Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fantazja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Anticipation as Critique: Objective Phantasy from Ernst Bloch to Günther Anders
Antycypacja jako krytyka: obiektywna fantazja od Ernsta Blocha do Günthera Andersa
Autorzy:
Catalani, Felipe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009528.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Objective Phantasy
Anticipation
Ernst Bloch
Günther Anders
obiektywna fantazja
antycypacja
Opis:
This paper aims to interpret the role of “objective phantasy” in the utopian tradition of critical theory, with an emphasis on Bloch, but also the evolution of its usage with authors such as Marcuse and Adorno. The main function of phantasy taken into consideration is its capacity to go beyond present facts (what is made possible by an anti-positivist concept of truth in critical theory) and to anticipate. This anticipatory element of phantasy is dependent, as we try to demonstrate, on a reflection of affects around expectation. Ultimately, we oppose two models of anticipatory imagination (while showing their inner relation): a utopian one (primarily conceptualized by Bloch) and its counterpoint, catastrophist anticipation, which assumes its most radical form in Günther Anders’ reflections on the atomic age, and whose actuality and urgency we seek to emphasize.
Celem artykułu jest interpretacja roli, jaką w tradycji teorii krytycznej pełni „obiektywna fantazja”, ze szczególnym uwzględnieniem myśli Ernsta Blocha, jak również interpretacja ewolucji użytku, jaki z tej kategorii czynią autorzy tacy jak Marcuse czy Adorno. Naczelną rozważaną funkcją fantazji jest jej zdolność do wykraczania poza obecny stan rzeczy (co umożliwia antypozytywistyczna koncepcja prawdy w ramach teorii krytycznej) oraz do antycypacji. Ten antycypacyjny aspekt fantazji zależy, jak próbujemy wykazać, od refleksji na temat afektów związanych z wyczekiwaniem. W końcu, w artykule przeciwstawione zostają dwa modele antycypacyjnej wyobraźni (wykazuje się też ich wzajemne powiązanie): model utopijny (formułowany przede wszystkim przez Blocha) oraz jego przeciwieństwo – antycypacja katastroficzna, która przyjmuje swoją najbardziej radykalną formę w rozważaniach Günthera Andersa na temat ery atomowej oraz której palącą aktualność staramy się podkreślić.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 35, 1
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stefana Buszczyńskiego „Rękopis z przyszłego wieku” − granice dystopijnej fantazji w drugiej połowie XIX stulecia
“Manuscript from the coming century” by Stefan Buszczyński – boundaries of dystopian fantasy in the second half of the nineteenth century
Autorzy:
Makuch, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013677.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Stefan Buszczyński
dystopia
utopia
fantazja
XIX wiek
fantasy
19th century
Opis:
The author wonders how it is possible that such a catastrophic future was described in 1881 when the era of progress peaked. For this purpose, he defines Manuscript from the coming century as a dystopian fantasy (analogous to Fredric Jameson’s “desire called utopia”) and analyses the limits of representation as they emerge in a story of the future written by a nineteenth-century author. Firstly, he shows the cultural image of Stefan Buszczyński which presented him as a romantic epigone. Contrary to the stereotypes, he depicts the writer as a researcher who knows the positivism philosophy and the modern statistics. Then, the author demonstrates the limitations of the dystopian form, which contains two irreconcilable concepts of history: voluntarismand determinism. These contradictions are not the only ones. Also the fantasy materialis made of four contradictory ideologies, namely, Thomism, Rousseauism, criticism of positivism and capitalism. Inconclusion, Buszczyński’s thought is shown as a very modern one and the author of Decline of Europe could be presented as the founder of the 20th century concepts, whose roots lie obviously in the middle of the 19th century.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 159-176
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warkocz. Transgresje Leśmiana
The plait. Leśmian’s transgressions
Autorzy:
Wojda, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682634.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bolesław Leśmian
motif of plait
transgression
fantasy
irony
gnosis
pharmakon
motyw warkocza
transgresja
fantazja
ironia
gnoza
farmakon
Opis:
The interpretations included in the paper refer to the motif of the plait which appeared in different genre forms of Bolesław Leśmian’s writing. Part one offers an introduction to its most important symbolic meanings: extraordinary value which corresponds to verse, poetic art and, at the same time, transgression and fusion of the appearance with the truth. These threads are developed in the following sub-chapter which justifies the assumption that through depicting the plait Leśmian ironically shows the paradoxality of existence as a tangle of fantasy and reality. The poet’s thought is explained in this part by the concept of Jacques Derrida’s pharmakon. The subsequent part of the article presents Leśmian’s transgressive creatures: women with plaits and plaits alone illustrating that poetry symbolized by them represents a value which is a transformation, “song with no words”, violation of boundaries and fusion of contradictions. Juxtaposing these motifs with gnostic ideas continued in the following isolated fragment overlaps with showing connections between Leśmian’s works with the formula of romantic irony, particularly as understood by Friedrich Schlegel. The parabasis, auto-ironic traces and the concept of “wordless melody” are analyzed in final interpretations which lead to the conclusion that the plait in Leśmian’s works is a figure of the unthinkable mystery of existence, and at the same time it symbolizes poetry, irony and fantasy.
Zawarte w tym artykule interpretacje dotyczą motywu warkocza, który pojawia się w różnych formach gatunkowych pisarstwa Bolesława Leśmiana. Część pierwsza wprowadza w jego najważniejsze znaczenia symboliczne: wyjątkowej wartości – odpowiadającej mowie wiązanej, sztuce poetyckiej – a jednocześnie transgresji i zespolenia pozoru z prawdą. Wątki te rozwijane są w kolejnym podrozdziale, uzasadniającym twierdzenie, że za pośrednictwem przedstawień warkocza Leśmian ironicznie ukazuje paradoksalność bytu, jako splotu fantazji z realnością. Myśl poety zostaje w tej partii objaśniona koncepcją farmakonu Jacques’a Derridy. Następna część artykułu prezentuje Leśmianowskie istoty transgresywne – kobiety z warkoczami i same warkocze, obrazujące, że symbolizowana przez nie poezja stanowi wartość, która jest przemianą, „pieśnią bez słów”, naruszaniem granic i połączeniem sprzeczności. Zestawienie tych wątków z ideami gnostyckimi, kontynuowane w dalszym wyodrębnionym fragmencie, nakłada się na ukazanie powiązań twórczości Leśmiana z formułą ironii romantycznej, szczególnie w ujęciu Friedricha Schlegla. Parabazie, autoironicznym tropom i wyobrażeniu „bezsłownej melodii” poświęcone są końcowe interpretacje, zmierzające do wniosku, że warkocz jest w dziełach Leśmiana figurą niewyrażalnej tajemnicy bytu, a zarazem symbolizuje poezję, ironię i fantazję.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 49-81
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Fantastic as the Unconcealment of Truth in Debora Vogel’s Work
Fantastyczność jako nieskrytość prawdy w twórczości Debory Vogel
Autorzy:
Lyubas, Anastasiya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033734.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
fantastyka
pomysłowość
rzeczowość
fantazja
prostota
nowoczesność
projektowanie
poezja
the fantastic
ingenuity
matter-of-factness
phantasm
simplicity
modernity
design
poetry
Opis:
This essay examines the notion of the fantastic in Debora Vogel’s work. I argue that the fantastic for Vogel is simultaneously a novel artistic form and a form of life, as well as a singular use of language; it is both a “trait” of modernity and thinking of modernity. The fantastic is analyzed as a key term in the author’s understanding of modern design of space and objects through discussions of “Dwelling in its Psychic and Social Function” (1932), the critic’s essay on lived space. I demonstrate that Vogel’s reflections and theorizing of the fantastic are not necessarily aimed at the development of pure theory and concepts but rather at the performance of the fantastic in the author’s own theory-praxis through the lens of Vogel’s essay on poetics, “White Words in Poetry” (1930). The essay discusses various types of the fantastic which finds itself between matter-of-factness and phantasm: the fantastic of ingenuity, the fantastic of asymmetry, the fantastic of color, and the fantastic of simplicity. All of these different types set forth the unconcealment of truth.
Artykuł poświęcony jest pojęciu tego co fantastyczne w twórczości Debory Vogel. Staram się uzasadnić, że fantastyka według Vogel jest jednocześnie nową postacią sztuki, nową formą życia i szczególnym użyciem języka; jest ona zarówno „znakiem” nowoczesności, jak myślenia o niej. Fantastyka stanowi kluczowy termin w eseju Vogel „Mieszkanie w swej funkcji społecznej i psychicznej” (1932), poświęconym nowoczesnemu projektowaniu wnętrz i przedmiotów. Refleksja Debory Vogel dotycząca fantastyki nie jest nakierowana na wykształcenie pełnej teorii i aparatu pojęciowego, lecz raczej na rozgrywanie tego co fantastyczne we własnej autorskiej teorio-praktyce, zgodnie z założeniami eseju „Białe słowa w poezji” (1930). W eseju tym Vogel omawia różne typy fantastyki, sytuujące się pomiędzy fantazją a rzeczowością: fantastykę pomysłowości, fantastykę asymetrii, fantastykę koloru, fantastykę prostoty. We wszystkich tych typach dokonuje się odsłonięcie prawdy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 29-39
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Концепт СВЕТ в фэнтезийном дискурсеи Макса Фрая
Concept LIGHT in fantasy discourse of Max Frei
Pojęcie ŚWIATŁA w dyskursie fantasy Maxa Freia
Autorzy:
Zahnitko, Anatolii
Boiko, Olha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311813.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
концепт СВЕТ
Макс Фрай
фэнтези
структурный анализ
koncept ŚWIATŁO
Max Fraj
fantazja
analiza strukturalna
concept LIGHT
Max Frei
fantasy
structural analysis
Opis:
The main attention is focused on the structural components of LIGHT with a consistent consideration of quantitative and qualitative characteristics, as well as constructions that verbalize the concept, different in part-speech and linear length. It has been established that Light can be a characteristic of ‘living reality’, sometimes it is associated with the existential experiences of the characters and is accompanied by religious allusions. As a property of reality (the world), light can come from the sky, water, architectural buildings, or constitute the nature of cities. The variety of lexemes used to denote the process of luminescence, the characteristics of light, serves to create a three-dimensional picture of the magical process. The most informative are constructions of 3, 4 or more components, which, with the help of comparisons or homogeneous constructions, allow the reader to more fully present what is happening in the text.
Podstawowa uwaga jest skupiona na składnikach strukturalnych Światła z następnym uwzględnieniem charakterystyk ilościowych i jakościowych , a również konstrukcji zróżnicowanych według częściowej i liniowej długości werbalizujących koncept. Uznano, że Światło może być rozpatrzone jako charakterystyka „żywej rzeczywistości ” , czasami jest związane z egzystencjonalnymi doświadczeniami bohaterów z towarzyszącymi im aluzjami religijnymi. Będąc cechą rzeczywistości (świata ), światło może występować z nieba, wody, zabytków lub składać istotę miast. Różnorodność wykorzystywanych leksemów dla wskazania procesu lśnienia , charakterystyk światła służy tworzeniu obraza wolumetrycznego procesu magicznego. Najbardziej informacyjne są konstrukcje składające się z trzech, czterech i więcej składników , które przy pomocy porównywań lub konstrukcji jednolitych pozwalają na bardziej całościowe zrozumienie wydarzeń z tekstu przez odbiorcę. Słowa kluczowe : koncept Światło, Maks Fraj, fantastyka, analiza strukturalna.
Основное внимание сосредоточено на структурных компонентах СВЕТ с последовательным рассмотрением количественных и качественных характеристик, а также различных по частеречной и линеарной длине конструкций, вербализирующих концепт. Установлено, что Свет может быть характеристикой ‘живой реальности’, иногда он связан с экзистенциальными переживаниями персонажей и сопровождаться религиозными аллюзиями. Как свойство реальности (мира), свет может исходить от неба, воды, архитектурных сооружений или составлять природу городов.  Разнообразие используемых лексем для обозначения процесса свечения, характеристик света, служит для создания объемной картины магического процесса. Наиболее информативны конструкции из 3-х, 4-х и более компонентов, которые с помощью сравнений или однородных конструкций позволяют более полно представить читателю происходящее в тексте.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 180-207
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narrative as Expiative Fantasy in Ian McEwan’s Atonement
Opowiadanie jako fantazja ekspiacyjna w powieści Iana McEwana Atonement [Pokuta]
Autorzy:
Dobrogoszcz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ian McEwan
Pokuta
brytyjska powieść współczesna
Jacques Lacan
psychoanaliza
Sigmund Freud
fantazja
pragnienie
Porządek Symboliczny
nieświadomość
Atonement
British contemporary novel
psychoanalysis
fantasy
desire
Symbolic Order
the unconscious
Opis:
Artykuł podejmuje analizę autotematycznej powieści Iana McEwana Atonement [Pokuta] z wykorzystaniem aparatu pojęciowego zapożyczonego z teorii psychoanalitycznej Jacques’a Lacana. McEwan nadaje swojej książce formę „powieści w powieści” napisanej przez Briony Tallis, starzejącą się pisarkę, chcącą odpokutować za popełniony w dzieciństwie błąd, który zmarnował życie jej siostry Cecylii oraz ukochanego siostry – Robbiego. Z myślą o pozyskaniu współczucia czytelnika, Briony przedstawia swoją własną postać w wieku 13 lat jako idealistyczne i niewinne dziecko, pozbawione ojcowskiego autorytetu i sterowane przez nieświadome struktury Porządku Symbolicznego. Cechujący dziewczynkę upór w dążeniu do porządku i sprawowania kontroli nad otaczającą ją rzeczywistością jest przejawem jej narcystycznej osobowości, która, jak twierdzi Freud, jest przymiotem każdego pisarza. Artykuł analizuje proces budowania przez Briony misternej fantazji ekspiacyjnej, która pozwala jej stworzyć nie tylko odpowiednią scenę spektaklu pokuty, ale umożliwia również wyznaczenie koordynatów własnego pragnienia jako artysty-pisarza.
The paper endeavours to analyse Ian McEwan’s self-reflexive novel with the theoretical apparatus provided by the psychoanalytic theory of Jacques Lacan. McEwan designs his novel as a fictitious narrative written by Briony Tallis, an aging novelist who wishes to atone for the childhood blunder that ruined the lives of her sister, Cecilia, and her sister’s beloved, Robbie. In order to gain reader’s sympathy, Briony describes her thirteen-year-old self as an idealistic and innocent child, deprived of paternal guidance, governed by the unconscious structures of the Symbolic Order. The girl’s compulsive craving for order and for control of the reality around her is linked to her narcissistic constitution, which, as Freud suggests, proves an important quality in the creative writing process. The paper follows Briony’s efforts to devise an elaborate expiative fantasy which allows her not only to create the appropriate mise-en-scène of personal atonement, but also to establish the coordinates of her desire to achieve some purpose through her writing.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 115-127
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy paradygmaty psychoanalitycznej interpretacji dzieła literackiego
Three Method Models in Psychoanalytic Interpretation of Literature
Autorzy:
Fiała, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850760.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
unconscious desire
fantasy
transference
unconscious structures of the mind
social unconsciousness
universal need for the Idol
idolatric world & idolatric values
idolatrization
pragnienie nieświadome
fantazja
przeniesienie
nieświadome struktury umysłu
nieświadomość społeczna
uniwersalna potrzeba idola
świat idolatryczny
wartości idolatryczne
idolatryzacja
Opis:
Artykuł dotyczy dwóch modeli metodycznych inspirowanych klasyczną psychoanalizą freudowską oraz nowym modelem wypracowanym na gruncie amerykańskiej myśli neopsychoanalitycznej Ericha Fromma. Pierwszy model interpretacji patrzy na literaturę jako na transformację nieświadomego pragnienia w estetyczny kształt dzieła literackiego, drugi model szuka w niej krystalizacji nieświadomych struktur umysłu, natomiast trzeci – wprowadzony w artykule – traktuje literaturę na tle nieświadomości społecznej jako wyraz Idola, który został precyzyjnie zdefiniowany przez Fromma w 1990 roku.
The paper deals with two method models inspired by the classical Freudian psychoanalysis and the new model developed on the basis of American neopsychoanalytical thought of Erich Fromm. The first model of interpretation looks at literature as a transformation of unconscious desire into the esthetic shape of literary work, the second model seeks in it a crystallization of unconscious structures of mind, whereas the third one – introduced in the paper – approaches literature against the background of the social unconsciousness as an expression of the Idol which was precisely defined by Fromm in 1990.
Źródło:
Facta Simonidis; 2008, 1, 1; 245-262
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schreiben im Versuch, "Schönheit" und „Glück herzustellen“: Die Sehnsucht als zentrales Motiv des Erzählens von Urs Widmer
Writing as an attempt to 'create beauty' and 'happiness’. Longing as a Central Theme in the Narratives of Urs Widmer
Pisarstwo będące próbą ‘tworzenia piękna' i 'szczęścia’: Tęsknota jako centralny motyw twórczości Ursa Widmera
Autorzy:
Sośnicka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28286711.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Deutschschweizer Gegenwartsprosa
Urs Widmers Poetik
literarische Phantasie
Kreativität
Realitätskritik
Kindheitstraumata
niemieckojęzyczna proza szwajcarska
poetyka Ursa Widmera
fantazja literacka
kreatywność
krytyka rzeczywistości
traumy dzieciństwa
Contemporary German-Swiss Prose-writing
the poetics of Urs Widmer
literary imagination
creativity
criticism of reality
childhood trauma
Opis:
In Urs Widmers Werk, das in den unterschiedlichsten Varianten illusionslose Utopien ‚in die Luft‘ entwirft, wird dauernd der Gegensatz zwischen Wirklichkeit und der Sehnsucht nach einer besseren und bunteren Welt, zwischen poetischer Vision und gesellschaftlicher Realität thematisiert. Dass die Sehnsucht das konstituierende Element seines Erzählens bildet, bezeugt bereits der Titel seines programmatischen Essays Das Normale und die Sehnsucht (1972), in dem der Schriftsteller in Form von Fragen dies diskutierte, was ihn vordergründig beschäftigte und was er mit seinem Erzählen eigentlich zu erreichen suchte. Der Beitrag geht demzufolge den zentralen, in diesem Essay formulierten Fragen nach und präsentiert an einigen ausgewählten Werken des Schweizer Autors – insbesondere an der Erzählung Liebesbrief für Mary (1993) –, inwiefern und in welcher Gestalt Literatur als Ausdruck der Sehnsüchte betrachtet werden kann.
W utworach Ursa Widmera, szkicujących w najróżniejszych wariantach pozbawione złudzeń utopie, nieustannie zaznacza się antagonizm między światem rzeczywistym a tęsknotą za światem barwniejszym i lepszym, między poetycką wizją a rzeczywistością społeczną. O kluczowym znaczeniu motywu tęsknoty w twórczości Widmera świadczy już sam tytuł jego eseju Das Normale und die Sehnsucht (1972) [Normalność i tęsknota], w którym pisarz sformułował swą poetykę w formie pytań o to, co najbardziej go zajmuje i co stara się wyrazić w swych utworach. Artykuł omawia centralne pytania postawione w tym eseju, odwołując się równocześnie do wybranych utworów szwajcarskiego pisarza, szczególnie do opowiadania Liebesbrief für Mary (1993) [List miłosny do Mary]. Celem rozważań jest odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu i w jakiej formie literatura może wyrażać tęsknoty.
The work of Urs Widmer creates in the most diverse variations Utopias devoid of illusions – the contrast between reality and yearning for a better and brighter world, between poetic vision and social reality are his constant themes. The title of his programmatic essay Das Normale und die Sehnsucht (1972) [Normality and Longing] testifies to the fact that longing is the constituent element of his narratives. In this essay, the writer discusses in the form of questions what his main preoccupations are and what he was actually attempting to achieve with his tales. Accordingly, this article considers the central questions posed in the essay and demonstrates in selected works of the Swiss author – especially in the story Liebesbrief für Mary (1993) [Love-letter for Mary] – to what extent and in what form literature can be considered as an expression of yearnings.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2022, 7; 147-167
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies