Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hydrolizaty" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-29 z 29
    Tytuł:
    Stabilizacja oleju rzepakowego za pomoca kolagenowych hydrolizatow bialkowych
    Autorzy:
    Flaczyk, E
    Korczak, J.
    Gorecka, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/833505.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    stabilizacja
    kolagen
    olej rzepakowy
    hydrolizaty bialkowe
    dodatki do zywnosci
    hydrolizaty enzymatyczne
    hydrolizaty kwasowe
    stabilization
    collagen
    rapeseed oil
    protein hydrolysate
    additive
    enzymatic hydrolysate
    acidic hydrolysate
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2003, 24, 1; 67-76
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hydrolizatów kappa karagenu na ograniczenie nadmiernego wzrostu kryształów lodu w lodach mlecznych
    Effect of kappa carrageenan hydrolysates on limiting excessive ice crystals growth in ice creams
    Autorzy:
    Kaminska-Dworznicka, A.
    Samborska, K.
    Rybak, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/825961.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    lodziarstwo
    technologia produkcji
    lody mleczne
    kappa-karagen
    hydrolizaty
    rekrystalizacja
    Opis:
    Celem pracy było pozyskanie nowych substancji stabilizujących i zaprojektowanie układu mającego na celu ograniczenie procesu rekrystalizacji w trakcie przechowywania lodów mlecznych. Pierwszy etap badań obejmował proces hydrolizy kwasowej κ-karagenu, z wykorzystaniem H₂SO₄ i HCl. Przy użyciu chromatografii żelowej SEC określono masę cząsteczkową otrzymanych hydrolizatów. Następnie podjęto próbę wykorzystania otrzymanych związków jako stabilizatorów do lodów mlecznych. Kolejnym etapem badań była analiza procesu rekrystalizacji na podstawie fotografii kryształów lodu wykonanych po przygotowaniu lodów mlecznych, po tygodniu oraz po miesiącu ich przechowywania, za pomocą mikroskopu Alphaphot-2 YS2 i kamery Nikon DS-F. W badanych próbkach oprócz κ-karagenu i jego pochodnych zastosowano również dodatek żelatyny, gumy guar, alkoholu i gotowych mieszanek stabilizujących firmy Danisco (DuPont). Hydroliza kwasowa z zastosowanie HCl i H₂SO₄ wpłynęła na redukcję masy cząsteczkowej κ-karagenu ok. 10-krotnie. Na podstawie fotografii kryształów lodu zawartych w lodach mlecznych stwierdzono, że obecność hydrolizatów κ-karagenu miała większy wpływ na ograniczenie procesu rekrystalizacji niż dodatek samego κ-karagenu czy dodatek przemysłowych mieszanek stabilizujących. Po miesiącu przechowania średnica kryształów lodu w próbkach lodów z dodatkiem hydrolizatu κ-karagenu uzyskanego po hydrolizie HCl nie przekroczyła 16 μm, podczas gdy w próbkach z dodatkiem niehydrolizowanego κ-karagenu, po tym samym czasie – przekraczała 25 μm.
    The objective of the research study was to produce new stabilizing substances and to develop a system to reduce the recrystallization process while storing ice cream products. The first stage of the research comprised an acid hydrolysis process of κ-carrageenan with the use of H₂SO₄ and HCl. A SEC gel permeation chromatography was applied to determine the weight of the hydrolysates produced. Then, an attempt was made to utilize the compounds produced as stabilizers for ice creams. The next research stage was to analyze, with the use of Alphaphot-2 YS2 microscope and Nikon DS-F camera, the process of recrystallization on the basis of the ice crystals images taken instantly after the ice creams were made, after one week and, next, one month of storing them. In addition to κ-carrageenan and its derivatives, gelatin, guar gum, alcohol, and ready-mixed stabilizing mixtures manufactured by Danisco Co. (DuPont) were added to the samples investigated. The acid hydrolysis with the use of H₂SO₄ and HCl caused the molar mass of κ-carrageenan to decrease by ca. 10 times. Based on the images of ice crystals contained in ice cream products, it was found that the presence of κ-carrageenan hydrolysates had a greater effect on reducing the recrystallization process than the addition of κ-carrageenan alone or the addition of industrial compound stabilizers. As regards the ice cream samples with the added κ-carrageenan hydrolysate after hydrolysis with HCl, after one month of storing the ice creams, the equivalent diameter of ice crystals therein did not exceed 16 μm, whereas, as regards the ice cream samples stored for one month and with the non-hydrolyzed κ-carrageenan added, that diameter exceeded 25 μm.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2015, 22, 5
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modyfikacja właściwości biomateriałów chitozanowych przez dodatki hydrolizatów keratyny
    The modification of biomaterials properties by addition of keratin hydrolyzates
    Autorzy:
    Skopińska-Wiśniewska, J.
    Sionkowska, A.
    Kozłowska, J.
    Płanecka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285212.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    biomateriały chitozanowe
    hydrolizaty
    kreatyna
    biomaterials
    hydrolysates
    keratin
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 123-125
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawartość chloropropanodioli w kwasowych hydrolizatach białek roślinnych i sosach sojowych
    Content of chloropropanediols in acid hydrolysates of vegetable proteins and in soy sauces
    Autorzy:
    Kowalska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826435.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty bialkowe
    hydrolizaty kwasowe
    sos sojowy
    chloropropanodiole
    chloropropanole
    chlorohydryna
    acidic hydrolysate
    protein hydrolysate
    soy sauce
    chloropropanediol
    chloropropanol
    3-monochloropropane-1,2-diol
    Opis:
    W wielu krajach azjatyckich sosy sojowe są tradycyjnymi, od wieków stosowanymi przyprawami smakowo-zapachowymi dodawanymi do żywności w toku produkcji wyrobów spożywczych, jak i przyprawami stołowymi do indywidualnego uznania konsumenta. Światowa roczna produkcja sosu sojowego wynosi ponad 10 mld litrów (10 mln ton). Największym producentem sosu sojowego są Chiny (5 mln ton). Chiny są również głównym jego eksporterem (ponad 94 tys. ton). Obserwowana jest ekspansja tych produktów na rynki krajów Europy i Ameryki. Stosuje się dwie główne grupy metod produkcji sosów sojowych: fermentacyjne i polegające na kwasowej hydrolizie białek. Produkcja sosów sojowych według technologii tradycyjnych (metody fermentacyjne) jest długotrwała, a przez to kosztowna. Rozwijane są zatem technologie polegające na fermentacji “przyspieszonej” bądź wykorzystujące surowce semisyntetyczne (kwasowe hydrolizaty białek roślinnych – HVP). Na przełomie lat 70. i 80. XX w. stwierdzono obecność w HVP i produkowanych na bazie HVP sosach sojowych 3-monochloropropanodiolu (3-MCPD), a potem obecność 2-MCPD, dichloropropanoli (DCP) oraz estrów chloropochodnych propanodioli i propanolu z kwasami tłuszczowymi. Związki te są szkodliwe dla zdrowia, a spożywane w większych ilościach wywołują zmiany rakotwórcze, choroby nerek i zaburzenia reprodukcyjne. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący produkcji sosów sojowych. Celem tego przeglądu było zebranie informacji dotyczących technologii produkcji sosów sojowych. Szczególną uwagę zwrócono na obecność 3-MCPD. Omówiono regulacje prawne i metody analityczne dotyczące oznaczania 3-monochloropropanodiolu.
    In many Asian countries, soy sauces are traditional products that have been used for ages as aromatic and flavouring spices added to foods during their manufacture; they are also used as table condiments applied at the individual discretion of consumers. The annual world production of soy sauces amounts to over 10 billion (bn) litres (10 m tonnes). China is the largest producer of soy sauces (5 m tonnes) and their main exporter (over 94 thousand tonnes). Currently, soy sauces are reported to expand into the European and American markets. Two main groups of methods are applied to produce soy sauces: fermentation processes and procedures based on acid-hydrolysis of proteins. The production of soy sauces using the traditional (fermentation methods) technologies is time consuming and, thus, expensive. So, the technologies have been developed, which consist in the ‘accelerated’ fermentation or utilize semi-synthetic materials (HVP acid-hydrolyzed vegetable proteins). At the turn of 1970s and 1980s in the 20th century, 3-monochloropropane-1,2-diol (3-MCPD) were found in HVP and in HVP-based soy sauces, and, later, 2-MCPD, dichloropropanols (DCP), and esters of chlorinated propanediols and propanol with fatty acids. Those compounds are harmful to health and, if eaten in larger quantities, they induce carcinogenic changes, kidney diseases, and reproductive disorders. In this research study, a review of reference literature is presented on the production of soy souses. The objective of the review was to compile information on the production technologies of soy sauces. In particular, the occurrence of 3-MCPD was highlighted. Law regulations were discussed as were the analytical methods of determining 3-MCPD.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 2
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ ogrzewania mikrofalowego na właściwości reologiczne roztworów hydrolizatów skrobi o różnym stopniu depolimeryzacji
    Effect of microwave irradiation on rheological properties of starch hydrolysate solutions showing different degree of depolymerization
    Autorzy:
    Przetaczek, I.
    Fortuna, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826291.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    mikrofale
    ogrzewanie
    hydrolizaty skrobiowe
    wlasciwosci reologiczne
    depolimeryzacja
    maltodekstryny
    modyfikacja fizyczna
    Opis:
    Celem niniejszej pracy była ocena wpływu ogrzewania mikrofalowego na właściwości reologiczne roztworów maltodekstryn ziemniaczanych, różniących się stopniem scukrzenia. Materiał badawczy stanowiły handlowe hydrolizaty skrobi o trzech stopniach depolimeryzacji oraz maltodekstryna laboratoryjna o średnim stopniu scukrzenia. Z badanych maltodekstryn sporządzono roztwory, które analizowano przy użyciu reometru rotacyjnego. Wykreślono krzywe płynięcia w temp. 50 °C oraz krzywe określające zależność lepkości od temperatury w zakresie od 20 do 60 °C. Do opisu krzywych płynięcia zastosowano model Herschela-Bulkley'a, Newtona, a model Arrheniusa wykorzystano do wyznaczenia parametrów krzywych zależności lepkości od temperatury. Przeprowadzone analizy dowiodły, że modyfikacja fizyczna maltodekstryn przyczyniła się do zmiany wielkości parametrów reologicznych sporządzonych z nich roztworów. Oddziaływanie polem mikrofalowym o mocy 440 W na hydrolizaty skrobiowe o średnim i wysokim stopniu depolimeryzacji spowodowało obniżenie wartości liczbowych współczynnika lepkości dynamicznej. Natomiast podwyższenie mocy mikrofalowania do 800 W przyczyniło się do wzrostu wielkości tego parametru, za wyjątkiem handlowej maltodekstryny średnio scukrzonej. Z kolei charakterystyka temperaturowa lepkości preparatów sporządzonych ze średnio i wysoko scukrzonych hydrolizatów skrobiowych nie uległa zmianie po ich ogrzewaniu mikrofalowym.
    The objective of this study was to assess the impact of microwave irradiation on rheological properties of potato maltodextrin solutions showing different saccharification degree. The investigation material constituted commercial potato hydrolysates with three degrees of depolymerization and a laboratory maltodextrin of a middle degree of saccharification. The maltodextrins studied were used to make solutions, which were analyzed using a rotational rheometer. Flow curves at 50 ºC were plotted as were curves determining the relation between viscosity and temperature in the range from 20 to 60 ºC. In order to describe flow curves, Herschel-Bulkley and Newton models were applied, and Arrhenius model was used to determine the parameters of viscosity-temperature curves. The analyses accomplished proved that the physical modification of maltodextrins contributed to a change in the values of rheological parameters of solutions made thereof. The impact of a 440 W microwave irradiation on the potato hydrolysates with a medium and high degree of depolimerization caused the decrease in numerical values of dynamic viscosity coefficient. The increased microwave irradiation power to 800 W caused this parameter to increase, too, except for a commercial, medium saccharified maltodextrin. On the other hand, the temperature characteristic of viscosity of preparations made of medium and highly saccharified starch hydrolisates did not change after their microwave irradiation.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 5
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw parametrow suszenia rozpylowego na jakosc hydrolizatu bialkowego
    Impact of spray drying parameters on the quality of protein hydrolysate
    Autorzy:
    Janiszewska, E
    Cupial, D
    Witrowa-Rajchert, D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827992.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty bialkowe
    jakosc
    suszenie rozpylowe
    gestosc
    porowatosc
    barwa
    parametry suszenia
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań suszenia rozpyłowego hydrolizatu białkowego oraz mieszaniny hydrolizatu i nośników. Jako nośników użyto maltodekstryny średnioscukrzonej oraz białka serwatkowego. Stosowano temperaturę powietrza wlotowego 160 °C oraz trzy strumienie zasilania surowca: 0,9; 1,16 i 1,28 cm³/s. Największą zawartość wody w proszkach, powyżej 5 %, uzyskano przy dodatku maltodekstryny jako nośnika, najmniejszą, przekraczającą nieznacznie 2 %, zawierały proszki samego hydrolizatu. Zaobserwowano, że wraz ze wzrostem strumienia podawania surowca zwiększała się zawartość wilgoci w proszkach, co było związane ze spadkiem temperatury powietrza opuszczającego suszarkę. Wartości gęstości nasypowej luźnej i utrzęsionej złoża nie zależały od strumienia podawania surowca, ale istotnie zależały od zastosowanego nośnika. Najmniejsze wartości tych gęstości wykazywały proszki samego hydrolizatu, a wartości największe proszki zawierające maltodekstrynę. Następował wzrost wartości gęstości utrzęsionej w porównaniu z gęstością luźną o około 50 %. Gęstość pozorna uzyskanych proszków była największa, gdy suszono sam hydrolizat, a najmniejsza w przypadku materiałów zawierających białko serwatkowe. Cząstki proszku samego hydrolizatu charakteryzowały się więc najmniejszą porowatością wewnętrzną. Nie stwierdzono statystycznie istotnego wpływu strumienia podawania na gęstość pozorną. Współczynniki Hausnera świadczą o tym, że otrzymane proszki miały właściwości proszków spójnych. Badania barwy proszków w układzie L*a*b* wykazały, że dodatek nośników powodował zmniejszenie udziału barwy żółtej i czerwonej oraz wzmacniał jasność proszków. W samym hydrolizacie oraz hydrolizacie z dodatkiem maltodekstryny zaobserwowano wzrost udziału barwy żółtej i czerwonej oraz zmniejszenie jasności proszków wraz ze wzrostem strumienia podawania. Wartości nasycenia były zbliżone do wartości otrzymanych dla barwy żółtej, gdyż w przypadku otrzymanych proszków ta barwa przeważała i to ona zdeterminowała wartość nasycenia.
    In the paper, the results are presented of the spray drying process of protein hydrolysate, its mixture, and carriers. A maltodextrin (DE = 19) and whey protein were used as carriers. One value of the inlet air temperature (160 °C) and three raw material feed fluxes (0.9, 1.16, and 1.28 cm³/s) were applied. The highest moisture content in powders, above 5 %, was obtained when maltodextrin was added as a carrier, and the lowest, slightly exceeding 2 %, was found in the powders of the protein hydrolysate. It was found that the moisture content in powders increased with the rise in the feed flux. This was connected with the decrease in temperature of air leaving the dryer. The values of loose and tapped bed density did not depend on the feed flux, but they significantly depended on the carrier applied. The powders of the same hydrolysate showed the lowest values of those densities, whereas the powders containing maltodextrin – the highest. The increase in the density of tapped beds was about 50 % compared to loose bed density. The apparent density of powders was the highest when the protein hydrolysate was dried solo, and it was the smallest in the case of materials containing whey protein. Thus, the powder particles of protein hydrolysate were characterized by the lowest internal porosity. No statistically significant impact of the feed flux on the apparent density was reported. The Hausner coefficients obtained proved that the powders produced possessed the properties of coherent powders. The research into the colour of powders using L*a*b system showed that the addition of carriers caused the decrease in the content rates of yellow and red colours, and it strengthened the brightness of powders. In the sole hydrolysate and in the hydrolysate with maltodextrin added, it was found that the yellow and red colour content rates increased and the brightness of powders decreased with the increasing feed flux. The values of saturation were close to the values as obtained for the yellow colour, because this colour predominated in the powders produced and it determined the value of saturation.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 206-216
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porownanie wplywu acetylacji na wlasciwosci funkcjonalne hydrolizatow bialkowych otrzymanych z nasion roslin straczkowych
    Autorzy:
    Kowalczyk, D
    Stryjecka, M.
    Baraniak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828312.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    acetylacja
    wlasciwosci funkcjonalne
    nasiona
    rosliny straczkowe
    hydrolizaty bialkowe
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 4; 90-99
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recovery of proteinaceous substances from chicken heads by proteolysis with soluble papain
    Odzysk substancji bialkowych z glow drobiowych metoda proteolizy z zastosowaniem rozpuszczalnej papainy
    Autorzy:
    Surowka, K.
    Fik, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372816.pdf
    Data publikacji:
    1995
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    odzysk bialka
    glowy drobiowe
    surowce zwierzece
    papaina
    hydrolizaty bialkowe
    proteoliza
    Opis:
    Response surface method and refined papain were used to examine the protein recovery from heads of broiler chickens. Optimum conditions for the proteolysis were determined by taking the amounts of dry matter, non-protein nitrogen and amino nitrogen in the hydrolysate as a measure of hydrolysis intensity. The composition, molecular weight distribution profile, sensory and functional properties, and microorganism count were assayed in the freeze-dried enzyme -inactivated hydrolysate produced under optimum conditions. It was found that an optimum proteolysis occurred at pH 4.5,55-65°C, water to raw material ratio 1:2, enzyme addition 2 g/kg and 6 h hydrolysis time. The hydrolysate contained 806 g total protein/kg, the nutritional value of which was limited by sulphurous amino acids (CS=70); it was pale yellow in colour, free of bitter taste, completely soluble in water but of poor emulsifying properties. The microbial contamination did not exceed the standards for protein preparations. From 1 kg of the raw material 96 g of dry product was obtained, which corresponded to a 54% nitrogen recovery.
    Podjęto próbę pozyskania białka z głów kurcząt brojlerów na cele spożywcze poprzez produkcję hydrolizatu z udziałem rafinowanej, rozpuszczalnej papainy. Zastosowano nowe podejście przy optymalizacji warunków procesu oparte na komputerowym wyznaczaniu powierzchni odpowiedzi. W charakterze mierników intensywności proteolizy zastosowano przyrosty suchej substancji, azotu niebiałkowego i aminowego w hydrolizatach (Rys. 1 i 2). Stwierdzono, że papaina hydrolizuje białko z optymalną wydajnością w pH 4.5 i temp. 55-65°C przy stosunku wody do surowca 1:2 i dodatku enzymu 2 g/kg oraz w czasie 6 h. W uzyskanym produkcie zbadano stopień zhydrolizowania białka metodą sączenia molekularnego (Rys. 3). Następnie po termicznym zinaktywowaniu enzymu hydrolizat liofilizowano. Zawierał on w 1 kg 806 g białka ogółem (N x 6,25), którego wartość odżywczą ograniczały aminokwasy siarkowe (CS=70) (Tab. 2). Produkt miał jasnożółty kolor, był wolny od gorzkiego smaku i był całkowicie rozpuszczalny w wodzie. Hydrolizat wykazywał relatywnie słabe powierzchniowe właściwości funkcjonalne. Zastosowane warunki hydrolizy i następująca po niej termiczna inaktywacja enzymu skutecznie eliminowały zanieczyszczenie bakteryjne do poziomu poniżej wymagań dla preparatów białkowych (Tab. 3). Z 1 kg surowca uzyskać można 96 g suchego produktu, co odpowiada 54%-owemu odzyskowi azotu.
    Źródło:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1995, 04, 4; 41-54
    1230-0322
    2083-6007
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie morfologii proszków otrzymanych podczas suszenia rozpyłowego hydrolizatu białkowego z dodatkiem maltodekstryny
    Investigating the morphology of powders obtained in a process of spray drying of protein hydrolysates containing maltodextrin
    Autorzy:
    Cupial, D.
    Witrowa-Rajchert, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827232.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty bialkowe
    suszenie rozpylowe
    gestosc
    porowatosc
    maltodekstryny
    wlasciwosci fizyczne
    hydroliza kwasowa
    hydroliza enzymatyczna
    Opis:
    Celem pracy było określenie zmian morfologii i wybranych właściwości fizycznych proszków hydrolizatu białkowego z maltodekstryną, jako nośnikiem, otrzymanych w wyniku suszenia rozpyłowego. Zastosowano dwie wartości temperatury suszenia, tj. 160 i 200 °C oraz trzy strumienie podawania surowca 0,9; 1,18 i 1,28 cm³/s. Największą wilgotność proszku (4,5 %) uzyskano w temperaturze 160 °C i przy strumieniu 1,28 cm³/s. W wyniku obniżenia temperatury suszenia oraz zwiększenia strumienia podawania surowca otrzymywano proszki charakteryzujące się większą wilgotnością. Wzrost strumienia podawania surowca oraz temperatury suszenia nie wpłynął znacząco na uzyskaną wartość gęstości nasypowej luźnej. Uzyskane wartości mieściły się w granicach 493-518 kg/m³. Na wartość gęstości pozornej cząstek istotny wpływ miała temperatura suszenia, której podwyższenie powodowało wzrost wartości gęstości pozornej. Jedynie przy najmniejszym strumieniu surowca temperatura suszenia nie różnicowała tej wielkości. Zmiana strumienia podawania surowca nie wykazała statystycznie istotnego wpływu na uzyskane wartości gęstości pozornej. Proszki wykazywały porowatość zewnętrzną złoża mieszczącą się w granicach 58 - 63 %. Jedynie w temperaturze 200 °C zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie porowatości zewnętrznej złoża wraz ze wzrostem strumienia podawania surowca. Zdjęcia wykonane za pomocą mikroskopu skaningowego dowiodły, że cząstki charakteryzowały się kulistym kształtem o gładkiej powierzchni. Przeprowadzona analiza granulometryczna proszków wykazała wzrost wielkości cząstek wraz ze zwiększeniem strumienia podawania surowca oraz temperatury suszenia.
    The objective of the investigation was to describe changes in the morphology and selected physical properties of protein hydrolysate powders with maltodextrin as a carrier. The powders investigated were obtained in a process of spray drying. Two inlet air temperatures (160 °C and 200 °C) and three raw material fluxes (0.9, 1.18, and 1.28 cm³/s) were used. The highest moisture content in powders (4.5 %) was obtained at a temperature of 160 °C and with a 1.28 cm³/s flux of raw material. Decreasing the drying temperature and increasing the feeding flux of raw material resulted in the manufacturing of powders of a higher moisture value. The increased feeding flux of raw material and the drying temperature did not significantly impact the loose density value obtained. The values obtained ranged from 493 to 518 kg/m³. The drying temperature had a significant impact on the apparent density of particles and its increase caused the apparent density to increase. The drying temperature did not differentiate the density only when the raw material flux was the lowest. Changing the feeding flux of raw material did not show any statistically significant impact on the apparent density values obtained. The bed external porosity of powders ranged from 58 to 63 %. A statistically significant decrease in the bed external porosity was found only at a temperature of 200 °C, and it occurred along with the increased raw material flux. The photographs taken by a scanning microscope demonstrated that the particles were characterized by a spherical, smooth-faced shape. The performed screen analysis of powders showed the increase in the particle size along with the increase in the feeing flux of raw material and in the drying temperature.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 6
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości przeciwutleniające hydrolizatów białek z ziarna uprawnych i dzikich gatunków owsa (Avena L.)
    Antioxidant properties of protein hydrolysates (Avena L.) form grains of cultivated and wild oat species
    Autorzy:
    Karas, M.
    Jakubczyk, A.
    Paczos-Grzeda, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828016.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    owies
    gatunki uprawne
    gatunki dzikie
    Avena
    ziarno
    bialka roslinne
    hydrolizaty bialkowe
    izolaty bialkowe
    wlasciwosci przeciwutleniajace
    Opis:
    Owies i produkty owsiane są ważnym źródłem tłuszczów, błonnika pokarmowego, sacharydów, składników mineralnych, witamin oraz białka. Hydroliza enzymatyczna białek prowadzi do uwalniania peptydów, które mogą wykazywać różnorodną aktywność, w tym przeciwutleniającą. Przeprowadzone badania miały na celu określenie właściwości przeciwutleniających hydrolizatów białek owsa uzyskanych z 12 odmian (genotypów) uprawnych i dzikich heksa- i tetraploidalnych gatunków z rodzaju Avena L. Izolat białkowy (IBO9) otrzymany z ziaren dzikiej formy owsa należącej do gatunku A. maroccana CN 43136 charakteryzował się największą liczbą polimorficznych frakcji białkowych. Ponadto hydrolizat HBO9 otrzymany z białek ziaren owsa A. maroccana CN 43136 wykazywał najwyższą zdolność do neutralizacji wolnych rodników generowanych z ABTS (87,27 %) oraz DPPH (46 %). Natomiast największą zdolność do chelatowania jonów Fe (II) – 90,12 %, oznaczono w HBO7 (A. sterilis AVE 2116), forma dzika. Stwierdzono, że krzyżowanie międzygatunkowe podwyższa właściwości przeciwutleniające hydrolizatów białek owsa, a w konsekwencji korzystnie wpływa na właściwości prozdrowotne ziarna.
    Oatmeal and oat products are an important source of fat, dietary fibre, carbohydrates, mineral compounds, vitamins, and, first of all, proteins. Enzymatic hydrolysis of proteins leads to the release of peptides, which may show various activities including antioxidant activity. The objective of the research study performed was to determine the antioxidant properties of oat protein hydrolysates obtained from the 12 varieties (genotypes) of cultivated and wild hexa-and tetraploid species of the Avena L genus. The protein isolate (IBO9) obtained from grains of the A. maroccana CN 43136 wild oats was characterised by the highest number of polymorphic protein fractions. Furthermore, the HBO9 hydrolysate obtained from proteins contained in the grains of the A. maroccana CN 43136 oats showed the highest ability to neutralize free radicals generated from ABTS and DPPH: 87.27 % and 46 %, respectively. On the other hand, the highest ability to chelate iron (II) - 90.12 % was determined for wild HBO7 (A. sterilis AVE 2116). It was confirmed that the inter-specific crosses increased the antioxidant properties of oat protein hydrolysates and, thus, beneficially impacted the pro-health properties of grains.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 6
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakosc hydrolizatow bialek mleka krowiego w aspekcie produkcji odzywek hypoalergicznych
    Quality of cow milk protein hydrolysates in aspect of production of hypoallergenic formulae
    Autorzy:
    Wroblewska, B
    Jedrychowski, L.
    Farjan, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826703.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    choroby czlowieka
    immunoreaktywnosc
    odzywki hypoalergiczne
    mleko krowie
    hydrolizaty bialkowe
    jakosc
    bialka mleka
    alergie pokarmowe
    produkcja zywnosci
    Opis:
    Celem badań było obniżenie poziomu immunoreaktywności białek mleka krowiego, obecnych w preparatach WPC-65 (α-laktoalbuminy i β-laktoglobuliny) i kazeinianu sodu (α-, β-, κ-kazeiny) pod wpływem hydrolizy enzymatycznej przeprowadzonej z wykorzystaniem Alkalazy 2.4 L f-my Novo Nordisk (Bacillus licheniformis), pronazy – (proteaza ze Streptomyces griseus), papainy – EC 3.4.22.2, pepsyny (E.C. 3.4.23.1) (Sigma), a także LactozymuTM3000 L HPG (Novo Nordisk). Analizę uzyskanych produktów przeprowadzono, stosując następujące metody analityczne: ELISA, elektroforeza 2D i immunoblotting, rozdziały chromatograficzne, analiza sensoryczna i spektroskopia masowa. Porównano działanie immunoreaktywne wybranych hydrolizatów i handlowo dostępnych odżywek (Profylac i Nutramigen), wykorzystując surowice chorych na alergią spowodowaną spożywaniem mleka krowiego. Stwierdzono możliwość uzyskania hypoalergennego produktu na bazie niskocząsteczkowej frakcji hydrolizatu Alkalazowo-pronazowego białek serwatkowych WPC-65.
    The aim of the study was to reduce of the immunoreactivity of cow milk proteins, present in WPC-65 (α-lactalbumin i β-lactoglobulin) and sodium caseinate (α-, β-, κ-casein) as a result of enzymatic hydrolysis prepared with Alcalase 2.4 L, Novo Nordisk (Bacillus licheniformis), pronase – (Streptomyces griseus protease), papain – EC 3.4.22.2, pepsin (E.C. 3.4.23.1) (Sigma), and LactozymuTM3000 L HPG (Novo Nordisk). The analysis was carried out by ELISA methods, 2D electrophoresis, gel chromatography, sensory analysis and mass spectroscopy. The immunoreactivity of selected hydrolysates and hypoallergenic formulas (Profylac and Nutramigen) was compared using of CMA patients sera. It was concluded that there is possiblity to obtain hypoallergic product based on low molecular fraction of WPC-65 Alcalase-pronase hydrolysate.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 1; 44-55
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci przeciwutleniajace hydrolizatow bialkowych sruty rzepakowej otrzymanych w roznych warunkach hydrolizy
    Autorzy:
    Jedrusek-Golinska, A
    Korczak, J.
    Bialas, W.
    Hes, M.
    Gramza, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/833993.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    wlasciwosci przeciwutleniajace
    rzepak
    hydroliza kwasowa
    sruta rzepakowa
    hydrolizaty bialkowe
    antioxidative property
    rape
    acid hydrolysis
    rapeseed meal
    protein hydrolysate
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2005, 26, 1; 221-234
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sruta rzepakowa jako surowiec do produkcji hydrolizatow bialkowych.
    Autorzy:
    Jedrusek-Golinska, A
    Korczak, J.
    Kmiecik, D.
    Czaczyk, K.
    Hes, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/834149.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    rzepak
    rosliny oleiste
    sklad chemiczny
    sruta rzepakowa
    hydrolizaty bialkowe
    rape
    oil plant
    chemical composition
    rapeseed meal
    protein hydrolysate
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2002, 23, 2; 481-494
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie izolatow bialkowych sruty rzepakowej do produkcji hydrolizatow
    Autorzy:
    Jedrusek-Golinska, A
    Korczak, J.
    Kmiecik, D.
    Hes, M.
    Gramza, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/833268.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    izolaty bialkowe
    rosliny oleiste
    hydrolizaty
    sruta rzepakowa
    smakowitosc
    protein isolate
    oil plant
    hydrolysate
    rapeseed meal
    palatability
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2003, 24, 2; 701-708
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka chemiczna i zywieniowa hydrolizatow owsianych o niskim stopniu scukrzenia
    Chemical and nutritional profiles of oat hydrolysates with low crystallization level
    Autorzy:
    Gibinski, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828659.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty owsiane
    preparat Oatrim 5
    owies
    charakterystyka chemiczna
    charakterystyka zywieniowa
    ocena sensoryczna
    beta-glukany
    wlasciwosci hipocholesterolemiczne
    Opis:
    Ziarno czterech odmian owsa poddano hydrolizie enzymatycznej, a uzyskane preparaty oceniono pod względem chemicznym, sensorycznym i żywieniowym. W celach porównawczych wykorzystano handlowy preparat hydrolizatu owsianego Oatrim 5, wyprodukowany przez Meyhall Chemical AG, w Kreuzlingen (Holandia). Oceniono również wpływ odmiany owsa na proces uzyskiwania hydrolizatu, a także na wydajność gotowego produktu. Ocena sensoryczna nie wykazała istotnych różnic pomiędzy próbkami. W badanych preparatach, w porównaniu z preparatem Oatrim 5, wykazano natomiast większą zawartość związków mineralnych w postaci popiołu, związaną z pojawieniem się jonów chlorkowych, wyższą wartość wskaźnika DE oraz większą zawartość cukrów prostych. Wzrost wielkości tych wartości był spowodowany zastosowaniem odmiennego sposobu przeprowadzenia inaktywacji enzymu w procesie otrzymywania preparatu. Na szczególną uwagę zasługuje zdolność użytych w diecie preparatów do obniżania zawartości cholesterolu całkowitego, frakcji LDL, przy jednoczesnym wzroście poziomu frakcji HDL - (badania przeprowadzono na szczurach), potwierdzając tym samym szeroko opisywane właściwości hipocholesterolemiczne zawartych w owsie β-glukanów. Wykazano także, że ilość uzyskanego preparatu związana jest z obecnością tłuszczu w ziarnie owsa. Wzrost zawartości tego składnika w ziarnie przyczynia się do zmniejszenia wydajności procesu, a także utrudnia sam przebieg uzyskiwania preparatu na etapach sączenia i dekantacji.
    Grains of four oat varieties were enzymatically hydrolyzed, and the preparations produced thereof were chemically, sensory, and nutritionally assessed. Those preparations were also compared with ‘Oatrim 5’, a commercial preparation of hydrolysate, manufactured by a Meyhall Chemical AG Company in Kreuzlingen (The Netherlands). Furthermore, the effect of oat variety on the process of producing hydrolysate was assessed, as was its effect on the final product productivity. The organoleptic assessment did not prove significant differences to exist among the samples. However, it was found that the content of mineral compounds in the form of ash was higher in the preparations investigated compared to the ‘Qatrim 5’ preparation. This fact was attributed to the occurrence of chloride ions, higher DE value, and to a higher content of simple sugars (monosaccharides). The increase in the values of those indicators was caused by a method, different than the original one, of enzyme inactivation applied to manufacturing a commercial preparation. Particularly worth highlighting was the ability of preparations, used in the diet, to lower the total cholesterol and LDL fraction levels, and to simultaneously increase the HDL fraction level (the investigations were carried out on rats). This confirmed a well known fact of beta-glucans in oats to have high hypocholesterolemic abilities. It was also proved that amounts of the preparation produced were connected with the presence of lipids in the oat grain. The increase in the amount level of this compound contributed to the decrease in the process productivity, and, also, obstructed the production process of preparation during the filtration and decantation phases.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 6; 65-76
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of protein derivatives on the hydrolytic stability of polylactic acid fibres during simulated dyeing
    Wpływ białkowych pochodnych na stabilność hydrolityczną włókien polilaktydu poddanych symulowanemu barwieniu
    Autorzy:
    Baig, G. A.
    Carr, C. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945850.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    PLA
    biodegradable polymers
    hydrolysis
    protein hydrolysates
    mechanical properties
    polilaktyd
    polimery biodegradowalne
    hydroliza
    hydrolizaty białek
    właściwości mechaniczne
    Opis:
    Greige PLA knitted fabric was scoured with sodium carbonate in the presence of non-ionic detergent followed by bleaching with hydrogen peroxide. The scoured and bleached fabrics were processed in a laboratory IR dyeing machine over arange of temperatures, pH and time intervals. The levels for temperature, time and pH were so selected as to simulate the industrial scale disperse and reactive dyeing systems. The processed fabric was tested for weight loss and tensile strength to assess the degradation of PLA during simulated dyeing processes. Various commercially available protein derivatives were also added to the simulated dyeing bath to investigate their effect in retarding the degradation of fibres. SEM was employed to investigate the surface morphology of fibres.
    Badano podatność włókien polilaktydowych na rozkład hydrolityczny podczas symulowanego procesu barwienia. Dzianinę polilaktydową oczyszczano za pomocą węglanu sodu w obecności niejonowego detergentu, a następnie wybielano przy użyciu nadtlenku wodoru. Oczyszczoną i wybieloną dzianinę poddawano obróbce w laboratoryjnym urządzeniu do barwienia, w przedziałach temperatury, pH i czasu, symulujących warunki rzeczywistego procesu barwienia przemysłowego. Na podstawie wyników badań wytrzymałości na rozciąganie oraz ubytku masy barwionej dzianiny oceniano stopień degradacji włókien PLA. Do kąpieli barwiącej dodawano różne, handlowo dostępne pochodne białkowe i, na podstawie analizy zdjęć wykonanych skaningowym mikroskopem elektronowym, określano ich wpływ na opóźnianie degradacji włókien PLA podczas procesu barwienia.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 5; 322-330
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba zastosowania pullulanazy do otrzymywania liniowych glukanów ze skrobi ziemniaczanej
    Autorzy:
    Gambus, H
    Ziobro, R
    Jankowski, T
    Gumul, D
    Palasinski, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826991.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty skrobiowe
    retrogradacja
    skrobia ziemniaczana
    pullulanaza
    amyloza
    glukany
    starch hydrolyzate
    retrogradation
    potato starch
    pullulanase
    amylose
    glucan
    Opis:
    W pracy podjęto próbę uzyskania liniowych glukanów przez wytrącenie ich z roztworu skrobi ziemniaczanej w 20% (v/v) DMSO, poddanej działaniu pululanazy zawartej w preparacie handlowym Pulluzyme 750 (ABM Chemicals). Strącanie przebiegało 3-etapowo. Po każdym etapie otrzymywano frakcje hydrolizatu, składające się z glukanów liniowych i rozgałęzionych. W uzyskanych frakcjach oznaczano zawartość liniowych łańcuchów skrobiowych, wielkość cząsteczek, tendencję do retrogradacji oraz przemiany fazowe metodą DSC. Najbardziej interesujące właściwości wykazała frakcja III składająca się głównie z krótkich łańcuchów amylozy i wykazująca największą tendencję do retrogradacji. Znaczna entalpia jej topnienia oraz wysoki zakres temperatury tej przemiany fazowej świadczą o dużym udziale krystalitów amylozowych, charakterystycznych dla skrobi opornej.
    Under this paper’s project, an attempt was made to obtain linear glucans by precipitating them from a solution of potato starch dissolved in DMSO and hydrolyzed by a commercial pullulanase preparation called ‘Pulluzyme 750’ (ABM Chemicals). The precipitation procedure included three steps, after each step completed, a different fraction of hydrolyzate was obtained. The following values were determined in individual fractions obtained: the amylose chains content, the molecular mass distribution, the retrogradation tendency, and the phase transition characteristics using a DSC method. It was stated that the fraction III had the most interesting properties. The fraction III was composed mostly of short-chain amylose and it exhibited the highest tendency to retrograde. A significant enthalpy of the melting of the retrograded fraction III and the high phase transition temperatures prove a high content of amylose crystallites, which appear characteristic of a resistant starch.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 1; 41-54
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
    The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
    Autorzy:
    Kowalczyk, D
    Stryjecka, M.
    Baraniak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    soczewica
    bialka roslinne
    rosliny straczkowe
    wlasciwosci funkcjonalne
    nasiona
    koncentraty bialkowe
    hydrolizaty bialkowe
    otrzymywanie
    koagulacja kwasowa
    hydroliza bialka
    Opis:
    Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
    The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Technologia przetworstwa skrobi ziemniaczanej na hydrolizaty skrobiowe
    Autorzy:
    Remiszewski, M
    Jaroslawski, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/834756.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    hydrolizaty skrobiowe
    syropy skrobiowe
    maltodekstryny
    przemysl ziemniaczany
    glukoza krystaliczna
    skrobia
    starch hydrolysate
    starch syrup
    maltodextrin
    potato industry
    starch
    Źródło:
    Ziemniak Polski; 1992, 2; 21-28
    1425-4263
    Pojawia się w:
    Ziemniak Polski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Physicochemical and Tribological Properties of Aqueous Solutions of Hydrolysate and Hydrolysate with Surfactants as Potential Lubricant Bases
    Właściwości fizykochemiczne i tribologiczne wodnych roztworów hydrolizatu jako potencjalnych baz substancji smarowych
    Autorzy:
    Marian, W. Sułek
    Marian, Szczerek
    Jacek, Przepiórka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134815.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    ecological lubricants
    water solutions
    hydrolysates
    surfactants
    tribological properties
    physicochemical properties
    ekologiczne substancje smarowe
    wodne roztwory
    hydrolizaty
    surfaktanty
    właściwości tribologiczne
    właściwości fizykochemiczne
    Opis:
    The study aimed to confirm the hypothesis that aqueous solutions of polymers with surfactants meet the criteria of ecological lubricant bases. An oat hydrolysate was used as the macromolecular substance, and the surfactants were successively: sodium dodecyl sulphate (SDS), Sodium Lauryl Ether Sulfate (SLES), Sodium Lauroyl Sarcosinate (SLS). The research was carried out for two-component solutions (water, hydrolysate) and three-component solutions (water, hydrolysate, surfactant). In order to document this thesis, tribological tests were performed with a constant and increasing load as a function of time. Stationary tests with loads of 2, 3, and 4 kN confirmed the predictions that active substances in two- and three-component solutions create a lubricating film that transfers high loads with relatively low motion and wear resistance. The stability and durability of the lubricating film were confirmed under the conditions of increasing load at a speed of 409 N/s. An approximately 12-fold increase in the seizing load for the hydrolysate solutions in relation to water was found, and the maximum load value for the T02 tester (7200 N) was achieved. The durability of the lubricating film was mainly determined by the adsorption of the hydrolysate, which was confirmed by physicochemical tests.
    Celem pracy było potwierdzenie hipotezy, że wodne roztwory polimerów z surfaktantami spełniają kryteria ekologicznych baz substancji smarowych. Jako substancję wielkocząsteczkową zastosowano hydrolizat owsa, a surfaktantami były kolejno: sodium dodecyl sulfate (SDS), Sodium Lauryl Ether Sulfate (SLES), Sodium Lauroyl Sarcosinate (SLS). Badania przeprowadzono dla roztworów dwuskładnikowych (woda, hydrolizat) oraz trójskładnikowych (woda, hydrolizat, surfaktant). Aby udokumentować tę tezę wykonano badania tribologiczne przy stałym i wzrastającym w funkcji czasu obciążeniu. Testy stacjonarne przy obciążeniach 2, 3, 4 kN potwierdziły przewidywania, że substancje ak tywne w roztworach dwu- i trójskładnikowych tworzą film smarowy, który przenosi wysokie obciążenia przy relatywnie niskich oporach ruchu i zużycia. Stabilność i trwałość filmu smarowego została potwierdzona w warunkach wzrostu obciążenia z szybkością 409 N/s. Stwierdzono około 12-krotny wzrost obciążenia zacierającego dla roztworów hydrolizatu względem wody oraz osiągniętą maksymalną dla testera T02 wartości obciążenia (7200 N). O trwałości filmu smarowego zdecydowała głównie adsorpcja hydrolizatu, co zostało potwierdzone badaniami fizykochemicznymi.
    Źródło:
    Tribologia; 2022, 2; 67--78
    0208-7774
    Pojawia się w:
    Tribologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wlasciwosci przeciwutleniajacych hydrolizatow bialkowych sruty rzepakowej w wybranych testach
    The evaluation of antioxidant activity of protein hydrolysates obtained from rapeseed meal in selected tests
    Autorzy:
    Jedrusek-Golinska, A
    Korczak, J.
    Bialas, W.
    Hes, M.
    Gramza, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/833926.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    sruta rzepakowa
    hydrolizaty bialkowe
    wlasciwosci przeciwutleniajace
    test Rancimat
    test Oxidograph
    rapeseed meal
    protein hydrolysate
    antioxidative property
    Rancimat test
    Oxidograph test
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2006, 27, 1; 107-117
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bakteriobójcza aktywność koloidów srebra stabilizowanych hydrolizatami skrobiowymi oraz ich wpływ na wytrzymałość zapraw cementowych
    Bactericidal activity of silver colloids stabilized with starch hydrolysates and their impact on strength of cement mortar
    Autorzy:
    Sybis, M.
    Konowal, E.
    Modrzejewska-Sikorska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40672.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    cement
    zaprawy budowlane
    wytrzymalosc na sciskanie
    nanoczastki srebra
    aktywnosc bakteriobojcza
    hydrolizaty skrobiowe
    dekstryny
    mortar
    compression strength
    silver nanoparticle
    bactericidal activity
    starch hydrolysate
    dextrin
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Architectura; 2017, 16, 4
    1644-0633
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Architectura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka maltodekstryn otrzymanych ze skrobi ziemniaczanej przy uzyciu preparatow amylolitycznych
    Autorzy:
    Tur, W
    Szczepanik, E
    Krzyzaniak, W
    Bialas, W
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826351.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty skrobiowe
    hydroliza
    oligosacharydy
    maltodekstryny
    cisnienie osmotyczne
    skrobia ziemniaczana
    lepkosc
    preparaty amylolityczne
    protein hydrolysate
    hydrolysis
    oligosaccharide
    maltodextrin
    osmotic pressure
    potato starch
    viscosity
    amylolytic preparation
    Opis:
    Hydrolizę skrobi ziemniaczanej przeprowadzono przy użyciu sześciu preparatów amylolitycznych pochodzenia bakteryjnego typu Gamalpha (Gamma Chemie, Niemcy). Do hydrolizy stosowano skrobię skleikowaną w autoklawie oraz skrobię poddaną esktruzji. W wyniku depolimeryzacji skrobi uzyskano różne maltodekstryny o DE 3-12. Produkty te zostały scharakteryzowane pod względem składu chemicznego oligosacharydów z uwzględnieniem cukrów o stopniu polimeryzacji od 2 do 8. Wykazano, że preparaty o tym samym równoważniku glukozowym znacznie różniły się składem oligosacharydów. Zawartość oligosacharydów o stopniu polimeryzacji 3–8 w hydrolizatach skrobi autoklawowanej wahała się od 8,2 do 48,5%, a skrobi ekstrudowanej 7,2 do 59,8%. Największą zawartość tego typu oligosacharydów uzyskano przy zastosowaniu preparatu Gamalpha 900P. We wszystkich otrzymanych maltodekstrynach największy udział procentowy spośród oligosacharydów miały: maltoheksaoza, maltoheptaoza i maltooktaoza. Uzyskane maltodektryny zostały scharakteryzowane pod względem lepkości i ciśnienia osmotycznego ich 10% roztworów wodnych. W większości hydrolizatów obserwowano wzrost lepkości pozornej w miarę wzrostu równoważnika glukozowego w maltodekstrynach. Stwierdzono odwrotną zależność między szybkością ścinania a lepkością pozorną badanych maltodektryn. Wyjątek stanowiły maltodekstryny otrzymane za pomocą preparatu Gamalpha 300L. Ciśnienie osmotyczne hydrolizatów maltodekstrynowych było proporcjonalne do równoważnika glukozowego.
    The enzymatic hydrolysis of potato starch was performed using six amylolytic preparations of the bacterial origin. The type of the preparations was Gamalpha (Gamma Chemie, Germany). In the hydrolysis reaction, there were used two kinds of starches; the first one was gelatinized in an autoclave, and the second one was extruded. From the hydrolysis reaction, there were obtained various maltodextrins of a DE 3-12 value. These products were characterized with regard to the composition of oligosaccharides contained in them including sugars of a polymerization degree from 1 to 8. It was shown that hydrolysates with the similar DE value significantly differed in the chemical composition of oligosaccharides. A content of oligosaccharides, with a DP from 3 to 8, in the hydrolisates produced of the autoclaved starch ranged between 8,2% and 48,5%, and in the hydrolisates of the extruded starch varied from 7,2% to 59,8%. In all the maltodextrins obtained, the maltohexaose, maltoheptaose and maltooctaose constituted the highest percentage among all the oligosaccharides. For the maltodextrins produced, viscosity and osmotic pressure profiles of their 10% water solutions were developed. For the majority of the hydrolisates, as the dextrose equivalent rose in the maltodextrins,, the apparent viscosity also rose. It was stated that with regard to the maltodextrin solutions investigated, their share rate was inversely proportional to their apparent except for the maltodextrins obtained using a Gamalpha 300L preparation. The osmotic pressure of the starch hydrolysates was proportional to their dextrose equivalent.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 4; 79-94
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncentraty bialkowe sruty rzepakowej jako surowiec do produkcji hydrolizatow bialkowych
    Autorzy:
    Jedrusek-Golinska, A
    Korczak, J.
    Gliszczynska-Swiglo, A.
    Czaczyk, K.
    Kmiecik, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/833909.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    koncentraty bialkowe
    sklad chemiczny
    hydroliza kwasowa
    sruta rzepakowa
    hydrolizaty bialkowe
    smakowitosc
    zywienie czlowieka
    protein concentrate
    chemical composition
    acid hydrolysis
    rapeseed meal
    protein hydrolysate
    palatability
    human nutrition
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2005, 26, 1; 249-259
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza składu fazy gazowej wytwarzanej podczas fermentacji ciemnej
    Analysis of the composition of gas phase formed during dark fermentation
    Autorzy:
    Rybarczyk, P.
    Kucharska, K.
    Pawłowicz, R.
    Kamiński, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/92294.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    hydrolizaty
    biomasa lignocelulozowa
    fermentacja ciemna
    biowodór
    produkty gazowe
    GC-TCD-FI
    analityka procesowa
    hydrolysates
    lignocellulosic biomass
    dark fermentation
    biohydrogen
    gaseous products
    GC-TCD-FID
    process analytics
    Opis:
    Fermentacja ciemna umożliwia otrzymywanie bio-wodoru z substratów pochodzenia biologicznego, np. z biomasy ligno-celulozowej. Kontrola i właściwe sterowanie przebiegiem procesu fermentacji ciemnej wymaga bieżącego monitoringu składu powstającej fazy gazowej. W niniejszej pracy przedstawiono metodykę analizy składu fazy gazowej z wykorzystaniem techniki GC-TCD-FID. Zaproponowana metodyka umożliwia oznaczenie następujących gazów w analizowanej mieszaninie: H2, O2, CH4 i CO2. W pracy zwięźle omówiono metodę fermentacyjnego otrzymywania biopaliw gazowych z surowców ligno-celulozowych. Przedstawiono przykładowe wyniki analizy chromatograficznej próbek gazowych, pobieranych w trakcie fermentacji ciemnej z hydrolizatu ze zmielonej i wysuszonej wierzby energetycznej po wcześniejszej obróbce alkalicznej i hydrolizie enzymatycznej.
    Dark fermentation allows the production of biohydrogen from substrates of biological origin, e.g. from lignocellulosic biomass. The proper control of the course of the dark fermentation process requires the need of monitoring of the composition of the generated gas phase. This paper presents the methodology of gas phase composition analysis using the GC-TCD-FID technique. The proposed methodology makes it possible to determine the following gases in the analyzed mixture: H2, O2, CH4 and CO2. The work discusses briefly the method of fermentative production of gaseous biofuels from lignocellulosic raw materials. Exemplary results of the GC-FID-TCD analysis carried out on gas samples collected during dark fermentation from milled and dried energetic willow, previously alkaline pretreated and enzymatically hydrolysed, are presented.
    Źródło:
    Camera Separatoria; 2017, 9, 2; 73-81
    2083-6392
    2299-6265
    Pojawia się w:
    Camera Separatoria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad składem aminokwasowym i uzupełnianiem się białek produktów spożywczych z zastosowaniem ilościowej chromatografii bibułowej. Cz. III. Wyniki badań hydrolizatów produktów spożywczych
    Issledovanija nad aminokislotnym sostavom i dopolneniem belka pishhevykh produktov, primenjaja kolichestvennuju bumazhnuju khromatografiju. Chast III. Rezultaty issledovanijj gidrolizatov pishhevykh produktov
    Studies on amino acid composition and protein supplementation in foods with use of quantitative paper chromatography. Part III. Results of studies on protein hydrolyzates
    Autorzy:
    Muszkatowa, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/871299.pdf
    Data publikacji:
    1963
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    chromatografia bibulowa
    produkty spozywcze
    sklad aminokwasowy
    hydrolizaty
    aminokwasy
    oznaczanie
    wyniki badan
    paper chromatography
    food product
    amino acid composition
    hydrolysate
    amino acid
    determination
    analysis result
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1963, 14, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartosc zywieniowa koncentratu bialkowego i jego hydrolizatow z drozdzy Saccharomyces uvarum
    Autorzy:
    Stasinska, B
    Komorowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828107.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    Saccharomyces uvarum
    koncentraty bialkowe
    strawnosc enzymatyczna
    sklad aminokwasowy
    hydrolizaty bialkowe
    wartosc zywieniowa
    aminokwasy egzogenne
    drozdze
    protein concentrate
    enzyme digestibility
    amino acid composition
    protein hydrolysate
    nutritional value
    exogenous amino acid
    yeast
    Opis:
    Badane koncentraty otrzymano w wyniku ekstrakcji alkalicznej gęstwy drożdżowej Sacharomyces uvarum, stanowiącej odpad przy produkcji piwa. W koncentratach białkowych i uzyskanych z nich hydrolizatach oznaczono skład aminokwasowy, strawność enzymatyczną in vitro oraz wskaźniki wartości odżywczej. Stwierdzono wysoką strawność enzymatyczną i zawartość aminokwasów egzogennych. Wartość odżywcza badanych preparatów, określona za pomocą wskaźników chemicznych, była stosunkowo wysoka, porównywalna z odpowiednimi wyróżnikami dla niektórych białek roślinnych.
    Protein concentrates were obtained after alkaline extraction of yeast from Saccharomyces uvarum (byproduct of beer production). In the yeast protein concentrates obtained after enzymatic hydrolysis with neutrase and protamex were determinated amino acids content, in vitro digestibility as well as nutritional value indexes. Both yeast protein hydrolysates were characterised by enzymatic digestibility and egzogenous amino acids content. Nutritional value studied protein preparations determined by chemical indicators were quite high and comparable with the respective indicators for majority plant proteins.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 3; 94-104
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wybranych hydrolizatów skrobiowych na właściwości reologiczne zaczynów cementowych
    Influence of the selected starch hydrolysates on the rheological properties of cement paste
    Autorzy:
    Sybis, M.
    Konowal, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40285.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    materialy budowlane
    cement
    dodatki do cementu
    hydrolizaty skrobiowe
    zaczyn cementowy
    reologia
    lepkosc plastyczna
    granica plyniecia
    building material
    concrete
    concrete additive
    starch hydrolysate
    cement paste
    rheology
    plastic viscosity
    flow limit
    Opis:
    Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu hydrolizatów skrobiowych na reologiczne właściwości zaczynów cementowych. W badaniach zastosowano cement portlandzki klasy CEM I 42,5N oraz pięć typów dekstryn. Badania przeprowadzono dla dwóch różnych stosunków wodno-cementowych, wynoszących odpowiednio 0,4 oraz 0,5. Za pomocą reometru oznaczono wartości lepkości oraz naprężeń stycznych zaczynów cementowych w zależności od szybkości ścinania. Posłużyły one do wyznaczenia lepkości plastycznej oraz granicy płynięcia zaczynów, które zostały obliczone za pomocą wybranych modeli matematycznych. Wykorzystane pochodne skrobiowe przeanalizowano pod kątem ich przydatności jako modyfikatory parametrów reologicznych. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że dodatek hydrolizatu skrobiowego powoduje znaczne zmniejszenie granicy płynięcia zaczynów, co z kolei może przyczynić się do upłynnienia mieszanek betonowych oraz redukcji wody zarobowej.
    The aim of the study was to evaluate the effect of starch hydrolysates on the rheological properties of the cement paste. The Portland cement CEM I 42.5N and five types of dextrins were investigated. The study was conducted at two different water to cement ratios, i.e. 0.4 and 0.5. Rheometer determined values of the viscosity and shear stress in the cement paste, depending on shear rate, were used to determine the plastic viscosity and yield stress slurries, which were calculated using the selected mathematical models. Evaluated starch derivatives were analyzed for their suitability as modifiers of rheological parameters. The study revealed that the addition of starch hydrolysate results in a significant reduction of yield stress slurries, which in turn can lead to concrete mix liquefaction and mixing water reduction.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Architectura; 2016, 15, 3
    1644-0633
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Architectura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biodegradable Nonwoven of an Aliphatic-Aromatic Copolyester with an Active Cosmetic Layer
    Biodegradowalna włóknina z kopoliestru alifatyczno-aromatycznego z aktywną warstwą kosmetyczną
    Autorzy:
    Owczarek, Monika
    Szkopiecka, Monika
    Jagodzińska, Sylwia
    Dymel, Marzena
    Kudra, Michał
    Gzyra-Jagieła, Karolina
    Miros-Kudra, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/232234.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    aliphatic-aromatic polymer
    cosmetic nonwoven
    mechanical properties
    hyaluronic acid
    collagen
    plant-hydrolates
    spun-bonded
    microbiological activity
    biodegradation
    polyester
    polimer alifatyczno-aromatyczny
    włóknina kosmetyczna
    właściwości mechaniczne
    kwas hialuronowy
    kolagen
    hydrolizaty roślinne
    spun-bond
    aktywność mikrobiologiczna
    biodegradacja
    poliester
    Opis:
    Polymeric products enriched with natural additives e.g. hyaluronic acid, plant hydrolates or collagen may find a wide application avenue due to the ever growing demand for natural cosmetics. The ecology of cosmetics is equally important. Therefore, in the work presented a biodegradable nonwoven was prepared with natural components as an active layer for cosmetic application. Synthesied was the biodegradable aliphatic-aromatic copolyester: poly(1.4 butylene succinate-co-glutarate-co-adipate-co-terephtalate) suitable for the forming of spunbond nonwoven. The active layer was deposited by padding on basic nonwoven. Assessed were microbiological and mechanical properties as well as the in – compost decomposition of the product. Activity against S. aureus and E. coli was tested and microbiological purity estimated. The best serviceable composition of the active layer was selected based on the microbiological properties tested. It contains sodium hialuronate, plant hydrolate of the bitter orange (Neroli), and collagen. Thanks to good mechanical properties, nonwoven made of aliphatic-aromatic co-polyester may serve as a carrier of the cosmetic layer in applications like face masks.
    Polimerowe wyroby wzbogacone naturalnymi dodatkami np. kwasem hialuronowym, hydrolatami roślinnymi lub kolagenem mogą znaleźć szerokie zastosowanie w kosmetyce, ze względu na coraz większe zainteresowanie konsumentów naturalnymi kosmetykami. Również aspekt ekologiczny zaczyna odgrywać ważną rolę w wyrobach kosmetycznych. Dlatego też w pracy zaprojektowano biodegradowalną włókninę z naturalnymi składnikami stanowiącymi warstwę aktywną do celów kosmetycznych. Przeprowadzono syntezę biodegradowalnego kopoliestru alifatyczno-aromatycznego poli(bursztynian-co-glutaran-co-adypinian-co-tereftalan1,4-butylenu) w celu uzyskania polimeru o określonych właściwościach fizykochemicznych, zdolnego do przetwórstwa na włókniny metodą spunbonded. Następnie na włókninę bazową naniesiono warstwę aktywną metodą napawania. Produkt został poddany ocenie mikrobiologicznej, mechanicznej oraz ocenie stopnia biorozkładu w środowisku kompostowym. Przeprowadzono badania aktywności wobec S. aureus oraz E. coli oraz ocenę czystości mikrobiologicznej wytworzonych włóknin. Na podstawie badań mikrobiologicznych wytypowano najkorzystniejszy skład warstwy aktywnej. Wykonano badania właściwości mechanicznych ze szczególnym uwzględnieniem właściwości użytkowych takich jak zdolności absorpcyjne i układalność. Dzięki dobrym właściwościom mechanicznym włóknina z kopoliestru alifatyczno-aromatycznego może pełnić funkcję bazy kosmetycznej. Jest ona również biodegradowalna co obecnie jest ważną cechą ze względu na ekologię. Wytypowana warstwa aktywna zawierająca w składzie mieszaninę hialuronianów sodu, hydrolat z kwiatu gorzkiej pomarańczy (Neroli) oraz kolagen wykazuje dobre właściwości mikrobiologiczne i mechaniczne. Kolagen, kwas hialuronowy oraz hydrolat z gorzkiej pomarańczy wykazują właściwości pielęgnacyjne i są szeroko stosowane w kosmetyce a naniesione na włókninę mogą doskonale spełniać funkcję kosmetyczną np. w postaci aktywnej maseczki.
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2019, 6 (138); 102-109
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-29 z 29

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies