Temat: bolshevism - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Советская действительность на страницах варшавской газеты российских эмигрантов „Меч”
Soviet realities by the Warsaw Russian emigrants’ weekly "Mech"
Autorzy:: Janczuk, Elena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/481353.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: Dmitry Filozofov
mother country
Russian emigration
polarization
newspaper „Mech”
bolshevism
Soviet reality
Opis:: In this study the materials dealing with the Soviet realities published in Warsaw by the Russian emigrants’ weekly “Mech” during a year period (the first 45 issues) are analyzed. The analysis constitutes a segment of historical and political context prevailing at that time in Poland, especially of its complex relations with the Soviet Union. In retrospect one can observe a distinct turn in the weekly’s activity explained partly by a change of its form - from a magazine to newspaper (issue 21) which demanded replacement of is analytic way by more informative attitude and partly by separation from emigrant centre in Paris. The air of publications reflected difficult situation of the emigrants, though all information this way or another dealing with the Soviets was filled with biting comments and sheer anti-Soviet rhetoric. Also a clear quantitative tendency is shown in the number of the Soviets related publications, from 1-3 in the initial period up to 11-13 by the end of the period under the study. The scope of issues was also widening embracing economy, political life, repression, education, Soviet manhood, etc. The publication type change is also traced evolving to a more eye-witness, document support, interview, Soviet source mentioning, citation from contemporary Soviet literature depicting real life columnistic kind. The material analyzed gives much food for thought about the character of the Russian identity and its tragic split.
Źródło:: Acta Polono-Ruthenica; 2014, 1, XIX; 47-59
1427-549X
Pojawia się w:: Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Внутрішньо- та зовнішньополітичне становище Румунії у першій половині 1921 року (за донесеннями австрійської дипломатичної місії у Бухаресті)
Romanias domestic and international political situation in the first half of 1921 (According to the Reports of the Austrian Diplomatic Mission in Bucharest)
Autorzy:: Zhaloba, Ihor
Piddubnyi, Ihor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1976636.pdf
Data publikacji:: 2021-11-01
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:: Austria
Romania
Bessarabia
Bukovina
Soviet Russia
Polska
Hungary
Bulgaria
Bolshevism
envoy
legation
Wilhelm Stork
Alois Vollgruber
Австрія
Румунія
Бессарабія
Буковина
радянська Росія
Польща
Угорщина
Болгарія
більшовизм
посланник
дипломатична місія
Вільгельм Шторк
Алоїз Фольґрубер
Opis:: Стаття має на меті висвітлення внутрішньо- та зовнішньополітичних процесів у королівстві Румунія в першій половині 1921 р. на основі донесень, підготовлених посланником Австрійської Республіки Вільгельмом Шторком, значна частина яких запроваджується до наукового обігу вперше. При написанні статті авторами використано загальнонаукові та спеціальні методи, зокрема архівної евристики. За результатами проведеного дослідження констатовано, що на першу половину 1921 р. внутрішньополітична ситуація в Румунії виглядала напруженою, але контрольованою. Уряд, розуміючи невідворотність змін, здійснював аграрну реформу і впорядковував церковні відносини, паралельно здійснюючи послідовну політику румунізації територій, які були включені до королівства за результатами Першої світової війни. Для запобігання внутрішньому розбрату вживалися заходи убезпечення від діяльності керованих ззовні партій, як це було з новозаснованою Комуністичною партією, на що зверталася увага дипломатів. Одночасно, робилося все, щоб порозумітися з сусідами, убезпечивши себе від непорозумінь із ними та від загрози залишитися сам на сам у разі більшовицького вторгнення. Тут вдалося укласти відповідні угоди, підписати протоколи про наміри чи, принаймні, досягти значного прогресу в переговорах. Прикладом подібного успіху вважається польсько-румунська угода про оборонний союз та спільний захист від ворога зі сходу. Послідовнішими виглядали дії, спрямовані на створення оборонного союзу для захисту від Угорщини, до якого були залучені інші зацікавлені держави. Одним із способів закріпити дії дипломатів стало укладення в 1921 р. шлюбів між представниками румунської і грецької династій. Ця практика продовжиться і укладенням шлюбу між представницею румунської та представником сербської династії трохи згодом. Єдине, що не вдалося, так це порозумітися з радянською Росією, відповідно вирішити два ключових завдання – досягти визнання від більшовиків включення до складу Румунії Бессарабії та повернення золотовалютного запасу, розтрату якого більшовики заперечували.
This article finds out the main internal and international political events and processes in the Kingdom of Romania in the first half of 1921 covered at the reports of the envoy, later the Ambassador, of the Republic of Austria Wilhelm Stork, much of which is introduced into scientific circulation for the first time. In writing the article, the authors used general scientific and special methods, including archival heuristics. According to the results of the study, it was stated that in the first half of 1921 the internal political situation in Romania looked tense, but controlled. At that time were taken measures to prevent events of internal strife, as was the case with the newly formed Communist Party, being controlled externally, fact, which drew the attention of diplomats. The Government, comprehending the inevitability of changes, carried out agrarian reform and streamlined church relations, while pursuing a consistent policy of Romanianization of the territories that were included in the kingdom after the First World War. At the same time, everything was done to get along with the neighbors, protecting themselves from misunderstandings with them and from the threat of being left alone in the case of a Bolshevik invasion. It has succeeded in either concluding relevant agreements, signing protocol of intentions or making significant progress during the negotiations. An example of such success was the Polish-Romanian agreement on a defense alliance and joint defense against the enemy from the east. The actions aimed at creating a defense alliance for protection against Hungary, in which other interested states were involved, seemed more consistent. One of the ways to consolidate the actions of diplomats was the conclusion in 1921 of marriages between members of the Romanian and Greek dynasties. This practice will continue with the marriage between a representative of the Romanian and a representative of the Serbian dynasty later more. The only thing that failed was to reach an agreement with Soviet Russia, respectively in two main tasks - to achieve recognition by the Bolsheviks of the inclusion of Bessarabia in Romania and the return of Romanian gold and foreign exchange reserves, the waste of which the Bolsheviks denied.
Źródło:: The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 262--283
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:: The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zamach stanu czy rewolucja społeczna? Październik 1917 w historiografii przełomu XX i XXI wieku – wybrane publikacje i problemy
Autorzy:: Kulecka, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/690010.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: historia społeczna
październikowy zamach stanu 1917
rewolucja lutowa 1917
bolszewizm
liberalizm
Aleksander Kiereński
Vladimir Lenin
social history
the coup d’etat of October 1917
the February Revolution of 1917
bolshevism
liberalism
Alexander Kerensky
Opis:: Celem niniejszych rozważań jest próba ukazania zasadniczych dzieł i tez dorobku historiografii światowej przełomu XX i XXI w. odnoszących się do wydarzeń Października 1917 związanych z przejęciem władzy w Rosji przez partię bolszewików kierowanych przez Władimira Lenina. Zaprezentowane refleksje zostały osnute wokół pytania o charakter tego przełomu – czy był on rewolucją społeczną, stanowiącą wynik niezadowolenia mas, chęci zmiany własnej kondycji ekonomicznej i socjalnej, wiążącej się z nowymi potrzebami kulturowymi, czy też zamachem stanu będącym rezultatem działania wąskiej, partyjnej elity zintegrowanej wokół wodza, kierującej się interesami definiowanymi własną ideologią, lekceważącej istniejący system prawny i osiągającej cele z pominięciem panujących w nim zasad.
At the turn of the twentieth and twenty-first centuries, different historiographies began to move away from the interpretations that treated the October revolution as a separate subject of study. The revolution has come to be inserted in a series of events and presented as just one section of a long process. An important part of creating the narrative on the revolution concerns the search for its general historical meaning. From the liberal perspective, the events of October 1917 are seen as a coup d’etat that resulted in the establishment of the Bolsheviks’ rule, to which they could claim no legal right. However, it was the following civil war which ended in the Bolsheviks’ victory that enabled the Soviet system to take hold. The construction of the new state and the new society was made possible by the defeat inflicted on the Whites in the civil war. The revolution was thus only the first step on the road to establishing communist totalitarianism. From this perspective, one is justified in questioning the revolution’s reputedly crucial role in bringing about a significant historic change. In discussing these issues, scholars have been led to explore the possibility of making the liberal ideology take root in the non-modernised societies. One of the questions posed is whether the liberal ideology gives rise to the civil society or the civil society makes the dissemination of the ideology possible. In Russia in 1917, the public sentiments were largely shaped by those who had only recently stopped being considered slaves of the absolute monarchy, and the experience of representative institutions such as Parliament was still very limited. The fact that the rhetoric of social revolution is no longer used for interpreting the events of October 1917 can be regarded as proof that the founding myth of the Bolshevik Russia and its ideological legacy – the Soviet Union – did not survive the collapse of the state. It has been replaced by the narrative about the political coup d’etat that did not have social support.
Źródło:: Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:: Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wojna oczami „nacbola”. Obraz wojny w zbiorze opowiadań Smrt Eduarda Limonowa
War through the eyes of the “Nazbol”. The image of the war in a collection of short stories Smrt by Eduard Limonov
Autorzy:: Kołakowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/916197.pdf
Data publikacji:: 2019-12-20
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: contemporary war literature
praise of war
national bolshevism
Eduard Limonov
breakup of Yugoslavia
współczesna literatura wojenna
apologia wojny
narodowy bolszewizm
Eduard Limonow
rozpad Jugosławii
Opis:: The article is devoted to the image of war in Smrt – a collection of short stories written by Eduard Limonov. Eduard Limonov is a controversial Russian writer and politician known for his extremist worldview, scandalous literary works and involvement in the national-bolshevik movement. The action of most of the stories is set against the backdrop of the Yugoslav Wars. Limonov describes the dark sides of the war: death, suffering of civilians and atrocities, but at the same time claims that war creates an excellent opportunity to experience a fascinating adventure and to become a true hero. In his opinion, the war is completely consistent with the most basic human instincts, therefore, it is not surprising that many soldiers participate in war with enthusiasm and prefer it to a boring, stabilized life.
Źródło:: Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2019, 9; 47-57
2391-470X
Pojawia się w:: Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: W obliczu czerwonego niebezpieczeństwa. Destrukcyjny wizerunek bolszewizmu w myśli politycznej Narodowej Demokracji 1918–1939. Wybrane aspekty
In the Face of the Red Danger. The Destructive Image of Bolshevism in the Political Thought of the National Democracy 1918–1939. Selected Aspects
Autorzy:: Wojdyło, Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2146960.pdf
Data publikacji:: 2022-02-25
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: Bolshevism
comunism
USSR
National Democracy
political thought
journalism of National Democracy
Second Polish Republic
bolszewizm
komunizm
ZSRR
Narodowa Demokracja
myśl polityczna
publicystyka endecka
Druga Rzeczpospolita
Opis:: Jako odmiana doktryny komunistycznej bolszewizm formował się w Rosji w latach 1903–1920, stając się po rewolucji październikowej 1917 r. oficjalną i zarazem jedyną podstawą działalności bolszewików. Podejmując i rozwijając w projekcjach społeczno-politycznych kwestie dotyczące stanowiska wobec bolszewizmu, polska nacjonalistyczna formacja polityczna dużo uwagi poświęcała jego fundamentom ideowym, mechanizmom stworzonego na jego podstawie systemu politycznego i wynikającym z tego faktu destrukcyjnym zagrożeniom przenikającym do nowo powstałego po 123 latach niewoli narodowej państwa polskiego.
Bolshevism was formed in Russia between 1903 and 1920 as a variant of the communist doctrine. After the October Revolution of 1917, it became the official and the only basis for the Bolshevik activity. The Polish nationalist political formation took up and developed issues regarding its position towards the idea of Bolshevism in the socio-political projections. The formation devoted much attention to ideological foundations of Bolshevism, mechanism of the political system which was created on its basis and destructive threats which penetrated the Polish state re-established after 123 years of captivity.
Źródło:: Historia i Polityka; 2022, 39 (46); 29-43
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Uljanow – człowiek bezdomny. Uwagi o książce Helen Rappaport
Ulyanov – a Homeless Man. Remarks on Helen Rappaport’s Book
Autorzy:: Kuligowski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1012435.pdf
Data publikacji:: 2016-06-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: biography
bolshevism
conspiracy
emigration
Lenin
biografia
bolszewizm
emigracja
konspiracja
Opis:: Helen Rapport w swojej książce Conspirator: Lenin in Exile proponowała nowe spojrzenie na emigracyjny okres życia Lenina, to jest na lata 1902–1917, jako na czas najistotniejszy w życiu rosyjskiego rewolucjonisty. Ten sposób ujęcia zagadnienia otwiera przestrzeń dla nowych interpretacji, ale także wiąże się z określonymi problemami. Rappaport udało się do pewnego stopnia „odbrązowić” Lenina i ukazać go jako postać, której cechy i światopogląd wówczas dopiero się kształtowały. Z drugiej jednak strony, książka zawiera sporo słabo ugruntowanych źródłowo, lecz „sensacyjnych” wątków, które w dużej mierze zapewniły jej rozgłos. Rappaport nie dała również przekonujących odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób pobyt w różnych krajach Europy wpłynął na ewolucję światopoglądową Lenina, ograniczając się w tej sferze do referowania kolejnych prac rosyjskiego rewolucjonisty lub do prób przyjrzenia się im przez pryzmat jego cech psychologicznych.
Helen Rappaport in her book Conspirator: Lenin in exile proposes a new view of Lenin’s lifetime in exile, i.e., of the period 1902–1917, as the most important time in the Russian revolutionist’s life. This approach opens up a place for new interpretations, but also is combined with certain problems. To some extent, Rappaport succeeds in demythologizing Lenin and in showing him as a character whose features and outlook are in the process of being shaped. On the other hand, book contains many formulations that are poorly grounded in sources and sensational plots, which largely has ensured publicity for the book. In addition, Rapport does not give convincing answers to the question of how Lenin’s stay in different European countries influenced the evolution of his outlook. Rappaport’s book is limited in this respect to summarizing subsequent works of the Russian revolutionist, as well as to attempting to interpret them through the prism of his psychological features.
Źródło:: Praktyka Teoretyczna; 2016, 20, 2; 231-245
2081-8130
Pojawia się w:: Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The Occultist Background of Bolshevism
Autorzy:: Stanisławczyk, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050981.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Fundacja Instytut Nauki o Polityce
Tematy:: occultism
freemasonry
sects
mysticism
Gnosticism
anthroposophy
theosophy
quasi-religion
bolshevism
communism
Opis:: The revolution in Russia was not conceived among workers and peasants, as it has been accepted in popular historiography. It was a project with intelligentsia roots and an esoteric background. The aim of the article is to show the long occultist path that led to Bolshevism and communism, whose origins date back to the times of Peter I and his reforms, carried out in the spirit of Western Gnosticism with the help of secret societies. In the 19th century Russia was captured by an occult frenzy, which combined various currents of thought and made the society treat the revolution as a mystical action leading to the construction of a new world. The issue we deal with in the article covers a wide range of interrelated social, political and cultural phenomena over the three hundred years of Russian history, for which the international context is extremely important. For obvious reasons, we do not aspire to exhaust the subject. The text is intended to draw attention to the actual profound causes for the origination of Bolshevism and communism, creating a scientific basis for a study that will be soon brought out in the book form.
Źródło:: Polish Journal of Political Science; 2023, 9, 3; 50-59
2391-3991
Pojawia się w:: Polish Journal of Political Science
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Spór intelektualistów bolszewickich z Karlem Kautskim o znaczenie i konsekwencje rewolucji październikowej. Casus pracy Lwa Trockiego „Terroryzm i komunizm” (1920)
The disagreement between the Bolshevik intellectuals and Karl Kautsky over the significance and consequences of the October Revolution. The case of Leon Trotsky’s Terrorism and Communism (1920)
Autorzy:: Grudka, Piotr
Kendziorek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397864.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: bolszewizm
marksizm
rewolucja rosyjska
czerwony terror
materializm historyczny
Karl Kautsky
Lew Trocki
bolshevism
marxism
Russian Revolution
Red Terror
historical materialism
Leon Trotsky
Opis:: W artykule autorzy przedstawiają debatę w międzynarodowym ruchu robotniczym dotyczącą wykładni znaczenia rewolucji rosyjskiej w pierwszych latach po przejęciu władzy przez bolszewików. Głównym punktem odniesienia jest tu argumentacja, którą w obronie polityki bolszewickiej przedstawił Lew Trocki w pracy Terroryzm i komunizm (1920). Była ona najbardziej rozbudowaną próbą odparcia przez intelektualistów bolszewickich argumentów Karla Kautskiego. Ten ostatni starał się wykazać, że teoria i praktyka bolszewików oznaczała zerwanie z kluczowymi zasadami i koncepcjami marksizmu.
The authors of the article discuss the debate in the international labour movement regarding the significance of the Russian Revolution in first years following the Bolsheviks’ rise to power. The primary point of reference is the argumentation in defense of the Bolshevik policy put forward by Leon Trotsky in his Terrorism and Communism (1920). The work was the Bolshevik intellectuals’ most elaborate attempt at countering the claims of Karl Kautsky. The latter aimed to prove that the practice and theory of Bolshevism stood in clear opposition to key Marxist principles.
Źródło:: Studia Podlaskie; 2020, 28; 117-144
0867-1370
Pojawia się w:: Studia Podlaskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rewolucyjne zmiany świadomości chłopstwa ukraińskiego w okresie reżimu bolszewickiego w latach 20-tych i 30-tych XX wieku (według paradygmatu J. Scotta)
Autorzy:: Oryszczenko, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1041666.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Fundacja Niepodległości
Tematy:: chłopstwo
świadomość
religijność
polityka
bolszewicy
reżim
wysoki modernizm
peasants
self-consciousness
religiosity
politics
bolshevism
regime
high modernism
Opis:: The paper focuses on the political factor of Stalin’s totalitarian regime formed in the industrial society as a means of destruction of the traditional self-consciousness of Ukrainian peasants in the 1920–30s. Basing on recent works of Ukrainian experts on rural studies, Andrew Wilson, and first and foremost the US scholar James C. Scott, the author follows four aspects of the political influence that caused a comparatively significant change of the rural inhabitants’ self-consciousness. According to the paradigm of J. Scott, the experience of implementing high modernism appeared unnatural for Ukraine’s rural areas, in particular because it ignored such an important aspect as the religiousity of people, which was able to evolve and was not bound to disappear.
Źródło:: Prawo i Polityka; 2018, 8; 84-91
2080-5799
Pojawia się w:: Prawo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: NAUCZANIE DUSZPASTERSKO-WYCHOWAWCZE W BIOGRAFII PEDAGOGICZNEJ ORAZ KAZANIACH KSIĘDZA JULIANA MICHALCA (XX WIEK)
PASTORAL EDUCATION IN PEDAGOGICAL BIOGRAPHY AND SERMONS OF THE REVEREND JULIAN MICHALEC (TWENTIETH CENTURY)
Autorzy:: RYSZARD, MAŁACHOWSKI
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/460597.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:: “Eastern and Western Borderlands”
pedagogical biography of Christian inspiration
sermons
homilies
religious experience
sanctity
priest-educator
theology of culture
Bolshevism
Opis:: The Reverend Julian Michalec was born in 1922 in Binarowa, a village in Lwów Voivodeship of interwar Poland (former South-Eastern Borderlands). He died on July 18, 1988. Starting with methodological considerations on biography and its historical precursors and successors, this article mainly examines the Father’s life as well as pastoral and educational work. It is therefore the biography teaching of Christian inspiration and contributing to the Polish historiography and Catholic biography. Having arrived, after the Second World War, at recovered by Poland in 1945 “The Western Borderlands”, the Reverend Julian Michalec continued the given mission. Despite the antagonism of the socialist state and social “independence” movement (mainly Catholic paradigm), he defended Christian values by creating an active group of religious and patriotic intelligence of Catholic youth in the 1950s to 1980s. In general opinion, he was one of the greatest persons of the Roman Catholic Church of his time and one “of the most outstanding contemporary Polish preachers” and priests-educators. He was buried in the graveyard of St. Otto Lawrence in Bujwida Street, Wroclaw.
Źródło:: Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy; 2017, 1; 161-184
2084-6770
Pojawia się w:: Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Jak się zostawało komunistką, czyli "Tonia i jej dzieci" Marcela Łozińskiego
Autorzy:: Keff, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643683.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: “Tonia and her children”
Marcel Łoziński
communism
anti-Fascism
parenthood
childhood
“żydokomuna” (Jewish Bolshevism)
Opis:: How I became a communist. About Marcel Łoziński movie "Tonia and her children"Marcel Łoziński's documentary “Tonia and her children” is a long-form interview with children of Tonia Lechtman – a communist, Jewess, and victim of Stalin's persecutions, born in 1916. Daughter and son of Lechtnam tell about their mother's life from their own perspective. They try to understand her, but they also express their regret, that she spent too much time being envolved in politics, while exposing them to solitude and suffering. Bożena Keff makes a review of Łoziński's movie as a political statement about the stereotype of “Żydokomuna”, and as a psychological portrait of two adult people – their mutual relationship, their expectations for parents, their convictions about gender and family roles. Jak się zostawało komunistką, czyli "Tonia i jej dzieci" Marcela ŁozińskiegoFilm dokumentalny “Tonia i jej dzieci” Marcela Łozińskiego to wywiad-rzeka z dziećmi Toni Lechtman – urodzonej w 1916 roku komunistki, Żydówki, po wojnie ofiary stalinowskich prześladowań. Córka i syn Lechtman opowiadają o życiu matki z własnej perspektywy. Próbują ją zrozumieć, ale także wyrażają wobec niej żal, że zbyt dużo czasu poświęcała politycznemu zaangażowaniu narażając ich na samotność i cierpienie. Bożena Keff recenzuje film Łozińskiego jako polityczną wypowiedź o stereotypie “żydokomuny” oraz jako psychologiczny portret dwójki dojrzałych ludzi – ich wzajemnych relacji, ich oczekiwań wobec rodziców, ich przekonań na temat ról genderowych i rodzinnych.
Źródło:: Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:: Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Jak nie postępować? Polscy socjaliści międzywojnia wobec fenomenu bolszewizmu
How not to proceed? Polish inter-war socialists in relation to the phenomenon of Bolshevism
Autorzy:: Kuligowski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/460309.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: antykomunizm
bolszewizm
demokracja
PPS
rewolucja
socjalizm
anti-communism
bolshevism
democracy
revolution
socialism
Opis:: Artykuł jest poświęcony stosunkowi polskich socjalistów okresu międzywojennego wobec fenomenu bolszewizmu. Z powodu specyfi ki rodzimej myśli socjalistycznej, która kształtowała się w warunkach braku niepodległego bytu państwowego, wiele z jej podstawowych idei nie przystawało do koncepcji, a przede wszystkim – do praktyki rządów komunistycznych w Rosji. Krytyka bolszewizmu opierała się na czterech zasadniczych fi larach, czyli negacji antydemokratyzmu, kosmopolityzmu, napiętnowaniu powszechnie stosowanego terroru oraz instrumentalnego wykorzystywania koncepcji duetu Marks-Engels.
The article deals with the relationship inter-war Polish socialists to the phenomenon of Bolshevism. Due to the fact that Polish socialist thought was formed in the absence of independent statehood, many of the basic ideas do not fi t the concept, and above all - the practice of communist rule in Russia. Critique of Bolshevism was based on four main pillars: negation of anti-democratism, negation of cosmopolitanism, stigma commonly used terror and instrumental use of the concept of Marx-Engels duo.
Źródło:: Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:: Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Eurazjatyzm i narodowy bolszewizm we współczesnej Rosji
Eurasianism and national-bolshevism in contemporary Russia
Autorzy:: Wodecka, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050762.pdf
Data publikacji:: 2021-06-11
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: nacjonalizm
narodowy bolszewizm
eurazjatyzm
Rosja
Aleksandr Dugin
nationalism
national bolshevism
Eurasianism
Russia
Alexander Dugin
Opis:: Tekst dotyczy zagadnienia nacjonalizmu we współczesnej Rosji, ze szczególnym uwzględnieniem ideologii eurazjatyzmu i narodowego bolszewizmu. Przybliża również postać Aleksandra Dugina – filozofa, wykładowcy Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa, autora książek i publikacji poświęconych m.in. doktrynie eurazjatyzmu, rosyjskiej geopolityce czy też projektowi Noomachia (Wojna umysłów). Dugin w licznych wykładach i publikacjach próbuje uzasadnić konieczność odejścia ludzkości od zachodniego modelu polityki i stylu życia. Zapoznanie się z poglądami tego rosyjskiego filozofa pozwoliło mi określić w aspekcie filozoficznym oraz geopolitycznym podstawową problematykę. Sprowadza się ona do wniosku, iż należy przeciwstawić się szkodliwym działaniom globalizacji i wszechobecnej amerykanizacji życia, co jest zasadniczym celem tego artykułu. Myśli eurazjatyckiej Aleksandra Dugina nie poświęcono jak dotąd w polskim piśmiennictwie wiele uwagi, dlatego też w oparciu o lekturę oraz interpretację rosyjskich tekstów wspomnianego autora, przytaczam zarys jego poglądów. Punktem wyjścia dla podjętych rozważań jest stwierdzenie, że jedynym państwem, które daje czynny opór hegemonii USA jest Federacja Rosyjska, która stanowi alternatywę jako cywilizacja dla zubożałej duchowo Europy. Jak wynika ze słów Aleksandra Dugina, rolą eurazjatyckiej Rosji powinno być uwolnienie Europy spod obecnego panowania amerykańskiej gospodarczej i kulturowej hegemonii. Podobnego zdania był charyzmatyczny lider partii Innej Rosji Eduard Limonow, którego łączyła z Duginem przynależność do Partii Narodowo-Bolszewickiej. Artykuł obejmuje analizę ich założeń, elementy wspólne oraz rozbieżności w światopoglądzie. Nie ulega jednak wątpliwości, że Partia Eurazja Aleksandra Dugina, przy wszystkich swoich idealistycznych założeniach, jest traktowana jako organ doradczy prezydenta Władimira Putina, a nie jako realna siła polityczna w Rosji.
The text deals with the issues of nationalism in contemporary Russia, with particular emphasis on the ideology of Eurasianism and national-bolshevism. The text also presents the figure of Alexander Dugin - a philosopher, lecturer at the Lomonosov Moscow State University, author of books and publications on, among others, the doctrine of Eurasianism, Russian geopolitics or the Noomahia project (War of the Mind). In numerous lectures and publications, Dugin tries to justify the necessity for mankind to depart reject the Western model of politics and lifestyle. Getting to know the views of this Russian philosopher allowed me to define the basic problems in philosophical and geopolitical terms. It comes down to the conclusion that it is necessary to counter the harmful effects of globalization and the ubiquitous Americanization of life, which is the main aim of this article. Alexander Dugin’s Eurasian thought has not enjoyed much interest in Polish literature so far, therefore, based on the reading and interpretation of the Russian texts of the mentioned author, I present an outline of his views. The starting point for these considerations is the statement that the only country that actively resists the hegemony of the United States is the Russian Federation, which is a civilization alternative to a spiritually impoverished Europe. According to Alexander Dugin, Eurasian Russia should act as the liberator of Europe, but this time from the American economic and cultural hegemony. Eduard Limonov, the charismatic leader of the Other Russia party, shared a similar opinion with Dugin because of his membership in the National Bolshevik Party. The article contains an analysis of their assumptions, common elements and divergences in worldview. There is no doubt, however, that Alexander Dugin’s Eurasian Party, with all its idealistic assumptions, is treated as an advisory body to President Vladimir Putin and not as a real political force in Russia.
Źródło:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 375-392
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Deutschland, Mitteleuropa und die Revolutionierung Russlands
Germany, Mitteleuropa and the Revolutionising of Russia
Autorzy:: Kosiarski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2091775.pdf
Data publikacji:: 2020-06-27
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:: Deutschland
Russland
Mitteleuropakonzeption
Weltmächte
Septemberprogramm
Erster Weltkrieg
Revolutionierungspolitik
Revolution
Welt revolution
Bolschewismus
Friedensverträge von Brest-Litowsk
Lenin Wladimir Iljitsch
Helphand-Parvus Alexander
Bethmann Hollweg von Theobald
Riezler Kurt
Germany
Russia
concept of Mitteleuropa
global powers
World War I
policy of subversion (the Revolutionierungspolitik)
revolution
world revolution
Bolshevism
Treaties of Brest-Litovsk
Lenin Vladimir Ilyich
Opis:: Zu den bedeutendsten deutschen Kriegszielkatalogen im Ersten Weltkrieg gehört die geheime, unter dem Datum des 9. September 1914 verfasste und erst 1961 von dem Hamburger Historiker Fritz Fischer veröffentlichte Denkschrift der Reichsregierung, die in die Geschichte als das so genannte Septemberprogramm einging. Zu den darin vom Reichskanzler Theobald von Bethmann Hollweg angekündigten Kriegszielen gehörten unter anderem: eine bedeutende Schwächung Frankreichs, sodass es aus dem Kreis der Grossmächte dauerhaft ausscheiden würde, die Zurückdrängung Russlands weit nach Osten und die Gründung eines mitteleuropäischen Wirtschaftsverbandes, der – bei äusserlicher Gleichberechtigung seiner Mitglieder – tatsächlich unter deutscher Führung sein und die wirtschaftliche und politische Vorherrschaft Deutschlands über Europa stabilisieren sollte. Das Septemberprogramm knüpfte dadurch an die noch in der ersten Hälfte des 19. Jahrhunderts entstandene Mitteleuropakonzeption an, deren Befürworter – Politiker, Unternehmer, sowie Wissenschaftler im Bereich Ökonomie und Geographie – die Errichtung einer europäischen wirtschaftlichen und politischen Gemeinschaft postulierten. Den Kern einer solchen Gemeinschaft würde der enge Verband von Deutschland und Österreich (bzw. Österreich-Ungarn) bilden, der um die nächsten Länder (besonders Mittel-, Ost- und Südosteuropas) erweitert werden sollte. Man glaubte, nur durch die Schaffung eines von Deutschland beherrschten „Mitteleuropas“ könne die Ebenbürtigkeit des Deutschen Reiches mit den Weltmächten, wie die Vereinigten Staaten, Grossbritannien und Russland, gewährleistet werden. Um das Kriegszielprogramm, darunter auch die Mitteleuropakonzeption, zu verwirklichen, bediente sich Deutschland einer Politik der Revolutionierung und inneren Destabilisierung der Staaten der feindlichen Allianz (man betrieb eine solche Politik besonders gegenüber dem Britischen Empire und Russland). Als die folgenschwerste deutsche Revo lutionierungsmaßnahme während des Ersten Weltkrieges erwies sich die Unterstützung, die das konservative Deutsche Kaiserreich den russischen Revolutionären (den Bolschewiki) unter Wladimir Iljitsch Lenin gewährte. Um in Russland ein größtmögliches Chaos zu schaffen, organisierte die politische und militärische Führung Deutschlands im April 1917 für Lenin und die führenden Bolschewiki eine Reise von der neutralen Schweiz über Deutschland und Skandinavien nach Petrograd und ermöglichte dann der bolschewistischen Partei - durch starke finanzielle Unterstützung - die Machtübernahme in Russland. Als wichtigste Folge der deutschen Destruktionsmaßnahmen kann man den Frieden von Brest-Litowsk bezeichnen, der im März 1918 zwischen dem Deutschen Reich und seinen Verbündeten auf der einen und den um ihren Machterhalt kämpfenden Bolschewiki auf der anderen Seite abgeschlossen wurde. Durch den Frieden konnte Deutschland einen gewaltigen, früher zum Russischen Reich gehörenden Gebietsstreifen von Finnland bis zum Kaukasus kontrollieren und dessen künftiges Schicksal mehr oder weniger nach Belieben bestimmen, was den Weg zur Verwirklichung des Mitteleuropaplans ebnete. Der Erfolg war jedoch nur von kurzer Dauer, denn die Bestimmungen des im November 1918 zwischen Deutschland und den Westalliierten unterzeichneten Waffenstillstands verkörperten die deutsche Kriegsniederlage und beinhalteten unter anderem die Aufhebung der mit der bolschewistischen Regierung in Russland abgeschlossenen Verträge. Die Bolschewiki unter Lenin behaupteten hingegen ihre Macht in Russland und versuchten nun ihrerseits nach Kräften, die Revolution in Deutschland zu fördern, die von Lenin – aufgrund des deutschen Industriepotenzials, der starken deutschen Arbeiterschaft und der günstigen geopolitischen Lage Deutschlands – als conditio sine qua non der Weltrevolution betrachtet wurde.
The German programme of war aims in World War I became known only in 1961, when Fritz Fischer, a historian from Hamburg, published the secret memorial called the Septemberprogramm (September Programme), dated 9 September 1914. In this document, the Chancellor of the German Empire Theobald von Bethmann Hollweg declared the intention of breaking the power of France, pushing Russia far to the east and establishing a Central European Economic Association that, while maintaining the pretence of equality of its members, would in fact be led and dominated by Germany, consolidating its economic and political hegemony in Europe. Thus the Septemberprogramm referred to the concept of Mitteleuropa, which had been present in German political and economic thought already since the first half of the 19th century. The proponents of this concept – politicians, columnists, economists, and geographers – advocated the establishment of a European political and economic community that would be centred around a core in the form of the close relationship between Germany and Austria (or Austria-Hungary) and which would be joined by additional countries, especially from Central, Eastern and South-Eastern Europe; by controlling such a community, Germany would be able to rise to the rank of a global power – next to the United Kingdom, the United States and Russia. Striving to realise its war aims in World War I, including the concept of Mitteleuropa, Germany applied a policy of revolutionising and inciting internal destabilisation in its enemies (primarily the British Empire and Russia). The most spectacular manifestation of this policy was the support the conservative Germany gave to radical Russian revolutionaries (Bolsheviks) and Vladimir Lenin himself. Attempting to cause as great a chaos in Russia as possible, in April 1917 the German political and military leadership organised the passage of Lenin and a group of his associates from neutral Switzerland through Germany and Scandinavia to Petrograd (Saint Petersburg), and then – through considerable financial support – made it possible for the Bolsheviks to seize power in Russia in autumn of the same year. The most important result of Germany’s efforts aimed at destabilising the internal situation in Russia was the conclusion of the Treaty of Brest between Germans and the Bolsheviks – struggling to maintain power in their country plunged in chaos and civil war – in March 1918. Pursuant to this treaty, Germany obtained control over a huge area from Finland to the Caucasus which had previously been controlled by the Russian Empire; this opened the way for Germany to implement its Mitteleuropa programme. This success, however, proved only temporary and was invalidated by the Germany’s defeat in World War I; in the armistice concluded in November 1918, it had to agree to, among others, annul the Treaty of Brest and lose the conquered territories in Eastern Europe. Meanwhile, Lenin and the Bolsheviks managed to stay in power in Russia and later tried to incite a revolution in Germany, which they believed was the prerequisite of a world revolution due to Germany’s high degree of industrialisation, strong worker class and geopolitical location.
Źródło:: Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 305-352
0209-0961
Pojawia się w:: Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Clausewitz odwrócony. Bolszewizm, rewolucja i wojna w myśli Mikołaja Bierdiajewa
Autorzy:: Bohun, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643898.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Erster Weltkrieg, Revolution, Bolschewismus, moderne Politik, Geschichtsphilosophie, russische Philosophie
the First World War (WWI), Revolution, Bolshevism, modern politics, philosophy of history, Russian philosophy
Pierwsza wojna światowe, rewolucja, bolszewizm, nowoczesna polityka, filozofia dziejów, filozofia rosyjska
Opis:: Der Artikel enthält einige Bemerkungen über den Einfluss des Ersten Weltkrieges auf die russische Revolution und das Nachkriegsleben in der Sowjetunion. Meines Erachtens beleuchten die Ideen, die Nikolai Bierdiajew während des Krieges und der Revolution formulierte, den grundsätzlichen Aspekt der Politik und des Soziallebens im 20. Jahrhundert sowohl in Russland als auch in anderen Ländern. Ich meine hier den Krieg als das Wesen moderner Politik. Die Überlegungen Bierdiajews zum Großen Krieg und zur bolschewistischen Revolution sind seiner Zeit voraus und bestätigen die Ansichten solcher Denker wie Jan Patočka, Alain Finkielkraut oder Pierre Hassner. Sie meinten, dass im 20. Jahrhundert die berühmteste Maxime des Generals Clausewitz umgekehrt wurde: Nach dem Ersten Weltkrieg wird die Politik zur Fortsetzung des Krieges mithilfe anderer Mittel.Bierdiajew denkt über die Revolution als „Zerfall des Krieges“ nach und betrachtet den russischen Kommunismus als „Kriegswirklichkeit“, für die solche Erscheinungen wie Dehumanisierung, Herrschaft der Massen, Totalitarismus, allgemeine Mobilmachung, Militarisierung der Zivilsphäre, Macht der Technik und das Erscheinen eines „neuen Menschen“ charakteristisch sind. Seiner Meinung nach haben der Krieg und der Nachkriegsmilitarismus Ideologie, kulturelle Leitbilder und die Art der Machtausübung in Russland, aber auch im Westen bestimmt.
This paper presents some remarks on the influence of the First World War on Russian Revolution and post-war life in Soviet Russia. In my opinion, the ideas formulated at the time of war and revolution by Nikolay Berdyaev (1874-1948) shed light on the fundamental aspects of 20th century politics and social life both in Russia and other countries. Here, I understand war as the essence of modern politics. Berdyaev’s reflections on WWI and Bolshevik revolution prefigure and confirm the belief shared by such thinkers as Jan Patočka, Alain Finkielkraut or Pierre Hassner, that the 20th century brings the inversion of the most famous Clausewitz’s maxim: after WWI, politics becomes the continuation of war conducted by other means. Berdyaev thinks about revolution as the “decay of the war” and analyses Russian communism as a “war reality” which is characterized by such phenomena as dehumanization, mob rule, totalitarianism, total mobilization, militarization of civil sphere, the rule of technology and, last but not least, the appearance of the “new man”. In his opinion, war and post-war militarism have determined the ideology, cultural patterns, and the means of wielding political power both in Russia and in the West.
Artykuł zawiera kilka uwag na temat wpływu pierwszej wojny światowej na rewolucję rosyjską i powojenne życie w Związku Sowieckim. W moim przekonaniu idee, które sformułował w czasie wojny i rewolucji Mikołąj Bierdiajew (1874–1948) naświetlają zasadniczy aspekt dwudziestowiecznej polityki i życia społecznego zarówno w Rosji, jak i innych krajach. Mam tutaj na myślę wojnę jako istotę nowoczesnej polityki. Rozważania Bierdiajewa o Wielkiej Wojnie i rewolucji bolszewickiej wyprzedzają i potwierdzają przekonania podzielane przez takich myślicieli, jak Jan Patočka, Alain Finkielkraut czy Pierre Hassner, według których wiek XX przynosi odwrócenie najsłynniejszej maksymy generała Clausewitza: po pierwszej wojnie światowej to polityka staje się kontynuacją wojny prowadzoną za pomocą innych środków.Bierdiajew myśli o rewolucji jako o „rozkładzie wojny” i analizuje komunizm rosyjski jako „rzeczywistość wojenną”, którą charakteryzują takie zjawiska jak dehumanizacja, rządy mas, totalitaryzm, powszechna mobilizacja, militaryzacja sfery cywilnej, władztwo techniki oraz pojawienie się „nowego człowieka”. W jego przekonaniu, wojna i powojenny militaryzm określiły ideologię, wzorce kulturalne i sposób sprawowania władzy w Rosji, ale także na Zachodzie.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "bolshevism" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język