Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "VEGF" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-41 z 41
    Tytuł:
    Antibody-based antiangiogenic and antilymphangiogenic therapies to prevent tumor growth and progression
    Autorzy:
    Bzowska, Monika
    Mężyk-Kopeć, Renata
    Próchnicki, Tomasz
    Kulesza, Małgorzata
    Klaus, Tomasz
    Bereta, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039514.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    monoclonal antibodies
    antiangiogenic therapy
    antilymphangiogenic therapy
    VEGF- A
    VEGF-C
    VEGF-D
    Opis:
    Blood and lymphatic vessel formation is an indispensable factor for cancer progression and metastasis. Therefore, various strategies designed to block angiogenesis and lymphangiogenesis are being investigated in the hope to arrest and reverse tumor development. Monoclonal antibodies, owing to their unequalled diversity and specificity, might be applied to selectively inhibit the pathways that cancer cells utilize to build up a network of blood vessels and lymphatics. Among the possible targets of antibody-based therapies are proangiogenic and prolymphangiogenic growth factors from the VEGF family and the receptors to which they bind (VEGFRs). Here, we present molecular mechanisms of angiogenesis and lymphangiogenesis exploited by tumors to progress and metastasise, with examples of antibody-based therapeutic agents directed at interfering with these processes. The expanding knowledge of vascular biology helps to explain some of the problems encountered in such therapies, that arise due to the redundancy in signaling networks controlling the formation of blood and lymphatic vessels, and lead to tumor drug resistance. Nonetheless, combined treatments and treatments focused on newly discovered proangiogenic and prolymphangiogenic factors give hope that more prominent therapeutic effects might be achieved in the future.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 3; 263-275
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schematy leczenia wysiękowej postaci AMD – wady i zalety
    Treating wet form of AMD – pros and cons
    Autorzy:
    Święch-Zubilewicz, Anna
    Dolar-Szczasny, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928217.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    AMD
    inhibitory VEGF
    Opis:
    Terapia anty-VEGF jest obecnie standardem w przypadku wysiękowej postaci AMD. Stosowane leki to: ranibizumab (Lucentis), aflibercept (Eylea) oraz bewacyzumab (Avastin). Ten ostatni w okulistyce podawany jest off-label. Schematy leczenia są różne. Leki można stosować według sztywnego schematu, w zależności od potrzeby (pro re nata) lub w schemacie treat and extend.
    Anti-VEGF treatment is a gold standard in exudative AMD. Three drugs are currently used: ranibizumab (Lucentis), aflibercept (Eylea) and off-label bevacizumab (Avastin). Different treatment regimen are used: fixed scheduled treatment, pro re nata and treat and extend.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2016, 3, 1; 32-36
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The role of angiogenesis in the pathogenesis of external genital endometriosis
    Autorzy:
    Evdokimova, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032490.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    endometriosis
    vegf
    diagnosis
    Opis:
    The study is aimed to assess the role of angiogenesis in the pathogenesis of external genital endometriosis. This study was conducted in the gynecological clinics of the Clinical Military Medicine Center of the Southern region of Ukraine (Odessa, Ukraine). There were examined 215 patients of reproductive age (30,2±0,9 years). These patients were distributed in 2 clinical groups: 94 patients with the external genital endometriosis and 81 with adenomyosis. The control group was presented by 40 healthy females of the same age (29,7±0,5 years). The clinical examination was conducted accordingly to the clinical guidelines recommended by the PHMU orders № 620 and 676 There were 14 (14,9%) patients of I group with IV stage of the external genital endometriosis, 33 (35,1%) – with III stage and 47 (50,0%) with the mild manifestations of the disease. The infertility occurs amongst 27.7% of the patients. In the second group the majority of patients have I-II stage of adenomyosis (54.3%). The concentration of VEGF in the peritoneal fluid was highly variable (23.1±1.3 ng/ml) and was correlated with the severity of endometriosis lesions (r=0,61 p<0,05)
    Źródło:
    Journal of Health Sciences; 2014, 4, 1; 275-280
    1429-9623
    Pojawia się w:
    Journal of Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekspresja czynnika VEGF i receptora R1 w mięśniakach macicy kobiet w różnym wieku
    Expression of VEGF factor and R1 receptor in uterine myomas in women of different age
    Autorzy:
    Bogunia, Edyta
    Morek, Michał
    Plewka, Andrzej
    Plewka, Danuta
    Miśkiewicz, Adam
    Wittek, Piotr
    Kurpas, Piotr
    Bilski, Rafał
    Madej, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038090.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    angiogeneza
    mięśniaki
    kobieta
    vegf
    vegf-r1
    angiogenesis
    myoma
    woman
    Opis:
    Uterine myomas are the most common benign neoplasms of female reproductive organs. These neoplasms depend upon the impact of steroidal sex hormones – estrogen and progesterone. In uterine myoma cells a disturbed expression of some cytokines and factors is found, including angiogenic factors. The aim of the study was to evaluate the VEGF factor and VEGF-R1 receptor expression in uterine myomas. In the study there were 20 women with myomatous alterations in the uterus, including 10 women in reproductive age and 10 women in perimenopausal age. The study material consisted of tissue specimens taken from the myoma and specimens taken from normal myometrium. Evaluation of the VEGF factor and R1 receptor expression was conducted by means of immunohistochemical staining, using the ABC technique. In the evaluated cells with uterine myoma, both in young women and those in perimenopausal age, a significant increase in VEGF expression was found. This expression was independent of the myoma size. Moreover, a significantly higher VEGF-R1 expression was found in large myomas compared to small ones. The high VEGF factor expression level in women in perimenopausal age may indicate an additional local process of estrogen synthesis. The high VEGF-R1 expression in large myomas may suggest a direct stimulation of myoma growth affected by VEGF.
    Mięśniaki macicy należą do najczęstszych łagodnych nowotworów żeńskich narządów płciowych. Są to nowotwory zależne od wpływu steroidowych hormonów płciowych – estrogenów i progesteronu. W komórkach mięśniaków macicy stwierdza się zaburzoną ekspresję niektórych cytokin i czynników, w tym czynników angiogennych. Celem badań była ocena ekspresji naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu VEGF (vascular endothelial growth factor) i receptora VEGF-R1 (vascular endothelial growth factor receptor 1) w mięśniakach macicy. Badaniem objęto 20 kobiet ze zmianami mięśniakowatymi w macicy, w tym 10 w wieku rozrodczym i 10 w wieku okołomenopauzalnym. Materiał do badań stanowiły wycinki tkankowe pobrane z mięśniaka oraz próbki pobrane z prawidłowego miometrium. Ekspresję czynnika VEGF i receptora R1 oceniano na podstawie barwienia immunohistochemicznego, wykorzystując technikę ABC. W ocenianych typach komórek macicy z mięśniakami, zarówno u kobiet młodych, jak i w wieku okołomenopauzalnym stwierdzono wyraźny wzrost ekspresji VEGF. Ekspresja ta była niezależna od wielkości mięśniaka. Stwierdzono także wyraźnie wyższą ekspresję VEGF-R1 w mięśniakach dużych niż w małych. Wysoki poziom ekspresji czynnika VEGF u kobiet w wieku okołomenopauzalnym może wskazywać na dodatkowy lokalny proces syntezy estrogenów. Wysoka ekspresja VEGF-R1 w mięśniakach dużych może świadczyć
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 5; 303-310
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieloletnie doświadczenia z zastosowaniem ranibizumabu w leczeniu postaci wysiękowej AMD - przykłady kliniczne
    Long-term experience with treatment of AMD with use of ranibizumab – clinical examples
    Autorzy:
    Wykrota, Halina
    Trzciąkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929270.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    AMD
    leczenie anty-VEGF
    ranibizumab
    Opis:
    Podejmowane od wielu lat próby leczenia wysiękowej postaci AMD zaowocowały opracowaniem i wprowadzeniem do praktyki klinicznej leków blokujących aktywność VEGF. Spośród obecnie dostępnych leków stosowany od ośmiu lat ranibizumab ma najmocniej udowodnione w badaniach klinicznych skuteczność i bezpieczeństwo. We własnym materiale kilku tysięcy iniekcji zaobserwowaliśmy minimalną liczbę działań niepożądanych, w tym żadnych poważnych niepożądanych działań leku. Przedstawiamy przypadki kliniczne pacjentów z wysiękową postacią AMD leczonych skutecznie w długim okresie za pomocą iniekcji doszklistkowych ranibizumabu. Lek ten obecnie stosujemy z powodzeniem nie tylko w wysiękowym AMD, ale także w czterech innych wskazaniach: BRVO, CRVO, DME i mCNV.
    Years of trials of treating the wet form of AMD resulted in the development and introduction into clinical practice the VEGF-blocking drugs. Among the drugs currently available ranibizumab which is used for eight years now has the strongest evidence of its efficacy and safety, proved by large number of clinical studies. In our material of several thousand injections we have observed minimum number of adverse drug reactions and no serious adverse drug reactions. We are aiming to present the clinical examples of patients with neovascular AMD treated effectively with the injections of intravitreal ranibizumab in the long term of observation. Ranibizumab is currently used by us successfully not only in exudative AMD but also in four other treatment indications: BRVO, CRVO, DME and mCNV.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2014, 1, 2; 76-83
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia anty-VEGF w cukrzycowym obrzęku plamki
    Anti-VEGF treatment in diabetic macular edema
    Autorzy:
    Mozolewska-Piotrowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929198.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    aflibercept
    cukrzyca
    cukrzycowy obrzęk plamki
    inhibitory VEGF
    laseroterapia
    ranibizumab
    terapia anty-VEGF
    terapia skojarzona
    Opis:
    Obrzęk plamki jest najczęstszą przyczyną znacznego pogorszenia widzenia u pacjentów z cukrzycą. Jednym z głównych czynników odpowiedzialnych za gromadzenie się płynu w obszarze plamkowym i powstawanie obrzęku jest wewnątrzgałkowy wzrost stężenia śródbłonkowego czynnika wzrostu naczyniowego (VEGF, vascular endothelial growth factor). Wyniki licznych badań potwierdzają lepsze efekty terapii anty-VEGF ranibizumabem, bewacyzumabem lub afliberceptem (zarówno w monoterapii, jak i terapii łączonej) w porównaniu z dotychczas stosowaną laseroterapią w zakresie poprawy ostrości wzroku u pacjentów z pogorszeniem widzenia w przebiegu cukrzycowego obrzęku plamki. Praca przedstawia możliwości leczenia inhibitorami anty-VEGF w zależności od czasu trwania i postaci obrzęku, wyjściowej ostrości wzroku oraz wcześniej stosowanych metod leczenia, w celu osiągnięcia najlepszego efektu terapii u danego pacjenta.
    Macular edema is the leading cause of considerable visual impairment in diabetic patients. Elevated levels of vascular endothelial growth factor (VEGF) in the vitreous humour play a key role in accumulation of fluid and in formation of diabetic macular edema. According to the results of multiple studies, anti-VEGF therapy with ranibizumab, bevacizumab or aflibercept proved to be more effective in improving vision in patients with decreased visual acuity due to diabetic macular edema (both in mono- and combined therapy) than laser photocoagulation. The paper presents different treatment options of anti- VEGF therapy depending on various forms of macular edema, visual acuity and previously undergone treatments to achieve the best functional results in an individual patient.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2015, 2, 3; 205-210
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Switching between aflibercept and ranibizumab in the treatment of refractory exudative age-related macular degeneration
    Autorzy:
    Wichrowska, Małgorzata
    Kocięcki, Jarosław
    Suda, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040411.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-27
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    anti-VEGF therapy
    AMD
    therapy switch
    Opis:
    Introduction: Aflibercept and ranibizumab have become the most used drugs in the treatment of wet age-related macular degeneration. Some patients; however, do not respond to aflibercept and ranibizumab treatment. Our aim was to determine whether the switch from aflibercept to ranibizumab, and then switchback, is effective in a group of patients poorly responding to aflibercept. We assessed best corrected visual acuity, central retinal thickness, and the presence of intra- and subretinal fluid (respectively). Material and methods: We conducted a retrospective comparative case series study. Twenty eyes of 20 patients, who had no inhibition of disease activity after at least one year of treatment with aflibercept, were included in the study. If after switch to ranibizumab the response to the drug was again inadequate, we returned to aflibercept. We divided the study population into two groups: treatment- naïve and patients who had received injections before entering the Drug Program for the Treatment of Age-Related Exudative Macular Degeneration. Results: We observed an improvement in both best corrected visual acuity and central retinal thickness parameters, but only in the treatment-naïve group. We did not observe any statistically credible effects for sub- and intraretinal fluid in the studied groups. Conclusions: Drug conversion may be beneficial for patients poorly responding to primary therapy. Greater improvement is seen in previously untreated patients.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2021, 8, 3; 167-173
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ranibizumab w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki
    Ranibizumab in the treatment of diabetic macular edema
    Autorzy:
    Bryl, Anna
    Mrugacz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035146.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    cukrzyca
    leczenie anty-VEGF
    obrzęk plamki
    retinopatia cukrzycowa
    diabetes
    diabetic retinopathy
    macular edema
    anti-VEGF treatment
    Opis:
    Diabetes is an important social problem. Epidemiological studies show a worldwide increase in the incidence of type 1 and 2 diabetes. Increasing duration of diabetes significantly raises the risk of the retinal vascular changes and the development of the macular edema. Ranibizumab in intravitreal injection has revolutionized the treatment of ocular complications of diabetes. It is used as part of the first-line treatment for clinically significant macular edema with occlusion and worsening of visual acuity. Numerous studies have demonstrated greater efficacy of the treatment with ranibizumab (both in monotherapy and in combination with laser therapy) compared to laser therapy, which was the gold standard of therapy.
    Cukrzyca jest chorobą stanowiącą duży problem społeczny. Badania epidemiologiczne dotyczące zapadalności na cukrzycę typu 1 i 2 na świecie wykazują ciągły wzrost liczby zachorowań. Wraz ze wzrostem czasu trwania cukrzycy wzrasta prawdopodobieństwo znacznych zmian naczyniowych siatkówki i rozwoju obrzęku plamki. Zastosowanie ranibizumabu w iniekcji doszklistkowej zrewolucjonizowało leczenie powikłań ocznych cukrzycy. Lek ten stosowany jest w ramach leczenia pierwszego rzutu w przypadku klinicznie znamiennego obrzęku plamki z zajęciem dołka i pogorszeniem ostrości wzroku. W licznych badaniach wykazano większą skuteczność jego leczenia ranibizumabem – zarówno w monoteraii, jak i w skojarzeniu z laseroterapią – w porównaniu z laseroterapią, która do niedawna jeszcze była złotym standardem leczenia.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2019, 6, 2; 105-109
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Macular hemorrhage - therapy
    Wylew krwi do plamki żółtej – terapia
    Autorzy:
    Gawlak, Małgorzata
    Guzek, Katarzyna
    Kuźlik, Bartosz
    Pandey, Ada
    Prokop, Dominika
    Cwalina, Oliwia
    Czarnacka, Kinga
    Chmura-Hołyst, Alicja
    Alsoubie, Isamel
    Sajak-Hydzik, Katarzyna
    Pawlicka, Ilona
    Piskorz, Agnieszka
    Kozak, Maciej
    Roszkowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6567725.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    submacular hemorrhage
    pneumatic displacement
    anti-VEGF
    rtPA
    vitrectomy
    krwotok podsiatkówkowy
    pneumatyczne przesunięcie krwi
    anty-VEGF
    witrektomia
    Opis:
    Submacular hemorrhage treatment is still an important issue in ophthalmology. At present we lack algorithms of treatment that could be used in clinical practice. Efficacy of every treatment method seems to differ by individual factors simultaneously existing in each patient. Therefore, anti-VEGF agents remain crucial in treating patients with coexisting vasculopathy, while in posttraumatic hemorrhage we should lean towards other approaches, like pneumatic displacement. Operative methods, despite being more invasive and burdened with higher potential risk, are indispensable in large hemorrhages, significantly speeding up clot removal. The primary aim of this work is to collect recent data regarding this issue and to determine usefulness of treatment methods in specific cases, regarding factors such as hemorrhage pathophysiology. The following article pertains to currently used treatment methods, such as: pneumatic displacement, anti-VEGF therapy, rtPA and operative methods.
    Krwotok podsiatkówkowy do plamki żółtej i jego leczenie pozostają poważnym zagadnieniem okulistycznym. Obecnie brakuje dokładnych algorytmów, które można byłoby stosować w praktyce klinicznej. Użyteczność każdej z metod leczenia jest zależna od indywidualnych czynników współistniejących. Preparaty anty-VEGF wydają się w związku z tym kluczowe w leczeniu pacjentów ze zmianami o charakterze waskulopatii, natomiast w leczeniu pourazowego krwotoku do plamki ustępują one miejsca pneumatycznemu przesunięciu. Operacje, mimo większej inwazyjności i ryzyka, pozostają niezastąpione w przypadku dużych wylewów, znacznie przyspieszając ewakuację skrzepu. Celem poniższej pracy jest zbiorcze przedstawienie aktualnych badań dotyczących tego zagadnienia, a dzięki temu usystematyzowanie użyteczności danej metody ze względu chociażby na pierwotną przyczynę wystąpienia krwotoku. W niniejszym zestawieniu znalazły się obecnie stosowane w praktyce klinicznej metody, tj.: pneumatyczne przesunięcie krwi, terapia anty-VEGF, rtPA oraz metody operacyjne.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2023, 10, 1; 57-62
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalizacja leczenia wysiękowej postaci AMD w świetle aktualnej wiedzy klinicznej
    Exudative age-related macular degeneration (AMD) – clinical knowledge treatment optimisation
    Autorzy:
    Gębka, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929219.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    AMD
    optymalizacja leczenia
    terapia anty-VEGF
    Opis:
    Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (AMD) jest najczęstszą przyczyną funkcjonalnej ślepoty w krajach uprzemysłowionych. Głównym czynnikiem biorącym udział w patomechanizmie wysiękowego AMD jest VEGF (vascular endothelial growth factor). Między rokiem 2004 a 2006 wprowadzono do użycia 3 leki wiążące VEGF (pegaptanib, bewacyzumab i ranibizumab), a w 2012 r. kolejną cząsteczkę – alfibercept. Leki te stały się podstawą terapii u chorych z wysiękowym AMD. Ponad 71% leczonych lekami anty-VEGF uzyskuje obiektywną poprawę widzenia i tylko u 5% widzenie się pogarsza. Jednocześnie u 55–71% chorych w siatkówce utrzymuje się resztkowy obrzęk. Część chorych początkowo dobrze odpowiadających na terapię wykazuje cechy tachyfilaksji. Konieczna jest wtedy indywidualizacja terapii z modyfikacją protokołów, z zastosowaniem różnych leków pozwalających uzyskać możliwie największą poprawę anatomiczną i funkcjonalną przy jak najmniejszej liczbie iniekcji.
    Age-related Macular Degeneration (AMD) is the leading cause of blindness in developed countries. Vascular endothelial growth factor (VEGF) has emerged as a key factor playing role in patomechanism of wet AMD. Between 2004 and 2006, 3 anti-VEGF drugs were introduced to ophthalmology (pegaptanib, bevacizumab i ranibizumab). Soon after in 2012 a new molecule – alfibercept was registered. Those VEGF inhibitors played a major role in wet AMD treatment. Over 71% of patients benefit from treatment while only 5% of cases faces visual impairment. From 55% to 71% of eyes have persistent retinal fluid despite injections. A small proportion of eyes that respond to initial therapy subsequently develop tachyphylaxis. In those cases modifying the protocol, switching drugs can individualize treatment to gain maximum anatomic and functional effect with minimum interventions.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2014, 1, 1; 13-20
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ogólnoustrojowa farmakokinetyka leków anty-VEGF podawanych doszklistkowo w leczeniu wysiękowego AMD
    Systemic pharmacokinetics of intravitreal anti-VEGF medications in wet AMD treatment
    Autorzy:
    Misiuk-Hojło, Marta
    Czajor, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928215.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    AMD
    aflibercept
    anty-VEGF
    bewacuzymab
    farmakokinetyka
    ranibizumab
    Opis:
    Nowoczesna terapia wysiękowej postaci AMD opiera się na stosowaniu leków w formie iniekcji doszklistkowych: bewacyzumabu, ranibizumabu oraz afliberceptu. Populacja osób poddanych długotrwałej ekspozycji na działanie preparatów anty-VEGF stale rośnie. Ze względu na przenikanie leków podawanych doszklistkowo do krążenia ogólnego znajomość właściwości dostępnych preparatów jest szczególnie ważna w podejmowaniu decyzji o ordynowanym leczeniu. Różnią się one między sobą budową cząsteczki, powinowactwem wiązania VEGF oraz farmakokinetyką. Ranibizumab charakteryzuje się szybkim klirensem z krążenia i krótkotrwałą ogólnoustrojową ekspozycją. Wolniejszy klirens z krążenia bewacyzumabu i afliberceptu jest związany z obecnością fragmentu Fc w budowie cząsteczki. Niezbędne są dalsze badania nad efektami obniżenia stężenia VEGF w surowicy w przebiegu długotrwałej terapii doszklistkowymi preparatami anty-VEGF, które mogą wpłynąć na podejmowane decyzje o wyborze leku i schematu dawkowania.
    Modern therapy of wet forms of AMD is based on administration of medications in the form of intravitreal injections: bevacizumab, ranibizumab and aflibercept. The population of people exposed to a long-term effect of anti-VEGF preparations is continuously increasing. Due to the penetration of the preparations administered intravitreously into the blood circulation, the knowledge of the activity of the available preparations is particularly important in deciding about the commissioned treatment. They differ in molecular structure, binding affinity of VEGF and pharmacokinetics. Ranibizumab is characterized by a fast clearance from circulation and a short-term systemic exposure. A slower bevacizumab and aflibercept circulation clearance is related to the presence of the Fc fragment in the molecular structure. Further research on the effects of the reduction of VEGF concentration in serum is essential in the course of a long-term anti-VEGF intravitreal preparation therapy, which may affect decisions about the administered medication and the dosing regimen.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2016, 3, 1; 4-10
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doszklistkowe iniekcje ranibizumabu w terapii cukrzycowego obrzęku plamki
    Intravitreal ranibizumab injections as a treatment of diabetic macular edema
    Autorzy:
    Prokopiuk, Agata
    Zubilewicz, Anna
    Latalska, Małgorzata
    Mackiewicz, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929199.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    cukrzycowy obrzęk plamki
    ranibizumab
    terapia anty-VEGF
    Opis:
    Cukrzycowy obrzęk plamki jest główną przyczyną pogorszenia widzenia u chorych na cukrzycę. Jego patogeneza wydaje się wieloczynnikowa. Obecnie zastosowanie w jego leczeniu znajdują m.in.: laseroterapia, doszklistkowa terapia anty-VEGF oraz glikokortykosteroidoterapia. W niniejszej pracy przedstawiono najnowsze wyniki badań dotyczących skuteczności doszklistkowych iniekcji ranibizumabu jako terapii, która zrewolucjonizowała leczenie cukrzycowego obrzęku plamki.
    Diabetic macular edema is a main cause of visual impairment in diabetic patients. Its pathogenesis seems to be multifactorial. Several therapeutic options have been accepted for the treatment of this disease. In this publication we present the newest results of efficacy of intravitreal ranibizumab therapy, as a one, that have revolutionised diabetic macular edema management.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2015, 2, 4; 272-276
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fotokoagulacja laserowa czy terapia doszklistkowa – dylematy w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki
    Laser photocoagulation or intravitreal therapy – dilemma concerning treatment of diabetic macular edema
    Autorzy:
    Gawęcki, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929272.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    cukrzycowy obrzęk plamki
    laseroterapia
    terapia anty-VEGF
    Opis:
    Leczenie cukrzycowego obrzęku plamki stanowi dla lekarza okulisty wyzwanie terapeutyczne. Jeszcze niedawno główną metodą leczenia tego schorzenia była fotokoagulacja laserowa siatkówki, która zwykle nie prowadziła do znaczącej poprawy widzenia. Współcześnie mamy do dyspozycji skuteczne, ale kosztowne terapie doszklistkowe, w których stosuje się preparaty anty-VEGF i leki sterydowe. Dodatkowo na rynku pojawiły się lasery mikropulsowe niepowodujące uszkodzenia siatkówki. W tym kontekście niezbędne wydają się stworzenie nowego schematu leczenia cukrzycowego obrzęku plamki oraz zmiana sposobu myślenia o roli fotokoagulacji laserowej w tym procesie terapeutycznym.
    For an ophthalmologist, treatment of diabetic macular edema is a therapeutic challenge. Up to recently, the leading method of treatment of this clinical entity was laser photocoagulation, which in most cases didn’t result in improvement of vision. At present, at our disposal are effective, but expensive, intravitreal therapies by anti-VEGF and steroid medications. Additionally, micropulse lasers, that do not damage the retina, emerged on the market. In this context, it is necessary to create a new algorithm of treatment of diabetic macular edema, as well as change our way of thinking about the role of laser photocoagulation in treating of DME.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2014, 1, 2; 68-75
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Forum ophthalmicum - how to take control over accumulation of diagnostic data from macular OCT with benefit for both doctor and patient?
    Forum ophthalmicum – jak uporządkować natłok informacji z badania OCT plamki z korzyścią dla lekarza i pacjenta?
    Autorzy:
    Kaczmarek, Dorota Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040407.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    wAMD
    optical coherent tomography
    anti-VEGF therapy
    medical data analysis
    optyczna koherentna tomografia
    terapia anty-VEGF
    analiza danych medycznych
    Opis:
    Wet age-related macular degeneration (wet AMD) is a disease which requires regular diagnostic tests such as macular optical coherent tomography which is extremely important both in diagnosis and disease monitoring. With constant aging of the population, we are dealing with an increasing incidence rate of AMD, which makes it even more important to have a tool allowing for quick and precise analysis of anatomical changes in macular region, particularly in the current complicated epidemiological situation when diagnostic time should be used most efficiently to plan the follow-up treatment. Forum® software allows for the precise analysis of many tests performed in a single patient and combining it with treatment effectiveness assessment which substantially accelerates the diagnostics.
    Wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem to schorzenie, które wymaga regularnej diagnostyki okulistycznej, głównie w postaci okresowo wykonywanej optycznej koherentnej tomografii plamki. Rola tego badania jest niezmiernie ważna zarówno w procesie diagnostyki, jak i monitorowania. Jako że wraz ze starzeniem się populacji mamy do czynienia ze wzrostem zachorowalności na wysiękową postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem, coraz bardziej istotna staje się potrzeba szybkiej i precyzyjnej analizy zmian anatomicznych obszaru plamkowego, tak aby w dodatkowo skomplikowanej sytuacji epidemiologicznej maksymalnie efektywnie wykorzystać czas przeznaczony na diagnostykę oraz zaplanować dalsze etapy leczenia. Dzięki oprogramowaniu o nazwie Forum® zyskujemy możliwość precyzyjnej analizy wielu badań wykonanych u danego pacjenta, łącznie z oceną skuteczności leczenia na przestrzeni czasu, co znacznie przyspiesza procesy diagnostyczne.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2021, 8, 3; 160-165
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy terapia implantem doszklistkowym deksametazonu jest lepszym wyborem niż iniekcje leków anty-VEGF w leczeniu powikłań zakrzepu naczyń żylnych siatkówki?
    Is intravitreal dexamethasone implant a better choice than anti-VEGF therapy to treat complications of RVO in the retina?
    Autorzy:
    Michalska-Małecka, Katarzyna
    Śpiewak, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034859.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    doszklistkowy implant deksametazonu
    leczenie anty-VEGF
    zakrzep naczyń żylnych siatkówki
    retinal vein occlusion
    intravitreal dexamethasone implant
    anti-VEGF therapy
    Opis:
    Retinal vein occlusion (RVO) is a retinal vein disease whose complications can lead to decreased visual acuity and even blindness. The most common cause of decreased visual acuity during RVO is a chronic cystoid macular edema. The therapy involves medications with proven efficacy from the anti-VEGF group: ranibizumab, aflibercept, off-label bevacizumab and corticosteroids: dexamethasone in the form of a prolonged-release implant, fluocinolone, and off-label triamcinolone, characterized by short half-life. Scientific reports and clinical trials confirm the efficacy of anti-VEGF drugs and corticosteroids in the treatment of RVO. Therapy should be selected individually for each patient, including accompanying diseases, both systemic and local ailments. Anti-VEGF drugs and corticosteroids improve the retinal and choroidal morphology and restore the function of the retina by improving its sensitivity; confirmed in the microperimetric examination, which translates into improved visual acuity. Anti-VEGF therapy is associated with the necessity of reinjection, especially in the case of recurrence of macular edema and decreased visual acuity, which may result in the possibility of a reduced response to the medicine being used. In this situation, it is recommended to switch to another anti-VEGF drug or to a dexamethasone treatment.
    Zakrzep naczyń żylnych siatkówki (RVO, retinal vein occlusion) to choroba naczyń siatkówki, której powikłania mogą prowadzić do obniżenia ostrości wzroku, a nawet ślepoty. Najczęstszą przyczyną obniżenia ostrości wzroku w przebiegu RVO jest przewlekły torbielowaty obrzęk plamki. W terapii stosuje się preparaty o udowodnionej skuteczności z grupy anty-VEGF: ranibizumab, aflibercept i off-label bewacyzumab, oraz glikokortykosteroidy: deksametazon w postaci implantu o przedłużonym uwalnianiu, fluocynolon i off-label triamcynolon, charakteryzujący się krótkim okresem półtrwania. Liczne doniesienia naukowe oraz badania kliniczne potwierdzają skuteczność preparatów anty-VEGF oraz glikokortykosteroidów w leczeniu RVO. Terapia powinna być dobrana indywidualnie dla każdego pacjenta, z uwzględnieniem chorób towarzyszących, zarówno ogólnoustrojowych, jak i miejscowych. Leki anty-VEGF i glikokortykosteroidy poprawiają morfologię siatkówki i naczyniówki oraz przywracają funkcję siatkówki poprzez poprawę jej czułości potwierdzoną w badaniu mikroperymetrycznym, co przekłada się na poprawę ostrości wzroku. Leczenie preparatami z grupy anty-VEGF związane jest z koniecznością reiniekcji w razie wystąpienia nawrotu obrzęku plamki i obniżenia ostrości wzroku, co z kolei wiąże się z możliwością wystąpienia zmniejszonej odpowiedzi na stosowany lek. W takiej sytuacji zaleca się zamianę na inny lek anty-VEGF (switch) lub na deksametazon.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2019, 6, 2; 112-119
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekty leczenia iniekcjami doszklistkowymi ranibizumabu w ramach grupy terapeutycznej B02 pacjentów z wysiękową postacią zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem
    The results of wet AMD treatment by intravitreal injections of ranibizumab within the framework of the therapeutic group B02
    Autorzy:
    Fabrykiewicz-Rogalska, Marzanna W.
    Kucharczuk, Jan
    Małolepszy, Zbigniew
    Malukiewicz, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929153.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    AMD
    czynnik wzrostu śródbłonka naczyń
    leczenie anty-VEGF
    ranibizumab
    Opis:
    Wprowadzenie do medycyny leków hamujących angiogenezę porównywane jest do ery wprowadzenia antybiotyków w XX w. Udostępnienie w Polsce we wrześniu 2010 r. w ramach refundacji NFZ najnowocześniejszej i dotychczas najbardziej skutecznej terapii wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem z zastosowaniem iniekcji doszklistkowych przeciwciała monoklonalnego anty-VEGF (ranibizumab) wprowadziło nowe standardy leczenia. W niniejszym artykule podjęliśmy próbę oceny efektów leczenia w postaci wysiękowej AMD w ramach grupy terapeutycznej B02.
    Introduction into medicine of the drugs which inhibit angiogenesis is comparable with introduction of antibiotics in the 20th century. Admission in Poland, in September 2010, the most effective therapy of the wet form of AMD in which intravitreal injections containig monoclonal antibody anti-VEGF (ranibizumab) is used, introduced new standards of the treatment of wAMD. This therapy is refunded by NFZ. The aim of this article is to evaluate the effects of the AMD treatments within the framework of the therapeutic group B02.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2015, 2, 1; 56-64
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy istnieje możliwość diagnostyki endometriozy z poziomu endometrium?
    Is it possible to diagnose endometriosis at the level of endometrium?
    Autorzy:
    Szubert, Maria
    Ziętara, Magdalena
    Suzin, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030151.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    IL-8
    NGF
    PDGF
    VEGF
    endometriosis
    endometrium IL-8
    Opis:
    The endometrium of women with endometriosis has a different expression of cytokines, angiogenic and hormonal factors compared to healthy women. Endometriosis is a disease occurring mostly in women at a reproductive age with a frequency of 7–10%. Despite many studies and hypotheses on the pathogenesis of the disease, marker specific to endometriosis has not yet been detected. Thus, laparoscopy remains the gold standard in the diagnosis, particularly in the case of peritoneal form that cannot be visualized by means of an ultrasound test. Other forms of endometriosis – ovarian (chocolate cysts) and deep infiltrating – can be identified in an ultrasound test. Scientists are currently searching for markers that in a specific combination would ensure maximum sensitivity and specificity of the non-invasive detection of endometriosis, even at early stages. The article presents selected factors, such as interleukin 8, vascular endothelial growth factor, platelet-derived growth factor, nerve growth factor, detected in the endometrium, which can be a potential diagnostic target. Diagnoses made at the level of endometrium would facilitate the identification of endometriosis and would significantly reduce costs associated with the necessity to conduct laparoscopy.
    Endometrium pacjentek z endometriozą charakteryzuje się inną ekspresją cytokin, czynników angiogennych i hormonalnych niż u kobiet zdrowych. Endometrioza występuje głównie u kobiet w wieku reprodukcyjnym, z częstością około 7–10%. Mimo wielu badań i hipotez dotyczących patogenezy nie wykryto dotychczas swoistego markera dla endometriozy. Złotym standardem diagnostycznym, zwłaszcza w przypadku postaci otrzewnowej, której nie udaje się uwidocznić w badaniu ultrasonograficznym, pozostaje laparoskopia. Inne formy endometriozy – jajnikową (torbiele czekoladowe) i głęboko naciekającą – można rozpoznać w badaniu ultrasonograficznym. Obecnie poszukuje się markerów, które w określonej kombinacji zapewniłyby maksymalną czułość i swoistość nieinwazyjnego wykrywania endometriozy, nawet we wczesnych stadiach. Czułość oznaczeń wykonywanych z krwi nie jest niestety satysfakcjonująca w odniesieniu do otrzewnowej postaci choroby. W artykule zaprezentowano potencjalne cele diagnostyczne – wybrane czynniki wykrywane w endometrium, czyli interleukinę 8, czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego, płytkopochodny czynnik wzrostu i czynnik wzrostu nerwów. Pobranie endometrium do badań jest łatwe i może być wykonywane ambulatoryjnie. Diagnozowanie z poziomu endometrium ułatwiłoby rozpoznawanie endometriozy i znacząco zmniejszyło koszty związane z koniecznością przeprowadzania laparoskopii.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 30-38
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność ranibizumabu w idiopatycznej neowaskularyzacji naczyniówkowej – opis serii przypadków
    The efficacy of ranibizumab in idiopathic choroidal neovascularization – a case series report
    Autorzy:
    Oleksy, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928156.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    idiopatyczna neowaskularyzacja naczyniówki
    iniekcja anty-VEGF
    optyczna koherentna tomografia
    Opis:
    Cel: Ocena skuteczności iniekcji ranibizumabu w idiopatycznej neowaskularyzacji naczyniówkowej. Materiał i metody: Do badania włączono 3 pacjentów (4 oczu) w wieku 17, 37 i 46 lat z objawami pogorszenia ostrości widzenia, krzywieniem i ze zniekształceniem obrazu w centrum trwającym 2–5 tygodni. Wykluczono tło zapalne zmian. Podczas pierwszej wizyty przed włączeniem do badania, po miesiącu i na kolejnych wizytach oceniano najlepiej skorygowaną ostrość wzroku, angiografię fluoresceinową i centralną grubość siatkówki przy użyciu optycznej koherentnej tomografii. Po ustaleniu rozpoznania zastosowano iniekcję ranibizumabu do ciała szklistego. Wyniki: Podczas pierwszej kontroli w 3 oczach stwierdzono poprawę najlepiej skorygowanej ostrości wzroku; w czwartym pozostała ona niezmieniona. W badaniu oftalmoskopowym we wszystkich przypadkach stwierdzono ustąpienie wybroczyn i obrzęku siatkówki w plamce. W badaniu optycznej koherentnej tomografii siatkówki we wszystkich oczach centralna grubość siatkówki zmniejszyła się z wyraźną poprawą morfologii dołeczka. Obserwacja trwała 4–55 miesięcy, liczba powtórnych iniekcji w tym okresie wynosiła 2–5.
    Objective: To evaluate the efficacy of the ranibizumab intravitreal injection in idiopathic choroidal neovascularization. Material and methods: The study included 3 patients (4 eyes), aged 17, 37 and 46, with visual acuity deterioration, warping and distortion of the central image lasting for 2–5 weeks. Inflammatory background of the disease was excluded. The baseline examination and follow-up included the best corrected visual acuity (BCVA), fluorescein angiography and central retinal thickness (CRT) analysis using optical coherence tomography (OCT). When ICNV was diagnosed, intravitreal injections of ranibizumab were administered. Results: During the first follow-up test, 3 eyes showed improvement of BCVA, and in the fourth eye BCVA remained unchanged. In funduscopy, all patients showed reduced haemorrhage and oedema of the central retina. The OCT showed a reduction of the CRT and improvement in the morphology of the macula. The observation period ranged from 4 to 55 months, and the number of repeated injections during the observation ranged from 2 to 5. Conclusions: Injections of ranibizumab into the vitreous brought a significant improvement in the function of the treated eye, and in the morphology of the retina in OCT.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2017, 4, 1; 29-33
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potencjalne zastosowanie agonistów dopaminergicznych D2 w leczeniu VEGF-zależnych chorób oczu
    The potential usage of D2 dopaminergic agonists in the treatment of VEGF-related eye diseases
    Autorzy:
    Osęka, Maciej
    Saładziak, Katarzyna
    Jamrozy-Witkowska, Agnieszka
    Dziedziak, Jacek
    Cudnoch-Jędrzejewska, Agnieszka
    Święch, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929320.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    AMD
    VEGF
    agoniści dopaminergiczni D2
    dopamina
    retinopatia cukrzycowa
    Opis:
    Dopamine and D2 dopaminergic agonists inhibit endothelial growth factor (VEGF). This effect has been proven in many types of cancer and in ovarian hyperstimulation syndrome. Experimental studies indicate the potential use of these substances in the treatment of eye diseases with increased VEGF release, such as exudative AMD, diabetic macular edema and proliferative diabetic retinopathy. This paper presents a review of the latest literature on the potential use of D2 dopaminergic agonists in the treatment of vascular endothelial growth factor (VEGF) related diseases.
    Dopamina oraz agoniści receptorów dopaminergicznych D2 wykazują działanie hamujące aktywność czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego. Działanie to zostało udowodnione w wielu chorobach nowotworowych oraz w zespole hiperstymulacji jajników. Dotychczas przeprowadzone badania wskazują na potencjalne zastosowanie tych substancji również w leczeniu chorób oczu przebiegających ze zwiększonym uwalnianiem czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego, takich jak: wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem, cukrzycowy obrzęk plamki lub proliferacyjna postać retinopatii cukrzycowej. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd najnowszych danych literaturowych na temat potencjalnego zastosowania agonistów dopaminergicznych D2 w leczeniu chorób oczy zależnych od naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF)
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2020, 7, 1; 36-39
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vascular Endothelial Growth Factor and Survivin Immunostaining in Gastric Adenocarcinoma
    Autorzy:
    Bury, Jarosław
    Szumiło, Justyna
    Dąbrowski, Andrzej
    Ciechański, Aleksander
    Śliwińska, Justyna
    Wallner, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396680.pdf
    Data publikacji:
    2012-07-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    vascular endothelial growth factor
    VEGF
    survivin
    adenocarcinoma
    stomach
    survival
    Opis:
    Two molecules - vascular endothelial growth factor involved in new vessels formation and survivin - antiapoptotic protein, reported to be associated with worse prognosis in various malignancies have been chosen for the study. Both are potential target for novel therapiesThe aim of the study was to determine the immunostaining of VEGF and survivin in gastric carcinoma and to analyse their relationship to the selected clinicopathological features and survival.Material and methods. Formalin-fixed, paraffin-embedded sections from 41 gastric adenocarcinomas were used for immunohistochemical reaction with monoclonal antibodies against vascular endothelial growth factor and survivin. The results were compared with selected clinicopathological features and survival.Results. Positive immunohistochemical reaction for vascular endothelial growth factor and survivin was revealed in 24 (58,53%) and 30 (73,17%), gastric carcinomas respectively. Vascular endothelial growth factor-negative gastric carcinomas were significantly more common in cases without metastases to regional lymph nodes and distant organs and in less advanced cases. Similar, distant metastases were also statistically less common in survivin-negative carcinomas. The differences in immunohistochemical reactions for survivin between less and more advanced cases almost reach statistical significance. The only factors significantly influenced 1, 2 and 3-year survival were vascular endothelial growth factor and survivin status. Statistically significant higher percentage of survival was noted in patients with vascular endothelial growth factor- and survivin-negative tumors.Conclusions. It seems that vascular endothelial growth factor and survivin play role in local invasion and spread of gastric adenocarcinoma and negatively influences survival. However, further studies are required to assess their true usefulness in the clinical practice.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 7; 341-347
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Angiogenic cytokines VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF secretion by human ovarian cancer cells
    Wydzielanie angiogennych cytokin VEGF, TGF-β1, IL-8 iTNF przez ludzkie komórki nowotworów jajnika
    Autorzy:
    Sienko, Jacek
    Grabowska-Derlatka, Laretta
    Czajkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1029705.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    IL-8
    TGF-β
    TNF
    VEGF
    cell line
    ovarian cancer
    Opis:
    Objectives: Angiogenesis is a process that is indispensable in cancer progression. A complex network of tumor and microenvironment stimuli regulate angiogenesis. VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF belong to the angiogenic factors that are key points in vessel formation. The aim of the study was to assess h-VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF secretion by human ovarian cell lines. Material and methods: OVA 2, OVA 4, OVA 9, OVA 11 and OVA 14 cell lines were established in our laboratory. The cells derived from primary and metastatic tumors of epithelial and non-epithelial origin. SK-OV-3, MDAH 2774, CAOV-1 and OVP-10 were the cell lines obtained from other sources. The concentration of VEGF, TGF-β1 and IL-8 was determined in culture supernatants by using the ELISA tests. Results: OVA 11 secreted all the evaluated cytokines. MDAH 2774 was the source of h-VEGF, TGF-β1, IL-8. SK-OV-3 secreted h-VEGF and IL-8. OVA 4 secreted TGF-β1 and TNF. TNF was the only studied cytokine secreted by CAOV-1, OVA 2 and OVA 9 cell lines. OVA 14 did not secret any of the cytokines. Conclusions: The investigated cell lines present heterogeneous profile of angiogenic cytokine secretion and seem to be an interesting set of models for the study of angiogenic signaling, or target therapy.
    Cel: Angiogeneza jest procesem niezbędnym do progresji raka. Złożona sieć bodźców pochodzących od guza i z mikrośrodowiska reguluje angiogenezę. VEGF, TGF-β1, IL-8 i TNF należą do czynników angiogennych, które odgrywają kluczową rolę w tworzeniu naczyń. Celem pracy była ocena wydzielania h-VEGF, TGF-β1, IL-8 i TNF przez ludzkie linie raka jajnika. Materiał i metoda: Linie OVA 2, OVA 4, OVA 9, OVA 11 oraz OVA 14 zostały ustalone samodzielnie. Komórki pochodziły z pierwotnych lub przerzutowych guzów jajnika pochodzenia nabłonkowego lub nienabłonkowego. Linie SK-OV-3, MDAH 2774, CAOV-1 oraz OVP-10 pochodziły z innych źródeł. Stężenie VEGF, TGF-β1 i IL-8 określano w supernatantach hodowli komórkowych w teście ELISA. Wyniki: Linia OVA 11 wydzielała wszystkie badane cytokiny. Linia MDAH 2774 była źródłem h-VEGF, TGF-β1, IL-8. Linia SK-OV-3 wydzielała h-VEGF oraz IL-8. Linia OVA 4 wydzielała TGF-β1 i TNF. TNF był jedyną cytokiną wydzielaną przez linie CAOV-1, OVA 2 oraz OVA 9. Linia OVA 14 nie wydzielała żadnej spośród badanych cytokin. Wnioski: Badane linie komórkowe stanowią heterogenną grupę nowotworów wydzielających cytokiny o właściwościach angiogennych i wydają się interesującym panelem do badań nad procesami angiogenezy czy terapii celowanej.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 2; 99-104
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział VEGF-A i jego receptorów w procesie angiogenezy
    The role of VEGF-A and its receptors in angiogenesis
    Autorzy:
    Uttecht-Pudełko, Anna M.
    Partyka, Robert
    Jałowiecka, Izabela
    Żerdziński, Michał
    Pieczyrak, Beata
    Kokocińska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035010.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    angiogeneza
    vegf-a
    svegf-r1
    svegf-r2
    angiogenesis
    Opis:
    Angiogenesis is essential for the proper development of the organism and repair processes, but also significant in cancer progression and metastasis in solid tumors. A major cytokine that promotes the development of new blood vessels is the vascular endothelial growth factor – VEGF, whereas its soluble receptors (sVEGF-R1 and sVEGF-R2) perform antiangiogenic activity because they capture and neutralize VEGF-A free molecules.
    Tworzenie naczyń krwionośnych jest niezbędne do prawidłowego rozwoju organizmu i przebiegu procesów naprawczych, ale też kluczowe w progresji choroby nowotworowej i generacji przerzutów odległych w guzach litych. Główną cytokiną promującą rozwój nowych naczyń krwionośnych jest naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu VEGF (vascular endothelial growth factor), natomiast jego rozpuszczalne receptory (sVEGF-R1 i sVEGF-R2), w związku z wychwytywaniem wolnych cząsteczek VEGF-A oraz ich neutralizacją, charakteryzuje aktywność antyangiogenna.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 6; 457-464
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe możliwości leczenia powikłań ocznych cukrzycy
    Autorzy:
    Musielak, Edyta
    Misiuk-Hojło, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/552808.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    retinopatia cukrzycowa
    makulopatia cukrzycowa
    terapia anty-VEGF
    fotokoagulacja
    optyczna
    koherentna tomografia
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 468-473
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The right choice of treatment regimen as the key to successful therapy of wet AMD
    Odpowiedni dobór schematu leczenia kluczem do sukcesu terapii wAMD
    Autorzy:
    Lisiak, Agnieszka
    Suda, Wojciech
    Kocięcki, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928031.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    age-related macular degeneration
    anti-VEGF drugs
    national therapeutic program for AMD
    Opis:
    Age-related macular degeneration remains the main cause of central vision impairment in the elderly population in developed countries. Currently, the most effective method that significantly inhibits the progression of wet AMD is intravitreal anti-VEGF injections. Not only the selection of the right active substance, but also the schedule of their administration plays an important role in proper therapy. The AMD Drug Program has significantly increased the availability of modern treatment for Polish patients. However, possible therapeutic plans still do not include the so-called treat-and-extend scheme. In our work we showed the significant advantages of the above scheme over currently available in the Polish Drug Program.
    Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (AMD) pozostaje główną przyczyną upośledzenia widzenia centralnego w populacji osób starszych w krajach rozwiniętych. Obecnie najskuteczniejszą metodą istotnie hamującą progresję postaci wysiękowej AMD są iniekcje doszklistkowe anty-VEGF. Nie tylko wybór odpowiedniej substancji aktywnej, ale również schemat jej podawania odgrywa istotną rolę w prawidłowej terapii. Program lekowy AMD istotnie zwiększył dostępność nowoczesnego leczenia dla polskich pacjentów. Jednak możliwe plany terapeutyczne nadal nie uwzględniają tzw. schematu treat and extend. W naszej pracy pokazujemy istotne zalety ww. schematu nad obecnie dostępnymi w polskim programie lekowym.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2020, 7, 4; 295-301
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie leków anty-VEGF w leczeniu retinopatii wcześniaków
    Anti-VEGF drugs in treatment of retinopathy of prematurity
    Autorzy:
    Hautz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927537.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    anty-VEGF drugs
    laser photocoagula-tion of the retina
    retinopathy of prematurity
    Opis:
    Retinopatia wcześniaków jest poważnym schorzeniem siatkówki, mogącym doprowadzić do jej odwarstwienia i w konsekwencji do utraty widzenia. W patogenezie tej choroby kluczową rolę odgrywają wytwarzane w nadmiarze naczyniowo- śródbłonkowe czynniki wzrostu (VEGF, vascular endothelial growth factors). Złotym standardem leczenia jest wciąż stosowana od lat 90. XX w. laserowa fotokoagulacja obwodowej nieunaczynionej siatkówki. Wprowadzone w ostatnich latach leki anty-VEGF podawane w postaci iniekcji do ciała szklistego neutralizują wytworzone w nadmiarze czynniki VEGF. Podstawowymi zaletami tych leków są: bardzo szybkie działanie, bardzo krótka i nieskomplikowana procedura podania oraz spodziewane pełne pole widzenia. Leki są jednak wchłaniane do krwiobiegu, co może zaburzać fizjologiczne dojrzewanie narządów wewnętrznych u dziecka urodzonego przedwcześnie. Innym ważnym problemem jest pojawienie się późnych wznów retinopatii, nawet kilka miesięcy po iniekcji. Leki te powinny być stosowane rozważnie, przede wszystkim u pacjentów z retinopatią w I strefie.
    Retinopathy of prematurity is a serious disease that can lead to retinal detachment and vision loss. Vascular endothelial growth factors (VEGF) play a key role in the pathogenesis of this disease. The gold standard of treatment used since the 1990s is laser coagulation of non-vascularized retina. Anti-VEGF drugs introduced in recent years administered as intravitreal injections neutralize excess VEGF factors. The main advantage of these drugs is very fast action, very short and uncomplicated administration procedure, full field of view expected. Drugs, however, are absorbed into the bloodstream, which can affect the physiological maturation of internal organs in a child born prematurely. Another important problem is the appearance of late recurrences of retinopathy, even several months after the injection. These drugs should be used prudently, especially in patients with retinopathy in zone I.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2020, 7, 3; 225-231
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane polimorfizmy genu VEGF w przewlekłej chorobie nerek
    Selected polymorphisms of VEGF gene in chronic renal failure
    Autorzy:
    Żywiec, Joanna
    Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035569.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    vegf-a
    przewlekła choroba nerek
    rs699947
    rs1570360
    chronic kidney disease
    Opis:
    INTRODUCTION: Understanding the complex etiopathogenesis of chronic kidney disease (CKD) raises hopes for the development of effective methods for its early diagnosis and effective prevention and treatment. The significance of genetic predisposition in renal damage development has been proven in many studies. The objective of our study was to estimate the connections between selected VEGF polymorphisms and the incidence of chronic renal failure. MATERIALS AND METHODS: 103 families, consisting of both parents and affected offspring with CKD stage below 3, i.e. eGFR below 60 ml/min/1.73 m2, participated our study. The mean age of the children was 15.2 years and mean eGFR 28.9 ml/min/1.73 m2. The main reason for renal damage was interstitial nephropathy (71%) and the second (29%) – chronic glomerulonephritis. 45% of patients were conservatively treated, while others remained on chronic renal replacement therapy. Venous blood samples were collected for DNA isolation. Selected VEGF polymorphisms were genotyped by the TaqMan method. The obtained results were analyzed on the basis of Statistica 10 and Microsoft Office Excel 2003 software using the transmission disequilibrium test (TDT), χ2 test and the Kaplan-Meier estimator. For all the calculations, a p value below 0.05 was adopted as the limit of statistical significance. RESULTS: No differences in the estimated and observed rs699947 or rs1570360 allele transmission between the parents and their affected offspring were found. CONCLUSIONS: No relations between rs699947 and rs1570360 VEGF polymorphisms and the incidence of chronic kidney disease of at least stage 3 were established.
    WSTĘP: Poznanie złożonej etiopatogenezy przewlekłej choroby nerek (PChN) budzi nadzieje na rozwój skutecznych metod jej wczesnej diagnostyki oraz skutecznej profilaktyki i leczenia. Liczne badania dowodzą znaczenia predyspozycji genetycznej w rozwoju przewlekłego uszkodzenia nerek w przebiegu różnych chorób. Celem pracy była ocena związku wybranych polimorfizmów genu VEGF (vascular endothelial growth factor) z występowaniem przewlekłej choroby nerek. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiły 103 rodziny (trios): dwoje biologicznych rodziców i dziecko z PChN w stadium co najmniej trzecim, tj. z eGFR ≤ 60 ml/min/1,73 m2, na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek (29%) lub nefropatii śródmiąższowej (71%). W chwili badania średni wiek dzieci z PChN wynosił 15,2 roku, a średnia filtracja kłębuszkowa 28,9 ml/min/1,73 m2. U 45% chorych zastosowano leczenie zachowawcze, u pozostałych nerkozastępcze. U wszystkich badanych pobrano jednorazowo próbki krwi żylnej w celu wyizolowania materiału genetycznego i przeprowadzono genotypowanie wybranych polimorfizmów genu VEGF metodą TaqMan. Do opracowania statystycznego wyników posłużyły programy Statistica 10 i Microsoft Office Excel 2003 z wykorzystaniem testu nie-równowagi sprzężeń (transmission disequilibrium test – TDT), testu χ2 oraz estymatora Kaplana-Meiera. Za granicę istotności statystycznej przyjęto wartości p < 0,05. WYNIKI: Nie wykazano różnic w przekazywaniu alleli badanych polimorfizmów rs699947 i rs1570360 genu VEGF od rodziców do potomka z PChN. WNIOSKI: Nie stwierdzono związku polimorfizmów rs699947 i rs1570360 genu VEGF z występowaniem przewlek-łej choroby nerek w stadium ≥ 3.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 267-272
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of different intensities aerobic exercise to cardiac angiogenesis regulation on Wistar rats
    Autorzy:
    Sylviana, N.
    Goenawan, H.
    Susanti, Y.
    Lesmana, R.
    Megantara, I.
    Setiawan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16539096.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    angiogenesis
    exercise
    CD34+
    HIF-1α
    myocardium
    PGC-1α
    VEGF
    Opis:
    The adaptation response of myocardium angiogenesis stimulated by specific exercise intensities remains unclear. The aims of this study is to explore the effect of different intensities aerobic exercise to cardiac angiogenesis regulation via HIF-1α, PGC-1α, VEGF, and CD34+ in Wistar rats. Wistar rats were divided into control and exercise groups. Exercise groups were trained on a treadmill for 12 weeks, 30 min/day for 5 days with low, moderate, and high-intensity groups. The rats were sacrificed, and the myocardium was collected and preserved at -80°C until used. Cardiac protein samples were extracted and run for Western blotting using the specific antibodies: hypoxia-inducible factor (HIF)-1α, Peroxisome proliferator-activated receptor gamma coactivator 1-alpha (PGC-1α), vascular endothelial growth factor (VEGF), and Cluster of differentiation 34 (CD34+). Results showed that protein expression of HIF-1α, PGC-1α, VEGF, and CD34+ was increased significantly by different intensities in the exercise group compared to the control. A correlation statistics test showed that there was a strong correlation effect of HIF-1α on VEGF protein expression in low (p=0.047) and high intensity exercise groups (p=0.009), but no effect was found in the moderate groups. In addition, there was a significant strong effect of PGC-1α on VEGF protein expression in the moderate groups (p=0.037), but no effect was found in other groups. In conclusion, different exercise intensities induce a different modulation pattern of proteins which might be responsible for cardiac adaptation, especially angiogenesis.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2022, 25, 1; 119-128
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chimeric protein ABRaA-VEGF121 is cytotoxic towards VEGFR-2-expressing PAE cells and inhibits B16-F10 melanoma growth
    Autorzy:
    Smagur, Andrzej
    Boyko, Mariya
    Biront, Nadiya
    Cichoń, Tomasz
    Szala, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040641.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    melanoma B16-F10
    abrin-a A-chain
    chimeric protein
    VEGF121
    Opis:
    It has been known that VEGF121 isoform can serve as a carrier of therapeutic agents targeting tumor endothelial cells. We designed and constructed synthetic cDNA that encodes a chimeric protein comprising abrin-a (ABRaA) toxin A-chain and human VEGF121. Expression of the ABRaA-VEGF121 chimeric protein was carried out in E. coli strain BL21(DE3). ABRaA-VEGF121 preparations were isolated from inclusion bodies, solubilized and purified by affinity and ion-exchanged chromatography (Ni-agarose and Q-Sepharose). Finaly, bacterial endotoxin was removed from the recombinant protein. Under non-reducing conditions, the recombinant protein migrates in polyacrylamide gel as two bands (about 84 kDa homodimer and about 42 kDa monomer). ABRaA-VEGF121 is strongly cytotoxic towards PAE cells expressing VEGFR-2, as opposed to VEGFR-1 expressing or parental PAE cells. The latter are about 400 times less sensitive to the action of this fusion protein. The biological activity of the ABRaA domain forming part of the chimeric protein was assessed in vitro: ABRaA-VEGF121 inhibited protein biosynthesis in a cell-free translation system. Preincubation of ABRaA-VEGF121 with antibody neutralizing the biological activity of human VEGF abolished the cytotoxic effect of the chimeric protein in PAE/KDR cells. Experiments in vivo demonstrated that ABRaA-VEGF121 inhibits growth of B16-F10 murine melanoma tumors.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2009, 56, 1; 115-124
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynnik wzrostu śródbłonka naczyń (VEGF) jako marker progresji choroby nowowotworowej - przegląd doniesień
    Vascular endothelial growth factor (VEGF) as a marker for cancer progression - a review
    Autorzy:
    Flak, B.
    Wawrzyniec, K.
    Kwiatek, S.
    Kawczyk-Krupka, A.
    Czuba, Z.
    Sieroń-Stołtny, K.
    Sieroń, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/261266.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
    Tematy:
    angiogeneza
    angiogeneza nowotworowa
    przełączenie angiogenne
    VEGF
    hipoksja
    angiogenesis
    tumor angiogenesis
    angiogenic switch
    hypoxia
    Opis:
    Angiogeneza zwana również neowaskularyzacją jest wieloetapowym procesem tworzenia nowych naczyń krwionośnych w miejscu już istniejących, regulowanym przez czynniki pobudzające (proangiogenne) oraz hamujące (antyangiogenne). Nowotworzenie naczyń zachodzi w procesach fizjologicznych oraz w stanach patologicznych organizmu. W wyniku zaburzenia równowagi między czynnikami proangiogennymi, aktywującymi proces tworzenia nowych naczyń a czynnikami hamującymi (antyangiogennymi) dochodzi do przewagi aktywacji czynników angiogennych oraz nadmiernej angiogenezy, co sprzyja rozwojowi guza nowotworowego. W wyniku niedotlenienia (hipoksji) tkanki dochodzi do aktywacji czynników angiogennych, w tym przede wszystkim czynnika odgrywającego kluczową rolę w progresji nowotworowej – VEGF (ang. Vascular Endothelial Growth Factor). VEGF jest białkiem uważanym za główny czynnik odpowiedzialny za proces angiogenezy oraz wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych; nazywany jest również czynnikiem przepuszczalności naczyniowej. Najważniejszym czynnikiem indukującym proces angiogenezy oraz wydzielanie czynnika VEGF przez komórki nowotworowe jest niedotlenienie (hipoksja) panujące w mikrośrodowisku guza. VEGF jest złym czynnikiem prognostycznym odpowiadającym za progresję oraz aktywację tworzenia przerzutów wielu guzów litych. Zmniejszenie wydzielania czynnika VEGF ma istotne znaczenie w zahamowaniu procesu angiogenezy, a także potencjału metastatycznego komórek nowotworowych, które wcześniej nie uległy zniszczeniu na drodze apoptozy lub nekrozy.
    Angiogenesis, also called neovascularization is a multistep process of forming new blood vessels and it is regulated by stimulating factors (proangiogenic) and inhibitors (anti-angiogenenic). Neovascularization occurs in physiological processes and in pathological states of the organism. As a result of an imbalance between proangiogenic factors activating the process of creating new blood vessels and inhibitors (anti-angiogenic) comes to lead the activation of angiogenic factors and excessive angiogenesis, which promotes tumor growth. As a result of hypoxia an activation of tissue angiogenic factors occurs, including, in particular, the key factor in tumor progression - VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor). VEGF is a protein considered to be the main factor responsible for process of angiogenesis and an increased vascular permeability’ It is also known as a vascular permeability factor. The most important factor that induces angiogenesis and VEGF secretion by cancer cells is hypoxia in the tumor microenvironment. VEGF is a poor prognostic factor responsible for the progression and metastasis activation of many solid tumors. Decreased levels of VEGF is important in the inhibition of angiogenesis and metastatic potential of tumor cells that have not been destroyed by apoptosis or necrosis.
    Źródło:
    Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 4; 205-209
    1234-5563
    Pojawia się w:
    Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia łączona w leczeniu obrzęku plamki w przebiegu niedrożności naczyń żylnych siatkówki
    Combined therapy in treatment of macular oedema in retinal vein occlusion
    Autorzy:
    Bandzul, Krzysztof
    Poppe, Ewa
    Komaszyło-Spalińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929305.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    laseroterapia
    terapia anty-VEGF
    zakrzep gałęzi żyły środkowej siatkówki
    zakrzep żyły środkowej siatkówki
    Opis:
    Zakrzep żyły siatkówki oraz wynikające z niego powikłania obok cukrzycowego obrzęku plamki stanowią najczęstsze naczyniowe zaburzenia w obrębie siatkówki, które mogą prowadzić do znacznej, często nieodwracalnej utraty widzenia. Leczenie powikłań zakrzepu żyły siatkówki, zarówno żyły głównej, jak i jej gałęzi, stanowi w dalszym ciągu wyzwanie, pomimo dostępności różnych alternatywnych metod. Celem pracy jest przedstawienie przypadków klinicznych pacjentów, u których uzyskano korzystne efekty czynnościowe i anatomiczne po zastosowaniu terapii łączonej: doszklistkowych iniekcji ranibizumabu oraz laseroterapii laserem żółtym o długości fali 577 nm (Integre Yellow Ellex).
    Retinal vein occlusion and the complications which arise from it, next to diabetic macular oedema, is the most common vascular disease in retina, witch can lead to significant visual loss. Treatment of retinal vein occlusion complications, both central retinal vein occlusion and branch retinal vein occlusion are still difficult, though many alternative forms of treatment exist. The aim of the study is to present two clinical cases after combined therapy: intravitreal ranibizumab and laser therapy by yellow laser of 577 nm wave lenght (Integre Yellow Ellex).
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2014, 1, 4; 233-238
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obecne postępowanie w zwyrodnieniu plamki związanym z wiekiem (AMD) i retinopatii cukrzycowej (DR)
    Autorzy:
    Stankiewicz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/552123.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (AMD)
    retinopatia cukrzycowa (DR)
    leczenie anty-VEGF
    fotokoagulacja laserowa
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 501-506
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnosis of type 3 macular neovascularization
    Diagnostyka neowaskularyzacji plamkowej typu 3
    Autorzy:
    Mędrzycka, Justyna
    Piotrowicz, Anna
    Gołębiewska, Joanna
    Różycki, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040410.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    wet age-related macular degeneration
    macular neovascularization
    optical coherence tomography angiography
    anti-VEGF therapy
    wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem
    neowaskularyzacja plamkowa
    angiografia oparta na optycznej koherentnej tomografii
    terapia anty-VEGF
    Opis:
    Type 3 macular neovascularization is characterized by a complex of pathological vessels located in the sensory retina. Fundus oculi examination reveals intraretinal hemorrhages, macular edema, hard exudates and pigment epithelial detachments. Indocyanine and fluorescein angiography, OCT and angio-OCT are used for diagnosis and treatment monitoring. The treatment efficacy depends on the disease severity and the therapy applied.
    Neowaskularyzacja plamkowa typu 3 charakteryzuje się kompleksem patologicznych naczyń zlokalizowanych w siatkówce sensorycznej. W badaniu dna oka objawia się jako wylewy śródsiatkówkowe, obrzęk w plamce, wysięki twarde i odwarstwienia nabłonka barwnikowego. Do diagnostyki i monitorowania terapii jest używana angiografia indocyjaninowa i fluoresceinowa oraz OCT i angio-OCT. Efekty leczenia są zależne od stadium zaawansowania choroby i zastosowanej terapii.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2021, 8, 3; 153-158
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola VEGF, czynnika neurotroficznego i proangiogennego w patogenezie choroby Alzheimera
    Role of VEGF, neurotrophic and proangiogenic factor in pathogenesis of Alzheimer’s disease
    Autorzy:
    Nowacka, Marta
    Obuchowicz, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057990.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Alzheimer’s disease
    b-amyloid
    modele transgeniczne choroby Alzheimera
    transgenic models
    treatment of AD
    vascular endothelial growth factor (VEGF)
    leczenie
    naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF)
    choroba Alzhaimera
    modele transgeniczne choroby Alzhaimer'a
    Opis:
    Currently, neurodegenerative disorders represent one of the most serious diseases the mankind is struggling with. An increased morbidity rate of Alzheimer’s disease seems to be associated with general population aging. Despite the fact that the intensive studies have been conducted in many research centres for several years, etiopathogenesis of Alzheimer’s disease is still not fully understood. Furthermore, there is no drug which could, at least, inhibit progress of this disease effectively. Vascular endothelial growth factor (VEGF) is well-characterized proangiogenic substance, essential for the formation of new blood vessels during embryogenesis as well as others pathological condition. Recently, a new role for VEGF as a neurotrophic factor has been emerged. In the developing nervous system, VEGF plays a pivotal role in neuronal proliferation and guidance of neuronal development process. As proangiogenic and neurotrophic factor, VEGF has been suggested to be involved in the pathogenesis of Alzheimer’s disease. In patients suffering fromthis disease patients abnormal regulation of VEGF expression have been reported. Moreover, an interaction between VEGF and b-amyloid has been evidenced in in vitro studies on cell cultures and in vivo studies conducted on transgenic lab animals. In consequence, these data have stimulated an increasing interest in assessing the therapeutic potential of VEGF pharmacological modulation in treatment of Alzheimer’s disease.
    Choroby neurodegeneracyjne należą do najpoważniejszych schorzeń, z jakimi zmaga się obecnie medycyna. Wydaje się, iż obserwowany wzrost częstości występowania choroby Alzheimera w dużej mierze wiąże się z ogólnym starzeniem się ludzkiej populacji. Mimo intensywnych badań prowadzonych od kilkudziesięciu lat etiopatogeneza tej choroby nie jest poznana, nie znamy również leku, który przynajmniej hamowałby skutecznie postęp tej choroby. Naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu (vascular endothelial growth factor, VEGF) jest dobrze scharakteryzowanym czynnikiem proangiogennym, niezbędnym do powstawania nowych naczyń krwionośnych zarówno podczas rozwoju zarodkowego, jak i w warunkach patologicznych. Badania przeprowadzone w ostatnich latach wskazały na nową rolę VEGF jako czynnika neurotroficznego. Podczas rozwoju układu nerwowego VEGF odgrywa kluczową rolę nie tylko w różnicowaniu i tworzeniu sieci naczyń w rozwijającym się mózgu, lecz także w proliferacji neuronów oraz w kierowaniu procesem rozwoju neuronalnego. Obecnie uważa się, że VEGF jako czynnik proangiogenny i neurotroficzny prawdopodobnie bierze udział w patogenezie choroby Alzheimera. U osób cierpiących na tę chorobę stwierdzono nieprawidłową regulację ekspresji VEGF. Zarówno w badaniach in vitro przeprowadzonych na hodowlach komórkowych, jak i w badaniach in vivo na zwierzęcych modelach transgenicznych stwierdzono występowanie interakcji między VEGF a b-amyloidem. Te przesłanki zainspirowały badaczy do podjęcia badań nad ewentualnym wykorzystaniem farmakologicznej modulacji VEGF w terapii choroby Alzheimera.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 2; 123-130
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Angiogeneza w chorobach nowotworowych
    Angiogenesis in cancer diseases
    Autorzy:
    Jarosz, Paulina
    Woźniak, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437831.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    nowotwór
    VEGF
    terapia antyangiogenna
    czynniki pro- oraz antyangiogenne
    cancer
    antiangiogenic therapy
    pro- andantiangiogenic factors
    Opis:
    Wzrost nowotworu uzależniony jest od dostępu składników odżywczych oraz tlenu. Odbywa się to za pośrednictwem sieci naczyń krwionośnych, które oprócz dostarczania komórkom nowotworowym niezbędnych substancji od- żywczych odgrywają również znaczącą rolę w tworzeniu przerzutów. Komórki nowotworowe posiadają zdolność wytwarzania własnej sieci naczyń krwionośnych na drodze angiogenezy. Czynniki biorące udział w regulacji tworzenia sieci naczyń krwionośnych można sklasyfiować do dwóch grup, czynników pro- oraz antyangiogennych. Do stymulacji angiogenezy dochodzi w sytuacji, gdy ilość czynników proangiogennych przeważa. Głównym czynnikiem proangiogennym jest naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu VEGF, stymulujący podziały komórkowe, migrację i proliferację komórek śródbłonka. Zahamowanie aktywności VEGF, a co za tym idzie supresję angiogenezy, budzi nadzieję na poprawę wyników leczenia chorób nowotworowych. Terapia antyangiogenna budzi obecnie szerokie zainteresowanie, a wciąż prowadzone badania właściwości leków antyangiogennych dostarczają cennych informacji na temat sposobu inhibicji tego procesu.
    The growth of tumor depends on the access to nutrients and oxygen. This is done with the use of blood vessels. They provide essential nutrients to cancer cells and also play a signifiant role in the formation of metastases. Cancer cells have the ability to produce their own system of blood vessels through angiogenesis. Factors involved in the regulation of formation of a new vascular system can be classifid into two groups of pro-and antiangiogenic ones. Stimulation of angiogenesis occurs when the number of proangiogenic factors predominates. The main proangiogenic factor is vascular endothelial growth factor VEGF, stimulating cell division, migration and proliferation of endothelial cells. Inhibition of VEGF and hence angiogenesis suppression raises hope for improvement of cancer treatment. Antiangiogenic therapy currently raises wide interest and tests of antiangiogenic drugs are still ongoing and provide valuable information on how to inhibit this process.
    Źródło:
    Medical Review; 2012, 4; 498-507
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A-A-G – potrójna procedura w leczeniu krwotoków podsiatkówkowych zlokalizowanych w obrębie tylnego bieguna towarzyszących aktywnej wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem. Opis serii przypadków
    A-A-G – a triple procedure in the treatment of subretinal hemorrhages located in the posterior pole, concomitant to the exudative age-related macular degeneration. A case series report
    Autorzy:
    Cywiński, Adam
    Ferda-Lewińska, Daniela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928184.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    endotamponada
    krwotok podplamkowy
    terapia anty-VEGF
    tkankowy aktywator plazminogenu
    zwyrodnienie siatkówki związane z wiekiem
    Opis:
    W niniejszej pracy przedstawiono wyniki własne leczenia masywnych krwotoków podsiatkówkowych w obszarze plamkowym z użyciem potrójnej procedury A-A-G, tj. iniekcji leków z grup: (A)ntykoagulant, (A)nty-VEGF podanych do ciała szklistego oraz endotamponady (G)azem rozprężającym. Procedurę wdrożono u 6 osób w okresie 2–14 dni, u 7. osoby terapię rozpoczęto 2 miesią- ce po wystąpieniu nagłej utraty widzenia. Pozycja przymusowa, tj. pochylenie głowy w  dół, była zalecana przez 5 dni po wstrzyknięciu gazu. Średni okres obserwacji wynosił 12 miesięcy. Poprawę ostrości wzroku uzyskano u 6 osób. Zaobserwowano wystąpienie takich powikłań jak: nawrotowy krwotok podsiatkówkowy w wyniku przedarcia nabłonka barwnikowego oraz odwarstwienie siatkówki 4 tygodnie po wdrożeniu potrójnej procedury.
    Presentation of the author’s own results in the treatment of case series of massive subretinal hemorrhages associated with the exudative form of age-related macular degeneration, using a triple procedure of A-A-G-injections of (A) nticoagulants and (A)nti-VEGF, injected into the vitreous cavity, followed by endotamponade with expansile (G)as. The procedure was implemented in 6 patients (6 eyes) between day 2 and day 14 from the moment of sudden loss of vision and appearance of the hemorrhage. In one case, the therapy was implemented 2 months after the sudden loss of vision, because of the presence of a “fresh“ subretinal hemorrhage. Prone position was recommended for the next 5 days after treatment initiation. The average observation time was 12 months. Effects of visual improvement and hemorrhage absorption were observed in 6 patients (6 eyes). In one eye, a recurrent hemorrhage associated with RPE rupture occurred during the observation time. Retinal detachment that required surgical intervention was observed in one eye 4 weeks after the introduction of the triple procedure.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2017, 4, 3; 155-160
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inflammatory mediators of hypertrophic adenoids in children with otitis media with effusion
    Mediatory zapalne przyrosłych migdałkach gardłowych u dzieci chorych na wysiękowe zapaleniem ucha
    Autorzy:
    Leszko, Katarzyna
    Latoch, Eryk
    Żelazowska-Rutkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215723.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-01
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    lymphocytes T and B
    adenoid
    cytokine
    VEGF
    MMP
    apoptosis
    limfocyty T i B
    migdałek
    cytokiny
    apoptoza
    Opis:
    Adenoid is lymphoid tissues in the pharynx that play an important role in host defense against invading antigens. The structures of adenoid consist of well-defined microcompartments which all participate in the immune response: the lymphoepithelium, the follicular germinal center, the mantle zone, the interfollicular area. Otitis media with effusion (OME) is a common middle ear disease in children, but etiology of this disease is not clearly understood. Immunologic reaction within adenoid, pro-inflammatory cytokines (Th1 and Th2), decrease of lymphocytes T and B, metaloproteinase may lead to chronic infection.
    Migdałek gardłowy wchodząc w skład obwodowych narządów limfatycznych jest miejscem pierwszego kontaktu z antygenami, docierającymi drogą oddechową i pokarmową. Migdałek gardłowy zawiera komórki aktywne immunologiczne niezbędne do odpowiedzi immunologicznej komórkowej oraz humoralnej. Komórki te zajmują trzy główne przedziały limfoidalne: limfonabłonek, grudkowe ośrodki rozmnażania wraz ze strefą osłonową tych ośrodków oraz przestrzeń międzygrudkowa. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego (OME) jest częstą chorobą ucha środkowego występującą u dzieci. Jednak etiologia tej choroby nie jest do końca poznana. Reakcje immunologiczna toczące się w obrębie migdałka gardłowego, udział cytokin prozapalnych typu Th1 i Th2, limfocytów T i B oraz metaloproteinaz może prowadzić do przewlekłego zakażenia w obrębie ucha środkowego u dzieci.
    Źródło:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2023, 28, 1; 31-34
    1427-3101
    Pojawia się w:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stress and cancer
    Stres i nowotwór
    Autorzy:
    Jośko-Ochojska, Jadwiga
    Brus, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035520.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    stress
    cancer
    catecholamines
    glucocorticosteroids
    vegf
    angiogenesis
    telomeres
    epigenetic inheritance
    stres
    nowotwór
    katecholaminy
    glikokortykosteroidy
    angiogeneza
    telomery
    dziedziczenie epigenetyczne
    Opis:
    Scientific research has shown that during stress, the secretion of hormones and neurotransmitters in the brain, etc. is definitely stronger and longer lasting when persons are convinced that they cannot cope with the requirements of a stressful situation, i.e. they are in a state of uncontrolled stress. The main indicator of this condition is a long-term increase in the concentration of stress hormones in the blood. The higher the catecholamine concentration, the more DNA damage, the more cells undergoing tumour transformation, the larger the tumour and the more advanced the disease. Catecholamines also narrow blood vessels, which leads to an increase in VEGF expression, responsible for an increase in angiogenesis, and hence tumour growth and tumour metastasis. Cortisol contributes to inhibition of the immune system and changes in the central nervous system. Under uncontrolled stress, telomeres are shortened, which is another reason for shortening life expectancy. It has also been proven that stress and trauma are inherited in subsequent generations in the mechanism of epigenetic inheritance. Despite epigenetic predispositions to develop various malignancies, including ovarian, stomach and colorectal cancer, people can move from uncontrolled to controlled stress in a particular situation, even though the situation itself does not change. This is a breakthrough message. During cancer, the transition to controlled stress definitely supports therapy, increasing your chances of survival or even recovery. The most common condition for taking control of stress is to change your current lifestyle.
    Badania naukowe dowiodły, że w czasie stresu wydzielanie hormonów, neuroprzekaźników w mózgu itp. jest zdecydowanie silniejsze i trwa dłużej, zwłaszcza jeśli człowiek jest przekonany, że nie będzie w stanie sprostać wymaganiom sytuacji stresowej, czyli pozostaje w stanie stresu niekontrolowanego. Głównym wskaźnikiem tego stanu jest długo trwający przyrost stężenia hormonów stresu we krwi. Im większe stężenie katecholamin, tym więcej uszkodzeń DNA, więcej komórek ulegających transformacji nowotworowej, większy guz i bardziej zaawansowana choroba. Katecholaminy ponadto zwężają naczynia krwionośne, co przyczynia się do wzrostu ekspresji czynnika VEGF, który zwiększa angiogenezę, wzrost guza i przerzuty nowotworowe. Kortyzol przyczynia się do hamowania układu immunologicznego i zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. W stresie niekontrolowanym skróceniu ulegają telomery, które są kolejną przyczyną skrócenia długości życia. Dowiedziono także, że stres i trauma są dziedziczone w kolejnych pokoleniach w mechanizmie dziedziczenia epigenetycznego. Pojawiają się wtedy predyspozycje epigenetyczne do zachorowania na różne nowotwory złośliwe, w tym raka jajnika, żołądka, jelita grubego. W konkretnej sytuacji można jednak przejść ze stresu niekontrolowanego do kontrolowanego, mimo że sama sytuacja się nie zmienia, i to jest wiadomość przełomowa. W trakcie choroby nowotworowej wejście w stan stresu kontrolowanego zdecydowanie wspomaga terapię, zwiększając szansę na przeżycie lub nawet wyzdrowienie. Najczęściej warunkiem przejęcia kontroli nad stresem jest zmiana dotychczasowego stylu życia. Radzenie sobie ze stresem, aktywność ruchowa i zdrowe odżywianie się są w stanie nawet doprowadzić do zmian na poziomie epigenomu, a badania naukowe dowodzą, że możemy wtedy uporać się z licznymi odziedziczonymi predyspozycjami, zmniejszając prawdopodobieństwo zachorowania na nowotwory złośliwe.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 166-180
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of a delay differential equations modelling tumor growth with angiogenesis
    Analiza układu równań różniczkowych z opóźnieniem modelującego nowotwór z uwzględnieniem procesu angiogenezy
    Autorzy:
    Szlenk, Maja
    Bodnar, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953281.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Matematyczne
    Tematy:
    angiogeneza
    vegf
    komórki rakowe
    leczenie antyangiogeniczne
    równania różniczkowe z opóźnieniem
    analiza stabilności
    angiogenesis
    antiangiogenic treatment
    delay differential equations
    stability analysis
    Opis:
    Angiogeneza jest procesem szczególnie istotnym w przypadku komórek nowotworowych. Na skutek gwałtownego wzrostu objetosci guza, naczynia krwionosne zaopatrujace nowotwór staja sie niewystarczajace. Powoduje to tworzenie się niedotlenionych obszarów wewnatrz guza, a w konsekwencji obumarcie komórek. Komórki rakowe przeciwdziałaja temu problemowi, stymulujac rozrost nowych naczyn krwionosnych i zapewniajac tym samym dopływ tlenu. Poznanie tego procesu pozwoliło na opracowanie terapii antyangiogenicznej, atakujacej naczynia zaopatrujace nowotwór zamiast samych komórek. W tym artykule proponujemy model rózniczkowy z opóznieniem opisujacy wzrost guza, uwzgledniajacy proces angiogenezy. Przeprowadzamy jego wstepna analize oraz formułujemy kilka wniosków dot. stabilnosci rozwiazan. Numerycznie symulacje ilustruja uzyskane wyniki.
    Angiogenesis is a crucial process for the survival of cancer cells. Due to the rapid growth of the tumor, blood vessels delivering oxygen become insufficient, which leads to hypoxic regions inside the tumor and therefore death of the cells. Cancer cells deal with this problem by stimulating the growth of new vessels, thus providing the necessary amount of oxygen. The understanding of this process allowed to develop antiangiogenic therapy, which attack tumor vasculature instead of cells themselves. It is believed that effective treatment combines antiangiogenic factors with radio- and chemotherapy. Our aim is to construct a mathematical model describing this process, which would further allow to select optimal dosage. In this paper we propose a delay differential model of tumor growth and perform its preliminary analysis. We then introduce a method, which enables further study on this model. The results are illustrated by numerical simulations.
    Źródło:
    Mathematica Applicanda; 2019, 47, 2
    1730-2668
    2299-4009
    Pojawia się w:
    Mathematica Applicanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane czynniki prognostyczne w raku jajnika
    Selected prognostic factors in ovarian cancer
    Autorzy:
    Markowska, Janina
    Bednarek, Wiesława
    Markowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030778.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    BRCA1
    VEGF
    prognostic factors in ovarian cancer
    targeted therapy
    mRNA
    markery prognostyczne w raku jajnika
    terapia celowana
    hif-1α
    Opis:
    The authors discuss several predictive factors related to ovarian cancer, both those associated with prognosis and those potentially useful in targeted therapy thereof. Expression of mRNA BRCA1, VEGF and its receptors, CXCR4, HER-2, HIF-1α, COX-2, NM-23, KAI 1, IGF-1R, kisspeptin, neuropilin and Prox-1 gene are discussed. Expression of mRNA BRCA1 is associated not only with hereditary ovarian cancer, but also with its sporadic form. Higher expression correlates with a better response to taxanes. Hopefully, mRNA BRCA1 level in women with sporadic ovarian cancer will become a useful parameter, qualifying patients for a particular chemotherapy protocol. BRMS1 acts as a gene inhibiting development of metastases in ovarian cancer. Levels of mRNA for BRMS1 are lower in late than in early stage ovarian cancer. The VEFG family is involved in angio- and lymphangiogenesis and includes 5 glycoproteins (VEGF-A, VEGF-B, VEGF-C, VEGF-D and VEGF-E), which acting upon receptors VEGFR1-3. Neuropilin 1 plays a role in angiogenesis, while neuropilin 2 modulates lymphangiogenesis, similar to the Prox-1 gene. COX-2 mediates the release of pro-angiogenic factors. HIF-1α expression is associated with resistance of hypoxic cancer cells against cytostatics and radiation. Expression of c-Met correlates with poorly differentiated cancer types. The SDF-1/CXCR4 complex plays a key role in the development of cancer metastases. Survivin is present in cancer cells only, where it inhibits apoptosis and promotes the development of cancer. Metastases suppressor gene (BRMS1) and receptors for VEGF, CXCR4, HER-2, HIF-1α and COX-2, may serve as targets for targeted therapy. At present, an increasing number of studies focus on VEGF receptors. Poor expression of NM-23 and KAI 1 correlate with tumor ability to form metastases. The authors discuss the role of biological markers for clear-cell ovarian cancer (IGF-1R and kisspeptin). Promising topics for future studies are survivin, neuropilin and the Prox-1 gene.
    W artykule omówiono szereg czynników prognostycznych związanych nie tylko z rokowaniem, ale również z możliwością zastosowania terapii tarczowej w raku jajnika. Przedstawiono ekspresję mRNA BRCA1, VEGF i jego receptorów, CXCR4, HER-2, HIF-1α, COX-2, NM-23, KAI 1, IGF-1R, kisspeptyny, neuropiliny i genu Prox-1. Ekspresja mRNA BRCA1 wiąże się nie tylko z dziedzicznym rakiem jajnika, ale również z rakiem sporadycznym. Wyższa ekspresja powoduje lepszą odpowiedź na taksany. Przypuszcza się, że zawartość mRNA BRCA1 u kobiet z rakiem sporadycznym może służyć do selekcji pacjentek do odpowiedniego typu chemioterapii. BRMS1 działa jako gen hamowania przerzutów w raku jajnika. Poziomy mRNA dla BRMS1 są niższe w zaawansowanych stadiach raka niż we wczesnych. Rodzina VEGF związana z angiogenezą i limfangiogenezą składająca się z 5 glikoprotein (VEGF-A, VEGF-B, VEGF-C, VEGF-D, VEGF-E) działa poprzez receptory VEGFR1-3. Neuropilina 1 odgrywa rolę w angiogenezie, a typ drugi moduluje proces limfangiogenezy, podobnie jak gen Prox-1. W uwalnianiu czynników proangiogennych bierze udział COX-2. Ekspresja HIF-1α związana jest z opornością niedotlenionych komórek raka na leczenie chemiczne i napromienianiem. Ekspresja c-Met wiąże się z niższym zróżnicowaniem raka. Kompleks SDF-1/CXCR4 odgrywa kluczową rolę w tworzeniu przerzutów komórek nowotworowych. Surwiwina występująca wyłącznie na komórkach nowotworowych poprzez hamowanie apoptozy promuje rozwój raka. Gen supresji przerzutów (BRMS1), podobnie jak receptory VEGF, CXCR4, HER-2, HIF-1α, COX-2, może być tarczą dla terapii celowanej. Obecnie coraz więcej badań dotyczy inhibitorów VEGF. Obniżona ekspresja NM-23 oraz KAI 1 koreluje ze zdolnością do przerzutowania. Omówiono markery biologiczne dla raka jasnokomórkowego jajnika (IGF-1R i kisspeptynę). Ciekawym obiektem badań może być surwiwina, neuropilina i gen Prox-1.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 8-20
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Contemporary management and novel therapies in ovarian cancer – literature review
    Autorzy:
    Kotowski, Krzysztof
    Przystupski, Dawid
    Kwiatkowski, Stanisław
    Kolasińska, Karolina
    Bartosik, Weronika
    Górska, Agata
    Saczko, Jolanta
    Baczyńska, Dagmara
    Kulbacka, Julita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1162168.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    Anti-VEGF monoclonal IgG1 antibody
    Interval Cytoreductive Surgery
    Interval Debuking Surgery
    bevacizumab
    electrochemotherapy
    hormone therapy
    immunotherapy
    ovarian cancer
    photodynamic therapy
    Opis:
    Ovarian cancer is characterized by an extremely poor prognosis in women with an advanced stage of this carcinoma. In United States every year 20,000 women are diagnosed with ovarian cancer. It is the fifth most frequent cause of death from cancer in females and the most common cause of death for 15 years after diagnosis in women with stage III-IV tumors. Among ovarian neoplasms the most frequent are surface epithelial-stromal tumors. Moreover, non-epithelial ovarian tumors are distinguished. This group matters 10% of patients with diagnosed ovarian tumors. Due to a huge variety of ovarian tumors, the following work focuses mainly on the current clinical treatment of the epithelial ovarian cancer. The following paper summarizes current clinical treatment of epithelial ovarian cancer, including surgical procedure, chemo- and immunotherapy including modern therapeutic approaches.
    Źródło:
    World Scientific News; 2018, 111; 51-63
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of undecanones and their derivatives on tumor angiogenesis and VEGF content
    Autorzy:
    Gibka, J
    Wasiutynski, A.
    Skopinska-Rozewska, E.
    Siwicki, A.K.
    Chorostowska-Wynimko, J.
    Sommer, E.
    Mazurkiewicz, M.
    Glinski, M.
    Skurzak, H.
    Wojcik, R.
    Jung, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31734.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    mice
    mouse
    undecan-x-one
    derivative
    angiogenesis
    tumour
    VEGF zob.vascular endothelial growth factor
    enantiomer
    histological examination
    vascular endothelial growth factor
    sarcoma cell
    Opis:
    The in vivo effects of some derivatives of aliphatic ketones (2-undecanone, 3-undecanone, 4-undecanone and their derivatives) on L-l sarcoma tumor angiogenesis and VEGF content were studied in Balb/c mice. Mice that inhaled 10% solution of 3-undecanone(3-on) or 1% solution of 2-undecanone propylene acetal (Acpr2) for 3 days after tumor cells implantation, presented lower neovascular response measured by tumor-induced cutaneous angiogenesis test (TIA) and lower tumor VEGF content in 5-days tumors, than non-inhaled controls. Other substances presented various effects on tumor VEGF concentration and angiogenesis. Histological examination of lesions collected from mice inhaled Acpr2, or non-inhaled controls, revealed small diffused areas of necrosis in the former group. In both groups, slight to moderate inflammatory infiltrations were seen at the tumor's margin. In Acpr2 group, there were less small blood vessels at tumor's margin than in the control group.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 1; 105-115
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-41 z 41

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies