Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Poglądy eschatologiczne we współczesnej teologii prawosławnej
Eschatological Views in Contemporary Orthodox Theology
Эсхатологические взгляды в современном православном богословии

Autorzy:

Tofiluk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31340912.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

eschatologia
apokatastaza
dzień sądu ostatecznego
eschatologia zrealizowana
neokonserwatywna eschatologia
eschatology
apocatastasis
Doomsday
realized eschatology
neo-conservative eschatology

Opis:

Eschatologia, podobnie jak doktryna końca świata i czasów ostatecznych, ma wielkie znaczenie w życiu dogmatycznym, liturgicznym i duchowym Kościoła Prawosławnego. Posiadanie biblijnych podstaw i kościelno-dogmatycznego uzasadnienia, które otrzymało we wczesnych okresach chrześcijaństwa, pod wpływem innych wyznań, a także elementów politycznych i ekumenicznych, zmieniło się szczególnie w ostatnich dziesięcioleciach.Artykuł krótko opisuje współczesne trendy w dziedzinie eschatologii - historyczne, optymistyczne, konserwatywne - które nie zawsze mają fundament w duchowości prawosławnej. Oprócz tych poglądów wskazano również opinie, które mają źródła w teologii liturgicznej i doświadczeniach współczesnych starszych, strażników duchowego doświadczenia prawosławia.  
Eschatology, like the doctrine of the end of the world and of the last times, is of great importance in the dogmatic, liturgical and spiritual life of the Orthodox Church. Having a biblical basis and the church-dogmatic justification that it received in the early periods of Christianity, under the influence of other faiths, as well as political and ecumenical elements, has changed especially in recent decades. The article briefly describes modern trends in the field of eschatology - historical, optimistic, conservative - that do not always have a foundation in Orthodox spirituality. In addition to these views, opinions are also indicated that have sources in the liturgical theology and experience of the modern elders, the guardians of the spiritual experience of Orthodoxy.
Эсхатология, как учение о конце мира и последних временах, имеет огромное значение в догматической, литургической и духовной жизни православной Церкви. Имея библейское начало и церковно-догматическое обоснование, которое получила в первых периодах христианства, под влиянием других вероисповедании, а также политических и экуменических элементов изменяется особенно в последних десятилетиях. В статье кратко изложены современные направления о области эсхатологии – историческое, оптимистическое, консервативное – которые не всегда имеют обоснование в православной духовности. Кроме этих взглядов указаны тоже мнения, имеющие источники в литургическом богословии и опыте современных старцев – хранителей духовного опыта Православия.

Źródło:

Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2009, 1; 99-112
2081-6731

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Ekumenicznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Tomasz Niemas, Perspektywa eschatologiczna proegzystencji wierzących w przekazie Pisma Świętego (Bibliotheca Biblica; Wrocław: TUM Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, 2016)

Autorzy:

Majewski, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1178853.pdf

Data publikacji:

2017-01-31

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Eschatologia
śmierć
życie wieczne

Opis:

Book review: Tomasz Niemas, Perspektywa eschatologiczna proegzystencji wierzących w przekazie Pisma Świętego (Bibliotheca Biblica; Wrocław: TUM Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, 2016). Ss. 219. PLN 39,50. ISBN 978-83-7454-302-6.

Źródło:

The Biblical Annals; 2017, 7, 1; 181-184
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Motywy chrzcielne w odnowionych obrzędach pogrzebu
BAPTISMAL MOTIVES IN THE NEW RITES OF THE CHRISTIAN FUNERAL

Autorzy:

Odziomek, Paweł Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1038011.pdf

Data publikacji:

2020-12-17

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

pascha
pogrzeb
chrzest
inicjacja
eschatologia

Opis:

Motywy chrzcielne zawarte w obrzędach pogrzebu to temat niniejszego artykułu, który  świadczy o wzajemnej relacji obu celebracji liturgicznych. Relacja między chrztem i pogrzebem jest bardzo ciekawa, choć mało popularna. Inspiracją do napisania tego artykułu stały się słowa z obrzędów pogrzebu: „Niech Bóg dokończy w Tobie dzieła, które rozpoczął na chrzcie świętym”. Analiza porównawcza wskazuje wspólne źródła obu celebracji, jak również pokazuje wzajemne odniesienia na poziomie teologicznym, semiotycznym i semazjologicznym. Okazuje się bowiem, że oba obrzędy mają wspólne źródła, nawiązują do siebie nawzajem, i dotyczą sytuacji egzystencjalnej człowieka. Tematyka wzajemnej relacji została ukazana na trzech płaszczyznach: paschalnej, eschatologicznej i inicjacyjnej, bowiem po przeanalizowaniu rytuałów zarówno chrzest jak i pogrzeb nawiązują do Misterium Paschalnego Jezusa Chrystusa, otwierają i poszerzają perspektywę eschatologiczną i wprowadzają człowieka w głębsze przeżywanie wiary i nową jakość życia. Artykuł może być przydatny w lepszym zrozumieniu obrzędów chrztu oraz obrzędów pogrzebu, posłużyć jako pomoc w procesie przygotowania homilii obrzędowych, może być również wykorzystany do przygotowania katechez i konferencji na temat celebracji liturgicznych. Ufam, że stanie się przyczyną do dalszej systematycznej refleksji nad tym tematem.
The motives of baptism contained in the rites of the funeral constitute the subject of this article, which testifies the mutual relation of the liturgical celebrations. The relation between baptism and funeral is very interesting, although not so popular. The inspiration of writing this article came from the funeral rites, that in one of the initial phrases speak about God's accomplishing action of the baptismal initiation. Comparative analyses indicate common sources of the celebrations, as well as mutual references on theological and semantical levels. The considered data have been presented in three aspects: paschal, eschatological, and mystagogical, referring the the process of Christian initiation. Both rites, that of baptism and of the funeral are rooted in the Paschal Mystery of Jesus Christ, which  introduce man into the depth  of faith and new quality of life. The article can contribute to better understanding of the baptismal rites and the funeral rites,  as well as the unity of the sacraments and sacramentals. The study may also help in preparing the funeral homiilies and also catechesis and conferences on the liturgical celebrations. It may trigger an interest for further systematic reflection and research on this subject.  

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 75-92
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

„Czyściec na ziemi” – możliwość, natura i skutki

Autorzy:

Kulik, Bogdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2142840.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

eschatology
Purgatory
penance
eschatologia
czyściec
pokuta

Opis:

Celem artykułu jest przypomnienie, że w świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła, teologów i mistyków warto podjąć refleksję nad tzw. „czyśćcem na ziemi”, czyli świadomym i dobrowolnym procesem oczyszczania się z konsekwencji grzechów, który jeśli nie zostanie ukończony przed śmiercią, swoje dopełnienie będzie miał po niej, w stanie nazywanym czyśćcem. Artykuł składa się z trzech części omawiających kolejno: możliwość, naturę i skutki tzw. „czyśćca na ziemi”, a zostaje zwieńczony wnioskiem natury praktycznej, zachęcającym do odpowiedzialnego zaangażowania we własny rozwój duchowy.
The aim of this article is to remind us that in the light of what the Magisterium of the Church, the Theologians and the Mystics declare, it is worth considering the so-called „Purgatory on Earth”, which is a conscious and voluntary process of purification from the consequences of sins, which if not fulfilled before death, will have its completion after it, in the state called Purgatory. The article consists of three parts, which consecutively discuss: the possibility, the nature, and the effects of the so-called „Purgatory on Earth” and it closes with a practical conclusion to encourage responsible involvement in one’s own spiritual development.

Źródło:

Polonia Sacra; 2021, 25, 2; 39-54
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Eschatologia Księgi Apokalipsy

Autorzy:

Rubinkiewicz, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177681.pdf

Data publikacji:

1983

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Apokalipsa św. Jana
eschatologia
Revelation
eschatology

Opis:

Hauptthema der kanonischen Apokalypse ist nicht Geschichte der Erlösung, sondern die als Einschreiten des Gotteskönigreiches verstandene Eschatologie. Die von Jesu Christi gebrachte Erlösung ist eine historische Erfahrung, die gleichzeitig Anfang von jüngsten Zeiten ist. Die Kirche, indem sie in bestimmten Verhältnissen lebt, berührt gewissermassen empirisch göttliches Eingreifen in ihre Geschichten. Die gegenwärtige Zeit der Kirche wird gleichzeitig von der „grossen Unterdrückung” und vom „tausendjährigen Königreich” gekennzeichnet. Die Bezeichnung „Unterdrückung” besitzt in der Apokalypse wenigstens drei Bedeutungsaspekte: a) „grosse Unterdrückung” ist ein Zeichen der Strafe für die dem Gott gezeigte Untreue (2,22); b) „Unterdrückung” ist Konsequenz der Tätigkeit des Satans, eine Art von Probe, die gerechten Job befiel (Ap 2,9-10); c) „grosse Unterdrückung” ist eschatologischer Wendepunkt der himmlischen Mächte über den höllischen Mächten das kritische Moment, in dem sich der Sieg des Königreiches des Gottes über dem Königreich des Satans vollzieht (Ap 1,9 und 7,14). Die Bezeichnung „tausendjähriges Königreich” ist eine Metapher, die feste Seligkeit der Bekenner Christi im Himmel und das Wohlergehen der Kirche auf der Erde bedeutet. Entgültige Bewältigung der bösen Mächte wird in der Zeit des zweiten eintreffens Christi (Ap 20), wenn der Gott, nachdem er morales übel weggeräumt hat, sich mit seinem Volk einigen und mit ihm auf immer herrschen wird.

Źródło:

The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 85-94
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Zmartwychwstanie umarłych jako jeden z dynamicznych wymiarów eschatologii

Autorzy:

Dańczak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1623187.pdf

Data publikacji:

2015-11-03

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
zmartwychwstanie
ciało
nowe stworzenie
wskrzerzenie

Opis:

The understanding of the bodily resurrection used to cause many problems during the history of the Christian theology. Also the catholic area was a scene of an interesting and wide discussion on the interpretation of the event, aiming at the elimination of many paradoxes present in eschatology. The debate unfortunately bas not bad a satisfactory result and bas not led the research to common conclusions. One of the possibilities of the solution is a wider and dynamic understanding of the resurrection, based on anthropological and biblical data. It requires a transposition of some traditional dimensions of the resurrection to other areas. Many aspects of the traditional contents of the theological meaning of the resurrection are in fact present already in the meaning of the event of death. It is there that a person experiences a total collapse of all vital forces but also a passage to another life. Thus the non-finality of death itself becomes part of human experience. Besides, the situation immediately after death means the entrance to the dimension of a personal fulfillment. Both themes belong to the theological meaning of the resurrection of the dead. Some other aspects of the resurrection are also present in the description of the Christian life and spring from the mystery of baptism whose meanings expressed in the language of the New Testament, among other things, in the resurrectional terms. Thus the resurrection cannot be seen as a static event of the end of times but rather as a dynamic event, some aspects of which are present already by means of the participation in the paschal mystery of Christ accessible by baptism, with later gradual and continuous progress and also with gradual fulfillment in the eschatological stadium where the material dimension of the creation must be included in order to make it possible to speak of the new creation.

Źródło:

Verbum Vitae; 2009, 15; 343-368
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Jonathan Huddleston, Eschatology in Genesis (FAT 2. Reihe 57; Tubingen: Mohr Siebeck 2012)

Autorzy:

Lemański, Janusz Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1053606.pdf

Data publikacji:

2016-01-29

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Stary Testament
Księga Rodzaju
Rdz
eschatologia

Opis:

Book Review: Jonathan Huddleston, Eschatology in Genesis (FAT 2. Reihe 57; Tubingen: Mohr Siebeck 2012). Pp. 315. € 69,00. ISBN 978-3-16-151983-3.

Źródło:

The Biblical Annals; 2016, 6, 1; 131-139
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Historia i eschatologia u proroków

Autorzy:

Stachowiak, Lech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1166052.pdf

Data publikacji:

1971

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

historia
eschatologia
prorocy
history
eschatology
prophets

Opis:

Sind die grossen Strukturlinien der prophetischen Botschaft eschatologisch oder nur heilsgeschichtlich bedingt? Dies ist die Hauptfrage, mit welcher sich die zeitgenössische Forschung des Prophetismus beschäftigt. Die endgültige Antwort auf diese F rage hängt freilich mit dem allgemeineren Verständnis der Eschatologie eng zusammen. Wenn man diese als eine allgemeine Schau in die Zukunft als eine Erfüllungsperiode vesteht. müsste die gesamte Heilsgeschichte als „eschatologisch” bezeichnet werden. Im übrigen wären in diesem Falle auch die grossen theologischen Traditionen „eschatologisch”, da sie weitgehend den Verheissungscharakter aufweisen. Fasst man aber die Eschatologie als spezifisches Zeitverständnis auf, als eine Trennung der Geschichte in zwei grundverschiedene Zeitperioden, die der sündigen Vergangenheit und die der heilswollen Zukunft, dann wäre die Eschatologie erst bei den Propheten der Exilszeit (Deuterojesaja) nachweisbar. Nähere Analyse der prophetischen Texte ergibt aber, dass bereits die Propheten der Königszeit eschatologische Züge besitzen, die während des Exils und bei den späteren Propheten zu einer ausgesprochen Enderwartung ausgebaut werden. Die ältere eschatologische Prophetie nimmt gewöhnlich auf geschichtliche Ereignisse bezug; mit Rücksicht auf die Verzögerung und auf das Ausbleiben der endzeitlichen Ereignisse aber, werden diese in eine immer fernere Zukunft und sodann in eine unbestimmte Zeit verlegt Dies geschieht unter Einfluss der Apokalyptik, die in der Makkabäerzeit den Prophetismus in der Endzeiterwartung allmählich ablöste.

Źródło:

The Biblical Annals; 1971, 18, 1; 85-95
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Die Eschatologie des Briefes an die Hebräer

Autorzy:

Szlaga, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177531.pdf

Data publikacji:

1987

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
List do Hebrajczyków
eschatology
Hebrews

Źródło:

The Biblical Annals; 1987, 34, 1; 73-85
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Ks. prof. Jan Decyk jako liturgista

Autorzy:

Filipowicz, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/512098.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Jan Decyk
kult zmarłych
liturgia
eschatologia

Opis:

This article is dedicated to Prof. F. Jan Decyk who suddenly past away. He was a priest of the Diocese of Plock. As a theologian of liturgy in his research and teaching activities he was bound with the environment of Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw. From 1999 to 2005 Prof. F. Jan Decyk was the vice-dean of the Faculty of Theology of this University and in the years 1996-2015 he was the head of the Department of History of Liturgy. About 85 works including 10 dissertation were created under his direction. In his theological research he focused on the cult of the dead in renewed liturgy after Vatican Council II. These studies were the part of contemporary eschatology. The last part of the article, written by a student and professor’s assistant, is kind of memory devoted to the friendliness that late prof. f. Jan Decyk showed to his students during his priestly and academic work.

Źródło:

Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 2; 17-30
0585-5594

Pojawia się w:

Studia Theologica Varsaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

On cyberimmortality

Autorzy:

Drozdek, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1622305.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

patternism, immortality, eschatology
patternizm, nieśmiertelność, eschatologia

Opis:

This article discusses the view of man as software, which leads to a view of personal immortality accomplished by uploading the mind to the computer. The view has been defended by computer scientists (e.g., Moravec, Kurzweil) and by theologians (e.g., Polkinghorne). The article argues that true immortality of the mind, or of the pattern of the mind, is riddled with the problem of maintaining personal identity. Moreover, because the preservation of the mind pattern requires a material substrate, the view also assumes that the material world is eternal. This article favors the Platonist-Augustinian view of immortality of the soul understood as a substance.

Źródło:

Analiza i Egzystencja; 2015, 31; 5-19
1734-9923
2300-7621

Pojawia się w:

Analiza i Egzystencja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

The Eschatological Spirituality of “the Sons of Light” in Qumran

Autorzy:

Wróbel, Mirosław Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1043983.pdf

Data publikacji:

2020-06-26

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Qumran
eschatologia
duchowość
Qumran Community
Eschatology
Spirituality

Opis:

One of the most important features of the members of the Qumran community, who referred to themselves by the name “the sons of light,” was aspiration to holiness by observing the Law, purity and cult. The spirituality of the Qumran community was founded on the New Covenant which would be fulfilled “at the end of the days”. This eschatological reality was stressed in the practical spirituality of the members of the Qumran community. In the present article, the spirituality of the Qumran community will be presented via three points: (1) The origin of the Qumran community; (2) The community of a New Covenant with God; and (3) Eschatological beliefs. Our accumulated knowledge about the spirituality of the Qumran community and its beliefs enables us to better understand many eschatological texts of the Old Testament and Intertestamental Literature. It also indicates to us certain similarities and differences with the teachings of Jesus of Nazareth.

Źródło:

Verbum Vitae; 2020, 37, 2; 347-363
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Amalgamat POLSKA JAKO CHRYSTUS NARODÓW

Autorzy:

Niezgoda, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/640794.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

mesjanizm, millenaryzm, Mickiewicz, integracja pojęciowa, eschatologia, Chrystus, Polska

Opis:

Amalgam: POLAND AS CHRIST OF NATIONSThis article applies the conceptual blending theory designed by Gilles Fauconnier and Mark Turner to an analysis of Adam Mickiewicz’s early messianic ideas, presented in Dziady (Forefathers’ Eve) and Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego”(The Book and the Pilgrimage of the the Polish Nation). The article concentrates on the influences from christian concepts of passion and the messianism presented in the bible which is understood as one of the input spaces. The author claims that messianism created by Mickiewicz is not poetic fiction, but rather a religious statement about the true nature of Polish nation. Furthermore the fate of Poland has an eschatological meaning for the history of the world because Poland is seen as an agent completing the eschatological work of Jesus Christ. Therefore creating a millenaristic kingdom within history is Poland’s final destination.

Źródło:

Studia Religiologica; 2014, 47, 1
0137-2432
2084-4077

Pojawia się w:

Studia Religiologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Sulzer on the Makeup and Fate of Soul
Sulzer o naturze i losie duszy

Autorzy:

Drozdek, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035041.pdf

Data publikacji:

2020-07-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Sulzer
dusza
cnota
eschatologia
the soul
virtue
eschatology

Opis:

Sulzer, pastor, a także członek berlińskiej Akademii Nauk, przedstawił problem nieśmiertelności duszy w ujęciu naturalistycznym. Twierdził, że ciało jest niezbędne dla duszy do pełnego jej funkcjonowania, ponieważ bez ciała dusza, chociaż doskonała, nie ma dostępu do materiału pochodzącego od zmysłów, a także pozbawiona jest samoświadomości. Dusza jest rodzajem cząstek elementarnych, którymi wypełniony jest świat. W szczególności ciało wymaga ziarna, które zawiera program ustrukturowanego rozwoju ciała. Ponieważ dusza jest nieśmiertelna, cnotliwe życie jest konieczne do jej szczęśliwego stanu po śmierci ciała i jej połączenia się z nowym ciałem.
Sulzer, a pastor and also a member of the Berlin Academy of Sciences, presented the problem of the immortality of the soul in a naturalist setting. He claimed that the body is indispensable for the soul for its full functioning since without the body, the soul, although perfect, lacks the sensory material coming from the senses and also lacks self-awareness. The soul is one kind of elementary particles with which the creation is filled. In particular, the body, requires the seed which has the program of the orderly development of the body. Since the soul is immortal, virtuous life is necessary for its happy state after the death of the body and the incorporation in a new body.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 19-31
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Naczelne tematy eschatologii św. Pawła (paruzja, powszechne zmartwychwstanie; nowe stworzenie)

Autorzy:

Langkammer, Hugolin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177628.pdf

Data publikacji:

1981

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

nauczanie Pawła
eschatologia
zmartwychwstanie
Paul's teaching
eschatology
resurrection

Opis:

Die paulinische Eschatologie nimmt ihren eigentlichen Anfang von der Christophanie vor Damascus. Paulus sah den Auferstandenen und wollte Ihn wieder erfahren, um mit Ihm schon immer verbunden zu sein. Daher spricht Paulus über die Parusie schon in seinem ersten Brief, was natürlich nicht die allgemeine Parusieerwartung der ersten Gemeinden ausschliesst. Vor allem die Korinther hatten Zweifel über die allgemeine Auferstehung. Daher greift der Apostel vor allem in 1 Kor dieses Thema an und entwickelt schlieslich eine kosmische Eschatologie, wobei das Hauptleitwort „Neue Schöpfung” gewählt wird, ähnlich wie er auch eine kosmische Ekklesiologie entwickelt hat.

Źródło:

The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 65-75
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Eschatologie Pana Cogito
Eschatologies of Mr Cogito

Autorzy:

Michalski, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28407759.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

Herbert
eschatologia
raj
utopia
poezja
paradise
poetry
eschatology

Opis:

Artykuł jest próbą analizy wierszy Zbigniewa Herberta o tematyce eschatologicznej. Autor proponuje podział tych utworów na wiersze eschatologiczne we właściwym znaczeniu tego słowa, czyli takie, które zmagają się z tajemnicą śmierci i życia pozagrobowego oraz proponują poetyckie wizje zaświatów, i wiersze określone jako quasi-eschatologiczne, to znaczy utwory wykorzystujące eschatologiczne obrazowanie do omawiania problemów doczesnych.
The article aims to offer an analysis of Zbigniew Herbert’s eschatological poems. The author divides them up into two distinct groups: the first cluster of poems consists of eschatological poems in the narrow sense of the term. These poems grapple with the mystery of death and life beyond the grave; they also conjure up poetic visions of the hereafter. The other group comprises poems that merely employ eschatological categories and images to engage with earthly problems.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2023, 18, 376; 231-242
2081-3325
2300-5912

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

„Wypali całkowicie wszystko i pozostanie palący się pył” (4Syb 177). Eschatologiczna kara w przekazie IV Księgi Sybilliańskiej
„All things he will burn, and it shall be black dust” (4Syb 177). Eschatological Punishment in the Fourth Sibylline Book

Autorzy:

Miduch, Maria Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044250.pdf

Data publikacji:

2019-12-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
kara
tradycja sybilliańska
eschatology
punishment
Sibylline tradition

Opis:

IV Księga Sybillińska, mająca swoje korzenie w judaizmie diaspory greckiej, jest dziełem, które miało na celu skłonienie pogan do zmiany ich stylu życia. Sybilla w sposób obrazowy udziela swoim słuchaczom pouczeń o charakterze moralnym. Elementy eschatologiczne pojawiające się w tekście księgi są traktowane jak narzędzie do osiągnięcia zamierzonego celu. Wizja kary ma służyć zachęcie do porzucenia grzesznego życia. W idei kary prezentowanej przez autora dzieła możemy zauważyć pewną etapowość: od kary o wymiarze pedagogicznym do kary wiecznej, nieodwracalnej.
The Fourth Sibylline Book, rooted in Greek-Jewish diaspora, is a piece written in order to make pagans change their ways. The Sibylline instructs on morality by the use of illustrations. The eschatological elements in the text are used as tools, providing means to an end. The image of punishment is meant to encourage abandoning the life of sin. We may notice a stageability of sorts in the concept of punishment portrayed by the author of the book: from a punishment as a pedagogical measure, to punishment that is eternal and irreversible.

Źródło:

Verbum Vitae; 2019, 36; 67-80
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Sąd nad narodami w eschatologicznej wizji Joela (Jl 4,1-21)

Autorzy:

Homerski, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177636.pdf

Data publikacji:

1981

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

sąd
eschatologia
Jl 4
1-21
judgement
eschatology

Opis:

Die literarische Analyse der Perikope Joel 4,1-21 beginnt mit der Untersuchung ihres Kontextes und der Gliederung des Inhalts. Der Autor bemerkt, dass die inhaltliche Gliederung Züge eines chiastischen Parallelismus aufweist. Die kurze exegetische Analyse der einzelnen Verse lässt erkennen, dass der Prophet über das Gericht über die Völker als Zeichen des Tages Jahwes spricht. Unter dem Tag Jahwes versteht der Autor jenes Moment des Eingreifens Jahwes in der Endzeit, in dem Gott über die das Böse symbolisierenden sündigen Völker Gericht hält und gleichzeitig als Erlöser eine neue Wirklichkeit inauguriert, die die Verwirklichung des Reiches Gottes unter den Menschen bildet. Im letzten Teil des Artikels kommt der Autor zu der Feststellung, dass die besprochene Perikope zu den eschatologischen Texten gezählt werden muss, die bestimmte apokalyptische Merkmale haben.

Źródło:

The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 35-47
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Społeczno-historyczny wymiar królestwa Bożego w teologii Gerharda Lohfinka
The Social-Historic Dimension of Gods Kingdom in the Theology of Gerhard Lohfink

Autorzy:

Rychert, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/495635.pdf

Data publikacji:

2007-06-30

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

Królestwo Boże
Kościół
eschatologia
wspólnota
etos
Gerhard Lohfink

Opis:

Nell centro della teologia di G. Lohfink sta il regno di Dio. L’escatologia del presente laborata da lui prevede la tensione tra “giá” e “non ancora”, che si manifesta nei diversi modi. Sopratutto nella debolezza e pecchato del uomo ma anche nella storia della Chiesa come una societá e nell rifiuto di Izraele, che non ha accolto nell suo insieme Gesú come Messia. Dal punto di vista di Dio si puó parlare solo del “giá”. Il “non ancora” del regno di Dio dipende esclusivamente dal rifiuto del uomo. Il concetto del regno di Dio secondo G. Lohfink si contrapone all individualismo et esclusivismo. Il regno di Dio é un progetto sociale aperto a tutti coloro accolgono il messaggio di Gesú. L’ethos di Gesú non si rivolge all’individuo preso isolato perché non é in grado di realizzare questo giogo ma punta a una del popolo di Dio e chiede una dimensione sociale: la comunitá i la comunione di vita e di destini. La realizazzione di questo progetto fa che si rivela la santitá di Dio e diventa un segno di salvezza per tutti i popoli.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 177-190
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Andrei Bolotov’s eschatology
Eschatologia Andrieja Bołotowa

Autorzy:

Drozdek, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607253.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Bolotov
Jung-Stilling
eschatology
Orthodoxy
Bołotow
eschatologia
prawosławie

Opis:

Oczekując na przybycie siódmego tysiąclecia, które miało nastąpić w 1836 roku, Bołotow napisał w 1823 roku eschatologiczny traktat, w którym przedstawił dowody na nieśmiertelność duszy i swą wizję życia pozagrobowego. Były to głównie znane już dowody, jeden z nich natomiast opierał się na pneumatologii Junga-Stillinga. Bołotow przedstawił też swoją wizję apokaliptycznych wydarzeń: pierwsze zmartwychwstanie na początku siódmego tysiąclecia i na jego końcu przybycie Chrystusa, drugie zmartwychwstanie, sąd ostateczny, koniec starego świata i utworzenie nowego nieba i nowej ziemi. Bołotow dość szczegółowo opisał również ową nową ziemię.
Expecting the arrival of the seventh millennium in 1836, Bolotov wrote in 1823 his eschatological treatise in which he first presented proofs of the immortality of the soul followed by his vision of the afterlife. The proofs were mostly traditional, with one of the relying very heavily on Jung-Stilling’s pneumatology. Bolotov also presented his vision of apocalyptic events: the first resurrection at the beginning of the seventh millennium, and at its end the second coming of Christ, the second resurrection, the last judgment, the end of the old world and the arrival of the new heaven and new earth. Bolotov also provided fairly detailed description of this new earth.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 105-119
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Między zniszczeniem a nadzieją. Wizja apokalipsy w „Drodze” Johna Hillcoata
Between Destruction and Hope: The Vision of the Apocalypse in John Hillcoat’s “The Road”

Autorzy:

Sokołowska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31341615.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

John Hillcoat
Cormac McCarthy
apokalipsa
eschatologia
apocalypse
eschatology

Opis:

Autorka artykułu, wpisując swe rozważania w nurt antropologii filmu, podejmuje zagadnienie obrazu apokalipsy w filmie Johna Hillcoata Droga (2009), będącego adaptacją powieści Cormaca McCarthy’ego o tym samym tytule. Wizja końca świata w opisywanym dziele jest realistycznym przedstawieniem niepokojów eschatologicznych tkwiących we współczesnej świadomości. Jeśli przyjąć za Erichem Auerbachem, że realizm jest „odsłonięciem rzeczywistości”, być może uzasadniony będzie wniosek, iż Droga odpowiada na współczesne poczucie „kryzysowości”. W filmie Hillcoata obecny jest też jednak opisywany przez Jacoba Taubesa apokaliptyczny paradoks – napięcie między zniszczeniem a nadzieją na to, co być może przynosi zniszczenie.
The author of the article, who places her argument in the context of anthropology of film, takes into consi- deration the image of apocalypse in John Hillcoat’s The Road (2009), which is a film adaptation of Cormac McCarthy’s novel of the same title. The vision of the end of the world presented in the work is a realistic representation of eschatological anxiety inherent in contemporary consciousness. If one accepts Erich Auerbach postulate, that realism “reveals reality”, then one may reasonably conclude that The Road is a response to the contemporary feeling of “crisis”. Hillcoat’s film also contains apocalyptic paradox as described by Jacob Taubes - a tension between destruction and a hope for what the destruction may bring.

Źródło:

Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 156-164
0452-9502
2719-2725

Pojawia się w:

Kwartalnik Filmowy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Filozoficzno-teologiczny obraz śmierci widziany oczami młodych osób
Philosophical and Theological Image of Death Seen Through the Eyes of Young People

Autorzy:

Lewandowski, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2108730.pdf

Data publikacji:

2022-06-29

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

śmierć
eschatologia
teologia
badanie ankietowe
death
eschatology
theology
survey

Opis:

Artykuł prezentuje kulturowy obraz śmierci z teologiczno-filozoficznego punktu widzenia. Do zbadania tego zjawiska wykorzystana została metoda etnolingwistyczna. Tekst uwzględnia szczególnie zmiany postaw i emocji wobec śmierci na przestrzeni różnych epok, począwszy od starożytności a skończywszy na (po)nowoczesności. Następnie ukazany został sposób przedstawienia śmierci w Biblii, a także w naukach głoszonych przez Ojców Kościoła, by w końcowej części zweryfikować dotychczasowe poglądy z tym, co myślą o niej młode osoby uczęszczające do szkoły podstawowej − jak definiują śmierć, czy się jej obawiają. Zadaniem uczniów było udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące szeroko pojętej śmierci. Kolejne pytania związane były z fizycznymi objawami śmierci, emocjami jej towarzyszącymi, a także z przyczynami umierania ludzi. Respondenci musieli również odpowiedzieć na pytanie: czy ludzie się jej obawiają, a także jakie uczucia w nich wywołuje?
The article presents the cultural image of death from the theological and philosophical point of view. I used the ethnolinguistic method to investigate this phenomenon. The text particularly takes into account changes in attitudes and emotions towards death throughout the various periods of history, ranging from antiquity to modernity. Next, the method of presenting death in the Bible, as well as the teachings preached by the Church Fathers was presented to finally verify the current views with what young people attending primary school think about it — how they define death or are afraid of death. The students' task was to answer questions about death in a broad sense. The next questions concerned the physical symptoms of death, the accompanying emotions, and the causes of death. Respondents also had to answer the questions whether people are afraid of it and the question concerning the feelings it evokes.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 6; 95-110
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Dn 1-6 – pareneza czy eschatologia?

Autorzy:

Homerski, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177661.pdf

Data publikacji:

1982

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
gatunek literacki
Dn 1–6
eschatology
literary genre

Opis:

Der Verfasser forscht und prüft ein Problem der literarischen Form des Textes in Daniel Buch 1–6. Die Analyse der Leitgedanken der einzelnen Erzählungen, die dieser Text enthält, sowie Inhalt solcher Begriffsbestimmungen wie: Eschatologie, Apokalyptik führten ihn zur Schlussfolgerung, dass der erste Teil des Daniel Buches ein Werk ist, dass die apokalyptisch-eschatologische Elemente enthält und was den Inhalt anbelangt über entsprechende Einführung in zweiten Teil des Daniel Buches (7-12) bestimmt.

Źródło:

The Biblical Annals; 1982, 29, 1; 17-27
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Światłość świata. Katastrofizm solarny „Jolanty” Edwarda Leszczyńskiego

Autorzy:

Borkowiak, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2090093.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

Leszczyński Edward (1880–1921)
katastrofizm solarny
eschatologia
Bractwo Prerafaelitów

Opis:

Published in 1904, Jolanta: A Dramatic Poet in One Act by Edward Leszczynski is – like Atlantyda, one of his later dramas – a celebration of love, vitality, and life. Both works are saturated with the symbolic profusion of the Pre-Raphaelites. In Jolanta the glowing spiritual and religious symbols, inspired by the paintings of William Holman Hunt, are used to communicate the horror of a solar apocalypse punctuating a deadlocked argument. An eschatological reading of the drama, proposed in this article, puts its apocalyptic ending in a new perspective.

Źródło:

Ruch Literacki; 2018, 2; 179-192
0035-9602

Pojawia się w:

Ruch Literacki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Bernardin de Saint-Pierre and His Place on the Sun
Bernardin de Saint-Pierre i jego miejsce na słońcu

Autorzy:

Drozdek, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1070470.pdf

Data publikacji:

2021-01-29

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Saint-Pierre
dusza
eschatologia
rozum
sentyment
słońce
soul
eschatology

Opis:

In his Studies of nature (1784) and Harmonies of nature (1815) Saint-Pierre presented a panoramic view of nature as the work of omnipotent and benevolent God, whose providential care about His creation is everywhere visible. In this way, he wanted to call people to the life worthy of God, the life to be rewarded after death. The article discusses the nature of the universalist reward envisioned by Saint-Pierre in the light of his discussion of the spiritual nature of the human being. His view of this nature evolved and was not presented in entirely coherent fashion.
W swoich Studiach o naturze (1784) i Harmoniach natury (1815) Saint-Pierre przedstawił panoramę przyrody jako dzieła wszechmocnego i życzliwego Boga, którego opatrznościowa troska o stworzenie jest wszędzie widoczna. W ten sposób Saint-Pierre chciał wzywać ludzi do życia godnego Boga, do życia, które ma zostać nagrodzone po śmierci. Artykuł omawia w kontekście duchowej natury człowieka pisanej przez Saint-Pierre’a naturę jego wizji uniwersalistycznej nagrody. Pogląd Saint-Pierre’a na ten temat ewoluował i nie został przedstawiony w sposób całkowicie spójny.

Źródło:

Folia Philosophica; 2020, 43, 1; 1-13
1231-0913
2353-9445

Pojawia się w:

Folia Philosophica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Somiglianze nella visione delle «cose ultime» tra Hans Urs von Balthasar e Faustina Kowalska
Similarities Between Hans Urs von Balthasar and Faustina Kowalska in the Perception of "Last Things"

Autorzy:

Raczyński-Rożek, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601824.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
giudizio
speranza
inferno
sheol
eschatology
judgment
hope
hell

Opis:

Teologia del XX secolo ha sottolineato di nuovo la dipendenza reciproca tra la teologia e la spiritualità: la teologia deve interpretare la mistica e la mistica deve approfondire le riflessioni teologiche. Questa dipendenza si realizza chiaramente nelle opere di Hans Urs von Balthasar, uno dei teologi più significativi della teologia contemporanea. Ispirante e interessante è la somiglianza tra il suddetto teologo e la mistica polacca, Faustyna Kowalska. Nonostante, entrambi non hanno mai sentito uno dell’altro, si possono trovare le osservazioni simili e non ovvi in diverse descrizioni della realtà di Dio. L’articolo si limita alle questioni escatologiche.
The twentieth century theology has underlined the interdependence of theology and spirituality: the role of theology is to interpret spirituality and spirituality is to give a new life to theology. We can observe this dependence clearly in Hans Urs von Balthasar’s works. He was one of the restorers of the contemporary theology. The similarities between the theologian from Switzerland and Polish mystic Faustyna Kowalska are inspiring and interesting. The two, who have never heard about each other, have similar points of view in some aspects of reflection about God. The purpose of this article is to show these similarities in the field of eschatology. It means, exactly, a new perception of the judgment, eternal happiness and punishment in purgatory and hell.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 129-145
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Dyskurs religijny w powieści Wasilija Aksionowa Oparzenie
Religious Discourse in Vasily Aksenovs Novel The Burn
Религиозный дискурс в романе Василия Аксенова Ожег

Autorzy:

Babkiewicz, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1892029.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Aksionow
wiara
metafizyka
sacrum
eschatologia
Aksenov
faith
metaphysics
eschatology

Opis:

This article is an analysis of Vasily Aksenov's novel entitled The Burn, which presents the way that the main protagonist  a Soviet man  goes to meet God. The novelist created a protagonist at the life crossroads, living in a secularized society, deprived of its religious roots. The novelist often puts to the foreground all the weaknesses of the protagonist and his negative experiences related to his sinfulness and moral defeats, his lack of faith in himself and in God. However, a lot of the motives in the novel exhibit the protagonist's irresistible need of seeking metaphysics and sacrum. The protagonist relentlessly seeks the truth about himself and about God.
В статье предлагается анализ романа Василия Аксенова Ожог, в котором был представлен путь советского человека, героя романа, к Богу. Писатель создал героя на распутье, который живет в секуляризованном обществе, оторванном от религиозной традиции. Автор часто выдвигает на первый план слабости и переживания героя, связанные с человеческой греховностью и моральными падениями, его сомнения в себе самом и сомнения в силе Бога. Однако, во многих сюжетных линиях произведения раскрывается непреодолимое стремление героя и потребность в метафизике, в sacrum. Герой ищет правду о себе и Боге.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 7; 203-218
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Uzasadnienie chrześcijańskiej nadziei eschatologicznej w pismach Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Justification of Christian eschatological hope in the writings of Joseph Ratzinger/Benedict XVI

Autorzy:

Kozakiewicz, Martyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2154386.pdf

Data publikacji:

2022-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Ratzinger
Benedykt XVI
nadzieja
eschatologia
Spe salvi
hope
eschatology

Opis:

Zagadnienie nadziei, to kwestia często podejmowaną przez teologów na przestrzeni wieków. Stanowi ona fundament i motyw przewodni przekazu ewangelicznego. Szczególne zainteresowanie chrześcijańską nadzieją eschatologiczną odnaleźć można w twórczości Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Niemiecki teolog wielokrotnie zajmował się tematem nadziei, analizując go z różnych perspektyw i w wielu aspektach. Artykuł stanowi fundamentalnoteologiczną analizę wybranych dzieł Josepha Ratzingera/Benedykta XVI dotyczących chrześcijańskiej nadziei eschatologicznej. Dzieła niemieckiego teologa charakteryzują się oryginalnym i głębokim spojrzeniem na kwestię nadziei, zarówno od strony biblijnej jak i antropologicznej. Stanowią również rzeczowe i racjonalne uzasadnienie wartości chrześcijańskiej nadziei we współczesnym świecie.
The question of hope is an issue often raised by theologians over the centuries. It is the foundation and the leitmotif of the Gospel message. A special interest in Christian eschatological hope can be found in the works of Joseph Ratzinger/ Benedict XVI. The Germantheologian has dealt with the topic of hope many times, analyzing it from various perspectives and in many aspects. The article is a fundamental theological analysis of selected works of Joseph Ratzinger/Benedict XVI concerning Christian eschatological hope. The works of the German theologian are characterized by an original and deep look at the question of hope, both from the biblical and anthropological sides. They also constitute the factual and rational justification of the value of Christian hope in the modern world.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2022, 23; 337-353
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

„Dziś ze mną będziesz w raju” (Łk 23, 43) – znaczenie wyrażenia para,deisoj na tle myśli judaistycznej

Autorzy:

Dzieńska, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669303.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Paradise
death
Sheol
Salvation
Yahweh’s Day
universal eschatology
individual eschatology
Elijah
raj
śmierć
Szeol
zbawienie
Dzień Jahwe
eschatologia powszechna
eschatologia indywidualna
Eliasz

Opis:

In the New Testament, especially in Luke’s version, paradise is perceived as a blessed state of being with Jesus and in this aspect his view differs from the Judaic idea of paradise as a joy-filled waiting room for the great events which are still to come. In Judaism those events, in which the prophet Elijah will play an important role, are closely related to the long awaited Yahweh’s Day. The ultimate happiness as perceived in the New Testament can be achieved only in relation with the infinitely loving God in the Person of Jesus Christ. This relation is the ultimate event for any human being because the very salvation is inscribed in it. The time and place of establishing this relation are not determined by some indefinite future or even by the moment of death, but they depend on the will and openness of the human heart.
W Nowym Testamencie, szczególnie w wersji Łukaszowej, raj jest postrzegany jako błogosławiony stan przebywania z Jezusem i w takim aspekcie różni się on od judaistycznej idei raju jako wypełnionej szczęściem poczekalni na mające dopiero nadejść wielkie wydarzenia, w których niebagatelną rolę odegra prorok Eliasz, a które związane są ściśle z wyczekiwanym z utęsknieniem Dniem Jahwe. Nowotestamentalną pełnię szczęścia osiąga się nie inaczej, jak w relacji z bezgranicznie kochającym Bogiem w Osobie Jezusa Chrystusa. Owa relacja jest dla każdego człowieka największym wydarzeniem, bo w nią wpisane jest zbawienie. Czas i miejsce jej nawiązania nie jest determinowane bliżej nieokreśloną przyszłością, czy nawet chwilą śmierci, ale zależy od woli i otwarcia ludzkiego serca.

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Nadzieja w kontekście aretologicznego przesłania papieża Benedykta XVI
Hope in the context of Pope Benedict XVI’s aretological message
L’espérance dans le contexte de la doctrine arétologique de Benoît XVI

Autorzy:

Rusiecki, Mieczysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1811470.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

wiara
nadzieja
miłość
aretologia
eschatologia
foi
espérance
amour
aretologie
eschatologie

Opis:

Le pape Benoît XVI dans ses lettres encycliques sur l’amour - Deus Caritas est (25 XII 2005) et sur l’espérance - Spe salvi (30 XI 2007) a présenté l’importance de ces vertus pour la vie chrétienne. Déjà auparavant, en tant que le Préfet de la Congrégation pour la doctrine de la foi il s’ occupait de trois vertus théologales en soulignant les liens réciproques entre la foi dans laquelle s’enracine l’espérance et l’amour qui en constitue le couronnement. La foi - „réponse rationnelle à la révélation divine”, offre une profonde explication du sens de la vie humaine à la lumière de la résurrection et dans la communion avec Dieu. Grâce à la foi, mpme dans les moments le plus sombres apparaissent des étincelles du bien qui n’a pu gtre anéanti. De la foi vivante naît l’optimisme, le courage d’exister et l’équilibre intérieur. La foi mobilise le croyant à servir aux valeurs universelles et absolues. Elle le rend capable de témoigner de ces valeurs, surtout quand on s’identifie avec elles. L’espérance chrétienne permet de transgresser des limites du temps. Elle fortifie les fondements de l’existence, ouvre la perspective eschatologique de cette vie. Elle devient une source de joie, de patience, de persévérance, de fidélité aux principes qui aident à continuer le chemin entrepris. L’espérence organise et assure un milieu vital, ouvre la porte du temps vers l’étemité. Elle permet de savourer la beauté d’une vie consacrée à Dieu et aux prochains. Dieu seul constitue la vraie espérance de l’homme. Dieu nous forme à vivre notre espérance dans l’école de la prière, surtout quand nous apprenons à accepter la souffrance en tant que participation à la croix, signe d’amour de Dieu et annonce de la venue glorieuse du Christ pour juger le monde. Le dernier mot apportant l’espérance appartient à Dieu. L’amour (la charité) constitue une source et un sommet de la vie humaine, car nous provenons de Dieu qui est l’Amour. Il est l’auteur et le garant de notre existence, de notre justification et de notre destin pour toute éternité. Incorporés au Christ par le baptême, nous devenons héritiers des vertus théologales qui nous aident sur le chemin menant à la sainteté. L’amour s’enracine dans la foi et dans l’espérance et constitue le lien de la perfection (cf. Col 2,14). L’amour nous ouvre vers l’infini et résume toute notre existence dans le double précepte concernant Dieu et chaque homme. L’amour du Fils de Dieu devenu Fils de l’homme, crucifié et ressuscité, nous sauve et nous purifie à travers les sacrements et renouvelle en nous l’image de Dieu. Surtout dans la célébration de l’Eucharistie, source et sommet de la vie chrétienne, nous devenons le Corps du Christ qui est notre nourriture, nous rendant capables de vivre dans la perspective du don. L’amour authentique exige et suppose une foi radicale qui tâche d’aimer comme Dieu aime, comme son Fils nous a aimés - jusqu’à la fin (Jn 15,13). L’homme vit de l’amour quand il est capable de donner soi-mgme avec les biens qu’ il offre aux autres. Ainsi l’homme collabore à créer une civilisation de l’amour, enracinée dans l’amour de Dieu et des frères. Benoît XVI enseigne que l’espérance chrétienne répond aux plus profondes attentes de l’homme, qu’elle lui permet de regarder au-delà du temps présent. Edifié sur le fondement de la foi, porté sur les ailes de l’espérance et enflammé par le vrai amour, le chrétien accomplit la volonté de Dieu qui est sa nourriture et en même temps devient un homme nouveau - à l’image de son Créateur.

Źródło:

Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 2; 31-56
2080-850X

Pojawia się w:

Roczniki Pedagogiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Eschatologiczny wymiar teologii moralnej
The Eschatological Dimension of Moral Theology

Autorzy:

Derdziuk, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31339178.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

teologia moralna
eschatologia
odpowiedzialność
zbawienie
moral theology
eschatology
responsibility
salvation

Opis:

A man living his worldly life is also submerged in eternity, the premonition of which makes him look for various forms of prolonging his earthly existence. People erect monuments and commemorate their names in works they produce in order to lean towards the future. A correct system of ethics evaluating a man's behavior has to take into consideration the ultimate horizon of human life. For Christians the way to eternity is opened by the truth about the resurrection of Christ, who showed the perspective of the future glory. The aspiration to reach a full salvation in Christ motivates His followers to make the effort to grow in love. Moral theology, undertaking the task of indicating the shape of a man’s life in the aspect of good and evil, has to take into consideration its eschatological dimension, for only then is it able to define the mystery of man in an integral way, considering both his worldly and eternal dimension. The correct anthropology should have a theological character, for it is only then that it accepts the spiritual dimension of human existence and it points to man's responsibility to God. Discovering man's aspirations to achieve the ultimate aim in the form of eternal happiness with God, a moral theologian should take into consideration the peculiar tension of a man whose life is based on the hope of eternal happiness, which – being the fruit of grace – should be accepted with a readiness to cooperate with it by performing good acts. This intensifies responsibility, as at the end a man will be judged by evaluating his love.

Źródło:

Roczniki Teologii Moralnej; 2010, 2; 15-26
2081-1810

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Moralnej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

The Ascension of Christ and Permanent Ecclesiogenesis: A Contribution to Pneumatological and Eschatological Ecclesiology

Autorzy:

Napiórkowski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2029715.pdf

Data publikacji:

2021-10-05

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Wniebowstąpienie
eklezjologia
pneumatologia
eklezjogeneza
eschatologia
Ascension
ecclesiology
pneumatology
ecclesiogenesis
eschatology

Opis:

What is the Ascension? Is it merely a narrative of a post-paschal community? In what spatio-temporal reality has it been fulfilled? How should we understand its placement in time: forty days after the Resurrection, and ten days prior to the Descent of the Holy Spirit? The Ascension should be analyzed integrally in connection with the mystery of death and the Resurrection. This paper presents an attempt at deepening New-Testament ecclesiogenesis while also moving away from the narrowed understanding that the Church emerged solely as a result of the words, deeds and person of Jesus Christ. On the one hand, it is a reference to the five stages of the Church's emergence as an event of the entire Holy Trinity in the still-unfinished history of salvation. On the other: it is a presentation of the typically ignored of the Ascension, which is usually reduced to the event of the Resurrection of the glorious Lord. Analysis of the Ascension – performed in the light of ecclesiogenesis – leads to uncovering the pneumatological and eschatological components, which are most interesting in reference to the multi-dimensional establishment of the Church and its mission.
Czym jest Wniebowstąpienie? Czy jest to tylko narracja popaschalnej wspólnoty? W jakiej rzeczywistości czasowo-przestrzennej ono się spełniło? Jak rozumieć usytuowanie go w czasie: 40 dni po Zmartwychwstaniu, a 10 dni przed Zesłaniem Ducha Świętego? Wniebowstąpienie winno być rozważane integralnie, czyli w łączności z misterium Krzyża, śmierci i Zmartwychwstania. W artykule podjęta została próba pogłębienia eklezjogenezy nowotestamentalnej, przy równoczesnym odchodzeniu od zawężonego rozumienia, iż Kościół powstał jedynie w wyniku słów, działania i osoby Jezusa Chrystusa. Z jednej strony: mamy odwołanie się do pięciu etapów powstawania Kościoła jako wydarzenia całej Trójcy Świętej, niezakończonych jeszcze dziejów zbawienia. A z drugiej: koncentrujemy się na pomijanym na ogół Wniebowstąpieniu, milcząco włączanym do wydarzenia Zmartwychwstania chwalebnego Pana. Analiza Wniebowstąpienia – prowadzona w świetle eklezjogenezy – prowadzi do wyodrębnienia interesujących elementów pneumatycznych i eschatycznych w odniesieniu do wielowymiarowego konstytuowania się wciąż Kościoła i jego misji.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2021, 91, 3; 75-94
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Osoba Jezusa Chrystusa istotą eschatologii chrześcijańskiej
The Person of Jesus Christ as the essence of Christian eschatology

Autorzy:

Bujak, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/469559.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

paruzja
eschatologia
millenaryzm
apokaliptyka chrześcijańska
Parousia
Eschatology
Millenarism
Christian apocalyptic

Opis:

Celem artykułu Osoba Jezusa Chrystusa istotą eschatologii chrześcijańskiej jest próba nakreślenia istotnych elementów chrześcijańskiej eschatologii na tle błędów, które w tym kontekście się pojawiają: millenaryzmu i wyznaczania daty paruzji. Chrześcijańskie oczekiwanie na „koniec świata” nie jest oczekiwaniem na coś, ale na Kogoś, jest to pełne ufności i nadziei oczekiwanie na ostateczne zwycięstwo Chrystusa na złem i śmiercią, które przyniesie również nam ostateczne zbawienie.
The aim of the article The Christian teaching and practice in anticipation of Parusia is to show the most important elements of Christian eschatology in a context of errors like millenarism or setting the exact date of the end of the world. In reality, Christians don’t expect the end of the world – something – but the return of Someone, of Jesus Christ, who comes to bring us the ultimate salvation.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 93-105
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Chrześcijańskie zagadnienia protologiczno-eschatologiczne wyrażone za pomocą pogańskich liter. Na podstawie centonu De Verbi Incarnatione
Christian Protology and Eschatology Formed by Pagan Letters. Base on Cento De Verbi Incarnatione

Autorzy:

Piątek, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035262.pdf

Data publikacji:

2019-08-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

De Verbi Incarnatione
centon
Wergiliusz
protologia
eschatologia
cento
Virgil
protology
eschatology

Opis:

Artykuł prezentuje kwestie protologiczno-eschatologiczne w chrześcijańskim centonie De Verbi Incarnatione. Głównym jego celem jest ukazanie w jaki sposób centonista wykorzystał słowa Wergiliusza, ażeby stworzyć chrześcijańską teologię w swoim utworze. Czy użył tylko liter? Czy wykorzystał również kontekst z Eneidy, Bukolik i Georgik? W poszukiwaniu podobieństw i różnic pomiędzy De Verbi Incarnatione i poematami Wergiliusza przeanalizowane zostały kwestie z zakresu nauki o początku i czasach ostatecznych: stworzenie i rządy nad światem, istnienie szatana, zaistnienie grzechu, jego skutki oraz eschatologia w ogólności. Centonista w swojej pracy wykorzystuje głównie warstwę leksykalną utworów Wergiliusza, w większości przypadków nie przejmując ich kontekstu. W centonie dostrzec można pewne podobieństwa między postaciami utworu chrześcijańskiego a tymi, które występują w twórczości najważniejszego poety epoki augustowskiej.
The article shows Christian protology and eschatology issues in the Cento De Verbi Incarnatione. The main goal is to show how the centoner used Virgil’s words to create Christian theology in his poem. Did he only use letters or maybe also the context from the Aeneid, Bucolics and Georgics? In searching for similarities and differences between De Verbi Incarnatione and Virgil’s poems, we analyzed a few parts on teachings about the creation and the end of the world, the existence of Satan, sin entering the world, the results of sin and eschatology in general. The centoner in his work mainly uses the lexical level of Virgil’s works, though in most cases, he does not include their context. In the Cento, we can find many similarities between Christian figures in various works and the characters that appear in the works of greatest poet of the Augustian age.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 4; 5-20
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Miejsce pogan w rzeczywistości eschatologicznej apokalips żydowskich powstałych pomiędzy rokiem 70 a 132 po Chr
The Place of Pagan Nations in the Eschatological Reality of Jewish Apocalyptic Literature in the Period between 70 A.D. and 132 A.D.

Autorzy:

Miduch, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607380.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

apocalyptic literature
apocrypha
eschatology
pagan nations
apokaliptyka
eschatologia
apokryfy
narody pogańskie

Opis:

Jewish apocalyptic literature appeared in the period between the destruction of the Temple in Jerusalem and the outbreak of the Bar Kokhba Revolt and bears the marks of the difficult times of the Roman occupation, and the persecution which the chosen people suffered at this time. The theological ideas presented in the texts of the four apocalypses illustrate the diversity of Judaism of the period. The expectations of the authors of these texts regarding the future are so varied that one can identify five basic eschatological concepts which are described here as ‘nationalistic eschatology’, ‘traumatic eschatology’, ‘eschatology of hope’, ‘idyllic eschatology’, and ‘universal eschatology’. In these eschatological models different importance is attached to the pagan nations surrounding the people of Israel. The role which they play in eschatological visions is largely conditioned by the circumstances under which these particular texts were created.Keywords

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 177-194
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Wykroczyć poza teraźniejszość. Creatio continua w teologii stworzenia Jürgena Moltmanna
Extending the Present. Creatio continua in Jürgen Moltmanns Theology of Creation

Autorzy:

Maciążek, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1600886.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Moltmann
creatio continua
stwarzanie ciągłe
protologia
eschatologia
continous creation
protology
eschatology

Opis:

Tam, gdzie tradycyjna teologia zestawiała fakt istnienia przygodnego, skończonego świata z obrazem wszechmocnego i wiecznego Stwórcy, rodziło się pytanie, dlaczego świat, a my wraz z nim, ciągle trwa. Wyrażona klasycznym językiem odpowiedź mówiła o creatio continua, wskazując na Boga, który nieustannie podtrzymuje w istnieniu powołane do życia byty. Ta kategoria teologiczna wymaga dziś pogłębionego namysłu i poszerzenia badawczej perspektywy, aby nie straciła aktualności. Wartą zauważenia próbę takiej refleksji podejmuje Jürgen Moltmann, nadając zagadnieniu ciągłego stwarzania historiozbawczo maksymalną pojemność oraz wyraźnie pneumatologiczny charakter. W niniejszym tekście wskazuje się na oryginalne wątki treściowe, które wnosi niemiecki dogmatyk w rozumienie creatio continua.
The given study attempts to reconstruct the insight into the doctrine of creatio continua according to Jürgen Moltmann’s intuitions. As he claims, the idea of continuous creation – in order to be properly exposed – requires two approaches. Firstly, the traditional meaning of the given concept needs to be reminded; secondly, a holistic point of view, that includes the pneumatological and eschatological aspects, should be emphasised. Such an extended vision of creatio continua suggested by Moltmann leads to a conclusion that this element of Christian doctrine of creation is still important for today’s theology.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 153-166
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Eucharystia między historią a eschatologią
Eucharist between History and Echatology

Autorzy:

Migut, Bogusław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038101.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Eucharystia
eschatologia
paruzja
eschatologia eucharystyczna
paruzja eucharystyczna
eschatologia św. Łukasza
Eucharystia u św. Łukasza
Ostatnia Wieczerza
Królestwo Boże
Królestwo Niebieskie
Eucharist
eschatology
parousia
Eucharistic eschatology
Eucharistic parousia
eschatology in St Luke
Eucharist in St Luke
Last Supper
Kingdom of God
Heavenly Kingdom

Opis:

Artykuł przedstawia historiozbawczy model eschatologii, w którym paruzja postrzegana jest nie tylko ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa, ale też jako „objawienie – ἀποκάλυψις [apokalypsis]” i „ukazanie – ἐπιφάνεια [epiphaneia]”. Ten model eschatologii wyrasta z Objawienia Bożego w Piśmie Świętym i pozwala właściwie pojmować eschatologię czasów apostolskich jako eschatologię eucharystyczną. Paradygmatem tej eschatologii jest wizja Chrystusa, jaką miał św. Szczepan w chwili swej męczeńskiej śmierci (Dz 7, 55-56). Najlepszym przykładem eschatologii eucharystycznej jest Ewangelia św. Łukasza, gdzie Eucharystia powiązana jest mocno z rzeczywistością Królestwa Bożego. Po zmartwychwstaniu Chrystusa każda Eucharystia jest udziałem w eschatologicznej uczcie, podczas której Pan Nieba i Ziemi usługuje, dając siebie jako pokarm. Sama wieczność jest spełnioną Eucharystią.
The article presents a model of eschatology in the light of the history of Salvation, in which the parousia is seen not only as the ultimate coming of Jesus Christ but also as “revelation— ἀποκάλυψις [apokalypsis]” and “epiphany—ἐπιφάνεια [epiphaneia].” This model of eschatology is derived from the Divine Revelation present in the Holy Bible and allows us to comprehend the eschatology of the apostolic era in the proper manner as Eucharistic eschatology. The paradigm for this eschatology is St Stephen’s vision of Christ during his martyr’s death (Acts 7:55–56). The best example of Eucharistic eschatology is the Gospel of St Luke, where the Eucharist is firmly tied with the reality of the Kingdom of God. After Christ’s resurrection each Eucharist constitutes participation in the eschatological feast in which the Master of Heaven and Earth serves the participants and gives Himself as nourishment. The very eternity is the Eucharist fulfilled.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 43-56
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Eschatologia w teorii i w praktyce. Próba prezentacji zagadnienia na podstawie wybranych tekstów ks. Jana Berthiera MS
Eschatology in Theory and in Practice. An Attempt to Present the Issue Based on Selected Texts of Fr. Jan Berthier MS

Autorzy:

Kulik, Bogdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28903305.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

eschatologia
ars moriendi
ks. Jan Berthier MS
eschatology
Fr. John Berthier MS

Opis:

Artykuł jest próbą prezentacji dwóch tekstów ks. Jana Berthiera MS – założyciela Misjonarzy Świętej Rodziny: traktatu o rzeczach ostatecznych i praktycznej metody towarzyszenia umierającym. Celem artykułu nie jest krytyczna analiza eschatologii Berthiera, lecz wykazanie na jej przykładzie konieczności łączenia akademickiego wykładu eschatologii (teoria) z duszpasterstwem (praktyka). Dokonana prezentacja prowadzi do trzech wniosków: 1) nieustająca konieczność obecności eschatologii w nauczaniu i praktyce Kościoła; 2) potrzeba aktualizowania rozumienia jej treści i sposobu przekazu; 3) waga spójności teorii i praktyki eschatologicznej.
The article is an attempt to present two texts by Fr. Jan Berthier MS – Founder of the Missionaries of the Holy Family: a treaty on the last things and a practical method of accompanying the dying. The aim of this article is not to critically analyze Berthier’s eschatology, but to demonstrate on its example the necessity of combining academic lecture of eschatology (theory) with pastoral care (practice). The presentation leads to three conclusions: 1) the continuing need for presence of eschatology in the teaching and practice of the Church; 2) the need to update the understanding of its content and method of its communication; 3) the importance of coherence of eschatological theory and practice.

Źródło:

Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 149-167
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

The Face of Christian Hope in the Renewed Funeral Rites
Oblicze chrześcijańskiej nadziei w odnowionych obrzędach pogrzebu

Autorzy:

Trojnar, Wiktor

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1050625.pdf

Data publikacji:

2020-09-25

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

nadzieja
eschatologia
liturgia
Sobór Watykański II
hope
eschatology
liturgy
Second Vatican Council

Opis:

The Second Vatican Council brought a new look at the ultimate reality of man. It has definitely contributed to the deepening of the understanding of the Christian faith and allowed to adapt its message to the needs of modern times. It was from its inspiration that, a few years after the promulgation of the Constitution Sacrosanctum concilium, the Ordo Exsequiarum was reformed, which made it possible to introduce the changes postulated by the Council’s fathers into the funeral liturgy. In accordance with their provisions, the funeral rites were to express more clearly the paschal character of the Christian’s death. Thus, the liturgy of the funeral became a special place for proclaiming Christian hope. It therefore seems necessary, on the basis of the texts of the renewed funeral rites, to notice its paschal character.
Sobór Watykański II przyniósł nowe spojrzenie na ostateczną rzeczywistość człowieka. Zdecydowanie przyczynił się on do pogłębienia rozumienia chrześcijańskiej wiary i pozwolił dostosować jej przekaz do potrzeb współczesności. To właśnie z jego inspiracji,w kilka lat po ogłoszeniu Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium, dokonano reformy Ordo Exsequiarum, co pozwoliło na wprowadzenie do liturgii żałobnej zmian postulowanych przez ojców Soboru. Zgodnie z ich postanowieniami obrzędy pogrzebumiały odtąd przede wszystkim jaśniej wyrażać paschalny charakter śmierci chrześcijanina. Tym samym liturgia pogrzebu stała się szczególnym miejscem przepowiadania chrześcijańskiej nadziei. Konieczne wydaje się zatem, opierając się na tekstach odnowionychobrzędów pogrzebu, dostrzeżenie jej paschalnego charakteru.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 185-195
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Experience of loneliness as an Archetype for „Eternal expulsion”
Doświadczenie samotności jako archetyp "wiecznego wykluczenia"

Autorzy:

Ewertowski, Stefan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2148127.pdf

Data publikacji:

2018-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

loneliness
religious experience
eschatology
religious narration
osamotnienie
doświadczenie religijne
eschatologia
religijna narracja

Opis:

Language of theology though its connection with tradition, while satisfying methodological requirements and striving for precision, is characterised by hermeticism as a consequence. That causes semantic problems and creates communication difficulties. Theology is constantly searching for a new medium, a more appropriate narration of religious contents. The author of this article while undertaking the Catechetical truth of a possibility of “eternal expulsion” in the interdisciplinary context, sees an archetype of this situation in the experience of loneliness. While analysing a subjective experience of loneliness in the psychological, sociological, mystical, theological (modality of loneliness) aspects, he indicates the existing, constant and objectified elements. The loneliness of man calls for presence, the loss of personal relations leads to radical destruction. That analysis is endorsed by cited theologians and philosophers. Loneliness is “a kind of death” before an actual death. Loneliness is the most radical experience contrary to human nature which fulfils itself only in personal relations. The interpretation of that experience, its lack of ties, connected with the wholeness of human existence in the perspective of religious convictions facilitates in an analogous – conceptual way an approach to a sense of possibilities of “eternal expulsion”.
Język teologii poprzez związki z tradycją, spełniając wymogi metodologiczne, dążąc do ścisłości, w konsekwencji odznacza się hermetycznością. Rodzi to problemy semantyczne oraz stwarza trudności komunikacji. Teologia ciągle szuka nowego sposobu przekazu, bardziej adekwatnej narracji religijnej treści. Autor przedłożonego artykułu podejmując w namyśle interdyscyplinarnym katechizmową prawdę o możliwości "wiecznego wykluczenia”, archetyp tej sytuacji widzi w doświadczeniu osamotnienia. Analizując subiektywne doświadczenie osamotnienia w aspekcie psychologicznym, socjologicznym, mistycznym, teologicznym, (modalność samotności), wskazuje na istniejące, stałe, zobiektywizowane elementy. Osamotnienie człowieka woła o obecność, utrata relacji personalnych prowadzi do radykalnej destrukcji. Analizę tę, potwierdzają cytowani teologowie i filozofowie. Osamotnienie, to „rodzaj śmierci” przed rzeczywistą śmiercią. Osamotnienie, to najbardziej radykalne doświadczenie sprzeczne z naturą człowieka, która spełnia się jedynie w relacjach personalnych. Interpretacja tego doświadczenia, jako braku więzi, powiązanego z całością ludzkiej egzystencji w perspektywie religijnych przekonań, ułatwia na sposób analogiczny – pojęciowy zbliżyć się do sensu możliwości „wiecznego wykluczenia”.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2018, 19; 485-503
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Treści eschatologiczne w epitafiach ze starego cmentarza żydowskiego w Lublinie

Autorzy:

Trzciński, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/679475.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

Lublin, Jewish cemetery, Hebrew epitaphs, eschatology
Lublin, cmentarz żydowski, epitafia hebrajskie, eschatologia

Opis:

The main source for this article are 283 Hebrew epitaphs from the old Jewish cemetery in Lublin from the years 1541-1830 (since the oldest known inscription till the closing of the cemetery), collected by the author from preserved tombstones. Moreover, the author also studied those epigraphs that did not survive till our times but could be reconstructed from photographs and copies made by different scholars since mid-nineteenth century. In the introductory part the author briefly discusses eschatological concepts, developed in Judaism over the millennia, and presents relevant terminology used in epitaphs. In the main body of the article he conducts an analysis of eschatological contents from the collected epitaphs distinguishing such categories as: 1) demise; 2) posthumous fate of the body; 3) fate of the soul after the death of the body; 4) intercession; 5) end times; 6) commemorating the dead; 7) consolation; 8) understanding of eternity; 9) expressions for heaven, God and His messengers. While analysing particular concepts within the categories mentioned above, the author focuses on their origin, frequency of usage within the discussed group of epitaphs, and literal or contextual meaning, and illustrates the selected examples with expressions from epitaphs. In the conclusion he states that authors of the epitaphs drew motifs that contain eschatological contents from various sources, including the Hebrew Scriptures, rabbinical literature (especially the Talmud), prayers, and, finally, cabbalistic works. References to the latter dominate in the epitaphs, particularly in the versions popular among common people. 
Podstawą źródłową niniejszego opracowania jest zbiór 283 epitafiów hebrajskich ze starego cmentarza żydowskiego w Lublinie, z lat 1541–1830 (od najstarszej znanej inskrypcji do czasu zamknięcia tej nekropoli), zebranych przez autora z nagrobków zachowanych oraz niezachowanych, w tym znanych tylko z fotografii oraz z odpisów wykonanych przez różnych badaczy od drugiej połowy XIX w. Na wstępie autor w dużym skrócie przybliża koncepcje eschatologiczne, jakie ukształtowały się w judaizmie przez tysiąclecia oraz przywołuje związaną z tym terminologię, która stosowana jest w epitafiach. Następnie przeprowadza analizę treści eschatologicznych z omawianego zbioru epitafiów, wydzielając takie kategorie jak: 1) zgon, 2) pośmiertne losy ciała, 3) losy duszy po śmierci ciała, 4) wstawiennictwo, 5) czasy ostateczne, 6) pamięć o zmarłym, 7) pocieszenie, 8) pojmowanie wieczności, 9) określenia nieba, Boga i jego posłańców. Przy analizie poszczególnych pojęć w obrębie powyższych kategorii zwraca uwagę na ich genezę, frekwencję użycia w obrębie omawianej grupy epitafiów, znaczenie dosłowne bądź kontekstualne, przy czym przywołuje przykłady ich zastosowania w kontekście fraz z epitafiów. W konkluzji stwierdza, że autorzy epitafiów czerpali wątki zawierające treści eschatologiczne z różnych źródeł – począwszy od Biblii, przez literaturę rabiniczną (zwłaszcza Talmud), modlitwy, a skończywszy na dziełach kabalistycznych. Zauważa również, że dominują te ostatnie i to w wersji spopularyzowanej w społeczeństwie.

Źródło:

Artes Humanae; 2017, 2
2449-6340

Pojawia się w:

Artes Humanae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Le mythe eschatologique chez Platon. Introduction
Eschatological Myth in Plato. Introduction
Mit eschatologiczny u Platona. Wprowadzenie

Autorzy:

Lewandowicz, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/947707.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

mit
eschatologia
Platon
reinkarnacja
preegzystencja
śmierć
Myth
Eschatology
Plato
reincarnation
preexistence
death

Opis:

Artykuł w swej treści jest przypomnieniem głęboko zakorzenionych w kulturze Zachodu idei dotyczących eschatologii, które zostały wprowadzone do tradycji myśli europejskiej poprzez twórczość Platona. Obejmują one problemy związane z sądem pośmiertnym i retrybucją za czyny dokonane za życia, z reinkarnacją i preegzystencją. Uwzględniając główne idee antropologiczne zawarte w pismach Platona autor przedstawia te treści, które odnoszą się w nich do celu życia ludzkiego i losów człowieka po śmierci. W ramach tych ostatnich omawia zagadnienia związane z sądem - sędziowie i miejsce sądu, wyrok i miejsce przeznaczenia: Tartar i niebo, następnie zasadę retrybucji, wielkość i czas trwania kary, reinkarnację i powrót do nowego życia na ziemi, możliwość wpływania przez swoje postępowanie za życia na swe przeznaczenie po śmierci. Wreszcie po omówieniu obrazów mitologicznych została przedstawiona zasada oceny ich przydatności dla ukazania eschatologii człowieka. Opiera się ona na uwzględnieniu relacji między literackim mitem a wypływającą z niego nauką. Istotną dla zrozumienia tej relacji jest świadomość, że mit ma wymiar symboliczny, ponieważ nie może wyrazić całej prawdy. Zgodnie z określeniem podanym przez Apollodora jest on opowiadaniem zmyślonym obrazującym prawdę. Jako takie służy możliwie szerokiemu ukazaniu odbiorcy o prostym umyśle tego, do czego filozof dochodzi w abstrakcyjnym rozumowaniu, a tym samym pozwala przejść od tego, co jest w punkcie wyjścia obrazem zmysłowym do rzeczywistości niepostrzegalnej zmysłami.

Źródło:

Vox Patrum; 2008, 52, 1; 593-605
0860-9411
2719-3586

Pojawia się w:

Vox Patrum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Eklezjologia Jürgena Moltmanna
Ecclesiology of Jürgen Moltmann

Autorzy:

Jarmulak, Bogumił ks.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494651.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Kościół
państwo
wspólnota
służba
sakramenty
eschatologia
Church
state
community
service
sacraments
eschatology

Opis:

Jürgen Moltmann jest zdecydowany krytykiem ścisłego powiązania Kościoła z państwem oraz chrześcijaństwa w roli religii publicznej, gdyż w takim przypadku Kościół występuje jako obrońca status quo, czyli zastanego porządku rzeczy, a tym samym ustępuje z roli rzecznika osób pokrzywdzonych i wykluczonych. Alternatywą nie jest jednak sprowadzenie chrześcijaństwa do roli religii prywatnej i indywidualnej pobożności. Kościół jest bowiem wspólnotą wyznawców Chrystusa zrodzoną przez Ewangelię o Królestwie Bożym, Ewangelia ta zaś zawiera obietnicę wyzwolenia z wszelkiego rodzaju zniewolenia oraz naprawienia krzywd. To oznacza, że misja Kościoła ma charakter publiczny i wymiar eschatologiczny oraz jest nastawiona na przemianę istniejących stosunków społecznych, nie może więc nigdy zrezygnować z roli profetycznej. Kościół jest ponadto wspólnotą, która poprzez chrzest nadaje swoim członkom nową tożsamość przekraczająca granice etniczne, ekonomiczne i polityczne. Pojmowanie Kościoła jako wspólnoty implikuje, że w jego misji uczestniczą wszyscy jego członkowie, a czynią to zarówno poprzez udział w nabożeństwie i komunii, a także poprzez codzienne działania, których celem jest praca na rzecz bliźnich i społeczeństwa.
Jürgen Moltmann is a strong critic of the close connection between the Church and the state, and of Christianity in the role of public religion, because in such a case the Church exists as a defender of the status quo, that is, the existing order of things, and thus gives us its role as the spokesperson of victims and the excluded. The alternative is not to reduce Christianity to the role of private religion and to personal piety. For the Church as a community of believers is born of the Gospel of the Kingdom of God, and the Gospel is a promise of liberation from all kinds of slavery and a promise of vindication of victims. This means that the mission of the Church is public and eschatological, and is focused on the transformation of existing social relations, it cannot therefore give up its prophetic role. The Church is also a community that through baptism gives its members a new identity which transcends ethnic, economic and political borders. The understanding of the Church as communion implies that all its members participate in its mission, and they do it both through participation in public worship and communion, and through daily activities, which aim is to work for the benefit of neighbors and of society.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 137-156
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Eschatologiczna sprawiedliwość Boga wobec historii
The Eschatological Justice of God toward History

Autorzy:

Dańczak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1621889.pdf

Data publikacji:

2014-12-01

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
wypełnienie
historia
sprawiedliwość
wolność
paruzja
eschatology
fulfilment
history
justice
liberty
parousia

Opis:

The course of history, understood in the perspective of faith, requires its evaluation. The issue is associated with the problem of God’s justice, which will demonstrate itself in the parousia. The parousia is the conclusion of history conceived first of all as history of human liberty. At the same time, it means its fulfillment. During the parousia, history does not merely come to an end, but enters the stadium of fullness that is donated by the God of the end of times. Human history becomes the element of eternity and of its transformed time. One of the aspects of parousia is judgment. It demonstrates God’s justice as victorious in regard to all the threads and events of history which were in contradiction to God’s plan towards creation. Purifying justice of God is realized by Christ as a credible co-participant of history. The Lamb “put to death” becomes the sign of measure of the divine love as well as the price of redemption.

Źródło:

Verbum Vitae; 2014, 26; 159-173
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Jacob Taubes (1923–1987) – życie i twórczość
Jacob Taubes (1923–1987) – life and work

Autorzy:

Kozakiewicz, Martyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/23050839.pdf

Data publikacji:

2023-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Jacob Taubes
eschatologia
teologia polityczna
filozofia
biografia
eschatology
political theology
philosophy
biography

Opis:

Jacob Taubes (1923–1987) to żydowski filozof, historyk idei, utalentowany pisarz, wieloletni wykładowca na uniwersytetach w Nowym Jorku, Harvardzie czy Princeton. Głównym polem jego zainteresowań była eschatologia interpretowana w kluczu teologii politycznej. Był zafascynowany postacią Świętego Pawła, którego uznawał raczej za żyda niż chrześcijanina. Nigdy nie określił swojej przynależności religijnej, wyznawał jednak wiarę w transcendencję, celowość świata i życie wieczne. Prywatnie był postacią budzącą skrajne emocje, enigmatyczną, pełną sprzeczności, a nawet kontrowersyjną. Mimo swojej błyskotliwej kariery i filozoficznego geniuszu Taubes nie zostawił po sobie wielu dzieł. W Polsce pozostaje autorem niszowym i nierozpoznawalnym. Artykuł stanowi wprowadzenie do biografii i twórczości Jacoba Taubesa, przedstawia jego życiorys i dorobek naukowy, a także określa charakterystyczne cechy twórczości tego tajemniczego żydowskiego filozofa.
Jacob Taubes (1923–1987) was a Jewish philosopher, historian of ideas, talented writer and long-time lecturer at universities in New York, Harvard, and Princeton. His interests were focused on eschatology, interpreted in the key of political theology. He was fascinated by the figure of Saint Paul, whom he regarded more as a Jew than a Christian. He never specified his religious affiliation, but he professed a belief in transcendence, the purposefulness of the world, and eternal life. Privately, he was a figure who evoked extreme emotions; he was enigmatic, full of contradictions and even controversial. Despite his brilliant career and philosophical genius, Taubes did not leave behind many works. In Poland, he remains a niche and unrecognized author. This article serves as an introduction to the biography and work of Jacob Taubes, presenting his life story and scholarly achievements, as well as identifying the distinctive characteristics of this mysterious Jewish philosopher’s work.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2023, 24; 265-275
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

The paradox of death and the Theatre of the Absurd

Autorzy:

Klimczak, Dariusz Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/938309.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

teatr absurdu
eschatologia
śmierć
Sławomir Mrożek
Samuel Beckett
Eugenio Ionesco
eschatologia absurdu
absurdystyczne misterium śmierci
The Theatre of the Absurd
eschatology
death
eschatology of the Absurd
Absurdist Misterium Moris

Opis:

The aim of the article is the presentation of some interesting and stimulating questions connected with the problem of eschatological codes in the Theatre of the Absurd. The main objective of this paper is to discuss the topos of Death in the Theatre of the Absurd. Because the subject has been underexplored so far, the author tries to triangulate the Theatre of the Absurd within the genre of drama first, and then moves on to the short reflection on chosen plays of Beckett and Ionesco, concentrating on the role that eschatological elements, funereal objects and eschatons play in them. The starting point of this paper could be called “eschatology of the Absurd” or “immortality deconstructed”. Meaninglessness, as the value of absolute meaning, the meaning (Sinn) and significance (Bedeutung) of Death in the Theatre of the Absurd, is also discussed. As a method of research, he proposes a short “collective phenomenological analysis”. To analyse the issue from a broad perspective, the author takes into account the relationships between the writers and their times, and refers to cultural sources, specifically the Paradox of Death in the Theatre –particularly in the Theatre of the Absurd.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 307-326
2081-1853

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Logika rozwoju królestwa Bożego. Przypowieść o ziarnie. Mk 4, 26–29
The logic of the development of the Kingdom of God. The parable of the sowing. Mk 4: 26–29

Autorzy:

Dynak, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28761813.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

królestwo Boże
siewca
ziarno
żniwa
eschatologia
Kingdom of God
harvest
sower
seed
eschatology

Opis:

Artykuł jest studium przypowieści o ziarnie Mk 4, 26–29, występującej tylko w Ewangelii św. Marka. W podjętej analizie autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego ten tekst nie znajduje się w pozostałych Ewangeliach. Celem rozważań jest dostrzeżenie właściwej roli siewcy, roli i ziarna. Zostały także poruszone powiązania przypowieści z tekstami prorockimi Starego Testamentu, a także kwestia eschatologiczna obecna w nauczaniu Jezusa. Ostateczny wniosek analizy egzegetyczno-teologicznej skupia się wokół prawdy, że królestwo Boże na ziemi rozwija się według planów Bożych, dlatego człowiek wierzący powinien być pewny w jego pełnym objawieniu się nawet wtedy, kiedy nie dostrzega wyrazistych znaków jego obecności w życiu.
The article is devoted to the study of the parable of the grain / sowing Mk 4: 26–29. It could be found only in the Gospel of Mark. The analysis undertaken tries to answer one the question why the other Gospels do not have this text. The purpose of the considerations is to see the proper roles of the sower, field and grain. The connections between the parables and the prophetic texts of the Old Testament were also discussed, as well as the eschatological issue present in Jesus' teaching. The final conclusion of the exegetical-theological analysis focuses on the truth that the Kingdom of God on earth is developing according to God's plans, therefore the believer should be sure in its full revelation, even when he does not perceive the clear signs of his presence in life.

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2022, 41, 2; 19-40
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Geografia przyszłości ostatecznej w „Ostatniej bitwie” Clive Staple Lewisa i „Nad Rzeką i Tam Dalej” Wiliamia Horwooda

Autorzy:

Gwadera, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/694833.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Ludoznawcze

Tematy:

przyszłość ostateczna
literatura angielska
eschatologia
geopoetyka
Clive Staples Lewis
William Horwood
Kenneth Grahame

Opis:

W artykule podjęty został problem realizacji Toposu śmierci i życia po(za) nią. Rozważania oscylują na granicy tanatologii oraz sacrum w literaturze dla dzieci i młodzieży wyrażonych jako funkcja czasu – Przyszłość ostateczna. Analizie poddane zostały dzieła literatury angielskiej: „Opowieści z Narni” Clive Staples Lewisa ze szczególnym uwzględnieniem „Ostatniej bitwy” oraz kontynuacja Kennetha Grahama „O czym szumią wierzby: stworzona przez Wiliama Horwooda („Nad Rzeką i Tam Dalej”). Literacka analiza motywu przejścia „do tamtego świata” jest silnie inspirowana przez wyobrażenie miejsca. Analiza porównawcza Horwoodowskigeo Tam Dalej i „Dalej wzwyż i dalej w głąb” Lewisa umożliwia opisanie Przyszłości ostatecznej w kategoriach oswajania, Ponadto pozwala na ukazanie filozoficznych korzeni przedstawionych obrazów. Analogie miedzy dziełami Lewisa i Horwooda stanowią spójną realizację toposu miejsca ostatecznego, która może być analizowana przy użyciu narzędzie geopoetyki.  Celem refleksji badawczej jest ukazanie szczególnej misji, którą może podjąć lub podejmuje literatura dziecięco-młodzieżowa w odniesieniu do zagadnień egzystencjalnych, w tym zwłaszcza eschatologicznych. 

Źródło:

Literatura Ludowa; 2019, 63, 1
2544-2872
0024-4708

Pojawia się w:

Literatura Ludowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Od znaków czasu do czasu znaków. Teologiczne mankamenty nauczania ks. Dominika Chmielewskiego w Kecharitomene
From the Signs of the Times to the Time of Signs. The Theological Shortcomings in the Book Kecharitomene Written by Fr. Dominik Chmielewski

Autorzy:

Wiśniewski, Sebastian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2142860.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Theological doubts
Protology
Eschatology
demonization of reality
wątpliwości teologiczne
protologia
eschatologia
demonizacja rzeczywistości

Opis:

W artykule wskazane zostały pewne wątpliwości teologiczne, jakie nasuwają się podczas lektury książki ks. Dominika Chmielewskiego zatytułowanej Kecharitomene. Omawiana książka cieszy się zainteresowaniem wielu katolików w Polsce. Literatura religijna zajmuje ważne miejsce w formacji religijnej osób wierzących. Dobrze się dzieje, jeśli katoliccy autorzy dążą do wyjaśniania nauki Kościoła. Tymczasem treść prezentowanej publikacji nie jest wolna od pewnych kłopotliwych zwrotów i twierdzeń, które mogą ukierunkować czytelnika na meandry teologii.
The article points out some theological doubts that arise when reading the book of Fr. Dominic Chmielewski entitled Kecharitomene. Many Catholics in Poland became interested in this book. Religious literature takes an important place in the religious formation of believers. It is good, then, if Catholic authors tend to explain the teaching of the Church. Meanwhile, the content of the presented publication is not free from certain embarrassing phrases and statements that may direct the reader to the meanders of theology.

Źródło:

Polonia Sacra; 2021, 25, 2; 131-150
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Chrystus jako Eschatos wszechrzeczy według Pierre Teilharda de Chardin
Christ comme Eschatos de toute-chose selon Pierre Teilhard de Chardin

Autorzy:

Gmyz, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31233573.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Chrystus
Chrystus jako Eschatos
Omega
Pleroma
Kościół
Paruzja
osoba
eschatologia
rzeczywistość eschatyczna
ewolucja
eschatologia ewolucjonistyczna
Christ
Christ comme Eschatos
Oméga
Plérome
Eglise
Parusion
personne
eschatologie
réalité eschatologique
evolution
eschatologie évolutionniste

Opis:

L'article est consacré à une pensée eschatologique originale de Pierre Teilhard de Chardin. L'auteur du texte commence par montrer l'importance de la question sur la forme dernière de toute la réalité créée avec la réalité de l'existence humaine en premier. Les réponses proposées à cette question, au sein de la chrétienté même, semblent être, jusqu'à présent, insuffisantes car soit on se concentrait trop sur les choses dernières – sans liens à une dimension terrestre, historique de l'existence du monde et de l'homme (théologie ortodoxe), soit tout au contraire, on ne percevait que l'histoire, sans l'eschatologie (théologie catholique de l'Ouest), ou même on plaçait arbitrairement le mystère de l'homme et du monde dans la réalité eschatologique sans lien important avec la forme immanente de l'existence de l'être créé (hyperschatologie protestante). Teilhard de Chardin, à travers sa création théologique, choisit une autre possibilité (voie) de l'interprétation de la réalité dans l'aspect de son accomplissement eschatologique. En partant de l'analyse d'une réalité du monde qui change de façon évolutive, il souligne le besoin de sa réalisation dans la personne de Christ-Plérome. C'est une spécifique eschatologie évolutionniste. Teilhard comprend la réalité de Plérome de façon analogue à la théologie de Saint Paul comme un état permanent de bonheur avec Dieu, mais aussi comme un processus d'arriver à cet état – processus de pleromisation. Le Christ Réssuscité, se montrant comme Maître de l'Histoire, devient son Accomplissement Dernier – un Eschatos de toute-chose. Une aspiration omniprésente de l'humanité à un développement maximal au sens spirituel et matériel – à une vie dans sa plénitude – retrouve sa réalisation en Christ-Plérome qui, d'un côté se donne plainement à l'homme à travers son śuvre salutaire (situé particulièrement en Eglise de Christ), et d'un autre, lui seul est une Plénitude totale pour toute l'espèce humaine et pour toute la réalité dans sa dimension cosmique et dans son chemin vers l'accomplissement. Le processus de pleromisation du monde retrouve sa prolongation (sur-)naturelle dans le processus de son eschatologisation. Christ-Eschatos, présent dès le début de toute existence et transfigurant tout le cosmos, y entrera de nouveau au moment de la rencontre de la plenitude naturelle du développement du monde avec la Plénitude surnaturelle de Dieu – au moment de la Parusion.

Źródło:

Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 153-171
2080-6345

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Dogmatycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Wyrażenie „czas, czasy i połowa czasu” jako ograniczony okres ucisku i cierpienia w Księdze Daniela i Apokalipsie św. Jana
The Phrase “Time, Times, and Half Time” as a Limited Period of Trouble and Suffering in the Book of Daniel and the Apocalypse of Saint John

Autorzy:

Żarnowski, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/19944751.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu

Tematy:

czas
prześladowanie
cierpienie
Apokalipsa
eschatologia
kairos
time
persecution
suffering
Book of Daniel
Revelation
eschatology

Opis:

Artykuł przedstawia analizę tekstów biblijnych Księgi Daniela i Apokalipsy św. Jana, w których występuje określenie „czas i czasy, i połowa czasu”. Wyrażenie to opisuje okres działania sił zła przeciwnych Bogu, kiedy to lud Boży doświadcza prześladowania i ucisku. Ponadto w księdze Apokalipsy pojawiają się wyrażenia równoznaczne bazujące na przeliczeniu wspomnianego wyrażenia na okres trzech i pół roku: „czterdzieści dwa miesiące” i „tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni”, a także liczbowo tożsamy okres „trzech i pół dnia”. Najpierw omówiono krótko koncepcję czasu w Piśmie Świętym i dokonano przeglądu hebrajskiej i greckiej terminologii dotyczącej czasu. Następnie przeanalizowano teksty, w których pojawia się bezpośrednio wyrażenie „czas, czasy i połowa czasu” (Dn 7,25; 12,7; Ap 12,14), oraz miejsc z określeniami równoznacznymi (Ap 11,2.3.9.11; 12,6; 13,5). W podsumowaniu wskazano na główne idee kryjące się za analizowanymi określeniami. W wyniku przeprowadzonych badań wykazano, że określenie „czas i czasy, i połowa czasu” oraz wyrażenia równoznaczne wskazują na przedział czasowy cechujący się cierpieniem i prześladowaniem spowodowanym pozornym triumfem zła. Zwycięstwo to jest jednak złudne i całkowicie przejściowe, ograniczone potęgą Boga, który panuje nad czasem i historią.
This article presents an analysis of the biblical texts of the Book of Daniel and the Apocalypse of St. John which use the term “time, times and half time.” This expression describes a period of evil forces working against God, when God’s people experience persecution and oppression. In addition, in the book of Revelation, there are equivalent expressions based on the conversion of the above-mentioned expression for a period of three and a half years: „forty-two months” and „one thousand two hundred and sixty days,” as well as the numerically identical period of „three and a half days.” First, the concept of time in Scripture is briefly discussed and Hebrew and Greek terminology concerning time is reviewed. Then, the texts in which the phrase „time, times and half time” appear directly are analyzed (Dn. 7:25; 12:7; Rev 12:14) and places with synonymous terms (Rev 11:2.3; 12:6; 13:5). The summary indicates the main ideas behind the analyzed terms. As a result of this analyzes, it will be shown that the term “time, times and half time” and equivalent expressions that indicate a time interval characterized by suffering and persecution caused by the apparent triumph of evil. This victory, however, is illusory and entirely transitory, limited by the power of God who rules over time and history.

Źródło:

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 113-134
0208-7626

Pojawia się w:

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Znaczenie pojęcia duszy dla rozwoju twierdzeń eschatologicznych. Dogmatyczne implikacje reformy liturgicznej Vaticanum II w świetle nauczania J. Ratzingera/Benedykta XVI
The Sense of the Concept of Soul for Developement of Eschatological Contentions. Dogmatic Implications of the Liturgical Reorganization by Vaticanum II According to J. Ratzinger's/Benedict's XVI Teaching

Autorzy:

Trojnar, Wiktor

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1051094.pdf

Data publikacji:

2020-03-24

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

dusza
eschatologia
liturgia
J. Ratzinger/ Benedykt XVI
soul
eschatology
liturgy
J. Ratzinger/ Benedict XVI

Opis:

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat we współczesnej refleksji teologicznej zrodził się kryzys pojęcia duszy, który wyraźnie wpłynął na kształt rzymskiej liturgii. Rezygnacja z terminu traktowanego dotąd przez chrześcijańską antropologię jako składnik, na którym opiera się nieśmiertelność, doprowadziła w konsekwencji do zmiany obrazu człowieka i jego ostatecznego przeznaczenia. W odpowiedzi J. Ratzinger/Benedykt XVI, odwołując się do tradycji liturgicznej, uznał pojęcie ludzkiej duszy za kluczowe w wyjaśnianiu prawd eschatologicznych. Jednocześnie wskazał na przyczyny kryzysu pojęcia duszy i dostrzegł płynące z niego zagrożenia dla chrześcijańskiej wiary.
In a contemporary theological reflection, recent several dozen years have brought a crisis of the concept of the soul that distinctly influenced the shape of the Roman liturgy. Resignation of the term, treated by Christian anthropology as a component on which immortality is based, consequently led to a change of a man’s image and his final destiny. In response, J. Ratzinger/Benedict XVI, referring to the liturgical tradition, recognized the concept of human soul as a key phrase in explaining eschatological truths. At the same time he indicated some reasons for this phenomenon and noticed its dangers for Christianity.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 193-202
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Cmentarz, trup i dusza w wyobrażeniach prasy kaliskiej drugiej połowy XIX wieku
A cemetery, a corpse and a soul as imagined by the Kalisz press in the second half of the 19th century

Autorzy:

Błachowicz, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1197962.pdf

Data publikacji:

2019-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

cmentarze
eschatologia
zwłoki
dusza
Kalisz
prasa
„Kaliszanin”
Chodyński Adam
cemeteries
eschatology
remains
spirit
newspapers

Opis:

Cmentarz – zinstytucjonalizowane miejsce składania zwłok, w znanej dziś formie jest efektem rewolucyjnych przemian, jakie przyniosło Europie oświecenie. Ich główną cechą jest lokowanie nekropolii z dala od ludzkich osiedli. Urzędowa akcja przenoszenia cmentarzy zbiegła się z potrzebą kultywowania pamięci o bliskich zmarłych. Tak rewolucyjne zmiany nie mogły pozostać bez wpływu na postrzeganie śmierci. Artykuł jest próbą naszkicowania poglądów, wierzeń i fantazji na temat cmentarzy chrześcijańskich wśród inteligencji kaliskiej w II połowie XIX wieku. Zebrany materiał źródłowy pochodzi z wychodzącego w latach 1871–1892 „Kaliszanina”. Większość analizowanych tekstów dotyczy nekropolii kaliskich, ale nie pominięto też wypowiedzi dotyczących innych miast i zawartych w fikcji literackiej. Ze względu na obszerność problematyki skupiono się na trzech wybranych problemach. W centrum zainteresowań stoi postrzeganie nekropolii i ich „mieszkańców” – zmarłych. Cmentarze są miejscem przeznaczonym do składowania ludzkich szczątków i kultywowania pamięci o zmarłych. Jednak przez związki z eschatologią są miejscami wymykającymi się kategoriom racjonalnym. Wynikająca z tego niejednoznaczność niewątpliwie warta jest uwagi badaczy. Sporo uwagi poświęcono postrzeganiu przez ludzi II połowie XIX wieku szczątków już złożonych w grobie. Jest to tytułowy „trup”. Kolejnym obszarem zainteresowania jest dusza – hipotetyczna forma egzystencji pośmiertnej ludzi. W kulturze chrześcijańskiej wiara w zmartwychwstałe ciała jest ściśle związana z wiarą w nieśmiertelną duszę. Cmentarz jest nie tylko miejscem złożenia oczekujących na zmartwychwstanie ciał, ale również strefą, w której mogą ukazać się ludziom „duchy”. Stąd nie sposób pominąć poglądów i fantazji na ten temat. Dokonano przy tym próby interpretacji zebranego materiału, mając nadzieję, że przyczynek ten będzie przydatny do dalszych badań nad zagadnieniem.
The cemetery – institutionalized place for the laying of bodies, in the form known today, is the result of revolutionary changes brought about by the Enlightenment in Europe. Its main feature is the location of necropolises away from human settlements. The official action of relocating cemeteries coincided with the need to cultivate the memory of relatives who died. Such revolutionary changes could not remain unaffected by the perception of death. The article is an attempt to sketch the views, beliefs and fantasies about Christian cemeteries in the second half of the 19th century among the Kalisz intelligentsia. The collected source material comes from “Kaliszanin”, published in the years 1871–1892. Most of the analyzed texts concern cemeteries in Kalisz, but statements about other cities and those contained in literary fiction were not omitted. Due to the complexity of the issues, the focus was on three selected problems. The focus is on the perception of necropolises and their “inhabitants” – the dead. Cemeteries are places to store human remains and to cultivate the memory of the dead. However, due to their connections with eschatology, they are places that elude rational categories. The resulting ambiguity is undoubtedly worthy of the researchers’ attention. Much attention was paid to people’s perception of the second half of the nineteenth century of the remains already laid in the grave. It is the title “corpse”. Another area of interest is the soul – a hypothetical form of human posthumous existence. In Christian culture, belief in resurrected bodies is closely related to belief in an immortal soul. The cemetery is not only a place where bodies await the resurrection, but also a zone where “ghosts” can appear to people. Hence, it is impossible to ignore the views and fantasies on this subject. At the same time, an attempt was made to interpret the collected material, hoping that this contribution would be useful for further research on the issue.

Źródło:

TECHNE. Seria Nowa; 2019, 4; 13-39
2084-851X

Pojawia się w:

TECHNE. Seria Nowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

Czy wystarczy być dobrym człowiekiem, żeby dostać się do nieba? Przyczynek do eschatologii praktycznej
Is it enough to be a good person to get to heaven? A contribution to practical eschatology

Autorzy:

Kulik, Bogdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1019603.pdf

Data publikacji:

2019-12-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Jesus Christ
eschatology
Heaven
good man
conscience
Jezus Chrystus
eschatologia
niebo
dobry człowiek
sumienie

Opis:

Według diagnozy postawionej przez papieża Franciszka, zainteresowanie eschatologią na poziomie akademickim i duszpasterskim przeżywa kryzys. Ojciec Święty wyraził swoja opinię przy okazji XXIII wspólnego posiedzenia członków Akademii Papieskich zgromadzonych 4 grudnia 2018 roku w Watykanie, które odbyło się pod hasłem: „Wieczność, inne oblicze życia”. Jednakże można zauważyć, że pewne problemy dotyczące związku życia doczesnego i wiecznego wciąż nurtują współczesnego człowieka i skłaniają do stawiania pytań o jego los po śmierci. Artykuł jest próbą odpowiedzi na jedno z takich pytań: „Czy wystarczy być dobrym człowiekiem, żeby dostać się do nieba?”. Prezentowane rozważania mają na celu stać się przyczynkiem do eschatologii praktycznej. Oznacza to, że poprzez teologiczną refl eksję nad treścią pojęć: „dobry człowiek” i „dostać się do nieba” pragnie się doprowadzić do sformułowania odpowiedzi i wskazania praktycznych wniosków kształtujących właściwe postawy wobec życia i wieczności.
Accord ing to the diagnosis posed by Pope Francis, interest in eschatology, on both the academic and pastoral level, is going through a crisis. The Holy Father expressed his opinion on the occasion of the 23rd public session of the Pontifi cal Academies that took place on 4 December 2018 in the Vatican. The leading theme was: „Eternity, the other face of life”. However, it can be noted that there are some problems regarding the relationship of temporal and eternal life, which still bother modern man and incline him to pose questions about his fate after death. The article is an attempt to answer one of these questions: is it enough to be a good man to get to Heaven? Considerations in this article focus on the purposes of practical eschatology. This means that through the theological refl ection on the concepts of „a good man” and „to get to heaven” the article aims at off ering the right answers, as well as formulating practical conclusions to shape the proper attitude towards life and eternity.

Źródło:

Teologia Praktyczna; 2019, 20; 53-68
1642-6738

Pojawia się w:

Teologia Praktyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

Accomplissement et dépassement comme traits caractéristiques du corps ressuscité.
Spełnienie i transgresja jako charakterystyczne cechy zmartwychwstałego ciała

Autorzy:

Nawracała, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/559477.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Gdańskie Seminarium Duchowne

Tematy:

matière
corps
résurrection
christophanie
Christ
transformation
eschatologie
materia
ciało
zmartwychwstanie
chrystofanie
Chrystus
przemiana
eschatologia

Opis:

La résurrection du Christ appartient au kérygme fondamental de l'Église. Dès le début, les apôtres lui consacrent toute leur attention, soulignant son importance pour l'accomplissement de la volonté salvifiques de Dieu. D'une part, la résurrection est l’achèvement de la passion et de la mort du Christ, et d'autre part, elle souligne la bonté de la matière et sa participation à l'accomplissement eschatologique. Le Nouveau Testament attire constamment l'attention sur la dimension matérielle et corporelle de la résurrection, bien qu'il le fasse selon ses propres méthodes et hypothèses. Les auteurs inspirés essaient de refléter la nouvelle réalité comme ils le peuvent et le plus possible. N'ayant aucune analogie dans l'histoire du salut, ils s'attachent à souligner le fait de la résurrection et moins sa compréhension. Celle-ci reste le domaine de la foi. L’article que voici propose deux hypothèses liées à l'interprétation des messages bibliques concerant la résurrection. Ils visent à montrer les conséquences théologiquement possibles de la compréhension de la corporéité et de la matérialité de la résurrection, non seulement de Christ, mais également de tout être humain.
Zmartwychwstanie Chrystusa należy do podstawowego kerygmatu Kościoła. Od samego początku Apostołowie poświęcają mu uwagę, podkreślając jego znaczenia dla wypełnienia zbawczych planów Boga. Z jednej strony zmartwychwstawanie jest dopełnieniem męki i śmierci Chrystusa, a z drugiej – podkreśleniem dobroci materii i jej udziału w eschatologicznym spełnieniu. Nowy Testament nieustannie zwraca uwagę na materialno-cielesny wymiar zmartwychwstania, choć czyni to według właściwych sobie metod i założeń. Autorzy natchnieni starają się oddać nową rzeczywistość tak, jak potrafią i na tyle, na ile mogą. Nie mając żadnych analogii w dziejach zbawienia, skupiają się oni na uwypukleniu faktu zmartwychwstania, a mniej nad jego zrozumieniem. Pozostaje ono domeną wiary. W niniejszym artykule zaproponowane zostały dwie hipotezy związane z interpretacją biblijnych przekazów o zmartwychwstaniu. Chodzi w nich o podkreślenie możliwych teologicznie konsekwencji w rozumieniu cielesności i materialności zmartwychwstania nie tylko Chrystusa, ale i każdego człowieka.

Źródło:

Studia Gdańskie; 2019, 45; 57-75
0137-4338

Pojawia się w:

Studia Gdańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Zerwanie szóstej pieczęci i „dzień wielki gniewu ich” (Ap 6, 17)

Autorzy:

Rucki, Mirosław
Szymański, Karol
Abdalla, Michael

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950171.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

gniew Boży
Baranek Boży
Apokalipsa
eschatologia
God’s wrath
God’s Lamb
Revelation
eschatology

Opis:

In the paper, the issue of the Lamb’s wrath connected with the opening of 6th seal in the Book of Revelation 6:17 is analyzed. The Lamb’s wrath is itself unusual and paradoxical, because a lamb is not an animal associated with wrath. Hence, in the biblical studies, more attention is paid to the victory and glory of the Lamb, and to His role in the salvation of human beings, as well as to His marriage supper. The present study covers the context of 6th seal opening and subsequent plagues and disasters with references to Rabbinic literature and Biblical passages. In particular, the shake of universe and horror of people are discussed. In addition, the comparison of human anger and God’s wrath was performed.
W artykule przeanalizowano zagadnienie gniewu Baranka pojawiającego się w opisie wizji złamania szóstej pieczęci w Księdze Objawienia (Ap 6,17).  Gniew Baranka jest czymś niezwykłym i paradoksalnym sam w sobie, gdyż baranek nie jest zwierzęciem kojarzącym się z gniewem. Dlatego też w badaniach zazwyczaj więcej uwagi poświęca się zwycięstwu Baranka i Jego chwale, a także roli, jaką odegrał w zbawieniu ludzi, i Jego uczcie weselnej. Niniejsze studium obejmuje kontekst złamania szóstej pieczęci oraz następujących po nim plag i nieszczęść z odniesieniami do literatury rabinicznej i tekstów innych ksiąg biblijnych. Osobno omówiono poruszenie kosmosu oraz przerażenie ludzi spowodowane gniewem baranka. Dokonano też porównania gniewu ludzkiego z gniewem Bożym.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2019, 72, 4; 293-309
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

Doktryna piekła i zbawienie

Autorzy:

Zieja, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22676736.pdf

Data publikacji:

2021-10-15

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

piekło
wieczne potępienie
eschatologia
nadzieja
zbawienie
apokatastaza
hell
eternal damnation
eschatology
hope
salvation
apocatastasis

Opis:

Belief in eternal life is the foundation of the Catholic faith. Christ, by dying on the cross and rising from the dead, opens to every human being the possibility of eternal life in heaven, in His Father’s kingdom. Man possessing free will may, however, reject God and his saving proposal, thus condemning himself to the eternal state of hell. Catholic theology indicates that eternal damnation is a tragic possibility. In this article two theological questions concerning the state of hell will be presented. The first part will deal with Christ’s descent into hell. The second part of the article will deal with the doctrine of hell in the perspective of the hope of salvation for all.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 2; 95-104
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

Wyobraźnia eschatologiczna. Dialog z antyczną tradycją w I księdze poematu "Crisias" Hilariona z Werony
Eschatological Imagination: Dialogue with the Ancient Tradition in Book One of the Poem "Crisias" by Hilarion of Verona

Autorzy:

Janus, Katarzyna Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1789198.pdf

Data publikacji:

2021-09-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

eschatologia
Crisias
Hilarion z Verony
mitologia
tradycja antyczna
Eschatology,
Hilarion of Verona
mythology
ancient tradition

Opis:

W artykule podjęto próbę filologicznej analizy i interpretacji I księgi eposu Crisias Hilariona z Werony. Wskazano liczne antyczne źródła zarówno z mitologii, jak i historii, które zostały wykorzystane przez pisarza w tworzeniu eschatologicznego imaginarium. Postawiono tezę o zamierzonym przez Hilariona z Werony intertekstualnym charakterze eposu jako swojego rodzaju wyzwaniu dla odbiorcy – kardynała Bessariona. Hilarion z Werony jest mało znanym pisarzem włoskiego quattrocenta, dlatego też w artykule przybliżono środowisko intelektualne, w którym tworzył autor Krysiady. Epos jest zupełnie nieznany w Polsce, prezentowany artykuł może stanowić prolegomena do jego lektury.
In this article an attempt is made to analyze and interpret the first book of the epos Crisias, by Hilarion of Verona. The purpose of the article is to identify and illuminate the ancient literary, historical and mythological sources used by that author to fashion an eschatological imagination. According to the thesis presented in this article, contextual references in Crisias constituted a path of communication between the writer, Hilarion of Verona, and the reader, Bessarion. Hilarion of Verona is an otherwise unknown writer of the Italian quattrocento, therefore a presentation of the intellectual environment within which that author operated is a necessary part of our analysis. The reflection offered in this paper can be treated as a prolegomena to further research, since the epos Crisias has never before been the focus of research within Polish scholarship.  

Źródło:

Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1075-1092
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Czas w podwójnym dziele Łukasza
Time in the Lukan Double Work

Autorzy:

Bieliński, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044437.pdf

Data publikacji:

2019-06-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

czas
opus Lucanum
ἐνιαυτός κυρίου δεκτός
eschatologia
dni ostatnie
paruzja
time
eschatology
last days
parousia

Opis:

Artykuł przedstawia specyfikę czasu w podwójnym dziele Łukasza. W pierwszym punkcie zarysowana została biblijna, linearna koncepcja czasu. Przypomniano, że gdy chodzi o pojmowanie czasu to Nowy Testament zakłada dane starotestamentowe, lecz wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa dokonało się przesunięcie centralnego punktu dziejów na inaugurację ery mesjańskiej, eonu eschatologicznego. W punkcie drugim przedstawiono dwie fundamentalne teorie dotyczące specyficznej koncepcji czasu, a tym samym historii w opus Lucanum: Chrystus jako nowe centrum czasu i historii (Cullmann) oraz czas Jezusa jako „środek czasu” (Conzelmann). Czterem specyficznym określeniom czasu, których używa Łukasz, dedykowano uwagę w trzecim, centralnym punkcie artykułu. Uwzględniając mikro- i makrokontekst perykop, w których one występują, określono treść terminów: „czas łaski Pana” (Łk 13, 8 i 4,19); „dzień i dni Syna Człowieczego” (Łk 17, 22–37); „czasy narodów” (Łk 21,24); „dni ostatnie” (Dz 2,17). Analiza pokazała iż opus Lucanum postrzegać można również jako próbę nowej interpretacji czasu rozciągającego się pomiędzy faktem wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa a realizacją zapowiedzi Jego paruzji. Celem jakim wydał się kierować ewangelista była konieczność podtrzymania gorliwego oczekiwania dopełnienia się nowych czasów, żywej nadziei na pełną realizację królestwa Bożego, zainaugurowanego przyjściem i zbawczym czynem Jezusa, ale znajdującego się jeszcze w procesie stawania się.
The article presents the specific characteristics of time found in the two NT books written by Luke. The first section outlines the biblical, linear concept of time. It is noted that while the New Testament assumes the data of the Old Testament, with the coming of Jesus Christ the central point of history was shifted to the beginning of the Messianic era, the eschatological eon. The second section presents two fundamental theories regarding the specific concept of time, and thus the history, in the opus Lucanum: Christ as the new center of time and history (O. Cullmann) and the time of Jesus as the “mid part of time” (H. Conzelmann). The third, central section of the article is devoted to four specific notions of time employed by Luke. Taking into consideration the micro- and macro-contexts of the pericopes in which they occur, the meaning of several phrases is explored: “the year of the Lord's favor” (Luke 4:19; 13:8); “the day and the days of the Son of Man” (Luke 17:22-37); “the times of the nations” (Luke 21:24); and “the last days” (Acts 2:17). The analysis demonstrates that the opus Lucanum can also be viewed as an attempt toward a new interpretation of time, extending from the moment of Jesus' ascension until the realization of His announced Parousia. The evangelist's guiding goal seemingly was to uphold a zealous expectation of the fulfillment of new times – a living hope for the full realization of the kingdom of God, initiated by the coming of Jesus and by His salvific works – while still encouraging a process of becoming.

Źródło:

Verbum Vitae; 2019, 35; 187-216
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

Od paruzji do „paruzjologii, czyli eschatologia w ujęciu Antoniego Nitroli
From Parousia to "Parousiology" - Eschatology by Antonio Nitrola

Autorzy:

Kulik, Bogdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607378.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Jesus Christ
Second Coming of Christ (Parousia)
eschatology
Jezus Chrystus
powtórne przyjście Chrystusa (paruzja)
eschatologia

Opis:

Death has always brought forth the question about life after death. As the interesting history of eschatology shows, it is not easy to find one simple answer. Therefore, it is hardly surprising that also nowadays new attempts are made to present an image of man’s eternal life. One of them is a proposal by Antonio Nitrola, professor of the Pontifical Gregorian University in Rome, who made the Second Coming of Christ (Parousia) the keyword of his eschatology. According to him, if one can understand that the Second Coming of Christ (Parousia) is an event which brings life, fulfillment and judgment at the same time, then it is possible to find the fullest answer to the question what happens with a man after death. Moreover, eschatology can be called “parousiology”. This article is an attempt to synthetically present the thoughts of this Roman theologian, contained in a two-volume work entitled: Trattato di escatologia. I. Spunti per un pensare escatologico, Cinisello Balsamo (Milano) 2001; II. Pensare la venuta del Signore, Cinisello Balsamo (Milano) 2010.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 195-211
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Starość wkraczaniem w ostatni etap dojrzewania do eschatologii
Old Age is Entering the Last Stage of Maturing to Eschatology

Autorzy:

Słotwińska, Helena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036196.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Bóg
życie
starość
śmierć
eschatologia
rzeczy ostateczne
God
life
old age
death
eschatology
last things

Opis:

Artykuł poruszający problem ludzkiej starości, jako ostatniego etapu dojrzewania do eschatologii, omawia cztery kwestie: 1) definicje starości; 2) objawy oraz ramy wiekowe starości; 3) pozytywny i negatywny wymiar starości, 4) eschatologia w życiu człowieka starego. Pierwsza kwestia – precyzyjnie definiuje pojęcie starości w różnych aspektach: w aspekcie biblijnym (podejście do starości zmieniające się wraz z rozwojem Objawienia), pastoralnym (objęcie ludzi starszych pastoralną troską Kościoła), społecznym (człowiek starzejący się może doświadczać poczucia izolacji, nasilenia problemów eschatologicznych i kryzysów psychicznych, wywołanych m.in. lękiem przed przyszłością, wycofaniem się z pracy zawodowej i ról społecznych, obniżeniem statusu społecznego, osłabieniem kontaktów zawodowych), psychologicznym (tempo i obraz starzenia się zależą od zadatków genetycznych, doświadczeń życiowych i strategii adaptacyjnych), pedagogicznym (trzy sfery wychowania: 1. do starości – kierowane do pokoleń młodszych; 2. w starości – dotyczące osób starszych; 3. przez starość − realizowane, zwykle nieintencjonalnie, przez osoby starsze w swoim otoczeniu). „Objawy oraz ramy wiekowe starości” (kwestia druga), o starości mówi się najczęściej po osiągnięciu 60. roku życia. Charakterystycznymi objawami starości są: osłabienie biologicznych funkcji organizmu, zmiany w sprawnościach psychicznych i adaptacji społecznej, w realizacji zadań społecznych, kulturowych oraz duchowych. Ponadto, zagadnienie to w oparciu o teksty biblijne, ukazane na tle rozwoju Objawienia, przedstawia różny sposób interpretacji długości ludzkiego życia na ziemi. „Pozytywny i negatywny wymiar starości”, jako trzecia kwestia, ukazuje: pozytywne aspekty starości (np. satysfakcja z przejścia na emeryturę po ciężkiej pracy, możliwość poświęcenia więcej czasu dla współmałżonka, dla wychowywania wnuków, dla przewartościowania wykonywanych różnych działań) oraz negatywne (np. uświadomienie sobie kresu życia, lęk przed śmiercią, utrata osób bliskich, utrata poczucia, że jest się potrzebnym, pożytecznym). Należy również podkreślić, iż wymienione doświadczenia starości, charakterystyczne wprawdzie dla poszczególnych osób w podeszłym wieku, nie są przeżywane jednakowo, gdyż w konkretnym przypadku zależą od kontekstu rodzinnego, od stosowanego systemu wartości, dojrzałości psychicznej itp. „Eschatologia w życiu człowieka starego” (kwestia czwarta) przybliża pojęcie eschatologii w religiach pozachrześcijańskich, w Piśmie Świętym, w teologii, a przede wszystkim akcentuje proces kształtowania się eschatologii na przestrzeni dziejów i nauczania Kościoła. Sensem eschatologii jest całkowite zwrócenie się ku Chrystusowi, a nie doczesne oczekiwanie na koniec świata wraz z jego przemianą. Następuje odejście od nazwy „rzeczy ostateczne” i zostaje ona zastąpiona formułą chrystologiczną: jedyną „Ostateczną Rzeczą” całego stworzenia, obecną już teraz w Osobie Jezusa Chrystusa, a spełniającą się ostatecznie w wieczności, jest Bóg.
The article addresses the problem of old age as the final stage of maturing to eschatology and discusses four issues: 1) definitions of old age, 2) the symptoms and framework of old age, 3) the positive and negative dimensions of old age, and 4) eschatology in a senior person's life. The first issue precisely defines the concept of old age in various aspects: the biblical aspect (one's approach to old age changing with the advance of Revelation), the pastoral (granting the Church's pastoral care to senior citizens), social (an aging person may experience a sense of isolation, the escalation of eschatological problems and mental crises, caused, among others, by fear of the future, withdrawal from work and social roles, lower social status, fewer professional contacts), psychological (the rate and image of aging depend on genetics, life experiences and adaptation strategies), pedagogical (three areas of education: 1. preparing for old age addressed to younger generations, 2. during old age, concerning older people, 3. through old age, implemented, usually unintentionally, by elderly people in their environment). In “Symptoms and frameworks of old age,” the second issue, old age is usually described after reaching 60 years of age. The most common symptoms of old age are: weakening of the biological functions of the body and changes in mental abilities and social adaptation, especially in the implementation of social, cultural and spiritual tasks. In addition, this issue is based on Biblical texts, presented in the context of accepting Revelation and different ways of interpreting the length of human life on earth. The “Positive and negative dimension of old age,” the third issue, shows the positive aspects of old age (e.g. satisfaction from going into retirement after hard work, the opportunity to devote more time to one's spouse, raising grandchildren, and re-evaluating various activities) and the negative (e.g. awareness of the end of one’s life, fear of death, loss of close relatives, loss of the feeling that you are needed and useful). It should also be emphasized that these mentioned old age experiences, characteristic of individual elderly people, are not equally experienced by all, because each specific case depends on the family context, the applied system of values, psychological maturity, etc. “Eschatology in the life of a senior person,” the fourth issue, introduces the concept of eschatology in non-Christian religions, in the Holy Bible, in theology, and above all emphasizes the process of shaping eschatology throughout the Church's history and teachings. The essence of eschatology is to turn completely to Christ, and not the temporal waiting for the end of the world and its transformation. There is now a departure from the name “last things” and it is being replaced by a Christological formula: the only “Last Thing” of all creation, present now in the Person of Jesus Christ, and finally fulfilled in eternity, is God.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 11; 205-226
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

Oczyszczający sąd Boży. Ekumeniczna „bilingwalizacja” nauki o pośmiertnym oczyszczeniu w świetle badań biograficznych
Purifying Judgment of God: Ecumenical “Bilingualisation” of the Teaching about Post-mortem Purification in the Light of Biographical Research

Autorzy:

Porada, Rajmund

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037263.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

eschatologia
czyściec
sąd Boży
protestantyzm
metoda biograficzna
eschatology
purgatory
God’s Judgment
Protestantism
biographical method

Opis:

Celem artykułu jest próba wskazania, na podstawie implikacji płynących z rozwijanej w naukach społecznych badawczej perspektywy biograficznej, zbieżności w teologicznym opisie eschatologicznej rzeczywistości pośmiertnego oczyszczenia i sądu Bożego po stronie katolickiej i protestanckiej. Wspomniana perspektywa badawcza eksponuje m.in. trwałość każdej indywidualnej biografii, znaczenie samopoznania i niezbywalną odpowiedzialność za dojrzewanie do pełni własnej tożsamości. Tego typu kategorie znajdują recepcję zarówno w teologii katolickiej, jak i protestanckiej, które nie rezygnując ze swych doktrynalnych założeń, zdolne są do sformułowania komplementarnych i zbieżnych treściowo wypowiedzi. Posoborowa teologii katolicka interpretuje pośmiertne oczyszczenie jako proces osobowego dojrzewania do spotkania z Bogiem, a także jako przemieniające człowieka spotkanie z Bogiem jako Sędzią. Z kolei w nowszych ujęciach teologii protestanckiej można znaleźć takie interpretacje sądu Bożego, które wskazują na jego procesualność i dopełniająco-oczyszczający sens w perspektywie indywidualnej historii życia.
The purpose of the article is an attempt to indicate, based on the implications of the in the social sciences developed biographical perspective, the convergence in the theological description of the eschatological purification and judgment of God on the Catholic and Protestant side. The abovementioned research perspective exposes, among others, durability of individual biography, the importance of self-discovery and inalienable responsibility for maturation to fully own identity. This type of categories have found reception, both in the Catholic and Protestant theology, without having abandoned their doctrinal assumptions and being able to formulate complementary and converging statements. The post-conciliar Catholic theology explains the eschatological purification as a process of personal maturation for meeting with God, as well as transforming man’s encounter with God as Judge. In the more recent Protestant theology one can find such interpretations of God’s judgment, which demonstrate its processual character and purifying sense in the perspective of individual life history.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 37-54
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Czy to już jest koniec świata? Próba odpowiedzi na pytanie w świetle eschatologii Hansa Ursa von Balthasara

Autorzy:

Kulik, Bogdan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2158475.pdf

Data publikacji:

2023-01-09

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Hans Urs von Balthasar
eschatology
the end of the world
Parousia
eschatologia
koniec świata
paruzja

Opis:

Wydaje się, że wojnę na Ukrainie, ogólnoświatowy kryzys gospodarczy, zmiany klimatyczne, zagrożenie pandemią spowodowaną przez wirusa SARS-CoV-2 wiele osób uznaje za apokaliptyczne znaki końca świata. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy w świetle wiary w Chrystusa można mówić, że koniec świata jest już bliski. W tym celu, po nakreśleniu ogólnej charakterystyki eschatologii Hansa Ursa von Balthasara, zaprezentowane zostanie jego rozumienie końca świata, a następnie skonfrontuje się je z eschatologią włoskiego teologa Antonia Nitroli, który swoją refleksję o końcu dziejów skupia na paruzji. W artykule przypomina się także potrzebę chrześcijańskiego przygotowania do śmierci, która z perspektywy indywidualnej każdego człowieka może być nazwana końcem świata.
It seems that the recent events of the war in Ukraine, the worldwide economic crisis, climate change, and Covid 19 pandemic lead people to see in them the signs of the end of the world. This article is the attempt to consider current events in light of the faith in Christ and analyze the validity of the claim that we are nearing the end of the world. Instrumental in this endeavor will be the eschatology of Hans Urs von Balthasar – after the initial presentation of his view, the author presents Balthasar’s understanding of the end of the world and juxtaposes it with a view of an Italian theologian, Antonio Nitrola, who founds his view on eschatology on Parousia, the second coming of Christ. The article highlights the need of Christian understanding of preparation for death, and describes death as a personal end of the world, inevitable and necessary to be prepared for.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 157-180
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

Eschatologiczne dopełnienie świata − kwestia granicy antropocentryzmu
Il compimento escatologico del mondo – la questione dei limiti dellantropocentrismo

Autorzy:

Dańczak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31233572.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

dopełnienie
eschatologia
paruzja
historia
antropocentryzm
fulfilment
eschatology
Parousia
history
anthropocentrism
compimento
escatologia
parusia
storia
antropocentrismo

Opis:

Dal decisivo spostamento della teologica comprensione del mondo inteso soprattutto come una realtà materiale ed una parte dell'opera creatrice di Dio verso la sua interpretazione, quale realtà legata esclusivamente alla storia dell'uomo, risulta che il compimento del mondo non significa più l'inclusione dell'elemento materiale, nel senso tradizionale, nella pienezza della salvezza, bensì piuttosto l'introduzione della dimensione del mondo nel compimento della libertà del soggetto. Data l'importanza del concetto di libertà, il compimento del mondo diventa il compimento dell'opera comune di Dio e dell'uomo, quindi della storia. Le proposte di alcuni teologi, soprattutto di lingua tedesca, hanno provocato numerose voci di critica a riguardo. La polemica è stata rivolta non soltanto contro una manomissione dell'impostazione tradizionale, ma soprattutto, contro un nuovo fenomeno in teologia che comporta un eccessivo antropocentrismo.

Źródło:

Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 133-152
2080-6345

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Dogmatycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

O nielegalności „legalnego marksizmu” (S.N. Bułgakow i M.A. Bierdiajew)
On the Illegitimacy of the „Legal Marxism” (Sergei Bulgakov and Nicolai Berdyaev)

Autorzy:

Krasicki, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/18797142.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

rewolucja
duch
ekonomia
religia
marksizm
eschatologia
wolność
legalność
revolution
spirit
economy
religion
Marxism
eschatology
freedom
legalism

Opis:

The article deals with the question of how Sergei Bulgakov and Nicolai Berdyaev, two spokesmen of the so-called “legitimate Marxism,” approached Marx’s philosophy. The author tries to find out the reasons of their access to and then dismissal of the doctrine. While he stresses the complex character of the former, he also demonstrates that the latter was not a simple act of rejection but was connected with attempts to understand Marx’s socio-economic doctrine on the religious and metaphysical basis.

Źródło:

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 40, 1; 20-38
1689-4286

Pojawia się w:

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Locus horribilis pod zamkniętymi drzwiami. Trzy paralaktyczna Janusa Secundusa (el. I 5, II 5, III 1) wobec tradycji klasycznej
Locus horribilis behind the closed door. Three paraclausithyra by Johannes Secundus (el. I 5, II 5, III 1) in the light of classical traditio

Autorzy:

Urban-Godziek, Grażyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2013687.pdf

Data publikacji:

2014-06-02

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

paraklausithyron
elegia miłosna
Johannes Secundus
poezja nowołacińska
eschatologia elegijna
love elegy
Neo-Latin poetry
elegiac eschatology

Opis:

The article presents an elegiac motif of paraclausithyron (a song sung behind the closed door) in the poetical output of a Dutch Latinist, Johannes Secundus (1511−1536). The night vigil behind the closed door experienced by a rejected poet-lover who tries in vain to gain his beloved’s favour and access to her alcove is compared by the Roman elegiacs(Prop. II 17, Tib. I3) to the infernal torments of the mythical heroes: Tantalus, Ixion, Sisyphus and Tytios. Being very close to their goal, yet unable to get the object of their desire, they suffer a great anxiety. This kind of metaphor, taken probably from Lucretius, finds its continuation evenlater (Paulus Silentiarius), and is developed in the Renaissance poetry. Two scandalous paraclausithyra (el.II 5andIII 1) by Secundus –not yet analysed in the light of this convention − seem to be the settlement with ancient masters, who were proudly announcing that each girl could be conquered with their poems (Prop. III 2; Ovid.Am. II 1). At the same time, it is an ironic reinterpretation of Secundus’s own triumphalism, and of his previous belief in the power of his own poetry − the poetry which is actually more important than its subject matter − love. However, behind the closed door and in confrontation with the rival’s money, the song loses its supernatural power and the hurt feeling brings hellish torments to the poet. In the elegiac paraclausithyra the threshold of an inaccessible house defines the lover’s locus horribilis. Stayingin such an inferno brings the desire of revenge and the will to expose the guilty ones to eternal torment. This initiates an eschatological perspective (inscribed in the represented elegiac world), where true lovers receive the Elysian award, while their traitors and rivals − eternal punishment (Tib. I 3; Prop. IV 7, and others Renaissance elegiacs).

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 17-33
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Wybrane aspekty z przepowiadania św. Cezarego z Arles. Czy św. Cezary z Arles będzie nowym doktorem Kościoła?
Selected aspects from the preaching of St Caesarius of Arles. Is St Caesarius of Arles to be the new doctor of the Church?

Autorzy:

Pochwat, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571652.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

sprawiedliwość
miłosierdzie
eschatologia
społeczeństwo
modlitwa
Msza święta
chrzest
justice
mercy
eschatology
society
prayer
Holy Mass
baptism

Opis:

Święty Cezary z Arles (470–543) wielki kaznodzieja, duszpasterz, organizator życia kościelnego i monastycznego w Galii, pozostawił po sobie dzieła, których aktualność nie straciła swych walorów do dnia dzisiejszego. Znany jest na 5 kontynentach świata w 38 krajach, bardziej w ośrodkach naukowych niż wśród „zwykłych wiernych. Jego spuścizna literacka doczekała się wielu opracowań, gdzie środowisko polskich patrologów, może poszczycić się bogatą literaturą. Osoba biskupa Arles, jak i jego nauczanie jest godne uwagi, a praktyczne wskazania Cezarego mogą pomóc w rozwiązywaniu trudnych kwestii życia współczesnych chrześcijan.
St. Caesarius of Arles (470–543) a great preacher, pastor, organizer of church and monastic life in Gaul, left behind works, which are still of importance to us today. He is known on 5 continents of the world in 38 countries, more in research centers than among “ordinary” faithful. His literary heritage has been elaborated and studied much, where the Polish patrologists, have contributed greatly to it. The Bishop of Arles and his teaching is remarkable, and his practical suggestions can help in solving difficult life problems of modern Christians.

Źródło:

Polonia Sacra; 2019, 23, 4(58); 139-158
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Mirroring Cultural Fear, Anxiety and Dystopia in American Cinematography: The Movie “A.I.” (2001)
Strach kulturowy. Lęk i dystopia w kinematografii amerykańskiej. Film „A.I.” (2001)

Autorzy:

Pelea, Cringuta Irina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31339682.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

A.I.
apokalipsa
strach kulturowy
dehumanizacja
eschatologia
dziecko robot
apocalypse
cultural fear
dehumanization
eschatology
robot child

Opis:

Through this essay, we aim to provide a sociological and cultural analysis of how the film A.I. Artificial Intelligence, directed by Steven Spielberg, explores the subconscious and culturally specific Western fear of humanoid robots. While the background of the story tackles the problematics of the multilevel emotional relationship between robots and humans, the movie’s dystopian and apocalyptic discourse feeds the Western public’s increasing technophobia, by encompassing “fear” in its philosophical, social and cultural dimensions: “the loss of humanity,” “the imminence of disaster,” and “the apocalyptic and irreversible destruction of Earth.” Moreover, the film goes beyond the mere depiction of technophobia while subtly addressing some worldwide contemporary problems of high interest, such as pollution, starvation, overpopulation, or nature’s destruction on a global scale. In this eschatological, hopeless and post-human scenario, the depiction of David as a robot child expressing his eternal love for his distant adoptive human parents metaphorically illustrates the continuous altering of traditional human kinship, robotization, and alienation of the human race, which is on the verge of being enslaved by the technological wrath. However, David makes an allegorical transition from symbolizing the fearful Otherness to bringing the redemption of humanity’s vestige and marking the survival of the human species, albeit in a radically altered form: He becomes “the new human.”
W niniejszym eseju podejmuję próbę analizy kulturowej i socjologicznej sposobu w jaki film A.I. Sztuczna inteligencja Stevena Spielberga wykorzystuje temat typowego dla Zachodu, kulturowego i podświadomego strachu przed robotami o ludzkich kształtach. Narracja filmowa zasadniczo odwołuje się do kwestii wielowymiarowych relacji emocjonalnych pomiędzy ludzkimi robotami, zaś proponowany apokaliptyczny i dystopijny dyskurs podsyca technofobię zachodniej widowni, ukazując strach w jego wymiarze kulturowym, społecznym i filozoficznym: „zatracenie człowieczeństwa”, „nieuchronność katastrofy” i „nieuniknione zniszczenie Ziemi o charakterze apokalipsy”. Co więcej, film wykracza poza granice opisowe technofobii, nawiązując umiejętnie do globalnych problemów współczesnego świata, takich jak: zanieczyszczenie środowiska, klęski głodu, przeludnienie czy degradacja przyrody w skali planetarnej. W tym eschatologicznym i pozbawionym nadziei scenariuszu postać Davida sportretowanego jako dziecko-robot, które niezmiennie deklaruje swoją miłość do ludzkich – adopcyjnych i wstrzemięźliwych – rodziców, jest metaforyczną ilustracją postępującego rozkładu więzi rodzinnych, robotyzacji i alienacji rasy ludzkiej, będącej o krok od tego, by stała się niewolnikiem technologicznego złudzenia. Mimo tych wszystkich zagrożeń David przeżywa alegoryczną przemianę: z symboliczego, budzącego strach Obcego zamienia się w kogoś niosącego ratunek ludzkości i zapewniającego, na sposób nonkonformistyczny, przetrwanie gatunku ludzkiego – staje się „nowym człowiekiem”.

Źródło:

Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-22
2081-6774
2392-2419

Pojawia się w:

Colloquia Humanistica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 69.

Tytuł:

Eschatologia anglikańska
Anglican Eschatology

Autorzy:

Kopiec, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31343324.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

eschatologia
Kościół anglikański
anglikanizm
Reformacja
piekło
niebo
predestynacja
eschatology
Anglican Church
Anglicanism
Reformation
hell
heaven
predestination

Opis:

Eschatological question have a central place in the structure of faith. Asking about life after death is of deeply existential nature, connected with the most immanent human’s desires and hopes. In the structure of the theological systems of the Christian confessions however, eschatology stays behind, as it is treated as a non-scientific story. It concerns theology of all Christian churches. Anglican theology looks for the via media, a middle way between protestant and catholic traditions and compiles different trends of theological thinking. Its most appropriate description is provided by the rule of comprehensiveness, which means the inclusion into Anglican confession various attitudes toward theological questions. The rule of comprehensiveness refers also to the eschatology – within Anglican system one could find various images of heaven and hell and various ideas of life after death. Three main doctrines should be here enumerated – the universalism, which assumes salvation for all human beings, traditional belief on hell and the annihilation. Which one is preached depends often of the time and the social relation of epoch.

Źródło:

Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 133-149
2081-6731

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Ekumenicznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 70.

Tytuł:

Być z Bogiem w wieczność. Pojęcie raju w nauczaniu Jana Pawła II
To be with God in eternity. The concept of paradise in the teaching of John Paul II

Autorzy:

Nawracała, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/558540.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Gdańskie Seminarium Duchowne

Tematy:

eschatologia
Kościół
niebo
raj
świat
wspólnota
życie wieczne
Church
community
eschatology
eternal life
heaven
paradise
world

Opis:

Nauczanie Jana Pawła II jest bardzo bogate w różnorodne koncepcje teologiczne, które są podsumowaniem tego, co pojawiało się wcześniej w tradycji oraz pewnym otwarciem w poszukiwaniu nowych sformułowań dla wyrażenia wiary Kościoła. Przykład „raju” jest jednym z wielu pojęć, którymi papież się posługuje nadając mu przy tym różne znaczenia. Jan Paweł II używa go jako elementu klasycznego dla doktryny o rzeczach ostatecznych człowieka (obok śmierci, sądu i piekła), a w ten sposób nie zrywa z dziedzictwem wieków. Ubogaca je jednak o inne aspekty, które rzucają nowe światło na eschatologiczne spełnienie człowieka. Raj może oznaczać bardzo formalnie bycie z Bogiem człowieka odkupionego, wejście tegoż ostatniego we wspólnotę z innymi ludźmi (communio sanctorum) oraz z całym stworzeniem, a ostatecznie budowanie pełni Królestwa Bożego, czyli Kościół. Te wszystkie płaszczyzny się uzupełniają i nie powinny być sobie przeciwstawiane. Rozpatrywanie ich razem pozwala dostrzec złożoność nauczania Kościoła w tym, co klasycznie określa się mianem novissimi. Nie chodzi bowiem o zaspokajanie zwykłej ciekawości, lecz o próbę wyjaśnienia misterium. Ono samo ucieka od pełnego zrozumienia, ale nie jest absolutnie nieznane. Gwarancją i zadatkiem tej ostatecznej rzeczywistości są sakramenty, szczególnie Eucharystia. Człowiek może ten dar przyjąć i nim żyć, bo tylko wówczas przygotowuje sobie szczęście określane mianem raju lub nieba.
The teaching of John Paul II is very rich in various theological concepts which summarize everything that appeared in the tradition before and which are some opening in searching for new terms to express faith of the Church. The example of the concept of paradise is one of many notions that the Pope uses conferring various meanings to it. John Paul II uses the concept as a classical element for the doctrine about the ultimate things of a man (along with death, last judgment and hell) and he does not give up the century heritage. The Pope enriches it with other aspects that shed light on the man’s eschatological fulfillment. Paradise may mean a very formal being with God of a redeemed man, entering the community with other people (communio sanctorum) and all the creatures, and finally forming the entire Kingdom of God, i.e. the Church. All these planes complete one another and should not be opposed to one another. Analysing all of them together enables to perceive the complexity of the Church teaching in what is called novissimi, classically since it is not about meeting sheer curiosity but an attempt to explain the mystery. The mystery itself escapes from a full understanding, however is not unknown absolutely. The guarantee and deposit of this ultimate reality are sacraments, especially the Eucharist. The man may accept this gift and live with it as only then he prepares happiness for himself which is called paradise or heaven.

Źródło:

Studia Gdańskie; 2012, 30; 67-86
0137-4338

Pojawia się w:

Studia Gdańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 71.

Tytuł:

HOMO VIATOR. W DRODZE KU OJCZYŹNIE PRZYSZŁOŚCI
Homo Viator. On the way to the Fatherland of the future

Autorzy:

PĘDRAK, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/483411.pdf

Data publikacji:

2020-01-02

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

heaven
eternal life
pilgrimage
existence
eschatology
life goal
niebo
życie wieczne
pielgrzymowanie
egzystencja
eschatologia
cel życia

Opis:

Homo Viator. On the way to the Fatherland of the future Nowadays, people don’t think a lot about sense and meaning of life. Modern human usually avoids considerations of suffering, death and existence after death. The paper em- phasizes the main goal of every human being. It is know that believers have a hope for an eternal life which begins in this moment as an anticipation in Resurrected Christ. No one should be indifferent to this extraordinary promise. New eternal life with God is the result of including human being in the transcendental dialogue with his Creator. It is possible because of the human immortal soul and the holy grace. The article doesn’t take notice of the homeland in the sociological approach. It rather points out the hope of participating in the eternal fatherland - the heavenly home of Father. Author shows the theological un- derstanding of the terrestrial homeland in the context of future and absolute fatherland of saints. Our current homeland has a great function - by culture, education, historical contribution and by the many other factors, it prepares the actual human to fulfill his transcendental vocation. For believing human the terrestrial homeland is an necessary means in the pilgrimage to the eternal fatherland. Furthermore, in one of the aspects, the heaven will be a transformation of human existence, formed by the homeland’s factors, into the existence in glory of Christ.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 86-96
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 72.

Tytuł:

Janusza Stanisława Pasierba mistyczne inspiracje wizji człowieka
A vision of man according to Janusz Stanislaw Pasierb and its mystical inspirations

Autorzy:

Koprowski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/430956.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

God
man
mankind
world
mysticism
anthropology
love
eschatology
Bóg
człowiek
ludzkość
świat
mistycyzm
antropologia
miłość
eschatologia

Opis:

The article presents some reflections and thoughts of a contemporary Polish theologian, art historian and poet, Janusz Stanislaw Pasierb (1929−1993), concerning the Man-God relationship. In the pages of his masterpieces, especially those poetic, the author records the history of meetings between God and human beings; the history of departures, returns, visitations, sudden revelations, and indeed meditative concentration. It can all be perceived – and so it has been done – in the categories of mystique, which features mankind’s “breaking through” into the light of God’s presence. According to the intellectual and priest from Pelplin, a human being, as well as the world and reality – at least to some degree – seem to be rooted in a mystical experience, discovered to be the sanctified space of a potential contact with the transcendental Creator.
W artykule przedstawiono refleksje i spostrzeżenia współczesnego polskiego teologa, historyka sztuki i poety Janusza Stanisława Pasierba (1929−1993) na temat relacji Bóg – człowiek. Rejestrowaną przez niego na kartach swoich dzieł, zwłaszcza poetyckich, historię spotkań Boga z jednostką ludzką, odejść, powrotów, nawiedzeń, nagłych rewelacji i iście medytacyjnych skupień, można postrzegać w kategoriach mistyki, eksponującej „przedzieranie się” człowieka ku światłu Bożej obecności. W myśli pelplińskiego kapłana-intelektualisty człowiek, a także – przynajmniej w pewnym stopniu – świat, rzeczywistość zdają się być zakorzenione w doświadczeniu mistycznym, odkryte jako uświęcona przestrzeń potencjalnego kontaktu z transcendentnym Stwórcą.

Źródło:

Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 1; 17-54
0585-5470

Pojawia się w:

Studia Philosophiae Christianae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 73.

Tytuł:

Fantazmat czy doświadczenie rzeczywistości pozahistorycznej? Studium obrazu Wniebowzięcie zbawionych Jheronimusa Boscha z Palazzo Ducale w Wenecji
Fantasy or a transcendent experience? Study of the painting Ascent into Heaven by Jheronimus Bosch from the Palazzo Ducale in Venice

Autorzy:

Kubies, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1879796.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jheronimus Bosch
malarstwo niderlandzkie
eschatologia średniowieczna
aniołowie
tunel
światło
Early painting
medieval eschatology
angels
tunnel
light

Opis:

Tablica Wniebowzięcie zbawionych (88.8 x 39.9 cm; datacja dendrologiczna: 1482-1490) przechowywana w Palazzo Ducale w Wenecji, jest jedną z czterech tablic o tematyce eschatologicznej (pozostałe to: Raj ziemski, Upadek potępionych, Piekło), które prawdopodobnie w latach dwudziestych XVI wieku znajdowały się w zbiorach weneckiego kardynała Domenica Grimaniego. Tablice (oryginalny układ i funkcja pozostają nieznane) nie są sygnowane, a ich atrybucja Jheronimusowi Boschowi (ok. 1450-1516) zasadza się w głównej mierze na gruncie stylistycznym. W niniejszym studium Wniebowzięcie zbawionych jest sytuowane przede wszystkim w dwóch fundamentalnych dla badań ikonograficznych tego dzieła kontekstach: piśmiennictwa eschatologicznego i malarstwa niderlandzkiego/ flamandzkiego oraz w kontekście doświadczeń z pogranicza śmierci (near-death experiences - NDE). Odpowiedź na pytanie, czy wizja Jheronimusa Boscha jest fantazmatem, innymi słowy: imaginacją religijną, czy stoi za nią doświadczenie rzeczywistości pozahistorycznej, jest w istocie dwoista. Na podstawie danych przywołanych w studium, daje się uzasadnić treść obrazu z Palazzo Ducale poprzez odniesienie do najczęściej przytaczanych w literaturze przedmiotu źródeł inspiracji jego autora: obrazu Dierica Boutsa (lewe skrzydło Ołtarza Sądu Ostatecznego; Lille, Palais des Beaux Arts), iluminacji Simona Marmiona (Le livre des sept âges du monde; Bruksela, Bibliothèque royale de Belgique, Ms. 9047, fol. 12r) i piśmiennictwa Jana van Ruysbroeck (Dat rike der ghelieven). Jego treść daje się w równym stopniu uchwycić poprzez odwołanie się do roli wyobraźni artysty (kategorie inventio i fantasia), sięgającego do dostępnej mu wiedzy teologicznej, przyrodniczej oraz własnych doświadczeń optyczno-wizualnych. Powyższa linia interpretacyjna akcentująca oddziaływanie biblijnej logosfery (Ps 84,12; 104,2; Dn 2,22; Łk 16,22; 23,43; J 8,12; 12,36; 2 Kor 12,2; 1 Tm 6,15-16; 1 J 1,5; Ap 21,24), uwzględnia niepodważalne doświadczenia religijne malarza z ’s-Hertogenbosch wynikające z przynależności do Kościoła (liturgia, kazania, modlitwy). Czynnikiem o istotnym znaczeniu epistemologicznym rzutującym na odpowiedź na tytułowe pytanie studium jest nieweryfikowalny fakt ewentualnego osobistego doświadczenia transcendentnego Boscha, tym samym niemożliwa staje się ocena przekładu tego, co duchowe (przeżycie) na wizualne (obraz). Z kolei nie w pełni uchwytna naukowo natura NDE wyklucza włączenie tego zjawiska, pomimo odnotowanych podobieństw pomiędzy NDE a tablicą z Wenecji, w obszar wniosków końcowych.
The painting Ascent into Heaven (88.8 x 39.9 cm; dendrological dating: 1482-1490) kept in the Palazzo Ducale in Venice is one of the four eschatological panels (remaining three: Earthly Paradise, Fall of the Damned, Hell) which probably were in the collection of the Venetian Cardinal Domenico Grimani in the 1520s. The panels’ original arrangement and function are unknown. The paintings are not signed and their attribution to Jheronimus Bosch (c. 1450-1516 ) is based largely on the grounds of stylistic criteria. In the study I put Ascent into Heaven into two fundamental contexts for the iconographic analysis of this work: eschatological literature and Netherlandish/ Flemish painting and in the context of near-death experiences (NDE) as well. The answer to the question posed in the title of the study must remain twofold. On the basis of the data gathered in the study the content of the painting can be comprehended by reference to the most frequently quoted sources of inspiration for Bosch: one painting by Dieric Bouts (left wing of the Last Judgement Altarpiece; Lille, Palais des Beaux Arts), two illuminations by Simon Marmion (Le livre des sept Ages du monde; Brussels, Bibliothèque royale de Belgique, Ms. 9047, fols. IV & 12r) and a literary work Dat rike der ghelieven by Jan van Ruusbroec. Its content can be equally understood by reference to the role of the painter’s imagination (categories of inventio and fantasia), using his theological and astronomical knowledge. The above line of interpretation that emphasizes the influence of biblical logosphere, takes into account undeniable religious experience of the painter from ‘s-Hertogenbosch resulting from being a member of the Church. The factor of an epistemological importance which influences the form of the answer to the title question is hypothetical non-verifiable Bosch’s personal transcendental experience, thus it becomes impossible to evaluate the translation of what is spiritual (experience) into visual (image). Due to the elusive, not fully scientific nature of NDE this fenomenon should be excluded from the final conclusion.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 4; 5-37
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 74.

Tytuł:

Związek między grzechem i śmiercią w aktualnej refleksji teologicznej
The Relationship of Sin and Death in Current Theological Reflection

Autorzy:

Naumowicz, Cezary

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31233933.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

grzech
grzech pierworodny
śmierć
eschatologia
antropologia
teologia protestancka
sin
original sin
death
eschatology
anthropology
Protestant theology

Opis:

In Christian tradition death is seen as a result of original sin. The relationship of sin with death is a serious problem for modern man and also for theology. Death is seen as the inevitable consequence of our finitude. Liberal Protestant theology of the 19th century totally denied a cause and effect relationship between sin and physical death. Later Protestant development (W. Pannenberg, J. Moltmann) recognized that finitude does not always mean mortality. In Catholic theology the problem remains open as a subject of enquiry. Our physical death is the result of original sin: if not necessarily in itself as a biological phenomenon, certainly as human death, which we are aware of and which we experience as aggression against our existence. In Christ we receive the hope of definitive immortality and eternal life, though this can in no way be compared with original immortality, which is still at risk of being lost through sin.

Źródło:

Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 227-240
2080-6345

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Dogmatycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 75.

Tytuł:

Na granicy życia i śmierci… Motyw przejścia do wieczności w lirykach Kaspra Miaskowskiego

Autorzy:

Krawiec-Złotkowska, Krystyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32083703.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny

Tematy:

eschatology
life and death
lyricism
Miaskowski
Viae Dolorosae
ars bene moriendi
eschatologia
życie i śmierć
liryka

Opis:

W artykule omówiono motywy związane ze śmiercią, jakie można odnaleźć w poezji Kaspra Miaskowskiego. Autorka zastanawia się nad przekraczaniem przez duszę granicy między światem doczesnym a wiecznym. Zwraca uwagę na śmierć Chrystusa, poprzedzającą ją Pasję oraz współuczestnictwo w tych wydarzeniach Matki Zbawiciela. Następnie przedstawia kreacje śmierci grzeszników i analizuje rolę Maryi w dziele odkupienia – jest ona orędowniczką i pośredniczką między ludźmi a ich Stworzycielem. Ostatnią część studium poświęca śmierci chwalebnej i sposobie jej wizualizacji – jest on zgodny z zasadą ars bene moriendi. Zauważa, że barokowy poeta opisuje w topice laudacyjnej śmierć nie tylko osób wybitnych, lecz także swoich bliskich i krewnych.
The article discusses the motives related to death that can be found in the poetry of Kasper Miaskowski. The author reflects on the soul crossing the border between the temporal and the eternal world. It draws attention to the death of Christ, the Passion that preceded it, and the participation in these events of the Mother of the Savior. Then he presents the creations of the death of sinners and analyzes the role of Mary in the work of redemption – she is the intercessor and intermediary between people and their Creator. The last part of the study is devoted to glorious death and the way it is visualized – it is in line with the ars bene moriendi principle. He notices that the Baroque poet describes in laudatory topics not only the death of eminent people, but also of his relatives and relatives.

Źródło:

Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 74-92
2080-3400

Pojawia się w:

Język - Szkoła - Religia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 76.

Tytuł:

Tanatos w cyklu „Tułacze” Mariny i Siergieja Diaczenków

Autorzy:

Borowski, Marcin Maksymilian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2080446.pdf

Data publikacji:

2021-12-23

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

Dyachenko
death
eschatology
Wanderers
Gate-Keeper
Scar
Successor
Adventurer
Diaczenko
śmieć
eschatologia
Tułacze
Odźwierny
Szrama
Następca
Awanturnik

Opis:

Artykuł stanowi hermeneutyczne rozważania nad motywem śmierci w cyklu Tułacze Mariny i Siergieja Diaczenków. Cykl łączy nadrzędny temat eschatologiczny, który nie spełnia jedynie funkcji impresywno-rozrywkowej. Jest pretekstem, by sięgnąć do głębszych symbolicznych pokładów, postawić ważkie pytania o życie, by rozważać nad jego istotą i nad tym, co jest w nim najważniejsze z punktu widzenia jednostki czy całej ludzkości. Temat śmierci łączy się z trudnymi wyborami, pokonywaniem słabości, dowodzeniem, że losy świata mogą zależeć od decyzji jednostki, i z romantyczno-chrześcijańską ideą samopoświęcenia dla innych.
The article presents hermeneutic considerations on the motif of death in the Wanderers series written by Marina and Sergey Dyachenko. The cycle is connected via a prevailing eschatological theme that fulfills more than the conative and entertainment functions. It serves as a pretext to reach for deeper symbolic layers, pose important questions about life, reflect on its essence and what is its most important aspect from the point of view of both an individual and all mankind. The subject of death is combined with making difficult choices, overcoming weaknesses, proving that the fate of the world may depend on the decisions of the individual as well as with the romantic and Christian ideas of self-sacrifice for others.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2021, 9; 340-349
2353-4583
2449-7401

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 77.

Tytuł:

The Antichrist and His Plot Against Russia: Conspiracy Theories and Eschatology
Antychryst i jego spisek przeciwko Rosji: teorie spiskowe i eschatologia

Autorzy:

Dolińska-Rydzek, Magda

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31339676.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

Rosja posowiecka
eschatologia
teorie spiskowe
narracje apokaliptyczne
Antychryst
post-Soviet Russia
eschatology
conspiracy theories
apocalyptic narratives
Antichrist

Opis:

In post-Soviet Russia, there is a relatively widespread conviction that events such as the Bolshevik Revolution, World War II, and the collapse of the Soviet Union were not the results of historical contingency but of a complex vicious plot exercised by some evil forces aiming to destroy Russia. Depending on political needs, the enemy plotting against Russia has the face of a Jew, Muslim, Freemason, oligarch, or liberal, operating both from outside and inside of the country. Interestingly, many conservatives and religious fundamentalists seem to believe that the plot against Russia is orchestrated not by human agents but by the embodiment of all evil and the herald of the end of the world – the Antichrist. In my paper, I will address these beliefs and discuss the proximity between conspiracy theories and eschatological discourses. Referring to the literal meaning of the Greek word apokalypsis (to disclose, to unveil), I will attempt to explain the role of apocalyptic and conspiratorial narratives that offer to reveal the hidden reality behind what ordinary people can see. Also, I will demonstrate their implications in the broader context of the public discourse in contemporary Russia.
We współczesnej Rosji, podobnie jak w innych krajach, można zaobserwować rosnącą popularność teorii konspiracyjnych. Wiele osób jest przekonanych, że wydarzenia takie jak rewolucja bolszewicka, II wojna światowa czy upadek ZSRR nie były wynikiem przypadku, lecz skomplikowanego spisku, którego celem jest zniszczenie Rosji. W zależności od potrzeb politycznych wróg spiskujący przeciw Rosji ma twarz Żyda, muzułmanina, masona, oligarchy lub liberała, działającego zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz kraju. Co ciekawe, wielu rosyjskich prawosławnych fundamentalistów zdaje się wierzyć, że spisek przeciw Rosji nie jest dziełem ludzi, lecz Antychrysta – ostatecznego wroga chrześcijaństwa, który nie tylko uosabia wszelkie zło, ale też zwiastuje rychły koniec świata. W niniejszym artykule, odwołując się do dosłownego znaczenia greckiego słowa apokalypsis, czyli „odsłaniać, ujawniać”, zamierzam wykazać narracyjną bliskość teorii konspiracyjnych i dyskursów apokaliptycznych oraz omówić ich implikacje w kontekście debaty publicznej we współczesnej Rosji.

Źródło:

Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-18
2081-6774
2392-2419

Pojawia się w:

Colloquia Humanistica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 78.

Tytuł:

Ciało zmartwychwstałe w nauczaniu Ojców Apostolskich i św. Justyna
The Resurrected Body in the Teachings of Apostolic Fathers and of St Justin

Autorzy:

Szram, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31339894.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

ciało
zmartwychwstanie
eschatologia
antropologia
Ojcowie Apostolscy
Apologeci wczesnochrześcijańscy
body
resurrection
eschatology
anthropology
Apostolic Fathers
early-Christian apologists

Opis:

The article presents the teaching about the resurrected body in the 2nd century A. D. (Apostolic Fathers, Justin, Pseudo-Justin), up to the moment of the appearance of the first treatises devoted exclusively to resurrection; they were written by Athenagoras, Tertulian or Origen at the break of the 2nd century. On the basis of analysis of source texts the author puts forth the following theses:1. The conviction about Christ’s resurrection was transmitted as one of the main truths of faith that prophesized raising of the dead, although the argument also appeared that referred to the Incarnation of Logos as the event giving the human body exceptional dignity, as well as stressed the role of God the Father as the Author of the new creature in the ultimate times.2. Universality of resurrection as an act preceding the last judgment did not raise doubts in the authors of that period; however, they stressed rather the theological meaning and the salutary context of resurrection - that is, they understood it in the strict sense as the fact that just people will gain a new life in its fullness.3. In some authors, especially in St Justin, the millenary context can be seen, suggesting the existence of resurrection for the just, who will live in a thousand-year kingdom that will still be an earthly, but already renewed one; this resurrection will be supplemented by the fact that people will gain new features, proper for eternal life, which can be received only after bringing back to life all the remaining people deserving eternal punishment in ultimate times.4. In the discussed period spiritual understanding of resurrection was important. It was believed that in fact it begins with the baptism, and in ultimate times it only will be confirmed and supplemented by returning to human bodies. Moral conditions for receiving the new full life were important. Only those ones would attain it who would ‘keep their bodies chaste’; that is who would be faithful in their earthly lives to the grace received at the baptism.5. The authors writing in that period were not particularly interested in anthropology. From the middle of the 2nd century the dualism of Hellenic origin was in fact typical. It emphasized that man consists of an immortal soul and a mortal body; however, this relation is not commented on so widely as in later apologetic writings.6. Christian authors of the first two centuries A. D. most often used the phrase „ ἀνάστασιϛ νεκρῶν” for describing resurrection, and when they meant the resurrected body they more frequently used the term „ σάρξ” than „σῶμα”, although these terms had similar meanings and they were used interchangeably.7. Authors of that period did not consider the features of the resurrected body in detail. First of all they emphasized its immortality (ἀθανασία) and imperishableness (ἀφθαρσία).8. Most works coming from the discussed period contain criticism of the doketistic views or ones rejecting resurrection, which proves that from the very beginning there was a current in the Church that questioned the possibility that the human body could return to life.

Źródło:

Roczniki Historii Kościoła; 2009, 1; 5-31
2080-8526

Pojawia się w:

Roczniki Historii Kościoła

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 79.

Tytuł:

Religia, z którą można zrobić, co się chce. Recenzja książki Finis Christianismi: wybór pism Franza Overbecka
Religion which can be used to everything. A review of Franz Overbeck’s Finis Christianismi

Autorzy:

Jędrzejek, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1013505.pdf

Data publikacji:

2015-04-21

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Franz Overbeck
Hans Blumenberg
Karl Barth
finis Christianismi
political theology
eschatology
cultural Protestantism
teologia polityczna
eschatologia
protestantyzm kulturowy

Opis:

The aim of an article is to analyse a problem of belief and history in Franz Overbeck’s selected writings. Overbeck (1837–1905), a German theologian-agnostic and historian of Christianity, known also in regard to his close friendship with Friedrich Nietzsche, describes in his works the eschatological and countercultural dimension of an origin Christianity. During the history of the Church eschatology was slowly replaced by a conservative project with its aim to maintain and to stabilize the Western culture and civilization. For this reason Overbeck – defending Christianity as an integral cultural phenomenon and referring to its universalist heritage – criticizes representatives of the “cultural Protestantism” (A. Harnack) and post-Christian and nationalistic alternatives (P. Lagarde, D.F. Strauss). In my paper I argue that from the perspective of eschatological Christianity Overbeck’s remarks against traditionalistic, liberal and leftist political theology remain valid. I present also two separate ways of Overbeck’s reception in 20th-century German thought – a revival of Protestantism as a “state of exception” religion (K. Barth) and a critique of theology and a skeptical-ironic farewell to Christianity (H. Blumenberg).
Celem tej recenzji jest analiza problemu wiary i historii w wybranych pismach Franza Overbecka. Overbeck (1837–1905), niemiecki teolog-agnostyk, historyk chrześcijaństwa, przyjaciel Fryderyka Nietzschego, opisuje w swoich pracach eschatologiczny i kontrkulturowy wymiar pierwotnego chrześcijaństwa. Dzieje Kościoła opierają się według niego na powolnym wypieraniu eschatologii oraz zastąpieniu jej konserwatywnym projektem podtrzymywania i stabilizowania zachodniej kultury i cywilizacji. Z tego powodu Overbeck – broniąc integralności chrześcijaństwa jako kulturowego fenomenu oraz jego uniwersalistycznego dziedzictwa – krytykuje zarówno współczesny mu protestantyzm kulturowy (A. Harnack) jak i postchrześcijańskie i nacjonalistyczne alternatywy (D.F. Strauss, P. Lagarde). W artykule wskazuję na aktualność Overbeckowskich zastrzeżeń wobec wszelkiej – tradycjonalistycznej, liberalnej i lewicowej – teologii politycznej z punktu widzenia chrześcijaństwa zorientowanego na eschatologię. Analizuję również dwie ścieżki recepcji myśli Overbecka w dwudziestowiecznych Niemczech: próbę odnowienia protestantyzmu jako religii stanu wyjątkowego (K. Barth) oraz krytykę teologii i sceptyczno-ironiczne pożegnanie z chrześcijaństwem (H. Blumenberg).

Źródło:

Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130

Pojawia się w:

Praktyka Teoretyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 80.

Tytuł:

Cyprian Norwid w Crystal Palace albo czy istnieje światopogląd modernistyczny Norwida?
Cyprian Norwid in Crystal Palace or does the Norwid’s modern view of the world exist?

Autorzy:

Samsel, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/967375.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Fyodor Dostoevsky
Modernism
Romanticism
eschatology
Cyprian Norwid
Crystal Palace
fiodor dostojewski
crystal palace
modernizm
romantyzm
eschatologia
cyprian norwid

Opis:

The author of the article aims to add his voice to the debate (fundamental for the studies of Norwid) on the tangled historical and literary origin of Cyprian Norwid and methods of legitimising it: the romantic and modernist. Although the text is clearly seeking a new language to talk about Norwid’s association with the subsequent modernist era (to describe Norwid’s case the author uses the term “fuzzy modernism,” while calling the poet himself “ an eschatologist of modernism,” distinct in this respect from the apparently similar Fyodor Dostoyevsky – modernist eschatologist), the ultimate conclusion is the Polish poet should be placed in the contaminated trend. Also suggested is a need for a study of his literary works that would provide a double model of the nineteenth background of Norwid’s text: as romantic, and at the same time modernist. As a symbol of Norwid’s modernity’s the author chooses London’s Crystal Palace, a place that Norwid (like Dostoyevsky) visited between 3 and 13 December 1852.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 81.

Tytuł:

Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians

Autorzy:

Kucicki, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1051259.pdf

Data publikacji:

2015-12-12

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

paruzja
dzień Pański
eschatologia
Listy do Tesaloniczan
zmartwychwstanie
Parousia
the day of the Lord
eschatology
Thessalonians Letters
resurrection

Opis:

Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzonego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apoka¬liptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apokaliptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.

Źródło:

The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 47-67
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 82.

Tytuł:

Postmortem Punishment in the Parable of Lazarus and the Rich Man (Luke 16:19-31): Between Coherence and Indeterminacy of Luke’s Eschatology

Autorzy:

Szkredka, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044263.pdf

Data publikacji:

2019-12-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Łk 16:19-31
eschatologia
metalepsa
kara wieczna
niedookreśloność narracji
Luke 16:19-31
postmortem punishment
eschatology
indeterminacy
metalepsis

Opis:

Taking as its point of departure the commonly recognized tension between the image of postmortem punishment in Lk 16:19-31 and other Lukan conceptualizations of the afterlife, the article examines the said image against the background of Luke’s overall eschatology. In the first step, both Luke’s bipolar ideological horizon and the conjunction of eschatology and wealth ethics are brought to light, demonstrating general coherence between the parable and Luke’s eschatological perspective. The parable’s presentation of the post-mortem punishment as immediate and final is affirmed. In the second step, elements of indeterminacy in Luke’s eschatological perspective are explored. Through the workings of metalepsis, the rich texture of Luke’s narrative is shown to generate additional possibilities for interpreting the rich man’s punishment. It follows that the precise nature of the punishment – its final as opposed to intermediate character – cannot be said to be completely unambiguous.
Biorąc za punkt wyjścia powszechnie znany brak spójności pomiędzy obrazem kary pośmiertnej zawartym w przypowieści o ubogim Łazarzu (Łk 16:19-31) a innymi Łukaszowymi konceptualizacjami życia pozagrobowego, autor artykułu bada wspomniany obraz w relacji do ogólnego tła Łukaszowej eschatologii. W pierwszej części zostają wydobyte na światło zarówno dwubiegunowy horyzont ideologiczny Łukasza jak i powiązanie eschatologii z etyką dóbr materialnych. Ujawniona zostaje w ten sposób ogólna spójność pomiędzy przypowieścią a Łukaszową perspektywą eschatologiczną. Kara pośmiertna zostaje ukazana jako natychmiastowa i ostateczna. W drugiej części zostają wyeksponowane elementy niedookreśloności obecne w Łukaszowej eschatologii. Ukazane zostaje jak bogata struktura Łukaszowej narracji pozwala na generowanie dodatkowych możliwości interpretacji pozagrobowych cierpień bogacza. W rezultacie, precyzyjna kwalifikacja kary jako ostatecznej, czyli nie tymczasowej, nie daje się orzec w sposób zupełnie jednoznaczny.

Źródło:

Verbum Vitae; 2019, 36; 109-132
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 83.

Tytuł:

Natura Piekła

Autorzy:

Zieja, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/560670.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu

Tematy:

Hell
damnation
eschatology
eternal life
torments of Hell
eternal punishment
Piekło
potępienie
eschatologia
życie wieczne
męki piekielne
kara wieczna

Opis:

Faith in eternal life is the foundation of Catholic doctrine. The message of this doctrine indicates that the final fate of every human being is Death, God's Judgment, Heaven or Hell. Jesus Christ proclaimed that the Kingdom of Heaven is the destiny of all people. Through his Passion, death and resurrection, he opened the "gates of heaven" for us, giving everyone the opportunity for salvation. Everyone who has the gift of free will can, however, reject God and His offer of salvation, thus condemning himself. The condition of hell and heaven is eternal and changeless. After death, people pass in a completely different way of life where there is no time, but only eternity. The essence of hell's punishment is the lack of God who is eternal love and goodness. The impossibility of being with God is the cause of eternal suffering.
Wiara w życie wieczne jest podstawą katolickiej doktryny. Nauka z niej płynąca wskazuje, że ostatecznym losem każdego człowieka jest Śmierć, Sąd Boży, Niebo albo Piekło. Jezus Chrystus głosił, że Królestwo Niebieskie jest przeznaczeniem wszystkich ludzi. Przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie otworzył przed nami „bramy nieba” dając każdemu człowiekowi możliwość zbawienia. Każdy człowiek obdarzony darem wolnej woli może, jednakże odrzucić Boga i Jego propozycję zbawienia, skazując się tym samym na potępienie. Stan piekła jak i również nieba jest wieczny i niezmienny. Po śmierci człowiek przechodzi bowiem w zupełnie odmienny sposób bytowania, gdzie nie ma już czasu, jest tylko wieczność. Istotą kary piekła jest brak doświadczenia Boga, brak obecności Boga, który jest wieczną miłością i dobrem. Takie oddzielenie powoduje wieczne cierpienie.

Źródło:

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626

Pojawia się w:

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 84.

Tytuł:

Последние времена этого мира в богословской мысли преподобного Иустина Поповича
The Last Times of This World in Theological Thought Venerable Justin Popovich
Czasy ostateczne w refleksji teologicznej czcigodnego Justina Popovicia

Autorzy:

Sashko, Iryna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1727474.pdf

Data publikacji:

2021-09-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

eschatologia
Paruzja
Sąd Ostateczny
Antychryst
rekapitulacja
św. Justyn Popović
eschatology
Parusia
the Last Judgment
Antichrist
anakefalaiosis
Venerable Justin Popovich

Opis:

Учение о последних временах этого мира преподобного Иустина Поповича концентрируется прежде всего вокруг знаков, возвещающих конец света, к которым относится проповедь Евангелия всем народам, обращение Израиля ко Христу, появление Антихриста, космическая катастрофа, а также небесное знамение креста накануне Второго Пришествия Спасителя. По мнению преподобного Иустина, наиболее трагическим моментом в конце этого мира будет появление Антихриста, в котором все зло достигнет своего апогею. Исходя от Священного Писания, а также трудов Отцов Церкви, архимандрит Иустин рассуждает о воскрешении человеческого тела, а также об анакефалаиосисе всего тварного под главою Христом, кода лишь Бог «будет все во всем» (1 Кор. 15,28). Для архимандрита Иустина самым большим даром Воскресшего Богочеловка естеству человеческому является бессмертие тела и материи.
Nauczanie św. Justyna Popovicia o czasach ostatecznych jest skoncentrowane przede wszystkim wokół znaków zapowiadających koniec świata, do których należy głoszenie Ewangelii wszystkim narodom, nawrócenie Izraela do Chrystusa, pojawienie się Antychrysta, katastrofa kosmiczna, a także niebiański znak krzyża w przeddzień powtórnego przyjścia Zbawiciela. Zdaniem św. Justyna Popovicia najtragiczniejszym momentem na końcu tego świata będzie pojawienie się Antychrysta, w którym wszelkie zło osiągnie swój punkt kulminacyjny. W oparciu o Pismo Święte oraz nauczanie Ojców Kościoła, archimandryta Justyn rozmyśla o zmartwychwstaniu ludzkiego ciała, a także rekapitulacji całego stworzenia pod panowaniem Chrystusa, gdy Bóg „będzie wszystkim we wszystkich” (1 Kor 15,28). Według archimandryty Justyna największym darem Zmartwychwstałego Bogoczłowieka dla ludzkości jest nieśmiertelność ciała oraz materii.
The doctrine of the last times of this world of the Monk Justin Popovich concentrates primarily around the signs announcing the end of the world, which include the preaching of the Gospel to all nations, the conversion of Israel to Christ, the appearance of the Antichrist, a cosmic catastrophe, and also the heavenly sign of the cross on the eve of the Second Coming of the Savior.  According to the Monk Justin, the most tragic moment at the end of this world will be the appearance of the Antichrist, in which all evil will reach its apogee.  Proceeding from the Holy Scriptures, as well as the works of the Church Fathers, Archimandrite Justin discusses the resurrection of the human body, as well as the anakefalaiosis of everything created under the head of Christ, when only God “will be all in all” (1 Cor. 15:28).  For Archimandrite Justin, the greatest gift of the Risen God-Man to human nature is the immortality of body and matter.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 79-89
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 85.

Tytuł:

Тайна Евхаристии в богословии митрополита Иоанна Зизиуласа
The Mystery of the Eucharist in the Theology of Metropolitan John Zizioulas
Misterium Eucharystii w teologii metropolity Johna Zizioulasa

Autorzy:

Sashko, Irina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038149.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Eucharystia
Kościół
chrzest
sakramenty
biskup
Królestwo Niebieskie
eklezjologia
eschatologia
Eucharist
Church
baptism
sacraments
bishop
the Kingdom of Heaven
ecclesiology
eschatology

Opis:

Eklezjologia eucharystyczna metropolity Johna Zizioulasa uwzględnia wielowiekowe doświadczenie chrześcijaństwa wschodniego. Wychodząc od Pisma Świętego i tekstów Ojców Kościoła, metropolita Pergamonu uwzględnia prawosławną tradycję duchową oraz liturgiczną. Dla Zizioulasa Eucharystia jest „misterium Chrystusowym”; sakramentem, z którego wypływają i do którego prowadzą zarówno inne sakramenty, jak też wszystkie działania i wyzwania Kościoła. Boska Liturgia stanowi podstawę struktury Kościoła, gdyż pełni funkcję eklezjotwórczą. Wszędzie tam, gdzie jest celebrowana Boska Liturgia na czele z miejscowym biskupem, jest pełnia (gr. πλήρωμα [plērōma]) Kościoła. Ponadto Eucharystia, mając charakter eschatologiczny, zwiastuje nadejście Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
The Eucharistic ecclesiology of the metropolitan John Zizioulas provides for centuries-old Eastern Church experience. Taking into account the Holy Scripture and the teaching of the Church Fathers the theological work of Metropolitan of Pergamon has focused upon the Orthodox spiritual and liturgical tradition. According to Zizioulas the Eucharist is the “Christ mystery,” the sacrament that on one hand is the source of other sacraments and on the other hand leads us to the other sacraments. He understands the Divine Liturgy as the foundation of the structure of the Church because it has the ecclesiological function. In every place where the Divine Liturgy is being celebrated with the local Bishop, there is the fullness of the Church (in Greek: πλήρωμα [plêrôma]). Moreover, the Eucharist with its eschatological meaning annunciates the New Heaven and the New Earth.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 149-160
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 86.

Tytuł:

Koncepcja kary a hipoteza apokatastazy w eschatologii Grzegorza z Nyssy
Concept of Penalty and Hypothesis of Apocatastasis in the Eschatology of Gregory of Nyssa

Autorzy:

Szram, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044277.pdf

Data publikacji:

2019-12-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Grzegorz z Nyssy
eschatologia
apokatastaza
kara pośmiertna
sąd ostateczny
Gregory of Nyssa
eschatology
apocatastasis
punishment in a future life
final judgment

Opis:

Kwestia rozumienia pojęcia apokatastazy przez Grzegorza z Nyssy nie jest łatwa do interpretacji. Teksty źródłowe nie są jednoznaczne, a czasem nawet sprzeczne, i mogą budzić wątpliwości co do autentyczności. Niniejszy artykuł, na podstawie zachowanej spuścizny Grzegorza oraz współczesnej literatury naukowej, próbuje udzielić odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób Grzegorz rozumiał biblijne przekazy o wiecznym potępieniu?; jak pojmował zagadnienie kary pośmiertnej?; jak rozumiał sąd szczegółowy i ostateczny?; oraz jak godził wszystkie te kwestie z nauką o apokatastazie? W pismach Grzegorza dominowało przekonanie o tymczasowości i leczniczym charakterze pośmiertnych kar. Będą ona miały charakter poprawczy i powinny trwać tylko tyle, i aż tak długo, ile będzie tego wymagać pełne oczyszczenie z pozostałości grzechu. Pozostaje kwestią nie do końca jasną, czy kara będzie miała charakter przejściowy także dla zatwardziałych grzeszników i czy Grzegorz dopuszczał dla nich wieczne potępienie. W eschatologii Grzegorza stale jest obecne dynamiczne napięcie między zbawczą łaską Boga skierowaną do całej ludzkości a ludzką wolnością i odpowiedzialnością, której Nysseńczyk nigdy nie próbował podważać. W próbie rozwiązania tej aporii przez Grzegorza centrum ciężkości przechyla się w stronę ostatecznego miłosierdzia i powszechnej woli zbawczej Boga. Chociaż przesłanki do wyrażenia tego przekonania Grzegorz czerpał z filozofii platońskiej, to jednak jego nadzieja na powrót wszystkich do Boga zakorzeniona była ostatecznie w argumentach teologicznych: wszechmocy i nieskończonej dobroci i miłosierdziu Boga oraz w zmartwychwstaniu Chrystusa.
The issue of comprehension of the concept of apocatastasis by Gregory of Nyssa is not easy to infer. The source texts are not explicit and sometimes even contradictory, and may raise reservations about their authenticity. The following article, based on the preserved legacy of Gregory the Great and modern scientific literature, attempts to answer the subsequent questions: in what manner did Gregory understand the biblical message of eternal damnation; how did he comprehend the subject of the after death penalty; in what way did he perceive the particular and the final judgment and by what means did he resolve all these issues with the hypothesis of apokatastasis? Gregory’s writings were dominated by the idea of temporariness and curative character of posthumous punishments. They will have a corrective character and should last only as long as it is required in order to completely cleanse soul of the remnants of sin. It remains uncertain whether punishment will be temporary also in the case of hardened sinners and whether Gregory considered for them eternal condemnation. In Gregory’s eschatology, a constant vibrant tension between the addressed to all humanity God’s salvific grace and human freedom and responsibility is present, which the Nyssenian never tried to undermine. In Gregory’s attempt to solve this aporia, his concepts seem to lean towards the final mercy solution and universal God’s salvific will. Although Gregory derived the premises for expressing this belief from Platonic philosophy, his hope for the return of everyone to God was ultimately rooted in theological arguments: omnipotence and the infinite goodness and mercy of God, and in the resurrection of Christ.

Źródło:

Verbum Vitae; 2019, 36; 183-215
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 87.

Tytuł:

„Mors est a vita discedere”. Teologiczna koncepcja śmierci w nauczaniu Orygenesa
"Mors est a vita discedere." The Theological Concept of the Death in the Teaching of Origen

Autorzy:

Duda, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1622046.pdf

Data publikacji:

2013-12-14

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Orygenes
teologia patrystyczna
soteriologia
interpretacja alegoryczna
grzech
eschatologia
Kościół pierwszych wieków
Origen
patristic theology
soteriology
allegorical interpretation
sin
eschatology
early Church

Opis:

Origen from Alexandria (†253), one of the most eminent early Christian writers, is the pioneer of a very interesting theological conception of death. It is connected with his general soteriology doctrine. In the Christocentric theology of Origen, not so much death but Life itself, the synonym of the Savior, determines the principle of his interests, scientific research, and teaching. Death is a departure from Life. It separates us from God and connects with the reality destined to be doomed. The allegorical method used by the Alexandrian enabled him to identify the expression “death” with the Devil. Origen created the so-called doctrine of three kinds of death. First of them is the physical death. It is a consequence of the “paradise sin” and refers to all people. According to the classical definition, it is a separation of the soul from the body. The second one is the death by sin which leads to annihilation. The third one is the death for sin which means eternal happiness in heaven and coming back to the origins of life together with Christ. Origen hopes that at the end of times death will be conquered as the „last enemy”, and all human beings, submitted to it until now, will be purified and will return to the original unity with the Lord.

Źródło:

Verbum Vitae; 2013, 24; 197-217
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 88.

Tytuł:

Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii
Christian Eschatology in a Homily’s Contents

Autorzy:

Dyk, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036149.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

eschatologia
homilia
Paruzja
misterium Chrystusa
celebracja liturgiczna
życie chrześcijanina
Eschatology
homily
Parousia
mystery of Christ
liturgical celebration
a Christian’s life

Opis:

Eschatologia w homilii to nie tylko przekaz doktryny o ziemskim kresie człowieka i świata. Homilijne głoszenie treści eschatologicznych to także przepowiadanie misterium Chrystusa, w którym zostały zainaugurowane czasy ostateczne; to pokazywanie, jak owe ostateczne czasy stają się rzeczywistością w celebracji liturgicznej; to wezwanie do włączenia się w ową nowość królestwa Bożego poprzez partycypację chrześcijanina w etosie Trójcy Przenajświętszej i postępowanie według obyczajów Bożych. Eschatologia dotyczy zatem nie tylko przyszłości, lecz także teraźniejszości – dotyczy liturgii, życia i moralności. Dzięki takiemu powiązaniu tych dwóch rzeczywistości chrześcijanin odkrywa głębszy wymiar swej egzystencji – odkrywa jej sens i jest umocniony w nadziei na pełną realizację Królestwa. Nadzieja eschatologiczna nie pomniejsza bowiem znaczenia obowiązków ziemskich, ale raczej daje nowe motywy do podjęcia ich realizacji.
Eschatology in a homily is not simply a transfer of doctrine about the earth and mankind’s end. Preaching a homily containing eschatology is also proclaiming the mystery of Christ, who has inaugurated the end times. A homily must show how these final times have become a reality in the celebration of the liturgy, and a call to become part of this novel Kingdom of God by participating in the Christian ethos of the Holy Trinity and acting in accord to the ways of God. Therefore, eschatology not only concerns the future, but also the present – it concerns the liturgy, life and morality. Thanks to such a combination of these two realities, a Christian discovers the deeper dimension of his existence – he discovers its meaning and is strengthened in the hope of the full realization of the Kingdom. Eschatological hope does not diminish the significance of earthly responsibility, but rather gives us new motives for completing them.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 45-57
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 89.

Tytuł:

«Figli della luce e figli del giorno» (1Ts 5,5): il fondamento kerygmatico dell’essere Cristiani
Dzieci światłości i dzieci dnia” (1 Tes 5,5): kerygmatyczny fundament bycia chrześcijaninem.

Autorzy:

Cesarale, Enrichetta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596633.pdf

Data publikacji:

2020-12-10

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

qualitative eschatology
kerygma
children of light
children of the day
gospel
ontology
eschatologia jakościowa
kerygmat
dzieci światła
dzieci dnia
ewangelia
ontologia

Opis:

The article reflects on the “actual aspect”, that is, the “real now”, the “hour of salvation”, as described by St. Paul, who sees parousia as a new way of understanding the eschatology rooted in the ordinary “now” life of the Christians. Jesus’ resurrection is an event par excellence dependent solely on the action of God’s power in history. Hence the end of the times, which is the end of time, is something already present within history and within the passage of time. The article also introduces and deepens one of the intuitions of the biblical scholar Ugo Vani SJ, which concerns the so-called “qualitative”, “vertical” eschatology. It refers to the change of perspective brought about by the event of Christ’s death and resurrection, which highlights the Christian experience of “being saved”. This experience characterizes “eschatological tension” as the tension between the “not yet” and “already” being saved. Finally, the article examines 1 Thess. 5: 1-11. Its aim is to discover the kerygmatic value of the Gospel of Paul and the ontology of the baptized contained in the statement “we are children of light and children of the day” (1 Thess 5: 5).
W artykule zostaje podjęta refleksja nad „aktualnym aspektem”, czyli „rzeczywistym teraz”, „godziną zbawienia”, tak, jak jest to ujęte przez św. Pawła, który postrzega paruzję jako nowy sposób rozumienia eschatologii zakorzenionej w zwyczajnym „dziś” życia chrześcijan. Zmartwychwstanie Jezusa jest wydarzeniem par excellence zależnym wyłącznie od działania mocy Boga w historii. Stąd koniec czasów, który jest końcem czasu, jest czymś już obecnym wewnątrz historii i wewnątrz upływającego czasu. Artykuł przybliża i pogłębia także jedną z intuicji biblisty Ugo Vaniego SJ, która dotyczy tzw. „eschatologii jakościowej”, „wertykalnej”. Odnosi się ona do zmiany perspektywy, jakiej dokonuje wydarzenie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, które uwydatnia właściwe dla chrześcijanin doświadczenie „bycia zbawionym”. Doświadczenie to charakteryzuje „napięcie eschatologiczne” jako napięcie między „jeszcze nie” i „już” bycia zbawionym. W niniejszym artykule zostaje przeprowadzona wreszcie analiza fragmentu 1 Tes 5, 1-11. Jej celem jest odkrycie wartości kerygmatycznej ewangelii Pawła i ontologii ochrzczonego zawartej w stwierdzeniu: „jesteśmy dziećmi światła i dziećmi dnia” (1 Tes 5, 5).

Źródło:

Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 213-232
1642-5650
2720-1686

Pojawia się w:

Studia Bobolanum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 90.

Tytuł:

SZTUKA SAKRALNA A PRZEŻYCIE TANATOLOGICZNE – ASPEKT TEOLOGICZNO-PEDAGOGICZNY
SACRED ART AND THANATOLOGICAL EXPERIENCE – PEDAGOGICAL AND THEOLOGICAL ASPECT

Autorzy:

Ruman, Natalia Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/549930.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

edukacja alternatywna kształcenie
wychowanie
kultura
sztuka
sens życia
tanatologia
eschatologia
alternative education
education
culture
art
the meaning of life
thanatology
eschatology

Opis:

Wychowanie przez sztukę mające prowadzić do rozwoju człowieka, do równowagi funkcji intelektualnych, emocjonalnych i motywacyjno-wolitywnych, jest często pomijanym aspektem. Sztuka powinna opanować nasze życie. Świat wyobraźni formowany jest od dzieciństwa, poddawany różnym perturbacjom, różnicuje się w trakcie dorastania i doświadczeń. Są to również doświadczenia przykre, smutne, trudne. Sztuka sakralna nie pomija takich doznań w życiu człowieka. Przedstawia śmierć często w taki sposób, by odbiorcę zachęcić do refleksji i wzbogacić jego życie. Sztuka wtedy staje się narzędziem ogólnego kształtowania człowieka, które ma umożliwić mu życie w sposób spontaniczny i twórczy, a także pomóc osiągnąć harmonię życia zmysłowego, uczuciowego i intelektualnego.
Education through art, which is to lead to human development and to balance intellectual, emotional and motivational-volitional aspects, is often overlooked problem. Art should control our lives. World of imagination is formed since childhood, subjected to various perturbations and differentiated during adolescence and experiences. These are also the experience unpleasant, sad and difficult. Sacred art does not ignore such sensations in human life. It represents death, which is a taboo subject, in such a way as to encourage the recipient to reflect and enrich his or her life. Therefore art becomes a tool for the overall development of human beings which is to enable man to live in a spontaneous and creative way and to help achieve harmony of sensual, emotional and intellectual life.

Źródło:

Forum Pedagogiczne; 2015, 1; 135-145
2083-6325

Pojawia się w:

Forum Pedagogiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 91.

Tytuł:

Auferstehung im Tod und Vollendung der Welt im Lichte der individuellen Eschatologie von Gisbert Greshake
Zmartwychwstanie w śmierci i dopełnienie świata w świetle indywidualnej eschatologii Gisberta Greshake
Resurrection in death and the addition of the world in the light of individual eschatology by Gisbert Greshake

Autorzy:

Nowak, Joachim

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595462.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

eschatologia indywidualna, Gisbert Greshake, zmartwychwstanie w śmierci, dopełnienie świata
individual eschatology, Gisbert Greshake, resurrection in death, the addition of the world

Opis:

G. Greshake jest przodującym teologiem niemieckim w dyskusji na temat zmartwychwstania w chwili śmierci. Broni on tezy, że śmierć łączy się ze zmartwychwstaniem, które dokonuje się w momencie śmierci. Teza ta podtrzymuje konsekwentnie jedność człowieka, która nie zostaje zniszczona nawet w śmierci. Człowiek w dokonującym się w śmierci spotkaniu z Bogiem jest tym, czym był w swej „cielesności”. W tym ujęciu dusza niesie w sobie wskrzeszone, uwielbione ciało, a przez to dawny swój światowy wyraz. Bóg dopełnia więc w zmartwychwstaniu to, co człowiek czynił i w końcu zrealizował w ziemskim życiu. Greshake zwraca także uwagę na pewny stan pośredni, co wynika stąd, że umarli nie osiągają swej pełni w chwili zmartwychwstania, lecz czekają jeszcze na żyjących. Niemiecki teolog uzasadnia to faktem oczekiwania zmartwychwstałych w śmierci na dopełnienie świata.
Gisbert Greshake is a leading German theologian in discussions about resurrection at the moment of death. He defends the thesis that death connects with resurrection, which happens at the moment of death. Consequently this thesis supports man’s unity, which is not destroyed even in death. During death, man meets with God the same as he was in his “corporeality”. In this view the soul carries in himself the revived and adored body, and through this his past world expression. God concludes in the resurrection what man did and realized in his earthly life. Greshake pays attention to one intermediate state, of which the results from this are that the departed people do not reach their fulfillment at the moment of resurrection and rather wait for living people. The German theologian’s justification is due to the fact that the expectation of those risen in death are for the addition of the world.

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 119-132
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 92.

Tytuł:

Wolna wola i idea Sądu Ostatecznego
Free Will and the Idea of the Last Judgement

Autorzy:

JUDYCKI, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/488401.pdf

Data publikacji:

2017-12-20

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

wolna wola
zło i dobro moralne
Sąd Ostateczny
eschatologia chrześcijańska
free will
moral good and moral evil
Last Judgement
Christian eschatology

Opis:

W artykule jego autor stara się wykazać, że jeśli istnieje wolna wola, której efektami są dobro lub zło, to musi istnieć również i Sąd Ostateczny, gdyż musi istnieć odpowiednie rozliczenie uczynionego dobra lub zła. Istnienie wolnej woli, mogącej wytwarzać dobro i zło, byłoby czymś całkowicie anomalnym i bezcelowym, gdyby nie istniał Sąd Ostateczny, a w świecie, jak widzimy, nie ma rzeczy bezcelowych. Uzasadniana jest także zależność odwrotna: jeśli w dziejach kultur ludzkich, w dziejach systemów religijnych, od bardzo dawnych czasów, przynajmniej od starożytnego Egiptu, funkcjonuje przekonanie o sądzie, któremu podlegają osoby umierające, to taki sąd ma sens tylko wtedy, gdy osoby te posiadały wolną wolę w czynieniu dobra lub zła. W ten sposób idea Sądu Ostatecznego wspiera przekonanie, że istnieje wolna wola.
In his article, the author seeks to demonstrate that if there is a free will that results in good or evil, there must also be a Last Judgment, as there must be a proper settlement of the good or evil done. The existence of free will, which can produce good and evil, would be completely anomalous and pointless if there were no Last Judgment, and there are no pointless things in the world as we see it. The converse is also justified: if in the history of human cultures—in the history of religious systems since ancient times, at least from ancient Egypt—there is a belief in a court to which dying persons are subject, such a judgment only makes sense when people have free will to do good or evil. Thus, the idea of the Last Judgment supports the belief that free will exists.

Źródło:

Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 137-149
0035-7685

Pojawia się w:

Roczniki Filozoficzne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 93.

Tytuł:

ЭСХ АТОЛОГИЯ В НАРОДНОБИБЛЕЙСКОЙ ТРАДИЦИИ БЕЛОРУСОВ (ПО СОВРЕМЕННЫМ ЗАПИСЯМ)

Autorzy:

Szwed, Inna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/681394.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

eschatology, signs of the end of the world, the People’s Bible, Belarusian folklore
eschatologia, znaki końca świata, Biblia ludowa, folklor białoruski.

Opis:

The paper analyses several modern Belarusian peasant eschatological narratives. The presented sources show that traditional apocalyptic characters and plots are organically intertwined with rationalistic notions of environmental and social disasters and thus tend to offer a logical explanation of the depicted events. In the eschatological narratives, which prevail in urban environment, rationalistic interpretations displace the pre-existing mythological and religious motivations of Doomsday. The mythologised and rationalistic interpretations emphasise people’s responsibility for the end of the world – a global catastrophe that could be caused by supernatural powers, natural or man-made causes, directly or indirectly imposed on sinners.
Artykuł poddaje analizie kilka współczesnych białoruskich ludowych narratywów eschatologicznych. Materiały źródłowe świadczą o organicznym przeplątaniu apokaliptycznych motywów i postaci z racjonalizującymi ideami o ekologicznych lub społecznych katastrofach, co stanowi próbę znalezienia logicznego objaśnienia przedstawionych wydarzeń. W zbadanych narratywach eschatologicznych, powstałych w urbanizowanym społeczeństwie, interpretacje racjonalistyczne wypierają wcześniejsze mitologiczne i religijne motywacje w narracjach apokaliptycznych. Zarówno mitologiczne, jak i racjonalistyczne interpretacje wywodzą ludzką odpowiedzialność za koniec świata.

Źródło:

Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2016, 5
2449-8297

Pojawia się w:

Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 94.

Tytuł:

„Zaiste przyjdę niebawem” (Ap 22,20). Kilka refleksji nad eschatologią Apokalipsy św. Jana
“I will come soon”(Rev 22:20). Some reflections on the eschatology of the Apocalypse of St. John

Autorzy:

Karczewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040895.pdf

Data publikacji:

2021-12-02

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Apocalypse of St. John
Eschatology of Rev.
Prophetism of Rev
Theology of Rev
Apokalipsa św. Jana
Eschatologia Ap
Profetyzm Ap
Teolgoia Ap

Opis:

Apokalipsa św. Jana zachwyca bogactwem i głębią treści eschatologicznych. Jednak aktualnie, w przestrzeni teologiczno-biblijnej refleksji naukowej tematy eschatologiczne nie są podejmowane zbyt często.  Refleksje zawarte w tym artykule stanowią formę wskazówek o charakterze metodologicznym. Dotyczą one procesu odczytywania eschatologii Ap. Nie można jej interpretować w oderwaniu od badań o charakterze historyczno-literackim czy badań nad etyką ksiegi. Należy uwzględnić także specyficzny charakter profetyzmu Ap. Jednak centralne miejsce zajmują w Ap treści eschatologiczne. Aby interpretować je właściwie  warto uwzględnić niektóre postulaty. Należą do nich: zwrócenie uwagi na  dynamikę eschatologiczną Ap, uwzględnienie wieloznaczności niektórych symboli oraz odczytanie eschatologii księgi w relacji do jej oryginalnej chrystologii i eklezjologii.
The Apocalypse of St. Jana delights with the richness of eschatological content. However, the eschatological themes of the Apocalypse are not a frequent subject of scientific study. The reflections contained in this article take the form of methodological guidelines. They concern the process of interpreting the eschatology of Apocalypse. The Apocalypse should not be interpreted in isolation from historical and literary research. It should also not be interpreted in isolation from ethical research. It should also take into account the specific nature of prophetism of Apocalypse. Eschatological contents contain an important place in this book. In order to interpret them properly, it is necessary note i.a.: eschatological dynamics of the Apocalypse; the ambiguity of some symbols;  the relation of eschatology to christology and ecclesiology.

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 215-232
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 95.

Tytuł:

Transformacja kosmosu w literaturze międzytestamentalnej
The Transformation of the Universe in the Intertestamental Literature

Autorzy:

Parchem, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1621161.pdf

Data publikacji:

2017-05-18

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

transformacja kosmosu
odnowienie świata
eschatologia
apokaliptyka żydowska
literatura międzytestamentalna
transformation of the universe
renewal of the world
eschatology
Jewish apocalyptic writings
intertestamental literature

Opis:

W literaturze międzytestamentalnej, zwłaszcza w pismach o charakterze apokaliptycznym, pojawia się motyw transformacji kosmosu, który stanowi ostatni etap wydarzeń eschatologicznych. Świat skażony grzechem i zdominowany przez siły zła zostanie w czasach ostatecznych przemieniony i odnowiony przez Boga w rzeczywistość doskonałą, gdzie na wieki panować będzie sprawiedliwość i dobro. W niniejszym opracowaniu zostanie omówiona koncepcja transformacji kosmosu, która pojawia się w różnych dokumentach należących do literatury międzytestamentalnej, mianowicie w dziełach egzegetycznych, gdzie pojawiają się również elementy apokaliptyczne (Księga Jubileuszów: Jub 1,29; 4,26; Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Filona: LAB 3,10), w zwojach z Qumran (Reguła zrzeszenia: 1QS 4,25) oraz w apokalipsach (Księga astronomiczna: 1 Hen 72,1; Apokalipsa tygodni: 1 Hen 91,14-17; Apokalipsa zwierząt: 1 Hen 90,37-38; Księga przypowieści: 1 Hen 45,4-5; Czwarta Księga Ezdrasza: 4 Ezd 7,28-31.75.113-114; Apokalipsa Barucha syryjska: 2 Bar 32,1-6; 57,1-3).
In the intertestamental literature, especially from various writings of an apocalyptic nature, a recurring motif emerges of the transformation of the universe as the final phase of eschatological events. In the last days, the world –  being infected with sin and dominated by the powers of evil –  will be renewed and transformed by God into a perfect reality wherein justice and goodness will prevail. In the present article, this notion of the transformation of the universe is explored and discussed. The idea appears in various documents of the intertestamental literature, namely, certain exegetical works such as The Book of Jubilees (Jub 1:29; 4:26) and Biblical Antiquities of Pseudo-Philo (LAB 3:10); the Qumran Rule of the Community (1QS 4:25); and several apocalypses: The Book of Heavenly Luminaries (1 Enoch 72:1), The Apocalypse of Weeks (1 Enoch 91:14-17), The Animal Apocalypse (1 Enoch 90:37-38), The Book of the Similitudes (1 Enoch 45:4-5), The Fourth Book of Ezra (4 Ezra 7:28-31, 75, 113-114), and The Syriac Apocalypse of Baruch (2 Bar 32:1-6; 57:1-3).

Źródło:

Verbum Vitae; 2017, 31; 149-168
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 96.

Tytuł:

Nadzieja jako motor dziejów według Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)
Hope as the Motor of History according to Benedict XVI (Joseph Ratzinger)

Autorzy:

Kowalczyk, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040617.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

J. Ratzinger/Benedykt XVI
nadzieja
doczesność
historia sacra
historia profana
eschatologia
hipostaza
Benedict XVI
J. Ratzinger
great hope
hope
earthly life
eschatology
hypostasis

Opis:

Joseph Ratzinger/Benedykt XVI podjął bardzo ważny, mało dotąd poruszany w teologii katolickiej, problem nadziei jako rzeczywistości chrześcijańskiej. Nadzieja stanowi dla Niego nie tylko habitus, jak dla św. Tomasza z Akwinu, ale także egzystencjalną bytowość chrześcijanina: hipostazę. Jest to realne odniesienie bytu oraz życia osoby ludzkiej i społeczności do Boga żywego i do Jezusa Chrystusa. Zaczyna się już w doczesności w postaci „zarodka”, „zaczynu”, ale wykracza poza nią i spełnia się w życiu wiecznym, prowadząc całe dzieje ludzkie do celu i nadaje im charakter personalistyczny. Ukazuje, że dzieje bez tej wielkiej nadziei są pozbawione jakiegokolwiek sensu. Codzienne nadzieje ziemskie są wobec nadziei wielkiej marnością lub nic nie znaczą. Jednak w tym ostatnim aspekcie należałoby docenić pewną wartość i nadziei ziemskich.
Ratzinger/Benedykt XVI has tackled a very important, albeit seldom raised in Catholic theology, problem of hope as Christian reality. Hope is for him not only the habitus, as even for St Thomas Aquinas it is, but also a Christian's existential beingness: hypostasis. It is a real reference of a human person's being and life to the living God and to Jesus Christ. This relation already starts in his earthly life in the form of “embryo”, or “leaven”, but it transgresses the life and is fulfilled in its eternal life, leading all human history to the aim, and it gives it a personalistic character. It shows that history without this great hope is devoid of any meaning. Earthly everyday hopes are a vanity or they are meaningless compared with that great hope. However, in this last sentence – I think – also a certain value of earthly hopes should be appreciated.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 109-122
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 97.

Tytuł:

Sperancyjna wiarygodność chrześcijaństwa w świetle encykliki Benedykta XVI Spe salvi
Hopeful Credibility of Christianity in the Light of Benedict XVI’s Encyclical Letter Spe salvi

Autorzy:

Mastej, Jacenty

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2143986.pdf

Data publikacji:

2021-01-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jezus Chrystus
nadzieja
encyklika Spe salvi
wiarygodność
świadectwo
modlitwa
cierpienie
eschatologia
Jesus Christ
hope
encyclical letter Spe salvi
credibility
testimony
prayer
suffering
eschatology

Opis:

On the feast of St Andrew the Apostle, on November 30 2007 His Holiness Pope BenedictXVI promulgated the encyclical letter Spe salvi. The papal document is a proclamation of the Gospel of hope. Life devoid of hope is the most acute problem of modern times. Benedict XVI, reading this „sign of the times” points to the need of regaining hope, as it is hope only that gives meaning to human life and history. Sending the message of hope he emphasizes that man may find the lost hope only in God who is a certain and lasting foundation of every man’s great hope. In the present paper Christianity's hopeful credibility is shown in the light of Benedict XVI's encyclical letter Spe salvi. The issue is shown in the following paragraphs: 1. Anti-hopeful atmosphere of modern times; 2.Hope revealed in Jesus Christ; 3. Hopeful character of the Christian testimony. The message of hope proclaimed by the Church allows modern man to overcome his despair, his doubt about the meaning of life, the lack of perspectives in his life, especially in the ultimate dimension. Christian hope helps man to be liberated from the feeling of hopelessness and from the lack of a vision of the future. Christianity's hopeful credibility is realized by the testimony given by Christ's confessors. The testimony becomes credible when Christians live with the hope they are given by God in their everyday lives. They are God's sign for the world through their sensibility to those situations that may deprave man of hope. The message of hope is convincing for the world when Christians' life is marked with faithful waiting for their final meeting with Christ who will come in glory.

Źródło:

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 17-35
2080-8534

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 98.

Tytuł:

Świętego Klemensa z Aleksandrii pogląd na apokatastazę
Saint Clement of Alexandria’s Understanding of Apocatastasis

Autorzy:

Aleksiejuk, Artur
Hrycuniak, Sawa (Michał)

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494455.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Święty Klemens Aleksandryjski
apokatastaza
zbawienie
gnostyk
wczesnochrześcijańska eschatologia
wczesnochrześcijańska soteriologia
St. Clement of Alexandria
apocatastasis
salvation
gnostic
early Christian eschatology
early Christian soteriology

Opis:

Temat apokatastazy jest jednym z ważniejszych i jednocześnie kontrowersyjnych problemów teologicznych w nauce chrześcijańskiej. Zagadnienie to funkcjonuje jako tzw. teologumena, czyli osobista opinia teologiczna, która nie zyskała powszechnej aprobaty w oficjalnej nauce Kościoła. Apokatastaza od wieków porusza jednak serca i umysły licznych teologów, filozofów, pisarzy, mistyków i poetów. Wielu z nich konfrontując powszechną wolę zbawczą Boga z poglądem, że grzesznicy zostaną skazani na wieczne męki piekielne, zostało oskarżonych o herezję. Najbardziej znaną postacią spośród nich jest Orygenes (ok. 185 – ok. 254), z imieniem którego bywa zwykle łączona nauka o apokatastazie. To on nadał jej określony kształt, a także sformułował spójne uzasadnienie. Chrześcijańska nauka o apokatastazie sięga jednak czasów wcześniejszych. Jednym z pisarzy wczesnochrześcijańskich, w którego spuściźnie twórczej można odnaleźć wiele sformułowań odnoszących się do idei powszechnego zbawienia, był, zaliczany w poczet Ojców Kościoła, Tytus Flawiusz Klemens, znany jako święty Klemens Aleksandryjski (ok. 140 – ok. 215). Lektura pism Aleksandryjskiego scholarchy pozwala ponad wszelką wątpliwość stwierdzić w nich wyraźną obecność idei apokatastasis ton panton, zarówno w wymiarze kosmicznym, jak i osobowym. Można zaryzykować tezę, że był on pierwszym chrześcijańskim teologiem i filozofem, który zmierzał w kierunku uniwersalistycznej koncepcji zbawienia. W jego dziełach przyjęła ona formę uniwersalistycznej teorii Bożej pedagogii, której celem ostatecznym jest, aby „Bóg był wszystkim we wszystkim” (1 Kor 15,28).
The topic of apocatastasis is one of the most important and most controversial theological questions in Christian teaching. This issue functions as a so-called theologumenon, which is a private theological opinion, which, however, does not gained universal acceptance among the faithful and the approval of the official teaching of the Church. However, apocatastasis moved the hearts and minds of several theologians, philosophers, writers, mystics and poets. Many of them were accused of heresy when they confronted the belief that sinners will be doomed to eternal torment with God’s will for universal salvation. The most predominant figure was Origen (c. 185 – c. 254), whose name is commonly associated with apocatastasis. It was he who gave it its particular form and gave it a consistent justification. Christian teaching about apocatastasis can be found even earlier. One of the early Christian writers and Fathers, in whose creative legacy can be found several statements referring to the idea of universal salvation, was Titus Flavius Clemens, also known as saint Clement of Alexandria (c. 140 – c. 215). It can be clearly stated that the Alexandrian scholar’s writings contain the idea of apokatastasis ton panton, both in cosmic and personal dimensions. It could also be said that he was the first Christian theologian and philosopher who moved in the direction of a concept of universal salvation. His writings accepted the form of the universal theory of God’s pedagogy, whose final goal is that “God would be all in all” (1 Cor. 15:28).

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 4; 523-544
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 99.

Tytuł:

Eschatologiczna nagroda w pismach św. Cypriana
Eschatological Reward in St Cyprian’s Writings

Autorzy:

Wysocki, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31339893.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

nagroda
niebo
zmartwychwstanie
patrologia
Cyprian
Kartagina
męczeństwo
eschatologia
śmierć
męczennik
prześladowania
reward
heaven
resurrection
patrology
St Cyprian
Carthage
martyrdom
eschatology
death
martyr
persecutions

Opis:

A special period in the life of the Church, the time of persecutions, that happened at the break of the 2nd century, not only gave numerous testimonies of martyrdom, but also brought development of theological thought, especially the theology of martyrdom and eschatology. The present article aims at showing the teaching on eschatological reward in the writings of one of the most brilliant figures of that period - St Cyprian, the bishop of Carthage (f258). In his writings St Cyprian, touching upon eschatology especially emphasized the future reward for the faithful, and he showed the splendor of the reward by the wealth of terms he used, among which agonistic and military terminology occurs most frequently. The Bishop of Carthage drew the reader’s attention to the fact that although this reward may be attained by all the faithful, there is a gradation of the future reward depending on the services; he mentioned martyrdom for faith in the first place among them.

Źródło:

Roczniki Historii Kościoła; 2009, 1; 33-48
2080-8526

Pojawia się w:

Roczniki Historii Kościoła

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 100.

Tytuł:

„Równi aniołom” (Łk 20, 36). Płeć człowieka w perspektywie wieczności
„Equal to Angels” (Lk 20, 36). Human Sex in the Aspect of Eternity

Autorzy:

Kunka, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31234116.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

męskość i kobiecość
płeć człowieka
eschatologia
zmartwychwstanie
bezżenność dla Królestwa
masculinity and femininity
human sex
eschatology
resurrection
celibacy for the sake of the Kingdom

Opis:

A Christian reflection on human life flows from the person of Jesus Christ. Currently, „the mentality of gender” is being developed. This necessitates showing the meaning of sex for a human being. The meaning of masculinity and femininity for a risen man can be inferred from the Gospel accounts of the Risen Lord. In conversation with the Sadducees (cf. Lk 20, 27-36) Jesus shows that the risen participants of the future world to come will be transformed. The marriage and the procreation will be transformed, but it doesn't mean that the sexuality in the risen body will be negated. The risen bodies will still be marked by the masculinity or the femininity, but they will express their „nuptial” meaning in some other way. The words of Jesus have also great importance for the theological meaning of virginity and celibacy. These states of life are prelude to the „nuptial” meaning of the body in an eschatological aspect. However, in the resurrection, the relationships between human beings do not lose their importance. They will be transformed. It has the connection with the reference of all to God. A saved man will experience communion with the Triune God. The man will live in a perfect union with God by seeing Him „face to face”, that is by seeing Trinitarian communion of the divine persons. It will be done in the whole truth of psychosomatic subjectivity and in aspect of the whole communio sanctorum. In the words of St. Paul: „there is neither male nor female, for you are all one in Christ Jesus” (Gal 3, 28), there isn't any eschatological „trivialization” of masculinity and femininity in the saved man. The Virgin Mary, in the mystery of the Assumption, is seen as the witness of the dignity of the human body, of all aspects of human life: including the motherhood, work and suffering.

Źródło:

Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 243-258
2080-6345

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Dogmatycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce