Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jurysprudencja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
,,JURYSPRUDENCJA LWOWSKA’’ OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA NAUKOWA NA WYDZIALE PRAWA I ADMINISTRACJI UNIWERSYTETU IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU. POZNAŃ, 30 MARCA 2012 R.
Autorzy:
Kruszyńska, Joanna
Kola, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693984.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ogólnopolska konferencja naukowa
Jurysprudencja lwowska’’
Opis:
.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 2; 321-325
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnicze wzorce osobowe na kanwie „małpiego procesu” w filmie Inherit the Wind Stanleya Kramera
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153479.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
egzemplaryzm
etyka cnót
etyka prawnicza
jurysprudencja cnót
małpi proces
Opis:
Artykuł analizuje film Inherit the Wind (“Kto sieje wiatr”) z 1960 r. w reżyserii Stanleya Kramera według scenariusza inspirowanego wydarzeniami tzw. „małpiego procesu Scopesa”, który odbył się w 1925 r. w Dayton, Tennessee (USA). Twórcy dzieła dość swobodnie potraktowali motyw kontrowersyjnego „procesu stulecia”, proponując widzowi, zamiast historycznej dokładności, alegorię politycznych wydarzeń lat 50. XX w. w USA a zarazem uniwersalne studium skutków instytucjonalizacji ideologiczno-religijnego fundamentalizmu. Ponadczasowość obrazu Kramera można upatrywać jednak także w kontekście jego pozytywnego zaangażowania w kształtowanie etyki prawniczej. Osią fabuły filmu jest zderzenie postaci prawniczych, nawiązujących do rzeczywiście biorących udział w małpim procesie wybitnych jurystów swojej epoki: Williama Jenningsa Bryana oraz Clarenca Darrowa. Film Kramera przedstawia pozytywny wzorzec prawnika w osobie obrońcy – adwokata Drummonda, kontrastując go z anty-bohaterem – wspierającym oskarżenie prawnikiem i politykiem Bradym. Rekonstrukcja filmowych osobowości Drummonda i Brady’ego przeprowadzona została z perspektywy etyki cnót z wykorzystaniem egzemplarystycznej teorii moralnej Lindy Trinkaus Zagzebski, która pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu wykreowanych postaci niż w przypadku deontycznej oceny słuszności moralnej ich poszczególnych czynów.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 1(26); 33-44
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aequitas i iustitia w rzymskiej praktyce prawnej
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609505.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equity
justice
Roman law
Roman jurisprudence
słuszność
sprawiedliwość
prawo rzymskie
jurysprudencja rzymska
Opis:
Aequitas (equity) was part of the Roman conception of law (ius est ars boni et aequi), which in turn was, according to Roman jurists, grounded in justice (iustitia). The ideas of aequitas and iustitia in the broad sense are also found in various Latin legal phrases, a selection of which is cited in this article. They constitute significant arguments and topics in legal reasoning and justification even today. Some criteria of equity and justice can also be seen in how the concepts of aequitas or iustitia are applied to different situations (cases) or legal institutions (examples in the article). The most evident reference to aequitas in Rome was in the Praetor’s Edict and, consequently, it was the Praetor’s law, practically enforced in court, that turned into the main equity tendency in Roman law. Praetors were supported by the strongly deliberative activity of Roman jurisprudence. As a result, lawyers occupied the already accepted role of priests of law and justice (sacerdotes iustitiae). The discussed concepts were thus an expression of a creative approach to statutory interpretation. They stressed what was socially, morally and legally good, right and just, in the application of law. The idea of equity, conveyed by Roman law, eventually became a fundamental thesis of European legal culture.
Aequitas (słuszność) była częścią rzymskiego pojęcia prawa (ius est ars boni et aequi), które w koncepcji rzymskiej wywodziło się od sprawiedliwości (iustitia). Słuszność i sprawiedliwość w szerszym znaczeniu można odnaleźć w wielu sentencjach i regułach prawa rzymskiego, przytoczonych w niniejszym artykule. Tworzyły one ważne również dzisiaj argumenty i topiki w rozumowaniach oraz uzasadnieniach prawniczych. Kryteria słuszności i sprawiedliwości stosowane były ponadto przez jurystów rzymskich przy rozstrzyganiu konkretnych przypadków prawnych (kazusów – przykłady w tekście). Najwyraźniej odwoływał się w Rzymie do aequitas edykt pretorski. W rezultacie to właśnie prawo pretorskie, stosowane praktycznie w procesie, stało się głównym nurtem słusznościowym w prawie rzymskim. Za pretorami stała silnie działalność rzymskiej jurysprudencji, zmierzającej w ogólności do realizowania sprawiedliwości oraz upowszechniania zasad dobra i słuszności. W ten sposób juryści w swej praktycznej działalności pełnili rolę kapłanów prawa i sprawiedliwości (sacerdotes iustitiae). Idea słuszności, niesiona przez prawo rzymskie, stała się z czasem fundamentalną tezą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iurisconsultus et Auditores. Dialektyczna formuła poznania i rozwoju prawa w Rzymie republikańskim
Iurisconsultus et Auditores. A dialectic formula of knowing and developing law in republican Rome
Autorzy:
Święcicka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926069.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
jurysprudencja rzymska, edukacja w antyku, edukacja prawnicza w Rzymie republikańskim, prawo rzymskie, dialektyka
Opis:
The aim of the study is to present the origins of law and the way of teaching of law in Republican Rome, which – as a mode of teaching – started with the moment of laicization of law and jurisprudence itself, and which survived in an almost unchanged form until the end of the Principate era. Therefore, one can speak of a tradition, lasting over several centuries, of direct and oral teaching of law, that resembles a paradigm of teaching in Hellenic and Hellenistic philosophical schools, formed the circles of members faithful to a teaching formula consisting in the primacy of dialectical methods, introduced and elaborated by their founders, such as Parmenides, the sophists, Isocrates, Plato, Aristotle, or Zeno of Elea. This paradigm of teaching in the form of the dialogue – a discussion of the teacher with the student, along with the Greek educational paradigm of paide…a, became a model for organizing the lower and higher education in the entire ancient world. In accordance with the mentioned paradigm of the “knowledge transfer,” in Republican Rome the oral model of transfer of legal knowledge, based on the direct contact of the master and the disciple, was adopted, according to which the master – a legal practitioner, in the form of oral communication (docere), and with the help of precise examples of specific decisions concerning legal problems, taught his disciples, called auditores (hearers), who, afterwards, followed, as qualifying jurists, their master’s paths, taking over and expanding the concepts provided by him, or repeatedly rejecting them and formulating their own ones. Such verbal style of “making science,” such a specific dialectics of a master and a disciple, taking the form of telling legal stories and resolving legal cases, listening and questioning, and operated in the formula of a dialogue or discussion, where the word was the axis of the bearing capacity of legal knowledge and legal culture, transformed in subsequent periods into scientific discussion, extremely important for the development of any science. In this way, one can speak of the continuity of certain scientific concepts and methodological relationships between successive representatives of Roman jurisprudence. These representatives began even to form specific law “schools” (scholae/sectae), consisting of, just as Hellenistic philosophical schools did, the master and auditores, which during the late Republic was reflected by the scientific discussion between two greatest jurists of the epoch, Quintus Mucius Scaevola pontifex and Servius Sulpicius Rufus, and then between their students – scholars called auditores Mucii and auditores Servii, and which had its final in the next epoch, in the formation of two scholae – Sabinians and Proculians.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 3; 193-227
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Should Judges Be Empathic? The Place of Judges’ Empathy in Therapeutic Jurisprudence
Czy sędziowie powinni być empatyczni? Miejsce empatii sędziowskiej w Terapeutycznej Jurysprudencji
Autorzy:
Rużyczka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
judicial empathy
therapeutic jurisprudence
judges
empathy
empatia sędziowska
terapeutyczna jurysprudencja
sędziowie
empatia
Opis:
Therapeutic jurisprudence (TJ) has had a influence on the judiciary and legal practice given the emergence of special courts, the so-called problem-solving courts. As understood by David B. Wexler, TJ is an approach that combines experience from many scientific fields, constituting an interdisciplinary field of research that focuses on the therapeutic and antitherapeutic consequences of laws, legal procedures, and the roles and behaviours of legal actors such as lawyers and judges. The role that they play during a trial is particularly emphasized in this theory in the context of causing both positive and negative consequences for those participating in the trial. The first purpose of this paper is to reconstruct the understanding of empathy and its role in the therapeutic jurisprudence, and to show how the concept of empathy is understood in the context of a judge’s work, particularly in relation to main TJ authors, David B. Wexler and Bruce J. Winick.
Terapeutyczna Jurysprudencja (TJ) miała wpływ na sądownictwo oraz praktykę prawniczą, ponieważ można w ostatnich latach zaobserwować powstawanie sądów specjalnych (problem-solving courts). TJ w rozumieniu Davida B. Wexlera, to podejście łączące doświadczenia z wielu dziedzin naukowych, stanowiące interdyscyplinarny obszar badań, który koncentruje się na terapeutycznych i antyterapeutycznych skutkach prawa, procedur prawnych oraz ról jakie odgrywają legal actors – między innymi sędziowie, prokuratorzy czy pracownicy wymiaru sprawiedliwości. Rola, jaką odgrywają oni w trakcie procesu, jest w tej teorii szczególnie podkreślana w kontekście wywoływania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych konsekwencji dla uczestników procesu. Celem tego artykułu jest rekonstrukcja rozumienia empatii i jej roli w TJ oraz pokazanie, jak pojęcie empatii jest rozumiane w kontekście pracy sędziego, szczególnie w odniesieniu do głównych autorów TJ, Davida B. Wexlera i Bruce J. Winicka.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 35, 2; 53-64
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of Online Media on Legal Discourse
Wpływ mediów internetowych na dyskurs prawniczy
Autorzy:
Kotowski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31344092.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal discourse
mass media
analytical jurisprudence
legal argumentation
dyskurs prawniczy
jurysprudencja analityczna
Opis:
This article examines the methodological challenges and difficulties created by the emergence of new forms of legal discourse. These are provided by the new channels of communication, collectively found within the “mass media” and concerns online media: portals, blogs, social networking applications, etc. Since analytical theories of legal discourse were developed before the IT revolution, it is important to consider to what extent existing theories of legal discourse are adequate, given the contemporary picture of the phenomenon. The article is scientific but also contains some reflexions in the field of legal methodology due to its subject. There are formulated two research theses. The first concerns the assumption that due to the expansion of mass media, legal discourse is losing its previous hermetic character. The second assumes that the research programme of analytical jurisprudence, within which previous theories of legal discourse have been developed, requires appropriate modifications to capture the new forms in which it is conducted. The paper concludes by formulating possible directions for the development of a methodology for creating theories of legal discourse.
W artykule przeanalizowano metodologiczne wyzwania oraz trudności, jakie stoją przed naukami ogólnymi prawoznawstwa w związku z rozwojem nowych form prowadzenia dyskursu prawniczego. Mają one miejsce w nowych formach komunikacji, zbiorczo określanych jako mass media, ale dotyczą głównie mediów internetowych: portali, blogów, portali społecznościowych itp. Ponieważ teoria dyskursu prawniczego to teorie analityczne powstałe co do zasady przed rewolucją informatyczno-komunikacyjną, wydaje się istotne przeanalizowanie tego, na ile dotychczasowe teorie dyskursu prawniczego adekwatnie opisują zjawisko dyskursu prawniczego. Artykuł jest naukowo-badawczy, ale zawiera również refleksje w przedmiocie metodologii prawoznawstwa w ramach omawianego zakresu przedmiotowego. Znajdują się tu dwie tezy badawcze. Pierwsza dotyczy założenia, że wskutek ekspansji mediów masowych dyskurs prawniczy zatraca swą dotychczasową hermetyczność. Druga natomiast zakłada, że program badawczy jurysprudencji analitycznej, w ramach którego tworzono dotychczasowe teorie dyskursu prawniczego, wymaga stosownych modyfikacji celem uchwycenia nowych form, w których jest on prowadzony. W podsumowaniu sformułowano możliwe kierunki rozwoju metodologii tworzenia teorii dyskursu prawniczego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 5; 249-264
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Are we all feminists now”? Wyzwania ze strony Feministycznej Jurysprudencji wobec tradycyjnej teorii prawa
Are we all feminists now’’? The Challenge of Feminist Jurisprudence to Traditional Legal Theory
Autorzy:
Rodak, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927436.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
jurysprudencja feministyczna
tradycyjna teoria prawa
obiektywizm
subiektywizm
Feminist Jurisprudence
traditional jurisprudence
objectivity
subjectivity
Opis:
The potential of Feminist Jurisprudence is mainly built on its criticism of Traditional Jurisprudence. Through the deconstruction of the latter’s main categories such as objectivity, justice, equality, and rationality, Feminist Jurisprudence aims to demonstrate that Traditional Jurisprudence tends to mask inequality, exclusion and lack of recognition rather than being able to bring about change or provide the values under research. What is more, FJ indicates a wide range of topics that are not explored by Traditional Jurisprudence and thus have nochance to be dealt with using traditional tools. As a result, Feminist Jurisprudence provides a separate language, a different epistemology and methodological tools that can broadenaccess to justice including all subjects by giving them recognition. What follows from these two approaches to jurisprudence and two distinct sets of epistemological assumptions isa different understanding of the subject and a different vision of social relations. As Feminist Jurisprudence convincingly shows, traditional law, with its inclination for objectivity defends legal norms as part of the legal and social order rather than an individual autonomy and integrity of subjects. In this paper I would like to suggest a middle-way solution going beyond the dualistic categories of objectivity and subjectivity. The proposal calls for a deep structural change of the legal discourse as the only one that really matters from the feminist point of view.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2014, 1(8); 67-76
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH NIDERLANDZKIEJ I NIEMIECKIEJ JURYSPRUDENCJI OKRESU HUMANIZMU
The ‘societas leonina’ in the Views of Dutch and German Jurisprudence in the Age of Humanism
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096510.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; Justynian, niderlandzka elegancka jurysprudencja; niemiecka elegancka jurysprudencja; spółka, societas leonina.
Roman law; Justinian; the Dutch school of elegant jurisprudence; the German school of elegant jurisprudence; partnership; societas leonina.
Opis:
Wieki XVI oraz XVII to dla prawa rzymskiego okres humanizmu. Działający wówczas prawnicy określani byli mianem tak zwanej eleganckiej jurysprudencji. Przedstawicielami tego nurtu w Niderlandach byli: Vinnius (Arnold Vinnius), Hubertus Giphanius, Matthäus Wesenbeck (Wesenbecius), Johannes Voet, Ulrik (Ulricus) Huber oraz Gerard Noodt. Natomiast do grona niemieckich prawników-humanistów zaliczali się, między innymi, Johann Ortwin Westenberg, Oswald Hilliger oraz Georg Frantzke. W niniejszym artykule zostaną przedstawione ich wypowiedzi na temat societas leonina. Wynika z nich, że wzorem prawa rzymskiego przejęli oni nieważność tego typu umowy. Poza ogólnikowe stwierdzenie o nieważności spółki w przypadku opisanym w D.17,2,29,2 (jeden wspólnik otrzymuje cały zysk wypracowany przez spółkę, drugi partycypuje w całej stracie) nie wychodzą Ulrik Huber, Gerard Noodt oraz Johann Ortwin Westenberg. Podobnie Oswald Hilliger, który jednak na marginesie swoich rozważań przedstawia nowatorski pogląd Antonio Gomeza, zgodnie z którym nie cała umowa (lwiej) spółki miałaby być nieważna, lecz tylko porozumienie co do lwich udziałów. Natomiast dla Vinniusa, Giphaniusa, Wesenbecka oraz Voeta istota spółki zasadzająca się na równych udziałach (D.17,2,29 pr.) może w pewnym zakresie zostać zmieniona wolą stron. Z kolei dla Georga Frantzke w przypadku określanym jako societas leonina, zamiast kontraktu spółki, który nie może wówczas mieć miejsca (ze względu na wyłączenie jednego ze wspólników od udziału w zysku), dochodzi do darowizny, która nie rodzi żadnej skargi.
