a r une abside en demi-cercle, sqns tour ni transept, avec une sacristie ajoutée au nord. La nef principale avait tout d ’abord 9.50 m. de haut. Certaines données semblent indiquer que la voûte de la nef principale était croisée, celles des nefs latérales en berceau. Le mu r conservé est un mur plein, inconnu en P o logne sauf en deux cas (la rotonde de st Félix et st Adauctus au Wawel et les ruines de la pointe du lac de Lednica). O n a également déterré des détails ro mans d ’architecture tels que des ch ap i teaux, des colonnes etc. Qu an t à l’église gothique, on a pu é ta bli r q u ’elle était à quatre travées, à la voûte posée sur qu a t re piliers, avec une galerie, aux nefs d ’une largeur presque égale.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1949, 3; 155-159, 215
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
    Autorzy:
    Burdzy, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the dissolution of the Dominican monastery in 1864
    Dominikan Order
    Sandomierz
    Klimontów
    the monastery’s library
    the archconfraternity of the Rosary
    S. Jacob church
    Sandomierz’s diocese
    kasata klasztoru 1864 r.
    dominikanie
    biblioteka klasztorna
    arcybractwo różańcowe
    kościół św. Jakuba
    diecezja sandomierska
    Opis:
    The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
    Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 51; 431-477
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Portal główny kościoła św. Jakuba w Sandomierzu. Zawiązek interpretacji treści dzieła
    Main Portal of St James’s Church in Sandomierz. Germ of the Work’s Content Interpretation
    Autorzy:
    Jurkowlaniec, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23945002.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Sandomierz
    kościół dominikanów św. Jakuba
    architektura ceglana
    portal
    treści dekoracji rzeźbiarskiej
    komputystyka
    upamiętnienie fundatorów
    Iwo Odrowąż
    Dominican Church of St James
    brick architecture
    sculptural decoration
    computes
    commemorating the founders
    Opis:
    Portal główny kościoła dominikanów św. Jakuba w Sandomierzu (po 1226 – przed 1253?) wymurowano ze specjalnie zaprojektowanych cegieł (domek portalowy, gr. 12 cm) i zwykłych (tympanon, gr. ok. 8 cm) z użyciem kilku różnokolorowych ciosów. Rodzaje podpór portalu, motywy ich dekoracji oraz liczby świadczą, że kompozycję dzieła oparto na zasadach chrześcijańskiej rachuby czasu (19-letni cykl księżycowy i 28 cykl słoneczny). Konwersja cyklicznej rachuby czasu na linearną umożliwia odszyfrowanie w portalu okresu 1167-1233. Rozpatrywane w tych ramach motywy dekoracji pozwalają na wstępną identyfikację m.in. księcia Leszka Białego (zm. 1227) i jego żony Grzymisławy (zm. 1258) oraz bp. Iwo Odrowąża (zm. 1229).
    The main portal of the Dominican Church of St James in Sandomierz (after 1226 – before 1253?) was bricked with a specially designed brick (shallow portico, ca 12-cm-thick) and regular ones (tympanum, ca 8-cm-thick) with the use of several stone blocks. The types of the portal supports, motifs of their decoration, and numbers involved show that the work's composition was based on the principles of Christian time measuring (19-year moon cycle and 28-year solar cycles). The conversion of the cyclical time calculation to the linear one enables to decipher the period 1167–1233 in the portal. If seen within that time limit, the decoration motifs allow to initially identify e.g., Duke Leszek the White (d. 1227) and his wife Grzymisława (d. 1258), as well as Bishop Iwo Odrowąż (d. 1229).
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 2; 213-251
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kto fundował XIII-wieczny zespół klasztorny dominikanów w Sandomierzu?
    Who Founded the 13th-Century Dominican Monastery Complex in Sandomierz?
    Autorzy:
    Kamińska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15996322.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Sandomierz
    kościół dominikański p.w. św. Jakuba
    architektura kościelna-fundatorzy
    XIII wiek
    architektura mendykancka
    Dominican Church of St James
    Church architecture-foundations
    13th century
    mendicant architecture
    Opis:
    Artykuł jest głosem w dyskusji dotyczącej fundatorów dominikańskiego zespołu klasztornego w Sandomierzu. W konsekwencji korekty datowania XIII-wiecznych faz budowy odrzucono popularną w literaturze przedmiotu hipotezę, jakoby fundator klasztoru, biskup Iwo Odrowąż sprowadzić miał z Lombardii warsztat budowlany odpowiedzialny za wzniesienie murów oraz wykonanie bogatych dekoracji ceramicznych. Jako fundatorkę związaną z pierwszym etapem prac wskazano księżniczkę Adelajdę, córkę Kazimierza Sprawiedliwego, pochowaną w kościele św. Jakuba „in medio ecclesiae” i czczoną przez sandomierskich dominikanów jako „fundatrix istiu conventus”. W tekście zwrócono uwagę, że data śmierci księżniczki podana w inskrypcji na jej nagrobku była dotychczas odczytywana błędnie jako rok 1211, podczas gdy odczytywać ją należy jako rok 1240. Ponadto wskazano, że z fazą budowy, w której powstały ceramiczne dekoracje korpusu nawowego i wschodniego skrzydła klasztoru wiązać można biskupa Prandotę, a z budową dzwonnicy księcia Leszka Czarnego.
    The paper is a voice in the discussion on the founders of the Dominican monastic complex in Sandomierz. As a consequence of dating its 13th-century construction phases, the hypothesis popular in literature on the subject has been refuted, namely the claim that the alleged founder of the monastery Bishop Iwo Odrowąż brought a construction workshop responsible for raising the walls and executing a rich ceramic decoration. The involvement in the founding of the first stage of works has been attributed to Duchess Adelaide, daughter of Casimir the Just, buried in the Church of St James ‘in medio ecclesiae’, and venerated by the Sandomierz Dominicans as the ‘fundatrix istiu conventus’. Furthermore, attention has been drawn to the fact that  the date of the Duchess’s death provided in her tomb inscription has been to-date erroneously identified as 1211, while it should be read as 1240. It has also been suggested that the construction stage connected with the ceramic decoration of the nave body and the Monastery’s eastern wing should be associated with Bishop Prandota, while the raising of the belfry with Duke Leszek the Black. 
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 2; 175-207
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Środkowoeuropejskie źródła architektury i dekoracji kościoła oraz klasztoru Dominikanów w Sandomierzu – nowe hipotezy badawcze
    Central European Sources of the Architecture and Decoration of the Dominican Church and Monastery in Sandomierz. New Research Hypotheses
    Autorzy:
    Kamińska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38711150.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Sandomierz
    Dominican church of St. James
    Romanesque brick architecture
    mendicant architecture
    Old March
    Dominican church and monastery in Sandomierz
    kościół dominikański pw. św. Jakuba
    romańska architektura ceglana
    architektura mendykancka
    Stara Marchia
    kościół i klasztor Dominikanów w Sandomierzu
    Opis:
    Artykuł prezentuje nowe hipotezy dotyczące możliwych związków warsztatowych między kościołem i klasztorem Dominikanów w Sandomierzu a realizacjami powstałymi na przełomie XII i XIII w. na terenie Europy Środkowej, zwłaszcza Starej Marchii (dzisiaj Jerichower Land w Saksonii Anhalt). W tekście podjęto polemikę z powtarzaną w literaturze przedmiotu opinią, że warsztat budowlany odpowiedzialny za wzniesienie kościoła pw. św. Jakuba pochodził z terenów Lombardii. Ponadto przeanalizowano krytycznie teorie Zofii Gołubiew, która w monografii poświęconej temu kościołowi szukała genezy rozwiązań zastosowanych w Sandomierzu na terenach Niemiec, Austrii i Szwajcarii. W tekście zwrócono także uwagę na XIII-wieczne elementy założenia, które wykazują podobieństwo do realizacji lokalnych, z terenów Małopolski i Śląska. Analizując ceramiczne dekoracje korpusu nawowego i wschodniego skrzydła klasztoru, wskazano na tradycję wytwarzania ceramicznych reliefowych płytek posadzkowych, powszechną pod koniec XII i w XIII w. na terenie Europy Środkowej, w tym m.in. w klasztorze Dominikanów w Krakowie, gdzie produkcję pierwszych płytek tego rodzaju datuje się na początek lat 40. XIII w.
    The article presents new hypotheses concerning possible workshop links between the Dominican church and monastery in Sandomierz and buildings raised at the turn of the 12th century in Central Europe, especially in the Old March (today Jerichower Land in Saxony-Anhalt). The hypothesis, currently prevailing in specialist literature, that the construction workshop responsible for the erection of the church of St James had originated from Lombardy, is contested. In addition, hypotheses posed by Zofia Gołubiew in her monograph on the church, where she sought the origins of the solutions applied in Sandomierz in the territories of Germany, Austria and Switzerland, are subjected to a critical analysis. The text also draws attention to the 13th-century elements of the Sandomierz complex, which show similarities to edifices raised locally, in Lesser Poland and Silesia. In analysing the ceramic decorations of the nave and the eastern wing of the monastery, the author points to the tradition of producing ceramic floor tiles with a relief decoration, common towards the end of the 12th and in the 13th century in Central Europe, including, among others, the Dominican monastery in Cracow, where the production of the first tiles of this kind is dated to the early 1240s.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 5-30
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowoodkryte dekoracje malarskie
    PEINTURES MURALES NOUVELLEMENT DÉCOUVERTES
    Autorzy:
    Dutkiewicz, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539616.pdf
    Data publikacji:
    1948
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    odkrycia polichromii ściennych w Polsce
    kościół pw. św. Jakuba w Mieronicach
    kościół oo. franciszkanów w Chęcinach
    klasztor ojców benedyktynów w Tyńcu
    kościół oo. cystersów w Mogile
    Collegium Maius w Krakowie
    Kaplica Batorego w Krakowie
    Katedra w Krakowie
    Zamek w Pieskowej Skale
    dom przy ul. Szpitalnej 8 w Krakowie
    Opis:
    Les dernières découvertes de polychromie murale ont démontré la haute importance des travaux de conservation pour l’enrichissement de l’inventaire des peintures murales en Pologne. Presque toutes ces découvertes on été opérées au cours des travaux de conservation. L’une des plus anciennes polychromies est celle qui remonte au début du XlV-e s. dans l’église de Mi e roni c e , construite au XlII-e s. Elle représente le cycle de la Passion, la parabole des 5 Vierges Sages et les 12 apôtres. Vient ensuite un fragment du XlV-e s. dans l’église, désaffectée au XlX-e s., des Cordeliers à Chę ci n y, Ce fragment, de la moitié du XV-e a conservé la signature du peintre, le Frère Ange (Anioł), Cordelier. C’est la seule signature que l’on trouve en Pologne au bas d’une peinture murale. Au couvent des Bénédictins de Tyni e c , du XI—XVIlI-e s., actuellement en reconstruction, on a conservé dans la partie gothique des galeries des fragments de peintures de trois époques: des XV-e, XVI-e et XVIII-e s. Les fragments les plus anciens appartiennent à la décoration de l’ancien chapitre et représentent des saints. Les travaux de conservation, menés à grande échelle, à l’église des Cisterciens de Mogi ł a, du XIII-e s., ont amené la découverte, sous la polychromie, d’une nouvelle polychromie du XYI-e s. probablement exécutée par le Père Stanislas Samostrzelnik, Cistercien du lieu. On voit dans le choeur la scène de l’Annonciation, une décoration ornementale et des inscriptions. On a découvert en plusieurs endroits dans un bâtiment de la plus ancienne université de Pologne, celui qu’on appelle Co l l e g i um Maius , à Cracovie, des fragments de décoration murale. Certains d’entre eux, au rez-de-chaussée et à l’étage, remontent au XVI-e s., le reste, notamment ceux de la salle dite des Jagellons, remonte au XVIII-e et au début du XlX-e s. et datent d’avant l’époque de la reconstruction faussement historique. Dans l’ancienne chapelle de Notre-Dame de Cracovie, appelée plus tard c h ape l e de Ba t o r y, par suite de l’explosion d’une bombe qui tomba dans l’angle de la chapelle (1944), des peintures ont été mises à nu sur la voûte; elles proviennent de la décoration byzantine du XlV-e s., mais en majeure partie du XYI-e s. lorsque la reine Anne fit refaire à ses frais la décoration. Elles représentent le Christ au milieu des saints. Les fragments de peintures que l’on a découverts cette année au château de Pieskowa Skała, construit au dernier quart du XYI-e s., portent les caractères du début du XVII-e s.; leur sujet est intéressant du fait que, par la personne du propriétaire d’alors, Zebrzydowski, il se relie aux mouvements d’autres croyances et de révolte du début du XVII-e s. Une des dernières décorations citées est ici celle du plafond d’une maison bourgeoise de Cracovie. Il y a là des représentations allégoriques, la création du monde et les 4 éléments: l’eau, le feu, l’air et la terre. Cette décoration remonte au XVIII-e s. environ; la conception toute particulière de son sujet est une éloquente illustration du niveau culturel de la bourgeoisie de Cracovie d’alors.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1948, 2; 65-74, 94-95
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka konserwatorska polskiej architektury romańskiej
    LES PROBLÈMES DE LA CONSERVATION DES MONUMENTS D’ARCHITECTURE ROMANE EN POLOGNE
    Autorzy:
    Świechowski, Zygmunt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536242.pdf
    Data publikacji:
    1963
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    polska architektura romańska
    konserwacja budowli romańskich
    jednolitość stylowa
    ewolucja poglądów konserwatorskich
    konserwacja budowli św. Jakuba w Sandomierzu
    kościół św. Idziego w Inowłodzu
    usuwanie skutków wojny
    Opis:
    L ’au teu r donne un aperçu de l’évolution des opinions sur les monuments d ’architecture romane en Pologne et sur les méthodes de leur conservation. Déjà les historiographes du XVe (J. Długosz) et du XVIe siècles (les chroniquers de Wrocław) ont attaché à des romans édifices polonais de l’importance p a rticulière. Cette évaluation avantageuse menait entre autres dans des cas sporadiques à leur protection, dont le portail de l’abbaye St.-Vincent à Ołbin, tra n s féré à l’église Ste.-Marie-Maldelaine de Wrocław peut fournir un exemple. Les trav au x de conservation, proprement dit, se rap p o rtan t aux monuments d ’a r chitecture romane ne datent p o urtant que de la moitié du XIXe siècle. Ces trav au x restent — de même q u ’aux autres pays de l’Europe — sous le signe du purisme dans l ’enlèvement 'des remaniements postérieurs, idépendamment de le u r valeur, et p o rten t l ’empreinte de l’impassibilité à l’égard de l’au th en tique (église collégiale à Kruszwica). Comme caractéristiques pour la fin du XIXe siècle, l’au teu r cite d ’intéressants exemples de la reconstruction des éléments d ’édifices romans, connus seulement par les restes des fondations découverts p ar les fouilles, comme dans le cas des absides nord de l’église St.-Procope à Strzelno eit d ’abside du choeur de l’église de la Vierge à Inowrocław. Ce courant de reconstruction des fragments d ’édifices, n ’existant depuis longtemps, se manifestait jusqu’aux temps les plus récents dans les trav a u x auprès les monuments d’architecture ro mane. Le reconstruction de l’église collégiale à Turn près de Łęczyca après la destruction causée p a r la seconde guerre mondiale en est un exemple. Mais un domaine de la conservation des monuments d ’a r chitecture romane en Pologne, particulièrement vif et plein d ’actualité, est celui de la préservation des restes authentiques „in s itu ” et de les rendre accessibles comme une exposition durable sous la forme de musée archéologique. Ce phénomène a isa justification dans le fait de la destruction des plus importants édifices romans et dans un grand développement d ’archéologie, consacrée à l’étude d ’arch ite c tu re médiévale en Pologne. Les expositions permanentes des découverts vestiges d ’architecture la plus ancienne se tro u v en t dans la cathédrale de Poznań e t dans l’église conventuelle à Trzemeszno. Leur nombre augmentera prochainement grâce aux aménagements souterrains en couns de construction dans la cathédrale de Gniezno et dans l’église collégiale à Wiślica. L ’au teu r signale un danger tou|jouns menaçant encore d e la perte de l’authentique par un trop prompt échange des éléments du revêtement en pie rre de taille, comme ceci avait lieu à l ’église collégiale d ’Opatôw. En même temps l’auteur fait rema rque r les possibilités potentielles de la restitution des valeurs, en ap p a re n ce irréparablement perdues, par l’enlèvement des remaniements résultants des restaurations du XIXe siècle. Les effets excellents de la conservation actuelle — proche d ’achèvement — de l’église collégiale à Kruszwica en sont la preuve.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1963, 4; 3-16
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ROZPOZNANIE STOPNIA ZACHOWANIA HISTORYCZNYCH WIĘŹB DACHOWYCH W ZABYTKACH SAKRALNYCH NA TERENIE MAZOWSZA
    DETERMINATION OF THE DEGREE OF THE PRESERVATION OF HISTORICAL ROOF RAFTER FRAMING IN SACRAL MONUMENTS IN MAZOVIA
    Autorzy:
    Warchoł, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537842.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    historyczna więźba dachowa
    typy więźby dachowej
    konstrukcje więźb dachowych
    Ratowo
    kościół pw. św. Antoniego w Ratowie
    Cegłów
    kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Cegłowie
    rama storczykowa
    więźba storczykowa
    Szczepankowo
    kościół pw. św. Wojciecha w Szczepankowie
    Pułtusk
    kolegiata pw. Zwiastowania NMP w Pułtusku
    Płock
    kościół podominikański pw. św. Dominika w Płocku
    więźba storczykowo-stolcowa
    Lipowiec Kościelny
    kościół pw. św. Anny w Lipowcu Kościelnym
    Niedźwiadna
    kościół pw. św. Stanisława w Niedźwiadnej
    Chruślin
    kościół pw. św. Michała w Chruślinie
    Słupno
    kościół pw. św. Marcina w Słupnie
    Raszyn
    kościół pw. św. Anny w Raszynie
    więźba wieszarowo-stolcowa
    Góra Kalwaria
    kościół pobernardyński pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Górze Kalwarii
    Pszczonów
    kościół pw. Wszystkich Świętych w Pszczonowie
    Przasnysz
    kościół pobernardyński pw. św. św. Jakuba i Anny w Przasnyszu
    Głuchów,
    kościół pw. św. Wacława w Głuchowie
    więźba stolcowa
    Opis:
    The years 2007-2008 witnessed the determination of the degree of the preservation of historical roof rafter framing in sacral monuments in Mazovia. The pertinent studies encompassed the historical borders of Mazovia from the second half of the sixteenth century, and all sacral buildings – brick and wooden churches, together with eventual monasteries and chapels, erected to the mid-nineteenth century. Such a chronological limit made it possible to become familiar with monuments that could contain preserved roof constructions and those most interesting from the scientific viewpoint. The prime objective of the conducted studies was to establish the number of preserved historical roof trusses and to collect basic data concerning the sort of extant constructions as well as the time of their origin. Each construction was accompanied by a basic description as well as photographic and drawn documentation. The investigations led to the recognition of 312 monuments, in which 523 rafter framings constructions were examined. Among the total of the monuments as many as 210 preserved 330 historical roof constructions were raised to the middle of the nineteenth century. A total of 102 monuments no longer contained historical roof framings, while the general number of the non-historical constructions amounted to 1 3. The conducted examinations made it possible to assess the presumed time of the erection of particular rafter framings. The largest number of the constructions was built in the course of the eighteenth and nineteenth century. Within 330 historical constructions as many as 280 may originate from that period (eighteenth century – 1 8, nineteenth century – 132). The domination of trusses from the eighteenth and nineteenth century stems from the specificity of Mazovian architecture, with a distinct prevalence of buildings erected in the eighteenth century, as well as the considerable construction movement that took place in sacral architecture in the nineteenth century and resulted in an exchange of a large number of the original trusses into new constructions. Due to those reasons none of the constructions has been dated as fifteenth-century, and only nine framings are described an sixteenthcentury. A mere 1 constructions presumably originate from the seventeenth century. The conducted verification simultaneously entitles to present an initial typology of the roof rafter framings. The authors applied all the fundamental types of constructions, from the simplest rafter (3) and collar beam (27) to the more complicated king- -post (6 ), queen-post (12 ) and truss rafter (26). The three latter types were frequently linked in mixed king-post-queen-post (36) and truss rafter- -queen-post constructions ( 7). The inventories also include three dome constructions, based on expanded queen-post configurations with radially arranged truss rafters. The presented outcome of the distinction of the degree of the preservation of historical trusses in sacral monuments of Mazovian architecture make it feasible to propose an initial analysis of the types and chronological transformations of roof constructions in a relatively large part of the country. The documentation and data gathered in the course of the performed investigations facilitate the definition of the research material resources, aiming at a complete and detailed systematic of the roof constriction in Mazovia and the popularisation of knowledge about those extremely interesting elements, as a rule ignored by researchers.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2009, 2; 49-63
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-23 z 23

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies