Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Rafał Wojaczek: "To się Norwid kłania, widać dobrze przeczytałem jaki jego wiersz"

Autorzy:

Jarzyna, Anita

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/624117.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Wojaczek
Norwid
intertekstualność

Źródło:

Colloquia Litteraria; 2008, 3, 1/2; 45-75
1896-3455

Pojawia się w:

Colloquia Litteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Leśmian (rosyjski i angielski) w żywiole intertekstualności
Leśmian’s poetry Russian and English translations) in the realm of intertextuality

Autorzy:

Lukas, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1390361.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Bolesław Leśmian
poezja
intertekstualność
przekład

Opis:

Marta Kaźmierczak’s book which is titled Przekład w kręgu intertekstualności. Na materiale tłumaczeń poezji Bolesława Leśmiana [“Translation and intertextuality: a study based on the translations of Bolesław Leśmian’s poetry”] is the first comprehensive monograph on Bolesław Leśmian’s poems that have been translated into English and Russian. The aim of the study is to examine how the “intertextual signals” from the source texts were translated into languages that are cognate with and distantly related to Polish. The author understands intertextuality as a significant relationship between a particular literary text and another text, a group of texts (e.g. philosophical), or cultural texts (e.g. a macrotext concerning Slavonic beliefs) that come before a given text in time. The intertextual elements in Leśmian’s poems are classified thematically, i.e. according to the domain to which they refer and based on the extent to which they are recognizable to those who have read the texts that are referred to.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 22; 268-275
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Muzyczny styl odbioru – muzyczny interpretant – literacka forma muzyczna
Musical style of reception – a musical interpretant – musical form in literature

Autorzy:

Reimann, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1392071.pdf

Data publikacji:

2012-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

literatura
muzyka
dialog
intermedialność
intertekstualność

Opis:

The paper is concerned with reception strategies where interdisciplinary competencies are connected to musical expectations towards a text, which – i.a. because of metatextual suggestions – needs a musical explanation – “musical supplement”. The objective of the article is the musical and literary dialog, which belongs to intermediality (definition by W. Wolf), and intertextuality in the large sense as well. Although the penetration of musical and literary correspondence does not threaten “scientist hysteria”, it also does not promise fruitful strategies and satisfactory conclusions. The paper includes terminological proposals which are an attempt at universal, semiotic transposition into musical and literary borderland, which in the practice of interpretation has too eclectic, and mostly one-time solutions.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2012, 17; 139-161
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Exempla z „Metamorfoz” Owidiusza w „Okręcie błaznów” Sebastiana Branta
Exempla from Ovid’s “Metamorphoses” and Sebastian Brant’s “The Ship of Fools”

Autorzy:

Lam, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012475.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Owidiusz
Sebastian Brant
intertekstualność
Ovid
intertextuality

Opis:

From among around four hundred examples taken from the Bible, mythology and history, which in Sebastian Brant’s The Ship of Fools are designed to instruct and caution, more than twenty come from Ovid’s Metamorphoses. Brant does not make references to Ovid’s work and he mentions the poet only once, as the author of Ars amatoria (buler kunst), which brought Ovid nothing but misfortune.Most of them appear in Chapter XIII On Seduction (Von buolschaft) and single ones in Chapters: XXVI, LIII, LX, LXIV and LXVII. The references are allusive and abridged, they concern pathetic consequences of wicked or rash love, jealousy and hatred as well as self-loving and foolhardy imprudence. They stand as codes, which can not be deciphered without knowing the source and it implies that Brant either assumes the reader has the required knowledge or appeals to gain it. It is also possible that he refers to common at that time didactic modifications of Metamorphoses. Problematic and often tragic illustration of human fortunes in Ovid’s work is reduced in Brant’s satire to parenetic formula, which intrigues and is expressed with vivid and crude language. The most explicit example of dissonance between Brant’s and Ovid’s intention is a truly clown like character − Marsyas, who with obstinacy plays bagpipes, a clownish instrument, whereas in Metamorphoses he enraptured people playing his aulos and his death as martyr is mourned by not only nymphs and shepherds, but also by nature. The rights of the genre, in this case of moral satire, proved to be stronger than philosophical meaning of mythological message.

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 165-176
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Po co się pisze pastisze?
What for are written pastiches?

Autorzy:

Michałowski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/971284.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

pastisz
genologia
intertekstualność
pastiche
genology
intertextuality

Opis:

Artykuł jest próbą analizy przyczyn i celów pisania pastiszu. Autor zestawia teorię gatunku z własną praktyką pastiszowania. Porównanie definicji ze słowników terminów literackich angielskich, francuskich, rosyjskich i polskich oraz opracowań teoretycznoliterackich pozwala dostrzec zarówno podobieństwa, jak różnice ujęć — także związków gatunku z parodią. Wyprowadzone z tych źródeł uogólnienie pozwala sformułować własną definicję: pastisz jest interpretacją cudzego tekstu, dokonaną bez użycia metajęzyka. Jego cele mogą być różne, zarówno poważne, jak i ludyczne: 1) sposób interpretacji dzieła oryginalnego, 2) demonstracja mistrzowskiego opanowania cudzego stylu, 3) wykorzystanie wygasłej poetyki, 4) sposób przezwyciężenia wpływu innych dzieł na własne, 5) rekonstrukcja cudzego dzieła nie ukończonego lub uszkodzonego, 6) wykorzystanie cudzego stylu do wypracowania własnej poetyki autorskiej. Prócz tego istnieje kilka strategii ujawniania mistyfikacji lub jej utajania, które zostają nazwane strategiami: apokryfu, kontynuacji, hipotezy i rekonstrukcji. Na koniec pastisz zostaje uznany za sprawdzian literackości literatury.
Author tries to explain what are reasons and goals of writing pastiches. He compares theory with his own practice of this form, because moreover writes pastiches himself. First he compares some definitions from English, French, Russian and Polish dictionaries of literary terms and from theoretical treatises (with the theory of parody too). Analysing their similarities and diferences he offers his own definition: pastiche is an interpretation of someone else’s creation, which is made without using metalanguage. Its goals may be serious or amusing: 1) manner of research and interpret of genuine work, 2) manner of proof of mastery of sameone else’s style, 3) to take an advantage of past poetics, 4) to overcome influence of another writer, 5) to reconstruct the genuine work which is not finished by his author or is not complete, 6) to use sameone else’s style for own goal, sometimes contradictory to original work. Except them in this article are presented some strategies to show or conceal the falsification in pastiche. There are strategies of apocryph, of continuation, of hipothesis and of reconstruction. Moreover pastiche can be used as a test of essence of literature.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 11-24
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Du Prométhée enchaîné au Prométhée « délivré » — La Reprise du mythe dans Hécatombéon de Matéi Visniec
From the Prometheus Bound to the Prometheus “Liberated”: The Revival of the Myth in Hécatombéon by Matéi Visniec

Autorzy:

Kucharuk, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1806718.pdf

Data publikacji:

2019-10-24

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

mit; Prometeusz; intertekstualność
myth; Prometheus; intertextuality

Opis:

Od Prometeusza w okowach do Prometeusza „wyzwolonego” — adaptacja mitu w Hécatombéon Matéi Visnieca Celem artykułu jest analiza sztuki Matéi Visnieca Hécatombéon, stanowiącej współczesną wersję mitu o Prometeuszu, w porównaniu do utworu Ajschylosa Prometeusz w okowach, co pozwala zaobserwować interesujący dialog, jaki nawiązuje się między hipotekstem a hipertekstem. Opierając się la terminologii zaproponowanej przez Gerarda Genetta, analiza ukazuje sposób, w jaki dokonują się rożnego rodzaju transformacje na poziomie hipertekstu, i proponuje nowe odczytanie sztuki Ajschylosa przez pryzmat hipertekstu. Du Prométhée enchaîné au Prométhée « délivré » — La Reprise du mythe dans Hécatombéon de Matéi Visniec Cet article se propose d’analyser la pièce de Matéi Visniec Hécatombéon, variation contemporaine sur le mythe de Prométhée, par rapport à l’œuvre d’Eschyle Prométhée enchaîné, ce qui permettra d’observer le dialogue intéressant qui s’instaure entre l’hypotexte et l’hypertexte. En appliquant la terminologie de G. Genette, l’analyse a pour objectif d’observer comment s’opèrent les différents types de transformations présentes dans l’hypertexte pour ensuite envisager une nouvelle lecture possible du texte ancien à travers le prisme de l’hypertexte.
The aim of this article is to analyze the play by Matéi Visniec Hécatombéon, a contemporary variation on the myth of Prometheus, in comparison with Aeschylus’ drama Prometheus Bound, allowing us to observe an interesting dialogue that is developed between the hypotext and the hypertext. Applying the terminology of G. Genette, the analysis seeks to observe how different kinds of transformations present in the hypertext are made, and then to consider a new possible reading of the old text.  

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 115-126
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Intertekstualność współczesnej komunikacji internetowej. Intertekstualne odwołania wewnątrzgatunkowe w memach
Intertextuality in contemporary Internet communication. Intertextual references in memes (within the genre)

Autorzy:

Zdunkiewicz-Jedynak, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/911239.pdf

Data publikacji:

2016-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

meme
intertextuality
genre
mem
intertekstualność
gatunek

Opis:

Relacje intertekstualne, rozumiane jako rodzaj gry − zaproponowanej przez autora i podejmowanej przez odbiorcę, leżą u podstaw procesu tworzenia i odbioru memów internetowych. W wypadku memu internetowego gra intertekstualna jest bardziej skomplikowana niż w wypadku tradycyjnych tekstów literackich, ponieważ odnosi się do różnych systemów znakowych – ikonicznych i werbalnych, często oprócz nawiązań do memów sieciowych proces odkrywania związków intertekstualnych wymaga dodatkowo odkrycia pozasieciowych odniesień tekstowych. Przedmiotem zainteresowania autorki artykułu są mechanizmy wewnątrzgatunkowej gry intertekstualnej, wykorzystywane przez twórców memów internetowych. Pokazane są one na przykładzie jednej serii memetycznej. Wskazówki dla odbiorcy memu, by jego odbiór miał charakter intertekstualny, znaleźć można zarówno na poziomie ikonicznym – przez powielanie elementu ikonicznego lub jego części, jak i na poziomie tekstu werbalnego – przez powielenie struktur składniowych (np. pytajnych, paralelnych), stosowanie innowacyjnych zabiegów językowych: słowotwórczych (używanie neologizmów), fleksyjnych (powoływanie do życia form gramatycznych niewystępujących w uzusie), zniekształcenia fonetyczne i ortograficzne, prowadzące do ujawnienia łatwo zauważalnego podobieństwa formalnego nowego tekstu do fragmentów lub całego tekstu, który ma być uwzględniony w odbiorze intertekstualnym.
Intertextual references as a game suggested by the author and played by the Internet user, contribute to the process of creating and receiving online memes. In their case this intertextual game is more complicated than in traditional literary texts as it refers to different sign systems: iconic and verbal. Frequently on top of referring to online memes the process of discovering intertextual relations necessitates uncovering textual references from outside the Internet. The author focuses on the mechanisms of this intertextual game within specific types of memes. The mechanisms are presented on the basis of a study of one meme series. For intertextual reception of a meme, the clues for the receiver are both on the iconic level (by repeating the iconic element or a part of it) as well as on the level of the verbal text (by repeating the syntactic structures), e.g. questions, parallel structures, an innovative use of the language which involves new morphological and inflectional formations (the use of neologisms and inflectional forms which are not used by native speakers), distortions of the phonetics and spelling which lead to a noticeable formal similarity between the newly created text and the text (or its fragments) to which the intertextual reference is made.

Źródło:

Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2016, 32; 57-73
2082-9825
2450-0259

Pojawia się w:

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Tmou za láskou. Renarracja Quo vadis w słowackim musicalu

Autorzy:

Szargot, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2031041.pdf

Data publikacji:

2019-12-16

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

positivism
Sienkiewicz
musical
intertextuality
pozytywizm
intertekstualność

Opis:

The paper is a description of the Slovak musical based on Henryk Sienkiewicz’s novel Quo Vadis. The analysis has been made  on the basis of the categories of intertextual research proposed by George Genette. Transferring Sienkiewicz’s story into the world of pop culture in case of this musical is done by changing its main subject: now it is love in all its meanings. Looking at this, we can see which elements of the author’s creation seem appealing for the contemporary culture: the word (the widely quoted hipotext), the plot  in a broad outline and the emotion it carries.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 599-609
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

От поэтики А. Потебни к теории интертекстуальности
From O. Potebnya’s Poetics to the Theory of Intertextuality

Autorzy:

Дзык, Роман

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27311224.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Potebnia Ołeksandr
poetics
intertextuality
intertekstualność
poetyka

Opis:

W przedstawionym artykule analizowany jest związek koncepcji Andrija Potiebni z teorią intertekstualności. Uwaga, jaką rosyjscy formaliści i ich następcy poświęcili pojęciu „język poetycki” oraz rozwojowi dialogicznej koncepcji słowa i tekstu (M. Bachtin) wskazuje na genetyczny związek między wspomnianymi systemami teoretycznymi. Zgodność idei Potiebni ze współczesną teorią literatury jest tu opisana jako zbieżność typologiczna.
The article analyses the relation of O. Potebnya’s concepts to the theory of intertextuality. The attention to the peculiar interpretation of the notion of “poetic language” by the Russian formalists and their successors, as well as to the development of the dialogical nature of the word and the text, according to M. Bakhtin, reconstructs the genetic connection between the above theoretical systems. The consonance of Potebnya’s ideas with the modern theory is explained by typological convergence. At the same time, the article discusses the productive perspective of the appeal of Potebnya’s ideas in the light of the new literary methodology

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2013, 8, 3; 266-275
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Norwid w poezji współczesnej. Formy obecności
Norwid in contemporary poetry. Forms of presence

Autorzy:

Kudyba, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1799075.pdf

Data publikacji:

2021-07-01

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Norwid
intertekstualność
poezja współczesna
intertextuality
contemporary poetry

Opis:

Artykuł odpowiada na pytanie o to, jaki kształt mają odniesienia do Norwida w tekstach poetów reprezentatywnych dla naszej współczesności. Przedmiotem opisu sąfunkcje takich intertekstualnych nawiązań – najpierw na terenie świadomości zbiorowej. Okazuje się, że w dwudziestoleciu międzywojennym i w czasie wojny sięgano do dzieł romantycznego mistrza na wszystkich etapach budowania własnej literackiej tożsamości. Czytano nie tyle teksty Norwida, ile raczej samych siebie w obliczu jego dzieł. Natomiast po 1956 roku obecność Norwida we wspólnotach pisarzy wyrasta raczej z potrzeb historyków literatury niż z rzeczywistych odniesień międzytekstowych. Ta tendencja obecna jest także na terenie badań twórczości pojedynczych autorów. Zdarza się – zwłaszcza wtedy, gdy mówimy o implicytnych śladach obecności Norwida w poezji współczesnej – że płaszczyzna relacji pomiędzy autorami nie jest przez interpretatorów przywoływana. Bywa, że dialog jako kategoria badawcza znika z pola ich obserwacji, a korpus dzieł Norwida jest traktowany jedynie kontekstowo – staje się pewnego rodzaju lustrem, które służy pełniejszej prezentacji jakieś właściwości twórczości wybranego autora lub motywu, który w niej występuje. Najważniejszych formy funkcjonowania autora Quidama w naszej współczesności to te, które osiągają wymiar spotkania (udanego lub nieudanego). Tak dzieje się w przypadku fascynacji poezją Norwida obecnej m.in. w tekstach Mieczysława Jastruna, Juliana Przybosia, czy też Tadeusza Różewicza.
The article attempts to establish the character of references to Norwid in texts by poets representative of Polish modernity, accounting for functions of intertextual allusions, initially in the area of collective consciousness. As it turns out, during the interwar period and the Second World War works by the Romantic master were referenced at all stages of developing a distinct literary identity. Poets would not just read Norwid’s texts, but in fact regard themselves in the mirror of his works. However, after 1956 Norwid’s presence in literary life was rooted in the needs of literary scholars rather than in actual intertextual references. This tendency also manifests in studies of works by individual authors. It does happen – especially when we speak of implicit traces of Norwid in contemporary poetry – that the plane of relations between authors is not addressed by interpreters. Sometimes, dialogue as a research category disappears from their view, while the body of Norwid’s works is treated merely as a context, becoming a kind of mirror meant to display more fully a certain theme or characteristic of somebody’s writing. However, the most important forms of Norwid’s functioning in contemporary times are ones that facilitate meetings(successfulor not), as demonstrated by the fascination with Norwid’s poetry recognizable in texts by authors such as Mieczysław Jastrun, Julian Przyboś and Tadeusz Różewicz.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 189-215
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

XLI Международная научная конференция «Болдинские чтения»

Autorzy:

Sadzińska, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/651066.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

konferencja puszkinowska
Bołdino
tradycja puszkinowska
intertekstualność
dialog

Opis:

sprawozdanie z konferencji

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, 06
1427-9681
2353-4834

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Biblioteka Babel Zagłady. O Historii miłości Nicole Krauss
Library of Babel of the Holocaust. "On History of Love" by Nicole Krauss

Autorzy:

Tomczok, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2013925.pdf

Data publikacji:

2019-07-04

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Babel
Zagłada
Nicole Krauss
intertekstualność
Holocaust
intertextuality

Opis:

The concept of the Holocaust Babel Library discussed in my article was based on articles and lectures of John Barth, Anna Burzyńska, Umberto Eco and Raymond Federman. I show how this notion has crystallised from the popular postmodernism label that was named the Tower of Babel and had its beginning in 2000s. I follow a 2005 novel − History of Love by American writer Nicole Krauss (Polish, poorly translated, edition was published in 2006) rated among the so-called third generation. I show both the historical aspect of this novel (pogroms of Jews in  Słonim in 1941) as well as its ideological facet. The Holocaust Babel Library in Krauss’ prose is a sign of a funeral ritual consisting in the reconstruction of history from innumerable quotations, allusions and references to books.

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.2; 143-154
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Textual Games with Baudelaire in Angela Carter’s Heroes and Villains and The Passion of New Eve
Gry tekstualne z Baudelairem w Angeli Carter Heroes and Villains i The Passion of New Eve

Autorzy:

Janiszewska, Kamila

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1945083.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Carter
Baudelaire
Bakhtin
Barthes
mit
intertekstualność
myth
intertextuality

Opis:

Artykuł poświęcony jest dialogowi powieści Angeli Carter z poezją Baudelaire’a. Odniesienia do twórczości Baudelaire’a są rozproszone w tekstach Carter, fragmenty jego wierszy pojawiają się u niej w formie prozatorskiej. Obrazy z wiersza „Spleen (Jestem jak król...)” służą Carter jako punkt odniesienia dla związków między bohaterami jej powieści, natomiast Baudelaire’a poetyckie przedstawienie przedmiotów i krajobrazów znajduje u odbicie w jej opisach rzeczywistości apokaliptycznej. Co więcej, ton pewnych ustępów z Heroes and Villains i The Passion of New Eve odzwierciedla charakterystyczny dla poezji dekadenckiej nastrój smutku i zagrożenia. Umieszczone w nowym kontekście prozy postmodernistycznej, styl, obrazowanie oraz koncepcje rozwinięte przez Baudelaire’a są jednocześnie komentarzem do fikcyjnych światów Carter, jak i przedmiotem reinterpretacji, a nawet parodii. Reinterpretacja poezji Baudelaire’a splata się u Carter z krytyką koncepcji mitu. Podobnie jak Roland Barthes, Carter postrzega mit jako konstrukt podporządkowujący fakty ideologii. Baudelaire’owski symbol spleenu staje się u Carter główną, wszechogarniającą koncepcją podważającą autorytet fałszywego mitu.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 31-52
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Intertekstualność jako forma dialogu międzykulturowego
Intertekstualnost v vlogi medkulturnega dialoga
Intertextuality as a way of cultural dialogue

Autorzy:

Muszyńska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/486802.pdf

Data publikacji:

2011-01-01

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

dialog kulturowy
intertekstualność
przekład
cultural dialogue
intertextuality
translation

Opis:

Literarna besedila, ki se (zaradi svoje intertekstualnosti) navezujejo na druga besedila, značilna samo za literarno tradicijo in kulturo originala, veljajo za prevajalca kot posebna vrsta translatorske problematike in resni praktični problem. Članek obravnava to tematiko na primeru pesmi "Urszula Kochanowska" (poljskega avtorja Bolesława Leśmiana) v prevodu Toneta Pretnarja. Intertekstualni elementi, ki so prisotni v originalu, ustvarjajo dialog z literarno tradicijo in sprejemno kulturo, ker v tujem/drugem kontekstu pridobivajo drugačno, novo interpretacijsko vlogo, funkcinirajo drugače in imajo drugačno vrednost.
The artistic texts which as a part of the intertextuality phenomena refer to other texts, known only in the native literary tradition and culture of the original text, present an enormous challenge for the translator ( in this article the deliberations on this subject are illustrated by the work of Bolesław Leśmian titled "Urszula Kochanowska" in a Slovenian translation of Tone Pretnar). The intertexual elements go into a dialogue with a literary translation and a target culture because in a foreign context they function differently. However, they always have enriching value (at least from the cognitive perspective).

Źródło:

Przekłady Literatur Słowiańskich; 2011, 2, 1; 295-305
1899-9417
2353-9763

Pojawia się w:

Przekłady Literatur Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Jana Polkowskiego wiersze-rozmowy z Herbertem i Różewiczem
Jan Polkowskis Poetic Conversations With Herbert and Różewicz

Autorzy:

Kudyba, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1731877.pdf

Data publikacji:

2020-02-03

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jan Polkowski
Zbigniew Herbert
Tadeusz Różewicz
intertekstualność
intertextuality

Opis:

Poezję Jana Polkowskiego łączy z Herbertem wspólny obu poetom program poezji etycznej, charakterystyczną właśnie dla nich pasję przyświadczania podstawowym wartościom i wiarę w ocalającą moc kultury. Ciekawą grę intertekstualną, zainicjowaną przez młodszego pisarza w wierszu Przesłanie pana X, pozwala jednak niuansować ten uproszczony obraz. Od początku Przesłania pana X jest jasne, że nadzieja, której Polkowski nie odrzuca, wydaje się w jego tekście dużo bardziej problematyczna niż wizja zamieszkania w mitach kultury, jaka wyłania się z utworu autora Potęgi smaku. Także obraz wyraźnego antagonizmu Polkowskiego i Różewicza musi ulec weryfikacji. Polkowski jako autor Rozmów z Różewiczem daje się wciągnąć starszym kolegom po piórze właśnie do rozmowy − o poezji i jej zadaniach, zarysowując nie tylko protokół rozbieżności, ale także szukając tego, co jest mu bliskie w twórczości autora Niepokoju.
Jan Polkowski's poetry is linked to Herbert's through the programme of ethical poetry, which is common to both poets, as well as their characteristic passion for admitting fundamental values and faith in the salvational power of culture. However, an interesting intertextual game, initiated by the younger writer in his poem Przesłanie pana X [The Envoy of Mr X], brings a more nuanced perspective to this simplified image. From the beginning of Przesłanie pana X, it is clear that hope, which Polkowski does not actually reject, seems to be much more problematic in his text than the vision of living in the myths of culture, which emerges from Herbert's work. The image of Polkowski and Różewicz's clear antagonism must also be verified. As the author of Rozmowy z Różewiczem [Conversations with Różewicz], Polkowski allows his older colleagues to drag him into a conversation about poetry and its tasks, outlining not only certain divergences, but also looking for what is close to his heart in Różewicz’s work.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1; 115-135
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Komizm a intertekstualia w późnej twórczości Tadeusza Różewicza
Comedy and intertextuality in the late works by Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Kissin, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942507.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
intertekstualność
parafrazy komiczne
parodia
trawestacja
postmodernizm

Opis:

U Różewicza intertekstualność stanowiła zawsze ważną kategorią, związaną z imperatywem dialogowości - wielogłosowość ta stopniowo narasta w dziełach „poety z Radomska”. W późnej jego twórczości, już w latach 90., następuje zwrócenie się ku wzorcom estetycznym postmodernizmu. Pisarz ponadto wraca do projektów komiczności z początków swojej twórczości — tak na przykład w tomie Kup kota w worku pojawia się żywioł satyryczny. Parafrazy komiczne Różewicza, w zależności od tego czy modelem dla nich staje się wzorzec literacki czy rzeczywistość pozajęzykowa, zaliczyć można do parodii lub trawestacji. Różny jest też stosunek autora do wykorzystywanego tekstu, przebiega on od „pogodnych uśmiechów” (Staff, Filipowicz) do ostrza krytyki (Derrida, Masłowska). Niezależnie jednak od tego główną metodą jaką osiągany jest żart jest metoda komizmu degradacyjnego. Intertekstualność u Różewicza jest zawsze aktywna znaczeniotwórczo. Jego teksty reinterpretują prototyp, a przez to twórczo ingerują w teraźniejszość.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

O metodzie intertekstualnej edukacji. Dziewczyna z perłą Jana Vermeera van Delft i Adama Zagajewskiego

Autorzy:

Pitek, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/650277.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

edukacja, tekst kultury, intertekstualność, nauczanie komplementarne, Vermeer, Zagajewski

Opis:

The article examines the subject matter of broadly understood contextual learning in modern Polish-language education. Contextual education, also formerly known as correspondence of arts, is hardly a new issue in teaching of Polish language and literature, yet there is still a need to update it and provide teachers philologically prepared for their work, with tools for work with various texts of culture. The article is an another proposal of intertextual analysis and interpretation of two products of culture: the painting Girl with a Pearl Earring by Johannes Vermeer and the poem Dziewczynka Vermeera [Vermeer’s Girl] by Adam Zagajewski. It presents a method of work with an iconic and literary text at a lesson of Polish, showing how one can perform, step by step, a complementary analysis and interpretation of texts belonging to two different sign systems. To this end, the method employs the model of “reading of paintings”, functioning for many years in the French education, as well as elements of classic Polish-philology analysis of a poetic text

Źródło:

Konteksty Kultury; 2015, 12, 2
2353-1991

Pojawia się w:

Konteksty Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Шматмоўная літаратура вялікага княства літоўскага як агульная спадчына народаў сярэдне-ўсходняй Еўропы (На прыкладзе верша А. Валяна Да Палякаў і да Літвы)
Wielojęzyczna literatura Wielkiego Księstwa Litewskiego jako dziedzictwo narodów Europy Środkowowschodniej

Autorzy:

Kowalow, Siergiej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954422.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

wielojęzyczność
heterogeniczność literatury
polityczny podtekst
intertekstualność
epoka Renesansu

Opis:

Autor artykułu analizuje zjawisko wielokulturowości i wielojęzyczności literatury Wielkiego Księstwa Litewskiego na przykładzie utworu A. Walana Do Polaków i do Litwy. Zwraca uwagę także na odniesienia autorów ówczesnej literatury do najistotniejszych problemów Rzeczypospolitej XVI wieku. Analizowany wiersz jest literackim debiutem A. Walana. jedynym znanym nam polskojęzycznym poetyckim utworem tego pisarza. Autor zawarł w utworze problemy, które niepokoiły naszych przodków na przełomie pięciu stuleci i skupia się przede wszystkim na złożonych stosunkach pomiędzy narodami Europy Środkowo-Wschodniej. Analizowany utwór A. Walana zajmuje ważne miejsce w historii poezji polskiej, białoruskiej i litewskiej i jest wyraźnym przykładem heterogeniczności literatury Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 119-128
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Książki się czyta, a biblioteki zwiedza. Adolf Pawiński i portugalskie księgozbiory
Books are to be read, libraries are to be visited. Adolf Pawiński and Portuguese book collections

Autorzy:

Bąk, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012792.pdf

Data publikacji:

2018-06-03

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

biblioteka
Portugalia
podróż
intertekstualność
library
Portugal
journey
intertextuality

Opis:

The aim of the article is to present the way in which Adolf Pawiński describes Portuguese libraries he visited. He distinguishes between the “idea of reading” and the “figure of library”.Reading refers to an intertextual dialogue and is essential in recognising and creating the image of Portugal in Pawiński’s book. Library, on the other hand, is regarded only as a place which can be admired.  

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2018, 8(11) cz.2; 97-108
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Homer i sztuka aluzji
Homer’s Allusive Art

Autorzy:

Currie, Bruno
Stępień, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1364835.pdf

Data publikacji:

2019-12-29

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Homer
neoanaliza
epika grecka
grecka poezja oralna
intertekstualność

Opis:

Artykuł jest fragmentem książki Bruno Curriego Homer’s Allusive Art, Oxford University Press, Oxford 2016, s 1-9, 12-18. W swojej książce Homer’s Allusive Art. Bruno Currie broni tezy, w ramach której uznaje, że w najstarszych zachowanych przykładach greckiej poezji heksametrycznej można wykryć na-wiązania do wcześniejszej greckiej poezji epickiej. Punktem wyjścia dla argumentacji zaprezentowanej w jego książce jest krytyczne omówienie i połączenie dwóch wpływowych, lecz odmiennych podejść badawczych wprowadzonych do studiów nad Homerem przez Foleya (tradycyjna referencjalność) oraz Pasquali’ego (sztuka aluzji). Swojego własnego stanowiska wobec obecności refleksów wcześniejszej poezji w między innymi Iliadzie broni autor poprzez stworzenie rygorystycznych ram teoretycznych, zastosowanie bogatej ilustracji w postaci przykładów (czerpanych nie tylko z greckiej tradycji epickiej) oraz poprzez skuteczną polemikę z poglądami innych badaczy.
Under the „All rights reserved” license we publish Polish translation of the fragment of Bruno Currie Homer’s Allusive Art, Oxford University Press, Oxford 2016, pp. 1-9, 12-18.

Źródło:

Forum Poetyki; 2019, 17; 55-71
2451-1404

Pojawia się w:

Forum Poetyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Brex and the city. Cultural references in British, Polish and German Newspaper Articles on the British EU Referendum
Brex and the City. Kulturowe odwołania do brytyjskiegoreferendum w sprawie wyjścia z UE w prasie brytyjskiej, polskiej i niemieckiej

Autorzy:

Miller, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2031034.pdf

Data publikacji:

2019-12-16

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

cultural references
intertextuality
Brexit
mass media
odniesienia kulturowe
intertekstualność

Opis:

Socially produced ideas can be tracked in individual texts or groups of texts, especially media texts commonly regarded as “[…] moments when the larger social and political structures within the culture are exposed to analysis” (Turner 1996: 88). This inextricable connection between media and culture in modern societies is reflected in the interdisciplinary field of research known as the study of media culture (cf. Kellner 1995), Medienkulturwissenschaft (cf. Schmidt 2003) or kulturoznawcze medioznawstwo (Gwóźdź 2008). Following this, the focus of attention of this study are examples of intra- and cross-cultural intertextuality in British, German and Polish Brexit-related newspaper articles.
Idee wytwarzane przez społeczeństwo można prześledzić w poszczególnych tekstach lub grupach tekstów, zwłaszcza w tekstach medialnych powszechnie uznawanych za „[...] momenty, w których większe struktury społeczne i polityczne w kulturze są poddane analizie” (Turner 1996: 88). Ten nierozerwalny związek między mediami i kulturą we współczesnych społeczeństwach znajduje odzwierciedlenie na interdyscyplinarnym polu badań, znanym jako studium kultury medialnej (por. Kellner 1995), Medienkulturwissenschaft (por. Schmidt 2003) czy kulturoznawcze medioznawstwo (Gwóźdź 2008). Następnie na pierwszy plan wysuwają się przykłady wewnątrzkulturowej i międzykulturowej intertekstualności w brytyjskich, niemieckich i polskich artykułach prasowych związanych z Brexitem.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 472-489
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

„Posięście” wiedzy. Opętanie Antonii Susan Byatt jako filologiczna powieść uniwersytec
‘Possessing’ knowledge. Opętanie by Antonia Susan Byatt as a philological campus novel

Autorzy:

Skubaczewska-Pniewska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/451249.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Byatt
cultural memory
‘possession’
intertextuality
pamięć kulturowa
„opętanie”
intertekstualność

Opis:

Opętanie by Antonia Susan Byatt, awarded the Booker Prize in 1990, has been analysed in the context of romance, detective novel and campus novel genres and interpreted as an apology for philology, praise for literary art as well as a longing for the times when it was the foundation of cultural memory. The multidimensional character and multigenre structure of the novel as well as its ‘immense intertextuality’ have been treated as one of the manifestations of the title ‘possession’, which – in turn – has economical, scientific, social, religious and sexual connotations. We have emphasized the cognitive values of the novel, which are connected with the coexistence of two storylines developing in parallel, namely the contemporary and historical ones. The former focuses on two literary scholars who reveal an affair, clandestine in 19th century text, between a fictional writer-polymath and a feminizing poet. In turn, the latter draws the reader’s attention to the Victorian lovers, and thereby a portrait of this period.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 321-332
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Powidok intertekstualny
The Intertextual After-Image

Autorzy:

Kwiatkowska, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1363309.pdf

Data publikacji:

2016-02-10

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Julian Przyboś
after-image
intertextuality
Władysław Strzemiński
intertekstualność
powidok

Opis:

W poezji Juliana Przybosia można zaobserwować szczególny model intertekstualności, który pojawia się w lirykach poświadczających równocześnie recepcję wybranego dzieła literackiego i percepcję fragmentu rzeczywistości, którego dane dzieło dotyczyło. Przyboś uważa, że rodzaj wizualnych doświadczeń i ogólna świadomość patrzącego ma decydujący wpływ na sposób przyjmowania i zapisywania kolejnych doznań. Takie przeświadczenie łączy się bezpośrednio z teorią widzenia Strzemińskiego, w myśl której odbiór bodźców wzrokowych zależy w sposób istotny od impulsów bezpośrednio je poprzedzających, więc sposób postrzegania tego, na co patrzymy „teraz”, zdeterminowany jest obrazem tego, na co patrzyliśmy „wcześniej”. Szczególny rodzaj zależności pomiędzy poezją Przybosia a lirykami Słowackiego nazwać można powidokiem intertekstualnym. Termin ten może znaleźć zastosowanie także wobec zależności intertekstualnych w innych tekstach.
A particular model of intertextuality can be observed in Julian Przyboś’s poetry; it occurs in poems bearing witness simultaenously to the reception of a literary work and the perception of a fragment of reality dealt with in that work. Przyboś feels that the viewer’s individual history of visual experiences and overall consciousness has a decisive influence on the way he or she assimilates and registers subsequent experiences. This conviction is directly linked to Strzemiński’s theory of seeing; in his view, the reception of visual stimuli is crucially dependent on the impulses directly preceding it, so that the way we perceive what we are looking at now is determined by the image of what have looked at earlier. A particular kind of dependence between Przyboś’s poetry and the poems of Słowacki can be called an intertextual after-image. This term can have further applications in dealing with intertextual dependence in other texts.

Źródło:

Forum Poetyki; 2016, 3; 72-77
2451-1404

Pojawia się w:

Forum Poetyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Translating intertextuality in animated films – an analysis of DreamWorks, Disney and Pixar animations
Przekład nawiązań intertekstualnych w filmach animowanych – analiza animacji wytwórni DreamWorks, Disney i Pixar

Autorzy:

Wojciechowska-Pieszko, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2167410.pdf

Data publikacji:

2022-12-30

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN

Tematy:

animation
dubbing
intertextuality
reference
translation
animacja
intertekstualność
nawiązanie
tłumaczenie

Opis:

Intertextuality focuses on the relationship between different texts, either spoken or written. These connections have been the subject of research for many scholars around the world and initially were discussed mainly from the point of view of literary theory (Tomaszkiewicz, 2006, p. 175). The aim of this paper is to examine intertextual references in the context of translation theory, taking into account the various techniques and strategies employed when translating direct or indirect references in a dubbing format. The author analyses dialogues from the DreamWorks production “Shrek” (2001), the Disney films “Zootopia” (2016) and “Wreck-It-Ralph” (2012), as well as the Pixar Animation Studios film “Toy Story 3” (2010) with the aim of identifying intertextual references in the source text and comparing them with their Polish and German translations. The author also considers the sources of intertextuality in animation films and the translator’s role in decontextualizing this genre in the target language, drawing attention to the issue of discourse and the agency of audiovisual translators.
Intertekstualność skupia się na relacjach między tekstami, zarówno mówionymi, jak i pisanymi. Powiązania te są obecnie przedmiotem badań wielu naukowców na całym świecie, choć początkowo analizowane były wyłącznie z punktu widzenia literaturoznawczego (Tomaszkiewicz, 2006, s. 175). Celem artykułu jest analiza odniesień intertekstualnych w kontekście teorii przekładu, a zwłaszcza technik i strategii użytych podczas tłumaczenia dosłownych i pośrednich nawiązań w dubbingu. Analizie poddane zostały dialogi animacji „Shrek” (2001) wytwórni DreamWorks, „Zwierzogród” (2016) i „Ralph Demolka” (2012) Disneya oraz „Toy Story 3” (2010) Pixara w celu zidentyfikowania nawiązań intertekstualnych w tekście źródłowym i ich porównania z polskim i niemieckim tłumaczeniem. Autorka zwraca również uwagę na źródła intertekstualności w filmach animowanych i rolę tłumacza w rekontekstualizacji nawiązań w tekście docelowym, odnosząc się do pojęcia dyskursu i sprawczości tłumacza audiowizualnego.

Źródło:

Polonica; 2022, 42; 5-28
0137-9712
2545-045X

Pojawia się w:

Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

The Transcultural Concepts in Hari Kunzru’s Short Fiction and Their Impact on the Later Works of the Author

Autorzy:

Marcinkowska-Wajner, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/523691.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu

Tematy:

transculturality
translit
postcolonial
intertextuality
Indian
transkulturowość
postcolonialny
intertekstualność
hinduski

Opis:

The article introduces the collection of stories written by Hari Kunzru entitled Noise. They take up the issues of identity in the world of cultural influences and permeations, technology and religion. Furthermore, the stories, as well as the novels depict a transcultural reality as contradicted to the multicultural or intercultural one. It presents the hybridity of the contemporary culture and society, not their mere variety The proved above tendency of the writer to build a kind of vertical structure within a text has its starting point in the collection in question in which the author applies such a model in order to present elements of even distant cultures more effectively and naturally. The mixture of cultures, ethnicities, religions, lifestyles and classes is much more visible when observed from the top position. The collection initiates the concept of the translit fiction, particularly in “Memories of Decadence”. Finally, the stories and the novels bear intertextual relationships with other literary texts, which locates Hari Kunzru’s prose in a broader cultural context which includes Hindu, Slavic, Irish, Scandinavian and Native American mythology as well as Australian and British masterpieces, ancient drama and contemporary American and French literature. The intertextual relationships enable to decipher the meaning of the image of noise and deepen certain themes of the texts. Although, the novels of Hari Kunzru offer a much more developed and mature form of the presented devices, it is highly useful not to omit the short story collection Noise on the reader’s literary journey with Hari Kunzru.
Artykuł zatytułowany „Transkulturowe koncepcje w krótkich opowoadaniach Hari Kunzru i ich wpływ na późniejsze prace autora prezentuje zbiór opowiadań brytyjsko-indyjskiego autora Hari Kunzru Noise. Głównym tematem opowiadań są kwestie związane z technologią, religią oraz tożsamością i przynależnością w dzisiejszym świecie charakteryzującym się przenikaniem kultur. Podstawowym celem artykułu jest podkreślenie transkulturowego charakteru tekstów pisarza jako opozycji do koncepcji multi i interkulturowych. Dodatkowo, analizowany jest I ich wpływ na późniejsze prace autorawertykalnej struktury, która ułatwia pisarzowi intertekstualne wprowadzenie pozornie odległych kultur oraz ich wytworów. Relacje te pogłębiają znaczenie niektórych motywów i tematów prozy pisarza. Artykuł, pokazuje też, iż koncepcje użyte w zbiorze opowiadań Noise mają swoją kontynuację w powieściach Hari Kunzru, co czyni je pierwszym etapem jego literackich podróży.

Źródło:

humanistica 21; 2017, 1; 215-234
2544-1345

Pojawia się w:

humanistica 21

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Językiem miłości, językiem ciała. Djuna Barnes i „Wiek 21” Ewy Kuryluk
The body of language, the body of love. Djuna Barnes and Ewa Kuryluk’s novel “Century 21”

Autorzy:

Sobczak, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25124457.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

Ewa Kuryluk
Djuna Barnes
intertekstualność
ciało
miłość
intertextuality
body
love

Opis:

Artykuł bada wpływ awangardowej prozy Djuny Barnes na twórczość współczesnej polskiej artystki Ewy Kuryluk, kierując szczególną uwagę na grę intertekstualną między powieściami Ostępy nocy (Barnes) a Wiek 21 (Kuryluk). Pisarstwo Barnes, będące, mówiąc za Julie Taylor, reprezentacją „afektywnego modernizmu”, stylu emocji, za którym stoi doświadczane i doświadczające ciało, staje się dla Kuryluk jednym z głównych źródeł przeżywania traumy oraz miłości. Współczesna polska pisarka niejako stąpa po śladach Barnes: zarówno na poziomie języka i sposobu obrazowania, jak i tematyki oraz symboliki dotyczących zagadnień kobiecości, macierzyństwa, seksualności. Artystka przechwytuje plastyczną i fotograficzną wyobraźnię Barnes, pozostającą w korelacji z innymi twórcami pierwszej połowy XX wieku (np. Hansem Bellmerem), do budowania obrazu miłości z końca ubiegłego stulecia.
The article examines the influence of the avant-garde prose of American writer Djuna Barnes on the work of contemporary Polish artist Ewa Kuryluk, directing particular attention to the intertextual play between the novels Nightwood (Barnes) and Century 21 (Kuryluk). Barnes’ writing, which is, to put it after Julie Taylor, a representation of “affective modernism,” a style of emotion behind the experienced and experiencing body, becomes for Kuryluk one of the main sources of portraying trauma and love. The contemporary Polish writer treads in the footsteps of Barnes: both at the level of language and imagery, as well as subject matter and symbolism relating to issues of femininity, motherhood and sexuality. The artist captures Barnes’ visual and photographic imagination, which is in correlation with other artists of the first half of the 20th century (e.g. Hans Bellmer), to build an image of love at the end of the 20th century.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 57-70
2353-4583
2449-7401

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Adaptacja jako przekład intersemiotyczny
Adaptation as intersemiotic translation

Autorzy:

Hendrykowski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391954.pdf

Data publikacji:

2013-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

adaptacja filmowa
adaptator
montaż
rekonfiguracja
język ruchomych obrazów
przekład
intertekstualność

Opis:

Film adaptation is carried out by means of montage. This process is based on adjusting the obtained material and piecing together fragments which will be used once again and which an adapter has taken from the original work. It is montage, i.e. a selection and combination of moving pictures, which constitutes a new textual whole which is equivalent to the prototype, that forms a semiotic basis for and the essence of the adaptation process. The term “translation” can only be used in reference to film adaptation when we do not deal with full identicalness, but rather with functional similarity which does not allow one to fully equate a linguistic translation with screen adaptation.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2013, 20; 175-184
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Drugie życie Dumy i uprzedzenia. Tennant – Austen

Autorzy:

Aleksandra, Budrewicz,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/897252.pdf

Data publikacji:

2019-11-01

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

adaptation
intertextuality
continuation
novel
reception
adaptacja
intertekstualność
kontynuacja
powieść
recepcja

Opis:

The article is a comparative study of Sense and Sensibility by Jane Austen and the contemporary novel by Emma Tennant Pemberley, which is a continuation of the story of Austen’s characters. Tennant enriched the description of certain protagonists of Sense and Sensibility; for example, the new information about Elizabeth come from the sources which are connected to the biography of Austen herself (letters, memoirs). The theoretical background of the paper is based on research of A. Fulińska, A. Stoff etc.

Źródło:

Przegląd Humanistyczny; 2019, 63(2 (465)); 125-135
0033-2194

Pojawia się w:

Przegląd Humanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Parodia w służbie nonsensu. Przypadek Stanisława Barańczaka
Parody’s role in nonsense: the case of Stanisław Barańczak

Autorzy:

Tarnogórska, Teresa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/579055.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

parodia
nonsens literacki
intertekstualność
humor
parody
literary nonsense
intertextuality
humour

Opis:

Artykuł stanowi próbę analizy niezwykle różnorodnego i bogatego repertuaru form parodystycznych obecnych w twórczości nonsensowej Stanisława Barańczaka. Obiektem prowadzonej przez autora gry parodystycznej stają się z jednej strony utwory klasycznej literatury angielskiej, jak np. limeryki Edwarda Leara, które zyskują nową postać w wyniku zastosowania wyrafinowanej strategii przekładowej, z drugiej zaś — podstawowy kanon dzieł literatury polskiej (teksty Kochanowskiego, Mickiewicza, Słowackiego, Norwida czy Broniewskiego), dobrze znany rodzimemu wykształconemu odbiorcy (Bóg, Trąba i Ojczyzna. Słoń a Sprawa Polska oczami poetów od Reja do Rymkiewicza, 1995). Istnienie tego podstawowego dla lektury poziomu nawiązań intertekstualnych sprawia, iż nonsens Barańczaka posiada wyraźnie intelektualny charakter, przypominając pod wieloma względami tzw. in-jokes, adresowane do dość wąskiej „wspólnoty śmiechu”. Szczególną odmianą stosowanych przez autora zabaw intertekstualnych jest parodia dyskursu naukowego, której imponujący przykład to „prywatna teoria gatunków literackich”, zawarta w książce Pegaz zdębiał. Poezja nonsensu a życie codzienne: Wprowadzenie w prywatną teorię gatunków (2008). Wśród wykreowanych przez Barańczaka gatunków znalazły się m.in. alfabeton, występujący w formie pełniącej funkcje mnemotechniczne parafrazy, jak w przypadku monologu Hamleta, w którym następujące po sobie wersy składają się ze słów reprezentujących kolejne litery alfabetu, co ma ułatwić aktorom pamięciowe opanowanie tekstu, czy mankofon (odmiana mankamętu), czyli wersja znanego utworu literackiego pozbawiona głosek nastręczających trudności ludziom z wadami wymowy, jak słynny sonet Burza Mickiewicza z poddaną ekstrakcji głoską „r”. Przedstawiona wielość i rozmaitość stosowanych przez autora form parodystycznych prowadzi do wniosku, iż przyjęte przez badaczy rozumienie nonsensu jako nie tyle braku, co parodii sensu zyskuje szczególne potwierdzenie w dziedzinie współczesnego nonsensu „intelektualnego”, reprezentującego czysto humorystyczną, stworzoną dla celów ludycznych, odmianę intertekstualności.
This article presents the work of Stanisław Barańczak as a spectacular example of using parody in modern nonsense literature. In the case of Barańczak, broadly conceived parody turns out to be an omnipresent device that lends a distinctive and original character to his nonsense texts. The author’s parodic play is based, on the one hand, on classic nonsense poetry of English literature (Edward Lear), an object of sophisticated re-writing in translation, and on the other hand, on the Polish literary canon easily recognizable by the educated reader. Thanks to this level of intertextuality, nonsense gains an intellectual form as well as an in-joke function. The special domain of Barańczak’s work is nonsensical parody of academic discourse resulting in his ‘private theory of literary genres’ contained in Pegaz zdębiał (1995) and supplemented by a long register of newly invented nonsense genres (‘mnemonic paraphrase’ such as Hamlet’s Soliloquy, its beginning lines successively following alphabetic order to facilitate role learning by actors or ‘mankofon’, a literary text free from ‘difficult’ sounds and meant for people with speech impediments). The proliferation and variety of parodic techniques in Barańczak’s work leads to the conclusion that the definition of nonsense as a parody of sense finds a convincing confirmation in modern intellectual nonsense, being a remarkable variant of pure humorous intertextuality.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 39-52
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Gao Xingjian’s Dialogue with Literary and Visual Traditions
Dialog Gao Xingjian’a z tradycjami literackimi i wizualnymi

Autorzy:

Łabędzka, Izabella

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/912388.pdf

Data publikacji:

2020-06-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Gao Xingjian
intertextuality
intermediality
Chinese literature
intertekstualność
intermedialność
literatura chińska

Opis:

The paper is devoted to the contemporary Chinese prose and drama writer, painter,stage director and author of experimental art films, Gao Xingjian. My aim is topresent his innovative solutions in the field of different arts and media. I try toanalyze his works in a broad context of Eastern and Western culture and to showthe flexibility with which he crosses the narrow borders of arts, makes use of therich heritage of his native traditional culture, Chinese Taoist philosophy with itsprocessual understanding of reality. I also point at his interest in the aesthetics ofemptiness and artistic minimalism.
Niniejszy tekst poświęcony jest twórczości współczesnego chińskiego pisarza, dramaturga,malarza, inscenizatora i autora eksperymentalnych filmów artystycznych,Gao Xingjiana. Moim celem było pokazanie szerokich i nowatorskich poszukiwańpierwszego chińskiego Noblisty w zakresie różnorodnych sztuk i mediów w kontekścieporównawczym Wschód – Zachód, jego umiejętności swobodnego przekraczania granic sztuk, wykorzystywania zasobów rodzimej kultury tradycyjnejoraz chińskiej filozofii taoistycznej z jej procesualnym rozumieniem rzeczywistości,a także estetyki pustki i artystycznego minimalizmu.

Źródło:

Porównania; 2020, 26, 1; 331-343
1733-165X

Pojawia się w:

Porównania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Druga część Through the Looking Glass… III na klawesyn Pawła Szymańskiego. Intertekstualna gra i forma muzyczna. Teoretyczne podstawy modelu
Paweł Szymański’s Through the Looking Glass… III, part two, for harpsichord. Intertextual game and musical form. Theoretical basis of the model

Autorzy:

Kostka, Violetta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/521898.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku

Tematy:

Paweł Szymański
intertekstualność
forma
fazowość
intertextuality
form
five-phase form

Opis:

Na podstawie pewnej grupy przeanalizowanych utworów Pawła Szymańskiego autorka stwierdza, że charakterystyczna dla tego kompozytora intertekstualność ściśle wiąże się z problemem formy muzycznej i aby móc formułować sensowne wnioski na temat jednego z tych dwóch problemów, należy posiadać wiedzę o drugim. Aby udowodnić swoją hipotezę, bierze na warsztat drugą część Through the Looking Glass… III na klawesyn. Najpierw odkrywa przed czytelnikami strukturę wyjściową utworu, jaką jest progresja melodyczna w stylu barokowym, potem formułuje prawdopodobny sposób transformacji tej struktury, by na końcu ujawnić, że tekst właściwy jest od początku do końca intertekstualną grą między barokowymi a nowoczesnymi znaczeniami muzycznymi. Tak skonstruowany technicznie utwór autorka widzi jako formę pięciofazową, w której kolejne fazy różnią się między sobą stopniem nawiązania do struktury wyjściowej. Fazy pierwsza, trzecia i piąta są krótkie i znacznie zbliżone do odpowiednich fragmentów struktury wyjściowej, natomiast fazy druga i czwarta — bardzo rozbudowane, przy czym druga — jest regularna i o średnim stopniu barokowości, natomiast czwarta — nieregularna i o wysokim stopniu nowoczesności.
On the basis of a number of analysed compositions by Paweł Szymański, the author states that the intertextuality, characteristic for this composer, is closely connected with the issue of a musical form. To be able to draw sensible conclusions concerning either of the above issues, one has to have knowledge on the other. In order to prove her hypothesis, the author has chosen the second movement of Through the Looking Glass… III for harpsichord. First, she reveals to the readers the basic structure of the composition, i.e. the melodic progression in the baroque style, then establishes the possible way of transforming this structure, and finally discloses the fact that the text proper is, from the beginning to the end, an intertextual play between baroque and modern musical meanings. The author perceives the composition, technically constructed in the above-mentioned way, as a five-phase form, where the subsequent phases differ by the degree of their relation to the basic structure. The first, third and fifth phases are short and considerably similar to the respective fragments of the basic structure, while the second and fourth ones are very extensive. The second phase is regular, characterised by an average degree of baroqueness, whereas the fourth one is irregular, with a high degree of modernity.

Źródło:

Aspekty Muzyki; 2018, 8; 441-454
2082-6044

Pojawia się w:

Aspekty Muzyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Odniesienia intertekstualne obecne w tłumaczeniu dramatu Ślub Witolda Gombrowicza na język kaszubski w świetle badań komparatystycznych
Intertekstualné ùprocëmnienia w dolmaczënkù dramatu Zdënk Witolda Gómbrowicza na kaszëbsczi jäzëk w kònteksce kòmparatisticznëch badérowaniów
Intertextual references present in the translation of Witold Gombrowicz’s drama The Marriage into Kashubian in the light of comparative researches

Autorzy:

Makurat, Hanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/487206.pdf

Data publikacji:

2014-10-01

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

intertekstualność
język kaszubski
Witold Gombrowicz
języki zachodniosłowiańskie
przekład
intertekstualnosc
kaszëbsczi jãzëk
Witold Gómbrowicz
zôpadno-słowiańsczé jãzëczi
dolmaczënk.
intertextuality
Kashubian
West Slavic languages
translation

Opis:

Hewòtny articzel pòswiãcony je zagadnieniu intertekstualnoscë w dolmaczënkù dramatu Zdënk Witolda Gómbrowicza na kaszëbsczi jãzëk, rozezdrzéwónémù na gruńce kòmparatisticznëch badérowaniów. Analiza òbjimô intertekstualné ùprocëmnienia, ùfùndowóné na spòdlowi relacji midzë praùsôdzkã a dolmaczënkã, pòlégającé na zwikszenim abò òsłabienim elementów swójnoscë i cëzoscë. Mieszczą sã tuwò w òsoblëwòscë: intertekstualnosc na rówiznie polisemii, intertekstualnosc na rówiznie metafòrë, a téż intertekstualnosc na rówiznie wskôzywôczów òrganizacji tekstu. Ta slédnô kategóriô òbjimô problemë z òdzdrzadlenim wëstąpiwający w praùsôdzkù dramatu gwarowi sztélizacji, òrtografnëch eksperimeńtów i rimów. Eksperimeńtë na jãzëkù przeprowadzoné przez Gómbrowicza nie wiedno ùdało sã òdzdrzadlëc w translacji na kaszëbsczi jãzëk, nimò że béł to dolmaczënk na jãzëk krótkò spòkrewniony.
This article is devoted to the issue of intertextuality in the translation of Witold Gombrowicz’s drama The Marriage into the Kashubian language considered on the ground of comparative researches. The analysis includes intertextual relationships founded on the basic relationship between the original and the translation, consisting of intensification or weakening of familiarity and strangeness elements. In particular it consists of intertextuality at the level of polysemy, intertextuality at the level of metaphor and intertextuality at the level of indicators of text organisation. The latter category includes problems with the reflection of the local dialect style, spelling and rhymes experiments which were all present in the original of the drama. It was not always possible to reflect the language experiments conducted by Witold Gombrowicz in the translation into the Kashubian language, even though it was a translation into a closely related language.

Źródło:

Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 174-183
1899-9417
2353-9763

Pojawia się w:

Przekłady Literatur Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Autografia i powtórzenie
Autography and repetition

Autorzy:

Wołk, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/578850.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

autobiografia
autoprezentacja
oryginalność
powtórzenie
intertekstualność
autobiography
autopresentation
oryginality
repeatability
intertextuality

Opis:

Przedmiotem artykułu jest dialektyka oryginalności i powtarzalności we współczesnych wypowiedziach autograficznych (czyli autobiograficznych w najszerszym, transgatunkowym i transdyskursywnym sensie tego terminu). Ideologia autobiografizmu oparta jest na kulcie jednostkowości i wyjątkowości (w tym samym stopniu życia, co tekstu), jednak jej realizacje odznaczają się dużym nasyceniem powtórzeniami — zarówno w wewnętrznym porządku twórczości danego autora (repetycje postaci, ich typów i wzajemnych relacji, miejsc, sekwencji zdarzeń, motywów tematycznych; autocytaty i autonawiązania), jak i w porządku zewnętrznym (powielanie konwencjonalnych wzorców wypowiedzi, chwytów retorycznych, naśladownictwo struktur tekstowych i schematów egzystencjalnych, nawiązania intertekstualne różnego typu, cytaty z rzeczywistości). Część z tych powtórzeń ma naturę intencjonalną, inne są mimowolne. Ich występowanie leży u podstaw zasadniczego dylematu twórczości autograficznej, uwidocznionego w zestawieniu skrajnych tez: „Wszystko, co nie jest […] autobiografią, jest plagiatem” (C. González-Ruano) oraz „Istnienie jest plagiatem” (E. M. Cioran).
The paper discusses dialectical tension between originality and repeatability in modern and post-modern autography (i.e. autobiography, or self-writing, in the broadest, trans-generic and trans-discursive sense of the term). The ideology of self-writing is based on the cult of individuality and exceptionality of life and text. Nevertheless, its realizations are inevitably marked by repetition and reproduction, both in the inner realm of given authors’s oeuvre (recurring characters and relations between them, reappearing places, events and themes; self-intertextuality) and in the outer contexts (replicating conventional discourse and existential patterns, imitating textual or rhetorical structures, different forms of intertextuality).

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 87-98
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Język muzeum, czyli o nowych sposobach odczytywania wystaw
Language of the museum, about new ways of interpreting exhibitions

Autorzy:

Niklewicz, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1110727.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

new museology
museum education
intertextuality
nowa muzeologia
edukacja muzealna
intertekstualność

Opis:

Artykuł stanowi refleksję na temat współczesnego muzeum. Ukazuje przestrzeń wystawienniczą, z jednej strony jako przestrzeń narracji – miejsce dialogu obiektów, kuratorów i widzów, z drugiej jako narrację przestrzeni – legitymizującą dzieła i formującą ich przekaz. Najistotniejszy kontekst stanowią badania sytuujące się w obszarze nowej muzeologii, wskazujące na możliwość wprowadzenia do języka muzeum elementów interdyscyplinarnych, również z zakresu literaturoznawstwa.
Linguistic theory which Mieke Bal presented in her text The Talking Museum, reproduced in the book Double Exposures: The Subject of Cultural Analysis, is one of the clearest signs of the New Museology. This self- critical field indicates changes in museum studies at the end of the twentieth century.

Źródło:

Polonistyka. Innowacje; 2015, 2; 165-174
2450-6435

Pojawia się w:

Polonistyka. Innowacje

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Ogórki małosolne antropomorfizowane. Próby o wierszu Za szkłem
Anthropomorphised freshly pickled gherkins. Attempts at the poem Behind glass

Autorzy:

Poprawa, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391653.pdf

Data publikacji:

2016-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

irony
allegory
rhyme
intertextuality
redefinition
ironia
alegoria
rym
intertekstualność
przewartościowanie

Opis:

The last volume of poetry by Stanisław Barańczak, titled Chirurgiczna precyzja (Surgical precision) features the poem Za szkłem (Behind glass). It is an extremely ironic and ambiguous work. The interpretation provided in this paper points to the exceptional importance of this text for Barańczak’s poetry as a whole.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 185-194
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

«Исторические» детективы Владимира Короткевича: вчера и сегодня
Powieści detektywistyczne Wladimira Karatkiewicza: wczoraj i dziś
Vladimir Karatkievich’s detective novels: yesterday and today

Autorzy:

Супа, Ванда

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944771.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

historia
powieść sensacyjna
tożsamość narodowa Białorusinów
intertekstualność
tożsamość narodowa białorusinów

Opis:

W artykule omówiono problematykę i synkretyczną poetykę dwóch „kryminałów retro” W. Karatkiewicza. Pisarz w dobie dominacji realizmu socjalistycznego połączył w swych utworach ważne idee (kształtowanie świadomości narodowej Białorusinów, interpretacja historii Białorusi) z elementami sensacji i romantycznym wątkiem miłosnym, charakterystycznymi dla modnej dzisiaj kultury masowej, wyprzedzając tym samym swoje czasy.
In the article problems and syncretic poetry in two retro detective novels written by V. Karatkievich are discussed. In the era of dominance of socialist realism the author combined important ideas (defining Belarusians’ national awareness, interpreting the history of Belarus) with the elements of sensation and romantic love motif, typical of modern popular culture which are ahead of their time.

Źródło:

Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 11-24
2081-2515

Pojawia się w:

Białorutenistyka Białostocka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

W pułapce intertekstualności. O potencjalnym przekładzie powieści Rot (Hunger) Senthurana Varatharajaha
In the trap of intertextuality. On the potential translation of Senthuran Varatharajah’s novel Rot (Hunger)

Autorzy:

Majkiewicz, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520317.pdf

Data publikacji:

2023-12-18

Wydawca:

Uniwersytet Bielsko-Bialski

Tematy:

Intertextuality
Senthuran Varatharajah
Rot (Hunger)
potential translation
intertekstualność
przekład potencjalny

Opis:

The researcher assumes that not all references to earlier texts should be defined as intertextual. Based on a functional criterion, she considers intertextual references that enrich or constitute the semantics of a text to be intertextual references that are relevant to translation theory and practice. The aims of this article are, firstly, to examine the sense-making role of intertextual references in the 2022 novel Rot (Hunger) by the Sri Lankan German-language writer Senthuran Varatharajah, and, secondly, to identify the difficulties facing a potential translator.

Źródło:

Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 19-34
1731-3317

Pojawia się w:

Świat i Słowo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

The Return of The Labyrinth; notes on Edwin Muir’s poem and its paradoxical dynamics of symbolism

Autorzy:

Korusiewicz, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520326.pdf

Data publikacji:

2023-12-18

Wydawca:

Uniwersytet Bielsko-Bialski

Tematy:

labirynt
tragizm
mit
intertekstualność
labyrinth/maze
the tragic
myth
intertextuality

Opis:

The aim of the paper is to apply selected classical and contemporary conceptions of the labyrinth in a hermeneutic interpretation of the poem The Labyrinth by the Scottish poet Edwin Muir with reference to its conception of space and time, and the notion of subjectivity as the centre of the labyrinth/maze, as well as to point to the poem’s multilayer intertextuality, whose most significant tropes are elaborate transformations of the Minoan myth and modernist inspiration in the work of Kafka. The final part of the article presents the possibility of continuing research on the specificity of the tragic vision presented in the poem in reference to the approach proposed by Hans Urs von Balthasar.

Źródło:

Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 71-94
1731-3317

Pojawia się w:

Świat i Słowo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Traces of intertextuality in Henry James’s novella Daisy Miller and its Polish translations

Autorzy:

Szczygłowska, Tatiana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520332.pdf

Data publikacji:

2023-12-18

Wydawca:

Uniwersytet Bielsko-Bialski

Tematy:

intertekstualność
Henry James
Daisy Miller
polski przekład
intertextuality
Polish translation

Opis:

The article adopts a contrastive perspective to the study of intertextual references found in Henry James’s novella Daisy Miller (1878) and its two Polish translations by Jadwiga Olędzka (1961) and Magdalena Moltzan-Małkowska (2013). The aim is to identify selected traces of intertextuality included in the source text and analyse how they have been dealt with by each translator in the process of establishing a new intertextual relationship, namely, that between the original and its translation. Assuming that texts do not exist in a vacuum, but are rather propelled by other (con)textual units, the question is whether and to what extent the intertextual tropes enriching the artistic significance of the novella are available and understandable to the reader of its Polish translations.

Źródło:

Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 95-112
1731-3317

Pojawia się w:

Świat i Słowo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Adaptacja auratyczna. Artystyczne próby i teoretyczny zamach
The auratic adaptation. The artistic endeavors and a theoretical attempt

Autorzy:

Jauksz, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25113915.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

adaptacja
aura
intertekstualność
wiek XIX
adaptation
intertextuality
19th century

Opis:

Tekst jest próbą zarysowania zjawiska adaptacji ducha minionego czasu, tekstowych realizacji nawiązujących do dawnych konwencji artystycznych i pozostających z nimi w silnej zależności intertekstualnej. Przykładami tych adaptacji auratycznych są tu Fortepian Jane Campion, Liga Niezwykłych Dżentlemenów Alana Moore’a i Kevina O’Neile’a oraz The Lighthouse Roberta Eggersa, a charakter ich związków z tematami i problemami dziewiętnastowiecznej formacji kulturowej jest punktem wyjścia do refleksji o adaptowaniu i przerabianiu XIX wieku.
The text aims at depicting a problem of adaptations of past times and their aura, textual realizations of today in their relation to artistic conventions that belong to the past, yet show permanence in the contemporary artistic practices. As the examples of the so-called auratic adaptations the text points at Jane Campion’s The Piano, Alan Moore’s and Kevin O’Neil’s The League of Extraordinary Gentlemen and Robert Egger’s The Lighthouse and the character of their relation to some themes and problems of the 19-century formation is a point of departure for a consideration of practices of adapting and transforming the 19th century in the contemporary fiction.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 26-39
2353-4583
2449-7401

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Denegation, Textuality and Intertextuality in ”The Idiots”: Epistemological Transformation of Conrad’s Tale
Denegacja, tekstualność i intertekstualność w „Idiotach”: Epistemologiczna transformacja opowiadania Josepha Conrada

Autorzy:

Branny, Grażyna Maria Teresa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/37553372.pdf

Data publikacji:

2024

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

Joseph Conrad
denegacja
tekstualność
intertekstualność
William Faulkner
denegation
textuality
intertextuality

Opis:

“The Idiots,” published as part of Conrad’s first collection of short stories Tales of Unrest (1898), is, by far, the most minimalist of all his tales, therefore dubbed “pointless” by one of his critics. As such, it has mostly occasioned contextual readings to date, purely literary approaches to the story being few and far between. The present article offers a transformative reappraisal of this deprecated Conrad tale, in considering its artistic texture. A combined textual and intertextual approach proposed here reveals the presence, also in this Conrad story, of the modernist device of denegation (assertion of presence by absence, and vice versa) usually ascribed to William Faulkner, which helps resolve the issue of the tale’s ambiguous ending by defining it as the main heroine’s accidental drowning rather than suicide as it is usually seen in Conrad criticism. In its epistemologically transformative role, denegation likewise removes the odium of senselessness from “The Idiots” by identifying its covert, because denegatively construed, taboo theme of incest. The intertextual (Bakhtinian) reading of the story in Kristeva’s understanding of the term, and therefore through recourse to a later writer, i.e., Faulkner, does not only confirm the presence of the theme of incest in “The Idiots” but also reveals the American modernist’s unacknowledged indebtedness to this Conrad tale for some of the key motifs, if not its overall theme, of his most famous novel The Sound and the Fury (1929).
„Idioci”, opowieść, która ukazała się w pierwszym zbiorze opowiadań Josepha Conrada pt. Tales of Unrest (1898), jest chyba jego najbardziej minimalistycznym krótkim tekstem, który zyskał przez to u jednego z jego krytyków miano „bezsensownego”. Ze względu na swą lakoniczność opowiadanie było dotąd głównie poddawane analizie kontekstualnej, wskutek czego czysto literackie podejścia do tekstu prawie nie istnieją. Niniejszy artykuł stanowi próbę epistemologicznego przewartościowania tego niedocenianego i krytykowanego opowiadania Conrada poprzez poddanie go wnikliwej estetycznej analizie. Zastosowane w tym celu eklektyczne, bo tekstualne i intertekstualne, podejście do tekstu ujawnia obecność w nim modernistycznej metody narracyjnej zwanej denegacją (potwierdzeniem obecności poprzez nieobecność i odwrotnie), zwykle przypisywanej Williamowi Faulknerowi, co pozwala na rozwikłanie zagadki niejednoznacznego zakończenia opowiadania poprzez jego zdefiniowanie jako przypadkowe utonięcie bohaterki opowiadania, nie zaś jej samobójstwo, jak chcą krytycy. Ponadto, denegacja pełni w tekście także inną transformacyjną funkcję, nadając wreszcie opowiadaniu sens poprzez wskazanie na jego denegatywnie skonstruowaną tematykę tabu dotyczącą incestu. Intertekstualna (bachtinowska) interpretacja „Idiotów” w pojęciu Kristevej, a zatem poprzez odniesienie do pisarza późniejszego, tu Williama Faulknera, nie tylko potwierdza obecność tematyki kazirodztwa w opowiadaniu Conrada, ale także ujawnia literacki dług Faulknera wobec Conrada, i to nie tylko w kwestii denegacji, którą dotąd przypisywano temu pierwszemu, ale także w stosunku do tematyki oraz szeregu motywów najbardziej eksperymentalnej powieści Faulknera Wściekłość i wrzask (1929).

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 259-272
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

НАРАТИВНІ СТРАТЕГІЇ В РОМАНІ ІЛЛАРІОНА ПАВЛЮКА БІЛИЙ ПОПІЛ
NARRATIVE STRATEGIES IN ILLARION PAVLIUK’S NOVEL WHITE ASH
STRATEGIE NARRACYJNE W POWIEŚCI IŁŁARIONА PAWLUKА BIAŁY POPIÓŁ

Autorzy:

Weszczykowa, Ołena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601854.pdf

Data publikacji:

2021-09-13

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

narrative strategy
retrodetective
noire
intertextuality
unreliable narrator
prolepsis
strategia narracyjna
strategia narracyjna, kryminał retro, noir, intertekstualność, niewiarygodny narrator; prolepsis
kryminał retro
noir
intertekstualność
niewiarygodny narrator

Opis:

The article is devoted to the analysis of narrative strategies in the debut novel of Illarion Pavliuk White Ashes. Taking into consideration the author’s intention and tracking the influence of the textual indicia on the recipient, the article aims to find out how the narration is organized and what artistic effects the author was trying to achieve. The features of retrodetective and noir as “adrenaline” genres present in the novel are analyzed. The cinematic qualities of the work as a result of the author’s intention is marked. The leading narrative strategy used in the novel, the intertextuality, is highlighted, in particular, the intertextual interaction with the story of M. Hohol Vii, and the influence of intertextems on the reader’s interpretation of the text. The phenomenon of unreliable narration is considered on the basis of the selected material and it is proved that the homodiegetic narrator, private detective Taras Bilyi, is unreliable. The strategy of using prolepsis and provoking the reader’s hesitation which is realized through the formation of doubts about the nature of the artistic convention of the events described, is also examined.
Artykuł poświęcony jest analizie strategii narracyjnych w debiutanckiej powieści Iłłariona Pawluka Biały popiół. Celem artykułu jest ustalenie, jak zorganizowana jest narracja i jakie efekty artystyczne autor starał się osiągnąć, poprzez zwrócenie uwagi na intencje autora i śledzeniewpływu poszczególnych znaków  tekstowych na odbiorcę. Analizowane są obecne w powieści cechy kryminału retro i noir jako gatunków „adrenaliny”. Zwrócono uwagę na kinematograficzny charakter pracy wynikający z pomysłu autora. Podkreślono wiodącą strategię narracyjną powieści – intertekstualność, w szczególności intertekstualne interakcje z opowieścią Mikołaja Gogola Wij oraz wpływ intertekstów na interpretację tekstu przez czytelnika. Rozpatrzono zjawisko nierzetelnej narracji na wybranym materiale i wykazano, że narrator homodiegetyczny – prywatny detektyw Taras Biłyj – jest niewiarygodny. Badana jest także strategia stosowania prolepsy i wywoływania wahania czytelnika, realizowana poprzez budzenie wątpliwości co do natury artystycznej umowności przedstawianych wydarzeń.

Źródło:

Studia Ukrainica Posnaniensia; 2021, 9, 1; 121-130
2300-4754

Pojawia się w:

Studia Ukrainica Posnaniensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

„Czarny kozioł” lub Leśmianowska reinterpretacja „Złotego osła” Apulejusza
“The Black Goat” or Leśmian’s reinterpretation of Apuleius’s “Golden Ass”

Autorzy:

Vandenborre, Katia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012469.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Bolesław Leśmian
Apulejusz
metamorfoza
baśn
intertekstualność
Apuleius
metamorphosis
fairy-tale
intertextuality

Opis:

The present article aims to study The Black Goat by Bolesław Leśmian in view of its intertextual dialogue with the antique model of metamorphic literature: Metamorphoses, or The Golden Ass by Apuleius. Although the fairy tale was published in a volume entitled Polish Fairy Tales, it is partially based on foreign sources that the author cleverly hid behind other Polish stories. The comparison of The Black Goat with The Golden Ass shows that the Polish poet drew inspiration mainly from Apuleius’s novel, in which a man is also transformed into a stubborn animal. The symbolism of colours and light, which Leśmian modernized and adapted for the modern Polish reader, confirms this hypothesis. Comparative work on both texts helps to understand Leśmian’s reinterpretation of the concept of metamorphosis and his contribution to the reflection on this topic.

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 209-219
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Przejawy intertekstualności w rozprawie sądowej
Intertextuality in trial

Autorzy:

Gmerek, Karolina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/531418.pdf

Data publikacji:

2017-01-01

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR

Tematy:

intertekstualność
rozprawa sądowa
działanie komunikacyjne
zdarzenie komunikacyjne
intertextuality
trial
courtroom discource

Opis:

Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska intertekstualności jako stałego elementu rozprawy sądowej. Intertekstualność zostanie ukazana jako zjawisko współtworzące zarówno wzorzec normatywny, jak i uzualny rozprawy sądowej postrzeganej jako złożone zdarzenie komunikacyjne. Analiza intertekstualności zostanie dokonana na podstawie normatywnych źródeł wzorca gatunkowego rozprawy sądowej, jak również materiału badawczego pozyskanego w drodze obserwacji uczestniczącej. Przywołane w artykule przykłady będą odgrywały rolę ilustrującą te działania i zdarzenia komunikacyjne związane z intertekstualnością, które stanowią przejaw: (1) realizacji wzorca normatywnego rozprawy sądowej; (2) działań kształtowanych w drodze praktyki postępowania; (2) przekroczenia wzorca normatywnego. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na aspekt strukturalny i funkcjonalny tych przejawów intertekstualności, które kształtowane są w drodze praktyki postępowania.
The aim of this article is to present a permanent part a of trial which is a phenomenon of intertextuality. The phenomenon co-creates the model of trial (seen as a complex communication event). The analysis of intertextuality is conducted on the basis of normative sources of the model of trial and the material recorded during field research in the courtroom. The examples of communication acts and events used in the article are: (1) components of the normative model of trial; (2) created due to communication practice; (3) examples of the normative model of trial contravening. The specific aim of this article is to describe structural and functional aspects of these communication acts and events, which are created due to communication practice.

Źródło:

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2017, 1(14); 34-51
2082-3304

Pojawia się w:

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Związki literatury sowizdrzalskiej z subkulturą hip-hopu. Intertekstualny dialog
Juxtaposition of the Polish Picaresque Literature and Hip-Hop. Intertextual Dialogue

Autorzy:

Maciejczyk, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/451170.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

intertextuality
Polish picaresque literature
hip-hop
intertekstualność
literatura sowizdrzalska w Polsce

Opis:

The article attempts to juxtapose the Polish picaresque literature of the sixteenth and seventeenth centuries and contemporary Polish hip-hop lyrics. It focuses on a dialogue between products of cultures that are distant from one another temporally. Intertextuality, as a research tool, creates an interesting way of looking at such seemingly dissimilar cultural phenomena, and the result of these investigations shows a clear dialogism of these texts.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 475-482
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Paul Muldoon: O sobie samym zwielokrotnionym
Paul Muldoon: About his multiplied self

Autorzy:

Pietrzak, Wit

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/682749.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

English-speaking poetry
intertextuality
autobiographism
Paul Muldoon
poezja anglojęzyczna
intertekstualność
autobiografizm

Opis:

This article discusses, in particular, two poems by Paul Muldoon, included in his latest collection entitled One Thousand Things Worth Knowing (2015) – Paul Muldoon: Pompeii and Cuba (2). In the course of analysis, some dominating motifs within Muldoon’s literature are indicated, together with the methods he uses to incorporate them into his various poems and narrative poetry. In consequence, the key aspects of his poetry are emphasised – deliberations upon identity and autobiography, reflections on the place of the poem in the world and the poet’s responsibility towards the society he originates from.
W niniejszym artykule omówione są w szczególności dwa wiersze Paula Muldoona z jego najnowszego tomu One Thousand Things Worth Knowing (2015): Paul Muldoon: Pompeje i Kuba(2). W trakcie analizy wskazane zostają dominujące motywy twórczości poety oraz sposoby, w jakie są one przepracowywane w różnych wierszach i poematach. W efekcie zostają uwypuklone kluczowe aspekty jego poezji – rozważania nad pojęciami tożsamości i autobiografii, namysł nad miejscem wiersza w świecie oraz nad odpowiedzialnością poety względem społeczności, z której się wywodzi.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 269-282
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

The Image of Man in Metafictional Novels by John Banville: Celebrating the Power of the Imagination
Obraz człowieka w powieściach metafikcyjnych Johna Banville’a: Pochwała siły wyobraźni

Autorzy:

Czerniakowski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1900737.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

postmodernism
metafiction
creative imagination
intertextuality
heterotopia
postmodernizm
metafikcja
wybraźnia twórcza
intertekstualność

Opis:

Artykuł analizuje strategie budowy obrazu człowieka, które John Banville stosuje w swoich dwóch metafikcyjnych powieściach – Kepler i Doctor Copernicus. Autor eseju kolejno omawia: siłę kreatywnej wyobraźni domniemanego autora i narratora oraz samoświadomość jednej z postaci, Rheticusa, w tworzeniu fikcji oraz intertekstualność powieści. Przy okazji analizy ostatniego aspektu utworów wspomniany zostaje również termin Michela Foucault – heterotopia. Wnioski o człowieku, do jakich prowadzi ta analiza, pokazują, że z jednej strony dysponuje on praktycznie nieograniczoną wyobraźnią twórczą. Z drugiej zaś, człowiek jest zagubiony w świecie niewyraźnych granic ontologicznych, co udowadnia dość paradoksalną wizję człowieka.
The essay analyzes how John Banville reconstructs the image of man in his two novels Kepler and Doctor Copernicus by means of broadly understood metafiction. The Author of the essay discusses the following elements: implied author’s and narrator’s power of creative imagination and Rheticus’s self-consciousness which enables to create fiction and intertextuality of the novel. When analyzing the last aspect of the novels, the Author mentions also Michel Foucault’s term, heterotopia. The results of this analysis are twofold. On the one hand, man has got practically unlimited creative imagination on their part. On the other hand, man seems to be lost in the world of unclear ontological boundaries, which proves a paradoxical image of man.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 209-223
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Materialność intertekstualności. Figura cienia w komiksie Fun Home Alison Bechdel
The Materiality of Intertextuality: the Figure of the Shadow in Alison Bechdel’s Fun Home

Autorzy:

Sobczak, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1364831.pdf

Data publikacji:

2019-12-29

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

identity
comics
psychoanalysis
intertextuality
Proust
intertekstualność
komiks
tożsamość
psychoanaliza
materialność
cień

Opis:

Studium przypadku okrzykniętego „wydarzeniem roku” autobiograficznego komiksu Alison Bechdel Fun home bada, w jaki sposób ikoniczno-werbalna płaszczyzna nawiązuje intertekstualną relację z dziełem W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta, które staje się głównym pośrednikiem w podwójnym (graficzno-tekstowym) kodowaniu tożsamości płciowej, seksualnej, artystycznej bohaterów: ojca i córki. Najważniejszą figurą przedstawienia oraz językiem opisu jest cień, który odzyskany z Jungowskiej psychoanalizy nabiera w komiksie bardziej materialnego, mniej abstrakcyjnego charakteru.
In this article, I analyse Alison Bechdel’s autobiographical comic book Fun Home, which has been hailed as the “event of the year,” demonstrating how its visual and verbal layer engages in an intertextual dialogue with Marcel Proust’s In Search of Lost Time. Proust’s novel becomes the main intermediary in the double (graphic and textual) coding of gender, sexual, and artistic identity of the main characters: father and daughter. The figure of the shadow plays a crucial role in description and representation; adapted from Jungian psychoanalysis, it takes on a more material and less abstract character in Bechdel’s comic book.

Źródło:

Forum Poetyki; 2019, 17; 29-39
2451-1404

Pojawia się w:

Forum Poetyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Niebieska sukienka, język konwenansów i tłumaczenie juweniliów. Wokół "Frasi all’innamorata" Cesarego Pavese
A Blue Dress, the Language of the Proprieties, and Juvenilia in Translation. Some Remarks on the “Frasi all’innamorata” by Cesare Pavese

Autorzy:

Płaszczewska, Olga

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/446629.pdf

Data publikacji:

2016-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Cesare Pavese
translation
intertextuality
themes in poetry
przekład
intertekstualność
tematy poetyckie

Opis:

The main purpose of the essay is to present one of the juvenilia by Cesare Pavese as a coherent text worth of being diffused. For this reason, the poem “Frasi all’innamorata” (1930), in its original version, opens the essay. The interpretation of the text is undertaken to show both its literary and cultural inspirations (W. Whitman, G. Gozzano, psychoanalysis) and dominant artistic strategies (transforming poetry into prose, playing with colloquial speech and linguistic clichés). Moreover, the presentation of possible difficulties in translation of the poem leads to a reflection on the themes of Pavese’s poetry such as solitude, a lack of love, anxieties caused by human physicality, alienation, and disapproval of superficiality in interpersonal relations. The Polish version of the poem acts as a final proposal of its reading.
Artykuł stanowi komentarz do nieprzekładanego dotąd na polski iuvenilium Cesarego Pavese Frasi all’innamorata (1930). Wskazanie inspiracji wiersza (W. Whitman, G. Gozzano, echa psychoanalizy Freuda), analiza strategii artystycznych zastosowanych w utworze (stylizacja na prozę, posłużenie się językiem potocznym, wykorzystanie banału słownego jako tworzywa literackiego) oraz wyjaśnienie potencjalnych problemów translatorskich prowadzą do refleksji nad tematyką poezji Pavesego, oscylującą wokół wątków samotności, braku miłości, niepokojów związanych z odkrywaniem ludzkiej cielesności, wyobcowania i niezgody wobec konwenansów. Wiersz Pavesego w oryginale, interpretowany następnie jako ironiczne oskarżenie powierzchowności relacji międzyludzkich, poprzedza analityczną część tekstu, natomiast jego tłumaczenie, umieszczone na końcu, stanowi ostateczną propozycję interpretacyjną.

Źródło:

Italica Wratislaviensia; 2016, 7; 145-161
2084-4514

Pojawia się w:

Italica Wratislaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

O strategii tłumaczenia na przykładzie powieści "Ministerstwo bólu" Dubravki Ugrešić
Strategija prijevoda u romanu Dubravke Ugrešić "Ministarstvo boli"
The translation strategy in Dubravka Ugresic’s novel "The ministry of pain"

Autorzy:

Gostomska, Anita

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/487017.pdf

Data publikacji:

2009-10-01

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Dubravka Ugrešić
Ministarstvo boli
Dorota Jovanka CIrlić
intertekstualność
nieprzekładalność
intertextuality
untranslatability

Opis:

Ovaj tekst predstavlja jedan od najnovijih romana Dubravke Ugrešić smatrani kao predmet prijevoda. Roman "Ministarstvo boli" utemeljen na jugoslavenskoj prošlosti u ponekim se djelovima pokazuje blizak nemogućnosti prevođenja. Problem se osobito odnosi na esejističke dijelove koje ocjenjuju hrvatsku književnost ili komunizam u bivšoj Jugoslaviji. Dorota Jovanka Ćirlić, kao prevoditeljica, odlučila je objasniti neke od poteškoća u odvojenoj bilješci dodanoj romanu (napomene dopunjavaju komentar autorice). Problematične riječi i fraze ostavljene bez takvog objašnjenja mogu ga naći izravno u romanu (deskriptivno komentirane) ili prepuštene su sposobnosti čitatelja. Osim kulturne osnove u romanu postoji također jezično pitanje koje s obzirom na njegovi komplicirani karakter i strategiju prevođenja u tome slučaju trebalo bi prikazati posebno na drugom mjestu.
The text presents one of Dubravka Ugresic’s latest novels perceived as the subject of translation. "The ministry of pain" founded on (ex-)Yugoslavian past turns out extremely difficult, in some parts it seems close to the untranslability. The problem concerns especially the parts which are more essayistic and estimate Croatian literature or communism in former Yugoslavia. Dorota Jovanka Ćirlić, the translator, had decided to explain some of the difficulties in her special note added to the novel (the footnotes supplement the writer’s endnotes). The troublesome words and phrases left without that kind of explanation might find it directly in the novel (descriptively commented) or require reader’s self-reliance. Apart from the cultural setting there is also a language question in the novel which because of its complex character and the translation strategy shall be interpreted separately.

Źródło:

Przekłady Literatur Słowiańskich; 2009, 1, 1; 84-91
1899-9417
2353-9763

Pojawia się w:

Przekłady Literatur Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce