Temat: diritto - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zrównoważone systemy żywnościowe w kontekście reformy Wspólnej Polityki Rolnej – aspekty prawne
Sustainable food systems in the context of the Common Agricultural Policy reform – legal aspects
Sistemi alimentari sostenibili nel contesto della riforma della politica agricola comune – aspetti giuridici
Autorzy:: Leśkiewicz, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/926087.pdf
Data publikacji:: 2020-12-21
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: sistemi alimentari sostenibili
produzione di generi alimentari
politica agricola comune
agricoltura
diritto agrario
sustainable food systems
food production
common agricultural policy
agriculture
agricultural law
zrównoważone systemy żywnościowe
produkcja żywności
Wspólna Polityka Rolna
rolnictwo
prawo rolne
Opis:: Celem artykułu jest wstępne ustalenie, czy projektowane założenia Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2021–2027 można uznać za sprzyjające celom zrównoważonych systemów żywnościowych ujętym w strategii Komisji Europejskiej „Od pola do stołu”. Zdaniem autorki niektóre cele Wspólnej Polityki Rolnej zawarte w TFUE korespondują z założeniami zrównoważonych systemów żywnościowych ujętymi w omówionym dokumencie – strategii „Od pola do stołu” . Ostateczna ocena tego, czy nowa Wspólna Polityka Rolna przyniesie efekty w obszarze budowania zrównoważonych systemów żywnościowych będzie wymagać odwołania się nie tylko do przyszłej regulacji prawnej, odpowiadającej kolejnemu okresowi finansowania, ale także do skutków jej stosowania w przyszłości. Radykalna zmiana kierunku Wspólnej Polityki Rolnej i realizacja celów zrównoważonego rozwoju może doprowadzić do konfrontacji i konkurencji instrumentów wsparcia dochodów rolniczych z instrumentami ochrony środowiska, w tym klimatu, kosztem tych ostatnich.
L’articolo di propone di formulare un giudizio preliminare riguardo alle proposte presentate per la PAC 2021-2027, in particolare riguardo al loro carattere a favore degli obiettivi stabiliti per i sistemi alimentari sostenibili, inclusi nella strategia della Commissione europea "dal campo alla tavola". Secondo l'autrice, le ipotesi prestabilite per i sistemi alimentari sostenibili, e incluse nel documento discusso, corrispondono ad alcuni degli obiettivi della politica agricola comune contenuti nel Trattato sul funzionamento dell'Unione europea. Tuttavia, per esprimere un giudizio finale, ossia per rispondere alla domanda se la nuova politica agricola comune avrà effetti per la costruzione di sistemi alimentari sostenibili, è necessario riferirsi non solo ad una regolazione futura, in vigore dalla prossima prospettiva di finanziamento, ma anche agli effetti che la sua applicazione porterà a produrre. Un cambiamento radicale prodottosi negli orientamenti della politica agricola comune, nonché l’attuazione degli obiettivi di sviluppo sostenibile possono portare a far nascere una situazione di confronto e concorrenza tra strumenti di sostegno al reddito agricolo e quelli di protezione ambientale, compresa la tutela del clima, a scapito di questi ultimi.
The focus of this article was at a preliminary assessment of whether the proposed assumptions of the Common Agricultural Policy for 2021–2027 could be considered conducive to the objectives of sustainable food systems included in the European Commission's “From farm to fork” strategy. In the author's opinion, the assumptions of sustainable food systems contained in this document correspond to some objectives of the Common Agricultural Policy included in the Treaty on the Functioning of the European Union. The final assessment whether the new common agricultural policy will bring effects from the point of view of building sustainable food systems requires making a reference not only to the future legal regulation which will apply in the next financing perspective, but also to the effects of its application. A radical change in the directions of the Common Agricultural Policy and implementation of sustainable development objectives may lead to a confrontation and competition of agricultural income support instruments with those for environmental protection including climate protection, at the expense of the latter.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2020, 2(27); 75-85
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Znakowanie żywności jako instrument realizacji celów prawa żywnościowego – wybrane problemy
Food labelling as an instrument for achieving the objectives of food law: selected issues
L’etichettatura dei prodotti alimentari come strumento volto a raggiungere gli obiettivi del diritto alimentare: alcuni problemi scelti
Autorzy:: Wojciechowski, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040690.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: obiettivi del diritto alimentare
etichettatura degli alimenti
dichiarazioni ambientali
food law objectives
food labelling
environmental claim
cele prawa żywnościowego
znakowanie żywności
oświadczenie środowiskowe
Opis:: W artykule podjęto próbę ustalenia, w jaki sposób cele prawa żywnościowego są realizowane przez przyjętą regulację dotyczącą znakowania żywności, oraz zbadania w tym zakresie relacji pomiędzy realizacją poszczególnych celów. Wychodząc od zarysowania poszczególnych celów prawa żywnościowego, przypisano do nich i omówiono uregulowania znakowania żywności o charakterze ogólnym i szczegółowym, nakierowane na realizację poszczególnych celów. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że dwa spośród celów prawa żywnościowego, tj. ochrona zdrowia i życia oraz ochrona interesów konsumentów i rzetelności obrotu, realizowane są w przeważającej mierze przepisami kształtującymi obowiązkowy zakres informacji podawanych na etykiecie. Ponadto ochronie konsumentów służą zasady znakowania, z podstawową zasadą niewprowadzania w błąd. Z kolei ochrona środowiska i dobrostanu zwierząt realizowana jest w aktualnym stanie prawnym w niewielkim zakresie regulacjami o charakterze szczegółowym. Zważywszy na oczekiwania konsumentów dotyczące informacji środowiskowej i informacji dotyczącej ochrony dobrostanu zwierząt, w artykule zaproponowano wprowadzenie regulacji ramowej, określającej zasady stosowania oświadczeń środowiskowych, podobnej do regulacji oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych.
L’articolo si propone di stabilire in che modo gli obiettivi del diritto alimentare vengano attuati nella regolazione riguardante l’etichettatura degli alimenti e di esaminare, a tal proposito, il rapporto intercorrente tra l’attuazione dei singoli obiettivi. L’autore parte da un abbozzo dei singoli obiettivi del diritto alimentare, per poi abbinare a essi le regolazioni, successivamente discusse, riguardanti l’etichettatura dei prodotti alimentari di carattere generale e specifico, le quali sono finalizzate a raggiungere gli obiettivi richiamati. L’analisi condotta porta alla conclusione che due degli obiettivi del diritto alimentare, ovvero la tutela della salute e della vita, nonché la tutela degli interessi dei consumatori e della correttezza commerciale, sono di prevalenza realizzati dalle disposizioni che definiscono l’ambito obbligatorio delle informazioni fornite sull’etichetta. Inoltre, la tutela dei consumatori è assicurata dalle norme in materia di etichettatura, con il principio fondamentale di non indurre in errore. La tutela dell’ambiente e del benessere animale è, invece, realizzata nell’attuale stato giuridico in misura limitata grazie a regolazioni di carattere specifico. Viste le aspettative dei consumatori in merito all’informazione ambientale e all’informazione riguardante la tutela del benessere animale, si propone di introdurre una regolazione quadro che definisca le regole per l’utilizzo delle dichiarazioni ambientali, analogamente alla regolazione in materia di indicazioni nutrizionali e sulla salute.
The aim of this paper is to determine how the objectives of food law are achieved through the regulation on the labelling of food and to examine the relationship occurring between the achievement of the general objectives of food law and the particular objectives of the food labelling regulation. Having outlined the particular objectives of food law first, the author assigned to them general and detailed regulations governing the labelling of food and aimed at the achievement of particular objectives. These regulations are subsequently discussed. Their analysis leads to a conclusion that two of the objectives of food law, i.e. the protection of health and life and of consumers’ interests and the reliability of trade are largely achieved by regulations shaping the obligatory scope of information that must be provided on the label. Additionally, consumer protection is ensured by labelling rules, the basic principle of which is not to mislead consumers. However, under the current legal framework, environmental and animal welfare protection is only covered to a small extent only and only by detailed regulations. Understanding consumers’ expectations regarding environmental and animal welfare information, the author proposes to adopt a framework regulation that would define the rules for the use of environmental claims. Such a regulation would be similar to the regulation of nutrition and health claims.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 2(29); 509-529
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Z problematyki wykonywania prawa pierwokupu nieruchomości rolnej przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa
Some issues related to the exercise of the pre-emptive right to purchase agricultural real estate by the National Support Centre for Agriculture
L’esercizio del diritto di prelazione da parte del Centro Nazionale per il Sostegno all’Agricoltura
Autorzy:: Litwiniuk, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1490395.pdf
Data publikacji:: 2021-06-23
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: terreno agricolo
diritto di prelazione
Tesoro di Stato
Centro Nazionale per il Sostegno all’Agricoltura
fiduciarietà
proprietà
real estate
pre-emptive right
State Treasury
National Support Centre for Agriculture
trusteeship
ownership
nieruchomość
prawo pierwokupu
Skarb Państwa
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa
powiernictwo
własność
Opis:: Praktyka zastrzegania w drodze ustawy prawa pierwokupu na rzecz Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów, które należy uważać za emanację państwa, podlegała w ostatnich latach w Polsce intensywnemu rozwojowi. Do kategorii o szczególnym znaczeniu prawnym i praktycznym należy zaliczyć ustawowe prawo pierwokupu nieruchomości rolnych, zastrzeżone na rzecz Skarbu Państwa w przepisach ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Przedmiotem artykułu jest charakterystyka prawna tego uprawnienia Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, w tym rozważenie, czy korzystanie z niego w imieniu własnym na rzecz Skarbu Państwa ma charakter dowolny (uznaniowy), czy powinno następować po zaistnieniu konstytucyjnych i ustawowych przesłanek państwowej ingerencji w prawo własności. Autor wyraża pogląd, że prawo pierwokupu nieruchomości rolnych w jego aktualnej ustawowej postaci oraz praktyka jego wykonywania przez Krajowy Ośrodka Wsparcia Rolnictwa budzą poważne wątpliwości natury konstytucyjnej. Wynikają one z braku wyraźnego ustawowego wyodrębnienia przesłanek stosowania tego uprawnienia Skarbu Państwa w stosunku do prywatnych nieruchomości rolnych, które pozostawałyby w merytorycznym związku z konstytucyjnymi wartościami, uzasadniającymi ograniczenie prawa własności. Postuluje również określenie ustawowego katalogu takich przesłanek oraz ustanowienie rzetelnej procedury administracyjnej w zakresie weryfikacji konieczności ingerencji państwa w stosunki prywatnoprawne, tak by rozstrzygnięcia dokonywane przez administrację publiczną nie były arbitralne.
La prassi di riservare, per mezzo della legge, il diritto di prelazione a beneficio del Tesoro di Stato, degli enti locali ma anche di altri soggetti, percepiti come emanazione dello Stato, ha subito un intenso sviluppo negli ultimi anni in Polonia. Di particolare rilevanza giuridica e pratica risulta il diritto di prelazione circa i terreni agricoli, che, ai sensi delle disposizioni della legge dell’11 aprile 2003 sul regime agrario, spetta al Tesoro di Stato. L’articolo si propone di fornire una descrizione giuridica del diritto, di cui gode il Centro, nonché di valutare se beneficiarne per proprio conto a favore del Tesoro di Stato abbia un carattere arbitrario (discrezionale) oppure dovrebbe dipendere dai requisiti costituzionali e da quelli previsti dalla legge in materia di ingerenza dello Stato nel diritto di proprietà. L’autore è dell’opinione che, nell’attuale aspetto normativo, il diritto in oggetto nonché il suo esercizio da parte del Centro sollevano seri dubbi di natura costituzionale. Essi scaturiscono dal fatto che manchino chiari requisiti normativi riguardanti il suo esercizio nei confronti dei terreni agricoli privati da parte del Tesoro di Stato. Inoltre, si postula di definire i requisiti sopramenzionati, come anche di determinare una procedura amministrativa attendibile, che permetta di verificare se l’ingerenza da parte dello Stato nel diritto privato sia necessaria, affinché le decisioni prese dalla pubblica amministrazione non risultino arbitrarie.
The practice of reserving the right of pre-emption for the State Treasury, local government units and other entities by way of a statute should be regarded as an emanation of the State. The frequency with which this practice is exercised is Poland has been increasing at a very high rate in recent years. The statutory right of pre-emption concerning agricultural real estate, reserved for the State Treasury in the provisions of the Act of 11 April 2003 on shaping the agricultural system is of particular legal and practical significance. The subject of this article is the legal characteristics of this entitlement granted to the National Support Centre for Agriculture, and examination whether exercising this right in the State Treasury's name is arbitrary (discretionary) or whether it ought to be exercised with a view of fulfilling constitutional and statutory prerequisites of State’s interference in the ownership right. The author presents an opinion that the current statutory form and the practice of the execution of the pre-emptive right to purchase agricultural real estate by the National Support Centre for Agriculture raise serious doubts of constitutional nature. These doubts result from the lack of a clear statutory separation of the prerequisites for the application of this right granted to the State Treasury in relation to private agricultural real estate. He also proposes to determine a statutory catalogue of such premises and to establish a reliable administrative procedure where necessary, regarding State’s interference in private-legal relationships, so that decisions made by public administration are not arbitrary.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 1(28); 69-88
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Współczesne uwarunkowania prawne rynku nieruchomości rolnych – główne płaszczyzny regulacyjne
Contemporary legal environment of the agricultural real estate market – the main regulatory areas
Il mercato dei terreni agricoli nell’attuale contesto giuridico – i principali ambiti normativi
Autorzy:: Czechowski, Paweł
Marciniuk, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1490442.pdf
Data publikacji:: 2021-06-23
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: terreni agricoli
trasferimento dei terreni agricoli
tutela del diritto di proprietà
mercato agricolo
agricultural real estate
trade in agricultural real estate
protection of property rights
agricultural market
nieruchomości rolne
obrót nieruchomościami rolnymi
ochrona prawa własności
rynek rolny
Opis:: Celem rozważań jest analiza głównych obszarów współczesnej regulacji prawnej obrotu nieruchomościami rolnymi, wpływającej zarówno na sytuację prawną właściciela nieruchomości rolnej, jak i na współczesny kształt rynku rolnego. W konkluzji autorzy stwierdzają między innymi, że władcza ingerencja państwa zwłaszcza w sferze ingerencji publicznoprawnej narusza konstytucyjne granice ochrony własności poprzez istotne uszczuplenie prawa swobody działania właściciela. Występujące ograniczenia regulacyjne wyraźnie naruszają równowagę w regulacji własności rolniczej pojmowanej jako kompleks praw i obowiązków . Tworzący się normatywny prymat i dominacja administracyjnoprawnych instrumentów interwencji w rynek nieruchomości rolnych ogranicza występowanie instrumentów cywilnoprawnych na rzecz instrumentów administracyjnoprawnych.
L’articolo si propone di sottoporre ad analisi le principali aree della regolazione giuridica in materia di trasferimento dei terreni agricoli, la quale ha un impatto sia sulla posizione giuridica del proprietario di un terreno agricolo sia sulla struttura del mercato agricolo stesso. Nella parte conclusiva, gli autori affermano, tra l’altro, che l’imperiosa ingerenza dello Stato, specie nella sfera del diritto pubblico, porta a violare i limiti costituzionali che concernono la tutela della proprietà in quanto essa mette rilevanti limiti al diritto, esercitato dal proprietario, di agire liberamente. Le restrizioni normative esistenti vanno ad alterare notevolmente l’equilibrio che caratterizza la regolazione della proprietà agricola, intesa come un insieme di diritti e doveri. Un primato normativo che sta per emergere nonché il predominio degli strumenti amministrativi di intervento nel mercato dei terreni agricoli vanno a ridurre la presenza di strumenti di diritto civile a favore di quelli di diritto amministrativo.
The aim of this paper was to analyse the main areas of contemporary legal regulation of agricultural real estate market which affect both the legal situation of the agricultural real estate owner and the contemporary shape of agricultural market. The authors conclude, among other things, that state interference, especially in the public law sphere, violates the constitutional limits of property protection as it significantly depletes the right of owner's freedom of action. The existing regulatory restrictions violate clearly the balance in the regulation of agricultural property understood as a complex of rights and obligations. The emerging normative primacy and domination of legal instruments of intervention in the agricultural real estate market available in administrative law limit the occurrence of civil law instruments in favour of administrative law instruments.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 1(28); 13-31
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The science of agricultural law in Poland. Reflections against the background of Western European science
La scienza del diritto agrario in Polonia nel quadro della scienza dell’Europa Occidentale
Autorzy:: Budzinowski, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/924017.pdf
Data publikacji:: 2020-06-29
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: agricultural law
common agricultural policy
science of agricultural law
research into agricultural law
diritto agrario
politica agricola comune
scienza del diritto agrario
studio del diritto agrario
prawo rolne
Wspólna Polityka Rolna
nauka prawa rolnego
badania prawa rolnego
Opis:: The fifteenth anniversary of the inclusion of Polish agriculture in the CAP mechanisms prompts one to make summaries and comparisons and formulate evaluations of the development of the science of agricultural law in the European context. The deliberations presented in the article are an attempt to formulate a few valid reflections, focusing on the comparison of the EU agricultural acquis, the general (theoretical) agricultural (national) law issues, traditional agricultural law issues, agri-food and agri-environmental law and rural development. As it is demonstrated in the article, the distance between the Polish science of agricultural law and Western European science has significantly narrowed. The issues undertaken by Polish agricultural lawyers fall within the scope of interest of their Western European counterparts. It may therefore be said that Polish agricultural lawyers are increasingly frequently becoming partners in research conducted by foreign scholars, and the use of their research and organisational potential may also be useful on an international forum.
Piętnasta rocznica włączenia polskiego rolnictwa w mechanizmy WPR skłania do dokonywania podsumowań i porównań oraz formułowania ocen rozwoju nauki prawa rolnego w kontekście europejskim. Przedstawione w artykule rozważania są próbą sformułowania kilku refleksji, skupiających się na porównaniu dorobku rolnego UE, ogólnych (teoretycznych) zagadnieniach prawa rolnego (krajowego), tradycyjnego prawa rolnego, rolno-spożywczego i rolno-środowiskowego prawa i rozwoju obszarów wiejskich. Jak wykazano w artykule, dystans między polską nauką prawa rolnego a naukami Europy Zachodniej znacznie się zmniejszył. Zagadnienia podejmowane przez polskich prawników rolniczych są przedmiotem zainteresowania ich zachodnioeuropejskich odpowiedników. Można zatem powiedzieć, że polscy prawnicy rolni coraz częściej stają się partnerami w badaniach prowadzonych przez zagranicznych naukowców, a wykorzystanie ich potencjału badawczego i organizacyjnego może być przydatne także na forum międzynarodowym.
Il quindicesimo anniversario dall’inclusione dell’agricoltura polacca nei meccanismi della PAC incoraggia a sintetizzare e valutare lo sviluppo della scienza del diritto agrario nel contesto europeo. Nelle considerazioni svolte si tenta quindi di formulare alcune fondamentali riflessioni, nonché mettere a confronto i contributi nei seguenti campi: il diritto agrario dell’UE, le questioni generali (teoriche) del diritto agrario (nazionale), le questioni tradizionali del diritto agrario, diritto agroalimentare e agroambientale, e quello riguardantelo sviluppo rurale. In conclusione, l’autore afferma che le distanze tra la scienza polacca del diritto agrarioe quella dell’Europa occidentale si sono notevolmente ridotte. I problemi sollevati dagli agraristi polacchi si collocano nell’area di interesse degli agraristi dell’Europa occidentale. Pertanto, si può affermare che i primi stanno, sempre di più, diventando partner nelle ricerche condotte dai secondi, inoltre le loro capacità di ricerca, come anche quelle organizzative, possono tornare utili persino in un forum internazionale.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2019, 2(25); 11-30
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Synods and Synodality in Austrian Church after the Second Vatican Council
Synodes et synodalité dans l’Église autrichienne après le Concile Vatican II
Sinodi e sinodalità nella Chiesa austriaca dopo il Concilio Vaticano II
Autorzy:: Rees, Wilhelm
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046990.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Synodality
canon law
the Second Vatican Council
the Republic of Austria
Codex Iuris Canonici
synodalité
droit canonique
concile vatican ii
république d’autriche
codex iuris canonici
sinodalità
diritto canonico
concilio vaticano ii
repubblica d’austria
Opis:: Synods have a long tradition in the ecclesiastical history, though their significance varied in different epochs of the Roman Catholic Church. Within the European area, synods gained in importance after the Second Vatican Council, although they appeared in a new or rather modified form. This also applies to the diocesan synods and the Austrian Synodal Process (1973/1974), which took place after and has been celebrated by the supporters of the Second Vatican Council.
Les synodes ont une longue tradition dans l’histoire ecclésiastique, bien que, dans l’Église catholique romaine, leur importance ait varié selon les époques. En Europe, les synodes ont suscité de l’intérêt après le Concile Vatican II, bien qu’ils soient apparus sous une forme nouvelle ou plutôt modifiée. Cela vaut également pour les synodes diocésains et le processus synodal autrichien (1973/1974) qui a eu lieu un peu plus tard et a été organisé par les leaders d’opinion du Concile Vatican II.
I sinodi hanno una lunga tradizione nella storia ecclesiastica, anche se la loro importanza variava nella Chiesa cattolica romana a seconda delle epoche. In Europa, i sinodi acquisirono importanza dopo il Concilio Vaticano II, sebbene in quel momento apparissero in una forma nuova o piuttosto modificata. Ciò vale anche per i sinodi diocesani e per il processo sinodale austriaco (1973/1974) che ebbe luogo un po’ più tardi ed fu organizzato dai promotori del pensiero del Concilio Vaticano II.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2020, 8; 37-59
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Synodality — Participation — Co-Responsibility. Remarks on the Determinants of the Aggiornamento of the Church Law
Sinodalità – partecipazione – responsabilità condivisa Osservazioni sulle determinanti dell’aggiornamento del diritto ecclesiastico
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046926.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: ecclesiology
communio principle
synodality
participation
co-responsibility
aggiornamento of Church law
ecclesiologia
principio di communio
sinodalità
partecipazione
responsabilità
condivisa
aggiornamento del diritto ecclesiastico
Opis:: In the communio Ecclesiae reality, of a unitarian, charismatic, and institutiona structure, the crucial concepts of participation and co-responsibility are firmly anchored in the juridical and canonical discourse. This is the way in which the horizon of the subject matter reveals itself, the study of which — from the point of view of the title triad: synodality — participation — co-responsibility — will never lose its relevance. What is, at the same time, important is the idea of “synodality,” which is adequately recognized as the sacra potestas of a sacramental origin (ontological aspect), which gains the dynamism of libertas sacra (existential and dynamic aspect) through the charisms of the Holy Spirit, thus leading to the inseparability of its personal and synodal aspects. Therefore, in the attempt to illuminate the determinant of the aggiornamento of the Church law in this study, it was appropriate, on the one hand, to consistently refer to the essence of the idea of the communio hierarchica, according to which Christ makes selected servants participate in his authority by means of an office, the exercise of which always remains a diaconia in the community of faith. On the other hand, in reference to the contemporary understanding of communio fidelium, the axis of scientific reflection was to be the communion-creative phenomenon of charisms — gifts of the Holy Spirit that awaken in the People of God synodal co-responsibility for the good of the entire Church community. In both cases — without losing sight of the obvious truth that, in the sacramental structure of the Church (communio), both hierarchical and charismatic gifts converge in the service of the bishop, who updates — according to the logic of the Vaticanum II aggiormamento and the ecclesiological principles of the Council: collegiality, the title synodality and subsidiarity — the fullness of Christ’s service: as Prophet, Priest, and King.
Nella realtà della communio Ecclesiae, che si caratterizza per una struttura carismatica e istituzionale unitaria, i concetti di partecipazione e di responsabilità condivisa — essenziali nel discorso giuridico e canonico, sono fortemente ancorati. Si svela così l’orizzonte della questione, il cui studio — nei termini della triade apparsa nel titolo: sinodalità — partecipazione — responsabilità condivisa — non perderà mai la sua rilevanza. È importante sottolineare che l’idea di “sinodalità” — adeguatamente riconosciuta come sacra potestas di origine sacramentale (aspetto ontologico), guadagnando il dinamismo di libertas sacra grazie ai carismi dello Spirito Santo (aspetto esistenziale e dinamico) —conduce all’inseparabilità dei suoi aspetti: personale e sinodale. Pertanto, nel tentativo compiuto in questo studio di illuminare le determinanti dell’ “aggiornamento” del diritto ecclesiastico, è stato opportuno, da un lato, riferirsi sistematicamente all’essenza dell’idea di communio hierarchica, secondo la quale Cristo rende i servi eletti partecipi del suo potere mediante un ufficio il cui adempimento resta sempre una diaconia nella comunità di fede; d’altra parte, in riferimento alla concezione contemporanea di communio fidelium — asse della riflessione scientifica dovrebbe essere il fenomeno dei carismi collegato con la comunione e la creazione — questi doni dello Spirito Santo, suscitando la responsabilità condivisa e sinodale per il bene dell’intera comunità ecclesiale nel popolo sacerdotale. In entrambi i casi — senza perdere di vista l’ovvia verità che nella struttura sacramentale della Chiesa (communio) sia i doni gerarchici che quelli carismatici coincidono nel ministero del vescovo che attua — secondo la logica dell’aggiormamento esposta dal Vaticano II e dei principi ecclesiologici conciliari: la collegialità, la sinodalità e la sussidiarietà — la pienezza del ministero di Cristo: Profeta, Sacerdote e Re.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2019, 7; 95-114
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Synod as the Embodiment of the Church — the Evolution of Lutheran Understanding of Synodality
SSinodo in quanto incarnazione della Chiesa — l’evoluzione dell’accezione luterana della sinodalità
Autorzy:: Hintz, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046928.pdf
Data publikacji:: 2019-11-24
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Protestantism
synod
Luther
ecclesiology
Church Law
protestantesimo
sinodo
lutero
ecclesiologia
diritto della chiesa
Opis:: The concept of the synod plays a special role in the Evangelical ecclesiology. In the 20th century, the synod was radically defined as “the personification of the Church.” In the Evangelical tradition, however, there are equal Church management systems: episcopal, synodal-consistory, presbyterian (mainly in the Evangelical-Reformed denomination), and to a lesser extent congregational (especially observed in the so-called free Churches). Reformation theology understands the Church as a community of all saints, where the Gospel is preached purely and the sacraments are properly administered (Augsburg Confession — CA VII). The system of the Church does not belong to the so-called notae ecclesiae. An important theological doctrine of the Reformation is the teaching about the universal priesthood of all believers, which is the theological foundation of the idea of the synodal responsibility of the Church. In the 19th century synods concerned mainly clergy. In the 20th century, in the course of democratisation processes, most Evangelical Churches raised the importance of the synod in the overall management of the Church, and the Polish Lutheran Church introduced a provision into her law which stipulates that the synod is “the embodiment of the Church” and its supreme authority.
Il concetto di sinodo svolge un ruolo speciale nell’ecclesiologia evangelica. Nel XX secolo, il sinodo è stato definito in modo radicale come “personificazione della Chiesa”. Nella tradizione evangelica, tuttavia, ci sono sistemi equiparati di gestione della Chiesa: episcopale, sinodale-concistoro, presbiteriano (principalmente nella Chiesa evangelica riformata) e, in misura minore, congregazionalista (praticato soprattutto nelle strutture della chiesa libera). La teologia della Riforma intende la Chiesa come una comunità di santi in cui il Vangelo è chiaramente predicato e i sacramenti sono amministrati correttamente (Confessione di Augsburgo — CA VII). Il sistema della Chiesa non appartiene alle cosiddette notae ecclesiae. Un’importante dottrina teologica della Riforma è la dottrina del sacerdozio universale di tutti i credenti, che è il fondamento teologico dell’idea di responsabilità sinodale per la Chiesa. Nel XIX secolo, i sinodi riguardavano principalmente il clero. Nel corso dei processi democratici nel XX secolo, la maggior parte delle chiese evangeliche ha sollevato l’importanza del sinodo nella gestione generale della Chiesa, e la Chiesa luterana polacca ha introdotto una disposizione nella sua legge secondo cui il sinodo è l’incarnazione della Chiesa e la sua autorità suprema.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2019, 7; 77-94
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Swiss Synodality after the Second Vatican Council
La synodalité suisse après le Concile Vatican II
Sinodalità svizzera dopo il Concilio Vaticano II
Autorzy:: Loretan-Saladin, Adrian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046986.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: participants of the Synods of the local Churches
local Ecclesiastical Offices of lay ministers and the deacons
democracy
rule of law
western legal tradition
women in the decision-making process
participants aux synodes d’églises locales
bureaux locaux d’église du clergé
séculier et des diacres
démocratie
état de droit
tradition juridique occidentale
femmes
dans le processus de prise de décision
partecipanti ai sinodi della chiesa locale
uffici ecclesiastici locali del
clero secolare e dei diaconi
democrazia
stato di diritto
tradizione giuridica occidentale
donne nel processo decisionale
Opis:: Quod omnes tangit, ab omnibus tractari et approbari debent. (Cardinal Congar) The canonists have been developing the rule of law of Western Europe. After there had been much debate (Acts 15:7), they decided together with the Holy Spirit. The Apostolic Nuncio gave the permission for lay persons (including women) to participate at the Synod. Synod ’72 is a process involving seven synods of local Churches in Switzerland. As an instrument of “processing” Vatican II, Synod ’72 discussed implementation options like Ecclesiastical Offices of the local Church. (LG 33; Paul VI’s Ministeria quaedam; John Paul II’s Christifedles laici; c. 228 CIC 1983). The tradition of shared decision-making of the baptised was been activated.
Le Synode ‘72 est un processus de sept synodes d’Églises locales en Suisse. En tant qu’instrument pour la mise en oeuvre du Concile Vatican II, le Synode 72 a discuté des options du Concile, telles que les offices ecclésiastiques dans l’Église locale (LG 33; Paul VI, Ministeria quaedam ; Jean-Paul II, Christifedles laici ; c.228 CIC 1983). La tradition de codécision des baptisés a été activée. « Quod omnes tangit, ab omnibus tractaristanprobari debet ». Les canonistes ont développé l’état de droit en Europe occidentale. Après de longs débats (Actes 15 : 7), ils ont décidé avec le Saint-Esprit. Le Nonce apostolique a permis aux laïcs (femmes) de participer au Synode.
Il Sinodo’72 è un processo di sette sinodi di Chiese locali in Svizzera. Come strumento per l’attuazione del Concilio Vaticano II, il Sinodo 72 ha discusso opzioni del Concilio, come ad esempio gli uffici ecclesiastici nella Chiesa locale (LG 33; Paolo VI, Ministeria quaedam; Giovanni Paolo II, Christifedles laici; c. 228 CIC 1983). Si attivava la tradizione della codecisione dei battezzati. «Quod omnes tangit, ab omnibus tractaristanprobari debet». I canonici hanno approfondito la questione dello stato di diritto nell’Europa occidentale. Dopo un lungo dibattito (Atti 15: 7), decisero insieme allo Spirito Santo. Il Nunzio Apostolico ha permesso la partecipazione al Sinodo dei laici (donne).
Źródło:: Ecumeny and Law; 2020, 8; 61-72
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Stregoneria e Superstizione in Decreti Sinodali della Diocesi di Bisignano in Calabria (1630-1678)
The Spell and Superstition in Sinodal Decrees of the Bisignano Diocese in Calabria (1630-1678)
Czary i zabobony w dekretach synodalnych Diecezji Bisignano w Kalabrii (1630-1678)
Autorzy:: Katolo, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1995857.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Italia Meridionale
Chiesa Cattolica
diritto particolare
magia
XVII secolo
Southern Italy
Roman-Catholic Church
particular law
magic
XVII-th century
południowe Włochy
Kościół Rzymskokatolicki
prawo partykularne
XVII wiek
Opis:: Non c’è cultura storica, che non conosca la magia. Per quanto riguarda la situazione in Calabria, le pratiche superstiziose blasfeme della magia furono ininterrottamente combattute in tutti i Sinodi bisignanesi. Si deve osservare, che la rigidità delle norme ed appropriati interventi pastorali non riuscirono a debellarle definitivamente. I Sinodi di Bisignano, occupandosi di arte magica e di malefici, puntarono su una maggiore opera di catechesi. Al vescovo fu riservata la scomunica per le azioni di sacrilegi, magiche indovini.
The origins of witchcraft and superstition date back to the “wild” world of humanity. The Synods of Bisignano in XVII-th century dealing with magical art and evil, aims at greater catechesis. The documents reserve to the bishop (with attached excommunication) the cases referred to the action of sacrilegious, magicians, fortune tellers. The magical practices are signs of distrust of God.
Magia i wiara w zabobony towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Synody w Bisignano, które miały miejsce w XVII w., zajęły się tym zagadnieniem ze względu na powszechność zjawiska. Dekrety nakazywały duchownym odpowiednie nauczanie w odniesieniu do zabobonów, iż są to znaki nieufności Bogu. Nakładały surowe kary, zarówno na parających się magią, jak i na tych, którzy korzystali z usług takich osób (ekskomunika, kara więzienia).
Źródło:: Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 19-27
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Storie di emancipazione: Virginia Ramponi Andreini (1583–1631) dal suocero al marito
Emancipation Stories: Virginia Ramponi Andreini (1583–1631) from Her Father-in-Law to Her Husband
Autorzy:: Besutti, Paola
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446558.pdf
Data publikacji:: 2019-11-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: actress
female singers
opera
emancipation
law
attrici
cantanti donne
emancipazione
diritto
Opis:: Numerous notarial deeds are kept in the State Archive of Mantua, involving some of the most famous comedians of the 17 th century. Piermaria Cecchini (Frittellino); Francesco Andreini and his sons Domenico and Giacinto; Giovan Battista (Lelio) with his son Pietro Enrico; Tristano Martinelli; and others used notaries for wills, sales contracts, debt reduction, inventories of assets, and dowries. Some of these documents also involve the women of the Andreini family: Lavinia (sister Fulvia), Caterina (perhaps sister Clarastella), Virginia Ramponi Andreini (Florinda). In particular, an emancipation deed (1620) indirectly affected Virginia (Genoa, 1583? – before 17 November 1631), the first wife of Giovan Battista Andreini. On the basis of document analysis, two perspectives are explored: Virginia’s peculiar contribution to the activities of the family, also from an economic point of view; and the status of women with regards to emancipation, which must be understood from a legal point of view that was patriarchal and defensive of property. The article thus becomes an opportunity to reflect, starting from Virginia but gazing even beyond, on the condition of women who were active in the theatrical and musical world between jurisprudence, artistic professions, economic heritage, and daily life. In conclusion, through some selected examples (the concerto delle dame of Ferrara, Adriana Basile, Margherita Salicola, Antonia Merighi), the theme of emancipation throughout the 17 th century is analysed, a period when women singers successfully populated the new operatic market. As the law remained unchanged, these women experimented with different strategies to protect their own person and assets.
Nell’archivio di stato di Mantova sono conservati numerosi atti notarili, che coinvolgono alcuni fra i più famosi comici del Seicento. Piermaria Cecchini (Frittellino), Francesco Andreini e i suoi figli Domenico e Giacinto, Giovan Battista (Lelio) con suo figlio Pietro Enrico, Tristano Martinelli e altri, ricorsero ai notai per i loro testamenti, contratti d’acquisto e vendita, liberazione da crediti, inventari di beni e doti. Alcuni di quegli atti interessano anche i membri femminili della famiglia Andreini: Lavinia (suor Fulvia), Caterina (forse suor Clarastella), Virginia Ramponi Andreini (Florinda). In particolare, un atto di emancipazione (1620) toccò indirettamente Virginia (Genova, 1583 – ?, ante 17 novembre 1631), prima moglie di Giovan Battista Andreini. Sulla base dell’analisi del documento, vengono trattate due prospettive: il peculiare contributo di Virginia alle attività della famiglia anche sotto il profilo economico; lo stato delle donne nei confronti dell’emancipazione, intesa sotto il profilo giuridico che era patriarcale e difensivo dei patrimoni. Il documento diviene quindi occasione per riflettere, partendo da Virginia ma spingendo poi lo sguardo oltre, sulla condizione delle donne attive nel mondo teatrale e musicale fra giurisprudenza, professioni artistiche, patrimoni economici e vita quotidiana. In conclusione, attraverso alcuni selezionati esempi (il concerto delle dame di Ferrara, Adriana Basile, Margherita Salicola, Antonia Merighi), il tema dell’emancipazione viene osservato in tutto il Seicento, quando le cantanti donne popolavano il nuovo mercato operistico con successo, anche economico. Poiché la legge era rimasta invariata, esse sperimentarono diverse strategie per tutelare la propria persona e i propri patrimoni.
Źródło:: Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 65-83
2084-4514
Pojawia się w:: Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Status pojazdu mechanicznego jako odpadu Sprzedaż, import i naprawa po szkodzie całkowitej Uwagi wybrane
Stato del veicolo a motore come rifiuto. Vendita, importazione e riparazione dopo un danno totale. Note selezionate
Autorzy:: Możdżyń, Oskar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1187436.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: szkoda całkowita
prawo motoryzacyjne
ochrona środowiska
odpady
total loss
automotive law
environmental protection
waste
полная гибель
автомобильное право
охрана окружающей среды
отходы
danni totali
diritto automobilistico
protezione dell’ambiente
rifiuti
Opis:: la partecipazione di veicoli a motore a incidenti stradali comporta la necessità di ripararli o di ritirarli dal servizio. Tali attività sono di norma precedute da una procedura di liquidazione condotta dall’impresa di assicurazione, che nel corso della quale può dichiarare il cosiddetto danno totale. Tuttavia, l’inutilità economica della riparazione spesso non è legata al riconoscimento del veicolo come rifiuto e al suo ritiro dall’utilizzo. Nel definire il concetto di danno totale, l’autore discute gli effetti sul riconoscimento del veicolo come rifiuto nel contesto della sua vendita, riparazione, importazione e ritiro dall’uso.
Źródło:: Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2020, 1-2; 81-96
2451-3431
Pojawia się w:: Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Sprzedaż wina w ramach lokalnych systemów żywnościowych na przykładzie prawa włoskiego
The sale of wine within local food systems on the example of Italian law
La vendita del vino nell’ambito dei sistemi alimentari locali sull’esempio della legge italiana
Autorzy:: Kapała, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/924128.pdf
Data publikacji:: 2020-06-29
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: sistemi alimentari locali
vendita diretta
filiere corte
vino
diritto italiano
local food systems
direct sales
short supply chains
wine
Italian law
lokalne systemy żywnościowe
sprzedaż bezpośrednia
krótkie łańcuchy dostaw
wino
prawo włoskie
Opis:: Celem rozważań jest ustalenie, w jakich formach, spełniających kryteria lokalnych systemów żywnościowych, możliwa jest w świetle prawa włoskiego sprzedaż wina bezpośrednio przez rolnika będącego jego wytwórcą. Pod tym kątem zostały przeanalizowane regulacje dotyczące sprzedaży bezpośredniej, tzw. dróg winnych, agroturystyki, farmers’ markets oraz oznaczeń „produkty rolne z zera kilometrów”. Przeprowadzona analiza pozwala zauważyć, że ustawodawca włoski oferuje możliwość sprzedaży wina we wszystkich omówionych formach krótkich łańcuchów dostaw. Są one przeznaczone dla rolników i wytwarzanych przez nich produktów rolnych nieprzetworzonych i przetworzonych, w tym wina. Co więcej, przewidziany został specjalny instrument wspierający sprzedaż wina w ramach krótkich łańcuchów, tj. „drogi winne”, a ustawa o agroturystyce wprost zezwala na serwowanie wina wyprodukowanego w danym gospodarstwie. Omówione instrumenty są formą realizacji idei lokalnych systemów żywnościowych. Zawierają bowiem warunki bliskiej odległości między miejscem wytworzenia a miejscem sprzedaży, bezpośredniej lub bliskiej relacji społecznej między producentem a konsumentem oraz braku pośredników lub uczestnictwa co najwyżej jednego pośrednika.
L’articolo si propone di esaminare in quali forme, secondo i criteri dei sistemi alimentari locali e alla luce della legge italiana, sia possibile far vendere vino direttamente all’agricoltore che ne è il produttore. Al riguardo, sono state analizzate le regolazioni relative alla vendita diretta, le cosiddette “strade del vino”, l’ agriturismo, i farmers’ markets e i “prodotti agricoli a chilometro zero”. L’analisi svolta permette di far notare che il legislatore italiano offre la possibilità di vendere vino attraverso tutti i tipi di filiere corte richiamati, le quali riguardano gli agricoltori e i prodotti agricoli, da essi prodotti, trasformati o meno, di cui anche il vino. Inoltre, è stato previsto uno strumento speciale – le c.d. “strade del vino”, che serve a sostenere la vendita del vino all’interno di filiere corte; la legge di disciplina sull’agriturismo consente, in maniera esplicita, di servire il vino prodotto in azienda. Gli strumenti discussi sono una forma di attuazione dell’idea dei sistemi alimentari locali in quanto contengono condizioni di stretta vicinanza tra il luogo di produzione e il luogo di vendita, nonché quelle basate sulle relazioni sociali dirette o strette tra il produttore e il consumatore, come anche l’assenza di intermediari o al limite uno solo.
The purpose of the considerations is to determine in what forms under Italian law wine producers-farmers may sell wine directly to consumers it it meets the criteria of local food systems. In this respect, the regulations on direct sales, so-called “wine routes,” agro-tourism, and farmers’ markets, as well as the “agricultural products from zero kilometres” indications have been analysed. It has been established that Italian laws allow selling wine in all the forms of the short supply chains analysed in the study. Legal provisions in this respect govern farmers and the agricultural products they produce, both unprocessed and processed, including wine. What is more, there is a special instrument created to support the sale of wine in short supply chains – “wine routes” while the Law on Agritourism explicitly allows the serving of wine produced on a given farm. All these represent a form of implementing the idea of local food systems where the conditions such as close proximity between the place of production and the place of sale, direct or close social relationship between the producer and the consumer, the lack of intermediaries or the participation of only one intermediary, are satisfied.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2019, 2(25); 203-214
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Sprachliche Herausforderungen an die Rechtsvergleichung im Agrarrecht
Linguistic challenges for agricultural law comparativism
Sfide linguistiche poste al diritto agrario comparato
Autorzy:: Martínez, José
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040625.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: scienza del diritto agrario
studi giuridici comparati
linguaggio
politica agricola comune
relativismo
agricultural law studies
legal comparativism
language
Common Agricultural Policy
relativism
nauka prawa rolnego
komparatystyka prawnicza
język
Wspólna Polityka Rolna
relatywizm
Opis:: Agricultural law combines two opposing directions of development of law in general. One is connected with the local or regional element and indeed, like no other discipline, is linked to a specific region, culture, tradition and linguistic specificity, being a consequence of the specific nature of agricultural law. On the other hand, at the level of the European Union it is characterised by the greatest degree of integration. The Common Agricultural Policy has made agricultural law locally and regionally rooted but, at the same time, it has created a specific technical language of European agricultural law. Therefore, conducting a comparative legal research into the field of agricultural law faces a particular challenge as it requires combining both local and regional linguistic specificities with the European technical language of agricultural law. This relativism of the technical language of agricultural law does not, however, stand in the way of legal comparativism. However, apart from the linguistic knowledge, it requires the researcher to possess thorough cultural, social and economic knowledge of another country. Professor Budzinowski, unlike many other scholars, embodies these skills in his comparative legal research.
Il diritto agrario combina due direzioni opposte di sviluppo del diritto in generale. Da un lato, si tratta di un aspetto locale o regionale. Infatti, come nessun’altra disciplina, essa è legata a una specificità regionale, culturale, tradizionale e infine linguistica. Ciò consegue dalla sua particolare natura. Dall’altro, il diritto agrario è quell’area del diritto a livello dell’Unione europea che si caratterizza per il maggior grado di integrazione. La politica agricola comune è riuscita a far europeizzare questo ambito del diritto, radicato a livello locale e regionale, e al tempo stesso ha fatto nascere un linguaggio tecnico specifico del diritto agrario europeo. Quindi, le ricerche giuridiche comparate di diritto agrario si trovano costrette a dover affrontare una sfida del tutto particolare, vale a dire devono saper combinare le specificità linguistiche, locali e regionali, con il linguaggio tecnico europeo del diritto agrario. Fortunatamente, il relativismo del linguaggio tecnico del diritto agrario non va a ostacolare gli studi giuridici comparati, anche se, oltre alle conoscenze linguistiche, richiede al ricercatore pure una approfondita conoscenza culturale, sociale ed economica di un altro Paese. Il Professor Budzinowski incarna queste abilità nella sua ricerca giuridica comparata come quasi nessun altro scienziato.
Prawo rolne łączy w sobie dwa przeciwstawne kierunki rozwoju prawa. Z jednej strony zawiera element lokalny lub regionalny. Jak mało która dziedzina jest ono związane z określonym regionem, kulturą i tradycją, a także z określonym językiem. Jest to konsekwencją swoistego charakteru prawa rolnego. Z drugiej strony jest ono dziedziną prawa funkcjonującą na poziomie Unii Europejskiej, którą cechuje największy stopień integracji. Wspólna Polityka Rolna zeuropeizowała tę dziedzinę prawa, która jest zakorzeniona lokalnie i regionalnie, a przy tym stworzyła specyficzny język techniczny europejskiego prawa rolnego. Prowadzenie badań prawnoporównawczych w dziedzinie prawa rolnego staje zatem przed wyzwaniem połączenia lokalnej i regionalnej specyfiki językowej oraz europejskiego języka technicznego prawa rolnego. Relatywizm technicznego języka prawa rolnego nie stoi na przeszkodzie komparatystyce prawniczej. Jednak poza znajomością języka wymaga ona od badacza również dogłębnej wiedzy kulturowej, społecznej i ekonomicznej na temat innego państwa. Profesor Budzinowski wykorzystuje te umiejętności w swoich badaniach prawnoporównawczych jak mało który uczony.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 2(29); 331-348
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Rozważania o rozszerzaniu się zakresu regulacji prawnorolnej z uwzględnieniem perspektywy notariusza
Reflections on the expansion of the scope of agricultural law regulation – a notary’s perspective
Alcune considerazioni relative all’ampliamento nell’ambito delle regolazioni di diritto agrario – compresa la prospettiva del notaio
Autorzy:: Blajer, Paweł A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040700.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: diritto agrario
immobile agricolo
azienda agricola
regime agricolo
notaio
agricultural law
agricultural real estate
agricultural holding
shaping of agricultural system
notary
prawo rolne
nieruchomość rolna
gospodarstwo rolne
kształtowanie ustroju rolnego
notariusz
Opis:: Celem rozważań jest charakterystyka zjawiska poszerzania się zakresu regulacji zaliczanych do rolnego prawa gruntowego, wynikającego z nowelizacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego dokonanej w 2016 r. oraz jego wpływu na praktykę notarialną obrotu nieruchomościami. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały ogólne kwestie ukazujące skalę oddziaływania ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego na regulacje wolne dotychczas od jakichkolwiek form „agraryzacji”, tj. w szczególności tradycyjne instytucje prawa cywilnego, postępowanie cywilne, prawo spółek oraz prawo upadłościowe. W drugiej części ukazany został wymiar praktyczny regulacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego poprzez przybliżenie niektórych problemów, przed którymi stają notariusze jako praktycy stosujący tę ustawę w swej codziennej działalności. W ramach uwag końcowych dokonano oceny zjawiska poszerzania się zakresu regulacji prawnorolnych w polskim systemie prawa, wskazując, że proces ten nie następuje w sposób racjonalny i spójny.
L’articolo si propone, nei limiti della ricerca condotta, di caratterizzare il fenomeno che consiste nell’ampliare l’ambito di applicazione delle regolazioni che vanno annoverate nel diritto agrario fondiario, come consegue dalle modifiche apportate alla legge sul regime agricolo nel 2016, nonché l’impatto del fenomeno sulla pratica notarile nel trasferimento degli immobili. La prima parte del contributo analizza questioni di carattere generale che mettono in evidenza la portata dell’impatto avuto dalla legge su regolazioni finora libere di qualsiasi forma di „agrarizzazione”, vale a dire, in particolare, istituti tradizionali di diritto civile, procedura civile, diritto societario e diritto fallimentare. La seconda parte illustra, invece, la dimensione pratica della legge, mettendo in luce alcuni problemi affrontati dai notai che in quanto professionisti la applicano svolgendo il lavoro di tutti i giorni. Nella parte conclusiva, si è cercato di valutare il fenomeno di ampliamento studiato nell’ordinamento giuridico polacco, cercando anche di far vedere che il processo in esame non viene svolto in modo razionale e coerente.
The aim of the research conducted within the framework of this paper was to characterise the expansion of the scope of regulations classified as agricultural land law, resulting from the amendment to the Act on shaping the agricultural system of 2016, and its impact on the notarial practice of real estate trading. In the first part of the study, general issues presenting the scale of the impact of this Act on the regulations hitherto free from any form of “agrariarisation” (in particular, the traditional institutions of civil law, civil proceedings, company law and bankruptcy law) were analysed. In the second part of the paper, a practical dimension of the Act has been illustrated by an analysis of the problems that notaries as practitioners face when applying it in their everyday work. As part of the concluding remarks, an assessment of the expansion of the agricultural law regulation in the Polish legal system has been made, demonstrating that this process does not occur in a rational and coherent way.
Źródło:: Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 2(29); 113-133
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "diritto" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język