Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "facies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 98
Tytuł:
Depositional evolution of the Soma coalfield, western Turkey: a preliminary report
Autorzy:
Inci, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204926.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
facies
stratigraphy
Soma coalfield
Turkey
Opis:
Miocene alluvial/fluvial-lacustrine deposits composed of three lignite successions (Lower, Middle, and Upper) are exposed in Soma coalfield located near the northern Aegean Sea coastline of the Western Anatolia. The total thickness of the coal successions is about 900 m, and they rest unconformably on the Mesozoic carbonate/siliciclastic basement rocks. Recognised lithofacies of coal successions have been arranged to fourteen facies assemblages and interpreted as environments.Lower Coal succession was deposited in an alluvial fan to plain and perennial forest mire system resulting in a subbituminous lignitic coal, in average 20 m thick. Freshwater carbonate-dominated Middle Coal succession, having lignite beds ranging from 0.5 to 2.5 m, was formed in floodplain environment, including shallow freshwater carbonate lakes and/or ponds, and frequently drying poor forest mires of an anastomosed river system. Volcanism-induced Upper Coal succession was deposited in fluvial channel, floodplain, and probably in allochthonous peat mires of a braided river system that rapidly got buried and/or eroded by volcaniclastic apron deposits, and culminated by large carbonate-dominated perennial shallow lakes.The Miocene coal successions were probably deposited in the fault-controlled karst-based palaeovalleys and lowlands of the intramountain palaeomorphology that were patterned by the Early Tertiary collision of the Eurasia and Anatolian plates. The coal successions was faulted by the extensionally tectonic regime and covered with Plio-Quaternary deposits.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2002, 7; 109-118
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleoecology of Productacea (Brachiopoda) from the Permian Kapp Starostin Formation, Spitsbergen
Autorzy:
Małkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053232.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
Permian
facies
paleontology (Brachiopoda)
Źródło:
Polish Polar Research; 1988, 9, 1; 3-60
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Proterozoic to Early Palaeozoic platform deposits of Southern Moravia (Czech Republic)
Autorzy:
Mikuláš, R.
Gilíková, H.
Vavrdová M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059091.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Brunovistulicum
Cambrian
facies analysis
ichnology
acritarcha
Opis:
Integrated sedimentological and palaeontological study of borehole cores through plat orm siliciclastic deposits of the southernmost part of Brunovistulicum (S Moravia) shows convincing evidence for the Cambrian age of a considerable portion organic-walled microfossils of Late Proterozoic (Ediacaran) age have been found in a sample from the Menín-1 borehole. Thirty genera characteristic of the Ediacaran have been recognized. Part, though, of the siliciclastic succession of S Brunovistulicum is Devonian in age. The platform deposits studied are consid red to have the same source area but the degree of maturity of the Devonian clastics rocks is generally higher than that of the older strata. Facies analysis indicates a predominance of deltaic settings (braided and fan del tas); similar sedimentary environments are suggested for both the Ediacaran/Cambrian and Devonian successions.
Źródło:
Geological Quarterly; 2008, 52, 4; 335-335
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facies development of the Badenian (Middle Miocene) gypsum deposits in the Racławice area (Miechów Upland, southern Poland)
Rozwój facjalny gipsów Badenu (środkowy miocen) w okolicy Racławic (Wyżyna Miechowska, południowa Polska)
Autorzy:
Becker, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191956.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Miocene
Badenian
gypsum facies
Miechów Upland
Opis:
The Middle Miocene (Badenian) gypsum sequence was investigated by means of facies analysis on the Miechów Upland in the environs of Racławice, about 40 km northeast of Cracow. The region lies at the northwestern margin of the Carpathian Foredeep and has been omitted in detailed investigations until now. Five gypsum facies were distinguished: giant gypsum intergrowths, grass-like gypsum, palisade gypsum, sabre gypsum and microcrystalline gypsum. Except for the palisade gypsum, the other facies were described from the adjacent Nida area. The vertical arrangement of the facies is generally the same along entire northern margin of the Carpathian Foredeep. The studied sequence is reduced in thickness (up to 30 m) in comparison to the Nida area (up to 50 m). The lower part of the section, composed of the giant gypsum intergrowths and grass-like gypsum, is distinctively reduced. It is often replaced by a thin layer of palisade gypsum. The microcrystalline gypsum and the sabre gypsum are the most common facies. The giant gypsum intergrowths and the grass-like gypsum occur in the northern part of the Racławice area, while the palisade gypsum dominates in the southern part. The gypsum basin of the Miechów Upland developed in a similar way as the basin of the Nida area, but was shallower and its brines underwent more often dilution. The basin-floor morphology probably showed a variety of features.read in the deeper waters of the northwestern Proto-Caribbean basin.
Badeńskie osady ewaporatowe zapadliska przedkarpackiego wzbudzają coraz większe zainteresowanie dzięki rozwojowi analizy facjalnej. Utwory gipsowe Wyżyny Miechowskiej w południowej Polsce były omijane w dotychczasowych szczegółowych analizach ze względu na brak dużych odsłonięć w tym rejonie. W niniejszej pracy przedstawione są pierwsze wyniki analizy facjalnej gipsów okolic Racławic w południowej częoeci Wyżyny Miechowskiej, 40 km na północny-wschód od Krakowa (Fig. 1). W pracy porównano profil gipsowy badanego obszaru z dobrze rozpoznanym profilem gipsów nadnidziańskich. Osady ewaporatowe Wyżyny Miechowskiej są podoecielone przez utwory dolnego lub środkowego badenu, do których należą piaski heterosteginowe oraz warstwy baranowskie (Fig. 2; Krach, 1947; Radwański, 1968). Gipsy mogą również leżeć bezpośrednio na górnokredowym podłożu (Radwański, 1968). Osady ewaporatowe są przykryte przez utwory górnego badenu lub sarmatu lub przez utwory czwartorzędowe (Osmólski, 1972; Woiński, 1991). Badaniami objęto 10 następujących odsłonięć: Kowary, Małoszów, Pałecznica, Podgaje, Głupczów, Racławice-źródło, Racławice-góra Widnica, Kooeciejów, Kowalówka i Działoszyce (Fig. 3). Wyróżnionych zostało pięć facji gipsowych: gipsy szklicowe, gipsy trawiaste, gipsy palisadowe, gipsy szablaste i gipsy mikrokrystaliczne (sensu Bąbel, 1999a, oprócz gipsów palisadowych). Gipsy szklicowe i trawiaste występują na badanym obszarze jedynie w postaci niewielkich bloków i rumoszy (Głupczów, Kooeciejów, Kowalówka, Działoszyce) dlatego nie zostały one dokładnie scharakteryzowane. Gipsy palisadowe, gipsy szablaste i gipsy mikrokrystaliczne są odsłonięte stosunkowo dobrze (Fig. 4). Gipsy palisadowe, po raz pierwszy opisane szczegółowo w niniejszej pracy, a stwierdzone już przez Bąbla (1987, Pl. 7, Fig. 2; 1990, Phot. 3-5, 16) są zbudowane z kryształów gipsu osiągających do 0.7 m długości, podobnych do kryształów szklicowych (Fig. 5). Kryształy palisadowe mają kształt zbliżony do prostopadłościanów i nie tworzą zrostów. Częste są ślady rozpuszczania. Gipsy palisadowe tworzyły się w podobnych warunkach jak gipsy szklicowe (Bąbel, 1999a; Kasprzyk, 1999; Peryt, 1996). Narastały one na dnie płytkiego basenu ewaporatowego w postaci zwartych pokryw. Krystalizacja gipsu była często przerywana epizodami dopływu wysłodzonych wód, które częściowo rozpuszczały powsta ły gips. Gipsy szablaste zbudowane są z długich, zakrzywionych kryształów gipsu, przypominających szable (Fig. 6; Bąbel, 1999a; Kasprzyk, 1999; Peryt, 1996 etc.). Warstwa gipsów szablastych dzieli się na dwie części, dolną i górną, o różnym wykształceniu. W dolnej części przestrzenie pomiędzy kryształami szablastymi (do 0,5 m długości) wypełnione są przez chaotycznie ułożone, drobne kryształy o pałeczkowatym pokroju. Struktura ta przypomina gipsy szkieletowe sensu Kasprzyk (1993). W górnej części przestrzenie pomiędzy kryształami szablastymi (do 1,18 m długooeci) wypełnia gips mikrokrystaliczny. Sedymentacja gipsów szablastych przebiegała identycznie jak na Ponidziu (Bąbel, 1999a; Kasprzyk 1993, 1999). Kryształy narastały na dnie basenu w solance o rozwarstwieniu gęstościowym. Pod koniec sedymentacji zasolenie wzrosło na tyle, iż doszło do krystalizacji gipsu w toni wodnej. Gipsy mikrokrystaliczne są zbudowane z bardzo drobnych kryształów gipsu (do 0,05 mm, Kwiatkowski, 1972; Niemczyk, 1988; Kubica, 1992; Bąbel, 1999a). Najczęstszymi strukturami sedymentacyjnymi są: płaska laminacja, laminacja falista, powierzchnie rozmycia, brekcje, mikrouskoki i mikrofałdy (Fig. 7). Ślady po kryształach halitu występują rzadko. Gipsy mikrokrystaliczne powstały z osadzenia na dnie basenu kryształów wytrąconych w toni wodnej lub redeponowanych (Pawlikowski, 1982; Bąbel, 1999a; Kasprzyk, 1999). Do nasycenia solanki względem halitu dochodziło epizodycznie. Gipsy mikrokrystaliczne zostały częściowo diagenetycznie przekształcone w gipsy porfiroblastyczne (Bąbel, 1992). Gipsy szablaste i mikrokrystaliczne są najbardziej rozprzestrzenione i występują na całym badanym obszarze (Fig. 8). Gipsy palisadowe dominują na południu badanego terenu, pomiędzy Kowarami i Głupczowem, podczas gdy gipsy szklicowe i trawiaste występują głównie na północ od Głupczowa (Fig. 8). Pionowa sukcesja gipsów Wyżyny Miechowskiej jest stała, identyczna jak w całym północnym obrzeżeniu zapadliska przedkarpackiego (Fig. 9). Całkowita miąższooeć sekwencji gipsów rzadko osiąga 30 m, czyli jest o ok. 20 m mniejsza niż na Ponidziu (Fig. 10). Szczególnie zredukowana jest dolna część profilu obejmująca gipsy szklicowe i trawiaste, które często zastąpione są jedną cienką warstwą gipsów palisadowych (Fig. 10). Przebieg sedymentacji gipsów nie odbiegał znacząco od sedymentacji gipsów Ponidzia. Basen Wyżyny Miechowskiej był prawdopodobnie płytszy i miał bardzo urozmaiconą morfologię dna. Często dochodziło również do rozcieńczania wód basenu przez wody z lądu.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 111-120
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facies architecture of the Cambrian succession at the western margin of Baltica in the Podlasie region (E Poland)
Autorzy:
Wendorff, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Cambrian
Baltica
sedimentary facies
shelf
transgression
regression
Opis:
Sedimentary features of the Cambrian-age succession transected in seven borehole cores sited in the Podlasie region document vertical and lateral variations of shallow-marine sedimentary facies, deposited at the rifted western margin of the Baltica Palaeocontinent. The boreholes are distributed along two lines of cross-section (E–W and NE–SW) running roughly perpendicular to the margin of the palaeocontinent. The easternmost borehole represents a proximal setting located on a relatively stable, shallow basement in the east; the remaining boreholes document conditions of deposition in the subsiding shallow-marine basin, extending towards the SW. Fourteen sedimentary facies defined on the basis of their lithological and sedimentary features are interpreted in terms of the sedimentary environments they represent. Strata deposited upon the stable craton in the east document a stratigraphically condensed succession of proximal facies, 240 m thick, whereas a sequence three times thicker is positioned distally, 170 km to the west. Facies associations in the proximal section represent the lower to upper shoreface in the lower part of the section and evolve upwards to the intermediate shoreface. Facies complexes in the remaining, intermediate and distal areas form a symmetrical megasequence, composed of a positive (i.e., fining-upwards – FU) transgressive sequence, overlain by a negative (coarsening-upwards – CU) regressive sequence. The vertical arrangement of the sedimentary subenvironments during the transgression indicates a tidally influenced shoreline followed by oscillations between the swash zone, the upper, intermediate and lower shoreface, and the offshore. The symmetry of the megasequences and the rhythmic pattern of the component facies complexes indicate that the intensity of supply in the terrigenous material and the efficiency of its reworking and redistribution within the basin were similar during the transgression and the regression. The facies types and variations within the basal part of the succession reflect syndepositional movements of tectonic blocks parallel to the rifted basin margin. Differences in total thickness and facies associations between the two lines of cross-section approximately perpendicular to the basin margin indicate that sedimentation was also influenced by a synsedimentary hinge fault, extending in a WSW–ENE direction.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2019, 89, 4; 453-469
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apparent contradiction between tectonics and deposition in overturned strata a case study from the "Moravian Culm" (Czech Republic)
Autorzy:
Otava, J.
Havir, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059232.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Culm facies
Variscan folding
slumping
stratigraphical polarity
Opis:
An apparent contradiction between structural and sedimentological indications commonly used for discrimination of the overturned and non-overturned beds during geological mapping was found at Parsovice, a site situated in the easternmost part of the European Variscides. An outcrop of folded Lower Carboniferous siliciclastic rocks of the "Culm fades" lies on the NE margin of the Bohemian Massif, in the SE part of the Malenik Block (Moravia, Czech Republic). Flute casts in the steep overturned limb of a tectonic fold demonstrate the normal stratigraphic polarity of the bed. At the same site, a slump-related isoclinal fold was found. The apparent contradiction between structural (relation of cleavage and bedding) and sedimentological (flute casts on bed soles) indications is explained by a combination of successive phases of slump- and tectonically-related folding.
Źródło:
Geological Quarterly; 2006, 50, 3; 391-396
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratigraphy and facies development of the upper Tithonian-lower Berriasian Niżniów Formation along the Dnister River (Western Ukraine)
Autorzy:
Gutowski, J.
Popadyuk, I. V.
Olszewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059550.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Tithonian-Berriasian Ukraine
transgression
stratigraphy
facies development
Opis:
The deposits of the Niżniów Formation, exposed around Niżniów, mainly on the banks of Dnister River, accumulated in the most proximal, marginal position of the latest Jurassic-earliest Cretaceous epicontinental basin on the SW margin of the East European Platform. The Niżniów Formation directly onlaps a Palaeozoic substrate and consists of transgressive cliff-derived conglomerates, and sandstones and marls which pass laterally into shallow marine carbonates: mainly biomicrites, oncomicrites, and pelmicrites with an abundant benthic fauna dominated by nerineid gastropods. The thickness of the formation in the area studied ranges from 0 to more than 20 metres and was controlled bymorphology of the pre-transgression substrate (mainly built of Devonian clastic rocks), synsedimentary fault tectonics and pre-mid-Albian erosion. The age of the Niżniów Formation can be determined, on the evidence of benthic foraminifers encountered in thin sections, as most probably late Tithonian-early Berriasian.
Źródło:
Geological Quarterly; 2005, 49, 1; 45--52
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taxonomy and palaeoecology of the Late Cretaceous (Campanian) Phymatellidae (lithistid demosponges) from the Miechów and Mogilno-Łódź synclinoria (southern and central Poland)
Autorzy:
Świerczewska-Gładysz, Ewa
Jurkowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24264693.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Fossil sponges
lithistid demosponges
facies
Cretaceous
palaeoenvironment
Opis:
Phymatellid demosponges are common fossils in the Campanian deposits of central Europe. In Poland, the Campanian phymatellids were known mostly from the opoka facies of the Miechów Synclinorium (southern Poland), where they occur mainly in the characteristic horizons of siliceous nodules in the lower Campanian opoka succession. Similarly preserved early Campanian phymatellids were identified in a redeposited lithistid assemblage in the Neogene gravels, exposed in the Bełchatów Lignite Mine (Mogilno-Łódź Synclinorium, central Poland). Rare phymatellids were noted for the first time in the upper Campanian gaize of the Miechów Synclinorium. The taxonomic descriptions of 16 phymatellid species presented here, including one new species, Kalpinella fragilis, completes existing knowledge of the taxonomic diversity of these sponges in the Late Cretaceous basins of central Europe. The present study also supplements the data on the stratigraphic ranges and spatial distribution of these species. The palaeoecology of Cretaceous phymatellids is discussed on the basis of their occurrence in the various facies.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2023, 93, 3; 269--304
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Wenlock-Ludlow carbon isotope trend in the Vidukle core, Lithuania, and its relations with oceanic events
Autorzy:
Martma, T.
Brazauskas, A.
Kaljo, D.
Kaminskas, D.
Musteikis, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058950.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Lithuania
Silurian
carbon isotopes
oceanic events
sedimentary facies
Opis:
A Wenlock to Ludlow terrigenous-carbonate succession in the Vidukle core in Central Lithuania represents a deep shelf environment with a general upwards-shallowing trend, interrupted by brief deepening episodes. The carbon isotope trend, based on 115 whole-rock analyses, shows three main excursions: (1) a major excursion (δ13 C values reach 3.2‰) in the lower Wenlock, (2) low shifts (1.3‰ and 1.6‰) at two levels in the upper most Wenlock Siesartis Formation corresponding to the Monograptus ludensis Biozone, (3) the most prominent excursion (δ13 C values reach 8.2‰) occurs in the upper Ludlow Mituva Fm. The upper Ludlow excursion is dated by the last occurrences of Polygnathoides siluricus below the main shift and the appearance of Ozarkodina wimani and O. crispa above the excursion. The excursion stratigraphically coincides with the Lau oceanic Event and is correlated with the mid-Ludfordian Neocucullograptus kozlowskii-Bohemograptus bohemicus tenuis Biozone. Changes in the carbon isotope trend are in general harmony with some aspects of the rock (CaO, terrigenous component) and fossil content of the section. The data presented are consistent with an arid climate model for the Ludfordian isotope event.
Źródło:
Geological Quarterly; 2005, 49, 2; 223--234
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sedimentology of the “ore-bearing dolomite” of the Kraków-Silesia region (Middle Triassic, southern Poland)
Autorzy:
Matysik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191964.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
ore-bearing dolomite
epigenetic dolomitization
lead-zinc mineralization
facies pattern
peritidal and subtidal facies
Middle Triassic
muschelkalk
Upper Silesia
Polska
Opis:
The depositional history and facies heterogeneity of the epigenetically dolomitized Middle Triassic carbonates of southern Poland are poorly recognized, and existing concepts of fluid circulation entirely overlook the primary lithology as a factor controlling fluid flow. This study reconstructs the consecutive phases of Kraków-Silesia Sub-basin history in the Anisian and highlights their influence on the development of the so-called “ore-bearing dolomite”. Extensive fieldwork and microfacies analyses were carried out in order to decipher the original depositional fabric of the ore-bearing dolomites. As a rule, epigenetic dolomitization affected a horizon of porous strata, 35 m thick and resting directly on impermeable, wavy-nodular clay-rich calcilutites of the Gogolin Formation, which represent the interval of deepest and fully marine (offshore) sedimentation. The sedimentary succession of the porous strata is bipartite. The lower part (Olkusz Beds) is composed of Balanoglossites and Thalassinoides micritic firmgrounds and peloidal packstones-grainstones, representing shoreface-foreshore facies assemblages, whereas the upper part (Diplopora Beds) consists of dolocretes, rhizolites, cryptalgal laminites, peloidal packstones-grainstones and bioturbated fine-grained dolostones, formed in a system of tidal flats and lagoons. These two parts are separated by a subaerial disconformity, which marks a sequence boundary. During emersion, the underlying deposits were subjected to meteoric diagenesis, which led to the development of moldic porosity. This combination of depositional history and diagenetic alteration determined the routes of initial migration of dolomitizing solutions on the one hand, and the location of cavern formation on the other. Owing to progressive dissolution, small caverns were changed into large karstic forms, in which the ore minerals precipitated ultimately. These findings emphasize the importance of sedimentological analysis to the understanding of the evolution of the Kraków-Silesia ore province.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2014, 84, 2; 81-112
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 98

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies