Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "autobiographical" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 186
Tytuł:
АВТОБІОГРАФІЧНА ПАМЯТЬ У СТРУКТУРІ ЩОДЕННИКОВОГО ДИСКУРСУ
Autorzy:
Ігнатьєва, Світлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041803.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autobiographical memory
autobiographical information
individual memory
memory predicates
process of memorization
diary discourse
pamięć autobiograficzna
pamięć indywidualna
predykaty pamięci
proces zapamiętywania
dyskurs pamiętnikarski
Opis:
W artykule poddano analizie pamięć autobiografi czną jako proces spowodowany chęcią pamiętnikarza-adresanta głębiej wniknąć w swoje wewnętrzne „Ja”, jak najlepiej zrozumieć samego siebie, swoją przeszłość, osiągnąć sens istnienia. Określono subiektywne czynniki, które wpływają na zdolność pamięci do transformacji. Skoncentrowano uwagę na sytuacji medialnej pamięci autobiografi cznej w strukturze dyskursu pamiętnikarskiego, wskazano na jej zdolność identyfi kacji autora — nadawcy wypowiedzi. Przedstawiono niezbędne dla wielostronnego rozumienia  achanizmów pamięci autobiografi cznej funkcje intersubiektywną, intrasubiektywną oraz egzystencjalną, wyodrębniono markery językowe, które biorą aktywny udział w dyskursie pamiętnikarskim. Dyskurs pamiętnikarski omówiono jako szczególny rodzaj dialogu pamiętnikarza z samym sobą, z umownym nadawcą-odbiorcą, epoką, przyszłością.
The article deals with the analysis of an autobiographical memory as a process caused by the desire of the diary-addresser to penetrate into his inner self more deeply, to understand himself, his past, and to comprehend the meaning of his being. The subjective factors influencing its ability to transform have been revealed. The attention has been focused on the medial position of an autobiographical memory in the structure of a diary discourse, its meaning in identifying the author-communicant has been emphasized. The intersubjective, intrasubjective and extrasentative functions necessary for a versatile understanding of the mechanisms of autobiographical memoryare have been identifi ed. The language markers that actively 'work' in the diary discourse have been singled out. The diary discourse is considered as a special dialogue of the diary writer with himself, with the imaginary communicantrecipient, the era, the future.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 103-113
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Автобиографическая наррация как способ смысловой организации жизненного опыта 1
Narracja autobiograficzna jako sposób pojęciowej organizacji doświadczenia życiowego
Autorzy:
Сапогова, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472962.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
autobiographical narrative, attitude, experience, meaning, personality, life
experience.
autobiograficzna narracja, stosunek, przeżycie, sens, osobowość,
doświadczenie życiowe.
Opis:
The article provides a theoretical grounding for understanding personal autobiographical narrative as a way of a life-experience sence-formation. Autobiographical narrative is regarded as a social and mental phenomenon. The author presents a complete analysis of the basic narrative construction forms – descriptive, didactic, emotional-metaphorical ( performative), analytical-theleological, symbolical-semantical. Describing relation of essential features forming autobiographical narration, the author considers among them correspondence of authenticity and identity, logical noncontradiction of a narrative space-and-time demension, nontriviality, tendency toward cognitive complication, interrelations with subject’s existentional expectations, etc. The main conditions forming autobiographical narrative, as described in the article, are: self-explanation, congruence to the subject, self-sufficiency and relativity, self-generation. These conditions make autobiographical narrative means of life-experience self-formation and tools of personal self-construction.
W artykule autorka na poziomie teoretycznym uzasadnia istotę autobiograficznej narracji jako sposobu pojęciowej organizacji życiowego doświadczenia. Pisze także o narracji autobiograficznej jako społecznym i mentalnym fenomenie. Opisuje sposoby budowania autobiograficznej narracji oraz zasady, które charakteryzują utrzymywanie biograficznej narracji: zgodność autentyczności i identyczności subiekta, logiczną niezgodność przestrzenno-czasowego planu, zgodność oczekiwań subiekta itd. W artykule podana jest także charakterystyka podstawowych funkcji narracji, służąca jako środek do pojęciowej organizacji doświadczenia życiowego subiekta.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2014, 2, 11
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944348.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
literatura białoruska
belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
Wartykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109156.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura białoruska
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
Belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Автобиография для музея: дискурсивные практики тождественности и самости наивного автора
Autorzy:
Енина, Лидия
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833716.pdf
Data publikacji:
2020-07-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
identity
autobiographical text
subjective position
discursive practices
Opis:
The article is devoted to the study of discursive identity based on autobiographical texts written by Uralmashzavod employees in the 1970s. In her methodology the author draws on Michael Foucault’s theory of discourse and Paul Ricoeur’s idea of the bilateral nature of narrative identity. In an autobiographical discourse, identity practices construct the normative subjective position of official Soviet discourse. The practices of the self are considered in the aspect of confession and frankness. It is concluded that the subjective position in the discourse is simultaneously supported by the practices of identity, and shaken by the practices of the self.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2020, 14; 161-169
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cтруктура художественного пространства в автобиографическом очерке Марины Цветаевой Мать и музыка
The Structure of Artistic Expanse in Marina Tsvetaeva’s Autobiographical Essay Mother and Music
Autorzy:
Бетко, Ирина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
structure
artistic expanse
Marina Tsvetaeva
the autobiographical essay 'Mother and Music'
Źródło:
Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 4; 799-811
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Служит ли форма выживанию? Опыт наследования памяти о Холокосте и психологические функции его нарративизации в прозе Магдалены Тулли
Does the Form Serve Surviving? The Experience of Inheriting the Memory of the Holocaust and Psychological Functions of It’s Narrativization in Prose of Magdalena Tulli
Autorzy:
Адельгейм, Ирина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635655.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
postmemory
autobiographical memory
verbalization for traumatic experience
constructing of autobiography
Opis:
The article considers the experience of inheriting the traumatic memory in prose of Magdalena Tulli and autopsychotherapeutic functions of it’s narrativization with the help of elements of psychotherapeutic methods (family constellations, a dialogue with a child in yourself, deconstruction and reconstruction of the life narratives, re-membering, therapeutic metaphor, focusing). The narrativization of the trauma in the process of artistic narration contributes processing traumatic experience, is an important element of constructing of autobiography, gives a chance to retrieve own history, which is not overshadowed with tragic parental discourse, helps to achieve balance between traumatic and positive contents of autobiographical memory, fulfills interpsychological functions.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 16; 15-32
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo Holocaustus,1 or Autobiographical Female Experience of the Holocaust
Autorzy:
Żórawska-Janik, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030580.pdf
Data publikacji:
2021-02-21
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Shoah
women
autobiographical writings
female prose
Opis:
The aim of this paper is to present the motif of the Shoah in female autobiographcial prose after the year 2000. The paper shows that, in recent years,more and more female authors in the second and third post-Holocaust generations have been recording their traumatic experience, and that the reason for it lies in the social stigmatization of Jewish people. It is stressed here that the issues of the Holocaust are part and parcel of a cultural taboo and – similarly to female written prose – they are frequently ignored or evaluated negatively. The Holocaust issues are tackled by contemporary young writers of Jewish descent who – contrary to the previous generation authors – have not experienced the mass murder of Jews; nevertheless, they feel its effects today. This paper proves that the research into trauma studies is not really conducted in Poland, and paying attention to a female viewpoint is very rare. The examples referred to in the paper of the autobiographical novels by Ewa Kuryluk, Agata Tuszyńska, Roma Ligocka and Magdalena Tulli demonstrate that this kind of writing is becoming more and more important within the literature focused on the Shoah. Compared to the autobiographical fiction by Marek Bieńczyk, Jan Tomasz Gross and Michał Głowiński, female Holocaust stories are distinguished by their authenticity, emotionality, intimacy and honesty of narration. The stories are devoid of any pathos, and they highlight the figure of a mother. Moreover, their confessions are based on the physical feeling of the legacy which has remained in their hearts and minds after the trauma that their loved ones had to experience. An attempt to describe prose post-Holocaust prose is made in comparison to Jewish literature in Poland, drawing the reader’s attention to the characteristic features of these issues compared to the autobiographical works by men.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 1; 275-292
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy mogę o sobie powiedzieć: jestem Żydówką?”. O „Rodzinnej historii lęku” Agaty Tuszyńskiej
“Can I say about myself: I am a Jewish woman?” In Agata Tuszyńska “Rodzinna historia lęku”
Autorzy:
Żórawska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942794.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Holocaust
proza kobieca
autobiografizm
posttrauma
literatura holocaustowa
women’s prose
autobiographical
post-trauma
holocaust literature
Opis:
Celem niniejszego szkicu jest interpretacja „Rodzinnej historii lęku” Agaty Tuszyń-skiej z perspektywy literatury holocaustowej. Tuszyńska, jako pisarka należąca do pokolenia poholocaustowego, w „Rodzinnej historii lęku” prezentuje wątki autobio-graficzne ściśle związane z problematyką Zagłady. Kwestię tę rozpatruje z perspektywy dorosłej kobiety, która nosi w sobie piętno Holocaustu. Jako przedstawicielka drugiego pokolenia nie przeżyła czasów wojny, ale jej skutki, w formie spadku przejętego od matki, odczuwa po dziś dzień. Autorka szkicu wykazuje, że zarówno na płaszczyźnie formy, jak i treści, posttrauma jest kluczowym aspektem dla interpretacji tekstu. Artykuł jest więc próbą zarysowania problematyki kobiecej prozy holocaustowej na przykładzie książki Agaty Tuszyńskiej, wpisania tego utworu w krąg badań prowadzonych w ramach trauma studies oraz współczesnych rozważań literaturoznawczych na temat Zagłady.
The aim of the article is to interpret “Rodzinna historia lęku” (“Family history of anxie-ty”) by Agata Tuszyńska from the perspective of Holocaust literature. Tuszyńska, as a post-Holocaust generation writer, addresses autobiographical themes closely related to the Holocaust. This issue is approached from the perspective of an adult woman who bears the stigma of the Holocaust. As a representative of the second generation, she did not experience the war, but she still feels its effects inherited from her mother. The author demonstrates that both in terms of form and content post-trauma is a key aspect for the interpretation of the text. The article is thus an attempt to outline the issues of women’s Holocaust prose based on Agata Tuszyńska’s book, and include it in trauma studies and contemporary literary reflection on the Holocaust.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Att skapa berättelsen och sig själv. Den självmedvetne berättaren och hans narrativa identitet i "Huset vid Flon" av Kjell Johansson
Autorzy:
Żmuda-Trzebiatowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1154137.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kjell Johansson
Huset vid Flon
självmedveten berättare
narrativ identitet
Paul Ricoeur
självbiografisk roman
svenska barndomsskildringar
self-conscious narration
narrative identity
autobiographical novel swedish novels on childhood
Opis:
The article’s aim is to discuss the Swedish autobiographical novel Huset vid Flon by Kjell Johansson as an example of the self-conscious narration (in Wayne C. Booth’s understanding). The grown-up narrator, who admits to being a professional writer, presents a retrospective of his childhood on Stockholm suburbs in the 1940s and 50s. He constructs his narration before the reader’s eyes, involves him/her in a dialogue, explains the employed narrative devices and plays the role of a guide through a no longer existing world. He is also an insightful and at times ironic commentator of the reality. For him organising the memories is above all a quest for his own identity. This “telling stories of oneself”, which can be viewed in a light of Paul Ricoeur’s narrative identity, is also strongly embedded in a collective experience of growing up in the Swedish welfare state.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2019, 26; 49-60
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le jeu du « je » : l’écriture poétique dans L’âge d’homme de Michel Leiris
The Game of “I”: Poetic Writing in Michel Leiris’ L’âge d’homme
Autorzy:
Zhao, Wenjing
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202389.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Michel Leiris
L’âge d’homme
expérimentation autobiographique
écriture poétique
autobiographical experimentation
poetic writing
Opis:
Dans cet article, nous proposons d’examiner, à partir d’une série d’exemples concrets, les traits poétiques de L’âge d’homme de Michel Leiris, en s’interrogeant sur le fonctionnement de la mise en scène du « je » dans son expérimentation autobiographique. En rejetant le modèle classique de l’autobiographie, l’auteur place l’histoire de sa personnalité dans un cadre constitué d’images récurrentes où s’entremêlent des jeux sur le lexique, des liaisons  analogiques et des associations apparemment arbitraires. Dans l’intention de se liquider, il repousse les limites du langage conventionnel et exploite une dimension lyrique au sein de son ouvrage narratif, en effectuant, dans le même processus, la constitution de sa genèse.
In this article we propose to explore the poetic features of Michel Leiris’ L’âge d’homme on the basis of a series of specific examples and attempt to inquire how the “I” is recorded in his autobiographical experimentation. Rejecting the classical model of autobiography, the author places the history of his personality within a framework formed by recurring images in which the games on lexicon, analogical connections and seemingly arbitrary associations intermingle. Aiming to erase himself, he pushes back the limits of conventional language and exploits a lyrical dimension within his narrative work, and in this process constitutes his genesis.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2023, 13; 131-142
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Auto)kreacje pamięci. Kilka uwag o "Matka odchodzi" Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Zdunik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607728.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Tadeusz Różewicz, Mother Departs, authobiographism, the autobiographical pact, palimpsest, memory, modernism
Tadeusz Różewicz, Matka odchodzi, autobiografizm, pakt autobiograficzny, palimpsest, pamięć, modernizm.
Opis:
The main topic of this paper is a book entitled Mother Departs (1999) by Tadeusz Różewicz – a kind of polyphonic palimpsest, a memoir (with narrative prose, poems, photographies, etc.). In this article, the author analyzes statuses of many “authors” and lyrical subjects in Różewicz’s works and verifies a hypothesis about autobiographism of this book (in Lejeune’s understanding). It is also shown that there is no one coherent subject (identical with the real author) and the texts are, at the same time, fictional and nonfictional. Therefore, it is regarded that Tadeusz Różewicz creates a kind of “unique genre” (a term by E. Balcerzan), which is a literary form of his memory processes. For this reason, its construction is unavailable for an external reader.
Tematem artykułu jest wspomnieniowy tom Matka odchodzi (1999) Tadeusza Różewicza – książka wyjątkowa, polifoniczna, palimpsestowa i niespójna. W pracy dokonano analizy obecnych w dziele podmiotów autorskich, a także zweryfikowano przeświadczenie o autobiograficzności tekstu (według terminologii Lejeuene’a). Lektura wykazała, iż w tomie Różewicza brak jednego, spójnego, równoznacznego z rzeczywistym autorem podmiotu mówiącego oraz że umieszczone w książce teksty mają często podwójny, zależny od kontekstu, status (fikcjonalny/niefikcjonalny). Uznano więc, że Różewicz tworzy swoisty „gatunek jednorazowy” (termin Balcerzana) – wyjątkowo intymny i nieprzejrzysty, będący zapisem jego procesu wspominania, a więc niejako (pod względem wglądu do jego konstrukcyjnych reguł) niedostępny zewnętrznemu czytelnikowi.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapiski biograficzne i historyczne Grzegorza ze Stawiszyna (1481-1540) oraz ich kontynuacja
Autorzy:
Zdanek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954984.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
16th century
University of Cracow
Cracow
Grzegorz of Stawiszyn
humanism
academic historical culture
autobiographical notes
historical notes
XVI wiek
Uniwersytet Krakowski
Kraków
Grzegorz ze Stawiszyna
humanizm
uniwersytecka kultura historyczna
zapiski autobiograficzne
zapiski historyczne
Opis:
Grzegorz ze Stawiszyna (1481-1540), filozof i teolog, był profesorem i trzykrotnym rektorem Uniwersytetu Krakowskiego, jednym z najważniejszych przedstawicieli humanizmu. Posiadał obszerną bibliotekę, którą darował uniwersytetowi. Pozostawił ciekawe zapiski autobiograficzne i historyczne, które obejmują wybrane wydarzenia z historii Polski i Krakowa z lat 1295-1540. Dodano do nich następnie dwie kontynuacje obejmujące wydarzenia z lat 1482-1552. Są one ważnym źródłem do dziejów kultury historycznej krakowskiego środowiska uniwersyteckiego. Artykuł zawiera ich krytyczną edycję.
Grzegorz of Stawiszyn (1481-1540), philosopher and theologian, was a professor and thrice the rector of the University in Cracow, one of the most important representatives of humanism. He owned a large library, which he donated to the University. He left interesting autobiographical and historical notes, which cover selected events from the history of Poland and Cracow during the years 1295-1540. Two continuations were later added to them, covering events from the years 1482-1552. They are an important source for the cultural history of the Cracow university circles. The paper contains their critical edition.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2020, 86; 187-216
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman autobiographique ou « biographie pour soi » ? Revenir de Jean Luc Raharimanana, ou la fin du commencement
Autobiographical Novel or “Biography for Oneself”? Jean Luc Raharimanana’s Revenir, or the End of the Beginning
Autorzy:
Zatorska, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021010.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
autobiographical novel
family relationships
biography for oneself
Raharimanana
Dominique Viart
Madagascar
Opis:
Instead of the cliché, “How can one be a Madagascan?,” I would suggest reversing the question, so, “How can one not be a Madagascan?”. But what would a Madagascan say constitutes being a Madagascan? The journey of the individual, marked by the awareness of a particular place – “La Grande Terre” for the inhabitants, the Red Island for foreigners − by his gestures and his beliefs, could take on an exemplary anthropological value, but under what conditions? Revenir (The Return), Raharimanana’s last and autobiographical novel (he was born in 1967), will provide the starting-point of our enquiry.Actually, Revenir is a fictionalized autobiography, since its hero, Hira, has a different name from that of the author. Or one could call it a “Biography for oneself,” to use the terminology of Dominique Viart, who defines such a work as an “indirect autobiography” or a “biography as a method,” the indirectness corresponding here to the story of his father’s life; his father had hidden his early years (an unhappy childhood) and got his son unwittingly to take on the role of family chronicler, or of writer for the public at large. The end of the story thus becomes a beginning − the history of the parental relationships − which is told at the end of the narrative. All in order to demonstrate the inextricable intertwining of two destinies: that of the father and that of the son. Thus the “story of the filiation” becomes an “(auto)biographical work of fiction” and vice-versa. And there is a third subject (object) of the action, the history of Madagascar, for which both the father and the son are spokesmen.Translated by Mark Waddicor
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 367-376
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformations of linguistic forms in Anna Kamieńska’s work on Notatnik
Przekształcenia form językowych w pracach Anny Kamieńskiej nad „Notatnikiem”
Autorzy:
Zarzycka, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129696.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Notatnik
Anna Kamieńska
literatura dokumentu osobistego
proces twórczy
geneza literacka
autobiographical literature
creative process
literary origins
Opis:
This article is an attempt at answering the question about Anna Kamieńska editorial work on Notatnik. The discussion of the creative process applies to a manuscript fragment of the journal from the period 31 Oct 1971–15 Feb 1972, the work published in instalments in the 1970s in the W drodze periodical, and the book releases published in the 1980s. The analysis of editorial changes applies to selected linguistic forms. Those include, e.g., replacement of nouns with pronouns, diminutives with neutral forms or acronyms, questions with ascertainment, and the elimination of particles and first-person singular in verbs and pronouns. All of the listed interventions led to a shortening of passages and assigning them the nature of aphorisms.
Niniejszy artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, jak wyglądała praca redakcyjna Anny Kamieńskiej nad Notatnikiem. Spostrzeżenia na temat procesu twórczego czynione są na podstawie fragmentu rękopiśmiennego dziennika z okresu 31 X 1971–15 II 1972 oraz publikowanych w latach 70. odcinków dzieła na łamach czasopisma „W drodze” i wydanych w latach 80. książek. Analiza zmian redakcyjnych skupia się tu na wybranych formach językowych. Wśród nich możemy wyróżnić np. zamianę rzeczowników w zaimki, zdrobnień w formę neutralną lub skrót, pytania w twierdzenie, eliminację partykuł i osoby „ja” w czasownikach i zaimkach. Wszystkie wymienione zabiegi prowadzą do skrócenia zapisów, nadania im aforystycznego charakteru.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 311-354
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 186

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies