Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Udar mózgu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 134
Tytuł:
Udar móżdżku jako przyczyna uporczywej czkawki
Autorzy:
Cywka, Tomasz
Adamczyk, Katarzyna
Psujek, Magdalena
Wolska, Katarzyna
Prystupa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552998.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
czkawka
udar mózgu
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 522-524
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie prognostyczne ambulatoryjnego monitorowania ciśnienia tętniczego (ABPM) u chorych ze świeżym udarem mózgu
Autorzy:
Trzmielewska, Ewa
Jurdziak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552970.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
udar mózgu
nadciśnienie tętnicze
ABPM
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 2; 168-173
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dysfagia po udarach mózgu – wskazówki diagnostyczne i terapeutyczne
Dysphagia due to brain stroke – diagnostic and therapeutic guidelines
Autorzy:
Lewicka, Tatiana
Krzystanek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029773.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dysfagia
ocena dysfagii
udar mózgu
zagęstniki
Opis:
According to a definition by the World Health Organization from 1980, a brain stroke is described as rapidly developing clinical signs of focal (or global) disturbance of cerebral function, with symptoms lasting 24 hours or longer, of vascular origin. Aside from loss of mobility, it results with speech and swallowing impairment. Neurogenic dysphagia causes difficulties with adequate food intake and contributes to aspiration pneumonia and malnutrition. Dysphagia due to brain stroke occurs suddenly and progresses rapidly, preventing the patient from adapting to the deficits. The role of physicians, speech and language therapists and nursing staff in acute stroke units is to screen for dysphagia, and implement relevant management strategies, including an optimum feeding method (e.g. with a nasogastric tube), prompt therapy and prophylaxis of possible complications. The available dysphagia screens are characterised by high sensitivity and specificity. Management of dysphagia involves the use of various methods aimed at facilitating articulation and restoring the capacity for oral food intake. Texture-modified food, adjusted to the patient’s current condition, is an important element of treatment. Foods and fluids are modified with a thickener. Studies have demonstrated appropriate food consistency to be crucial, allowing oral intake of foods and liquids, whilst preventing aspiration and the associated pneumonia. Food-thickening is an easy management strategy, applicable for a wide range of foods and meals, helping caregivers to follow dietary recommendations in a home setting, and improving the patients’ quality of life.
Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia z 1980 roku udar mózgu to nagłe wystąpienie ogniskowych lub globalnych zaburzeń czynności mózgu, które trwają dłużej niż 24 godziny i mają etiologię naczyniową. Oprócz niepełnosprawności ruchowej konsekwencją przebytego udaru są zaburzenia mowy i połykania. Dysfagia neurogenna jest przyczyną trudności w przyjmowaniu pokarmów, sprzyja zachłystowemu zapaleniu płuc i niedożywieniu. Dysfagia po udarze mózgu pojawia się nagle i ma zwykle bardzo dynamiczny charakter, co nie pozwala pacjentowi na adaptację do powstałych deficytów. Rolą lekarzy i neurologopedów (logopedów), a także personelu pielęgniarskiego w oddziałach udarowych jest dokonanie szybkiej przesiewowej oceny dysfagii i wdrożenie właściwych strategii postępowania, które mają na celu wybór optymalnego sposobu podawania posiłków (np. zgłębnik nosowo-żołądkowy), wczesne rozpoczęcie terapii i profilaktykę powikłań. Dostępne narzędzia diagnostyczne przeznaczone do szybkiej przesiewowej oceny dysfagii cechują się wysoką czułością i swoistością. Terapia dysfagii jest prowadzona różnymi metodami, które służą usprawnieniu aparatu artykulacyjnego i przywróceniu możliwości doustnego przyjmowania pokarmów. W procesie leczenia ważne miejsce zajmuje właściwa konsystencja pokarmów, dostosowana do aktualnego stanu chorego. Zmianę konsystencji uzyskuje się poprzez zastosowanie zagęstnika. Badania jednoznacznie pokazują, że odpowiednia konsystencja pokarmów ułatwia połykanie, daje możliwość przyjmowania posiłków drogą doustną oraz zapobiega aspiracji i tym samym zachłystowemu zapaleniu płuc. Łatwość stosowania zagęstnika przekłada się na szerokie możliwości przygotowywania posiłków, ułatwia rodzinie i/lub opiekunom kontynuowanie zaleceń żywieniowych i zdecydowanie poprawia jakość życia pacjentów.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 4; 208-212
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie dróg moczowych u chorych po udarze mózgu - współzależność z procesem rehabilitacji, zapobieganie
Urinary tract infections among post-stroke patients - correlation with the rehabilitation process, prevention
Autorzy:
Socha, Milena
Kozioł-Montewka, Maria
Pańczuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943482.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
powikłania
udar mózgu
rehabilitacja neurologiczna
infekcje
Opis:
Wprowadzenie. Zakażenia dróg moczowych są drugim co do częstości występowania powikłaniem infekcyjnym po udarze mózgu, a częstość ich występowania waha się w zakresie od 2% do nawet 44% przypadków. Pojawienie się infekcji w postaci zakażenia dróg moczowych po udarze mózgu, jak potwierdzają liczne prace badawcze, przedkłada się na uzyskanie gorszych wyników usprawniania i zwiększenie śmiertelności. Rozpoznanie predyktorów tego powikłania umożliwi zastosowanie skutecznej profilaktyki, a w momencie zachorowania – szybkie leczenie i zapobieganie niekorzystnym skutkom infekcji. Pozwoli to na prowadzenie rehabilitacji zgodnie z zalecanym schematem. Cel pracy. Celem pracy jest ustalenie predyktorów zakażenia układu moczowego u pacjentów po udarze mózgu oraz określenie wpływu infekcji na stan pacjentów i prowadzoną rehabilitację. Podsumowanie. Zakażenie powoduje wydłużenie czasu hospitalizacji i konieczność stosowania antybiotyków, co generuje dodatkowe koszty leczenia. Dochodzi do opóźnienia w procesie rehabilitacji neurologicznej, na skutek czego pacjenci uzyskują gorsze wyniki funkcjonalne w porównaniu do chorych, u których infekcja nie wystąpiła. Zwiększa to ich zależność od osób trzecich i znacznie obniża szeroko pojętą jakość życia. Uzyskane wnioski sugerują konieczność poszukiwania nowych standardów postępowania stosowanych w celu zapobiegania infekcji oraz w momencie jej wystąpienia, tak aby pacjenci mogli uzyskać możliwie jak najwyższą sprawność funkcjonalną.
Introduction. Urinary tract infections are the second most common cause of infectious complications following stroke, with the incidence ranging from 2% to even 44%.The post-stroke infections in the urinary tracts, as different research suggest, forfeit worse results in improving and increased mortality. A proper diagnosis of the predictors of such complications allows one to apply proper prophylaxis and, at the moment of getting the disease, better treatment and preventing the negative outcomes of the infection. This allows to conduct proper rehabilitation, according to plan. Goal. The goal of this paper is to determine the predicators of the infection of the urinary tract among the post-stroke patients and the influence of the infection on the patients’ condition as well as the applied rehabilitation. Summary. The infection causes extending of the hospitalization and the necessity of antibiotics treatment, which in turn adds more treatment costs. The neurological rehabilitation is delayed and consequently the patients get worse functional results, compared to the patients without the infection. This increases their dependence on third parties and significantly lowers the quality of life. The conclusions suggest searching for new standards of actions in preventing the infection as well as in the moment of its occurring, so that the patients can acquire as good functionality as possible.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 4
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesna rehabilitacja po udarze krwotocznym mózgu u pacjenta z przebytym przeszczepem serca. Opis przypadku
Early rehabilitation after haemorrhagic stroke in a patient with a history of heart transplantation. A case study
Autorzy:
Grygielska, Anna
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030046.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
kompleksowa rehabilitacja
przeszczep serca
udar mózgu
Opis:
Introduction: Stroke is the most common form of central nervous system condition. An average of about 80 heart transplantations are performed in Poland yearly. A transplanted heart is prone to tachycardia. Early, complex post-stroke rehabilitation requires physical effort from the patient. Case report: We present a clinical case of a patient with left-sided hemiparesis after a haemorrhagic stroke and on immunosuppressive treatment after heart transplantation (2005). Methods: The outcomes of rehabilitation therapy were assessed based on the following scales: the Barthel Index, a modified Rankin Scale, the Rivermead Motor Index, the National Institutes of Health Stroke Scale, the Mini–Mental State Examination, and the Geriatric Depression Scale. Moreover, pre- and post-exercise heart rate monitoring was performed. Results: As a result of comprehensive rehabilitation treatment, functional status improvement was observed in all estimated scales. The highest change was reported for Barthel Index (50%) and National Institutes of Health Stroke Scale (30%). Heart rate was between 75 and 180 bpm. Conclusions: A patient with a history of heart transplantation shows good tolerance of physical exercise despite tachycardia. Early post-stroke rehabilitation significantly improves functional status.
Wstęp: Najczęstszą formą uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego jest udar mózgu. Średnio rocznie w Polsce wykonywanych jest około 80 transplantacji serca. Przeszczepione serce wykazuje skłonność do tachykardii. Wczesna rehabilitacja poudarowa wymaga obciążenia pacjenta wysiłkiem fizycznym. Opis przypadku: Przedstawiono przypadek kliniczny chorego po udarze krwotocznym mózgu z niedowładem połowiczym lewostronnym. W wywiadzie przebyta transplantacja serca (2005 r.). Metody: Wyniki rehabilitacji oceniono na podstawie następujących skal: Indeks Barthel, zmodyfikowana skala Rankina, Indeks Mobilności Rivermead, Skala Udarowa Narodowego Instytutu Zdrowia, Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego, Geriatryczna Skala Oceny Depresji Yesavage’a. Prowadzono również kontrolę przedi powysiłkową parametrów tętna. Wyniki: W wyniku zastosowania kompleksowej rehabilitacji uzyskano poprawę stanu funkcjonalnego we wszystkich badanych skalach. Największą zmianę zaobserwowano w przypadku Indeksu Barthel (50%) i Skali Udarowej Narodowego Instytutu Zdrowia (30%). Akcja serca mieściła się w granicach 75–180/min. Wnioski: Chory po transplantacji serca pomimo stałej tachykardii dobrze toleruje wysiłek fizyczny. Wczesna rehabilitacja poudarowa wpływa na poprawę stanu funkcjonalnego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 4; 208-211
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ niedokrwistości na stan neurologiczny oraz funkcjonalny chorych w ostrej fazie niedokrwiennego udaru mózgu – raport wstępny
The impact of anemia on neurological and functional state in patients in acute stroke – preliminary report
Autorzy:
Lasek-Bal, Anetta
Holecki, Michał
Stęposz, Arkadiusz
Wocławska, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036638.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
udar mózgu
anemia
nihss
mrankin
stroke
Opis:
INTRODUCTION: Anemia is a risk factor for cerebrovascular events. The aim of this study was to evaluate the prevalence of anemia among patients who underwent a first-ever stroke and its impact on the neurological and functional state in the acute phase of stroke. MATERIAL AND METHODS: The prospective study encompassed 109 patients (53 women) aged 72.8 ± 11.12 after stroke. We analyzed their neurological state on the first day after stroke by NIHSS and their functional status on the 14th day after the onset of stroke by the modified Rankin scale among patients with anemia and without anemia. RESULTS: Anemia was found in 34 patients, in 15 women and 19 men; 8 patients aged ≤ 65 years. The neurological deficit according to NIHSS, functional status at the level of 3–5 by mRS and death did not differ significantly between the analyzed groups. An independent predictor of a worse functional status on the 14th day after stroke or death in Group 1 included the neurological state on the 1st day following stroke. CONCLUSIONS: Anemia appeared in approximately 1/3 patients suffering a stroke. Slight or moderate anemia in the acute period of stroke did not significantly influence the neurological or functional status in the acute phase of stroke. The neurological state on the first day is an independent factor of a poor prognosis in patients with anemia in short-term follow-up.
WSTĘP: Anemia jest czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Celem badania była ocena potencjalnego wpływu niedokrwistości na stan neurologiczny pacjentów w pierwszej dobie oraz funkcjonalny w 14 dobie od wystąpienia niedokrwiennego udaru mózgu. MATERIAŁ I METODY: Do prospektywnego badania włączono 109 pacjentów (w tym 53 kobiety) w wieku 72,8 ± 11,12 w pierwszej dobie pierwszego w życiu udaru mózgu. Porównano częstość wybranych chorób i parametrów biochemicznych, stan neurologiczny (wg NIHSS) w pierwszej oraz stan funkcjonowania (wg mRankin) w 14 dobie od wystąpienia udaru mózgu u pacjentów z anemią oraz prawidłowym stężeniem hemoglobiny. WYNIKI: Anemię stwierdzono u 34 pacjentów (15 kobiet oraz 19 mężczyzn) oraz 8 pacjentów w wieku ≤ 65 r.ż. Częstość lekkiego i umiarkowanego/ciężkiego deficytu neurologicznego w pierwszej dobie nie różniła się znamiennie między pacjentami z anemią i bez anemii. Częstość stanu funkcjonalnego na poziomie 3–5 Rankin w 14 dobie oraz zgonu (do 14 dni od zachorowania) nie różniła się znamiennie między tymi pacjentami. Stan neurologiczny pacjentów z anemią w pierwszej dobie udaru mózgu okazał się niezależnym czynnikiem gorszego rokowania odnośnie do stanu funkcjonalnego w 14 dobie udaru mózgu oraz zgonu do 14 doby od zachorowania. WNIOSKI: Niedokrwistość występuje u ok. 1/3 pacjentów z ostrym niedokrwiennym udarem mózgu. Lekka oraz umiarkowana niedokrwistość nie wykazuje istotnego negatywnego wpływu na stan neurologiczny oraz funkcjonalny pacjentów w ostrym okresie udaru. Stan neurologiczny w pierwszej dobie udaru niedokrwiennego jest niezależnym czynnikiem złego rokowania w obserwacji krótkoterminowej u pacjentów z anemią.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 281-285
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wybranych czynników ryzyka udaru mózgu wśród pacjentów po udarze
Analysis of selected stroke risk factors among stroke patients
Autorzy:
Rosińczuk, Joanna
Księżyc, Małgorzata
Kołtuniuk, Aleksandra
Kublik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470079.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
czynniki ryzyka
udar mózgu
risk factors
stroke
Opis:
Wstęp. Udar mózgu jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia, będącym jednym z głównych przyczyn zgonów oraz niepełnosprawności na świecie. Czynniki ryzyka udaru mózgu znacząco zwiększają prawdopodobieństwo incydentu naczyniowego. Ich skuteczna prewencja może opóźnić zachorowanie lub istotnie złagodzić przebieg choroby i jej powikłania. Cel pracy. Analiza częstości występowania opisywanych w literaturze czynników ryzyka udaru mózgu wśród chorych po przebytych udarach mózgowych. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 70 osób po przebytym udarze mózgu hospitalizowanych w Oddziale Rehabilitacji Układu Ruchu we Wrocławiu. Wykorzystano kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wyniki. Z analizy zgromadzonego materiału wynika, iż: 1) prawidłową masę ciała stwierdzono wśród zaledwie jednej czwartej badanych; 2) wśród badanych osób nadciśnienie tętnicze stwierdzono wśród 70% kobiet i 55% mężczyzn, cukrzycę wśród 21% badanych kobiet oraz 19% badanych mężczyzn, a miażdżycę u jednej trzeciej ankietowanych; 3) znaczny odsetek osób pali papierosy oraz posiada niewłaściwe nawyki żywieniowe; 4) ponad połowa ankietowanych deklaruje spędzanie czasu wolnego w sposób czynny; 5) w badanej grupie najczęściej stwierdzano cztery i/lub więcej czynników ryzyka udaru mózgu (63% kobiet, 56% mężczyzn). Wnioski. 1. Najczęściej występującymi czynnikami ryzyka udaru mózgu są: nadciśnienie tętnicze, choroby serca, miażdżyca oraz cukrzyca. 2. Wśród znacznego odsetka badanych stwierdzono nieprawidłowy styl życia (palenie tytoniu, niewłaściwa dieta, otyłość, stres oraz niska aktywność fizyczna). 3. Współistnienie kilku czynników ryzyka udaru u jednego chorego zwiększa znacznie ryzyko wystąpienia incydentu naczyniowego.
Background. Stroke is a life threatening condition and it is one of the major causes of death and disabilities in the world. Stroke risk factors significantly increase the likelihood of vascular incident. Their effective prevention can delay occurrence or significantly alleviate the disease and its complications. Objectives. The aim of this study is an analysis occurrence stroke risk factors among patients with a history of cerebral stroke. Material and methods. The study was conducted among 70 people after stroke hospitalized in the Department of Rehabilitation Movement System in Wroclaw. An original survey questionnaire was used for conducting the studies. Results. Analysis of the material shows: 1) normal weight were found among only one-fourth of the respondents; 2) hypertension was found among 70% of women and 55% of men, diabetes was found among 21% of women and 19% of men, and atherosclerosis was found in one-third of the respondents; 3) a significant percentage of people smoke cigarettes and have improper eating habits; 4) over half of respondents declare spending free time in an active way; 5) in the group most often stated four or more stroke risk factors (63% women, 56% men). Conclusions. 1. The most common risk factors for stroke are hypertension, heart disease, atherosclerosis and diabetes. 2. Significant percentage of patients have abnormal lifestyle (smoking, poor diet, obesity, stress and low physical activity). 3. The coexistence of several stroke risk factors significantly increases the risk of vascular incident.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 1; 4-7
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udar niedokrwienny mózgu z zakresu unaczynienia tętnicy Percherona imitujący niedrgawkowy stan padaczkowy
Ischaemic stroke in the artery of Percheron region mimicking nonconvulsive status epilepticus
Autorzy:
Borysowicz, Andrzej
Janik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029912.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
niedrgawkowy stan padaczkowy
tętnica Percherona
udar mózgu
Opis:
The occurrence of a cerebral circulation variant called the artery of Percheron is a rare phenomenon. In the case of its obstruction, the medial fragments of both thalami and sometimes the midbrain become ischaemic. Typical clinical signs include: consciousness and memory disorders, restricted vertical eyeball mobility and pupil reaction pathology. Aetiological factors are usually small vessel disease or cardiogenic embolism. The clinical signs of ischaemic stroke in the artery of Percheron region may mimic nonconvulsive status epilepticus. This article presents a patient with ischaemic stroke within both thalami and mesencephalon, initially diagnosed with and treated for status epilepticus. The exact knowledge of the signs produced by stroke in the artery of Percheron region offers chances for rapid diagnosis and implementation of proper treatment. The article illustrates difficulties associated with the diagnostic process and therapeutic decision-making in patients with atypical signs of stroke.
Występowanie odmiany unaczynienia mózgu nazywanej tętnicą Percherona jest zjawiskiem rzadkim. W przypadku powstania niedrożności tego naczynia dochodzi do niedokrwienia przyśrodkowych części obu wzgórz i  zmiennie śródmózgowia. Charakterystyczne objawy kliniczne to zaburzenia świadomości i pamięci, ograniczenie ruchomości gałek ocznych w płaszczyźnie wertykalnej oraz patologie dotyczące reakcji źrenic. Czynniki etiologiczne to zazwyczaj choroba małych naczyń lub zatorowość kardiogenna. Objawy kliniczne występujące w związku z niedokrwieniem mózgu z zakresu tętnicy Percherona mogą imitować niedrgawkowy stan padaczkowy. W artykule przedstawiono przypadek chorej z udarem niedokrwiennym w zakresie obu wzgórz i śródmózgowia, u której początkowo rozpoznano i leczono stan padaczkowy. Dokładna znajomość objawów udaru mózgu z zakresu tętnicy Percherona pozwala na szybkie rozpoznanie i wdrożenie właściwego leczenia. Artykuł pokazuje trudności związane z diagnostyką i podejmowaniem decyzji terapeutycznych u pacjentów z nietypowymi objawami udaru mózgu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 3; 162-166
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of thrombolytic therapy in ischemic stroke treatment
Analiza przebiegu leczenia udaru niedokrwiennego mózgu z wykorzystaniem trombolizy
Autorzy:
Rosińczuk, Joanna
Bonk, Katarzyna
Kołtuniuk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037715.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
treatment
ischemic stroke
thrombolysis
leczenie
udar mózgu
tromboliza
Opis:
INTRODUCTION: Stroke is a widespread disease in the community. For this reason, its treatment is a major challenge for medical staff. Currently one of the most effective methods of treatment of ischemic stroke is thrombolysis. MATERIALS AND METHODS: The medical records of 91 patients diagnosed with acute ischemic stroke treated with thrombolysis and hospitalized in the Lower Silesian Specialist Hospital in Wroclaw in the years 2007–2013 have been analyzed for the study. Statistical analysis of the material was performed. RESULTS: The analysis of the studied material showed that: ‒ only a small number of patients with ischemic stroke are treated with thrombolysis ‒ the largest group of patients were individuals who at the stage of qualification for the treatment scored 6 points in The National Institutes of Health Stroke Scale, or NIH Stroke Scale (NIHSS) ‒ neurological deficits were resolved in 46% of patients within 24 hours after thrombolytic therapy ‒ an average point value according to the modified Rankin scale assessing the patients' level of disability was 1.08 after completion of hospitalization. CONCLUSIONS: 1. The neurological condition of most patients during thrombolytic treatment improved significantly during the ad-ministration of rt-PA. 2. After the hospitalization process, 6 out of 10 patients demonstrated full self-reliance. 3. Active involvement of the patient and the family in the therapeutic process enhances patient autonomy. 4. There was no record of a worse health condition following the treatment. 5. Thrombolytic therapy is an effective treatment for ischemic stroke.
WSTĘP: Udar mózgu jest szeroko rozpowszechnionym schorzeniem w społeczeństwie, dlatego jego leczenie stanowi poważne wyzwanie dla personelu medycznego. Obecnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia ostrej fazy udaru niedokrwiennego jest tromboliza. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano dokumentację medyczną 91 pacjentów ze zdiagnozowanym udarem niedo-krwiennym mózgu, leczonych z wykorzystaniem trombolizy, hospitalizowanych w Dolnośląskim Szpitalu Specjali-stycznym we Wrocławiu w latach 2007–2013. Materiał poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Analiza materiału badawczego wykazała, iż: ‒ tylko niewielki odsetek chorych z udarem niedokrwiennym jest leczony za pomocą trombolizy, ‒ wśród badanych najliczniejszą grupę stanowiły osoby, które na etapie kwalifikacji do leczenia uzyskały 6 pkt w skali NIHSS, ‒ w pierwszej dobie po leczeniu trombolitycznym stwierdzono u 46% pacjentów całkowite wycofanie się deficytów neurologicznych, ‒ po zakończonej hospitalizacji średnia liczba punktów według zmodyfikowanej skali Rankina, oceniająca stopień niesprawność pacjentów, wyniosła 1.08. WNIOSKI: 1. Stan neurologiczny większości pacjentów leczonych trobolitycznie uległ znacznej poprawie w trakcie podawania leku Actylise. 2. Po zakończonej hospitalizacji pełny zakres samodzielności odzyskało 6 na 10 pacjentów. 3. Aktywny udział chorego i rodziny w procesie terapeutycznym zwiększa samodzielność pacjenta. 4. Nie stwierdzono przypadków pogorszenia stanu zdrowia w wyniku leczenia. 5. Leczenie trombolityczne jest skuteczną metodą leczenia udaru niedokrwiennego mózgu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 125-131
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Therapeutic and treatment procedures in the acute phase of stroke
Postępowanie terapeutyczne i lecznicze w ostrej fazie udaru mózgu
Autorzy:
Łapot, Tomasz
Rokosz, Katarzyna
Kumięga, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098302.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
udar mózgu
ostra faza
rehabilitacja
stroke
acute phase
rehabilitation
Opis:
Introduction: The high mortality rate, as well as the percentage of disability resulting from stroke, constitute a significant social and socioeconomic problem. Many countries are introducing prevention programs to minimize the primary and secondary risk factors that trigger stroke. Currently, efforts are being made to raise awareness of the urgent implementation of specialist and effective treatment, and the extremely significant role of physiotherapy introduced immediately at the early stages of stroke is underlined.The objective of work: To present the activities and procedures for a patient with a stroke. Discussion of the principles and goals of early post-stroke rehabilitation, including physiotherapeutic activities undertaken in the case of life-threatening and highly impeding the therapeutic process of stroke complications. The aim of the authors was also to present the current leading methods and concepts of rehabilitation used in early stroke therapy and to review modern methods used in secondary post-stroke rehabilitation.Materials and methods: The article is a narrative review of topics related to therapeutic and management in the acute phase of stroke. The study includes the analysis of literature from the period 2009 to 2021. The database contained books, magazines, and articles. Browsers were used: Google Scholar and PubMed.
Wprowadzenie: Wysoka śmiertelność oraz duży odsetek niepełnosprawności wynikające z udaru mózgu stanowią istotny problem społeczny i socjoekonomiczny. Wiele krajów wprowadza programy profilaktyczne, aby minimalizować pierwotne i wtórne czynniki ryzyka udaru mózgu. Obecnie dąży się do poszerzenia świadomości pilnego wdrożenia specjalistycznego i efektywnego leczenia, zwraca się także uwagę na niezwykle ważną rolę fizjoterapii wprowadzanej już we wczesnej fazie zachorowania.Cel pracy: W artykule przedstawione zostały pokrótce czynności i procedury podejmowane w odniesieniu do pacjenta z udarem mózgu. Omówione zostały zasady i cele wczesnej rehabilitacji poudarowej, z uwzględnieniem działań rehabilitacyjnych podejmowanych w przypadku pojawienia się powikłań poudarowych zagrażających życiu i znacznie utrudniających proces leczniczo-terapeutyczny. Celem autorów była ponadto prezentacja wiodących metod i koncepcji rehabilitacyjnych stosowanych we wczesnej terapii udarowej oraz przegląd nowoczesnych metod stosowanych we wtórnej rehabilitacji poudarowej.Materiał i metody: Artykuł stanowi narracyjny przegląd zagadnień związanych z leczeniem i postępowaniem w ostrej fazie udaru mózgu. Badanie obejmuje analizę literatury z lat 2009–2021 – książek, artykułów z czasopism. Wykorzystano przeglądarki: Google Scholar i PubMed.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2022, 18, 1; 33-40
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depresja poudarowa
Post-stroke depression
Autorzy:
Wysokiński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941102.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
depression
stroke
the elderly
depresja
osoby starsze
udar mózgu
Opis:
Post-stroke depression is considered to be the most frequent neuropsychiatric brain stroke complication. It is defined as a depressive episode (with clinical picture similar to that of endogenous depression) that develops in the causal and temporal relation with a history of stroke (either haemorrhagic or ischaemic). The incidence of post-stroke depression ranges from 20% to 80%, and vast evidence suggests that this type of depression is still diagnosed not frequently enough and undertreated. In most patients, the symptoms of depression develop within 3–6 months following stroke. The prognosis depends on the severity of these symptoms – within two years after stroke remission is observed in the case of 30% (in the case of milder depression) to 75% (in the case of more severe depression) of the patients. Post-stroke depression significantly affects the course and the effectiveness of rehabilitation, the quality of life, locomotor improvement, daily activity, social functioning and interpersonal relations, and also significantly increases mortality (the risk of death within 10 years after stroke is more than threefold in patients with post-stroke depression compared with people who had stroke without depression). Biological and psychosocial factors are involved in the development of post-stroke depression. As indicated by the results of studies, antidepressants and psychostimulants are not only able to alleviate the symptoms of post-stroke depression, but perhaps they may also prevent its development. Further research is necessary regarding the pathophysiology of post-stroke depression and new methods of its treatment and prevention.
Depresja poudarowa jest uznawana za najczęstsze neuropsychiatryczne powikłanie udaru mózgu. Definiuje się ją jako epizod depresyjny (o obrazie zbliżonym do epizodu depresji endogennej), który rozwija się w związku przyczynowym i czasowym z przebytym udarem mózgu, krwotocznym lub niedokrwiennym. Częstość występowania depresji poudarowej wynosi 20–80%, a liczne dowody wskazują na to, że choroba jest zbyt rzadko rozpoznawana i leczona. U większości pacjentów objawy depresji rozwijają się w ciągu 3–6 miesięcy po udarze. Rokowanie zależy od nasilenia tych objawów: w ciągu 2 lat od udaru remisję osiąga od 30% (w przypadku mniejszego nasilenia) do 75% pacjentów (w przypadku dużego nasilenia). Depresja poudarowa w znacznym stopniu wpływa na przebieg i skuteczność rehabilitacji, jakość życia, poprawę sprawności ruchowej, codzienną aktywność oraz funkcjonowanie społeczne i relacje interpersonalne, a także istotnie zwiększa śmiertelność – u osób z depresją poudarową ryzyko zgonu w ciągu 10 lat od udaru jest ponad trzykrotnie większe niż u tych, u których po udarze depresja nie wystąpiła. W rozwoju depresji poudarowej biorą udział czynniki biologiczne i psychospołeczne. Jak wskazują wyniki badań, leki przeciwdepresyjne i psychostymulujące są w stanie nie tylko łagodzić nasilenie objawów depresji poudarowej, lecz także – być może – zapobiegać jej rozwojowi. Konieczne są dalsze badania w zakresie patofizjologii tej choroby oraz nowych metod leczenia i profilaktyki.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 171-175
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza stanu wiedzy o wybranych czynnikach ryzyka udaru mózgu wśród pacjentów po przebytym udarze mózgu
Analysis of the state of knowledge on selected stroke risk factors among patients after stroke
Autorzy:
Rosińczuk, Joanna
Księżyc, Małgorzata
Kołtuniuk, Aleksandra
Kublik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470171.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
czynniki ryzyka
udar mózgu
wiedza
risk factors
stroke
knowledge
Opis:
Wprowadzenie. Współczesne zasady postępowania w udarach mózgu skupiają się, poza sprawnym postępowaniem diagnostyczno-leczniczym, na profilaktyce pierwotnej i wtórnej, obejmującej szeroko pojętą modyfikację czynników ryzyka udaru mózgu. Znajomość i intensywna modyfikacja tych czynników znacząco wpływają na obniżenie zachorowalności na udar mózgu, a także w dużej mierze poprawiają przebieg choroby, zmniejszając liczbę i rozległość powikłań. Konieczna jest edukacja pacjentów mająca na celu zwiększanie świadomości dotyczącej najczęstszych czynników ryzyka udaru mózgu. Cel pracy. Analiza stanu wiedzy o wybranych czynnikach ryzyka wśród pacjentów po przebytym udarze mózgu. Materiał i metody. Badania z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety przeprowadzono wśród 70 osób po przebytym udarze mózgu hospitalizowanych w Oddziale Rehabilitacji Układu Ruchu we Wrocławiu. Wyniki. Z analizy materiału badawczego wynika, iż: a) wszyscy ankietowani nie posiadają wiedzy dotyczącej prawidłowych wartości poziomu cholesterolu oraz jego frakcji, b) zaledwie 45% kobiet i 35% mężczyzn zna zależność między przewlekłym nikotynizmem a udarem mózgu, c) niemal połowa badanych nie zna sposobów zapobiegania udarom mózgu. Wnioski. 1. Wykazano niezadowalający poziom wiedzy dotyczącej wybranych czynników ryzyka udaru mózgu. 2. Stwierdzono niski poziom wiedzy dotyczącej sposobów zapobiegania udarom mózgu. 3. Konieczna jest edukacja dotycząca czynników ryzyka udaru mózgu oraz możliwości zapobiegania jego ponownemu wystąpieniu wśród pacjentów po przebytym udarze mózgu.
Background. Modern rules of conduct in stroke treatment should focus not only on the proper diagnostic and therapeutic procedure but also on primary and secondary prevention, including wide-ranging modification of stroke risk factors. The knowledge and intensive modification of stroke risk factors significantly effect on the reduction of incidence of stroke and the amount and extent of complications. It is necessary to educate patients about the most common risk factors of stroke. Objectives. The aim of this study is an analysis the state of knowledge on selected stroke risk factors among patients after stroke. Material and methods. The study was conducted among 70 people after stroke hospitalized in the Department of Rehabilitation in Wroclaw. An original survey questionnaire was used for conducting the study. Results. Analysis of the material has shown: a) all respondents had no knowledge of the normal level of cholesterol and its fractions, b) only 45% of women and 35% of men knew the relationship between chronic cigarette smoking and stroke, c) almost half of the respondents did not know how to prevent stroke. Conclusions. 1. It has been shown that level of knowledge on selected risk factors of stroke was unsatisfactory. 2. It has been shown that level of knowledge about how to prevent stroke was too low. 3. It is necessary to educate patients after stroke about stroke risk factors and the possibilities of preventing them.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 26-28
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności postępowania fizjoterapeutycznego u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu
Assessment of effectiveness of physiotherapeutic treatment of patients suffering from ischemic stroke
Autorzy:
Hawrylak, A.
Wojna, D.
Barczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261738.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
masaż
fizykoterapia
kinezyterapia
udar mózgu
massage
kinesitherapy
physiotherapy
stroke
Opis:
Udar niedokrwienny mózgu jest trzecią co do częstości, po zawałach serca i nowotworach, przyczyną zgonów oraz najczęstszą przyczyną niesprawności u osób powyżej 40. roku życia. Celem podjętych badań byta ocena wpływu zastosowanych zabiegów fizjoterapeutycznych u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu. Grupę badawczą stanowiło 40 osób, w wieku 41-73 lat. U wszystkich badanych przeprowadzono pomiary zakresów ruchów w stawach oraz obwodach kończyn górnych i dolnych. Badaną grupę osób poddano zabiegom z zakresu kinezyterapii, fizykoterapii i masażu. Kompleksowy program zabiegów fizjoterapeutycznych wpłynął na poprawę ruchomości ocenianych stawów oraz przyrost masy mięśniowej kończyn górnych i dolnych. Większą poprawę czynnych i biernych zakresów ruchów w stawach zaobserwowano w grupie kobiet. Zastosowana metoda leczenia, wirfywając na poprawę stanu czyimościowego stawów oraz obwodów kończyn górnych i dolnych, umożliwiła pacjentom po udarze niedokrwiennym mózgu poprawę jakości życia.
Ischemic cerebral stroke is the third most frequent, after myocardial infarctions and tumors, cause of death and the most frequent cause of disabilities in people after 40 years of age. The aim of the study was the assessment of effectiveness of applied physiotherapeutic treatment of patients after ischemic cerebral stroke. 40 people aged 41-73 years old comprised the study group. All patients have been measured with regards to: ranges of joints movement and cirumferences of upper and lower limbs. The study group has imdergone treatment in the scope of kinesiotherapy, physiotherapy and massage. The extensive programme of physiotherapeutic treatment sessions has improved mobility of the assessed joints as well as an increase of muscle mass of upper and lower limbs in both examined groups. A greater improvement of active and passive raises of joints movement has been observed in the group of women. By improving the functional condition of joints and circumferences of upper and lower limbs, the applied treatment method has enabled the patients who had suffered from ischemic cerebral stroke to improve their quality of life.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2010, 16, 1; 28-35
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional status of patients after stroke depending on neurological and medical complications in three years follow-up
Stan funkcjonalny chorych trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań neurologicznych i ogólnomedycznych
Autorzy:
Fudala, Małgorzata
Brola, Waldemar
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437949.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
stroke
complications
functional status
udar mózgu
powikłania
stan funkcjonalny
Opis:
Introduction and purpose: There are several commonly known complications occurring in the acute phase of stroke which have influence on patients’ mortality and functional status. There is, however, less information concerning the state of the patients in long-term follow-up. The aim of the study was to assess the functional status of stroke patients depending on neurological and general medical complications in three years follow-up. Material and methods: The study has been carried out amongst 101 patients treated at the Department of Neurology with Stroke Unit of the Specialist Hospital in Końskie, who were diagnosed with the first stroke in their lives and registered with a questionnaire of the POLKARD programme. Examination after three years consisted of assessing the patients’ functional status using the Rankin’s Scale and the Barthel’s Scale, examination by both the Mini Mental State Examination and the Geriatric Depression Scale. Their functional status was analysed before the stroke and on discharging them from the hospital, as well as three years after stroke depending on complications. Results: The patients who are self-dependent in daily activities (Rankin 0-1) constituted 47% of the researched, 42% require some assistance (Rankin 2-3), and 11% require substantial assistance or complex treatment (Rankin 4-5). The most frequent recognised after-stroke complications are depressive disorders (45.5%), falls (42.6%), dementia (33.7%), cardiological complications (19.8%), pain and oedema in the paretic limbs (15.8%). During three years from the stroke at least one complication occurred in case of 84% of the patients. Any statistically essential dependence between complications and gender, age as well as functional status was found. Conclusions: The post-stroke complications occur statistically independently from the patients’ functional status but their incidence increases with progression of patients’ disability. Systematic, long-term follow-up of the post-stroke patients may prevent many complications and improve the patients’ quality of life.
Wstęp i cel pracy: Powszechnie znany jest wpływ wczesnych powikłań udaru mózgu na śmiertelność i stan funkcjonalny, natomiast niewiele wiadomo o powikłaniach późnych w opiece długoterminowej. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów trzy lata po udarze niedokrwiennym w zależności od rodzaju i częstości powikłań. Materiał i metody: Analizą objęto 101 osób leczonych w Oddziale Neurologii w Końskich z rozpoznaniem pierwszego w życiu niedokrwiennego udaru mózgu i zarejestrowanych w programie POLKARD. Po trzech latach od udaru chorych oceniano za pomocą skali Rankina i Barthel, testem Mini Mental i Geriatryczną Skalą Depresji. Analizowano stan funkcjonalny przed udarem i przy wypisie ze szpitala oraz trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań. Wyniki: Pacjenci samodzielni w zakresie codziennych czynności (Rankin 0-1) stanowili 47% badanych, pewnej pomocy wymagało 42% (Rankin 2-3), a 11% wymagało znacznej pomocy lub kompleksowej pielęgnacji (Rankin 4-5). Najczęstszymi powikłaniami były zaburzenia depresyjne (46,5%), upadki (42,6%), otępienie (33,7%) i powikłania kardiologiczne (19,8%). W ciągu trzech lat od udaru przynajmniej jedno powikłanie wystąpiło u 84% pacjentów. Nie znaleziono statystycznie istotnej zależności między powikłaniami a płcią, wiekiem i stanem funkcjonalnym. Wnioski: Powikłania po udarze mózgu występują statystycznie niezależnie od stanu funkcjonalnego, ale częstość ich występowania narasta wraz z narastaniem niepełnosprawności. Systematyczne, wieloletnie monitorowanie pacjentów po udarze mózgu może zapobiec wielu powikłaniom i poprawić jakość życia chorych.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 7-20
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Therapeutic training in post-stroke disturbances of vision
Trening terapeutyczny w poudarowych zaburzeniach wzrokowych
Autorzy:
Leśniak, Marcin
Seniów, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938581.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
Hemianopia
recovery
Rehabilitation
udar mózgu
niedowidzenie połowicze
rehabilitacja
Opis:
Introduction: Vision disturbances are a frequent sequel of stroke. Damage to primary or secondary visual cortical areas can lead to chronic or temporary dysfunction of vision that hampers recovery from stroke. Nevertheless, they are rarely regarded as a prominent problem for neurorehabilitation.Aim of the study: This paper presents a review of current knowledge on possible therapeutic interventions in one of the most frequent vision disturbances following vascular brain damage, i.e. visual field defects.Study form: We reviewed data from the literature pertaining to theoretical background of various therapeutic approaches to vision disturbances as well as empirical evidence of the effectiveness of these approaches.Conclusions: The analysed data suggest that improvement of visual function in post-stroke patients is possible with the help of a therapeutic training that uses preserved functions such as visual scanning or residual vision. The objectively observed training-induced improvement of visual field defects and of the related deficits is frequently reflected in a better performance during activities of daily-living.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(4); 9-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of selected scales and methods used in the assessment of gait and balance after a cerebral stroke
Ocena przydatności wybranych skal i metod stosowanych w ocenie chodu i równowagi osób po udarze mózgu
Autorzy:
Drużbicki, Mariusz
Przysada, Grzegorz
Rykała, Justyna
Podgórska, Justyna
Guzik, Agnieszka
Kołodziej, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437776.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cerebral stroke
gait, balance
stabilometry
udar mózgu
chód, równowaga
stabilometria
Opis:
The aim of this study is to assess the balance and gait of outpatients undergoing late stroke treatment and the relationship between the assessment of gait and balance using clinical tests and the assessment of static balance using stabilometric tests. Materials and methods. Post-stroke patients with hemiparesis undergoing ambulatory physiotherapy were examined. The Wisconsin Gait Scale (WGS), the Dynamic Gait Index (DGI) and the Functional Gait Assessment (FGA) were used to assess gait, the Berg Balance Scale (BBS) and the Get Up and Go test were used to assess balance, and stabilometric tests were used to assess static balance. Examination was conducted twice before and after physiotherapy. Results. A statistically significant improvement of gait speed and quality and gait functions, assessed with the DGI (p=0,0001) and the FGA (p=0,0002), was observed after treatment. An improvement of balance assessed with the BBS and the Get Up and Go test was also recorded. Static balance using stabilometric tests did not change in the standing position with the eyes closed (the surface of COP). Poor and average relationship between clinical methods of gait and balance assessment and parameters of stabilometric balance assessment was shown. Conclusions. Rehabilitation of patients with hemiparesis undergoing late stroke treatment has a significant influence on the improvement of balance and gait functions.
Celem pracy jest ocena równowagi i chodu chorych po udarze mózgu leczonych ambulatoryjnie w okresie późnym od udaru. Celem pracy jest również ocena zależności pomiędzy chodem i równowagą badanych ocenianą testami klinicznymi a równowagą statyczną ocenioną stabilometrycznie. Materiał i metoda. Badano chorych z niedowładem połowiczym w późnym okresie po udarze mózgu korzystających z fizjoterapii ambulatoryjnej. Oceniano chód badanych za pomocą Wisconsin Gait Scale (WGS), Dynamic Gait Index (DGI) i Functional Gait Assessment (FGA) oraz oceniano równowagę badanych za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS), testu „Get Up&Go” oraz równowagę statyczną w badaniu stabilometrycznym. Badanie wykonano dwukrotnie przed i po serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Wyniki. W badanej grupie chorych po zakończeniu serii zabiegów stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie prędkości i jakości chodu oraz poprawę funkcjonalną chodu ocenianą według DGI (p=0,0001) i skali FGA (p=0,0002). Badani również uzyskali istotną poprawę równowagi ocenianej w skali BBS i w teście Get Up&Go. W badaniu stabilometrycznym równowagi nie wykazano istotnej poprawy w próbie stania z zamkniętymi oczami (obszar pola COP). Wykazano słabą i przeciętną zależność pomiędzy klinicznymi metodami oceny chodu i równowagi badanych a parametrami oceny stabilometrycznej równowagi. Wnioski. Rehabilitacja w późnym okresie od udaru w istotny sposób wpływa na poprawę równowagi i funkcji chodu osób z niedowładem połowiczym.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 21-31
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dolegliwości bólowe, przygnębienie i ięk u pacjentów po udarze mózgu
Pain, depression and anxiety in patients after stroke
Autorzy:
Janas, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526744.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
udar mózgu,
ból, l
ęk,
przygnębienie
stroke,
pain,
fear,
depression
Opis:
Wstęp: Ból, lęk, przygnębienie często towarzyszą pacjentom jako powikłania po przebytym udarze mózgu. Mogą przybierać postać reakcji obronnych chorego, który zmaga się z fizycznymi i psychicznymi konsekwencjami udaru. Stopień natężenia bólu i emocji oraz reakcje z nimi związane są indywidualne dla każdego pacjenta. Cel pracy: Celem pracy było określenie stopnia wpływu bólu poudarowego na codzienne funkcjonowanie pacjenta oraz określenie, czy lęk i  przygnębienie determinują postępy w  leczeniu i powrocie do codziennych czynności po udarze. Materiał i metody: Narzędziami badawczymi były: autorska ankieta oraz skale badawcze (SOPL, Lawtona, Katza oraz Doloplus). Grupę badanych stanowiło 31 pacjentów Oddziału Rehabilitacji Poudarowej w Szpitalu św. Rocha w Ozimku. Badanie przeprowadzono w okresie od listopada 2013 do marca 2014 roku. Wyniki: Uczucie lęku i przygnębienia wystąpiło u 41,93% (13) pacjentów. Objawy depresji wystąpiły u 6% (2) respondentów. Ból towarzyszył 90% (28) badanym, jednak w opinii pacjentów nie stanowił on poważniejszej przeszkody w kontynuacji rehabilitacji i w codziennym funkcjonowaniu. Skala Katza wykazała, że 58% (18) pacjentów nie potrzebowała pomocy w podstawowych czynnościach życia codziennego. Wnioski: Ból, lęk i przygnębienie nie miały istotnego wpływu na przebieg rehabilitacji w badanej grupie pacjentów. Ból nie upośledził znacząco aktywności ruchowej. Potencjalne problemy z  codziennym funkcjonowaniem pacjentów, dzięki procesowi rehabilitacji, zostały w znaczącym stopniu wyeliminowane.
Background: Pain, fear, depression often accompany patients as complications after stroke. They can usually take the shape of patients’ defensive reaction, who must struggle with physical and psychical consequences of stroke. Degree of those feelings’ intensity and the reactions related to them are individual for every patient. Aim of the study: The aim of the research was to determine the effect of post-stroke pain on the daily functioning of the patient and determine whether anxiety and depression determine the effects of treatment and return to activities of daily living after stroke. Material and methods: Research instruments were: an author’s questionnaire and the research scales (SOPL, Lawton’s IADL Scale, Katz Index and Doloplus Pain Scale). The study sample consisted of 31 patients from the Rehabilitation Department in Saint Roch Hospital in Ozimek. The research was carried out from October 2013 to March 2014. Results: The feeling of the fear and depressed appeared among 41.93% (13) patients and it was in the limit of normality. Symptoms of depression appeared among 6% (2) of respondents. The pain occurred among 90% (28) of patients, however, in the opinion of the patients did not constitute a serious obstacle to the continuation of the rehabilitation and daily functioning. The Katz Index revealed that 58% (18) of the patients did not need help with basic activities of daily life. Conclusions: Pain, anxiety, and depression had no significant effect on the course of the rehabilitation of patients in the study group. The pain did not decrease significantly physical activity. Potential problems with the daily functioning of patients through the process of rehabilitation, have been largely eliminated.
Źródło:
Puls Uczelni; 2015, 1; 17-20
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu
Evaluation of life quality among patients who underwent an ischaemic brain stroke
Autorzy:
Bolach, Eugeniusz
Bolach, Bartosz
Ptak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464761.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
jakość życia
udar mózgu
płeć
life quality
cerebral stroke
sex
Opis:
Cel badań. Celem pracy była ocena wpływu płci, czasu od wystąpienia udaru oraz strony dotkniętej niedowładem na jakość życia pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu. Materiał i metody. Badaniem objęto 34 pacjentów (18 kobiet i 16 mężczyzn) po udarze mózgu w wieku 51–78 lat. Czas, jaki upłynął od udaru w chwili badania mieścił się w przedziale od 0,3 roku do 4 lat. Wśród badanych przeważali pacjenci z niedowładem połowiczym po prawej stronie. Badanie zostało wykonane w celu oceny odległych wyników leczenia. Pierwszą grupę stanowili pacjenci, których udar miał miejsce nie wcześniej niż 3 miesiące i nie później niż rok od badania, do drugiej grupy należeli pacjenci, którzy przebyli udar kilka lat temu. Do oceny subiektywnych wskaźników jakości życia wykorzystano 30-punktową wersję skali SIP zaadaptowaną dla udarów mózgu (Stoke-Adapted 30-Item Version of the Sickness Impact Profile). Wyniki i wnioski. Chorzy, u których czas po przebytym udarze był krótszy od roku, znaczne niżej oceniali swą jakość życia w porównaniu z pacjentami, którzy przebyli udar kilka lat wcześniej. Badani najbardziej odczuwali obniżenie jakości życia w zakresie mobilności i poruszania się, natomiast najmniej w odniesieniu do swego stanu emocjonalnego. Płeć nie odgrywała znaczącej roli w ocenie jakości życia pacjentów.
Background. The aim of the study was to evaluate the influence of sex, time from the onset of a stroke, and the body side affected by the paresis on life quality among patients who underwent an ischaemic brain stroke. Material and methods. The research involved 34 patients (18 women, 16 men) aged 51–78 years who had suffered from a stroke. The time from the stroke onset ranged from 0,3 to 4 years. Most patients presented with right side hemiplegia. The research was performed to evaluate long-term treatment effects. In the first group included patients who were affected by the stroke between 1 year and 3 months before the study. The second group consisted of those who underwent stroke several years earlier. The subjective factors of life quality were assessed with the stroke-adapted 30-item version of the Sickness Impact Profile. Results and conclusions. The patients with the time from stroke onset shorter than 1 year evaluated their life quality significantly lower than those who had been affected by the stroke several years earlier. The lowering of life quality was reported mainly in the mobility and movement dimensions; it referred to the emotional condition the least. The patients’ sex did not significantly impact on the life quality assessment.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2018, 63; 92-104
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena świadomości chorych palących papierosy na temat wpływu palenia tytoniu na występowanie chorób cywilizacyjnych
Assessment of smoking patients awareness on the effects of smoking on the incidence of civilization diseases
Autorzy:
Białkowska, Joanna
Mroczkowska, Dorota
Szypulska, Anna
Fischer, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178567.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
choroby cywilizacyjne
nadciśnienie tętnicze
nikotynizm
nowotwory
profilaktyka
udar mózgu
uzależnienie
Opis:
Background: Smoking is known to affect the body adversely and to contribute significantly to the development of many diseases. It is necessary to carry out education programs, to develop healthy attitudes and to motivate smokers to start the fight against addiction. The aim is to show the patients’ point of view on the effects of tobacco smoking on health. It was also an attempt to assess patients’ knowledge about the effects of smoking and the incidence of civilization diseases. The authors analyze the health behaviours and habits of nicotine-dependent patients from data from patients hospitalized in the rehabilitation and internal diseases wards. Material and methods: A questionnaire survey was conducted in patients hospitalized at the University Hospital in Olsztyn and Healthcare Complex in Nidzica. The study included 50 smokers aged 21 to 80 years. The data was used to develop statistical methods: analysis of rho-Spearman correlation to examine relationships between variables, non-parametric test of Mann-Whitney U to detectsignificant differences between the compared groups and one-way analysis of variance to test differences between groups. Results: Prevalence of symptoms of the disease in patients is associated with an increased awareness of the dangers of smoking tobacco. Knowledge of these risks among the respondents is independent of age and education. Educational activities conducted by therapists are indeed important for the patients’ health-related behaviors. Conclusions: Awareness of the dangers of cigarette smoking is fixed and is not determined by the age of the smoker, education or the fact of suffering from a particular disease. Therapists who have frequent contact with the patients are able to affect their health behaviors. In connection with the manifestation of tolerance to the phenomenon of heavy smokers’ nicotine addiction, people from a particular physical neighborhood are more likely to adopt the habit. There are still no effective methods of motivating people to give up the habit.
Wstęp: Palenie tytoniu wpływa negatywnie na stan zdrowia organizmu i ma znaczący udział w rozwoju wielu chorób. Konieczne jest prowadzenie edukacji, kształtowanie postaw prozdrowotnych i motywowanie osób palących do podejmowania walki z nałogiem. Celem pracy jest ocena świadomości chorych w zakresie niekorzystnego wpływu nikotynizmu na stan zdrowia. Podjęto próbę oceny wiedzy pacjentów na temat wpływu palenia tytoniu na występowanie chorób cywilizacyjnych. Autorzy analizują zachowania zdrowotne i nawyki chorych uzależnionych od nikotyny, hospitalizowanych w oddziale rehabilitacji i oddziale chorób wewnętrznych. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono metodą ankietową w grupie osób hospitalizowanych w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Olsztynie oraz w Zespole Opieki Zdrowotnej w Nidzicy. W badaniu uczestniczyło 50 osób palących papierosy w wieku od 21 do 80 lat. Do opracowania danych posłużono się metodami statystycznymi: analizą korelacji rho-Spearmana do zbadania współzależności pomiędzy zmiennymi, testem nieparametrycznym U-Manna Whitneya do wykrycia istotnych różnic między porównywanymi grupami oraz jednoczynnikową analizą wariancji do sprawdzenia różnic międzygrupowych. Wyniki: Występowanie symptomów choroby u pacjentów nie jest powiązane ze zwiększoną świadomością zagrożeń wynikających z palenia tytoniu. Wiedza na temat tych zagrożeń wśród badanych respondentów jest niezależna od wieku i wykształcenia. Działania edukacyjne prowadzone przez terapeutów są istotnie ważne z punktu widzenia prozdrowotnych zachowań pacjentów. Wnioski: Świadomość zagrożeń wynikających z palenia papierosów jest stała i nie determinuje jej wiek palacza, wykształcenie ani fakt zachorowania na określoną chorobę. Istotne znaczenie dla rezygnacji z palenia papierosów ma jednostka chorobowa. Terapeuci, którzy mają częsty kontakt z pacjentami, są w stanie wpływać na ich zachowania prozdrowotne. W związku z przejawianą tolerancją nałogowych palaczy wobec zjawiska nikotynizmu, osoby z ich otoczenia są bardziej narażone na wejście w nałóg. Wciąż brakuje skutecznych metod motywowania palaczy do rezygnacji z nałogu.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2013, 16, 2; 23-30
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluating the effectiveness of the upper limb rehabilitation programme in patients after ischemic stroke, supplemented with virtual reality exercises comprising biological feedback - report from conducted research
Ocena skuteczności programu rehabilitacji kończyny górnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu, uzupełnionego o ćwiczenia w rzeczywistości wirtualnej z biologicznym sprzężeniem zwrotnym – raport z prowadzonych badań
Autorzy:
Wieczorek, Michał P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790785.pdf
Data publikacji:
2020-08-15
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
virtual reality
feedback
udar mózgu
wirtualna rzeczywistość
sprzężenie zwrotne
Opis:
Introduction: Stroke is the second most common cause of death in the world. Modern methods of treating the acute phase of stroke improve a patient's functionality, but only 5-10% of patients receive such treatment. Approximately 44-75% of people after stroke do not achieve a satisfactory level of fitness. Traditional methods do not do not provide a satisfactory improvement in upper limb function. Modern therapy conducted in conditions of virtual reality (VR) may cause changes in the complexity of the exercise, its duration and its intensity, which strengthens the processes of brain plasticity. Aim of the research: The aim of the study is to evaluate the effectiveness of the rehabilitation programme implemented among patients after ischemic stroke supplemented with VR exercises and to compare results with the control group. Materials and methods: The study included 28 participants qualified for the study and assigned to 2 groups. There were 15 subjects in the study group, the average age 62.80 ±6.12 years, while in the control group, there were 13 patients at an average age of 64.8 5 ±6.71 years. In addition to the traditional upper limb therapy, the study group exercised using the Pablo® system, while the control group received 2 sessions of traditional therapy. Before and after the intervention, the participants underwent Fugl-Meyer Motor Assessment, the Frenchay Arm Test and Lovette’s test. Ranges of mobility in the glenohumeral, radiocarpal and cubital joints were measured. Cylindrical, pinch, lateral and tripod grip force was measured. Results: After the intervention, there was an intragroup increase in results, both in the study group and in the control group, the increases in many cases turned out to be statistically significant. However, there were no statistically significant differences in comparisons between groups after the applied therapy. Conclusions: VR therapy improves upper limb efficiency in people after ischemic stroke, however, comparison of the results between groups after interventions do not provide information as to which therapy is more beneficial.
Wstęp: Udar mózgu jest drugą najczęstszą p rzyczyną śmierci na świecie. Nowoczesne metody leczenia ostrej fazy udaru poprawiają funkcjonalność pacjenta, jednak jedynie 5-10% chorych otrzymuje takie leczenie. Około 44-75% osób po przebytym za wale mózgu nie osiąga satysfakcjonującej sprawności. Tradycyjne metody nie przynoszą zadowalającej poprawy funkcji kończyny górnej. Nowoczesna terapia prowadzona w warunkach wirtualnej rzeczywistości (VR) pozwala na zmianę złożoności ćwiczenia, czasu trwania oraz jego intensywności co wzmacnia procesy plastyczności mózgu. Cel badań: Celem badań jest ocena skuteczności programu rehabilitacji pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu uzupełnionego o ćwiczenia w VR oraz porównanie wyników z grupą kontrolną. Materiały i metody: Do badań zakwalifikowano 28 osób, które zostały przydzielone do dwóch grup. W grupie badanej było 15 osób, średnia wieku wyniosła 62,80 ±6,12 lat, natomiast w grupie kontrolnej było 13 osób ze średnią wieku 64,85 ±6,71 lat. Grupa badana oprócz jednej tradycyjnej terapii kończyny górnej ćwiczyła z użyciem systemu Pablo®, grupa kontrolna otrzymała dwie sesje tradycyjnej terapii. Przed i po zastosowanej interwencji u uczestników przeprowadzono testy: Fugl-Meyer Motor Assessment, Frenchay Arm Test i Lovetta. Zmierzono zakresy ruchomości w stawie ramiennym, promieniowo-nadgarstkowym oraz łokciowym. Zmierzono siłę chwytu cylindrycznego, szczypcowego, bocznego i trójpunktowego. Wyniki: Po przeprowadzonej interwencji uzyskano wewnątrzgrupowy wzrost wyników, zarówno w grupie badanej jak i kontrolnej, wzrosty w wielu przypadkach okazały się być istotne statystycznie. Nie uzyskano natomiast, różnic istotnych statystycznie w porównaniach międzygrupowych po zastosowanej terapii. Wnioski: Terapia w warunkach VR poprawia sprawność kończyny górnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu, jednakże porównania wyników międzygrupowych po przeprowadzonych interwencjach nie dają rozstrzygnięcia, która z terapii przynosi większą korzyść.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(1); 12-19
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the pressure distribution on force platform in patients after cerebral stroke
Ocena rozkładu sił nacisku na podłoże u chorych po udarze niedokrwiennym mózgu
Autorzy:
Krekora, Katarzyna
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934226.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
force platform
hemiparesis
udar mózgu
platforma balansowa
niedowład połowiczy
Opis:
Introduction: Hemiparesis, coexistence of disturbances of deep sensation and balance affect the patients’ performance after stroke. The aim of the study was to evaluate the usefulness of a force platform for measurig the distribution of lower extremities pressure force and the effect of hemiparesis on the change of the distribution of pressure force shifted by lower extremities on the base in a standing position in the patients after the first stroke.Material and methods: The study comprised 23 patients with and 16 patients without hemiparesis (a control group). ERBE force platform with a computer program for Windows Physio-Feedback-System was used for the measurement of the pressure.Results: Mean pressure force of lower extremities in the subjects without hemiparesis was found to distribute symmetrically and is 0.5 ±0.07 for each extremity. In the patients with hemiparesis no statistically significant difference was found between the relative pressure force on the base by the paretic extremity in the patients with left and right hemiparesis (p = 0.568); the pressure force of the extremity on the side of the paresis is from 0.11 to 0.30 of total pressure.Conclusions: Force platform allows for objective evaluation of the state of human body balance by measuring the pressure force on the base. It may be applied in tests of patients with hemiparesis. Relative pressure force shifted by an extremity on the side of the paresis doses not depend on the side of the paresis. The stroke victims with hemiparesis tend to load the lower limb on the paretic side to a lesser degree.
Wstęp: Niedowład połowiczy, współwystępowanie zaburzeń czucia głębokiego i równowagi wpływają na funkcjonowanie chorych po udarze mózgu. Celem pracy była ocena przydatności platformy balansowej do pomiaru rozkładu siły nacisku kończyn dolnych oraz wpływu niedowładu połowiczego na zmianę rozkładu siły nacisku na podłoże przenoszonej przez kończyny dolne w pozycji stojącej u chorych po pierwszym udarze mózgu. Materiał i metody: Badaniami objęto 23 chorych z niedowładem połowiczym i 16 bez niedowładu połowiczego, którzy stanowili grupę porównawczą. Do pomiaru siły nacisku zastosowano platformę balansową ERBE współpracującą z programem komputerowym dla Windows Physio-Feedback-System. Wyniki: Stwierdzono, że średnia siła nacisku kończyn dolnych u osób bez niedowładu połowiczego rozkłada się symetrycznie i wynosi 0,5 ±0,07 dla każdej kończyny. U osób z niedowładem stwierdzono brak znamiennie statystycznie różnicy pomiędzy względną siłą nacisku na podłoże przez kończynę niedowładną u chorych z niedowładem lewostronnym i prawostronnym (p=0,568), siła nacisku kończyny po stronie z niedowładem stanowi od 0,11 do 0,38 nacisku całkowitego. Wnioski: Platforma balansowa pozwala na obiektywną ocenę stanu zrównoważenia ciała człowieka, poprzez pomiar siły nacisku na podłoże. Może być zastosowana do badań u chorych z niedowładem połowiczym. Względna siła nacisku przenoszonego przez kończynę po stronie z niedowładem nie zależy od strony niedowładu. Chorzy z niedowładem połowiczym po udarze mózgu w mniejszym stopniu obciążają kończynę dolną po stronie z niedowładem.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2005, 9(1); 10-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zdolności siłowych dłoni pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi
Assessment of hand force capability of patients with neurological disorders
Autorzy:
Zarwańska, M.
Guzik-Kopyto, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98737.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
siła ścisku dłoni
udar mózgu
rehabilitacja
handgrip force
stroke
rehabilitation
Opis:
Udar mózgu jest jedną z najpoważniejszych chorób stanowiących trzecią z najczęstszych przyczyn zgonów. W oparciu o badania siły ścisku dłoni z wykorzystaniem dynamometru elektronicznego firmy Vernier, podjęto próbę oceny zdolności siłowych dłoni pacjentów po przebytym udarze, a także przedstawiono znaczenie wdrażania nowoczesnych technologii, pomocnych przy analizach postępów rehabilitacji. To właśnie w dziedzinie techniki można upatrywać największego potencjału rozwojowego w metodach leczenia udarowców na nadchodzące lata.
Stroke is one of the most severe diseases which is the third of the most frequent cause leading to death. Based on studies on hand grip force using electronic dynamometer made by Vernier company, some attempts were taken to assess hand force capability of patients with neurological disorders. Also the importance of the implementation of modern technologies to assist in the analysis of the progress of rehabilitation was presented. The field of technology has the biggest potential for development in methods for treating patients after stoke in the coming years.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2015, 9; 135-138
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manipulator for upper limb rehabilitation
Autorzy:
Węsierski, Ł.
Tutak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98753.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
stroke
spasticity
manipulator for rehabilitation
udar mózgu
spastyczność
manipulator rehabilitacyjny
Opis:
This paper describes the development of a robot for functional movement training of arm, forearm and hand after stroke. Introduction presents statistical data about upper limb motor disability. This new solution of manipulator gives a chance to realize controlled passive and active exercises. Particular attention was paid to the spastic hand. In the document we present also the kinematics and dynamics of manipulator. Moreover, the device will be prepared to carry out diagnosis and allowed to summarize the results.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 171-176
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of physiotherapeutic methods and their effectiveness in rehabilitation of spastic hand in post-stroke patients
Dobór metod fizjoterapeutycznych i ich skuteczność w uzyskaniu poprawy funkcji ręki spastycznej u pacjentów po udarze mózgu
Autorzy:
Pasternak-Mlądzka, Irena
Dobaczewska, Renata
Otręba, Dariusz
Mlądzki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936833.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
hemiparesis
cerebral stroke
Cryotherapy
tonolysis
niedowład połowiczy
udar mózgu
krioterapia
tonoliza
Opis:
Subject. The study evaluated the impact of applied physiotherapeutic treatments on improvement in functioning of the paretic hand in post-stroke patients. Artificial neural networks modelling system was employed to illustrate the effectiveness of various treatments and treatment selection criteria.Material and methods. A group of 43 patients with hemiparesis following cerebral stroke were enrolled. Time elapsed since stroke occurrence ranged from 3 to 36 weeks. The following tests: the Brunnström test, modified Ashworth scale, grip strength test, thumb-opposition test, and closed fist test were administered before and after 15 days of treatment. Treatment types: tonolysis + kinesitherapy (active, active and passive, or passive exercises) or topical cryotherapy + kinesitherapy (as above). the type of therapy with physical agents was selected randomly, while kinesitherapy was determined by the pretreatment hand function.Results. The administered tests demonstrated an improvement in paretic hand functioning (based on the Brunnström test) for both tonolysis and cryotherapy treatments. Significantly higher improvement was achieved in patients treated with tonolysis and kinesitherapy (all exercise types). We found that cryotherapy has a greater impact on improving hand spasticity. Affected hand strength improvement was observed in patients treated with tonolysis, while in patients treated with cryotherapy, healthy hand strength improvement was noticed. Improvement in the thumb opposition test and the closed fist test was achieved with “passive” and “active and passive” exercises, regardless of the physiotherapy type. Relationship among “time since stroke”, treatment types and test improvements was analysed. Significantly higher improvements were achieved when the therapy was applied earlier, 3-15 weeks after stroke.Conclusions. The administered tests demonstrated a higher impact of tonolysis on the improvement in the Brunnström test, while cryotherapy proved to be more effective in reducing spasticity. Application of artificial neural network technology and modelling treatment process enable selection of the most effective treatment methods for a particular patient.
Temat. W pracy oceniono wpływ zastosowanej fizjoterapii na poprawę sprawności ręki niedowładnej u pacjentów po udarze mózgu. Za pomocą systemu modelowania, opartego na sztucznych sieciach neuronowych, sprawdzono efektywność stosowanych rodzajów leczenia oraz sposób dokonywania wyboru terapii. Materiał i metody. Materiał stanowiła grupa 43 pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu. Czas od udaru wynosił od 3 do 36 tygodni. Za pomocą testów (test Brunnström, zmodyfikowana skala Ashworth, test uścisku, test opozycji i test pięści) oceniono sprawność ręki przed leczeniem oraz po 15-dniowym cyklu zabiegowym. W leczeniu zastosowano: tonolizę + kinezyterapię (ćwiczenia czynne lub czynno-bierne lub bierne) lub krioterapię miejscową + kinezyterapię (jak wyŜej). Rodzaj fizykoterapii wybierano losowo, rodzaj ćwiczeń w zaleŜności od sprawności ruchowej ręki. Wyniki. Wykazano poprawę sprawności ręki ocenianej testem Brunnström zarówno po zastosowaniu tonolizy jak i krioterapii. Zdecydowanie większą poprawę uzyskano u pacjentów leczonych tonolizą oraz kinezyterapią (we wszystkich wariantach ćwiczeń). Stwierdzono większy wpływ krioterapii na zmniejszenie się spastyczności mięśni ręki i nadgarstka niŜ tonolizy. Przyrost wartości uścisku ręki niedowładnej uzyskano u pacjentów leczonych tonolizą niezaleŜnie od rodzaju ćwiczeń, u pacjentów leczonych krioterapią stwierdzono poprawę testu uścisku zdrowej ręki. Uzyskano poprawę testu opozycji i testu pięści po zastosowaniu ćwiczeń biernych lub czynno-biernych niezaleŜnie od rodzaju zastosowanej fizykoterapii. Analizowano zaleŜność pomiędzy czasem, jaki upłynął od udaru, rodzajem zastosowanego zabiegu fizykalnego, a uzyskaną poprawą ocenianych testów. Dynamiczną poprawę uzyskano we wczesnym okresie poudarowym tj. 3-15 tygodni od udaru. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały korzystniejszy wpływ tonolizy na poprawę sprawności ręki niedowładnej ocenianej testem Brunnström, natomiast krioterapia okazała się skuteczniejsza w zmniejszaniu spastyczności. Modelowanie leczenia pozwoliło na obiektywną ocenę efektów zastosowanej terapii.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(3); 21-28
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-stroke patients: frequency and effectiveness of rehabilitation and speech therapy
Pacjenci poudarowi – częstotliwość i skuteczność rehabilitacji i terapii logopedycznej
Autorzy:
Grażyńska, Anna
Urbaś, Weronika
Duda, Krzysztof
Toś, Mateusz
Flak, Maria
Zych-Twardowska, Elżbieta
Krzystanek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066060.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
udar mózgu
afazja
rehabilitacja
terapia logopedyczna
stroke
aphasia
rehabilitation
speech therapy
Opis:
The study presented here was conducted on post-stroke patients in the years 2014–2017. Data was collected using a survey questionnaire based on single-choice questions, Barthel ADL Index and the modified Rankin Scale (mRS). As many as 128 out of 135 respondents (94.8%) were referred for further treatment after initial rehabilitation. Of these, 33.6% did not continue their rehabilitation. Most of the remaining ones chose outpatient (32.9%) or inpatient rehabilitation in a hospital (29.4%). After the second examination of the physical condition of the patients, improvement was noted in those who participated in long-term rehabilitation. This feeling was also declared by the patients themselves. Out of all respondents, 92 people suffered from speech disorders, of which only 21.7% participated in speech therapy, and in this group 90% noticed a significant improvement in verbal communication. A small percentage of patients with aphasia recognize and follow speech therapy recommendations. Patients and their carers should be informed in more detail about the benefits of rehabilitation and speech therapy.
Prezentowane badania dotyczące pacjentów po przebytym udarze mózgu przeprowadzono w latach 2014–2017. Dane zebrano za pomocą kwestionariusza ankiety opartego na pytaniach jednokrotnego wyboru, skali Barthel (Barthel ADL Index) i zmodyfikowanej skali Rankina (mRS). Aż 128 ze 135 badanych (94,8%) po wstępnej rehabilitacji skierowano na dalsze leczenie. Spośród nich 33,6% nie kontynuowało rehabilitacji. Większość pozostałych wybrała rehabilitację ambulatoryjną (32,9%) lub stacjonarną w szpitalu (29,4%). Po drugim zbadaniu fizycznej kondycji pacjentów zauważono poprawę stanu tych, którzy uczestniczyli w długotrwałej rehabilitacji. Takie odczucie deklarowali też sami pacjenci. Spośród wszystkich badanych 92 osoby cierpiały na zaburzenia mowy, z tego tylko 21,7% korzystało z pomocy logopedycznej, a w tej grupie 90% zauważyło znaczącą poprawę w komunikacji werbalnej. Niewielki odsetek pacjentów z afazją uznaje i stosuje zalecenia logopedyczne. Należy bardziej szczegółowo informować pacjentów i ich opiekunów o korzyściach płynących z rehabilitacji i terapii logopedycznej.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-13
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stroke and aphasia rehabilitation: A comparison of international guidelines
Rehabilitacja poudarowa oraz rehabilitacja afazji. Studium porównawcze międzynarodowych wytycznych
Autorzy:
Georgieva, Dobrinka
Kalpachka, Dobrinka
Kalpachki, Rossen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066070.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
udar mózgu
wytyczne
afazja
studium porównawcze
stroke
guidelines
aphasia
comparative study
Opis:
Cerebrovascular diseases are the leading cause of morbidity and mortality worldwide. Unfortunately, Bulgaria leads most countries in its incidence of stroke. Furthermore, a substantial number of Bulgarian patients post-stroke present with persisting communication disorders, especially aphasia. The main purpose of the present study is to conduct an evidence-based theoretical review of leading international guidelines for treatment and rehabilitation of adult stroke patients. In particular, this theoretical overview compares the current Bulgarian guidelines with those developed by the United States of America, Europe, Australia, Canada, the United Kingdom, and New Zealand. The Bulgarian guidelines for the prevention, diagnosis, and treatment of cerebrovascular diseases strongly recommends pharmacological treatment, which is commensurate with international standards. Nationally, a range of different language tests are currently used in post-stroke aphasia.
Choroby naczyniowo-mózgowe należą do najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Bułgaria nie jest w tej kwestii wyjątkiem. Po przebytym udarze znaczna liczba Bułgarów i Bułgarek zmaga się z nieustępującymi zaburzeniami komunikacji, a zwłaszcza z afazją. W artykule dokonano przeglądu wiodących, międzynarodowych wytycznych określających leczenie oraz rehabilitację osób po przebytym udarze mózgu. W szczególności skupiono się na porównaniu wytycznych stosowanych obecnie w Bułgarii z tymi funkcjonującymi w innych krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii i Nowej Zelandii. Jak się okazuje, wytyczne bułgarskie – oparte na prewencji, diagnostyce oraz leczeniu chorób naczyniowo-mózgowych – obejmują przede wszystkim leczenie farmakologiczne. Znajduje to odbicie w standardach przyjętych w innych krajach. Istotną funkcję pełni także szeroka gama testów w różnych językach stosowana w leczeniu afazji poudarowej.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-15
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The dynamics of the regression of aphasic disorders in a stroke patient
Dynamika ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze mózgu
Autorzy:
Bigos, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066117.pdf
Data publikacji:
2020-10-21
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
choroby neurologiczne
udar mózgu
afazja semantyczna
neurological diseases
stroke
semantic aphasia
Opis:
Do najczęstszych jednostek chorobowych powodujących trudności językowe o typie afazji należą choroby naczyniowe mózgu, a wśród nich udary niedokrwienne. Zaburzenia mowy wynikające z uszkodzeń mózgu mają zazwyczaj charakter dynamiczny. Duży wpływ na obraz kliniczny, a dalej – skuteczną diagnozę i terapię logopedyczną pacjenta po przebytym incydencie neurologicznym, mają zatem okoliczności, w jakich znalazł się chory, a także czynnik czasu. W artykule przedstawiono dynamikę ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze niedokrwiennym w obrębie lewej półkuli mózgu. Celem jest zwrócenie uwagi na zmiany w obrazie zaburzeń u 63-letniego mężczyzny po przebytym incydencie neurologicznym, u którego zdiagnozowano afazję semantyczną. Stwierdzono różnice w występowaniu objawów (w tym zaburzeń afatycznych) u pacjenta bezpośrednio po udarze oraz po kilkunastu miesiącach od zachorowania, po intensywnej terapii logopedycznej.
The most common diseases causing language difficulties of aphasia type include cerebral vascular diseases, including ischaemic strokes. Speech disorders resulting from brain damage are usually dynamic. The clinical picture, and further on, the effective diagnosis and speech therapy of a patient after a neurological incident, is thus greatly influenced both by the circumstances in which the patient found himself and the time factor. The paper presents the dynamics of aphasic disorders in a patient after ischaemic stroke within the left hemisphere. The aim is to draw attention to the changes in the image of aphasic disorders in a 63-year-old man after a neurological incident in which semantic aphasia was diagnosed, which is the evidence of differences in the occurrence of symptoms (including aphasic disorders) in the patient immediately after the stroke and over a dozen months after the incident, after an of intensive speech therapy.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-45
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Termowizyjna ocena spastycznej kończyny górnej pacjentki po udarze mózgu leczonej toksyną botulinową - opis przypadku
Thermovision evaluation of spastic upper limb of the post-stroke patient treated with botulinum toxin - a case report
Autorzy:
Nowak, I.
Mraz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261435.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
spastyczność
toksyna botulinowa
termowizja
udar mózgu
spasticity
botulinum toxin
thermovision
stroke
Opis:
Spastyczność to wzmożone napięcie mięśni, spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego neuronu ruchowego. Niekorzystne skutki funkcjonalne spastyczności zmuszają do poszukiwań działań terapeutycznych, niwelujących ten problem. Toksyna botulinowa daje możliwość selektywnego wyłączenia nadaktywnych mięśni, bez wpływu na mięśnie nieobjęte spastycznością. Hamuje ona uwalnianie acetylocholiny z zakończeń nerwowych, powodując chemiczną denerwację mięśni. Praca niniejsza opisuje przypadek 47-letniej pacjentki po przebytym udarze niedokrwiennym lewej półkuli mózgu (2007 r.), cierpiącej z powodu wzmożonego napięcia mięśniowego typu spastycznego, przeważającego w dystalnym odcinku kończyny górnej. Pacjentka została zakwalifikowana do leczenia toksyną botulinową. Chorej podano BOTOX do mięśni kończyny górnej prawej. Przed podaniem oceniono zakres ruchomości w stawie łokciowym i nadgarstkowym (bierny i czynny), napięcie mięśniowe, posługując się zmodyfikowaną skalą Ashworth oraz wykonano testy funkcjonalne i zarejestrowano obrazy termowizyjne przed i po leczeniu. Leczenie toksyną botulinową skojarzoną z postępowaniem fizjoterapeutycznym przyniosło pozytywny efekt. Uzyskano zwiększenie zakresów ruchów (biernych i czynnych), stwierdzono obniżone napięcie mięśniowe w obrębie mięśni przedramienia oraz ręki. Na podstawie analizy obrazu termowizyjnego wykazano zmiany temperatury w obrębie przedramienia i ręki, z tendencją do wzrostu temperatury w okolicy zaburzenia.
Spasticity is a muscle pathology involving hypertonia syndrome due to the central neural disorders. It is associated with many unfavorable functional consequences, therefore there is a need to treat the patients in order to improve their overall performance. Botulinum toxin allows for selective deactivation of overactive muscles, excluding muscles not affected by the spasticity. It inhibits the release of acetylcholine from the nerve endings, thus resulting in a chemical denervation of the muscle. This paper is a case report, presenting the treatment of a 47 years old female patient after acute left hemispheric ischemic stroke (2007), suffering from an extensive muscle tension, resulting from the spasticity prevailing in a distal part of the upper limb. The patient was qualified to injection of botulinum toxin (BOTOX), administered directly into the upper right limb muscles. The following parameters before and after the treatment, were evaluated: range of movement in the elbow and brachiocarpal joints (passive and active), muscle tone (by means of Modified Ashworth Scale). Additionally, thermograms of the distal part of the upper limb. The study confirmed that the treatment with botulinum toxin combined with the physiotherapy procedures is an effective therapeutic measure. The increase of range of movements (passive and active) and decrease of muscle tone within the muscles of forearm and hand, were achieved. Thermograms revealed the increase of temperature due to the applied treatment.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 4; 187-195
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the effects of the upper limb improvement programme in patients after ischemic stroke treated with botulinum toxin
Analiza efektów programu usprawniającego kończynę górną pacjentów po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu leczonych toksyną botulinową
Autorzy:
Mirek, Elżbieta
Opoka, Kinga
Kozioł, Krzysztof
Filip, Magdalena
Pasiut, Szymon
Szymura, Jagoda
Legwant, Agnieszka
Wasielewska, Anna
Michalski, Michał
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798596.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
spasticity
botulinum toxin
neurorehabilitation
udar mózgu
spastyczność
toksyna botulinowa
neurorehabilitacja
Opis:
Introduction: Stroke is not only a medical problem, but also - due to the permanent disability of the injured person - a significant social problem. A significant number of patients after a neurological event develop increased muscle tone. Upper motoneuron damage syndrome promotes pain, stiffness, muscle contracture and weakness, which can potentially delay or prevent success in the rehabilitation process. In the upper limb, the spastic pattern is most often expressed through adduction and internal rotation of the glenohumeral joint, combined with flexion in the elbow, radiocarpal joint and interphalangeal joints. The specificity of spasticity-type increased tension makes rehabilitation of patients suffering from this disorder one of the most difficult tasks of neurological rehabilitation. Aim: The aim of the study was to assess muscle tone and range of motion of the inferior limb in patients after ischemic stroke subjected to 4 cycles of intramuscular injections of a botulinum toxin preparation and subjected to motor rehabilitation. Research Project: Pilot experimental study. Methodology: The study was carried out in the Neurological Unit with Stroke Sub-unit and Sub-Department of Neurological Rehabilitation at John Paul II Specialist Hospital in Krakow in the period from September 2014 to November 2015. The study group consisted of 20 patients after ischemic stroke (13 men, 7 women), age 30 to 72. All patients completed a 4-cycle study, which included injections of the botulinum toxin preparation, combined with a 15-day cycle of individual rehabilitation exercises. Each training session lasted 90 minutes. In order to verify the therapeutic process, active and passive mobility was measured according to the SFTR method and the assessment of muscle tone level was done using the Modified Ashworth Scale. Results: The taken therapeutic actions caused a positive increase in mobility, mostly passive, in the glenohumeral-scapular, elbow and forearm as well as the radiocarpal joints. There was also a slight increase in active mobility of the upper limb joints. In the course of obtaining results, it was shown that the use of botulinum toxin, combined with the rehabilitation exercise programme, significantly reduced pathological muscle tone both within the elbow, radiocarpal joint, and the interphalangeal joints of the hands. Conclusions: The presented results showed that the use of the botulinum toxin combined with medical rehabilitation allows local treatment of spasticity without exposing patients to adverse systemic reactions associated with oral medication. In addition, it has a positive effect on the increase in passive and - to a lesser extent - active range of motion in the joints of the inferior limb.
Wprowadzenie: Udar mózgu stanowi nie tylko problem medyczny lecz także, ze względu na trwałą niepełnosprawność poszkodowanych, znaczny problem społeczny. U znacznej liczby chorych po przebytym zdarzeniu neurologicznym rozwija się podwyższone napięcie mięśniowe. Zespół uszkodzenia górnego motoneuronu sprzyja powstawaniu bólu, zesztywnienia, przykurczu ścięgien mięśniowych i osłabienia mięśni co potencjalnie może opóźnić lub uniemożliwić osiągnięcie sukcesu w procesie rehabilitacji. W kończynie górnej wzorzec spastyczny najczęściej wyraża się przez przywiedzenie i rotacje wewnętrzną stawu ramiennego połączoną ze zgięciem w stawie łokciowym, promieniowo-nadgarstkowym i stawach międzypaliczkowych. Specyfika wzmożonego napięcia o typie spastyczności sprawia, że rehabilitacja pacjentów cierpiących na to zaburzenie jest jednym z najtrudniejszych zadań rehabilitacji neurologicznej. Cel: Celem pracy była ocena napięcia mięśniowego oraz zakresu ruchu kończyny niedowładnej u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu poddanych 4 cyklom domięśniowych iniekcji preparatu toksyny botulinowej i poddanych usprawnianiu ruchowemu. Projekt Badawczy: Pilotażowe badanie eksperymentalne. Metodyka: Badanie przeprowadzono na Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym i z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w okresie od września 2014 do listopada 2015. Grupę eksperymentalną stanowiło 20 chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu (mężczyzn 13, kobiet 7) w wieku od 30 do 72 lata. Wszyscy chorzy ukończyli czterokrotny cykl badawczy na który składały się iniekcje preparatu toksyny botulinowej połączone z 15 dniowym cyklem indywidualnych ćwiczeń rehabilitacyjnych. Każda sesja treningowa trwała 90 minut. W celu weryfikacji procesu terapeutycznego dokonano pomiaru ruchomości czynnej i biernej według metody SFTR, oraz oceny poziomu napięcia mięśniowego z zastosowaniem Zmodyfikowanej Skali Ashworth. Wyniki: Podjęte działania terapeutyczne pozytywnie wpłynęły na zwiększenie ruchomości, w największej mierze biernej, w stawie barkowym, łokciowym, przedramieniu a także w stawie promieniowo-nadgarstkowym. Odnotowano również niewielki przyrost ruchomości czynnej stawów kończyny górnej. W toku uzyskanych wyników wykazano, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z programem ćwiczeń rehabilitacyjnym w znaczący sposób wpłynęło na zmniejszenie patologicznego napięcia mięśniowego zarówno w obrębie stawu łokciowego, stawu promieniowo-nadgarstkowego jak i stawów międzypaliczkowych. Wnioski: Przedstawione wyniki badań wykazały, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z rehabilitacja medyczną oferuje możliwość miejscowego leczenia ogniskowej spastyczności bez narażania pacjentów na niepożądane reakcje ogólnoustrojowe związane z doustnym przyjmowaniem leków. Ponadto wpływa korzystnie na powiększenie biernego oraz, w mniejszym stopniu, czynnego zakresu ruchu w stawach kończyny niedowładnej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 14-22
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improved rat stroke model by intraluminal middle cerebral artery occlusion: a special emphasis on surgical technique
Udoskonalony model badania udaru mózgu u szczurów poprzez zamknięcie tętnicy w środku mózgu w środkowym odcinku kręgosłupa ze szczególnym uwzględnieniem techniki chirurgicznej
Autorzy:
Oradan, A.
Hutanu, A.
Horvath, E.
Chiriac, L.
Dobreanu, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052699.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
stroke
middle cerebral artery occlusion
cerebral ischemia
udar mózgu
okluzja tętnicy środkowej mózgu
niedokrwienie mózgu
Opis:
Various rodent models have been developed for examining either focal or global cerebral ischemia so far, but the most used model is the rat middle cerebral artery occlusion by intraluminal filaments, followed by reperfusion, and 2,3,5-triphenyltetrazoliumchloride or Cresyl Violet/Nissl staining for evaluation of the region of interest. Like other surgical procedures, this one is prone to various complications (excessive bleeding, vascular or nerve lesions) and failure related to the surgical technique. We focused on detailed surgical techniques, along with data from literature, in order to reduce the complications and increase the chance of experiment success. Magnetic Resonance Imaging evaluation with 3D reconstruction of the ischemic area opens new perspectives on investigations into the ischemic brain, having the advantage of being noninvasive as an alternative to gold histological standard for measuring the infarct size, being the only one accesible in surviving subjects.
Dotychczas opracowano różne modele badania gryzoni z ogniskowowym lub całkowitym niedokrwienim mózgu. Jednakże najczęściej ostatnio stosowany to ten, który opiera się na zwężeniu tętnicy środkowej szczurów, a następnie reperfuzji i barwieniu mózgu chlorekiem 2,3,5-trifenylotetrazolium lub Cresyl Violet / Nissl w celu oceny badanego obszaru. Podobnie jak w przypadku innych zabiegów chirurgicznych, z zabiegiem tym wiążą się różne powikłania (nadmierne krwawienie, zmiany naczyniowe lub nerwowe) oraz ryzyko niepowodzenia związane ze stosowaniem danej techniki. Praca koncentruje się na szczegółowych technikach chirurgicznych przy uwzględnieniu danych z literatury i ma na celu opisać możliwość zmniejszenia komplikacji i zwiększenia szans na sukces w eksperymencie. Zastosowanie rezonansu magnetycznego i przetworzenie informacji metodą rekonstrukcji trójwymiarowej (3D) obszaru niedokrwiennego otwiera nowe perspektywy w badaniach nad niedokrwionym mózgiem. Ma też tę zaletę, że jest metodą nieinwazyjną i stanowi alternatywę dla złotego standardu diagnostycznego (badania histologicznego) przy ocenie wielkości zawału, jako jedynej dostępnej metodzie u osobników, które go przeżyły.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2017, 11, 3; 202-210
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemikraniektomia dekompresyjna w leczeniu związanego z udarem niedokrwiennym złośliwego obrzęku mózgu – przegląd badań klinicznych
Decompressive hemicraniectomy for treatment of malignant cerebral oedema after ischaemic stroke – areview of clinical trials
Autorzy:
Borysowicz, Andrzej
Janik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029818.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hemikraniektomia dekompresyjna
udar niedokrwienny mózgu
złośliwy obrzęk mózgu
Opis:
Extensive ischaemic strokes resulting from middle cerebral artery occlusion may lead to massive cerebral oedema and cause an abrupt intracranial pressure increase. Life-threatening malignant cerebral oedema, which is found in 1–10% of patients with supratentorial stroke, usually develops from day two to day five after the onset of the symptoms of stroke. It frequently concerns younger patients with no prior history of ischaemic events. Clinical signs include consciousness disorders that accompany profound neurological deficits. Conventional conservative treatment is poorly effective. It seems therefore that decompressive hemicraniectomy may be a promising option. This article is a review of the most important randomised clinical trials and meta-analyses concerning this treatment method. The results indicate that hemicraniectomy in patients younger than 60 years of age is associated with lower mortality but many patients still require permanent or temporary care. The effects of surgical treatment in patients older than 60 years of age are worse. Hemicraniectomy does increase survival, but this effect is achieved at the cost of very severe disability in the vast majority of patients. The decision about hemicraniectomy should be made with caution after discussing the prognosis concerning survival and probable poor performance with the patient and his or her family. According to the current recommendations, there are no grounds for rendering patients ineligible for the procedure due to the dominant hemisphere involvement.
Rozległe udary niedokrwienne wynikające z zamknięcia tętnicy środkowej mózgu mogą prowadzić do rozwoju masywnego obrzęku mózgu i gwałtownego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. Zagrażający życiu złośliwy obrzęk mózgu, występujący u 1–10% chorych z udarami nadnamiotowymi, rozwija się zazwyczaj w okresie od drugiej do piątej doby po wystąpieniu objawów udaru. Często dotyczy młodszych pacjentów, bez wcześniejszych incydentów udarowych w wywiadzie. Klinicznie obserwuje się pogorszenie stanu świadomości towarzyszące głębokiemu deficytowi neurologicznemu. Tradycyjne sposoby leczenia zachowawczego są mało efektywne, wydaje się zatem, iż obiecującą strategią postępowania może być dekompresja neurochirurgiczna. W pracy dokonano przeglądu najważniejszych randomizowanych badań klinicznych i metaanaliz dotyczących tej metody leczenia. Wyniki badań wskazują, że u osób przed 60. rokiem życia hemikraniektomia wiąże się ze spadkiem śmiertelności, jednak wielu chorych wymaga stałej lub czasowej opieki. Efekty operacyjnego leczenia pacjentów po 60. roku życia są gorsze. Hemikraniektomia zwiększa co prawda przeżywalność, niemniej w znakomitej większości przypadków kosztem bardzo ciężkiej niepełnosprawności. Decyzja o przeprowadzeniu hemikraniektomii powinna być podejmowana ostrożnie, po przedstawieniu choremu i jego rodzinie rokowania co do przeżycia i prawdopodobnego złego stanu funkcjonalnego. Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami nie ma natomiast podstaw, by wykluczać chorych z zabiegu ze względu na zajęcie półkuli dominującej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 3; 137-143
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the impact of exercise of gait on a treadmill on balance of people who suffered from cerebral stroke
Autorzy:
Drużbicki, M.
Przysada, G.
Guzik, A.
Kwolek, A.
Brzozowska-Magoń, A.
Sobolewski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307497.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
równowaga
biofeedback
biologiczne sprzężenie zwrotne
udar mózgu
balance
treadmill
cerebral stroke
Opis:
Purpose: The aim of the study is to define the impact of exercise on a treadmill on static balance and stability of posture in a group of patients after cerebral stroke rehabilitated in a late period, with an application of a treadmill with the function of visual biofeedback. Methods: The examination was carried out in a group of 46 people in a late period after ischemic cerebral stroke. The patients examined were randomly put to a group with intervention (n = 23), in which a rehabilitation programme with an application of a treadmill with the visual feedback function was realized and to a control group (n = 23). They evaluated balance in standing on both feet by means of a force plate, symmetry of load of lower limbs and dynamic balance in Up & Go test. Results: A statistically significant change of stabilometric parameters was observed only in the area of postural sways of the centre of pressure (COP). A significant improvement of the symmetry of load of lower limbs in standing ( p = 0.0266) was diagnosed in the examined group after the end of the programme. After the end of the programme no significant difference between the group with intervention and the control group as for a change of balance of the examined patients was found. Conclusions: In the examined group in the chronic period after cs no significant improvement of stabilometrically evaluated balance was obtained, but improvement of the symmetry of load of lower limbs as well as improvement of dynamic balance were observed.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 4; 41-48
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu fizjoterapii na równowagę w pozycji stojącej w grupie pacjentów po udarze mózgu określona na podstawie badań posturograficznych
Evaluation of the influence of physiotherapy on a standing balance in a group of patients after cerebral stroke, determined on a basis of posturographic examination
Autorzy:
Fedak, D.
Latała, B.
Otfinowski, J.
Zajdel, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261218.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
udar mózgu
fizykoterapia
posturografia
równowaga
cerebral stroke
physical therapy
posturography
balance
Opis:
Cel. Celem pracy jest ocena wpływu rehabilitacji metodą PNF (Prorioceptive Neuromuscular Facilitation - torowanie nerwowo-mięśniowe) na poprawę równowagi pacjentów po udarze mózgu oraz ocena równowagi w zależności od wieku, strony niedowładu, okresu od wystąpienia udaru na podstawie badań posturograficznych. Materiał i metody. Badaniem objęto 32 pacjentów po udarze mózgu poddanych 12-tygodniowej rehabilitacji metodą PNF w Zakładzie Rehabilitacji Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Grupę badawczą stanowiło 8 kobiet i 24 mężczyzn w wieku od 25 do 73 lat. W celu oceny skuteczności terapii i jej wpływu na poprawę parametrów równowagi przeprowadzono dwukrotne badanie stabilności posturalnej na platformie posturograficznej: w pierwszym i ostatnim dniu terapii. Badanie wykonano przy oczach otwartych i zamkniętych oraz w warunkach sprzężenia zwrotnego. Zestaw badanych parametrów obejmował: średni promień wychyleń, pole powierzchni statokinezjogramu, długość drogi przebytej przez środek ciężkości oraz koordynację.Wyniki. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono istotnie statystycznie zmiany wszystkich parametrów całej badanej grupy (poziom istotności p. 0,05). Porównując wyodrębnione grupy, można stwierdzić istotną statystycznie poprawę wybranych parametrów równowagi po terapii w grupie chorych do 59. roku życia, w grupie chorych do 12. miesiąca od udaru i w grupie z lewostronnym niedowładem. Wnioski. Fizjoterapia metodą PNF wpływa na poprawę równowagi w pozycji stojącej u pacjentów po udarze mózgu, co potwierdzają wyniki uzyskane w badaniu posturograficznym. Wydaje się, że posturografia pozwala na obiektywną ocenę postawy ciała pacjentów po udarze mózgu.
Aim. The aim of this study was to evaluate the influence of the PNF method (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) on a balance improvement in a group of patients after the stroke, as well as to evaluate the influence of age, side of paresis and time elapsed from a stroke on balance disorders in this group. Material and methods. The examination of 32 stroke patients, who participated in a 12-week rehabilitation session with the PNF method, was carried out at the Rehabilitation Unit of University Hospital in Krakow. The group consisted of 8 women and 24 men, in the age of 25 to 73. In order to assess the therapy effectiveness, posturography measurements were performed before and after therapy course. The posturographic test was performed with open and closed eyes and with the feedback conditions. The examined parameters were: average radius of deflection, area of the statokinesiogram surface, lengths of the distance covered by the gravity center, as well as parameters of coordination. Results. Statistically significant (p . 0,05) change was observed in all tested parameters measured before and after therapy in an entire group of patients. The statistically significant improvement was noticed after therapy in the group of stroke patients younger than 59 years old, in a group under 12 months after stroke and also in a group with left hemiparesis. Conclusions. Physiotherapy conducted by PNF method improves the body balance in case of patients subjected to cerebral strokes, what was confirmed by posturographic examinations. It seems that the posturography allows for the objective assessment of the posture stability in stroke patients.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2010, 16, 3; 208-211
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróżnicowanie i elastyczność postępowania diagnostycznego na przykładzie diagnozy logopedycznej pacjentów oddziału neurologicznego Szpitala Czerniakowskiego sp. z o.o. w Warszawie
Variability and flexibility of diagnostic procedures as exemplified by speech-language diagnosis of patients in the neurology department of Szpital Czerniakowski sp. z o.o. in Warsaw
Autorzy:
Jauer-Niworowska, Olga
Lis-Skowrońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36080682.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
logopedia
diagnoza
udar mózgu
neurologia
speech-language therapy
diagnosis
stroke
neurology
Opis:
Tekst obrazuje zróżnicowanie i elastyczność logopedycznego postępowania diagnostycznego dostosowanego do specyficznych potrzeb osób badanych na oddziale neurologicznym. Autorki wykorzystują podejście eksperymentalno-kliniczne z użyciem opracowanych przez siebie narzędzi badawczych. Prezentują schemat postępowania diagnostycznego obejmującego: skrócony wywiad logopedyczny lub rozmowę z badanym, ocenę możliwości językowych (tworzenia i odbioru komunikatów słownych), wstępną ocenę możliwości realizacyjnych z użyciem materiału wyrazowego lub zdaniowego, ocenę sprawności niewerbalnej artykulatorów oraz ocenę funkcji prymarnych. Autorki uzasadniają przyjęty sposób wstępnej diagnozy logopedycznej. Podkreślają złożoność powiązań między sposobem funkcjonowania komunikacyjnego chorych a indywidualnymi uwarunkowaniami biopsychicznymi i warunkami środowiskowymi wpływającymi na przebieg procesu diagnozy.
The text describes the variability and flexibility of speech-language diagnostic procedures which are adjusted to special needs of patients of neurological ward. The authors use tools that have been specifically developed by them. The diagnostic procedure includes: case history, short conversation, the speech-language abilities assessment (creating and understanding of verbal messages), preliminary assessment of speech abilities using deliberately prepared words and sentences, non-verbal capacities evaluation, primary functions assessment. The authors share the clinical and experimental approach to the speech-language diagnosis and justify the designated procedure for the preliminary speech-language diagnosis. They also underscore the complexity of the connections between biopsychic and environmental factors that can influence the process of speech-language diagnosis process.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2024, 813, 4; 47-61
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of combination therapy in the treatment of lower limb spasticity among patients after stroke - a review of literature
Zastosowanie terapii skojarzonej w leczeniu spastyczności kończyny dolnej u pacjentów po przebytym udarze mózgu – przegląd literatury
Autorzy:
Opoka, Kinga
Filip, Magdalena
Mirek, Elżbieta
Mazurek, Beata
Pasiut, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790830.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
Botulinum toxin
physical therapy
spasticity
udar mózgu
toksyna botulinowa
fizjoterapia
spastyczność
Opis:
Stroke is not only a medical problem, but also, due to the permanent disability of patients, a significant social issue. Therefore, gait disturbances resulting from lower limb muscle spastici-ty are a common subject of research. The ambiguities in the scientific literature have become justification for the creation of this systematic review, the aim of which is to collect and ana-lyse works describing the efficacy of combination therapy - including Botulinum toxin type A injections and physiotherapy following stroke. The following databases were searched: Pub-Med, EBSCO, Springer Link (date of access: 24 Jan. 2019). It was assumed that analysis will include scientific works published in English from 2000 to date (in accordance with search date). For the entry "combination therapy" (Botulinum toxin injections and physiotherapy), the search was conducted using the following keywords: physical therapy, Botulinum toxin type A, Botox A, lower limb, gait, brain, stroke, hemiparesis. Out of all the elaborate articles, 7 concerning combination therapy were ultimately evaluated. Analysis of the collected works indicates the effectiveness of combination therapy in the area of improving structural parame-ters. Some of the works prove that this type of therapy also improves functional indices and leads to increased activity of patients. We could not collect satisfactory evidence confirming its effectiveness in terms of increasing social participation and improving the quality of life of patients. This review indicates the need to develop specific therapeutic protocols accurately describing both Botulinum toxin injections and physiotherapy - taking the intensity, duration and type of therapy into account. Opoka K., Filip M., Mirek E., Pasiut S. The use of combination therapy in the treatment of lower limb spasticity among patients after stroke − a review of literature. Med Rehabil 2019; 23(2): 36-41. DOI: 10.5604/01.3001.0013.0875 This article is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License CC BY-SA (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/) null
Udar mózgu stanowi nie tylko problem medyczny, lecz także, ze względu na trwałą niepełnosprawność poszkodowanych, znaczny problem społeczny. Dlatego też, zaburzenia chodu powstałe w wyniku spastyczności mięśni kończyny dolnej stanowią częstą tematykę badań. Istniejące w piśmiennictwie naukowym niejednoznaczności stały się uzasadnieniem dla powstania niniejszego przeglądu systematycznego, którego celem jest zebranie i analiza prac opisujących skuteczność terapii skojarzonej − obejmującej iniekcje toksyny botulinowej typu A i fizjoterapię po udarze mózgu. Przeprowadzono wyszukiwanie w bazach: PubMed, EBSCO, Springer Link w dniu 24.01.2019. Założono, że do analizy włączone zostaną prace badawcze opublikowane w języku angielskim od 2000 roku do najnowszych (odpowiednio do daty wyszukiwania). Dla hasła „terapia skojarzona” (iniekcje toksyny botulinowej i fizjoterapia) publikacji wyszukiwano poprzez słowa kluczowe: physiotherapy, Botulinum Toxin Type A. BotoxA, Lower limb, gait, walk, brain, stroke, hemiparesis. Spośród wyszukanych artykułów ostatecznie ocenie poddano 7, które dotyczyły terapii skojarzonej. Analiza zebranych prac wskazuje na skuteczność terapii skojarzonej w zakresie poprawy parametrów strukturalnych. Część prac udowadnia, że ten rodzaj terapii poprawia również wskaźniki funkcjonalne oraz prowadzi do zwiększenia aktywności pacjentów. Nie udało się zebrać zadowalających dowodów potwierdzających jej skuteczność w zakresie zwiększenia partycypacji społecznej i poprawy jakości życia chorych. Przeprowadzony przegląd wskazuje potrzebę opracowania specyficznych protokołów terapeutycznych precyzyjnie opisujących zarówno iniekcję toksyny botulinowej jak i fizjoterapię – biorąc pod uwagę intensywność, czas trwania oraz rodzaj terapii.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(2); 36-41
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of robot therapy assisted by surface EMG on hand recovery in post-stroke patients. A pilot study
Wpływ rehabilitacji z zastosowaniem robota wspomaganej przez powierzchowne EMG na poprawę sprawności ręki u chorych po udarze mózgu − badanie pilotażowe
Autorzy:
Dziemian, Katarzyna
Kiper, Aleksandra
Baba, Alfonc
Baldan, Francesca
Alhelou, Mahmoud
Agostini, Michela
Turolla, Andrea
Kiper, Pawel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790970.pdf
Data publikacji:
2018-04-09
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
sEMG
robot-aided therapy
rehabilitation
udar mózgu
terapia wspomagana robotem
rehabilitacja
Opis:
Background: Hemiparesis caused by a stroke negatively limits a patient’s motor function. Nowadays, innovative technologies such as robots are commonly used in upper limb rehabilitation. The main goal of robot-aided therapy is to provide a maximum number of stimuli in order to stimulate brain neuroplasticity. Treatment applied in this study via the AMADEO robot aimed to improve finger flexion and extension. Aim: To assess the effect of rehabilitation assisted by a robot and enhanced by surface EMG. Research project: Before-after study design. Materials and methods: The study group consisted of 10 post-stroke patients enrolled for therapy with the AMADEO robot for at least 15 sessions. At the beginning and at the end of treatment, the following tests were used for clinical assessment: Fugl-Meyer scale, Box and Block test and Nine Hole Peg test. In the present study, we used surface electromyography (sEMG) to maintain optimal kinematics of hand motion. Whereas sensorial feedback, provided by the robot, was vital in obtaining closed-loop control. Thus, muscle contraction was transmitted to the amplifier through sEMG, activating the mechanism of the robot. Consequentially, sensorial feedback was provided to the patient. Results: Statistically significant improvement of upper limb function was observed in: Fugl-Meyer (p = 0.38) and Box and Block (p = 0.27). The Nine Hole Peg Test did not show statistically significant changes in motor skills of the hand. However, the functional improvement was observed at the level of 6% in the Fugl-Meyer, 15% in the Box and Block, and 2% in the Nine Hole Peg test. Conclusions: Results showed improvement in hand grasp and overall function of the upper limb. Due to sEMG, it was possible to implement robot therapy in the treatment of patients with severe hand impairment.
Background: Hemiparesis caused by a stroke negatively limits a patient’s motor function. Nowadays, innovative technologies such as robots are commonly used in upper limb rehabilitation. The main goal of robot-aided therapy is to provide a maximum number of stimuli in order to stimulate brain neuroplasticity. Treatment applied in this study via the AMADEO robot aimed to improve finger flexion and extension. Aim: To assess the effect of rehabilitation assisted by a robot and enhanced by surface EMG. Research project: Before-after study design. Materials and methods: The study group consisted of 10 post-stroke patients enrolled for therapy with the AMADEO robot for at least 15 sessions. At the beginning and at the end of treatment, the following tests were used for clinical assessment: Fugl-Meyer scale, Box and Block test and Nine Hole Peg test. In the present study, we used surface electromyography (sEMG) to maintain optimal kinematics of hand motion. Whereas sensorial feedback, provided by the robot, was vital in obtaining closed-loop control. Thus, muscle contraction was transmitted to the amplifier through sEMG, activating the mechanism of the robot. Consequentially, sensorial feedback was provided to the patient. Results: Statistically significant improvement of upper limb function was observed in: Fugl-Meyer (p = 0.38) and Box and Block (p = 0.27). The Nine Hole Peg Test did not show statistically significant changes in motor skills of the hand. However, the functional improvement was observed at the level of 6% in the Fugl-Meyer, 15% in the Box and Block, and 2% in the Nine Hole Peg test. Conclusions: Results showed improvement in hand grasp and overall function of the upper limb. Due to sEMG, it was possible to implement robot therapy in the treatment of patients with severe hand impairment.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 4-10
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia czucia dyskryminacyjnego u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym i krwotocznym mózgu, na przykładzie obszaru unerwienia nerwu pośrodkowego i promieniowego
Disturbances of discriminative sensation in patients after ischemic and haemorrhagic stroke, illustrated with example of area of innervation of median nerve and radial nerve
Autorzy:
Rubinowicz-Zasada, Maja
Czepczor, Dawid
Orczyk, Marek
Wierzbicki, Krzysztof
Orczyk, Aneta
Suszyński, Krzysztof
Kwiek, Stanisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037841.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
udar mózgu
zaburzenia czucia
czucie dyskryminacyjne
stroke
disturbances of sensation
discriminatory sensation
Opis:
INTRODUCTION One of the basic functions of the nervous system is sensation, which enables the recognition and, as a conse-quence, appropriate reaction to various stimuli from external and internal environments. Sensation disturbances of a central origin were essential to this study. The purpose of this study was to assess the disturbances of sensa-tion in the paretic upper limb and determination of the dependence between the kind of stroke and the degree of tactile sensation impairment. MATERIAL AND METHODS The study was conducted among patients hospitalized at the neurological department. A total of 40 patients (22 women and 18 men) after ischemic and haemorrhagic stroke were enrolled in the study. The mean age was 58 years. Two methods were employed in the area of innervation of the median and radial nerves: Weber’s two-point discrimination test and an aesthesiometer. RESULTS The research has shown that regardless of the kind of stroke suffered, there is always an occurrence of tactile sensation disturbances within the area of paresis. The disturbances of sensation were found to be more serious in patients after haemorrhagic stroke. A correlation was found between disturbances of discriminative sensation and disturbances of skin sensation. As a result of the applied therapy, gradual improvement of both skin and discriminative sensation was observed in both research groups. CONCLUSIONS Both methods have confirmed that patients after haemorrhagic stroke suffer from more serious disturbances of skin and discriminative sensation than patients after ischemic stroke.
W S T ĘP Jedną z podstawowych funkcji układu nerwowego jest czucie pozwalające na rozpoznawanie, a w konsekwencji na prawidłowe reagowanie na różne bodźce ze świata zewnętrznego i wewnętrznego. Niniejsza praca dotyczy zaburzeń czucia pochodzenia ośrodkowego. Celem pracy była ocena zaburzeń czucia w obrębie kończyny górnej niedowładnej oraz określenie zależności między rodzajem udaru a stopniem upośledzenia czucia. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono wśród pacjentów hospitalizowanych na oddziale neurologii. Objęto nimi 40 pacjentów (22 kobiety i 18 mężczyzn) po przebytym udarze niedokrwiennym i krwotocznym mózgu. Średnia wieku całej grupy badanej wynosiła 58 lat. Każda grupa została przebadana za pomocą dwóch metod badawczych: cyrkla Webera oraz estezjometru włókienkowego. Badania odbywały się na określonych wcześniej dwóch obszarach unerwienia nerwu pośrodkowego i promieniowego. W Y N I K I Analiza wyników pozwoliła stwierdzić, iż bez względu na rodzaj dokonanego udaru mózgu, zawsze dochodzi do upośledzenia czucia w obrębie niedowładu lub porażenia. Wykazano, iż u pacjentów po udarze krwotocznym zaburzenia te są większe. Zanotowano istotną korelację między zaburzeniami czucia dyskryminacyjnego a zaburzeniami czucia skórnego. Terapia w obu grupach badawczych przyniosła stopniowę poprawę czucia zarówno skórnego, jak i dyskryminacyjnego. U pacjentów krwotocznych była ona mniejsza i przebiegała wolniej, często pozostawiając duże ubytki. W N I O S K I Obie metody badawcze potwierdziły, że pacjenci po przebytym udarze krwotocznym cierpią na zaburzenia czucia dyskryminacyjnego i czucia skórnego w większym stopniu i z większym nasileniem niż pacjenci po przebytym udarze niedokrwiennym.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 350-360
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of conformity and repeatability of chosen scales used for evaluation of gait after brain stroke
Ocena zgodności i powtarzalności wybranych skal stosowanych w ocenie chodu po udarze mózgu
Autorzy:
Podgórska-Bednarz, Justyna
Wyszyńska, Justyna
Drużbicki, Mariusz
Przysada, Grzegorz
Czenczek-Lewandowska(, Ewelina
Leszczak, Justyna
Baran, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437724.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
zaburzenia chodu
ocena niepełnosprawności
stroke
gait disorders
evaluation of disability
Opis:
Wstęp: Zaburzenia lokomocji pacjenta po przebytym udarze mózgu w istotny sposób utrudniają jego codzienne funkcjonowanie oraz obniżają jakość życia. Poprawa wzorca chodu stanowi często kluczowe zadanie poudarowej neurorehabilitacji, bowiem umiejętność samodzielnego przemieszczania się zapewnia osiągnięcie możliwie jak największej samodzielności oraz umożliwia pacjentowi aktywne uczestnictwo w życiu społecznym. W celu oceny funkcji lokomocyjnych konieczne staje się zastosowanie różnorodnych narzędzi pomiarowych umożliwiających ewaluację w tym aspekcie. Cel: Celem pracy była ocena zgodności i trafności wybranych narzędzi umożliwiających ocenę funkcji chodu pacjentów po udarze mózgu, tj: Functional Gait Assessment, Dynamic Gait Index oraz Wisconsin Gait Scale. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 30 chorych z niedowładem połowiczym, którzy przebyli udar mózgu jednokrotnie, a okres od incydentu wynosił co najmniej sześć miesięcy. Funkcję chodu każdego pacjenta oceniono z wykorzystaniem dziesięciopunktowej skali Functional Gait Assessment (FGA), skali Dynamic Gait Index (DGI), Wisconsin Gait Scale (WGS), próby marszowej na dystansie 10 metrów, natomiast równowagę oceniono za pomocą skali Równowagi Berga i testu „Get up&go”. Wyniki: Wykazano wysoki poziom powtarzalności badania z wykorzystaniem FGA (p=0,64) oraz wysoką zgodność wewnętrzną (α=0,86) i zewnętrzną (r=0,96) uzyskanych wyników. Stwierdzono bardzo wysoką zależność pomiędzy ocenami chodu dokonanymi na podstawie skali DGI i FGA (r= 0,95) oraz silną zależność pomiędzy wartościami FGA i WGS (r= - 0,75). Wszystkie korelacje były wysoce istotne statystycznie. Wnioski: Wyniki oceny z wykorzystaniem skali FGA, DGI oraz WGS charakteryzują się dużą zgodnością wewnętrzną i zewnętrzną wyników. Skale są dobrymi i polecanymi testami klinicznymi w ocenie chodu chorych z niedowładem po przebytym udarze mózgu.
Introduction: Locomotor disorders at a patient after stroke significantly deteriorate his/her everyday functioning and quality of life. Improvement of gait pattern is often a crucial task in post-stroke neurorehabilitation as the ability to move unaided allows the patient to achieve the highest possible level of independence and actively participate in social life. Various measuring tools are used to evaluate the locomotor functions. Purpose: The aim of this paper was to assess the conformity and accuracy of chosen tools (i.e. Functional Gait Assessment, Dynamic Gait Index and Wisconsin Gait Scale) enabling the evaluation of gait functions of stroke survivors. Material and methods: The study included 30 patients with hemiparesis who had undergone a stroke once at least six months before the research. The gait function of each patient was assessed in the ten-point Functional Gait Assessment (FGA) scale, the Dynamic Gait Index (DGI) scale, the Wisconsin Gait Scale (WGS) and 10-meter walk test. Balance, however, was evaluated using the Berg Balance Scale and Get Up and Go test. Results: The test making use of FGA proved a high level of repeatability (p=0,64) as well as high internal (α=0,86) and external (r=0,96) consistency of the achieved results. The study found out significant correlation between the gait assessments conducted according to DGI and FGA scale (r= 0,95) and strong dependency between values of FGA and WGS (r= - 0,75). All correlations were statistically significant. Conclusion: FGA, DGI and WGS scales are characterised by high internal and external conformity of results. They are good and recommended clinical tests used for assessment of gait of post-stroke patients with paresis.
Źródło:
Medical Review; 2014, 4; 326-333
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hipoadiponektynemia u pacjentów z udarem niedokrwiennym mózgu
Hypoadiponectinemia in patients with ischaemic stroke
Autorzy:
Pyzik-Janiak, Marta
Adamkiewicz, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058150.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adiponectin
adiponektyna
metabolic syndrome
obesity
otyłość
stroke
udar mózgu
zespół metaboliczny
CIMT
Opis:
Adiponectin – the peptide with anti-inflammatory, antidiabetic and antiatherogenic effects, is secreted specifically from adipose tissue. Despite adipose tissue is only source of adiponectin, paradoxically its plasma level decreases in obesity. The aim of this study was to investigate the association between the lowering of plasma adiponectin level and presence of ischaemic stroke. To this study were qualified 72 patients with early ischaemic stroke and 29 referents without cerebrovascular diseases. In stroke group we evaluated neurological deficit according to NIHSS, in 1st and 7th day of hospitalization. In every patient we examined: anthropometric parameters (BMI, WC, WHR), blood (adiponectin concentration, lipid pattern, glucose level). On the basis of these parameters we diagnosed the presence of metabolic syndrome according to NCEP 2005. Ultrasonographic scanning of the carotid artery was performed in every patient to evaluate CIMT. There was no significance difference between stroke group and referents. Adiponectin level was significantly lower in patients with hypertension, hyperglycaemia, presence of metabolic syndrome, and abdominal obesity. Adiponectin was negatively correlated with hypertriglyceridaemia and positively correlated with HDL-cholesterol. In this study we did not find association between adiponectin level and CIMT. There was correlation between hypoadiponectinemia and high score of NIHSS. Adiponectin does not have direct association with ischaemic stroke, but rather is the marker of states which predispose to cerebrovascular diseases. The conclusions that adiponectin is the independent marker of stroke are probably premature.
Adiponektyna jest białkiem o potencjalnie przeciwzapalnych, antyagregacyjnych oraz antyaterogennych właściwościach, wydzielanym przez komórki tkanki tłuszczowej. Mimo iż tkanka tłuszczowa jest jedynym źródłem adiponektyny, paradoksalnie stężenie tego hormonu w otyłości nie wzrasta, lecz ulega obniżeniu. Celem pracy było zbadanie korelacji pomiędzy stężeniem formy HMW-adiponektyny a występowaniem udaru niedokrwiennego mózgu. Do grupy badanej zakwalifikowano 72 pacjentów z udarem niedokrwiennym mózgu. Grupę porównawczą stanowiło 29 osób z negatywnym wywiadem w kierunku chorób ośrodkowego układu nerwowego. Pacjenci z udarem mózgu zostali poddani ocenie deficytu neurologicznego wg skali NIHSS w 1. i 7. dobie hospitalizacji. U wszystkich osób uczestniczących w badaniu wykonano pomiary antropometryczne (BMI, WC, WHR) oraz pobrano im krew na badania laboratoryjne (lipidogram, poziom glikemii, stężenie adiponektyny). Na podstawie zgromadzonych danych określono występowanie zespołu metabolicznego u każdego pacjenta wg definicji NCEP z 2005 roku. U każdej osoby wykonano badanie USG z dopplerowską oceną naczyń domózgowych w celu oszacowania CIMT. Obie grupy nie różniły się istotnie pod względem stężeń adiponektyny. Adiponektyna osiągała istotnie niższe wartości u osób z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym, hiperglikemią, zespołem metabolicznym oraz otyłością brzuszną. Obserwowano również zależność pomiędzy niskim poziomem adiponektyny i wysokim stężeniem trójglicerydów oraz dodatnią korelację badanego hormonu i HDL-cholesterolu. Nie uwidoczniono natomiast korelacji między stężeniami adiponektyny i występowaniem pogrubienia kompleksu IMT. Należy zauważyć, że u pacjentów z wyższą punktacją w skali NIHSS występowały niższe wartości formy HMW-adiponektyny. Adiponektyna nie ma bezpośredniego związku z udarem mózgu, stanowi raczej marker stanów, które predysponują do wystąpienia incydentów naczyniowych OUN. Prawdopodobnie pochopne były wcześniejsze wnioski, że jest ona niezależnym markerem ryzyka udaru mózgu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 3; 167-171
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prędkość przepływu krwi w tętnicach kręgu przedniego w niedokrwiennym udarze mózgu -- korelacja z tomografią komputerową
Autorzy:
Janda, Ryszard.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, nr 1/2, s. [52]-59
Data publikacji:
1998
Tematy:
Mózg choroby diagnostyka
Tomografia komputerowa zastosowanie
Układ krążenia diagnostyka
Udar mózgu
Tętnice
Opis:
Ryc.; Tytuł także w jęz. angielskim; bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Virtual Reality for Stroke Rehabilitation: assessment, training and the effect of virtual therapy
Rzeczywistość wirtualna w rehabilitacji poudarowej – badania, trening i efekty terapii wirtualnej
Autorzy:
Kiper, Paweł
Turolla, Andrea
Piron, Lamberto
Agostini, Michela
Baba, Alfonc
Rossi, Simonetta
Tonin, Paolo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957144.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
rehabilitatio
virtual reality
motor control
udar mózgu
rehabilitacja
rzeczywistość wirtualna
kontrola ruchu
Opis:
The motor function impairment deriving from stroke injury has a negative impact on autonomy and on the activities of daily living. Several studies have demonstrated that learning new motor skills is important to induce neuroplasticity and functional recovery. To facilitate the activation of brain areas and consequently neuroplasticity, it may be advantageous to combine traditional motor rehabilitation with innovative technology, in order to promote motor re-learning and skill re-acquisition by means of an enhanced training. Following these principles, exercises should involve multiple sensory modalities exploiting the adaptive nature of the nervous system, in order to promote active patient participation. Movement re-learning could be improved by means of training in an enriched environment focused on optimizing the affordances between the motor system and the physical environment: virtual reality technologies allow for the possibility to create specific settings where the affordances are optimized. Several autors report that patients treated in virtual representation could, in both acute and chronic stroke, improve their arm motor function. Reinforced Feedback in a Virtual Environment (RFVE), can incorporate the elements necessary to maximize motor learning, such as repetitive and differentiated task practice, feedback of performance and results, and reinforcement of the motivation. The RFVE approach may lead to better rehabilitation outcomes in the treatment of the upper limb in stroke patients.
Upośledzenie funkcji ruchowych związanych z udarem mózgu ma w przypadku wielu chorych negatywny wpływ na samodzielność i na czynności Ŝycia codziennego i osoby te muszą być poddawane długotrwałej rehabilitacji. Liczne badania wykazały, że uczenie się nowych umiejętności motorycznych pobudza neuroplastyczność mózgu i w efekcie umożliwia poprawę funkcjonalną. W celu ułatwienia aktywacji obszarów mózgu, a w konsekwencji neuroplastyczności, korzystne może być łączenie tradycyjnej rehabilitacji ruchowej z innowacyjną technologią tak, aby poprzez wzmocniony trening promować ponowne uczenie się ruchu i ponowne nabywania umiejętności funkcjonalnych. W myśl tej zasady, wykorzystując adaptacyjne zdolności układu nerwowego, ćwiczenia powinny angażować wiele zmysłów i wymuszać aktywny udziału pacjenta. Trening ponownego uczenia się ruchu może być skuteczniejszy we wzbogaconym przez sprzężenie zwrotne środowisku koncentrując się na optymalizacji intrakcji osoby z komputerem między układem ruchu a fizycznym środowiskiem: technologia rzeczywistości wirtualnej dopuszcza możliwość utworzenia specjalnych ustawień, gdzie interakcja człowieka z komputerem jest zoptymalizowana. Wzmocnione sprzężenie zwrotne w środowisku wirtualnym (RFVE) może zawierać elementy potrzebne do maksymalizacji efektu uczenia się ruchu, np. praktyka powtarzających się i zróżnicowanych zadań, zastosowanie sprzężenia zwrotnego w odniesieniu do działania i efektu działania, oraz zwiększona motywacja. Zastosowanie RFVE może prowadzić do lepszych wyników w usprawnianiu niedowładnej kończyny górnej u pacjentów z udarem mózgu
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2010, 14(2); 23-32
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie przyczynowe (reperfuzyjne) w ostrej fazie niedokrwiennego udaru mózgu – od pierwszych prób do dziś
Causative (reperfusion) treatment in acute ischaemic stroke – from the first attempts until today
Autorzy:
Rożniecki, Jacek J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053065.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
fibrinolysis
reperfusion therapy
stroke
thrombolysis
tromboliza
udar mózgu
leczenie reperfuzyjne
fibrynoliza
rt-PA
Opis:
The review presents the development of causative treatment in the acute phase of ischaemic stroke over the past 20 years. The earliest methods of brain reperfusion, still in use today, are based on intravenous administration of a thrombolytic agent, but as the protocols improved, it was possible to extend the therapeutic time window for this method from initial 3 hours up to 4.5 hours (as standard), and even up to 6 hours in selected patients. The next step of brain reperfusion evolution was local, intra-arterial administration of a thrombolytic drug, and finally mechanical intravascular procedures were developed, which allowed the therapeutic window to be extended to 8 hours. The most advanced approaches, which combine 2 or 3 methods, enable safe and efficacious treatment of the acute phase of ischaemic stroke even up to 12 hours from its onset. This creates new perspectives for a development of vascular neurology and neurointerventional radiology, which in the future will give patients suffering from acute ischaemic stroke much more chances for survival and functional recovery than it has been very recently.
W artykule przedstawiono, jak w ostatnich 20 latach rozwijały się metody przyczynowego – a więc rekanalizującego – leczenia w ostrej fazie niedokrwiennego udaru mózgu. Najwcześniejsze sposoby reperfuzji mózgu, wciąż stosowane, opierają się na dożylnym podaniu środka trombolitycznego; dzięki dopracowaniu protokołów leczenia udało się poszerzyć okno terapeutyczne dla tej metody z 3 godzin do 4,5 godziny (standardowo), a w niektórych przypadkach – nawet do 6 godzin. Kolejnym etapem rozwoju metod reperfuzji mózgu było lokalne, dotętnicze podawanie leku trombolitycznego. Wreszcie pojawiły się mechaniczne procedury wewnątrznaczyniowe, pozwalające poszerzyć okno terapeutyczne do 8 godzin. Najbardziej zaawansowane podejścia, łączące dwie lub trzy metody, umożliwiają bezpieczne i skuteczne leczenie chorych nawet w ciągu 12 godzin od wystąpienia objawów udaru mózgu. Stwarza to nowe perspektywy rozwoju neurologii naczyniowej i radiologii neurointerwencyjnej. W przyszłości pacjenci doznający niedokrwiennego udaru mózgu będą zatem mieć znacznie większe szanse na przeżycie i sprawne funkcjonowanie niż jeszcze bardzo niedawno.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 4; 228-234
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urinary tract infections in a group of post-stroke patients – a preliminary report
Zakażenia układu moczowego u pacjentów po udarze mózgu – doniesienie wstępne
Autorzy:
Wodzińska, Mariola E
Doryńska, Agnieszka
Stach, Beata
Bober, Aleksandr
Kurzydło, Wojciech
Hopek, Arkadiusz
Pająk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965268.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
complications
Urinary Tract Infections
Rehabilitation
udar mózgu
powikłania
rehabilitacja
zakażenia układu moczowego
Opis:
Introduction: The incidence, etiopathogenesis, health consequences and costs of treatment indicate that strokes are a very important problem in public health nowadays. Although some progress in the treatment of strokes has been made, the importance of the problem is still increasing. Apart from neurological deficits, as well as cognitive and intellectual impairment, urinary tract infection is one of the most common stroke-related complications to be diagnosed and treated in rehabilitation wards. Aim: The study of the frequency of urinary tract infections and the relationship between urinary tract infection and socio-demographic characteristics and health. Material and methods: The study covered the medical documentation of all patients hospitalized in the ward after a stroke from 01.01.2012 until 31.12.2012. This constituting a retrospective analysis of the medical documentation of 97 patients. Results: We demonstrated an association between urinary tract infections and age (OR=3.77; 95%CI: 1.58-9.00), sex (OR=4.82; 95%CI: 1.85-12.57), length of time after a stroke (OR=3.75; 95%CI: 1.43-9.86), and diabetes (OR=3.07; 95%CI: 1.15-8.17). Urinary tract infection occurred in all of the patients with permanent urinary catheterization. There was no relationship between urinary tract infection and the type, location and number of strokes. Hypertension and aphasia also were not related to urinary tract infection. Conclusions: 1. The permanent insertion of a catheter in post-stroke patients in all cases results in urinary tract infection. It follows therefore to relieve the patient as quickly as possible of the catheter. It does not follow to routinely cetheterize patients with urinary incontinence. 2. The factors resulting in a predisposition for infection of the urinary tract are: advanced age, being female as well as a short time lapse following the stroke. These individuals require especial care on the part of medical personnel.
Wstęp: Udar mózgu ze względu na zapadalność, etiopatogenezę, poważne skutki zdrowotne oraz koszty leczenia stanowi istotny problem medyczny na świecie. Oprócz deficytów neurologicznych, zaburzeń poznawczych i intelektualnych, problemem są takŜe powikłania udaru mózgu, do których należy zakażenie układu moczowego. Zakażenia układu moczowego są stwierdzane i leczone w oddziałach rehabilitacji stanowiąc jedną z najczęstszych komplikacji po udarze. Cel: W Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej ORNR ”Krzeszowice” przeprowadzono badanie mające na celu analizę częstości występowania zakażeń układu moczowego u pacjentów po udarze oraz związku tych infekcji z cechami społeczno-demograficznymi i stanem zdrowia. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną dokumentacji medycznej wszystkich pacjentów rehabilitowanych w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej w roku 2012. Badanie objęło 97 pacjentów. Wyniki: Przeprowadzone badanie wskazuje na zależność pomiędzy infekcją układu moczowego a wiekiem (OR=3,77; 95%CI: 1,58- 9,00), płcią (OR=4,82; 95%CI: 1,85-12,57), czasem, jaki upłynął od udaru (OR=3,75; 95%CI: 1,43-9,86) oraz cukrzycą (OR=3,07; 95%CI: 1,15-8,17). U wszystkich pacjentów, którzy mieli założony na stałe cewnik rozwinęła się infekcja układu moczowego. Nie stwierdzono istotnej zależności pomiędzy typem, lokalizacją i liczbą przebytych udarów oraz występowaniem nadciśnienia tętniczego i afazją a zakażeniem układu moczowego.Wnioski: 1. Założenie cewnika moczowego na stałe u chorych po udarze mózgu we wszystkich przypadkach prowadzi do infekcji układu moczowego. Należy zatem dążyć do jak najszybszego uwolnienia pacjenta od cewnika. Nie należy rutynowo cewnikować pacjentów z nietrzymaniem moczu. 2. Czynnikami predysponującymi do infekcji układu moczowego u chorych po udarze są: starszy wiek, płeć Ŝeńska oraz krótszy czas, jaki upłynął od udaru mózgu. Osoby te wymagają szczególnej uwagi ze strony personelu.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2013, 17(1); 9-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Measurement and analysis of the distribution of body weight in patients after stroke
Pomiar i analiza rozkładu masy ciała u pacjentów po udarze mózgu
Autorzy:
Wyszyński, Sz.
Brzęk, A.
Famuła, A.
Stiler, S.
Jarski, P.
Ziaja, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261808.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
tandem balance test
stability
balance
stroke
test dwóch wag
stabilność
równowaga
udar mózgu
Opis:
The study objective was to evaluate the impact of a ten-day rehabilitation process on the change of the distribution of body mass and the load on the lower limbs, using the tandem balance test and the modified tandem balance test in a sitting position in stroke patients. The distribution of load on the lower limbs found its expression in the index, referred to as the Kwolek index, which was developed. It was calculated as the quotient of the greater value to the lesser one, both obtained in the tandem balance test; the normal limits ranged from 1.00 to 1.15. Material and methods. The test group comprised of 60 stroke patients. 30 people were qualified to the control group. The basis for the analysis was the measurements of the distribution of body mass and load on the lower limbs in the tandem balance test and in the modified tandem balance test. The distribution of body mass test was carried out on the first and last day of rehabilitation. The rehabilitation of ischaemic stroke patients involved comprehensive physiotherapy. Results. When analyzing the distribution of body mass symmetry before and after the therapy in both the control group and the test group, an increase in the number of people was observed in the groups with a lower Kwolek index, whereas a decrease was present in the number of people in groups with a higher Kwolek index. Conclusions. Comprehensive rehabilitation affects the improvement of the distribution of body mass.
Celem badań była ocena wpływu dziesięciodniowej rehabilitacji na zmianę rozkładu masy ciała oraz obciążenie kończyn dolnych przy użyciu testu dwóch wag oraz zmodyfikowanego testu dwóch wag w pozycji siedzącej u pacjentów po udarze mózgu. Wykorzystano do tego między innymi indeks Kwolka, który obrazuje rozkład masy ciała w teście dwóch wag. Indeks Kwolka wyrażany jest jako iloraz wartości większej do mniejszej uzyskanej w standardowym lub zmodyfikowanym teście dwóch wag. Materiał i metoda. Badaniom zostało poddane 96 osób. Grupę badaną stanowiło 60 pacjentów po udarze mózgu. Do grupy kontrolnej zakwalifikowano 30 osób. Podstawą analizy były pomiary rozkładu masy ciała i obciążenia kończyn dolnych w teście dwóch wag oraz zmodyfikowanym teście dwóch wag (w pozycji siedzącej). Badanie rozkładu masy ciała wykonano w pierwszym oraz ostatnim dniu rehabilitacji. Rehabilitacja pacjentów po niedokrwiennym udarze mózgu polegała na kompleksowej fizjoterapii. Wyniki. Analizując rozkład symetryczności masy ciała przed oraz po terapii zarówno w grupie kontrolnej jak i badawczej zaobserwowano tendencję do wzrostu liczby osób w grupach o niższym wskaźniku Kwolka, a zmniejszeniu się liczebności grup o wyższym wskaźniku Kwolka. Wnioski. Kompleksowa rehabilitacja ma wpływ na poprawę rozkładu masy ciała.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 1; 20-28
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ground reaction force analysed with correlation coefficient matrix in group of stroke patients
Autorzy:
Szczerbik, E.
Krawczyk, M.
Syczewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307491.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
ground reaction force
correlation coefficient
stroke
siła reakcji podłoża
współczynnik korelacji
udar mózgu
Opis:
Stroke is the third cause of death in contemporary society and causes many disorders. Clinical scales, ground reaction force (GRF) and objective gait analysis are used for assessment of patient’s rehabilitation progress during treatment. The goal of this paper is to assess whether signal correlation coefficient matrix applied to GRF can be used for evaluation of post-stroke patients status. Group of patients underwent clinical assessment and instrumented gait analysis simultaneously three times. The difference between components of patient’s GRF (vertical, fore/aft, med/lat) and normal ones (reference GRF of healthy subjects) was calculated as correlation coefficient. Patients were divided into two groups (“worse and better”) based on the clinical functional scales tests done at the beginning of rehabilitation process. The results obtained by these two groups were compared using statistical analysis. Increase of median value of correlation coefficient is observed in all components of GRF, but only in non-paretic leg. Analysis of GRF signal can be helpful in assessment of post-stroke patients during rehabilitation. Improvement in stroke patients was observed in non-paretic leg of the “worse” group. GRF analysis should not be the only tool for objective validation of patient’s improvement, but could be used as additional source of information.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 2; 3-9
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnice w śmiertelności spowodowanej udarem mózgu w populacji miejskiej i podmiejskiej – dane literaturowe i obserwacje własne
Urban – rural difference in stroke mortality – literature data and own observations
Autorzy:
Dobrakowski, Paweł
Pierzchała, Krystyna
Świątkowska-Flis, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038775.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
udar mózgu
umieralność
ludność podmiejska
ludność miejska
stroke
mortality
rural population
urban population
Opis:
The purpose of this study was to analyze the literature about stroke mortality in diff erent areas (rural, urban) and present our observations from stroke ward of Szpital Wojewódzki im. NMP w Częstochowie in 2009. This paper reports data of 39 deaths from 294 stroke incidents in 2009. Patients were citizens of Częstochowa and nearby rural areas. Our study shows diff erences in reactions to stroke signs. Advantage of direct hospital visitors without calling the emergency, longer time of reaction suggests that their knowledge of stroke time-dependent therapies was limited.
W niniejszej pracy omówiono różnice w śmiertelności okołoudarowej między terenami miejskimi i podmiejskimi na podstawie danych z piśmiennictwa oraz z własnej analizy dotyczącej śmiertelności w wyniku udaru mózgu na Oddziale Udarowym Szpitala Wojewódzkiego im. NMP w Częstochowie w 2009 r. We własnym materiale klinicznym analizie poddano dokumentację 39 zgonów z populacji 294 chorych hospitalizowanych z powodu chorób naczyń mózgu w 2009 r. (mieszkańców Częstochowy i pobliskich miejscowości podmiejskich). Wykazane różnice w badaniach własnych zdają się potwierdzać tezę o odmiennych sposobach reagowania na objawy udaru. Przewaga zgłoszeń do szpitala z pominięciem pogotowia ratunkowego i prawdopodobnie dłuższy czas od wystąpienia objawów do zgłoszenia się do szpitala wskazuje na nadal niedostateczną wiedzę wśród społeczeństwa o nowych, zależnych od czasu zgłoszenia się, możliwościach leczenia udaru niedokrwiennego mózgu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 3; 7-11
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu ćwiczeń na platformie balansowej z wykorzystaniem biologicznego sprzężenia zwrotnego na reedukację chodu osób po udarze mózgu
Evaluation effectiveness of exercises on the balance platform for using biofeedback to walking function in patients after stroke
Autorzy:
Bugajski, Marcin
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437826.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
fizjoterapia
platforma balansowa
biologiczne sprzężenie zwrotne
stroke
physiotherapy
balance platform
biofeedback
Opis:
Wstęp: W ostatnich dziesięcioleciach jako jedną z metod fizjoterapii pacjentów po udarze mózgu stosuje się ćwiczenia na platformach balansowych z wykorzystaniem biologicznego sprzężenia zwrotnego (biofeedback). Materiał i metody: Badania wykonano u 55 chorych obu płci po udarze niedokrwiennym mózgu z objawami niedowładu połowiczego. Chorych ze względu na czas, który upłynął od udaru podzielono na 2 grupy: grupa I – do 6 miesięcy, i grupa II – powyżej 6 miesięcy. W każdej z tych grup wyróżniono podgrupy chorych: A, u których w fizjoterapii stosowano ćwiczenia na platformie balansowej, w podgrupie B tych ćwiczeń nie stosowano. Do oceny skuteczności rehabilitacji wykorzystano prędkość pokonania dystansu 10 metrów oraz Wskaźnik symetryczności obciążania kończyn dolnych (Ws). Badania były wykonywane przed rozpoczęciem rehabilitacji i po upływie 3 tygodni. Wyniki: Stwierdzono bardzo wysoce istotną statystycznie różnicę (p < 0,001) w wartościach Ws po 3 tygodniach rehabilitacji pomiędzy pacjentami ćwiczącymi i niećwiczącymi na platformie balansowej do pół roku od udaru mózgu oraz istotną statystycznie różnicę (p < 0,05) u pacjentów powyżej pół roku od udaru mózgu. Zaobserwowano również wysoce istotną statystycznie różnicę (p < 0,01) w prędkości chodu na dystansie 10 metrów po 3 tygodniach rehabilitacji pomiędzy pacjentami ćwiczącymi i niećwiczącymi na platformie balansowej do pół roku od udaru mózgu oraz istotną statystycznie różnicę (p < 0,05) u pacjentów powyżej pół roku od udaru mózgu. Wnioski: Wyniki badań potwierdzają przydatność ćwiczeń na platformie balansowej z wykorzystaniem zastępczego sprzężenia zwrotnego u chorych z niedowładem połowiczym po udarze niedokrwiennym mózgu. Trening na platformie balansowej wpływa na poprawę symetryczności obciążania kończyn dolnych oraz na zwiększenie prędkości chodu na dystansie 10 metrów.
Introduction: In recent decades as one of the methods of physiotherapy in patients after stroke are used to exercises on balance platform with using biofeedback. Material and methods: The study was performed in 55 patients of both sexes after ischemic stroke with hemiparesis. Patients were divided on two groups by the time which has elapsed since the stroke. Group I – up to 6 months. Group II – more than 6 months. In each of these groups were distinguished subgroups of patients. A subgroup in whom physiotherapy was exercises on the balance platform. In a subgroup B these exercises are not used. For the evaluation of the effectiveness of rehabilitation used: gait speed on 10 meters distance and a loading Index of the Symmetry of the lower limbs. Tests were conducted 1 day and after three weeks of rehabilitation. Results: There was observed a highly statistically significant difference (p < 0.001) in the values of Ws after three weeks of rehabilitation in patients between trainees and not trainess on the balance platform to six months after the stroke, and a statistically significant difference (p < 0.05) in patients over six months after stroke. There was also observed a highly statistically significant difference (p < 0.01) in gait speed on 10 meters distance after three weeks of rehabilitation in patients between trainees and not trainees on the balance platform to six months after the stroke, and a statistically significant difference (p < 0.05) in patients over six months after the stroke. Conclusion: The study was performed in patients with hemiparesis after ischemic stroke confirmed the usefulness of exercises on the balance platform with the use of substitute feedback. Training on the balance platform improves the symmetry of both loading of the lower limbs as well as to increase the speed of walking.
Źródło:
Medical Review; 2013, 4; 439-447
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój i nowe perspektywy leczenia udaru mózgu w Polsce
The development and new perspectives of stroke treatment in Poland
Autorzy:
Kaczorowski, Rafał
Murjas, Barbara
Bartosik-Psujek, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437909.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
leczenie
tromboliza
trombektomia mechaniczna
rehabilitacja
ischemic stroke
treatment
thrombolysis
mechanical thrombectomy
Opis:
Udar mózgu jest jednym z niewielu schorzeń neurologicznych znanych od starożytności. Jest to zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym ogniskowym, a niekiedy uogólnionym zaburzeniem czynności mózgu, którego objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny lub wcześniej prowadzą do śmierci i nie mają przyczyny innej niż naczyniowa. Rocznie na udar mózgu na świecie zapada ok. 15 mln osób. W krajach wysoko rozwiniętych stanowi trzecią co do częstości przyczynę niesprawności osób dorosłych i drugą przyczynę zespołów otępiennych. W artykule przedstawiono historię leczenia udarów mózgu w Polsce, od pierwszych wzmianek w podręcznikach neurologii z lat 50. do czasów współczesnych. Przełomowe w leczeniu udarów mózgu okazały się minione 2 dekady, kiedy to dokonała się istotna zmiana w podejściu do osoby z udarem. Początkowo leczenie udaru polegało jedynie na pielęgnacji chorego i zapobieganiu powikłaniom ogólnoustrojowym oraz odleżynom. Dopiero w 2. połowie lat 90. XX w. rozpoczęto tworzenie wyspecjalizowanych oddziałów udarowych zapewniających kompleksową opiekę dla pacjentów. Przełomowe okazało się wprowadzenie do leczenia tkankowego aktywatora plazminogenu w celu rekanalizacji zamkniętego przez zmiany zakrzepowe lub zatorowe naczynia w ostrym okresie zachorowania. Leczenie to znacznie poprawiło stan funkcjonalny chorych. W ciągu ostatnich kilkunastu lat rozwija się koncepcja mechanicznej rekanalizacji naczyń wewnątrzczaszkowych, której pierwsze próby wykonywanesą w kilku ośrodkach w Polsce.
Stroke is one of the few neurological disorders known since antiquity. It is a clinical syndrome characterized by a sudden focal, and sometimes generalized brain dysfunction whose symptoms persist for more than 24 hours or sooner leads to death and has no other reason than vascular. This disease is common, approximately 15 million people fall ill with a stroke a year. In developed countries it is the third most common cause of adult disability and the second cause of dementia syndromes. The article presents the history of treatment of a stroke in Poland from the first mention in the textbooks on neurology from the 50’s to the present time. The past two decades proved to be the breakthrough in the treatment of strokes, when a significant change in the approach to this disease was adopted. Stroke from a hopeless state has become an acute illness, on the treatment of which neurologists have an increasing impact. Initially, the treatment of a stroke involved only patient care and prevention of systemic complications and bedsores. It was not until the 2nd half of the 90’s of the twentieth century that specialized stroke units were established, providing comprehensive care for patients. A breakthrough was an introduction of the rt-PA -recombinant tissue plasminogen activator to the treatment whose task is recanalization of a vessel closed by a blood clot or embolism in the acute period of the disease. This treatment significantly improved the functional status of patients. For the last several years, the concept of mechanical recanalization of the intracranial vascular system has developed, whose first tests have been conducted in several centers in Poland.
Źródło:
Medical Review; 2015, 4; 376-386
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The stabilometric evaluation of the impact of neurophysiological physical methods on balance improvement in patients after a stroke
Ocena stabilometryczna wpływu fizykalnych metod neurofizjologicznych na poprawę równowagi u chorych po udarze mózgu
Autorzy:
Krukowska, Jolanta
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963112.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
body balance
neurophysiological physical methods
udar mózgu
równowaga ciała
fizykalne metody neurofizjologiczne
Opis:
Introduction: Postural instability and difficulty in maintaining an upright position in patients after a stroke are connected with an impaired schema of the body. As a result, patients are not able to cope with daily activities. NDT-Bobath and PNF methods are commonly used in physiotherapy nowadays. The study aimed at an evaluation of the usefulness of a stabilometric platform in measuring stability and body balance in a standing position as well as the assessment of the impact of the above methods on the improvement of balance in patients after a stroke.Material and methods: Sixty-two patients after an ischemic stroke were included in the study. The patients were randomized to two therapy groups: NDT-Bobath and PNF. To assess the stability of posture and body balance in static conditions (measuring the field of support and COP path length) an ALFA stabilometric platform was used. Results: Before the therapy was conducted a longer COP path and a larger field of support in patients with left-sided paresis were observed, which confirms the increased instability of the body and impaired balance. After the therapy the researchers observed a shorter COP path in patients with right-sided paresis (in both the groups) while there was no such trend in relation to the field of support. After the therapy patients for whom the NDT-Bobath method had been used demonstrated a significantly greater reduction of the COP path and reduction in the area of support.Conclusion: Increased postural instability and impairment of body balance occurred in stroke patients with left-sided paresis. In the physiotherapy of post-stroke patients NDT-Bobath and PNF methods have important therapeutic properties. A significantly greater reduction of the COP path and a large reduction in the area of support were observed in patients treated with the NDT-Bobath method.
Wstęp: Niestabilność posturalna i trudności w utrzymaniu pionowej postawy u osób po udarze mózgu mogą być związane z zaburzeniem schematu ciała (tzw. nieuwagą połowiczą). W konsekwencji chorzy nie mogą swobodnie funkcjonować w Ŝyciu codziennym. Obecnie w fizjoterapii najczęściej stosowane są metody neurofizjologiczne jak: metoda NDT-Bobath i PNF. Celem pracy była ocena przydatności platformy stabilometrycznej do pomiaru stabilności i równowagi ciała w pozycji stojącej oraz wpływu w/w metod na równowagę u chorych po udarze mózgu. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 62 chorych po udarze niedokrwiennym mózgu. Chorych losowo przydzielono do dwóch grup terapii: NDT-Bobath i PNF. Do oceny stabilności postawy i równowagi ciała w warunkach statycznych (pomiar powierzchni pola podparcia i długości drogi COP) wykorzystano platformę stabilometryczną ALFA. Wyniki: Przed rozpoczęciem terapii obserwowano dłuższą drogę COP i większe pole podparcia u chorych z niedowładem lewostronnym, co potwierdza większą niestabilność ciała i zaburzenia równowagi w tej grupie chorych. Po terapii większe wartości skrócenia drogi przemieszczania się COP występowało u chorych z niedowładem prawostronnym (w obu grupach), a w przypadku wielkości pola podparcia nie obserwowano takiej tendencji. Po terapii stwierdzono istotnie większe skrócenie drogi COP i zmniejszenie pola powierzchni podparcia u chorych, u których stosowano metodę NDT-Bobath. Wnioski: U chorych po udarze mózgu większe zaburzenia stabilności postawy i równowagi ciała występują u osób z niedowładem lewostronnym. W fizjoterapii chorych po udarze mózgu metody NDT-Bobath i PNF wykazują działania terapeutyczne. Istotnie większe skrócenie drogi COP i większe zmniejszenie pola powierzchni podparcia obserwowano u chorych leczonych metodą NDT-Bobath.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2012, 16(2); 16-21
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwe metody zarządzania procesem leczenia udaru mózgu
Possible methods of stroke treatment process management
Autorzy:
Korkosz-Gębska, Jolanta
Marciniak, Stanisław
Gębski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011995.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Poznańska. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Tematy:
metody zarządzania
lean management
udar mózgu
ochrona zdrowia
VSM
management methods
stroke
healthcare
Opis:
Celem artykułu jest identyfikacja możliwości usprawnienia procesu leczenia udaru mózgu z wykorzystaniem metod zarządzania i działań doskonalących na przykładzie procesu leczenia pacjentów z niedokrwiennym udarem mózgu. Opisano w nim również zależności między społecznymi i środowiskowymi aspektami funkcjonowania placówek ochrony zdrowia. Szczególną uwagę poświęcono metodom złożonym uwzględniającym sprzężenie zwrotne przez oddziaływanie otoczenia zewnętrznego na proces leczenia uwarunkowany czynnikami demograficznymi i środowiskowymi. W pracy wykorzystano wnioskowanie indukcyjne z zastosowaniem metody desk research oraz wywiadów i obserwacji nieuczestniczącej. Jako paradygmat dominujący przyjęto założenie o dążeniu do spełniania celów dla gospodarek państw rozwijających się uwzględniające spójność społeczną, ekonomiczną oraz ekologiczną.
The aim of the paper is to identify the possibilities of improving the stroke treatment process using management methods and taking the appropriate actions for improvement on the example of the treatment process of patients with ischemic stroke. It also describes the relationship between social and environmental aspects of the functioning of healthcare facilities. Particular attention was paid to complex methods which take into account feedback, such as the influence of the external environment on the treatment process, as conditioned by demographic and environmental factors. Inductive reasoning using the desk research method as well as non-participant interviews and observations were used in the work. As the dominant paradigm, the assumption was made to strive to meet goals for the economies of developing countries that consider social, economic and ecological cohesion.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Organizacja i Zarządzanie; 2020, 81; 93-107
0239-9415
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Organizacja i Zarządzanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ terapii PNF na proces poprawy motorycznej u pacjentów po niedokrwiennym udarze mózgu zlokalizowanym w lewej półkuli w okresie ostrym rehabilitacji
Effect of PNF-therapy on recovery in patients after ischemic stroke located in left hemisphere in acute rehabilitation
Autorzy:
Kaniewski, Oktawian
Suszyński, Krzysztof
Górka, Dariusz
Kania, Damian
Szelfer, Justyna
Dudek, Justyna
Doroniewicz, Iwona
Opala, Grzegorz
Kwiek, Stanisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037877.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
udar mózgu
metoda pnf
usprawnianie motoryczne
stroke
pnf method
improvement of motor function
Opis:
AIM The aim of the work was to examine the influence of PNF-therapy (proprioceptive neuromuscular facilitation therapy) based rehabilitation on the improvement process of motor impairment in patients after ischemic stroke located in the left hemisphere. Our study was carried out in K. Gibiński Central Clinic Hospital of the Medical University of Silesia in Katowice-Ligota. MATERIALS AND METHODS The research subjects were represented by a group of 20 patients (15 female and 5 male) aged 49–86 years, hospitalized in the abovementioned facility. Physical therapy in a stroke department begins (in the first 24 h) withcomprehensive evaluation of motor function, mobility, balance, coordination, sensation, and proprioception. Tests used to measures them include: Lovett scale, Brunnstom scale, Rankin scale, Up and Go Test and the Functional Reach Test. Goals that are measurable and realistic were set by the doctors and rehabilitation team, and were reevaluated in the last 24 h before discharge. RESULTS AND CONCLUSIONS The results of our study indicate that a PNF-therapy based rehabilitation program helps in promoting the recovery of muscle strength, preventing complications due to disabilities and improves adapting to activities of dailyliving.
WSTĘP Celem pracy było sprawdzenie wpływu postępowania rehabilitacyjnego z zastosowaniem koncepcji PNF (proprioceptive neuromuscular facilitation) na proces usprawniania motorycznego pacjentów po niedokrwiennym udarze mózgu zlokalizowanym w lewej półkuli. Badania przeprowadzono w Samodzielnym Publicznym Centralnym Szpitalu Klinicznym SUM w Katowicach Ligocie (SPCSK SUM). MATERIAŁ I METODY Materiał badawczy stanowiła grupa 20 hospitalizowanych pacjentów (15 kobiet i 5 mężczyzn) w wieku od 49 do 86 lat. Do weryfikacji procesu badawczego wykorzystano skale: Brunnstom, Rankina i Test Lovetta oraz testy funkcjonalne: Up and Go Test i Functional Reach Test. Badania przeprowadzono w ciągu pierwszych 24 godzin po zakwalifikowaniu pacjenta na Pododdział Udarowy Oddziału Neurologii SP CSK SUM oraz w ciągu ostatnich 24 godzin przebywania badanych na oddziale, po przeprowadzonym procesie usprawniania motorycznego. WYNIKI Wszystkie przeprowadzone testy wykazały poprawę zarówno w zakresie siły mięśniowej, napięcia mięśniowego, jak i odzyskania sprawności w codziennych czynnościach.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 294-301
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gait in patients with stroke-related hemiparesis and methods of gait assessment
Chód pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu i metody jego oceny
Autorzy:
Guzik, Agnieszka
Wolan-Nieroda, Andżelina
Walicka-Cupryś, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437654.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cerebral stroke
hemiparetic gait
gait assessment methods
udar mózgu
chód hemiparetyczny
metody oceny chodu
Opis:
Cerebral stroke, a serious complication of cardiovascular system disorders, has become an important medical issue in contemporary societies. Gait disorders in patients after stroke constitute a serious clinical challenge - every year, more than ten thousand patients become seriously disabled as a result of stroke. Locomotor disability is one of stroke’s consequences. Patients with stroke-related hemiparesis often show gait disorders. Hemiparetic gait is characterized with a number of disorders, such as a considerable asymmetry of gait phase time, i.e. step length, or limb load – the healthy leg being overloaded. These disorders result in limiting patients’ everyday activity. Therefore, objective methods of gait analysis are currently being researched. Among gait assessment methods there are clinical, or observation methods – which consist of gait description as related to the normal gait patterns; as well as quantitative, or objective methods – which consist of measuring, description and analysis of chosen parameters of human gait. The aim of the study is to characterise gait in patients with stroke-related hemiparesis, as well as to discuss the methods of its assessment.
Udar mózgu, będący dramatycznym powikłaniem chorób układu naczyniowego, stanowi duży problem zdrowotny we współczesnym społeczeństwie. U pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu występuje patologiczny wzorzec chodu. Chód hemiparetyczny cechuje się serią zaburzeń, w tym znaczną asymetrią czasu trwania faz chodu, długości kroku, obciążenia kończyn, polegającą na przeciążaniu kończyny zdrowej. Skutkuje to ograniczeniem aktywności w życiu codziennym. Ze względu na narastające znaczenie społeczne i powszechność udaru mózgu coraz częściej poszukuje się metod w zakresie analizy chodu tej grupy chorych. Wśród metod oceny chodu wyróżnia się metody kliniczne, obserwacyjne polegające na opisie chodu w odniesieniu do wzorca prawidłowego oraz metody ilościowe, obiektywne, polegające na pomiarze, opisie i analizie wybranych parametrów charakteryzujących chód człowieka. Celem pracy jest charakterystyka chodu pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu i metod jego oceny.
Źródło:
Medical Review; 2016, 2; 220-224
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke
Prędkość chodu jako narzędzie oceny efektów treningu chodu u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu
Autorzy:
Guzik, Agnieszka
Drużbicki, Mariusz
Kwolek, Andrzej
Przysada, Grzegorz
Brzozowska-Magoń, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437981.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
stroke
gait
gait velocity
treadmill training
udar mózgu
chód
prędkość chodu
trening na bieżni
Opis:
Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.
Wstęp. Prędkość chodu jest prostym, a zarazem bardzo istotnym parametrem, który może być stosowany jako wyznacznik sprawności funkcjonalnej. Chód pacjentów po udarze mózgu charakteryzuje się zmniejszoną prędkością. W efekcie pacjenci mają znacznie ograniczone możliwości funkcjonowania, w tym samodzielnego chodu poza domem. Celem pracy jest ocena wybranych czasowych parametrów chodu, w tym prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu, po programie rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu. Analizowano czasowe parametry chodu: prędkość chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia. Dodatkowo wykonano test drogi na 10 metrach. Wyniki. Analizując wyniki testu drogi wykazano, że po zakończeniu programu rehabilitacji prędkość chodu wzrosła średnio o 0,15 m/s (p = 0,0000). Podobne wyniki uzyskano w zakresie prędkości chodu ocenionej z wykorzystaniem 3-wymiarowej analizy chodu, średnia prędkość chodu wzrosła o 0,14m/s (p = 0,0000). Analizując prędkość cyklu chodu zarówno po stronie niedowładnej jak i zdrowej zanotowano, iż w wyniku rehabilitacji nastąpił wzrost tego parametru średnio o 0,05 m/s (p = 0,0019) i 0,06 m/s (p = 0,0052). Zbliżone wyniki uzyskano również w zakresie prędkości fazy przenoszenia po stronie niedowładnej – p = 0,0017. Wnioski. Program rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej wpłynął na istotną poprawę w zakresie prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu. Prędkość chodu jest przydatnym narzędziem umożliwiającym ocenę efektów reedukacji chodu pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu.
Źródło:
Medical Review; 2016, 2; 183-192
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of virtual teacher feedback for the recovery of the upper limb after a stroke. Study protocol for a randomized controlled trial
Ocena wpływu wzrokowej informacji zwrotnej na poprawę funkcji kończyny górnej po udarze mózgu. Protokół badania randomizowanego
Autorzy:
Kiper, Pawel
Zucconi, Carla
Agostini, Michela
Baba, Alfonc
Dipalma, Francesco
Berlingieri, Carmine
Longhi, Claudia
Tonin, Paolo
Turolla, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798776.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Virtual reality
stroke
rehabilitation
visual feedback
rzeczywistość wirtualna
udar mózgu
rehabilitacja
wizualna informacja zwrotna
Opis:
Enhanced feedback provided by virtual reality has been shown to promote motor learning both in healthy subjects and patients with motor impairments following lesions of the central nervous system. The aim of this study is to evaluate the effect of displaying a virtual teacher as visual feedback to promote the recovery of upper limb motor function after a stroke. The protocol reports the design of a single blind randomized controlled trial (RCT), blinded to outcome assessment. Two different treatments based on virtual reality will be compared: in the “Teacher” group, the patients receive treatment with continuous displaying of a virtual teacher, while in the “No-Teacher” group, the same exercises will be proposed without visualization of a virtual teacher. The Fugl-Meyer upper extremity scale will be considered as the primary outcome, while the Functional Independence Measure scale, Reaching Performance Scale and Modified Ashworth Scale will be considered as secondary outcomes. Moreover, kinematic parameters such as mean duration (seconds), mean linear velocity (cm/s) and smoothness (i.e. number of sub-movements) will be registered when performing standardised tasks. All tests will be performed before and after treatments. Both treatments will last four weeks with a daily session lasting one hour, five days a week (20 overall sessions). This study is designed to systematically assess the influence of using enhanced visual feedback for the recovery of upper limb motor function after a stroke. These findings will help to determine whether the use of a virtual teacher as enhanced visual feedback is effective for promoting better recovery of upper limb motor function over four weeks of post-stroke treatment. Current Controlled Trials registration number: NCT02234531 (registered on 29 August 2014, ClinicalTrials. gov) Kiper P., Zucconi C., Agostini M., Baba A., Dipalma F., Berlingieri C., Longhi C., Tonin P., Turolla A. Assessment of virtual teacher feedback for the recovery of the upper limb after a stroke. Study protocol for a randomized controlled trial. Med Rehabil 2016; 20(3): 13-20. DOI: 10.5604/01.3001.0009.5010
Wprowadzenie: Badania wykazały, że generowana w rzeczywistości wirtualnej wzmocniona informacja zwrotna pozwala na zwiększenie możliwości ponownego uczenia się ruchu zarówno u osób zdrowych, jak i pacjentów po uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego. Celem niniejszego badania jest ocena wpływu wirtualnego nauczyciela, prezentowanego jako wzrokowa informacja zwrotna, na poprawę motoryki kończyny górnej u pacjentów po przebytym udarze mózgu. Metody: Protokół przedstawia badanie randomizowane z pojedynczą ślepą próbą dla oceny początkowej i końcowej. W badaniu zostaną porównane dwa zabiegi oparte na rzeczywistości wirtualnej. Pacjenci będą podzieleni na dwie grupy. W grupie „Teacher” pacjenci będą otrzymywać wzmocnioną informację zwrotną poprzez wizualizację wirtualnego nauczyciela, natomiast w grupie „No-Teacher” pacjenci będą wykonywać te same ćwiczenia bez wizualizacji wirtualnego nauczyciela. Zostaną zastosowane następujące testy kliniczne: test Fugla-Meyera dla kończyny górnej, skala niezależności funkcjonalnej FIM, pomiar zasięgu kończyny górnej (Reaching Performance Scale, RPS) i zmodyfi kowana skala Ashworth. Ponadto badane będą parametry kinematyczne, takie jak: średni czas wykonanego ruchu (w sekundach), średnia liniowa szybkość wykonanego ruchu (cm/s) i odchylenia od prawidłowej trajektorii ruchu (nr). Wszystkie testy zostaną przeprowadzone przed rozpoczęciem badania i po jego zakończeniu. Oba badania będą trwały 4 tygodnie, z jednogodzinnymi sesjami terapeutycznymi (20 sesji ogółem). Dyskusja: Badanie zostało tak zaprojektowane, aby ocenić wpływ wizualnej informacji zwrotnej w formie wzmocnionej na poprawę funkcji kończyny górnej u osób po udarze mózgu. Badanie to pozwoli ustalić, czy zastosowanie wirtualnego nauczyciela w formie wzmocnionego sprzężenia zwrotnego jest skuteczne w rehabilitacji funkcji kończyny górnej w ciągu 4-tygodniowych sesji terapeutycznych. Badanie rejestrowane: Aktualny numer rejestracji badania to NCT02234531 (numer badania zarejestrowany w dniu 29 sierpnia 2014 r. w serwisie ClinicalTrials.gov).
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2016, 20(3); 13-20
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The applications of posturography in selected neurological disorders
Zastosowania posturografii w wybranych schorzeniach neurologicznych
Autorzy:
Oczadło, Anna
Kowacka, Urszula
Lewicka, Barbara
Matusik, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542742.pdf
Data publikacji:
2023-09-13
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
stroke
rehabilitation
balance
posturography
Parkinson’s disease
udar mózgu
rehabilitacja
równowaga
posturografia
choroba Parkinsona
Opis:
Posturography is one of the objective methods of evaluating human balance. Human balance is the ability to maintain a vertical center of mass (COM) in the support area (base of support – BOS). COM in a homogeneous gravitational field coincides with the center of gravity (COG). The postural control system (PCS) maintains the COG projection in the support area and counteracts the external forces (gravity and inertia force) that destabilize the posture of the human body. Minimizing body deflection is controlled by the central nervous system (CNS). External stimuli are received through visual, atrial, proprioceptive and exteroceptive systems. The information is transmitted to the CNS, which, means of the feedback system, controls the motion system to minimize the risk of falls. The aim of this work is to present the types of posturography: static, dynamic, and follow-up posturography, their use in the objective diagnosis of imbalances, as a tool for rehabilitation and for monitoring the progress of treatment in Parkinson’s disease and patients after stroke.
Posturografia jest jedną z obiektywnych metod służących do oceny układu równowagi człowieka. Równowaga człowieka to zdolność do utrzymywania pionowego rzutu środka masy ciała (center of mass – COM) w polu powierzchni podparcia (base of support – BOS). COM w jednorodnym polu grawitacyjnym pokrywa się z rzutem środka ciężkości ciała (center of gravity – COG). System kontroli postawy (postural control system – PCS) utrzymuje rzut COG w BOS oraz przeciwdziała siłom zewnętrznym (sile grawitacji i bezwładności), które wpływają destabilizująco na postawę ciała człowieka. Minimalizowanie wychwiań kontrolowane jest przez ośrodkowy układ nerwowy (central nervous system – CNS). Poprzez narządy przedsionkowy i wzroku oraz eksteroreceptory i proprioreceptory odbierane są bodźce zewnętrzne. Informacje o nich przekazywane są do CNS, który poprzez reakcje zwrotne steruje układem ruchu tak, by minimalizować ryzyko upadków. Celem pracy jest zaprezentowanie trzech typów badań posturograficznych: statycznego, dynamicznego i nadążnego, a także przedstawienie zastosowań posturografii do obiektywnej diagnostyki zaburzeń równowagi oraz jako metody służącej do rehabilitacji i monitorowania postępów terapii w chorobie Parkinsona oraz u osób po udarze mózgu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 158-165
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Patent Foramen Ovale a cause of stroke?
Przetrwały otwór owalny przyczyną udaru mózgu?
Autorzy:
Markiewicz-Łoskot, Grażyna
Jaromin, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037724.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
patent foramen ovale
stroke
migraine headache
prevention
przetrwały otwór owalny
udar mózgu
migrena
ból głowy
Opis:
INTRODUCTION: Cardio-vascular anomalies, including patent foramen ovale, are the cause of 40% of cryptogenic strokes. Patent foramen ovale is a heart malformation which does not show clinical symptoms. It is recognisable in young patients with stroke (younger than 55 years old), if there is no other cause of stroke. AIM: The purpose of the study was to assess the incidence of patent foramen ovale in a group of young patients suffer-ing a stroke before 55 years of age with migraine headaches. METHODS: The research included 50 stroke patients younger than 55 (average age of 48, 21 females, 29 males). The patients were treated from 1 January 2012 to 31 December 2012 in the Stroke Unit of the Neurological Ward. The medical histories were analysed and the data including sex, age, the symptoms during admission to the ward, the results of the diagnostic tests that were performed and the applied therapy. RESULTS: In the study group of young, stroke patients before 55 years of age, patent foramen ovale was recognized in 16% of the patients. The PFO incidence was especially high (83%) in young stroke patients with migraine headaches, representing 12% of the whole study group. CONCLUSIONS: The frequent occurrence of patent foramen ovale should lead to taking appropriate prophylactic measures using diagnostic echocardiography, especially in patients with migraine headaches and for example in balance tests for the young.
WSTĘP: Anomalie sercowo-naczyniowe, w tym przetrwały otwór owalny, są przyczyną 40% udarów kryptogennych. Przetrwały otwór owalny jest wadą serca, które zwykle nie daje objawów klinicznych. Jest rozpoznawalny u młodych udarowych pacjentów (przed 55 rokiem życia – r.ż.) przy braku innych przyczyn udaru mózgu. Celem pracy była ocena częstości występowania przetrwałego otworu owalnego w grupie młodych pacjentów z udarem przed 55 r.ż. z migrenowymi bólami głowy. MATERIAŁ I METODY: Badaniami objęto 50 młodych, udarowych pacjentów przed 55 r.ż. (średnia wieku 48, ♀: 21, ♂: 29). Pacjenci byli hospitalizowani w okresie od 1 stycznia 2012 do 31 grudnia 2012 roku w pododdziale udarowym na oddziale neurologicznym. Analizowano historie chorób, uzyskując dane odnośnie do płci, wieku, objawów przy przyjęciu, wyników przeprowadzonych badań diagnostycznych oraz zastosowanej terapii. WYNIKI: W badanej grupie młodych udarowych pacjentów (przed 55 r.ż.) przetrwały otwór owalny był stwierdzony u 16% pacjentów. Częstość występowania PFO była szczególnie wysoka (83%) w grupie młodych udarowych pacjentów z migrenowymi bólami głowy, stanowiącej 12% całej grupy badanej. WNIOSKI: Częste występowanie przetrwałego otworu owalnego, jako jedynej zidentyfikowanej przyczyny udaru mózgu u młodych pacjentów przed 55 r.ż., skłania do podjęcia odpowiednich działań profilaktycznych z diagnostyką echokardiograficzną, szczególnie u osób z migrenowymi bólami głowy i np. w czasie badań bilansowych u młodzieży.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 26-32
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane metody w ocenie efektów rehabilitacji u pacjentów po udarze mózgu leczonych w oddziale rehabilitacji
Chosen assessment methods of physiotherapy effcts in patients after cerebral stroke treated at a rehabilitation ward
Autorzy:
Przysada, Grzegorz
Guzik, Agnieszka
Wolan-Nieroda, Andżelina
Walicka-Cupryś, Katarzyna
Drużbicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437869.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
ocena stanu pacjentów
ocena wyników rehabilitacji
cerebral stroke
patient assessment
physiotherapy effct assessment
Opis:
Celem pracy była ocena metod stosowanych do analizy stanu pacjentów i efektów rehabilitacji w grupie osób po udarze mózgu leczonych w oddziale rehabilitacji. Prześledzono również, w jakim stopniu stosowane w badaniu skale oceny stanu chorych są ze sobą skorelowane, a tym samym wiarygodne i przydatne w ocenie efektu rehabilitacji w tej grupie pacjentów. Materiał i metoda. Badaniem objęto grupę 1124 pacjentów po przebytym udarze mózgu. Średni wiek badanych w czasie rehabilitacji wynosił 64,3 lat ± 12,6, czas od udaru 24,4 miesięcy. W ocenie stanu pacjentów wykorzystano test Brunnström, wskaźnik Barthel, sprawność ogólną oraz test Wilcoxona oraz korelacji rang Spearmana, za istotność statystyczną przyjęto p > 0,05. Wyniki. Stwierdzono po zakończeniu rehabilitacji istotną poprawę we wszystkich stosowanych miarach sprawności.Największą średnią wartość poprawy w badanej grupie uzyskano z wykorzystaniem wskaźnika Barthel (3,25). U 4,6% badanych nie odnotowano poprawy w zakresie analizowanych testów i skal, natomiast aż, u 43,4% była ona widoczna we wszystkich trzech stosowanych w ocenie stanu pacjentów miarach sprawności. Wykazano przeciętna korelację testu Brunnström z dwoma pozostałymi miarami sprawności. Wnioski. Wielokierunkowa kompleksowa rehabilitacja, prowadzona przez zespół rehabilitacyjny przynosi istotną poprawę stanu pacjentów po udarze mózgu obserwowaną we wszystkich stosowanych miarach oceny sprawności. Test Brunnström, wskaźnik Barthel, test sprawność ogólnej służące do oceny stanu pacjentów po udarze mózgu pozostają w słabej wzajemnej korelacji, co udowadnia, iż mierzą różne aspekty zdrowia człowieka. Należy jednocześnie stosować kilka różnych metod oceny stanu zdrowia, co stwarza możliwość obiektywnej i szerokiej oceny uzyskanych wyników leczenia oraz zmian zachodzących w przebiegu procesu rehabilitacji.
The aim of this paper was to assess the methods used for analyzing patient condition and physical therapy effcts in a group of patients after cerebral stroke who were treated at a rehabilitation ward. We also analyzed the extent to which several assessment scales of patient condition are mutually correlated; and therefore to what extent these scales are reliable and useful in assessment of physiotherapy effcts of those patients. Material and method. The study population consisted of 1124 patients after cerebral stroke. The mean age of patients at the time of undergoing physical therapy was 64.3 years ± 12.6, while the mean time that had passed since stroke was 24.2 months. To assess patient condition we used the Brunnström approach, the Barthel ADL index and general ability and the Wilcoxon signed-rank test and the Spearman’s rank correlation coeffient. We set statistical signifiance at p>0.05. Results. We found that study population patients improved after physical therapy. The improvement was revealed in each of the tests of physical ability we used. We found the greatest mean value of improvement when we used the Barthel ADL index (3.25). We found no improvement in 4.6% of patients with the tests and scales we used; while in 43.4% of patients the improvement was revealed by all three kinds of physical ability measurement methods. We found a mediocre correlation of the Brunnström approach test with the two remaining tests. Conclusions. Multi-approach and complex physical therapy, run by a team of physiotherapists, results in signifiant improvement of patients after cerebral stroke. The improvement was found in all physical ability measurement methods we used. The Brunnström approach, the Barthel ADL index, and the general ability test that are used for assessing patient condition of those who suffred from cerebral stroke, were mutually correlated to a mediocre extent. This proves that they measure diffrent aspects of human health. Several diffrent health assessment methods need to be used simultaneously, so that an objective and extensive assessment can be made of both the treatment effct and the changes in the physiotherapeutic process. Key words: cerebral stroke, patient assessment, physiotherapy effct assessment
Źródło:
Medical Review; 2015, 3; 212-222
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of the Trail Making Test in the assessment of cognitive flexibility in patients with speech disorders after ischaemic cerebral stroke
Zastosowanie Testu Łączenia Punktów do oceny elastyczności poznawczej u chorych z zaburzeniami mowy po udarze mózgu
Autorzy:
Rajtar-Zembaty, Anna
Przewoźnik, Dorota
Bober-Płonka, Bogusława
Starowicz-Filip, Anna
Rajtar-Zembaty, Jakub
Nowak, Ryszard
Przewłocki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030395.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
afazja
aphasia
cognitive flexibility
dysarthria
dyzartria
elastyczność poznawcza
executive functions
funkcje wykonawcze
stroke
udar mózgu
Opis:
The main aim of this study was to evaluate the level of cognitive flexibility in patients with speech disorders after ischaemic cerebral stroke. The study was conducted in a group of 43 patients (18 women and 25 men) who had experienced cerebral ischaemic stroke. The patients under study were divided into groups based on the type of speech disorders, i.e.: aphasia, lack of speech disorders and dysarthria. A Mini-Mental State Examination (MMSE) and a Clock Drawing Test (CDT) were applied for the general evaluation of the efficiency of cognitive functions. Cognitive flexibility – a component of executive functions, was evaluated with the use of a Trail Making Test (TMT). The results obtained prove that patients with aphasia show the lowest level of cognitive flexibility. Disorders of executive functions can be related to the dysfunction of the prefrontal cortex which has been damaged as a result of ischaemic cerebral stroke. Presumably, there are common functional neuroanatomical circuits for both language skills and components of executive functions. In the case of damage to the structures that are of key importance for both skills, language and executive dysfunctions can therefore occur in parallel. The presence of executive dysfunctions in patients with aphasia can additionally impede the functioning of the patient, and also negatively influence the process of rehabilitation the aim of which is to improve the efficiency of communication.
Nadrzędnym celem pracy było określenie poziomu elastyczności poznawczej za pomocą Testu Łączenia Punktów (Trail Making Test, TMT) u chorych z zaburzeniami mowy po udarze mózgu. Badaniem objęto 43 chorych (18 kobiet oraz 25 mężczyzn) z niedokrwiennym udarem mózgu. Badanych przydzielono do trzech grup w zależności od rodzaju zaburzenia mowy: chorych z afazją, brakiem afazji i dyzartrią. Do oceny ogólnej sprawności funkcji poznawczych zastosowano Krótką Skalę Oceny Stanu Psychicznego (Mini-Mental State Examination, MMSE) oraz Test Rysowania Zegara (Clock Drawing Test, CDT). Elastyczność poznawcza była badana przy użyciu Testu Łączenia Punktów. Uzyskane wyniki wykazały, że chorzy z afazją wykazują najniższy poziom elastyczności poznawczej. Zaburzenia elastyczności poznawczej mogą być związane z dysfunkcją kory przedczołowej, która uległa uszkodzeniu w wyniku niedokrwiennego udaru mózgu. Przypuszczalnie dla umiejętności językowych i komponentów funkcji wykonawczych istnieją wspólne neuroanatomiczne obwody funkcjonalne. Stąd w przypadku uszkodzenia kluczowych dla obu zdolności struktur dysfunkcje językowe i wykonawcze mogą występować paralelnie. Współwystępowanie deficytów poznawczych u chorych z afazją może dodatkowo utrudniać funkcjonowanie chorego, a także mieć negatywny wpływ na proces rehabilitacji sprawności porozumiewania się.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 11-17
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika obrazu zaburzeń mowy u pacjentki po udarze niedokrwiennym mózgu – opis przypadku
Dynamics of the image of speech disorders in a patient after ischemic stroke – case study
Autorzy:
Kaźmierczak, Monika
Wichurska, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033423.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
afazja
postępowanie logopedyczne
udar niedokrwienny mózgu
zaburzenia języka i komunikacji
Opis:
Introduction. Ischemic stroke accounts for 80-90% of all strokes. If during the incident the speech areas of the brain are damaged, the patients are diagnosed with aphasia. Aim. The aim of the present qualitative research was to show the dynamics of the image of speech disorders of a patient with aphasia in relation to the current state of health and the effects of treatment and speech therapy, conducted in a care and treatment institution. Materials and methods. The research was conducted on a patient after ischemic stroke. Evaluation of the dynamics of the image of speech disorders was made on the basis of an interview with a social worker, the analysis of documentation (medical and psychological), ongoing observation and experimental clinical trials using: SODA test (Aphasia Evaluation Scale), Antoni Bale‑ jko test, Token Test in the short version and the Boston Test for Diagnosis of Aphasia (BTDA). Results. After admission to the Stroke Department with Early Neurological Rehabilitation, the patient was diagnosed with total aphasia and the symptoms persisted for the first two weeks of the stay in the care and treatment institution. As a result of the stabilization of the clinical picture of the patient, speech disor‑ ders took the form of mixed aphasia (with the predominance of motor aspect) of a significant degree, and further gradual improvement of language skills gave the picture of kinesthetic movement aphasia. Conclusions. Speech therapy with a patient with aphasia is a  dynamic process that requires actions spread over time, adapted to the patient’s condition and current capabilities. Speech therapist’s activities focus mainly on communication and language disorders, considered in relation to the current functioning of the patient, therefore the diagnosis of aphasia is verified during the therapy.
Wprowadzenie. Udar niedokrwienny mózgu stanowi 80‑90% wszystkich udarów. Jeśli w trakcie incydentu uszkodzone zo‑ staną obszary mózgu odpowiedzialne za mowę, u pacjentów diagnozuje się afazję. Cel pracy. Celem prezentowanych badań jakościowych było ukazanie dynamiki obrazu zaburzeń mowy pacjentki z afazją w odniesieniu do jej aktualnego stanu zdrowia oraz efektów leczenia i terapii logopedycznej prowadzonej w zakładzie opie‑ kuńczo-leczniczym. Materiał i metody. W badaniu wzięła udział pacjentka po uda‑ rze niedokrwiennym mózgu. Oceny dynamiki obrazu zaburzeń mowy dokonano na podstawie wywiadu przeprowadzonego z pracownikiem socjalnym, analizy dokumentacji (medycznej i psychologicznej), bieżącej obserwacji oraz prób eksperymental‑ no-klinicznych przy użyciu: testu SODA (Skala Oceny Dynamiki Afazji), „Testu nazywania” Antoniego Balejki, „Testu Żetonów” (Token Test) w wersji skróconej oraz Bostońskiego Testu do Diagnozy Afazji (BTDA). Wyniki. Po przyjęciu na Oddział Udarowy z Wczesną Rehabili‑ tacją Neurologiczną u pacjentki zdiagnozowano afazję całkowitą. Jej objawy utrzymywały się przez pierwsze dwa tygodnie przeby‑ wania w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. W efekcie stabilizacji obrazu klinicznego chorej zaburzenia mowy przyjęły postać afazji mieszanej (z przewagą aspektu motorycznego) znacznego stopnia, a dalsza stopniowa poprawa sprawności językowej dała obraz afazji ruchowej kinestetycznej. Wnioski. Postępowanie logopedyczne z pacjentem z afazją jest procesem dynamicznym, wymagającym działań rozłożonych w czasie, dostosowywanych do kondycji oraz aktualnych moż‑ liwości chorego. Czynności logopedy koncentrują się głównie na zaburzeniach komunikacji i języka, rozpatrywanych na tle aktualnego funkcjonowania pacjenta, dlatego diagnoza dotycząca afazji podlega weryfikacji w trakcie prowadzonej terapii.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 2; 72-79
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie wideonystagmografii u chorych po udarze mózgu w tylnym obszarze unaczynienia
Videonystagmography diagnosis of patients with the history of cerebral stroke in the posterior area
Autorzy:
Gawron, W.
Koziorowska-Gawron, E.
Budrewicz, S.
Koszewicz, M.
Ejma, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261439.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
wideonystagmografia
układ równowagi
udar niedokrwienny mózgu
videonystagmography
balance system
stroke
Opis:
Wideonystagmografia (VNG - videonystagmography) jest jednym z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w diagnostyce otoneurologicznej. Pacjenci po udarze w obrębie móżdżku i/lub pnia mózgu często skarżą się na zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Nieprawidłowości w obrębie móżdżku, w obszarze tylnego unaczynienia, mogą zaburzać odruchy wzrokowo-okoruchowe i przedsionkowo-okoruchowe. Celem pracy była ocena zaburzeń u pacjentów po udarze w obrębie móżdżku lub pnia mózgu. Materiał i metoda. Badanie VNG wykonano u 11 pacjentów w średnim wieku 59 lat po udarze móżdżku (n = 6) lub pnia mózgu (n = 5). Badania przeprowadzono w okresie od 1 miesiąca do 8 lat po incydencie. Wyniki. We wszystkich przypadkach, przynajmniej jeden z testów, biorąc pod uwagę również próby kaloryczne, był nieprawidłowy. Zaburzenia w obrębie obwodowej części narządu przedsionkowego dotyczyły jedynie pacjentów z ogniskiem zlokalizowanym w móżdżku. Wnioski. Odchylenia w badaniu VNG utrzymują się przez wiele lat po incydencie udaru móżdżku lub pnia mózgu. Osłabienie pobudliwości przedsionka może być indukowane zmianą naczyniopochodną w móżdżku.
Videonystagmography (VNG) is one of the basic tools used in the otoneurological examination. Patients after stroke in cerebellum and/or in brain stem often complain due to vertigo or dizziness. Disturbances in cerebral posterior circulatory area may impair visual-oculomotor and vestibular-oculomotor reflexes. The aim of the work was an evaluation of VNG disturbances in patients after cerebellum or brain stem stroke. Material and method. VNG was performed on 11 patients aged 49-74 (average age: 59 years), after cerebellum (n = 6) or brain stem (n = 5) stroke. The tests were performed in the period from 1 month to 8 years after the stroke. Results. It was stated that at least one VNG test, including caloric, was improper. Disturbances in peripheral parts of vestibular organ were observed only in patients with cerebellum lesion. Conclusions. VNG disturbances may last many years after cerebellum or brain stem stroke. Vestibular weakness may be induced by vascular lesion of cerebellum.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2011, 17, 3; 231-234
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udar pnia mózgu w przebiegu niedrożności tętnicy podstawnej u 8-letniego chłopca
The brain stem stroke in the course of obliteration of basilar artery in 8-year-old boy
Autorzy:
Perenc, Lidia
Pędra, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395121.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar niedokrwienny mózgu
dzieci
rehabilitacja
ischeaemic cerebral stroke
children
rehabilitation
Opis:
Przedstawiono problemy kliniczne związane z udarem niedokrwiennym mózgu na przykładzie ośmioletniego chłopca z udarem niedokrwiennym pnia mózgu. Podkreślono wagę rehabilitacji w zmniejszeniu stopnia niepełnosprawności dzieci po udarze niedokrwiennym mózgu u dziecka.
Authors present clinical problems related to ischaemic cerebral stroke occurred in 8-year-old boy. This paper emphasizes the role of rehabilitation in improvement of health condition of children after cerebral ischaemic stroke
Źródło:
Medical Review; 2012, 3; 386-391
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of thermographic camera in stroke diagnostics – introductory report
Zastosowanie kamery termowizyjnej w diagnostyce udarów mózgu – doniesienie wstępne
Autorzy:
Piskorz, J.
Wójcik, G.
Iłżecka, J.
Bulikowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052595.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
stroke
cerebral infarction
thermal imaging camera
computer tomography
udar mózgu
kamera termowizyjna
tomografia komputerowa
rezonans magnetyczny
Opis:
Background. Due to the serious course of most severe vascular injuries of the brain, there is a necessity to look for new diagnostic methods which are the least invasive for the patient. Objectives: the evaluation of the usefulness of thermographic camera in stroke diagnostics. Material and methods. The research included 38 patients hospitalised due to cerebrovascular accident in the Intensive Therapy Ward and Neurology Ward. The patients were diagnosed according to EBM (evidence based medicine) by means of CT, then a series of images were taken by means of thermographic camera. The examinations were conducted on the first day of the stroke, preceded by head tomography, and next on the fourth day after the stroke. Results. The examinations showed statistically significant (p<0.05) decrease in the temperature in the brain stroke area in relation to the healthy part both on the first and the fourth day. The difference in the average temperature changes between the cerebral infarction and intracerebral hemorrhage on the first and the fourth day was not statistically significant (P>0.05). The difference in the average temperature changes in the brain stroke area (irrespective of its type) between the first and the fourth day was statistically significant (p<0.05). The difference in the average temperature changes between the smaller and the bigger focal areas in CT on the first and the fourth day was not statistically significant (P>0.05). No significant correlation was observed between the average temperature changes and the clinical state of patients evaluated according to ESS (Epworth Sleepiness Scale) during the first day (p.0.05). Conclusion. Thermographic camera is a useful tool in brain stroke diagnostics, however it does not differentiate between hemorrhagic and ischemic strokes.
Wstęp. W związku z ciężkim przebiegiem większości ostrych naczyniowych uszkodzeń mózgu istnieje konieczność poszukiwania nowych metod diagnostycznych jak najmniej inwazyjnych dla chorego. Cel pracy: ocena przydatności kamery termowizyjnej w diagnostyce udarów mózgu. Materiał i metody. Badaniem objęto 38 pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Intensywnej Terapii i Oddziale Neurologii z powodu udarów mózgu. Pacjentów diagnozowano zgodnie z zasadami EBM przy użyciu TK, a następnie wykonywano serię zdjęć przy pomocy kamery termowizyjnej FLIR E 30. Badania były wykonywane w I dobie udaru mózgu po diagnostyce tomograficznej głowy, a następnie w IV dobie po udarze. Wyniki. Badania wykazały istotne statystycznie (p<0.05) obniżenie temperatury okolicy objętej udarem mózgu w odniesieniu do strony zdrowej zarówno w I jak i w IV dobie pomiaru. Różnica średnich zmian temperatur pomiędzy zawałem mózgu i krwotokiem śródmózgowym w I i IV dobie nie była istotna statystycznie (P>0.05). Różnica średnich zmian temperatur okolic objętych udarem (niezależnie od jego rodzaju) pomiędzy I i IV dobą badania była istotna statystycznie (p<0.05). Różnica średnich zmian temperatur pomiędzy mniejszym i większym ogniskiem w TK w I i IV dobie nie była istotna statystycznie (P>0.05). Nie obserwowano istotnej korelacji średnich zmian temperatur ze stanem klinicznym chorych ocenianych według skali ESS w I dobie (p>0.05). Wnioski. Kamera termowizyjna jest przydatnym narzędziem w diagnostyce udarów mózgu, jednak nie różnicuje udarów na krwotoczne i niedokrwienne.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2016, 10, 1; 14-19
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Percepcyjny wariant zespołu zaniedbywania jednostronnego w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu – opis przypadku
Perceptive variant of the unilateral neglect syndrome as a consequence of brain infarct - case report
Autorzy:
Kułakowska, Alina
Halicka, Dorota
Kapica-Topczewska, Katarzyna
Drozdowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061314.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anosognosia
brain infarct
diagnosis
sensory extinction
unilateral neglect
udar mózgu
wygaszanie sensoryczne
zaniedbywanie jednostronne
anozognozja
diagnostyka
Opis:
We present a case of 66-year old male patient with history of hypertension, atrial fibrillation, ischaemic heart disease and diabetes mellitus. The patient was admitted to the Department of Neurology Medical University of Białystok because of an ischaemic lesion of the right cerebral hemisphere. Besides left-sided hemiparesis, symptoms of unilateral neglect syndrome were observed. Term “unilateral neglect’1 is used to describe specific behavioural disturbances. It can be defined as a failure to respond and turn towards stimuli present in the contralesional hemispace. The lesion is usually located in cortical and subcortical structures of the right cerebral hemisphere. Left-sided cerebral lesions are seldom observed. In our patient, symptoms of perceptive variant of unilateral neglect syndrome (without any motor features of neglect) were observed. Features of the syndrome noticed shown in visual, auditory and tactile modalities. Cases of perceptive variant of the unilateral neglect syndrome, in particular incomplete ones (limited to one or two sensory modalities), could be easily overlooked in medical practice. Authors emphasize an importance of correct diagnosis of the unilateral neglect syndrome and early introduction of rehabilitation in improvement of neurological condition.
Przedstawiamy przypadek 66-letniego chorego z nadciśnieniem tętniczym, migotaniem przedsionków, chorobą niedokrwienną serca i cukrzycą w wywiadzie. Pacjent został przyjęty do Kliniki Neurologii Akademii Medycznej w Białymstoku z powodu udaru niedokrwiennego prawej półkuli mózgu. Oprócz połowiczego niedowładu lewostronnego u chorego stwierdzono objawy zespołu zaniedbywania jednostronnego. Termin „zaniedbywanie jednostronne” jest używany do opisu zespołu zaburzeń behawioralnych. Można zdefiniować go jako ograniczenie zdolności do reagowania i zwracania się ku bodźcom znajdującym się w przestrzeni przeciwstronnie do uszkodzenia mózgowego. Ognisko uszkodzenia jest zazwyczaj zlokalizowane w strukturach korowych i podkorowych prawej półkuli mózgu. Lokalizacja lewopółkulowa uszkodzeń jest rzadko spotykana. U naszego chorego stwierdzono objawy percepcyjnego wariantu zespołu zaniedbywania jednostronnego (bez komponentów kinetycznych). Cechy zespołu ujawniły się w modalności wzrokowej, słuchowej oraz dotykowej. Przypadki percepcyjnego zespołu zaniedbywania jednostronnego, w szczególności niepełnoobjawowe (ograniczone do jednej lub dwóch modalności sensorycznych), mogą zostać łatwo przeoczone w praktyce klinicznej. Autorzy podkreślają znaczenie właściwego rozpoznania zespołu zaniedbywania jednostronnego i wczesnego zastosowania odpowiedniej rehabilitacji w celu uzyskania poprawy stanu neurologicznego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 3; 175-180
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania do leczenia operacyjnego w ostrej fazie udaru mózgu
Indications for surgical treatment in acute stroke
Autorzy:
Brola, Waldemar
Fudala, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058075.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
indications
leczenie zachowawcze
non-invasive treatment
stroke
surgical treatment
thrombolysis
udar mózgu
tromboliza
leczenie chirurgiczne
wskazania
Opis:
Stroke is an emergency state requiring immediate diagnosis and treatment. It is recommended that all acute stroke patients should be treated in a stroke unit. Thrombolytic therapy proved to be the most effective treatment. Although intravenous thrombolysis is available, only 10% of the patients are treated with recombinant tissue plasminogen activator (rt-PA) in the best Polish centres. Statistically, in scale of the country, the percentage of patients treated that way is no more than 1. Recently there has been a dynamic development of surgical neurology, which aims at surgical treatment of ischemic stroke including intraarterial thrombolysis, mechanical recanalisation of arteries (embolectomy), carotid endarectomy, remodeling, angioplasty and stenting. There is, however, lack of reliable research results confirming efficiency of these methods. According to recommendations of experts from the National Programme of Prevention and Treatment of Stroke POLKARD surgical stroke care is rarely advised. Surgical treatment is recommended in specific cases of ischemic stroke (malignant middle cerebral artery infarct, large spaceoccupying cerebellum infarct) and in some cases of intracerebral hemorrhage. Surgical treatment is restricted to patients with superficial intracerebral hematoma (cases with localization in basal ganglia), cases of rapid decrease of consciousness or neurological deterioration. Another issue is treatment of subarachnoid hemorhage connected with arteriovenous malformation where neurosurgical operations are more advised. In cases of aneurismal rupture neurosurgical clip is the method of choice.
Udar mózgu jest stanem nagłym wymagającym szybkiej diagnostyki i terapii. Podstawowym postępowaniem w ostrej fazie udaru mózgu wciąż pozostaje leczenie zachowawcze, które należy prowadzić w warunkach pododdziału udarowego. Najlepsze efekty daje leczenie trombolityczne, ale mimo dostępności trombolizy dożylnej jedynie 10% pacjentów w najlepszych polskich ośrodkach jest leczonych rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu (rt-PA). W skali kraju odsetek ten nie przekracza bariery 1%. W ostatnich latach dynamicznie rozwija się neurologia interwencyjna, której głównym celem jest zabiegowe leczenie niedokrwiennego udaru mózgu. Jej zakres działania obejmuje trombolizę dotętniczą, mechaniczną rekanalizację tętnic (embolektomię), endarterektomię, remodeling, angioplastykę i stentowanie tętnic w ostrym okresie udaru niedokrwiennego. Brak jest jednak wiarygodnych badań potwierdzających ich skuteczność. Zgodnie z Wytycznymi Grupy Ekspertów Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego POLKARD interwencja neurochirurgiczna wskazana jest w nielicznych sytuacjach. Leczenie chirurgiczne zalecane jest jedynie w szczególnych przypadkach udaru niedokrwiennego (złośliwy zespół tętnicy środkowej mózgu, rozległy zawał móżdżku) oraz w niektórych przypadkach krwotoku mózgowego. Leczenie operacyjne krwotoku ogranicza się do chorych z powierzchownie położonym krwiakiem bez zajęcia jąder podstawy oraz przypadków z szybko narastającymi zaburzeniami świadomości i pogłębiającym się deficytem neurologicznym. Osobnym zagadnieniem jest leczenie krwotoku podpajęczynówkowego związanego z malformacją tętniczo-żylną, gdzie zakres wskazań do operacji neurochirurgicznych jest znacznie większy. Chirurgiczne zamknięcie pękniętego tętniaka jest metodą z wyboru.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 1; 19-25
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych czynników społeczno-demograficznych na jakość życia pacjentów po udarze mózgu – doniesienie wstępne
The influence of chosen socio-demographic factors on life quality of the stroke patients - introductory research
Autorzy:
Zawadzka, Justyna
Bejer, Agnieszka
Kwolek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437639.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
jakość życia
SJŻUM
czynniki społeczno-demograficzne
stroke
quality of life
SSQoL
socio-demographic factors
Opis:
Wstęp i cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu wybranych czynników społeczno-demograficznych (wiek, płeć, stan cywilny, miejsce zamieszkania, źródło utrzymania, warunki mieszkaniowe) na jakość życia osób po udarze mózgu. Materiał i metoda: Badaniem objęto 60 pacjentów po pierwszym, półkulowym udarze mózgu leczonych w 2012 roku w oddziale rehabilitacji w szpitalu wojewódzkim. Pomiaru jakości życia dokonano za pomocą polskiej wersji Skali Jakości Życia po Udarze Mózgu, która umożliwia uzyskanie profilu jakości życia w zakresie dwunastu podskal oraz ogólnej jakości życia. Wyniki: Jakość życia po udarze bardzo znacząco pogarsza się z wiekiem (rS= - 0,395; p<0,001). Najlepszą jakością życia wykazują się osoby aktywne zawodowo ( x = 4,04), tak więc źródło utrzymania bardzo silnie warunkuje jakość życia (F = 7,293; p<0,001). Warunki mieszkaniowe badanych wpływają także znamiennie na jakość życia (F = 3,715; p<0,05). Im lepsze warunki mieszkaniowe (przeciętne x = 2,77; dobre x = 2,96; bardzo dobre x = 3,69), tym lepsza jakość życia. Wnioski: Badanie wykazało zależność jakości życia od wieku, warunków mieszkaniowych, a także od źródła utrzymania. Płeć oraz miejsce zamieszkania nie warunkują jakości życia badanych w żadnej z ocenianych sfer.
Introduction and aim: The aim of the paper was to evaluate the influence of chosen socio-demographic factors (age, gender, marital status, place of residence, source of income, housing conditions) on quality of life of stroke patients. Material and methods: Research included 60 patients after their first hemispheric stroke treated in 2012 at the rehabilitation ward of a provincial hospital. The measurement of quality of life was conducted by means of the Polish version of Stroke-Specific Quality of Life Scale which enables obtaining the profile of quality of life within twelve subscales and general quality of life. Results: Quality of life after stroke deteriorates significantly with age (rS= - 0,395; p<0,001). People who are professionally active show the best quality of life ( x = 4,04), so the source of income influences the quality of life strongly (F = 7,293; p<0,001). The housing conditions of the subjects also influence the quality of life strongly (F = 3,715; p<0,05). The better the housing conditions (average x = 2,77; good x = 2,96; very good x = 3,69), the better the quality of life. Conclusions: The quality of life of stroke survivors depends on the age, housing conditions and the source of living. Gender and place of living do not influence the quality of life of the subjects in any of the surveyed areas.
Źródło:
Medical Review; 2014, 1; 36-46
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych czynników socjodemograficznych i klinicznych na stopień niepełnosprawności pacjentów hospitalizowanych z powodu udaru mózgu
The effect of selected socio-demographic and clinical factors on the degree of disability of patients hospitalized for stroke
Autorzy:
Kleinrok, Andrzej
Płaczkiewicz, Daniel
Stefańczyk, Paweł
Kudrelek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437774.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu,
stan funkcjonalny,
czynniki socjodemograficzne,
czynniki ryzyka
stroke,
functional status,
socio-demographic factors,
risk factors
Opis:
Wstęp i cel pracy: Ważnym elementem postępowania w udarze mózgu jest wczesne prognozowanie stanu funkcjonalnego, w jakim chorzy opuszczać będą szpital. Do tej pory nie ma jednego, powszechnie akceptowanego modelu predykcyjnego, a proponowane algorytmy są najczęściej zbyt skomplikowane. Celem badania było określenie wpływu łatwych do oceny, podstawowych czynników socjodemograficznych i czynników ryzyka na stan funkcjonalny pacjentów po przebytym udarze mózgu. Materiał i metody: Retrospektywnym badaniem objęto 150 pacjentów w wieku 28–88 lat, hospitalizowanych z powodu udaru mózgu. Stan funkcjonalny pacjentów oceniano przed wypisem. Wykorzystano w tym celu zmodyfikowaną skalę Rankina (MRS) i indeks Barthel (BI). Jako punkty odcięcia dla określenia gorszego stanu chorych uznano MRS ≥4 (niepełnosprawność) i BI <60 (uzależnienie od osób trzecich). W analizach statystycznych wykorzystano test chi-kwadrat i test U Manna-Whitneya (analiza jednoczynnikowa) oraz test regresji logistycznej (analiza wieloczynnikowa). Wyniki: Obecność chromania przestankowego (iloraz szans OR 5.31; przedział ufności 95% CI, 1.90-14.82), fizyczny charakter pracy zawodowej (OR 3.65; 95% CI, 1.59-8.33) i wolny stan cywilny (OR 3.14; 95% CI, 1.23-8.33) wiążą się ze zwiększonym ryzykiem gorszej sprawności chorych po przebytym udarze mózgu. Nadciśnienie tętnicze (HA) (OR 6.44; 95% CI, 2.19-18.98), wiek powyżej 67 lat (OR 5.47; 95% CI, 1.92-16.67), cukrzyca (DM) (OR 4.16; 95% CI, 1.46-11.80) oraz brak lub jedynie podstawowe wykształcenie (OR 2.97; 95% CI, 1.22-7.25) zwiększają ryzyko mniejszej samodzielności tych chorych. Wnioski: Wykazano możliwość szerszego niż obecnie włączenia czynników socjodemograficznych i czynników ryzyka do modeli predykcyjnych gorszego stanu funkcjonalnego chorych po udarze mózgu.
Background and purpose: An important element of management in stroke patients is the early prediction of functional status in which patients will leave hospital. So far there is no single, universally accepted prediction model and the proposed algorithms are often too complex. The aim of this study was to determine the effect of easy-to-assess basic socio-demographic factors and risk factors for functional status after stroke. Material and methods: A retrospective study of 150 patients aged 28-88 years, hospitalized for stroke. Functional status was assessed before discharge using modified Rankin Scale (MRS) and Barthel Index (BI). The cut-off points for determining the poorer status of patients were MRS ≥4 (disability) and BI <60 (dependence). The statistical analyzes used Pearson chi-square test and Mann-Whitney U test (univariate analysis) and logistic regression test (multivariate analysis). Results: The presence of intermittent claudication (odds ratio OR 5.31, CI 95% CI, 1.90-14.82), the physical nature of the job (OR 3.65, 95% CI, 1.59-8.33) and non-marital status (OR 3.14, 95% CI, 1.23-8.33) were associated with increased risk of poorer performance in patients after stroke. Hypertension (HA) (OR 6.44, 95% CI, 2.19-18.98), age over 67 years (OR 5.47, 95% CI, 1.92-16.67), diabetes mellitus (DM) (OR 4.16, 95% CI, 1.46-11.80 ) and no or only primary education (OR 2.97, 95% CI, 1.22-7.25) increased the risk of less autonomy in these patients. Conclusions: A wider than currently adopted inclusion of socio-demographic factors and risk factors for predictive models on functional status of patients after stroke seems justified.
Źródło:
Medical Review; 2013, 2; 151-163
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie biofeedbacku w rehabilitacji neurologicznej
Use of biofeedback in neurological rehabilitation
Autorzy:
Kwolek, Andrzej
Podgórska, Justyna
Rykała, Justyna
Leszczak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437806.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
biofeedback
neurorehabilitacja
udar mózgu
stwardnienie rozsiane
choroba Parkinsona
neurorehabilitation
brain stroke
multiple sclerosis
Parkinson’s disease
Opis:
Artykuł zawiera przegląd badań i wybranych rozwiązań zastosowania biofeedbacku we współczesnej neurorehabilitacji. Ich problematyka dotyczy osób dotkniętych chorobami neurologicznymi. Badania te wykonywane są coraz częściej, a zatem doniesienia naukowe, które są coraz liczniejsze wskazują na fakt, iż w dziedzinie neurorehabilitacji, w tym również poznawczej, odpowiednio skonstruowane programy terapeutyczne mogą poprawiać wyniki leczenia w przypadku wielu chorób neurologicznych. Dlatego coraz częściej dochodzi do „wzbogacania” tzw. tradycyjnego modelu postępowania o nowe metody terapeutyczne, czy udoskonalony sprzęt rehabilitacyjny. Wszystkie te modyfikacje mają na celu jak najszybszy powrót pacjenta do pełnej sprawności lub pełne wykorzystanie jego szeroko rozumianego potencjału funkcjonalnego. A zatem metoda biofeedbacku z powodzeniem powinna być stosowano nie tylko jako rozszerzenie standardowego postępowania terapeutycznego, ale również w wielu wypadkach powinna stać się jego integralną częścią. Dlatego też można stwierdzić, iż wiele z zaprezentowanych rozwiązań należy wprowadzić do nowoczesnego modelu postępowania z pacjentem neurologicznym.
This article includes a review of research and chosen solutions of use of biofeedback in contemporary neurorehabilitation. Their subject matter concerns persons suffering from neurological diseases. These kinds of research are performed increasingly, so the scientific reports that are more and more numerous indicate the fact that properly constructed therapeutic programs may improve the treatment results in case of many neurological problems in the field of neurorehabilitation, also the cognitive one. Therefore, so called traditional model of procedure is often “enriched” with new therapeutic methods or improved rehabilitation equipment. All these modifications aim at the faster recovery of patient or full use of his/her widely understood functioning potential. As one can see, the biofeedback method should be successfully used not only as an expansion of standard therapeutic procedure but in many cases also as its integral part. Therefore, one can state that many of the presented solutions shall be implemented to the contemporary model of proceeding with neurological patient.
Źródło:
Medical Review; 2013, 3; 379-388
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nursing competences in the interdisciplinary model of rehabilitation among patients after stroke
Kompetencje pielęgniarskie w interdyscyplinarnym modelu rehabilitacji chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu
Autorzy:
Białkowska, Joanna
Osowicka-Kondratowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790787.pdf
Data publikacji:
2020-08-27
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
rehabilitation
nursing care
interdisciplinary model of rehabilitation
udar mózgu
rehabilitacja
opieka pielęgniarska
interdyscyplinarny model rehabilitacji
Opis:
Nursing is an independent medical profession, the essence of which is providing health services as well as teaching, conducting research, managing nurses and midwife teams, and working in other capacities related to health care. Nurses, in addition to taking care of their patients, have to also pay attention to their patients’ families, living and socio-economic conditions, work environment, their local community, as well as religion and cultural values. The aim of the article is to draw attention to a nurse's responsibilities in working with people after a stroke within the context of the interdisciplinary rehabilitation model. The interdisciplinary model of care and rehabilitation of a patient after stroke requires close cooperation and interaction between different specialists, constant flow of information within the team, as well as providing consistent information to the patient. Ignorance of the type of work conducted by some members of the team members by others may undermine the effectiveness of rehabilitation. Comprehensive care and therapy carried out by an interdisciplinary team should aim towards mutual support and the work of each member should complement the actions taken by others.
Zawód pielęgniarki jest samodzielnym zawodem medycznym, którego istotą jest udzielanie świadczeń zdrowotnych, nauczanie zawodu, prowadzenie prac naukowo-badawczych, kierowanie i zarządzanie zespołami pielęgniarek i położnych oraz praca na innych stanowiskach związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Pielęgniarka, opiekując się chorym, współpracuje także z rodziną, uwzględniając jego środowisko życia, pracy i nauki oraz społeczność lokalną, w tym religię, wartości kulturowe oraz warunki socjoekonomiczne. Celem pracy jest zwrócenie uwagi na kompetencje pielęgniarki w pracy z osobami po udarze niedokrwiennym mózgu w interdyscyplinarnym modelu jego rehabilitacji. Interdyscyplinarny model opieki i rehabilitacji nad chorym po udarze mózgu wymaga ścisłej współpracy i wzajemnej interakcji pomiędzy wieloma specjalistami, stałego przepływu informacji zwrotnych w zespole, a także przekazywania jednakowej informacji pacjentowi. Nieznajomość specyfiki pracy poszczególnych członków zespołu przez pozostałych może obniżać wyniki rehabilitacji. Kompleksowa opieka i terapia prowadzona przez interdyscyplinarny zespół powinna wzajemnie wspierać i uzupełniać działania podejmowane przez poszczególnych jego członków.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(1); 28-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu rehabilitacji na zaburzenia równowagi u pacjentów po niedokrwiennym udarze mózgu z wykorzystaniem wybranych testów i skal
Assessment of the effects of rehabilitation on balance impairment in patients after ischemic stroke according to selected tests and scales
Autorzy:
Jaworska, M.
Tuzim, T.
Starczyńska, M.
Wilk-Frańczuk, M.
Pedrycz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1360163.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
zaburzenia równowagi
udar mózgu
usprawnianie fizjoterapeutyczne
testy czynnościowe
balance impairment
cebrebral stoke
psysiotherapeutic facilitation
functional test
Opis:
Udar mózgu jest jednym z najważniejszych problemów współczesnej medycyny. Pomimo podjętych wielu działań w celu zwiększenia świadomości, oraz znaczenia profilaktyki, choroba ta wciąż pozostaje jedną z głównych przyczyn powstawania niepełnosprawności. Celem pracy była ocena wpływu rodzaju terapii, wieku oraz okresu od zachorowania na postępy w rehabilitacji zaburzeń równowagi i stabilności ciała występujących w grupie badanych pacjentów w oparciu o wyniki uzyskane ze Skali Równowagi Berg’a (Berg Balance Scale), testu dwóch wag, wskaźnika symetryczności Kwolka oraz testu Timed Up and Go. Grupę badaną stanowiło 55 pacjentów po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu. Wśród badanych było 29 kobiet (52,73%), oraz 26 mężczyzn (47,27%). Średnia wieku wszystkich badanych osób wynosiła 61,02 lat (przedział wieku 33-85 lat). Część pacjentów została poddana rehabilitacji przy pomocy klasycznej kinezyterapii, natomiast w drugiej grupie zastosowano rehabilitację opartą na metodzie proprioceptywnego torowania nerwowo – mięśniowego (PNF).
Cerebral stroke is one of the most important issues for modern medicine. Despite the fact that numerous activities have been undertaken for the purpose of raising awareness and significance of prevention, this condition still remains one of the main reasons behind disability. The objective of the work was to assess the effects of the type of therapy, age and period from the incident occurrence, on the progress of rehabilitation of imbalance and body stability observed in a group of researched patients, on the basis of results obtained according to the Berg Balance Scale, tandem balance test, Kwolek's loading symmetry index and Timed Up and Go test. The test group comprised of 55 post-stroke patients. The group consisted of 29 women (52.73%) and 26 men (47.27%). The average age of the subjects was 61.02 years (age range between 33-85 years). A number of the patients were subjected to rehabilitation with the use of classic kinesitherapy, whereas the remaining group underwent rehabilitation based on the proprioceptive neuromuscular facilitation method (PNF).
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2015, 2(51); 55-66
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zaburzenia funkcji poznawczych po udarze mózgu – charakterystyka kliniczna i diagnostyka
Selected cognitive dysfunctions after brain stroke – clinical characteristics and diagnosis
Autorzy:
Sabiniewicz, Magdalena
Niwald, Marta
Machnia, Marcin
Włodarczyk, Lidia
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030412.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brain stroke
charakterystyka kliniczna
clinical characteristics
cognitive functions
diagnostic methods
funkcje poznawcze
metody diagnostyczne
udar mózgu
Opis:
Patients after brain stroke are at a higher risk of developing cognitive dysfunctions. Clinical studies show that it is the cause of cognitive impairment in approximately two thirds of patients above 65 years of age. Deficits arising after stroke may include all areas of daily functioning. The factor that determines the type of clinical symptoms is the location and the area of brain damage. Cognitive impairment affects treatment and rehabilitation and, consequently, the quality of life. There are several neuropsychological tests and clinical trials, with different ranges of sensitivity, to measure cognitive function. Cognitive dysfunctions can affect many cognitive areas or their isolated aspects. The clinical course is often characterised by a mild form of cognitive impairment, or an advanced multisymptomatic form, such as vascular dementia. There is a need for general recommendations for the diagnosis and treatment of cognitive impairment in patients after stroke which would include healthy lifestyle and risk factors. The article presents the most important and most frequent cognitive dysfunctions that can arise after ischaemic stroke together with the clinical characteristics of symptoms and possibilities of their diagnosis. Also, the mutual influence of the basic mood and cognitive functioning is highlighted. In addition, the article describes the impact of key factors for cognitive functioning after stroke on prognosis. The clinical picture of cognitive impairment after stroke includes non-specific and specific symptoms. The non-specific symptoms are a response of the body to homoeostasis impairment by a sudden vascular incident. The characteristics of the specific symptoms depend on the location of organic damage.
Udar mózgu znacznie zwiększa ryzyko rozwoju zaburzeń poznawczych. Badania wskazują, że jest przyczyną występowania zaburzeń poznawczych u około ⅔ chorych po 65. roku życia. Deficyty powstałe po udarze mózgu mogą obejmować wszystkie obszary codziennego funkcjonowania. Czynnikiem determinującym rodzaj objawów klinicznych jest przede wszystkim lokalizacja, obszar uszkodzenia mózgu. Zaburzenia poznawcze wpływają na efekty leczenia i rehabilitacji oraz jakość życia chorego. Do oceny aktywności kognitywnej stosowane są odpowiednie testy i kliniczno-eksperymentalne próby neuropsychologiczne o różnym stopniu czułości diagnostycznej. Dysfunkcje mogą dotyczyć wielu obszarów poznawczych lub ich izolowanych aspektów. Przebieg kliniczny charakteryzuje łagodna postać zaburzeń poznawczych albo postać rozwinięta, wieloobjawowa, jak w otępieniu naczyniopochodnym. Istnieje potrzeba stworzenia ogólnych zaleceń co do diagnostyki i terapii zaburzeń poznawczych u chorych po udarze mózgu. Praca przedstawia najważniejsze i najczęstsze zaburzenia funkcji poznawczych u pacjentów po udarze niedokrwiennym, charakterystykę kliniczną tych objawów, a także możliwości diagnostyki. Zwrócono uwagę na wzajemny wpływ nastroju podstawowego i funkcjonowania kognitywnego. Ponadto omówiono wpływ czynników kluczowych dla funkcjonowania poznawczego chorego po udarze mózgu na rokowanie. Obraz kliniczny zaburzeń poznawczych po udarze obejmuje objawy ogólnomózgowe i specyficzne. Symptomy nieswoiste są odpowiedzią organizmu na zaburzenie homeostazy układu przez nagły incydent naczyniowy, a charakterystyka symptomów specyficznych zależy od lokalizacji uszkodzenia organicznego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 35-40
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witaminy „pamięci”
Vitamins for “memory”
Autorzy:
Gruber, Beata M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058813.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
atherosclerosis
homocysteine
stroke
udar niedokrwienny mózgu
vitamins
witaminy
homocysteina
miażdżyca
otępienie
Opis:
The vitamins are the exogenous, organic compounds with different structures, which play the important biological functions in our organisms, especially as the catalysts. To modulate the biochemical reactions the vitamins should be delivered in the appropriate quantities which are determined by health status and many exogenous factors as dietary habits, drugs etc. In the last years it can be noted the intensity in the studies on the role of the vitamins in neurological diseases. No other organ is such dependent on nutritional substances as the central nervous system. The mentioned diseases include these with unknown aetiology or these for which any effective therapy has not yet been found. The results of the taken studies described in this work surprisingly change approach to the vitamins. Some role of the vitamins was reported in the neurological diseases, such as atherosclerosis, dementia, including Alzheimer disease, epilepsy. It is worth of noting the role of the vitamins in aetiology and supportive therapy of neuropathies, Parkinson disease, post-transplantation headaches. In this article the results of the studies on the role of the vitamins in some serious neurological diseases with similar aetiology and symptoms, such as stroke atherosclerosis-related, dementia were presented.
Witaminy są niezbędnymi do życia, egzogennymi związkami organicznymi o zróżnicowanej budowie i speł - niają ważne biologiczne funkcje, przede wszystkim jako katalizatory przemian biochemicznych. Jako modulatory reakcji zachodzących w organizmie muszą być dostarczane w odpowiednich ilościach, zależnych od aktualnego stanu fizjologicznego danego osobnika i szeregu czynników zewnętrznych (zwyczaje żywieniowe, przyjmowane leki). W ostatnich latach wyraźnie nasiliły się badania nad rolą witamin w schorzeniach neurologicznych. Nie ma drugiego narządu w organizmie tak ściśle uzależnionego od dostarczania substancji odżywczych, jak centralny układ nerwowy. Wśród wspomnianych schorzeń znajdują się jednostki o wciąż niewyjaśnionej etiologii lub co do których nie sposób, nawet przy obecnym stanie wiedzy, zastosować skutecznej terapii. Do schorzeń neurologicznych, w których zauważono udział witamin, zaliczane są jedne z najpoważ - niejszych, jakie dręczą współczesne społeczeństwa, tj. miażdżyca, otępienia, w tym choroba Alzheimera, padaczka i inne. Warto także podkreślić ich znaczenie w etiologii i terapii wspomagającej w neuropatiach, chorobie Parkinsona, potransplantacyjnych bólach głowy. W niniejszym artykule przedstawiono pokrótce wyniki ostatnich badań nad rolą poszczególnych witamin w schorzeniach powiązanych ze sobą po części etiologicznie i objawowo, tj. w udarze niedokrwiennym mózgu i otępieniach.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 1; 52-62
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetycznie uwarunkowane zaburzenia hemostazy w patogenezie udaru niedokrwiennego mózgu
Genetically determined disorders of haemostasis in the pathogenesis of ischemic stroke
Autorzy:
Nowak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038815.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
krzepnięcie
udar niedokrwienny mózgu
fibrynoliza
polimorfizm
coagulation
ischemic stroke
polymorphism
fibrinolysis
Opis:
In physiological conditions, the hemostasis system performs two basic functions: stops bleeding by forming blood clots and keeps the circulating blood fl owing by dissolving the clot. The processes of coagulation and fi brinolysis in a state of homeostasis and are controlled by activators and inhibitors. Numerous studies have demonstrated the existence of the relationship between genetically conditioned bleeding disorders/fibrinolysis and an increased risk of ischemic stroke. Among these disorders are the shortage of coagulation inhibitors (AT, protein C and S, heparin cofactor II) and genetically determined high levels of coagulation/fibrinolysis protein (fibrinogen, thrombin-antithrombin complexes and plasminogen activator inhibitor), as well as mutations/polymorphisms of genes encoding coagulation components (factor V, prothrombin, platelet glycoprotein). Clinically, these disorders are risk factors for ischemic stroke and intensify the process of coagulation, favoring embolic-thrombotic incidents. Currently, the wide access to genetic, immunological and biochemical testing allows one to diagnose the causes of stroke. Hence, determination of the concentrations of natural anticoagulants and fibrinogen in plasma as well as the analysis of genetic polymorphisms and mutations occurring in genes encoding coagulation/fibrinolysis seem to be useful in the diagnosis. The results of genetic analysis may allow one to determine the clinical phenotype of the disease, which can be used in estimating the risk of stroke.
W warunkach fizjologicznych układ hemostazy pełni dwie podstawowe funkcje: zatrzymuje krwawienie przez tworzenie skrzepliny oraz utrzymuje płynność krwi poprzez rozpuszczenie skrzepu. Procesy krzepnięcia i fibrynolizy pozostają w stanie homeostazy i kontrolowane są przez odpowiednie aktywatory i inhibitory. W licznych badaniach udowodniono istnienie związków między genetycznie uwarunkowanymi zaburzeniami krzepnięcia/fibrynolizy a zwiększonym ryzykiem udaru niedokrwiennego mózgu. Do zaburzeń tych należą niedobory inhibitorów krzepnięcia (AT, białek C i S, kofaktora heparyny II), a także uwarunkowane genetycznie wysokie stężenia białek układu krzepnięcia/ fibrynolizy (fibrynogen, kompleksów trombina-antytrombina i inhibitora aktywatora plazminogenu) oraz mutacje/polimorfizmy genów kodujących elementy układu krzepnięcia (czynnika V, protrombiny, glikoprotein płytkowych). Klinicznie zaburzenia te należą do czynników ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu i nasilają proces wykrzepiania, sprzyjając incydentom zatorowo-zakrzepowym. Obecnie szeroki dostęp do badań genetycznych, immunologicznych i biochemicznych umożliwia postawienie właściwej diagnozy przyczyn wystąpienia udaru mózgu. Stąd też przydatne w diagnostyce wydają się oznaczanie stężeń naturalnych antykoagulantów i fibrynogenu w osoczu oraz analiza genetyczna polimorfizmów i mutacji występujących w genach kodujących czynniki krzepnięcia/fibrynolizy. Wyniki analiz genetycznych mogą pozwolić określić fenotyp kliniczny choroby, co może być wykorzystane przy szacowaniu ryzyka wystąpienia udaru.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 48-55
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improvement of eating activity by patients after ischemic stroke – use of adaptation in occupational therapy
Usprawnianie czynności spożywania posiłków przez pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu – zastosowanie adaptacji w terapii zajęciowej
Autorzy:
Kasprzyk, Paulina
Kruk, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790729.pdf
Data publikacji:
2020-11-10
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
occupational therapy
ischemic stroke
adaptation
terapia zajęciowa
udar niedokrwienny mózgu
adaptacja
Opis:
Introduction: Beginning the occupational therapy intervention, an occupational therapist determines what occupational difficulties a patient has during observation and interview. Patients after ischemic stroke belong to one of the groups of recipients of occupational therapy. These people have various difficulties, also in term of Activities of Daily Living and one of these activities may be eating. In this publication, the results are shown of the authors’ pilot study on training in the independent consumption of meals by patients who have undergone ischemic stroke. Materials and methods: As part of the applied intervention, adaptation consisted of using a special wristband in 10 patients, to which cutlery can be attached. The use of the wristband was aimed at enabling patients to eat independently. The following study inclusion criteria were adopted: ischemic stroke no later than six months prior to beginning the study, constraint of the dominant upper limb, preserved mobility of the shoulder and elbow joints in moderate degree and no possibility to hold cutlery. Results: Assessment regarding the significance of eating meals increased after therapy and the p-value reached 0.03. Final assessment concerning the satisfaction of performing the activity was better than initial evaluation, the level of statistical significance reaching 0.005. The duration of performing the activity significantly decreased after applying the proposed adaptation. The results were statistically significant at the level of (p=0.005). Conclusions: The results of the pilot study allow to conclude that the use of the wristband facilitates patients in eating meals themselves. The examined sample pointed to the greater convenience of using cutlery, which as an effect, leads to an increase in satisfaction with performing activities during the final assessment.
Wstęp: Rozpoczynając interwencję terapeutyczną terapeuta zajęciowy na drodze obserwacji i wywiadu z pacjentem ustala jakie trudności zajęciowe posiada jego podopieczny. Pacjenci po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu należą do jednej z grup odbiorców terapii zajęciowej. Osoby te na co dzień mierzą się z różnymi trudnościami, również w zakresie podstawowych czynności dnia codziennego, a jedną z takich aktywności może być samodzielne spożywanie posiłków. W publikacji przedstawiono wyniki autorskich badań pilotażowych dotyczących treningu samodzielnego spożywania posiłków przez pacjentów u których wystąpił udar niedokrwienny mózgu. Materiał i metoda: W ramach interwencji zastosowano u 10 pacjentów adaptację składającą się ze specjalnej opaski na rękę, do której można było przymocować sztuciec. Zastosowanie opaski miało na celu umożliwienie samodzielnego spożywania posiłków przez pacjentów. Kryteriami włączenia do badań były: wystąpienie udaru niedokrwiennego mózgu nie później niż 6 miesięcy od momentu rozpoczęcia badań, zajęcie dominującej kończyny górnej, zachowanie ruchomości stawu ramiennego i stawu łokciowego w stopniu umiarkowanym oraz brak możliwości chwytu sztućców. Wyniki: Ocena ważności wykonania czynności spożywania posiłków wzrosła po terapii, a wartość p osiągnęła poziom 0,03. Ocena końcowa satysfakcji z wykonywania czynności była wyższa niż ocena początkowa, poziom istotności statystycznej wynosił 0,005. Czas wykonywania czynności znacząco zmniejszył się po zastosowaniu zaproponowanej adaptacji. Wyniki były istotne statystycznie (p = 0,005). Wnioski: Badania pilotażowe wykazały, iż zastosowanie opaski może umożliwić pacjentom samodzielne spożywanie posiłków. Badana próbka zwróciła uwagę na większą wygodę korzystania ze sztućców co w efekcie przełożyło się na zwiększenie satysfakcji z wykonywania aktywności podczas oceny końcowej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(3); 4-8
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg wczesnej rehabilitacji po udarze mózgu i ostrym zespole wieńcowym u chorego z przebytą obustronną amputacją podudzi. Opis przypadku
The course of early rehabilitation after brain stroke with acute coronary syndromes in the case of a patient with bilateral crural amputation. Case report
Autorzy:
Starosta, Michał
Niwald, Marta
Machnia, Marcin
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030378.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brain stroke
functional status
jakość życia
kompleksowa rehabilitacja
multimodal rehabilitation
quality of life
stan funkcjonalny
udar mózgu
Opis:
Ischaemic stroke as a complication of acute coronary syndrome occurs in approximately 1.40% of cases. Multimodal rehabilitation is an essential component of treatment following a stroke. Case report: The clinical case refers to a patient after a stroke and acute coronary syndrome preceded by bilateral leg amputation. This paper presents the course of the 25-day psychomotor rehabilitation programme conducted in the department of neurological rehabilitation. Methods: The treatment has been evaluated using functional scales (Activity Daily Living Scale, Modified Rankin Scale, National Institutes of Health Stroke Scale, Rivermead Motor Assessment) and psychological tests (Geriatric Depression Scale, Mini–Mental State Examination). Results: The functional improvement focused mainly on the upper limb and global movements. The intensity of the depressive disorders decreased from severe to mild (21 versus 11). Mini–Mental State Examination results normalized (19 versus 27). Conclusions: Early-applied individual rehabilitation program with intensive psychological therapy is a very important element of treatment of patients with a multifactorial mobility decrease.
Wstęp: Udar niedokrwienny mózgu jako powikłanie ostrego zespołu wieńcowego występuje w około 1,40% przypadków. Kompleksowa rehabilitacja jest niezbędnym elementem leczenia osób po udarze. Opis przypadku: Prezentowany przypadek kliniczny dotyczy pacjenta po udarze mózgu poprzedzonym ostrym zespołem wieńcowym; w przeszłości chory przebył obustronną amputację podudzi. Praca przedstawia przebieg 25-dniowego programu rehabilitacji psychoruchowej, którą prowadzono na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Metody: Skuteczność zastosowanego leczenia oceniono za pomocą skal funkcjonalnych (skala czynności życia codziennego, zmodyfikowana skala Rankina, Skala Udaru Narodowego Instytutu Zdrowia, Ocena Motoryczności Rivermead) i psychologicznych (Geriatryczna Skala Oceny Depresji Yesavage’a, Krótka Skala Oceny Stanu Umysłowego). Wyniki: Poprawa funkcjonalna dotyczyła przede wszystkim kończyny górnej i ruchów globalnych. Zmniejszyło się nasilenie zaburzeń depresyjnych (21 versus 11 punktów w Geriatrycznej Skali Oceny Depresji Yesavage’a). Znormalizowały się wyniki uzyskiwane przez pacjenta w Krótkiej Skali Oceny Otępień (19 versus 27 punktów). Wnioski: Wcześnie zastosowany indywidualny program rehabilitacji wraz z intensywną terapią psychologiczną to bardzo ważny element leczenia osób z wieloczynnikowym obniżeniem sprawności ruchowej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 2; 99-102
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udar mózgu u 15‑letniej dziewczynki – opis przypadku
Stroke at 15‑year‑old girl – case report
Autorzy:
Maślany, Anna
Kalicki, Bolesław
Szmulik, Magdalena
Jung, Anna
Rustecka, Agnieszka
Skrobowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032341.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
persistent foramen ovale
risk factors
stroke
treatment
udar mózgu
dzieci
czynniki ryzyka
leczenie
przetrwały otwór owalny
Opis:
Strokes are one of the most common diseases among adults, but they can also occur among children. There are ischaemic strokes resulting from the occlusion of the vessel and haemorrhagic strokes when it comes to rupture of the vessel wall. Causes and risk factors of strokes are different for adults, but up to half of them remain unexplained. The most common cause in this age group are congenital defects of the heart and circulatory system. Other important risk factors include coagulation disorders, acquired heart disease, vascular dysplasia, autoimmune vasculitis and infections, trauma and metabolic disorders. Symptoms of the disease in a paediatric group are often nonspecific, poorly expressed and therefore they can cause a diagnostic problems. In the thesis one has discussed modern diagnostic methods: both laboratory and imaging, and also recommendations for the treatment, which currently are based on guidelines adopted from the adult population. The paper also presents a case of the 15‑year‑old girl with impaired consciousness, in whom MRI of the head revealed the ischaemic focus in the right frontotemporal region. In the course of medical tests a heart defects: atrial septal defect type II (ASD II), patent foramen ovale (PFO) and atrial septal aneurysm has been recognized. Psychological studies conducted after the incident showed impaired concentration, impaired quality of writing, comprehension, memory and impaired general psychomotor skills.
Udary mózgu należą do najczęstszych schorzeń populacji dorosłych, ale mogą występować również u dzieci. Wyróżniamy udary niedokrwienne, wynikające z okluzji naczynia, oraz krwotoczne, gdy dochodzi do pęknięcia ściany naczynia. Przyczyny udarów i czynniki ryzyka są inne niż u dorosłych, jednak aż w połowie przypadków nie udaje się ich ustalić. Najczęstszą przyczyną w tej grupie wiekowej są wrodzone wady serca i układu krążenia. Inne istotne czynniki ryzyka to zaburzenia układu krzepnięcia, nabyte choroby serca, dysplazje naczyniowe, autoimmunologiczne zapalenia naczyń, a także zakażenia, urazy i zaburzenia metaboliczne. Objawy choroby w grupie pediatrycznej są często niespecyficzne i słabo wyrażone, stąd mogą stanowić problem diagnostyczny. W pracy umówiono współczesne metody diagnostyczne, zarówno obrazowe, jak i laboratoryjne, a także rekomendacje postępowania leczniczego, które aktualnie opierają się na wytycznych opracowanych na populacji dorosłych. W artykule przedstawiono również opis przypadku 15‑letniej dziewczynki z zaburzeniami świadomości, u której w badaniu rezonansu magnetycznego głowy stwierdzono ognisko niedokrwienne w prawej okolicy czołowo‑skroniowej. W toku diagnostycznym rozpoznano u pacjentki wadę serca pod postacią ubytku przedsionkowo‑komorowego typu II (ASD II), przetrwały otwór owalny (PFO) oraz tętniak przegrody międzyprzedsionkowej. Badania psychologiczne przeprowadzone po incydencie wykazały zaburzenia koncentracji, pogorszenie jakości pisma, rozumienia, zapamiętywania oraz pogorszenie ogólnej sprawności psychomotorycznej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 62-66
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane rzadkie przyczyny udaru mózgu u dzieci i młodzieży
Selected rare causes of stroke in children and adolescents
Autorzy:
Pilarska, Ewa
Kopyta, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836009.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
udar mózgu
etiologia
czynniki ryzyka
choroby rzadkie
dzieci
młodzież
stroke
etiology
risk factors
rare diseases
children
adolescents
Opis:
Udar mózgu (ang. AIS, arterial ischemic stroke) w populacji dzieci i młodzieży występuje z częstością około 3 nowych zachorowań na 100 000 dzieci w ciągu roku; częściej pojawia się w okresie noworodkowym, a kolejno- w wieku adolescencji. Czynniki predysponujące do wystąpienia udaru dziecięcego są inne niż w populacji pacjentów dorosłych, a jednocześnie bardzo złożone. Aktualnie wśród najistotniejszych czynników ryzyka AIS u dzieci, z uwagi na częstość występowania, wyróżnia się arteriopatie naczyń mózgowych, wrodzone i nabyte choroby serca oraz stany sprzyjające zakrzepicy. Obraz kliniczny zależy od lokalizacji ogniska udarowego, a także od wieku pacjenta. Większość udarów dziecięcych lokalizuje się w zakresie przedniego kręgu unaczynienia mózgowia, wobec czego w obrazie klinicznym ostrej fazy choroby dominują porażenia i niedowłady kończyn oraz nerwów czaszkowych, a także afazja. U noworodków i niemowląt objawy często są niespecyficzne. Większość dzieci po przebyciu udaru mózgu prezentuje trwałe następstwa, zwłaszcza niedowłady, zaburzenia mowy o typie afazji oraz padaczkę pourazową. W diagnostyce różnicowej ostrego niedokrwienia mózgu u dzieci należy jednak uwzględnić także przyczyny rzadko występujące, zwłaszcza, jeśli ich rozpoznanie daje możliwość leczenia i uniknięcia nawrotów udaru. Autorki przedstawiają opis wybranych rzadkich schorzeń, w przebiegu których występują udary niedokrwienne mózgu w populacji pediatrycznej.
Arterial ischemic stroke (AIS) in the population of children and adolescents occurs with the frequency of about 3 new cases per 100,000 children per year; it appears more often in the neonatal period, and then - in adolescence. The factors that predispose to childhood stroke are different from that of the adult population, yet very complex. Currently, the most important risk factors for AIS, due to their frequency, include arteriopathies of cerebral vessels, congenital and acquired heart diseases and thrombophilia. The clinical presentation of stroke in children depends on the location and size of ischemic focus as well as on the age of patient. Most cases of pediatric stroke come from the anterior part of brain arterial vasculature so clinical symptoms at stroke onset are paresis or paralysis of extremities and cranial nerves and aphasia. In newborns and infants the stroke symptoms are non-specific. Most children who underwent ischemic stroke present persistent outcomes, most commonly- hemiparesis, aphasia and post-stroke epilepsy. In the differential diagnosis of acute cerebral ischemia in children, however, rare causes should also be considered, especially if their diagnosis enables treatment and avoiding recurrence of stroke. The authors present selected rare diseases in the course of which ischemic strokes occur in the pediatric population.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2020, 29, 58; 71-75
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trends in premature cerebrovascular disease mortality in the Polish population aged 25-64 years, 2000-2016
Autorzy:
Cicha-Mikolajczyk, A.
Piwonska, A.
Smigielski, W.
Drygas, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083103.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
cerebrovascular disease
stroke
premature mortality
Polska
mortality trend
choroby naczyn mozgowych
udar mozgu
umieralnosc
choroby czlowieka
Polska
Opis:
Background. Many scientific reports have shown a decrease in total cerebrovascular disease (CeVD) mortality over the past few decades, but too little attention has been paid to premature mortality. CeVD accounted for 22.5% and 17.8% of premature cardiovascular disease deaths in Poland, in 2000 and 2016, respectively. Objective. The aim of the study was to analyse premature CeVD mortality in the Polish population in the recent years, the dynamics of its changes and the potential factors that may have contributed to the decline in mortality. The main goal of the study was to overview the levels and trends in premature CeVD mortality with an emphasis on haemorrhagic, ischaemic and unspecified (not specified as haemorrhagic or ischaemic) stroke. Material and methods. The analysis was based on adatabase of the Central Statistical Office of Poland and included data from 2000-2016 on premature cerebrovascular deaths occurring between 25 and 64 years of age (N=104,786). CeVD and haemorrhagic, ischaemic or unspecified stroke were coded with ICD-10 codes I60-I69, I61-I62, I63 and I64, respectively. The analysis included assessment of CeVD deaths distribution and evaluation of age-specific mortality rates in 10-year age groups and age-standardised mortality rates (SMR) in the age group 25-64 years, separately for men and women. Trends in SMRs have been studied in the period 2000-2016. Results. The number of CeVD deaths decreased by 32.8% in men and 48.8% in women. There was a two-fold decline in CeVD mortality: from 59 to 29 male and from 30 to 12 female per 100,000. In addition, a 2-year increase in the median age of CeVD death was observed (Men: 56.4 to 58.4 years, Women: 56.4 to 58.7 years, p<0.001). A statistically significant decline in mortality (per 100,000) was also noticed for haemorrhagic stroke (Men: 18.7 to 10.4; Women: 9.6 to 3.8), ischaemic stroke (Men: 11.8 to 8.4; Women: 4.7 to 3.0) and unspecified stroke (Men: 19.7 to 3.5; Women: 9.1 to 1.3). Conclusions. A substantial decline in premature CeVD mortality was observed in the period 2000-2016. Additionally, the number of deaths that could not be classified as haemorrhagic or ischaemic stroke death decreased significantly. The increasingly widespread use of new post-stroke therapies and their availability make it possible to expect a further decrease in CeVD mortality. However, the necessary actions should be taken to compensate for the disparities in CeVD mortality between men and women.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2022, 73, 1; 87-97
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udar mózgu przebiegający pod postacią zespołu tętnicy Percherona. Opis przypadku
Stroke in the form of artery of Percheron syndrome. Case report
Autorzy:
Gogol, Paweł
Gogol, Anna
Opuchlik, Andrzej
Kamińska, Anna M.
Dziewulska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053604.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
artery of Percheron
consciousness disturbance
eye movement disturbance
stroke
thalami stroke
zaburzenia świadomości
zaburzenia gałkoruchowe
udar wzgórza
udar mózgu
tętnica Percherona
Opis:
The artery of Percheron is a rare anatomical variant in which the medial parts of both thalami and the medial part of mesencephalon are supplied by branches of a common trunk deriving from the proximal section of one of the posterior cerebral arteries. The artery was given its name after her discoverer, who was the first to describe this anatomic variant in 1966. According to his classification in human brain there are four types of arterial supply of thalami and the artery of Percheron is the variant IIb. Pathologic process involving artery of Percheron (in most cases in course of small vessels disease or cardiogenic embolism) may lead to stroke giving typical triad of symptoms: abnormal vertical eye movements, memory and consciousness disturbances. Sudden onset of these symptoms may suggest the basilar artery syndrome, but prognosis in Percheron’s artery syndrome is more favourable. In our paper we present a case of a patient with bilateral thalami stroke probably due to cardiogenic embolism of the artery of Percheron.
Tętnica Percherona jest rzadkim wariantem anatomicznym unaczynienia, w którym przyśrodkowe części obu wzgórz i przyśrodkowa część śródmózgowia zaopatrywane są przez odgałęzienia pojedynczego naczynia krwionośnego odchodzącego od jednej z tętnic tylnych mózgu, najczęściej w jej odcinku proksymalnym. Tętnicy tej nadano nazwę jej odkrywcy, który w 1966 roku po raz pierwszy opisał ten wariant anatomiczny. Według opracowanej przez niego klasyfikacji u człowieka istnieją cztery typy unaczynienia wzgórz, a tętnica Percherona stanowi typ IIb. Proces patologiczny w obrębie tętnicy Percherona (najczęściej w przebiegu choroby małych naczyń lub zatorowości kardiogennej) może prowadzić do udaru powodującego triadę charakterystycznych objawów: upośledzenie pionowych ruchów gałek ocznych, zaburzenia pamięci i zaburzenia świadomości. Nagłe pojawienie się wymienionych objawów klinicznych może sugerować udar mózgu w zakresie unaczynienia tętnicy podstawnej, a nie tętnicy Percherona, jednakże rokowanie w tym drugim przypadku jest znacznie lepsze. W niniejszej pracy przedstawiamy przypadek pacjenta z obustronnym udarem niedokrwiennym wzgórz w przebiegu prawdopodobnie zatorowości kardiogennej tętnicy Percherona.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 4; 275-278
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pourazowe uszkodzenie tętnic domózgowych ze szczególnym uwzględnieniem tętnic kręgowych: charakterystyka procesu diagnostyczno-terapeutycznego
Traumatic damage of cervical arteries with a particular consideration of vertebral arteries: characteristics of diagnostic therapeutic process
Autorzy:
Rogoziewicz, Marcin
Borkowska-Konieczna, Anna
Kozubski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053612.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rozwarstwienie tętnic domózgowych
uraz szyi
ultrasonografia
skrzeplina
udar mózgu
cervical and vertebral dissection
neck injury
ultrasonography
thrombus
stroke
Opis:
Vertebral artery dissection is a disease that occurs rarely, but binding, however, with serious consequences. It is estimated that this is one of the most common causes of ischemic stroke in people under 45 years of age. The diagnosis of vertebral artery damage is easier when the patient shows signs of the occurrence of neck injury (e.g. cut injuries). However, the dissection of the vessel may also be a result of the so-called blunt trauma to the mechanism of “whip” for example, during an accident or during application of the abdominal pressure. Initially there is a rupture of the arterial intima, followed by the detachment and the formation of thrombus. This leads to the formation of thrombus or narrowing the lumen closure resulting in a clinical cerebral ischemia and neurological symptoms. Thrombus formation in the so-called misrepresent the artery can also be a source of embolic material. In case of suspicion of vertebral artery dissection are important: monitoring the neurological status of the patient and careful diagnosis of vascular. The aim of this study was to present the current state of knowledge about the causes of damage to the vertebral arteries, characteristic of the symptoms, diagnostic options and treatments and negotiations. It is believed that early diagnosis of arterial dissection and application of treatment increases the chance of survival and the patient avoid permanent neurological complications.
Rozwarstwienie tętnic kręgowych jest chorobą występującą rzadko, niemniej wiążącą się z poważnymi konsekwencjami. Szacuje się, że jest to jedna z najczęstszych przyczyn udaru niedokrwiennego mózgu u osób przed 45. rokiem życia. Rozpoznanie uszkodzenia tętnic kręgowych jest łatwiejsze, gdy u chorego widoczne są ślady po doznanym urazie szyi (np. rana cięta). Rozwarstwienie naczynia może być również wynikiem tzw. urazów tępych w mechanizmie „bicza”, powstałych np. podczas kolizji drogowej lub w czasie działania tłoczni brzusznej. Początkowo dochodzi do pęknięcia błony wewnętrznej tętnicy, a następnie jej odwarstwienia i tworzenia skrzepliny – zwężającej lub zamykającej światło naczynia, czego następstwami są niedokrwienie mózgu i kliniczne objawy neurologiczne. Tworzenie skrzepliny w tzw. fałszywym świetle tętnicy może być także źródłem materiału zatorowego. W przypadku podejrzenia rozwarstwienia tętnicy kręgowej ważne są monitorowanie stanu neurologicznego pacjenta i wnikliwa diagnostyka naczyniowa. Celem pracy było przedstawienie aktualnego stanu wiedzy dotyczącej przyczyn uszkodzenia tętnic kręgowych, charakterystycznych dla jednostki objawów, możliwości diagnostycznych i sposobów leczenia oraz rokowań. Uważa się, że wczesne zdiagnozowanie rozwarstwienia tętnicy i zastosowanie leczenia zwiększa szansę na przeżycie, a chory unika trwałych powikłań neurologicznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 4; 279-286
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relationship between the level of knowledge in the field of pro-health procedures and the quality of life in people after stroke
Ocena związku poziomu wiedzy w zakresie prozdrowotnego postępowania po wystąpieniu udaru z jakością życia osób po udarze mózgu
Autorzy:
Kowalczyk, Bożena
Zawadzka, Bożena
Lubińska-Żądło, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790894.pdf
Data publikacji:
2018-06-08
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
health education
stroke
qualit y of life
level of knowledge
edukacja zdrowotna
udar mózgu
jakość życia
poziom wiedzy
Opis:
Introduction: Nowadays, international organisations such as WHO, UNICEF and UNFPA support a holistic approach towards an individual, aimed at solving life problems, which is missing from educational prevention programmes. At first, the level of knowledge in the individuals should be defined in order to adjust the information concerning an ailment to educational needs. The overall and neurological state of the individual affected by stroke very frequently does not allow to convey much knowledge. Knowledge on stroke results in decreased incidence, which explains the necessity to raise awareness of risk factors for stroke. The aim: The aim of the research was to establish a connection between the level of knowledge of the ailment in people affected by stroke and their quality of life. Material and methods: The research included 279 people after stroke. Their quality of life was assessed using a shortened version of the WHOQOL-Bref questionnaire. In order to assess the level of knowledge of health-supporting actions after stroke, an indicator of knowledge was created. Results: The strongest dependence in the somatic (DOM1), social (DOM3) and environmental fields (DOM4) was observed in the group of people between 13 and 24 months after falling ill. The strongest dependence in the psychological field (DOM2) was observed in the group of people between 6 and 12 months after the incident. Conclusion: The level of health-supporting knowledge in people affected by stroke is not satisfactory. A higher level of knowledge results in a higher quality of life.
Wstęp: Obecnie międzynarodowe organizacje takie jak: WHO, UNICEF, UNFPA propagują całościowe podejście do podmiotu ukierunkowane na rozwiązywanie problemów życiowych, co nie ma odzwierciedlenia w edukacyjnych programach profilaktycznych. Należy wcześniej poznać poziom wiedzy odbiorców, aby dostosować przekazywane treści do potrzeb edukacji z zakresu problematyki schorzenia. Bardzo często stan ogólny i neurologiczny osoby po przebytym niedokrwiennym lub krwotocznym udarze nie pozwala na przekazanie zbyt dużego zakresu wiedzy. Znajomość przyczyn udaru przekłada się na zmniejszenie zapadalności, dlatego tak istotna jest świadomość dotycząca czynników jego ryzyka. Cel badań: Celem badań była ocena związku między poziomem wiedzy osób po przebytym udarze mózgu w zakresie prozdrowotnego postępowania po przebytym udarze mózgu a jakością ich życia. Materiał i metody: Badaniami objętych zostało 279 osób po pierwszym przebytym udarze mózgu. Do badania jakości życia użyto skróconą wersję Kwestionariusza Jakości Życia Światowej Organizacji Zdrowia (WHOQOL – Bref). Do oceny poziomu wiedzy stworzono wskaźnik poziomu wiedzy chorych na temat postępowania prozdrowotnego po przebytym udarze mózgu. Wyniki: Najsilniejszą zależność zaobserwowano między poziomem wiedzy a dziedzinami jakości życia. W dziedzinie somatycznej (DOM1), socjalnej (DOM3) i środowiskowej (DOM4) stwierdzono zależności istotne statystycznie w grupie będącej 13-24 miesięcy od czasu jaki upłynął po wystąpieniu udaru. W dziedzinie psychologicznej (DOM2) odnotowano najsilniejszą zależność w grupie chorych będących 6-12 miesięcy od dnia zachorowania. Wnioski. Poziom wiedzy prozdrowotnej osób po przebytym udarze mózgu jest niesatysfakcjonujący. Wyższy poziom wiedzy skutkuje wyższą jakością życia.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2018, 22(1); 22-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną rehabilitacją
An assessment of self-efficacy in patients after stroke undergoing systematic rehabilitation
Autorzy:
Guzek, Zbigniew
Lubczyńska, Aneta
Kowalska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465070.pdf
Data publikacji:
2019-09-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
udar mózgu
stan funkcjonalny
poziom własnej skuteczności
rehabilitacja poudarowa
stroke
functional status
perceived self-efficacy
post stroke rehabilitation
Opis:
Cel badań. Celem badań była ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną fizjoterapią. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 38 pacjentów po pierwszym udarze mózgu, średnia wieku 66,9 roku (± 8,8), w tym 12 kobiet i 26 mężczyzn. W badaniach zebrano dane socjodemograficzne i kliniczne oraz wykorzystano: Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES), Indeks Mobilności Rivermead (RMA), a także Skalę Barthel (BI). Badania wykonano w dwóch punktach pomiarowych: w momencie przyjęcia na oddział rehabilitacyjny (t1) i po trzech tygodniach systematycznej rehabilitacji (t2). W analizie statystycznej zastosowano testy nieparametryczne: test Wilcoxona, test U Manna-Whitneya oraz korelację rang Spearmana. Wyniki. Pacjenci po udarze mózgu charakteryzowali się niższym, w porównaniu z innymi grupami klinicznymi, poczuciem własnej skuteczności. Po trzech tygodniach rehabilitacji odnotowano poprawę stanu funkcjonalnego badanych oraz wzrost poczucia własnej skuteczności. Analiza korelacji wykazała istotny statystycznie dodatni związek pomiędzy stanem funkcjonalnym w momencie rozpoczęcia usprawniania a poziomem własnej skuteczności po trzech tygodniach. Wnioski. Wyniki sugerują, że poczucie własnej skuteczności może być ważnym czynnikiem w procesie rehabilitacji poudarowej ale dalsze badania są konieczne.
Background. The aim of the study was assessment of perceived self-efficacy among patients after stroke, undergoing regular physiotherapy. Material and methods. The study group consisted of 38 patients after first stroke, including 12 women and 26 men, mean age 66,9 (± 8,8). The sociodemographic and clinical data were collected. Before and after three weeks of physiotherapy, the Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), the Rivermead Motor Assesment (RMA) and Barthel Index (BI) were also used. Because the hypothesis of a normal distribution was rejected, non –parametric tests were used: a Wilcoxon test, a U Manna-Whitney test and Spearman’s rank coefficient. Results. The studied patients after stroke were characterized by lower self-efficacy compared to other clinical groups. There was noted an improvement in the functional status of the patients and an increase in their self-efficacy after 3 weeks of rehabilitation. The results of the correlation analysis showed a statistically significant positive correlations between functional status at the beginning of rehabilitation and the level of perceived self-efficacy after three weeks. Conclusions. The results suggest that self-efficacy may be an important factor in the post-stroke rehabilitation process but further studies are necessary.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2019, 65; 93-102
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Community rehabilitation after stroke
Rehabilitacja środowiskowa po udarze mózgu
Autorzy:
Czernuszenko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963061.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
Rehabilitation
Treatment Outcome
healthcare
community
Community Services
udar mózgu
rehabilitacja
efekty leczenia
ochrona zdrowia
środowisko
usługi środowiskowe
Opis:
Aim: The aim of this paper is to deliver an overview of community rehabilitation services for stroke patients - their purpose, forms, and potential benefits.Views: Stroke is the main cause of disability in the adult population. Rehabilitation is an integral part of medical care after a stroke from the very beginning. It leads to a reduction in disability and mortality after a stroke. Not all the rehabilitation needs of stroke patients can be addressed during hospital stay. Many of them emerge after the patients return home. Many of them develop later after discharge. There is in addition a risk of functional decline after the cessation of rehabilitation. A stroke affects not only the survivors but their families and carers as well. After discharge home both persons after a stroke and their carers should receive multidisciplinary community rehabilitation and support. There is evidence that this type of intervention is effective in reducing mortality, disability or decline in performance in daily activities. It reduces depression and increases the quality of life and satisfaction with services in both patients and carers. Some form of community support (Early supported discharge) in a selected group of patients helps in reducing the length of hospital stay and the overall expenses of care while improving health outcomes.Conclusions: Community rehabilitation is an important element of organized stroke care. It is necessary to develop community services for stroke patients in Poland based on the lessons learned from our own and foreign experiences.
Cel: Celem pracy jest przedstawienie, na podstawie dostępnej literatury, na czym polega, czemu służy, jak jest realizowana i jakie korzyści może przynosić rehabilitacja środowiskowa u osób po udarze mózgu. Poglądy: Udar mózgu jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności u dorosłych. Rehabilitacja stanowi integralny element postępowania po udarze od najwcześniejszych godzin i przyczynia się do ograniczenia niepełnosprawności i śmiertelności. Liczne potrzeby rehabilitacyjne pacjentów po udarze nie mogą być zaspokojone w trakcie hospitalizacji. Wiele z nich pojawia się wraz z powrotem do domu, wiele z nich dopiero rozwija się z czasem. Dodatkowo po wypisie z oddziału szpitalnego istnieje ryzyko utraty sprawności. Obciążenia związane z udarem dotykają nie tylko samych chorych, ale także ich bliskich. Po wypisie ze szpitala chorzy i ich rodziny powinni być objęci wielospecjalistyczną środowiskową rehabilitacją i wsparciem. Istnieją dowody na to, że takie interwencje pozwalają na redukcję śmiertelności, poprawę lub utrzymanie sprawności i pozytywnie wpływają na nastrój, jakość życia i satysfakcję z usług rehabilitacyjnych u chorych i rodzin. Niektóre formy rehabilitacji środowiskowej pozwalają na skrócenie czasu hospitalizacji w oddziałach rehabilitacyjnych i oszczędności przy jednoczesnej redukcji śmiertelności i poprawie efektów funkcjonalnych. Wnioski: Rehabilitacja środowiskowa jest istotnym elementem zorganizowanej opieki udarowej. Należy dążyć do jej rozwoju w naszym kraju korzystając z dobrych doświadczeń polskich i zagranicznych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2011, 15(2); 15-20
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthopedic upper limb appliances in post-stroke patients used in prevention of shoulder pain syndrome
Zaopatrzenie ortopedyczne kończyny górnej u chorych po udarze mózgu stosowane w profilaktyce zespołu bolesnego barku
Autorzy:
Gieremek, Krzysztof
Cieśla, Wojciech
Kubacki, Janusz
Rojczyk-Chmarek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1939042.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
hemiplegic shoulder
orthopedic upper limb appliances
Rehabilitation
udar mózgu
zespół bolesnego barku hemiplegika
ortezy konczyny górnej
rehabilitacja
Opis:
Shoulder pain constitutes one of the more serious problems that occur after cerebral stroke. Such ailments concern evan 65% of patients. The so-called Painful Shoulder Syndrome of Hemiplegic (p.s.s.h) is often a result of negligence and delayed initiation of physiotherapy. Application of appropriate orthopaedic supply is an important element of the therapy. Possibilities of orthopedic appliances of paretic upper limb in post-stroke patients are commonly limited to forearm and arm orthesis or sling. Such equipment is, however, not sufficient, especially for patient’s shoulder joint. Post-stroke processes within the shoulder area occur in 81% of patients resulting in physical therapy difficulties and causing pain and limb dysfunction. The article presents aetiopathogenesis of hemiplegic shoulder; special attention is directed to the most common therapy and nursing mistakes. The article describes market analysis with regard to availability of modern orthopedic equipment for both prevention and treatment of the syndrome of hemiplegic shoulder. Advantages and disadvantages of the following devices were discussed: traditional sling, Itman’s sling, abduction pillow and Aperent Activ apparatus. The new, original type of orthopaedic supply: Hemi-Flex apparatus was described in a wider range. Significant advantages of this type of supply were stressed out, while a conclusion was also drawn that this supply should be an element of standard treatment of patients with paresis or plegia following cerebral stroke.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2008, 12(1); 25-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muscle torque production and kinematic properties in post-stroke patients: a pilot cross-sectional study
Autorzy:
Kowal, Mateusz
Kołcz, Anna
Dymarek, Robert
Paprocka-Borowicz, Małgorzata
Gnus, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306470.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
biomechanika
parametry chodu
neurorehabilitacja
udar mózgu
moment obrotowy
biomechanics
gait parameters
isokinetic assessment
neurorehabilitation
post-stroke hemiplegia
torque production
Opis:
Stroke-related hemiplegia is an important factor influencing parameters of gait. So far, limited papers have assessed temporo-spatial capabilities and their correlations with gait parameters in the early post-stroke stage. This pilot study evaluated the temporospatial parameters of gait and assessed the maximal isometric and isokinetic torque production of the plantar flexor and dorsiflexor muscles. Methods: 15 patients with lower limb spasticity and 15 healthy controls were included. Stroke severity was assessed using the Modified Ashworth Scale and the Barthel Index. Gait cadence, gait speed, and gait cycle were assessed using inertial sensors during a Timed Up and Go test. Maximal isometric and isokinetic torque production of the ankle plantar flexor and dorsiflexor muscles were assessed using an isokinetic dynamometer device. Results: Post-stroke patients had statistically significantly lower gait cadence than healthy participants (17%, p < 0.05). Statistically significantly lower values of vertical acceleration were also noted during a sit-to-stand movement task (42%, p < 0.05). Plantar flexion torque of the affected limb was significantly different during isometric (63%, p ≤ 0.01) and isokinetic work for 30o /s (49%, p = 0.04), 60o /s (58%, p = 0.01) and 20 °/s (53%, p = 0.01). Dorsiflexor muscles’ torque production was significantly different in isometric activity (38%, p = 0.04). A statistically significant positive correlation occurred between the absolute peak torque of the dorsiflexor muscles in both static and speed phases of gait (Rs = 0.65, p = 0.04). Conclusions: Despite the low intensity of spasticity and early phase after stroke, differences in the muscle torque production and temporo-spatial parameters, as well as the correlations between them, were noticeable.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 1; 11-20
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of selected factors on the outcome of rehabilitation of post-stroke patients
Wpływ wybranych czynników na efekty rehabilitacji u chorych po udarze mózgu
Autorzy:
Przysada, Grzegorz
Kwolek, Andrzej
Mazur, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938570.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
evaluation of patients clinical status
Rehabilitation
complexity
rehabilitation results
udar mózgu
ocena stanu chorych
rehabilitacja
kompleksowosc
wyniki rehabilitacji
Opis:
The aim of the study was to evaluate the impact of selected factors, such as: gender, age, stroke type, side of paresis, time to initiation of rehabilitation, first or successive in-patient rehabilitation and severity of paresis at admission on the final clinical status of patients and on the outcome of treatment at the department of rehabilitation, district hospital.Material and methods: All 431 post-stroke patients qualified for the treatment at the department of rehabilitation between January 2002 and December 2003 were included in the study. Patients were divided into four age groups. Results of rehabilitation were analyzed in male and female groups separately. Patients were divided according to the stroke type into four groups either suffering from an ischaemic or a hemorrhagic stroke; another selection cirterion was left-sided vs. right-sided paresis. The so-called general fitness, Barthel Index and Brunnström test were used to evaluate clinical status of the patients and the progress of rehabilitation. Statistical analysis was carried out using the t-test or – alternatively – the non-parametric Wilcoxon signed rank test, analysis of variance (ANOVA) or the nonparametric Kruskal-Wallis test, and the chi-square test.Results: Based on the obtained results, it was proven that multidimensional, complex rehabilitation in a specialist centre, carried out by rehabilitation team resulted in significant improvement of post-stroke patients’ clinical status. The improvement was observed for all measurements of fitness used in the study. Analysis of the effects of rehabilitation with regard to patients’ age indicated that an improvement in general fitness, motor activity (reduction of paresis) and independency in activities of daily living was obtained in each age group. Based on the analysis conducted in groups of patients with different stroke aetiologies, it was found that effects of the treatment in patients with haemorrhagic stroke were better than in patients with ischaemic stroke, which was observed in each of the applied measures used for the evaluation of patients’ clinical status. Mean improvement observed after the treatment was greater in patients with right-sided paresis than in patients with left-sided paresis. Gender had no significant effect on the extent of rehabilitation results.Conclusions: Results of the study indicate that in post-stroke patients, gender, advanced age, stroke location, stroke type or motor skills at admission do not constitute a criterion determining the possibility of conducting rehabilitation procedures.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(3); 29-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 134

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies