Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "deformity" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Surgical Correction of a Webbed-Neck Deformity in Turner’S Syndrome
Autorzy:
Zieliński, Tomasz
Lorenc-Podgórska, Katarzyna
Antoszewski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395560.pdf
Data publikacji:
2015-03-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
web neck deformity
Turner’s syndrome
surgical correction
Opis:
Turner’s syndrome occurs in approximately 1 out of every 2,000 to 2,500 live-born girls. This genetically determined pathology is characterised by multiple congenital anomalies. A typical form of this syndrome is associated with a lack of one of the sex chromosomes (karyotype 45, X). From the point of view of plastic surgery, one of the most important elements of the therapy is correction of the webbed neck deformity. The aim of the study was to present the possibilities of surgical treatment of a webbed neck of patients with Turner’s syndrome and the evaluation of treatment results. In the years 2000-2012, six children with Turner’s syndrome were treated because of the webbed neck deformity. The age of patients ranged from 9 to 17 years. In the case of all patients, the aim was to distribute the neck skin folds by using Z-plasty in conjunction with a shift to the back of glabrous skin flaps mobilised from the anterolateral surface of the neck. In the case of four operated patients, the folds were completely removed and a correct symmetrical outline of the neck was obtained. One patient was found to have unilateral moderate webbed neck recurrence after about 2 years of treatment. In one case, the correction was insufficient. The performed surgical procedures enabled correction of low hairline only in the lateral parts of the neck. The lower line of the scalp in the central part of the neck has remained unchanged. The lateral approach with a shift of glabrous skin flap to the back, which we performed, allows for effective reduction of the webbed neck, excision of bands of the connective tissue and correction of the low hairline on the side of the neck. Z-plasty enables an adequate extension of scars and improves the contour of the neck.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 3; 134-138
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The foot deformity versus postural control in females aged over 65 years
Autorzy:
Drzal-Grabiec, J.
Rachwał, M.
Trzaskoma, Z.
Rykała, J.
Podgórska, I.
Cichocka, I.
Truszczyńska, A.
Rąpała, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306586.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
stabilność
deformacja
stopa
kobieta
monitoring
postural stability
aging
foot deformity
females
Opis:
Purpose: Correct foot structure is important due to locomotion and postural stability. The aim of this study was to determine the relationships between morphological foot structure and balance indices in a quiet standing position in women over 65 years of age. Methods: The study included 116 women aged 65-90 years. The mean age was 70.6±8.4 years and BMI 29.1±3.4 m/kg2. The measured indices included postural control while standing on both feet and photogrammetric foot evaluation. An analysis was performed of the selected foot and balance indices. Results: There were no significant differences observed in the feet structure. Certain correlations between some foot indices and the indices of postural control were noted. The increased differences in the width indices between the right and the left foot lead to balance deterioration. Larger angles of valgity and varus deformity of toes and indices describing the longitudinal arch and transverse front arch of the foot have the greatest impact on the deterioration of balance in the medio-lateral axis. Conclusions: The differences between the indices and morphological indices for the right and the left foot are not significant, which indicates the proportionate formation of feet in the individual life. The increased differences in the width indices between the right and the left foot lead to balance deterioration. Larger angles of valgity and varus deformity of toes and indices describing the longitudinal arch and transverse front arch of the foot have the greatest impact on the deterioration of balance in the medio-lateral axis.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 4; 75-82
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of lateral electrical surface stimulation [LESS] on spinal deformity in idiopathic scoliosis
Wplyw bocznej elektrycznej powierzchniowej elektrostymulacji [LESS] na deformacje kregoslupa w skoliozie idiopatycznej
Autorzy:
Kowalski, I M
Torres, M.A.T.
Kiebzak, W.
Pasniczek, R.
Szarek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14404.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
idiopathic scoliosis
child
spinal deformity progression
lateral electrical surface stimulation
effectiveness
treatment
rehabilitation
Opis:
Clinical studies were carried out in the period of 2003-2008 at the Provincial Children’s Rehabilitation Hospital in Ameryka near Olsztyn (Poland). The study involved a group of children and youths exhibiting spinal deformity progression in idiopathic scoliosis (IS) of more than 5o per year according to the Cobb scale. Four hundred and fifty patients between 4 and 15 years of age were divided into three groups (n = 150). Group I received 2-hour and group II 9-hour treatment of Lateral Electrical Surface Stimulation (LESS), respectively, whereas group III (control) was treated only with corrective exercises for 30 minutes twice a day. LESS was performed as 24-month treatment with the use of a battery-operated SCOL-2 stimulator manufactured by Elmech, Warsaw, Poland. The effectiveness of this method was confirmed in the treatment of spinal IS in children and adolescent patients, especially when the initial spinal deformity does not exceed 20o according to the Cobb scale. A short-duration electrostimulation – 2 hours daily – was found to produce results similar to those obtained after overnight, 9-hour electrostimulation. Moreover, the analysis of the Harrington prognostic index F confirms the positive effect of LESS in both groups of patients (2 h and 9 h of LESS).
Badania kliniczne prowadzono w latach 2003-2008, w Wojewódzkim Szpitalu Rehabilitacyjnym dla Dzieci w Ameryce k. Olsztyna, w grupie dzieci i młodzieży wykazującej progresję skrzywienia w skoliozie idiopatycznej (SI) powyżej 5O wg Cobba w skali rocznej. Badaniami objęto 450 pacjentów, w wieku od 4 do 15 lat, podzielonych na 3 grupy (n = 150). W grupie I stosowano 2-godzinną terapię metodą Bocznej Elektrycznej Powierzchniowej Elektrostymulacji (Lateral Electrical Surface Electrostimulation – LESS), w grupie II – 9-godzinną, a w grupie III (kontrolnej) – tylko leczenie za pomocą ćwiczeń korekcyjnych wykonywanych 2 razy po 30 min dziennie. Elektrostymulację typu LESS stosowano, w 24-miesięcznym leczeniu za pomocą bateryjnego stymulatora SCOL-2, wytwarzanego w zakładach elektromechaniki medycznej Elmech w Warszawie. Efektywność tej metody oceniano podczas leczenia SI kręgosłupa u dzieci i młodzieży, zwłaszcza w przypadkach, gdy początkowe skrzywienie kręgosłupa nie przekraczało 20o wg metody Cobba. Elektrostymulacja LESS skrócona do 2-godzinnej terapii dziennie wywoływała podobnie korzystne rezultaty do osiąganych podczas elektrostymulacji całonocnej – 9-godzinnej. Także wykonana analiza współczynnika prognostycznego F Harringtona potwierdziła pozytywne efekty oddziaływania metody LESS w obydwu grupach pacjentów (I i II).
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 2; 289-297
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hip arthoplasty in a forester after numerous tick bites
Autorzy:
Szymczak, Zbigniew
Płusa, Tadeusz
Baranowski, Paweł
Krawczyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095515.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
Lyme disease
rehabilitation
occupational disease
gouty arthritis
hip replacement arthroplasty
acquired joint deformity
Opis:
Arthritis is one of the most important symptoms of late-stage borreliosis, observed in approximately 60% of untreated patients with Lyme disease. In several percent of them, this manifestation is of interest to orthopedic surgeons. The authors present a case of a patient, working as a forester, who underwent left hip replacement arthroplasty having contracted a Borrelia burgdorferi infection in the past, and who was hospitalized 12 years before in the infectious ward due to suspected neuroborreliosis for which he was treated with Cftriaxone 2 × 2.0 g intravenously for 4 weeks. At that time, a tomographic examination of the spinal cord revealed herniated nuclei at levels L4/L5 and L5/S1, which filled the left lateral recess, narrowing the intervertebral holes and compressing the nerve roots on the left side of L4 and L5. In September 2019, total hip replacement in the patient’s left hip joint was performed. It is concluded that an active role of neuroborreliosis in this process of hip joint destruction may be suggested.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2021, 34, 5; 693-699
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flat Feet in Children: the State of the Problem and Pedagogical Technology of Correction
Płaskostopie u dzieci: stan problemu i pedagogiczna technologia korekcyjna
Autorzy:
Hakobyan, Armen
Chatinyan, Ashot
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9738460.pdf
Data publikacji:
2023-06-28
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
pedagogical experiment
foot deformity
orthopedist
coach
parent
eksperyment pedagogiczny
deformacja stopy
ortopeda
trener
rodzic
Opis:
Background. According to the data from the World Health Organization, the condition of children’s feet is unsatisfactory. An effective solution to this problem requires the development of pedagogic and health correction technologies, the basis of which should consist of the joint effort of orthopedists, coaches and the family, founded on the advice of orthopedists, therapeutic swimming and corrective gymnastics. The aim of this research is to study the effectiveness of the technology of orthopedist-coach-parent joint activity in correcting foot problems in children between the ages of 11 and 12. Material and methods. The condition of the locomotor system in children was assessed using the plantographic method. In order to correct foot disorders, a program was developed whose effectiveness was studied in a scientific pedagogical experiment. Results. As a result of the pedagogical experiment, the indicators of the first degree of flat feet of all 5 children in the experimental group were significantly reduced, and no significant improvement was recorded in the control group. Conclusions. The results of the research showed that the correction of deviations in the locomotor system is more effective if it is carried out as a result of collaboration between the orthopedist, a coach and parents, using therapeutic swimming and corrective gymnastics, as well as maintaining the orthopedic regime.
Wprowadzenie. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia stan stóp dzieci jest niezadowalający. Skuteczne rozwiązanie tego problemu wymaga opracowania technologii pedagogicznych i korekcyjnych, których podstawą powinien być wspólny wysiłek ortopedów, trenerów i rodziny, oparty na radach ortopedów, pływaniu w celach zdrowotnych i gimnastyce korekcyjnej. Celem tego badania jest analiza skuteczności technologii wspólnych działań ortopeda-trener-rodzic w korygowaniu wad stóp u dzieci w wieku od 11 do 12 lat. Materiał i metody. Stan narządu ruchu u dzieci oceniano metodą plantograficzną. Do celów korygowania wad stóp opracowano program, którego skuteczność badano w naukowym eksperymencie pedagogicznym. Wyniki. Rezultatem eksperymentu pedagogicznego było to, że wskaźniki płaskostopia pierwszego stopnia u wszystkich 5 dzieci z grupy eksperymentalnej uległy istotnemu obniżeniu, przy czym w grupie kontrolnej nie odnotowano istotnej poprawy. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały, że korekcja wad narządu ruchu jest bardziej skuteczna, jeśli jest prowadzona w formie współpracy ortopedy, trenera i rodziców, z wykorzystaniem pływania w celach zdrowotnych i gimnastyki korekcyjnej, a także z utrzymaniem kontroli ortopedycznej.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2023, 17, 2; 169-178
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Differences in deformity and bracing-related stress between rural and urban area patients with adolescent idiopathic scoliosis treated with a Cheneau brace
Autorzy:
Misterska, E.
Glowacki, M.
Ignys-O'Byrne, A.
Latuszewska, J.
Lewandowski, J.
Ignys, I.
Krauss, H.
Piatek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50923.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
deformity
bracing-related stress
rural area
urban area
patient
adolescent
idiopathic scoliosis
treatment
Cheneau brace
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2011, 18, 2
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hook nail deformity in a child – treatment option with bone graft and thenar flap. Case study with pros and cons
Deformacja „hook nail” paznokcia u dziecka – wady i zalety operacji z przeszczepem kostnym i płatem z kłębu kciuka. Analiza przypadku
Autorzy:
Kozłowska, Katarzyna
Kazarców, Marta
Czarnecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311520.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
hook nail deformity
reconstruction
bone graft
thenar flap
deformacja paznokcia
rekonstrukcja
przeszczep kostny
płat uszypułowany
Opis:
Introduction. Hook nail deformity is a common complication following fingertip amputations. Loss of distal bone support and palmar pulp tissue, results in the volar curving of the nailbed, which may cause pain, and aesthetic and functional problems. A few procedures have been described to address nail deformity, including flaps, skin and bone grafts, and microsurgical transfer. Unfortunately, none of the techniques provides reliably good and persistent correction. Case report. An 8-year-old boy sustained amputation of the distal phalanx of the middle finger and underwent surgical closure of the wound. After 4 years, the patient was admitted to our Department due to a deformed hook nail, which was aesthetically distressing. The hook nail was curved volarly and obliquely. The radiographs showed the lack of a significant part of the distal phalanx. Treatment. Surgical reconstruction of deficient distal phalanx was performed. The iliac bone graft, inserted into the distal phalanx, was stabilized with two K wires. A Pedicled flap of full-thickness from the thenar was used to cover skin loss over the fingertip. Pedicle division was performed at around 4 weeks. “K” wires were removed after 4 months. Results. The procedure was well-tolerated by the patient, and no complications occurred. Bone graft provided solid support for the nail bed during healing. Adequate growth and aesthetics of the hook nail were achieved. At 2 years follow-up, slight rotation of the nail was observed, which could have resulted from partial graft resorption and growth of the patient. The patient was satisfied with the treatment. Conclusions. Although perfect restoration of the nail bed length and pulp contour remains unobtainable, our result showed stable correction of the hook nail deformity.
Wstęp. Wtórna deformacja płytki paznokciowej typu „hook nail” jest częstym skutkiem amputacji palca na poziomie paliczka dystalnego. Ubytek paliczka dystalnego, będącego podparciem kostnym, jak i ubytek tkanek miękkich w obrębie opuszki powoduje zagięcie płytki paznokciowej w kierunku dłoniowej, co skutkuje bólem, upośledzeniem funkcji oraz defektem kosmetycznym palca. Istnieje wiele technik chirurgicznych mających na celu odtworzenie prawidłowego wzrostu paznokcia, takie jak: wykorzystanie płatów skórnych, przeszczepy skóry i kości, jak również transfer mikrochirurgiczny. Najczęściej jednak żadna z wyżej wymienionych metod nie pozwala na odtworzenie pełnej, utrzymującej się korekcji deformacji paznokcia. Opis przypadku. U ośmioletniego chłopca doszło do amputacji całkowitej części paliczka dystalnego palca środkowego, rana została zaopatrzona pierwotnie szwami skórnymi. Około 4 lata później pacjent został przyjęty do kliniki z powodu wtórnej deformacji płytki paznokciowej typu „hook nail”, z zagięciem w kierunku dłoniowym i skośnym, która powodowała dolegliwości bólowe oraz defekt kosmetyczny. Badanie radiologiczne wykazało brak większości paliczka dystalnego. Leczenie. Wykonano chirurgiczną rekonstrukcję ubytku paliczka dystalnego z wykorzystaniem przeszczepu kości z talerza biodrowego, ustabilizowanego dwoma drutami „K”. Ubytek skóry w obrębie opuszki palca został pokryty uszypułowanym płatem z okolicy kłębu kciuka. Płat został odcięty po około 4 tygodniach. Druty „K” zostały usunięte po 4 miesiącach. Wyniki. Leczenie było dobrze tolerowane przez pacjenta, w trakcie leczenia nie wystąpiły powikłania. Przeszczep kości stanowił podparcie dla macierzy paznokcia podczas okresu gojenia. Uzyskano prawidłowy wzrost paznokcia oraz zadowalający efekt kosmetyczny. W trakcie około 2-letniej obserwacji pacjenta, doszło do niewielkiego odchylenia rotacyjnego płytki paznokciowej, co mogło być skutkiem częściowej resorpcji przeszczepu kostnego oraz wzrostu pacjenta. Dla pacjenta wynik końcowy leczenia jest satysfakcjonujący. Wnioski. Całkowite oraz trwałe odtworzenie prawidłowej płytki paznokciowej i obrysu opuszki jest praktycznie nieosiągalne. W opisywanym przypadku klinicznym zastosowane leczenie pozwoliło na odtworzenie zadowalającego efektu zarówno funkcjonalnego jak i kosmetycznego.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 4; 178-182
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sauvé-Kapandji procedure versus radio-lunate arthrodesis in the treatment of Madelung deformity. A case report
Technika Sauvé-Kapandji i artrodeza promieniowo-księżycowata w leczeniu deformacji Madelunga. Opis przypadku
Autorzy:
Koschel, Piotr
Kaczmarek, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339056.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
Madelung deformity
Sauvé-Kapandji procedure
radiolunate arthrodesis
zniekształcenie Madelunga
technika Sauvé-Kapandji
artrodeza promieniowo-księżycowata
Opis:
Madelung deformity consists of excessive ulnar and palmar angulation of the distal radius. It may also involve the radiocapitellar joint and the sagittal bow of the radius. Commonly, the disease becomes clinically apparent in young adolescents with wrist deformity, pain and limited range of movement. There are multiple options for operative treatment. We retrospectively assessed a 14-year-old-girl treated in our department. The patient required treatment due to exacerbating pain in both wrists. The left hand underwent resection of the distal ulna; however, persistent pain led to the decision to perform the radio-lunate arthrodesis (RL). The right hand was treated according to the Sauvé-Kapandji procedure. Three years post-surgery, the patient was called for a follow-up examination. The assessment included measuring the range of motion using a goniometer, grip strength with a dynamometer, and evaluating follow-up wrist X-rays in lateral and posteroanterior views. The patient has also been evaluated using the Patient-Rated Wrist Evaluation (PRWE) and Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) questionnaires. Three years post-operation, the patient reported the absence of rest pain and occasional pain during loading. With the Sauvé-Kapandji procedure, a greater range of palmar flexion of the wrist and improved strength was achieved. The patient scored 5.83 points on the DASH scale, 9.5 points on the left hand, and 8.5 points on the right hand on the PRWE scale. In this patient’s case, better outcomes were achieved by employing the Sauvé-Kapandji procedure. The patient’s right-handedness may have influenced the results.
Zniekształcenie Madelunga obejmuje nadmierne pochylenie łokciowe i odchylenie dłoniowe powierzchni stawowej dalszej kości promieniowej, może również obejmować staw promieniowo-łokciowy dalszy i zagięcie trzonu kości promieniowej. Choroba najczęściej staje się klinicznie widoczna u młodych nastolatków objawiając się: zniekształceniem nadgarstka, bólem i ograniczeniem zakresu ruchu. Istnieje wiele opcji leczenia operacyjnego. Opisano retrospektywnie pacjentkę z obustronną deformacją Madelunga leczoną operacyjnie w wieku 14 lat. Chora wymagała leczenia z powodu nasilającego się bólu w obu nadgarstkach. Po stronie lewej wykonano resekcję głowy kości łokciowej, a następnie artrodezę promieniowo księżycowatą, a po stronie prawej operację metodą Sauvé-Kapandji. Ocena po 3 latach obejmowała pomiar zakresu ruchu za pomocą goniometru, siły chwytu przy użyciu dynamometru oraz ocenę radiologiczną nadgarstka w projekcjach bocznych i tylno-przednich. Przeprowadzono również ocenę za pomocą kwestionariuszy Patient-Rated Wrist Evaluation (PRWE) i Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH). Trzy lata po operacji pacjentka nie zgłaszała bólu w spoczynku i tylko okazjonalny ból podczas przeciążania kończyn. Stwierdzono większą siłę oraz zakres zgięcia dłoniowego nadgarstka po stronie wykonanej procedury Sauvé-Kapandji. Chora uzyskała 5,83 punktów w skali DASH oraz 9,5 punktów w skali PRWE w ocenie lewej ręki i 8,5 punktu w ocenie ręki prawej. Lepsze wynik osiągnięto dzięki zastosowaniu procedury Sauvé-Kapandji. Potwierdzają to lepszy zakres ruchu, większa siła i mniejszy ból podczas obciążania kończyny. Praworęczność pacjenta mogła mieć wpływ na uzyskane wyniki.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 36-39
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Long-term impact of selection cutting management on frequency of stem deformity in mixed beech forests of northern Iran
Autorzy:
Tavankar, Farzam
Nikooy, Mehrdad
Lo Monaco, Angela
Picchio, Rodolfo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010794.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
stem form
stem deformity indices
log defects
mixed beech stands
silviculture effect
statistical quality control
SQC
Opis:
The aim of this study was to evaluate the long-term effect of selection cutting management on the stem quality of the trees remaining in the forest. For this purpose, three parcels managed for three decades by selection cutting were selected as managed stands (MP), and two protected parcels without tree felling as control stands (PP). First, the frequency of deformed stems in each parcel was determined for a circular 1000 m2 area of each plot by systematic sampling of 100 m × 100 m grid sections, and then a stem deformity index was estimated for each of the deformed stems. The results showed that the frequency of stem deformity in MP (6.5%) was significantly lower than in PP (20.7%) (p < 0.01). In addition, the frequency of all types of stem deformities in MP was significantly lower than in PP. Furthermore, selection cutting management reduced the indices of twisting, decay, conicity, forking, and ellipticity by 58.4%, 53.9%, 34.7%, 8.4% and 6.8%, respectively. The results for the correlation between frequency of stem deformity and tree diameter at breast height (dbh) showed that the curves followed a parabolic shape in both MP (r = 0.83) and PP (r = 0.80), where the frequency of deformed stems decreased with increasing dbh (up to 75 cm in MP, and up to 65 cm in PP), and then increased with larger dbh. Selection cutting management, regardless of tree species, improved the stem form. Decay accounted for a high proportion (24.1%) of the total deformity in MP, mainly due to logging damage. Overall, the results of this study show that selective management has been successful in improving the quality of tree boles in the studied mixed beech stands. Regular and long-term stand monitoring and statistical quality control (SQC) may be a good approach to aligning ecological and economic goals in forest management.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2021, 64, 207; 5-26
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Severe insertional Achilles tendinopathy. Our experience with two different surgical techniques: surgical debridement and dorsal closing wedge calcaneal osteotomy according to modified Zadek’s technique
Zaawansowane zwyrodnienie/tendinopatia przyczepu ścięgna Achillesa. Porównanie wyników leczenia operacyjnego dwoma metodami: chirurgicznego usunięcia zwyrodniałej tkanki oraz osteotomii kości piętowej wg zmodyfikowanej techniki Zadeka
Autorzy:
Kucharski, Robert Adam
Abiddin, Zain
Ahmad, Kashif
Munoruth, Ashveen
Maheshwari, Rajan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191569.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
insertional Achilles tendinopathy
Haglund deformity
calcaneal osteotomy
Zadek osteotomy
ścięgno Achillesa
tendinopatia
osteotomia kości piętowej
osteotomia Zadeka
Opis:
Introduction. This study is a retrospective analysis of two cohorts of patients treated for severe insertional Achilles tendinopathy (IAT) with two different surgical methods: surgical debridement and dorsal closing wedge calcaneal osteotomy according to modified Zadek’s technique. Materials and methods. We treated a total of 36 feet in 35 patients. Twenty five patients had surgical excision of intra-tendinous calcification with excision of posterior calcaneal prominence and reinforcement of insertion with either suture anchors or fibre tape. Ten patients (11 feet) had modified Zadek’s calcaneal osteotomy as an isolated intervention, without any other procedure to the Achilles tendon insertion or to the posterior part of the calcaneus. The mean age at operation was 52.6 years. (Range: 31 to 68 years in the debridement group and 18 to 64 years in the osteotomy group). There were 17 males and 18 females. 20 were right-sided procedures. Mean follow-up in the outpatient clinic for a clinical examination was 20 weeks. We expanded observation period with an up-to-date score based on Victoria Institute of Sport Assessment-Achilles Tendon (VISA-A) questionnaire and Manchester Oxford Foot Questionnaire (MOXFQ) making the maximum follow up in the debridement group up to 8 years and the osteotomy group of 4 years. Results. The open debridement group showed 76% (19 patients) to have a good to excellent outcome. The calcaneal osteotomy group showed 82% (9 patients) to have a good to excellent outcome. Osteotomies were united in all patients. We had no complications in either group until discharge. Conclusions. Both methods showed to be safe and efficient in bringing symptomatic relief to patients in short, medium and long-term observation.
Wstęp. Praca jest retrospektywną analizą dwóch grup chorych leczonych z powodu zaawansowanego zwyrodnienia/tendinopatii ścięgna Achillesa (Insertional Achilles Tendinopathy – IAT) dwoma różnymi technikami: chirurgicznym (debridement) oraz osteotomią kości piętowej z wycięciem zamkniętego klina od strony grzbietowej wg zmodyfikowanej techniki Zadeka. Materiał i metody. Leczono otwartą techniką 36 stóp u 35 chorych, w tym 17 mężczyzn i 18 kobiet. U 20 z nich operowano jedną stopę. U dwudziestu pięciu usunięto zwapnienia z przyczepu ścięgna, wycięto wystającą tylną część kości piętowej, wzmocniono przyczep szwem z kotwicami lub taśmą z włókniny. U 10 chorych 911 stóp wykonano zmodyfikowana osteotomię klinową kości piętowej wg Zadek’a jako izolowaną procedurę bez jakichkolwiek działań w obrębie przyczepu ścięgna Achillesa lub tylnej części kości piętowej. Średnia wieku dla obu grup w chwili operacji wynosiła 52,6 lat. W grupie z debridement wiek wahał się od 31 do 68 lat. W grupie z osteotomią od 18 doo 64 lat. Średnia czasu obserwacji wynosiła 20 tygodni. Obserwację wydłużono i zaktualizowano wykonując w obu grupach ocenę punktową opartą na Victoria Institute of Sport Assessment-Achilles Tendon (VISA-A) Questionnaire i Manchester Oxford Foot Questionnaire (MOXFQ). W grupie z debridement najdłuższej oceny dokonano 8 lat po operacji, a w grupie z osteotomią 4 lata po operacji. Wyniki. W grupie z debridement u 19 chorych (76%) uzyskano dobry lub bardzo dobry wynik leczenia. W grupie leczonych osteotomią kości piętowej u 9 chorych (82%) uzyskano identyczny wynik. U wszystkich chorych uzyskano zrost miejsca osteotomii. Nie obserwowano powikłań w obu grupach. Wnioski. Obie stosowane metody były bezpieczne i dały poprawę również w dłuższym okresie obserwacji.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 4; 148-152
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies