Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "doświadczenie wartości" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Wychowywanie jako spotkanie osób w świecie wartości
Upbringing as a meeting of humans in the world of values
Autorzy:
Glinkowski, Witold P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428670.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
upbringing
meeting
experiencing values
human being
wychowywanie
spotkanie
doświadczenie wartości
osoba ludzka
Opis:
Presentation’s title indicates two obviousnesses. First one is that upbringing refers to persons – they are animators and receivers of this process. Second one is that this process goes on in daily “human” life, therefore eo ipso axiological world. Above obviousnesses tend to be omitted, or at least marginalized. It is worth posing a question about the reason for that. At the same time it is worth noting what are the conditions, in which upbringing process takes place, and which attest to its ‘not-everydayness’. Despite being fundamental and unprecedented, those conditions are often veiled by other – the ones pertaining to the ‘everydayness’ of this process. They designate educational-didactic perspective and apply to tactical-strategical aspects of upbringing. Whereas the other apply to primary principles, which should determine this process. Among primary principles we can distinguish the question about human and the question about values. In the everydayness of upbringing those principles are sometimes hidden behind casual, particular tasks or utilitarian aims, which we tend to perceive as fundamental reasons for pursuing educational activities. However, without devoting some time for theoretical refl ection, the process of upbringing can not be fulfilled implicitly. What we should reflect upon is the human being understood as a subject of meeting, together with his or her values, which create the realm, in which meeting is being conducted.
Tytuł tekstu sygnalizuje dwie oczywistości. Po pierwsze tę, że wychowywanie dotyczy osób – są one animatorami oraz adresatami tego procesu. Po drugie, proces ten przebiega w codzienności świata „ludzkiego”, a więc eo ipso świata zaksjologizowanego. Powyższe oczywistości bywają przeoczane, a przynajmniej są marginalizowane. Warto jednak postawić pytanie o przyczynę takiego stanu rzeczy. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na warunki, w jakich przebiega proces wychowawczy, a które świadczą o jego „niecodzienności”. I chociaż są to warunki fundamentalne i bezprecedensowe, bywają one przesłaniane przez inne warunki, należące do „codzienności” tego procesu. Te ostatnie wyznaczają perspektywę edukacyjno-dydaktyczną i dotyczą „taktyczno-strategicznych” uwarunkowań wychowania. Z kolei te pierwsze dotyczą podstawowych pryncypiów, które powinny określać ten proces. Do owych podstawowych pryncypiów należą: pytanie o osobę oraz pytanie o wartości. W codzienności wychowania te pryncypia bywają ukryte, przesłonięte doraźnymi, partykularnymi zadaniami bądź utylitarnie pojmowanymi celami, w których upatruje się zasadniczych racji podejmowania i prowadzenia działań wychowawczych. Stawiam jednak tezę, że bez poddania odpowiedniej teoretycznej refleksji, proces wychowawczy może być realizowany jedynie połowicznie i nie może przynieść optymalnych rezultatów. Czynnikami, których nie wolno tu przeoczyć są: osoba ludzka, rozumiana jako podmiot spotkania oraz wartości przez nią postrzegane i przeżywane, jako realia, w których spotkanie się dokonuje.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2018, 1 (22); 49-61
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lived experience or a reason? From an ethics debate to contemporary culture
Przeżycie czy racja? Od debaty etycznej do kultury współczesnej
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31212432.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
działanie moralne
racja rozumowa
doświadczenie wartości
Max Scheler
Karol Wojtyła
moral action
rational reason
experience of value
Opis:
Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler is multi-faceted. One of the central issues here is the dispute over the role of a lived experience and a reason in the structure of moral action. What is the starting point for providing an answer to the moral appeal directed at the human person? Is it a lived experience of an axiological quality called ‘value’ or a rational reason in which the value experienced is only one of the elements? Scheler is essentially in favour of the former scenario: the value carries sufficient power to pull the subject into action. And while his efficacy does not completely disappear here, it is fundamentally dominated by the axiological content (and attraction) of the value. Wojtyła takes a critical view of the German philosopher’s position, and states its inadequacy in the formation of mature moral action. A lived experience of a value is important, but it is not enough. The axiological experience moves the person, and contains an extraordinary force motivating one to undertake a specific act. However, without the participation of reason, it can be misguided and even inadequate. A person has to visualise, and to some extent objectivise the lived value for it to become the object of rational evaluation. Wojtyła’s dispute with Scheler is not just a marginal discussion between two European thinkers, within the hermetic philosophical debate of the 20th century. Indeed, it is part of the perennial questions as to what morality is, what role it plays in human life, and to what extent human beings influence the realisation of moral good and evil. The debate can also be a kind of lens affording a better view of the essence of contemporary disputes concerning both morality and culture. The diminishing and marginalisation of reason (especially in the strong, metaphysical version) in various spheres of life is striking. The tension between the culture of feeling and the culture of thinking is discernible and must prompt a debate. Karol Wojtyła shows what shape such a debate could take, and that it could be enriching for the entirety of contemporary culture.
Debata Karola Wojtyły z Maksem Schelerem jest wielowątkowa. Jednak jedną z centralnych kwestii jest spór o rolę przeżycia i racji w strukturze działania moralnego. Co jest punktem wyjścia do dania odpowiedzi na apel moralny skierowany do osoby ludzkiej? Czy jest to przeżycie jakości aksjologicznej zwanej wartością czy racja rozumowa, w której wartość doświadczona jest tylko jednym z elementów? Scheler opowiada się zasadniczo za pierwszym scenariuszem: wartość niesie ze sobą wystarczającą moc pociągania podmiotu do działania. I choć nie znika tu całkowicie jego sprawczość, to jednak jest ona zasadniczo zdominowana przez treść (i atrakcję) aksjologiczną wartości. Wojtyła ocenia krytycznie to stanowisko niemieckiego filozofa i stwierdza jego niewystarczalność w formowaniu dojrzałego działania moralnego. Przeżywanie wartości jest ważne, ale niewystarczające. Doświadczenie aksjologiczne porusza osobę i zawiera w sobie niezwykłą siłę motywującą do podjęcia określonego czynu. Jednak bez udziału rozumu, może być nietrafione, a nawet nieadekwatne. Osoba musi zobrazować sobie, poniekąd zobiektywizować przeżywaną wartość, aby stała się ona przedmiotem oceny racjonalnej. Spór Wojtyły z Schelerem nie jest tylko marginalną dyskusją pomiędzy dwoma myślicielami europejskimi, w obrębie hermetycznej debaty filozoficznej XX stulecia. W istocie wpisuje się on w odwieczne pytania, czym jest moralność, jaką rolę pełni w życiu człowieka i na ile człowiek ma wpływ na realizację dobra i zła moralnego. Debata ta również może być swoistym szkłem kontaktowym, przez które lepiej widać istotę współczesnych sporów, tak w obrębie moralności, jak i kultury. Osłabienie i marginalizacja rozumu (szczególnie w wersji mocnej, metafizycznej) w różnych sferach życia jest uderzająca. Napięcie pomiędzy kulturą odczuwania a kulturą myślenia jest dostrzegalne i musi skłaniać do debaty. Karol Wojtyła pokazuje, jak mógłby wyglądać kształt takiej debaty i że mogłaby ona być ubogacająca dla całej kultury współczesnej.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 139-152
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O doświadczeniu powinności i języku wartości moralnych Romana Ingardena
On the experience of obligation and Roman Ingarden’s language of moral values
Autorzy:
Waleszczyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431359.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
experience of obligation
norms
values
Ingarden Roman
doświadczenie powinności
normy
wartości
Opis:
Roman Ingarden, opisując rzeczywistość moralną, posługiwał się językiem wartości. Niniejszy artykuł przedstawia opis wartości moralnych i analizę terminologii stosowanej do ich charakterystyki i wyjaśniania sposobu ich istnienia. Istotne znaczenie dla teorii wartości moralnych ma doświadczenie powinności i problematyka normatywności. Zbadanie obu zagadnień prowadzi do pytań o sposób powstawania nowych klas wartości moralnych i rozpoznawania powinności do ich realizacji. Przeprowadzone badania pokazują także trudności związane ze stosowaniem języka wartości w komunikacji zagadnień moralnych.
When referring to moral reality, Roman Ingarden used the language of values. This article presents a description of moral values, and analyzes the terminology used to characterize them and explain their mode of existence. With regard to the theory of moral values, the experience of obligation and the problem of normativity are of crucial importance. An examination of both leads to questions about the way new classes of moral values emerge and the obligation to follow them is recognized. The discussion also reveals difficulties in the application of the language of values to the communication of moral issues.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 4; 151-166
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja i wartości w wychowaniu. O epistemologicznym statusie doświadczenia w pragmatyzmie
Democracy and values in education. On the epistemological status of experience in pragmatism
Autorzy:
Waga, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428672.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
experience
democracy
values
pragmatism
social behaviorism
doświadczenie
demokracja
wartości
pragmatyzm
behawioryzm społeczny
Opis:
The importance of experience in education in the postulates of pragmatism pedagogy is widely known. John Dewey has extensively elaborated on the problem. The purpose of the article is to answer the question about the limits to the use of experience in the process of education. The answer to the question lies in the epistemological question of the relationship between experience and theory. The first section refers to the most important issues relating to the concepts of experience, democracy and values in education. The second section describes the role of experience in pragmatism in the context of behaviorism, social behaviorism in particular. The third section outlines epistemological discussions on the status of experience in knowledge creation. The last section attempts to answer the primary question about the limits to the possible use of experience in the process of education.
Znaczenie doświadczenia w wychowaniu w postulatach pedagogiki pragmatyzmu jest powszechnie znane. Wiele miejsca tej problematyce poświęcił John Dewey. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o ograniczenia w wykorzystywaniu doświadczenia w procesie wychowania. Odpowiedź na to pytanie jest wpisana w epistemologiczne zagadnienie relacji między doświadczeniem a teorią. W pierwszym punkcie są przywołane najważniejsze kwestie dotyczące pojęć doświadczenia, demokracji i wartości w wychowaniu. W drugim punkcie opisana jest rola doświadczenia w pragmatyzmie w kontekście behawioryzmu, zwłaszcza behawioryzmu społecznego. W trzecim punkcie przedstawione są w skrócie epistemologiczne dyskusje nad statusem doświadczenia w tworzeniu wiedzy. W ostatniej części zaprezentowana jest próba odpowiedzi na główne pytanie o ograniczenia w posługiwaniu się doświadczeniem w procesie wychowania.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2019, 4 (29); 29-45
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja religijna i jej miejsce w ponowoczesności
Religious education and its place in post-modernism
Autorzy:
Krysztofik, Janusz
Walulik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462153.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
education
religious education
religious competences
values
experience
edukacja
edukacja religijna
kompetencje religijne
wartości
doświadczenie
Opis:
Both notions „religious education” and ‘education” are unambiguous, and the processes hidden behind them are more described than defined. Certainly, it is connected with unambiguity typical for post –modernism. Tis may result in appearance of higher interests in religion. Te phenomenon requires reflection upon theory and practice of the religious education, which has always belonged to a crucial domain in the theory of upbringing and has been an important research subject. Its distinctiveness and specialization is formed (should be formed) by pedagogy of religion that is acknowledged as both theological and pedagogical discipline. Te notion „religious education” describes the phenomenon of teaching and learning based on religious sources. Its range and interpretation is characterized by religious community. Te main element fitting the religious education into the general process of education is the axiological area. Te task for the religious education means mainly developing the self – interpretation competence of existence, rooted in the religious sources. Te confession dimension within scientific reflection upon theory and metatheory of religious teaching, learning, and upbringing is undertaken by Religious Education and its place in postmodernism. Keywords: education, religious education, religious competences, values, experience
Zarówno pojęcie „edukacja religijna” jak i „edukacja” są niejednoznaczne, a procesy kryjące się za nimi bardziej opisywane niż definiowane. Z pewnością jest to związane z niejednoznacznością typową dla ponowoczesności. Być może dlatego pojawia się coraz większe zainteresowanie religią. Zjawisko to wymaga refleksji nad teorią i praktyką edukacji religijnej, która zawsze stanowiła ważną dziedzinę w teorii wychowania oraz ważny przedmiot badań. Jej odrębność i specjalizację kształtuje (powinna kształtować) pedagogika religii, uznawana za dyscyplinę zarówno teologiczną jak i pedagogiczną. Termin „edukacja religijna” opisuje zjawisko nauczania i uczenia się opartego na źródłach religijnych. Ich zakres i interpretację określa wspólnota wyznaniowa. Głównym elementem wpisującym edukację religijną w proces kształcenia ogólnego jest płaszczyzna aksjologiczna. Zadaniem edukacji religijnej jest głównie rozwijanie kompetencji samodzielnej interpretacji egzystencji w oparciu o źródła religijne. W wymiarze konfesyjnym naukową refleksję na temat teorii i metateorii religijnego nauczania, wychowania i uczenia się podejmuje katechetyka.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2016, 12; 35-50
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia jako wartość w czasie pandemii. Analizy socjologiczne
Autorzy:
Zaręba, Sławomir Henryk
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807213.pdf
Data publikacji:
2021-07-28
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
młodzież
wartości
pandemia
doświadczenie religijne
praktyki religijne
values
pandemic
religious practices
Young people
religious experience
Opis:
Indagowana młodzież akademicka w trakcie realizowanych badań różnie reagowała na postawione stwierdzenia, przy czym to zróżnicowanie posiadało często swoje uwarunkowania środowiskowe, np. wyższej urbanizacji (miejsce pochodzenia) i wyższemu poziomowi wykształcenia rodziców towarzyszy większy dystans do religii i tego, co ona ze sobą niesie. Trend ten można już dziś uznać za trwały. Dodatkowo można odnieść wrażenie, iż kapitał religijny - na który składają się wartości i normy przekazywane przez instytucje religijne oraz wciąż jeszcze przez krąg rodzinny - nie posiada już charakteru zasobów trwałych, bowiem wraz z dorastaniem i nabywanym doświadczeniem przybiera postać labilną. Dodać do nich trzeba tradycję religijną, a zwłaszcza aktywność religijną zarówno tę indywidualną, jak i zbiorową, które w życiu codziennym ujawniają się obecnie częściej w postaci incydentalnej niż zbiorowej manifestacji wiary.
The questioned academic youth in the course of the conducted research reacted differently to the statements made, and this differentiation often had its own environmental conditions, e.g. higher urbanization (place of origin) and a higher level of parents' education, accompanied by a greater distance to religion and what it entails. This trend can already be considered permanent. In addition, one can get the impression that religious capital - which consists of values and norms passed on by religious institutions and still by the family circle - no longer has the character of a permanent resource, because with growing up and acquired experience it takes on a labile form.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2021, 46, 1; 13-40
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie jako doświadczanie miłości opartej na przyjaźni
Education as an Experience of Love Based on Friendship
Autorzy:
Konefał, Stanisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811217.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
doświadczenie
miłość
przyjaźń
dobry człowiek
wartości
education
experience
love
friendship
a good man
values
Opis:
The article is an attempt to analyze the process of education as an experience of love based on friendship. The preface explains the close relationship which exists between love and friendship and reciprocal range of meaning of these values as well as key concepts. Against the background of the considerations made an analysis of experience and education as a fundamental lack of experience of these, closely related values and the effects of deprivation of these values. The whole is entered by the measures concerned cursory theoretical reflection on the relationship between love, friendship and education. In the end this resulted in a short concrete indications on how to start this process of education based on love, built by the friendship.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2011, 3(39); 93-102
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologia „dzikiej typografii” (o specyficznym nurcie łódzkiego street artu)
Axiology of the “Wild Typography” (about the Specific Type of Łódź Street Art)
Autorzy:
Kazimierska-Jerzyk, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40239549.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
estetyka miasta
heterotopie
graffiti
wartości estetyczne
doświadczenie estetyczne
Łódź
city aesthetics
heterotopias
aesthetic values
aesthetic experience
Opis:
Tematem artykułu jest nowe zjawisko sztuki miejskiej określane jako „dzikie typo”. Jest ono specyficznie lokalne, łódzkie, ale jednocześnie pozwala uchwycić złożoną problematykę doświadczenia postindustrialnego miasta — i w tym sensie jest uniwersalne. Sam termin jest zastanawiający, ponieważ wydaje się wewnętrznie sprzeczny. Mimo iż pojęcie dzikości ma pewną tradycję we współczesnej teorii sztuki, to nie przystaje do zagadnienia typografii. Różne przejawy „dzikiego typo” w przestrzeni miasta uwikłane są w szereg zależności podważających status autorstwa, narażających twórców na naśladowanie i instrumentalne wykorzystanie ich prac. Jeśli chodzi o fizyczną przestrzeń miasta i jej walory dzikości i autentyczności — to „dzikie typo” użycza tej przestrzeni wieloznaczności i także przejmuje jej wieloznaczność, co wraz z ingerującą przyrodą oraz zaniedbaniem sprawia, że użytkownik miasta nie ma jasności, z czym ma do czynienia. Interesujące jest, dlaczego i z jakimi intencjami lub nadziejami artyści wikłają się w ten splot sztuki, wandalizmu i degradacji krajobrazu. Potraktowanie tych przestrzeni i praktyk jako heterotopijnych pozwala wyjść poza schematyczne wartościowanie legalne/nielegalne, estetyczne/antyestetyczne, kulturalne/zdziczałe.
The subject of the article is a new phenomenon of urban art known as “wild typography” (in Polish an abbreviated form “dzikie typo”). It has a specific local, Łódź character, but at the same time it allows to capture the complex issues of the post-industrial experience of the city. And in that sense, it is universal. The term is puzzling because it seems self-contradictory. Although the notion of wildness has its tradition in contemporary art theory, it does not fit the issue of typography. The very manifestations of “wild typography” in the city space are entangled in several dependencies that undermine the status of authorship, exposing artists to imitation and instrumental use of their works. When it comes to the physical space of the city and its values of wildness and authenticity, the “wild typography” lends it ambiguity and takes over its ambiguity also, which, together with the interfering nature and neglect, makes the resident doesn’t know what he’s dealing with. It is interesting why and with what intentions or hopes artists get involved in this tangle of art, vandalism, and landscape degradation. Treating these spaces and practices as heterotopias makes it possible to go beyond the schematic evaluation of legal/illegal, aesthetic/anti-aesthetic, cultural/wild.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2024, 62, 1; 38-69
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Konserwatyzm - otwartość na zmiany” jako wymiar wartości różnicujący postawy wobec kultury i tradycji narodowych - raport z badań
Autorzy:
Czerniawska, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932763.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
postawy wobec kultury i tradycji narodowej
system wartości
konserwatyzm – otwartość na doświadczenie
attitudes to national culture and tradition
value system
conservatism – openness to change
Opis:
The main aim of this research is a diagnosis of attitudes to national culture and traditions. It has been assumed that attitudes depend on a system of values and variation on ’conservatism -openness to change’ dimension. The sample consists of 368 students. The theoretical framework is based on the concept of Schwartz and his Portrait Values Questionnaire (PVQ) has been used. The diagnosis of attitudes is made with a set of contrasting beliefs about the role of culture and national traditions (Reykowski). The results confirms one of the stated hypothesis: students who support cultural openness towards the West, better appreciate values which constitute ’openness to change’, i.e. ‘self-direction-thought’, ‘self-direction-action’, and ‘stimulation’. The second hypothesis stating that the embrace of one’s cultural heritage is linked with the acceptance of the value ‘conservatism’ is not confirmed. A statistically significant difference is ascertain according to one conservative value type, i.e. ‘humility’ and it is significant only for one attitude.
W niniejszym badaniu dokonano diagnozy postaw wobec kultury i tradycji narodowych. Założono, że są one uzależnione od systemu wartości, jego zróżnicowania w wymiarze „konserwatyzm - otwartość na doświadczenie”. Badaniami objęto 368 studentów. Rozważania teoretyczne przeprowadzono na gruncie koncepcji Schwartza i wykorzystano stworzony przez tego autora Portretowy Kwestionariusz Wartości (PVQ). W diagnozie postaw posłużono się zestawem opozycyjnych przekonań na temat roli kultury i tradycji narodowych (Reykowski). Uzyskane wyniki badań potwierdziły jedną z hipotez: studenci opowiadający się za kulturowym otwarciem na Zachód cenili wyżej typy wartości wchodzące w skład „otwartości na zmiany”, tj. „kierowanie sobą w myśleniu”, „kierowanie sobą w działaniu” i „stymulacja”. Nie została potwierdzona natomiast hipoteza druga, zgodnie z którą docenienie własnego dorobku kulturowego wiąże się z akceptacją wartości „konserwatyzm”. Różnice istotne statystycznie stwierdzono w przypadku jednego konserwatywnego typu wartości, tj. „pokora”, i to tylko w jednej postawie.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2020, 1(127); 147-161
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Approbation and Disapprobation in Husserl’s Phenomenology: Navigating Value Conflicts through Justified Evaluations
Aprobata i dezaprobata w fenomenologii Husserla. Zarządzanie konfliktami wartości poprzez uzasadnione oceny
Autorzy:
Guardascione, Alessandro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231854.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Billigung und Missbilligung
bewertende Erfahrung
Rechtfertigung
Husserl
Wertekonflikte
approval and disapproval
evaluative experience
justification
value conflicts
aprobata i dezaprobata
doświadczenie wartościujące
uzasadnienie
konflikty wartości
Opis:
The analysis of the acts of approval (Billigung) represents one of Husserl’s first attempts to describe value estimation or appreciation (Wertschätzung). As some authors show, the acts of approval play a prominent role in our experience because through them we are confronted with the justification of our evaluations. Yet, despite their importance, these acts seem to play no further role in Husserl’s later reflections on the evaluative experience. By relying on the recent publication of the manuscripts included in the Studien zur Struktur des Bewusstseins, I offer a reconstruction of the Husserlian account of approval, situated between the emotional-volitive acts (Gemütsakte) and the intellective acts (Verstandesakte). I explore what problems Husserl faces in conceiving approval as a “secondary feeling” (sekundäres Gefühl) related to liking (Gefallen) and why Husserl abandoned the theme of approval in his phenomenological axiology. I suggest that by reflecting on whether our intentional acts are correct and justified, approbation and disapprobation not only reveal our personal values but also constitute the ground upon which we take sides in value conflicts. Indeed, while we gain awareness of our evaluations, we can endorse or reject judgments, emotions, desires, and wishes, and their related values on the basis of whether we take them right or wrong, justified or unjustified. 
Die Analyse von Billigung ist einer der ersten Ansätze von Husserl, Bewertung oder Wertschätzung zu beschreiben. Wie einige Autoren betonen (Melle, 2020; 2012; Ramírez, 2018; Montagová, 2012) spielen Billigungsakte eine bedeutende Rolle in unserer Erfahrung, denn dank ihnen werden wir ursprünglich mit der Rechtfertigung unserer emotionalen und volitionalen Handlungen konfrontiert. Trotz ihrer Bedeutung scheinen diese Handlungen in Husserls späteren Überlegungen zur Erfahrung des Bewerters jedoch keine weitere Rolle zu spielen. Anhand von jüngst erschienenen Manuskripten, die in Studien zur Struktur des Bewusstseins aufgenommen wurden, rekonstruiere ich Husserls Konzept der Billigung, das zwischen emotional-volitionalen Handlungen (Gemütsakte) und geistigen Handlungen (Verstandesakte) angesiedelt ist. Insbesondere analysiere ich die Probleme, auf die Husserl stößt, wenn er Billigung als „sekundäres Gefühl“ versteht, das mit Gefallen verbunden ist. Ich weise auch darauf hin, dass, wenn wir die Gültigkeit unserer absichtlichen Handlungen untersuchen, Billigung und Missbilligung nicht nur unsere wertende Haltung offenbaren, sondern auch eine emotionale Grundlage darstellen, auf der wir in Wertekonflikten Partei ergreifen können. In der Tat, indem wir uns unserer Urteile bewusst werden, können wir Emotionen und Wünsche und die damit verbundenen Werte akzeptieren oder ablehnen – je nachdem, ob wir sie für gut oder schlecht, gerechtfertigt oder ungerechtfertigt halten.
Analiza aktów aprobaty (Billigung) to jedna z pierwszych prób podejmowanych przez Husserla w celu opisu wartościowania lub oceny (Wertschätzung). Jak wskazują niektórzy autorzy (Melle, 2020; 2012; Ramírez, 2018; Montagová, 2012), akty aprobaty odgrywają znaczącą rolę w naszym doświadczeniu, gdyż to dzięki nim stykamy się pierwotnie z uzasadnieniem naszych aktów emocjonalnych i wolitywnych. Mimo swego znaczenia, akty te zdają się jednak nie odgrywać dalszej roli w późniejszych rozważaniach Husserla na temat doświadczenia oceniającego. Opierając się na niedawno opublikowanych rękopisach włączonych do Studien zur Struktur des Bewusstseins, rekonstruuję Husserlowską koncepcję aprobaty, usytuowanej między aktami emocjonalno-wolitywnymi (Gemütsakte) a aktami intelektualnymi (Verstandesakte). W szczególności analizuję problemy, z którymi Husserl styka się, gdy pojmuje aprobatę jako „uczucie wtórne” (sekundäres Gefühl) związane z podobaniem się (Gefallen). Wskazuję również, że gdy badamy ważność naszych aktów intencjonalnych, aprobata i dezaprobata nie tylko ujawniają zajmowaną przez nas postawę oceniającą, ale stanowią również uczuciowe podłoże, na którym możemy opowiadać po jakiejś stronie w konfliktach wartości. W rzeczy samej, uświadamiając sobie nasze oceny, możemy przyjąć lub odrzucić emocje, pragnienia i życzenia oraz związane z nimi wartości – na bazie tego, czy uznajemy je za dobre czy złe, uzasadnione czy nieuzasadnione.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2022, 34; 27-52
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religious Experience of the Church and the Experience of National Community in the Writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI
Doświadczenie religijne Kościoła a doświadczenie wspólnoty narodowej w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI
Autorzy:
Woźniak, Jakub J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558799.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
religious experience
national community
culture
academia
religious values
universal values
natural law
family
education
subsidiarity
solidarity
development
progress
brotherhood
doświadczenie religijne
wspólnota narodowa
kultura
uniwersytet
wartości religijne
wartości uniwersalne
prawo naturalne
rodzina
wychowanie
zasada pomocniczości
solidarność
rozwój
postęp
braterstwo
Opis:
The main subject covered in this paper is the coexistence of the religious experience of the Church and the experience of national community in the teaching of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. The starting point is the understanding of experience in the writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. In his view, experience manifests itself in three ways: through faith and liturgy, through testimony and through saints. This, in turn, translates to the national experience, which encompasses such areas as culture and academia, religious and universal values, natural law, family and education, and the principles of subsidiarity and solidarity in development and progress. The interdependence between the Church and the national community reflected in the works of Joseph Ratzinger–Benedict XVI highlights the need for these two institutions to work together towards the common good of those who constitute the Church and those who constitute the nation, regardless of their religious beliefs or political convictions. Throughout Cardinal Ratzinger’s teaching, one can observe that the religious experience of the Church provides a starting point for the national experience that manifests itself in the brotherhood of all people.
Głównym zagadnieniem artykułu jest współistnienie doświadczenia religijnego Kościoła i doświadczenia wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Punkt wyjścia stanowi rozumienie doświadczenia w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Doświadczenie to przejawia się w na trzy sposoby wiara i liturgia; świadectwo oraz świeci. to z kolei przekłada się na doświadczenie narodowe, które obejmuje następujące zagadnienia: kulturę i uniwersytet; wartości religijne i uniwersalne; prawo naturalne; rodzinę i wychowanie; oraz na zasadę pomocniczości i solidarności w rozwoju i postępie. Współzależność Kościoła jak i wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI kładą nacisk na współpracę tych dwóch instytucji w dziedzinie dobra wspólnego tych, którzy tworzą Kościół oraz tych którzy tworzą naród nie zależnie od wyznawanej religii czy przekonań politycznych. W nauczaniu kard. Ratzingera, papieża Benedykta XVI widać, że doświadczenie religijne Kościoła stanowi punkt wyjścia dla doświadczenia narodowego, które widać we wspólnym braterstwie ludzi.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 44; 165-180
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy wobec religii, instytucji religijnychi religijnie motywowanej etyki– aksjologiczne uwarunkowania różnic
Attitudes towards Religion, Religious Institutions and Ethics Motivated Religiously
Autorzy:
Czerniawska, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140749.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
postawy wobec religii
instytucji religijnych i motywowanej religijnie etyki
system wartości
konserwatyzm – otwartość na doświadczenie
attitude to religion
religious institutions and ethics motivated religiously
value system
“conservatism – openness to change”
Opis:
W niniejszym badaniu dokonano diagnozy postaw wobec religii, instytucji religijnych (ich roliw publicznej sferze funkcjonowania społeczeństwa) i motywowanej religijnie etyki, a także diagnozysystemów wartości. Badaniami objęto 368 studentów. Założono, że postawy uzależnione są od sys-temu wartości, jego zróżnicowania w wymiarze „konserwatyzm – otwartość na doświadczenie“.Rozważania teoretyczne przeprowadzono na gruncie koncepcji S.H Schwartza i wykorzystanostworzony przez tego autora Portrait Values Questionnaire (PVQ). W diagnozie postaw posłużono sięspecjalnie skonstruowanym narzędziem.Uzyskane wyniki badań pozwoliły potwierdzić hipotezę. Po-zytywne postawy wobec rozważanej kwestii wiązały się z wyższą akceptacją wartości „konserwatyzm”,zwłaszcza wartości: „pokora”, „tradycja” i „przystosowanie do reguł”. Negatywne postawy wiązały sięz kolei z wyższą akceptacją wartości „otwartość na zmiany”, zwłaszcza typów wartości: „kierowaniesobą w myśleniu”, „kierowanie sobą w działaniu” i „stymulacja”. Różnice w akceptacji typów wartościnie były jednak istotne statystycznie w przypadku każdej z analizowanych postaw
The main aim of this research is a diagnosis of attitudes towards religion, religious institutions (theirrole in public sphere of social functioning), ethics motivated religiously and systems of values. The sam-ple consists of 368 students. It has been assumed that attitudes depend on a system of values and a variation on “conservatism and openness to change” dimension. The theoretical framework is based on theconcept of S.H. Schwartz and his Portrait Values Questionnaire (PVQ) has been used. In order to meas-ure attitudes a dedicated tool has been constructed. The obtained results give grounds to confirm thehypothesis. Positive attitudes towards the discussed matter are linked to the higher acceptance of the“conservative” value, especially of the following types:: “humility”, “tradition”, and “conformity rules”.Negative attitudes are linked to the higher acceptance of the “openness to change” value, especially of thefollowing types: “self-direction-thought”, “self-direction-action” and “stimulation”. The difference be-tween these value types are not statistically significant for every analysed attitude.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 1(81); 81-102
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy List biskupów Francji do katolików: Proponować wiarę w społeczeństwie aktualnym może być inspiracją dla Kościoła w Polsce? - antropologiczne i duchowe przesłanie
Can The Letter of the French Bishops to the French Catholics, Entitled: Proposing Faith to Contemporary Society Be Inspirational for the Church in Poland? The Anthropological and Spiritual Message of the Letter
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340016.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kryzys wiary
kryzys wartości ludzkich
rozeznanie
źródła wiary
doświadczenie wiary
liturgia
przepowiadanie
diakonia
crisis of faith
crisis of human values
spiritual recognition
roots of faith
experience of faith
liturgy
preaching
diacony
Opis:
This paper presents an analysis of the spiritual message sent by the French bishops to the French faithful in the Letter to the French Catholics: Proposing Faith to Contemporary Society. The author analyses the text in the anthropocentric perspective, giving the reader an insight into the axiological crisis in the French society. This helps explain why this society finds it difficult to open itself to spiritual, Christian values. At the same time, those aspects of the religious functioning that are still present in the French society are pinpointed as the assets on which the Church evangelization action should rely. Also discussed is the French crisis of the Catholic faith, and the methods that the episcopal Letter (composed by Claude Dagens, Bishop of Angouleme) suggests for overcoming the crisis. The need for the mobilization of the priests, more active prayer and apostolic associations and for the collective action of all the faithful is also emphasised. The change is only possible if the whole Church returns to the roots of the faith (the mystery of the Trinitarian God, Baptism, the Gospel and the sacraments); accepts a morality based on the experience of the faith, and not on the doctrinal law; preaches about salvation through Christ in a close relationship to the values of contemporary people; seeks power in her liturgy and in the service for the neighbour (diacony). The Letter can be inspirational for Polish Catholicism at the beginning of the Year of Faith. The author claims that the following elements of the Letter are worth pondering upon in the Polish context: (1) taking into account human experience in the time of axiological crisis; (2) a more integrated preaching of the Gospel, liturgy and the service for the neighbour; and (3) increased participation of the lay Catholics in religious communities, in order to shape one’s Catholic identity and to get engaged in the apostolic mission of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2012, 4; 17-44
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatywny charakter estetyki
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487587.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
AESTHETICS
AESTHETICS OF POPULAR ART
AESTHETIC EXPERIENCE, ARTISTIC VALUES
AESTHETIC VALUES
FINE ARTS
INSTITUTIONAL ART
AESTHETIC ART
DEFINING ART
ABSOLUTE ART
ANTI-ART
ESTETYKA
ESTETYKA SZTUKI POPULARNEJ
DOŚWIADCZENIE ESTETYCZNE
WARTOŚCI ARTYSTYCZNE
WARTOŚCI ESTETYCZNE SZTUKI PIĘKNE
SZTUKA INSTYTUCJONALNA
SZTUKA ESTETYCZNA
DEFINIOWANIE SZTUKI
SZTUKA ABSOLUTNA
ANTYSZTUKA
Opis:
The performative character of aesthetics Many lecturers of aesthetics feel that the subject of their lectures is not necessarily aesthetics, but history of aesthetics, the aesthetic views of Plato and Aristotle, Kant and Hegel, Hume and Burke, the British philoso- phers of taste and German romanticists. Does that mean that aesthetics feeds on its own past, is nurtured by reinterpretations of its classics, defends concepts and categories that inspire no one and do not open new cognitive perspectives? Does it mean that aesthetics is dead today, like Latin or Sanskrit, while its vision of art and beauty is outdated, invalid and totally useless? Aesthetics is a polysemous concept, which has never been sufficient- ly defined. It can determine a way of perceiving and experiencing the world that is specific for a given community, in other words, taste, yet it can also mean certain countries’ or regions’ contribution to aesthetic thought, to the aesthetic self-knowledge of man. Thus its dimension is practical, cultural and philosophical. Today aesthetics faces new challenges that it has to live up to; its ma- jor tasks include the defence of popular art, polishing the concept of aes- thetic experience, aestheticization of everyday life and de-aestheticiza- tion of art, transcultural aesthetics and its approach to national cultures. In the book “Aesthetics: the Big Questions” (1998) Carolyn Korsmeyer reduces the main issues of contemporary aesthetics to six questions. The first question, old but valid, is a question about the definition of art. What is art? Nowadays everything can be art because art has shed all limita- tions, even the limitations of its own definition, and has gained absolute freedom. It has become absolute, as Boris Groys says. It has become absolute, because it has made anti-art a full-fledged part of art, and it has not been possible either to question or negate art since, as even the negation of 50 Grzegorz Dziamski art is art, legitimized by a more than 100 year long tradition, going back to the first ready-made by Marcel Duchamp in 1913. Today making art can be art and not making art can be art, as well, art is art and anti-art is art. The old question: “What is art?” loses its sense, and so does Nel- son Goodman’s question: “When art?”. When does something become art? These questions are substituted by new ones: “What is art for you?”, “What do you expect from art?”. There can be a lot of answers, because defining art has a performative character. Louise Bourgeois has ex- pressed the performative character of defining art in an even better way: “Art is whatever we believe to be art”. And for some reasons, which we do not fully realize ourselves, we want to make others share our belief. The text in an introduction to a new book on contemporary aesthetics by Grzegorz Dziamski.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2018, 26; 32-50
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies