Sprachliche Herausforderungen an die Rechtsvergleichung im Agrarrecht

Agricultural law combines two opposing directions of development of law in general. One is connected with the local or regional element and indeed, like no other discipline, is linked to a specific region, culture, tradition and linguistic specificity, being a consequence of the specific nature of agricultural law. On the other hand, at the level of the European Union it is characterised by the greatest degree of integration. The Common Agricultural Policy has made agricultural law locally and regionally rooted but, at the same time, it has created a specific technical language of European agricultural law. Therefore, conducting a comparative legal research into the field of agricultural law faces a particular challenge as it requires combining both local and regional linguistic specificities with the European technical language of agricultural law. This relativism of the technical language of agricultural law does not, however, stand in the way of legal comparativism. However, apart from the linguistic knowledge, it requires the researcher to possess thorough cultural, social and economic knowledge of another country. Professor Budzinowski, unlike many other scholars, embodies these skills in his comparative legal research.

Il diritto agrario combina due direzioni opposte di sviluppo del diritto in generale. Da un lato, si tratta di un aspetto locale o regionale. Infatti, come nessun’altra disciplina, essa è legata a una specificità regionale, culturale, tradizionale e infine linguistica. Ciò consegue dalla sua particolare natura. Dall’altro, il diritto agrario è quell’area del diritto a livello dell’Unione europea che si caratterizza per il maggior grado di integrazione. La politica agricola comune è riuscita a far europeizzare questo ambito del diritto, radicato a livello locale e regionale, e al tempo stesso ha fatto nascere un linguaggio tecnico specifico del diritto agrario europeo. Quindi, le ricerche giuridiche comparate di diritto agrario si trovano costrette a dover affrontare una sfida del tutto particolare, vale a dire devono saper combinare le specificità linguistiche, locali e regionali, con il linguaggio tecnico europeo del diritto agrario. Fortunatamente, il relativismo del linguaggio tecnico del diritto agrario non va a ostacolare gli studi giuridici comparati, anche se, oltre alle conoscenze linguistiche, richiede al ricercatore pure una approfondita conoscenza culturale, sociale ed economica di un altro Paese. Il Professor Budzinowski incarna queste abilità nella sua ricerca giuridica comparata come quasi nessun altro scienziato.

Prawo rolne łączy w sobie dwa przeciwstawne kierunki rozwoju prawa. Z jednej strony zawiera element lokalny lub regionalny. Jak mało która dziedzina jest ono związane z określonym regionem, kulturą i tradycją, a także z określonym językiem. Jest to konsekwencją swoistego charakteru prawa rolnego. Z drugiej strony jest ono dziedziną prawa funkcjonującą na poziomie Unii Europejskiej, którą cechuje największy stopień integracji. Wspólna Polityka Rolna zeuropeizowała tę dziedzinę prawa, która jest zakorzeniona lokalnie i regionalnie, a przy tym stworzyła specyficzny język techniczny europejskiego prawa rolnego. Prowadzenie badań prawnoporównawczych w dziedzinie prawa rolnego staje zatem przed wyzwaniem połączenia lokalnej i regionalnej specyfiki językowej oraz europejskiego języka technicznego prawa rolnego. Relatywizm technicznego języka prawa rolnego nie stoi na przeszkodzie komparatystyce prawniczej. Jednak poza znajomością języka wymaga ona od badacza również dogłębnej wiedzy kulturowej, społecznej i ekonomicznej na temat innego państwa. Profesor Budzinowski wykorzystuje te umiejętności w swoich badaniach prawnoporównawczych jak mało który uczony.