The 16th and 17th centuries marked the age of humanism in Roman law. The lawyers of the age were referred as the School of elegant jurisprudence. In the Low Countries its chief representatives were Vinnius (Arnold Vinnius), Hubertus Giphanius, Matthäus Wesenbeck (Wesenbecius), Johannes Voet, Ulrik (Ulricus) Huber, and Gerard Noodt; and Johann Ortwin Westenberg, Oswald Hilliger, and Georg Frantzke in Germany. This article provides an overview of their statements on partnerships of the societas leonina type, showing that, just as in Roman law, they considered such contracts invalid. Ulrik Huber, Gerard Noodt, and Johann Ortwin Westenberg only made a general observation that partnerships like the one described in D. 17,2,29,2 were invalid. Oswald Hilliger held the same view, but he also referred to Antonio Gomez’s innovative remark that not the whole of such a partnership contract would be invalid, but only the lion’s share clause. For Vinnius, Giphanius, Wesenbeck, and Voet, on the other hand, the nature of a partnership based on equal shares (as in D. 17,2,29 pr.) could be changed to a certain extent on the mutual consent of the parties. Georg Frantzke held that a societas leonina was not a partnership at all, because one of the partners had no share in the profit; instead, it involved a donation, which did not give any grounds for a complaint.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 85-101
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rule of law, stato di diritto e certezza del diritto
Rule of law, state of law and legal certainty
Praworządność, państwo prawa i pewność prawa
Autorzy:
Ancora, Felice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1991263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
państwo prawa
praworządność
pewność prawa
jurysprudencja
rule of law
state of law
legal certainty
jurisprudence
Opis:
F. Ancora w swoim studium zajął się przeanalizowaniem fundamentalnych pojęć prawoznawstwa: rule of law, stato di diritto (państwo prawa, praworządność) oraz pojęciem pewności prawa. Analiza ta dowodzi, że – zdaniem jej autora – wspomniane pojęcia ewoluują, nie są w swej treści absolutnie niezmienne. Cechę tę F. Ancora uważa za istotną, ale i pożądaną. Umożliwia to bowiem dostosowywanie treści podstawowych kategorii prawnych do zmieniających się warunków społecznych, ekonomicznych, politycznych. Choć może zagrażać pewności prawa.
In his study, F. Ancora is exploring the fundamental concepts of jurisprudence: the rule of law, the state of law and the concept of legal certainty. This analysis proves – according to its author – that the aforementioned concepts evolve and that they are completely unchangeable in their content. F. Ancora considers this feature to be not only important, but also desirable. It makes it possible to adopt the content of basic legal categories into changing social, economical and political conditions, even if it may threaten legal certainty.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2017, 9, 4; 2-35
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orzekanie nieważności małżeństwa z tytułu symulacji całkowitej wraz z innymi tytułami nieważności małżeństwa w obrębie zgody małżeńskiej w wyrokach Roty Rzymskiej
Judging on nullity of marriage in virtue of total simulation together with other grounds of nullity within marital consent in decisions of the Roman Rota
Autorzy:
Kraiński, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558554.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
jurysprudencja rotalna
symulacja całkowita
wykluczenie
zgoda małżeńska
exclusion
matrimonial consent
rotal jurisprudence
total simulation
Opis:
Trybunał Roty Rzymskiej, w publikowanych wyrokach dotyczących symulacji całkowitej zgody małżeńskiej łączy ją w tym samym podmiocie z innymi tytułami nieważności małzeństwa w obrębie zgody małżeńskiej. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że symulacja całkowita zgody małżeńskiej pozwala się odróżnić od innych tytułów nieważności małżeństwa w obrębie zgody gdyż w symulacji kontrahent wyraźnie nie chce małżeństwa. W innych zaś tytułach nieważności występuje niezdolność bądź wada zgody małżeńskiej lub zgoda warunkowa na małżeństwo. Zawsze jednak mamy do czynienia z wolą zawarcia małżeństwa. Takie ujęcie na gruncie procesowym tworzy problemy w orzekaniu w tym samym podmiocie zaskarżenia małżeństwa symulacji całkowitej z innymi tytułami nieważności.
Rotal jurisprudence, trying cases in virtue of total simulation and other grounds of nullity in the same subject such as: incapacity due to causes of psychic nature of which in can. 1095 no. 3 CIC, gives us the following solutions: who is not capable to express marital consent, the more is not capable to exclude this consent through a positive act of will. According to can. 1095 no. 3 CIC, the matter is complicated, as the jurisprudence says. Total simulation and other grounds of nullity of which in can. 1095 no. 1‒2 CIC, can be considered alternatively. The way in which total simulation and error are treated depends in jurisprudence on the kind of error. Error concerning the person is related to the mind, and total simulation is connected with a positive act of will. Fundamental difference is that in every form of error, including fraud, the contractor has a will to enter marriage and in total simulation his will is positively opposing the marriage. Considering error in general, it should be treated as an autonomous ground of nullity and should not be merged with total simulation. Total and partial simulation are similar. Both grounds demand a positive act of will. The difference, underlined by rotal decisions, is: requirement of awareness of the party that excludes marriage totally, which is not necessary in partial simulation. The second difference is the object of exclusion, i.e. the marriage (in case of total simulation) and essential element or property (in case of partial simulation). The condition assumes the existing of a positive act of will and the awareness of stipulated condition (as well as in case of total simulation). These grounds should be treated as non‑compatible. Nullity of marriage on the ground of force or grave fear and total simulation in the same subject is considered to be very problematic in jurisprudence. Marital intention (although compelled) accompanies the marriage contracted due to force and grave fear (this intention constitutes a marital consent defect). Total simulation is lack of marital consent and intention opposing the marriage. In some rotal decisions one can come across a total simulation that is made due to force and grave fear. It seems logical to decide on the basis of both of these nullity titles in the same subject.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 223-243
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oratio pro Aulo Caecina Cycerona – prawo pomiędzy jurysprudencją a retoryką
Cicero’s Oratio pro Aulo Caecina – the law between jurisprudence and rhetoric
Autorzy:
Zajadło, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692824.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Oratio pro Caecina
Cicero
jurisprudence
rhetoric
philosophy
Pro Caecina oratio
Cyceron
jurysprudencja
retoryka
filozofia
Opis:
The starting point of the author’s considerations is one of Cicero’s forensic speeches in a civil case, Oratio pro Caecina. But the main purpose of this article is to answer the following question: was Cicero a jurist or not? For many years, this problem was controversial for Romanists, historians and theoreticians of rhetoric. The author puts forward two hypotheses – firstly, a historical one, and secondly a modern one. In the light of the former, Cicero was not a jurist, because in court he played the role of a Roman advocatus and Roman iurisconsultus. From the modern perspective the problem is more complicated – he was a jurist in the modern sense, even if he was not a jurist in today’s meaning. The author’s analysis is constructed more from the point of view of legal philosophy than from the history of Roman law.
Punktem wyjścia rozważań autora jest prezentacja jednej z mów Cycerona w sprawie cywilnej, oratio pro Caecina. Na tym tle próbuje on odpowiedzieć na następujące pytanie, od dawna stawiane w nauce prawa rzymskiego: czy Cyceron był prawnikiem? W artykule zaproponowano spojrzenie na ten problem z dwóch perspektyw – historycznej i współczesnej. Zdaniem autora w perspektywie historycznej Cyceron nie był prawnikiem w rzymskim znaczeniu tego pojęcia; natomiast w perspektywie współczesnej powinniśmy go jednak uznać, stosując terminologię anglosaską, za jurist (nawet jeśli nie za lawyer). W artykule analiza prowadzona jest nie z pozycji historii prawa rzymskiego, lecz w ujęciu filozoficzno-prawnym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 35-49
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Academic Works of Roman Jurists Regarding Criminal Law
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618715.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman criminal law
Roman criminal action
Roman jurisprudence
rzymskie prawo karne
rzymski proces karny
jurysprudencja rzymska
Opis:
Roman jurists started to work on the criminal law only in days of the Empire. First works on this dedicated to public judicial proceedings included De iudiciis publicis created mainly by Maecianus, Marcianus, Macer, Venuleius Saturninus. Apart from them the following should also be mentioned: De officio proconsulis by Ulpian, De cognitionibus by Callistratus. Works on the issues of penalties are:  De poenis omnium legum, De poenis paganorum by Paulus; De poenis by Modestyn; and De poenis paganorum by Claudius Saturninus. Most of the above-mentioned works are commentaries directed at judge practitioners, more specifically, at imperial officials having specific jurisdictional functions. However, among them we can also find ones of the academic nature focused on criminal law and criminal action, such as De poenis paganorum by Claudius Saturninus. Many of the above-mentioned works are of substantive and procedural nature. In works of Roman jurists on criminal law one can see specific efforts or attempts at systematizing discussed legal material. Unfortunately, in the majority of works it is difficult to find such vivid and complex statements or even academic debates as on private law, not to mention any critique of imperial constitutions. This was caused by an authoritarian character of Roman national power and system of criminal judicature that was closely connected to this power. Thus, it was very difficult for the jurists to conduct free jurisprudence activity.
Juryści rzymscy zaczęli zajmować się w swych dziełach rzymskim prawem karnym dopiero w okresie cesarstwa. Pierwszymi pracami z tego zakresu, poświęconymi postępowaniom sądowym publicznym, były De iudiciis publicis autorstwa zwłaszcza Maecianusa, Marcianusa, Macera, Venuleiusa Saturninusa. Poza nimi należy wymienić także takie dzieła, jak De officio proconsulis Ulpiana i De cognitionibus Callistratusa. Prace poświęcone zwłaszcza problematyce kar to De poenis omnium legum i De poenis paganorum Paulusa, De poenis Modestyna i De poenis paganorum Claudiusa Saturninusa. Większość z przywołanych powyżej dzieł ma charakter komentarzy skierowanych do praktyków sędziów, a konkretnie cesarskich urzędników sprawujących określone funkcje jurysdykcyjne. Wśród nich możemy wskazać również te, które mają charakter naukowych wykładów poświęconych prawu i procesowi karnemu, jak np. De poenis paganorum Claudiusa Saturninusa. Duża część przywołanych prac ma charakter materialno-procesowy. W dziełach rzymskich jurystów z zakresu prawa karnego widać określone zabiegi czy też próby usystematyzowania omawianego materiału prawnego. Niestety, w większości prac trudno odnaleźć tak barwne i rozbudowane wypowiedzi czy wręcz naukowe dysputy, jak na gruncie prawa prywatnego, nie mówiąc o jakiejkolwiek krytyce cesarskich konstytucji. Należy stwierdzić, że przyczyną takiego stanu rzeczy był autorytarny charakter rzymskiej władzy państwowej oraz systemu sądownictwa karnego, który pozostawał w ścisłym związku z tą władzą. W następstwie tego jurystom dużą trudność sprawiało uprawianie swobodnej jurysprudencyjnej działalności.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy amerykańska jurysprudencja posiada reguły interpretacji Konstytucji?
Does American jurisprudence have any rules of interpretation of Constitution?
Autorzy:
Tomza, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927451.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
jurysprudencja amerykańska
wykładnia prawa
reguły interpretacyjne
konstytucja
American jurisprudence
legal interpretation
rules of interpretation
Constitution
Opis:
The most discussed issue in the theory of law is the problem of its interpretation, and main question in this topic is – how to make a proper interpretation? The American common-law, opposite the European theory of law, seems not to have general rules of interpretation, but only the idea of proper interpretation. Also the methodology of statutory interpretation is some kind of the judge-made law. As Henry M. Hart said „The hard truth of the matter is that American courts have no intelligible, generally accepted, and consistently applied theory of statutory interpretation”. According to this, currently the question focuses on finding the generally rules of interpretation, which should be some kind of canons of the statutory interpretation. This article tries to give the answer to the question: „if American jurisprudence has any rules of interpretation of law?”.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2014, 2(9); 125-133
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘MODUS OPERANDI’ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA KARNEGO W ROZWAŻANIACH RZYMSKIEJ JURYSPRUDENCJI?
A criminal offender’s modus operandi in Roman jurisprudence?
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096769.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo prawa publicznego; rzymskie prawo karne; jurysprudencja; Claudius Saturninus.
crimen publicum; Roman criminal law; jurisprudence; Claudius Saturninus.
Opis:
W dobie integracji i budowy europejskiego prawa karnego, rzymskie postrzeganie przestępstwa może wzbogacić dyskusję nad europejską koncepcją sprawstwa czynu kryminalnego o doświadczenie historyczne. Wprawdzie juryści rzymscy nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, podejmowali jednak nieliczne próby opisania istoty przestępstwa prawa publicznego. Stylistyka wywodów Claudiusa Saturninusa i Paulusa może budzić dalekie skojarzenia z pojęciem modus operandi sprawcy przestępstwa, znanym współczesnej kryminologii. Juryści tworząc modele sposobów popełniania przestępstw opierali się na opisach przestępstw znanych im z leges iudiciorum publicorum, ale ograniczyli się głównie do strony przedmiotowej przestępstwa. Problematyka modus operandi w prawie rzymskim wymaga zatem dalszych badań uwzględniających specyfikę norm rzymskiego prawa karnego, którą wyraża penalizacja wskazanych w ustawach różnorodnych sposobów działania sprawców czynów kryminalnych.
At a time when European criminal law is undergoing a process of integration and development, the way the concept of an offence was perceived in Roman law may make a helpful contribution to the European concept of causation in criminal law, enhancing it from a perspective on historical experience. While the Roman jurists did not advance a highly sophisticated notion of the criminal offence in their theory, nonetheless they did make a few attempts to describe the nature of the crimen publicum. The style Claudius Saturninus and Paulus employed in their work may conjure up a remote association with the idea of a criminal offender’s modus operandi – a familiar concept in modern criminology. To create their models of the ways in which ancient offenders committed their crimes, Roman jurists relied on the accounts of crimes given in the leges iudiciorum publicorum, but they usually kept their remarks to the offence’s normative aspect. For a better insight into the question of modus operandi in Roman law, we shall have to embark on further research, taking a closer look at the specific features of the provisions of criminal law in ancient Rome, as expressed in the penalties prescribed in the relevant legal provisions depending on the different methods ancient offenders used to commit their crimes.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 15-42
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Much Beauty in Law? How Much Law in Beauty? A Review of Kamil Zeidler’s Aesthetics of Law (Gdańsk–Warszawa 2020, pp. 309)
Ile piękna w prawie? Ile prawa w pięknie? Recenzja książki Kamila Zeidlera Estetyka prawa (Gdańsk–Warszawa 2020, ss. 309)
Autorzy:
Kostecki, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140861.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
prawo
estetyka
estetyka prawa
filozofia prawa
jurysprudencja
law
aesthetics
aesthetics of law
philosophy of law
axiology
jursiprudence
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2022, 3(32); 114-118
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies