Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cereal flakes" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Właściwości sorpcyjne wybranych płatków zbożowych®
    Sorption properties of selected cereal flakes®
    Autorzy:
    Pałacha, Zbigniew
    Borowiec, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/227921.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
    Tematy:
    płatki zbożowe
    izotermy adsorpcji i desorpcji wody
    histereza sorpcyjna
    cereal flakes
    adsorption and desorption isotherms
    sorption hysteresis
    Opis:
    W pracy prezentowanej w artykule wyznaczono izotermy adsorpcji i desorpcji wody dla wybranych płatków zbożowych (kukurydziane, owsiane, żytnie, gryczane i jęczmienne) w temperaturze 25oC, w zakresie aktywności wody od 0,113 do 0,932 (adsorpcja) i od 0,810 do 0,113 (desorpcja). Stwierdzono, że izotermy adsorpcji i desorpcji wody badanych płatków zbożowych miały kształt sigmoidalny i zgodnie z klasyfikacją Brunauera i współpracowników odpowiadały II typowi izoterm. Model GAB bardzo dobrze opisywał otrzymane izotermy adsorpcji i desorpcji wody. Obliczony średni błąd kwadratowy (RMS) nie przekroczył 5%. Wszystkie izotermy wykazały pętlę histerezy, przy czym największą pętlą histerezy charakteryzowały się płatki gryczane, a najmniejszą płatki żytnie. Największą powierzchnię właściwą posiadały płatki jęczmienne, a najmniejszą płatki kukurydziane.
    In the paper water adsorption and desorption isotherms were determined for selected cereal flakes (cornflakes, oat flakes, rye flakes, buckwheat flakes and barley flakes) at 25oC over a range of water activity from 0,113 to 0,932 (adsorption) and from 0,810 to 0,113 (desorption). The water adsorption and desorption isotherms of the tested cereal flakes had a course compatible with II type isotherms according to the Brunauer classification. The GAB model described the obtained adsorption and desorption water isotherms very well. The calculated root mean square error (RMS) did not exceed 5%. All isotherms show hysteresis loop, while the highest hysteresis loop characterized buckwheat flakes and the smallest – oat flakes. The largest specific surface area was noted for the barley flakes while cornflakes had the smallest value of that parameter.
    Źródło:
    Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2019, 2; 10-16
    0867-793X
    2719-3691
    Pojawia się w:
    Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Płatki zbożowe – ocena porównawcza. Cz.1, Porównanie składu chemicznego i mineralnego
    Cereals flakes – comparative study. Pt 1, Comparison of chemical and mineral composition
    Autorzy:
    Achremowicz, B.
    Haber, T.
    Kaszuba, J.
    Puchalski, Cz.
    Wiśniewski, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956060.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
    Tematy:
    płatki zbożowe
    płatki owsiane
    skład chemiczny
    skład mineralny
    ocena porównawcza
    cereal flakes
    oatmeal
    chemical and mineral composition
    comparative study
    Opis:
    Na podstawie zebranej literatury porównano płatki zbożowe owsiane (błyskawiczne, ekologiczne, górskie, zwykłe), jęczmienne, jaglane (proso), pszenne, orkiszowe, żytnie i gryczane. Porównano również płatki owsiane zwykłe: niemieckie, słowackie, szwedzkie i angielskie. Uwzględniono skład chemiczny i mineralny. Najwyższą zawartość białka i tłuszczu, wśród porównywanych płatków stwierdzono w owsianych. Zawartość skrobi w płatkach była zróżnicowana, niska w orkiszowych krajowych i owsianych szwedzkich. Zawartość błonnika była wysoka w płatkach pszennych, orkiszowych i żytnich, oraz w płatkach angielskich i słowackich. Βeta – glukanów nie zawierały płatki jaglane, ale w owsianych szwedzkich było ich najwięcej ok. 5%. Porównanie składników mineralnych wykazało wysoką zawartość Zn, Mn i Fe niezależnie od rodzaju surowca i pochodzenia produktu. Porównane płatki owsiane charakteryzowały się wyższą zawartością Zn w stosunku do innych, zwłaszcza jaglanych, żytnich i gryczanych. Wysoką zawartość tego pierwiastka prezentowały także płatki orkiszowe oraz płatki owsiane ze Szwecji i Niemiec.
    On the basis of the collected literature we compared cereal oatmeal (instant, ecological, mountain, plain), flakes from; barley, millet, wheat, spelled, rye and buckwheat. Also compared oatmeal usual: German, Slovak, Swedish and English. Compared the chemical and mineral composition. The highest protein and fat content was found in oatmeal. The starch content in the flakes was a diversified, low in the spelled flakes and oatmeal Swedish. The fiber content was high in flakes from wheat, spelled and rye, also in the flakes from England and Sweden.. Beta - glucans not contain millet flakes, but in the oatmeal from Sweden was their most, approximately 5 %. Comparison of minerals components showed high content of Zn, Mn and Fe regardless of the type of raw material and product origin. Oatmeal characterized by higher Zn content in comparison to others, especially millet, rye, and buckwheat. High content of this element presented also the flakes spelled and samples from Sweden and Germany.
    Źródło:
    Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2016, 2; 97-102
    0867-793X
    2719-3691
    Pojawia się w:
    Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Attempts to utilize wild oat (Awena fatua L.) in cereal processing. Part. II. Technological trials of obtaining flakes from wild oat
    Próby wykorzystania dzikiego owsa (Awena fatua L.) w przetwórstwie zbozowym. II. Próby technologiczne otrzymywania płatków z owsa dzikiego
    Autorzy:
    Haber, T.
    Jaruga, M.
    Patek, J.W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401958.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    cereal processing
    wild oat
    flakes production
    Opis:
    The results of the studies, obtained in part 1 of the present work [2] demonstrated that wild oat has many physical and commodity properties in common with commercial oat. Certain qualities, e.g. the content of total protein, are even superior in wild oat than in the commercial oat. These encouraging results were the reason for undertaking further trials of the poissible practical utilization of the grain of wild oat in cereal processing, and first of all, in the production of flakes.
    Zbadano możliwości wykorzystania dzikiego owsa (Avena fatua L.) do otrzymywania płatków. Równolegle otrzymywano płatki z owsa handlowego odmiany Rumak oraz z mieszanki ziarna różnych zbóż stanowiącej frakcję w procesie czyszczenia pszenicy przed przemiałem. Mieszankę dodatkowo przepuszczono przez „granotest” Brabendera w celu zwiększenia w niej koncentracji dzikiego owsa, tak że jego zawartość wynosiła ponad 83%. Interesujące wydawało się zbadanie możliwości wykorzystania takiej mieszanki, w której dziki owies miał największy udział, a uzyskanie której było znacznie łatwiejsze niż czystej frakcji dzikiego owsa. Proces technologiczny otrzymywania płatków prowadzono dwiema metodami, których schematy przedstawiono na rys. 1. Różnica między metodami polegała głównie na tym, że albo stosowano obróbkę hydrotermiczną ziarna oplewionego, albo nie. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że dziki owies może być z powodzeniem wykorzystany jako tani, wysokobiałkowy surowiec do produkcji płatków, stanowiący cenne urozmaicenie zestawów śniadaniowych produkowanych przez krajowy przemysł zbożowy. Płatki uzyskane z dzikiego owsa pod wieloma względami przewyższały płatki tradycyjne z owsa handlowego. Dotyczyło to m.in. zawartości białka ogółem, wyższej o ok. 0,8% sm, a także cech organoleptycznych. Z dwóch stosowanych metod otrzymywania płatków z dzikiego owsa korzystniejsza wydawała się metoda przewidująca hydrotermiczną obróbkę ziarna oplewionego. Zastosowanie tej metody wpływało wprawdzie na obniżenie w płatkach zawartości białka ogółem i tłuszczu odpowiednio o ok. 0,6 i 0,2% sm, a także kwasowości ogólnej o ok. 1,0°kw, ale jednocześnie wpłynęło na podwyższenie (o 5-7%) wydajności procesu łuszczenia. Stwierdzono równiez, że do produkcji płatków może być wykorzystana mieszanka ziarna różnych zbóż, której 80% stanowi dziki owies. Płatki uzyskane z takiego surowca tylko w niewielkim stopniu ustępowały płatkom uzyskanym z dzikiego owsa.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 215-226
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies