Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dystopia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Transhumanizm według Scotta Westerfelda: „brzydki” czy „śliczny”?
Trahshumanism in Westerfeld’s Uglies series. "Ugly" or "Pretty"?
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520070.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
transhumanism
Scott Westerfield
utopia
dystopia
young adult dystopia
Opis:
Transhumanism, seeking the enhancement of human features beyond the limitations of biology, has claimed a considerable space in contemporary culture. Thence extensive research aimed at the elimination of debilitating diseases, combatting the ageing processes and the attempts at augmenting human skills and reflexes through the use of genetic engineering and modern technologies. As such, transhumanism appears as an offshoot of posthumanism, coupled with a firm belief in the rightness of the creation of the perfect world, with no weakness, ugliness, vice or death. The paper “Ugly” or “Pretty”? Trahshumanism in Westerfeld’s Uglies series investigates the elements of transhumanist thought present in The Uglies cycle (2005-2007) by Scott Westerfeld. Although primarily critical of human enhancement, the author leaves space for doubt: the main heroine, Tally Youngblood, having become Special, with a modified body and a modified brain, never takes the cure for becoming “normal” again, although it backlashes on her ability to relate to others and to control her own behaviour. This example, and many others from the cycle, create an ambiguous picture of the place of “transhumans” in the society, provoking deep bioethical reflection on the things to come.
Źródło:
Creatio Fantastica; 2017, 1(56); 45-55
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Logic of “Both/And” in The Matrix: Eutopian Mapping in a Posthuman World
Autorzy:
Terentowicz-Fotyga, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803959.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
posthumanizm; dystopia; eutopia; podmiot
posthumanism; dystopia; eutopia; human subject
Opis:
Logika „zarówno/i” w Matriksie: Utopijne mapowanie w posthumanistycznym świecie Artykuł poświęcony jest analizie utopijnych kontekstów dialogu z posthumanizmem, jaki prowadzi pierwsza części filmowej trylogii Matrix. Artykuł stawia tezę, że dialog filmu z posthumanizmem oparty jest na logice “zarówno/i”, zgodnie z którą dwie przeciwstawne perspektywy zestawione są ze sobą w sposób niewykluczający się. Z jednej strony, film można odczytać jako krytyczną dystopię, w której ucieczki od koszmaru posthumanistycznej przyszłości należy upatrywać w powrocie do „myślącego podmiotu” z tradycji kartezjańskiej. Z drugiej strony, film zachęca widza do poważnego potraktowania radykalnie anty-antropomorifcznych przesłanek posthumanizmu. W takim odczytaniu Matrix stanowi utopijną odpowiedź na ekologiczną apokalipsę, do której doprowadził gatunek ludzki.
The paper analyses the first part of The Matrix trilogy with a view of discussing its dialogue with posthumanism in the context of utopianism. It argues that the film’s dialogue with posthumanism follows the logic of “both/and,” in which contrasting perspectives are juxtaposed and embraced. On the one hand, the film can be interpreted as a critical dystopia, whereby the way out of the nightmare of posthuman future is sought in the return of “the thinking subject” of the Cartesian tradition. On the other hand, the film encourages the viewer to take seriously the radically anti-anthropocentric premise of posthumanism. In such reading, the utopia of the Matrix offers a way out of the ecological apocalypse engineered by human beings.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 101-111
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seks i przemoc w cyberprzestrzeni: spekulatywna wizja Margaret Atwood w powieści „Oryks i Derkacz”
Sex and Oppresion in Cyberspace. A Speculative Vision in Margaret Atwoods "Oryx and Crake"
Autorzy:
Kuźnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520097.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
utopia
utopia and dystopia
eutopia
dystopia
Margaret Atwood
pornography
sexuality
cyberspace
Opis:
The paper Sex and Oppresion in Cyberspace: A Speculative Vision in Margaret Atwood’s “Oryx and Crake” Novel analyzes Margaret Atwood’s Oryx and Crake in reference to the issues of violence and sex as present in the cyberspace. Before focusing on these two problems, generic outline is introduced, starting from the commonly used categories of utopia/eutopia/dystopia to those more closely associated with Atwood herself, i.e. speculative fiction and utopia. Violent internet games and explicit pornography act in the novel as sign of ethical reevaluation, which in the long run leads the novel’s world to the verge of a total catastrophe. At the same time, the overabundance of such on-line stimuli becomes synonymous with our contemporary culture of exhaustion.
Źródło:
Creatio Fantastica; 2017, 1(56); 57-67
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Œconomia divina” Czesława Miłosza jako projekt dystopii
Czesław Miłosz’s „Œconomia divina” as a project of dystopia
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013663.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Miłosz
dystopia
katastrofizm
catastrophism
Opis:
The article is a contextual interpretation of Czesław Miłosz’s poem Œconomia Divina. Connoting other Miłosz’s works published at the time of Œconomia Divina publication allows to present its dystopian character. The dystopian character is self-evident in Miłosz’s unfinished novel The Parnas Mountains. Œconomia Divina appears to be a project of dystopia which was more completely realized in this novel.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 383-396
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When will we ever learn? (wstęp)
Autorzy:
Szczerbakiewicz, Rafał Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607988.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apo
utopia
dystopia
Opis:
Literatura postapokaliptyczna stanowi paradoksalne spojrzenie na katastrofę,a jednocześnie daje możliwość odrodzenia.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dystopia miejska w twórczości Czesława Miłosza
Urban dystopia in the works of Czesław Miłosz
Autorzy:
Jędrzejewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013672.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
dystopia
miasto
Miłosz
city
Opis:
The article discusses the problem of urban dystopia in Czesław Miłosz’s works. In his many essays, memoirs as well as poems various cities are shown as the examples of cite ´ infernal, land of Ulro or at least as an oppressive space in which traditional human relationship is disordered. Warsaw always seems to be an “unreal city” destroyed by the history. Miłosz describes the capital of Poland in the shadow of the World War II. The ruins of Warsaw in the 1940’s give the impression of a city that never existed. Modern Paris is portrayed as the capital of the World, but on the other hand, for Miłosz, it is an example of corrupted Western civilization, in which human life is always determined by the money and social status. The American cities are considered by Miłosz as temporary camps, not related neither to history, nor to nature. All these symptoms of urban dystopia are contrasted in Miłosz’s works with the myth of province (identified especially with Lithuania).
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 291-304
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transhumanist Dreams and/as Posthuman Nightmares in Black Mirror
Autorzy:
Maziarczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804433.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
transhumanizm; post-człowiek; Czarne zwierciadło; utopia; dystopia
transhumanism; posthuman; Black Mirror; utopia, dystopia
Opis:
Transhumanistyczne sny i/jako posthumanistyczne koszmary w Czarnym zwierciadle Niniejszy artykuł poddaje analizie serial telewizyjny Czarne zwierciadło jako swoistą polemikę z transhumanizmem, prądem filozoficznym propagującym (bio)technologiczne ulepszenie jako środek, który pozwoli ludzkości przekroczyć biologiczne ograniczenia i osiągnąć nowy, post-ludzki etap ewolucji. Wychodząc od tendencji dających się zaobserwować we współczesnym społeczeństwie, Czarne zwierciadło przedstawia w fikcyjnej formie takie koncepcje transhumanistyczne jak świadomość oddzielona od ciała, czy też wzmocnione poznanie i sugeruje, że w większości przypadków mogą się one przyczynić do rozwoju post-ludzkiej dystopii raczej niż utopii, zakładanej przez transhumanistów.
This paper analyses a TV series Black Mirror in relation to transhumanism, a philosophical movement that endorses (bio)technological augmentation as a means whereby mankind will transcend its current biological limitations and reach a new, posthuman stage in its evolution. Taking tendencies observable in contemporary Western societies as the starting point for its depiction of the near future, Black Mirror gives fictional representation to such transhumanist concepts as disembodied, transferable consciousness and enhanced cognition, and suggests that more often than not they may give rise to posthuman dystopia rather than utopia, envisioned by transhumanism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 125-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Harmony and Dissonance”: The Musical Perspective on Posthumanity
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451433.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
music
dystopia
posthuman
phenomenology
body
Opis:
This paper explores the role of music as a communicative tool between the human and the posthuman. It utilizes the theories of embodiment and performativity of Karen Barad and Deniz Peters, as well as the perspectives of Continental Realism and contemporary phenomenology (Serres, Merleau-Ponty, Harman, and Morton). The examples are drawn from a range of pieces of speculative fiction: dystopia, biopunk and science-fiction. It is shown that the authors bring to attention the enharmonic quality of the relationship between the ALife and its creators and advocate eupsychian coexistence between these, portraying posthumanity as musica ficta: the sounds without notation that, although not recognized by musica recta (“true music”), make the invisible part of reality outside of currently described systems.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2019, 3, 3(9); 14-28
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr Szulkin: katastrofy logosu i absurdy istnienia
Piotr Szulkin: The Catastrophes of Logos and the Absurdities of Existence
Autorzy:
Konefał, Sebastian Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341083.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Piotr Szulkin
dystopia
filozofia
philosophy
Opis:
Piotr Szulkin był jednym z najważniejszych twórców polskiego kina ostatniej dekady PRL, który w intrygujący sposób próbował także tworzyć „kino osobne” w realiach wolnej Polski. Niestety, autor ten do dziś nie doczekał się w naszym kraju dedykowanej mu monografii akademickiej ani antologii tekstów naukowych poświęconych jego dziełom (filmy, teatry telewizji, opowiadania literackie i obrazy). Z kolei artykuły popularnonaukowe na temat kina Szulkina skupiają się najczęściej na odczytaniach tego fenomenu polskiej kultury w kluczach politycznych, historiozoficznych bądź związanych z poetyką dystopii. A przecież zarówno fantastyczno-naukowa tetralogia reżysera, jak i kilka innych jego produkcji kinowych oraz telewizyjnych to pozycje, które wykraczają daleko poza te perspektywy. Filmy Szulkina można bowiem uznać za arcyciekawe przykłady kreatywnego czerpania z różnych tradycji myśli frankofońskiej (m.in. Foucault, Derrida, Baudrillard), estetycznych postaw poetyki absurdu i groteski (z Beckettem na czele), a także z tez wybranych antropologów i socjologów kultury (Girard czy Bauman). Oprócz tego typu tropów w swoim filmoznawczym upamiętnieniu zmarłego niedawno reżysera Konefał stara się również odnaleźć wątki i strategie narracyjne z dzieł Piotra Szulkina, które mogą się wydawać interesujące dla młodszego pokolenia widzów, nieznającego jego twórczości (autor bazuje tu na opiniach studentów gdańskiego filmoznawstwa oraz norweskich doktorantów z Arktycznego Uniwersytetu w Tromsø).
Piotr Szulkin was one of the most important creators of the Polish cinema of the last decade of the Polish People’s Republic, who in an intriguing way tried to create a “separate cinema” in the realities of free Poland. Unfortunately to this day, no academic monograph or anthology devoted to his work (film, TV theatre, literary stories and paintings) was published in Poland. On the other hand, popular science articles on the subject of Szulkin’s cinema focus most often on the readings of this phenomenon of Polish culture in political or historiosophical contexts or related to the poetics of dystopia. And yet, both Szulkin’s science-fiction tetralogy, as well as several of his other cinema and television productions, are items that go far beyond these perspectives. Szulkin’s films can be regarded as some very interesting examples of creative drawing from various traditions of francophone thought (including Foucault, Derrida, Baudrillard), aesthetic attitudes of the poetics of absurd and grotesque (with Beckett at the top), and also from selected anthropologists and sociologists of culture (Girard or Bauman). In addition to this kind of tropes in his film studies commemoration of the recently deceased director, Konefał also tries to find narrative threads and strategies from works by Piotr Szulkin, which may seem interesting to the younger generation of viewers who do not know his work (the author relies here on the opinions of students of Gdańsk film studies and Norwegian PhD students from the University of Tromsø).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 216-227
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany utopii w chorwackiej prozie insularnej drugiej połowy XX i początku XXI wieku na wybranych przykładach
Autorzy:
Boguska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677579.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
utopia
dystopia
Croatian insular prose
Opis:
Transformations of utopia in the Croatian insular prose of the second half of 20th and the first half of the 21st centuries based on examplesThe article is an attempt to show a different means of presenting the newest Croatian literature than through topics such as the problem of the country’s national tradition, patriotism, post-communism, and issues of identity and emigration, which seems to be the most popular tendency among Polish researchers. Placing her research in the regionalistic stream, the author of the article discusses Croatian insular prose through the category of utopia. She sees The lost homeland [Izgubljeni zavičaj] by Slobodan Novak as an example of modern utopia, interprets The Island of Dreams [Otok snova] by Damir Miloš as a postmodern dystopia and perceives A Guide Across the Island [Vodič po otoku] by Senko Karuza as a vision of a new, post-postmodern type of utopia. Przemiany utopii w chorwackiej prozie insularnej drugiej połowy XX i początku XXI wieku na wybranych przykładachArtykuł jest próbą pokazania innego sposobu prezentowania najnowszej literatury chorwackiej aniżeli poprzez takie tematy jak problematyka narodowej tradycji kraju, patriotyzm, postkomunizm, kwestie tożsamości i emigracji, co wydaje się najbardziej popularną tendencją wśród polskich badaczy. Autor artykułu, wpisując swoje badanie w nurt regionalistyczny, omawia chorwacką prozę insularną poprzez kategorię utopii. Izgubljeni zavičaj Slobodana Novaka widzi jako przykład utopii modernistycznej, Otok snova Damira Miloša interpretuje jako postmodernistyczną dystopię, zaś Vodič po otoku Senka Karuzy postrzega jako wizję nowego rodzaju utopii post-postmodernistycznej.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
America of future past: the post-apocalyptic chronotope of Jim Crace’s The Pesthouse
Ameryka prz(y/e)szłości. Chronotop postapokaliptyczny w powieści The Pesthouse Jima Crace’a
Autorzy:
Pisarska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886418.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jim Crace
chronotop
utopia
dystopia
chronotope
Opis:
Artykuł analizuje związki czasoprzestrzenne w powieści współczesnego brytyjskiego pisarza Jima Crace’a (1946–) The Pesthouse (2007) w oparciu o ustalenia metodologiczne Michaiła Bachtina dotyczące literackiego chronotopu. Autorka wychodzi z założenia, że dominujący w powieści chronotop postapokaliptyczny opiera się na dynamicznej relacji dwóch chronotopów gatunkowych – utopijnego i dystopijnego – które jednocześnie dekonstruują i odbudowują amerykański mit Objawionego Przeznaczenia. Topos „miasta na górze”, łączący przeszłość i przyszłość Ameryki jako Edenu i Nowej Jerozolimy, w powieści Crace’a przyjmuje postać tytułowego domu zarazy (pesthouse), miejsca choroby i ozdrowienia bohaterki powieści, jak również, w podtekście, odrodzenia zdegenerowanej wizji amerykańskiej utopii. Ostatecznie, jak wnioskuje autorka, The Pesthouse jest wyrazem rewizjonistycznej nostalgii (w rozumieniu Jamesa Bergera), w której traumatycznej ingerencji przeszłości w teraźniejszość towarzyszy utopijny impuls.
Drawing on Mikhail Bakhtin’s assumptions concerning the literary chronotope, the article explores spatio-temporal relationships in The Pesthouse (2007), a novel by contemporary British writer Jim Crace (b. 1946). Katarzyna Pisarska contends that the dominant, post-apocalyptic chronotope of the novel arises from the interaction of two generic chronotopes, utopian and dystopian, which question the American myth of manifest destiny towards its ultimate reassertion. The topos of “a city on a hill”, which presupposes the conflation of America’s past (Eden) and future (New Jerusalem), is reworked as the eponymous pesthouse—the place of disease and recovery of not only the novel’s protagonist but also, implicitly, of the American dream. In the end, Pisarska argues, the novel expresses a revisionist nostalgia (sensu James Berger), as it produces the shock of the past invading the present in order to bring forth a utopian impulse.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 275-290
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Black utopian and dystopian technological simulation: Tupac Shakur’s holographic persona at the Coachella Valley Music and Arts Festival
Autorzy:
Whitaker, Roy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828575.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Tupac Shakur
Afrofuturism
Technology
Utopia
Dystopia
Opis:
Tupac Shakur’s holographic persona at the Coachella Valley Music and Arts Festival in Indio, California is a point of departure for discussing the Black utopian and dystopian imagery in a future world through technological innovation. In conversation with hip hop studies and critical race theory, Afrofuturism is used as an aesthetic and humanistic methodology to interpret the manner in which Tupac’s posthumous representation complicates ethical, cultural, and theological debates about idealistic and undesirable depictions of Black virtual reality. Understanding Tupac’s routine through an Afrofuture perspective presents a model for assessing perceptions of virtual Black life in the context of a range of social issues, including the perspectives of alternative Black religious futures, resistance of Black artists to White appropriation and altering of Black dead people for the purposes of profit-making. Tupac’s performance underscores the need for broader dialogue, not only on the racial implications of post-human mediations in public space, but also the ideological challenges that Black scholars of future studies face due to larger cultural concerns, especially those of the White hegemony in a hyper-commodified digital age.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 34, 1; 63-83
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GEORGE A. ROMERO’S DYSTOPIAS: THE REPRESENTATION OF DYSTOPIA IN THE UNIVERSE OF HIS ZOMBIE TRILOGY
Autorzy:
Zgorzałek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954026.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
dystopia, social critique, human holocaust, morality
Opis:
The present paper discusses dystopia in the genre of horror on the basis of George A. Romero’s zombie films. Dystopia seems to be inextricably linked with the vision of the world in which the very structure of the society has been destroyed along with moral codes and the only remaining thing is the will to survive. In the Living Dead Trilogy Romero skilfully used the zombie apocalypse motif to portray both vices as virtues characteristic to American way of life. Moreover, in his motion pictures, he envisages what may be the implications of pos- sible dystopias arising from the ashes of destroyed human civilisation and, thus, gives the audiences, and the critics, an incredible resource for interpretation and further analysis. The methodology involves the paradigmatic analysis of the plots in order to show how the motif of zombie apocalypse is used to explore the notion of dystopia. Moreover, the mentioned analysis will also cover explicit, implicit and symptomatic meaning created by the analyzed films. 
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2016, 15, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gra w Orwella
Playing Orwell video games
Autorzy:
Kłosiński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039308.pdf
Data publikacji:
2019-12-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Utopia
dystopia
Orwell
interpretation
video games
Opis:
The article presents an interpretation of Orwell video games in context of available analytical tropes in Orwellian research. The paper touches on various problems described by academic readers of Nineteen Eighty-Four and tries to answer the question whether games provide innovations in the way they problematize socio-political issues in comparison to Orwell’s classic novel. In the introductory part, the author discusses the possibility of utilizing the notion of critical dystopia in the analysis of Orwell video games. The following chapters touch on the subject of cultural references, realistic styles, biopolitics and class representations.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 31; 39-70
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies