Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antropologia pedagogiczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Antropologiczne podstawy pedagogiki ks. Luigiego Giussaniego
Anthropological Foundations of Pedagogy of Don Luigi Giussani
Autorzy:
Tempesta, Marcello
Wójcik-Cifoletti, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180788.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pedagogical anthropology
desire
experience
relationship
meaning
antropologia pedagogiczna
pragnienie
doświadczenie
relacja
znaczenie
Opis:
* Artykuł oryginalny w języku włoskim pt. „Basi antropologiche della pedagogia di don Lugi Giussani” został opublikowany w Rocznikach Pedagogicznych 15(51) 2023, nr 1, s. 51-61 W podróży kulturowej Luigiego Giussaniego wymiar pedagogiczny i wymiar antropologiczny wydają się ze sobą ściśle powiązane. Pytanie o zasady i formy wychowania człowieka wiąże się ściśle z konstytutywnym i strukturalnym wymiarem osoby. Ludzkie doświadczenie wydaje się księdzu Giussaniemu nacechowane percepcją pierwotnej zależności i obecnością niewyczerpanej potrzeby sensu. Od tej świadomości musi wychodzić praca wychowawcza jako propozycja relacji zdolnej wprowadzić podmiot w odkrywanie własnego „ja” i podstawowych wymiarów świata. W oparciu o to podejście Giussani formułuje myśl wychowawczą, która podejmuje główne problemy pedagogiczne współczesnej epoki, rozważając je na nowo w oryginalny sposób: rozwój osoby, relacje między autorytetem a wolnością, doświadczenie, poznanie, złożoność, nihilizm.
* The original article "Basi antropologiche della pedagogia di don Lugi Giussani" was published in Roczniki Pedagogiczne, vol. 15, no. 1 (2023), pp. 51-61. In Luigi Giussani’s cultural path, the pedagogical and anthropological dimensions appear intimately connected: the questioning of the principles and forms of human education is closely related to that of the constitutive and structural dimensions of the person. Human experience appears to Giussani to be characterized by the perception of an original dependence and by the presence of an inexhaustible need for meaning: from this awareness the work of education must begin, as the offering of a relationship capable of introducing the subject to the discovery of his own self and of the fundamental dimensions of the world. Based on this approach, Giussani formulates an educational thought that addresses the main pedagogical issues of the contemporary era, rethinking them in an original way: growth of the person, relationship between authority and freedom, experience, knowledge, complexity, nihilism.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2023, 15, 1; 63-73
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Basi antropologiche della pedagogia di don Luigi Giussani
Anthropological Foundations of Pedagogy of Don Luigi Giussani
Antropologiczne podstawy pedagogiki ks. Luigiego Giussaniego
Autorzy:
Tempesta, Marcello
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180787.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia pedagogiczna
pragnienie
doświadczenie
relacja
znaczenie
pedagogical anthropology
desire
experience
relationship
meaning
Antropologia Pedagogica
Desiderio
Esperienza
Rapporto
Significato
Opis:
Nel percorso culturale di Luigi Giussani la dimensione pedagogica e la dimensione antropologica appaiono intimamente connesse: l’interrogativo sui principi e sulle forme dell’educazione umana è strettamente correlato a quello sulle dimensioni costitutive e strutturali della persona. L’esperienza umana appare a Giussani caratterizzata dalla percezione di una originaria dipendenza e dalla presenza di un inesauribile bisogno di significato: da questa consapevolezza deve partire l’opera educativa, come offerta di un rapporto capace di introdurre il soggetto alla scoperta del proprio io e delle dimensioni fondamentali del mondo. Sulla base di questa impostazione, Giussani formula un pensiero educativo che affronta le principali questioni pedagogiche dell’epoca contemporanea, ripensandole in maniera originale: crescita della persona, relazione tra autorità e libertà, esperienza, conoscenza, complessità, nichilismo.
W podróży kulturowej Luigiego Giussaniego wymiar pedagogiczny i wymiar antropologiczny wydają się ze sobą ściśle powiązane. Pytanie o zasady i formy wychowania człowieka wiąże się ściśle z konstytutywnym i strukturalnym wymiarem osoby. Ludzkie doświadczenie wydaje się księdzu Giussaniemu nacechowane percepcją pierwotnej zależności i obecnością niewyczerpanej potrzeby sensu. Od tej świadomości musi wychodzić praca wychowawcza jako propozycja relacji zdolnej wprowadzić podmiot w odkrywanie własnego „ja” i podstawowych wymiarów świata. W oparciu o to podejście Giussani formułuje myśl wychowawczą, która podejmuje główne problemy pedagogiczne współczesnej epoki, rozważając je na nowo w oryginalny sposób: rozwój osoby, relacje między autorytetem a wolnością, doświadczenie, poznanie, złożoność, nihilizm.
In Luigi Giussani’s cultural path, the pedagogical and anthropological dimensions appear intimately connected: the questioning of the principles and forms of human education is closely related to that of the constitutive and structural dimensions of the person. Human experience appears to Giussani to be characterized by the perception of an original dependence and by the presence of an inexhaustible need for meaning: from this awareness the work of education must begin, as the offering of a relationship capable of introducing the subject to the discovery of his own self and of the fundamental dimensions of the world. Based on this approach, Giussani formulates an educational thought that addresses the main pedagogical issues of the contemporary era, rethinking them in an original way: growth of the person, relationship between authority and freedom, experience, knowledge, complexity, nihilism.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2023, 15, 1; 51-61
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Didactique et Sociologie, deux sciences pour appréhender le rapport aux savoirs de lapprenant
Didactics and Sociology, Two Sciences to Apprehend the Relationship with Knowledge of the Learner
Dydaktyka i socjologia, dwie nauki mające na celu uchwycenie relacji z wiedzą ucznia
Autorzy:
Nafti-Malherbe, Caterine
Jurado, Marie-Laure
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811404.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dydaktyka
socjologia
wiedza
umiejętności
dyscyplinarne rekompozycje
antropologia pedagogiczna
didactics
sociology
knowledge
disciplinary-recomposition
pedagogical
anthropology
Opis:
Pisząc ten artykuł, staramy się wykazać, że związek między dydaktyką a socjologią może zmniejszyć nierówności edukacyjne. Uważamy, że musimy zerwać z podziałem różnych nauk, aby przejść do wspólnej wiedzy. Ta nowa wiedza naukowa będzie szczególnie przydatna we Francji do ograniczenia niepowodzeń szkolnych ze względu na heterogeniczność uczniów, aby uwzględniając wiedzę jako fakt społeczny, przyczynić się wraz ze specjalistami dydaktyki do integracji w transpozycji dydaktycznej osobistego związku ucznia z wiedzą. Transpozycja dydaktyczna i stosunek do wiedzy odsyłają nas do antropologii przedmiotu.
With this article we aim to demonstrate that the link between didactics and sociology could reduce inequalities at school. We think we must break up with the partition between the different sciences and move towards a mutualised knowledge. This new scientific knowledge will contribute, particularly in France, to reduce school failure due to the heterogeneity between the pupils, to take into account knowledge as a social fact and doing so contribute with the didacticians to integrate in the didactic transposition the personal relationship of the learner to knowledge. The didactic transposition and the relationship to knowledge refer us to an anthropology of the subject.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2018, 10(46), 2; 49-59
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie pracy – antropologia oraz aksjologia osobistych i społecznych relacji w perspektywie rozwoju człowieka
Experience of Work – Anthropology and Axiology of Personal and Social Relations from the Vantage Point of Human Development
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198509.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
antropologia pedagogiczna
ethos pracy
osobisty rozwój człowieka
alienacja
wartości
dialog
przyjemność
pedagogical anthropology
ethos of work
personal human development
alienation
values
dialogue
pleasure
Opis:
Autorka wychodzi z założenia, że konstytutywne dla doświadczeniasensu wykonywanej pracy jako rodzaju aktywności człowieka ukierunkowanej na dobro publiczne jest doświadczenie dobra osobistego. Ono bowiem w pierwszej kolejności pozwala na faktyczne realizowanie dobra wspólnego. Poczucie dobra osobistego zostaje zinterpretowane w kontekście holistycznej koncepcji człowieka, w której pozostaje on świadomy zachodzących w nim powiązań pomiędzy myślami, przeżyciami oraz towarzyszącymi im cielesnymi doznaniami. Jednocześnie też autorka zwraca uwagę, że samo doświadczenie pracy może być dla człowieka doświadczeniem rozwojowo pozytywnym oraz destruktywnym. O tym, jakie ono jest, decyduje ethos pracy, na który składają się zarówno warunki zewnętrzne, organizowane przez pracodawcę, jak i warunki osobowe, za które jest odpowiedzialny sam pracujący. Na poszczególnych etapach rozważań autorka korzysta między innymi z tekstów Józefa Tischnera, Martina Bubera i Aleksandra Lowena. Zwłaszcza studia tego ostatniego stały się podstawą do wskazania empirycznego wskaźnika poczucia dobra osobistego, jakim jest cielesna przyjemność towarzysząca zaangażowanemu wykonywaniu określonych pracą zawodową czynności.
The author assumes that experiencing personal good is constitutivefor the meaningfulness of performed professional work as a kind of human activity aimed at the public good. This is because personalgood experienced in the first place allows for the actual realization of the common good. The feeling of personal interest is interpreted in the context of the holistic concept of man, in which man remains conscious of the relationships between his thoughts, experiences and accompanying bodily sensations. At the same time the author points out that the experience of work may be either developmentally positive or destructive. It depends on the ethos of work, which comprises both external conditions, organized by the employers, and personal conditions, which are the responsibility of the employees themselves. In various parts of the text the author draws on the ideas of such authors as Jozef Tischner, Martin Buber and Alexander Lowen. Especially the studies of Lowen were the basis of pinpointing the empirical indicator of the sense of personalgood, which is the sensual pleasure accompanying the engaged performance of the activities determined by your professional work.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 11-29
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogical Anthropology as Existential Risk Prevention: A Critical Take on the Techno-Progressive Discourses of Artificial General Intelligence and Moral Enhancement
Pedagogiczna antropologia jako prewencja ryzyka egzystencjalnego – krytyczne ujęcie techno-progresywnych dyskursów wokół sztucznej inteligencji i moralnego ulepszenia
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448621.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
existential risk
Artificial General Intelligence
moral enhancement
technology
pedagogical anthropology
techno-progressive discourse
ryzyko egzystencjalne
Ogólna Sztuczna Inteligencja
ulepszenie moralne
technologia
antropologia pedagogiczna
dyskurs techno-progresywny
Opis:
The article undertakes the problem of AGI (Artificial General Intelligence) research with reference to Nick Bostrom’s concept of existential risk and Ingmar Persson’s/Julian Savulescu’s proposal of biomedical moral enhancement from a pedagogical-anthropological perspective. A major focus will be put on the absence of pedagogical paradigms within the techno-progressive discourse, which results in a very reduced idea of education and human development. In order to prevent future existential risks, the techno-progressive discourse should at least to some extent refer to the qualitative approaches of humanities. Especially pedagogical anthropology reflects the presupposed and therefore frequently unarticulated images of man within the various scientific disciplines and should hence be recognized as a challenge to the solely quantitative perspective of AGI researches and transhumanism. I will argue that instead of forcing man to adapt physically to artificial devices, as the techno-progressive discourses suggest, the most efficient way of avoiding future existential risks concerning the relationship between mankind and highly advanced technology would be—as John Gray Cox proposes—making AGIs adopt crucial human values, which would integrate their activity into the social interactions of the lifeworld (Lebenswelt).
Artykuł podejmuje problematykę badań nad ogólną sztuczną inteligencją (OSI) w odniesieniu do koncepcji ryzyka egzystencjalnego Nicka Bostroma oraz propozycji moralnego ulepszenia człowieka Ingmara Perssona i Juliana Savulescu z perspektywy pedagogiczno-antropologicznej. Główny nacisk zostanie położony na nieobecność paradygmatu pedagogicznego w dyskursie techno-progresywnym, co wiąże się z bardzo ograniczoną ideą edukacji i rozwoju ludzkiego. Aby móc zapobiec przyszłym ryzykom egzystencjalnym, dyskurs techno-progresywny powinien przynajmniej w jakimś stopniu odnieść się do jakościowego podejścia humanistyki. Antropologia pedagogiczna jest tą dziedziną wiedzy, która w szczególności podejmuje refleksję nad z góry przyjmowanymi i przez to często niewyartykułowanymi obrazami człowieka, funkcjonującymi w obrębie rozmaitych dyscyplin naukowych, i to właśnie ona powinna z tego powodu być postrzegana jako wyzwanie dla wyłącznie ilościowej perspektywy badań nad OSI i transhumanizmem. Będę argumentować, iż zamiast zmuszać człowieka do fizycznej adaptacji do sztucznych urządzeń, jak to sugerują dyskursy techno-progresywne, najbardziej skuteczna droga uniknięcia przyszłego ryzyka egzystencjalnego wynikającego z relacji między człowiekiem a wysoko rozwiniętą technologią mogłaby polegać – jak proponuje John Gray Cox – na sprawieniu, aby OSI przyjęła podstawowe wartości humanistyczne, które zintegrowałyby jej aktywność w społecznych interakcjach zachodzących w obrębie świata życia (Lebenswelt).
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 1; 73-101
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia edukacji, etnografia szkoły czy antropologia pedagogiczna? W stronę nowej formuły badań nad zróżnicowaniem kulturowym i edukacją
Anthropology of education, ethnography of school or pedagogical anthropology? Towards a new formula of research on cultural diversity and education
Autorzy:
Drozdowicz, Jarema
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
antropologia edukacji
antropologia pedagogiczna
etnografia edukacyjna
etnografia szkoły
różnorodność kulturowa
pedagogika dla cudzoziemców
edukacja międzykulturowa
anthropology of education
pedagogical anthropology
educational ethnography
ethnography of school
cultural diversity
pedagogy for foreigners
intercultural education
Opis:
This paper attempts to deliver a reconstruction in historical terms of anthropology of education and the ethnographic research on the relation between culture and upbringing. This aims is being realized through comparison of the theses and concepts found in diverese schools and research traditions that had grown out of different paradigms. In this case the main issue of that comparison is the anglosaxon and German tradition. This enables in a large extent to draw the main theoretical and methodological presented by anthropology of education in the past, as well it presents today in a more global context.
Niniejszy tekst stanowi próbę rekonstrukcji historycznej nurtu antropologii edukacji i etnograficznych badań nad związkiem kultury i wychowania. Cel ten realizowany jest poprzez porównanie tez i koncepcji realizowanych w obrębie różnych szkół i tradycji badawczych wyrosłych w odrębnych kręgach paradygmatycznych. W tym przypadku najważniejszym przedmiotem porównania jest tradycja anglosaska i niemiecka. Zestawienie takie pozwala bowiem w znaczniej mierze określić główne założenia teoretyczno-metodologiczne, jakie antropologia edukacji przedstawiała w przeszłości, jak i przedstawia obecnie, czyniąc to już w kontekście globalnym.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2018, 11; 65-89
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia pedagogiczna i (między)kulturowa jako samodzielna dziedzina stworzona przez Konstantego Uszyńskiego
Pedagogical and (inter)cultural anthropology as an independent discipline created by Konstanty Uszynski
Autorzy:
Harbatski, Andrei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956290.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
antropologia pedagogiczna
Konstanty Uszyński
indywiduum człowieka
antropologiczne uzasadnienie pedagogiki
teoretyczne podstawy antropologii pedagogicznej
edukacja międzykulturowa
pedagogical anthropology
Konstantin Ushinsky
the person’s individuality
theoretical fundamentals of pedagogical anthropology
intercultural education
Opis:
Antropologia pedagogiczna jako określona dziedzina nauki zaczęła kształtować się w XIX wieku. Filozofowie i pedagodzy z różnych państw zaczęli wypowiadać się na temat roli antropologii pedagogicznej w nauczaniu i wychowaniu i opracowywać ją jako samodzielną dziedzinę wiedzy filozoficznej i pedagogicznej. W Niemczech opracowaniem antropologii pedagogicznej jako samodzielnej dziedziny wiedzy zajmował się Karl Schmidt (1819–1864) wraz ze swoimi uczniami, a w Rosji – Konstanty Uszyński (1823–1870), również wspólnie ze swoimi uczniami. W istocie były to dwie szkoły, które nie zawsze wiedziały o swoim istnieniu i pracowały samodzielnie. Aktualnie w antropologii pedagogicznej istnieje dość duża liczba jej definicji, a także punktów widzenia, jeżeli chodzi o metodologię i metody badawcze. Jeżeli uwzględnimy badania antropologów przeprowadzone w Anglii, Francji, Rosji, USA i Niemczech, to możemy wyróżnić kilka podejść dotyczących definicji antropologii pedagogicznej. Antropologia pedagogiczna rozpatrywana jest jako: 1. metodologia nauk o wychowaniu i jako swoista podstawa pedagogiki ogólnej, do której wchodzą wyniki wiedzy naukowej na temat człowieka w procesie wychowania; 2. jednolita i systemowa wiedza o człowieku wychowywanym i wychowującym i jako samodzielny kierunek o nauczaniu; 3. jako integracyjna nauka o człowieku – podmiocie i przedmiocie kształcenia; 4. jako nauka uogólniająca różnorodną wiedzę o człowieku – podmiocie wychowania, co z kolei wymaga określenia jej metod, przedmiotu, podmiotu, celów i zadań; 5. antropologia pedagogiczna i międzykulturowa, która systematyzuje i podsumowuje cały system wiedzy, umożliwiający regulowanie zarówno problemu Ja, jak i problemu współzależności Ja z innymi Ja oraz pracę w systemie „człowiek–człowiek”.
Pedagogical anthropology as a distinct research field began to take shape in the 19th century. Philosophers and educators in different countries began to speak about the role of pedagogical anthropology in education and upbringing and develop it as an independent branch of philosophical and pedagogical knowledge. In Germany Karl Schmidt (1819–1864) with his pupils and in Russia Konstantin Ushinsky (1823–1870) with his pupils were engaged in the development of pedagogical anthropology as an independent branch of knowledge. In fact, they were two schools, which did not always know about each other and worked on their own. Today there are a sufficiently large number of definitions of pedagogical anthropology as well as points of view on methodology and methods of research. If the studies of anthropologists carried out in England, France, Russia, the USA and Germany are taken into account, it is possible to single out several approaches concerning the definition of pedagogical anthropology. Pedagogical anthropology is considered to be 1) the methodology of sciences about upbringing and a kind of basis of general pedagogy, which includes scientific results of knowledge about the man in the course of upbringing; 2) complete and systematic knowledge about an educated and educating person and as an independent area about education; 3) an integrative science about the man as a subject and object of education; 4) the science generalizing diverse knowledge about the man as a subject of upbringing, and it in its turn demands the definition of its methods, subject, object, aims and tasks; 5) the science systematizing and generalizing the whole system of earlier acquired knowledge of the future specialist, who will have not only to know and control the problem “I”, but the problem of correlation of this “I” with the “I” of others, as well as to work in the “man-man” system.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2018, 8, 1; 63-75
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man as a subject of cognition in the perspective of pedagogical anthropology - Georgy Shchedrovitsky’s anthropological ideas and searches
Autorzy:
Harbatski, Andrei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878256.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
antropologia pedagogiczna
natura ludzka
reorganizacja
treści kształcenia
wychowanie
badania naukowe
metodologia
nauka
logika
nauczyciel
edukacja międzykulturowa
pedagogical anthropology
human nature
reorganization
content of education
upbringing
research
methodology
science
logic
teacher
younger generation
intercultural education
Opis:
Aktualnie antropologia pedagogiczna staje się integralną dyscypliną w procesie edukacyjnym. Człowiek jest badany z punktu widzenia historii i kultury, w okresie przemian politycznych i ekonomicznych oraz na każdym poziomie rozwoju społecznego. Współczesny świat jest niezwykle różnorodny i niejednoznaczny. Narastają nierówności społeczne na wszystkich poziomach, rośnie liczba ubogich, pojawiły się nowe światowe problemy migracji i uchodźców. Zobowiązuje to również antropologię pedagogiczną, aby pomagała pedagogom w szybkim i skutecznym rozwiązywaniu palących problemów związanych z edukacją i wychowaniem. Artykuł pokazuje, jak prace naukowe rosyjskiego filozofa Jerzego Szczedrowickiego mogą pomóc współczesnej antropologii pedagogicznej. Podano ogólną ocenę wkładu J. Szczedrowickiego w rozwój antropologii pedagogicznej i zwrócono uwagę na aktualność praktyk naukowych naukowca, które nie straciły aktualnie na znaczeniu i mogą być wykorzystywane zarówno w pedagogice, antropologii pedagogicznej, jak i edukacji międzykulturowej.
Contemporary pedagogical anthropology is becoming an integral discipline in the educational process. The man is studied from the standpoint of history and culture, in the period of political and economic changes as well as at each level of social development. The modern world is extremely diversified and ambiguous. Social inequality at all levels is growing, the number of the poor is increasing, new world problems of migration and refugees have emerged. This calls for pedagogical anthropology to help pedagogics to solve pressing problems of education and upbringing quickly and effectively. The article shows how scientific works by the Russian philosopher George Schedrovitsky can help modern pedagogical anthropology. The general assessment of G. Schedrovitsky’s contribution to the development of pedagogical anthropology is given and the attention is paid to the relevance of scientific practices of the scientist which have not lost their importance today and can be used both in pedagogics and pedagogical anthropology.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2021, 15, 2; 91-102
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies