Temat: film studies - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: “Things Change but the Amerecano Is Here to Stay”: America in Italian Popular Movies of the 1980s
Autorzy:: Zangari, Sostene M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/626392.pdf
Data publikacji:: 2013-11-30
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: talian popular film
1980s
representation of America
film studies
Italian comedies
Italian cinema
comparative Italian American studies
cultural history
Opis:: Sostene M. ZangariUniversity of MilanItaly“Things Change but the Amerecano Is Here to Stay”: America in Italian Popular Movies of the 1980sThe article focuses on a number of film comedies of the early 1980s. In different ways, the movies rearticulate the relationship between Italy and the United States. In showing how Italians can beat Americans at sports, how they can indulge in conspicuous consumption and finally how even the United States are not alien to provincialism and backwardness, these movies express a new mood of confidence that was widely felt in Italian society at the time. However, these movies came at a moment when the Italian film industry was on the verge of its decline. Starting from the 1980s, in fact, American movies and distributors would colonize the Italian movie market and depress the Italian movie industry.
Źródło:: Review of International American Studies; 2017, 10, 2
1991-2773
Pojawia się w:: Review of International American Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: “What a Mess!”: Reading “Fauda” according to CDA
Odczytanie serialu “Fauda” zgodnie z zasadami krytycznej analizy dyskursu (CDA)
Autorzy:: Kijewska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807066.pdf
Data publikacji:: 2020-01-03
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: język arabski
Krytyczna Analiza Dyskursu
„Fauda”
filmoznawstwo
Netflix
Arabic language
Critical Discourse Analysis
“Fauda”
film studies
quality TV
Opis:: W artykule analizowany jest serial Netflix „Fauda” (sezon 1). Analiza jest prowadzona zgodnie metodologią Krytycznej Analizy Dyskursu (CDA) w ujęciu głównych jej zwolenników, takich jak Ruth Wodak i inni. Kluczowym czynnikiem, mającym wpływ na wyniki analizy, jest kontekst polityczny autorów serii, którzy byli żołnierzami izraelskimi i przy tworzeniu kolejnych odcinków opierają się na osobistych doświadczeniach. Ta podwójna złożoność ma dalsze konsekwencje w analizie. W wyniku wnikliwej prezentacji została przedstawiona lista głównych toposów organizujących dyskurs palestyński, a później ta lista została skonfrontowana z rzeczywistością palestyńską i oceniono jej wiarygodność.
In this paper Netflix series “Fauda” (season 1) is analyzed in accordance to the Critical Discourse Analysis and its main advocates like Ruth Wodak and others. The crucial factor influencing this research is political context of the authors of the series who used to be Israeli soldiers and they rely on their personal experience while creating episodes. This double complexity has its further implications in the analysis. As the result of the investigation there was presented the list of main topoi organizing Palestinian discourse and later, this list was confronted with Palestinian reality and her credibility was assessed.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 41-54
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Zaprawdę powiadam ci, poetą się jest…”. Wojaczek Lecha Majewskiego z 1999 roku
“Truly, I tell you, the poet is…” Wojaczek by Lech Majewski from 1999
Autorzy:: Grodź, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1041185.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: anthropology
space in the film
film studies
artist
contemporary poetry
Opis:: The theme of the text is the connection between the inspiration of the artists, for example poets, and their emotional states. The purpose of the text is to indicate the role of emotions in creative work. The subject of the analysis is the film Wojaczek made by Lech Majewski from 1999, about the young Polish poet – Rafał Wojaczek (1945-1971).
Źródło:: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 34; 209-220
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Memory studies i kino nostalgiczne
Autorzy:: Włodek, Patrycja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407813.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: memory studies
pamięć
film nostalgiczny
nostalgia
retro
retromania
Opis:: Artykuł koncentruje się na zagadnieniu memory studies, interdyscyplinarnych badań nad fenomenem pamięci indywidualnej i zbiorowej oraz relacji między nimi wzajemnie, przeszłością a teraźniejszością oraz kontekstem społecznym. Memory studies funkcjonują na przecięciu wielu różnorodnych dyscyplin, a w ramach filmoznawstwa ich egzemplifikacją mogą być choćby badania nad postmodernizmem filmowym, a zwłaszcza filmem nostalgicznym i modą retro, które zostają zdefiniowane i omówione na przykładach pochodzących z kina amerykańskiego lat siedemdziesiątych obrazujących strategie stosowane przez twórców definiujących i redefiniujących ekranowe reprezentacje przeszłości, kształtowane, ale też kształtujące, pamięć zbiorową.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2021, 16, 363; 53-65
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Analiza box office’ów jako narzędzie badań filmoznawczych
Box Office Analysis as a Tool of Film Studies Research
Autorzy:: Lewicki, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408613.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: box office
filmoznawstwo
statystyka
film studies
statistics
Opis:: Artykuł jest próbą wskazania zalet i zagrożeń płynących z analizy wyników finansowych i frekwencyjnych uzyskiwanych przez poszczególne dzieła filmowe. Tego typu statystyki, dość rzadko wykorzystywane w polskim dyskursie filmoznawczym, mogłyby, według autora, stać się interesującym uzupełnieniem dotychczasowych metod badawczych, jednak ich używanie wymaga zachowania szczególnej ostrożności i daleko posuniętego sceptycyzmu. W tekście zostały omówione najważniejsze problemy metodologiczne związane z używaniem analizy box office’ów, ale także wskazane najistotniejsze szanse i wyzwania stojące przed badaczami chcącymi posiłkować się w swoich rozważaniach statystykami odnoszącymi się do popularności filmów i danymi dotyczącymi ich kinowej widowni.
The article is an attempt to identify the advantages and dangers of the analysis of financial results and audience frequency generated by individual films. This type of statistics, rather rarely used in Polish film studies discourse could, according to the author, become an interesting addition to the existing methods of research, but their use requires special care and far-reaching scepticism. In the article the most important methodological problems associated with the use of box office analysis are discussed, but the most important opportunities and challenges facing researchers wishing to make use of statistics relating to the popularity of video and data on their cinema audience in their deliberations are also pointed out.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 118-132
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Applied Hauntologies: Spectral Crossings and Interdisciplinary Deconstructions
Autorzy:: Lorek-Jezińska, Edyta
Więckowska, Katarzyna ---
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632590.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Projekt Avant
Tematy:: Keywords: hauntology, spectres, knowledge, deconstruction, philosophy, literary studies, cultural studies, film studies
Opis:: This issue of AVANT is dedicated to hauntology, an approach originally defined by Jacques Derrida as a “logic of haunting” that is “larger and more powerful than an ontology or a thinking of Being,” and that “harbor[s] within itself, but like circumscribed places or particular effects, eschatology and teleology themselves” (Derrida 1994: 10). At a most general level, hauntology is a study of spectrality and spectres-that is, entities and processes that exceed any definite categorization; accordingly, it inevitably questions the established notions of being, thereby transforming the status of the objects and subjects of knowledge, and contesting the possibility of objectivity. The very idea of spectres-positioned as they are between worlds and times-disrupts the conventional means of measuring time and space, as well as all kinds of dichotomous conceptualizations, including “the sharp distinction between the real and the unreal, the actual and the inactual, the living and the non-living, being and non-being” (Derrida 1994: 11). Significantly for the articles collected in this issues, the figure of the spectre questions the divisions between texts, and the separation between the individual and the social/communal, thus palpably demonstrating the impossibility of examining any concept or text independently of others. Accordingly, instead of looking for certainties, the scholar of spectres looks for sites of crossings, borrowings, and contaminations, re-discovering traces of other times, places, and beings in the seemingly solid here and now, and producing somewhat melancholic accounts of a culture that is both already haunted and potentially haunting.
Źródło:: Avant; 2017, 8, 2
2082-6710
Pojawia się w:: Avant
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Bestie i ludzie. „Wilkołak” Adriana Panka i figura „hitlerowskiego psa” a semiotyka komunikacji
Beasts and people. Adrian Panek’s “The Werewolf” and the figure of the “Nazi dog” and communication semiotics
Autorzy:: Kapuściński, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1365015.pdf
Data publikacji:: 2020-06-17
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: obozy koncentracyjne
pies
film
animal studies
horror
Opis:: W organizacji hitlerowskich obozów koncentracyjnych ważną rolę pełniły psy strażnicze i tropiące. Acz wszechobecne w świadectwach więźniów jako budzące przerażenie bestie, to w kulturowej świadomości występują jedynie jako złowrogi ornament obozowej scenerii. Podobnie marginalne miejsce zajmuje figura „hitlerowskiego psa” w tekstach polskiej kultury popularnej. Autor opracowania stawia sobie za cel bliższe przyjrzenie się temu motywowi w zbiorowej świadomości, a zwłaszcza w polskiej twórczości filmowej. Przybliża też system, w obrębie którego wykorzystywano psy. Asumpt do tych rozważań daje osadzony fabularnie w pookupacyjnej rzeczywistości interesujący film Adriana Panka „Wilkołak” z 2018 roku. Czerpiący z estetyki horroru i baśni, historyczny obraz wykorzystuje kulturowe konotacje figury obozowego psa dla ukazania uniwersalnych prawd o ludzkiej kondycji.
Guard and hunting dogs played an important role in the organization of Nazi concentration camps. Although ubiquitous in the prisoners’ testimonies as terrifying beasts, they only appear in the cultural consciousness as an ominous ornament of the camp scenery. The figure of the „Nazi dog” occupies a similarly marginal place in the texts of Polish popular culture. The author of the study aims to take a closer look at this motif in collective consciousness, and especially in Polish filmmaking. It also introduces the system in which dogs were used. Embedded in the post-occupational reality, the interesting film by Adrian Panek, ‚The Werewolf’, gives rise to these considerations. Drawing on the aesthetics of horror and fairy tales, this historical image uses the cultural connotations of the figure of a camp dog to show universal truths about the human condition.
Źródło:: Media Biznes Kultura; 2020, 1(8); 153-167
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:: Media Biznes Kultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Dilip Kumar: An Auteur Actor
Dilip Kumar: autor-aktor
Autorzy:: Rehman, Sharaf
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1812188.pdf
Data publikacji:: 2021-08-31
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Howard Becker
Dilip Kumar
film studies
sztuka i kultura
socjologia pracy
film i kultura
Film Studies
Art and Culture
Sociology of Work
Film and Culture
Opis:: Dilip Kumar has been praised for his sublime dialog delivery, for his restrained gestures, and for his measured and controlled underplay of emotions in tragic stories as well as in light-hearted comedies. His debut in 1944 with Jwar Bhata (Ebb and Tide) met with less-than-flattering reviews. So did the next three films until his 1948 film, Jugnu (Firefly), which brought him recognition and success. Unlike his contemporaries such as Raj Kapoor and Dev Anand, who propelled their careers by launching their own production companies, Dilip Kumar relied on his talent, his unique approach to characterization, and his immersion in the projects he undertook. In the course of his career that spanned six decades, Kumar made only 62 films. However, his work is a textbook for other actors that followed. Not only did he bring respectability to a profession that had been shunned by the upper classes in India as a profession for “pimps and prostitutes,” but he also elevated film-acting and filmmaking to an academic discipline, making him worthy of the title ‘Professor Emeritus of Acting’. Rooted in the theoretical framework of Howard S. Becker’s work on the “production of culture” and “doing things together,” this paper discusses Kumar’s approach to acting, character development, and the level of his involvement and commitment to each of his projects. The author of this article argues that more than the creative control as a producer or a director, it is the artistic involvement and commitment of the main actors that shape great works of art in cinema. Dilip Kumar demonstrated it repeatedly.
Dilip Kumar był chwalony za wysublimowane prowadzenie dialogów, opanowaną gestykulację oraz za wyważone i kontrolowane wyrażanie emocji zarówno w opowieściach tragicznych, jak też w beztroskich komediach. Jego debiut w 1944 w Jwar Bhata (Odpływy i przypływy) spotkał się z niezbyt pochlebnymi recenzjami. Podobnie było z kolejnymi trzema filmami, aż do filmu Jugnu (Świetlik) z 1948 roku, który przyniósł mu uznanie i sukces. W przeciwieństwie do swoich rówieśników, jak Raj Kapoor iDev Anand, którzy napędzali kariery, uruchamiając własne firmy produkcyjne, Dilip Kumar polegał na swoim talencie, unikalnym podejściu do charakteryzacji i zaangażowaniu w projekty, których się podjął. W ciągu swojej sześćdziesięcioletniej kariery Kumar nakręcił tylko 62 filmy. Jednak jego praca jest podręcznikowa dla młodszych aktorów. Nie tylko przyniósł szacunek zawodowi aktora, traktowanemu przez indyjskie klasy wyższe jako zawód „alfonsów i prostytutek”, ale także podniósł aktorstwo filmowe i filmowanie do dyscypliny akademickiej, co uczyniło Kumara godnym tytułu emerytowanego profesora aktorstwa. Artykuł ten, zakorzeniony w ramach teoretycznych pracy Howarda S. Beckera nad „produkcją kultury” i „robieniem rzeczy razem”, omawia podejście Kumara do aktorstwa i rozwoju postaci oraz poziom jego zaangażowania w każdy ze swoich projektów. Autor tego artykułu przekonuje, że to artystyczne zaangażowanie i poświęcenie głównych aktorów kształtują wielkie dzieła sztuki w kinie bardziej niż kontrola twórcza producenta czy reżysera. Dilip Kumar wielokrotnie to zademonstrował.
Źródło:: Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 226-238
1733-8069
Pojawia się w:: Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Drogi rozwoju filmoznawstwa
The Paths of Film Studies Development
Autorzy:: Helman, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408600.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: filmoznawstwo
interdyscyplinarność
historia filmoznawstwa
film studies
interdisciplinarity
history of film studies
Opis:: Autorka dokonuje krótkiej rekapitulacji etapów rozwoju refleksji filmoznawczej. Wychodzi z założenia, że przedmiot badań filmoznawstwa ma charakter graniczny, a sama dyscyplina kształtuje się i rozwija na skrzyżowaniu dróg wiodących w różne strony. W całej historii refleksji nad filmem rywalizują ze sobą dwie przeciwstawne tendencje. Jedna z nich upatruje w filmoznawstwie dyscyplinę autonomiczną, wyspecjalizowaną, druga – zintegrowaną, łączącą dorobek licznych dyscyplin na płaszczyźnie możliwie szerokiej. Wszystkie one zmierzały ku wielorako pojmowanej interdyscyplinarności. Partnerstwo filmoznawstwa z innymi dyscyplinami, chęć nadążania za ich rozwojem, tendencje do anektowania wciąż nowych terenów niepoddanych jeszcze eksploracji niosły ze sobą ożywcze impulsy rozwojowe, tworzyły pole napięć, wyznaczały obszary pograniczne, na których nowe nauki rozwijają się najbardziej owocnie. Autorka wyodrębnia i analizuje cztery fazy w rozwoju filmoznawstwa: przednaukową, semiotyczno-strukturalna, antropologiczną (inaczej: kulturową) i medialną.
The author makes a brief recapitulation of stages of development of film studies thought. She starts with the assumption that the object of study of film studies has a border character, and the discipline itself takes shape and is developed at a crossroads leading into multiple directions. In the entire history of reflection related to film, two competing trends vie for the dominant position. One of them sees film studies as an autonomic, highly specialised discipline, and the other a discipline that integrates the achievements of many other disciplines within a very wide scope. But both move towards the interdisciplinary approach. Partnership of film studies with other disciplines, the desire to keep up with their development, the tendency to constantly annex new, yet unexplored areas invigorated the discipline, and created tensions between various fields and marked the frontier areas, where new sciences develop most fruitfully. The author identifies and analyses four phases of development of film studies: pre-scientific, semiotic-structural, anthropological (also known as cultural) and the media phase.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 15-26
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Działalność producencka Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego w latach 1981-1989
Film Production in the Karol Irzykowski Film Studio in 1981-1989
Autorzy:: Sowiński, Emil
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26850895.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego
badania kultury produkcji
debiuty filmowe
zespoły filmowe
stan wojenny
Karol Irzykowski Film Studio
production studies
film directorial debuts
film units
martial law
Opis:: Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego zostało założone przez grupę młodych filmowców w 1981 r. w celu produkowania debiutów filmowych. Choć instytucja ta była wpisana w ramy oficjalnych struktur kinematografii, w zasadzie funkcjonowała poza nimi. Podlegała bezpośrednio Ministerstwu Kultury i Sztuki, ale jej władze (wybierana demokratycznie Rada Artystyczna składająca się z pięciu młodych twórców) mogły samodzielnie podejmować decyzje dotyczące produkcji filmowej. Dlatego też polityka Studia mogła być bardziej niezależna niż np. zespołów filmowych. W 1984 r. zmieniła się struktura organizacyjna Studia; w latach 1985-1989 utraciło ono znaczące przywileje, przez co przestało się właściwie różnić od zespołów filmowych. Miało to wpływ na działalność producencką Studia w tym okresie. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak decyzje personalne, polityczne i instytucjonalne wpłynęły na organizację i politykę programową Studia w latach 1981-1989.
The Karol Irzykowski Film Studio was founded by a group of young filmmakers in 1981 to produce film debuts. It functioned within the framework of official state structures, yet at the same time it was situated outside them. It was directly subordinate to the Ministry of Culture and Arts, but it could make independent decisions concerning the production of film scripts and acceptance of the final versions of films. The studio was managed by an artistic council, democratically elected by its members; it was formed by five young filmmakers who had a final say in the decisions concerning film production. Therefore, the policy of the Karol Irzykowski Film Studio was far more independent than, for example, in the case of state-controlled film companies known as “film units”. During martial law, Mieczysław Waśkowski, a film director who had won the trust of state authorities, became the studio’s commissioner, and as early as 1984 its organizational structure changed. In 1985-1989, the studio lost several of its initial privileges and therefore in terms of functioning no longer differed from other film units. This obviously influenced its activity in terms of film production. The aim of the article is to address the following question: How did personal, political, and institutional decisions influence the organization and thematic content policy of the Karol Irzykowski Film Studio?
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2022, 117; 184-202
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Fenomenologia i filmoznawstwo. Stefana Morawskiego komentarz do koncepcji Romana Ingardena
Phenomenology and Film Studies: Stefan Morawski’s Commentary on Roman Ingarden’s Theory
Autorzy:: Koschany, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38625050.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Roman Ingarden
Stefan Morawski
historia teorii filmu
filmoznawstwo
fenomenologia
estetyka
history of film theory
film studies
phenomenology
aesthetics
Opis:: Stefan Morawski w artykule Ingardenowska koncepcja sztuki filmowej analizuje dwie wypowiedzi wielkiego filozofia poświęcone filmowi: z 1931 i 1947 r., umieszcza je na tle ówczesnej światowej myśli filmowej i zadaje pytanie o ich oryginalność. Z jednej strony prace Ingardena w dużym stopniu pokrywają się z intuicjami innych badaczy, z drugiej – stanowią ważną część badań porównawczych (między filmem a innymi dziedzinami sztuki). Przede wszystkim jednak refleksje te odegrały ogromną rolę w rozwoju polskiej myśli filmowej oraz w próbie zastosowania założeń estetyki fenomenologicznej do badań nad ontologią dzieła filmowego i procesami jego odbioru.
In the article “Ingarden’s Concept of Film Art,” Stefan Morawski analyses two texts devoted to film, written by the great philosopher in 1931 and 1947. He places them in the context of the world film theory of the time and asks questions about their originality. On the one hand, Ingarden’s works largely coincide with the intuitions of other scholars, but on the other hand, they are an important stage in the field of comparative studies (film vs. other arts). Above all, however, they played a huge role in the development of Polish film thought and in the attempt to apply the assumptions of phenomenological aesthetics to research on the ontology of the film work and the processes of its reception.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 225-240
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Filmoznawcy wśród medioznawców. Kilka refleksji o marginalizowaniu kultury audiowizualnej w naukach o mediach i na studiach dziennikarskich
Film Studies Researchers among Media Studies Researchers: Some Reflections on the Marginalisation of Audiovisual Culture in Media Studies and Studying Journalism
Autorzy:: Gierszewska, Barbara Lena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408643.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: filmoznawstwo
medioznawstwo
kultura audiowizualna
film studies
media studies
audiovisual culture
Opis:: Artykuł dotyczy udziału filmoznawców w badaniach mieszczących się w medioznawstwie kulturowym (medialnym kulturoznawstwie) rozumianym jako dynamicznie rozwijająca się wiedza o teoriach i praktykach audiowizualności. Autorka zastanawia się, dlaczego tak trudno przekonać medioznawców opcji społecznej do lektury, poparcia i popularyzacji cennych publikacji o mediach autorstwa filmoznawców i w ogóle badaczy o orientacji kulturoznawczej. Polscy komunikolodzy reprezentujący nauki społeczne, zajmując się mediami audiowizualnymi, skupiają się na analizowaniu funkcji i zawartości tych przekazów w różnych konfiguracjach, pomijając aspekt kulturowy. To humaniści – a szczególny wkład mają tu filmoznawcy – opracowali dzieje audiowizualności, piszą teorię oraz upowszechniają na polskim gruncie myśl zachodnioeuropejską i światową. A jednak ich wysiłku i spektakularnych osiągnięć jak dotąd nie docenili medioznawcy z obszaru nauk społecznych. W programach kształcenia ludzi mediów (na kierunkach dziennikarskich i pokrewnych) historia i teoria kultury audiowizualnej, choć cieszy się coraz większym zainteresowaniem studentów, wciąż zajmuje miejsce marginalne, dalekie za dziejami printmediów.
The article deals with the participation of film studies experts in cultural media studies research, understood as a dynamically developing discipline dealing with theories and practices of audiovisual media. The author ponders why is it so difficult to convince social scientists among media studies researchers to read, promote and popularise valuable publications about media by film studies experts and cultural studies specialists. Polish media studies experts representing social sciences dealing with the audiovisual, focus on analysing the function and content of media transmissions, while ignoring their cultural dimension. It is the representatives of the humanities, and especially film studies experts, that developed the history of the audiovisual, create theories and popularise Western thought in Poland. However their work goes unappreciated by their media studies colleagues from the social sciences. Within media studies study programs history and theory of audiovisual culture is increasingly popular among students, yet highly marginal in relation the history of the printed media.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 219-235
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Genealogie polskiego filmoznawstwa: od Juliusza Kleinera do Bolesława W. Lewickiego
Genealogies of Polish Film Studies: From Juliusz Kleiner to Bolesław W. Lewicki
Autorzy:: Koschany, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24963402.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Bolesław W. Lewicki
Juliusz Kleiner
historia teorii filmu
filmoznawstwo
komparatystyka
history of film theory
film studies
comparative studies
Opis:: Tekst stanowi komentarz do artykułu Bolesława W. Lewickiego Teoria badań humanistycznych Juliusza Kleinera w zastosowaniu do nauk o sztuce filmowej. Lewicki wraca do ważnej wypowiedzi Kleinera z 1929 r., uznając ją za wówczas odosobnioną i progresywną. Wskazuje na nobilitację filmu w jego rozważaniach – zarówno w kontekście refleksji akademickiej, jak i w życiu społecznym – oraz na podkreślenie nowych zasad tworzenia w dotychczasowym systemie dziedzin sztuki. W dalszej części artykułu filmoznawca sięga do pozostałego dorobku Kleinera i uznaje za możliwe oraz konieczne przeniesienie metodologii badań literaturoznawczych na grunt myśli filmowej. Niniejszy komentarz obejmuje rekapitulację tych dwóch wątków z perspektywy współczesnego filmoznawstwa, a jednocześnie stawia pytania o możliwość dalszych inspiracji tezami i Kleinera, i Lewickiego (na przykład w odniesieniu do problematyki pamięci i – szerzej – badań komparatystycznych). (Materiał nierecenzowany).
The text is a commentary on Bolesław W. Lewicki’s article “Teoria badań humanistycznych Juliusza Kleinera w zastosowaniu do nauk o sztuce filmowej” [“Juliusz Kleiner’s Theory of Humanistic Research as Applied to Film Studies”]. Lewicki returns to Kleiner’s important statement from 1929, which he considers separate and progressive for its time. He points to the ennobling of film in the context of both academic reflection and social life and the emphasizing of new principles of creation within the existing system of art fields. In the later part of the article, the film scholar takes inspiration from Kleiner’s other works and considers it possible and necessary to transfer the methodology of literary research to film studies. This commentary includes a recapitulation of these two themes from the perspective of contemporary film studies and, at the same time, raises questions about the possibility of further inspiration from the theses of both Kleiner and Lewicki (e.g., concerning the issue of memory and, more broadly, comparative research). (Non-reviewed material).
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 203-218
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Grzeczne dziewczęta, posępni młodzieńcy i inni. Trajektorie polskiego filmu o dorastaniu
Autorzy:: Kostyra, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1967919.pdf
Data publikacji:: 2019-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: film o dorastaniu
film młodzieżowy
film inicjacyjny
film polski
historia filmu
kino gatunkowe
filmoznawstwo
coming of age movie
teen movie
Polish cinema
film history
genre film
film studies
Opis:: Artykuł omawia kondycję polskiego filmu o dorastaniu/filmu inicjacyjnego (coming of movie), który w refleksji rodzimego filmoznawstwa był na ogół rozpoznany jako film dla młodzieży lub film dla dzieci i młodzieży. Autorka na licznych przykładach wskazuje, że zaistnienie filmu o dorastaniu jako autonomicznego, pełnoprawnego gatunku w historii filmu polskiego spotykało się z trudnościami. Proces dorastania portretowany był najczęściej albo w postaci adaptacji literatury młodzieżowej, albo wpisany w wielką historię, co w obu przypadkach stanowiło barierę dla przekonującego przedstawienia historii inicjacyjnych. W zakończeniu artykuł omawia mniejszościowy nurt w historii filmu polskiego, w ramach którego reżyserzy, tacy jak Janusz Nasfeter czy Stanisław Jędryka, chętniej niż inni filmowcy oddawali głos dorastającym bohaterom z ich problemami. Odnotowane zostają także nowe drogi polskiego kina inicjacyjnego, którego twórcy odcinają się od tradycji i proponują, by na proces dorastania spojrzeć jako na zjawisko interesujące samo w sobie, które nie musi być dłużej podporządkowywane „poważnym” tematom ze świata dorosłych.
The article discusses the condition of Polish coming of age movie, which was regarded by Polish film studies as a “movie for teenagers” or “movie for children and teenagers”. Drawing on many movie examples, the author shows that origination of coming of age movie as autonomous, full-fledged genre in the history of Polish film, was restrained from the very start. Adolescence process was mainly represented either in the form of adaption of young adult novels, or as a part of grand history. In both cases it was limiting for treating coming of age process as separate topic in the cinema. In the conclusion article discusses minor stream in Polish film history, in which directors like Janusz Nasfeter or Stanisław Jedryka, more often that other film-makers tried to give own voice to teenagers and their concerns. The text also acknowledges new ways in Polish coming of age movies. Its authors try to cut off tradition and propose to regard adolescence process as phenomenon interesting in itself, which do not have to be subordinated to “serious” topic from adult world.
Źródło:: Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 69-85
1230-266X
Pojawia się w:: Kultura i Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Independent Film for Solidarity of Traumas in the Cinema of Turkey
Film niezależny na rzecz solidarności traum w kinie Turcji
Autorzy:: Edemen, Fatma
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27742286.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: film niezależny
studia nad pamięcią
pamięć wielokierunkowa
pamięć wędrująca
postpamięć
independent film
memory studies
multidirectional memory
travelling memory
postmemory
Opis:: Michael Rothberg introduced the concept of multidirectional memory in Multidirectional Memory: Remembering the Holocaust in the Age of Decolonization (2009). Later, many other scholars used his idea to analyze works of art, including films. Although multidirectional memory generally focuses on the possibility of establishing solidarity between memories/traumas that are geographically or culturally distant from each other, in this article it will be argued that this concept is also crucial within coexisting multicultural and multitraumatic societies. The concept of multidirectional memory, and subsequently concepts such as travelling memory and postmemory, will be examined through the analysis of an independent production from Turkey, Özcan Alper’s film Future Lasts Forever (Gelecek Uzun Sürer, 2011). With the help of critical film analysis, the multidirectional memory of Turkey’s traumatic past will be discussed as an opportunity to practice solidarity.
Pojęcie pamięci wielokierunkowej zostało wprowadzone przez Michaela Rothberga w 2009 r. w pracy Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji. Później zaś wielu innych badaczy wykorzystywało tę koncepcję do analizy dzieł sztuki, w tym także filmów. Choć dotyczy ona przede wszystkim kwestii możliwości ustanowienia solidarności między pamięcią czy traumą wspólnot odległych od siebie geograficznie i kulturowo, w tekście autorka zaznacza, jak kluczową rolę odgrywa to pojęcie w przypadku społeczności wielokulturowych oraz dotkniętych różnorodnymi traumami. Kategoria pamięci wielokulturowej, a w ślad za nią także koncepcja pamięci wędrującej czy postpamięci, są analizowane w kontekście niezależnego tureckiego filmu Future Lasts Forever (Gelecek Uzun Sürer, 2011) w reżyserii Özcana Alpera. Krytyczna refleksja na temat filmu pozwala ukazać wielokierunkową pamięć traumatycznej przeszłości Turcji jako szansę na rzeczywiste budowanie solidarności.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2021, 116; 6-21
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "film studies" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język