Temat: fede - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Środki społecznego przekazu pomocą w prowadzeniu do wiary
Social communication as helt of leading to faith
I mezzi di comunicazione come l’aiuto nel condurre alla fede
Autorzy:: Kopiczko, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/462191.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: wiara
mass-media
świadectwo
faith
mass media
testimony
la fede
la testimonianza
Opis:: Autor rozważając wspomagającą rolę środków społecznego przekazu w katechezie podkreśla, iż Kościół nie może nie korzystać ze współczesnych zdobyczy techniki. Człowiek wierzący ma obowiązek dzielenia się wiarą, a mass-media umożliwiają to składanie świadectwa na różnych płaszczyznach. Oprócz informacji, lub też tekstów źródłowych, właśnie w cyberprzestrzeni może dojść do pierwszego spotkania z wiarą i jej świadectwem. Jednocześnie osobowe spotkanie, nawrócenie, przylgniecie do Chrystusa, osobowa relacja wymaga już jednak wspólnoty rzeczywistej i osobowej. Artykuł wskazuje, iż Kościół - obecny żywo w świecie, biorący aktywny udział w przemianach społecznych i kulturowych, winien także wykorzystywać potężne narzędzie, jakim są środki społecznego przekazu, aby poprowadzić ludzi do wiary i zbawienia.
It should be stated that the church, which guides people to holiness and to salvation, is obliged to use the newest means of communication. Believers have duty to share their faith with others. Here a question arises: “What do I think about my relationship with God?”, or “What do others think about their faith? How do their experience it?” The reality created by the modern mass media (the Internet, television, newspapers, radio) may be perceived as a space of exchanging of various ideas. Cyberspace is a place where a human being, not only can find some information, but also can encounter with faith and the testimony of it. However, personal encounter, conversion, adherence to Christ, personal relationship require a real community of believers. This article is a sign of hope that the Church would be able to use mass media as the instrument of leading people to faith and to salvation.
L’autore in considerazione del ruolo di supporto dei mezzi di comunicazione nella catechesi sottolinea che la Chiesa non può che utilizzare moderne conquiste tecnologiche. Il credente ha l’obbligo di testimoniare la propria fede e mass media permetterglielo in vari livelli. Oltre a testi informativi o d’origine, è cyberspazio stesso dove può venire al primo incontro con la fede e la sua testimonianza. Allo stesso tempo, l’incontro personale, la conversione, l’adesione a Cristo, rapporto personale richiedono già comunità reale e personale. L’articolo sottolinea che la Chiesa – presente nel mondo, attivamente partecipante nelle trasformazioni sociali e culturali –, dovrebbe anche usufruire di strumenti potenti quali sono i mezzi di comunicazione sociale per condurre le persone alla fede e alla salvezza.
Źródło:: Studia Katechetyczne; 2014, 10; 163-173
0138-0672
Pojawia się w:: Studia Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Criteria of Ecclesiastical Enrollment
I criteri di appartenenza alla Chiesa
Autorzy:: Sitarz, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/452197.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:: church
faith
sacraments
Church governance
baptism
Chiesa
fede
sacramenti
governo ecclesiastico
battesimo
Opis:: Those baptised are fully in the communion of the Catholic Church on this earth who are joined with Christ in its visible structure by the bonds of the profession of faith, the sacraments, and ecclesiastical governance. According to of the Church law, there are three bonds which guarantee a full afilliation with the Church. These are: faith, Sacraments, and Church governance. Undoubtedly, the main criterion which determines affiliation with the Church is Baptism, through which a human being is incorporated into the Church of Christ thus becoming a person in it with obligations and rights.
Su questa terra sono nella piena comunione della Chiesa cattolica quei battezzati che sono congiunti con Cristo nella sua compagine visibile, ossia mediante i vincoli della professione di fede, dei sacramenti e del governo ecclesiastico. Secondo la giurisprudenza della Chiesa esistono tre legami che istituiscono la garanzia della piena appartenenza alla Chiesa. Questi sono: la fede, i sacramenti e il governo ecclesiastico. Senza dubbio il criterio principale determinante l’appartenenza alla Chiesa è il battesimo, attraverso cui l’uomo è incorporato nella Chiesa di Cristo diventando in essa una persona con doveri e diritti.
Źródło:: Journal of Modern Science; 2017, 33, 2; 27-48
1734-2031
Pojawia się w:: Journal of Modern Science
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Przekaz doktrynalnych prawd nauki wiary w katechezie – rys historyczny i wyzwania współczesności
The communication of doctrinal truths of faith in catechesis - historical trait and contemporary challenges
La trasmissione delle verità dottrinali nella catechesi - sommario storico e sfide contemporanee
Die Übermittlung von den doktrinären Glaubenswahrheiten in der Katechese – der historische Entwurf und die modernen Herausforderungen
Autorzy:: Osial, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/462134.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: prawdy wiary
katechizacja
truths of faith
catechesis
la verità della fede
la catechesi
Glaubenswahrheiten
Katechese
Opis:: W artykule omówiona jest kwestia doktrynalnych prawd nauki w katechezie – zarówno w perspektywie historycznej, jak i w dzisiejszych czasach. Autor analizuje wpierw starożytność, średniowiecze oraz czasy nowożytne, zwracając uwagę na specyfikę przekazu prawd wiary w każdym czasie. Następnie omawia XX wiek, docierając do aktualnego stanu i jego uwarunkowań. Podkreśla przy tym konieczność poznawania doktryny oraz wyzwania tego przekazu wobec jednoczesnej potrzeby ewangelizacji i szerzącej się ignorancji religijnej. W zakończeniu formułuje wyzwania dla katechezy dotyczące przekazu doktrynalnych prawd wiary, zwracając uwagę na konkretne problemy w tym zakresie.
The article discussed the issue of doctrinal truths of the Christian doctrine in the catechesis - both in a historical perspective as well as in modern perspective. The author analyzes the first antiquity, then the Middle Ages and finally modern times, paying attention to the specific communication of truths of the faith at any time. Then discusses the twentieth century ways of communication. He underlines the necessity of knowing the doctrine and the challenges which is connected with new evangelization and – on the other hand - spreading of religious ignorance . At the end He formulates the challenges for catechesis for the transfer of doctrinal truths of the faith to everyday life, paying attention to the specific problems in this regard.
Nell’articolo è discussa la questione delle verità dottrinali nella catechesi: sia in una prospettiva storica che nei tempi moderni. All’inizio l’autore analizza antichità cristiana, poi il Medioevo e infine la modernità, evidenziando il modo della trasmissione di queste verità nelle varie epoce. Poi discute del ventesimo secolo, raggiungendo lo stato attuale e le sue determinanti. Sottolinea la necessità di conoscere tanto la dottrina quanto le sfide che accompagnano la sua trasmissione per via di diffusione d’ignoranza religiosa ma anche nella prospettiva di evangelizzazione. Alla fine formula le sfide per la catechesi per la trasmissione delle verità dottrinali, facendo al riguardo attenzione ai problemi specifici.
Der Artikel ist ein Versuch das Thema zu entwerfen, wie die Doktrin der Glaubens- lehre übermittelt wird, sowohl in der Geschichte der Katechese, als auch in dem Kontext von Herausforderungen der heutigen Zeit. Es geht über die Unterweisung von katoli- schen Glaubenswahrheiten, die aus der teologischen Reflexion der Kirche entstammen. In dem ersten Teil, der ein Blick in der Vergangenheit ist, wird die Zeit des christlichen Altertums mit dem biblisch – doktrinären Charakter der Katechese vom Katechumenat besprochen. In diesem Punkt werden auch die Zeit des Mittelalters mit der Unterwe- isung von Glaubenswahrheiten besprochen; die Neuzeit, wenn die Katechese plädiert für den Glaube und das 20. Jahrhundert, wenn die doktrinäre Katechese stufenweise zu verschwinden beginnt. In dem zweiten Teil werden drei wichtige Themen analysiert, die mit der heutigen Unterweisung der Doktrin verbunden sind. Die Notwendigkeit des Dok- trinunterrichts wird angezeigt. Die Stelle der doktrinären Katechese in dem Kontext von Herausforderungen der Evangelisation wird besprochen. Es wird auch die traurige Wir- klichkeit der Religionsignoranz markiert, die ein Ergebnis von der Krise in der Untwer- weisung der Glaubenswahrheiten ist. Weiter werden die wichtigsten Ansprüche auf heu- tige Katechese formuliert. Unter ihnen werden folgende angedeutet: die Notwendigkeit des Wiederauflebens der doktrinären Katechese, die Ablehnung der Domination von der Doktrin in der Katechese, der dienstbare Charakter der Doktrin in dem Prozess der Glau- bensentwicklung, die Notwendigkeit der Doktrin Unterweisung zu stärken, die Suche nach den entsprechenden Methoden der Übermittlung, die Bedeutung des Katechismus und der katechetischen Formeln und die Rolle und Bedeutung der Katechese. Der Autor stellt fest, dass auf der Suche nach Methoden der Unterweisung der christlichen Doktrin nicht zu vermeiden sind alle Streitereien und Diskussionen über ihre Stelle und Rolle in der Bildung des Glaubens von Menschen. Die Inspiration und Motivation zur Reflexion soll die Überzeugung sein, dass das Erkennen der christlichen Doktrin zur Bildung des Glaubens von Menschen notwendig ist. Die Erkenntnisfestsetzung des Glaubens dient dem Menschen zur Reifung seiner Glaubenshaltung.
Źródło:: Studia Katechetyczne; 2014, 10; 52-69
0138-0672
Pojawia się w:: Studia Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Migration — Ecumenism — Integration
Migrazione — ecumenismo — integrazione
Migration — oecuménisme — intégration
Autorzy:: Kijas, Zdzisław J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1828542.pdf
Data publikacji:: 2021-06-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: migration
ecumenism
integration
faith
pilgrimage
freedom
Church
migrazione
ecumenismo
integrazione
fede
pellegrinaggio
libertà
Chiesa
oecuménisme
intégration
foi
pèlerinage
liberté
Église
Opis:: The three concepts of migration — ecumenism — integration are rich in meaning. What is important is their order, the hierarchy of their occurrence. Migration is more or less any movement of people, individuals or whole groups. Ecumenism is in turn an appeal and an action. Its mission/task is to recognize in a certain group of people a religious difference and to make an effort to place it in an integral whole with other people who believe a little differently, but in the same God. Integration has the task of restoring or building an integral whole from people living in a particular territory. Full integration is called individual or collective identity. Since migration violates — to a greater or lesser extent — the individual or collective identity of both the country that receives immigrants and the immigrants themselves, integration aims to rebuild it, but no longer within the same mental structures, but rather ones enriched with new impulses that are the contribution of immigrants. The foundation — in our context, it is about faith in the God of Jesus Christ — remains unchanged, yet the superstructure undergoes some changes.
I tre concetti: migrazione, ecumenismo e integrazione sono ricchi di significato. Il loro ordine e la gerarchia sono importanti. La migrazione è più o meno la libera circolazione delle persone, dei singoli o di interi gruppi. L’ecumenismo, a sua volta, è un appello e un’azione. La sua missione/compito è la necessità di riconoscere persone che rappresentano un’altra religione e di fare tentativi/sforzi per integrarle in un insieme con persone che credono in modo un po’ diverso, ma nello stesso Dio. L’integrazione è ripristinare o costruire un insieme integrale con persone che vivono in un dato territorio. La piena integrazione si chiama identità — individuale o collettiva. Poiché la migrazione disturba - in misura maggiore o minore — l’identità individuale o collettiva sia del Paese che accoglie gli emigrati che quella degli stessi immigrati, l’integrazione mira quindi a ricostruirla, ma non nelle strutture mentali esistenti, ma arricchita di nuovi impulsi che sono contributo degli immigrati. Il fondamento/la base — nel nostro contesto, si tratta della fede nel Dio di Gesù Cristo — rimane invariato, mentre cambia la sovrastruttura.
Les trois concepts de migration, d’oecuménisme et d’intégration sont riches de sens. Leur ordre et leur hiérarchie sont importants. La migration est plus ou moins le déplacement plus ou moins libre de personnes, d’individus ou de groupes entiers. L’oecuménisme, quant à lui, est un appel et une action. Sa mission/tâche est la nécessité de représenter une minorité religieuse par rapport aux communautés existantes et de faire des tentatives/efforts pour les incorporer dans un même ensemble avec les personnes qui croient un peu différemment, mais au même Dieu. L’intégration consiste à restaurer ou à construire un tout intégral à partir des personnes vivant sur un territoire donné. L’intégration complète est appelée identité — individuelle ou collective. Puisque la migration perturbe plus ou moins l’identité individuelle ou collective du pays d’accueil et des immigrés eux-mêmes, l’intégration vise donc à la reconstruire, non pas dans les structures mentales existantes, mais dans une structure enrichie de nouvelles impulsions qui sont les contributions des immigrés. La base/le fondement — dans notre contexte, il s’agit de la foi dans le Dieu de Jésus-Christ — reste inchangée, tandis que la superstructure connaît un certain changement.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2021, 9; 7-23
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: La trasmissione della fede in una società secolarizzata sulla base delle principali pubblicazioni di don Luigi Giussani
The Transmission of Faith in a Secularised Society Based on the Main Publications of Don Luigi Giussani
Przekaz wiary w zsekularyzowanym społeczeństwie na podstawie głównych publikacji ks. Luigiego Giussaniego
Autorzy:: Campagnaro, Matteo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22180813.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wiara
racjonalność
estetyka
wychowanie
społeczeństwo zsekularyzowane
faith
rationality
aesthetics
education
secularized society
fede
razionalità
estetica
educazione
società secolarizzata
Opis:: L’articolo approfondisce il pensiero teologico-pastorale di don Luigi Giussani, sacerdote della diocesi di Milano e fondatore del movimento di Comunione e Liberazione. Si vuole esaminare in particolar modo il metodo proposto da Giussani per trasmettere la fede cristiana in una società pluralistica e secolarizzata. Il pensiero teologico-pastorale di Giussani è caratterizzato dalla sua passione per la razionalità, da una paresia nel voler trasmettere ai giovani un cristianesimo non doveristico, ridotto ad un imposizione etica, ma come ‘Fatto’ accaduto, sperimentabile oggi nella realtà della comunità ecclesiale. Secondo Giussani, per trasmettere la fede all’uomo moderno è necessario offrire una pastorale che proponga la fede in Cristo come un incontro estetico che risponda, cioè, alle esigenze di bellezza, verità e bontà dell’uomo e al quale sia ragionevole aderire. Di fronte al problema antropologico della modernità, una risposta adeguata per Giussani può venire da una fede che attiri l’uomo per la sua bellezza, cioè per la sua correttezza razionale.
The article explores the theological-pastoral thought of Luigi Giussani, a priest of the diocese of Milan and founder of the Communion and Liberation movement. We want to examine in particular the method proposed by Giussani for transmitting the Christian faith in a pluralistic and secularized society. Giussani’s theological-pastoral thought is characterized by his passion for rationality, by a paresia in wanting to transmit to young people a Christianity that is not dutiful, reduced to an ethical imposition, but as a ‘Fact’ that has happened, which can be experienced today in the reality of the ecclesial community. According to Giussani, in order to transmit faith to modern man it is necessary to offer a pastoral that proposes faith in Christ as an aesthetic encounter that responds, that is, to man's needs for beauty, truth and goodness and to which it is reasonable to adhere. Faced with the anthropological problem of modernity, an adequate response for Giussani can come from a faith that attracts man for his beauty, that is, for his rational correctness.
Artykuł przybliża myśl teologiczno-duszpasterską księdza Luigiego Giussaniego, kapłana diecezji mediolańskiej i założyciela ruchu Comunione e Liberazione (Komunia i Wyzwolenie). W szczególności została przeanalizowana zaproponowana przez Giussaniego metoda przekazywania wiary chrześcijańskiej w pluralistycznym i zsekularyzowanym społeczeństwie. Myśl teologiczno-duszpasterska Giussaniego charakteryzuje się jego zamiłowaniem do racjonalności, parezją w pragnieniu przekazania młodym chrześcijaństwa nie moralistycznego, sprowadzonego do nakazu etycznego, ale jako „Faktu”, który się wydarzył, którego można doświadczyć dzisiaj w rzeczywistości wspólnoty kościelnej. Według księdza Giussaniego, aby przekazać wiarę współczesnemu człowiekowi, konieczne jest zaoferowanie duszpasterstwa proponującego wiarę w Chrystusa jako spotkanie estetyczne, które odpowiedziałoby na najgłębsze wymogi człowieka dotyczące piękna, prawdy oraz dobra, i do którego rozumną rzeczą jest przylgnąć. W obliczu antropologicznego problemu nowoczesności adekwatną odpowiedzią, według księdza Giussaniego, może być wiara pociągająca człowieka swoim pięknem, czyli racjonalną poprawnością.
Źródło:: Roczniki Pedagogiczne; 2023, 15, 1; 109-126
2080-850X
Pojawia się w:: Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Teolog i teologia nie mogą poznać Boga prawdziwego i Żywego bez wiary
A Theologian and Theology Cannot Cognize the True and Living God without Faith
Il teologo e la teologia non possano conoscere il Dio vero e vivo senza la fede
Autorzy:: Słomka, Walerian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340010.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Objawienie
wiara
teologia
doświadczenie
teolog
Revelation
faith
theology
experience
theologian
Rivelazione
la fede
la teologia
l’esperienza
il teologo
Opis:: Il teologo e la teologia non possano conoscere ed entrare nella comunione con Dio vero e vivo senza l’esperienza della fede, carita e speranza, con l’aiuto dello Spiritu Santo: „Poiche senza la fede e impossibile essere graditi a Dio” (Eb 11, 6); „Or la speranza non rende confusi, perche l’amor di Dio e stato Sparso nei nostri cuori per lo Spirito Santo che ci e stato dato” (Rm 5, 5). Dobbiamo affermare che la risposta del’uomo alla Rivelazione di Dio non puo essere limitata solamente alle parole ricevute dalla Sacra Scrittura, Tradizione e dottrina del Magistero della Chiesa, senza l’esperienza delle profondita del Mistero di Dio nella fede, carita e speranza dentro la comunita credenti della Chiesa col suo Magistero. La costatazione dell’autore di questa riflessione dimostra che teologo e teologia; „non possano essere graditi a Dio” e creativi per l’uomo senza detta esperienza, senza l’esperienza della viva prezenza di Dio della Rivelazione Judeo-Cristiana nella fede, carita, e speranza sopranaturale; nelle virtu teologali con l’aiuto dello Spirito Santo, che crea del „io” vecchio un „Io” nuovo – un soggetto nuovo – corrispondente al’ Mistero di Dio: „e non son piu io che vivo, ma e cristo che vive in me” (Rm 5, 5).
A theologian and theology cannot cognize the true and living God, and enter a communion with Him without the experience of faith, love and hope through the intervention of the Holy Spirit, as “without faith it is impossible to please God” (Heb 11:6). “And hope does not put us to shame, because God’s love has been poured out into our hearts through the Holy Spirit, who has been given to us” (Rom 5:5). It should be stated that a man’s reply to God’s Revelation should not be only limited to the words taken from the Holy Bible, Tradition and the Magisterium of the Church without experiencing God’s profoundness and mystery in faith, hope and love within the community of the Church’s believers along with the Magisterium. The statement made by the author of the present reflection shows that for a theologian and theology “it is impossible to please God” and to be creative for mankind without this experience, without the experience of the living presence of God’s Judeo-Christian Revelation in supernatural faith, love and hope, in theological virtues of the Holy Spirit, who from the “I” of the man of the past creates a new “I”, a new subject responding to the mystery of God, who may say: “I no longer live, but Christ lives in me” (Gal 2:20).
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2012, 4; 5-15
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wiara i wiedza warunkiem katechezy
Both faith and knowledge are important in catechesis
La fede e la ragione requisiti per la catechesi
Autorzy:: Czekalski, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/462221.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: katechizacja
nauka religii
wiara
wiedza
catechesis
religion teaching
faith
knowledge
places of catechesis
la catechesi
l’insegnamento della religione
la fede
la ragione
Opis:: Autor zwraca uwagę na dwa kluczowe elementy, bez których katecheza nie istnieje. Są nimi wiara i rozum (fides et ratio). Pierwszy z tych elementów – wiara – dotyczy zarówno katechety, jak i katechizowanych. Również drugi element katechezy – wiedza – jest niezbędny przede wszystkim ze strony katechety, ale nie można przy tym lekceważyć wiedzy katechizowanych. W katechezie wiara i wiedza są nieodłączne i razem stanowią filary, na których opiera się głoszenie nauki Chrystusa. W artykule wyrażone jest przekonanie, iż poprzez wiarę i wiedzę uczestnicy katechetycznej posługi słowa stają się dojrzali w wierze, zmierzając do radosnego spotkania z Jezusem.
The author adopted reflection reminds two basic elements without there is no catechesis. He names them: fides and ratio. The faith of people, in terms of theological involved in catechesis, faith catechist and catechized, should be the starting point for any strictly catechetical reflection. A second essential element is the ratio of catechesis, in the sense – knowledge or science. For catechesis faith and knowledge are two wings on which the human spirit rises to the unity with Christ. Catechist and catechized should be aware of these two pillars of catechesis, they should not oppose itself, but should them make combined. They must be fully aware that thanks fides et ratio they will become mature and joyful people in faith. This catechist and catechized meeting, regardless of the place, leads to a full unity with Jesus Christ.
L’autore richiama l’attenzione su due elementi chiave senza i quali la catechesi non esiste. Si tratta di fede e di ragione (fides et ratio). Il primo di questi elementi – ossia la fede -, è importante sia per catechista che catechizzanti. Anche la seconda componente della catechesi – la ragione, cioè -, è essenziale per il catechista, non si può ignorare, però, lo scibile dei catechizzanti. Nella catechesi la fede e la ragione sono inseparabili e insieme costituiscono i pilastri su cui poggia la predicazione di Cristo. L’articolo ha espresso la convinzione che attraverso la fede e la ragione partecipanti alla catechesi diventano maturi nella fede, tendendo verso un incontro gioioso con Gesù.
Źródło:: Studia Katechetyczne; 2014, 10; 41-52
0138-0672
Pojawia się w:: Studia Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Teologalny wymiar duchowości kapłana w świetle papieskiego listu Dies natalis
Theological Dimension of the Spirituality the Priest at Learnedly of the Papal Letter Dies natalis
Teologale dimensione della spiritualita del sacerdote nella luce del papale lettera Dies natalis
Autorzy:: Wejman, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340011.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: duchowość kapłańska
cnoty
wiara
nadzieja
miłość
sacerdotal spirituality
virtue
faith
hope
love
la spiritualita sacerdotale
le virtu
la fede
la speranza
l’amore
Opis:: La realta contemporanea charatterizza il liberalismo etico, l’individualismo estremo ed soggettivismo della fede. La riposta piu giusta da parte di sacerodote sulle queste sfide sara approfondita la vita spirituale. Il vivere della fede in Cristo, il rivolgersi a Lui sulla strada della preghiera, della lezione divina e dell’ascesi sara consolidare l’interno del sacerdote, e per questo sara lo mobilizare al sacrificio ai fedeli.
The reality contemporary caracterize the liberalism ethical, the individualism extreme and the subjectivity of the fede. Answer at the challenge for part the priest will be his profound life spiritual. Confidence at the Crist and imitation Him on the way of the pray, the lesson of the Holy Scripture and the mortification will be establish fasten spiritual of the priest and through that will be mobilize as consecration of the faithful.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2012, 4; 61-74
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: „Metody wschodnie” w medytacji chrześcijańskiej. Szansa czy zagrożenie?
The Methods Eastern in the Meditation of Christian Chance Or Threat?
Autorzy:: Wejman, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340029.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: medytacja
metody wschodnie
wiara
miłość
modlitwa
the meditation
the method's eastern
faith
love
prayer
la meditazione
i metodi orientali
la fede
l'amore
la preghiera
Opis:: Nowadays more and more people are interested in meditation. They see in it a cure for daily stresses and anxieties. Perceiving it as a form of theraphy, at the same time confirms the limitation of therapeutic methods for strictly scientific attitude. The achievements of civilization, enabling them to more frequent contact with other religions, because of their interests become increasingly unchristian form of meditation.This refers primarily to the method of meditation based on the Far East religions: Hinduism and Buddhism and Zen, transcendental meditation and yoga. In many of them Christians have undergone tiring rythm of social life, see the way to achieve emotional balance and inner peace. But their religion and faith in Christ inspire them to ask questions of practical nature: how, in its prayer, meditation can refer to methods of Far East and to what degree can apply this kind of synthesis? The answers to these questions gave of their time Vatican Congregation for the Doctrine of the Faith. In a letter to the Bishops of the Catholic Church on certain aspects of Christian meditation has indicated that the Far East meditation techniques can be used by Christians to cultivate apersonal meditation on the codition of their recognition of the personal nature of human existance and his capacity for personal relationship with God, and the perception of free prayer.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 245-257
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: La teologalitàdellavita morale alla luce del pensiero di san TommasoD’Aquino
The theologality of moral life in the light of thought of St. Thomas Aquinas
Autorzy:: Bramorski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2137660.pdf
Data publikacji:: 2021-12-20
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: le virtù teologali
fede
speranza
carità
San Tommaso d’Aquino
la vita teologale
cnoty teologalne
wiara
nadzieja
miłość
św. Tomasz z Akwinu
życie teologalne
Opis:: Cnoty teologalne (wiara, nadzieja, miłość) uzdalniają władze człowieka do uczestnictwa w naturze Bożej, do życia w jedności z Trójcą Świętą. Ukierunkowują one życie chrześcijańskie do pełnej komunii z Bogiem. Ich początkiem, motywem i przedmiotem jest Bóg, poznawany przez wiarę, w którym pokładamy nadzieję i którego miłujemy dla Niego samego. Cnoty teologalne kształtują, pobudzają i charakteryzują działanie moralne chrześcijanina – życie teologalne. Są wszczepione przez Boga w dusze wiernych, by uzdolnić ich do działania jako dzieci Boże i do zasługiwania na życie wieczne. Odsłaniają cel życia ludzkiego – Bóg powołuje nas do swojego własnego szczęścia. Cnoty teologalne stanowią rękojmię obecności i działania Ducha Świętego we władzach człowieka. Życie moralne chrześcijan jest podtrzymywane przez dary Ducha Świętego. Są one trwałymi dyspozycjami, które czynią człowieka uległym, by iść za poruszeniami Ducha Świętego.
The theological virtues (faith, hope, charity) adapt man’s faculties for participation in the divine nature, to live in a relationship with the Holy Trinity. They are the driving force of the Christian life as it advances towards full communion with God. They have God for their origin, motiveand object – God known by faith, God hoped in and loved for his own sake. The theological virtues are the foundation of Christian moral activity – the theological life. They are infused by God into the souls of the faithful to make them capable of acting as his children and of meriting eternal life. They reveal the goal of human existence – God calls us to his own happiness. The theological virtues are the pledge of the presence and action of the Holy Spirit in the faculties of human beings. The moral life of Christians is sustained by the gifts of the Holy Spirit. These are permanent dispositions which make man docile in following the promptings of the Holy Spirit.
Źródło:: Teologia i moralność; 2021, 16, 2(30); 155-175
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: God’s Holy Ordinance
Saint Commandement de Dieu
Santo comandamento di Dio
Autorzy:: Benne, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035630.pdf
Data publikacji:: 2020-12-18
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: individualism
places of responsibility
faith
love
hope
gracious tolerance
individualisme
lieux de responsabilité
foi
amour
espérance
tolérance gracieuse
individualismo
luoghi di responsabilità
fede
amore
speranza
graziosa tolleranza
Opis:: In this article, I argue that the church must build up its theology of marriage in a more disciplined manner because the culture no longer sustains the Christian notion. In making a substantive argument I rely on the Lutheran “two ways that God reigns” approach in which we share “places of responsibility” with all humans, but in which the Christian virtues of faith, love, and hope transform those places into genuine Christian callings. I then contend strongly for the continued rejection of same-sex marriage among orthodox Christians. I conclude with what I hope is a compassionate pastoral approach—gracious tolerance—toward homosexual Christians.
Dans cet article, on soutient que l’Église doit ériger la théologie du mariage de manière ordonnée, car la culture n’a plus de fondement dans la pensée chrétienne. L’essence de l’argumentation repose sur la distinction provenant de la tradition luthérienne des « deux voies du royaume de Dieu ». Selon cette distinction, nous partageons avec d’autres personnes des « lieux de responsabilité », mais avec les vertus chrétiennes de foi, d’espérance et d’amour, nous les transformons en lieux du rayonnement du christianisme. Ensuite, je plaide fermement pour le rejet permanent du mariage homosexuel chez les chrétiens orthodoxes. En conclusion, j’inclus ce que j’espère être une approche pastorale compatissante – une tolérance gracieuse – envers les chrétiens homosexuels.
In questo articolo si sostiene che la Chiesa deve stabilire la teologia del matrimonio in modo ordinato, perché la cultura non ha più un fondamento nel pensiero cristiano. L’essenza dell’argomentazione si basa sulla distinzione che deriva dalla tradizione luterana delle «due vie del regno di Dio», secondo cui condividiamo con altre persone «luoghi di responsabilità», però li trasformiamo in luoghi di radiosa cristianità con le virtù cristiane di fede, speranza e amore. Si sostiene anche il rifiuto permanente del matrimonio omosessuale tra cristiani ortodossi. In conclusione, si include quello che spero sia un approccio pastorale compassionevole – la graziosa tolleranza – verso i cristiani omosessuali.
Źródło:: Philosophy and Canon Law; 2020, 6; 7-21
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:: Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Symbol nicejski w procesie kształtowania się wiary w Jezusa Chrystusa
Il simbolo di fede del primo concilio di Nicea nel processo della formazione della fede in Gesù Cristo
Autorzy:: Pyc, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31233936.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: nicejski symbol wiary
dehellenizacja treści wiary
bóstwo i człowieczeństwo Jezusa Chrystusa
soteriologia
arianizm
nicena simbolo di fede
deellenizzazione del contenuto del dogma
divinità eumanità di Gesù Cristo
arianismo
Opis:: Il concilio di Nicea (325) è stato convocato per dirimere la controversia ariana. Il presente articolo è dedicato alla riflessione sulla nicena definizione di fede, frutto del consenso dei vescovi fedeli alla tradizione della Chiesa. Nel nostro studio viene analizzato il testo originale del simbolo di Nicea, sottolineando particolarmente le aggiunte antiariane più significative: la clausola „cioè dalla sostanza del Padre” e le frasi „Dio vero da Dio vero”, „generato, non creato”, „consustanziale al Padre”. Rilevata nel testo del simbolo la fedeltà alla tradizione (p.1) e la dimensione comunitaria della fede (p. 2), la nostra ricerca presenta la fede in Gesù Cristo, vero Dio (p. 3) e vero uomo (contesto soteriologico) (p. 4). La parte finale è dedicata alla formazione del linguaggio cristologico in Chiesa (p. 5) e alla deellenizzazione del contenuto del dogma (p. 6).
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 241-256
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Od akcji duszpasterskich do stałej formacji uczniów Jezusa
Catechesis – a way to mature in faith
Dall’azione pastorale alla formazione permanente dei discepoli di Gesù
Autorzy:: Czupryński, Wojsław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/462087.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: katecheza
katechumenat
ewangelizacja
inicjacja chrześcijańska
mistagogia
dojrzałość w wierze
catechesis
catechumenate
evangelization
initiation
mystagogy
mature in faith
la catechesi
il catecumenato
l’evangelizzazione
l’iniziazione cristiana
la mistagogia
la maturità nella fede
Opis:: Autor wykazuje, iż współczesna katecheza powinna przyjąć charakter chrześcijańskiej inicjacji. To implikuje odejście od teoretycznego i doktrynalnego przekazu wiary na rzecz dowartościowania całości doświadczenia religijnego. Systematyczny wykład prawd wiary powinien być poprzedzony zaproszeniem do „zanurzenia” w tajemnicę dzieła zbawczego. Nie da się tego dokonać w szkolnym nauczaniu religii. W kontekście ciągle nasilającego się procesu laicyzacji należałoby równolegle do szkolnego nauczania lekcji religii wprowadzić katechezę parafialną, skoncentrowaną na ewangelizacji i mistagogii. Wiara jest bowiem fundamentem i warunkiem owocności wysiłków katechetycznych. W artykule postuluje się wprowadzenie deuterokatechumentatu jako właściwego modelu dzisiejszej katechezy, uzasadniając to twierdzenie.
Catechesis should be marked by Christian initiation and lead into both- the process of spiritual change as well as the salutary events of the Paschal mystery. Therefore it is advisable to abandon the idea of theoretical and fundamental preaching in favour of religious experience in general. Systematic doctrinal exposition of faith should be present only after invitation to ‘immersion’ in the mystery of work of redemption that cannot take place during religion lessons at school. Prevailing model of school catechumenate with its intellectual and sacramental style should be rejected. Otherwise it may contribute to distorting and reducing Christianity to tradition and folk rites as well as faulty identification of faith with religious outlook. Since laicization is still increasing it would be beneficial to, apart from school religion lessons, introduce simultaneous parish catechesis concentrated on evangelization and mystagogy. It would provide a necessary environment for the growth of faith that is a foundation and condition for fruitful catechetic efforts. With strong emphasis placed on the meaning of God’s Word, liturgy and sacraments deuterocatechumenate fulfils the fundamental functions of the Church (i.e. giving new believers to the Church and leading them to Christian adulthood) in a natural way and in accordance with the needs of present times.
L’autore mostra che la catechesi contemporanea dovrebbe adottare il carattere dell’iniziazione cristiana. Questo implica un allontanamento dalla trasmissione teorica e dottrinale della fede per poter apprezzare tutta l’esperienza religiosa. Esposizione sistematica delle verità della fede deve essere preceduta da un invito a “immersione” nel mistero dell’opera salvifica. E questo è tutt’altro che possibile nell’insegnamento scolastico della religione. Siccome il processo di laicizzazione si sta intensificando, affianco alle lezioni della religione dovrebbero esser realizzate le catechesi parrocchiali focalizzate su evangelizzazione e mistagogia. La fede, infatti, è il fondamento e presupposto per la fecondità degli sforzi catechetici. L’articolo suggerisce un deutero-catecumenato come il corretto modello della catechesi odierna, giustificando questa affermazione.
Źródło:: Studia Katechetyczne; 2014, 10; 147-161
0138-0672
Pojawia się w:: Studia Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Fede e sacramenti. Linsegnamento della Tradizione
Faith and Sacraments. The Teaching of Tradition
Autorzy:: Dolhai, Lajos
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050692.pdf
Data publikacji:: 2020-02-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: distacco fra fede e sacramenti
sacramentalità
sacramentum fidei
fides quae
fides qua
sintesi scolastica
opus operantis – opus operatum
Sacrosanctum concilium n. 59
separation between faith and sacraments
sacramentality
scholastic synthesis
Sacrosanctum concilium, n. 59
Opis:: Ci sono tanti fenomeni negativi nella vita sacramentale che ci mostrano una relazione disturbata tra la fede vissuta e i sacramenti. Da una parte vediamo una crescente diminuzione della frequenza ai sacramenti nel mondo occidentale. D’altra parte la pratica sacramentale nel mondo occidentale spesso non è una consapevole espressione di fede. Vediamo tanti difetti dal punto di vista di fides qua ed anche da quello di fides quae. Il chiarimento della relazione fede/sacramenti è diventato una questione improrogabile. Noi dobbiamo trattare il tema nel contesto attuale della Chiesa, ma alla luce della tradizione della Chiesa. Prima di tutto è molto utile di analizzare le opere dei padri (cfr. I, II, III. capitoli). I Padri sono testimoni della fede dei primi secoli vitalmente inseriti nella tradizione che deriva dagli Apostoli. Essi infatti hanno congiunto sacra scrittura, teologia, liturgia, vita spirituale e pastorale in una unità vitale per cui le loro opere ci aiutano anche per la Chiesa del terzo millenio. La pristina Sanctorum Patrum norma (cfr. SC 50) è da ritenersi la norma e la regola ispiratrice anche per la Chiesa di oggi. Anche la sintesi scolatistica (Tommaso d’Aquino) ci aiuta per dare una risposta alla nostra domanda principale. Nella spiegazione di S. Tommaso vediamo come punto di partenza una tesi chiara: “La Chiesa è fondata sulla fede e sui sacramenti”, e qualifica espressamente i sacramenti come sacramenta fidei. Dobbiamo conoscere anche la Riforma e l’insegnamento del concilio di Trento. Vedremo che l’analisi storica del rapporto tra fede e sacramenti ci aiuta la risposta a proposito del problema della Chiesa nei nostri giorni. Come conclusione finale vale la pena di analizzare il Sacrosanctum concilium n. 59.
There are many negative phenomena in the sacramental life which point out to a disturbed relationship between lived faith and the sacraments. On one hand, we see a growing decrease of attendance to the sacraments in the western world. On the other hand, the sacramental practice in the western world is often not a conscious expression of faith. We see many flaws from the point of view of the fides qua and from that of the fides quae as well. The explanation of the faith-sacraments relationship has become an urgent question. We should deal with the topic in the actual context of the Church, but in the light of the Church’s tradition. First of all it is very useful to analyze the works of the Fathers (cfr. chapters I, II, III). The Fathers are witnesses of the faith of the first centuries vitally inserted in the tradition which derives from the Apostles. In fact they have joined together sacred scripture, theology, liturgy, spiritual and pastoral life in a vital unity through which their works can help us and also the Church of the third millenium. The pristina Sanctorum Patrum norma (cfr. SC 50) is to be considered the norm and the inspiring rule for the Church of today as well. Also the scholastic synthesis (Thomas Aquinas) helps us to give an answer to our main question. In the explanation of St. Thomas we find a clear thesis as a point of departure: “The Church is founded upon faith and its sacraments”, and expressly qualifies the sacraments as sacramenta fidei. We should also know the Reformation and the teaching of the Council of Trent. We will see that the historic analysis of the relationship between faith and the sacraments helps us to find the answer to the subject of the Church’s problem in our days. As a final conclusion it is worth analyzing the Sacrosanctum concilium n. 59.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 79-94
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Znaczenie Soboru Watykańskiego II dla katechezy. Retrospekcja po pięćdziesięciu latach (1962-2013)
Meaning of the II Vatical Council for the catechesis. Flashback after fifty years (1962-2013)
L’importanza del Concilio Vaticano II per la catechesi. Retrospezione dopo 50 anni (1962-2013)
Autorzy:: Offmański, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/462146.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Sobór Watykański II
natura i cel katechezy
posługa słowa
inkulturacja
komunikacja wiary
the II Vatican Council
the nature and the purpose of the catechesis
service of the word
inculturation
communication of the faith
il Concilio Vaticano II
la natura e lo scopo della catechesi ministero della parola
l’inculturazione
la comunicazione della fede
Opis:: W artykule poddano analizie wpływ Vaticanum wpływ II na rozwój współczesnej katechezy. Autor podkreśla, iż jest to wielowymiarowe działanie. Choć żaden soborowy dokument nie został poświęcony katechezie, to główne nurty Soboru przeniknęły do refleksji katechetycznej. Jak wykazano w artykule, w wizji natury i celu katechezy Sobór stanowił inspirację do samookreślenia katechezy jako posługi Słowa. Treść katechetycznego przepowiadania skupiała się na soborowej eklezjologii z personalistycznym i wspólnotowym ujęciem wychowania liturgicznego. Źródłem całego procesu katechetycznego są Pismo Święte i liturgia, zaś życie chrześcijańskie – ukazane jest jako realizacja powołania życiowego kształtowanego przez osobowe spotkanie Boga z człowiekiem. Od strony metodologicznej Sobór Watykański II wpłynął na ożywienie inkulturacji i poszukiwanie języka komunikacji wiary, który optymalizował by pogłębienie wiary we współczesnym świecie.
In the article they made the flashback examining the Vaticanum II influence to the development of the contemporary catechesis. It is multidimensional action. Although no conciliar document was devoted to the catechesis, however mainstreams of the Council found their reflection in different transformations of the catechesis. In the vision of the nature and the purpose of the catechesis the Council constituted the inspiration for the self-determination of the catechesis as services of the Word. Contents of predicting religious education was focused on conciliar ecclesiology, with her peculiar frame of the liturgical upbringing. The Bible and liturgy are the source of the whole religious education process. The Christian life is portrayed as the completion of appointing practical God shaped by the personal meeting with the man. From the methodological side the II Vatican Council affected on the revival of inculturation. He influenced also on seeking language of the transport of the faith which would optimize deepening the faith in contemporary world
L’articolo analizza influsso del Concilio Vaticano II sullo sviluppo della catechesi moderna. L’autore sottolinea che questa influenza è multidimensionale. Anche se nessuno dei documenti conciliari è stato dedicato alla catechesi, le principali tendenze del Concilio penetrarono riflessione catechetica. Come si è mostrato in questo articolo, il Concilio – nella sua visione della natura e dello scopo della catechesi –, è stato un’ispirazione per l’autodeterminazione della catechesi come ministero della parola. Il contenuto della predicazione catechetica s’è concentrata sull’ecclesiologia conciliare ovvero sia sul suo riconoscimento di educazione liturgica in chiave personalista e comunitario. La fonte di tutto il processo di catechesi sono la Scrittura e la liturgia; e la vita cristiana si presenta come il compimento della vocazione plasmata da incontro personale tra Dio e l’uomo. Dal punto di vista metodologico Concilio Vaticano II ha contribuito alla rinascita dell’inculturazione e alla ricerca di linguaggio della comunicazione della fede il quale farebbe sì che la fede si approfondisca nel mondo moderno.
Źródło:: Studia Katechetyczne; 2014, 10; 71-87
0138-0672
Pojawia się w:: Studia Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "fede" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język