Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "VEGF" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Antibody-based antiangiogenic and antilymphangiogenic therapies to prevent tumor growth and progression
Autorzy:
Bzowska, Monika
Mężyk-Kopeć, Renata
Próchnicki, Tomasz
Kulesza, Małgorzata
Klaus, Tomasz
Bereta, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039514.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
monoclonal antibodies
antiangiogenic therapy
antilymphangiogenic therapy
VEGF- A
VEGF-C
VEGF-D
Opis:
Blood and lymphatic vessel formation is an indispensable factor for cancer progression and metastasis. Therefore, various strategies designed to block angiogenesis and lymphangiogenesis are being investigated in the hope to arrest and reverse tumor development. Monoclonal antibodies, owing to their unequalled diversity and specificity, might be applied to selectively inhibit the pathways that cancer cells utilize to build up a network of blood vessels and lymphatics. Among the possible targets of antibody-based therapies are proangiogenic and prolymphangiogenic growth factors from the VEGF family and the receptors to which they bind (VEGFRs). Here, we present molecular mechanisms of angiogenesis and lymphangiogenesis exploited by tumors to progress and metastasise, with examples of antibody-based therapeutic agents directed at interfering with these processes. The expanding knowledge of vascular biology helps to explain some of the problems encountered in such therapies, that arise due to the redundancy in signaling networks controlling the formation of blood and lymphatic vessels, and lead to tumor drug resistance. Nonetheless, combined treatments and treatments focused on newly discovered proangiogenic and prolymphangiogenic factors give hope that more prominent therapeutic effects might be achieved in the future.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 3; 263-275
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schematy leczenia wysiękowej postaci AMD – wady i zalety
Treating wet form of AMD – pros and cons
Autorzy:
Święch-Zubilewicz, Anna
Dolar-Szczasny, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928217.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
AMD
inhibitory VEGF
Opis:
Terapia anty-VEGF jest obecnie standardem w przypadku wysiękowej postaci AMD. Stosowane leki to: ranibizumab (Lucentis), aflibercept (Eylea) oraz bewacyzumab (Avastin). Ten ostatni w okulistyce podawany jest off-label. Schematy leczenia są różne. Leki można stosować według sztywnego schematu, w zależności od potrzeby (pro re nata) lub w schemacie treat and extend.
Anti-VEGF treatment is a gold standard in exudative AMD. Three drugs are currently used: ranibizumab (Lucentis), aflibercept (Eylea) and off-label bevacizumab (Avastin). Different treatment regimen are used: fixed scheduled treatment, pro re nata and treat and extend.
Źródło:
OphthaTherapy; 2016, 3, 1; 32-36
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of angiogenesis in the pathogenesis of external genital endometriosis
Autorzy:
Evdokimova, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032490.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
endometriosis
vegf
diagnosis
Opis:
The study is aimed to assess the role of angiogenesis in the pathogenesis of external genital endometriosis. This study was conducted in the gynecological clinics of the Clinical Military Medicine Center of the Southern region of Ukraine (Odessa, Ukraine). There were examined 215 patients of reproductive age (30,2±0,9 years). These patients were distributed in 2 clinical groups: 94 patients with the external genital endometriosis and 81 with adenomyosis. The control group was presented by 40 healthy females of the same age (29,7±0,5 years). The clinical examination was conducted accordingly to the clinical guidelines recommended by the PHMU orders № 620 and 676 There were 14 (14,9%) patients of I group with IV stage of the external genital endometriosis, 33 (35,1%) – with III stage and 47 (50,0%) with the mild manifestations of the disease. The infertility occurs amongst 27.7% of the patients. In the second group the majority of patients have I-II stage of adenomyosis (54.3%). The concentration of VEGF in the peritoneal fluid was highly variable (23.1±1.3 ng/ml) and was correlated with the severity of endometriosis lesions (r=0,61 p<0,05)
Źródło:
Journal of Health Sciences; 2014, 4, 1; 275-280
1429-9623
Pojawia się w:
Journal of Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspresja czynnika VEGF i receptora R1 w mięśniakach macicy kobiet w różnym wieku
Expression of VEGF factor and R1 receptor in uterine myomas in women of different age
Autorzy:
Bogunia, Edyta
Morek, Michał
Plewka, Andrzej
Plewka, Danuta
Miśkiewicz, Adam
Wittek, Piotr
Kurpas, Piotr
Bilski, Rafał
Madej, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038090.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
angiogeneza
mięśniaki
kobieta
vegf
vegf-r1
angiogenesis
myoma
woman
Opis:
Uterine myomas are the most common benign neoplasms of female reproductive organs. These neoplasms depend upon the impact of steroidal sex hormones – estrogen and progesterone. In uterine myoma cells a disturbed expression of some cytokines and factors is found, including angiogenic factors. The aim of the study was to evaluate the VEGF factor and VEGF-R1 receptor expression in uterine myomas. In the study there were 20 women with myomatous alterations in the uterus, including 10 women in reproductive age and 10 women in perimenopausal age. The study material consisted of tissue specimens taken from the myoma and specimens taken from normal myometrium. Evaluation of the VEGF factor and R1 receptor expression was conducted by means of immunohistochemical staining, using the ABC technique. In the evaluated cells with uterine myoma, both in young women and those in perimenopausal age, a significant increase in VEGF expression was found. This expression was independent of the myoma size. Moreover, a significantly higher VEGF-R1 expression was found in large myomas compared to small ones. The high VEGF factor expression level in women in perimenopausal age may indicate an additional local process of estrogen synthesis. The high VEGF-R1 expression in large myomas may suggest a direct stimulation of myoma growth affected by VEGF.
Mięśniaki macicy należą do najczęstszych łagodnych nowotworów żeńskich narządów płciowych. Są to nowotwory zależne od wpływu steroidowych hormonów płciowych – estrogenów i progesteronu. W komórkach mięśniaków macicy stwierdza się zaburzoną ekspresję niektórych cytokin i czynników, w tym czynników angiogennych. Celem badań była ocena ekspresji naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu VEGF (vascular endothelial growth factor) i receptora VEGF-R1 (vascular endothelial growth factor receptor 1) w mięśniakach macicy. Badaniem objęto 20 kobiet ze zmianami mięśniakowatymi w macicy, w tym 10 w wieku rozrodczym i 10 w wieku okołomenopauzalnym. Materiał do badań stanowiły wycinki tkankowe pobrane z mięśniaka oraz próbki pobrane z prawidłowego miometrium. Ekspresję czynnika VEGF i receptora R1 oceniano na podstawie barwienia immunohistochemicznego, wykorzystując technikę ABC. W ocenianych typach komórek macicy z mięśniakami, zarówno u kobiet młodych, jak i w wieku okołomenopauzalnym stwierdzono wyraźny wzrost ekspresji VEGF. Ekspresja ta była niezależna od wielkości mięśniaka. Stwierdzono także wyraźnie wyższą ekspresję VEGF-R1 w mięśniakach dużych niż w małych. Wysoki poziom ekspresji czynnika VEGF u kobiet w wieku okołomenopauzalnym może wskazywać na dodatkowy lokalny proces syntezy estrogenów. Wysoka ekspresja VEGF-R1 w mięśniakach dużych może świadczyć
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 5; 303-310
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieloletnie doświadczenia z zastosowaniem ranibizumabu w leczeniu postaci wysiękowej AMD - przykłady kliniczne
Long-term experience with treatment of AMD with use of ranibizumab – clinical examples
Autorzy:
Wykrota, Halina
Trzciąkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929270.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
AMD
leczenie anty-VEGF
ranibizumab
Opis:
Podejmowane od wielu lat próby leczenia wysiękowej postaci AMD zaowocowały opracowaniem i wprowadzeniem do praktyki klinicznej leków blokujących aktywność VEGF. Spośród obecnie dostępnych leków stosowany od ośmiu lat ranibizumab ma najmocniej udowodnione w badaniach klinicznych skuteczność i bezpieczeństwo. We własnym materiale kilku tysięcy iniekcji zaobserwowaliśmy minimalną liczbę działań niepożądanych, w tym żadnych poważnych niepożądanych działań leku. Przedstawiamy przypadki kliniczne pacjentów z wysiękową postacią AMD leczonych skutecznie w długim okresie za pomocą iniekcji doszklistkowych ranibizumabu. Lek ten obecnie stosujemy z powodzeniem nie tylko w wysiękowym AMD, ale także w czterech innych wskazaniach: BRVO, CRVO, DME i mCNV.
Years of trials of treating the wet form of AMD resulted in the development and introduction into clinical practice the VEGF-blocking drugs. Among the drugs currently available ranibizumab which is used for eight years now has the strongest evidence of its efficacy and safety, proved by large number of clinical studies. In our material of several thousand injections we have observed minimum number of adverse drug reactions and no serious adverse drug reactions. We are aiming to present the clinical examples of patients with neovascular AMD treated effectively with the injections of intravitreal ranibizumab in the long term of observation. Ranibizumab is currently used by us successfully not only in exudative AMD but also in four other treatment indications: BRVO, CRVO, DME and mCNV.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 2; 76-83
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia anty-VEGF w cukrzycowym obrzęku plamki
Anti-VEGF treatment in diabetic macular edema
Autorzy:
Mozolewska-Piotrowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929198.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
aflibercept
cukrzyca
cukrzycowy obrzęk plamki
inhibitory VEGF
laseroterapia
ranibizumab
terapia anty-VEGF
terapia skojarzona
Opis:
Obrzęk plamki jest najczęstszą przyczyną znacznego pogorszenia widzenia u pacjentów z cukrzycą. Jednym z głównych czynników odpowiedzialnych za gromadzenie się płynu w obszarze plamkowym i powstawanie obrzęku jest wewnątrzgałkowy wzrost stężenia śródbłonkowego czynnika wzrostu naczyniowego (VEGF, vascular endothelial growth factor). Wyniki licznych badań potwierdzają lepsze efekty terapii anty-VEGF ranibizumabem, bewacyzumabem lub afliberceptem (zarówno w monoterapii, jak i terapii łączonej) w porównaniu z dotychczas stosowaną laseroterapią w zakresie poprawy ostrości wzroku u pacjentów z pogorszeniem widzenia w przebiegu cukrzycowego obrzęku plamki. Praca przedstawia możliwości leczenia inhibitorami anty-VEGF w zależności od czasu trwania i postaci obrzęku, wyjściowej ostrości wzroku oraz wcześniej stosowanych metod leczenia, w celu osiągnięcia najlepszego efektu terapii u danego pacjenta.
Macular edema is the leading cause of considerable visual impairment in diabetic patients. Elevated levels of vascular endothelial growth factor (VEGF) in the vitreous humour play a key role in accumulation of fluid and in formation of diabetic macular edema. According to the results of multiple studies, anti-VEGF therapy with ranibizumab, bevacizumab or aflibercept proved to be more effective in improving vision in patients with decreased visual acuity due to diabetic macular edema (both in mono- and combined therapy) than laser photocoagulation. The paper presents different treatment options of anti- VEGF therapy depending on various forms of macular edema, visual acuity and previously undergone treatments to achieve the best functional results in an individual patient.
Źródło:
OphthaTherapy; 2015, 2, 3; 205-210
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Switching between aflibercept and ranibizumab in the treatment of refractory exudative age-related macular degeneration
Autorzy:
Wichrowska, Małgorzata
Kocięcki, Jarosław
Suda, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040411.pdf
Data publikacji:
2021-08-27
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
anti-VEGF therapy
AMD
therapy switch
Opis:
Introduction: Aflibercept and ranibizumab have become the most used drugs in the treatment of wet age-related macular degeneration. Some patients; however, do not respond to aflibercept and ranibizumab treatment. Our aim was to determine whether the switch from aflibercept to ranibizumab, and then switchback, is effective in a group of patients poorly responding to aflibercept. We assessed best corrected visual acuity, central retinal thickness, and the presence of intra- and subretinal fluid (respectively). Material and methods: We conducted a retrospective comparative case series study. Twenty eyes of 20 patients, who had no inhibition of disease activity after at least one year of treatment with aflibercept, were included in the study. If after switch to ranibizumab the response to the drug was again inadequate, we returned to aflibercept. We divided the study population into two groups: treatment- naïve and patients who had received injections before entering the Drug Program for the Treatment of Age-Related Exudative Macular Degeneration. Results: We observed an improvement in both best corrected visual acuity and central retinal thickness parameters, but only in the treatment-naïve group. We did not observe any statistically credible effects for sub- and intraretinal fluid in the studied groups. Conclusions: Drug conversion may be beneficial for patients poorly responding to primary therapy. Greater improvement is seen in previously untreated patients.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 3; 167-173
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ranibizumab w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki
Ranibizumab in the treatment of diabetic macular edema
Autorzy:
Bryl, Anna
Mrugacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035146.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
cukrzyca
leczenie anty-VEGF
obrzęk plamki
retinopatia cukrzycowa
diabetes
diabetic retinopathy
macular edema
anti-VEGF treatment
Opis:
Diabetes is an important social problem. Epidemiological studies show a worldwide increase in the incidence of type 1 and 2 diabetes. Increasing duration of diabetes significantly raises the risk of the retinal vascular changes and the development of the macular edema. Ranibizumab in intravitreal injection has revolutionized the treatment of ocular complications of diabetes. It is used as part of the first-line treatment for clinically significant macular edema with occlusion and worsening of visual acuity. Numerous studies have demonstrated greater efficacy of the treatment with ranibizumab (both in monotherapy and in combination with laser therapy) compared to laser therapy, which was the gold standard of therapy.
Cukrzyca jest chorobą stanowiącą duży problem społeczny. Badania epidemiologiczne dotyczące zapadalności na cukrzycę typu 1 i 2 na świecie wykazują ciągły wzrost liczby zachorowań. Wraz ze wzrostem czasu trwania cukrzycy wzrasta prawdopodobieństwo znacznych zmian naczyniowych siatkówki i rozwoju obrzęku plamki. Zastosowanie ranibizumabu w iniekcji doszklistkowej zrewolucjonizowało leczenie powikłań ocznych cukrzycy. Lek ten stosowany jest w ramach leczenia pierwszego rzutu w przypadku klinicznie znamiennego obrzęku plamki z zajęciem dołka i pogorszeniem ostrości wzroku. W licznych badaniach wykazano większą skuteczność jego leczenia ranibizumabem – zarówno w monoteraii, jak i w skojarzeniu z laseroterapią – w porównaniu z laseroterapią, która do niedawna jeszcze była złotym standardem leczenia.
Źródło:
OphthaTherapy; 2019, 6, 2; 105-109
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Macular hemorrhage - therapy
Wylew krwi do plamki żółtej – terapia
Autorzy:
Gawlak, Małgorzata
Guzek, Katarzyna
Kuźlik, Bartosz
Pandey, Ada
Prokop, Dominika
Cwalina, Oliwia
Czarnacka, Kinga
Chmura-Hołyst, Alicja
Alsoubie, Isamel
Sajak-Hydzik, Katarzyna
Pawlicka, Ilona
Piskorz, Agnieszka
Kozak, Maciej
Roszkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6567725.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
submacular hemorrhage
pneumatic displacement
anti-VEGF
rtPA
vitrectomy
krwotok podsiatkówkowy
pneumatyczne przesunięcie krwi
anty-VEGF
witrektomia
Opis:
Submacular hemorrhage treatment is still an important issue in ophthalmology. At present we lack algorithms of treatment that could be used in clinical practice. Efficacy of every treatment method seems to differ by individual factors simultaneously existing in each patient. Therefore, anti-VEGF agents remain crucial in treating patients with coexisting vasculopathy, while in posttraumatic hemorrhage we should lean towards other approaches, like pneumatic displacement. Operative methods, despite being more invasive and burdened with higher potential risk, are indispensable in large hemorrhages, significantly speeding up clot removal. The primary aim of this work is to collect recent data regarding this issue and to determine usefulness of treatment methods in specific cases, regarding factors such as hemorrhage pathophysiology. The following article pertains to currently used treatment methods, such as: pneumatic displacement, anti-VEGF therapy, rtPA and operative methods.
Krwotok podsiatkówkowy do plamki żółtej i jego leczenie pozostają poważnym zagadnieniem okulistycznym. Obecnie brakuje dokładnych algorytmów, które można byłoby stosować w praktyce klinicznej. Użyteczność każdej z metod leczenia jest zależna od indywidualnych czynników współistniejących. Preparaty anty-VEGF wydają się w związku z tym kluczowe w leczeniu pacjentów ze zmianami o charakterze waskulopatii, natomiast w leczeniu pourazowego krwotoku do plamki ustępują one miejsca pneumatycznemu przesunięciu. Operacje, mimo większej inwazyjności i ryzyka, pozostają niezastąpione w przypadku dużych wylewów, znacznie przyspieszając ewakuację skrzepu. Celem poniższej pracy jest zbiorcze przedstawienie aktualnych badań dotyczących tego zagadnienia, a dzięki temu usystematyzowanie użyteczności danej metody ze względu chociażby na pierwotną przyczynę wystąpienia krwotoku. W niniejszym zestawieniu znalazły się obecnie stosowane w praktyce klinicznej metody, tj.: pneumatyczne przesunięcie krwi, terapia anty-VEGF, rtPA oraz metody operacyjne.
Źródło:
OphthaTherapy; 2023, 10, 1; 57-62
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja leczenia wysiękowej postaci AMD w świetle aktualnej wiedzy klinicznej
Exudative age-related macular degeneration (AMD) – clinical knowledge treatment optimisation
Autorzy:
Gębka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929219.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
AMD
optymalizacja leczenia
terapia anty-VEGF
Opis:
Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (AMD) jest najczęstszą przyczyną funkcjonalnej ślepoty w krajach uprzemysłowionych. Głównym czynnikiem biorącym udział w patomechanizmie wysiękowego AMD jest VEGF (vascular endothelial growth factor). Między rokiem 2004 a 2006 wprowadzono do użycia 3 leki wiążące VEGF (pegaptanib, bewacyzumab i ranibizumab), a w 2012 r. kolejną cząsteczkę – alfibercept. Leki te stały się podstawą terapii u chorych z wysiękowym AMD. Ponad 71% leczonych lekami anty-VEGF uzyskuje obiektywną poprawę widzenia i tylko u 5% widzenie się pogarsza. Jednocześnie u 55–71% chorych w siatkówce utrzymuje się resztkowy obrzęk. Część chorych początkowo dobrze odpowiadających na terapię wykazuje cechy tachyfilaksji. Konieczna jest wtedy indywidualizacja terapii z modyfikacją protokołów, z zastosowaniem różnych leków pozwalających uzyskać możliwie największą poprawę anatomiczną i funkcjonalną przy jak najmniejszej liczbie iniekcji.
Age-related Macular Degeneration (AMD) is the leading cause of blindness in developed countries. Vascular endothelial growth factor (VEGF) has emerged as a key factor playing role in patomechanism of wet AMD. Between 2004 and 2006, 3 anti-VEGF drugs were introduced to ophthalmology (pegaptanib, bevacizumab i ranibizumab). Soon after in 2012 a new molecule – alfibercept was registered. Those VEGF inhibitors played a major role in wet AMD treatment. Over 71% of patients benefit from treatment while only 5% of cases faces visual impairment. From 55% to 71% of eyes have persistent retinal fluid despite injections. A small proportion of eyes that respond to initial therapy subsequently develop tachyphylaxis. In those cases modifying the protocol, switching drugs can individualize treatment to gain maximum anatomic and functional effect with minimum interventions.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 1; 13-20
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogólnoustrojowa farmakokinetyka leków anty-VEGF podawanych doszklistkowo w leczeniu wysiękowego AMD
Systemic pharmacokinetics of intravitreal anti-VEGF medications in wet AMD treatment
Autorzy:
Misiuk-Hojło, Marta
Czajor, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928215.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
AMD
aflibercept
anty-VEGF
bewacuzymab
farmakokinetyka
ranibizumab
Opis:
Nowoczesna terapia wysiękowej postaci AMD opiera się na stosowaniu leków w formie iniekcji doszklistkowych: bewacyzumabu, ranibizumabu oraz afliberceptu. Populacja osób poddanych długotrwałej ekspozycji na działanie preparatów anty-VEGF stale rośnie. Ze względu na przenikanie leków podawanych doszklistkowo do krążenia ogólnego znajomość właściwości dostępnych preparatów jest szczególnie ważna w podejmowaniu decyzji o ordynowanym leczeniu. Różnią się one między sobą budową cząsteczki, powinowactwem wiązania VEGF oraz farmakokinetyką. Ranibizumab charakteryzuje się szybkim klirensem z krążenia i krótkotrwałą ogólnoustrojową ekspozycją. Wolniejszy klirens z krążenia bewacyzumabu i afliberceptu jest związany z obecnością fragmentu Fc w budowie cząsteczki. Niezbędne są dalsze badania nad efektami obniżenia stężenia VEGF w surowicy w przebiegu długotrwałej terapii doszklistkowymi preparatami anty-VEGF, które mogą wpłynąć na podejmowane decyzje o wyborze leku i schematu dawkowania.
Modern therapy of wet forms of AMD is based on administration of medications in the form of intravitreal injections: bevacizumab, ranibizumab and aflibercept. The population of people exposed to a long-term effect of anti-VEGF preparations is continuously increasing. Due to the penetration of the preparations administered intravitreously into the blood circulation, the knowledge of the activity of the available preparations is particularly important in deciding about the commissioned treatment. They differ in molecular structure, binding affinity of VEGF and pharmacokinetics. Ranibizumab is characterized by a fast clearance from circulation and a short-term systemic exposure. A slower bevacizumab and aflibercept circulation clearance is related to the presence of the Fc fragment in the molecular structure. Further research on the effects of the reduction of VEGF concentration in serum is essential in the course of a long-term anti-VEGF intravitreal preparation therapy, which may affect decisions about the administered medication and the dosing regimen.
Źródło:
OphthaTherapy; 2016, 3, 1; 4-10
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doszklistkowe iniekcje ranibizumabu w terapii cukrzycowego obrzęku plamki
Intravitreal ranibizumab injections as a treatment of diabetic macular edema
Autorzy:
Prokopiuk, Agata
Zubilewicz, Anna
Latalska, Małgorzata
Mackiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929199.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
cukrzycowy obrzęk plamki
ranibizumab
terapia anty-VEGF
Opis:
Cukrzycowy obrzęk plamki jest główną przyczyną pogorszenia widzenia u chorych na cukrzycę. Jego patogeneza wydaje się wieloczynnikowa. Obecnie zastosowanie w jego leczeniu znajdują m.in.: laseroterapia, doszklistkowa terapia anty-VEGF oraz glikokortykosteroidoterapia. W niniejszej pracy przedstawiono najnowsze wyniki badań dotyczących skuteczności doszklistkowych iniekcji ranibizumabu jako terapii, która zrewolucjonizowała leczenie cukrzycowego obrzęku plamki.
Diabetic macular edema is a main cause of visual impairment in diabetic patients. Its pathogenesis seems to be multifactorial. Several therapeutic options have been accepted for the treatment of this disease. In this publication we present the newest results of efficacy of intravitreal ranibizumab therapy, as a one, that have revolutionised diabetic macular edema management.
Źródło:
OphthaTherapy; 2015, 2, 4; 272-276
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotokoagulacja laserowa czy terapia doszklistkowa – dylematy w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki
Laser photocoagulation or intravitreal therapy – dilemma concerning treatment of diabetic macular edema
Autorzy:
Gawęcki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929272.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
cukrzycowy obrzęk plamki
laseroterapia
terapia anty-VEGF
Opis:
Leczenie cukrzycowego obrzęku plamki stanowi dla lekarza okulisty wyzwanie terapeutyczne. Jeszcze niedawno główną metodą leczenia tego schorzenia była fotokoagulacja laserowa siatkówki, która zwykle nie prowadziła do znaczącej poprawy widzenia. Współcześnie mamy do dyspozycji skuteczne, ale kosztowne terapie doszklistkowe, w których stosuje się preparaty anty-VEGF i leki sterydowe. Dodatkowo na rynku pojawiły się lasery mikropulsowe niepowodujące uszkodzenia siatkówki. W tym kontekście niezbędne wydają się stworzenie nowego schematu leczenia cukrzycowego obrzęku plamki oraz zmiana sposobu myślenia o roli fotokoagulacji laserowej w tym procesie terapeutycznym.
For an ophthalmologist, treatment of diabetic macular edema is a therapeutic challenge. Up to recently, the leading method of treatment of this clinical entity was laser photocoagulation, which in most cases didn’t result in improvement of vision. At present, at our disposal are effective, but expensive, intravitreal therapies by anti-VEGF and steroid medications. Additionally, micropulse lasers, that do not damage the retina, emerged on the market. In this context, it is necessary to create a new algorithm of treatment of diabetic macular edema, as well as change our way of thinking about the role of laser photocoagulation in treating of DME.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 2; 68-75
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forum ophthalmicum - how to take control over accumulation of diagnostic data from macular OCT with benefit for both doctor and patient?
Forum ophthalmicum – jak uporządkować natłok informacji z badania OCT plamki z korzyścią dla lekarza i pacjenta?
Autorzy:
Kaczmarek, Dorota Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040407.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
wAMD
optical coherent tomography
anti-VEGF therapy
medical data analysis
optyczna koherentna tomografia
terapia anty-VEGF
analiza danych medycznych
Opis:
Wet age-related macular degeneration (wet AMD) is a disease which requires regular diagnostic tests such as macular optical coherent tomography which is extremely important both in diagnosis and disease monitoring. With constant aging of the population, we are dealing with an increasing incidence rate of AMD, which makes it even more important to have a tool allowing for quick and precise analysis of anatomical changes in macular region, particularly in the current complicated epidemiological situation when diagnostic time should be used most efficiently to plan the follow-up treatment. Forum® software allows for the precise analysis of many tests performed in a single patient and combining it with treatment effectiveness assessment which substantially accelerates the diagnostics.
Wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem to schorzenie, które wymaga regularnej diagnostyki okulistycznej, głównie w postaci okresowo wykonywanej optycznej koherentnej tomografii plamki. Rola tego badania jest niezmiernie ważna zarówno w procesie diagnostyki, jak i monitorowania. Jako że wraz ze starzeniem się populacji mamy do czynienia ze wzrostem zachorowalności na wysiękową postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem, coraz bardziej istotna staje się potrzeba szybkiej i precyzyjnej analizy zmian anatomicznych obszaru plamkowego, tak aby w dodatkowo skomplikowanej sytuacji epidemiologicznej maksymalnie efektywnie wykorzystać czas przeznaczony na diagnostykę oraz zaplanować dalsze etapy leczenia. Dzięki oprogramowaniu o nazwie Forum® zyskujemy możliwość precyzyjnej analizy wielu badań wykonanych u danego pacjenta, łącznie z oceną skuteczności leczenia na przestrzeni czasu, co znacznie przyspiesza procesy diagnostyczne.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 3; 160-165
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy terapia implantem doszklistkowym deksametazonu jest lepszym wyborem niż iniekcje leków anty-VEGF w leczeniu powikłań zakrzepu naczyń żylnych siatkówki?
Is intravitreal dexamethasone implant a better choice than anti-VEGF therapy to treat complications of RVO in the retina?
Autorzy:
Michalska-Małecka, Katarzyna
Śpiewak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034859.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
doszklistkowy implant deksametazonu
leczenie anty-VEGF
zakrzep naczyń żylnych siatkówki
retinal vein occlusion
intravitreal dexamethasone implant
anti-VEGF therapy
Opis:
Retinal vein occlusion (RVO) is a retinal vein disease whose complications can lead to decreased visual acuity and even blindness. The most common cause of decreased visual acuity during RVO is a chronic cystoid macular edema. The therapy involves medications with proven efficacy from the anti-VEGF group: ranibizumab, aflibercept, off-label bevacizumab and corticosteroids: dexamethasone in the form of a prolonged-release implant, fluocinolone, and off-label triamcinolone, characterized by short half-life. Scientific reports and clinical trials confirm the efficacy of anti-VEGF drugs and corticosteroids in the treatment of RVO. Therapy should be selected individually for each patient, including accompanying diseases, both systemic and local ailments. Anti-VEGF drugs and corticosteroids improve the retinal and choroidal morphology and restore the function of the retina by improving its sensitivity; confirmed in the microperimetric examination, which translates into improved visual acuity. Anti-VEGF therapy is associated with the necessity of reinjection, especially in the case of recurrence of macular edema and decreased visual acuity, which may result in the possibility of a reduced response to the medicine being used. In this situation, it is recommended to switch to another anti-VEGF drug or to a dexamethasone treatment.
Zakrzep naczyń żylnych siatkówki (RVO, retinal vein occlusion) to choroba naczyń siatkówki, której powikłania mogą prowadzić do obniżenia ostrości wzroku, a nawet ślepoty. Najczęstszą przyczyną obniżenia ostrości wzroku w przebiegu RVO jest przewlekły torbielowaty obrzęk plamki. W terapii stosuje się preparaty o udowodnionej skuteczności z grupy anty-VEGF: ranibizumab, aflibercept i off-label bewacyzumab, oraz glikokortykosteroidy: deksametazon w postaci implantu o przedłużonym uwalnianiu, fluocynolon i off-label triamcynolon, charakteryzujący się krótkim okresem półtrwania. Liczne doniesienia naukowe oraz badania kliniczne potwierdzają skuteczność preparatów anty-VEGF oraz glikokortykosteroidów w leczeniu RVO. Terapia powinna być dobrana indywidualnie dla każdego pacjenta, z uwzględnieniem chorób towarzyszących, zarówno ogólnoustrojowych, jak i miejscowych. Leki anty-VEGF i glikokortykosteroidy poprawiają morfologię siatkówki i naczyniówki oraz przywracają funkcję siatkówki poprzez poprawę jej czułości potwierdzoną w badaniu mikroperymetrycznym, co przekłada się na poprawę ostrości wzroku. Leczenie preparatami z grupy anty-VEGF związane jest z koniecznością reiniekcji w razie wystąpienia nawrotu obrzęku plamki i obniżenia ostrości wzroku, co z kolei wiąże się z możliwością wystąpienia zmniejszonej odpowiedzi na stosowany lek. W takiej sytuacji zaleca się zamianę na inny lek anty-VEGF (switch) lub na deksametazon.
Źródło:
OphthaTherapy; 2019, 6, 2; 112-119
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies