The Ascension of Christ and Permanent Ecclesiogenesis: A Contribution to Pneumatological and Eschatological Ecclesiology

What is the Ascension? Is it merely a narrative of a post-paschal community? In what spatio-temporal reality has it been fulfilled? How should we understand its placement in time: forty days after the Resurrection, and ten days prior to the Descent of the Holy Spirit? The Ascension should be analyzed integrally in connection with the mystery of death and the Resurrection. This paper presents an attempt at deepening New-Testament ecclesiogenesis while also moving away from the narrowed understanding that the Church emerged solely as a result of the words, deeds and person of Jesus Christ. On the one hand, it is a reference to the five stages of the Church's emergence as an event of the entire Holy Trinity in the still-unfinished history of salvation. On the other: it is a presentation of the typically ignored of the Ascension, which is usually reduced to the event of the Resurrection of the glorious Lord. Analysis of the Ascension – performed in the light of ecclesiogenesis – leads to uncovering the pneumatological and eschatological components, which are most interesting in reference to the multi-dimensional establishment of the Church and its mission.

Czym jest Wniebowstąpienie? Czy jest to tylko narracja popaschalnej wspólnoty? W jakiej rzeczywistości czasowo-przestrzennej ono się spełniło? Jak rozumieć usytuowanie go w czasie: 40 dni po Zmartwychwstaniu, a 10 dni przed Zesłaniem Ducha Świętego? Wniebowstąpienie winno być rozważane integralnie, czyli w łączności z misterium Krzyża, śmierci i Zmartwychwstania. W artykule podjęta została próba pogłębienia eklezjogenezy nowotestamentalnej, przy równoczesnym odchodzeniu od zawężonego rozumienia, iż Kościół powstał jedynie w wyniku słów, działania i osoby Jezusa Chrystusa. Z jednej strony: mamy odwołanie się do pięciu etapów powstawania Kościoła jako wydarzenia całej Trójcy Świętej, niezakończonych jeszcze dziejów zbawienia. A z drugiej: koncentrujemy się na pomijanym na ogół Wniebowstąpieniu, milcząco włączanym do wydarzenia Zmartwychwstania chwalebnego Pana. Analiza Wniebowstąpienia – prowadzona w świetle eklezjogenezy – prowadzi do wyodrębnienia interesujących elementów pneumatycznych i eschatycznych w odniesieniu do wielowymiarowego konstytuowania się wciąż Kościoła i jego misji.