Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "conservation documentation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Działalność przedsiębiorstwa Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków Oddział w Olsztynie w świetle Zasobu Archiwum Państwowego w Olsztynie
The Activities of the Olsztyn Branch of the State Studios for Conservation of Cultural Property in the light of the State Archives in Olsztyn
Autorzy:
Włodarczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366373.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Przedsiębiorstwo Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków
Olsztyn
architektura
dokumentacja konserwatorska
dokumentacja techniczna
State Studios for Conservation of Cultural Property
architecture
conservation documentation
technical documentation
Opis:
By an ordinance of 25 August 1950, the Minister of Culture and Arts created the State Studios for Conservation of Cultural Property (PP PKZ) based in Warsaw. The company carried out conservation works of monuments, prepared technical documentation of historic buildings and conducted architectural and conservation supervision during various works. One of the first branches of the Enterprise was the Branch of PP PKZ in Gdańsk, established in March 1951. Its territorial coverage extended across the area of northern Poland from Szczecin to Olsztyn. It was subordinated to the branches of “Works Group Management” in Szczecin and Koszalin (1958), Toruń and Elbląg (1959), Malbork (1960), and Słupsk (1977). From 1961, there was a branch in Olsztyn: PP PKZ Branch in Gdańsk, Olsztyn Department. This operated in the then Olsztyn Province and partly in the neighbouring provinces (Suwałki, Elbląg and Ciechanów). In 1980, the General Director of PP PKZ in Warsaw created PP PKZ Branch in Olsztyn, which began work from 1 January 1981. Its main task was to prepare technical and historical documentation needed for the conservation of monuments, exercise architectural and conservation management during the implementation of works, the conservation of monuments, perform security works, ongoing repairs, the repair, reconstruction and adaptation of monuments, and to perform specialised situational - height and inventory measurements. The Olsztyn branch ended its operations in 1990. Its functions were taken over by a company established after privatisation under the name the Polish Labs for the Preservation of Monuments Sp. z o.o. in Olsztyn.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2019, 304, 2; 379-389
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdisciplinary research as a form of monument protection and preparation for the investment process on the example of the former Gdańsk Shipyard complex
Interdyscyplinarne badania jako forma ochrony zabytków i przygotowania do procesu inwestycyjnego na przykładzie zespołu dawnej Stoczni Gdańskiej
Autorzy:
Orchowska-Smolińska, Anna
Kriegseisen, Anna
Szczepański, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203599.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architectural documentation
conservation documentation
conservation guidelines
colour pattern
adaptation
post-industrial monuments
Gdańsk Shipyard
dokumentacja architektoniczna
dokumentacja konserwatorska
wytyczne konserwatorskie
wzornik kolorystyczny
adaptacja
zabytki poprzemysłowe
Stocznia Gdańska
Opis:
The subject that is discussed in the article is a multidisciplinary study of a post-industrial building complex, which was carried out on the site of the former Gdańsk Shipyard. Its authors prove that in the case of complex objects of post-industrial heritage, the use of traditional schemes of description, assessment and valuation of a monument consisting in distinguishing primary and secondary materials for individual elements of the complex has serious limitations. Based on these experiences, the article presents a research model for an industrial complex that is a special example of a heritage site for which the oldest cultural layers do not constitute its greatest value. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research method they created, based on strict adaptation to the specificity of the facility by means of, among others, recognition of the way it works, and especially the technological processes of the plant in the 1970s and 1980s, a period that had a special impact on the constitution of its status as an object of outstanding values. One of the procedures used in the research was the inclusion of specialists from the shipbuilding industry, historically associated with this particular industrial plant, in the work of the team. This allowed for a more complete identification of the resource in terms of technology and historically used production methods, as well as setting the framework for its protection and creating a conservation concept. The summary of the article presents the potential of using the presented research model in the design process on the example of an industrial facility prepared for the investment process (former Main Warehouse, the so-called U-Boat Hall).
Wielowarstwowe dziedzictwo działających do końca XX w. zakładów przemysłowych stwarza szczególne wyzwanie dla konserwatorów, projektantów i inwestorów. W procesie ochrony jego wartości, eksponowania walorów i zarządzania dobrem konieczne jest szersze rozpoznanie przekształceń technologii całego zakładu i poszczególnych funkcji jego budynków, ale też kontekstu niematerialnego dziedzictwa. Przykładem złożonego zespołu zabudowy zabytkowej jest dawna Stocznia Gdańska. Tematem artykułu są interdyscyplinarne badania kompleksu stoczni, w trakcie których opracowano metodę badawczą bazującą na kilku skalach analiz (w relacji z miastem, zespołem i obiektem). Oparto ją na dogłębnym rozpoznaniu sposobu działania stoczni w latach 70. i 80. XX w. Tamten czas ze względu na strajki robotnicze na terenie zakładu i powstanie NSZZ „Solidarność” miał szczególny wpływ na ukonstytuowanie się jej statusu jako dobra o wybitnych wartościach. Autorzy postawili sobie za cel zaprezentować wyniki szczegółowych badań zasobów kulturowych stoczni, do których włączono specjalistów branży stoczniowej historycznie związanych z tym konkretnym zakładem przemysłowym. W rezultacie powstały wieloaspektowe wytyczne konserwatorskie służące do wyznaczania ram ochrony zasobów kulturowych stoczni, prowadzenia na jej terenie prac konserwatorskich i inwestycyjnych (wzornik materiałów i barw). W podsumowaniu artykułu przedstawiono potencjał wykorzystania prezentowanego modelu badawczego w procesie projektowym na przykładzie obiektu przemysłowego przygotowywanego do procesu inwestycyjnego (dawny Magazyn Główny, tzw. Hala U-Bootów).
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 103--115
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role and scope of architectural and conservation research procedures in the process of restoring the splendour of an architectural monument created after 1945 on the example of the Suburban Railway Station in Gdynia
Rola i zakres architektoniczno-konserwatorskich procedur badawczych w procesie przywracania świetności zabytku architektury powstałej po 1945 r. na przykładzie Dworca Podmiejskiego w Gdyni
Autorzy:
Orchowska-Smolińska, Anna
Kriegseisen, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203602.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architectural documentation
conservation documentation
program
conservation works
restoration works
architecture after 1945
revalorization
Gdynia Suburban Railway Station
dokumentacja architektoniczna
dokumentacja konserwatorska
prace konserwatorskie
prace restauratorskie
architektura po 1945
rewaloryzacja
Dworzec Podmiejski w Gdyni
Opis:
Modern Movement buildings, despite their relatively recent construction, are sometimes affected by radical transformations of layout and form. The railway stations being one of the most important public buildings in the city are a special group of them. Due to long-term and intensive use they may bear the signs of exploitation of parts of its substance and have secondary transformations disharmony with the building. The subject of the article are architectural and conservation studies of the Suburban Railway Station in Gdynia, built in the mid-1950s. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research procedures developed for it in the years 2016–2022, which are an introduction to revaluation process. The research methods used during the field work made it possible to identify the originally used techniques of execution and finishing methods and to determine the procedures for their reconstruction using conservation methods. The results of the conducted research became the basis for determining the scope of conservation protection of the station building, as well as the possibility of interfering with its partly “functionless” substance through adaptation and modernization activities.
Budynki modernistyczne pomimo względnie nieodległego czasu powstania bywają dotknięte radykalnymi przekształceniami układu i formy. Szczególną ich grupą są dworce, które jako jedne z najważniejszych budynków publicznych miasta z powodu długotrwającego i intensywnego użytkowania mogą nosić znamiona wyeksploatowania fragmentów substancji oraz mieć wtórne nawarstwienia dysharmonizujące z obiektem. Tematem artykułu są badania architektoniczne i konserwatorskie powstałego w połowie lat 50. XX w. Dworca Podmiejskiego w Gdyni. Autorki artykułu postawiły sobie za cel przedstawienie opracowanych dla niego w latach 2016–2022 procedur badawczych stanowiących wstęp do działań rewaloryzacyjnych. Zastosowane podczas prac terenowych metody badań pozwoliły na identyfikację oryginalnych technik wykonania i metod wykończenia oraz określenie procedur ich odtwarzania metodami konserwatorskimi. Wyniki przeprowadzonych prac stały się podstawą wyznaczenia zakresu ochrony konserwatorskiej budynku dworcowego i określenia możliwości ingerencji w jego częściowo pozbawioną funkcji substancję za pośrednictwem działań adaptacyjnych i modernizacyjnych.
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 117--128
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Po nas choćby Potop"? Zachowanie sztuki naszych czasów
'After Us The Deluge?' The Preservation Of The Art Of Our Times
Autorzy:
Jadzińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424472.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONSERVATION
CONTEMPORARY ART
CULTURAL HERITAGE
DOCUMENTATION
PRESERVATION
Opis:
This article outlines issues associated with the preservation and conservation of contemporary art and the role that documentation plays in this process. A contemporary artwork, in order to become an object of interest, analysis, purchase, collecting, exhibiting etc. must exist, and its existence must be preserved. Its preservation does not always mean, however, fixing the matter and halting the processes of deterioration such as in the case of traditional art, but it may adopt a totally different form, for example preservation in the form of documentation. The changeable character of ephemeral art, the use of perishable materials or ready-mades, as well as innovative concepts and techniques makes conservation a complex issue. An additional worrying factor is also often improperly conducted activities associated with exhibiting, transportation or storing of the artworks that cause a falsification of the artist's concept and destruction of an artwork's structure. The conservator must analyse, identify and preserve the matter in a professional way or, on the contrary, after an appropriate examination, act according to the artist's intention, and treat it in a way that is adequate to the artwork's character. This may involve the making of a replica, a reconstruction, an emulation, a re-enactment or preservation through documenting, or it may use entirely different possibilities of modern conservation. One must set a proper strategy of care and protection over the works of art and the proceedings must keep the authenticity of the artwork. The author of this article analyses the notion of authenticity and shows the change in understanding this concept, and the influence which this change had on the form and method of preserving artworks in the past, in contrast with contemporary visual art. She writes about the new role of an artwork's matter and substance, and the challenges that result from it, and about the new role and relationship between a conservator, an artist and other 'stakeholders'. She describes the threats to preservation and the aims and limits of preservation and conservation, pointing out the key role of documentation. She also pays attention to various forms of documentation by illustrating the article with comprehensive examples of good and bad practices associated with documenting contemporary artworks.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2011, 5; 21-28
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka totalna czy dychotomia? Klasyczna i nowoczesna sztuka w dokumentacji i opiece
Total Art Or Dichotomy? Classical And Modern Art In The Documentation And Care
Autorzy:
Szmelter, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424314.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONSERVATION
CONSERVATION METHODOLOGY
CONTEMPORARY ART
CULTURAL HERITAGE
DOCUMENTATION
PRESERVATION
TOTAL ART
Opis:
Contemporary art is dichotomous - that means that it functions either within the classic art disciplines or the innovative ones, which have existed generally from the times of Marcel Duchamp. The aim of this paper is to consider an innovative, practical and theoretical framework for the documentation and conservation of the works of art created by the new generation of artists who utilise new media and integrate their works with new technologies, interactive sonic spaces, transformation of sensual processes, etc. The key issue is the conservator's thorough knowledge about the work of art. This is achieved through cooperation with artists. A conservator should play a role in the artworks' pre-acquisition and should use all of his/her knowledge, including the complexity of humanities and science, one's erudition, experience with art, sensitivity and empathy. The result is therefore an appropriate diagnosis of the object allowing the conservator to undertake the appropriate documentation method and action. The artwork shows the truth about the artist, bears the traces of the artist's personality, has traits associated not only with their sensitivity and artistic abilities but also with the creative process and the technical solutions that the artist selected. We can discover these technical methods and materials by a scientific instrumental analysis. In consequence, innovative knowledge is related to the development of artistic ideas, the concepts and models according to which a tangible and intangible heritage is taken care of, the cognition, communication and contextual aspects of art, the principles and processes involved in perception, the senses and the potential role of new media in creating new aesthetic experiences.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2011, 5; 16-20
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Re-enactment, czyli niekonserwatywna konserwacja sztuki performance
Re-Enactment, Or A Non-Conservative Conservation Of Performance Art
Autorzy:
Wysocka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424532.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONSERVATION
CONTEMPORARY ART
DOCUMENTATION
PERFORMANCE ART
PRESERVATION
RE-ENACTMENT
Opis:
The conservation of performance art sounds like an oxymoron. How can we conserve works whose base of existence is being ephemeral, unique and an unrepeatable dialogue with the spectator? The generally accepted method of preservation is obviously documentation which witnesses the occurrence of the act of art. However, what is to be done if the documentation seems insufficient or inadequate in the process of passing on the piece of work to next generations? One of the ways to revive an ephemeral act of art is the re-enactment. Re-enactment as a method of conservation of performance art is part of a broader strategy for the preservation of ephemeral art and other genres generally referred to as 'time-based art'. Many examples of contemporary art employ performative elements and are often based on interaction. Before, (apart from 'live art') they used to be referred to as kinetic art, installation, and more recently computer and video installations or net art. None of them is conservable in the traditional meaning of the word, which pushes the conservators to look for new ways : a re-interpretation, re-creation, migration or emulation. This article is an attempt to outline and evaluate the effectiveness of such activities based on a case of re-enactment of the performance 'Change. My problem is the Problem of a Woman' by Ewa Partum from 1974. Thirty-six years after the performance took place, a conservator repeated this performance with the help of new make-up artists, as a conservator's experiment. The re-enactment strategy used in this piece was meant to enable the experiencing of it anew. A conservator's workshop has always had the task to preserve and maintain a piece of art but in the context of a piece of a performative artwork the task seems to be unusual. Here the conservation strategy becomes a reconstruction, taking on a new, extreme form acting out the artist's role in order to reproduce the work. The conservator of performance art here uses the tools that come from the performance artist's toolkit and moves around within a framework, of not so much in the matter of the piece, but rather in the sphere of ideas, its verbalized and hidden meanings.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2010, 3; 17-24
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Open for conservation” : live experiences
Autorzy:
Cobau, Andreina Costanzi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113809.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
conservation
communication
documentation
aperto per restauro
open for restoration
Opis:
The need to show to the public issues related to conservation of cultural properties first became clear in the eighties during the great projects conducted in the Roman forum. Three major conservation innovations were introduced at that time: documentation became part of the contract specifications; consolidation was performed using slaked lime; the worksite scaffolding was opened to non-specialists. The way in which the documentation is realized is an indicator of the quality and professionalism of a program. This should incorporate a communication plan, to promote and raise awareness among the public about the instances related to the conservation of cultural heritage. This article addresses the communication principles applied to conservation interventions.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 8; 79-88
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola dokumentacji w procesie zachowania i konserwacji sztuki współczesnej
The Function Of Documentation In Contemporary Art
Autorzy:
Jadzińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424676.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONSERVATION
CONTEMPORARY ART
DOCUMENTATION
INSTALLATION ART
PERFORMANCE ART
PRESERVATION
PRESERVATION STRATEGIES
Opis:
The incredible diversity and complexity of unconventional works of contemporary art has changed the role of documentation in the process of preservation and conservation. It has become absolutely necessary for the future existence of the work, in order to further understanding, acquisition, installation, arranging, displaying, transportation, conservation and many other areas. Besides a description of the traditional history of the object, its materials and techniques used, or the conservation work which it was subjected to, the documentation is also a form of a copyright certificate, an educational base, and sometimes it may even replace the work of art. This research paper defines a new role for the importance of documentation of contemporary works of art. It focuses on what it means to 'preserve through the documentation' and on the importance of profiled interviews with artists. It describes how and when to document the work of art and how to capture its intangible aspects. Based on the example of installation art, specific methods and a current registration system are pointed out.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2011, 4; 71-79
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagospodarowanie zabytku nieruchomego na cele użytkowe w świetle art. 25 Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
Development of an Immovable Monument for Utility Purposes in the Light of Article 25 of the Act of 23 July 2003 on the Protection and Guardianship of Monuments
Autorzy:
Brudnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150979.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytek nieruchomy
adaptacja zabytku
funkcja zabytku
program prac konserwatorskich
opieka nad zabytkami
zagospodarowanie zabytku na cele użytkowe
dostosowanie zabytku nieruchomego dla osób ze szczególnymi potrzebami
program zagospodarowania zabytku
dokumentacja konserwatorska
immovable monument
adaptation of a monument
function of a monument
conservation documentation
conservation works programme
monument development programme
guardianship of monuments
development of a monument for utility purposes
adaptation of an immovable monument for person with special needs
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza prawna problematyki zagospodarowania na cele użytkowe zabytku nieruchomego, która uregulowana jest w art. 25 Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Przepis ten, choć dotyczy ważnego doktrynalnie zagadnienia adaptacji zabytku do nowych funkcji, paradoksalnie jest rzadko stosowany przez organy ochrony zabytków, nie jest też należycie dostrzegany w piśmiennictwie prawniczym i konserwatorskim. W artykule prześledzono rozwój prawnej regulacji kwestii zagospodarowania zabytku nieruchomego na cele użytkowe. W ramach analizy przepisu art. 25 Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami dokonano wykładni pojęcia „zagospodarowania zabytku nieruchomego na cele użytkowe”, scharakteryzowano ciążące na właścicielu lub posiadaczu zabytku obowiązki związane z planowanym zagospodarowaniem zabytku na cele użytkowe, a także określono formę, w jakiej wojewódzki konserwator zabytków dokonuje uzgodnienia programu prac konserwatorskich i programu zagospodarowania zabytku nieruchomego wraz z otoczeniem. Efektem prowadzonej analizy jest próba ustalenia ratio legis art. 25 Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, ocena skuteczności tej regulacji, a także sformułowanie określonych postulatów de lege ferenda służących zapewnieniu wszechstronnej oceny możliwości adaptacji zabytku do nowej funkcji i pełniejszego niż w standardowym przypadku rozpoznania zabytku pod względem historycznym i technicznym.
The subject of the article is the legal analysis of issues of the development of an immovable monument for utility purposes which is regulated in Article 25 of the Act of 23 July 2003 on the Protection and Guardianship of Monuments. This provision, although it concerns the important doctrine of adapting a monument to new functions, is paradoxically rarely used by monument protection authorities, nor is it properly recognised in legal and conservation literature. The article looks at the legal development of regulations on the development of an immovable monument for utility purposes. As part of the analysis of Article 25 of the Act of 23 July 2003 on the Protection and Guardianship of Monuments, the term “development of an immovable monument for utility purposes” was interpreted, the obligations incumbent on the owner or holder of the monument related to the planned development of the monument for utility purposes were described, and the form in which the voivodship monument protection officer agrees the conservation works programme and the programme for the development of the immovable monument along with its surroundings was specified. The result of the analysis is an attempt to determine the ratio legis of Article 25 of the Act of 23 July 2003 on the Protection and Guardianship of Monuments, to assess the effectiveness of this regulation, as well as to formulate specific postulates de lege ferenda aimed at ensuring a comprehensive assessment of the possibility of adapting the monument to a new function and a more complete recognition, than in the standard case, of a monument in historical and technical terms.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 1; 167-216
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja rysunkowa sarkofagów królewskich z katedry na Wawelu ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego i jej wykorzystanie podczas prac konserwatorskich
Pictorial documentation of the Royal Sarcophagi from the Wawel Cathedral in the Jagiellonian University Museum Collection and its use during conservation work
Autorzy:
Kolendo-Korczak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171368.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
sarkofagi cynowe
katedra na Wawelu
dokumentacja
konserwacja
Józef Łepkowski
tin sarcophagi
Wawel Cathedral
documentation
conservation
Opis:
In the 1870s, during renovation works in the crypts under the Wawel Cathedral, which were carried out in order to adapt them for visitors, a detailed inventory was created of the sarcophagi from the Royal Tombs. This documentation, which is now stored in the collections of the Jagiellonian University Museum, was initiated by Prof. Józef Łepkowski, a researcher of exceptional merit in the inventory and documentation of historical objects. Pencil drawings, watercolors and pencil frottages were made by Kraków painters and students of the School of Fine Arts. Each of the renovated coffins was meticulously documented in every detail and it also includes reproductions and frottages of memorial plaques. These materials constitute an invaluable base, both as an iconographic source for the art historian and for the conservator during conservation activities. They were used during the recent restoration and conservation of the metal royal sarcophagi carried out by the monument conservation workshop of Agnieszka and Tomasz Trzos. Analysis of the preserved iconographic sources collected by an art historian and of the material research performed by restorers permitted not only the reconstruction of the original color scheme of the royal sarcophagi, but also allowed the restoration of Sigismund II Augustus’ coffin to its primary form. The effects of this conservation work attest to the crucial role of a meticulously prepared documentation.
Źródło:
Opuscula Musealia; 2020, 27; 23-37
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:
Opuscula Musealia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of terrestrial laser scanning in monitoring of the residential barracks at the site of the former concentration camp Auschwitz II-Birkenau
Autorzy:
Gawronek, P.
Mitka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/100287.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
Tematy:
monitoring objects of cultural heritage
documentation
conservation
terrestrial laser scanning
dziedzictwo kulturowe
obiekt
monitoring
dokumentacja
ochrona
Opis:
The technological development of the remote sensing systems more and more often meets the requirements related to archiving the cultural heritage of humanity. Today, terrestrial laser scanning (TLS) is a very useful tool in acquiring spatial data about monuments of architecture. However, construction features of these monuments, their shape, size and kind of materials they are made of often set limits to the use of TLS technology in documentation of the condition of these objects. When archiving the state of barracks of the former concentration camp Auschwitz II-Birkenau proved necessary, the authors of this paper suggested and implemented the idea of monitoring the technical condition of the objects by using terrestrial (ground-based) laser scanning technology. This method, backed by a traditional geodesy, allowed for archiving the barracks’ state with a satisfactory accuracy, while minimizing the inconveniences caused by the construction features of buildings.
Źródło:
Geomatics, Landmanagement and Landscape; 2015, 3; 53-60
2300-1496
Pojawia się w:
Geomatics, Landmanagement and Landscape
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fieldwork in 2015/2016 in the Southern Dongola Reach and the Third Cataract Region
Autorzy:
Żurawski, Bogdan
Cedro, Aneta
Drzewiecki, Mariusz
Łopaciuk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1684997.pdf
Data publikacji:
2018-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Middle Nile valley
Banganarti
Selib
fortification
settlement studies
medieval Nubia
3D documentation
aerial archaeology
ethnological survey
conservation and preservation
heritage studies
Opis:
The settlement remains surrounding the churches at the sites of Banganarti and Selib continued to be excavated in the 2015/2016 season by a team directed by Bogdan Żurawski. The research focused primarily on the living quarters around the churches and fortifications. An ethnographic survey carried out in Banganarti and Selib, and in the nearby villages documented traditional crafts, such as pottery making, basketry, baking and cooking using traditional techniques and recipes. Conservation and construction work were undertaken simultaneously with preparations for turning the Banganarti and Selib 1 sites into tourist attractions. Skeletal remains from earlier excavation were examined by a physical anthropologist. A survey combined with aerial documentation was carried out on selected archaeological sites in the Southern Dongola Reach (Soniyat, Diffar, Hettani, Bani Israil) and in the Third Cataract Region (Kissenfarki, Fagirinfenti). Short excavations were also conducted in the temple at Soniyat.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2017, 26(1); 269-288
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brama zamku „Golesz” w Krajowicach w świetle badań archeologicznych i prac zabezpieczająco-restauratorskich prowadzonych w latach 2010–2019
Gate of the castle “Golesz” in Krajowice in the light of archaeological research and conservation and restoration work carried out in 2010–2019
Autorzy:
Lubelczyk, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035347.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
krajowice
castle “golesz”
late medieval and modern period
archaeological research and conservation work on architectural objects
permanent ruin
documentation based on 3d laser scanning
Opis:
The subject of the article is a gate of the medieval and modern period castle “Golesz” in the former Sandomierz land. First of all, there is a description of the gate as the only element of the castle that survived on the surface in a degenerate form and was described in this form at the turn of the 19th and 20th centuries. Later, the results of archaeological research and conservation work carried out in 2010–2019 have been presented. A gate system (12×10 m) was recognized, with a thickened section housing two small rooms on the right, a 4-meter-wide passageway in the centre and an outer wall with a buttress on the left. The exposed walls were secured and left in the form of a permanent ruin. Both stages of work at the site have been thoroughly documented on the basis of 3D laser scanning technologies.
Źródło:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego; 2020, 41; 127-158
0137-5725
Pojawia się w:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spotkania w Osiekach – Sztuka, Dokumentacja i Refleksje Po Latach
Artists Meetings in Osieki – Art, Documentation and Reflections After Years
Autorzy:
Kowalska, Ewa
Orłowska, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424502.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
kolekcja osiecka
Osieki Collection
Muzeum Okręgowe w Koszalinie
konserwacja dzieł sztuki
conservation of art
works
digitalizacja
digitalization
dokumentacja
documentation
Dział Sztuki Współczesnej w Muzeum Okręgowym w Koszalinie
Opis:
Międzynarodowe Spotkania Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki organizowane były w Osiekach koło Koszalina w latach 1963-1981. Pozostawiły one swój ślad, w taki czy inny sposób, w wielu ważnych zjawiskach polskiej sztuki XX wieku. Pierwsze Międzynarodowe Studium Koszalińskiego Pleneru zorganizowane we wrześniu 1963 roku przez Mariana Bogusza z Warszawy i Jerzego Fedorowicza z Koszalina było pierwszym artystycznym plenerem w nowoczesnym tego słowa znaczeniu, które odbyło się w Polsce po II wojnie światowej. Dzieła przekazane przez artystów biorących udział w kolejnych edycjach Osiek zostały przeznaczone do kolekcji sztuki nowoczesnej w Muzeum w Koszalinie. Jej zaczątkiem był w 1963 roku dar samego Mariana Bogusza (obejmujący prace z Galerii Krzywe Koło). Zgodnie z założeniami inicjatorów plenerów w Osiekach prace te miały stać się zaczątkiem przyszłego Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Koszalinie. Dary przechowywane obecnie w Dziale Sztuki Nowoczesnej Muzeum w Koszalinie to ponad 500 dzieł, wzbogaconych o archiwum dokumentujące plenery. Niewątpliwie zasługują one na miejsce wśród najcenniejszych zbiorów sztuki XX wieku. W ramach tej kolekcji sztuka i dokumentacja pokrywają się i wzajemnie uzupełniają, dając unikalny wgląd nie tylko w polską sztukę, ale także w polską krytykę artystyczną i teorię sztuki w latach 1963-1981.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 133-141
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z warsztatu okręgowych konserwatorów. O metodach pracy w krakowskim urzędzie konserwatorskim w dwudziestoleciu międzywojennym
The atelier of district monument protection officers. About the methods of work in the Krakow Monument Protection Office in the interwar period
Autorzy:
Dettloff, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104866.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków
dwudziestolecie międzywojenne
służby konserwatorskie
dokumentacja
inwentaryzacja
konserwacja
działania administracyjne
narzędzia i metody
preservation of historical monuments
the interwar
period
monuments protection services
documentation
inventory
conservation
administrative activities
tools and methods
Opis:
W Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonowała służba konserwatorska w ramach administracji państwowej. Sprawowała ona nadzór nad zabytkami i ich konserwacją, prowadziła rejestr, dokumentację i inwentaryzację zabytków, udzielała fachowych opinii, uzgadniała projekty i programy robót, wydawała decyzje. Okręgowymi konserwatorami zabytków byli z reguły architekci i historycy sztuki. Posiadali oni niezbędną wiedzę merytoryczną, często także wykazywali się wielkim zaangażowaniem i pasją. Podstawową metodą i narzędziem konserwatorów były oględziny i opis zabytków, analiza wartości i ocena stanu zachowania oraz koniecznych prac. Niejednokrotnie, wobec braku publikacji i opracowań naukowych, notatki i zdjęcia sporządzane przez konserwatorów były pierwszą formą rozpoznania i dokumentacji tych obiektów. Materiały te miały służyć pomocą konserwatorom, a także naukowcom. Przy ważniejszych zadaniach konserwatorskich zwoływano komisje. Urząd konserwatora interweniował w koniecznych przypadkach. Niekiedy wskazywał konkretne rozwiązania. Efekty działań konserwatorów z okresu dwudziestolecia międzywojennego znacząco przyczyniły się do ochrony i uratowania wielu cennych obiektów zabytkowych. Na więcej nie pozwalał niski budżet urzędu oraz niskie dotacje, jakimi dysponowano. Utrudnieniem był także zbyt mały personel (zwykle 2-3 osoby na okręg – województwo). Zadania oraz metody działania okręgowych konserwatorów były niemal takie same, jak obecnie. To wówczas wypracowano podstawowe narzędzia i system pracy przy zabytkach – aktualne i niezawodne także dziś.
In Poland in the interwar period there was a monument protection service within the state administration. It supervised the monuments and their conservation, kept a register, documentation and inventory of monuments, gave expert opinions, agreed on projects and work programmes and issued decisions. District monument protection officers were usually architects and art historians. They had the necessary knowledge and often showed great commitment and passion. The basic methods and tools of monument protection officers included visual inspections and description of monuments, analysis of their value and evaluation of the state of preservation and necessary works. Often, in the absence of publications and scientific studies, notes and photographs taken by monument protection officers were the first form of recognition and documentation of these objects. These materials were to help preservation officers, but also scientists. For more important conservation tasks, special committees were convened. The Monument Protection Office intervened where necessary. Sometimes it indicated specific solutions. The effects of monument protection officers’ activities in the interwar period significantly contributed to the protection and saving of many valuable historic buildings. The low budget of the Office and the low subsidies at its disposal did not allow for more. Insufficient staff (usually 2-3 people per district – voivodeship) was also a problem. The tasks and methods of work of district monument protection officers were similar to those applied nowadays. It was then that the basic tools and a system of work on monuments were developed – up-to-date and reliable even today.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2020, 1; 131-176
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies