Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "groundlessness" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Tragedia i sceptycyzm
The Tragedy and the Skepticism
Autorzy:
Piłat, Robert
Filcek, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097338.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tragedia
sceptycyzm
hermeneutyka
niezakorzenienie
tragedy
skepticism
hermeneutics
groundlessness
Opis:
Najbardziej rozpowszechniona interpretacja sytuacji tragicznej odwołuje się do pozytywnego konfliktu sił lub wartości. W artykule badamy inną możliwość: skupienie się na uwikłanym w tragedię akcie negatywnym, czyli odżegnaniu się bohatera tragicznego od istotnych dóbr i więzi, sprawiającym, że od początku żyje on w zawężonym świecie, w którym nie da się ani wybrać dobra, ani ocalić samego siebie. Odróżnienie pozytywnego i negatywnego aspektu sytuacji tragicznej zestawiamy z odróżnieniem dwóch warstw tragedii. Pierwsza obejmuje obiektywne nieszczęście i strategie oporu ofiary, druga obejmuje nową interakcję między podmiotem i rzeczywistością zmienioną przez jego opór. Ta nowa interakcja powiększa nieszczęście i jest źródłem tragicznej winy. Pomiędzy obiema warstwami występuje dynamiczna wymiana treści, podobnie jak między negatywnym i pozytywnym aspektem tragedii. Akt negatywny (odrzucenie wartości i więzi) oraz pozytywny (konflikt wartości, racji, roszczeń) są wzajemnie uwikłane. Interpretacja tragedii wymaga śledzenia obu kierunków ich interakcji. Właściwe jest, by hermeneutyka filozoficzna zaczynała od aktu negatywnego, ponieważ pokazuje on zanurzenie tragedii w strukturze egzystencji. Nie usuwa to jednak potrzeby innej hermeneutyki, rozpoczynającej od doświadczenia tragicznego. Staraliśmy się pokazać tę możliwość, odwołując się do filozofii Lwa Szestowa.
The well-trotted path of interpretation of tragedy refers to a positive conflict of forces or values. In this article, we examine another possibility: to focus on a negative act involved in the tragedy, i.e., avoidance of essential goods and attachments. The avoidance makes the tragic hero live in a contracted world in which he cannot choose a good or save himself. The distinction between the positive and negative aspects of a tragic situation intersects with the distinction between the two layers of tragedy. The first layer involves unfortunate events and the subject’s strategies of resistance and self-preservation. The second layer involves new interactions between the subject, and the new reality changed by the effort of resistance. The new interaction leads to tragic guilt and turns the subject into a tragic hero. Between these layers, there is a dynamic exchange of content as it is between the negative and positive aspects of the tragedy. The negative act (rejection of values and attachments) and the affirmative act (the stand taken in an actual conflict of values, rations, claims) are mutually entangled. Any viable interpretation of tragedy should be able to follow both directions of their interaction. It is natural for philosophical hermeneutic to start with the negative act because it shows the immersion of tragedy in the structure of existence. This approach does not, however, remove the need for another hermeneutics, starting with the tragic experience. We tried to show this possibility by referring to the philosophy of Lev Shestov.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 25-42
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do sądu a oddalenie oczywiście bezzasadnego powództwa w świetle projektu zmian z 27.11.2017 r. do Kodeksu postępowania cywilnego
Autorzy:
Piaskowska, Olga M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788250.pdf
Data publikacji:
2018-01-16
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
postępowanie cywilne
oddalenie powództwa
oczywista bezzasadność
prawo do sądu
civil proceedings
dismissal of the claim
obvious groundlessness
right to court
Opis:
Artykuł omawia propozycję zawartą w projekcie nowelizacji z 27.11.2017 r. do Kodeksu postępowania cywilnego, tj. wprowadzenie do postępowania cywilnego dopuszczalności oddalenia roszczenia jako oczywiście bezzasadnego na posiedzeniu niejawnym w aspekcie zapewnienia i realizacji prawa jednostki do sądu. Autorka stawia tezę, że w świetle projektowanego art. 1911 Kodeksu postępowania cywilnego o „oczywistej bezzasadności” w rozumieniu tego przepisu można mówić jedynie w sytuacji, w której roszczenie powoda nie jest znane prawu. W przeciwnym razie, tj. w przypadku zbyt szerokiego zrozumienia tej instytucji, oddalenie powództwa jako „oczywiście bezzasadnego” może prowadzić do naruszenia prawa jednostki do sądu w świetle art. 6 EKPC.
The article discuss the proposal included in the draft amendment from 27.11.2017, such as introduction to the civil proceedings of the admissibility of dismissing the claim as obvious groundlessness at a closed session in the context of providing to a person the right to a court. The author puts forward the thesis that in the light of Article 1911 Code of Civil Procedure, the “obvious groundlessness” of an action is a state in which the claim made by the claimant is unknown to the law. Otherwise, i.e. in the case of a too wide understanding of this institution, the dismissal of the action may lead to violation of the right of the individual to court in the light of Article 6 ECHR.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2018, 1 (213); 29-46
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddalenie powództwa oczywiście bezzasadnego w świetle art. 6 EKPC
Dismissal of the claim manifestly unfounded in the light of Art. 6 of the ECHR
Autorzy:
Jaroniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140613.pdf
Data publikacji:
2022-10-04
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
civil procedure
obvious groundlessness
right to a fair trial
claim unknown to the law
postępowanie cywilne
oczywista bezzasadność
prawo do sądu
roszczenie nieznane prawu
Opis:
Przedmiot badań: Nowelizacją z 4 lipca 2019 r. do Kodeksu postępowania cywilnego wprowadzono szereg istotnych dla polskiej procedury cywilnej zmian. Jedną z nich jest uregulowana w art. 1911 możliwość oddalenia na posiedzeniu niejawnym przez sąd powództwa w przypadku jego oczywistej bezzasadności. Instytucja ta wywołuje kontrowersje w zakresie urzeczywistniania prawa jednostki do sądu. Na mocy komentowanego przepisu sąd może dokonać oceny wniesionego powództwa w początkowym stadium rozpoznania sprawy, bez podejmowania jakichkolwiek czynności. Z jednej strony zatem przepis ten realizuje postulat usprawnienia postępowania, natomiast z drugiej – w przypadku oddalenia powództwa, a następnie uprawomocnienia się wydanego w tym przedmiocie wyroku, zachodzi res iudicata, która uniemożliwia ponowne dochodzenie przez powoda tego samego roszczenia przeciwko tej samej osobie na drodze sądowej, co pociąga za sobą dotkliwe konsekwencje. Cel badawczy: Zasadniczym celem artykułu jest zbadanie zgodności instytucji oddalenia powództwa oczywiście bezzasadnego z prawem do sądu zagwarantowanym zarówno przez ustawodawcę krajowego, jak i akty prawa europejskiego. Autorka opracowania podda również pod rozwagę, czy Europejski Trybunał Praw Człowieka może stwierdzić naruszenie przez sąd krajowy prawa dostępu do sądu, pomimo analogii instytucji oddalenia powództwa jako oczywiście bezzasadnego oraz instytucji odrzucenia przez ETPC skargi w trybie art. 35 Konwencji. Metoda badawcza: W niniejszym artykule zastosowano metodę językowo-logiczną oraz prawno-porównawczą. Wykorzystując analizę komparatystyczną, ukazano aktualne orzecznictwo ETPC oraz sądów polskich. Wyniki: Instytucja oddalenia powództwa jako oczywiście bezzasadnego niewątpliwie służy przyspieszeniu postępowania cywilnego. Jest również dopuszczalna w świetle praw zagwarantowanych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, w szczególności jej art. 6, jednak wyłącznie w sytuacji, gdy nie narusza ona istoty prawa do sądu i urzeczywistnia właściwy cel.
Background: The amendment of July 4, 2019 to the Code of Civil Procedure introduces a few changes vital for the Polish civil procedure. One of them is the possibility, regulated in Article 1911, for the court to dismissthe action case it lacks in a closed session in the merit. This institution has generated controversy in terms of exercising the individual’s right to a court. Under the provision in question, the court may evaluate the filed action at the initial stage of hearing the case without taking any action. On the one hand, therefore, this provision achieves a goal of streamlining proceedings, while on the other hand – in the event that a claim is dismissed and a judgment in this regard becomes final, res judicata occurs, which makes it impossible for a plaintiff to pursue the same claim against the same person again in court, which entails severe consequences. Research purpose: The article aims to examine the compatibility of the institution of dismissal of a manifestly unfounded claim with the right to a fair trial guaranteed by both national legislation and acts of European law. The author also discusses whether the European Court of Human Rights may ascertain violation of the right of access to a court by the national court, despite the analogy of the institution of dismissal of the claim as manifestly unfounded and the institution of rejection of the complaint by the ECHR under Art. 35 of the Convention. Methods: In this article linguistic-logical and legal-comparative methods are used. Using the comparative analysis, the current case law of the ECHR and Polish courts is presented. Conclusions: The institution of dismissal of the claim as manifestly unfounded undoubtedly serves to speed up the civil proceedings. It is also admissible in the light of the rights guaranteed by the European Convention on Human Rights, in particular its Art. 6, but only if it does not infringe the essence of the right to a fair trial and fulfills the proper purpose.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2022, 124; 21-38
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia dopuszczalności złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy przed sądem administracyjnym
Limitations on the admissibility of submitting an application for granting the right to assistance
Autorzy:
Talaga, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926645.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to a fair trial
admission of application for the right to assistance
exemption from court costs
court-appointment of legal representative
evident groundlessness of the complaint
Opis:
The right to a fair trial remains a common heritage of European legal culture. Such a standard has been guaranteed under the functioning system of human rights. Equally, the right to a fair trial was confirmed in the Constitution of the Republic of Poland. It does not mean unlimited access to justice without bearing the costs of the initiated proceedings. As a result, mechanisms were created to bear the costs of proceedings and to release certain categories of citizens from such an obligation. In proceedings before administrative courts, it is possible to apply for the right to assistance in order to maintain the right to judicial control of public administration activities. However, the relevant request from the person involved is subject to certain formal requirements. Among other things, it should be submitted using the appropriate official form, and the information contained therein may also indicate the manner in which the request was submitted. An application for granting the right to assistance may be submitted in the course of court proceedings or before their initiation. However, such a statutory definition of the moment for submitting an application for the right to assistance requires clarification. In fact, such a requestcannot be made before the individual has been entitled to submit the appropriate appeal to the administrative court. Failure to comply with such a requirement results in the fact that the application submitted for the right to assistance does not generate any legal effects. A person applying for aid from the state is not yet obliged to bear court costs. There is also no need to provide such persons with professional legal assistance in proceedings before administrative authorities. This situation makes it impossible to grant the right to assistance due to the systemic limitations. In effect, such a procedure under the application for granting the right to assistance is discontinued as being deemed redundant. Moreover, premature submission of an application for the right to assistance may also reveal additionally that the substantive examination of the complaint or objection is inadmissible.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2020, 4, 32; 87-108
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oczywista bezzasadność skargi konstytucyjnej
Evident groundlessness constitutional complaint
Autorzy:
Knaga, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942268.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
oczywista bezzasadność
skarga konstytucyjna
konstytucyjne prawa i wolności ustawa o Trybunale Konstytucyjnym klauzula generalna
evident groundlessness constitutional complaint constitutional rights and freedoms The Constitutional Tribunal Act general clause
Opis:
Przesłanki dopuszczalności skargi konstytucyjnej mają przede wszystkim formalny charakter. Zgodnie z art. 77 ust. 3 pkt 3 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym, Trybunał wydaje postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi lub skardze, jeżeli wniosek lub skarga są oczywiście bezzasadne. Oczywista bezzasadność jest przesłanką o merytorycznym charakterze, jest niedookreślonym pojęciem, a jej znaczenie wynika z procesu stosowania prawa. Możliwość merytorycznego badania skargi konstytucyjnej na etapie wstępnego rozpoznania ma wyjątkowy charakter i powinno być poddane restrykcyjnej interpretacji. Wszelkie wątpliwości dotyczące tego, czy skarga jest oczywiście bezzasadna powinny skutkować skierowaniem jej do merytorycznego zbadania. Praktyka oparta na przeciwnym założeniu mogłaby doprowadzić do pozbawienia skargi jej podstawowej funkcji jako środka ochrony konstytucyjnych praw i wolności.
Grounds of constitutional complaints admissibility have in majority formal character. According to article 77.3.3 The Constitutional Tribunal Act of 25 June 2015, the Tribunal shall issue a decision on refusal to proceed with an application of a constitutional complaint, if an application or a constitutional complaint are manifestly unfounded. Evident groundlessness is constitutes a substantial requirement od admissibility. Since it has a character of a general clause, its meaning is determined in the process of application of law. Any doubts whether the complaint is evidently groundless, should result with its consideration in regular proceedings, and full examination of its legitimacy. The possibility of the substantive examination of complaints grounds, at the preliminary stage has an exceptional character, and should be given restrictive interpretation. The practice based on the opposite assumption could change constitutional complaints role as a remedy for constitutional rights and freedoms infringement.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 1 (35); 11-33
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies