Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "figures of speech" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Additional figures in Ady Endre’s poem: A magyar Ugaron and in its English translations: The magyar fallow by Nyerges Anton and On the Hungarian fallow by Bernard Adams
    Autorzy:
    KISS, TIMEA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/627986.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    figures, translation, repetition, additional figures of speech, variants
    Opis:
    My paper examines the figures of speech in English translations of Ady’s poem. The main organizers in Ady’s texts are repetition, parallelism, antithesis and other figures. The connection between these figures is an important component of his style. I examine whe-ther the translations are showing these figures, and if so, what their function is. The paper mostly concentrates on repetition in the translations. An analysis of one poem by Ady is presented through the translated texts.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2013, 4, 2; 350-357
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ugniatanie materii słownej „jak ogromnej dzieży ciasta”, czyli schulzowskie porównania w tłumaczeniu na język hiszpański
    Kneading the Linguistic Matter “Like an Enormous Bowl of Dough”: Bruno Schulz’s Similes in Spanish Translations
    Autorzy:
    Galant, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444857.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    authorial style
    similes
    figures of speech
    literary translation
    Bruno Schulz
    Opis:
    One of the markers of Bruno Schulz’s style is the simile. It plays two roles in the poetic prose of the author: on the one hand, it confronts two phenomena in a concise and conventional manner; on the other, it compares, quite unexpectedly, two events, living creatures or objects, which seem to have nothing in common. In this article I analyze excerpts of three Spanish translations in order to identify techniques used to render this trope, to verify the consequences of the omission of the linking words, and to investigate whether Spanish readers will be able to recreate the same or a similar image to the one evoked in the original.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2019, XXI/2; 91-104
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MORZE W MARZENIACH SENNYCH BOHATERA LIRYCZNEGO W WIERSZU LEOPOLDA STAFFA "WYSPA" - ROZWAŻANIA JEZYKOZNAWCY
    THE SEA IN THE DREAMS OF THE LYRICAL SUBJECT OF LEOPOLD STAFF’S POEM WYSPA – A LINGUIST’S CONSIDERATIONS
    Autorzy:
    Białoskórska, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/776861.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    poet's idiolect
    linguistic imagery
    figures of speech
    poet’s idiolect
    Opis:
    The article presents linguistic phenomena from the initial stage of the poet’s work when the modernist writing model prevailed. Leopold Staff wrote a reflexive and descriptive triptych in which, by resorting to a juxtaposition to the Young Poland movement poetry, he created paradise landscapes of a deserted island surrounded by sea water, drowned in light and colour. In order to recreate the protagonist’s dreams he resorted to poetic imagery at various levels of text organization. The linguistic phenomena in the realm of syntactic forms refer to the functions of exclamations, hypotaxis and parataxis, the role of arrangements of conjugation rows, the rhythm of verses combined in a hendecasyllable with ABBA rhymes. The following figures of speech were used: antithesis, rhetoric questions, inversions, apostrophes etc. As for semantic transformations, an important role was played by sensual and mental metaphors, semantic poetism, personification and comparisons. The lexical phenomena were related to applying the style-related function of vocabulary that is chronologically diverse (artistic neologisms, neo-semantisms, old-fashioned words); geographically diverse (dialects) and word-formation diverse (derivatives of adpositional phrases in order to condense the text to hendecasyllable verses).
    Źródło:
    Slavia Occidentalis; 2018, 75/1; 7-20
    0081-0002
    Pojawia się w:
    Slavia Occidentalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola powtórzeń w "Civilisation universelle et cultures nationales" Paula Ricœura
    Autorzy:
    Bobowska-Nastarzewska, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089944.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    repetitions
    figures of speech
    Universal Civilization and National Cultures
    Paul Ricoeur
    Opis:
    This paper concerns the role of repetitions in Paul Ricoeur’s text entitled Universal Civilization and National Cultures (1961). The analysis aims to prove that the repetitions are a characteristic element of the philosopher’s style. In the analysis the author focuses on the repetitions in the connected and disconnected word order and on repetitions as figures of speech. Ricoeur repeats in his text words, expressions and grammatical constructions. A distinctive element of Ricoeur’s style is also the text structure, e.g., the text division into three parts, the so-called triad system.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2021, 2, XXIII; 33-48
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Рытарычная топiка ў беларускай мастацкай публiцыстыцы
    Rhetorical topos in Belarusian journalistic writing
    Autorzy:
    Szandrocha, Nona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2118273.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    rhetorical topics
    topos
    structural and semantic models
    essays
    rhetorical figures of speech
    Opis:
    The author focuses on rhetorical topos presented as structural and semantic model of publicistic speech and as a common element on the basis of which new utterances are created. Publicistic writings of Yanka Sipakou and Vladimir Karatkevich serve as an example. The author of the article claims that harmonic combinations of complete topos enable a writer to show his thoughts and feelings in a more vivid and persuasive way.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2019; 285-295
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stylistique et poétique de l’extrême : analyse de l’oeuvre poétique "Galerie infernale" de Jean-Marie-Adiaffi
    Autorzy:
    Koffi, Fulbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195600.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    extreme
    dialectic
    ethics
    fantastic inflection
    figures of speech
    extrême
    dialectique
    éthique
    inflexion fantastique
    figures de style
    Opis:
    Galerie infernale est, à bien des égards, une œuvre subversive par rapport aux normes langagières et éthiques. Cette transgression se perçoit à divers niveaux du langage : lexique, combinaison syntaxique et syntagmatique, logique du sens et de la pensée. Ce langage de rupture est mis au service d’une pensée elle-même en rupture avec les valeurs éthiques communément admises en société. Tout se passe comme si le poète décidait de franchir les limites de l’humainement acceptable et de scruter les territoires de l’extrême langagier et éthique, comme pour révéler la finitude et l’échec du langage, avec sa morale tout aussi désuète, le but du jeu étant de proposer d’autres possibles à une société en dérive en dépit de ses normes.
    Galerie infernale, in many ways, is a subversion against the language and ethical standards. This transgression is perceived at different levels of language: lexicon, syntax and left, logic combination of sense and thought. This language of rupture is put at the service of thought itself at odds with ethical values commonly accepted in society. Everything happens so as if the poet decided to cross the humanly acceptable limits and to peer into the territories of the extreme language and ethics, as to reveal the finitude and the failure of language, with its all too outdated moral. The aim of the game is to offer other possibilities to a society adrift despite its standards.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2020, 8; 74-84
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reciclaje de palabras. Las repe iciones en la prosa de Bruno Schulz
    Recycling of words. The repetitions in the prose of Bruno Schulz
    Autorzy:
    Galant, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130280.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    authorial style
    repetitions
    figures of speech
    literary translation
    Bruno Schulz
    estilo autorial
    repeticiones
    figuras retóricas
    traducción literaria
    Opis:
    Miklaszewski comentó humorísticamente que al leer a Schulz se puede llegar a la conclusión de que dicho autor escribió tan solo dos o tres oraciones, trazando así un par de situaciones que luego modificó y repitió en sus relatos. Con la finalidad de comprobar si el mismo efecto estilístico se conserva en las traducciones espanolas, analizaré los fragmentos que incluyen las figuras retóricas de repetición (políptoton, ploce, anástrofe y figura etimológica), así como las llamadas “rimas situacionales”, es decir, el uso de expresiones similares para describir tanto las mismas como diferentes situaciones.
    Miklaszewski stated humorously that while reading Schulz you may come to the conclusion that the author wrote two o three sentences drafting a few situations which he then modified and repeated in his shirt stories. In order to verify if the same stylistic effect is present in the Spanish translations I will analyse the excerpts which contain figures of speech such as polyptoton, ploce, anastrophe and figura etimologica, as well as the so-called “situational rhymes”, i.e. the use of similar phrasing to describe the same or different situations.
    Źródło:
    Translatorica & Translata; 2021, 2; 43-54
    2657-5817
    Pojawia się w:
    Translatorica & Translata
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upojenie administracyjne: skrzydlate słowo Dostojewskiego jako językowy środek wartościowania w tekście medialnym
    Administrative delight: Dostoevsky’s figure of speech as means of expressing the evaluation in mass media
    Административный восторг: крылатое слово Достоевского как средство оценки в тексте СМИ
    Autorzy:
    Jegorowa, Jelena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603920.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-05
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Крылатые слова, фразеологическая единица, текст СМИ
    Skrzydlate słowa, jednostka frazeologiczna, tekst medialny
    Figures of speech, phraseological unit, mass media
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest analizie związku wyrazowego „upojenie administracyjne”, zastosowanego po raz pierwszy przez Dostojewskiego w powieści Biesy do określenia samowoli urzędników i później utrwalonego w języku. Po rozpatrzeniu przykładów użycia danej jednostki i jej odpowiedników w rosyjskich, ukraińskich i polskich tekstach medialnych autorka zauważa zmianę jej semantyki i rozszerzenie kontekstów użycia. Przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić uniwersalność sformułowanego przez pisarza określenia o charakterze wartościującym i żywotność omawianej jednostki frazeologicznej.
    The given paper is dedicated to the analysis of the word combination “administrative delight”, which was firstly used by F. Dostoevsky in his novel Demons to describe the bureaucratic arbitrariness, and later on became a figure of speech. By considering the examples of the usage of the mentioned stylistic device in Russian, Ukrainian and Polish mass media, the context extension and the change of semantics were pointed out by the author of the paper. The undertaken research leads to the conclusion about the universality and the convincing factor of the viability of the figure of speech created by F. Dostoevsky.
    Статья посвящена анализу словосочетания «административный восторг», впервые употреблённого Ф.М. Достоевским в романе «Бесы» для обозначения чиновничьего произвола и ставшего крылатым. Рассмотрев примеры использования данной единицы и её эквивалентов в текстах российских, украинских и польских СМИ, автор отмечает изменение её семантики и расширение контекстов употребления. Проделанный анализ позволяет сделать вывод об универсальности созданного классиком образа и о жизнеспособности передающей его фразеологической единицы с яркой оценочностью.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 169, 1
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kreowanie znaczeń w utworach Haliny Poświatowskiej
    Creation of the meanings in Halina Poświatowska’s compositions
    Autorzy:
    Mazepus, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38438883.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    ambiguity of words
    semantic relations
    figures of speech
    personification
    reification
    contamination
    dwuznaczność słów
    relacje semantyczne
    figury retoryczne
    uosobienie
    uprzedmiotowienie
    kontaminacja
    Opis:
    Słowa mają zazwyczaj kilka różnych, powiązanych ze sobą znaczeń. Langacker zwracał uwagę na wynikającą z tych właściwości niejednoznaczność w charakterystyce podstaw gramatyki kognitywnej. Znaczenia słów są ze sobą powiązane w sposób systematyczny dzięki kilku procesom poznawczym, które pozwalają dostrzec wewnętrzną strukturę relacji semantycznych. Poezja Haliny Poświatowskiej jest niewątpliwie znakomitym materiałem ukazującym te zależności, znaki symboliczne, figury retoryczne czy konwersje semantyczne. Jej bogata twórczość jest niezwykle polisensoryczna i różnorodna pod względem metaforycznych wizualizacji. Nie ulega wątpliwości, że w językowym uniwersum poetki leksemy obrazują działanie wszystkich zmysłów, zarówno na poziomie emocjonalnym, jak i na poziomie przeżyć psychicznych czy czysto fizycznych, dzięki którym czytelnik może dojrzeć interpretacje wybranych fragmentów wierszy.
    Words have usually several different, interrelated meanings., Langacker paid attention to the ambiguity resulting from these properties in characterizing of the foundations of cognitive grammar. Meanings of words are tied mutually in a systematic way thanks to several cognitive processes which allow to see the internal structure of semantic relations. Halina Poświatowska’s poetry is undoubtedly a superb material showing these dependences, symbolic signs, figures of speech or semantic conversions. Her rich creation is unusually poly-sensory and various in respect of metaphorical visualizations. There is no doubt that in the lingual universe of the poet, lexemes picture the activity of all senses, both on emotional level, as well as mental or purely physical experiences level, which enable the readers to see interpretations of the chosen fragments of poems.
    Źródło:
    Językoznawstwo; 2013, 7; 99-113
    1897-0389
    2391-5137
    Pojawia się w:
    Językoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola figury retorycznej w budowaniu modelu periodyzacji i wyznaczaniu cezur − przykład zastosowania syllepsis w poezji polskiej od średniowiecza do oświecenia
    The Role of a Rhetorical Figure in Formulating a Model of Periodization and Establishing Time Marks. The Employment of Syllepsis in Polish Poetry From theMiddle Ages to the Enlightenment
    Autorzy:
    Siermińska, Aleksandra Iga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194000.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    cezury
    epoki
    periodyzacja
    figury retoryczne
    syllepsis
    średniowiecze
    renesans
    barok
    oświecenie
    time marks
    periodization
    figures of speech
    Middle Ages
    Renaissance
    Baroque
    Enlightenment
    Opis:
    Wyznaczanie cezur i periodyzacja są kojarzone ze wskazywaniem granicznych dat epoki. Tymczasem powinno to być przede wszystkim rekonstruowanie modelu rzeczywistości opartego na wielowymiarowej analizie. Diachroniczne prześledzenie zmian akcentów w następujących po sobie epokach jest możliwe między innymi dzięki badaniu elementów konstrukcji tekstu, takich jak figury retoryczne. Dokonuję takiego przeglądu na przykładzie figury syllepsis, która po nieobecności w tekstach średniowiecznych, powraca w renesansie wraz z inspiracjami utworami klasyków, aby następnie odegrać istotną rolę w poezji baroku i ponownie niemalże zaniknąć w oświeceniu.
    Periodization and establishing time marks are generally associated with setting dates for the beginning and end of an era. Yet, it should be predominantly a rearrangement of a model of reality based on multidimensional analysis of the studied field. A diachronic approach to examine how the shift in priorities changes in consecutive eras is possible by means of reviewing the components of the text structure such as rhetorical figures. The author of this article delivers such a review employing syllepsis as an example of such a component. This particular rhetorical figure disappears from medieval texts, reappears in the Renaissance along with the works of classics’ inspirations, then plays a crucial role in Baroque poetry, and finally vanishes almost entirely in the Age of Enlightenment.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2021, 11 (14); 243-258
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    With rhymes about the human fate. Philosophy in the poetry of Giacomo Leopardi
    Mową wiązaną o losie człowieka. Filozofia w poezji Giacoma Leopardiego
    Autorzy:
    Koman, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042250.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Leopardi
    filozofia
    poezja
    dyskurs filozoficzny
    dyskurs literacki
    środki poetyckie
    wyobraźnia
    poznanie
    prawda
    philosophy
    poetry
    philosophical discourse
    literary discourse
    figures of speech
    imagination
    cognition
    truth
    Opis:
    Giacomo Leopardi is one of those authors whose texts oscillate on the border between literature and philosophy. It is true that Leopardi does not use traditional forms of philosophical expression, but the fact is that most of the considerations of the Italian thinker are expressed by the simultaneous conduct of two discourses: literary and philosophical. Leopardi experimented almost every form of literary expression, but he went down in history mainly as a poet, who contained a significant part of his highest beliefs in poetry. The practice of philosophizing through poetry is nothing new in literature, and the various connections between literature and philosophy are almost ancient, but the ongoing discussions in the world of Italian critics about the relationship between Leopardi and philosophy suggest that the reflective lyrics of the famous poet from Recanati are an noteworthy case. This article is a reflection on the use of figures of speech in the process of explaining the worldview by Leopardi, with particular emphasis on metaphor, and on the overall impact of the poetic medium on the presentation and shaping of adopted ideology.
    Giacomo Leopardi jest jednym z tych autorów, którzy w historii kultury zachodniej zapisali się jako twórcy z pogranicza literatury i filozofii. Co prawda Leopardi nie posługuje się tradycyjnymi formami wypowiedzi filozoficznej, jednak faktem jest, że większość rozważań włoskiego myśliciela wyraża się poprzez jednoczesne prowadzenie dwóch dyskursów: literackiego i filozoficznego. Leopardi próbował swych sił niemalże w każdej formie wypowiedzi literackiej, do historii przeszedł jednak głównie jako poeta, który znaczną część swych najwznioślejszych przekonań zawarł w mowie wiązanej. Praktyka filozofowania za pośrednictwem wiersza nie jest w poezji niczym nowym, a rozmaite związki literatury z filozofią stanowią zagadnienie niemalże starożytne, jednak toczące się do dziś w świecie włoskiej krytyki dyskusje na temat relacji Leopardiego z filozofią pozwalają sądzić, że liryka refleksyjna słynnego poety z Recanati stanowi przypadek nad wyraz zajmujący. Niniejszy artykuł stanowi refleksję nad użyciem środków poetyckich w procesie wykładania światopoglądu przez Leopardiego, ze szczególnym uwzględnieniem metafory, oraz nad ogólnym wpływem medium poetyckiego na prezentowanie i kształtowanie przyjętej ideologii.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 101-114
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le tabou et l’humour – analyse pragmatique, sémantique et stylistique des formes citées françaises à caractère comique
    Taboo and humour – a pragmatic, semantic and stylistic analysis of French quoted forms of comic character
    Autorzy:
    Lipińska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683359.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    tabou
    comique langagier
    sémantique
    pragmatique linguistique
    analyse sémique
    figures de style
    maximes conversationnelles
    connotation
    présuppositions
    implicatures
    taboo
    linguistic comism
    semantics
    pragmatics
    linguistic pragmatics
    semic analysis
    stylistic figures of speech
    conversational maxims
    presuppositions
    Opis:
    In French comic quoted forms mechanisms of comism connected with taboo can be defined by means of semantic and stylistic analysis, however, the most comprehensive description can be obtained by employing linguistic pragmatics research instruments. Comic violation of taboo stems from breaching the maxim of politeness and quantity. Another source of humour comes from the contrast between the cultural presupposition and the sense of the sentence or its implicature. Implied topics are the basis for humour, quite like the implied structure of an utterance. Such sentences represent indirect speech acts: illocutionary tropes, as well as allusive derivatives packed with vulgarisms. From the semantic point of view, contrasts between the specific inherent semes and the afferent ones prevail. Oppositions within specific inherent semes or afferent contextual ones can also be observed. Quoted comic forms represent simple or complex tropes as well as rhymed paraphrases. Taboo content can be found in lexemes with broad connotations.
    Dans les formes citées françaises à caractère humoristique, les mécanismes du comique lié au tabou se laissent préciser à l’aide des analyses sémantique et stylistique, mais la description complète est obtenue grâce à l’appareil de la pragmatique linguistique. La violation comique du tabou découle de la transgression des maximes de politesse et de quantité. Comme source de l’humour, il faut citer le contraste entre une présupposition culturelle et le sens de la phrase ou l’implication. Les sujets impliqués se trouvent aussi à la base de l’humour ainsi que la construction implicative de l’énoncé. Les phrases en question appartiennent aux actes de langage indirects : aux tropes illocutoires et aux dérivations allusives truffées de vulgarismes. Du point de vue sémantique, ce sont les contrastes entre les sèmes spécifiques inhérents et afférents qui prévalent. On observe aussi des oppositions à l’intérieur des sèmes spécifiques inhérents ou afférents contextuels. Les formes autonymes comiques sont des tropes simples ou complexes ainsi que des périphrases rimées. Les contenus tabouisés apparaissent dans des lexèmes à connotation large.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2017, 12; 247-256
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Exemples atroces et atrocités exemplaires : l’hypotypose dans les canards sanglants en France aux XVIe et XVIIe siècles
    Cruel Exemplars and Exemplary Cruelty: Hypotyposis in Canards Sanglants of 16th and 17th Century France
    Okrutne exempla i egzemplarne okrucieństwo: hypotypoza w canards sanglants szesnasto- i siedemnastowiecznej Francji
    Autorzy:
    Giernatowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683291.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    hypotypoza
    canards sanglants
    scena przemocy
    zbrodnia
    pathos
    perswazja
    amplifikacja
    sugestywny opis
    krótkie formy narracyjne
    środki wyrazu
    XVI-XVII wiek
    hypotyposis
    scene of violence
    crime
    persuasion
    amplification
    suggestive description
    short stories
    figures of speech
    16th-17th centuries
    Opis:
    Wpisując się w poetykę krótkich i krwawych form narracyjnych; tak popularnych we Francji nękanej wojnami religijnymi; canards sanglants z upodobaniem posługują się hypotypozą; aby ukazywać brutalne sceny przemocy w sposób niezwykle sugestywny. Wspomniana figura retoryczna; wkomponowana w strukturę formalną owych broszur okolicznościowych; nie tylko oddziałuje na wyobraźnię czytelnika; m.in. poprzez swoistą surowość w doborze środków stylistycznych i – często pozorną – neutralność opisu zbrodni; ale też ulega patetycznym amplifikacjom; dostosowuje się do charakteru szesnasto- i siedemnastowiecznej prozy. Adaptując środki wyrazu do potrzeby dobitnego; atrakcyjnego i odpychającego zarazem sposobu przedstawiania aktualnych wydarzeń czy też palącej problematyki; autorzy tym efektywniej manipulują emocjami czytelnika; by wpoić mu propagowane przez siebie wartości moralne; poddać krytyce naganne zachowania  i zjawiska natury społecznej; politycznej lub religijnej. Kreślone przez nich obrazy przybliżają tym samym w interesujący sposób realia ówczesnej epoki.
    Canards sanglants fit squarely into the poetics of short, bloody stories, very popular in 16th and 17th century France which is tormented by the Wars of Religion. Those occasional booklets willingly have recourse to hypotyposis, in order to present the brutal scenes of violence in an exceptionally suggestive manner. The rhetorical figure, integrated with the narrative structure of canards, is supposed to have an influence on reader’s imagination, i.a. by means of restrained use of the stylistic devices and impartiality – which often turns out to be illusory – of the crime’s description. However, it can be subject to pathetic amplification and it adapts to the 16th and 17th century prose. By virtue of this approach, that consists in representing the recent events or the most important issues in a distinct, disturbing, but also attractive way, the authors attempt to manipulate emotions, to share their moralizing reflections and inculcate some ethical values into the public, to criticize the social, political or religious phenomena of the time.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 119-132
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy retoryki greckiej obecne w opisie grobu Jezusa w J 19,41
    Elements of Greek Rhetoric in the Description of Jesus’ Tomb in John 19:41
    Autorzy:
    Grochowski, Zbigniew Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789189.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    J 19,41
    retoryka grecko-rzymska
    figury retoryczne
    conexio
    inclusio
    amplificatio per incrementum
    recapitulatio
    allitteratio
    Jezus Król
    świętość Jezusa
    John 19:41
    Roman-Greek Rhetoric
    rhetorical figures (of speech
    Jesus the King
    Jesus’ Holiness
    Opis:
    Artykuł poddaje analizie krótki tekst J 19,41. Owocem badań – po określeniu kontekstu tego wersetu (punkt 1) – jest zidentyfikowanie w nim takich figur retorycznych, jak: conexio, inclusio, amplificatio per incrementum i recapitulatio (punkt 2) oraz allitteratio (punkt 3). Ostatnia z nich, oparta na syntagmie οὐδέπω οὐδείς („nigdy nikt”), stanowi hapax legomenon w całym greckim Starym i Nowym Testamencie oraz podkreśla czystość rytualną miejsca pochówku Jezusa, a tym samym (pośrednio) potwierdza godność Ciała Chrystusa oraz Jego świętość. Pozostałe figury retoryczne uwypuklają wagę miejsca, w którym odbył się pogrzeb Jezusa, służąc potwierdzeniu Jego królewskiej tożsamości. Wykazany retoryczny kunszt czwartego ewangelisty zaprzecza twierdzeniu, jakoby „Jan nie znał wielu technik retorycznych, opisanych przez Arystotelesa, Cycerona czy innych późniejszych retorów” (P.F. Ellis).
    The article provides an analysis of the short text John 19:41. The fruit of the research – after defining the context of this verse (point 1) – is the identification of rhetorical figures such as conexio, inclusio, amplificatio per incrementum and recapitulatio (point 2), and allitteratio (point 3). The latter, based on the syntagm οὐδέπω οὐδείς (“never anyone”), is a hapax legomenon throughout the Greek Old and New Testaments and emphasizes the ritual purity of Jesus’ burial place and thus (indirectly) confirms the dignity of the Body of Christ and His Holiness. The other rhetorical figures emphasize the importance of the place where Jesus’ funeral took place, serving to confirm his royal identity. The rhetorical artistry of the fourth evangelist, demonstrated in the article, contradicts the claim saying that “John did not know many of the rhetorical techniques described by Aristotle, Cicero, and other later rhetoricians” (P.F. Ellis).
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 771-789
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Faut-il déprécier l’un pour valoriser l’autre ? Le mépris dans Le Fort inexpugnable de l’honneur du sexe féminin de François de Billon
    Autorzy:
    Giernatowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912418.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    François de Billon
    Le Fort inexpugnable de l’honneur du sexe féminin
    mépris
    Querelle des femmes
    XVIe siècle
    contempteurs des femmes
    traité
    moyens d’expression
    persuasion
    contempt
    “Women’s Quarrel”
    16th century
    women despisers
    treatise
    figures of speech
    Opis:
    Le Fort inexpugnable de l’honneur du sexe féminin de François de Billon prend part à la Querelle des femmes, ranimée au XVIe siècle, afin de défendre la dignité du beau sexe. Le mépris y joue un rôle important vu son potentiel persuasif auquel contribuent : sa place dans le schéma rhétorique, les moyens d’expression employés et les thèmes que l’auteur choisit en s’appuyant sur les sources aussi bien antiques que contemporaines. Grâce à tous ces procédés, Billon vise non seulement à dénoncer les idées diffamatoires dirigées contre les femmes et véhiculées par le discours ambiant, mais encore à critiquer et à ridiculiser les philosophes ou les écrivains – y compris ceux de la Renaissance – qui adhèrent aveuglément à ces propos calomniateurs et qui les propagent sans égard aux qualités innombrables de l’espèce féminine.
    François de Billon’s Fort inexpugnable de l’honneur du sexe féminin takes part in the “Women’s Quarrel”, revived in the 16th century, in order to defend female dignity. The contempt plays an important role in this treatise, due to its powers of persuasion which result from its place in the rhetorical scheme, the figures of speech used by the author and the themes chosen on the basis of both ancient and contemporary sources. By virtue of this approach, Billon not only indicates the popular ideas intended to harm the women’s reputation, but also directs his criticism and mockery at the philosophers or writers – including those of the Renaissance period – who adhere blindly to these slanderous allegations and who spread them without regard to the innumerable qualities of the female sex.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 43-56
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies