Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jurysprudencja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Justice Dilemmas in Law: on the Sense of Analysing Biblical Texts in Modern Jurisprudence
Dylematy sprawiedliwości w prawie – o zasadności analizy tekstów biblijnych na potrzeby współczesnego prawoznawstwa
Autorzy:
Kokoszkiewicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551825.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
theory and philosophy of law
justice
just law
history of law
Bible
jurisprudence
state and law
teoria i filozofia prawa
sprawiedliwość
sprawiedliwe prawo
historia prawa
Biblia
jurysprudencja
państwo i prawo
Opis:
This article deals with research problems related to justice and law. This is a perennial topic that has been widely discussed in literature but is somewhat forgotten today. Justice in law has been put aside along with values that are self-evident as a kind of dogma, which is utterly wrong. When we ask what such justice in law means, however, and what it affects, we do not get simple and satisfactory answers. Therefore I try to prove that a broad, multi-faceted approach can prove valuable. To this end, in my view, it is reasonable and valuable to use all available research and sources. Some biblical texts, such as the parable of the owner of a vineyard, which I have chosen for analysis, may prove particularly interesting. The parable reveals a great many interesting issues. They are still relevant today and deal with the problems faced by modern legal systems. I believe the texts can be beneficial for the development of jurisprudence. They also enable the integration of the science of state and law, either internally (e.g., with legal dogmatics, which permits the creation of just law) or externally (with sciences other than law). The claim here is that biblical texts, despite the fact that they do not belong directly with legal science, have qualities that enable their use in modern jurisprudence. The researched excerpt and the only biblical text discussed here will be that of Apostle Matthew.
Artykuł dotyczy problemów badawczych związanych z problematyką sprawiedliwości i prawa. Jest to temat stary jak świat, który z jednej strony zyskał obszerną literaturę, z drugiej jednak współcześnie jest jakby nieco zapomniany. Sprawiedliwość w prawie została odłożona na półkę z wartościami, które są oczywiste – są swego rodzaju dogmatem. Dzieje się to zupełnie niesłusznie, bowiem kiedy stawiamy pytania o to, co oznacza taka sprawiedliwość w prawie i na co wpływa, nie otrzymujemy prostych i zadowalających odpowiedzi. Staram się więc wykazać, że szerokie, wieloaspektowe podejście do tego tematu może okazać się wartościowe. W tym celu rozsądne i wartościowe wydaje się wykorzystanie wszelkich dostępnych badań i źródeł. Szczególnie interesujące mogą okazać się niektóre teksty biblijne, jak na przykład przypowieść o właścicielu winnicy, którą wybrałem do analizy, bowiem ujawnia wiele interesujących zagadnień. Są one nadal aktualne i dotyczą problemów stojących przed współczesnymi systemami prawnymi. Sądzę, że teksty te mogą być wartościowe dla rozwoju prawoznawstwa. Pozwalają także na integrację nauk o państwie i prawie; czy to o charakterze wewnętrznym (np. z dogmatyką prawniczą, pozwalającą na tworzenie sprawiedliwego prawa), czy zewnętrznym (z naukami innymi niż prawo). Tezą artykułu będzie stwierdzenie, że teksty biblijne, mimo że nie należą bezpośrednio do dziedziny nauk prawnych, posiadają cechy pozwalające na ich wykorzystanie we współczesnym prawoznawstwie. Wycinkiem badawczym i jedynym omawianym tutaj tekstem biblijnym będzie tekst ewangelisty Mateusza.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 3; 7-21
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Should Judges Be Empathic? The Place of Judges’ Empathy in Therapeutic Jurisprudence
Czy sędziowie powinni być empatyczni? Miejsce empatii sędziowskiej w Terapeutycznej Jurysprudencji
Autorzy:
Rużyczka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
judicial empathy
therapeutic jurisprudence
judges
empathy
empatia sędziowska
terapeutyczna jurysprudencja
sędziowie
empatia
Opis:
Therapeutic jurisprudence (TJ) has had a influence on the judiciary and legal practice given the emergence of special courts, the so-called problem-solving courts. As understood by David B. Wexler, TJ is an approach that combines experience from many scientific fields, constituting an interdisciplinary field of research that focuses on the therapeutic and antitherapeutic consequences of laws, legal procedures, and the roles and behaviours of legal actors such as lawyers and judges. The role that they play during a trial is particularly emphasized in this theory in the context of causing both positive and negative consequences for those participating in the trial. The first purpose of this paper is to reconstruct the understanding of empathy and its role in the therapeutic jurisprudence, and to show how the concept of empathy is understood in the context of a judge’s work, particularly in relation to main TJ authors, David B. Wexler and Bruce J. Winick.
Terapeutyczna Jurysprudencja (TJ) miała wpływ na sądownictwo oraz praktykę prawniczą, ponieważ można w ostatnich latach zaobserwować powstawanie sądów specjalnych (problem-solving courts). TJ w rozumieniu Davida B. Wexlera, to podejście łączące doświadczenia z wielu dziedzin naukowych, stanowiące interdyscyplinarny obszar badań, który koncentruje się na terapeutycznych i antyterapeutycznych skutkach prawa, procedur prawnych oraz ról jakie odgrywają legal actors – między innymi sędziowie, prokuratorzy czy pracownicy wymiaru sprawiedliwości. Rola, jaką odgrywają oni w trakcie procesu, jest w tej teorii szczególnie podkreślana w kontekście wywoływania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych konsekwencji dla uczestników procesu. Celem tego artykułu jest rekonstrukcja rozumienia empatii i jej roli w TJ oraz pokazanie, jak pojęcie empatii jest rozumiane w kontekście pracy sędziego, szczególnie w odniesieniu do głównych autorów TJ, Davida B. Wexlera i Bruce J. Winicka.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 35, 2; 53-64
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of Online Media on Legal Discourse
Wpływ mediów internetowych na dyskurs prawniczy
Autorzy:
Kotowski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31344092.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal discourse
mass media
analytical jurisprudence
legal argumentation
dyskurs prawniczy
jurysprudencja analityczna
Opis:
This article examines the methodological challenges and difficulties created by the emergence of new forms of legal discourse. These are provided by the new channels of communication, collectively found within the “mass media” and concerns online media: portals, blogs, social networking applications, etc. Since analytical theories of legal discourse were developed before the IT revolution, it is important to consider to what extent existing theories of legal discourse are adequate, given the contemporary picture of the phenomenon. The article is scientific but also contains some reflexions in the field of legal methodology due to its subject. There are formulated two research theses. The first concerns the assumption that due to the expansion of mass media, legal discourse is losing its previous hermetic character. The second assumes that the research programme of analytical jurisprudence, within which previous theories of legal discourse have been developed, requires appropriate modifications to capture the new forms in which it is conducted. The paper concludes by formulating possible directions for the development of a methodology for creating theories of legal discourse.
W artykule przeanalizowano metodologiczne wyzwania oraz trudności, jakie stoją przed naukami ogólnymi prawoznawstwa w związku z rozwojem nowych form prowadzenia dyskursu prawniczego. Mają one miejsce w nowych formach komunikacji, zbiorczo określanych jako mass media, ale dotyczą głównie mediów internetowych: portali, blogów, portali społecznościowych itp. Ponieważ teoria dyskursu prawniczego to teorie analityczne powstałe co do zasady przed rewolucją informatyczno-komunikacyjną, wydaje się istotne przeanalizowanie tego, na ile dotychczasowe teorie dyskursu prawniczego adekwatnie opisują zjawisko dyskursu prawniczego. Artykuł jest naukowo-badawczy, ale zawiera również refleksje w przedmiocie metodologii prawoznawstwa w ramach omawianego zakresu przedmiotowego. Znajdują się tu dwie tezy badawcze. Pierwsza dotyczy założenia, że wskutek ekspansji mediów masowych dyskurs prawniczy zatraca swą dotychczasową hermetyczność. Druga natomiast zakłada, że program badawczy jurysprudencji analitycznej, w ramach którego tworzono dotychczasowe teorie dyskursu prawniczego, wymaga stosownych modyfikacji celem uchwycenia nowych form, w których jest on prowadzony. W podsumowaniu sformułowano możliwe kierunki rozwoju metodologii tworzenia teorii dyskursu prawniczego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 5; 249-264
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘MODUS OPERANDI’ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA KARNEGO W ROZWAŻANIACH RZYMSKIEJ JURYSPRUDENCJI?
A criminal offender’s modus operandi in Roman jurisprudence?
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096769.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo prawa publicznego; rzymskie prawo karne; jurysprudencja; Claudius Saturninus.
crimen publicum; Roman criminal law; jurisprudence; Claudius Saturninus.
Opis:
W dobie integracji i budowy europejskiego prawa karnego, rzymskie postrzeganie przestępstwa może wzbogacić dyskusję nad europejską koncepcją sprawstwa czynu kryminalnego o doświadczenie historyczne. Wprawdzie juryści rzymscy nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, podejmowali jednak nieliczne próby opisania istoty przestępstwa prawa publicznego. Stylistyka wywodów Claudiusa Saturninusa i Paulusa może budzić dalekie skojarzenia z pojęciem modus operandi sprawcy przestępstwa, znanym współczesnej kryminologii. Juryści tworząc modele sposobów popełniania przestępstw opierali się na opisach przestępstw znanych im z leges iudiciorum publicorum, ale ograniczyli się głównie do strony przedmiotowej przestępstwa. Problematyka modus operandi w prawie rzymskim wymaga zatem dalszych badań uwzględniających specyfikę norm rzymskiego prawa karnego, którą wyraża penalizacja wskazanych w ustawach różnorodnych sposobów działania sprawców czynów kryminalnych.
At a time when European criminal law is undergoing a process of integration and development, the way the concept of an offence was perceived in Roman law may make a helpful contribution to the European concept of causation in criminal law, enhancing it from a perspective on historical experience. While the Roman jurists did not advance a highly sophisticated notion of the criminal offence in their theory, nonetheless they did make a few attempts to describe the nature of the crimen publicum. The style Claudius Saturninus and Paulus employed in their work may conjure up a remote association with the idea of a criminal offender’s modus operandi – a familiar concept in modern criminology. To create their models of the ways in which ancient offenders committed their crimes, Roman jurists relied on the accounts of crimes given in the leges iudiciorum publicorum, but they usually kept their remarks to the offence’s normative aspect. For a better insight into the question of modus operandi in Roman law, we shall have to embark on further research, taking a closer look at the specific features of the provisions of criminal law in ancient Rome, as expressed in the penalties prescribed in the relevant legal provisions depending on the different methods ancient offenders used to commit their crimes.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 15-42
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Much Beauty in Law? How Much Law in Beauty? A Review of Kamil Zeidler’s Aesthetics of Law (Gdańsk–Warszawa 2020, pp. 309)
Ile piękna w prawie? Ile prawa w pięknie? Recenzja książki Kamila Zeidlera Estetyka prawa (Gdańsk–Warszawa 2020, ss. 309)
Autorzy:
Kostecki, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140861.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
prawo
estetyka
estetyka prawa
filozofia prawa
jurysprudencja
law
aesthetics
aesthetics of law
philosophy of law
axiology
jursiprudence
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2022, 3(32); 114-118
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integralność sędziego z perspektywy jurysprudencji cnót
Autorzy:
Soniewicka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035298.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
integralność
sędzia
orzekanie sądowe
jurysprudencja
etyka cnót
bezstronność
integrity
judge
process of judgment
jurisprudence
virtue jurisprudence
impartiality
Opis:
W artykule przedstawione zostało pojęcie integralności sędziego z perspektywy jurysprudencji cnót. Omówione zostały cnoty sędziego, w tym integralność jako jeden z elementów cnoty sprawiedliwości. Rozróżniona została integralność w znaczeniu subiektywnym i obiektywnym, osobistym i zawodowym oraz instytucjonalnym. Integralność sędziego w orzekaniu sądowym to z jednej strony integralność osobista i zawodowa, z drugiej zaś integralność instytucjonalna, czyli branie pod uwagę wartości i celów profesji. Jurysprudencja cnót nie daje jednoznacznych wskazówek rozstrzygania sporów, ale wskazuje na konieczność odniesienia się do dyspozycji sędziego, aby w pełni zrozumieć proces orzekania. Na gruncie tego podejścia zakłada się integralność podmiotu moralnego, co ma stanowić podstawę zaufania do zawodu sędziego i nie pozwala na separację pełnionych ról społecznych, zakładając możliwość ich uzgodnienia z pomocą roztropności. Problem konfliktu między cnotą bezstronności a integralności moralnej w kontekście orzekania konstytucyjnego został omówiony na przykładzie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22.10.2020 r., K 1/20. Wnioskiem z prezentowanych rozważań jest, że w niektórych sytuacjach, takich jak orzekanie w kwestiach spornych politycznie czy moralnie, roztropność prowadzić może do kierowania się cnotą powściągliwości sędziowskiej z uwagi na szacunek dla demokracji oraz trójpodziału władz.
The paper analyzes the concept of integrity of a judge from the perspective of the virtue jurisprudence. There are the judicial virtues specified and described, including integrity as one of the elements of the virtue of justice. Subjective and objective integrity are distinguished, as well as personal, professional and institutional integrity. Integrity of a judge is understood as personal integrity combined with professional integrity and also institutional integrity in which values and aims of the profession are taken into account. Virtue jurisprudence does not provide clear directives for solving legal disputes but it emphasizes the necessity of referring to the dispositions of a judge in order to understand fully the process of judgment. On the grounds of virtue jurisprudence, the integrity of a moral subject if assumed which provides the foundation for trust in the profession of judge and does not allow for the separation of social roles, assuming the possibility of reconciling them with the use of prudence. The problem of conflicting virtues, namely integrity and impartiality in the context of judicial review is discussed on the example of the judgment of the Polish Constitutional Tribunal of October 22, 2020, K 1/20 which illustrates judicial activism. The considerations concerning this example bring about the conclusion that in the most controversial political and moral disputes, political prudence suggest the direction of the virtue of judicial restraint due to deference of democracy and the division of powers.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 3; 81-97
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnicze wzorce osobowe na kanwie „małpiego procesu” w filmie Inherit the Wind Stanleya Kramera
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153479.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
egzemplaryzm
etyka cnót
etyka prawnicza
jurysprudencja cnót
małpi proces
Opis:
Artykuł analizuje film Inherit the Wind (“Kto sieje wiatr”) z 1960 r. w reżyserii Stanleya Kramera według scenariusza inspirowanego wydarzeniami tzw. „małpiego procesu Scopesa”, który odbył się w 1925 r. w Dayton, Tennessee (USA). Twórcy dzieła dość swobodnie potraktowali motyw kontrowersyjnego „procesu stulecia”, proponując widzowi, zamiast historycznej dokładności, alegorię politycznych wydarzeń lat 50. XX w. w USA a zarazem uniwersalne studium skutków instytucjonalizacji ideologiczno-religijnego fundamentalizmu. Ponadczasowość obrazu Kramera można upatrywać jednak także w kontekście jego pozytywnego zaangażowania w kształtowanie etyki prawniczej. Osią fabuły filmu jest zderzenie postaci prawniczych, nawiązujących do rzeczywiście biorących udział w małpim procesie wybitnych jurystów swojej epoki: Williama Jenningsa Bryana oraz Clarenca Darrowa. Film Kramera przedstawia pozytywny wzorzec prawnika w osobie obrońcy – adwokata Drummonda, kontrastując go z anty-bohaterem – wspierającym oskarżenie prawnikiem i politykiem Bradym. Rekonstrukcja filmowych osobowości Drummonda i Brady’ego przeprowadzona została z perspektywy etyki cnót z wykorzystaniem egzemplarystycznej teorii moralnej Lindy Trinkaus Zagzebski, która pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu wykreowanych postaci niż w przypadku deontycznej oceny słuszności moralnej ich poszczególnych czynów.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 1(26); 33-44
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH NIDERLANDZKIEJ I NIEMIECKIEJ JURYSPRUDENCJI OKRESU HUMANIZMU
The ‘societas leonina’ in the Views of Dutch and German Jurisprudence in the Age of Humanism
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096510.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; Justynian, niderlandzka elegancka jurysprudencja; niemiecka elegancka jurysprudencja; spółka, societas leonina.
Roman law; Justinian; the Dutch school of elegant jurisprudence; the German school of elegant jurisprudence; partnership; societas leonina.
Opis:
Wieki XVI oraz XVII to dla prawa rzymskiego okres humanizmu. Działający wówczas prawnicy określani byli mianem tak zwanej eleganckiej jurysprudencji. Przedstawicielami tego nurtu w Niderlandach byli: Vinnius (Arnold Vinnius), Hubertus Giphanius, Matthäus Wesenbeck (Wesenbecius), Johannes Voet, Ulrik (Ulricus) Huber oraz Gerard Noodt. Natomiast do grona niemieckich prawników-humanistów zaliczali się, między innymi, Johann Ortwin Westenberg, Oswald Hilliger oraz Georg Frantzke. W niniejszym artykule zostaną przedstawione ich wypowiedzi na temat societas leonina. Wynika z nich, że wzorem prawa rzymskiego przejęli oni nieważność tego typu umowy. Poza ogólnikowe stwierdzenie o nieważności spółki w przypadku opisanym w D.17,2,29,2 (jeden wspólnik otrzymuje cały zysk wypracowany przez spółkę, drugi partycypuje w całej stracie) nie wychodzą Ulrik Huber, Gerard Noodt oraz Johann Ortwin Westenberg. Podobnie Oswald Hilliger, który jednak na marginesie swoich rozważań przedstawia nowatorski pogląd Antonio Gomeza, zgodnie z którym nie cała umowa (lwiej) spółki miałaby być nieważna, lecz tylko porozumienie co do lwich udziałów. Natomiast dla Vinniusa, Giphaniusa, Wesenbecka oraz Voeta istota spółki zasadzająca się na równych udziałach (D.17,2,29 pr.) może w pewnym zakresie zostać zmieniona wolą stron. Z kolei dla Georga Frantzke w przypadku określanym jako societas leonina, zamiast kontraktu spółki, który nie może wówczas mieć miejsca (ze względu na wyłączenie jednego ze wspólników od udziału w zysku), dochodzi do darowizny, która nie rodzi żadnej skargi.
The 16th and 17th centuries marked the age of humanism in Roman law. The lawyers of the age were referred as the School of elegant jurisprudence. In the Low Countries its chief representatives were Vinnius (Arnold Vinnius), Hubertus Giphanius, Matthäus Wesenbeck (Wesenbecius), Johannes Voet, Ulrik (Ulricus) Huber, and Gerard Noodt; and Johann Ortwin Westenberg, Oswald Hilliger, and Georg Frantzke in Germany. This article provides an overview of their statements on partnerships of the societas leonina type, showing that, just as in Roman law, they considered such contracts invalid. Ulrik Huber, Gerard Noodt, and Johann Ortwin Westenberg only made a general observation that partnerships like the one described in D. 17,2,29,2 were invalid. Oswald Hilliger held the same view, but he also referred to Antonio Gomez’s innovative remark that not the whole of such a partnership contract would be invalid, but only the lion’s share clause. For Vinnius, Giphanius, Wesenbeck, and Voet, on the other hand, the nature of a partnership based on equal shares (as in D. 17,2,29 pr.) could be changed to a certain extent on the mutual consent of the parties. Georg Frantzke held that a societas leonina was not a partnership at all, because one of the partners had no share in the profit; instead, it involved a donation, which did not give any grounds for a complaint.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 85-101
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THERAPEUTIC JURISPRUDENCE AND LINGUISTIC RIGHTS: BEYOND ACCESS TO CARE
ORZECZNICTWO TERAPEUTYCZNE I PRAWA JĘZYKOWE: POZA DOSTĘPEM DO OPIEKI
Autorzy:
Léger-Riopel, Nicholas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921362.pdf
Data publikacji:
2020-09-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jurysprudencja Terapeutyczna
prawa językowe
opieka zdrowotna
dostępność
składniki zdrowia
Therapeutic Jurisprudence
linguistic rights
health care
acessibility
components of health
Opis:
Therapeutic jurisprudence is an interdisciplinary examination on the effect of the law on the mental and emotional health of those implicated in the judicial process. It concentrates primarily on the psychological impact of legal rules and procedures, as well as on the behaviour of legal players. TJ is a tool not often used in the promotion of linguistic rights. Endowed with a double mission, both normative and descriptive, TJ makes it possible to measure the impact of health incidences. In providing legal reformers with more precise tools to assess the health impacts of new linguistic rights standards TJ offers such a path of implementation of linguistic rights – not only from the formal point of view, but by keeping in mind their actual effectiveness - integrating law and languages in a way to mitigate their consequences on a population’s health.
Jurysprudencja terapeutyczna zajmuje się badaniami interdyscyplinarnymi wpływu prawa na zdrowie psychiczne i emocjonalne osób zaangażowanych w proces sądowy. Koncentruje się przede wszystkim na psychologicznym wpływie przepisów i procedur prawnych, a także na zachowaniu osób biorących udział w procedurze. Jest ono narzędziem rzadko używanym w propagowaniu praw językowych. Wyposażona w podwójną misję, zarówno normatywną, jak i opisową, jurysprudencja terapeutyczna umożliwia pomiar wpływu badanych zachorowań na zdrowie. Zapewniając twórcom prawa bardziej precyzyjne narzędzia do oceny wpływu nowych standardów praw językowych na zdrowie, propaguje ścieżkę wdrażania praw językowych – nie tylko z formalnego punktu widzenia, ale uwzględniając ich faktyczną skuteczność – integrując prawo i języki w celu łagodzenia ich wpływu na zdrowia populacji.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2020, 43, 1; 7-15
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aequitas i iustitia w rzymskiej praktyce prawnej
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609505.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equity
justice
Roman law
Roman jurisprudence
słuszność
sprawiedliwość
prawo rzymskie
jurysprudencja rzymska
Opis:
Aequitas (equity) was part of the Roman conception of law (ius est ars boni et aequi), which in turn was, according to Roman jurists, grounded in justice (iustitia). The ideas of aequitas and iustitia in the broad sense are also found in various Latin legal phrases, a selection of which is cited in this article. They constitute significant arguments and topics in legal reasoning and justification even today. Some criteria of equity and justice can also be seen in how the concepts of aequitas or iustitia are applied to different situations (cases) or legal institutions (examples in the article). The most evident reference to aequitas in Rome was in the Praetor’s Edict and, consequently, it was the Praetor’s law, practically enforced in court, that turned into the main equity tendency in Roman law. Praetors were supported by the strongly deliberative activity of Roman jurisprudence. As a result, lawyers occupied the already accepted role of priests of law and justice (sacerdotes iustitiae). The discussed concepts were thus an expression of a creative approach to statutory interpretation. They stressed what was socially, morally and legally good, right and just, in the application of law. The idea of equity, conveyed by Roman law, eventually became a fundamental thesis of European legal culture.
Aequitas (słuszność) była częścią rzymskiego pojęcia prawa (ius est ars boni et aequi), które w koncepcji rzymskiej wywodziło się od sprawiedliwości (iustitia). Słuszność i sprawiedliwość w szerszym znaczeniu można odnaleźć w wielu sentencjach i regułach prawa rzymskiego, przytoczonych w niniejszym artykule. Tworzyły one ważne również dzisiaj argumenty i topiki w rozumowaniach oraz uzasadnieniach prawniczych. Kryteria słuszności i sprawiedliwości stosowane były ponadto przez jurystów rzymskich przy rozstrzyganiu konkretnych przypadków prawnych (kazusów – przykłady w tekście). Najwyraźniej odwoływał się w Rzymie do aequitas edykt pretorski. W rezultacie to właśnie prawo pretorskie, stosowane praktycznie w procesie, stało się głównym nurtem słusznościowym w prawie rzymskim. Za pretorami stała silnie działalność rzymskiej jurysprudencji, zmierzającej w ogólności do realizowania sprawiedliwości oraz upowszechniania zasad dobra i słuszności. W ten sposób juryści w swej praktycznej działalności pełnili rolę kapłanów prawa i sprawiedliwości (sacerdotes iustitiae). Idea słuszności, niesiona przez prawo rzymskie, stała się z czasem fundamentalną tezą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
August Karl Heylmans thoughts on the legal science
Myśli Augusta Karola Heylmana o nauce prawa
Autorzy:
Koredczuk, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697449.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Jurysprudencja
Królestwo Polskie
nauka prawa
prawo rzymskie
szkoła historyczna prawa
“Themis Polska”
Jurisprudence
The Kingdom of Poland
legal science
Roman law
historical school of law
Themis Polska
Opis:
August Heylman jest jednym z zapomnianych prawników Królestwa Polskiego w XIX w. Praktykiem zajmującym wysokie stanowiska w administracji i sądownictwie Królestwa Polskiego, zajmującym się przy tym działalnością naukową. Był jednym z głównych propagatorów szkoły historycznej prawa w polskiej nauce prawa w XIX w. oraz współtwórców jednego z najbardziej znanych polskich czasopism naukowych „Themis Polska”.
August Heylman is one of the forgotten lawyers of the Kingdom of Poland in the 19th century. He was a practician, holding high positions in the then administration and judiciary of the Kingdom. At the same time he occupied himself with scholarly activity. He was one of the main advocates of the historical school of law in the Polish legal science in the 19th century as well as a co-creator of one of the best-known Polish scientific journals edited under the title Themis Polska.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2019, 17, 4; 69-77
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judges’ Virtues and Vices: Outline of a Research Agenda for Legal Theory
Cnoty i wady sędziowskie – zarys koncepcji badań z zakresu teorii prawa
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531409.pdf
Data publikacji:
2019-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
virtue
virtue ethics
aretaic theory
judicial virtues
juristic virtues
virtue jurisprudence
judicial character
cnota
cnoty jurydyczne
cnoty sędziowskie
etyka cnót
jurysprudencja cnót
teoria aretyczna
charakter sędziego
Opis:
This article focuses on the issue of applicability of virtue theory to legal theory in civil-law (statutory) jurisdictions and suggests research areas and problems in that respect. The author starts with an assumption that the notion of “virtue” and virtue ethics should be used for the purposes of legal theory starting from references to judicial ethics and normative theory of judicial decision-making. This approach looks especially promising for the purpose of systematizing the chaotic moral language that is being currently used in Poland in reference to judges, their skills, and qualities of their character, which in turn may lead to formulating an explanatory and normative theory of the judicial role that better addresses the observable deficiencies of legal deontology. The author suggests research that could proceed from interpretatively uncovering what are believed to be specific judicial virtues and vices, considering different aspects of the wider Polish and European legal culture of civil law countries (included but not limited to legal and ethical standards, public discourse, legal and other literature, historical and fictional examples, and role models). With respect to judicial ethics, existing virtue theories, including non-eudaimonistic ones, may be examined for the purpose of identifying the model of virtue best suited to the particular nature of the judicial profession. The aretaic (rather than deontological or consequentialist) perspective may enable legal scholarship to take a new path in the debate on the status and qualities of the judiciary, including the problems relating to judicial independence and the selection of candidates for judicial offices.
Artykuł porusza kwestię możliwości zastosowania teorii aretycznej do teorii prawa w jurysdykcjach kręgu kultury prawa stanowionego i proponuje obszary oraz problemy badawcze w tym zakresie. Autor wychodzi z założenia, że wykorzystanie pojęcia „cnoty” i etyki cnót na potrzeby teorii prawa powinno rozpocząć się od odniesienia do etyki sędziego i normatywnej teorii sądowego podejmowania decyzji. Podejście to może być szczególnie owocne na potrzeby 1) uporządkowania chaotycznego języka moralnego, który jest obecny w debacie publicznej w Polsce w odniesieniu do sędziów, ich umiejętności i cech charakteru, co z kolei może doprowadzić do 2) sformułowania teorii wyjaśniającej i normatywnej ról sędziowskich, która lepiej odpowiada zauważalnym brakom prawniczej deontologii. Autor proponuje przeprowadzenie badań, które mogłyby polegać na interpretacyjnym ustaleniu katalogu cnót i wad sędziowskich, biorąc pod uwagę różne aspekty szeroko pojmowanej polskiej i europejskiej kontynentalnej kultury prawnej (obejmujące normy prawne i etyczne, dyskurs publiczny, literaturę prawniczą i inną, historyczne i fikcyjne przykłady i wzorce). Jeśli chodzi o etykę zawodu sędziego, istniejące teorie cnót na gruncie filozofii moralności, w tym nieeudajmonistyczne, powinny zostać uwzględnione w celu zidentyfikowania modelu cnoty najlepiej dostosowanego do specyfiki zawodu sędziego. Aretyczna (a nie deontologiczna lub konsekwencjalistyczna) perspektywa umożliwia otwarcie nowych perspektyw dla debaty nad statusem i jakością sądownictwa, w tym problemów niezależności sędziów i wyboru właściwych kandydatów na urzędy sędziowskie.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 2(20); 51-62
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oratio pro Aulo Caecina Cycerona – prawo pomiędzy jurysprudencją a retoryką
Cicero’s Oratio pro Aulo Caecina – the law between jurisprudence and rhetoric
Autorzy:
Zajadło, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692824.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Oratio pro Caecina
Cicero
jurisprudence
rhetoric
philosophy
Pro Caecina oratio
Cyceron
jurysprudencja
retoryka
filozofia
Opis:
The starting point of the author’s considerations is one of Cicero’s forensic speeches in a civil case, Oratio pro Caecina. But the main purpose of this article is to answer the following question: was Cicero a jurist or not? For many years, this problem was controversial for Romanists, historians and theoreticians of rhetoric. The author puts forward two hypotheses – firstly, a historical one, and secondly a modern one. In the light of the former, Cicero was not a jurist, because in court he played the role of a Roman advocatus and Roman iurisconsultus. From the modern perspective the problem is more complicated – he was a jurist in the modern sense, even if he was not a jurist in today’s meaning. The author’s analysis is constructed more from the point of view of legal philosophy than from the history of Roman law.
Punktem wyjścia rozważań autora jest prezentacja jednej z mów Cycerona w sprawie cywilnej, oratio pro Caecina. Na tym tle próbuje on odpowiedzieć na następujące pytanie, od dawna stawiane w nauce prawa rzymskiego: czy Cyceron był prawnikiem? W artykule zaproponowano spojrzenie na ten problem z dwóch perspektyw – historycznej i współczesnej. Zdaniem autora w perspektywie historycznej Cyceron nie był prawnikiem w rzymskim znaczeniu tego pojęcia; natomiast w perspektywie współczesnej powinniśmy go jednak uznać, stosując terminologię anglosaską, za jurist (nawet jeśli nie za lawyer). W artykule analiza prowadzona jest nie z pozycji historii prawa rzymskiego, lecz w ujęciu filozoficzno-prawnym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 35-49
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo jako narzędzie inżynierii społecznej w filozofii prawa Roscoe Pounda
Law as a Social Engineering Tool in the Legal Philosophy of Roscoe Pound
Autorzy:
Szpojankowski, Aleksander Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531681.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
jurysprudencja socjologiczna
Roscoe Pound
inżynieria społeczna
interes społeczny
amerykański realizm prawny
realizm prawny
sociological jurisprudence
social engineering
social interest
American legal realism
legal realism
Opis:
Artykuł porusza tematykę jurysprudencji socjologicznej Roscoe Pounda ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji inżynierii społecznej, a także wykorzystania prawa jako narzędzia, poprzez które założenia tej koncepcji są realizowane. W artykule przedstawiono również pojęcia kluczowe dla założeń inżynierii społecznej, a konkretnie teorię interesu społecznego zdefiniowaną przez R. Pounda oraz teorię etapów rozwoju społecznego, które stanowią podstawę, dzięki której realizacja założeń inżynierii społecznej jest możliwa wraz ze źródłami inspiracji jakimi kierował się R. Pound w procesie kształtowania swoich teorii. Koncepcję inżynierii społecznej zestawiono następnie z teoriami Leona Petrazyckiego, Alfa Rossa oraz Karla Poppera. Wskazane zostały także korzyści oraz zagrożenia płynące z inżynierii społecznej. We wnioskach poruszono tematykę aktualności myśli R. Pounda w kontekście współczesnej demokracji oraz potencjalnych zagrożeń dla wolności obywatelskich jakie płyną z realizacji założeń filozofii R. Pounda.
The article discusses the subject of Roscoe Pound’s sociological jurisprudence with particular emphasis on the concept of social engineering, as well as the use of law as a tool through which the assumptions of this concept are implemented. The article also presents the key concepts of social engineering, specifically the theory of social interests, defined by R. Pound, and the theory of social development stages, which theories form the basis which enables the assumptions of social engineering to be implemented. The article also presents the sources of inspiration that R. Pound was guided by in the process of developing his theories. The concept of social engineering is compared to the theories of Leon Petrażycki, Alf Ross, and Karl Popper. The benefits and threats of social engineering are also indicated. The conclusions touch upon the subject of the topicality of R. Pound’s philosophy in the context of contemporary democracy and the potential threats to civil liberties that could flow from the implementation of the assumptions of R. Pound’s philosophy.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 1(19); 94-107
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma liturgiczna jest nieodwracalna.
Liturgical reform is irreversible.
Autorzy:
Semenova, Viktoriya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585106.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Słowa kluczowe: obrządek rzymski, Kościół Rzymskokatolicki, tendencja, formy rytu (obrzędu), forma zwyczajna, forma nadzwyczajna, liturgia, Msza św., znak, symbol, prawo rzymskie, jurysprudencja, język łaciński, hermeneutyka romanistyczna.
Key words: Roman rite, Roman-Catholic Church, tendency, forms of rites, ordinary form, extraordinary form, liturgy, Holy Mass, sign, symbol, Roman law, jurisprudence, Latin language, romanistic hermeneutics.
Opis:
As to the growing popularity of the extraordinary form of the Roman rite and contradicting the new form, the author decided to share several reflections from the position of the researcher of liturgy and law. The article refers to some tendencies within the area of examining liturgy of the Roman-catholic Church, particularly to the lack of interest in the legal aspect of the analysis, which generates certain methodological problems. The author specially considers the issue of two forms of the Mass existing within one rite of the Roman-catholic Church. In order to examine it I suggest romanistic hermeneutics, that in - harmonious cooperation with theology and philosophy – it would allow to avoid methodological errors committed in decoding liturgical signs, which often becomes the reason of an artificial conflict between the followers of the new and the old rites.
Wobec rosnącej popularności ekstraordynarnej formy obrządku rzymskiego i przeciwstawiania jej nowej formie, autor postanowił podzielić się kilkoma refleksjami z pozycji badacza liturgii i prawa. Artykuł dotyczy niektórych tendencji w obszarze badania liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego, zwłaszcza braku zainteresowania aspektem prawnym w jej analizie, co powoduje pewne problemy metodologiczne. Autor uwzględnia szczególnie problem istnienia dwóch form Mszy św. w ramach jednego rytu (obrządku) Kościoła Rzymskokatolickiego. W celu jego zbadania proponuje hermeneutykę romanistyczną, pozwalającą w harmonijnej współpracy z teologią i filozofią, uniknąć błędów metodologicznych popełnianych w odczytaniu znaków liturgicznych, co jest często przyczyną sztucznego konfliktu między zwolennikami nowego i starego ordo.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2019, 54, 2; 417-426
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies