Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "glycosaminoglycans" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Effect of selected flavonoids on glycosaminoglycans in human skin fibroblasts
    Autorzy:
    Wosek, J.
    Kuźmicz, I.
    Wiśniewska, R.
    Nazaruk, J.
    Galicka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918304.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    Fibroblasts
    glycosaminoglycans
    flavonoids
    Opis:
    Purpose: Glycosaminoglycans (GAGs) and proteoglycans (PG) in addition to collagen are the main components of extracellular matrix (ECM). They play an important role in intercellular communication and interactions between cells and ECM. The biological changes in ECM that occur during aging are induced by decrease in GAG biosynthesis. The purpose of this study was to evaluate the effect of selected flavonoids isolated from Cirsium palustre (L.) Scop. on GAG content in human skin fibroblasts. Materials and methods: Human skin fibroblasts were treated with eriodictyol 7-O-glucoside (C1), 6-hydroxyluteolin 7-O-glucoside (C2), scutellarein 7-O-glucoside (C3) and pedalitin (C4) at 1, 20 and 40 μM for 24 h. Concentration of GAGs in the medium was assayed using method based on their ability to bind the cationic dye 1,9- dimethylmethylene blue (DMMB). Results: C1, C2 and C4 at concentration of 20 and 40 µM significantly increased content of sulphated GAGs in the medium. In contrast, treatment of cells with compound C3 did not have a statistically significant impact on GAG level. Ascorbic acid used as a positive control at 50 µM showed no effect on GAG concentration and increased their content at 100 µM but to a much lower extent than flavonoids. Conclusion: Flavonoids C1, C2 and C4 showed greater than ascorbic acid stimulatory impact on GAGs in healthy human skin fibroblasts, demonstrating their therapeutic potential in the aging.
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2016, 6(2); 59-63
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studying glycosaminoglycan derivative/protein interaction - prerequisite for the design of functional biomaterials
    Autorzy:
    Scharnweber, D.
    Rother, S.
    Kohler, L.
    Hintze, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285480.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    biomaterials
    cellular microenvironment
    glycosaminoglycans
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 138; 25
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie glikozaminoglikanów w preparatach kosmetycznych
    The use of glycosaminoglycans in cosmetic products
    Autorzy:
    Kroma, A.
    Feliczak-Guzik, A.
    Nowak, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217347.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    glikozaminoglikany
    proteoglikany
    glycosaminoglycans
    proteoglycans
    Opis:
    Glikozaminoglikany (GAG) są bogato reprezentowanymi składnikami macierzy międzykomórkowej, odgrywającej istotną rolę w funkcjonowaniu tkanek. Związki te należą do grupy hetero polisacharydów. Składają się z aminocukru oraz kwasu uronowego. Większość GAG tworzy kowalencyjne wiązania z białkami tworząc w efekcie proteoglikany. Obecność w strukturze tych związków dużej ilości grup -OH oraz ładunków ujemnych sprawia, że wykazują one zdolność wiązania dużej ilości cząsteczek wody oraz pęcznienia. Ze względu na te właściwości glikozaminoglikany są szeroko stosowanymi składnikami preparatów kosmetycznych, w których wykazują przede wszystkim aktywność nawilżającą, przyczyniając się jednocześnie do poprawy jędrności i elastyczności skóry.
    Glycosaminoglycans (GAGs) are richly represented components of connective tissue, matrix which plays an important role in the functioning of tissues. These compounds belong to the group heteropolysaccharides, and they occur as long chains of repeated disaccharide units, consisting of amino sugar and uronic acid. Most of GAGs form covalent bonds with proteins to produce proteoglycans in effect. Because of the presence of a large number of -OH groups and negative charge, GAGs are capable of binding great numbers of water molecules inducing the effect of swelling. For this reason GAGs are widely used cosmetic ingredients responsible for moisturizing effect, while contributing to the improvement of skin firmness and elasticity.
    Źródło:
    Chemik; 2012, 66, 2; 136-139
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quantitative estimation of lysosomal storage in mucopolysaccharidoses by electron microscopy analysis
    Autorzy:
    Narajczyk, Magdalena
    Moskot, Marta
    Konieczna, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039691.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    mucopolysaccharidoses
    transmission electron microscopy
    glycosaminoglycans
    Opis:
    Mucopolysaccharidoses (MPS) are severe inherited metabolic disorders caused by storage of glycosaminoglycans (GAGs). The level of accumulated GAGs is an important parameter in assessment of the severity of the disease and the efficacy of treatment; unfortunately, biochemical methods are often unreliable and only semi-quantitative. Therefore, finding other methods for estimation of GAG levels and/or assessment of the efficacy of applied therapy is very important. Although monitoring of GAG levels during therapy is crucial, in this work it is proposed that analysis of the ultrastructure of MPS cells by electron microscopic techniques can be considered as an alternative and reliable method for assessment of lysosomal storage. The number of complex lysosomal structures was found to be significantly higher in MPS cells relative to controls, while it decreased significantly in response to either enzyme replacement therapy or substrate reduction therapy. Thus, this parameter, easily assessed by electron microscopy, appears to correspond to the physiological state of MPS cells.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2012, 59, 4; 693-696
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The significance of glycocalyx in medicine
    Autorzy:
    Wawrzkowicz, Jakub
    Witek, Marcin
    Winiarczyk, Izabela
    Wyleciał, Michał
    Drożdżyk, Agata
    Szelengiewicz, Klaudia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040161.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    disease
    glycocalyx degradation
    glycosaminoglycans
    hyperglycemia
    medicine
    Opis:
    Introduction. The glycocalyx is a gel-like layer covering the membrane of many cells, especially cells of epithelial tissue. It consists of membrane-bound proteoglycans, glycosaminoglycan chains, glycoproteins, and adjacent proteins. Glycocalyx is necessary in maintaining the permeability of vessels, modulation of inflammatory responses and interactions between cells. It is also involved in cell adherence, mobility, mechanotransduction, regulation of the cell cycle and cell. Abnormalities in the structure and function of the glycocalyx underlie many diseases and disorders such as dry eyes disease, diabetes and its complications as well as sepsis. Aim. In this review, we present the current view on the role of glycocalyx in human diseases. Material and methods. This review was performed according to latest literature from the following databases: EBSCO, PubMed, Science Direct, and Springer Link. Analysis of the literature. Pathological mechanisms such as disruption of the glycocalyx barrier and decreased hydration of the ocular epithelial surface cause dry eye disease. During hyperglycaemia, glycocalyx dysfunction occurs, which leads to its dysfunction and activation of the prothrombotic system. Moreover, the increase in the concentration of hyaluronidase leads to increase in the plasma hyaluronan levels and promotion of endothelial dysfunction. Additionally, degradation of glycocalyx in sepsis prevails over increased synthesis of its components strongly favors its enhanced enzymatic degradation. Conclusion. A better understanding of glycocalyx impairment in disease could alter therapeutic strategies to improve patient outcomes.
    Źródło:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2021, 3; 246-250
    2544-2406
    2544-1361
    Pojawia się w:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glutathione reductase activity correlates with concentration of extracellular matrix degradation products in synovial fluid from patients with joint diseases
    Autorzy:
    Średzińska, Krystyna
    Galicka, Anna
    Porowska, Halina
    Średziński, Łukasz
    Porowski, Tadeusz
    Popko, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040477.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    glutathione reductase
    collagen
    glycosaminoglycans
    synovial fluid
    Opis:
    The mechanisms underlying cartilage matrix degradation in joint diseases is not fully understood but reactive oxygen species are implicated as main causative factors. Comparative studies of glutathione reductase (GR) activity in synovial fluid from patients with rheumatoid arthritis (RA), reactive arthritis (ReA) and osteoarthritis (OA) as well as correlations between GR activity and concentration of the major cartilage components in synovial fluid are presented in this study. We found significantly higher activity of GR in RA (about three-fold) and ReA (about two-fold) than in OA. In RA and ReA patients, GR activity in synovial fluid correlates negatively with the concentrations of collagen and degradation products of sulfated glycosaminoglycans. In OA patients the activity of GR was significantly lower than in RA and ReA, which positively correlated with the concentration of collagen and showed a tendency for positive correlation with the degradation products of sulfated glycosaminoglycans. Our results suggest that in RA and ReA patients increased activity of GR does not prevent the increased degradation of collagen and proteoglycans by ROS.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2009, 56, 4; 635-640
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proteoglycans of human umbilical cord arteries.
    Autorzy:
    Gogiel1, Tomasz
    Jaworski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044232.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    pregnancy
    umbilical cord
    proteoglycans
    artery
    glycosaminoglycans
    Opis:
    Proteoglycans (PGs) were dissociatively extracted from human umbilical cord arteries (UCAs) with 4 M guanidine hydrochloride containing Triton X-100 and protease inhibitors, purified by Q-Sepharose anion exchange chromatography and lyophilized. They were analysed by gel filtration, SDS/PAGE and agarose gel electrophoresis before and after treatment with chondroitinase ABC. It was found that the PG preparation was especially enriched in chondroitin/dermatan sulphate PGs. The predominant PG fraction included small PGs that emerged from Sepharose CL-2B with Kav = 0.74. Their molecular mass, estimated by SDS/PAGE, was 160-200 kDa and 90-150 kDa, i.e. it was typical for biglycan and decorin, respectively. Treatment with chondroitinase ABC yielded the core proteins of 45 and 47 kDa, characteristic for both small PGs. Remarkable amounts of the 45 kDa protein were detected in non-treated PG samples, suggesting the presence of free core proteins of biglycan and decorin. Large PGs were present in lower amounts. In intact form they were eluted from Sepharose CL-2B with Kav = 0.17 and 0.43. Digestion with chondroitinase ABC yielded the core proteins with a molecular mass within the range of 180-360 kDa but predominant were the bands of 200, 250 and 360 kDa. The large PGs probably represent various forms of versican or perlecan bearing chondroitin sulphate chains.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2000, 47, 4; 1081-1091
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pre-eclampsia-associated alterations in Whartons jelly proteoglycans.
    Autorzy:
    Gogiel, Tomasz
    Galewska, Zofia
    Jaworski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041438.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    umbilical cord
    proteoglycans
    Wharton's jelly
    glycosaminoglycans
    pre-eclampsia
    Opis:
    Proteoglycans of Wharton's jelly contain mainly chondroitin/dermatan sulphate chains. The predominant proteoglycan is decorin (core proteins of 45 and 47 kDa), although the core proteins of biglycan (45 kDa), versican (260 kDa) and of other proteoglycans (90, 110, 220 kDa) were also detected (Gogiel et al., 2003). The aim of the present study was to compare the proteoglycan composition of Wharton's jelly of newborns delivered by healthy mothers and those with pre-eclampsia. Proteoglycans from pre-eclamptic Wharton's jelly had a higher sulphated glycosaminoglycan/protein ratio than those of normal tissue. Pre-eclampsia is associated with a lower level of all proteoglycan core proteins, especially those of higher molecular mass (such as versican), although the same set of core proteins were found in normal and pre-eclamptic Wharton's jelly. The alterations in the proteoglycan composition of Wharton's jelly may affect the mechanical properties of the umbilical cord and, in the case of pre-eclampsia, disturb foetal blood circulation.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2005, 52, 2; 501-507
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effects of wheat germ agglutinin and concanavalin A on the accumulation of glycosaminoglycans in pericellular matrix of human dermal fibroblasts. A comparison with insulin.
    Autorzy:
    Yevdokimova, Natalia
    Yefimov, Andrej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044154.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    human dermal fibroblasts
    insulin
    concanavalin A
    peanut agglutinin
    glycosaminoglycans
    wheat germ agglutinin
    Opis:
    The effect of insulin, wheat germ agglutinin (WGA), peanut agglutinin (PNA) and concanavalin A (ConA) on [3H]glucosamine incorporation into pericellular glycosaminoglycans (GAGs) was investigated in two lines of cultured human dermal fibroblasts. Insulin and WGA stimulated [3H]glucosamine incorporation into hyaluronic acid (HA) and heparan sulphate (HS) without any alteration of chondroitin sulphate (CS) and dermatan sulphate (DS) contents. ConA increased [3H]glucosamine incorporation into HS, CS and DS, but had no effect on [3H]glucosamine incorporation into HA. PNA affected neither the content, nor the composition of GAGs. In contrast to PNA, ConA and WGA stimulated glycolysis and demonstrated an evident antiproliferative effect on dermal fibroblasts. Thus, both the insulin-like action of WGA and ConA on cultured dermal fibroblasts and the differences between the effects of lectins on modulation of GAGs synthesis appear to be determined by their chemical structure.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2001, 48, 2; 563-572
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glycosaminoglycans – types, structure, functions, and the role in wound healing processes
    Glikozoaminoglikany – rodzaje, struktura, funkcje i rola w procesach gojenia ran
    Autorzy:
    Orlińska, Kinga
    Komosińska-Vassev, Katarzyna
    Olczyk, Krystyna
    Kowalczyk, Aleksandra
    Olczyk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18105091.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-07
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    glycosaminoglycans
    extracellular matrix
    proteoglycans
    wound healing
    glikozoaminoglikany
    macierz pozakomórkowa
    proteoglikany
    gojenie ran
    Opis:
    Glycosaminoglycans (GAGs) are a group of heteropolysaccharides, which include: chondroitin sulfates, dermatan sulfates, heparan sulfates, heparin, keratan sulfates, and hyaluronic acid. GAGs are composed of negatively charged polysaccharide chains composed of repeating disaccharide units, which include N-acetylated hexosamine residues – D-glucosamine or D-galactosamine – or N-sulfated D-glucosamine and hexuronic acid residues – D-glucuronic or L-iduronic acid – or galactose. All GAGs, except for hyaluronic acid, have a sulfate group and form proteoglycans (PGs) when attached to the core proteins. GAGs have many important biological functions influencing PGs functions. PGs are present in all types of tissues and participate in cell migration, proliferation, and differentiation. They occur mainly in the extracellular matrix (ECM), where they participate in ECM organization, structure formation and mechanical properties. They play an important role in maintaining homeostasis and also influence metabolic processes, such as bone mineralization and blood coagulation. PGs (due to the strongly negative charge of the glycan chains) are involved in the selective permeability of cell membranes. Components of the ECM, including GAGs, play a structural and functional role during the healing of tissue damage. They regulate the healing process by acting as a reservoir and modulator for cytokines and growth factors and perform structural functions by filling tissue defects during the repair process.
    Glikozoaminoglikany (glycosaminoglycans – GAGs) są grupą heteropolisacharydów, w której skład wchodzą: siarczany chondroityny, siarczany dermatanu, siarczany heparanu, heparyny, siarczany keratanu oraz kwas hialuronowy. GAGs zbudowane są z ujemnie naładowanych łańcuchów polisacharydowych, złożonych z powtarzających się jednostek disacharydowych, do których należą reszty N-acetylowanej heksozoaminy – D-glukozoaminy lub D-galaktozoaminy – albo N-siarczanowanej D-glukozoaminy oraz reszty kwasu heksuronowego – D-glukuronowego lub L-iduronowego – albo galaktozy. Wszystkie GAGs, z wyjątkiem kwasu hialuronowego, posiadają grupę siarczanową oraz tworzą, po przyłączeniu do białek rdzeniowych, proteoglikany (proteoglycans – PGs). GAGs pełnią wiele ważnych biologicznych funkcji, determinujących funkcje PGs. Te ostatnie są obecne we wszystkich rodzajach tkanek, uczestniczą w procesach migracji, proliferacji i różnicowania komórek. Występują głównie w macierzy pozakomórkowej (extracellular matrix – ECM), biorąc udział w organizacji ECM, kształtując jej strukturę i właściwości mechaniczne. Pełnią istotną rolę w utrzymaniu homeostazy, a także wywierają wpływ na szereg procesów metabolicznych, takich jak mineralizacja kości i krzepnięcie krwi. PGs (ze względu na silnie ujemny ładunek łańcuchów glikanowych) biorą udział w selektywnej przepuszczalności błon komórkowych. Składniki ECM, w tym GAGs, odgrywają rolę strukturalno-czynnościową podczas gojenia się uszkodzeń tkankowych. Regulują proces gojenia poprzez stanowienie rezerwuaru i modulatora dla cytokin i czynników wzrostu oraz pełnią funkcje strukturalne poprzez wypełnianie ubytków tkankowych podczas procesu naprawczego.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 204-216
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glikozaminoglikany – budowa, właściwości biochemiczne i znaczenie kliniczne
    Glycosaminoglycans – structure, biochemical properties and clinical significance
    Autorzy:
    Sufleta, Agnieszka
    Mazur-Zielińska, Henryka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039390.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    glikozaminoglikany
    miażdżyca
    cukrzyca
    niewydolność żylna
    owrzodzenia podudzi
    glycosaminoglycans
    atherosclerosis
    diabetes
    venous insuffi ciency
    crural
    ulceration
    Opis:
    Glycosaminoglycans (gag) performs a great role in atherosclerosis, diabetic nephropathy, venous insufficiency, crural ulceration, uric acid diathesis, mucopolysaccharidosis, arthritis, osteitis, neoplasms, thyroid and kidney diseases. Disorders of the gag level are connected with disorders of metabolism of proteoglycans and hepar disfunction. Gag are characterized by a considerable heterogeneity.
    Glikozaminoglikany (gag) odgrywają dużą rolę w patogenezie miażdżycy, nefropatii cukrzycowej, niewydolności żylnej, owrzodzeniach podudzi, skazie moczanowej, mukopolisacharydozie, zapaleniu stawów, zapaleniu kości, nowotworach, chorobach tarczycy i nerek. Zaburzenia dotyczące zmiany stężenia gag są prawdopodobnie wynikiem zaburzeń w metaboliźmie proteoglikanów, jak i związane są z dysfunkcją wątroby. Gag charakteryzuje znaczna heterogenność.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 5-6; 64-68
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Coating of poly(l-lactide-co-glycolide) scaffolds with collagen/glycosaminoglycan matrices and their effects on osteoblast behaviour
    Autorzy:
    Wojak, I.
    Pamuła, E.
    Dobrzyński, P.
    Zimmermann, H.
    Worch, H.
    Scharnweber, D.
    Hintze, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284646.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    skaffoldy
    kolagen
    osteoblasty
    poly(L-lactide-co-glycolide)
    scaffolds
    collagen type I
    glycosaminoglycans
    hyaluronan
    chondroitin sulfate
    osteoblasts
    Opis:
    Collagen type I and glycosaminoglycans (GAGs) were immobilized on the surfaces of two types of porous biodegradable poly(L-lactide-co-glycolide) (PLGA) scaffolds with pore size in the range of 250-320 µm and 400-600 µm. Two methods of coating were evaluated differing in the way of how the fibrillogenesis solution was introduced into the pores. The distribution of the immunostained collagen in the volume of the scaffolds was analysed with a laser confocal microscope (LSM). The total amount of collagen and GAGs was measured by Sirius Red and Toluidine Blue assays, respectively. The potential of the scaffolds for cell colonization and differentiation was tested in a dynamic cell culture system using human osteosarcoma cells (SAOS-2). The proliferation of SAOS-2 cells was measured by determining the DNA content on days 2 and 7, while differentiation was analyzed by Calcium- and Phosphate-Assays on days 7 and 14. Differentiation of cells was improved by increasing the pore diameter of the scaffolds, and artificial extracellular matrix (aECM) coatings had an additional positive effect for the scaffolds of both pore sizes.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 86; 9-13
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola kwasu hialuronowego w wybranych jednostkach chorobowych
    The role of hyaluronic acid in selected diseases
    Autorzy:
    Malinowska, Katarzyna
    Klimczak, Alicja
    Możdżan, Marcin
    Modranka, Roman
    Śmigiel, Karolina
    Piątkowski, Paweł
    Merecz-Sadowska, Anna
    Skowerski, Łukasz
    Zajdel, Radosław
    Levadna, Tetiana
    Zielińska-Bliźniewska, Hanna
    Tomaszewski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152211.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-10
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    kwas hialuronowy w medycynie
    glikozaminoglikany
    wykorzystanie hylanów w ortopedii i onkologii
    wiskosuplementacja
    hyaluronic acid in medicine
    glycosaminoglycans
    the application of hylans in orthopedics and oncology
    viscosupplementation
    Opis:
    Kwas hialuronowy (HA) jest poliwęglowodanem, mukopolisacharydem (glikozoaminoglikanem), występującym naturalnie we wszystkich organizmach żywych. Ma identyczną budowę chemiczną zarówno u ssaków, jak i u bakterii. Łańcuch tego mukopolisacharydu może składać się nawet z kilku tysięcy podjednostek cukrowych. Unikalny wysokoelastyczny charakter HA, wraz z jego biozgodnością i brakiem potencjału immunogennego w stosunku do organizmu człowieka, przyczyniły się do zastosowania tej substancji w wielu rozwiązaniach klinicznych, w tym suplementacji płynu stawowego u pacjentów z zapaleniem stawów, jako środek pomocniczy w chirurgii okulistycznej i stomatologicznej oraz preparat przyspieszający gojenie ran pooperacyjnych. W ostatnich latach, w badaniach naukowych ocenia się właściwości HA jako potencjalnego nośnika leków w różnych drogach podania, w tym krople do oczu, do nosa, podane drogą wziewną, zastosowanie pozajelitowe i miejscowe oraz jako nośnika dla leków nowotworowych. Celem pracy, opartej na analizie dostępnej literatury, jest wyjaśnienie budowy, metabolizmu i możliwości wykorzystania HA w terapii wybranych jednostek chorobowych – w tym ortopedii i onkologii.
    Hyaluronic acid (HA) is a polysaccharide (glycosaminoglycan), which is normally present in all living organisms. Its chemical constitution is identical in mammals and bacteria. This mucopolisaccharide chain may consist of even several thousands of saccharide subunits. The unique, highly elastic nature of HA, together with its bio-compatibility and the lack of immunogenic potential in relation to the human body, have contributed to the widespread use of this substance in many clinical solutions including supplementation of the synovial fluid in patients with joint inflammation as an adjuvant agent in ophthalmic and dental surgery and the preparation accelerating postoperative wound healing. Recent studies assess the properties of HA, a potential drug carrier in various applications including eye drops, inhalations, parenteral and local application and as a carrier for oncological agents. The aim of the study based on the analysis of available literature was to explain the construction, metabolism and potential of HA application in the treatment of selected disease units, including orthopedic and oncological conditions.
    Źródło:
    Polish Journal of Sports Medicine; 2018, 34(4); 197-212
    1232-406X
    2084-431X
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Sports Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies