Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dialectics" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Galileuszowe ćwiczenia z retoryki. Ćw. pierwsze: wszystko albo nic
Rhetorical exercises of Galileo
Autorzy:
Sierotowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690876.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
dialectics
Galileo Galilei
rhetoric
Opis:
The Assayer of Galileo Galilei is a classical text of the Italian literature. It was written in the context of discussions on comets and is a response, word by word, to the Libra astronomica ac philosophica signed by Lotario Sarsi but in fact written by Orazio Grassi. From the formal (i.e. rhetorical) point of view the  Assayer is an example of the judicial, defensive speech. However, in the book one can also see the presence of the epideictic speech. The epideictic speech praises the methodological values of the Copernican vision of the universe, and blames those involved in the Aristotelian and Ptolemaic approaches. In the Assayer there is a very famous rhetorical period - the ending with the proverbial aut Caesar aut nihil - in which the internal connection between both types of speeches can be analysed. The rhetorical exercise developed in the present essay tries to disentangle the complex node of these speeches in this fragment.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2010, 47; 134-160
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galileuszowe ćwiczenia z retoryki i dialektyki - ćwiczenie drugie: Swada o księdze
Rhetorical exercises of Galileo
Autorzy:
Sierotowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691320.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
dialectics
Galileo Galilei
rhetoric
Opis:
The Assayer of Galileo Galilei is a classical text of the Italian literature. It was written in the context of discussions on comets and is a response, word by word, to the Libra astronomica ac philosophica signed by Lotario Sarsi but in fact written by Orazio Grassi. From the formal (i.e. rhetorical) point of view the  Assayer is an example of the judicial, defensive speech. However, in the book one can also see the presence of the epideictic speech. The epideictic speech praises the methodological values of the Copernican vision of the universe, and blames those involved in the Aristotelian and Ptolemaic approaches. In the sixth section of the Assayer there is a famous group of four rhetorical periods in which one can notice the presence of the new interpretation of the antique metaphor of the book. The rhetorical exercise developed in this essay tries to disentangle the complex node of this metaphor and gives its new interpretation. It seems that for Galileo the metaphor is not a trope but passes to the topica. At the end some considerations on dialectics of Galileo are also proposed.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2011, 48; 46-76
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Truth and Falsehood of the Mirror: Subjectivity – Reflection – Practice
Autorzy:
Tomczok, Paweł
Bednarek, Stefan
Rabiej, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1030944.pdf
Data publikacji:
2020-04-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
mirrors in culture
dialectics
metaphorology
Opis:
The author discusses different uses of the mirror metaphor in philosophy, literature and aesthetics. On one hand, a mirror serves to talk about human empowerment and inner life, while on the other becoming one of the most important metaphors of truth, of proper representation of reality. The final part of the paper considers the practical location of mirrors – and the practice of mirroring as the basis for other philosophical and existential metaphors. The author treats the mirror not only as a metaphor but also as an artefact with its own history: the history of an object but also social and economic history. By taking into account this physical history of mirrors, we can observe the changing foundation of epistemological and aesthetic metaphors.
Źródło:
Truth and Falsehood in Science and the Arts; 147-160
9788323542209
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialektyka i synteza. O Pascalowskiej filozofii człowieka
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631051.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
individual existence
paradox
dialectics
synthesis
Opis:
The study focuses on the characteristically Pascalian attempt at synthesizing of contradictory and intensely remote extremes of existence. Assuming the form of existential dialectics, the paradox of Pascalian vision refers in particular to the human, demonstrating the non-reducible tension between the intuitive (irrational) and the rational (panlogical); between the heart and the mind, between faith and knowledge. The conviction of human misery or the worldly vanity is fused here with the simultaneous sense of human greatness (the power of thought). The tension which therefore spans those dichotomous ontological-ontic dimensions is the determining factor of the constitution of individual existence.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 11; 83-96
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gunkel’s Deconstruction: Between the Fetish and the Need for a Dialectical Renewal
Autorzy:
Chankowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22769626.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
deconstruction
dialectics
fetish
subject
reflection
Opis:
The purpose of the essay is to critically analyze the influence of J. Derrida’s deconstruction on David J. Gunkel’s book Deconstruction (MIT Press 2021). Gunkel’s handbook is aimed at making deconstruction a tool of critical thinking accessible to non-professionals. It turns out that accomplishing this task comes at the expense of precisely the critical potential of deconstruction itself. Gunkel is well aware that his arguments are sometimes superficial and overlook deeper problems that should be addressed. Such a failure takes the form of a fetishistic denial, which in psychoanalysis is summarized by the formula “I know well, but all the same.” In turn, deconstruction itself, insofar as it is separated from Kant’s transcendental philosophy and Hegel’s dialectics, becomes an academic ideology. Restoring its proper subversive potential can only be done by returning to a philosophy of reflection, in which the thinker himself must ultimately consider his own position as an author and bring it under criticism. This is the path that Gunkel avoids, because he could then no longer be the author of a handbook on deconstruction, rather than someone who practices deconstruction.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 2; 109-128
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conflict and Dialectic of Faiths in Felix Mendelssohn’s Responsorium et Hymnus
Autorzy:
Li, Kwen-Yin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513900.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Felix Mendelssohn
Enlightenment
religious pluralism
dialectics
reception
Opis:
This essay aims at discussing the problem of Felix Mendelssohn’s attitude towards different religions shown in his choral piece Responsorium et Hymnus Op. 121 for male choir with cello and double bass. Considering the arguments concerning composer’s self-identity provided by Jeffrey Sposato, we could interpret the Lutheran chorale appearing at the end of this Catholic liturgical work as means by which Mendelssohn tried to manifest his Lutheran faith and therefore to criticize Catholicism. However, if we examine more carefully the very end of this composition, we would find that the musical material, characteristic for each faith, form a dialectical and dynamic relation. It seems that—instead of criticizing Catholicism—Felix showed the possibility and the necessity of different faiths to coexist, which, according to the idea of religious pluralism and tolerance proposed by composer’s grandfather, Moses Mendelssohn, is the only way to discover religious truth. At the end of this paper, I would like to propose that the reception history of Felix Mendelssohn’s work and life from the post-Wagnerian and anti-semitic criticism to so-called Mendelssohn Renaissance in the second half of 20th century also went through a dialectic course. We cannot fully understand and interpret them without taking a multi-aspect view.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 2(37) Eng; 101-123
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between nothing and a promise of eternity. Reading Alain Badiou’s Black
Autorzy:
Khutsishvili, Kristina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944688.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
black
color
white
alain badiou
dialectics
philosophy
Opis:
The book explores narratives of black: brings black into different contexts, compares it with white and other colours of spectrum, reflects on the underneath meanings hidden by black. It is a piece of art that is difficult to be classified by genre: it may be a collection of short stories, an autobiography, an essay. Belonging to both literary and philosophic contexts, this book is not “heavy”, both literally and metaphorically, but filled with unusual observations and reflections on meanings hidden behind the colours.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2018, 8, 2
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metaphorically Speaking -Metaphors as Methodological and Moral Signifiers of the Sociology of Zygmunt Bauman
Autorzy:
Jacobsen, Michael H.
Marshman, Sophia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929402.pdf
Data publikacji:
2006-09-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
metaphor
creativity
morality
imagination
methodology
hermeneutics
dialectics
Opis:
Zygmunt Bauman is known to be one of the leading social theorists and commentators in contemporary sociology whose theoretical or diagnostical analysis of phenomena such as globalisation, community, identity, genocide, individualisation or modernity warrants his status as one of the most widely read sociologists of our time. However, Bauman throughout his work also develops an often overlooked methodological stance based to a certain extent on metaphorical reasoning. Throughout this piece, the authors focus attention on Bauman’s metaphorical cornucopia and how it is informed by a deep-seated moral commitment. Apart from performing the function of methodological devices unveiling a selective and subjective, yet deeper, understanding of the social world, the metaphors also reveal the inherently moral core of Bauman’s sociological endeavour.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2006, 155, 3; 307-324
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór i dialektyka wyznań religijnych w Responsorium et Hymnus Felixa Mendelssohna
Conflict and Dialectic of Faiths in Felix Mendelssohn’s Responsorium et Hymnus
Autorzy:
Li, Kwen-Yin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513970.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Felix Mendelssohn
Enlightenment
religious pluralism
dialectics
reception
Opis:
This essay aims at discussing the problem of Felix Mendelssohn’s atti¬tude towards different religions shown in his choral piece Responsorium et Hymnus Op. 121 for male choir with cello and double bass. Considering the arguments concerning composer’s self-identity provided by Jeffrey Sposato, we could interpret the Lutheran chorale appearing at the end of this Catholic liturgical work as means by which Mendelssohn tried to manifest his Lutheran faith and therefore to criticize Catholicism. However, if we examine more carefully the very end of this composi¬tion, we would find that the musical material, characteristic for each faith, form a dialectical and dynamic relation. It seems that – instead of criticizing Catholicism – Felix showed the possibility and the necessity of different faiths to coexist, which, according to the idea of religious pluralism and tolerance proposed by composer’s grandfather, Moses Mendelssohn, is the only way to discover religious truth. At the end of this paper, I would like to propose that the reception history of Felix Mendelssohn’s work and life from the post-Wagnerian and anti-semitic criticism to so-called Mendelssohn Renaissance in the second half of 20th century also went through a dialectic course. We cannot fully understand and interpret them without taking a multi-aspect view.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 2(37); 101-124
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ad hominem and false analogy abuses in a Romanian intellectual debate
Autorzy:
Pănoiu, Valeriu-Mihai
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188251.pdf
Data publikacji:
2022-10-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
pragma-dialectics
argumentation
strategic maneuvering
fallacies
status groups
Opis:
A pragma-dialectical inside view of a Romanian intellectual debate is meant to unveil strategic maneuvering and fallacies, in a public sphere said to be dominated by “status groups”, “backstage maneuvers” and “conspiracy”. A book written by a Romanian author sparked off an area of disagreement leading to ad hominem attacks and false analogies ranging from postcommunist issues to political correctness.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2022, 12, 1; 59-74
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przezwyciężenie romantycznych antynomii w filozofii Augusta Cieszkowskiego
Autorzy:
Binek, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644007.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cieszkowski
Hegel
Romantik
Dialektik
Romanticism
dialectics
romantyzm
dialektyka
Opis:
Die Ideenhistoriker halten den fundamentalen Antinomiecharakter der Wirklichkeit für eines der wichtigsten Merkmale der romantischen Weltanschauung. Im Artikel wird geschildert, wie der Antinomiecharakter in der Philosophie von August Cieszkowski, dem systematischsten Philosophen des polnischen Messianismus, überwunden wird. Die von ihm postulierte Wiederintegration der Welt gründete er auf der Methode der Hegelschen Dialektik, indem er gleichzeitig die Widersprüchlichkeiten im Gedanken des deutschen Philosophen korrigierte. Diese Widersprüchlichkeiten werden am besten in Hegels Betrachtungsweise der Geschichte sichtbar. Im Artikel wird die Argumentationsstrategie rekonstruiert, die Cieszkowski erlaubte, die vorausgesetzten Ziele zu erreichen.
The fundamental antinomy of reality has been recognized by historians of ideas as one of the most important features of the Romanticist worldview. Presented is the way in which this antinomy was overcome in the philosophic thought of August Cieszkowski, the most systematic thinker of Polish Messianism. He based his reintegration of the world which he called for on the Hegelian dialectic method rectifying at the same time the inconsistencies contained in the German philosopher’s thought. These inconsistencies are fullest reflected in Hegel's perspective view of history. The paper reconstructs the argumentative strategy that allowed Cieszkowski to achieve his set goals.
Historycy idei za jedną z najważniejszych cech romantycznego światopoglądu uznają fundamentalną antynomiczność rzeczywistości. W tekście przedstawiony zostaje sposób przezwyciężenia owej antynomiczności w filozofii Augusta Cieszkowskiego – najbardziej systematycznego myśliciela polskiego mesjanizmu. Postulowaną przez siebie reintegrację świata oparł on na metodzie Heglowskiej dialektyki jednocześnie korygując niekonsekwencje zawarte w myśli niemieckiego filozofa. Te niekonsekwencje najlepiej uwidaczniają się w Hegla perspektywie spojrzenia na historię. W artykule zostaje zrekonstruowana strategia argumentacyjna, która pozwoliła Cieszkowskiemu na osiągnięcie założonych celów.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 23
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przezwyciężenie romantycznych antynomii w filozofii Augusta Cieszkowskiego
Autorzy:
Binek, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644346.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cieszkowski
Hegel
Romantik
Dialektik
Romanticism
dialectics
romantyzm
dialektyka
Opis:
Historycy idei za jedną z najważniejszych cech romantycznego światopoglądu uznają fundamentalną antynomiczność rzeczywistości. W tekście przedstawiony zostaje sposób przezwyciężenia owej antynomiczności w filozofii Augusta Cieszkowskiego – najbardziej systematycznego myśliciela polskiego mesjanizmu. Postulowaną przez siebie reintegrację świata oparł on na metodzie Heglowskiej dialektyki jednocześnie korygując niekonsekwencje zawarte w myśli niemieckiego filozofa. Te niekonsekwencje najlepiej uwidaczniają się w Hegla perspektywie spojrzenia na historię. W artykule zostaje zrekonstruowana strategia argumentacyjna, która pozwoliła Cieszkowskiemu na osiągnięcie założonych celów.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 23
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Queer immanence in "Who is? Woyzeck": The technocentric utopia of the master and the slave
Autorzy:
Rafolt, Leo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677786.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
biopolitics
community of life
master-slave dialectics
body
subject
Opis:
Queer immanence in Who is? Woyzeck: The technocentric utopia of the master and the slaveMontažstroj’s Who is? Woyzeck is a performative history about individuals’ open wounds that will probably never heal, especially in the context of technodemocracy and liberal deprivation processes. Woyzeck is a Georg Büchner hero whose voice is not able to be heard. He is deprived, deprivileged, and his behavior/labor is socially unacceptable. He is devoid of humanity, turned into an animal, pure zoe, and thus treated like one by the system. Montažstroj’s project was, therefore, eager to explore the politics of power where the individual is subdued to numerous forms of violence and the way these violent acts resonate on the surface of human intimacy. The rhythmic changing of scenes depicted social coercion and private agony; the play questioned the world of isolated and lonely individuals. Woyzeck was presented as a pure phenomenon, as an individual trapped in a Hegelian master-slave relation, thus as a non-person whose body is being occupied and used in a specific situation of violence, love, betrayal, jealousy and murder, with no way out. The performance of two men and a woman on a stage, which is supposed to function as a specific community of life, bombarded with techno and rave music, together with pure channels of associations derived from various sources, primarily from Büchner's text, which was written in 1836, is thus analyzed as a deconstructive and multi-layered re-inscription of political and discursive regimes subdued by frenetic music samples. Immanencja queer w Who is? Woyzeck. Technocentryczna utopia „pana i niewolnika”Who is? Woyzeck autorstwa grupy Montažstroj to performatywna opowieść o otwartych ranach jednostek, które prawdopodobnie nigdy się nie zagoją, szczególnie ze względu na procesy technodemokracji i liberalnej deprywacji. Woyzeck, którego głos jest niesłyszalny, to bohater dramatu Georga Büchnera – jest ograbiony, odarty z praw, a jego zachowanie/praca są społecznie nieakceptowane. Woyzeck jest pozbawiony cech ludzkich, zamieniony w zwierzę, czyste zoe, a co za tym idzie jest traktowany przez system jak zwierzę. Celem omawianego projektu grupy Montažstroj było zbadanie polityki władzy, w której jednostka jest poddana licznym formom przemocy, a także sposobów, w jakie te akty przemocy rezonują na powierzchni ludzkiej intymności. Rytmiczna zmiana scen ilustruje społeczny przymus i prywatną agonię, sztuka bada świat zamieszkany przez wyizolowane i samotne jednostki. Woyzeck został zaprezentowany jako czyste zjawisko, jednostka uwięziona w Heglowskiej relacji „pana i niewolnika”, a więc jako nie-osoba, której ciało jest zawłaszczane i używane w konkretnej sytuacji przemocy, miłości, zdrady, zazdrości i morderstwa, bez możliwości ucieczki. Performans dwóch mężczyzn i kobiety na scenie, który ma prezentować specyficzną wspólnotę życia, bombardowany muzyką techno i rave, wzbogacony czystymi strumieniami skojarzeń wywodzącymi się z różnych źródeł (przede wszystkim z napisanego w 1936 roku tekstu Georga Büchnera), jest analizowany jako dekonstrukcyjna i wielowarstwowa re-inskrypcja politycznych i dyskursywnych reżimów podporządkowanych frenetycznym próbkom muzycznym.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywioły antysemityzmu i dialektyka ksenofobii
The Elements of Anti-Semitism and Xenophobia Dialectics
Autorzy:
Kochan, Tymoteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365708.pdf
Data publikacji:
2021-05-15
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
s: xenophobia
critical theory
dialectics
anti-Semitism
Frankfurt School
Opis:
In this paper, i analyse the components that make up the concept of so-called elements of anti-Semitismas presented by Theodor W. Adorno and Max Horkheimer. According to their multi-factorial analysis of the sources behind the development of anti-Semitism in the 20th century, we can distinguish four basic dimensions thereof: socio-economic, religious, ideological and ethical-moral. After a brief characterisation of each of the elements of anti-Semitism, I then juxtapose them with the phenomenon of contemporary Islamophobia in order to attempt to prove that the concept of the authors of the Frankfurt School hasa broader and non-uniform dimension; it can be treated as a philosophical-critical foundation for theoretical research in the field of contemporary xenophobias and its sources.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2020, 24, 324; 37-49
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KIlka uwag o aktualności etyki Sokratejskiej w dobie procesów globalizacji
Some Remarks on Topicality of Socratic Ethics at a Time of Processes of Globalisation
Autorzy:
Śpiewak, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231811.pdf
Data publikacji:
2021-07-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Sokrates
globalizacja
etyka
dialektyka
elenchos
Socrates
globalisation
ethics
dialectics
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest rozważenie możliwej aktualności projektu etyki Sokratejskiej w trwających dyskusjach na temat problemów i zagrożeń związanych z procesami globalizacyjnymi. PROBLEM i METODY BADAWCZE: Wykazanie współmierności myśli Sokratesa z wyzwaniami globalizacji, które w znacznej mierze wydają się wykraczać poza zakres tematyki poruszanej przez Ateńczyka, jest problematyczne. Kompleksowa metoda badawcza będzie zatem łączyć aspekt: historyczno-filozoficznej analizy zachowanych przekazów na temat życia Sokratesa i jego działalności oraz analizy kontekstowej, pokazującej historyczno-kulturowe tło myśli Ateńczyka. PROCES WYWODU: Przedstawiony zostanie zarys negatywnego aspektu Sokratejskiej metody dialektycznej, jak również historyczny oraz kulturowy kontekst filozofii mędrca. Aporetyczny i elenktyczny sens jego metody można uznać za trzecią drogę etyki, pozwalającą uniknąć dwóch skrajności stanowiących zagrożenie nie tylko dla czasów Grecji starożytnej, lecz również dla epoki współczesnej. Pierwsza to bezkrytyczna wiara w tradycję, prowadząca do absolutyzacji własnych wartości i uznania, że powinny być one narzucane innym, druga – relatywizm przeczący wszelkiemu możliwemu uniwersalizmowi w moralności. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Krytyczny projekt filozofii Sokratesa miał stanowić remedium na problemy etyczne, które można uznać za niezależne od zmiennych warunków historycznych. Negatywny wymiar metody Sokratejskiej stanowi jednak znaczną przeszkodę dla możliwości aplikacji tego typu dyskusji filozoficznej w warunkach współczesnego świata, w którym fundamentalne różnice kulturowe odgrywają znaczącą rolę. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wymagane są dalsze badania nad aplikacyjnym potencjałem etyki Sokratesa w kontekście problemów globalizacji. Przewodnim tematem przyszłych analiz na ten temat powinien być antropologiczny, a przede wszystkim pedagogiczny sens filozofii Sokratesa.
RESEARCH OBJECTIVE: The main purpose of this paper is to consider the topicality of the Socratic ethical project in the context of the current debate on the problems and threats of globalisation processes. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The idea that there is any kind of compatibility between Socrates’ thought and the challenges brought on by globalisation, which seem to go far beyond the scope of his considerations, may be regarded as problematic. To give plausibility to this idea, a comprehensive research method will be used, which will combine the following aspects: a historical and philosophical analysis of accounts of Socrates’ life and teaching; a contextual analysis to reveal the historical and cultural background of Socratic ethics. THE PROCESS of ARGUMENTATION: An outline of Socrates’ dialectical method in its negative aspect as well as the historical and cultural context of his philosophy are given. The aporetic and elenctic elements of his method can be regarded as offering a third path for an ethics that wants to avoid the two extreme positions present not only in his own epoch but also today: 1) an uncritical trust in tradition, leading to the conviction about the power of one’s own values and the right to impose them on others; and 2) relativism, denying the possibility of any universal approach to morality. RESEARCH RESULTS: The critical project of Socrates philosophy was supposed to be a remedy to ethical problems regardless of historically changing conditions in which those problems were formulated. However, the negative dimension of the Socratic method is a considerable obstacle if we want to apply this form of philosophical discussion in a world like ours, where fundamental cultural differences play a significant role. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Further research on the applicability of Socratic ethics in the context of globalisation is required. Future considerations should focus on anthropological and, above all, pedagogical dimensions of Socrates’ philosophy.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2021, 12, 40; 181-201
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thesis and antithesis: Resolving the dialectique in the first movement of Debussy’s Violin Sonata
Autorzy:
Evans, Tristian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780395.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Debussy
Violin Sonata
dialectics
semiotics
Hegel
sonata form
Golden Section
Opis:
This article will offer a close reading of the first movement of Debussy’s Violin Sonata (1917), and will set forth to discuss its formal principles within a dialectical context. References to Hegelian philosophy will be made, and also to precursory dialectical structures. The work will also be studied in relation to sonata form, and by taking Mark DeVoto’s claim that this late work displays a “persuasive sonata form” structure into consideration, this analysis will in fact elucidate Debussy’s ostensible departure from archetypical sonata form. Examining Debussy’s correspondences and sketches will posit the Sonata initially within existing scholarship - both historiographical and analytical - paying particular attention to the composer’s “late” style in general. A discussion on the relationship between dialectic and symbolist aesthetics will then be necessary in order to promote the idea that the work is structured around a dialectical framework. The second section of this article will carry out an in-depth analysis of the movement, adopting and adapting a semiotic approach as developed by Nicolas Ruwet and Jean-Jacques Nattiez’s distributional methodology in order to study the work’s formal attributes and motivic construction. Use of this approach will bring to light the strong bond between the motivic thesis and antithesis in the first section of the Sonata, and also the conflation of material in the final section of the movement, which aims towards a dialectical resolution. Use of paradigmatic diagrams will illuminate the methods in which synthesis is achieved by different compositional strategies, including merging, completion, compression, combination and conjunction. Furthermore, the analysis will draw attention to Golden Section proportions in the middle section of the piece. In conclusion, it will be argued that Debussy’s conscious effort to avoid Teutonic principles has paradoxically brought his work closer to Germanic thinking. Amid a time of personal and social conflict, one could ultimately compare his approach to that of the Hegelian “free spirit” - a free spirit that transcends political boundaries by its occupation of a neutral ground. Whether or not this demonstrated Debussy’s conscious compositional intention to reflect Hegel’s philosophical principles remains unsolved. More certain, however, is the fact that the presentation of a thesis and a subsequent antithetical section clearly leads to a resolution of the dialectique in the first movement of this Sonata.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 84-99
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plastyczność i rewolucja. De Tocqueville, Malabou, Lukács
Plasticity and Revolution. De Tocqueville, Malabou, Lukács
Autorzy:
Sosnowski, Maciej Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009488.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
plasticity
revolution
dialectics
temporality
Hegel
Malabou
plastyczność
rewolucja
dialektyka
czasowość
Opis:
Dialektyczna koncepcja rewolucyjności podkreśla jej podwójny charakter. Zarówno w wersji konserwatywnej (de Tocqueville), jak i socjalistycznej (Lukács) rewolucja jest więc świadectwem ciągłości historycznej i zarazem jej gwałtownym zerwaniem. Celem niniejszego eseju jest uchwycenie tego dwuznacznego fenomenu przy wykorzystaniu pojęcia plastyczności Catharine Malabou. Plastyczność, jako współczesna, postdekonstrukcyjna formuła Heglowskiego Aufhebung, jest pasywno-aktywnym formowaniem, niszczeniem formy i jej zachowywaniem. Jej istota pokrywa się więc z istotą myślenia o rewolucji, zarówno de Tocqueville’a, jak i Lukácsa. Taka dwuznaczność rewolucji może być jednak odczytywana jako wyraz pewnej porażki idei rewolucji jako takiej. Jej uwikłanie w przeszłość skazuje ją na bezproduktywny oportunizm, jej wychylenie w przyszłość – na pusty mesjanizm, a poszukiwanie idealnego zapośredniczenia między tymi skrajnościami zdaje się nie mieć końca. Jeśli współczesność jest trapiona przez to fiasko, to triumfuje w niej przynajmniej jeden aspekt idei rewolucji – pewien sposób myślenia o niej, spekulatywność czy też dialektyka jako taka.
The dialectical concept of revolution emphasizes its dual character. Both in the conservative (de Tocqueville) and socialist (Lukács) versions, the revolution is a testimony to historical continuity and at the same time its violent rupture. The purpose of this essay is to capture this ambiguous phenomenon using Catharine Malabou’s concept of plasticity. Plasticity, as a contemporary, post-deconstructive formula of the Hegelian Aufhebung, is passive/active formation, destruction of form and its preservation at the same time. Its essence is the same as the essence of revolution, both in the writings of de Tocqueville and Lukács. However, such ambiguity of the revolution can be interpreted as an expression of its defeat. Its entanglement in the past condemns it to unproductive opportunism, its connection with the future - to empty messianism, and the search for mediation between these extremes seems to be endless. And if postmodernity is troubled by this fiasco, then at least one aspect of the idea of revolution triumphs - a certain way of thinking about it, speculation or dialectics as such.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 28, 2; 85-104
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concerning the Dialectical Criticism of Religion
Autorzy:
Krzos, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560654.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Atheism
religion
critics
dialectics
materialism
Ateizm
religia
krytyka
dialektyka
materializm
Opis:
A contemporary so-called „New Atheism” is one of the many ways the existence of God is denied. It is based on criticism directed against the followers of various religions. This criticism focuses on the object of religion to which the cult is directed. It is mainly about illuminating the natural or social foundation of religion. To annihilate religion, atheists postulate subjecting it to dialectical criticism developed by Karl Marx. This criticism of the concept of religion, although it will not make it disappear completely, will result in a post-religious synthesis which will appear in new forms of worship and spirituality.
Współczesny ateizm nazywany „nowym” jest jedną z form negacji istnienia Boga. Polega on na krytyce kierowanej przeciwko wyznawcom różnych religii. Ta krytyka skupia się na przedmiocie religii, ku któremu skierowany jest kult. Polega ona w głównej mierze na tym, żeby naświetlić naturalny lub społeczny fundament religii. Aby doprowadzić do unicestwienia religii, ateiści postulują poddanie jej krytyce dialektycznej opracowanej przez Karola Marksa. Ta krytyka pojęcia religii, chociaż nie sprawi jej całkowitego zaniku, ale zaowocuje post-religijną syntezą w postaci nowych form kultu i duchowości.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE STRATEGIC DIMENSION OF THE ERISTIC DIALECTIC IN THE CONTEXT OF THE GENERAL THEORY OF CONFRONTATIONAL ACTS AND SITUATIONS
Autorzy:
HORDECKI, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642149.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
general theory of conflicts
eristic dialectics
strategic thinking
strategies of argumentation
Opis:
This paper attempts to describe the strategic dimension of the eristic dialectic, which is frequently defined as the art of the dispute. This goal is embedded in reflections on the general theory of confrontational acts and situations. The text stresses the fact that strategic thinking about the art of discussion is not given sufficiently deep consideration. Another observation pertains to the fact  that the essence of the strategic design of discussions lies in the analysis of long-term results, which can be attained in the course of the exchange of arguments. At the same time, this analysis must not be limited exclusively to identifying the objectives of the discussion or the means of attaining them. Argumentative strategy also includes reflection on the side effects, both positive and negative, which may be the product of a specific communication practice.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2018, 11; 19-26
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inżynieria genetyczna w świetle dialektyki oświecenia
Genetic Engineering in the Light of Dialectics of Enlightenment
Autorzy:
Sadowski, Ryszard F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470738.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
nowożytność
dialektyka oświecenia
inżynieria genetyczna
modernity
dialectics of enlightenment
genetic engineering
Opis:
This article presents ambivalent character of the Enlightenment’s legacy, which aside from promised progress brought also new dangers. The essay also presents historical examples of creating “new world” and “new human” and dangers connecting with these attempts. The biggest contemporary challenge concerning this issue is using genetic engineering. The most dangerous contemporary threat for homo oecologicus and “ecozoic era” is applying of violence and creating “ecological totalitarianism.” The hope for the restoration of a ravaged world gives philosophical reflection and biological potential of man for recognizing values and sense of the world. One interesting solution is K.M. Meyer-Abich’s concept of “ecological revolution.”
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2015, 13, 2; 9-28
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DIMENSIONS VARIABLE: TEMPORAL AESTHETICS AND THE WORK OF PIERRE HUYGHE
Autorzy:
Honeycutt, Erin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646745.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
Pierre Huyghe, time in aesthetics, world-making, metaphysics, contemporary art, dialectics
Opis:
In the framework of curator Nicholas Bourriaud’s radicant aesthetics, this essay explores the artwork of Pierre Huyghe who uses time as both his subject and his medium in practices of world-making and journeying to express the complexity of unique experiences of the temporal. Huyghe’s works play on the subject’s dual role in both the creation and inhabiting of a world image, and the way that trajectories of time make their various effects within it. From Benjamin’s dialectical image to Kant’s metaphysical aesthetics, the complexities of perceiving time and time-based encounters in art are analyzed. 
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2016, 15, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kobiecości
On femininity
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762684.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kobiecość
dialektyka
inność
egzystencja
filozofia
psychologia
femininity
dialectics
otherness
existence
philosophy
psychology
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje fenomen kobiecości, rozpatrując go w kontekście egzystencjalnej dialektyki. Zwraca uwagę na specyfikę kobiecego podmiotu, akcentując jego „otwarty” charakter. Wskazuje też na wzajemną „inność” kobiety i mężczyzny, argumentując za zniesieniem jej obiegowego wartościowania, w tym interpretowania jej na korzyść jednej bądź drugiej płci. W duchu dialektycznym zaznacza się, że kobiecość i męskość, choć inaczej się manifestują, nieustannie na siebie oddziałują, wzajemnie się uzupełniają i twórczo stymulują.
The article aims to show the phenomenon of femininity, considering it in the context of existential dialectics. It exposes the specificity of the female subject, emphasizing its “open” character. The paper also presents the mutual otherness of men and women, arguing for the abolition of its common evaluation, including interpreting it in favor of one or the other sex. The article shows that femininity and masculinity, although they manifest differently, constantly interact, complement and stimulate each other creatively.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 233-254
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologia podziurawiona – o pedagogice filozoficznej w nie-filozoficznym czasie nie-filozoficznego plemienia
Ideology riddled with holes – on philosophical pedagogy at a non-philosophical time of a non-philosophical tribe
Autorzy:
Maliszewski, Krzysztof
Gałkowski, Stanisław
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/969748.pdf
Data publikacji:
2020-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
światopogląd
ideologia
dialektyka
nadzieja
pedagogika filozoficzna
philosophical pedagogy
worldview
ideology
dialectics
hope
Opis:
Jednym z największych teoretycznych osiągnięć pedagogiki filozoficznej ostatniego stulecia jest dialektyka światopoglądu Sergiusza Hessena. Wedle tej koncepcji myślenie filozoficzne zabezpiecza pedagogikę i edukację przed ideologiczną degeneracją. Ideologia jest tu pojmowana jako gest zamknięcia (jednostronności, wykluczenia inności i władczej mobilizacji). Koncepcja Hessena pozwala połączyć problematykę tradycyjnej krytyki ideologii (manipulacja, fałsz) z jej nowszym ujęciem (nieunikniona konstrukcja społeczna). Stanowi także dobry punkt wyjścia do zaakcentowania hermeneutycznego, dialektycznego i aksjologicznego wymiaru pedagogiki filozoficznej. W historycznej sytuacji, w jakiej się znajdujemy, pośród neotrybalizmu, narcystycznego konsumpcjonizmu, kultury umysłowego rozproszenia, neoautorytaryzmu itp. – czyli zjawisk sprzyjających ideologizacji życia społecznego (także edukacji) – pedagogika filozoficzna staje się nie tylko akademickim sposobem namysłu nad kwestiami wychowania, ale też miejscem egzystencjalnej nadziei.
One of the greatest theoretical achievements of philosophical pedagogy in the last century is Sergius Hessen’s worldview dialectic. According to this concept, philosophical thinking protects pedagogy and education against ideological degeneration. Ideology is understood here as a gesture of closure (one-sidedness, exclusion of otherness and imperious mobilization). Hessen’s concept allows us to combine issues of the traditional criticism of ideology (manipulation, falsehood) with a more recent approach to it (inevitable social construction). It is also a good starting point for emphasizing the hermeneutical, dialectical and axiological dimensions of philosophical pedagogy. In the historical situation in which we find ourselves, in the midst of neo-tribalism, narcissistic consumerism, the culture of mental distraction, neo-authoritarianism, etc. – i.e. phenomena conducive to the ideologization of social life (including education) – philosophical pedagogy becomes not only an academic way of reflecting on issues of education, but also an area of existential hope.
Źródło:
Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 12-23
9788323542544
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzajemne przenikanie się dialektyki historii Żydów Szymona Dubnowa i dialektyki rewolucji Nikołaja Bierdiajewa
The intertwining of the dialectic of Jewish history by Simon Dubnow and the dialectic of revolution by Nikolai Berdyaev
Взаимопроникновение диалектики истории евреев Семёна Дубнова и диалектики революции Николая Бердяева
Autorzy:
Krosny, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191635.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
диалектика
Дубнов
Бердяев
евреи
иудаизм
христианство
dialectics
Dubnow
Berdyaev
Jews
Judaism
Christianity
Opis:
The article attempts to combine the dialectics of Simon Dubnow, one of the founders of the modern historiography of the Jewish nation, with the dialectics of the revolution by the Russian philosopher Nikolai Berdyaev. It presents the way the community, and then the Jewish nation underwent from aversion through emancipation and assimilation to hatred that led to the Holocaust. The juxtaposition of the two dialectics allows us to look at the common history of Judaism and Christianity through the prism of a representative of the Jewish minority — Dubnow, and the Christian majority, one of the founders of the religious renaissance during Stalinism — Berdyaev.
Статья представляет собою попытку совместить диалектику Семена Дубнова, одного из основоположников современной историографии еврейского народа, с диалектикой революции русского философа Николая Бердяева. Автор описывает путь, пройденный еврейской общиной, а затем и еврейским народом, от неприятия через эмансипацию и ассимиляцию до ненависти, которая привела к Холокосту. Сопоставление обеих диалектик позволяет взглянуть на общую историю иудаизма и христианства с точки зрения представителя еврейского меньшинства — Семена Дубнова и христианского большинства, одного из основоположников религиозного возрождения в период сталинизма — Николая Бердяева.
Źródło:
Iudaica Russica; 2021, 2(7); 135-151
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka kultury jako teoria racjonalności. Wokół Filozofii form symbolicznych Ernsta Cassirera
Cultural critic as a theory of rationality. On the Philosophy of symbolic forms by Ernst Cassirer
Autorzy:
Hanuszkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532118.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
philosophy of culture
critical philosophy
crisis
theory of rationality
semiotic turn
dialectics
Opis:
The publication of the first, comprehensive Polish translation of Ernst Cassirer’s Philosophy of symbolic forms raises the question about the validity of the research project presented in this work. The author of the paper claims that Cassirer created a coherent research program that can be read as a very interesting theory of the crisis of culture understood as the fundamental moment of the manifestation of human rationality, without which human culture-forming activity would not be possible at all. From this perspective, the crisis of culture — one of the leading threads in the humanities and social thought in the period between the First and Second World Wars — is not identical with the decline of Western culture, but should be treated as a starting point for a critical theory of rationality, which can also be applied within the perspective of the contemporary philosophy of culture.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2023, 13, 2; 355-370
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pascal’s wager: tracking an intended reader in the structure of the argument
Autorzy:
Svačinová, Iva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437076.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
argumentation structure; Pascal’s wager; pragma‐dialectics; rhetorical analysis; strategic maneuvering; topical potential
Opis:
Pascal’s wager is the name of an argument in favor of belief in God presented by Blaise Pascal in §233 of Thoughts. Ian Hacking (1972) pointed out that Pascal’s text involves three different versions of the argument. This paper proceeds from this identification, but it concerns an examination of the rhetorical strategy realized by Pascal’s argumentation. The final form of Pascal’s argument is considered as a product that could be established only through a specific process of persuasion led with respect to an intended reader with a particular set of initial beliefs. The text uses insights from the pragma‐dialectical approach to argumentation, especially the concept of rhetorical effectiveness of particular choices from the topical potential. The argumentation structure of Pascal’s wager is considered to be a reflection of the anticipated course of dialogue with the reader critically testing the sustainability of Pascal’s standpoint “You should believe in God”. Based on the argumentation reconstruction of three versions of the argument, Pascal’s idea of opponent/audience is identified. A rhetorical analysis of the effects of his argumentative strategy is proposed. The analysis is based on two perspectives on Pascal’s argument: it examines the strategy implemented consistently by all arguments and the strategy of a formulation of different versions of the wager.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2016, 6, 2; 391-412
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Doświadczenie czasu a przedsiębiorczość organizacyjna na drodze rozwoju współczesnych organizacji
„Time experience and organizational entrepreneurship on the road to growth of contemporary organizations
Autorzy:
Gabryś, Bartłomiej J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163384.pdf
Data publikacji:
2011-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
przedsiębiorczość organizacyjna
czas
dialektyka
rozwój organizacji
organizational entrepreneurship
time
dialectics
organization’s growth
Opis:
W niniejszym artykule podjęto próbę zaprezentowania wyników badań prowadzonych przez autora nad dialektycznym podejściem do czasu. W sposób szczególny przedstawiono jedną ze sprzeczności czasu – „doświadczanie czasu” co do kierunku oraz siły oddziaływania jej godzenia z miarami przedsiębiorczości organizacyjnej (zarządzanie przedsiębiorcze i orientacja przedsiębiorcza). Uzyskane wyniki jednoznacznie wskazują na pozytywną korelację między poziomem godzenia tej sprzeczności a poziomem przedsiębiorczości organizacyjnej.
The article presents research results conducted by Author on dialectical approach to time. In specific it describes one of time contradictions – “experience of time” where directions and strength of correlations with organizational entrepreneurship (from entrepreneurial management and entrepreneurial orientations perspective) are described. The results show positive correlations between reconciled time contradiction and organizational entrepreneurship.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2011, Zeszyt, XXV; 329-336
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The argument from correlation to cause in science communication
Autorzy:
Demollin, Martijn H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51749581.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
argumentative pattern
cause
correlation
critical questions
popularized science
pragma‐dialectics
reasonableness
science communication
Opis:
The main activity within popularized science communication is the expert‐to‐layman transferral of scientific knowledge. Correlative connections have proven to be a problematic concept to adequately communicate and form a relatively common source for the misrepresentation of scientific knowledge. Depending on the strength of the causal claim, such an inferential step can be considered an “argument from correlation to cause”. This paper reconstructs the argumentative pattern that is typical for these arguments and proposes a number of critical questions for their evaluation. Finally, an analysis is presented of a natural example of reasoning from correlational evidence to cause within the context of popularized science.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2020, 10, 2; 315-332
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Philosophy, the oldest superstition
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532107.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
immanence
transcendence
metaphysics
The Real
appearance
philosophy
non-philosophy
phenomenology of inapparent
spectral dialectics
Opis:
The article examines the history, essence, and current state of philosophy, based on the views of François Laruelle, the founder of non-philosophy, who believes that philosophy is the oldest superstition. The article is divided into five parts: Closure, Impossibility, Immanence, Vertigo of Immanence, and Spectral Dialectics. In the first section, titled Closure, the article discusses the origins of philosophy in ancient Greece, its assimilation into metaphysics, and the implications this has had for the fate of philosophy in the Western tradition. Additionally, the article raises questions about the essence of philosophy and the possibility of a non-metaphysical philosophy. The second section, titled Impossibility, explores the notion that it is impossible to conceive of anything truly distinct or foreign to philosophy, such as what might be considered transcendent or beyond it. The third section, Immanence, focuses on the transition of philosophy towards immanence, using the philosophies of Michel Henry, Gilles Deleuze, and Alain Badiou as examples. The fourth section, Vertigo of Immanence, explores the prospect of surpassing philosophy, drawing from Martin Heidegger’s late philosophy (the phenomenology of the inapparent) and Laruelle’s non-philosophy. Building on the preceding sections, the final part of the article suggests a way of conceiving contemporary thought as spectral dialectics, comprising three elements: spectral phenomenology, spectral theory, and spectral performativity.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2023, 13, 2; 313-336
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradygmatyczne konceptualizacje samotności i wspólnotowości w dyskursie monoseologicznym
The paradigmatic conceptualizations of loneliness and communitiveness in a monoseological discourse
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048422.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
communitiveness
loneliness
monoseology
philosophy of loneliness
monolectics
dialectics
wspólnotowość
samotność
monoseologia
filozofia samotności
monolektyka
dialektyka
Opis:
The author of this paper is concentrated on a controversial and having not only one and satisfactory for different discussing it parts solution problem of the limits of the phenomena of loneliness and communitiveness. It is placed on a ground of the monoseological discourse as being intrinsic to it. The term ‘monoseology’ is derived from two combined ancient Greek words – ‘monosé’, which means ‘loneliness’, and ‘logos’ – translated as ‘science’. Hence monoseology, in its wider meaning, is used to designate all sciences interested in analyzing and conducting systematic research on loneliness; in a narrower sense the term ‘monoseology’ means simply just the philosophy of loneliness. It is quite commonly agreed that loneliness has only got bad sides in itself but communitiveness on the contrary has got only bright ones. Therefore loneliness deserves on clear and firm criticism while communitiveness is assessed in a univocally positive way. This, in turn, translates to an unquestionable preference to ideas, feelings, motives and acts which are of community character and use. On the other hand, loneliness is recognized as a reason of our pain, suffering, fears, sadness and horrible despair. It results that our key ambition, need and aim should be avoiding and preventing each form of loneliness in our private and social life at all costs. But, as it occurs, this causes a lot of further – not only theoretical but unfortunately also practical – problems, which some researchers and ordinary people must face. This kind of unilateral and unambiguous interpretation both loneliness and communitiveness is called in the article “monolectical”. In addition, it is shown in it that ‘monolectics’ of communitiveness or loneliness is insufficient for possibly objective and complete picture of this two. In consequence it is argued that monoseological discourse is able to gain it and to develop itself only by turning to the dialectical method of explaining. The fundamental thesis and belief as well, expressed on the ground of the dialectics of loneliness and communitiveness, is that loneliness and communitiveness are not at all isolated but strongly complementary. A practical conclusion arises from this statement according to which each of us should intertwine in his or her life some periods of communitiveness and then some periods of loneliness.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 33-55
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religion and Philosophy in August Cieszkowski’s ‘Our Father’
Autorzy:
Starzyńska–Kościuszko, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450187.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
historiosophy
Cieszkowski
dialectics
philosophy of religion
the Kingdom of God on earth
Polish Romantic messianism
Opis:
This paper presents and discusses the main ideas of August Cieszkowski set forth in his Ojcze–Nasz [Our Father]. This treatise, presently known only to historians of Polish philosophy and historians of ideas, is one of the best examples worldwide of messianic consciousness and approach and, simultaneously, an original attempt to unite philosophy (social philosophy and the dialectical method) with religion. One of the tasks of historians of Polish philosophy is to disseminate the most significant works of older Polish thinkers and make them known internationally. Such then is the aim of this paper. The final sections additionally present contemporary disputes emerging in Poland as to the interpretation of Our Father and my position in these disputes as one of its active participants.
Źródło:
Organon; 2018, 50; 123-146
0078-6500
Pojawia się w:
Organon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bridging the Gap: Image, Discourse, and Beyond – Towards a Critical Theory of Visual Representation
Autorzy:
Schmid, Antonia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108268.pdf
Data publikacji:
2012-08-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Discourse Analysis
Critical Theory
Dialectics
Picture Theory
Picture Analysis
Visual Representation
Visual Politics
Pictorial Turn
Opis:
Pictures and images play a central role in contemporary society. Not only do they mediate meaning in a seemingly universal language (Fromm 1981), but their relevance for the construction of perception and beliefs cannot be underestimated. In global, political and religious discourses, controversies often revolve around images. The influence visuality has on the forming of ideas has already been discussed in the 1930s (Freud 1932). Today, even neurobiologists acknowledge the influential power of mental images (Hüther 2004).  But, despite the well acknowledged impact the Pictorial Turn has had up to date, discourse analyses are typically carried out solely on linguistic material. Nevertheless, even in the Foucauldian sense the term “discourse” relates to epistemes and power not only conveyed by language, but also by pictures and images, in “a mushy mixture of the articulable and the visible” (Deleuze 2006).  Nonetheless, the specific characteristics of pictures and images render analysis ever more difficult. Visual representations are a case sui generis. They cannot be transcribed into language completely. Research on visual artifacts can be put to work as a disclosure of how symbolic orders and the accordant identities are constructed. Something present, a picture or an image, is analyzed with regard to its ideological implications, as studies related to Cultural Studies usually do. Yet, beyond the visible picture, if representation is the making-present of something that’s absent (Pitkin 1967), what respectively who is being made absent by the presence of the visible? The ambiguity of representation as “standing for” versus “depiction of” might at the same time enable a critical approach in the analysis of visual discourse. In this article, I attempt to conceptualize a methodological approach for conducting discourse analyses on visual material. For this purpose, I will introduce a dialectical notion of representativeness as imagery that draws on Gayatri C. Spivak’s critique and Hannah Fenichel Pitkin’s Political Theory of representation, as well as on Siegfried Kracauer’s deliberations on film. Finally, I am going to give an example for putting this approach into research practice.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2012, 8, 2; 76-89
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marx as a forecaster
Karol Marks jako prognosta
Autorzy:
Stępnik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096961.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
K. Marx
Marxism
forecasting
dialectics
P.E. Tetlock
K. Marks
marksizm
prognozowanie
dialektyka
Ph.E. Tetlock
Opis:
Artykuł koncentruje się na ocenie trafności prognoz Karola Marksa i wskazaniu przyczyn zarówno trudności w ich testowaniu, jak i częstej ich fałszywości. W tym celu przywołane zostają współczesne badania nad prognozowaniem autorstwa Philipa E. Tetlocka. Dzięki zastosowaniu rezultatów wspomnianych badań, a także analizie dialektycznego charakteru praw marksistowskich udaje się wskazać te właściwości sposobu myślenia autora Kapitału i formułowania przez niego przewidywań, które decydują o słabości prognostycznej Marksa.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 4; 217-233
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franz Kafka w refleksji Adorna
Autorzy:
Karol, Sauerland,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897246.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Theodor W. Adorno
Walter Benjamin
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
capitalism
Gotthold Ephraim Lessing
Dialectics of Enlightenment
dialektyka Oświecenia
Opis:
The author reconstructs and comments on the views of Theodor W. Adorno with regard to Kafka’s works. They reflect the truth in details at most, never entirely. Therefore, they contradict Hegel’s philosophy. The author also points out that Kafka cannot be seen as a critic of capitalism, as Adorno perceives him.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(4 (455)); 23-30
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktury, historia i praxis. O sporze Sartre’a z Levi-Straussem z dzisiejszej perspektywy
Structures, history, and praxis. On Sartre’s argument with Lévi-Strauss from a today’s perspective.
Autorzy:
Kowalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012869.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dialectics
Anthropology
Phenomenology
History
Subject
Praxis
Structure
Structuralism
Freedom
antropologia
dialektyka
fenomenologia
historia
podmiot
praxis
struktura
strukturalizm
wolność
Opis:
W artykule zostaje przypomniany historyczny spór między Sartrem i Lévi-Straussem dotyczący rozumienia dialektyki (relacji między rozumem dialektycznym i rozumem analitycznym), który był zarazem sporem o pojęcia historii i struktury, status świadomej podmiotowości i rolę swobodnego działania, „sporem o człowieka” i sposób uprawiania antropologii, w tym o stosunek filozofii do nauki/nauk empirycznych. Zamiast prostego przeciwstawienia stanowisk Sartre’a i Lévi-Straussa autorka stara się wydobyć dość złożoną, dialektyczną grę między nimi, podkreślając jednak ich ostateczną opozycyjność, którą wiąże z nieusuwalnym napięciem między biegunami całej nowoczesnej filozofii i kultury, przede wszystkim biegunami subiektywizmu i obiektywizmu. To napięcie ujawnia się w różnych sposobach pojmowania i badania człowieka w ogóle (jako przede wszystkim podmiotu i projektu lub, przeciwnie, przedmiotu i uwarunkowanego elementu znacznie szerszego uniwersum), ale także w relacji między kulturą i naturą oraz – wreszcie – relacji między różnymi kulturami. Celem artykułu jest nie tylko rekonstrukcja historycznego sporu, ale również jego aktualizacja, tj. odniesienie go do całkowicie współczesnych dyskusji o charakterze teoretycznym i praktycznym, moralno-politycznym, dotyczących takich zagadnień jak status umysłu i świadomości, a także kwestii ekologicznych i pytań o możliwe i pożądane relacje między światem zachodu oraz innymi kulturami. W świetle artykułu napięcie między stanowiskami à la Sartre i à la Lévi-Strauss jawi się we współczesnych dyskusjach jako obecne i żywe.
The article recalls the historical debate between Sartre and Lévi-Strauss about the meaning of dialectics (or the relationships between dialectical and analytical reason) which concerned also the concepts of history, structure, subjectivity and consciousness, free practice, all in all – the concept of human and the way of understanding anthropology, more “philosophical” or more “scientific”. Instead of simply opposing Sartre’s and Lévi-Strauss’ views the author tries to show quite complex, “dialectical” play between them, although she stresses also their final contrast connected with the inalienable poles of the whole modern philosophy and culture, more specially those of subjectivism and objectivism, and the constant tension between them. Such a tension is reflected not only in different manners of conceiving of man as such (as being mainly a subject and project or, on the contrary, an object and element of a broader universe), but also in the way of understanding the relationship between culture and nature, and, finally, between different cultures.The purpose of the article is not only to reconstruct a historical issue but also to refer the historical debate to contemporary discussions, both theoretical and practical, moral and political, concerning such questions as the status of mind and consciousness, ecology or possible and desirable relations between West and other cultures. In the author’s view in all those quite contemporary debates the tension between rather Sartrian or rather Lévi-Straussian position remain present and vivid.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 22, 4; 105-131
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metateatralne finały Ibsena
Ibsen’s Metatheatrical Finales
Autorzy:
Partyga, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520108.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Henrik Ibsen
metateatr
historia dramatu 1800-1900
dialektyka paradoksu
Soren Kierkegaard
metatheater
drama history 1800-1900
dialectics of paradox
Opis:
W artykule podjęta została próba interpretacji porównawczej finałów trzech sztuk Ibsena Rosmersholmu (1886), Heddy Gabler (1890) i Budowniczego Solnessa (1892). Metateatralne techniki wykorzystane przez autora w tych trzech scenach finałowych służą problematyzacji sytuacji nascenicznych widzów i widowni teatralnej oraz różnych strategii odbiorczych. Śmierć bohaterów dramatycznych zostaje ukazana w metateatralnej ramie skonstruowanej w każdym tekście trochę inaczej. Metateatralne zabiegi dopełniają się, by uwypuklić siłę percepcyjnych schematów, zademonstrować sposób ich działania, podsunąć możliwości ich podważenia. Ibsen nie stara się jednak uprzywilejować żadnej strategii odbioru, zachęcając w ten sposób widza, by wziął osobistą odpowiedzialność za sens tego, co widzi. We wszystkich omawianych sztukach scena teatru w teatrze staje się także miejscem egzystencjalnego powtórzenia. Dlatego do analizy i interpretacji wprowadzona została Kierkegaardowska koncepcja powtórzenia, która pozwala spojrzeć na teatr jako na miejsce potęgowania świadomości. Ibsenowskie motywy metateatralne wzmacniają tę funkcję teatru, a jednocześnie pomagają  zrozumieć, że zarówno sens teatralnego dzieła czy wydarzenia, jak i proces jego odbioru są uwikłane w Kierkegaardowską dialektykę paradoksu.
This article brings a comparative reading of the finales of three dramas by Henrik Ibsen: Rosmersholm (1886), Hedda Gabler (1890), and The Master Builder (1892). The metatheatrical techniques used by the dramatist in these three final scenes serve to problematize the situation of the onstage spectators and the theatrical audience with their varied interpretative strategies. Death of the characters is presented in a metatheatrical frame that is constructed a little differently in each drama. The metatheatrical devices complement one another in order to underscore the power of perceptual schemas, to demonstrate the way they operate, and to suggest ways of undermining them. Ibsen does not, however, try to favour one interpretative strategy over any other; he encourages the audiences to take personal responsibility for the meaning of what they see. In all the plays under discussion, the scene of a play within a play involves an instance of repetition. For this reason, the proposed reading makes use of Kierkegaard’s concept of repetition, which enables one to comprehend the theatre as a place of expanding consciousness. Ibsen’s metatheatrical motifs reinforce this function of theatre, yet they also help us understand that both the meaning of a theatrical work or event and the process of its reception involve Kierkegaard’s dialectics of paradox.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 117-134
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фундаментальность проблемы бытия и существования в перспективе истории философии
Fundamental nature of the problem of being and existence in the perspective of the history of philosophy
Fundamentalność problematyki bycia i istnienia w perspektywie historii filozofii
Autorzy:
Чупров, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1816951.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
истина
бытие
существование
диалектика
история
философии
essense
being
existence
dialectics
history of philosophy
istota
byt
istnienie
dialektyka
historia filozofii
Opis:
Статья посвящена фундаментальной проблеме философии – диалектике бытия и существования. Автор исходит из того, что основной вопрос философии – это вопрос об истине, который в своей сущности тожественен вопросу о бытии и формах его существования. Специфику философского познания, отличающей его как от научного, так и религиозного познания, автор усматривает в осмыслении мира конечных вещей (мира существования) как опосредования я-бытия и бытия всеобщего. В статье дан краткий обзор развития такого подхода в истории мировой философской мысли.
The article is devoted to the fundamental problem of philosophy - the dialectics of being and existence. The author proceeds from the fact that the main question of philosophy is the question of truth, which in its essence is identical to the question of being and the forms of its existence. The author sees the specificity of philosophical knowledge, which distinguishes it from both scientific and religious knowledge, in the comprehension of the world of finite things - the world of existence - as a mediation of self-being and universal being. The article provides a brief overview of the development of this approach in the history of world philosophical thought.
Artykuł poświęcony jest podstawowemu problemowi filozofii – dialektyce bytu i istnienia. Autor wychodzi z założenia, że głównym zagadnieniem filozofii jest pytanie o istotę, które jest tożsame z pytaniem o byt i jego formy. Specyfiki filozoficznego poznania, różniącego się od wiedzy naukowej i religijnej, autor upatruje w pojmowaniu świata rzeczy skończonych (świata bytu) jako zapośredniczenia siebie i bytu uniwersalnego. Artykuł zawiera krótki przegląd rozwoju tego podejścia w dziejach światowej myśli filozoficzne
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2020, 17, 17; 181-206
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palingenetic Ultra-Nationalist Christianity: History, Identity, and the Falsity of Peripeteic Dialectics
Palingenetyczne ultranacjonalistyczne chrześcijaństwo: historia, tożsamość i fałszywość dialektyki perypeteicznej
Autorzy:
Byrd, Dustin J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15595643.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Willensgemeinschaft
Volksgemeinschaft
Christianity
Peripeteic-Dialectics
islamization
dialects of history
nationalism
immigration
chrześcijaństwo
dialektyka perypeteiczna
islamizacja
dialektyka historii
nacjonalizm
imigracja
Opis:
The recent upsurge of European nationalism is partially an attempt to address the ongoing identity crisis that began with the Bourgeois revolution, which expressed itself through positivistic scientism and aggressive secularization, and culminated in the post-World War II “liberal consensus”: representative democracy and free-market capitalism as the “end of history.” Due to the needs of capitalism after World War II, coupled with the liberalization and Americanization of European societies, there has been a growing presence of “non-identical” elements within Europe, which itself is reexamining the very geography of what it means to be European. In this essay, I explore the historical context of the current identity struggles that are facing Europeans. From a Critical Theory perspective, I challenge the idea that Christianity or a Christian age can be resurrected by ultra-nationalists in their attempt to combat the cosmopolitanism of Western modernity. Moreover, I demonstrate how such attempts to return to an idealized Christian identity are rooted in a false possibility: Peripeteic Dialectics, or “dialectics in reverse.”
Niedawna fala europejskiego nacjonalizmu jest częściowo próbą rozwiązania trwającego kryzysu tożsamości, który rozpoczął się wraz z rewolucją burżuazyjną, wyrażającą się poprzez pozytywistyczny scjentyzm i agresywną sekularyzację, a której kulminacją był powojenny „liberalny konsensus”: demokracja przedstawicielska i kapitalizm wolnorynkowy jako „koniec historii”. Ze względu na potrzeby kapitalizmu po II wojnie światowej, w połączeniu z liberalizacją i amerykanizacją społeczeństw europejskich, w Europie rośnie obecność elementów „nie-tożsamościowych”, która jako taka ponownie poddaje analizie samą geografię tego, co oznacza być Europejczykiem. W tym eseju zgłębiam historyczny kontekst aktualnych zmagań o tożsamość, z którymi borykają się Europejczycy. Z perspektywy teorii krytycznej kwestionuję ideę, że chrześcijaństwo lub wiek chrześcijański może zostać wskrzeszony przez ultranacjonalistów w ich próbach zwalczania kosmopolityzmu zachodniej nowoczesności. Co więcej, pokazuję, jak takie próby powrotu do wyidealizowanej tożsamości chrześcijańskiej są zakorzenione w fałszywej możliwości: dialektyce perypeteicznej, czyli „dialektyce na opak”.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 42, 4; 39-64
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relationship between Us/Them dialectics and agonism in Polish context
Autorzy:
Jastrząb, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951819.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
agonism
antagonism
deliberation
democracy
dialectics
discourse
ethics
phantasm
fundamentalism
hegemony
history
ideology
otherness
conflict
culture
narration
hatred
pluralism
politics
difference
Opis:
I focused on the unconstrained but established in the theory reflection on We/They dialectics, which was analysed for its antagonistic foundation as being understood in the Polish context. However, I did not only concentrate on presenting the socio-political perspective of this subject as I have adopted a more contemplative, philosophical approach. Therefore political reality was only a pretext for me to tell a reader about a much more fundamental conflict concerning our values and freedom. I concluded the consideration with stating the fact of the possibility of existence of agonistic diversity among democratic variety.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2019, 16, 2
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some accelerationist remarks on Marcuse’s drives theory and his dialectics of civilization
Autorzy:
Karalus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147068.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
accelerationism
doctrine of the drives
dialectics of civilization
post-workerism
technology
ideology
akceleracjonizm
teoria popędów
dialektyka cywilizacji
postpraca
technologia
ideologia
Opis:
Teoria cywilizacji Marcuse oferuje udaną syntezę freudyzmu i marksizmu. Podejście Marcusego, które znalazło swój najdobitniejszy wyraz w Erosie i cywilizacji, miało na celu całkowite przeformułowanie nauki o popędach Freuda, uhistorycznienie jej i sprzęgnięcie z zagadnieniem strukturalnej przemocy czy zinstytucjonalizowanymi (oraz zinternalizowanymi) mechanizmami represji. Twierdzę, że wspomniane przeformułowanie stanowi kamień węgielny dla idiosynkratycznej wersji teorii krytycznej Marcusego, która w mojej interpretacji posiada wyraźne akcenty protoakceleracjonistyczne. Artykuł krótko rekapituluje "dialektykę cywilizacji" Marcusego i wskazuje na jej zaskakujące zbieżności z akceleracjonistyczną wersją post-kapitalizmu w refleksji Marcusego nad polityką, technologią oraz rolą sztuki i wyobraźni estetycznej w zakwestionowaniu afirmatywnego (desublimującego) charakteru kultury.
Marcuse’s theory of civilization offer a promising Freud-Marx synthesis. His approach, best articulated in Eros and Civilization, aims at thorough reformulation of the Freudian drive doctrine to render it more historical and concatenate it to the problem of structural violence and institutionalized (and internalized) mechanism of repression. I claim that the said reformulation provides a cornerstone for Marcuse’s highly idiosyncratic variant of a critical theory, which, according to my interpretation, possesses clear protoaccelerationist undertones. The article offers a concise recapitulation of Marcuses’s “dialectics of civilization” and points at the somewhat surprising close convergeneces with acceleraconist version of post-capitalist in his reflection on politics, technology, and the role of arts and aesthetic imagination in challenging the affirmative (and desublimating) character of culture.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 59; 29-56
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeczności i antynomie jako przypadłość demokracji
Contradictions and Antinomies as Afflictions of Democracy
Autorzy:
Karolczuk, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085733.pdf
Data publikacji:
2021-06-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
demokracja
antynomie
sprzeczności
dialektyka
„władza ludu”
równość
wolność
większość
mniejszość
democracy
antinomies
contradictions
dialectics
“power of the people”
equality
freedom
majority
minority
Opis:
Cechą każdego ustroju demokratycznego – w tym także neoliberalnego – ze względu na jego genezę i pełnione funkcje, są pewne antynomie. Celem wyznaczonym w opracowaniu jest próba odpowiedzi na pytanie o to, czy zasadne jest stosowanie kategorii sprzeczności logicznej i sprzeczności dialektycznej w badaniu zagadnienia demokracji. Aby odpowiednio zrozumieć wewnętrzne sprzeczności demokracji neoliberalnej konieczne jest, zdaniem autora, posługiwanie się dialektyką – tak, jak ją rozumieli G.W.F. Hegel i K.Marks.  Punktem wyjścia w rozważaniach autora jest przywołanie pojęcia dialektyki w kontekście analizy demokracji liberalnej. Kolejnymi syntetycznie omówionymi pojęciami w części wstępnej artykułu sąpojęcia sprzeczności i antynomii oraz ich rodzaje, istotne z punktu widzenia tematu i celu opracowania. Pozwalają ona na wskazanie w ostatniej części typowych antynomii demokracji (m.in. ,,władzy ludu”, równości, wolności, większości i mniejszości).
Antinomies are a feature of any democratic system – including neoliberal ones – due to its genesis and functions. Edward Karolczuk’s aim in this article is to examine whether it is justifiable to use the categories of logical and dialectical contradiction in the study of democracy. In order properly to understand the internal contradictions of neoliberal democracy, it is necessary, in Karolczuk’s opinion, to use dialectics in the sense in which it was understood by G.W.F. Hegel and K. Marx.  At the starting point of his reflections, Karolczuk summons the concept of dialectics in the context of the analysis of liberal democracy. Other concepts synthetically discussed in the introductory part of the article, are those of contradiction and antinomiesand their types, relevant from the point of view of the topic and purpose of this discussion. They allow him to identify, in the final part of the article, antinomies typical of democracy (e.g., “the power of the people”, equality, freedom, majority, and minority).
Źródło:
Studia Politicae Universitatis Silesiensis; 2021, 32; 63-81
1895-3492
2353-9747
Pojawia się w:
Studia Politicae Universitatis Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walter Benjamin i metodologia antropologicznego materializmu. Krzesanie dialektycznych iskier na metalowej głowie Ernsta Thälmanna
Walter Benjamin and the Methodology of Anthropological Materialism: Striking Dialectical Sparks from Ernst Thälmann’s Bronze Head
Autorzy:
Kusiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015926.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Walter Benjamin
anthropological materialism
dialectics
dialectical image
city
collective memory
messianism
materializm antropologiczny
obraz dialektyczny
miasto
pomnik
pamięć
dialektyka
Ernst Thälmann
mesjanizm
Opis:
I w swojej metodologii i w polityce Walter Benjamin pozostaje wierny zasadzie by postępować “zawsze radykalnie, nigdy konsekwentnie”. Dlatego dla współczesnych badaczy/ek miasta zainspirowanych jego dziełem największym wyzwaniem jest operacjonalizacja jego materialistycznej metodologii. Materializm antropologiczny Benjamina przekracza granice dyscyplin naukowych, mieszcząc się – wedle określenia T.W. Adorno – “na granicy magii i pozytywizmu”. Punktem przejścia jednego w drugie jest obraz dialektyczny. Aby dojść do tego punktu, Benjamin przeprowadza serię eksperymentów percepcyjnych i analitycznych, które można potraktować jako swoiste etiudy dialektyczne, „ćwiczenia w patrzeniu”. Artykuł wyodrębnia takie techniki z pism Benjamina, wskazuje na ich filozoficzne podłoże oraz testuje je poprzez badanie współczesnego przykładu. Jest nim ogromny berliński pomnik komunisty Ernsta Thälmanna, na zmianę brudzony przez graficiarzy i czyszczony przez lewicowy kolektyw.
In his methodology as well as his political thought Benjamin remains faithful to the principle to proceed “always radically, never consistently”. Therefore, the greatest challenge for a contemporary city researcher inspired by Benjamin is to operationalise his materialist methodology. Benjamin’s anthropological materialism cannot be reached within the fixed limits of any discipline, but rather places itself“on the crossroads of magic and positivism” (Adorno); the dialectical image is nota tool of his methodology but its culminating point where positivism turns to magic.To reach this point, Benjamin conducts perceptive and analytical experiments that can be treated as dialectical études, exercises in seeing. The paper examines some of these techniques, exploring their philosophical context and testing them on a contemporary example: the Ernst-Thälmann-Monument in Berlin.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 309-332
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie ontologii. Wypisy z lektury Architecture of thought Andrzeja Piotrowskiego
On the need for ontology: notes on Andrzej Piotrowski’s Architecture of Thought
Autorzy:
Salata, Oksana Oleksiivna
Stelmach, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841735.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dziedzictwo kultury
filozofia przestrzeni
ontologia
aksjologia
architektura myśli
dialektyka negatywna
cultural heritage
philosophy of space
ontology
axiology
architecture of thought
negative dialectics
Opis:
Wśród badań przekształcania przestrzeni brakuje analiz z perspektywy niewerbalnej – fenomenologicznej. Do wyjątkowych prób należy książka Andrzeja Piotrowskiego, Associated Professor University of Minnesota, Architecture of thought. Jego badania posługują się bezpośrednim doświadczaniem przestrzeni i wszystkimi instrumentami wiedzy architektonicznej, wzbogacając naszą wiedzę o dziedzictwie kultury czy historii zabytków. Ogniskują się wokół „nagromadzenia myśli” – przyczyny sprawczej budowania, jako odwrotności „niemożliwości pomyślenia” Theodora W. Adorno. Artykuł, doceniając i szanując wiedzę i perspektywę badawczą autora, polemizuje z epistemologicznymi, a w istocie aksjologicznymi tezami. Proponuje spojrzenie na przekształcanie przestrzeni przez pryzmat ontologii fundamentalnej Martina Heideggera.
There is a lack of analysis from a non-verbal perspective-a phenomenological perspective-among studies on the transformation of space. The book Architecture of Thought by Andrzej Piotrowski, Associated Professor of the University of Minnesota, is one such extraordinary attempt. His study utilizes direct experience of space and all the instruments of architectural knowledge, enhancing our understanding of the heritage of culture or the history of monuments. It is focused on “the accumulation of thoughts”-the driving cause behind building as a reversal of Theodor W. Adorno’s “unthinkability.” This paper, while expressing appreciation for and respect for the author’s knowledge and perspective, argues with his epistemological and essentially axiological arguments. It proposes an outlook on the transformation of space through the prism of Martin Heidegger’s fundamental ontology.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 121-133
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The systemic-praxeological approach to the methodology of primary scientific activity of the management science system
Autorzy:
Witczak, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692613.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Tematy:
Action system
scientific functions of the MSc system
scientific methodology system of MSc
dialectics
paradox and chaos of the MSc methodology system
Opis:
The scientific methodology of management science (MSc) is consistent in terms of direction with the overall methodology of sciences. Still, it continues to pose significant challenges. One such challenge is the problem of system characteristics of MSc methodology at the highest level of scientific practice, i.e. praxeology and systems theory. There are also the problems of MSc synthesis, i.e. the definition of its universal scope, in the light of its increasing diversity and specialisation of domains. This paper aims to elaborate on the achievements to date in management science on the grounds of the systemic-praxeological approach, scientific synthesis of methodology, with a particular focus on the role of reasoning and inference.  My assertion is that methodology is a subsystem of the core of primary scientific activity of MSc, comprising the com- ponents of scientific practice focused around the scientific method (methods). Its objective domain extends beyond the cognitive function, also encompassing value assignment, determination of post-diagnosis scientific action, decisions about scientific models and implementation of scientific models –CARNI system. The scientific methodology of MSc is specifically a product of scientific problems as well as the goals, principles and methods used to solve them, forming an exceedingly complex system. 
Źródło:
Research Papers in Economics and Finance; 2020, 4, 2; 7-17
2543-6430
Pojawia się w:
Research Papers in Economics and Finance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vade-mecum w perspektywie czasu. Zarys problematyki
Vade-mecum in the perspective of time. Topic outline
Autorzy:
Fert, Józef Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17934521.pdf
Data publikacji:
2021-11-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
George W.F. Hegel
Fryderyk Nietzsche
czas
historia
dialektyka
romantyzm
Vade-mecum
G.W.F. Hegel
Friedrich Nietzsche
time
history
dialectics
Romanticism
Opis:
W artykule dotknięty został istotny kompleks ideowy i artystyczny całej twórczości autora Vade-mecum. To ujęcie czasu w relacji do ruchu, które zaprząta zresztą filozofów, poetów i uczonych od starożytności do dziś, przynosząc po drodze m.in. genialną koncepcję Alfreda Einsteina, dającą się zamknąć w eleganckiej kategorii czasoprzestrzeni, a równocześnie prowadząc dalej – do teorii strun, teorii wielowymiarowości czy wreszcie teorii nieprzemienności. Po stronie poezji mamy mit „wiecznego powrotu”, genialne tragedie starożytnych Greków, Szekspirowskie udramatyzowanie losów ludzkich poprzez bieg w czasie nieuchronnych następstw paktowania ze złem (jak w Makbecie), przejmującą reinterpretację Pasji Jezusa w Mickiewiczowskiej psychomachii, czyli Dziadów części trzeciej, apokaliptyczną wizyjność Krasińskiego Nie-Boskiej komedii i zanurzenie w problematyce (nierzadko alegoryzowanej) przełomu dziejów, jaką przynosi Norwidowski Quidam, dziejący się „pomiędzy świtem a nocy zniknięciem...”. Po stronie filozofii wspomnijmy Hegla, który „kazał logicznie” zamknąć się dziejom w jego genialnej myśli jako szczycie i finale procesów historycznych... Obrazy dziania się – ruchu w czasie – mają u Norwida zwykle dramatyczne zakotwiczenie w następstwie zdarzeń lub w konsekwencji wnioskowania z przywołanych przesłanek („ruch myśli”). Znamienne są tu perspektywy nie tyle bliżej nieokreślonej przemiany jako efektu anonimowego procesu, co raczej docieranie do jakichś konsekwencji „dziania się”, która w poetyckim ujęciu przybiera nierzadko kształt zaskakującej puenty będącej zarazem ukrytą lub jawna „nauka moralną”, niekiedy na skutek nadprzyrodzonej interwencji, jak w wierszu XIV. Litość, w którym ciąg pozornych czy konwencjonalnych znaków współczucia przerywa „grom z jasnego nieba”, zmuszając do autentycznej pomocy bliźniemu. Warto pamiętać, że Vade-mecum w znacznym stopniu, jeśli nie w istocie, to z jednej strony dzieło programowe, ale z drugiej – autentyczny wybór autorski z twórczości poetyckiej z lat 1848–1866, poddany określonej funkcji programowej, w której problem zobowiązań moralnych wysuwa się na plan pierwszy jako odpowiedź poetycka na istotne zapotrzebowanie chwili bieżącej jako czyn artystyczny mający służyć swoim czasom. Stąd tak ogromne poczucie niespełnienia, jakiego doświadczał Norwid jako „nadkompletowy aktor” w tym teatrze wieku, mówiąc słowami Zofii Stefanowskiej, „kupieckiego i przemysłowego”.
This article addresses a conceptual and artistic issue that is vital for Norwid’s entire work, namely the relationship between time and movement. This question has preoccupied philosophers and poets since antiquity, giving birth for example to the ingenious concept of time-space developed by Alfred Einstein, and leading further to string theory, multidimensional physics, or noncommutative geometry. In the field of poetry, this theme has been elaborated in the myth of “eternal recurrence,”brilliant ancient Greek tragedies, Shakespeare’s dramatization of human fate as the temporal course of the inevitable consequences of compacts with evil (as in Macbeth), the piercing reinterpretation of the Passion in Mickiewicz’s psychomachia (in the third part of Dziady [Forefathers’ Eve]), the apocalyptic visions in Krasiński’s Nie- Boska komedia [The Undivine Comedy], and explorations of the (often allegorized) question of historical turning points in Norwid’s Quidam, which is set “between dawn and the fading of the night…”Finally, in philosophy, Hegel postulated the logical conclusion of history in his profound theory about the culmination of historical processes. In Norwid’s poetry, images of movement in time are usually anchored in the sequence of events or in the consequences of concluding on the basis of articulated premises (as “movement of thought”). What is notable here is not the perspective of some indefinable transformation considered as the effect of anonymous processes, but rather the establishing of certain consequences of “unfolding,” which is often expressed in poetic terms as a surprising point that communicates an explicit or implicit “moral lesson,” sometimes as a result of supernatural intervention, as in the poem “XIV. Litość” [XIV. Mercy], where a sequence of ostensible or conventional signs of compassion are interrupted by a “bolt out of the blue,” demanding authentic help for our neighbour. It is worth remembering that Vade-mecum is, to a large extent (if not essentially), a programmatic work on the one hand, while on the other – an authentic selection of poems written in the years 1848-1866 subjected to a specific programmatic function that foregrounds moral obligations as a poetic response to the vital needs of the times – an artistic gesture meant to offer an answer to the problems of this period. Hence the immense sense of a lack of fulfilment experienced by Norwid as an “extra actor” in the theatre of an age that Zofia Stefanowska called “the age of trade and industry.”
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39; 31-55
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotnik w Międzyludzkim, czyli o życiu i twórczości Emila Ciorana
A loner in the Interpersonal or about Emil Ciorans life and works
Autorzy:
Rososińska-Kozub, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048337.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
solitude
community
dialectics
God
death
suicide notion
"myself"
"we"
suffering
Interpersonal
game
samotność
wspólnotowość
dialektyka
Bóg
śmierć
idea samobójstwa
"ja"
"my"
wspólnota
cierpnienie
Międzyludzkie
gra
Opis:
This essay constitutes an attempt of showing the dialectics of the phenomenons of solitude and community on the example of Romanian writer and philosopher, Emil Cioran’s works and life. The aim of this paper is to present the combination of Cioran’s writings and his private life in comparison with the game in which solitude and community plays the main roles. The complete profile of Cioran greatly references to a philosophical subdiscipline, monoseology which treats on the phenomenon of solitude with its all complexity. The writings of Emil Cioran is a mutual interweaving of loner’s striving for any community.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 185-198
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja polityki życia – jednostka w społeczeństwie: między lokalnością a globalnością
THE CONCEPT OF LIFE POLITICS - INDIVIDUAL IN A SOCIETY: BETWEEN LOCAL AND GLOBAL
Autorzy:
Slovenko, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579422.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
nowoczesność
tożsamość
refleksyjność
samorealizacja
polityka życia
styl życia
dialektyka i samozwrotność
etyka
modernity
self-identity
reflexivity
self-actualization
life politics
life style
dialectics and interdependence
ethics
Opis:
Z mojego oscylowania między poszukiwaniem a przeszukiwaniem humanistyki na użytek pedagogiki wyłania się koncepcja polityki życia. Tłem dla tego konstruktu są dyskusje o kondycji i cechach współczesnego świata oraz nowoczesnej indywidualizacji, świadomości, refleksyjności, wyborach i etyce. Polityka życia dotyczy kwestii wynikających z procesów samorealizacji w warunkach post-tradycyjnych, gdzie oddziaływania globalne ingerują w refleksyjny projekt tożsamości, zaś procesy samorealizacji jednostek oddziałują na przebieg zdarzeń w skali globalnej. Polityka życia jest polityką samorealizacji w warunkach dialektyki lokalności i globalności oraz pojawienia się samozwrotnych systemów nowoczesności. Samozwrotność jest to sytuacja, w której relacje społeczne lub elementy świata naturalnego są refleksyjnie organizowane w kategoriach kryteriów wewnętrznych. Polityka życia jest tworzeniem moralnie uzasadnionych sposobów życia, których celem jest samorealizacja w warunkach zależności globalnych. Wiąże się to z rozwojem etyki rozważającej zagadnienie „jak powinniśmy żyć?” w porządku posttradycyjnym i przypomina o doniosłości kryteriów moralnych. Moim zdaniem jest to nośne pedagogicznie.
The concept of life politics appears from my explorations within the Humanities. In my opinion this construct has the potential to bring into Pedagogy. Life politics is a topic related to discussions about condition and characteristics of modern world as well as about individualization, consciousness, reflexivity, choice and ethics. Life politics concerns political issues which flow from processes of selfactualization in post-traditional contexts, where globalizing influences intrude deeply into the reflexive project of the self, and conversely where processes of self-actualization influence global strategies. Life politics is the politics of self-actualization in the context of the dialectic of the local and global and the emergence of the internally referential systems of modernity. Life politics is the creation of morally justifiable forms of life that will promote self-realization in the context of global interdependence. It develops ethics concerning the issue ‘how should we live?’ in a post-traditional order and against backdrop of existential questions. In my view this can be perceived as a pedagogical phenomenon.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2012-2013, 7-8; 207-2017
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melville and the Indians: Reading, Cosmopolitanism, and the Biographical Condition
Melville i Indianie: lektura, kosmopolityzm i kondycja biograficzna
Autorzy:
Bryant, John L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097163.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
biografia
Herman Melville
John Bryant
dialektyka faktu i fikcji
proces pisarski
krytyka biografii
autor
lektura
ludobójstwo
biography
fiction and fact dialectics
writing process
biographical criticism
author
reading
genocide
Opis:
Responding to the distrust in biography, widely accepted in literary studies, this article attempts to rethink the relationship between the reader and the author, with a special emphasis put on the role of the biographer. Such a task might help us read such texts authored by Herman Melville as Pierre; or The Ambiguities, which tend to raise our amazement and anxiety with their autobiographical entanglement. Moreover, the analyses of reading habits of the Melville family are crucial if we endeavour to understand Herman Melville’s progressing cosmopolitism and cultural empathy, influenced by the black legend of his grandfather and his involvement in the genocide of Native Americans.
Odpowiadając na powszechną we współczesnych badaniach literackich niechęć do biografizujących lektur, niniejszy artykuł stawia sobie za zadanie przemyślenie relacji między czytelnikiem i autorem, a zwłaszcza biografem. Ta relacja służyć ma odczytaniu takich tekstów Hermana Melville’a, jak np. Pierre; or, The Ambiguities, które niepokoją i zaskakują swoimi autobiograficznymi uwikłaniami. Refleksje nad zwyczajami czytelniczymi rodziny Melville’ów stają się interpretacyjnym kluczem do zrozumienia postępującego kosmopolityzmu i kulturowej wrażliwości Hermana Melville’a, w obliczu widma jego własnego dziadka i jego uwikłania w ludobójstwo rdzennych Amerykanów.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 65-86
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska filozofia dialogu wobec idei Karola Marksa
Russian Philosophy of Dialogue on the Ideas of Karl Marx
Autorzy:
Rarot, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18797136.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rosyjska filozofia dialogu
heglowska dialektyka
działalność jako praxis i jako twórczoś
krytyka oficjalnego marksizmu
Russian philosophy of dialogue
Hegelian dialectics
activity as praxis and as creativity
criticism of official Marxism
Opis:
The article concerns the difficult relations of Russian philosophers of dialogue: Bakhtin, Berdyaev, Batyshchev and Bibler with the original, unmediated by the ideological interpretation, philosophy of Karl Marx. This dialogue with a serious and dangerous ideological opponent turns out to be extremely fruitful, especially for Batyshchev and Bibler.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 40, 1; 156-179
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec wieku poetów? O zszyciach literatury i filozofii
The End of the Age of Poets? Stitching Together Literature and Philosophy
Autorzy:
Zawadzki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32049694.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
logos and mythos
categories of philosophy
poetics
transcendentalism
dialectics
hermeneutics
deconstruction
Plato
Aristotle
Kant
Hegel,
Hegel
Dilthey
Nietzsche
de Unamuno
Heidegger
Adorno
Blanchot
Derrida
De Man
Ricoeur
Schegel
Novalis
Mallarmé
Opis:
The article presents an attempt to outline, from a mainly typological and partly historical perspective, what the author considers the most important varieties of the relationship between philosophy and literature (which is, of course, understood here in a working and broad sense, as poesis). In the first of these varieties, for which the fundamental significance is Plato’s gesture of excluding poets from the state, the philosophical logos defines itself in opposition to literature, or mythos. In the second, which appears to predominate from Aristotle to the 18th century, the relationship between philosophy and literature takes on a more neutral character: the former provides the latter with motifs, themes, topics, mainly related to moral philosophy in the broadest sense, while the latter provides the former with discursive modes, such as genre. Modern aesthetics and the philosophy and theory of literature (fundamentally different from the tradition of the great poets and rhetoricians of the 16th and 17th centuries), which emerged together with transcendental philosophy and its reception in German Romanticism, contributed both to the increased interest among philosophers in literature and to a clear embedding, or even closing, of literature in philosophical notions, which originated mainly in the tradition of transcendentalism and dialectical thought. Finally, the beginning of the twentieth century is distinguished, in most of the major continental philosophical traditions, by a tendency to seek, or to find, in literature the most important partner of philosophical thinking, and sometimes even the identity of philosophy.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 37; 121-144
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies