Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "UE-Azja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Stosunki Unii Europejskiej z Republiką Indii.
    Autorzy:
    Wojciech, Stankiewicz,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/895039.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    partnerstwo UE-Indie
    UE-Azja
    Indie w XXI w.
    UE – polityka wschodnia
    Opis:
    The Republic of India is becoming increasingly more influential and important both in the region and on the international arena. Since the first special meeting of the European Union and the Republic of India in Lisbon in 2000 their relations have become stronger within the areas of politics, geopolitics, economics and trade. However, in spite of admirable agreements, declarations, meetings, and numerous assurances, the strategic partnership is not functioning truly effectively. According to the Announcement signed in 2004 and the Joint Action Plan adopted in 2005, and brought up to date in 2008, a mutual purpose of the EU and India is to deepen the dialogue and broaden the cooperation. The European Union perceives very few states as possible strategic partners. Republic of India and the European Union differ in understanding common interests of the cooperation. One side is aspiring to strengthen its position as the regional leader and influential member of international arena. The other partner is doing its best to form a whole systems of alliances with a specific coalition of interests. The imperfection of arrangements, especially their excessive vagueness, strongly suggests that the political cooperation is almost impossible. Indie odgrywają coraz większą rolę na arenie międzynarodowej i regionalnej. Od czasu pierwszego szczytu Unia-Republika Indii w Lizbonie w 2000 r., stosunki obu stron wzmocniły się politycznie, geopolitycznie, ekonomicznie i handlowo. Eksperci, wskazują jednak, że mimo doskonałych umów, deklaracji, spotkań i licznych zapewnień, Strategiczne Partnerstwo nie funkcjonuje w pełni skutecznie. Stało się oczywiste dzięki Komunikatowi podpisanemu w 2004 r., Wspólnemu planowi działania z 2005 r., zaktualizowanemu w roku 2008, iż obopólnym celem jest pogłębianie dialogu i współpracy. Unia Europejska nie określa zbyt dużej liczby państw, z którymi gotowa byłaby wejść w strategiczne partnerstwo. Indie i Unia Europejska odmiennie pojmują wspólne, formalne cele współpracy. Jedna strona dąży do umocnienia swojej pozycji jako mocarstwa regionalnego i pozycji na arenie międzynarodowej, druga natomiast do utworzenia systemów sojuszy i swoistej koalicji interesów. Nie można także nie zauważyć, że realizowanie celów i współpracy politycznej jest prawie niemożliwe ze względu na brak precyzji ustaleń i zbytnią ogólnikowość.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2014, 2 (32); 26-47
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania kształtowania priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec państw Azji Centralnej po roku 2012
    Determinants shaping foreign policy priorities of the European Union towards Central Asia after 2012
    Autorzy:
    Przybylska-Maszner, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625143.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    European Union
    Common Foreign and Security Policy
    EU–Central Asia
    Unia Europejska
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
    UE–Azja Centralna
    Opis:
    Central Asia is not a priority for the European Union. Relations with the states in this region were established immediately after the former Soviet republics won independence but, despiteattempts at rapid advancement there, the results of mutual cooperation and mutual commitments have been unsatisfactory. The objective of this paper is to analyze the priorities of the European Union’s policy towards Central Asia after 2012. These priorities are viewed from the regional and national perspectives. The analysis studies a comprehensive range of legal documents to establish the framework of mutual relations and the broad range of mutual political declarations. The key elements of this analysis involve examining the determinants that have shaped the political priorities, the institutional mechanisms established for the purpose of political decision-making and the conduct of collaboration. The paper also looks at the main challenges faced in those areas of cooperation that are deemed crucial. The final part of the analysis leads to conclusions that make it possible to assess how feasible it is to implement EU policies in relations with Central Asian states.
    Azja Centralna nie jest obszarem priorytetowego zainteresowania ze strony Unii Europejskiej. Choć relacje z państwami regionu nawiązano zaraz po uzyskaniu przez byłe republiki radzieckie niezależności i intensywnie próbowano rozwijać przez następne lata, dzisiejsze efekty współpracy wynikające ze wzajemnych zobowiązań nie są satysfakcjonujące. Celem artykułu jest analiza priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec Azji Centralnej po roku 2012. Priorytety zostały przedstawione w dwóch ujęciach: regionalnym i krajowym. Analizie podlegał pełen zakres dokumentów prawnych określających ramy wzajemnych relacji,jak i szersze spektrum obustronnych deklaracji politycznych. Kluczowymi elementami analizy stały się: uwarunkowania kreowania priorytetów politycznych, utworzony mechanizm instytucjonalny niezbędny do kształtowania decyzji politycznej, jak i realizacji założeń współpracy. Artykuł porusza także główne wyzwania w uznanych za kluczowe wymiarach współpracy.Końcowa część analizy prowadzi do wniosków pozwalających na ocenę możliwości realizacji założonych celów polityki unijnej w relacjach z państwami Azji Centralnej.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 353-370
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uneven Integration and Blocked Spillovers: Why Environmental Governance in Northeast Asia does not Converged to the EU Model?
    Niejednolita integracja i zablokowane skutki pośrednie:dlaczego zarządzanie środowiskiem w Azji Północno-Wschodniej nie jest zbieżne z modelem przyjętym w UE?
    Autorzy:
    Dong, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/371236.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
    Tematy:
    EU
    environmental governance
    Northeast Asia
    convergence
    neo-functionalism
    UE
    zarządzanie środowiskowe
    Azja Północno-Wschodnia
    zbieżność
    neofunkcjonalizm
    Opis:
    The EU environmental governance is recognized as an effective path to the management of regional environment. This model is based on rules, directives, top-bottom coordination and also in the characteristics of multi-level governance, which has become an example for various regions to imitate in the world. By contrast, environmental governance in Northeast Asia, equally with a strong demand in dynamic cooperation, failed to deal with the increasing environmental problems and it also doesn't converge to the EU environmental governance over the years. Instead, it established a non-binding cooperation in nature. The Northeast Asia model is a kind of cooperation lack of effectiveness, coordination between regional environmental regimes, without a stable financial arrangement for each cooperative initiative, mainly dominated by the governments, and also lacking of other actors involved in environmental issues. This model is caused by regional security tension which changes the cooperation preference overall, nations especially between China and Japan do not share political trust in high politics. This situation makes regional environmental governance to be a more independent area, with rarely high political interference and without spillover channels to other issues. Theoretically speaking, the Northeast Asia cooperation in environment is based on inter-governmental arrangements, thus, Neo-Functionalism’s spillover effects were significantly inhibited. That means to enhance environmental governance in Northeast Asia will mainly rely on intergovernmental push in the future.
    Przyjęty w UE system zarządzania środowiskowego jest uznawany za efektywny sposób regionalnego zarządzania. Model ten oparty się na zasadach, dyrektywach i kompleksowej koordynacji, a także charakterystyce zarządzania wielopoziomowego, stał się wzorem dla różnych regionów świata. Jednak Azja Północno-Wschodnia, z silnym popytem charakterystycznym dla form dynamicznej współpracy, nie radzi sobie z coraz większymi problemami z zakresu ochrony środowiska i jest odległa od standardów UE. Funkcjonujące tu formy współpracy nie są wiążące. Model współpracy z Azji Północno-Wschodniej charakteryzuje się brakiem efektywności i kompatybilności pomiędzy poszczególnymi regionalnymi systemami ochrony środowiska, bez zapewnienia stabilnego finansowania dla podejmowanych inicjatyw, zdominowaniem przez rządy i brakiem innych podmiotów zaangażowanych w kwestie ochrony środowiska. Na ten model ma wpływ kryzys bezpieczeństwa, który objawia się w szczególny sposób we wzroście napięcia pomiędzy Chinami a Japonia. Ludzie nie darzą tu zaufaniem świata wielkiej polityki. Ta sytuacja sprawia, że regionalny zarządzania środowiskiem może być bardziej niezależny, stykać się z wielką polityką i bez skutków ubocznych odnoszących się do innych kwestii. Teoretycznie rzecz biorąc, współpraca Azji Północno-Wschodniej w zakresie ochrony środowiska opiera się na uzgodnieniach międzyrządowych, w ten sposób, neo-funkcjonalne skutki uboczne zostają znacząco ograniczone. Oznacza to, że także w przyszłości w celu poprawienia zarządzania środowiskowego w Azji Północno-Wschodniej Azji uzgodnienia międzyrządowe będą kluczowym czynnikiem.
    Źródło:
    Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 1; 15-20
    1895-6912
    Pojawia się w:
    Problemy Ekorozwoju
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE EUROPEAN UNION IN GLOBAL RESEARCH AND DEVELOPMENT: THE BALANCE AND PROSPECTS
    UNIA EUROPEJSKA W GLOBALNEJ DZIAŁALNOŚCI BADAWCZO-ROZWOJOWEJ: BILANS I PERSPEKTYWY
    Autorzy:
    Odrobina, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444122.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    R&D,
    EU,
    problem areas in EU R&D,
    comparative analysis,
    East Asia,
    scenarios
    B+R,
    UE,
    obszary problemowe w B+R Unii Europejskiej,
    analiza porównawcza,
    Azja Wschodnia,
    scenariusze
    Opis:
    This article attempts to determine the position of the European Union in the new global pattern of research and development led by fast-growing East Asia. The essential research issue raised in the paper is a comparative analysis of the R&D potential of the European Union relative to the Asian centre and the USA aimed to identify problems in EU R&D. The article employs two main research tools: a traditional overview of studies in the literature and a comparative analysis. The examination demonstrates continuing progress in building the R&D potential of the European Union, the third largest global R&D centre. Against the backdrop of East Asia and the USA, however, EU R&D changes definitely too slowly, which results in a widening gap between the EU and, especially, the Asian centre but also the USA. The analysis allows concluding that it is necessary not only to significantly speed up R&D in the European Union but also to orientate the process accordingly, with a primary focus on activating the business sector.
    Celem artykułu jest określenie pozycji Unii Europejskiej w nowym globalnym układzie działalności badawczo-rozwojowej, w którym liderem stała się dynamicznie rozwijająca się Azja Wsch. Zasadniczym problemem badawczym opracowania jest analiza porównawcza potencjału R&D Unii Europejskiej względem centrum azjatyckiego i USA, aby w rezultacie zidentyfikować kwestie problemowe w R&D UE. W artykule wykorzystano dwa główne narzędzia badawcze, jakimi są tradycyjne studia literaturowe oraz analiza porównawcza. W wyniku przeprowadzonych analiz wykazano, że widoczny jest stały progres w budowaniu potencjału R&D UniiEuropejskiej, która stanowi trzecie co do wielkości centrum globalnych R&D. Jednak na tle Azji Wsch. i USA tempo zmian w unijnych R&D jest stanowczo za niskie, a w konsekwencji powiększa się dystans UE zwłaszcza do centrum azjatyckiego, ale także i do USA. Na podstawie przeprowadzonych rozważań można wnioskować, że konieczne jest nietylko znaczne przyspieszenie R&D w Unii Europejskiej, ale też odpowiednie ukierunkowanie tego procesu, przede wszystkim w stronę aktywizacji sfery biznesu.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2017, 17/2; 189-206
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies