Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cholecystektomia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Wybrane aspekty doświadczania bólu przez pacjentów po zabiegu cholecystektomii
    Selected aspects of pain experienced by patients after cholecystectomy
    Autorzy:
    Gawarkiewicz, Paulina
    Ślusarz, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1029771.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
    Tematy:
    ból
    cholecystektomia
    okres pooperacyjny
    Opis:
    Intoduction. Cholecystectomy is a procedure which consists in removing the gallbladder. It is performed by laparoscopic or traditional technique after opening the abdominal wall. The treatment is accompanied by pain, which arises as a result of the action of stimuli that damage the tissue. Aim. The aim of the study is to analyze selected aspects of postoperative pain in patients after cholecystectomy. Material and methods. The study was performed among patients 1 day after cholecystectomy, hospitalized in the general surgery ward. The method of estimation and diagnostic survey, estimation technique and questionnaire were used. The research tools used are the VAS scale, the Laitinena scale and the questionnaire survey. Results. There was a statistically significant difference between men and women in terms of pain intensity after cholecystectomy. The age and education of the subjects were statistically significant, with a mean correlation with the results of pain intensity immediately after the procedure. Residents of the village much more often than people living in the city felt complete relief or significant reduction of ailments after receiving an analgesic. Conclusions. The pain experienced by patients after cholecystectomy varies significantly depending on selected sociodemographic variables.
    Wstęp. Cholecystektomia jest to zabieg polegający na usunięciu pęcherzyka żółciowego. Wykonywany jest techniką laparoskopową albo tradycyjną po otwarciu powłok brzusznych. Zabiegowi towarzyszy ból, który powstaje jako efekt zadziałania bodźców uszkadzających tkankę. Cel. Celem pracy jest analiza wybranych aspektów bólu pooperacyjnego u pacjentów po zabiegu cholecystektomii. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród pacjentów w 1 dobie po zabiegu cholecystektomii, hospitalizowanych w oddziale chirurgii ogólnej. Zastosowano metodę szacowania i sondażu diagnostycznego, technikę skali szacunkowej i ankietowanie. Wykorzystane narzędzia badawcze to skala VAS, skala Laitinena oraz kwestionariusz ankiety własnej. Wyniki. Odnotowano statystycznie istotną różnicę pomiędzy kobietami i mężczyznami jednie w zakresie czasu odczuwania bólu po cholecystektomii. Wiek i wykształcenie badanych pozostawały w istotnej statystycznie, średniej korelacji z wynikami czasu odczuwania bólu bezpośrednio po zabiegu. Mieszkańcy wsi znacznie częściej niż osoby mieszkające w mieście odczuwały całkowitą ulgę lub znaczne zmniejszenie dolegliwości po otrzymaniu preparatu przeciwbólowego. Wnioski. Odczuwanie dolegliwości bólowych przez pacjentów po zabiegu cholecystektomii istotnie różni się w zależności od wybranych zmiennych socjodemograficznych.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2017, 2, 3; 44-65
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chirurgiczne leczenie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego u pacjentów otyłych
    Autorzy:
    Kebkalo, Andrey
    Tkachuk, Olha
    Reyti, Andrian
    Chanturidze, Archil
    Pashunskyi, Yaroslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391906.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    cholecystektomia laparoskopowa
    ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
    otyłość
    Opis:
    Wprowadzenie: Współczesna nauka i medycyna wchodzą w nową epokę. Na obecnym poziomie rozwoju technologicznego istnieją tysiące „nowych” problemów i schorzeń. O ile uprzednio znane schorzenia posiadały cechy pewnej odrębności, w trzecim tysiącleciu stajemy przed problemem złożoności i synergicznego oddziaływania znanych chorób. Problemem trzeciego tysiąclecia jest otyłość, która – jak wiadomo – stanowi główny czynnik rozwoju szeregu schorzeń przewlekłych [1–3]. Przy nadwadze i otyłości dochodzi do przesycenia żółci cholesterolem, co skutkuje wzrostem wskaźnika litogenności, a co za tym idzie – wzrostem częstości kamicy żółciowej; ten ostatni sięga w tym przypadku 50–60% [4]. U 20% pacjentów kamica żółciowa współistnieje z otyłością [5]. Otyłość jest więc jednym z czynników odpowiedzialnych za rozwój kamicy żółciowej i zapalenia pęcherzyka żółciowego [6]. Wystąpienie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego stwarza największy problem u pacjentów z kamicą żółciową, zaś otyłość zwiększa ryzyko powikłań śródoperacyjnych w związku ze zmienną homeostazą i obniżoną objętością zapasową [7]. Retrospektywne zbadanie tego problemu [8] doprowadziło do sformułowania pytań odnośnie do możliwości wpływania na: przebieg choroby w okresie przedoperacyjnym, poprawę i aspekty techniczne zabiegu chirurgicznego wykonywanego u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Znalezienie odpowiedzi m.in. na pytania z tej listy stało się głównym zamierzeniem niniejszego badania. Cel: Celem pracy było zbadanie i wybranie optymalnej metody chirurgicznej stosowanej u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Materiał i metody: W badaniu wykorzystano analizę prospektywną, której poddano 67 przypadków pacjentów z rozpoznaniem ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego leczonych w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Kijowie w okresie od września 2018 r. do 1 marca 2020 r. U osób z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego wykonywano „tradycyjną” lub zmodyfikowaną cholecystektomię laparoskopową. Wyniki: Jak wykazała retrospektywna analiza, u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością wykonywanie tradycyjnej cholecystektomii laparoskopowej jest technicznie trudne i kosztowne. Zaproponowano zmodyfikowaną procedurę cholecystektomii laparoskopowej, ułatwiającą i usprawniającą zabieg u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Wykonywanie zmodyfikowanej cholecystektomii laparoskopowej zmniejszało czas trwania operacji o 9,01 ± 0,41 minut (p = 0,001; α = 0,05). Wnioski: Wykonywanie zmodyfikowanej cholecystektomii laparoskopowej zmniejszało czas trwania operacji o 9,01 ± 0,41 minut (p = 0,001; α = 0,05) i zapobiegało rozwojowi kwasicy metabolicznej (pH 7,39 ± 0,03 vs 7,30 ± 0,005, p = 0,001; α = 0,05, pCO2 5,05 ± 0,36 vs 6,03 ± 0,38, p = 0,02; α = 0.05), zmniejszając ryzyko nadkrzepliwości. Zmodyfikowana LHE jest skuteczna w przypadkach otyłości II i III stopnia (p = 0,001; α = 0,05).
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 5; 37-42
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola ultrasonografii w ocenie powikłań po laparoskopowym usunięciu pęcherzyka żółciowego
    Role of sonography in assessing complications after laparoscopic cholecystectomy
    Autorzy:
    Smereczyński, Andrzej
    Starzyńska, Teresa
    Kołaczyk, Katarzyna
    Kładny, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057989.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cholecystektomia laparoskopowa
    diagnostyka
    loża pooperacyjna
    powikłania pooperacyjne
    ultrasonografia
    Opis:
    Laparoscopic cholecystectomy, which was introduced to the arsenal of surgical procedures in the middle of the 1980s, is a common alternative for conventional cholecystectomy. Its primary advantage is less invasive character which entails shorter hospitalization and faster recovery. Nevertheless, the complications of both procedures are comparable and encompass multiple organs and tissues. The paper presents ultrasound presentation of the surgical bed after laparoscopic cholecystectomy and of complications associated with this procedure. In the first week following the surgery, the presence of up to 60 ml of fluid in the removed gallbladder bed should be considered normal in certain patients. The fluid will gradually absorb. In single cases, slight amounts of fluid are detected in the peritoneal cavity, which also should not be alarming. Carbon dioxide absorbs from the peritoneal cavity within two days. Ultrasound assessment of the surgical bed after cholecystectomy is inhibited by hemostatic material left during the surgery. Its presentation may mimic an abscess. In such cases, the decisive examination is magnetic resonance imaging but not computed tomography. On the other hand, rapidly accumulating fluid around the liver is an alarming symptom, particularly when there is inadequate blood supply or when peritoneum irritation symptoms develop. Depending on the suspected cause of the patient’s deteriorating condition, it is essential to perform urgent computed tomography angiography, celiac angiography or endoscopic retrograde cholangiopancreatography or magnetic resonance cholangiopancreatography. The character of the fluid collection may be determined by its ultrasound-guided puncture. This procedure allows for aspiration of fluid and placement of a drain. Moreover, transabdominal ultrasound examination after laparoscopic cholecystectomy may contribute to the identification of: dropped stones in the right hypochondriac region, residual fragment of the gallbladder with possible concretions, undiagnosed choledocholithiasis, existing cholestasis, pseudoaneurysm of the hepatic artery, portal vein thrombosis and hematoma as well as hernias of the abdominal walls. Moreover, ultrasound examination helps to identify optimal sites in the abdominal integuments, which enables collision-free access to the peritoneal cavity.
    Cholecystektomia laparoskopowa, wprowadzona do arsenału leczenia chirurgicznego w połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, uchodzi obecnie za powszechną alternatywę dla cholecystektomii klasycznej. Jej podstawową zaletą jest mniejsza inwazyjność, a przez to skrócenie hospitalizacji oraz szybsza rekonwalescencja. Niemniej jednak powikłania po obu rodzajach operacji są porównywalne i obejmują wiele narządów i tkanek. W pracy przedstawiono obraz ultrasonograficzny tkanek loży po cholecystektomii laparoskopowej i powikłań związanych z tym zabiegiem. W pierwszym tygodniu po operacji za obraz prawidłowy u niektórych pacjentów należy przyjąć obecność do 60 ml treści płynnej w loży po usuniętym pęcherzyku żółciowym, która stopniowo zostaje zresorbowana. W pojedynczych przypadkach stwierdzana jest niewielka ilość płynu w jamie otrzewnej, co zazwyczaj także nie powinno niepokoić. Dwutlenek węgla wchłania się z jamy otrzewnej w ciągu dwóch dób. Ocenę ultrasonograficzną loży po cholecystektomii komplikuje pozostawiony w czasie zabiegu materiał hemostatyczny, obrazem przypominający ropień. W takich przypadkach badaniem rozstrzygającym o rozpoznaniu powinien być rezonans magnetyczny, a nie tomografia komputerowa. Alarmującym objawem będzie gromadzący się w szybkim tempie płyn wokół wątroby, zwłaszcza przy współistniejącej anemizacji chorego lub przy pojawieniu się objawów podrażnienia otrzewnej. W zależności od podejrzewanej przyczyny pogorszenia stanu chorego należy pilnie wykonać tomografię komputerową w wersji angiograficznej lub celiakografię, ewentualnie endoskopową wsteczną cholangiopankreatografię lub cholangiopankreatografię rezonansu magnetycznego. Charakter zbiornika płynu można określić, wykonując jego nakłucie pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego. Procedura ta pozwala na aspirację płynu i założenie drenażu. Ponadto ultrasonografia przezpowłokowa po cholecystektomii laparoskopowej może pomóc w rozpoznaniu: wypadniętych kamieni w nadbrzuszu prawym, pozostawionego fragmentu pęcherzyka żółciowego z ewentualnymi złogami, nierozpoznanej kamicy przewodowej, istniejącej cholestazy, tętniaka rzekomego tętnicy wątrobowej, zakrzepicy żyły wrotnej i krwiaka oraz przepukliny powłok brzusznych. Ultrasonografia pozwala ponadto na identyfikację optymalnych miejsc w powłokach brzusznych, co umożliwia bezkolizyjne wniknięcie laparoskopem do jamy otrzewnej.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 152-162
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ropień zaotrzewnowy z obecnością kamieni żółciowych jako późne powikłanie cholecystektomii laparoskopowej
    Autorzy:
    Kamiński, Mateusz
    Nowicki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394115.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    kamica pęcherzyka żółciowego
    cholecystektomia laparoskopowa
    ropień zaotrzewnowy
    późne powikłanie
    Opis:
    Cholecystektomia laparoskopowa jest złotym standardem leczenia kamicy pęcherzyka żółciowego. W trakcie zabiegu laparoskopowego częściej dochodzi do uszkodzenia ściany pęcherzyka żółciowego oraz do pozostawienia kamieni żółciowych w jamie otrzewnej w porównaniu do zabiegu klasycznego. Pozostawione kamienie mogą się wiązać z wystąpieniem różnych powikłań po zabiegu. W pracy opisano rzadki przypadek wystąpienia ropnia zaotrzewnowego spowodowanego obecnością kamienia żółciowego u pacjentki, która dwa lata wcześniej przebyła cholecystektomię laparoskopową
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 63-66
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedruk polskiego tłumaczenia artykułu z czasopisma Annals of Surgery za zgodą redaktora naczelnego: Annals of Surgery: Vol. 266, Nr 5, November 2017; 703 - 705: Czy współczesny chirurg jest jeszcze mistrzem, czy jest zależny tylko od postępu technologicznego?
    Autorzy:
    Krawczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392880.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chirurgia naczyniowa
    cholecystektomia
    ultrasonografia
    drogi żółciowe
    przeszczepienie wątroby
    trzustka
    laparoskopia
    Opis:
    Początki mojego kształcenia chirurgicznego przypadły na lata, kiedy Polska należąc do bloku komunistycznego była izolowana od kontaktów ze światem, mówimy dzisiaj, że znajdowała się za żelazną kurtyną. Dotyczyło to całego naszego życia, w tym także medycyny. Kiedy po 40 latach pracy, patrzę na swoją drogę zawodową zastanawiam się, czy osiągnięcie biegłości w chirurgii zawdzięczam mojemu doświadczeniu i umiejętnościom manualnym, czy także mnie, ale nie tylko mnie, pomógł postęp technologiczny. Moimi mistrzami i nauczycielami byli dwaj wielcy chirurdzy polscy – pierwszy mój nauczyciel to prof. Zdzisław Łapiński. Manualny geniusz i niezwykły strateg operacyjny. Miał jedną wadę, ale kto ich nie ma. W 1975 r. obroniłem pracę doktorską. W 1977 r. zostałem konsultantem w dziedzinie chirurgii. Wiedziałem, że dla dalszego kształcenia powinienem pojechać na stypendium postdoca do jakiegoś ośrodka za granicą. Prof. Z. Łapiński uważał, że od niego nauczę się całej chirurgii. Nie posłuchałem szefa i przy jego cichym przyzwoleniu w 1978 r. znalazłem się w ramach Stypendium Humboldta w Heidelbergu, a Kliniką w tym ośrodku kierował nie byle kto, bo sam prof. Fritz Linder (1). W jego Experimentale Chirurgie Abteilung zacząłem swoje badania do tez habilitacyjnych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 1-4
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ultrasonograficzny pomiar grubości ściany pęcherzyka żółciowego w ocenie ryzyka konwersji planowej cholecystektomii z techniki laparoskopowej na otwartą – doświadczenia powiatu olkuskiego
    Autorzy:
    Kania, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393789.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    cholecystektomia laparoskopowa
    konwersja
    grubość ściany pęcherzyka żółciowego
    ultrasonografia pęcherzyka żółciowego
    Opis:
    Celem pracy była ocena ryzyka wystąpienia śródoperacyjnych trudności, konwersji oraz przetoki żółciowo-jelitowej podczas laparoskopowej cholecystektomii w zależności od grubości ściany pęcherzyka żółciowego mierzonej w badaniu USG. Materiał i metodyka. Przeprowadzono pracę prospektywną na grupie 50 chorych poddanych laparoskopowej cholecystektomii z powodu przewlekłego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego. Do obliczeń zależności między zmiennymi jakościowymi zastosowano test niezależności chi-kwadrat, a wyniki testów zinterpretowano w odniesieniu do progu poziomu istotności α=0,05. Wyniki. Zależność między grubością ściany pęcherzyka żółciowego a wystąpieniem śródoperacyjnych trudności jest w analizowanym zbiorze deterministyczna (AUC=1), a grubość ściany ≥ 5 mm pozwala przewidzieć ich wystąpienie już na etapie diagnostycznym (p<0,001). Ponadto, zmierzona w badaniu USG grubość ściany pęcherzyka żółciowego jest dobrym predyktorem wystąpienia konwersji (AUC=0,976; 95%CI 0,444‑0,975; p<0,001) oraz przetoki żółciowo-jelitowej (AUC=0,935; 95%CI 0,121‑0,738; p=0,001). Wnioski. Uzyskane wyniki umożliwiają przewidywanie trudnych technicznie laparoskopowych cholecystektomii wśród chorych z przewlekłym zapaleniem pęcherzyka żółciowego, a poprzez dobór odpowiedniego zespołu operacyjnego pozwalają na zmniejszenie liczby konwersji oraz ewentualnych powikłań. Ponadto, przestrzeganie powyższych wyników w codziennej praktyce powinno ułatwić planowanie oraz zwiększenie efektywności pracy na bloku operacyjnym.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 587-607
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie zamykających klipsów polimerowych [Hem-o-lok] w porównaniu z klipsami metalowymi w planowej cholecystektomii laparoskopowej: retrospektywne badanie obejmujące 1496 pacjentów
    Autorzy:
    Madhavan, Shibumon
    Pandey, Anshuman
    Masood, Shakeel
    Kumar, Suneed
    Chauhan, Smita
    Kumar, Dinesh
    Jha, Sneha
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391551.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    cholecystektomia laparoskopowa
    klips Hem-o-lok
    klips metalowy
    szeroki przewód pęcherzykowy
    Opis:
    Wstęp: Cholecystektomia laparoskopowa to jedna z najczęściej wykonywanych operacji. W literaturze opisywanych jest wiele metod zamykania tętnicy pęcherzykowej i przewodu pęcherzykowego. Cel: Celem badania było porównanie wyników cholecystektomii laparoskopowej z zastosowaniem polimerowych klipsów zamykających Hem-o-lok z klipsami metalowymi Ligaclip w okresie śródoperacyjnym i wczesnym okresie pooperacyjnym. Materiał i metody: W retrospektywnym badaniu wykorzystano prospektywnie prowadzoną bazę danych, obejmującą wszystkich pacjentów poddawanych planowej cholecystektomii laparoskopowej od stycznia 2013 do grudnia 2018 roku. Do grupy I włączono pacjentów, u których zastosowano klipsy metalowe Ligaclip, a do grupy II włączono pacjentów, u których zastosowano klipsy Hem-o-lok. Porównano wyniki we wczesnym okresie pooperacyjnym uzyskane w obydwu grupach pacjentów. Wyniki: W badaniu uczestniczyło łącznie 1496 pacjentów: 836 pacjentów w grupie I oraz 660 pacjentów w grupie II. Badanie obejmowało 29,1% mężczyzn oraz 70,9% kobiet w wieku wynoszącym średnio 43,6 lat. Zastosowanie klipsów Hem-o-lok wiązało się z lepszymi wynikami zamykania szerokiego przewodu pęcherzykowego w porównaniu z klipsami metalowymi. Niepowodzenie zabezpieczenia szerokiego przewodu pęcherzykowego wystąpiło w 8 na 44 przypadków dla klipsów metalowych w porównaniu z 0 na 70 przypadków dla klipsów Hem-o-lok (p = 0,002). Wyniki pooperacyjne w obydwu grupach były porównywalne. W żadnej z grup nie obserwowano nieszczelności przewodu pęcherzykowego, krwawienia pooperacyjnego ani dużych uszkodzeń przewodu żółciowego. Wnioski: Stosowanie klipsów Hem-o-lok w cholecystektomii laparoskopowej jest bezpieczne ze względu na łatwość i pewność ich aplikacji. Klipsy Hem-o-lok są bardziej przydatne u pacjentów z grubymi i szerokimi przewodami pęcherzykowymi przy niskim ryzyku nieszczelności, których zabezpieczenie jest trudne z zastosowaniem klipsów metalowych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 3; 10-16
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaawansowany rak piersi manifestujący się ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego z rocznym przeżyciem w trakcie leczenia hormonalnego
    Autorzy:
    Zamkowski, Mateusz
    Kąkol, Michał
    Makarewicz, Wojciech
    Ropel, Jerzy
    Bobowicz, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393049.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak piersi
    zaawansowany rak
    rozsiew nowotworowy
    ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
    pęcherzyk żółciowy
    cholecystektomia laparoskopowa
    Opis:
    Rak piersi ma wysoki potencjał do tworzenia odległych przerzutów, przede wszystkim do płuc, wątroby i kości. Rzadziej obserwujemy odległe przerzuty do innych narządów. W niniejszej pracy pragniemy przedstawić bardzo rzadki przypadek ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego u wcześniej zdrowej kobiety, stanowiący w rzeczywistości zmianę przerzutową wychodzącą z ogniska pierwotnego w piersi. 64-letnia chora zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z objawami kolki żółciowej i cechami ostrego brzucha. W trakcie cholecystektomii laparoskopowej w trybie ostrym stwierdzono ropniak pęcherzyka żółciowego. Ponadto, znaleziono liczne drobnoguzkowe wszczepy w obrębie jamy otrzewnowej i dużą ilość wolnego płynu. Lekarze na ostrym dyżurze, diagnozujący pacjentki z objawami ostrego brzucha i dodatnim wywiadem w kierunku raka piersi, powinni brać pod uwagę możliwość rozsiewu nowotworowego w obrębie narządów jamy brzusznej – w tym do pęcherzyka żółciowego. Z drugiej strony, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego może być pierwszym objawem rozsianej choroby nowotworowej o nieznanym punkcie wyjścia, np. piersi.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 46-49
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zanik powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych
    Abdominal integument atrophy after operative procedures
    Autorzy:
    Smereczyński, Andrzej
    Kołaczyk, Katarzyna
    Lubiński, Jan
    Bojko, Stefan
    Gałdyńska, Maria
    Bernatowicz, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061355.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    abdominal integument atrophy
    appendectomy
    cholecystectomy
    laparotomy
    nephrectomy
    ultrasound
    appendektomia
    badanie ultrasonograficzne
    cholecystektomia
    laparotomia
    nefrektomia
    zanik powłok brzusznych
    Opis:
    The aim of the study was to analyze clinical material concerning postoperative atrophy of abdominal integument. Material and methods: The evaluated group consisted of 29 patients with sonographically revealed atrophy of the abdominal wall. Those changes were observed after various surgical procedures: mainly after long, anterolateral laparotomies or several classical operations. Ultrasound examinations up to the year 2000 were performed with analog apparatus, in the latter years only with digital apparatus with linear transducers (7–12 MHz) and sometimes convex type conducers (3–5 MHz). The location, size and intestine stratified wall structure were evaluated. In each case the integument thickness was measured in millimeters in the site of the greatest atrophy and it was compared with the integument thickness from the side that had not been operated which enabled the calculation of the percentage reduction of integument in the area of the scar. Results: In 3 patients who underwent several laparotomies there was a total reduction of muscular mass in the operated area. In these cases we stated only skin and slightly echogenic subcutaneous strand; probably corresponding to fibrous tissue – the thickness of integument in this area was in the range from 3 to 8 mm. In the remaining 26 patients the integument atrophy on the scar level included muscles in a greater extent and covered an extensive area after classical urological procedures on the upper urinary tract: after nephrectomy and even ureter stone evacuation or kidney cyst excision by means of classical anterolateral approach with the integument incision on the length of almost 20 cm. Reduction in the integument thickness was observed on the smaller area after classical cholecystectomies, appendectomies and other surgical procedures with the incision across the integument. The integument atrophy in the operated sites expressed in absolute numbers was in the range of 7–20 mm (average 14 mm). These values are markedly lower than the comparative integument thickness on the not operated side: 17–52 mm (average 25.4 mm). The percentage value of the integument thickness reduction oscillated in the range of 32–67% (average 44.2%). In most cases the atrophy involved all layers of the abdominal wall, what demonstrated as regional prominence of the integument, mimicking the presence of hernia. Conclusions: Ultrasonography allows precise evaluation of the size and extent of atrophy as well as depiction of other lesions simulating that effect. Establishing the correct diagnosis should prevent the unnecessary reconstructions of the abdominal integument.
    Celem pracy była analiza materiału klinicznego dotyczącego zaniku powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych. Materiał i metoda: Zgromadzono grupę 29 chorych z wykazanym ultrasonograficznym zanikiem powłok brzusznych. Zmiany te obserwowano po różnych procedurach operacyjnych, najczęściej po długich nacięciach laparotomijnych przednio‑bocznych lub kilkukrotnych operacjach klasycznych. Badania ultrasonograficzne wykonano do 2000 roku na aparatach analogowych, a w następnych latach wyłącznie aparatami cyfrowymi, z głowicami linowymi (7–12 MHz) i niekiedy głowicami typu konweks (3–5 MHz). Określano lokalizację, rozległość, warstwową budowę ściany jelita. W każdym przypadku mierzono grubość powłok w milimetrach w miejscu największego zaniku i porównywano ją z grubością powłok po stronie nieoperowanej, co pozwalało na obliczenie procentowej redukcji powłok w okolicy blizny. Wyniki: U 3 pacjentów po kilku laparotomiach doszło do całkowitej redukcji masy mięśniowej w miejscu operacji. W tych przypadkach stwierdzano jedynie skórę i lekko echogeniczne pasmo podskórne, prawdopodobnie odpowiadające zwłókniałym tkankom – grubość powłok w tym miejscu wahała się od 3 do 8 mm. U pozostałych 26 pacjentów zanik powłok na poziomie blizny pooperacyjnej dotyczył w największym stopniu mięśni i obejmował rozległy obszar po klasycznych zabiegach urologicznych na górnych drogach moczowych: po usunięciu nerki, a nawet po ewakuacji złogu z moczowodu lub wycięciu torbieli nerki z dostępu klasycznego przednio‑bocznego z nacięciem powłok na długości prawie 20 cm. Na mniejszym obszarze obserwowano redukcję grubości powłok po klasycznych cholecystektomiach, appendektomiach i innych operacjach z nacięciem powłok na całej grubości. Zanik powłok w miejscach operacji wyrażał się w liczbach bezwzględnych w zakresie 7–20 mm (średnio 14 mm). Wartości te są wyraźnie mniejsze od porównawczej grubości powłok po stronie nieoperowanej: 17–52 mm (średnio 25,4 mm). Procentowa wielkość redukcji grubości powłok wahała się w granicach 32–67% (średnio 44,2%). W większości przypadków zanik obejmował wszystkie warstwy ściany brzucha, co manifestowało się uwypukleniem powłok w tym rejonie pozorującym istnienie przepukliny. Wnioski: Ultrasonografia pozwala z dużą precyzją określić stopień zaniku, jego rozległość oraz zmiany, które mogą pozorować taki efekt. Ustalenie właściwego rozpoznania powinno zapobiec zbędnej rekonstrukcji powłok brzusznych.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 262-268
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedrożność brodawki Vatera i żółtaczka mechaniczna spowodowana przez ognisko ektopowej trzustki
    Obstruction of the ampulla of Vater and jaundice caused by focal ectopic pancreas
    Autorzy:
    Ciesielski, Krzysztof
    Ciesielski, Wojciech
    Rogowski-Tylman, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033883.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cholecystectomy
    cholestasis
    ectopic pancreas
    obstruction of the ampulla of Vater
    trzustka ektopowa
    cholestaza
    cholecystektomia
    niedrożność brodawki vatera
    Opis:
    Ectopic pancreas is defined as the presence of normotypic pancreatic tissue lying outside its anatomical location and lacking nervous or vascular connections with the pancreas. Ectopic pancreas in the stomach and duodenum represent locations that most often result in clinical symptoms. So far, 22 cases of such locations have been described, including 16 patients with lesions located in the major duodenal papilla and 6 patients with lesions located in the common bile duct. The severity of jaundice depends on the size of ectopic lesion. Treatment is initiated only in the case of the occurrence of clinical symptoms or ectopic tumour, and the choice of therapeutic method depends on the size and location of the lesion. The prognosis is favourable, even in the case of late sequelae. This article presents a case of a 54-year-old male with focal ectopic pancreas in the vicinity of the ampulla of Vater resulting in the obstruction of the opening of the common bile duct into the duodenum and, consequently, mechanical jaundice.
    Trzustka ektopowa definiowana jest jako obecność normotypowego utkania trzustki poza jej anatomicznym położeniem bez jakiegokolwiek nerwowego lub naczyniowego połączenia z właściwym narządem. Żołądek i dwunastnica to lokalizacje ektopowej trzustki najczęściej dające objawy kliniczne. Dotychczas opisano 22 przypadki takiej lokalizacji, z czego u 16 pacjentów zmiana znajdowała się w brodawce większej dwunastnicy, a u 6 w przewodzie żółciowym wspólnym. Nasilenie żółtaczki zależy od rozmiaru ogniska ektopowego. Leczenie podejmuje się jedynie w przypadku występowania objawów klinicznych lub stwierdzenia nowotworu w ektopii, a wybór metody leczenia zależy od wielkości i lokalizacji zmiany. Rokowanie jest pomyślne, nawet w przypadku wystąpienia następstw odległych. Artykuł prezentuje przypadek 54-letniego mężczyzny, u którego ognisko ektopowej trzustki w okolicy brodawki Vatera stało się przyczyną niedrożności ujścia przewodu żółciowego wspólnego do dwunastnicy, a w efekcie żółtaczki mechanicznej.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 227-230
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie ultrasonografii przy wyborze metody leczenia ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego
    Significance of ultrasonography in selecting methods for the treatment of acute cholecystitis
    Autorzy:
    Ćwik, Grzegorz
    Wyroślak-Najs, Justyna
    Skoczylas, Tomasz
    Wallner, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058344.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute cholecystitis
    conversion
    laparoscopic cholecystectomy
    reasons of conversion
    ultrasound
    badanie ultrasonograficzne
    cholecystektomia laparoskopowa
    konwersja
    ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
    przyczyny konwersji
    Opis:
    Surgical removal of the gallbladder is indicated in nearly all cases of complicated acute cholecystitis. In the 1990s, laparoscopic cholecystectomy became the method of choice in the treatment of cholecystolithiasis. Due to a large inflammatory reaction in the course of acute inflammation, a laparoscopic procedure is conducted in technically difficult conditions and entails the risk of complications. The aim of this paper was: 1) to analyze ultrasound images in acute cholecystitis; 2) to specify the most common causes of conversion from the laparoscopic method to open laparotomy; 3) to determine the degree to which the necessity for such a conversion may be predicted with the help of ultrasound examinations. Material and methods: In 1993–2011, in the Second Department and Clinic of General, Gastroenterological and Oncological Surgery of the Medical University in Lublin, 5,596 cholecystectomies were performed including 4,105 laparoscopic procedures that constituted 73.4% of all cholecystectomies. Five hundred and forty-two patients (13.2%) were qualified for laparoscopic procedure despite manifesting typical symptoms of acute cholecystitis in ultrasound examination, which comprise: thickening of the gallbladder wall of > 3 mm, inflammatory infiltration in the Calot’s triangle region, gallbladder filled with stagnated or purulent contents and mural or intramural effusion. Results: In the group of operated patients, the conversion was necessary in 130 patients, i.e. in 24% of cases in comparison with 3.8% of patients with uncomplicated cholecystolithiasis (without the signs of inflammation). The conversion most frequently occurred when the assessment of the anatomical structures of the Calot’s triangle was rendered more difficult due to local inflammatory process, mural effusion and thickening of the gallbladder wall of >5 mm. The remaining changes occurred more rarely. Conclusions: Based on imaging scans, the most common causes of conversion included inflammatory infiltration in the Calot’s triangle region, mural effusion and wall thickening to > 5 mm. The classical cholecystectomy in acute cholecystitis should be performed in patients with three major local complications detected on ultrasound examination and in those, who manifest acute clinical symptoms.
    Operacyjne usunięcie pęcherzyka żółciowego jest wskazane praktycznie we wszystkich przypadkach powikłanego, ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego. W latach dziewięćdziesiątych metodą z wyboru w leczeniu objawowej kamicy pęcherzyka żółciowego stała się cholecystektomia laparoskopowa. Z uwagi na duży odczyn zapalny w przebiegu ostrego stanu zapalnego zabieg laparoskopowy jest przeprowadzany w trudnych technicznie warunkach i wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Celem pracy były: 1) analiza obrazów ultrasonograficznych przypadków ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego; 2) ustalenie najczęstszych przyczyn konwersji z metody laparoskopowej do otwartej laparotomii; 3) określenie, w jakim stopniu za pomocą badania ultrasonograficznego można przewidzieć potrzebę konwersji. Materiał i metoda: W latach 1993–2011 w II Klinice i Katedrze Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego UM w Lublinie wykonano 5596 cholecystektomii, w tym 4105 zabiegów laparoskopowych, co stanowiło 73,4% wszystkich przeprowadzonych cholecystektomii. Pomimo typowych objawów ostrego zapalenia pęcherzyka w badaniu ultrasonograficznym, do których zaliczamy pogrubienie ściany pęcherzyka > 3 mm, naciek zapalny okolicy trójkąta Calota, wypełnienie pęcherzyka treścią zastoinową lub ropną, wysięk śródścienny lub przyścienny, 542 chorych (13,2%) zakwalifikowano do leczenia metodą laparoskopową. Wyniki: W grupie pacjentów operowanych konwersja była konieczna u 130 osób – w 24% przypadków w porównaniu z 3,8% chorych z niepowikłaną kamicą pęcherzyka żółciowego (bez cech zapalnych). Konwersji dokonywano najczęściej w przypadkach utrudnionej oceny struktur anatomicznych trójkąta Calota, wynikającej z miejscowego stanu zapalnego, wysięku przyściennego oraz pogrubienia ściany >5 mm. Pozostałe zmiany występowały rzadziej. Wnioski: Do najczęstszych przyczyn konwersji w badaniach obrazowych należały: zapalny naciek okolicy trójkąta Calota, wysięk przyścienny i pogrubienie ściany > 5 mm. Do cholecystektomii klasycznej w ostrym zapaleniu pęcherzyka żółciowego powinni być kwalifikowani pacjenci, u których w badaniu ultrasonograficznym stwierdza się trzy główne powikłania miejscowe oraz u których występują ostre objawy kliniczne.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 282-292
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies