Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "US diplomacy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Proaktywne strategie PR militarnej dyplomacji publicznej USA w Polsce
    Autorzy:
    Kokowicz, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687170.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    US military public diplomacy in Poland
    POlish-American relations
    public diplomacy
    PR strategies in US diplomacy.
    военная публичная дипломатия США в Польше, польско-американские отношения, публичная дипломатия, PR-стратегии в дипломатии США
    Opis:
    Public diplomacy is one of the basic element of building a national brand. Creation of a country’s image, especially in an international environment, is a complex process that requires proper planning and, consequently, use of appropriate public relations strategies. Year 2017 was a breakthrough year for Polish0American military relations due to the fact that NATO allied units (including American ones) began to be stationed in Poland at that time. Despite social acceptance for the US military presence in Poland, this fact was a challenge for US military public diplomacy, which faced the task of maintaining positive relations with the host country’s society. In this paper the Autor indicated which PR strategies were used by US military diplomacy in Poland form 14th January 2017 to 13th June 2018, and gives examples of actions taken during the term of office of Ambassador Paul Jones to support Polish-American dialogue and understating.
    Dyplomacja publiczna jest jednym z podstawowych elementów budowania marki narodowej.  Budowanie wizerunku, zwłaszcza w środowisku międzynarodowym, jest jednak procesem złożonym, wymagającym odpowiedniego planowania i co za tym idzie - zastosowania odpowiednich strategii public relations.Rok 2017 r. był dla polsko-amerykańskich stosunków militarnych przełomowy z uwagi na fakt, iż wtedy w Polski zaczęły stacjonować odziały sojusznicze NATO (w tym amerykańskie). Mimo akceptacji społecznej dla obecności militarnej USA w Polsce, fakt ten stanowił wyzwanie dla amerykańskiej wojskowej dyplomacji publicznej, przed którą stanęło zadanie podtrzymania pozytywnych relacji ze społeczeństwem kraju przyjmującego.W niniejszej pracy autorka wskazuje, które strategie PR wykorzystywane były przez amerykańską dyplomację wojskową w Polsce w okresie od 14 stycznia 2017 r. do 13 czerwca 2018 r.  oraz podaje przykłady działań podejmowanych w trakcie trwania kadencji ambasadora Paula Jonesa, mających na celu podtrzymanie polsko-amerykańskiego dialogu i zrozumienia.
    Публичная дипломатия является одним из основных элементов построения наци- онального бренда. Построение имиджа, особенно в международной среде, является сложным процессом, который требует правильного планирования и, следовательно, использования со- ответствующих стратегий связей с общественностью. 2017 год стал прорывным для польско-а- мериканских военных отношений в связи с тем, что в то время в Польше стали размещаться союзные подразделения НАТО (в том числе и американские). Несмотря на общественное при- знание военного присутствия США в Польше, этот факт стал проблемой для военной публичной дипломатии США, которая столкнулась с задачей поддержания позитивных отношений с обще- ством принимающей страны. В этой статье автор указывает, какие PR-стратегии использова- лись военной дипломатией США в Польше в период с 14 января 2017 года по 13 июня 2018 года, и приводит примеры действий, предпринятых в течение срока полномочий посла Пола Джонса в поддержку Польши. Американский диалог и понимание.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Florence Harriman i jej praca dyplomatyczna w Norwegii, 1937–1940
    Florence Harriman and Her Diplomatic Work in Norway, 1937–1940
    Autorzy:
    Parafianowicz, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951165.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Florence Jaffray Harriman
    Franklin D. Roosevelt
    Eleanor Roosevelt
    dyplomacja USA
    Norwegia
    kobiety
    US Diplomacy
    Norway
    women
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie pracy dyplomatycznej Florence Harriman (1870–1964), powołanej przez prezydenta Franklina D. Roosevelta w 1937 r. na stanowisko posła Stanów Zjednoczonych w Norwegii. W uznaniu jej wieloletniej aktywności publicznej, zwłaszcza w klubach kobiecych Partii Demokratycznej, i dzięki zabiegom aktywistek z kręgów Eleanor Roosevelt powierzono jej, jako drugiej Amerykance w historii dyplomacji, kierowanie placówką w Oslo w latach 1937–1940. 
    The purpose of the present article is to shed light on diplomatic work of Florence Harriman (1870–1964), appointed by President Franklin D. Roosevelt as the United States’ minister to Norway in 1937. In recognition of her long and distinguished public service, especially in women’s clubs of the Democratic Party, and thanks to efforts of female activists from Eleanor Roosevelt’s circles – she was placed, as the second American woman in the history of diplomacy, at the head of a diplomatic mission in Oslo in 1937–1940.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 1; 99-119
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A United States of Europe? Amerykańscy ojcowie zjednoczonej Europy u progu zimnej wojny (1945-1957)
    The American fathers of a united Europe on the threshold of the Cold War (1947-1957)
    Autorzy:
    Podemski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615762.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    United States of Europe
    US diplomacy
    European integration
    Truman
    Eisenhower
    Stany Zjednoczone Europy
    dyplomacja USA
    integracja europejska
    Opis:
    It was George Washington who many authors claim first expressed the wish, often reported by Americans, that „one day, on the model of the United States of America a United States of Europe will come into being”. In fact, the idea seems to have been launched by 19th century European federalists, yet it could not materialize until the dawn of the Cold War. Not only did the Truman administration’s reappraisal of US global security interests and its role in the world lead to their support, but to their relentless promotion of Europe’s economic, political and military integration. Out of their mixed idealistic and pragmatic motivation, the Washington establishment argued that, if united along the American model, a federal Europe would overcome its traditional problems (national rivalries and wasting its economic potential) while, on the other hand, it would also reduce US responsibility for the well-being of the Western world. However, as post-war normalization set in, the leaders of Western Europe grew increasingly skeptical of American federalist visions, while Washington responded with ever more resolute threats of withdrawing its forces from Europe. It was not until the ultimate failure of the EDC/EPC project that the Eisenhower administration modified its European policy, coming to terms with the end of federalism and the triumph of functionalism.
    Już George Waszyngton miał wyrazić często przywoływane później przez Amerykanów życzenie, by na wzór Stanów Zjednoczonych Ameryki powstały również Stany Zjednoczone Europy. W rzeczywistości idea ta narodziła się zapewne wśród europejskich federalistów w XIX w., realne kształty mogła zaś przybrać dopiero u progu zimnej wojny. Dokonana wówczas przez administrację Harry’ego Trumana redefinicja globalnych interesów USA oraz ich roli w świecie prowadziła w konsekwencji nie tylko do wsparcia, ale wręcz zdecydowanego promowania koncepcji ekonomicznej, politycznej i militarnej integracji europejskiej. Kierując się mieszanką pobudek idealistycznych i pragmatycznych waszyngtońska elita oceniała, że zjednoczona w oparciu o amerykańskie wzorce Europa federalna z jednej strony przezwycięży w ten sposób swe odwieczne problemy (rywalizacja narodowa i marnotrawienie potencjału ekonomicznego), z drugiej zaś - odciąży USA od części odpowiedzialności za losy świata zachodniego. W miarę normalizacji sytuacji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej jej przywódcy wykazywali jednak coraz mniejszy entuzjazm wobec amerykańskich planów federacji, na co Waszyngton reagował coraz bardziej stanowczymi groźbami pozbawienia Europy swego parasola ochronnego. Dopiero ostateczna klęska projektów EWO i EWP spowodowała zmianę polityki administracji Eisenhowera, oznaczającą pogodzenie się ze zmierzchem idei federalistycznej oraz triumfem funkcjonalizmu.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2014, 2; 225-244
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O pionierkach w dyplomacji amerykańskiej i Ruth Bryan Owen – pierwszej Madame Poseł USA
    Autorzy:
    Parafianowicz, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609121.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Ruth Bryan Owen
    Franklin D. Roosevelt
    kobiety
    dyplomacja USA
    Dania
    women
    U.S. diplomacy
    Denmark
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest pokazanie prób i zabiegów Amerykanek o pracę w służbie zagranicznej USA po I wojnie światowej. Ich usilne starania i niełatwe próby przebicia się przez tradycję i uprzedzenia doprowadziły w latach dwudziestych XX w. do zatrudnień pierwszych kobiet w dyplomacji, mimo utrudnień i oporu kręgów rządowych, a zwłaszcza esprit de corps. Ruth Bryan Owen powołana w 1933 r. przez Franklina D. Roosevelta na stanowisko posła w Danii przejdzie do historii jako pierwsza Amerykanka kierująca placówką zagraniczną Stanów Zjednoczonych. The main aim of the article is to presents efforts of American women seeking employment in the U.S. foreign service after the First World War. Their attempts and endeavours to break through tradition and prejudices resulted in the 1920s to the employment of first women in the American diplomacy, despite hindrances and resistance of the governmental milieus. Ruth Bryan Owen, appointed in 1933 by Franklin Delano Roosevelt as minister plenipotentiary to Denmark, went down in history as the first American female head of American foreign post.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 3
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawicielstwo dyplomatyczne Stanów Zjednoczonych Ameryki przy Watykanie a Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA (aspekty historyczne i prawne)
    U.S. Diplomatic Representation at the Vatican and the Constitution’s First Amendment (Historical and Legal Aspects)
    Autorzy:
    Zieliński, Tadeusz J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494522.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Dyplomacja USA
    Watykan
    Stolica Apostolska
    rozdział kościoła I państwa
    Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA
    U.S. Diplomacy
    The Vatican
    The Holy See
    Separation of Church and State
    First Amendment to the U.S. Constitution
    Opis:
    The paper presents an issue of diplomatic relations of the United States with Papacy since the early years of American Republic. It sketches development of consular representation of the late 18th century which eventually turned into regular contacts at the ambassadorial level during the Presidency of Ronald Reagan three decades ago. This historical analysis is accompanied by legal remarks highlighting constitutional matters evoked by the First Amendment, which stipulates the principle of separation of church and state.
    Artykuł podejmuje zagadnienie stosunków dyplomatycznych Stanów Zjednoczonych z Papiestwem od czasu utworzenia amerykańskiej Republiki. Przynosi zarys rozwoju stosunków konsularnych obu podmiotów począwszy od schyłku XIX wieku, które ostatecznie około trzydzieści lat temu przyjęły w okresie prezydentury Ronalda Reagana kształt stałych relacji na poziomie ambasadorów. Tej analizie historycznej towarzyszą rozważania natury prawnej skupione na problematyce konstytucyjnej związanej z normą Pierwszej Poprawki, która określa zasadę rozdziału kościoła i państwa w USA.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 155-180
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Amerykański parasol dyplomatyczny nad Izraelem w Organizacji Narodów Zjednoczonych
    American Diplomatic Umbrella over Israel in the United Nations
    Autorzy:
    Huczko, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509500.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    Organizacja Narodów Zjednoczonych
    Rada Bezpieczeństwa
    weto USA
    rezolucje ONZ
    konflikt izraelsko-palestyński
    polityka i dyplomacja USA.
    the United Nations
    the Security Council
    US veto
    UN resolutions
    Israeli-Palestinian conflict
    US policy and diplomacy
    Opis:
    Organizacja Narodów Zjednoczonych jest międzynarodową organizacją działającą na rzecz pokoju międzynarodowego, promującą go oraz służącą swoją bezstronnością w rozwiązywaniu konfliktów. Na forum Rady Bezpieczeństwa, najważniejszego organu ONZ, społeczność międzynarodowa szuka rozwiązań dla wybuchających i trwających konfliktów oraz implementuje te rozwiązania. Weto, którym dysponują stali członkowie Rady Bezpieczeństwa może skutecznie paraliżować pokojowe wysiłki innych członków czyniąc ONZ nie zawsze efektywną instytucją. Przykładem stosowania weta przez stałego członka Rady Bezpieczeństwa, wbrew oczekiwaniom innych członków ONZ, jest ochrona, której USA udziela Izraelowi niedopuszczając do przegłosowywania niekorzystnych dla Izraela rezolucji. Wspieranie Izraela przez USA na forum ONZ umożliwia mu prowadzenie, kosztem Palestyńczyków, ekspansywnej polityki na Bliskim Wschodzie. Taka polityka, zarówno USA, jak i Izraela, czyni konflikt izraelsko-palestyński niemożliwym do rozwiązania. Celem rozważań w niniejszym artykule badawczym jest właśnie przedstawienie wspierającej Izrael polityki USA w ONZ oraz konsekwencji takiego działania. Poniższa analiza systemowa pokazuje, że wetowanie niekorzystnych dla Izraela rezolucji Rady Bezpieczeństwa przez USA ma istotny wpływ na trwanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego stanowi przeszkodę dla społeczności międzynarodowej w wysiłkach na rzecz pokoju na Bliskim Wschodzie.
    The United Nations is an international organisation acting for international peace, promoting it and serving with its neutrality in conflict resolution. In the C forum, the most important body of the UN, the international community is looking for solutions to the bursting out and lasting conflicts as well as it implements those solutions. Veto, disposed by the permanent members of the Security Council, may effectively paralyse peaceful efforts of other members making the UN not always an effective institution. An example of the application of veto by a permanent member of the Security Council, contrary to expectations of other UN members, is the protection provided by the US for Israel, preventing voting down resolutions unfavourable for Israel. The support given to Israel by the US in the UN enables it carrying out, at the expense of Palestinians, an expansionist policy in the Middle East. Such a policy, both of the USA and Israel, makes the Israeli-Palestinian conflict unresolvable. An aim of considerations in this research article is just to present the US policy supporting Israel in the UN as well as consequences of such an activity. The below specified systems analysis shows that vetoing the unfavourable for Israel resolutions being made by the Security Council by the USA has a material impact on persistence of the Israeli-Palestinian conflict and is an obstacle for the international community in efforts for peace in the Middle East.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2014, 34/2014 Stosunki Międzynarodowe; 67-78
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    People-to-People Exchanges in Chinese Diplomacy: Evolutions, Strategies, and Social Practice
    Autorzy:
    Yongtao, Liu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091695.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Chinese foreign policy
    people-to-people exchanges
    folk diplomacy
    China–US relations
    Opis:
    In recent years, China has been reiterating in its diplomatic discourse and behaviour the significance of people-to-people exchanges in foreign relations. To understand this, it is imperative to take a historical-cultural approach to it as interstate relations in the 21st century, which is more economically globalised, politically democratised, and technologically advanced than previous ones, tend to extend further to peopleto-people or ethnic-to-ethnic relations. Retrospectively, the emphasis of the public’s role in foreign affairs, now defined as people-to-people exchange (PPE), can be traced in the evolution of China’s foreign policy discourse and behaviour. When the PPE and diplomacy are linked to formulate a people-to-people diplomacy, at least three assumptions can be made about it. First, it is fundamentally about communicative activities; second, it makes possible more entities as players in diplomacy; and third, it is about production, management and distribution of public goods. Three aspects may also affect the quality of the PPE among nations, and China has to commit more efforts to perfect them. They are the thinking of strategic arrangements, the optimisation of operating mechanisms, and the enhancement of communication competence. The PPE between China and the United States in recent years has shown how instrumentally useful it is to better the two countries’ mutual understanding and cooperation through civil communication. It also indicates that problems may also arise in the unfolding process of the PPE.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 237-253
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyplomacja bez jutra. Stosunki Warszawa–Waszyngton w świetle Dariusza Jana Szembeka 1937–1939
    Autorzy:
    Grzeloński, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2231092.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Polish–U.S diplomatic relations
    1937–1939
    influence of American isolationism on Polish diplomacy
    Opis:
    The author of this article has analyzed the diaries of Jan Szembek, Polands Deputy Foreign Minister and the 1937–1939 reports from Warsaws of the U.S Ambassador to Poland, A.J.Drexel-Biddle. Basing on this material, the author concludes that the Polish–U.S. relations in that period were rather shallow, and were mostly restricted to Warsaws informing Washington about the growing military threat posed by nazi Germany. This state of things stemmed from the fact that, consistent with principle of isolationism, Franklin D.Roosevelt and the State Department were not ready, prior to 1939, to pledge any support for Europe, and for East-Central Europe in particular.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2014, 1(6); 7-20
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana w polityce zagranicznej Chin w erze Xi Jinpinga
    The Changes in the China’s Foreign Policy in the Era of Xi Jinping
    Autorzy:
    Kwieciński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506784.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    China
    Xi Jinping
    diplomacy
    foreign policy
    US
    Belt and Road
    Chiny
    dyplomacja
    polityka zagraniczna
    Stany Zjednoczone
    Nowy Jedwabny Szlak
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the changes in China’s foreign policy in 2012–2019. Two research questions were set: How has the normative sphere of Chinese foreign policy changed after 2012? Is the change confirmed by specific actions by China in the international system? The theory of neoclassical realism was adopted as the theoretical framework. The method of qualitative analysis was applied, and the case study was taken on. During Xi Jinping’s rule, China abandoned the keep a low profile concept in favor of a striving of achievement policy (fen fa you wei) that would reach concrete benefits. New concepts of China’s foreign policy have emerged, such as: “a new model of relations between superpowers”, “peripheral diplomacy”, or “a new concept of Asian security”. However, these are rather reinterpretations of earlier ideas. Not all of these assumptions have been realized. China has failed to build relations with the United States on the basis of the concept of a “new model of relations”. And China’s aggressive postures in the East China Sea, South China Sea, or towards Taiwan are increasing concern. The Belt and Road Initiative appears to be not only a manifestation of China’s “peripheral policy” but also a challenge to the United States. Assertive and more determined in using hard power measures China may be considered the threat rather than the responsible power. Maybe, the significant changes in the international system are beginning.
    Celem artykułu jest analiza zmiany w polityce zagranicznej Chin w latach 2012–2019. Postawiono dwa pytania badawcze: W jaki sposób zmieniła się sfera normatywna chińskiej polityki zagranicznej po 2012 r.? Czy zmianę potwierdzają konkretne działania Chin w systemie międzynarodowym? Jako perspektywę teoretyczną przyjęto teorię realizmu neoklasycznego. Przyjęto metodę analizy jakościowej, a jako formę – studium przypadku. W czasie rządów Xi Jinpinga Chiny porzuciły strategię keep a low profile na rzecz bardziej aktywnej polityki (fen fa you wei), która miała pomóc osiągnąć konkretne korzyści. Pojawiły się nowe koncepcje polityki zagranicznej Chin, takie jak: „nowy model stosunków między mocarstwami”, „dyplomacja peryferyjna”, czy „nowa koncepcja bezpieczeństwa azjatyckiego”. W dużej mierze są to jednak reinterpretacje wcześniejszych idei. Nie wszystkie te założenia zrealizowano. Chinom nie udało się ułożyć relacji ze Stanami Zjednoczonymi, które opierałyby się na koncepcji „nowego modelu relacji”. Coraz większe obawy budzi agresywna postawa Chin na Morzu Wschodniochińskim, Południowochińskim, czy wobec Tajwanu. Natomiast inicjatywa Pasa i Szlaku wydaje się być nie tylko przejawem chińskiej „polityki peryferyjnej”, ale także wyzwaniem rzuconym Stanom Zjednoczonym. Asertywne Chiny, które śmielej korzystają dzisiaj z środków z zakresu hard power, mogą być raczej uważane za zagrożenie niż odpowiedzialne mocarstwo. Może to oznaczać początek znaczących zmian w systemie międzynarodowym.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 1; 89-108
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyplomacja wietnamska wobec Stanów Zjednoczonych na przełomie lat 70. i 80. XX w.
    Vietnamese diplomacy towards the United States at the turn of the 1970s and 1980s
    Autorzy:
    Pietrasiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1941367.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    dyplomacja wietnamska
    polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
    wietnamsko-amerykańskie stosunki dwustronne
    region Azji Południowo-Wschodniej
    Vietnamese diplomacy
    foreign policy of the United States
    Vietnam-US bilateral relations
    Southeast Asia region
    Opis:
    Po podpisaniu Porozumień Paryskich (27.01. 1973 r.), a następnie zlikwidowaniu reżimu Thieu (1975) i zjednoczeniu państwa (1976 r.) Wietnam podjął wysiłek dyplomatyczny w celu normalizacji stosunków wzajemnych. Prowadzone na ten temat rozmowy ostatecznie zakończyły się fiaskiem. Złożyło się na to wiele przyczyn. Konflikt między Zbigniewem Brzezińskim i Cyrusem Vancem nie sprzyjał efektywności rozmów. Zbigniew Brzeziński był przeciwnikiem jakiegokolwiek kompromisu w rozmowach z Wietnamem i uważał, że najpierw należy unormować stosunki z Chinami, a dopiero potem z Wietnamem. Chiny w okresie napiętych stosunków z ZSRR, w czasie afgańskiej interwencji, mogły być sojusznikiem dla niektórych dyplomatycznych akcji. Wietnam też zrobił kilka błędów. Błędem było wkroczenie wojsk do Kambodży, co spowodowało izolację Wietnamu i w konsekwencji uzależnienie się od ZSRR. Polityka Wietnamu w tym okresie była mało elastyczna. Wietnam dążył do uzyskania rekompensaty za straty wojenne, co kwestionowali amerykańscy negocjatorzy, wychodząc z założenia, że siłowe przejęcie władzy zwalnia stronę amerykańską z tych zobowiązań. Wietnam wycofał się z żądań, zmodyfikował swoją pozycję i nawet przekazywał cenne informacje o MIA, ale administracja amerykańska uznała, że to za późno, odkładając na dwadzieścia lat wzajemne uznanie i nawiązanie stosunków dyplomatycznych.
    After signing Paris agreements (January 27th, 1973) and the suppression of the Thieu regime (1975) and unification of the state (1976), Vietnam took the diplomatic efforts to the purpose of normalization of mutual relationships. Eventually, the conversations ended in a fiasco, for a number of reasons. Conflict among Zbigniew Brzeziński and Cyrus Vance did not support the effectiveness of conversations. Zbigniew Brzeziński was an opponent of any compromise in talks with Vietnam and thought that at first the US should normalize relationships with China and only then with Vietnam. At the time of tension with the USSR during the Afghan intervention, China could have been an ally for some diplomatic shares. Vietnam also made a few mistakes. Vietnamese intervention in Cambodia was a big mistake. In consequence of this, Vietnam was isolated in the world area and became dependent on the USSR. The politics of Vietnam in this period was not very flexible. Vietnam sought compensation for war losses, what was questioned by the American negotiators. They assumed that the military takeover exempts the US from these obligations. Vietnam decided to withdraw the requests, modified its position and even communicated valuable information about MIA, but the American acknowledged that it was too late, putting off the mutual recognition and the reference for twenty years establishing diplomatic relations.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 58; 235-250
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TRUDNE WSPÓŁISTNIENIE – PRÓBY DIALOGU POLITYCZNEGO STANÓW ZJEDNOCZONYCH Z KUBĄ W LATACH 1961-1975
    Difficult Coexistence – the United States’ Attempts of Political Dialogue with Cuba from 1961 to 1975
    Autorzy:
    Siwek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/555733.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    USA
    Kuba
    stosunki polityczne
    Ameryka Łacińska
    zimna wojna
    Fidel Castro
    polityka zagraniczna USA po 1945 r.
    Związek Radziecki
    dyplomacja międzynarodowa w XX w.
    Cuba
    political relations
    Latin America
    Cold War
    U.S. foreign policy after 1945 Soviet Union
    international diplomacy in 20th century
    Opis:
    Od początku urzędowania administracji prezydenta Johna F. Kennedy’ego w 1961 r. relacje amerykańsko-kubańskie postrzegane były w kontekście dynamiki zimnej wojny, programu Sojusz dla Postępu oraz stosunków z krajami Trzeciego Świata. Po kryzysie rakietowym Waszyngton starał się ustanowić modus vivendi w relacjach z rządem Fidela Castro oczekując zarazem pomocy ZSRR w powstrzymywaniu kubańskiej polityki inspirowania rewolucji w państwach latynoamerykańskich. Natomiast na początku lat 70. Stany Zjednoczone próbowały włączyć Hawanę w ramy détente między Wschodem i Zachodem i w proces poprawy stosunków z krajami Ameryki Łacińskiej, co przyczyniło się jednak do wzrostu międzynarodowej pozycji Kuby i umocnienia jej sojuszu z Moskwą, jednakże między USA i Kubą ustanowione zostało trwałe, choć pełne napięć, polityczne współistnienie.
    Since the beginning of John F. Kennedy administration in 1961 the U.S. contacts with Cuba were perceived in the context of Cold War dynamics, the Alliance for Progress and the policy toward the Third World. After the Missile Crisis Washington drifted toward modus vivendi with the Fidel Castro government while at the same time the U.S. expected the USSR to help contain Cuban-inspired revolutions in Latin America. In the early 1990s the United States aimed to engage Havana in the East-West détente framework and in the efforts to improve relations with Latin American countries therefore significantly contributed to the growing international position of Cuba and strengthened the Soviet-Cuban alliance however leading to the permanent, but still tense, political coexistence between the U.S. and Cuba.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2012, 20, 2(76); 49-73
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies