Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "afekt pozytywny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Jak ludzie pamiętają ból. Rola czynników sytuacyjnych i emocjonalnych
How People Remember Pain: The Role of Situational and Emotional Factors
Autorzy:
BAJCAR, Elżbieta A.
BĄBEL, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046925.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ból, lęk, negatywny afekt, odroczenie, pamięć, pozytywny afekt
anxiety, memory, negative affect, pain, positive affect, recall delay
Opis:
Coraz więcej danych dowodzi, że pamięć bólu ulega zniekształceniom. Wyniki niektórych badań wskazują, że zarówno ból przewlekły, ostry, jak i wywoływany eksperymentalnie pamiętany jest jako silniejszy niż był doświadczany. Z drugiej jednak strony kilka badań wykazało, że ból ostry i eksperymentalny może być także pamiętany jako słabszy. Inne dane wskazują na brak różnic między pamiętanym a rzeczywistym bólem przewlekłym, ostrym i eksperymentalnym. Dotychczasowe badania dowodzą, że na pamięć bólu wpływa wiele czynników, w tym średnia siła bólu rzeczywiście odczuwanego, najsilniejszy i ostatni epizod bólu, czas, jaki upłynął od doświadczenia bólu do jego odpamiętania oraz siła bólu odczuwana w momencie przypominania. Do czynników psychologicznych, które mogą być powiązane z pamięcią bólu należą: oczekiwania dotyczące bólu, negatywny afekt, stan i cecha lęku, stres i skłonność do katastrofizowania. Niniejszy artykuł podsumowuje wyniki serii badań przeprowadzonych przez Zespół Badania Bólu z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, które miały na celu odpowiedzieć na pytania, dlaczego rezultaty dotychczasowych badań są tak zróżnicowane, a także określić, jakie czynniki wpływają na pamięć bólu. Do najważniejszych i najbardziej nowatorskich wyników zaliczyć należy stwierdzenie, że na pamięć bólu wpływa znaczenie i wartość afektywna doświadczenia bólu wraz z odkryciem, że nie tylko negatywny, ale także pozytywny afekt mają wpływ na pamięć bólu. Rezultaty te mają ważne implikacje zarówno dla badań klinicznych, jak i dla praktyki klinicznej.   Artykuł został przygotowany w ramach realizacji projektu badawczego nr 2016/23/B/HS6/03890 finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.
There is growing evidence that people may not remember pain accurately. Some studies have shown that recalled chronic, acute, and experimental pain is exaggerated. However, a few studies have demonstrated that recalled acute and experimental pain may be underestimated. Additional data shows that past chronic, acute, and experimental pain may be remembered accurately. Previous studies have found that many factors may influence the memory for pain, including the mean pain intensity that is experienced, the peak and the end of pain, the length of delay between the pain experience and its recall, and current pain during pain recall. Psychological factors that may be related to the memory for pain include pain expectations, negative affect, state and trait anxiety, distress, and pain catastrophizing. This article summarizes the results of a series of studies conducted by the Pain Research Group from the Institute of Psychology of the Jagiellonian University aimed to answer the question why previous findings are so diverse and to identify factors influencing the memory of pain. The most important and novel results of these studies include the finding that memory of pain is influenced by the meaning and affective value of the pain experience together with the finding showing that the memory of pain is influenced not only by negative affect, but also by positive affect. These results may have important implications for both clinical research and clinical practice.   The article is part of a research project no. 2016/23/B/HS6/03890 funded by the National Science Centre, Poland.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 4 (120); 125-138
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forgiveness and Mental Health Variables among Psychotherapy Outpatients
Związek między przebaczeniem a wskaźnikami zdrowia psychicznego wśród uczestników psychoterapii
Autorzy:
Mróz, Justyna
Kaleta, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111941.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
forgiveness
mental health
positive affect
negative affect
satisfaction with life
psychotherapy
przebaczenie
zdrowie psychiczne
pozytywny afekt
negatywny afekt
satysfakcja z życia
psychoterapia
Opis:
High cost of mental health problems to societies requires searching for factors that may have salutary effect on psychological health. Forgiveness might be one of such variables. Although empirical studies of forgiveness and mental health have been increasingly undertaken, there is a deficiency in examining the connections in clinical samples. The aim of the present research was to explore the relationships between multidimensional disposition to forgive and mental health variables, such as positive and negative affect and satisfaction with life, among outpatient psychotherapy participants in comparison to untreated individuals. The study included 137 respondents,68 of whom were outpatients and 69 the controls. The Heartland Forgiveness Scale, the Positive and Negative Affect Schedule and the Satisfaction with Life Scale were used. The results showed no differences in forgiveness between the treatment and control group but revealed poorer mental health (lower positive affect and satisfaction with life, and higher negative affect) in outpatients. In the outpatients sample, positive associations between forgiveness and affect and life satisfaction were significantly stronger than in the controls. The findings suggest that treated individuals have more to gain through forgiveness than untreated ones.
Wysokie koszty, jakie ponoszą społeczeństwa z powodu problemów zdrowia psychicznego, stawiają przed badaczami zadanie poszukiwania czynników mających korzystne działanie. Jednym z takich czynników może być przebaczenie. Badania dotyczące związków między przebaczeniem a zmiennymi zdrowia psychicznego stają się coraz częstsze, lecz nadal istnieje wyraźny niedobór analiz w grupach klinicznych. Celem prezentowanych badań była eksploracja związków między przebaczeniem dyspozycyjnym w ujęciu wielowymiarowym a takimi wskaźnikami zdrowia psychicznego, jak pozytywny i negatywny afekt oraz satysfakcja z życia wśród uczestników psychoterapii w porównaniu z grupą kontrolną. W badaniu wzięło udział 137 osób, spośród których 68 uczestniczyło w psychoterapii ambulatoryjnej, a pozostałe 69 stanowiło grupę kontrolną. Zastosowano Skalę Przebaczenia Heartland Forgiveness Scale (HFS), Skalę Uczuć Pozytywnych i Negatywnych (SUPIN) oraz Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS). Wyniki wskazują na brak istotnych różnic między badanymi grupami w poziomie przebaczenia, ale ujawniają gorsze wskaźniki zdrowia psychicznego (niższy pozytywny afekt i satysfakcja z życia oraz wyższy afekt negatywny) u uczestników psychoterapii. Pozytywne związki między przebaczeniem a afektem i satysfakcją z życia były istotnie silniejsze u osób biorących udział w terapii niż w populacji ogólnej. Uzyskane rezultaty sugerują, że osoby z grupy klinicznej mogą poprzez przebaczenie uzyskać więcej w zakresie zdrowia psychologicznego niż osoby z grupy nieklinicznej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 145-159
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikty praca−rodzina i rodzina−praca a zdrowie: ochronna rola zaangażowania i zadowolenia z pracy
Work–family and family–work conflicts and health: the protective role of work engagement and job-related subjective well-being
Autorzy:
Zalewska, Anna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085438.pdf
Data publikacji:
2020-01-20
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
konflikty praca–rodzina i rodzina–praca
zaangażowanie w pracę
satysfakcja z pracy
afekt pozytywny
i negatywny w pracy
mediator
moderator
work–family and family–work conflicts
work engagement
job satisfaction
positive and negative affect at work
Opis:
WstępCelem badania była analiza relacji pomiędzy konfliktami praca−rodzina (KPR) i rodzina−praca (KRP) a zdrowiem z uwzględnieniem zmiennych, które mogą regulować (mediować lub moderować) te relacje: zaangażowania w pracę i zadowolenia z niej (satysfakcja z pracy, afekt pozytywny – AP i afekt negatywny – AN w pracy).Materiał i metodyBadaniu poddano 114 pracowników (31,6% mężczyzn) w wieku 25–55 lat (M = 35,4, SD = 7,4), którzy wypełnili zestaw kwestionariuszy: Konflikty: praca–rodzina i rodzina–praca, Kwestionariusz Utrecht Work Engagement Scale (UWES-17), Skala afektu w pracy, Skala satysfakcji z pracy, Ogólny kwestionariusz zdrowia GHQ-28.WynikiZwiązki między zmiennymi były zgodne z oczekiwaniami z wyjątkiem nieistotnej korelacji KRP a zdrowie. Modele zależności (oddzielnie dla KRP i KPR) testowane w analizach modelowania równań strukturalnych (SEM) były bardzo dobrze dopasowane do danych. Silniejsze konflikty były predyktorami silniejszego AN, a poprzez AN pośrednio predyktorami większych problemów zdrowotnych. Ze wzrostem konfliktów słabło także zaangażowanie w pracę – wraz z nim spadały satysfakcja z pracy i AP, a z kolei z ich spadkiem wzrastały AN i problemy zdrowotne. Jednak pośrednie korzystne efekty zaangażowania na zdrowie były większe niż pośrednie efekty konfliktów – ze wzrostem zaangażowania wzrastały satysfakcja z pracy i AP, a z ich wzrostem obniżały się afekt negatywny i problemy zdrowotne. Bezpośrednimi predyktorami zdrowia były AP (osłabiał problemy, tj. wzmacniał zdrowie) i AN (zwiększał problemy, tj. osłabiał zdrowie) oraz interakcja KPR i zaangażowania w pracę.WnioskiWyniki potwierdzają, że relacje KRP/KPR a zdrowie są złożone i pośredniczone przez zaangażowanie w pracę i zadowolenie z niej. Pokazują także, że większe zaangażowanie sprzyja zadowoleniu z pracy i pośrednio wzmacnia zdrowie. Dodatkowo jego wysoki poziom jest buforem dla bezpośrednich niekorzystnych efektów KPR na zdrowie. Zwiększanie zaangażowania w pracę w obliczu silnych konfliktów, zwłaszcza KPR, może być pomocne w zapobieganiu ich negatywnym skutkom dla zdrowia.
BackgroundThe aim of this study was to analyze the relationships between work–family conflict (WFC) and family–work conflict (FWC) and mental health, considering variables that can regulate (mediate or moderate) these relationships: work engagement and job-related subjective well-being (job satisfaction, positive – PA and negative – NA affects at work).Material and MethodsA total of 114 employees (31.6% of whom were men), aged 25–55 (M = 35.39, SD = 7.42), completed a set of questionnaires in the Polish version: Work–Family Conflict and Family–Work Conflict, Utrecht Work Engagement Scale (UWES-17), Job Affect Scale, Job Satisfaction Scale, and General Health Questionnaire GHQ-28.ResultsRelations between all variables were consistent with expectations, besides an insignificant FWC–health correlation. The models of relationships (designed separately for WFC and FWC) tested in SEM analyses were very well-fitted to data. Each conflict positively predicted NA and, through NA, it also indirectly predicted health troubles. Each conflict also predicted negatively work engagement and, through it, it indirectly affected job satisfaction and PA, then indirectly NA and health troubles. However, the beneficial indirect effect of engagement on health was stronger than the indirect WFC/FWC effect – higher work engagement predicted higher job satisfaction and PA, which in turn predicted negatively NA and health troubles. Mental health was directly predicted by PA (it decreased problems, i.e., enhanced health) and NA (it increased problems, i.e., weakened health), and additionally by the WFC and work engagement interplay.ConclusionsThe obtained results confirm that FWC/ WFC–health relationships are complex and mediated by work engagement and job-related SWB dimensions. They also show that higher work engagement increases job-related SWB and indirectly enhances mental health. Additionally, its high level is a buffer of direct adverse effects of WFC on health. Increasing work engagement in the context of high FWC, and especially WFC, can be helpful in preventing their negative effects on health.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 1; 33-46
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies