Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "direct coercion" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Przymus bezpośredni w aspekcie etycznym
    Direct coercion in the ethical aspect
    Autorzy:
    Filipska, Karolina
    Ślusarz, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1029211.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
    Tematy:
    ethics
    direct coercion
    patient
    Opis:
    violation of basic human rights, .ie. the right to freedom. Direct coercion is an action applied to patients in a state of agitation or aggression. It is a necessity in certain circumstances. It should be remembered that it can be used as an absolutely final meassure. The aim of the work is to show direct coercion in the aspect of medical ethics. Overview. Ethics is defined as a code of moral principles that are adopted at a given time by a given social community. Often it is also referred to as a synonym of morality. Also, the Constitution of the Republic of Poland provides its citizens with the fundamental right to preserve and respect their freedom and dignity. These two values are an indispensable element of human nature. The use of direct coercion in strictly substantiated cases is not a violation of ethical values and human autonomy. From medical point of view , direct coercion is a therapeutic intervention. Its leading goal is to protect patients from health deterioration and to enable them medical assistance. Conclusions. Law in Poland allows the use of four different forms of direct coercion in strictly defined situations. The use of coercion should be the last resort in extreme and exceptional events. It should always be remembered that the use of direct coercion measures should respect the rights of human dignity.
    Wstęp. Przymus bezpośredni jest elementem interwencji medycznej. Przy jego zastosowaniu dochodzi wówczas do naruszenia podstawowych praw człowieka tj. prawa wolności. Przymus bezpośredni jest działaniem stosowanym wobec pacjentów w stanie pobudzenia bądź agresji. W pewnych okolicznościach stanowi konieczność. Należy pamiętać, iż powinien być stosowany jako działanie absolutnie ostateczne. Celem pracy jest ukazanie przymusu bezpośredniego w aspekcie etyki medycznej. Przegląd. Etyka to ogół zasad moralnych, które są przyjęte w określonym czasie przez daną zbiorowość społeczną. Często określana jest ona także jako synonim moralności. Również Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej zapewnia wszystkim swoim obywatelom fundamentalne prawo do zachowania i poszanowania ich wolności i godności. Te dwie wartości stanowią nieodzowny element natury człowieka. Stosowanie przymusu bezpośredniego w uzasadnionych ściśle przypadkach nie stanowi naruszenia dóbr etycznych i autonomii człowieka. Ze strony medycznej przymus bezpośredni stanowi interwencję terapeutyczną. Jego wiodącym celem jest zabezpieczenie chorego przed pogorszeniem stanu zdrowia oraz umożliwienie udzielenia mu pomocy medycznej. Wnioski. Obowiązujące w Polsce prawo dopuszcza stosowanie czterech różnych form przymusu bezpośredniego w określonych ściśle sytuacjach. Zastosowanie przymusu powinno stanowić ostateczność w skrajnych i wyjątkowych zdarzeniach. Zawsze należy pamiętać, iż stosowanie środków przymusu bezpośredniego powinno odbywać się z poszanowaniem praw godności człowieka.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2017, 2, 4; 76-87
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i prawne kształtowanie się instytucji przymusu policyjnego (natychmiastowego) w Polsce
    The genesis and legal formation of the institution of police (instantaneous) coercion in Poland
    Autorzy:
    Dobkowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/697712.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    administrative execution
    administrative police
    police coercion
    immediate compulsion
    direct coercion
    Opis:
    The study deals with the genesis and evolution of the police cśrcion in Poland, also called instantaneous. The conditions for establishment of this institution and application of this form of cśrcion during the Interwar period are discussed. The contemporary state is also presented and the influence of the latest legal regulations on its essence are characterized. The conclusion is that such a type of cśrcion is now of the heterogeneous nature.  
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 1 (2); 95-105
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Police in the Era of the Contemporary Means of Direct Coercion
    Autorzy:
    Nowak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375038.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    Police
    means of direct coercion
    security
    training
    electric taser
    Opis:
    The aim of this article is to show the importance of means of direct coercion in the era of modern threats. Undoubtedly, an important role in this regard is played by the Police, as a body established to ensure security and public order. It is the responsibility of police officers, both in Poland and in other countries, to take care of the safety of citizens. Therefore, police officers should be prepared in an appropriate way, through the training process, to take up actions, including dangerous ones. It is also essential that these people are adequately equipped with “tools” to enable them to be safe both personally and in relation to the people they take action against. The means of physical coercion that are available to police officers undoubtedly fulfil this role. The following article presents the results of research conducted among police officers in Poland within the framework of a research task financed by the Ministry of Science and Higher Education within the framework of statutory activity. The aim of the research was to determine, among other things, which of the individual means of direct coercion available to police officers in the course of their official duties is in their opinion the most useful, and at the same time allows them to maintain safety during official interventions. The respondents clearly assessed that this was the electric taser, i.e. the latest means of direct coercion introduced for the use of the Polish Police in 2007. However, it is only from 2013 that the electric taser, in the form of three models — the Taser X26, Taser X2, and Taser X26P — has been widely introduced into this uniformed formation.
    Źródło:
    Internal Security; 2020, 12(1); 239-254
    2080-5268
    Pojawia się w:
    Internal Security
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa pacjenta z perspektywy funkcjonalnej refleksji
    Patient’s rights viewed from the functional reflection
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950207.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-14
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    patient’s rights
    functionalism
    human rights ombudsman
    direct coercion
    commercialization of medical services
    Opis:
    In 1991 was passed in Poland the Healthcare Institutions Act. In the cited act was for the first time used the phrase of „patient’s rights”. Currently in our country there are several other laws that directly relate to that issue. In recent years, there has also been set up new offices in the field of patients’ rights (Patient Ombudsman, Ombudsman for Psychiatric Patients and specialist for patient’s rights working in hospitals). Discussions concerning rights of the patient most often relate to matters of a formal nature. Specialist literature refers basically to: the issue of consent to treatment, the issue of medical confidentiality, the aspect of the dignity of the patient and the system of protection of patient rights using the services of the health care system. Rarely however – in this context – debates undertake a problem of the importance of interaction between a patient and a doctor. There is also no reflection on the position that physicians and patients occupy in the course of treating. The present text aims to depict the patient’s rights from the perspective of functional reflection. In the first place, it will be presented the context of treatment within which the sick and the doctors as well as nurses play their roles. In particular, it will be shown the commercial face of medical services. Based on the concept of ombudsman will be taken also an attempt to present medical staff as „the first ombudsmen of the rights and interests of the patient.”
    Źródło:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2014, 3, 1; 169-191
    2299-1875
    Pojawia się w:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosowanie przymusu bezpośredniego w postępowaniu egzekucyjnym w administracji
    Use of Direct Coercion in Administrative Enforcement Proceedings
    Autorzy:
    Jaworska, Iga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596606.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    przymus bezpośredni
    środki egzekucyjne
    postępowanie egzekucyjne
    egzekutor
    obowiązek
    direct coercion
    enforcement proceeding
    executor
    obligation
    Opis:
    Przymus bezpośredni jest jednym ze środków egzekucyjnych dotyczących egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym stosowanych przez organ egzekucyjny w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym. Niewątpliwe jest to środek najbardziej uciążliwy dla zobowiązanego, bowiem może ingerować w jego nietykalność. Z drugiej strony jest to środek zazwyczaj prowadzący bezpośrednio do wykonania obowiązku przez zobowiązanego, a tym samym skuteczny. Celem artykułu jest zbadanie charakteru prawnego, wskazanie przesłanek oraz trybu stosowania tego środka egzekucyjnego oraz trudności, które może napotkać organ egzekucyjny, dążąc do jego zastosowania.
    Direct coercion is one of the enforcement measures relating to the execution of the duties of nonpecuniary used by the enforcement authority in administrative enforcement proceedings. Undoubtedly this is the most burdensome enforcement measure for the debtor, since it might interfere in his inviolability. On the other hand, it is the measure usually directly linking to fulfill the obligation by the debtor, and thus effective. The aim of this article is to examine the legal nature of this measure, indication of circumstances and mode of application of an enforcement measure and the difficulties that may be encountered enforcement authority with a view to its use.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 104; 45-62
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wprowadzenie tzw. specustawy dotyczącej kierowania groźnych przestępców do ośrodków terapii osobowości – kontekst społeczno-prawny
    The introduction of the so-called special law on referral of dangerous offenders to personality treatment centers – socio-legal context
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942411.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    coercive treatment
    direct coercion
    forensic psychiatry
    human rights
    the patient’s rights
    prawa człowieka
    prawa pacjenta
    przymus bezpośredni
    przymus leczenia
    psychiatria sądowa
    Opis:
    The Act on the procedures related to people with mental disorders posing a danger to other people’s life, health or sexual freedom has been one of the most criticized legal acts over the recent months. A large group of lawyers and psychiatrists indicates that the proposed solutions are contrary to human rights standards which Poland adopted many years ago. It is emphasized that the law will create in our country the practice of using psychiatry for political purposes. On the other hand, those who defend the mentioned law indicate that some of the prisoners because of their personality disorders or sexual preference disorders intend to return to criminal activities, often directed against the life and health of children. It should be noted that at the end of the 80s in the 20th century a similar action led to the capital punishment of the mentioned people. Interestingly, for over 20 years no one undertook the subject of those prisoners whose capital punishment was later replaced with 25 years imprisonment. So is it true that the law concerned violatesfundamental human rights and freedoms? Is there a real threat that the mentioned legal act could be used for political purposes? May psychiatrists be required to accomplish exclusively tasks of political nature? Is it possible that there is no other solution which would protect the public safety? Answers to such questions will be derived from analysis of official legal materials and media information and commentaries related to the said Act.
    Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób to jeden z najbardziej krytykowanych w ostatnich miesiącach aktów prawnych. Liczne grono prawników oraz psychiatrów wskazuje, iż proponowane rozwiązania są sprzeczne ze standardami ochrony praw człowieka, które wiele lat temu zostały przyjęte przez Polskę. Podkreśla się ponadto, że przyjęcie ustawy otworzy drogę do wykorzystywania psychiatrii do celów politycznych. Z drugiej strony osoby broniące przywołaną ustawę twierdzą, że część osadzonych osób, z powodu doświadczania zaburzeń osobowości bądź zaburzeń preferencji seksualnych, zamierza powrócić do działań przestępczych, skierowanych często przeciwko życiu i zdrowiu dzieci. Należy wspomnieć, iż pod koniec lat 80. XX wieku podobne działania doprowadziły do orzeczenia kary śmierci wobec ww. osób. Co istotne, przez ponad 20 lat nie podejmowano tematu sytuacji więźniów, którym karę śmierci następnie zamieniono na karę 25 lat pozbawienia wolności. Czy prawdą jest zatem, iż omawiana ustawa łamie fundamentalne prawa i wolności człowieka? Czy istnieje realna obawa wykorzystywania przywołanego aktu prawnego do celów politycznych? Czy psychiatrzy mogą zostać zobowiązani do wykonywania zadań wyłącznie o politycznym charakterze? Czy obecnie nie ma innego rozwiązania zapewniającego poszanowanie bezpieczeństwa publicznego? W prezentowanym artykule odpowiedzi na powyższe pytania będą udzielane na podstawie analizy oficjalnych materiałów prawnych oraz medialnych informacji i komentarzy odnoszących się do omawianej ustawy.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 217-224
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działania podejmowane w przypadkach zakażeń i chorób zakaźnych ze względu na ochronę bezpieczeństwa obywateli
    Actions taken in cases of infections and diseases to protect the safety of citizens
    Autorzy:
    Lis, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046947.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    bezpieczeństwo zdrowotne
    przymus leczenia
    zakażenia i choroby zakaźne
    szczepienia obowiązkowe
    środki przymusu bezpośredniego
    health security
    coercion of treatment
    infections and infectious diseases
    compulsory vaccinations
    means of direct coercion
    Opis:
    Bezpieczeństwo obywateli ma różne oblicza, dlatego jego zapewnienie i ochrona wymaga stosowania wielu, czasami kontrowersyjnych, metod i środków. Jednym z jego rodzajów jest bezpieczeństwo zdrowotne odnoszone do całej populacji mieszkańców państwa. By je zapewnić i chronić, organy państwa mogą zastosować przymus leczenia. Jego zastosowanie oznacza, że wdrożone zostają działania lecznicze niezależnie, a często nawet wbrew woli człowieka, który zostaje im poddany. W ten sposób dochodzi do bardzo głębokiej ingerencji w wolności i prawa człowieka, w tym również w prawo do samostanowienia w zakresie poddania się leczeniu i wyboru jego sposobu. Działania takie są usprawiedliwione celem, któremu służą, mianowicie zapewnieniem kontroli nad zakażeniami i chorobami zakaźnymi, które mogą mieć trudne do przewidzenia skutki, i uniemożliwienie ich rozprzestrzeniania się.
    The security of citizens has different faces, so its provision and protection requires the use of many, sometimes controversial, methods and means. One of its kinds is health security pertaining to the entire population of the state. In order to provide them and protect them the state organs can use the coercion of treatment. Its use means that therapeutic activities must be implemented independently and often even against the will of the person being subjected to them. In this way there is a very deep interference in freedom and human rights, including the right to self-determination in terms of treatment and choice of treatment method. These actions are justified by the purpose they serve, namely ensuring control of infections and infectious diseases, that may have unpredictable consequences and consequently to prevent their spread.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2017, 3; 31-50
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychiatryczne oraz prawne aspekty stosowania przymusu bezpośredniego wobec uczniów na terenie szkoły specjalnej
    Psychiatric and legal aspects of the use of direct coercion in special education
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943737.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    direct coercion
    human dignity
    human rights
    mental health care
    special education
    godność człowieka
    ochrona zdrowia psychicznego
    prawa człowieka
    przymus bezpośredni
    szkoła specjalna
    Opis:
    Use of direct coercion is a very peculiar situation, as it requires the use of force against another human being. Licence to take such action must be governed by the law, in the case of psychiatric care stipulated in the provisions of Mental Health Protection Act. Under this act, doctors and nurses are authorised to use such means as restraint, seclusion, and/or administration of relevant drugs under force to a patient displaying aggressive or auto-aggressive behaviour. Similar behaviours, however, can also be presented by special education students, some of who were once patients of psychiatric hospitals. Educators in schools are not allowed or authorised to use physical force against a student. What should a teacher do in a situation of aggression on the part of a student to protect their own and other people’s safety? Is it permissible in certain situations to restrain a student? Perhaps in some clearly defined cases teachers have an obligation to use force against a student with a disability? This article is an attempt to answer these questions.
    Zastosowanie przymusu bezpośredniego to sytuacja szczególna, wymagająca użycia siły wobec drugiego człowieka. Możliwość podjęcia podobnych działań musi być regulowana przez określone akty prawne. W kontekście rzeczywistości psychiatrycznej należy wskazać przede wszystkim na zapisy ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zwrócono w niej uwagę, że lekarz i pielęgniarka mogą podjąć wobec agresywnego lub autoagresywnego pacjenta takie działania, jak unieruchomienie, przytrzymanie, izolacja i przymusowe podanie leków. Jednak niebezpieczne zachowania mogą prezentować również uczniowie szkół specjalnych, których część była niegdyś pacjentami szpitali psychiatrycznych. Nie zmienia to faktu, że na terenie szkół pedagodzy nie mają formalnego prawa do zastosowania przymusu bezpośredniego wobec ucznia. Co zatem mogą zrobić, kiedy podopieczny stosuje siłę? W jaki sposób nauczyciel powinien postąpić w przypadku agresji ucznia, by chronić bezpieczeństwo własne oraz innych osób? Czy w pewnych sytuacjach wolno mu przytrzymać podopiecznego albo go unieruchomić? Czy w wybranych przypadkach pedagog ma obowiązek użycia siły wobec niepełnosprawnego ucznia? W artykule podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 4; 202-207
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Sądu Rejonowego w Łęczycy z 1.06.2017 r. (II K 201/16) [w przedmiocie uzasadnionej obawy ucieczki lub ukrycia się oraz zastosowania przymusu bezpośredniego na potrzeby zatrzymania]
    Gloss to the judgment of the District Court in Łęczyca of June 1, 2017 (II K 201/16) [on the justified fear of flight or hiding hiding of a suspected person and the use of direct coercion for the purpose of detention]
    Autorzy:
    Prusek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519344.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    fear of fleeing
    fear of hiding
    direct coercion
    trial detention
    proper detention
    obawa ucieczki
    obawa ukrycia się
    przymus bezpośredni
    zatrzymanie procesowe
    zatrzymanie właściwe
    Opis:
    The fear of suspect’s fleeing and hiding has been the basis of proper detention for several decades. Nevertheless, it is not interpreted uniformly. The fulfillment of the commented base raises doubts if a person moves away from his own driveway towards the house, closes himself in the house and moves inside it, avoiding contact with policemen. Moreover, the jurisprudence ignores the problem of the insufficient basis for the application of direct coercion for the purposes of conducting a trial detention.
    Obawa ucieczki i ukrycia się od kilku dekad stanowi podstawę zatrzymania właściwego. Mimo to nie jest interpretowana w sposób jednolity. Wątpliwości budzi spełnienie komentowanej podstawy, jeżeli osoba oddala się z własnego podjazdu w stronę domu, zamyka się w domu oraz przemieszcza się w jego wnętrzu, unikając kontaktu z policjantami. Ponadto w orzecznictwie pomija się problem niewystarczającej podstawy stosowania przymusu bezpośredniego na potrzeby przeprowadzenia czynności zatrzymania procesowego.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 2; 243-261
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Użycie siły fizycznej przez Policję na podstawie ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej a prawa człowieka
    Use of physical force by the Police on the basis of the Act on Direct Coercion Measures and Firearms in regard to human rights
    Autorzy:
    Kapusta, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057785.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    police officers
    violation of the limits of the police activities
    means of direct coercion
    funkcjonariusze policji
    naruszenie granic działania policji
    środki przymusu bezpośredniego
    Opis:
    Przedmiot badań: Prezentowane opracowanie dotyczy użycia siły fizycznej przez Policję w świetle przepisów ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej. Ten środek przymusu bezpośredniego może być bardzo skuteczny. Niekiedy jest wręcz niezbędny podczas interwencji policyjnych. W przypadku bezpodstawnego bądź nieadekwatnego zastosowania może on jednak prowadzić do naruszenia wolności i praw osób, wobec których jest używany. W praktyce pojawiają się przypadki przekroczenia granic stosowania siły fizycznej. Niniejsze opracowanie stanowi analizę przepisów wymienionej wyżej ustawy oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w zakresie dopuszczalności użycia siły fizycznej przez Policję. Cel badawczy: W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy rozwiązania prawne zawarte w ustawie o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej i dotyczące użycia siły fizycznej są wystarczające, a jeżeli nie, to dlaczego i czy istnieją zasady, które ułatwiłyby policjantom korzystanie z tego środka w granicach prawa oraz czy mogą temu służyć standardy wypracowane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka. Metoda badawcza: Badania opierają się na dogmatyczno-prawnej analizie przepisów ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz wypowiedzi doktryny i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Wyniki: Przepisy ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz dotychczasowe analizy dotyczące stosowania siły fizycznej nie są rozległe i są niewystarczające do określenia standardów jej używania przez Policję. Brak jest wytycznych, które ułatwiłyby policjantom przestrzeganie granic działania przy użyciu siły fizycznej. Pewną pomoc w tym zakresie mogą stanowić zasady wypracowane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka.
    Background: The presented study concerns the use of physical force by the Police on the basis of Act on Direct Coercion Measures and Firearms. This measure can be very effective and necessary during police interventions. However, it may also lead to the violations of the personal rights of the persons to whom it is applied. While issues of using physical force have been regulated in Polish law, in practice, however, there are cases of excessive usage of physical force. These issues were also considered by the European Court of Human Rights. This study is an analysis of the law as well as the principles of the use of physical force developed in the case law of the European Court of Human Rights. Research purpose: The article attempts to answer the question whether the legal solutions adopted by the Polish legislature regarding the admissibility of using physical force are sufficient, and if not – why not, and whether there are guidelines that would make it easier for police officers to use this measure within the Act on Direct Coercion Measures and Firearms or if such standards are some rules created by the European Court of Human Rights. Methods: The research is based on a dogmatic and legal analysis of legal provisions and statements of the doctrine and case law of the European Court of Human Rights. Conclusions: The provisions of the Act on Direct Coercion Measures and Firearms as well as the existing analyzes regarding the use of physical force are not extensive and are insufficient to determine the standards for its use by the Police. There are no guidelines that would make it easier for police officers to cross the limits of physical force. Some help can be provided by rules created by the European Court of Human Rights.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2020, 117; 11-28
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konstytucyjne granice stosowania przymusu bezpośredniego względem oskarżonego. Uwagi na tle orzecznictwa TK i ETPCz
    Autorzy:
    Anna, Sikora,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902594.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    criminal proceedings
    accused
    judicature
    direct coercion
    Polish Constitutional Tribunal
    European Court of Human Rights
    postępowanie karne
    oksarżony
    orzecznictwo
    przymus bezpośredni
    Trybunał Konstytucyjny
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    Opis:
    The aim of the article is to present issues concerning the use of direct coercion against the accused. Indication of the basis and methods of the use of direct coercion in the criminal proceedings is extremely important, because of the values in which coercion measures interfere. Regulations which are going to be discussed during the dilatation consists legal rules defined by the Polish Constitutional Tribunal and the European Court of Human Rights.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2017, 69; 115-129
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi de lege lata i de lege ferenda na tle projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego (nr z wykazu prac legislacyjnych UD 444)
    De lege lata and de lege ferenda remarks against the background of the draft law on amendments to the Law on Mental Health Care (legislative work list number UD 444)
    Autorzy:
    Wojcieszak-John, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519338.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    mental disorders
    mental health care
    mental disorder patient
    health care benefits
    direct coercion
    zaburzenia psychiczne
    ochrona zdrowia psychicznego
    pacjent z zaburzeniami psychicznymi
    świadczenia zdrowotne
    przymus bezpośredni
    Opis:
    This article synthesizes the legal doubts that arise against the background of the draft law on amendments to the Law on Mental Health Protection. The considerations undertaken by the author focus on the proposed changes in psychiatric terminology, the premises for the use of direct coercive measures and the procedure for the use of direct coercive measures. The author analyzes the assumptions of the draft amendments to the Law on Mental Health Protection from the point of view of the situation of patients with mental disorders. Due to the nature of the proposed solutions, as well as criticism of the current law, the author enters into a polemic with the position presented by the authors of the project and proposes de lege ferenda postulates. The entire discussion is crowned with a conclusion, in which attention is drawn to the lack of linguistic precision on the part of the drafters. This may contribute to a restriction of the rights and freedoms of patients with mental disorders.
    Artykuł w syntetyczny sposób prezentuje wątpliwości natury prawnej pojawiające się na tle projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Rozważania podjęte przez autorkę koncentrują się wokół propozycji zmian w zakresie terminologii psychiatrycznej, przesłanek stosowania środków przymusu bezpośredniego oraz procedury stosowania środków przymusu bezpośredniego. Autorka analizuje założenia projektu nowelizacji ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z punktu widzenia sytuacji pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. Z uwagi na charakter proponowanych rozwiązań, a także krytykę obowiązującego prawa autorka podejmuje polemikę ze stanowiskiem prezentowanym przez twórców projektu, a także proponuje postulaty de lege ferenda. Całość rozważań zwieńczona jest podsumowaniem, w którym autorka zwraca uwagę na brak językowej precyzji ze strony projektodawców, która może przyczynić się do ograniczania praw i wolności pacjentów z zaburzeniami psychicznymi.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 2; 223-239
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lecznictwo psychiatryczne dzieci i młodzieży : Dostępność i rozwiązania organizacyjno-kadrowe
    Psychiatric Treatment for Kids and Teenagers – Access to Treatment and Organisational and Personnel Solutions
    Autorzy:
    Gostyńska, Maria Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041962.pdf
    Data publikacji:
    2020-08
    Wydawca:
    Najwyższa Izba Kontroli
    Tematy:
    lecznictwo psychiatryczne
    terapia dzieci i młodzieży
    małoletni
    przymus bezpośredni
    zjawiska negatywne (samookaleczenia, agresja, próby samobójcze)
    psychiatric treatment
    therapy for children and adolescents
    minors
    direct coercion
    negative phenomena (self-mutilation, aggression, suicide attempts)
    Opis:
    Liczba dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia wykazującej zaburzenia psychiczne, które wymagają profesjonalnej pomocy, wynosi w Polsce około 630 tys. (9%). Bardzo wysoki jest też odsetek prób samobójczych nastolatków; stanowią one drugą przyczynę zgonów w tej grupie wiekowej. Mimo skali problemu i doniesień medialnych na temat nieprawidłowości w funkcjonowaniu psychiatrycznej opieki zdrowotnej małoletnich, te sprawy nie były przedmiotem wystarczającego zainteresowania konsultantów w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży (krajowego i wojewódzkich). Najwyższa Izba Kontroli podjęła więc kontrolę mającą na celu ocenę dostępności lecznictwa psychiatrycznego dla tej grupy pacjentów.
    The data on the number of kids and teenagers suffering from mental disorders that re quire professional help are similar in many countries, and they make about 10 percent of the population. In Poland, this percentage stands at nine at least, which means that the psychiatric and psychological treatment system needs to support about 630,000 kids and teenagers below the age of eighteen. The percentage of suicide attempts among teenagers is also very high. Having this in mind, the auditors of the Supreme Audit Office examined whether such persons were provided with access to psychi atric treatment. The audit covered the years 2017–2019.
    Źródło:
    Kontrola Państwowa; 2020, 65, 4 (393); 76-92
    0452-5027
    Pojawia się w:
    Kontrola Państwowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 3 grudnia 2010 roku – analiza socjologiczno-prawna
    Amendments to the mental health protection act of 3 December 2010 – socio-legal analysis
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944939.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection
    direct coercion
    hospitalisation in the petition mode
    human rights
    mental health protection act
    rzecznik praw pacjenta szpitala psychiatrycznego
    hospitalizacja w trybie wnioskowym
    prawa człowieka
    przymus bezpośredni
    ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
    Opis:
    The mental health protection act has been operating in the Polish legal system for less than seventeen years. This act has been revised three times so far. Subsequent changes to the law referred to: clarifying the rules of admission to hospital without patients’ consent, introduction of the institution of Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection, assumptions of the National Mental Health Protection Program etc. This year’s fourth amendment to the act does not introduce changes that could be called revolutionary. However, this act adds significant issues which may be important for everyday functioning of patients and medical staff. These changes deal especially with such issues as: compulsory sychiatric hospitalisation in the petition mode, the use of the direct coercion, clarification of the competence of the above mentioned Ombudsman, and undertaking new measures to promote mental health. Especially with respect to the issues of direct coercion you can see significant changes, which include in particular authorization of medical emergency workers to use immobilization and hold. It is also important that at the moment only the courts decide on all forms of forced transportation to the hospital or nursing home. Taking up the analysis of the above act, it is worth to make a preliminary assessment of the proposed changes. It is worth to considering, whether the proposed changes will have a positive impact on the functioning of both patients and medical staff. Not less important is considering whether presently some major issues can be perceived that have not been covered by the amendment.
    Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego funkcjonuje w polskim systemie prawnym od niespełna siedemnastu lat. Akt ten był do tej pory trzykrotnie nowelizowany. Kolejne zmiany ustawy mówiły o: doprecyzowaniu zasad przyjęcia pacjenta do szpitala bez jego zgody, wprowadzeniu instytucji Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, założeniach Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego etc. Tegoroczna czwarta nowelizacja ustawy nie zakłada zmian, które można by określić mianem rewolucyjnych. Omawiany akt wprowadza jednak istotne zapisy, które mogą mieć znaczenie dla codziennego funkcjonowania zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Zmiany te dotyczą zwłaszcza takich zagadnień, jak: procedura hospitalizacji w trybie wnioskowym, stosowanie przymusu bezpośredniego, doprecyzowanie kompetencji ww. Rzecznika oraz podjęcie nowych działań w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Szczególnie w odniesieniu do kwestii przymusu bezpośredniego można dostrzec istotne zmiany, do których zaliczyć należy przede wszystkim upoważnienie ratowników medycznych do stosowania unieruchomienia oraz przytrzymania. Istotne jest także, iż w chwili obecnej wyłącznie do sądu należy decyzja o wszelkich formach przymusowego transportu do szpitala lub też domu pomocy społecznej. Podejmując się analizy wspomnianej ustawy, warto spróbować dokonać wstępnej oceny zaproponowanych zmian. Warto zastanowić się, czy proponowane zmiany wpłyną pozytywnie na codzienne funkcjonowanie zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego, a także czy w chwili obecnej dostrzec można istotne kwestie, które nie zostały uregulowane w omawianej nowelizacji.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 31-36
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies