Aim: The aim of this paper is to deliver an overview of community rehabilitation services for stroke patients - their purpose, forms, and potential benefits.Views: Stroke is the main cause of disability in the adult population. Rehabilitation is an integral part of medical care after a stroke from the very beginning. It leads to a reduction in disability and mortality after a stroke. Not all the rehabilitation needs of stroke patients can be addressed during hospital stay. Many of them emerge after the patients return home. Many of them develop later after discharge. There is in addition a risk of functional decline after the cessation of rehabilitation. A stroke affects not only the survivors but their families and carers as well. After discharge home both persons after a stroke and their carers should receive multidisciplinary community rehabilitation and support. There is evidence that this type of intervention is effective in reducing mortality, disability or decline in performance in daily activities. It reduces depression and increases the quality of life and satisfaction with services in both patients and carers. Some form of community support (Early supported discharge) in a selected group of patients helps in reducing the length of hospital stay and the overall expenses of care while improving health outcomes.Conclusions: Community rehabilitation is an important element of organized stroke care. It is necessary to develop community services for stroke patients in Poland based on the lessons learned from our own and foreign experiences.
Cel: Celem pracy jest przedstawienie, na podstawie dostępnej literatury, na czym polega, czemu służy, jak jest realizowana i jakie korzyści
może przynosić rehabilitacja środowiskowa u osób po udarze mózgu.
Poglądy: Udar mózgu jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności u dorosłych. Rehabilitacja stanowi integralny element postępowania
po udarze od najwcześniejszych godzin i przyczynia się do ograniczenia niepełnosprawności i śmiertelności. Liczne potrzeby rehabilitacyjne
pacjentów po udarze nie mogą być zaspokojone w trakcie hospitalizacji. Wiele z nich pojawia się wraz z powrotem do domu, wiele
z nich dopiero rozwija się z czasem. Dodatkowo po wypisie z oddziału szpitalnego istnieje ryzyko utraty sprawności. Obciążenia związane
z udarem dotykają nie tylko samych chorych, ale także ich bliskich. Po wypisie ze szpitala chorzy i ich rodziny powinni być objęci wielospecjalistyczną
środowiskową rehabilitacją i wsparciem. Istnieją dowody na to, że takie interwencje pozwalają na redukcję śmiertelności,
poprawę lub utrzymanie sprawności i pozytywnie wpływają na nastrój, jakość życia i satysfakcję z usług rehabilitacyjnych u chorych
i rodzin. Niektóre formy rehabilitacji środowiskowej pozwalają na skrócenie czasu hospitalizacji w oddziałach rehabilitacyjnych
i oszczędności przy jednoczesnej redukcji śmiertelności i poprawie efektów funkcjonalnych.
Wnioski: Rehabilitacja środowiskowa jest istotnym elementem zorganizowanej opieki udarowej. Należy dążyć do jej rozwoju w naszym
kraju korzystając z dobrych doświadczeń polskich i zagranicznych.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00