Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "actress" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Storie di emancipazione: Virginia Ramponi Andreini (1583–1631) dal suocero al marito
Emancipation Stories: Virginia Ramponi Andreini (1583–1631) from Her Father-in-Law to Her Husband
Autorzy:
Besutti, Paola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446558.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
actress
female singers
opera
emancipation
law
attrici
cantanti donne
emancipazione
diritto
Opis:
Numerous notarial deeds are kept in the State Archive of Mantua, involving some of the most famous comedians of the 17 th century. Piermaria Cecchini (Frittellino); Francesco Andreini and his sons Domenico and Giacinto; Giovan Battista (Lelio) with his son Pietro Enrico; Tristano Martinelli; and others used notaries for wills, sales contracts, debt reduction, inventories of assets, and dowries. Some of these documents also involve the women of the Andreini family: Lavinia (sister Fulvia), Caterina (perhaps sister Clarastella), Virginia Ramponi Andreini (Florinda). In particular, an emancipation deed (1620) indirectly affected Virginia (Genoa, 1583? – before 17 November 1631), the first wife of Giovan Battista Andreini. On the basis of document analysis, two perspectives are explored: Virginia’s peculiar contribution to the activities of the family, also from an economic point of view; and the status of women with regards to emancipation, which must be understood from a legal point of view that was patriarchal and defensive of property. The article thus becomes an opportunity to reflect, starting from Virginia but gazing even beyond, on the condition of women who were active in the theatrical and musical world between jurisprudence, artistic professions, economic heritage, and daily life. In conclusion, through some selected examples (the concerto delle dame of Ferrara, Adriana Basile, Margherita Salicola, Antonia Merighi), the theme of emancipation throughout the 17 th century is analysed, a period when women singers successfully populated the new operatic market. As the law remained unchanged, these women experimented with different strategies to protect their own person and assets.
Nell’archivio di stato di Mantova sono conservati numerosi atti notarili, che coinvolgono alcuni fra i più famosi comici del Seicento. Piermaria Cecchini (Frittellino), Francesco Andreini e i suoi figli Domenico e Giacinto, Giovan Battista (Lelio) con suo figlio Pietro Enrico, Tristano Martinelli e altri, ricorsero ai notai per i loro testamenti, contratti d’acquisto e vendita, liberazione da crediti, inventari di beni e doti. Alcuni di quegli atti interessano anche i membri femminili della famiglia Andreini: Lavinia (suor Fulvia), Caterina (forse suor Clarastella), Virginia Ramponi Andreini (Florinda). In particolare, un atto di emancipazione (1620) toccò indirettamente Virginia (Genova, 1583 – ?, ante 17 novembre 1631), prima moglie di Giovan Battista Andreini. Sulla base dell’analisi del documento, vengono trattate due prospettive: il peculiare contributo di Virginia alle attività della famiglia anche sotto il profilo economico; lo stato delle donne nei confronti dell’emancipazione, intesa sotto il profilo giuridico che era patriarcale e difensivo dei patrimoni. Il documento diviene quindi occasione per riflettere, partendo da Virginia ma spingendo poi lo sguardo oltre, sulla condizione delle donne attive nel mondo teatrale e musicale fra giurisprudenza, professioni artistiche, patrimoni economici e vita quotidiana. In conclusione, attraverso alcuni selezionati esempi (il concerto delle dame di Ferrara, Adriana Basile, Margherita Salicola, Antonia Merighi), il tema dell’emancipazione viene osservato in tutto il Seicento, quando le cantanti donne popolavano il nuovo mercato operistico con successo, anche economico. Poiché la legge era rimasta invariata, esse sperimentarono diverse strategie per tutelare la propria persona e i propri patrimoni.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 65-83
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Śląska jako Hedda Gabler
Aleksandra Śląska as Hedda Gabler
Autorzy:
Cebera, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955682.pdf
Data publikacji:
2014-11-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Teatr Telewizji, aktorka Ibsenowska, adaptacja telewizyjna, teatr tradycyjny, trans-formacja aktorska
TVP Theatre, Ibsen’s actress, TV adaptation, traditional theatre, actor’s transformation
Opis:
The article focuses on an analysis of Aleksandra Śląska acting in TVP Theatre play Hedda Gabler (1974) directed by Jan Świderski. By taking part in this artistic undertak-ing, the actress joined the circle of outstanding Ibsen’s actors such as: Karol Adwen-towicz, Irena Solska, Anna Gostyńska or Wanda Siemaszkowa. Śląska, who played gen-eral’s daughter, was prepossessed by character’s ambiguity, intellectual and personal cu-riousness. The actress also saw the timeliness of Ibsen’s drama in regards to emancipa-tion of emotions. Świderski adapted the play written in 1890, referring to an idea of the traditional theater. He perfectly projected the elements of scenography and props, rele-vant from actor’s transformation point of view. Moreover, the director often used a character setup typical for stage theatre – facing forwards to the camera and backwards to the interlocutor. The author of this article points out both perfect changes to Ibsen’s text and the actress’ utilization of interpretation strategy – restrained and hushed play. By nuances, transmitted through an all seeing eye of the camera, she creates an internally rich character.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2014, 12; 93-105
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maski Aleksandry Śląskiej
Aleksandra Śląska’s Masks
Autorzy:
Cebera, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36124148.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksandra Śląska
aktorka
teatr polski
Teatr Telewizji
film polski
polska szkoła słuchowiska
polska szkoła dubbingu
Teatr Ateneum
Aleksandra Slaska
actress
Polish theatre
Television Theatre
Polish film
Polish school of radio play
Polish school of dubbing
Ateneum Theatre
Opis:
Artykuł bada dorobek artystyczny Aleksandry Śląskiej (1925–1989), aktorki teatralnej i filmowej, którą zapamiętano głównie jako specjalistkę od ról Niemek i arystokratek. Pokazuje okoliczności powstania tego stereotypu i rozbija go poprzez prezentację jej mniej znanego oblicza zawodowego. Zawiera analizę szerokiego wachlarza zróżnicowanych portretów kobiecych w jej wykonaniu, od kreacji w Niemcach Kruczkowskiego, przez rolę tytułową w Martwej królowej Montherlanta i Blanche w Tramwaju zwanym pożądaniem Williamsa, po ciekawe wcielenia komediowe, jak Elwira w Mężu i żonie Fredry. Śląska należała do pokolenia kształtującego polską kulturę w latach PRL-u i rozwijającego nowe media. Współtworzyła polską szkołą słuchowiska, polską szkołą dubbingu oraz Teatr Telewizji. Mitowi chłodnej, nieprzystępnej aktorki przeciwstawiono wizerunek wszechstronnie utalentowanej interpretatorki, wnikliwie studiującej złożoność ludzkiej natury, kobiety teatru realizującej się na wielu artystycznych polach.
This article covers the artistic achievements of Aleksandra Śląska (1925–1989), a Polish theatre and film actress remembered mainly for her portrayals of German women and aristocrats.The author focuses on the emergence of this typecasting of Śląska and counters it with a discussion of her less known professional image. The article offers an analysis of a wide array of Śląska’s diverse roles, from a part in Leon Kruczkowski’s drama Niemcy (Germans), through the title role in Henry de Montherlant’s La Reine morte and Blanche in A Streetcar Named Desire, to successful appearances in comedies, such as Elwira in Aleksander Fredro’s Mąż i żona (Man and Wife). The author shows that Śląska’s generation shaped Polish culture under the People’s Republic and contributed to the development of new media. Śląska co-created the Polish school of radio play, Polish school of dubbing, and Television Theatre. The article juxtaposes the myth of a cold, unapproachable actress with the image of a multi-talented interpreter exploring the complexity of human nature, a woman of the theatre active in a number of different areas. (Transl. Z. Ziemann)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 3; 105-132
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irena Ładosiówna - aktorka Polskiego Teatru w Stanisławowie i dziennikarka "Kuriera Stanisławowskiego" (1933-1936)
Irena Ładosiówna - Actress of Polish Theatre in Stanisławów and Journalist of "Stanisławów Courier" (1933-1936)
Ірена Ладось – актриса Польського театру в Станіславові та журналістка “Станіславського кур’єра” (1933-1936)
Autorzy:
Ciwkacz, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048626.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ірена Ладось
театр
актриса
режисер
журналістка
Irena Ładosiówna
teatr
aktorka
reżyser
dziennikarka
theatre
actress
director
journalist
Opis:
Artykuł poświęcony jest działalności artystycznej Ireny Ładosiówny, aktorki i reżyserki, podczas jej pracy na scenie Polskiego Teatru im. Stanisława Moniuszki w Stanisławowie w latach 1933-1937, gdzie odnosiła duże sukcesy zarówno jako odtwórczyni różnorodnych ról scenicznych, jak też reżyser odpowiedzialny za koncepcję oraz przygotowanie całości spektaklu. Ponadto Ładosiówna prezentowana jest jako felietonistka „Kuriera Stanisławowskiego”. Podstawowym źródłem informacji pozostają artykuły prasowe dotyczące działalności stanisławowskiego teatru oraz felietony autorstwa Ładosiówny z lat 1933-1936.
Дана стаття присвячена спробі висвітлення художньої діяльності Ірени Ладось, акторки та режисера. Увага автора статті зосередженя на період 1933-1937, коли польська актриса працювала на сцені Польського театру ім. Станіслава Монюшка в Станіславові, в якому не тільки успішно виконувала різці сценічні ролі, а також виправдалась як режисер, відповідальний за концепцію та підготовку театральної вистави. Крім того стаття представляє Ірену Ладось як автора фейлетонів, що друкувались у тодішньому “Станіславському кур’єрі” („Kurier Stanisławowski”). Основним джерелом інформації авторка використовує статті, що торкаються діяльності Станіславівського театру, а також фейлетони І. Ладось з 1933-1936 рр.
The article is devoted to the theatrical career of Irena Ładosiówna, actress and director, during her stint on the stage of the Stanisław Moniuszko Polish Theatre inStanisławów in 1933-1937, where she was successful as a versatile actress playing a wide variety of roles, as well a director responsible for entire productions. Moreover, Miss Ładoś is presented here also as a columnist for The Stanisławów Courier. Her profile is based on press articles concerning the Stanisławów theatre in 1933-1937 and her own columns from the period.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 109-125
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caterina Bresciani, l’Ircana famosa
Caterina Bresciani, "Famous Ircana"
Autorzy:
Dygul, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446339.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
commedia dell’arte
Venetian theatre
actress
role typology
Persian trilogy
Commedia dell’Arte
teatro veneziano
attrice
tipologia del ruolo
trilogia persiana
Opis:
While writing for the Venetian stage, Carlo Goldoni adhered to the requirements of the commedia dell’arte theatre, and thanks to his successful cooperation with actors, he gradually introduced changes to the ossified convention. The comedian-playwright wrote many of his texts for particular performers, using their personal qualities, stage experience, interpersonal relations within the team, and even biographies. Caterina Bresciani is an actress with whom Goldoni worked for as many as 10 theatre seasons, from 1753 to 1762, yet Goldoni does not mention much about her in his memoirs. To her, he owes his greatest stage success in Venice, La sposa persiana (1753), and two subsequent episodes of the story of the wild slave of Ircana. The aim of this article is to analyse the new typology of a female role, created for her first female performer, as well as to examine the performative traces hidden in the texts that will allow us to recreate the Bresciani style of acting.
Carlo Goldoni si adattò alle esigenze del teatro dell’arte e grazie alla collaborazione con valenti comici, muniti di eccellenti doti interpretative, introdusse dei cambiamenti nella tradizionale convenzione. L’autore scrisse molte commedie per degli attori concreti sfruttando la loro indole, l’esperienza professionale, le relazioni interpersonali all’interno della compagnia e perfino la loro biografia. Caterina Bresciani, attrice fiorentina che per 10 stagioni, dal 1753 al 1762, collaborò con Carlo Goldoni, nelle sue memorie compare poco. A lei l’autore dovette il suo più grande successo scenico, ossia La sposa persiana (1753) e altri due episodi della fortunata storia. L’obiettivo dell’intervento è indagare la nuova tipologia del personaggio – concepito su misura per la Bresciani – presente nella famosa trilogia dell’Ircana (La sposa persiana, Ircana in Julfa, Ircana in Ispaan) e cercare le tracce performative della prima interprete del ruolo sparse nel testo.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 135-146
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatralne role Edith Piaf
Edith Piaf’s Theatrical Roles
Autorzy:
Gajos, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519881.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Edith Piaf
Jean Cocteau
teatr francuski XX wieku
aktorka teatralna
20th-century French theater
theater actress
Opis:
Artykuł prezentuje Edith Piaf nie tylko jako jedną z największych ikon francuskiej kultury XX wieku, lecz także jako aktorkę teatralną i filmową, dla której powstawały dramaty i scenariusze. Jej osiągnięcia aktorskie są imponujące, choć wielbiciele nadal kojarzą ją głównie z karierą wokalną. Artykuł ma na celu przedstawienie Edith Piaf jako aktorki teatralnej. Przedstawienia, w których wystąpiła, zostały ujęte diachronicznie i analitycznie. Uwzględniono nie tylko stworzone specjalnie dla Piaf przez dramatopisarza Jeana Cocteau czy librecistę Marcela Acharda sztuki, w których występowała na scenie, ale także adaptacje radiowe, w których można było ją usłyszeć. Ponadto artykuł omawia opinie na temat aktorstwa Piaf, w tym te opublikowane w prasie francuskiej.
This article presents Edith Piaf not only as one of the greatest icons of French culture in the 20th century, but also as a theatrical and film actress who had dramas and movie scenarios written specifically for her. Her acting accomplishments are impressive, even though in the minds of her fans she is still associated mostly with her singing career. The article aims at presenting Edith Piaf as a theatre actress. The productions in which Edit Piaf performed as an actress are presented from a diachronic and analytical perspective. Not only the plays written especially for Piaf by dramaturge Jean Cocteau and librettist Marcel Achard, in which she performed on stage, but also radio dramas in which she played have been taken into account. In addition, the study discusses the opinions about Piaf’s acting artistry, including those published in the French press.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 225-239
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Returning the Other
Przywracając Inną
Autorzy:
Harbuziuk, Maiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36149916.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Irena Solska
biografia aktorki
polska aktorka
kobiety w historii teatru
actress' biography
Polish actress
women in theater history
Opis:
The author reviews Nataliya Yakubova’s monograph Irena Solska: The Burden of Unusualness (Moscow 2019) which is the result of more than ten years of work. Yakubova emphasizes that for her the past remains an “open project” to which one can (and should) return many times and her book can be seen as such “portal to the past”. The creative and life path of Irena Solska was chosen as the object of research, and its subject was defined as the “burden of unusualness” of the actress’s personality. Yakubova sees the main analytical problem in the conservation of social stereotypes about Irena Solska and diagnoses the fundamental bias, spread in Polish culture, of the myth of Irena Solska as a “demonic woman”. Therefore, the purpose of the study was the interpretation of sources, the destruction of stereotypes, and overcoming patterns of representations. The principle of interdisciplinary research allows her to consider the fate of the star actress as a phenomenon of her time, in the dynamics of complex socio-political, socio-cultural, aesthetic-technological and ideological-emancipatory changes from the late nineteenth century to the late 1930s. (Transl. S. Harbuziuk)
Autorka recenzuje monografię Natalii Jakubowej Irena Solska: Ciężar niezwykłości (Moskwa 2019) stanowiącą efekt przeszło dziesięcioletnich badań. Jakubowa podkreśla, że przeszłość jest dla niej „otwartym projektem”, do którego można (i trzeba) wracać wielokrotnie. Jej książkę należy traktować jako tego rodzaju „bramę do przeszłości”. Przedmiotem badań stała się twórcza i życiowa droga Solskiej, temat zaś został określony jako „ciężar niezwykłości” osobowości aktorki. Jakubowa podejmuje problem społecznych stereotypów narosłych wokół aktorki, zwłaszcza powszechnego w polskiej kulturze podtrzymywania mitu Solskiej jako „kobiety demonicznej”. Dlatego głównym celem studium jest interpretacja źródeł, kwestionowanie stereotypów i przekraczanie dotychczasowych modeli reprezentacji. Interdyscyplinarne założenia pracy pozwalają ująć losy aktorskiej gwiazdy w kontekście dynamiki złożonych zmian społeczno-politycznych, społeczno-kulturowych, estetyczno-technologicznych i ideologiczno-emancypacyjnych od końca XIX wieku do późnych lat trzydziestych XX wieku. (Przeł. E. Partyga)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 3; 225-237
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ansambl aktorski
Actors’ ensemble
Autorzy:
HENDRYKOWSKI, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920958.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
actor
actress
acting
star
star system
team
collective creation
ensamble
casting
cast direction
art of film
semiotics
Opis:
The article analyses how actors’ ensembles function as an alternative to the star system of actors’ participation in film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 135-146
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziennik Heleny Modrzejewskiej 1 I–16 II 1893
Helena Modrzejewska’s Diary, January, 1st–February, 16th, 1893
Autorzy:
Jarząbek-Wasyl, Dorota
Kędziora, Alicja
Orzechowski, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47085145.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Helena Modrzejewska
teart w XIX wieku
historia teatru
dziennik
aktorka
Helena Modjeska
19th century theatre
tehatre history
diary
actress
Opis:
Rękopis Dziennika, prowadzonego przez Helenę Modrzejewską od 1 stycznia do 16 lutego 1893 roku, przechowywany jest w kolekcji J. I. Paderewskiego w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Publikowany kilkukrotnie w różnych wariantach w całości bądź we fragmentach (m.in. w „Czasie”, „Kierunkach”, „Teatrze” oraz monografiach M.M. Coleman oraz J. Szczublewskiego) obrósł w liczne nieścisłości edytorskie i redakcyjne. Zamieszczone w „Pamiętniku Teatralnym” teksty są zestawieniem trzech głównych edycji Dziennika – oryginału drukowanego za rękopisem, wraz z uwzględnieniem późniejszych uwag i poprawek, pierwszej polskiej publikacji w „Czasie” w 1910 roku oraz edycji w j. angielskim, zamieszczonej w Fair Rosalind: the American Career of Helena Modjeska M.M. Coleman (1969).
The manuscript of the diary, written by Helena Modrzejewska from 1 January to 16 February 1893, is kept in Jan Ignacy Paderewski’s collection at the National Library in Warsaw. Published several times in several variants, both in whole and in fragments (including the excerpts published in the Polish magazines such as Czas, Kierunki, Teatr and in monographs by Marion M. Coleman and Józef Szczublewski), Modrzejewska's diary has become ridden with numerous editorial inaccuracies. The text currently published in Pamiętnik Teatralny is a compilation of the three major editions of the Diary: the original based on the manuscript, including later comments and corrections, the first Polish publication in Czas, 1910, and its edition in English, published in M. M. Coleman’s Fair Rosalind: The American Career of Helena Modjeska (1969).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 55-89
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W rytmie kół: Zapiski Heleny Modrzejewskiej z amerykańskiego tournée w 1893 roku
In the Rhythm of the Wheels. Helena Modrzejewska’s Notes from Her 1893 American Tour
Autorzy:
Jarząbek-Wasyl, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062706.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Helena Modrzejewska
dziennik
aktorka
historia teatru
teatr w XIX wieku
Helena Modjeska
diary
actress
theatre history
19th century theatre
Opis:
Artykuł jest analizą bieżącej edycji diariusza Heleny Modrzejewskiej, który został opatrzony komentarzami dotyczącymi samej jego treści: opisywanych przez Modrzejewską wydarzeń pierwszych sześciu tygodni 1893 roku, pojawiających się w nich postaci, ich relacji z aktorką, przedstawień i sztuk teatralnych, jak również wydawniczych losów Dziennika. Noty towarzyszące tekstowi sytuują go w kontekście nie tylko kolejnych edycji, ale również spisanych po latach pamiętników Modrzejewskiej, do których aktorka celowo nie włączyła diariusza. Publikacja jest pierwszą edycją genetyczną, kładącą szczególny nacisk na proces powstawania rękopisu, nanoszone na niego korekty tak przez samą autorkę, jak i późniejszych edytorów, oraz zmiany dokonywane przez wydawców.
The paper analyses the current edition of Helena Modrzejewska's diary which is annotated with regard to its content: the events of the first six weeks of 1893, people described by Modrzejewska and their relationship with the actress, performances and theatrical plays, as well as the publishing history of the diary. The accompanying notes help situate it in the context of the subsequent editions, but also Modrzejewska's memoirs written after many years. The current publication is the first genetic edition that places a special emphasis on the process of editing the manuscript: corrections made by the author herself, as well as the editors, and also the changes introduced later by the publishers.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 98-112
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydawnicze losy dziennika Heleny Modrzejewskiej
A publishing history of the diary
Autorzy:
Kędziora, Alicja
Orzechowski, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084576.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Helena Modrzejewska
dziennik
aktorka
historia teatru
teatr w XIX wieku
Helena Modjeska
diary
actress
theatre history
19th century theatre
Opis:
Dziennik Heleny Modrzejewskiej publikowany był kilkukrotnie w różnych wariantach, w całości bądź we fragmentach (m.in. w „Czasie”, „Kierunkach”, „Teatrze” oraz monografiach M.M. Coleman oraz J. Szczublewskiego) obrósł w liczne nieścisłości edytorskie i redakcyjne. Opublikowane w „Pamiętniku Teatralnym” teksty są zestawieniem trzech głównych edycji Dziennika – oryginału drukowanego za rękopisem, wraz z uwzględnieniem późniejszych uwag i poprawek, pierwszej polskiej publikacji w „Czasie” w 1910 roku oraz edycji w j. angielskim, zamieszczonej w Fair Rosalind: the American Career of Helena Modjeska M.M. Coleman (1969). Diariusz został opatrzony komentarzami dotyczącymi samej jego treści: opisywanych przez Modrzejewską wydarzeń pierwszych sześciu tygodni 1893 roku, pojawiających się w nich postaci, ich relacji z aktorką, przedstawień i sztuk teatralnych, jak również wydawniczych losów Dziennika.
Helena Modrzejewska's diary was published several times in several variants, both in whole and in fragments (including the excerpts published in the Polish magazines such as Czas, Kierunki, Teatr and in monographs by Marion M. Coleman and Józef Szczublewski), Modrzejewska's diary has become ridden with numerous editorial inaccuracies. The text currently published in Pamiętnik Teatralny is a compilation of the three major editions of the Diary: the original based on the manuscript, including later comments and corrections, the first Polish publication in Czas, 1910, and its edition in English, published in M. M. Coleman’s Fair Rosalind: The American Career of Helena Modjeska (1969). The current edition is annotated with regard to its content: the events of the first six weeks of 1893, people described by Modrzejewska and their relationship with the actress, performances and theatrical plays, as well as the publishing history of the diary.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 90-97
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopo l’Ottocento delle attrici, qualche punto fermo sulle attrici italiane del Novecento
After the 1800’s, “Century of Actresses”, a Few Core Points on Italian Actresses in the 1900’s
Autorzy:
Mariani, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446418.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
19 th century
20 th century
theatre
actress
history of women
Ottocento
Novecento
teatro
attrice
storia delle donne
Opis:
Critical studies on the theatre from the 19 th and 20 th centuries, even founding ones, are limited as they do not include a gender category – a paradox in a space where bodies are central. The actresses, in fact, give life to different stories, which allow for the enrichment of historical-critical reconstructions. Given the vastness of the topic, this article aims to identify some fundamental turning points. We begin with the legacy of the 19 th century, rich from both a linguistic and a historical-critical viewpoint; the article moves on to the post-Duse period, which saw, on the one hand, the birth of the actor-artist’s Italian specificity and, on the other, the crisis of female leaders of theatre companies; then, the article discusses the birth of Italian theatre direction in the period following the Second World War and the reaction of a few actresses, like Anna Magnani, who aimed to re-create the reality that was to be reclaimed by the history of theatre. Finally, the article explores the breakdown caused by the New Theatre and even calls into discussion the word for “actress”, with overlaps in the fields of theatre direction and dramaturgy.
Gli studi critici sul teatro dell’ 800 e del 900, anche quelli fondativi, hanno il limite di non usare la categoria di gender: un paradosso in un ambito in cui il corpo è centrale. Le attrici infatti danno vita a storie diverse, che permettono di arricchire le ricostruzioni storico-critiche. Data l’ampiezza del tema, il saggio punta sull’individuazione di alcuni snodi fondamentali: il lascito ottocentesco, ricco sia dal punto di vista del linguaggio che da quello socio-culturale; il dopo-Duse, che registra da un lato la nascita della specificità italiana dell’attore-artista e, dall’altro, la crisi del capocomicato femminile; la nascita della regia italiana nel secondo dopoguerra e la reazione di alcune attrici che puntano sulla ri-creazione della realtà, come Anna Magnani, che va riconquistata alla storia del teatro; la rottura operata dal Nuovo teatro e la messa in discussione sin della parola attrice, con sconfinamenti nei campi della regia e della drammaturgia.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 195-222
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opiekunka dyktatora. Losy Heleny Kirkorowej (1828–1900) w Powstaniu Styczniowym i na zesłaniu syberyjskim
Guardian of the dictator. The fate of Helena Kirkorova (1828–1900) in the January Uprising and Siberian exile
Autorzy:
Noiński, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687695.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Helena Kirkorowa
aktorka
powstanie styczniowe
zesłanie syberyjskie
actress
January Uprising
Siberian exile
Opis:
Helena from Majewski Kirkorowa was an actress of the Vilnius and Krakow scene. She started her career in Vilnius. After marrying Adam Honory Kirkor, archaeologist, publisher, publicist, editor and theater critic, she got involved in an affair with the poet Ludwik Kondratowicz (Władysław Syrokomla). After parting with her husband, she came to Krakow, where she performed in the theater of Juliusz Pfeifra. Then she came to Warsaw. She was quickly involved in conspiracy. There was a courier of the National Government, transporting messages and commands across the border. Romuald Traugutt, the last dictator of the January Uprising, was arrested in her apartment at Smolna Street in Warsaw. She was soon imprisoned and Kirkorowa. The court sentenced her to settle in Siberia with the deprivation of all rights, which soon turned into eight years of hard work. In August 1864, Kirkorowa was deported to Siberia. During the exile, she married Antoni Pióro. After returning from exile, she lived in Vitebsk, where she died on January 5, 1900.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 17; 77-90
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Połtawy do Odessy. Wiera Chołodnaja – fenomen gwiazdy kina niemego
Autorzy:
Roguska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789988.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Ukrainian actress
star
silent fi lm
phenomenon
popularity
melodrama
Opis:
This article introduces the profi le of Vera Kholodnaya – a silent fi lm actress. The work of the artist, once regarded as one of the biggest stars of the Russian cinema, today is somewhat forgotten. One of the causes of Kholodnaya’s achievements is the fact that most of the fi lms with her participation have not survived to our times. After Bolsheviks came to power, the legacy of the actress, like that of many other fi lmmakers of the pre-revolutionary era, sank to oblivion. The article is an attempt to outline the most important stages of Kholodnaya’s life and artistic activity. The author focuses on the Ukrainian context of the actress’s life, which is usually ignored by researchers in their analysis. Most of them consider Kholodnaya solely a Russian actress (due to the fact that she was featured primarily in the Russian fi lm production). Her adherence to the Ukrainian culture is not only proved by her origin. The evidence of her emotional attachment to Ukraine is also proved by the fact that the last year of her life she spent in Kiev, Kharkov and Odessa performing in the theatre and cinema. The article analyses the causes of Kholodnaya’s popularity phenomenon who is often compared to today’s famous fi lm stars. This paper is an attempt to show the actress not only as «the queen of the screen» (as she was perceived by her contemporaries), but also as a remarkable woman, the inspiration for directors, actors and multitude of her admirers, for whom she was a role model.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2017, 5; 253-261
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pod maską wiktoriańskiej kobiecości. Kulturowe implikacje przedstawień Heleny Modrzejewskiej w prasie amerykańskiej (1877–1909)
Autorzy:
Wawrzyczek, Irmina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040946.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Helena Modrzejewska/Modjeska
actress
Victorian „true womanhood”
„the New Woman”
feminism
penny press
media image
America
aktorka
wiktoriański ideał kobiecości
„Nowa Kobieta”
feminizm
„prasa groszowa”
wizerunek medialny
Ameryka
Opis:
Helena Modrzejewska, professionally known also as Modjeska, a renowned Polish-American theatre actress of the second part of the 19th century, lived and performed in the USA in the years 1876–1909. She became an object of interest to the American press soon after her debut in 1877 and stayed in the media spotlight till her death. The present study in cultural and women’s history examines Modjeska’s abundant newspaper reports, notices, stories and reviews in the context of emerging American feminism. Employing content and topical analysis of randomly-selected texts published about her at three different points of time, two parallel yet contradictory femininities have been identified as parts of her mediated identity: an embodied ideal of Victorian „true womanhood” and a genuine New Woman of the fin de siècle. Although Modjeska was keeping up the conventional facade of a perfect gentlewoman for the sake of publicity, her activities were nevertheless consistently subverting the patriarchal codes authorising it. Whether she intended it or not, her media presence moved her to the forefront of feminist ferment in America.
Helena Modrzejewska, wybitna polska i amerykańska aktorka, zamieszkała i występowała w USA w latach 1877–1909 pod scenicznym nazwiskiem Modjeska. Stała się obiektem zainteresowania prasy amerykańskiej wkrótce po debiucie w roku 1877. Jako gwiazda teatru i celebrytka, do śmierci pozostawała w centrum uwagi tego pierwszego amerykańskiego środka masowego przekazu. Niniejsze studium z pogranicza historii kultury i historii kobiet pokazuje wyniki badań różnego rodzaju doniesień prasy amerykańskiej dotyczących Modrzejewskiej i interpretuje je w historycznym kontekście kształtowania się wczesnego ruchu feministycznego w USA. Badanie metodą tematycznej analizy treści losowo wybranych próbek bardzo licznie zachowanych tekstów prasowych z trzech różnych lat życia aktorki pozwoliło na rozpoznanie dwu równolegle występujących, lecz przeciwstawnych wzorców kobiecej tożsamości w jej wizerunkach na łamach prasy. Pierwszy z nich, aprobowany przez Modrzejewską jako element wiodący jej prasowych kampanii promocyjnych, to ideał wiktoriańskiej kobiecości; drugi, pośrednio wyłaniający się z badanych tekstów, to autentycznie wyzwolona „Nowa Kobieta” przełomu XIX i XX w. Chociaż Modrzejewska do końca życia kreowała publicznie swój wizerunek strażniczki wiktoriańskich cnót kobiecych, to doniesienia o jej zawodowych poczynaniach i stylu życia przeczyły bezustannie ograniczeniom nakładanym na kobiety przez system patriarchalny. W ten sposób regularna obecność Modrzejewskiej na stronach gazet postawiła ją w awangardzie amerykańskiego feminizmu.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 237-256
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies